Ιδού ο ισλαμιστής "προστάτης" των μουσουλμάνων όλης της Ελλάδας!

03-02-2012 16:43:51

Αποκαλύπτεται πια το διαχρονικό σχέδιο της Τουρκίας για τον έλεγχο της Ελλάδας μέσω των εκατοντάδων χιλιάδων  λαθρομεταναστών που το τουρκικό κράτος προωθούσε και εξακολουθεί να προωθεί  στην χώρα.
Χωρίς να κρύβει τις προθέσεις της τουρκικής κυβέρνησης ο πρέσβης της γειτονικής χώρας ωμά και χωρίς περιστροφές ζητά την ανάληψη του ρόλου του εκπροσώπου και του  προστάτη των μουσουλμάνων παράνομων και νομιμοποιημένων μεταναστών που κατοικούν στην Ελλάδα.
Είναι η πρώτη φορά που επίσημα πια το τουρκικό κράτος διεκδικεί την εκπροσώπηση μίας θρησκευτικής κοινότητας της οποίας τα μέλη εισήλθαν στην  χώρα παράνομα με την βοήθεια και τις ευλογίες των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών και την παντελή αδράνεια της ελληνικής πολιτείας.
Χαρακτηριστικά ο Τούρκος πρέσβης στην Αθήνα δήλωσε τα ακόλουθα 
«Πιστεύουμε επίσης ότι οι προσδοκίες των Μουσουλμάνων που φτάνουν τις εκατοντάδες χιλιάδες στην Αθήνα ή τη Θεσσαλονίκη, για την απόκτηση τόπου λατρείας και νεκροταφείου θα πραγματοποιηθούν πολύ σύντομα»(!).
Για χρόνια ειδικοί αναλυτές χτυπούσαν προειδοποιητικές καμπάνες για την αθρόα και συστηματική είσοδο στην χώρα μας εκατοντάδων χιλιάδων παράνομων εισβολέων που καμία σχέση δεν έχουν με τους αληθινούς πρόσφυγες που αναζητούν καταφύγιο όπως άλλωστε αποδεικνύουν και τα στατιστικά στοιχεία.
Σήμερα η Τουρκία ζητά να γίνει ο προστάτης των 300.000 χιλιάδων μουσουλμάνων που ζουν στην Αθήνα, των χιλιάδων που ζουν στην Θεσσαλονίκη, στην Πάτρα, στο Ηράκλειο της Κρήτης, ως αν η Ελλάδα απέκτησε ξαφνικά θρησκευτική μειονότητα. Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι όπως αποδείχτηκε αργότερα  κατά την διάρκεια των γεγονότων του Δεκεμβρίου του 2008 η πλειονότητα των ταραξιών ήταν μουσουλμάνοι μετανάστες, ενώ μερικούς μήνες αργότερα στίφη μουσουλμάνων παράνομων μεταναστών επέδραμαν στο κέντρο της Αθήνας διαμαρτυρόμενοι  για την υποτιθέμενη βεβήλωση του Κορανίου το 2009 από αστυνομικό.
Με τις δηλώσεις αυτές του Τούρκου πρέσβη, η  Τουρκία εισάγει στις ελληνοτουρκικές σχέσεις αυτό που οι στρατιωτικοί αναλυτές "έκραζαν" όλα αυτά τα χρόνια προς τα "προοδευτικά ώτα" της ελληνικής πολιτικής ελίτ, ότι η είσοδος τόσων χιλιάδων μουσουλμάνων στην Ελλάδα είναι ένα καλά οργανωμένο σχέδιο της Τουρκίας για να δημιουργήσει ένα νέο εσωτερικό, αυτή την φορά, μοχλό πίεσης στην ελληνική κυβέρνηση.
Οι αφελείς πολιτικοί αυτής της χώρας που θέτουν τον λανθάνοντα ανθρωπισμό όπως τουλάχιστον αυτοί των εννοούν πάνω από την εθνική ασφάλεια, καλούνται τώρα να αντιμετωπίσουν μία νέα απειλή, την οποία οι ίδιοι (…ω τι έκπληξη) δημιούργησαν με την απίστευτη ιδεοληπτική αντιμετώπιση του ζητήματος της λαθρομετανάστευσης, η οποία είχε αναγάγει τους παράνομους μετανάστες στις «ιερές αγελάδες» της ελληνικής κοινωνίας, προσπαθώντας να σπείρουν το αίσθημα της ενοχής στους Έλληνες πολίτες που δεν μοιράζονταν με αυτούς τις παράλογες αυτές ιδέες.
Σε γενικές γραμμές η Τουρκία εφαρμόζει στην Ελλάδα την ίδια πολιτική που εφαρμόζει στα Βαλκάνια, την συγκεκαλυμμένη "επανασύσταση" της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας στα πλαίσια μίας άτυπης κοινοπολιτείας πρώην οθωμανικών επαρχείων. 

Σε γενικές γραμμές η Τουρκία είτε αξιοποιεί τους μουσουλμανικούς πληθυσμούς στα Βαλκάνια, είτε τους δημιουργεί και στην περίπτωση της Ελλάδας τους δημιούργησε με την βοήθεια των "χρήσιμων ηλιθίων" που πίστευαν ότι αποδεχόμενοι εκατοντάδες χιλιάδες μουσουλμάνους στην Ελλάδα, πραγματοποιούν ανθρωπιστικό έργο.        
Άξιο απορίας πάντως είναι το γεγονός ότι το ελληνικό ΥΠΕΞ δεν έχει αντιδράσει σε αυτή την ολομέτωπή επίθεση της Τουρκίας στα εσωτερικά ζητήματα της Ελλάδας.
Μήπως υπάρχει κάποια μυστική συμφωνία μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας για το ζήτημα αυτό από την περίοδο του ειδυλλίου του πρώην πρωθυπουργού Γ. Παπανδρέου με τον Ερντογάν ;
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr 

Έντονη δυσαρέσκεια για την απόφαση της Χάγης

Ικανοποίηση στο Βερολίνο

NAFTEMPORIKI.GR Παρασκευή, 3 Φεβρουαρίου 2012 18:38
Τελευταία Ενημέρωση : 03/02/2012 23:37

Την αγανάκτησή τους για την απόφαση εξέφρασαν βουλευτές με παρεμβάσεις τους στην Ολομέλεια της Βουλής.

Ομόφωνα ο πολιτικός κόσμος εξέφρασε την έντονη δυσαρέσκειά του για την απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης, το οποίο δικαίωσε τη Γερμανία επί της προσφυγής της σχετικά με τις αποζημιώσεις σε θύματα των ναζιστικών στρατευμάτων κατά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο [Βλέπε άρθρο] .

Σε ανακοίνωσή του το υπουργείο Εξωτερικών διαβεβαίωσε ότι «η ελληνική κυβέρνηση θα μελετήσει την απόφαση με προσοχή, υπό το φως της σταθερής και διαχρονικής θέσης ότι το ζήτημα των γερμανικών αποζημιώσεων παραμένει ανοικτό».

Σύμφωνα με το ΥΠΕΞ, σημαντικό είναι ότι το Δικαστήριο «διαπιστώνει πως το γεγονός ότι ένα κράτος απολαύει ετεροδικίας ενώπιον των εθνικών δικαστηρίων ενός άλλου κράτους δεν επηρεάζει το ζήτημα της διεθνούς του ευθύνης και της συνακόλουθης υποχρέωσης του να παράσχει αποζημίωση».

«Επίσης, το Δικαστήριο, αναφερόμενο στο ζήτημα της αποζημίωσης των Ιταλών αιχμαλώτων πολέμου καθώς και άλλων απαιτήσεων Ιταλών πολιτών, οι οποίες δεν έχουν διευθετηθεί, τόνισε ότι τα θέματα αυτά θα μπορούσαν να επιλυθούν μέσω διμερών διαπραγματεύσεων. Με τον τρόπο αυτό το Δικαστήριο επιβεβαιώνει ότι τα θέματα αυτά δεν έχουν κλείσει», καταλήγει η ανακοίνωση του υπουργείου.

«Για την Ελλάδα, τον ελληνικό λαό και τις πολιτικές δυνάμεις της χώρας, τα εγκλήματα του ναζιστικού καθεστώτος δεν παραγράφονται και οι υποχρεώσεις της γερμανικής Πολιτείας παραμένουν» δήλωσε ο εκπρόσωπος Τύπου του ΠΑΣΟΚ Πάνος Μπεγλίτης, σημειώνοντας ότι η παρέμβαση της Ελλάδας υπερασπιζόμενης τα θύματα της ναζιστικής θηριωδίας και τα απαράγραπτα δικαιώματά τους πραγματοποιήθηκε την περίοδο της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ.

Αφού σημειώνει πως η απόφαση του δικαστηρίου μελετάται και αξιολογείται τονίζει πως «θα συνεχίσουμε την εθνική προσπάθεια, σε συνεργασία με όλους τους αρμόδιους φορείς, για την υπεράσπιση των συμφερόντων της χώρας και την διασφάλιση των δικαιωμάτων των οικογενειών των θυμάτων της ναζιστικής κατοχής».

ΝΔ: Το θέμα των πολεμικών αποζημιώσεων δεν έχει λήξει

Για απόφαση που δεν συμβαδίζει «ούτε με τις ευρωπαϊκές αξίες, ούτε με το αίσθημα δικαίου του ελληνικού λαού και γενικότερα των λαών της Γηραιάς Ηπείρου», έκανε λόγο ο εκπρόσωπος της ΝΔ Γιάννης Μιχελάκης. Πρόσθεσε επίσης ότι «επ' ουδενί δεν θα πρέπει να θεωρηθεί ότι το θέμα των πολεμικών αποζημιώσεων έχει λήξει».

ΚΚΕ: Ο λαός να αξιολογήσει τις θέσεις διάφορων ευρωλάγνων

«Με αφορμή την απόφαση του δικαστηρίου της Χάγης για το Δίστομο, ο λαός πρέπει να αξιολογήσει πόσο σοβαρές είναι οι θέσεις των διάφορων ευρωλάγνων, θεσμολάγνων και ευρωαριστερών που συνεχώς μιλούν για αξιοποίηση του διεθνούς δικαίου, του ευρωπαϊκού κεκτημένου», σχολιάζει το ΚΚΕ και συμπληρώνει: «Το δίκιο του ο λαός μπορεί να το κατακτήσει μόνο σε εναντίωση με τους ιμπεριαλιστικούς θεσμούς, με την πάλη για την ανατροπή τους».

ΛΑΟΣ: Δεν μας εξέπληξε η απόφαση

«Δεν μας εξέπληξε η απόφαση. Αλλωστε την άποψή μας για τα Δικαστήρια τύπου "Χάγης" την έχει εκφράσει κατ' επανάληψη ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ κ. Γ. Καρατζαφέρης», αναφέρει σε ανακοίνωσή του ο Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός.

Πανελλήνιο Αρμα Πολιτών: Νέα επίδειξη ισχύος των «νεοχιτλερικών» μέσω Χάγης

Την οργή του απέναντι στη νέα επίδειξη ισχύος των «νεοχιτλερικών», δια του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης, εκφράζει το Πανελλήνιο Αρμα Πολιτών ζητώντας να πληρώσει η Γερμανία όσα οφείλει στην Ελλάδα [Βλέπε άρθρο] .

Αντιδράσεις στη Βουλή

Την αγανάκτησή τους για την απόφαση εξέφρασαν βουλευτές με παρεμβάσεις τους στην Ολομέλεια.

«Υποδέχομαι την απόφαση της Χάγης με αγανάκτηση και δάκρυα. Ξανακλαίμε τους νεκρούς μας και τα θύματα του Διστόμου. Καμία ετεροδικία δεν ακυρώνει και παραγράφει τα εγκλήματα πολέμου», δήλωσε ο αντιπρόεδρος της Βουλής, Βύρωνας Πολύδωρας, στο περιθώριο συζήτησης επερώτησης της ΝΔ.

«Κανείς, καμιά απόφαση κανενός δικαστηρίου, δεν μπορεί να παραγράψει την ιστορία», δήλωσε αργότερα από πλευράς του, ο υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης, Αστέριος Ροντούλης. «Δεν μπορεί να διαλύσει, να σβήσει από τη μνήμη των ανθρώπων, το αίμα που αδίκως έχει χυθεί. Δικαιολογημένα αγανακτήσατε, αγανακτεί όλος ο ελληνικός λαός, αλλά κάποιοι πρέπει να καταλάβουν πως έχον να κάνουν με ένα λαό με μνήμη και ιστορική συνείδηση, που μπορεί και αντέχει στις κακουχίες, γιατί έχει DNA μαχητή αυτός ο λαός», πρόσθεσε.

«Η δήλωση Πολύδωρα μας εκφράζει. Η ελληνική ιστορία συναρπάζει και μας παιδαγωγεί, και αποδεικνύει πως όταν οι Έλληνες είναι ενωμένοι, μπορούνε πολλά - και μπορεί να ξεπεράσουμε και την σημερινή οικονομική καταχνιά», παρατήρησε τέλος, ο βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας, Γιώργος Καρασμάνης.

Ικανοποίηση στο Βερολίνο

Στον αντίποδα, με ικανοποίηση έκανε δεκτή την απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης το Βερολίνο.

Αναφερόμενος στο θέμα, ο ο υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας Γκίντο Βεστερβέλε, σημείωσε ότι «είναι καλό και ωφελεί όλους ότι δεν υπάρχει πλέον νομική αβεβαιότητα», ενώ διαβεβαίωσε ότι «η γερμανική προσφυγή δεν στρεφόταν εναντίον των θυμάτων του Ναζισμού, των οποίων η οδύνη δεν αμφισβητείται, όπως δεν αμφισβητείται και η γερμανική ευθύνη».

Απαντώντας εμμέσως στη δήλωση του Προέδρου του Δικαστηρίου Χισάσι Οουάντα, ο οποίος εξέφρασε την έκπληξη και τη λύπη του για το γεγονός ότι η γερμανική κυβέρνηση αρνείται τις αποζημιώσεις και κάλεσε τις δύο πλευρές να διευθετήσουν το θέμα σε διμερείς διαπραγματεύσεις, o κ. Βεστερβέλε δεσμεύθηκε ότι «πέρα από νομικές υποχρεώσεις, θα συνεχίσουμε να επανορθώνουμε».

Πρόσθεσε ακόμη ότι η χώρα του θα αντιμετωπίσει όλα τα ερωτήματα για την υλοποίηση της απόφασης, «με τους Ιταλούς φίλους μας, ως εταίροι και στο πνεύμα των στενών διμερών σχέσεων εμπιστοσύνης».

Από την πλευρά της, σχολιάζοντας την απόφαση η οργάνωση της Διεθνούς Αμνηστίας, έκανε λόγο για «μεγάλη οπισθοδρόμηση για την διεθνή προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων», συμπληρώνοντας ότι «η ετεροδικία τίθεται υπεράνω των ανθρωπίνων δικαιωμάτων».

naftemporiki.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ 

MIA ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ "ΚΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΑΣΤΥΦΥΛΑΞ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΧΩΡΟΦΥΛΑΞ"

Από το : sofokleousin.gr
Η Μόσχα αποτελεί σίγουρα μια ξεχωριστή πόλη για τον Υπουργό Εξωτερικών και αντιπρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας, κ. Σταύρο Δήμα. Το 1991 ως υπουργός Βιομηχανίας συμμετείχε σε μια πολυπληθή κυβερνητική αποστολή στην ρωσική...
πρωτεύουσα υπό τον τότε πρωθυπουργό κ. Μητσοτάκη . Όμως ένα «θερμό επεισόδιο» με την σύζυγο του πρωθυπουργού, Μαρίκα , το οποίο εκείνη την εποχή αποτυπώθηκε στον ελληνικό τύπο με έναν πολύ ιδιαίτερο τρόπο αγγίζοντας τα όρια του «αστικού μύθου» , τον οδήγησε σε παραίτηση καθώς ο κ. Δήμας θεώρησε ότι δεν μπορούσε να πολιτευτεί υπό το καθεστώς τέτοιων επεμβάσεων από το πρωθυπουργικό περιβάλλον. Πέρασαν 21 χρόνια από τότε και μπορεί οι σχέσεις του κ. Δήμα με την οικογένεια Μητσοτάκη να παρέμειναν ψυχρές, ο ίδιος όμως επιστρέφει στην Μόσχα με άλλο χαρτοφυλάκιο και αυτή την φορά συνοδεύοντας όχι τον πρωθυπουργό της χώρας αλλά τον Αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.
Επιχειρώντας κανείς μια αναδρομή στο παρελθόν, θα δυσκολευτεί να βρει άλλη περίπτωση Υπουργού Εξωτερικών να συνοδεύει τον Αρχηγό του κόμματος στο οποίο ανήκει για επαφές με ηγέτες ξένων κρατών όχι ως Υπουργός Εξωτερικών αλλά ως κορυφαίο κομματικό στέλεχος. Αυτή την φορά ο κ. Δήμας δεν κινδυνεύει από κάποιο «νέο θερμό επεισόδιο» εκπορευόμενο από το πρωθυπουργικό περιβάλλον, κινδυνεύει όμως εξαιτίας της διττής του ιδιότητας να σπαταλήσει πολύτιμο πολιτικό κεφάλαιο, σε μια εποχή κρίσιμη για την χώρα και σε μια εποχή κατά την οποία ο ίδιος θέτει ως πρωταρχικό του στόχο την αποκατάσταση του διεθνούς κύρους της χώρας.
Οφείλουμε να αναγνωρίσουμε ότι είχε ένα δύσκολο έργο μια και αντικατέστησε τον «αόρατο υπουργό» κ. Λαμπρινίδη, ο οποίος την ώρα που το παιχνίδι στην ενεργειακή σκακιέρα της Ανατολικής Μεσογείου αποκτούσε μεγάλο ενδιαφέρον λόγω της ανακάλυψης σημαντικών κοιτασμάτων υδρογονανθράκων εκείνος απέρριπτε την χάραξη της ΑΟΖ και αψηφούσε τις εκκλήσεις της Κυπριακής Δημοκρατίας και ο οποίος την ώρα που η βίαιη καταστολή των μαζικών αντικυβερνητικών διαδηλώσεων στην Αθήνα προκαλούσε την καταγγελία της Διεθνούς Αμνηστίας και άλλων διεθνών φορέων για την βιαιότητα των ελληνικών αρχών που ανάγκασε μάλιστα διεθνή ΜΜΕ να διακόψουν την ζωντανή μετάδοσή τους σε εκατομμύρια τηλεθεατές σε όλο τον κόσμο λόγω της ασφυξίας , εκείνος έψαχνε να προωθήσει την «θετική εικόνα» (sic) της χώρας στο Εξωτερικό. Ο νέος ΥΠΕΞ προσπάθησε να δώσει ένα στίγμα διαφοροποίησης από μια περίοδο παθητικής απραξίας δύο και πλέον ετών. Ο κύριος Δήμας ωστόσο , με την ατυχή επιλογή του κυρίου Σαμαρά να του ζητήσει να μεταβεί στην Ρωσία ως Αντιπρόεδρος της ΝΔ, κινδυνεύει να αναγκαστεί να πολιτεύεται ως ο «δισυπόστατος υπουργός» άλλοτε σαν επικεφαλής της ελληνικής διπλωματίας και άλλοτε σαν κομματικό στέλεχος. Θα είχε ενδιαφέρον να γνωρίζαμε εάν ο αρχηγός της ΝΔ, έμπειρος ο ίδιος στην άσκηση εξωτερικής πολιτικής, είχε μελετήσει το ενδεχόμενο ως ΥΠΕΞ της Οικουμενικής Κυβέρνησης Ζολώτα (1989-1990) , να συνοδεύσει τον τότε ηγέτη της παράταξής του κ. Μητσοτάκη στην Ουάσινγκτον για επαφές με τον Πρόεδρο Τζωρτζ Μπους τον Πρεσβύτερο, το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα του οποίου όπως και το κόμμα «Ενωμένη Ρωσία» του Πούτιν ανήκουν στην ίδια πολιτική οικογένεια της Δεξιάς. Για την ιστορία πάντως, ο κ. Μητσοτάκης επέλεξε να περιμένει την νίκη της ΝΔ στις εκλογές του Απριλίου του 1990 για να επισκεφθεί την Ουάσινγκτον. Για το ελληνικό πολιτικό σύστημα που διέρχεται μια βαθύτατη κρίση αξιοπιστίας και συνέπειας είναι πραγματικά εντυπωσιακός ο τρόπος με τον οποίο η ιστορία επαναλαμβάνεται και εντυπωσιακή η ανακύκλωση των ίδιων προσώπων. Για πόσο όμως η Ελληνική Εξωτερική Πολιτική πρέπει να παραμένει δέσμια αυτής της πολιτικής παθογένειας;
Οι διμερείς σχέσεις με την Ρωσία μετά την άνθηση που γνώρισαν επί πρωθυπουργίας Καραμανλή, πέρασαν σε μια φάση ψυχρότητας και αμφίδρομης καχυποψίας μετά την ανάληψη της εξουσίας από το ΠΑΣΟΚ το 2009. Είναι πραγματικά χρήσιμο για την Αθήνα να επανεξετάσει την σχέση της με την Ρωσία όχι λόγω των «παραδοσιακών δεσμών φιλίας» αλλά κυρίως λόγω της αυξανόμενης οικονομικής και πολιτικής επιρροής της δεύτερης στον χώρο της Ευρασίας. Ως ένα βαθμό η ιδέα της «ρωσικής αρκούδας» που παραδοσιακά υποστηρίζει την ομόδοξη Ελλάδα νασκεί γοητεία σε μια μερίδα της ελληνικής κοινωνίας με συντηρητικότερα αντανακλαστικά που ανήκει κατά κόρον στην εκλογική πελατεία της ΝΔ , όμως στην εξωτερική πολιτική δεν χωρούν συναισθηματισμοί, χρειάζονται όσο το δυνατόν περισσότεροι σύμμαχοι για την επίτευξη των στρατηγικών στόχων. Όμως η Ελλάδα πορεύεται στο διεθνές πεδίο με μία συγκεκριμένη στρατηγική ή απλώς στοιχίζεται πίσω από τους ευρωατλαντικούς θεσμούς και ενίοτε κάνει κάποια επικοινωνιακά ανοίγματα προς τρίτους;
Το τελευταίο διάστημα μια σειρά από δημοσιεύματα στον Τύπο αλλά και βιβλία καθώς και μια συγκεκριμένη ρητορική που υιοθέτησαν στελέχη της ΝΔ ή άλλα κέντρα κοντά σε αυτήν, παρουσιάζουν τον Κώστα Καραμανλή να εισπράττει την καχυποψία και την ενόχληση της Δύσης για την επιλογή του να καταστήσει την Ρωσία ως στρατηγικό εταίρο της χώρας μας και βασικό ενεργειακό παίκτη στα Βαλκάνια. Όλα αυτά αποτελούν υλικό προς διερεύνηση για τους συνάδελφους πολιτικούς συντάκτες και σαφώς για τους ιστορικούς του μέλλοντος. Σε κάθε περίπτωση για την ηγεσία του ΥΠΕΞ που προέρχεται από τη ΝΔ , η γεφύρωση του χάσματος με το Κρεμλίνο είναι σαν μια ομελέτα για την οποία όμως πρέπει να σπάσουν κάποια συγκεκριμένα αυγά. Πως ακριβώς σκέφτεται να « σπάσει τα αυγά» και ουσιαστικά να αιτιολογήσει στην Δύση την επαναπροσέγγιση με την Ρωσία ο κ. Δήμας την στιγμή που ο ίδιος και το κόμμα του θεωρούν αυτό το κεφάλαιο της κυβέρνησης Καραμανλή ως το πλέον μοιραίο για αυτήν; Μεταξύ αυτών από πού περιμένουν με ενδιαφέρον το σκεπτικό πίσω από τα ανοίγματα Σαμαρά στην Ρωσία, θα είναι σίγουρα και ο γερμανός υπουργός Εξωτερικών των οποίων ο έλληνας ομόλογος του συνάντησε πρόσφατα και μόνος του (ως Υπουργός) αλλά και μαζί με τον πρόεδρο της ΝΔ ως αντιπρόεδρος του κόμματος . Στην περίπτωση που ο κύριος Σαμαράς (αξίζει να θυμηθούμε τις δηλώσεις του στην ΔΕΘ το 2010 για το βιβλίο του Αχμετ Νταβουτογλου) και ο κύριος Δήμας είναι θιασώτες μιας εξωτερικής πολιτικής εθνικά ανεξάρτητης τότε θα πρέπει να αναμένουμε ότι μεταξύ άλλων θα υπενθυμίσουν στον κύριο Πούτιν την πρόσφατη θέση του ΥΠΕΞ ότι καμία ανάμειξη στα εσωτερικά του Αγίου 'Όρους δεν είναι ανεκτή, με αφορμή την πρόσφατες δηλώσεις των Ρώσων για την σύλληψη του ηγούμενου της μονής Βατοπεδίου. Μια τέτοια υπόμνηση ωστόσο είναι ικανή να δυσκολέψει το καλό κλίμα που επιδιώκει η ελληνική συντηρητική παράταξη και τα φλας των φωτογράφων δεν θα αποτυπώσουν το «θετικό» κλίμα στις συνομιλίες .Στην περίπτωση που η εξωτερική πολιτική της ιδιάζουσας αξιωματικής αντιπολίτευσης που ασκεί η ΝΔ συγκυβερνώντας με άλλα δύο κόμματα είναι καιροσκοπική, τότε το δίδυμο Σαμαρά-Δήμα αντιμετωπίζει αναμφισβήτητα με αμηχανία και χωρίς περιθώριο διπλωματικών ελιγμών την άρνηση της Μόσχας να συναινέσει στην επιβολή σκληρότερων κυρώσεων στο Ιράν ως αντίποινα για το πυρηνικό πρόγραμμα ή στην απομάκρυνση του καθεστώτος 'Ασαντ στην Συρία. Επειδή όμως τα φωτογραφικά στιγμιότυπα με τον Βλαδίμηρο Πούτιν θα είναι αρκετά κατά την άποψή τους να πριμοδοτήσουν εκλογικά τη ΝΔ ποιος νοιάζεται για το φτηνό ιρανικό πετρέλαιο ή την αιματοχυσία στην Συρία και την επερχόμενη αλλαγή του status quo στην περιοχή;
Ακόμα και αυτή η Μοσαντ (μυστική υπηρεσία του Ισραήλ) δεν θεωρεί το πυρηνικό πρόγραμμα της Τεχεράνης σοβαρή απειλή για το εβραϊκό κράτος, ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών όμως στοιχίζεται πίσω από τους υπόλοιπους Ευρωπαίους ομολόγους του καταδικάζοντάς το και συνεπακόλουθα στερούμενος το σημαντικό για την ελληνική οικονομία ιρανικό πετρέλαιο. Ποια τα περιθώρια να διεκδικήσει κάτι διαφορετικό; προφανώς περισσότερα από την σιωπηρή συμπαράταξη με τον γαλλογερμανικό άξονα , την ώρα που η χώρα έχει μεγάλο βαθμό εξάρτησης από το Ιράν. Αντιστοίχως και σε ότι αφορά την Συρία (σύμμαχο της Ρωσίας), η Ελλάδα κρύβεται πίσω από τον Αραβικό σύνδεσμο για να αποφύγει να πάρει θέση: ούτε πρέπει να δυσαρεστήσει το Κρεμλίνο, ούτε όμως ετοιμάζεται να αντιμετωπίσει την πιθανή ανατροπή του status quo που θα ενισχύσει την Τουρκία και θα πιέσει την Κυπριακή Δημοκρατία στην περίπτωση που η διάδοχος κατάσταση του Ασαντ, είναι το πολιτικό Ισλάμ.
Το άνοιγμα προς την Ρωσία και από την άλλη πλευρά η συμπόρευση με την Δύση στα κρίσιμα για την Ελλάδα ζητήματα του Ιράν και της Συρίας, καταδεικνύουν το γεγονός ότι η ηγεσία του ΥΠΕΞ και της ΝΔ πορεύονται έχοντας ως πυξίδα υπολογισμούς της θεωρίας των παιγνίων τόσο σε ότι αφορά το διπλωματικό πεδίο όσο και αναφορικά το εσωτερικό ακροατήριο στο οποίο υπόσχονται μια ανεξάρτητη και περήφανη εξωτερική πολιτική. Μια εξωτερική πολιτική όμως χωρίς ανοικτή, ξεκάθαρη και στοχευμένη στρατηγική δεν μπορεί να επιβιώσει και αυτό είναι κάτι που σύντομα οι γεωπολιτικές εξελίξεις στην περιοχή και η νέα πολιτική πραγματικότητα θα καταστήσουν σαφές στον κ. Σαμαρά, στον κ. Δήμα ή σε όποιον άλλο κληθεί να κυβερνήσει το επόμενο διάστημα 

Το ελλαδικό κράτος δολοφονεί την ελληνική οικογένεια για να τα δίνει σε αλλοδαπές οικογένειες

Σάββατο, 21 Ιανουαρίου 2012

Αλβανός: Χέσε την Ελληνική ιθαγένεια...για τα λεφτά την θέλω μόνο...

Αλβανός πατέρας τεσσάρων παιδιών πήγε στο Δήμο της περιοχής του να καταθέσει αίτηση για να πάρουν ελληνική ιθαγένεια τα παιδιά του. Απαίτησε να εξυπηρετηθεί κατά προτεραιότητα παρά τον κόσμο που είχε στην ουρά. Μάλιστα, απαίτησε να εκδοθούν αυτές οι ιθαγένειες αυθημερόν γιατί, λέει, βιαζόταν!
Η υπάλληλος του εξήγησε ότι ο.....
Δήμος παραλαμβάνει τις αιτήσεις με τα δικαιολογητικά, ελέγχει τη νομιμότητά τους και στη συνέχεια τα προωθεί στην Περιφέρεια για τα περαιτέρω. Μούτρωσε όταν του είπαν ότι χρειάζεται κάποιο χρονικό διάστημα κι όταν η υπάλληλος θέλησε να του εξηγήσει τη διαδικασία για την ιθαγένεια των ενηλίκων νομίζοντας ότι τη θέλει και ο ίδιος για τον εαυτό του, της απάντησε το εξής:
- ΧΕΣΕ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΙΘΑΓΕΝΕΙΑ, ΓΙΑ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΤΗ ΘΕΛΩ ΜΟΝΟ!
Η υπάλληλος έμεινε εμβρόντητη από τη συμπεριφορά του Αλβανού ο οποίος συνέχισε ακάθεκτος:
- Σιγά μην πληρώσω και παράβολο στο κωλοκράτος για να πάρω την ιθαγένειά σας! Το μόνο που θέλω είναι να την πάρουν τα παιδιά μου για να παίρνει η γυναίκα μου το επίδομα πολυτεκνίας και όταν μεγαλώσουν τα παιδιά, να παίρνει την ισόβια σύνταξη πολύτεκνης μάνας.
Η υπάλληλος δεν πίστευε αυτά που ακούει και για να τα επιβεβαιώσει επικοινώνησε με τον ΟΓΑ που χορηγεί τα πολυτεκνικά επιδόματα σε όλους, είτε ζουν σε χωριό είτε σε πόλη και ανεξαρτήτως επαγγέλματος. Η απάντηση του ΟΓΑ επιβεβαίωσε τα λεγόμενα του Αλβανού ο οποίο ήταν καλά πληροφορημένος.

Ορίστε η απάντηση από τον ΟΓΑ:
Η Υπηρεσία μας (ΟΓΑ) έδινε πολυτεκνικό επίδομα και ισόβια σύνταξη σε αλλοδαπές μητέρες που είχαν συνάψει γάμο με Έλληνα Πολίτη.
Όμως μετά από παρέμβαση του Συνηγόρου του Πολίτη, ο ΟΓΑ δίνει πλέον πολυτεκνικό επίδομα και σε αλλοδαπή μητέρα με αλλοδαπό σύζυγο και από τρίτες χώρες (εκτός Ε.Ε. )!!!!
Είναι απίστευτο το τι δουλοπρέπεια έχει επιδείξει η κυβέρνηση του Πασόκ απένταντι στους ξένους. Την ώρα που η ελληνική οικογένεια περνάει τέτοια οικονομική κρίση, την ώρα που αντιμετωπίζουμε τέτοια υπογεννητικότητα, αντί να ενισχύσει την ελληνική οικογένεια, μοιράζει αφειδώς χρήματα σε αλλοδαπές οικογένειες, συνήθως μουσουλμανικές!
Μια άλλη απορία:
Τέτοιου είδους ελληνοποιήσεις θα κάνει η Ελλάδα; Αφού είναι φανερό σε όλους ότι την ελληνική ιθαγένεια οι οικονομικοί μετανάστες τη ζητούν για λόγους σκοπιμότητος και όχι από αγάπη στη χώρα φιλοξενίας τους.
Ο λαθρονόμος είναι απαραίτητο να αποσυρθεί γιατί λειτουργεί εις βάρος των Ελλήνων και των υποδομών του κράτους μας.
Επίσης, ο Συνήγορος του Πολίτη έχει αποδειχθεί Συνήγορος του αλλοδαπού.
Σχόλιο: Έπαιρνε η αλλοδαπή το επίδομα γιατι την σπίτοσε το χαιβάνι και επειδή δεν ήταν ικανοποιημένοι, είπαν να το δίνουν σε όλους την ώρα που τα παιδιά των ελληνικών οικογενειών λιποθυμούν στα σχολεία και οι οικογένειες πεινάνε...Η ΤΑΝ Ή ΕΠΙ ΤΑΣ

Τουρκικές «άδειες» σε Κυπριακή ΑΟΖ: Άρχισαν τα όργανα

02/02/2012 12:07 | Κατηγορίες: Featured,Άμυνα & Ασφάλεια  Αποστολή με email |

Print PDF

Ενόψει του δευτέρου γύρου αδειοδοτήσεων στην Κύπρο η Τουρκία εκδίδει άδειες για την διενέργεια ερευνητικών γεωτρήσεων σε «ξένα χωράφια»! Πιο συγκεκριμένα, η TPAO στην ουσία έχει οικειοποιηθεί ολόκληρη σχεδόν την Ανατολική Μεσόγειο και προσπαθεί να βρει «θύματα» και να τους πουλήσει άδειες.

Το θέμα καλύπτεται διεξοδικά και στο παρόν τεύχος του περιοδικού ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ & ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΗ που κυκλοφορεί στα περίπτερα σε όλη τη χώρα. Σύμφωνα με τον τουρκικό Τύπο, η Άγκυρα με την συμπεριφορά της στην ουσία «γνωστοποίησε στον κόσμο ότι έχει δικαίωμα στα 7 από τα 12 οικόπεδα στα οποία η ‘νότια Κύπρος’ ισχυρίζεται ότι διαθέτει δικαιώματα»!

Η πολιτική της Τουρκία αυτή τη στιγμή είναι να δημιουργήσει το μεγαλύτερο δυνατόν πρόβλημα στην διαδικασία αδειοδότησης της Κύπρου, αφού ούτε λίγο ούτε πολύ θέτει ζήτημα για εφτά (!) θαλάσσια οικόπεδα, τα οποία ας σημειωθεί βρίσκονται στα νότια τη νήσου.

Η συγκεκριμένη εξέλιξη σε συνάρτηση με τις επίσημες ανακοινώσεις για την «παγκόσμια κλάση» των αποθεμάτων στο «Αφροδίτη» είναι δυνατό να δυναμιτίσουν την κατάσταση στην περιοχή. Δεν είναι επίσης τυχαίο πως ο Αχμέτ Νταβούτογλου, πριν λίγες ημέρες, με τον γνωστό τρόπο ευγενή τρόπο των νεοθωμανών, μας ειδοποίησε πως εάν το Κυπριακό δεν επιλυθεί μέχρι το καλοκαίρι επίκειται «αλλαγή του status quo» της περιοχής…

Να ενημερώσουμε τους κρατούντες των Αθηνών πως επειδή ηγούνται κυβέρνησης και όχι… λογιστηρίου εταιρίας, η δικαιολογία πως εμείς «ήμασταν μόνο για το. PSI», σε περίπτωση… «ατυχήματος», απλά δεν στέκει. Ο ελληνικός λαός μπορεί, έως ένα σημείο, να ανεχθεί την οικονομική του εξαθλίωση, σε καμία περίπτωση όμως μία νέα εθνική καταστροφή…

H OPATH ΑΠΕΙΛΗ ΣΗΜΕΡΑ > Με εντολή των ΗΠΑ - Επίθεση κατά της Ελλάδας από Αλβανία, Σκόπια, Βουλγαρία, Τουρκία

Share17

Τα τελευταία είκοσι τουλάχιστον χρόνια, έχουμε συνηθίσει να ζούμε με την γνωστή εναντίον μας τουρκική επιθετικότητα, που κατά καιρούς παίρνει διάφορες εντάσεις -μορφές- ή περιεχόμενο, εξελισσόμενη σε μία _επίσημα εκφρασμένη απειλή_ και η οποία…ξέρουμε πλέον, τι διεκδικεί – από ποιον- και με ποιο πρόσχημα ...(π.χ. ΚΥΠΡΟ + ΘΡΑΚΗ = Προστασία μειονότητος, ANAT. ΑΙΓΑΙΟ = Ζωτικός Χώρος).

Στα πλαίσια της _παλιάς… τάξης πραγμάτων_, (όταν οι συνασπισμοί ακόμη λειτουργούσαν), αυτή η τουρκική απειλή μπορούσε θεωρητικά να εκδηλωθεί μόνο με κάποιους συγκεκριμένους λίγο-πολύ ανελαστικούς – και αρκετά προβλέψιμους τρόπους, από μία μόνο κατεύθυνση, δηλαδή το ενιαίο-ανατολικό, χερσαίο ή θαλάσσιο μέτωπο.
Οι πιο πρόσφατες εξελίξεις, που στα πλαίσια της _νέας… τάξης πραγμάτων_ σημειώθηκαν στην περιοχή μας, όχι μόνο δεν άμβλυναν την γνωστή απειλή, αλλά εμπλούτισαν το όλο σκηνικό με νεότερα και πιο σύνθετα δεδομένα, κατά τρόπο που οδηγούμαστε πλέον στην ανάγκη να καλύπτουμε άλλο ένα εκτεταμένο μέτωπο, στο βορρά μας αυτή τη φορά.
Συγκεκριμένα, βλέπουμε ότι στη βόρεια γραμμή των χερσαίων συνόρων μας, αναπτύχθηκαν συνθήκες που αναιρούν τον παλιό-καλό εφησυχασμό μας, περί ανυπάρκτου από βορρά κινδύνου.
‘Ηδη οι Αλβανοί και οι Σκοπιανοί εκδηλώνονται όλο και περισσότερο εχθρικά απέναντί μας, ενώ οι Βούλγαροι όλο και λιγότερο φιλικά - και τελικά όλοι μαζί, μάλλον δεν θα είχαν αντίρρηση (αν οι συνθήκες το επέτρεπαν) να υλοποιήσουν
σε βάρος μας κάποιους εκφρασμένους μεγαλοϊδεατισμούς τους, περί Τσαμουριάς -ή _Μακεδονίας_ του Αιγαίου- ή Μεγάλης Βουλγαρίας κ.ο.κ.
Βέβαια κανείς απ_ αυτούς δεν θα τολμούσε από μόνος του, ούτε να σκεφθεί μία πρωτογενή επιθετική πρωτοβουλία εναντίον ενός ισχυρότερου του κράτους (και μάλιστα μέλους του NATO και της ΔΕΕ).
Όμως, στα πλαίσια μιας γενικής ανάφλεξης στην περιοχή μας, ποιος αποκλείει ότι αυτοί οι γείτονες, δεν θα επιχειρούσαν όλοι μαζί και συνεννοημένα να καρπωθούν κάτι από την ευκαιρία;
Και η προοπτική μιας τέτοιας ευκαιρίας για τους συγκεκριμένους ενδιαφερόμενους, δείχνει όλο και πλησιέστερη, αφού ο πόλεμος στην πρώην Γιουγκοσλαβία δεν μπορεί ακόμη να ελεγχθεί από τις Μεγάλες Δυνάμεις που παριστάνουν τους ρυθμιστές, ενώ η Τουρκία παρέχει αφειδώς… _περίεργες εγγυήσεις προστασίας_ (αποκτώντας αντίστοιχο δικαίωμα ή _υποχρέωση_ επέμβασης), υπέρ αυτών που μάλλον θα τους
εξυπηρετούσε μια γενικευμένη – θερμή εμπλοκή, στην περιφέρεια των συνόρων μας.
Οι εκτιμήσεις αυτές ίσως να φαίνονται _πρόωρες_ (η ωρίμανσή τους είναι ζήτημα χρόνου), αλλά όχι και ανυπόστατες, αφού ήδη πολλοί παρατηρητές ισχυρίζονται ότι έχει πλέον μορφοποιηθεί το _μίνι Ισλαμικό τόξο_, που αρχίζει από Τουρκία και διερχόμενο
από Βουλγαρία (Μουσουλμανικές περιοχές) και Σκόπια, φθάνει μέχρι -ΒΔ- στην Αλβανία, περισφίγγοντάς μας από ανατολή και βορρά.
H συνολική εικόνα
Όσα προαναφέραμε, οδηγούν στη διαπίστωση ότι σήμερα ιδίως, η εναντίον μας ΑΠΕΙΛΗ έχει αποκτήσει νέα – συνθετότερη μορφή και εμφανίζεται πιο σοβαρή και αναβαθμισμένη, αφού:
α) Εμείς, μετά το νέο σκηνικό που διαμορφώθηκε στην περιοχή μας, είμαστε αναγκαστικά _περισπασμένοι_ λόγω των γνωστών προβλημάτων, σ_ ολόκληρο τον άμεσο -και καθόλου φιλικό- περίγυρό μας.
β) O ανατολικός μας γείτονας, βλέπει τώρα περισσότερες ευκαιρίες ώστε να δράσει εναντίον μας (και μάλιστα να δράσει περισσότερο αποτελεσματικά), αφού θα μπορεί ίσως να αξιοποιήσει το ποσοτικά υπέρτερο δυναμικό του, έναντι του _διασπαρμένου_ δικού μας δυναμικού, σε δύο μάλιστα εκτεταμένα μέτωπα, δηλαδή ένα ΝΗΣΙΩΤΙΚΟ – ανατολικό και ένα ΧΕΡΣΑΙΟ – βόρειο μέτωπο.
Για λόγους ευκολίας, θα προσπαθήσουμε στη συνέχεια να εξετάσουμε χωριστά, καθένα από τα δύο πιθανά μέτωπα που επισημάναμε, έχοντας όμως πάντα κατά νου, ότι:
i) Κανένα απ_ αυτά, δεν πρόκειται να ενεργοποιηθεί μεμονωμένα, αλλά είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα επιχειρηθεί να αναφλεγούν και τα δύο μαζί, ώστε να _κορεσθεί_ ο αμυνόμενος.
ii) Για πρώτη φορά κατά τη σύγχρονη ιστορία, η Τουρκία μπορεί να υπολογίζει με αρκετές πιθανότητες, στην εναντίον μας ενεργοποίηση του Χερσαίου / Βορείου μετώπου, σε ολόκληρο το μήκος του (και όχι σε ένα μόνο μικρό τμήμα του όπως
παλιότερα).
iii) H έννοια μέτωπο, είναι σήμερα _οριακή_ και εντελώς συμβατική, αφού οι συγκρούσεις και τα πλήγματα επεκτείνονται πλέον σε πεδία μεγάλου βάθους, εκατέρωθεν της αρχικής γραμμής αντιπαράθεσης.
iv) H υπό μορφή _σεναρίου_ εξέταση της λειτουργίας του κάθε μετώπου, δεν μπορεί να απαντήσει στο αν τελικά θα γίνει -ή όχι- πόλεμος, αλλά στο πως θα μπορούσε θεωρητικά αυτός να διεξαχθεί, εφόσον ξεσπούσε.
Επειδή η ανάλυση που επιχειρούμε, απαιτεί ψύχραιμη και νηφάλεια οπτική -χωρίς συναισθηματικές φορτίσεις- θα πρέπει να δούμε τα πράγματα σαν παρατηρητές ενός υποθετικού προβλήματος κάποιων τρίτων, που εμάς δεν μας αφορά καθόλου. Επίσης με το συγκεκριμένο τρόπο έμμεσης προσέγγισης, δεν έχει ιδιαίτερη σημασία η μεγάλη γεωγραφική ακρίβεια, γι_ αυτό θα χρησιμοποιήσουμε γενικής μορφής απεικονίσεις της όλης διάταξης και λειτουργίας των δύο μετώπων που μας ενδιαφέρουν. Και φυσικά, στην προσπάθειά μας να δούμε το θέμα όσο γίνεται πιο ρεαλιστικά, αποφεύγουμε επιμελώς τη χρήση παλαιολιθικών σεναρίων τύπου _Παρμενίων_ κ.λπ.
Το νησιωτικό μέτωπο
Κατ_ αρχήν πρέπει να προσδιορίσουμε μια θεωρητική μορφή
νησιωτικού μετώπου, με κάποια συγκεκριμένα -κρίσιμα και
ρεαλιστικά- γεωστρατηγικά χαρακτηριστικά.
α) Στα δεξιά, μια παράκτια χώρα _Tουρκία_, που αποτελεί υπαρκτή
απειλή εναντίον ενός πολύ κοντά της ευρισκόμενου νησιωτικού
χώρου _EN_.
β) Στα αριστερά, διακρίνουμε τον κύριο ηπειρωτικό κορμό _Eλλάδα_,
μιας άλλης χώρας, που τα απειλούμενα νησιά (EN) αποτελούν
εθνικό της έδαφος, αλλά απέχει απ_ αυτά πολύ περισσότερο, σε σχέση με τον επιτιθέμενο.
Κατά την απεικόνιση αυτή, ο επιτιθέμενος _T_ (που μπορεί να διαθέτει σοβαρή ποσοτική υπεροπλία, τόσο στον αέρα όσο και σε δυνάμεις επιφανείας), προκειμένου να προσβάλλει και καταλάβει το νησιωτικό χώρο _EN_, χωρίς ν_ αφήσει περιθώρια
αποτελεσματικής αντίδρασης στο κύριο ηπειρωτικό δυναμικό του αμυνόμενου _E_, θα έπρεπε -πολύ απλά- να κλιμακώσει τις προσπάθειές του, ως εξής:
- Να θέσει τον ευρύτερο χώρο ενδιαφέροντός του κάτω από την _ομπρέλα_ αεροπορικής υπεροχής του, εκμεταλλευόμενος την ποσοτική υπεροπλία του αλλά και την εγγύτητα του χώρου επιχειρήσεων με το έδαφός του, κατά τρόπο που να απαγορεύσει τοπικά κάθε αεροπορική δραστηριότητα του αμυνόμενου . Έτσι θα επιτύχει επαρκή _απομόνωση_ του χώρου επιχειρήσεων, (αποτέλεσμα σχεδόν βέβαιο, εάν ο _T_ διαθέτει διπλάσια Α/Φ από τον _E_ και απέχει την μισή απόσταση σε σχέση μ_ αυτόν, από το πεδίο της μάχης).
- Υπ_ αυτήν την κάλυψη, οι συνδυασμένες αεροναυτικές δυνάμεις κρούσεως του επιτιθέμενου, μπορούν με αρκετή επιτυχία να κρατήσουν μακριά (για τον απαραίτητο τουλάχιστον χρόνο) τα πλοία και Y/B του αμυνόμενου, που θα επιχειρούσαν να παρέμβουν υπέρ του απειλούμενου νησιωτικού χώρου .
ϊ Φυσιολογικά τώρα, ο επιτιθέμενος μπορεί ανενόχλητος και με πλήρη αεροπορική υποστήριξη, να προχωρήσει στην τελική προπαρασκευή και εκδήλωση της κύριας αποβατικής του ενέργειας, με τις διαθέσιμες υπέρτερες δυνάμεις του, εναντίον των
απομονωμένων και καταπονημένων δυνάμεων του αμυνόμενου.
Στη συγκεκριμένη υποθετική διαμόρφωση του νησιωτικού μετώπου που περιγράψαμε, όλοι μπορούν να αντιληφθούν ποιος έχει τις θεωρητικά περισσότερες πιθανότητες να είναι ο νικητής και ποιος ο νικημένος. Και μάλιστα μέσω μιας εντελώς απλοϊκής – τακτικής και στρατηγικής αντίληψης, σύμφωνα με την οποία: _Αν σ_ ευνοεί ο τόπος και είσαι πιο ισχυρός, γιατί να μην νικήσεις;_.
Το χερσαίο μέτωπο
Και εδώ επίσης πρέπει να προσδιορίσουμε ένα ρεαλιστικό τύπο _χερσαίου μετώπου_, που ν_ ανταποκρίνεται στο πρόβλημά μας με συγκεκριμένα κρίσιμα χαρακτηριστικά.
α) Μία χώρα _E_ που συνορεύει με ένα… _μη φιλικό_ περίγυρο, αλλά κυρίως αντιμετωπίζει σαφή απειλή από τη δεξιά της ευρισκόμενη χώρα _T_ (και η οποία διαθέτει τουλάχιστον ποσοτική υπεροπλία, ιδίως σε χερσαίες δυνάμεις).
β) Υπάρχουν τρεις χώρες -_Aλβανία_,_Σκόπια_, _Bουλγαρια_- διακείμενες λίγο ή πολύ φιλικά προς τη χώρα _Tουρκία_ και οι οποίες είναι εξαρτημένες ή επηρεαζόμενες κατά διάφορους τρόπους, από αυτήν (T). Και οι τρεις έχουν σχέσεις φανερά τεταμμένες με τη χώρα _Eλλάδα_, αλλά πρωτογενώς δεν αποτελούν απειλή γι_ αυτήν.
Δεν μπορεί όμως να αποκλειστεί η σύμπραξή τους με τη χώρα _Tουρκία_ και η συνδυασμένη δράση τους εναντίον της _Eλλάδας_, (έστω και απασχολώντας μόνο, ένα μέρος από το πολύτιμο αμυντικό δυναμικό της _E_), με την προσδοκία συγκεκριμένων κερδών από την εμπλοκή τους αυτή.
Σύμφωνα με την παραπάνω απεικόνιση και περιγραφή, το κρίσιμο δεξιό τμήμα του μετώπου αντιπαράθεσης των κυρίων αντιπάλων _E_ και _T_, είναι πολύ στενό για να επιτρέψει την πλήρη ανάπτυξη και αξιοποίηση του υπέρτερου δυναμικού του επιτιθέμενου _T_.
Γι_ αυτό πρέπει να θεωρηθεί βέβαιο ότι αυτός, θα ερευνά οδούς υπερκέρασης του μετώπου (από την προσφορότερη πλευρά του), ώστε να εγκλωβίσει και συντρίψει τις δυνάμεις του αμυνόμενου. Και υπό τις συγκεκριμένες συνθήκες, οι βασικές επιλογές του
επιτιθέμενου για υπερκέραση του μετώπου, είναι οι εξής δύο:
- Από την _κάτω πλευρά_, δηλαδή από τη θάλασσα, όπου όμως και ο αμυνόμενος… βρίσκεται εκεί και μάλιστα πολύ ισχυρός. Αυτή λοιπόν η επιλογή είναι αρκετά επισφαλής, χωρίς όμως και να αποκλείεται εντελώς.
- Από την _επάνω πλευρά_, δηλαδή μέσα από το έδαφος της χώρας _Bουλγαρία_. Όσο κι αν ακούγεται σαν… αδιανόητη για κάποιους εκδοχή, μερικές ωριμότερες σκέψεις μπορεί να την κάνουν πιο αποδεκτή.
Όπως π.χ. ότι η χώρα _Bουλγαρια_ μπορεί να είναι ήδη οικονομικά εξηρτημένη από την _Tουρκια_ (και το χρήμα είναι πάντα σημαντικό κίνητρο, ιδίως για τους… φτωχούς) -ή ότι μπορεί να προσβλέπει με ενδιαφέρον σε κάποιο παραθαλάσσιο εδαφικό αντάλλαγμα για μια τέτοια διευκόλυνσή της προς την _T_ (αν μάλιστα ακολουθήσει και συνολικός διακανονισμός της περιοχής), ή τέλος ότι η _B_ ίσως υποχρεωθεί να _ανεχθεί_, την μέσα από το έδαφός της διέλευση δυνάμεων της _Tουρκιας_, (αδυνατώντας να αντιδράσει στις… _ισχυρές απόψεις_ κάποιων μειονοτικών πληθυσμών της, εγκατεστημένων στην κρίσιμη περιοχή).
Και σ_ αυτήν την περίπτωση επίσης, εφόσον πραγματοποιηθεί χερσαία υπερκέραση μέσω του εδάφους του _B_, είναι θεωρητικά σαφέστατο, το ποιος θα υποστεί ήττα και πόσο σοβαρή. Ιδίως αν η διαφαινόμενη κατάρρευση του _E_, ενθαρρύνει την ενεργό εναντίον του συμμετοχή όλων των γειτόνων -_Aλβανιας_, _Σκοπιων_, _Bουλγαριας_- ώστε να εξασφαλίσουν μερίδιο στις ανακατανομές που πιθανώς θα προκύψουν. Εδώ μάλιστα, μπορούμε να διαγνώσουμε και το κίνητρο, που ίσως όλοι αυτοί διαθέτουν, ώστε να συμπράξουν προκαταβολικά με την _Tουρκια_, εναντίον της χώρας _Eλλάδα_.
Εκτιμήσεις
Στο βαθμό που οι προαναφερθείσες περιγραφές των δύο υποθετικών μετώπων, μας θυμίζουν κάποιες αντίστοιχες δικές μας ανησυχίες, είναι υποχρεωτικό (μιλώντας συγκεκριμένα πλέον και όχι _υποθετικά_), να επιχειρήσουμε μία κατά το δυνατόν ψύχραιμη εξέταση της όλης προβληματικής που μας αφορά.
Σ_ αυτήν την προβληματική, εντάσσονται βεβαίως και οι γενικότερες παράμετροι διεθνούς/εξωτερικής πολιτικής, σύμφωνα με τις οποίες, διατυπώνονται οι εξής δύο -διαμετρικά αντίθετες- εκτιμήσεις:
α) Ότι υπό τις σημερινές συνθήκες, είναι απίθανο να επιδιώξει η Τουρκία την εμπλοκή της σε πολεμικές περιπέτειες στα Βαλκάνια, επειδή αφενός έχει ήδη δυσαρεστήσει διάφορες Ευρωπαϊκές δυνάμεις με την εκ μέρους της ενοχλητική συμπεριφορά _περιφερειακής δύναμης_ και αφ’ ετέρου λόγω των έντονων εσωτερικών προβλημάτων της με τις σοβαρές αποσχιστικές τάσεις του Κουρδικού στοιχείου.
(Ποιός τα πιστεύει αυτά άραγε, όταν η ανάμειξή της στα Βαλκάνια γίνεται όλο και πιο ενεργή, ενώ το Κουρδικό το αντιμετωπίζεται με τη μέθοδο της _γενοκτονίας_ με την ανοχή της διεθνούς κοινότητας;).
β) Ότι σήμερα ειδικά, είναι πολύ πιθανό η Τουρκία να επιχειρήσει μια ανάφλεξη της περιοχής, στρεφόμενη κυρίως εις βάρος μας, επειδή:
Έχει ήδη διακηρυγμένους στόχους και βλέψεις προς την πλευρά μας. Μπορεί να εκμεταλλευθεί την αναστάτωση της πρώην Γιουγκοσλαβίας και την γενικότερη αστάθεια της περιοχής. Επείγεται να προσπορισθεί κέρδη από την σπάνια ευκαιρία που διαβλέπει (την μεγαλύτερη ευκαιρία στα τελευταία 500 χρόνια, κατά τον Οζάλ). Έχει νέα ερείσματα τα οποία ήδη σταθεροποιεί (μίνι Ισλαμικό τόξο), ενώ εμείς την πριμοδοτούμε με συμμάχους χάνοντας αντίστοιχους φίλους. Ξέρει να ενεργεί
αδίστακτα (ως συνήθως), εφόσον θεωρήσει ότι οι συσχετισμοί, της εξασφαλίζουν το επιθυμητό αποτέλεσμα.
Παρακάμπτοντας αυτές τις… αντίθετες εκτιμήσεις, (ο καθένας μας ας επιλέξει τις πιο πειστικές για τον ίδιο) και περιοριζόμενοι σε πιο προσιτές παραμέτρους, πρέπει να δεχτούμε ότι σε τελική ανάλυση, η πρωτοβουλία του να ξεσπάσει ή όχι πόλεμος, προς το παρόν ανήκει στην _άλλη πλευρά_.
Όταν και εφόσον όμως, αποφασίσει ο αντίπαλος να κινηθεί, είναι BEBAIO ότι αυτό θα έχει συμβεί, αν όχι με την έγκριση, τουλάχιστον με την _επί προθεσμία… ανοχή_ κάποιων μεγάλων δυνάμεων (και ίσως στα πλαίσια μιας επιδιωκόμενης γενικότερης ρύθμισης, _με πολλούς ευχαριστημένους και έναν μόνο… εξαναγκασμένο_).
Αν η παραπάνω αντίληψη, (ότι δηλαδή μπορεί να μας _ξεπουλήσει_ η δύση), φανεί σε ορισμένους σαν απίστευτη ή τερατώδης, χωρίς καν να ανατρέξουν σε παλιότερες εμπειρίες, δεν έχουν παρά να θυμηθούν:
– Την κοροϊδία της ένταξής μας στη _Δ.Ε.Ε._, με ταυτόχρονη (και για εμάς μόνο) αδρανοποίηση των όρων αλληλεγγύης, σε περίπτωση επιθέσεως.
- Την ωμή αδιαφορία των _εταίρων_ μας, για τα εθνικά / υπαρξιακά μας προβλήματα, (αν αυτά αντιβαίνουν στα _στενά_ τους συμφέροντα).
- Την άποψη ορισμένων, ότι: _O εταίρος των 10 εκατομμυρίων (ΕΛΛΑΔΑ), που συνεχώς εισπράττει από τα κοινοτικά ταμεία, ΠΑΡΕΜΠΟΔΙΖΕΙ την ομαλή σύνδεση με την περιφέρεια της κοινότητας, τουλάχιστον άλλων 70 εκατομ. πεινασμένων καταναλωτών.
Προοπτικές αντιμετώπισης
Σε μια τέτοια περίπτωση λοιπόν, που ο πόλεμος μπορεί να αρχίσει με _ΕΓΚΡΙΣΗ ή ANOXH_ κάποιων, ο χρόνος είναι ο μεγαλύτερος αντίπαλος του επιτιθέμενου, ο οποίος θα επείγεται να επιτύχει τους στόχους του, αφού ούτε την διεθνή ανοχή μπορεί να εξασφαλίζει επ_ άπειρο, ούτε και να διαταράσσει για καιρό την _οποιαδήποτε τάξη πραγμάτων_ και μάλιστα χωρίς αποτελέσματα.
Γι_ αυτό ο επιτιθέμενος θα πρέπει να κάμψει τον αντίπαλό του ΟΡΙΣΤΙΚΑ, μέσα σε πολύ λογικά χρονικά πλαίσια, (ώστε να μην υπάρξουν σοβαρές / παρατεταμένες επιπτώσεις σε βάρος τρίτων).
Σ_ αυτούς λοιπόν τους δύο παράγοντες, _ΧΡΟΝΟΣ και ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ_, ίσως να βρίσκεται το σπέρμα μιας αποτελεσματικής στρατηγικής για την αντιμετώπιση του
προβλήματος, κλιμακούμενης σε δύο επίπεδα, δηλαδή της _Διεθνούς – Εξωτερικής Πολιτικής_, και της _Στρατιωτικής Αντιπαράθεσης_.
Κατ_ αρχήν στο πρώτο επίπεδο _διεθνούς / εξωτερικής πολιτικής_, πρέπει να καταστήσουμε σαφές (με απόλυτα πειστικό τρόπο), ότι και η παραμικρή προσβολή ή επίθεση κατά των συμφερόντων μας, θα προκαλέσει βαρύτατες συνέπειες και
κραδασμούς, εξακολουθητικά και για πάρα πολύ καιρό, όχι μόνο σε βάρος αυτών που πρωτογενώς ενεπλάκησαν, αλλά και σε βάρος κάθε τρίτου που _εξουσιοδότησε ή ανέχθηκε_ τη δρομολόγηση τέτοιων _ρυθμίσεων_, και μάλιστα για μια περιοχή αναστάτωσης, πολύ ευρύτερη του ελληνικού FIR/SAR.
Μια τέτοια προοπτική μακροχρόνιων αναστατώσεων, σε βάρος όλων όσων διακινούν ή
εξυπηρετούν τα συμφέροντά τους μέσα από την ευρύτερη περιοχή μας, σαφώς και θα καταστήσει ζημιογόνα την οποιαδήποτε επένδυση ή προσδοκία κερδών, κατά τρόπο που θα πρέπει να ξανασκεφθούν πολύ καλά οι πάσης φύσεως ενδιαφερόμενοι, πριν
αφήσουν να _ανοίξουν οι ασκοί του Αιόλου_. Και όταν αναφερόμαστε σε _σαφή και πειστική_ προειδοποίηση κάθε τρίτου για την παραπάνω προοπτική, θεωρούμε ότι αυτή η έκφραση αποφασιστικότητας, δεν είναι δουλειά μιας οποιασδήποτε κυβέρνησης, αλλά ενός ολόκληρου ΛΑΟΥ και ενός ΕΘΝΟΥΣ, σωστά ενημερωμένου (και κινητοποιημένου), για το μέγεθος της απειλής που αντιμετωπίζει.
Έστω κι αν η προσέγγιση αυτή, θυμίζει τη διατύπωση ενός… _Ηπίου συνδρόμου ΣΑΜΨΩΝ_, καλό είναι να περάσει το μήνυμα, ότι τελικά, δεν πρόκειται να υποστούμε
MONOI ΜΑΣ, τις συνέπειες μιας _εγκριθείσας ή επιτραπείσας -σε βάρος μας- αναστάτωσης_. Κι επειδή μέχρι σήμερα υπήρξαμε _διαλακτικότεροι_, ίσως είναι καιρός για ένα σκληρό _μήνυμα_.
Στο δεύτερο επίπεδο αντιμετώπισης, από καθαρά _στρατιωτικής πλευράς_, (και με κάθε επιφύλαξη έναντι της άποψης των _ειδικών_), μπορούμε -αναφορικά με τα σενάρια εμπλοκής των δύο υποθετικών μετώπων που εξετάσαμε- να διατυπώσουμε τις εξής
παρατηρήσεις / προτάσεις:
- Σε γενικές γραμμές: H οποιαδήποτε άμυνα αντιταχθεί, πρέπει για ένα συγκεκριμένο -μεγάλο- χρονικό διάστημα, να είναι κυριολεκτικά αδιάσπαστη έτσι ώστε: η μεν απαιτούμενη διάρκεια της όλης αναστάτωσης να είναι αποθαρρυντική για τους
_εξουσιοδοτούντες ή ανεχόμενους_, η δε συνολική προσπάθεια να είναι ασύμφορη για τον επιτιθέμενο.
-Επίσης, πρέπει να κλονισθεί η βεβαιότητα των επίδοξων εισβολέων, ότι θα αντιτάξουμε _καθαρή άμυνα_ (δηλαδή θα προσπαθούμε να ελέγχουμε μόνο τις πιθανές απώλειές μας) και δεν θα κινηθούμε KAI επιθετικά, τόσο με την αξιοποίηση της ευκαιρίας του _πρώτου πλήγματος_, όσο και με την κατάληψη κάθε… προσφερομένου εδάφους του αντιπάλου. (Ειδικά αυτή η δεύτερη επιλογή έχει ενδιαφέρουσες προοπτικές, για την περίπτωσή μας).
- Για το _Νησιωτικό μέτωπο_: H τοπική αεροπορική υπεροχή του επιτιθέμενου (ομπρέλα), πρακτικά και υπό τις δεδομένες συνθήκες, δεν μπορεί να ανατραπεί, άρα ο αμυνόμενος θα έχει ελλιπή αεροπορική κάλυψη. ΕΠΟΜΕΝΩΣ XPEIAZETAI ΥΨΗΛΗ ΕΠΑΡΚΕΙΑ ΣΕ ΤΟΠΙΚΑ A/A ΜΕΣΑ (SAM;).
Επίσης πολύ λίγες ελπίδες μπορεί να υπάρξουν ότι θα διασπασθεί και η αντίστοιχη θαλάσσια απομόνωση του απειλούμενου νησιωτικού χώρου, άρα ο αμυνόμενος, είναι απίθανο να δεχθεί σοβαρή ενίσχυση φιλίων δυνάμεων. ΕΠΟΜΕΝΩΣ XPEIAZETAI AYTAPKEIA ΣΕ ΕΜΨΥΧΟ ΚΥΡΙΩΣ ΥΛΙΚΟ (Παλλαϊκή άμυνα;).
Κατά την εκδήλωση της κύριας αποβατικής ενέργειας, οι συμβατικές – φίλιες ναυτικές μονάδες, είναι πολύ λογικό ότι θα απουσιάζουν, άρα ο αμυνόμενος θα υστερεί από πλευράς προωθημένης προς τη θάλασσα άμυνας ώστε να μπορεί να πλήξει
τις συγκεντρώσεις και μεταφορές του εισβολέα. ΕΠΟΜΕΝΩΣ XPEIAZETAI H ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΜΙΚΡΩΝ ΤΑΧΥΠΛΟΩΝ ΣΚΑΦΩΝ ΚΡΟΥΣΕΩΣ UFASC (υπό τον επιχειρησιακό έλεγχο της _εδαφικής άμυνας_).
Σαν τελικό συμπέρασμα, καταλήγουμε ότι το νησιωτικό μέτωπο, (επειδή ελάχιστα θα μπορεί να βοηθηθεί μετά την έναρξη εχθροπραξιών), απαιτεί προκαταβολική ΑΥΤΟΔΥΝΑΜΙΑ συγκεκριμένων κατηγοριών αμυντικού δυναμικού και με επάρκεια καλύπτουσα ολόκληρο το χρονικό διάστημα προσβολής. Επίσης χρειάζεται να
εξασφαλίζεται η ταυτόχρονη δυνατότητα του αμυνόμενου, για προκαταβολική ή _ανταποδοτική_ κατάληψη, διαφόρων προσφερόμενων / κατάλληλων εχθρικών εδαφών (π.χ. Χερσονήσων;).
- Για το _Χερσαίο μέτωπο_: Στόχος της προσπάθειας σ_ αυτόν τον τομέα, δεν μπορεί να είναι μόνο οι δυνάμεις του επιτιθέμενου, αλλά και αυτός που (_εκών_ ή _άκων_), προσφέρει το έδαφος διέλευσης.
Το μεγαλύτερο μέρος της αεροπορίας του αμυνόμενου (που σε μεγάλο βαθμό, θα μπορεί να είναι _αποδεσμευμένη_ από το νησιωτικό μέτωπο), πρέπει να στραφεί εναντίον του εχθρικού _αξονα υπερκέρασης του μετώπου_ και να προσπαθήσει να διαλύσει τόσο την ίδια την απειλή, όσο και το ευρύτερο περιβάλλον που τη φιλοξενεί.
H σαφήνεια αυτής της επιλογής, θα πρέπει να τεθεί κατηγορηματικά υπόψη όσων θα σκεπτόντουσαν την παροχή τυχόν διευκολύνσεων σε τρίτους, ώστε να σταθμίσουν σοβαρά τις πιθανότητες κέρδους ή ζημίας και να… _πράξουν αναλόγως_.
Σ_ αυτήν την περίπτωση, το κρίσιμο συμπέρασμα είναι ότι η τυχόν διάσπαση, συνεπάγεται κατάρρευση -δηλαδή άνευ όρων συνθηκολόγηση- κατά την οποία ο ηττημένος υπογράφει ό,τι του υπαγορεύσουν. Επομένως το κέντρο βάρους όλης της αμυντικής προσπάθειας πρέπει να εστιασθεί σ_ αυτόν τον τομέα.
Οι συντελεστές που τελικά θα παίξουν ρόλο στις όποιες εξελίξεις, είναι πάρα πολλοί και οι περισσότεροι αστάθμητοι, ενώ η όλη κατάσταση εμφανίζει τόση ρευστότητα, που κανείς δεν μπορεί να τολμήσει πρόβλεψη για το AN ΘΑ ΓΙΝΕΙ -Ή OXI- ΠΟΛΕΜΟΣ, στον οποίο μάλιστα θα εμπλακούμε.
Πιο συνετή φαίνεται η άποψη, ότι _δεν θα πρέπει να εκπλαγούμε, όταν συμβεί το ανεπιθύμητο_, (αρκεί βέβαια να έχουμε και μια ρεαλιστική αντίληψη για το τι θέλουν ή μπορεί να κάνουν οι γύρω μας και τι πρέπει να κάνουμε εμείς).
O Χειμώνας που ήδη διανύουμε, παραδοσιακά είναι περίοδος ηρεμίας -προετοιμασίας και ανασυγκρότησης για κάθε έντονη προσπάθεια και ιδίως για… πολεμικές αναμετρήσεις, (κυρίως στην περιοχή μας, όπου οι γύρω στρατοί, δεν… πολυσυμπαθούν τις _λάσπες και τα μποφόρ_).
Έτσι φαίνεται ότι απομένουν μερικοί μήνες, για την συνολική αφύπνιση και ενεργοποίησή μας (σαν λαού και έθνους), ώστε να μην βρεθούμε ανυποψίαστοι και αιφνιδιασμένοι, στις δύσκολες ώρες που πιθανώς έρχονται.
[Α.Κ.-Ειδικού Συνεργάτη] -

VIDEO-ΣΟΚ: ΣΎΝΘΗΜΑ ΣΚΟΠΙΑΝΏΝ «ΘΑ ΠΆΡΟΥΜΕ ΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΊΚΗ»

Αυτό το κράτος, στρατολογεί νέους και νέες, τους «πωρώνουν» για να μισούν και να διεκδικούν κάτι το οποίο δεν τους ανήκει.

Ακόμα όμως και να τους ανήκει, δεν το διεκδικούν σωστά.

Δείτε το βίντεο πιο κάτω και αναλογιστείτε.

Που το πάνε οι Σκοπιανοί;

 

ΕΚΤΑΚΤΟ: Μεγάλη αρμάδα πέρασε τα στενά του Χορμούζ - Συναγερμός στο Ιράν (φωτό) 02-02-2012 02:01:15 115

Με μία αιφνιδιαστική κίνηση πριν λίγες ώρες μία τεράστια δυτική αρμάδα με "κορμό" το αμερικανικό αεροπλανοφόρο USS Abraham Lincoln (CVN-72) πέρασε από τα από τα Στενά του Χορμούζ παρακολουθούμενη από τα ιρανικά ραντάρ. Συνολικά έξι πλοία μαζί με το αεροπλανόφόρο, τρία αμερικανικά, ένα βρετανικό και ένα γαλλικό, αλλά και δύο αμερικανικά πυρηνικά υποβρύχια που περιπολούσαν στην περιοχή, υπό την επιτήρηση ενός Ε-2C Hawkeye και έξι μαχητικών F/A-18E/F που περιπολούσαν πάνω από την αρμάδα, πέρασαν τα στενά. Οι Ιρανοί επιχείρησαν να "απειλήσουν" "ανάβοντας τα ραντάρ των επάκτιων πυροβολαρχιών πυραύλων, αλλά έμειναν μέχρι εκεί. Αυτή την στιγμή η αρμάδα βρίσκεται εντός του Κόλπου και ήδη καταδείχθηκε ότι το Ιράν ήταν αδύνατο να εμποδίσει μιά τέτοια εξέλιξη, έστω και αν απειλεί σε δεύτερο χρόνο την ναρκοθέτηση των στενών. Ιρανοί αξιωματούχοι δήλωσαν ότι "Πρόκειται για μεγάλη πρόκληση που δεν πρόκειται να μείνει αναπάντητη. Οι ξένοι δεν έχουν θέση μέσα στον Περσικό Κόλπο", αλλά σίγουρα θα προσπαθήσουν πολύ για να τους διώξουν. Ταυτοχρόνως τέθηκαν σε κατάσταση ύψιστους συναγερμού οι ένοπλες δυνάμεις του Ιράν. Τα έξι σκάφη έχουν πολλαπλάσια αεροπορική και ναυτική ισχύ από το σύνολο της ιρανικής Αεροπορίας και του Ναυτικού... Τα έξι πολεμικά πλοία που εκτέλεσαν τη διέλευση από τα Στενά του Χορμούζ, ήταν τα ακόλουθα: -USS Abraham Lincoln (CVN-72) πυρηνοκίνητο αεροπλανοφόρο κλάσης Nimitz -USS Sterett (DDG-104) and USS Russell (DDG-59) δύο αντιτορπιλικά κλάσεως Arleigh Burke. - USS Cape St. George (CG-71), καταδρομικό κλάσης Ticonderoga. - HMS Argyll (F231) φρεγάτα Type 23 κλάσης «Duke». - La Motte-Picquet (D645), γαλλικό αντιτορπιλικό (φρεγάτα για τους Γάλλους) κλάσης «Georges Leygues». Iδού ορισμένες φωτογραφίες από το πέρασμα που διέρρευσαν από τους Γάλλους: < Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΙΚΕΣ ΕΚΤΕΛΕΣΕΙΣ

ΑΝΤΊ ΠΡΟΛΟΓΟΥ

Συγχωρώ ακόμη και τους Γερμανούς δημοσιογράφους, τραπεζίτες και πολιτικούς για όσα μας κάνουν. Κι όχι απλώς τους συγχωρώ, αλλά τους ευγνωμονώ. Από τη δική τους αγνώμονα στάση, θα ξεπηδήσει η δική μας ανάταση, η νέα εθνική μας επανάσταση. Όχι κατά των Γερμανών αλλά κατά των υπολειμμάτων του δωσιλογισμού που «κοπροκρατούν» (το ρήμα του Ελύτη) πολιτικά και οικονομικά τη δόλια πατρίδα μας

-----

Του Σαράντου Καργάκου 

Ιστορικού - Συγγραφέως

Απέφευγα για λόγους προσωπικής ευαισθησίας (έχουμε κι εμείς βέβαια τα ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα μας!) ν' αναφερθώ στο περιβόητο θέμα των γερμανικών αποζημιώσεων. Ήμουν εξήμισυ ετών όταν ανήμερα σχεδόν του Αγίου Νικολάου του 1943 οι Γερμανοί πηγαίνανε για σκοτωμό τ' αδέρφια του πατέρα μου. Η μάνα μου λέει πως με κρατούσε από το χέρι. Πέρασε το αυτοκίνητο με τους μελλοθάνατους από μπροστά μας, ο μικρός θείος μου που ήταν δεν ήταν 30 ετών, σήκωσε το χέρι και μας χαιρέτισε μ' ένα πικρό χαμόγελο.

Και μετά το αυτοκίνητο χάθηκε σε κάποια στροφή. Τότε για πρώτη φορά άκουσα κι έμαθα τη λέξη εκτέλεση. Κι η λέξη έμεινε άσβηστη στη συνείδησή μου, γιατί έκτοτε είχαμε κι άλλες, κι άλλες πολλές ακόμη εκτελέσεις. Έφευγαν από κοντά μας αγαπημένα πρόσωπα κι ο κόσμος έλεγε: «Τα πήγαν για εκτέλεση»!

Κάποτε τα δεινά έληξαν και στον τόπο εγκαθιδρύθηκε μια κουτσή και στραβή τάξη. Η οικογένειά μου περνούσε δύσκολες ώρες αφόρητης φτώχειας. Η Κατοχή μάς είχε εξουθενώσει. Κάποιοι δικηγόροι ξεκίνησαν έναν αγώνα για αποζημιώσεις. Μάζευαν υπογραφές από συγγενείς θυμάτων. Υπόσχονταν -αν θυμάμαι καλά- δύο χιλιάδες το «κεφάλι». Πήγαν και στον πατέρα μου να υπογράψει, μα ο φτωχούλης αρνήθηκε με βδελυγμία. «Δεν κοστολογούνται τα κεφάλια των αδελφών μου», είπε. Κι ένιωσε πως ανταπέδιδε με τη φράση αυτή την καλύτερη τιμωρία στην επηρμένη μεταπολεμική Γερμανία, τη Γερμανία του οικονομικού θαύματος, που στηρίχθηκε στην ξένη εργασία και στην αφειδώς παρεχόμενη αμερικανική βοήθεια.

Αν σ' όλη αυτή τη μακρά διαδικασία με πληγώνει κάτι, είναι όχι αυτή καθαυτή η εκτέλεση, αλλά η «νομιμότητα» αυτής της εκτέλεσης. Οι γερμανικές αρχές είχαν διακηρύξει πως για κάθε σκοτωμένο Γερμανό θα εκτελούνταν 40 άμαχοι Έλληνες. Ας το σκεφθούμε αυτό: 40 Έλληνες έναντι ενός Γερμανού! Έτσι μας κοστολόγισαν κι έτσι μας κοστολογούν. Ένας Έλληνας είναι υποπολλαπλάσιο του Γερμανού. Αυτό εκφράζει όχι απλώς τη ναζιστική θηριωδία αλλά τη γενικώτερη ευρωπαϊκή νοοτροπία. Γιατί, όπως πολύ σοφά έλεγε ο Ντισραέλι, «μπορεί μια αποικία ν'  απέκτησε ανεξαρτησία, αλλά δεν παύει γι'  αυτό το λόγο να είναι αποικία».

Αν σήμερα οι Γερμανοί δυστροπούν να πληρώσουν την επιδικασθείσα από τα Δικαστήρια αποζημίωση στους μαρτυρικούς κατοίκους του Διστόμου (και όχι μόνον του Διστόμου), δεν το κάνουν μόνο από τσιγκουνιά, το κάνουν για να μας ταπεινώσουν ακόμη μια φορά. αρνούνται υπόσταση στα δικαστήριά μας. Ουσιαστικά δεν αναγνωρίζουν σε μας υπόσταση κράτους. Παραπέμπουν το ζήτημα στον Υπουργό. Αυτός είναι ένας περιδεής εκπρόσωπος της Νέας Τάξης που δεν λογοδοτεί στον ελληνικό λαό αλλά στα Διευθυντήρια των Νέων Καιρών.

Αυτό που όμως με θλίβει δεν είναι η ψυχική κακομοιριά των κυβερνώντων, είναι το ηθικό κατάντημα κάποιων δημοσιογράφων. Άκουγα ένα μεσημέρι κάποιον ραδιοσχολιαστή που με άκρως περιφρονητική φωνή στιγμάτιζε τη συμπεριφορά των Διστομιτών, επειδή κατέφυγαν στα ασφαλιστικά μέτρα κατά των Γερμανών. Κι έλεγε: «Πού φθάσαμε...»! Έπρεπε να είχε ζήσει τη γερμανική φρίκη της Κατοχής, για να είχε δει το πού φθάνε το κτήνος όταν κυριεύει την ανθρώπινη ψυχή. Τι έκαναν οι κάτοικοι του Διστόμου από το να προσφύγουν στη Δικαιοσύνη; Μήπως έπρεπε κι αυτοί - κι όχι μόνο αυτοί- να συμπεριφερθούν γερμανικά, δηλαδή να πιάσουν καμμιά πεντακοσαριά Γερμανούς τουρίστες και να τους κρατήσουν ομήρους ή να τους εκτελέσουν; Στα αντίποινα των Γερμανών εμείς δεν απαντήσαμε με αντίποινα. Οι Γερμανοί τιμωρήθηκαν ελάχιστα γι'  αυτά που διέπραξαν στον τόπο μας. Κάλυψαν ένα ελάχιστο μέρος των αποζημιώσεων που όφειλαν. Συνέχισαν τη ν αζιστική πολιτική, όχι βέβαια στη γραμμή του Χίτλερ (δεν είναι ακόμη καιρός) αλλά στη γραμμή του Γκαίμπελς. Παραπλάνηση και εξαπάτηση. Και μετά αποθράσυνση. Θα 'ρθει στιγμή που θα μας ζητήσουν αποζημίωση για τις σφαίρες που ξόδεψαν για να μας... σκοτώσουν.

Μέρος Δεύτερο

Το κείμενο που προηγήθηκε είχε γραφτεί προ πολλών ετών για να δημοσιευθεί στην εφημερίδα όπου αρθρογραφούσα επαγγελματικώς. Δεν δημοσιεύθηκε· και σε λίγες ημέρες «εκτελέστηκα» και δημοσιογραφικώς. Μου τράβηξαν το χαλί επιτηδείως κάτω από τα πόδια μου. Τώρα που ήλθαν οι δύσκολοι καιροί και η Γερμανία μάς φόρεσε καπίστρι, πολλοί σταθμοί και πάμπολλα έντυπα μού ζητούν να μιλήσω και να γράψω για τις περιβόητες αποζημιώσεις. Μου ζητήθηκε να μιλήσω και για τις εκτελέσεις. Κι αντιμετώπισα τις λοιδορίες δύο «καναλοκύνων». Αναφερόμουν στην εκτέλεση των συγγενών μου και στην υπέροχη στάση της γιαγιάς μου. Ήμουν μπροστά, όταν ο πατέρας τής ανακοίνωσε την εκτέλεση των δύο παιδιών της, των δύο αδελφών του. Η γιαγιά - βαθιά χριστιανική ψυχή-  κατέβασε το μαύρο τσεμπέρι ως τα μάτια και πριν τυλίξει με αυτό το στόμα για να μη βγει κραυγή οδύνης, κατόρθωσε να μουρμουρίσει:

- Ο θεός να τους συγχωρέσει για το κακό που μου έκαναν!...

Κι έπειτα κλείστηκε στη βαθιά σιωπή της. Που και που ένα σιγαλό - σαν αγεράκι απαλό-  μοιρολόι..

Πέρασαν κάποια χρόνια. Ήμουν στην τελευταία τάξη του Γυμνασίου, την λεγόμενη τότε «Ογδόη». Ο πατέρας έφθασε ένα μεσημέρι ράκος στο σπίτι. Τον είχε επισκεφθεί στο κατάστημα του «Δραγώνα» (Αιόλου 89) ο άνθρωπος που είχε βάλει στη λίστα των μελλοθάνατων τα αδέρφια του. ήταν ετοιμοθάνατος· τον «κουράριζε» στον Άγιο Σάββα, εξάδελφός μου ογκολόγος.. Του έμεναν λίγες ημέρες ζωής. Ζήτησε από τον εξάδελφό μου την άδεια να βγει για λίγες ώρες· έπρεπε κάποιον να δει. Και πήγε να βρει τον πατέρα μου. Δεν μπορούσε να ανέβει στον ημιώροφο. Τον ζήτησε και κατέβηκε ο πατέρας. Σαν τον είδε πάνιασε.

- Ήλθα να πάρω τη συγγνώμη σου, του είπε ο άλλος. Σε λίγες μέρες πεθαίνω...

Ο πατέρας, βαθιά συγκλονισμένος, μόλις κατόρθωσε να ψελλίσει μία φράση:

- Να 'σαι συγχωρεμένος...

Ανέβηκε γρήγορα τις σκάλες και κλείστηκε στο γραφειάκι που ήταν το λογιστήριο. Δεν ήθελε να τον δει κανείς με δάκρυα στα μάτια. Ήταν ένας μικρόσωμος άνθρωπος με υψηλή περηφάνεια.. Μας τα είπε στο σπίτι με αναφιλητά. ήταν η πρώτη φορά που μάλωσα με τον πατέρα μου. Με τη σκληρότητα της νεανικής ηλικίας πίστευα πως η συγγνώμη σ'  έναν εγκληματία συνιστά αδικία. Σήμερα το ίδιο θα έπραττα κι εγώ, Αυτό δεν σημαίνει πως έκοψα να είμαι Μανιάτης. Αλά η πείρα μιας μακράς ζωής με εδίδαξε ότι η καλύτερη εκδίκηση είναι η συγγνώμη. Γι'  αυτό συγχωρώ και τον δημοσιογράφο - κάποτε φίλο-  και τα παρασαρκώματα που τον περιστοιχίζουν, που, χωρίς να φορούν την στολή της «Βέρμαχτ», συνεχίζουν με άλλα μέσα το έργο τους.

Συγχωρώ ακόμη και τους Γερμανούς δημοσιογράφους, τραπεζίτες και πολιτικούς για όσα μας κάνουν. Κι όχι απλώς τους συγχωρώ, αλλά τους ευγνωμονώ. Από τη δική τους αγνώμονα στάση, θα ξεπηδήσει η δική μας ανάταση, η νέα εθνική μας επανάσταση. Όχι κατά των Γερμανών αλλά κατά των υπολειμμάτων του δωσιλογισμού που «κοπροκρατούν» (το ρήμα του Ελύτη) πολιτικά και οικονομικά τη δόλια πατρίδα μας.

Υ.Γ. Το πρωτότυπο κείμενο είναι δημοσιευμένο σε πολυτονικό

Πηγή: 

Αθηναϊκό Ημερολόγιο 2012, Εκδόσεις Φιλιππότη

Για να μην ξεχνάμε που έχει φτάσει η χώρα και πως αυτό επηρεάζει την ΑΜΥΝΑ και την ΕΞΩΤΕΡΙΚΉ ΠΟΛΙΤΙΚΗ της χώρας

22-12-2011 15:07:42 Ξεκινά και πάλι όπως αναφέρουν ασφαλείς πληροφορίες του defefencenet.gr από το υπουργείο Εθνικής Αμύνης η ναυπήγηση του 5ου υποβρυχίου Type 214 ύστερα από συμφωνία που κατέληξαν τα ΕΝΑΕ με το ΥΠΕΘΑ. Στο πλαίσιο αυτό, της έναρξης ναυπήγησης του 5ου υποβρυχίου θα καταβληθούν μετά τις 10 Ιανουαρίου 108 εκατ. € από το ελληνικό Δημόσιο με την προϋπόθεση όμως ότι η TKMS (ThyssenKrupp Marine Systems) αποσύρει την καταγγελία της σύμβασης και παράλληλα να δώσει διαβεβαιώσεις για τη συνέχεια του προγράμματος ναυπήγησης. Κατ’ αυτό τον τρόπο ελπίζεται ότι έτσι θα επανεκκινήσει και η ναυπήγηση των υπόλοιπων 3 υποβρυχίων η οποία πρακτικά έχει ανασταλεί μετά την απόφαση της νέας διοίκησης των ναυπηγείων υπό τον Ισκαντάρ Σάφα να περιορίσει τις ημέρες εργασίας του προσωπικού σε μόλις δύο την εβδομάδα.  Η νέα αυτή συμφωνία είναι βέβαιο ότι θα προκαλέσει τριγμούς καθώς και πάλι τίποτα δεν εγγυάται ότι δε θα υπάρξουν νέες καθυστερήσεις και «πισωγυρίσματα» από την ιδιοκτησία των ΕΝΑΕ και την TKMS, αφού η απίστευτα αυτή ετεροβαρής συμφωνία που υπεγράφη το Σεπτέμβριο του 2010 από τον τότε υπουργό Εθνικής Άμυνας και νυν υπουργό Οικονομικών Ευάγγελο Βενιζέλο και κυρώθηκε και από τη Βουλή (!) τους παρέχει αυτή τη δυνατότητα. Μάλιστα ο υπουργός Οικονομικών «ένιψε τα χείρας του» λέγοντας πως «έχω φύγει από το υπουργείο και δεν παρακολουθώ την εξέλιξη της σύμβασης. Οι συμβάσεις παρακολουθούνται από τον εκάστοτε υπουργό Άμυνας», κάτι που αποτελεί και σαφή αιχμή για τους διαδόχους του. Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Προδοσίες και προδότες. 

Και ενώ η Ελλάδα μας και ο Λαός μας, μπαίνουν στο σκοτεινό μονοπάτι της πείνας, μετά τον εφιάλτη του πλήρους εξευτελισμού της αξιοπρέπειάς μας, οι σκηνοθέτες της προδοσίας, ενός ολάκερου Έθνους, καρφώνουν και τους τελευταίους πασσάλους στο δυστυχισμένο κορμί της Πατρίδας μας.

- Θρονιασμένοι στον σβέρκο μας οι πολιτικοί απατεώνες που κυβερνούν τον τόπο, αρπάζουν τα τελευταία ψίχουλα της περιουσίας του ελληνικού Λαού.

- Γελοίοι βουλευτάδες, χασκογελούν στο κοινοβούλιο, διανέμοντας μεταξύ τους, τα τελευταία ιμάτια της χώρας: Αριστεροί υπαλληλίσκοι του Σόρος, κομμουνιστές παρελαύνοντες σε επαναστατικές γυμναστικές, δεξιοί φιλιππινέζες της Μέρκελ, σοσιαλιστές αλητήριοι της Γκόλντμαν Σάκς, πατριώτες της κωλοτούμπας και πατριώτες της συμφοράς με «προβιά λιονταριού και καρδιά λαγού» και κάθε λογής χατζηαβάτηδες, εκπαιδεύονται στο κούρεμα, στου «κασίδι το κεφάλι», «κάθονται και τρων και πίνουν – από την περιουσία του ελληνικού Λαού - και την Άρτα φοβερίζουν».

- Εκατοντάδες «κόμματα» σωτήρων και μεσσιών παράλληλα, ξεπροβάλλουν από παντού: Κλώνοι του Πατριωτικού Μετώπου με ονόματα που να θυμίζουν το Κίνημά μας: ΠΑΠΑΜ, ΠΕΠΑΜ, ΕΠΑΜ, ΠΙΠΑΜ, ΚΑΠΑΜ, ΛΑΠΑΜ κλπ θλιβερά αντίγραφα. Εθνικά Μέτωπα, Λαϊκά Μέτωπα, Σοσιαλιστικά Μέτωπα, Αριστερά Μέτωπα, μέτωπα κάθε λογής. Αρκεί να φέρνουν τη σύγχυση, στον ήδη παραζαλισμένο ελληνικό Λαό και το μεγάλο αφεντικό να τους πετάξει ένα κομμάτι από την πίτα του ασήμαντου.

- Δεκάδες «κινήματα» κάθε λογής, πωλούν σαν δική τους κάλπικη πραμάτεια, αποσπάσματα από τις κρυστάλλινες θέσεις του Πατριωτικού Μετώπου. Άλλοι κατασκευάζουν δήθεν αμεσοδημοκρατικά συντάγματα για γέλια (κατακλέβοντας την δίχρονη και επίπονη επιστημονική δουλειά του Κινήματός μας), άλλοι κατασκευάζουν «Αλληλέγγυα», (προσπαθώντας να χτυπήσουν την προσπάθειά μας να μην πεινάσει κανείς, μέσω του Ανταλλακτηρίου «Αλληλέγγυον»), άλλοι ομιλούν για «ανοιχτούς δρόμους και ανοιχτά σύνορα», προσπαθώντας να θολώσουν τον πολύχρονο αγώνα μας για επιστροφή των εθνικών οδών στον ελληνικό Λαό, άλλοι παριστάνουν τους «αγανακτισμένους» ενώ την ίδια ώρα παρακαλούν για μια θέση στα ψηφοδέλτια των θλιβερών κομματικών σχηματισμών των νεοταξιτών.

- Θλιβεροί υπερήλικες πολιτικάντηδες, (κάποτε επαναστάτες που «τα κατέβασαν» όπως λέει και το τραγούδι των Μάτζικ ντε Σπελ), περιφέρουν τη γεροντική τους άνοια στο πολιτικό παζάρι των ξεφτιλισμένων νεοταξιτών, παριστάνοντας τις μωρές παρθένες και αγοράζοντες στημένες από το σύστημα δημοσκοπήσεις και νούμερα, για είσοδό τους στη Βουλή.

- Και τέλος, ένα απέραντο μπήτ-παζαρ, όπου «επαναστάτες» του γλυκού νερού, ξεπουλούν τις υπηρεσίες τους, τον λόγο τους, το πληκτρολόγιό τους ή ακόμη και την φωνή τους, «για ένα κομμάτι ψωμί, για ένα πουκάμισο αδειανό, για μιαν Ελένη», για ένα ευρωπενηντάρικο.

Σε όλη αυτή τη σύγχυση, η καθαρή και έντιμη φωνή του Πατριωτικού Μετώπου, αν και καταδικασμένη στην απομόνωση από τα συστήματα των νεοταξιτών και τα φερέφωνά τους, εξαίρεση στον θλιβερό κανόνα του «συρφετού που αναζητά ομοιοκαταληξία», επαναλαμβάνει την κεντρική του πρόταση, για οριστική έξοδο της χώρας και του Λαού μας, από την κατοχή: Αν θέλετε σύμπραξη όλων των αντινεοταξίτικων δυνάμεων, ιδού πεδίον δόξης λαμπρόν: Ελάτε να συνδιοργανώσουμε την Λαϊκή Συντακτική Εθνοσυνέλευση που προγραμματίζουμε, ελάτε να οριστικοποιήσουμε το Σύνταγμα που παραδίδει όλες τις εξουσίες στο Λαό, ελάτε να καλέσουμε τον Λαό να μας δώσει εντολή να ξηλώσουμε μια και καλή, το αναπαραγόμενο μέσα από την διαφθορά του πολιτικό σύστημα, ελάτε να δείξουμε πως εμείς δεν μαζεύουμε «ψηφουλάκια» και «κουκιά», ελάτε να καταργήσουμε πρώτα τον εαυτό μας όπως έκαναν οι Ισλανδοί και οι Αργεντινοί, για να πείσουμε τον Λαό, πως και θέλουμε και μπορούμε να καταργήσουμε το θλιβερό τους νεοταξίτικο πορνείο.

Ελάτε να ανακτήσουμε την χαμένη μας αξιοπρέπεια, να πάρουμε πίσω την περιουσία του ελληνικού Λαού και να του την παραδώσουμε, ελάτε να τους στείλουμε εκεί που τους πρέπει (Κορυδαλλό μεριά), ελάτε να ξαναφέρουμε το χαμόγελο και την ελπίδα, στις νέες γενιές.

Ιδού η Ρόδος ιδού και τα υπόλοιπα λοιπόν.

pametopo@gmail.com

Πατριωτικό Μέτωπο

Μέλος της Ευρασιατικής Ένωσης