Παρασκευή 9 Νοεμβρίου 2012

Το ξέσπασμα ενός καθηγητή. Ένα άρθρο που δεν δέχτηκαν να το δημοσιεύσουν εφημερίδες και blogs.


Πέμπτη, 08 Νοέμβριος 2012 23:00 Λόγιος Ἑρμῆς
Καθηγητής Ντρέπεται Για ...
Ντρέπομαι
Ντρέπομαι που την Δευτέρα τα Ελληνικά Δημόσια Σχολεία Δ/μιας Εκπ/σης κατόπιν απόφασης του Υπουργείου Παιδείας, κατόπιν βουβαμάρας (βόλεμα) της απαράδεκτης από κάθε άποψη ΟΛΜΕ και κατόπιν ανοχής των αξιοθρήνητων ΕΛΜΕ ήταν κλειστά για να ψηφίσουν οι καθηγητές, τη στιγμή που έχουν τη δυνατότητα να πάνε να ψηφίσουν οποιαδήποτε ώρα της Δευτέρας, από το πρωί ως το βράδυ.Για μια πράξη (ψήφος) δηλαδή που διαρκεί από 10 λεπτά έως μισή ώρα, το ΥΠΕΠΘ επιτρέπει, η ΟΛΜΕ ουσιαστικά δέχεται (με γκρίνιες του τύπου τράβα με κι ας κλαίω) και οι ΕΛΜΕ επικροτούν με τη σιωπή τους, να κλείσουν τα Δημόσια Σχολεία της Ελλάδας όλη τη μέρα.

Ντρέπομαι γιατί ενώ κανένας καθηγητής δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης ημερήσιου Σχολείου δε δουλεύει μετά τις 13.45 περίπου, το ΥΠΕΠΘ κλείνει τα Δημόσια Σχολεία Δευτερο-βάθμιας Εκπαίδευσης όλης της χώρας για να πάνε οι καθηγητές να ψηφίσουν τους καθ΄ όλα απαράδεκτους «συνδικαλιστές» τους!!!

Αν κάποιος καθηγητής θέλει να ψηφίσει, να πάει να ψηφίσει όταν σχολάσει!!!

Οι καθηγητές των ημερησίων Σχολείων πρέπει να πάνε, αν θέλουν, να ψηφίσουν το απόγευμα και οι καθηγητές των εσπερινών Σχολείων πρέπει να πάνε να ψηφίσουν το πρωί και όλοι μας, ΠΡΕΠΕΙ, από την πιο απλή και στοιχειώδη ηθική, να πάμε στη δουλειά μας...

Ντρέπομαι που μια Πολιτεία και τα «συνδικαλιστικά» όργανα των καθηγητών της καταντήσανε την ψήφο των καθηγητών για ανάδειξη «συνδικαλιστών» λούφα, βόλεμα και μείωση ωραρίων δουλειάς των ήδη μειωμένων ωραρίων
Με ποιο δικαίωμα η διαδικασία ανάδειξης των «εκπροσώπων» στα συνδικαλιστικά όργανα των καθηγητών χρησιμοποιεί τα λεφτά από τη φορολογία ενός λαού που σήμερα πια πεινάει, για να πληρώσει καθηγητές που δε θα πάνε στη δουλειά τους τη Δευτέρα, αλλά θα λουφάρουν;

Ντρέπομαι που οι εκλογές για την ανάδειξη της «συνδικαλιστικής μας ηγεσίας», αντί να γίνονται Σάββατο ή Κυριακή γίνονται τη Δευτέρα.
Γιατί άραγε μια Πολιτεία ενδιαφέρεται για το τί θα κάνει ο καθ΄ όλα αποτυχημένος συνδικαλισμός κάποιων υπαλλήλων της (καθηγητών) και κλείνει τα Σχολεία της τη Δευτέρα και πληρώνει κάποιους δημόσιους υπαλλήλους της (καθηγητές) για να μη δουλέψουν, αλλά για να πάνε να ψηφίσουν «εκπροσώπους» τους;

Ντρέπομαι που το ΥΠΕΠΘ και η ΟΛΜΕ και η ΕΛΜΕ Μαγνησίας (ντρέπομαι και για τις υπόλοιπες ΕΛΜΕ, αλλά της Μαγνησίας ξέρω) συνεργάζονται στην αποκορύφωση του ανήθικου:

Ο Έλληνας φορολογούμενος υποχρεώνεται να πληρώσει τους καθηγητές των Δημόσιων Σχολείων για να λουφάρουν από τη δουλειά τους και για να πάνε να ψηφίσουν τους «συνδικαλιστές» τους, όταν αυτός ο φορολογούμενος είναι στα πρόθυρα της πείνας, αν όχι στην πείνα!!!!!

Άνθρωποι που χάνουν τις δουλειές τους, άνθρωποι που πεινάνε, άνθρωποι που δουλεύουν από το πρωί ως το βράδυ για ψίχουλα, φορολογούνται απάνθρωπα για να πληρωθούν καθηγητές που δε θα δουλέψουν τη Δευτέρα, αλλά θα πάνε να ψηφίσουν τους «συνδικαλιστές»τους!
Άκου να πάνε οι καθηγητές να ψηφίσουνε τη Δευτέρα κλείνοντας τα Σχολεία τους!
Αν υπήρχε σταλιά τσίπας θα έπρεπε να μας πει η Πολιτεία να ξεκουμπιστούμε και να πάμε να ψηφίσουμε το Σάββατο.
Και άμα δε το κάναμε, θα έπρεπε να μας πει να ξεκουμπιστούμε από μπροστά της και εμείς και οι «συνδικαλιστές» των ντουντούκων και των χάρτινων «αγώνων» της μείωσης του ωραρίου δουλειάς τους και του βολέματός τους...
Νιώθω την Πολιτεία που με πληρώνει να μου λέει «Κάτσε σπίτι σου τη Δευτέρα και λούφαρε με τα λεφτά που πήρα από φορολογίες Ανθρώπων που πεινάνε»...

Ντρέπομαι και λυπάμαι πολύ γι΄ αυτό το χάλι γύρω μου

Ντρέπομαι που όλη τη βδομάδα μέχρι και την Παρασκευή 2 Νοεμβρίου, οι ίδιοι και οι ί-διοι από τα παλιά «συνδικαλιστές», ερχόντουσαν στο Σχολείο το οποίο υπηρετώ και δεν έβγαζαν άχνα για το ανήθικο του κλεισίματος των Σχολείων.

Ντρέπομαι και γι΄ αυτό το πρόσφατο γεγονός:
Στο Δημόσιο Σχολείο το οποίο προσπαθώ να υπηρετώ με όλη μου τη δύναμη, ήρθαν χτες Παρασκευή τρεις «συνδικαλιστές» για να μου πούνε ... τί να ψηφίσω τη Δευτέρα. Με λίγα λόγια ήρθανε να μου πούνε να ψηφίσω αυτούς ή τέλος πάντων την παράταξή τους.
Παρακάμπτω το γεγονός ότι με πρόσβαλαν απόλυτα και με ξευτέλισαν με το να πούνε τι να κάνω καμαρώνοντας για τη γνώμη τους, αλλά αδιαφορώντας ΦΑΣΙΣΤΙΚΑ-ΚΟΜΜΑΤΙΚΑ για τη δική μου, με απόλυτη φλυαρία δε μου είπαν απολύτως τίποτε. Και όταν είπα σε κάποια από αυτούς που ήρθανε να με ταράξουνε, γιατί δεν αντιδράμε που κλείνουν τα Σχολεία τη Δευτέρα, μου είπε για να μη διασπάσουμε την ενότητα του αγώνα...

Αρπάχτηκα γιατί ένοιωσα ότι η αδίστακτη ανηθικότητα σε αυτό που μου είπε ήταν διπλή:
α) Οι «συνδικαλιστές» ήταν του ΚΚΕ! Και όλοι ξέρουμε ότι το ΚΚΕ της θλιβερής ηγεσίας του κάνει ξεχωριστό «αγώνα». Μόνο του στις συγκεντρώσεις, μόνο του στις διεκδικήσεις, μόνο του στην πολιτική διεκδίκηση...
β) Πρέπει για να μη σπάσω την ενότητα ενός «αγώνα» να πάω με τους βολεψιματίες και τους λουφαδόρους και τους ψευταράδες και όχι να απαιτήσω από την Πολιτεία μου το ηθικό!
Αυτοί οι άνθρωποι έφυγαν από τα Σχολεία τους και ήρθαν στο δικό μου Σχολείο για να καθυστερήσουν τους καθηγητές να μπουν στην τάξη!
Αυτοί οι άνθρωποι δε μου πρόσφεραν απολύτως τίποτε χτες... Μόνο λύπη ένιωσα για το Δημόσιο Σχολείο που του έκλεψαν το όραμα και το κάνανε λούφα και παραλλαγή...

(Εννοείται ότι έφυγα και με ευχαρίστηση τους γύρισα την πλάτη για να πάω στην τάξη μόλις κτύπησε κουδούνι)

Ντρέπομαι για τη Δ/νση Δ/μιας Εκπ/σης Μαγνησίας που με έγγραφό της ζήτησε από τα Σχολεία της Μαγνησίας την Παρασκευή 2/11 να μάθει ποιοι καθηγητές δε θα πάνε να ψηφίσουν την Δευτέρα 5/11/2012 .
Όχι απλά δεν είχε κανένα δικαίωμα να το κάνει αυτό, όχι απλά ήταν έξω από κάθε δημοκρατική νοοτροπία (άκου να μου ζητάει να της πω τί θα κάνω τη Δευτέρα με αέρα προϊστάμενου που μου ζητάει στατιστικά στοιχεία), αλλά έδειχνε μια Δ/νση που προσπαθούσε να εφαρμόσει τις οδηγίες του ΥΠΕΠΘ με κακόγουστο, εσφαλμένο και ανεπίτρεπτο τρόπο. Μια ολόκληρη Διεύθυνση, η Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Μαγνησίας, αντί να νοιάζεται για την ουσία του προβλήματος, για το πώς δηλαδή θα λειτουργήσουν τη Δευτέρα τα Δημόσια Σχολεία της Μαγνησίας, μου ζητούσε τί θα κάνω τη Δευτέρα εκτός Σχολείου!!!!

Ό,τι θέλω θα κάνω. Ό,τι μου καπνίσει την τελευταία στιγμή... Αν μου καπνίσει θα πάω να ψηφίσω... Αν δε μου καπνίσει δε θα πάω...
Άκου να δηλώσω αν θα ψηφίσω!!!!
Ντρέπομαι γιατί η Πολιτεία μου εξυπηρετεί με ανήθικο τρόπο τις συντεχνίες. Αντί να φροντίζει τους πολίτες της, αντί να θεωρεί ιερό ακόμη και το 1 ευρώ που της δίνουνε οι πολίτες της με το υστέρημά τους, αντί να θεωρεί πρώτη της προτεραιότητα τον πολιτισμό των
Ανθρώπων της, αυτή κλείνει τα Δημόσια Σχολεία τη Δευτέρα για να ψηφίσουν οι καθηγητές της που στρογγυλοκάθονται τα Σάββατα και τις Κυριακές.
Επαναλαμβάνεται για μια ακόμη φορά μια αθλιότητα του «συνδικαλιστικού μας» κεκτημένου, το οποίο αποδέχεται και το ΥΠΕΠΘ των ίδιας ποιότητας ανθρώπων που «κατέκτησαν» αυτό το απαράδεκτο.
Επαναλαμβάνεται μια από τις πάμπολλες παλιές «αγωνιστικές αξίες», την οποία με ευλάβεια υπηρέτησαν οι «επισκέπτες-συνδικαλιστές» των Σχολείων που με τη λούφα του μειωμένου ωραρίου τους έκαναν «αγώνα»... Το αποτέλεσμα του «αγώνα» τους ήταν ότι βοήθησαν να χαντακωθεί και το σήμερα και το αύριο του Δημόσιου Σχολείου...
Και δε με νοιάζει μόνο για το α-νόητο και ανήθικο το οποίο υπηρέτησαν τόσα και τόσα χρόνια αυτοί οι «συνδικαλιστές», αλλά κυρίως με νοιάζει για το ότι, όπως οι πολιτικοί μας, δεν ένοιωσαν ποτέ την ανάγκη να ζητήσουνε ούτε ένα συγγνώμη από κανέναν για την αποτυχία τους ακόμη και στα πιο αυτονόητα ενός Δημόσιου Σχολείου...

Όλα στον ελληνικό «συνδικαλισμό» της τσεπάρας, ακόμη και τώρα που βουλιάξαμε, λειτουργούνε με την ίδια μίζερη νοοτροπία που λειτουργούσανε και παλιά...

Ο λόγος είναι προφανής. Οι ίδιοι «συνδικαλιστές», όπως και οι ίδιοι «πολιτικοί» έμειναν εκεί που ήτανε... Στο λίγο, στο μυωπικό και στο ανήθικο... Αυτοί που μας ξεφτίλισαν και μας πτώχευσαν, αυτοί οι ίδιοι ήρθαν τώρα για να μας σώσουν...

Νιώθω να ζω σε μια Πατρίδα που δε να σέβεται κανέναν... Ούτε καν τον εαυτό της...

Μια Πατρίδα η οποία συντηρώντας και συνδιαλεγόμενη με έναν ανίκανο «συνδικαλισμό» που στον ορισμό του υπάρχει ως αξία το βόλεμα και το ανέντιμο, έχασε όχι απλά το μέλλον μας, αλλά και τη ματιά των παιδιών μας...
...............................................................
Την Παρασκευή το πρωί, όταν όλες οι διαταγές έλεγαν ότι τη Δευτέρα όλα τα Σχολεία Δ/μιας Εκπ/σης θα είναι κλειστά λόγω ψηφοφορίας των καθηγητών, ένιωθα κάτι μίζερο να με πνίγει.
Μα μέχρι το μεσημέρι ο Σύλλογος Διδασκόντων του Γενικού Λυκείου Αγριάς κατάφερε να εξασφαλίσει τη λειτουργία του Σχολείου του τη Δευτέρα. Έτσι νιώθω πιο ελεύθερος...
..................................
Με την περηφάνια του υπηρέτη ενός Δημόσιου Σχολείου, υψώθηκα μισό πόντο πάνω από το έδαφος και δηλώνω ότι το Γενικό Λύκειο Αγριάς Μαγνησίας, τη Δευτέρα 5 Νοεμβρίου 2012, ημέρα ψηφοφορίας των καθηγητών, θα λειτουργήσει.


Δε θα άντεχα να με πληρώνει ένας λαός που πεινάει για να είμαι εγώ σπίτι μου.
Ενάντια στις γραμμές του ΥΠΕΠΘ, ενάντια στα βολέματα της ΟΛΜΕ, ενάντια στην ανυποληψία της ΕΛΜΕ Μαγνησίας και των συνδικαλιστών που φιλοδοξούν να γίνουν αυτοί ΕΛΜΕ, το Γενικό Λύκειο Αγριάς Μαγνησίας, τη Δευτέρα 5 Νοεμβρίου 2012 θα λειτουργήσει...


Θρασύβουλος Κων. Μαχαίρας

10 απαντήσεις για τo Μνημόνιο 3


THURSDAY, NOVEMBER 8, 2012

του Αριστείδη Χατζή

1. Ήταν απαραίτητες οι περικοπές; Τις έκανε απαραίτητες η αποτυχία του πολιτικού προσωπικού που διαχειρίστηκε τα δύο προηγούμενα μνημόνια. Δεν κατόρθωσε να επιβάλει ούτε το μίνιμουμ των εκσυγχρονιστικών μεταρρυθμίσεων που έχει ανάγκη η πραγματική οικονομία για να μην χρειάζονται πλέον εισπρακτικά μέτρα.

2. Θα μπορούσαν να διαπραγματευθούν καλύτερα με την τρόικα; Θεωρητικά ναι. Πρακτικά όχι. Έχουν αποδείξει στην τρόικα ότι το μόνο που μπορούν να επιβάλουν είναι οι περικοπές. Σε όλα τα άλλα «αποτυγχάνουν» συστηματικά. Τα εισαγωγικά μπαίνουν γιατί αμφιβάλω αν θέλουν πραγματικά τις μεταρρυθμίσεις. Οι περισσότεροι από αυτούς παραμένουν βλαχοδήμαρχοι, ανίκανοι να αντιληφθούν τις περιστάσεις ή να αναγνωρίσουν τις εναλλακτικές όταν υπάρχουν.

3. Το χθεσινό πακέτο δεν περιλαμβάνει πολλές μεταρρυθμίσεις; Ναι. Πολλές από αυτές θα έπρεπε να εφαρμοστούν από το 2009. Δεν εφαρμόστηκαν και πολύ φοβάμαι δεν θα εφαρμοστούν ούτε τώρα. Επιπλέον το χθεσινό πακέτο δεν περιλαμβάνει πολλές μεταρρυθμίσεις που θα έπρεπε να έχει περιλάβει (π.χ. ολοκληρωτικό άνοιγμα επαγγελμάτων, σπάσιμο ολιγοπωλίων, κατάργηση άχρηστων κρατικών υπηρεσιών, απόλυση όλων των αργόμισθων δημοσίων υπαλλήλων, πώληση όλων των προβληματικών ΔΕΚΟ, μείωση της γραφειοκρατίας και του κόστους συναλλαγών κλπ. κλπ. κλπ.) ενώ περιλαμβάνει μέτρα εξωφρενικής ανοησίας (όπως οι ρυθμίσεις για τα φωτοβολταϊκά).

4. Θα πετύχει το Μνημόνιο 3 εκεί που απέτυχαν τα άλλα δύο; Όχι, όχι, όχι!

5. Δεν το αντιλαμβάνεται ο κυβερνητικός συνασπισμός; Προφανώς ναι. Αλλά η ανικανότητά τους μέχρι σήμερα δεν τους επιτρέπει να έχουν επιλογές. Προτιμούν την πολιτική φθορά των μέτρων από τον ακαριαίο θάνατο που θα επιφέρει η καθυστέρηση της δόσης μετά τον Δεκέμβριο.

6. Δεν το αντιλαμβάνονται οι Ευρωπαίοι, η Τρόικα, το ΔΝΤ; Οι περισσότεροι ναι. Αλλά το βλέπουν σαν ένα είδος κάθαρσης. Η ηθικολογία είναι ανόητη και περιττή σ’ αυτές τις περιστάσεις αλλά δεν είμαστε εμείς σε θέση να την απαξιώσουμε.

7. Άρα σε τι να ελπίζουμε; Στο κούρεμα του επίσημου χρέους. Εάν μας κρίνουν «άξιους» και γίνει ένα δεύτερο γενναίο κούρεμα θα έχουμε πλέον κάποιες ελπίδες για σχετικά σύντομη ανάκαμψη. Αλλά θα πρέπει να πείσουν όσοι είναι υπέρ του κουρέματος εκείνους που το απορρίπτουν και επιπλέον θα πρέπει το κούρεμα να συνοδευθεί από θαρραλέες πολιτικές κινήσεις που να διαβεβαιώνουν μια και καλή τις αγορές για την παραμονή της Ελλάδος στο Ευρώ. Ταυτόχρονα θα πρέπει να εφαρμοστούν όλες οι μεταρρυθμίσεις που πέρασαν χθες. Πιθανότητες να γίνουν όλα αυτά; Μάλλον λίγες.

8. Είναι τουλάχιστον αυτά τα τελευταία μέτρα; Λογικά πρέπει να είναι. Όχι μόνο γιατί δεν υπάρχουν πλέον αντοχές και περιθώρια περικοπών αλλά και γιατί η λήψη κι άλλων εισπρακτικών μέτρων όχι μόνο θα είναι ακόμα πιο αναποτελεσματική αλλά είναι πλέον (ευτυχώς!) πολιτικά ανέφικτη. Διότι θα είναι πολιτικά θανατηφόρα. Όμως θα ακολουθήσουν (και πρέπει να ακολουθήσουν!) κι άλλες μεταρρυθμίσεις για την απελευθέρωση της «σοβιετικής» οικονομίας μας και την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής.

9. Μήπως τελικά θα ήταν καλύτερα να είχε νικήσει ο ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές; Μήπως θα έκανε τουλάχιστον πιο σκληρή διαπραγμάτευση; Όσοι έχουν ακόμα αυτή τη φαντασίωση ας δουν τι έγινε χθες στη Βουλή. Ο ΣΥΡΙΖΑ υπερασπίστηκε (μαζί με τους Αν.Ελ.) και κάλυψε πλήρως την πλέον προνομιούχα ομάδα δημοσίων υπαλλήλων, τους υπαλλήλους της Βουλής. Είναι η ομάδα που έχει προκύψει από το πλέον εξοργιστικό και πολιτικά ανήθικο τριαντάχρονο διακομματικό όργιο ρουσφετολογίας. Αυτοί οι άνθρωποι εξεβίασαν χθες τη Βουλή μέσα στο ίδιο το Κοινοβούλιο, απείλησαν ανοικτά βουλευτές και δημοσιογράφους και βρήκαν προστασία εκεί που ήταν αναμενόμενο: στους «προστάτες» τους status quo. Είναι πολύ πιθανό λοιπόν, αν διαπραγματεύονταν αυτοί, να πετύχαιναν καλύτερους όρους προστασίας των ιερών αγελάδων του ελληνικού πελατειακού κράτους.

10. Εσύ τι προτείνεις; Είναι δύσκολο να προτείνεις κάτι ρεαλιστικό όταν έχεις να κάνεις με μια Βουλή που αποτελείται από τους υπεύθυνους για όσα συμβαίνουν και τους ανεύθυνους καθ’ έξιν. Μια Βουλή που συμπυκνώνει τη διαφθορά, το πελατειακό κράτος, την ανικανότητα, την ατολμία, το λαϊκισμό και βέβαια περιλαμβάνει στους κόλπους της τους θαυμαστές όλων των εγκληματιών κατά της ανθρωπότητας (Χίτλερ, Στάλιν, Μάο). Αλλά όλους αυτούς τους στείλαμε εμείς εκεί. Αντανακλούν τις δικές μας προτιμήσεις. Τι προτάσεις να γίνουν όσο οι προτιμήσεις παραμένουν οι ίδιες;

Πέμπτη 8 Νοεμβρίου 2012

Ομήρου: “Η ανεύρεση υδρογονανθράκων εξυπηρετεί την ενεργειακή ασφάλεια της ΕΕ”


 

8, November 2012 - 11:06
Ο Πρόεδρος της Βουλής Γιαννάκης Ομήρου είπε σήμερα πως οι εξελίξεις στην Κύπρο με την ανεύρεση υδρογονανθράκων στην κυπριακή ΑΟΖ εξυπηρετούν ακριβώς το στόχο της ενεργειακής ασφάλειας της Ευρωπαϊκής Ένωσης και υπογράμμισε την ανάγκη για άσκηση εντονότερων πιέσεων προς την Τουρκία ιδιαίτερα από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Ο κ. Ομήρου μιλούσε στην Ευρωπαϊκή Κοινωνική Διάσκεψη που διοργανώνει η ΔΕΟΚ με θέμα « Νέες και Καλύτερες Θέσεις Εργασίας: Η ενεργειακή Πολιτική ως Οδηγός για Ανάπτυξη και για Καλύτερες Θέσεις Εργασίας στη Νότιο- Ανατολική Ευρωπαϊκή Περιοχή και στη Λεκάνη της Μεσογείου».
Όπως ανέφερε «η διασφάλιση ‘διαρκούς, ανταγωνιστικής και ασφαλούς ενέργειας στην Ευρώπη` αποτελεί μείζον στοίχημα, με πολλαπλούς στόχους, αλλά και προκλήσεις» και πρόσθεσε ότι «για την Κύπρο, ο τομέας της ενέργειας, αποτελεί θέμα ύψιστης σημασίας», αφού βασίζεται σχεδόν εξολοκλήρου σε ενεργειακές εισαγωγές για σκοπούς ηλεκτροπαραγωγής και μεταφορών.
«Τα θετικά  αποτελέσματα στις σχετικές έρευνες εντός της Αποκλειστικής Ζώνης της Κυπριακής Δημοκρατίας, οι ενεργειακοί σχεδιασμοί της Κύπρου μπορούν να οδηγήσουν, τόσο στην ικανοποίηση των δικών της ενεργειακών αναγκών όσο και στην συμβολή της χώρας στην ασφάλεια εφοδιασμού της Ένωσης» είπε ο Πρόεδρος της Βουλής, σημειώνοντας πως η καλύτερη δυνατή αξιοποίηση της συγκυρίας αυτής, σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο και τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα, μεγιστοποιεί τα οφέλη για την Κύπρο, τις γειτονικές της χώρες και την Ευρωπαϊκή Ένωση, προς όφελος της ειρήνης και της ευημερίας των λαών της περιοχής και κατ΄επέκταση της Ευρωπαϊκής ασφάλειας και σταθερότητας.
Ο Πρόεδρος της Βουλής μιλώντας για το Κυπριακό αναφέρθηκε στις κατάφωρες παραβιάσεις των θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων του κυπριακού λαού, συνεπεία της τουρκικής εισβολής και συνεχιζόμενης στρατιωτικής κατοχής τμήματος του εδάφους της Κύπρου.
Σημείωσε τη συνεπή προσήλωση της Ελληνοκυπριακής πλευράς στις απευθείας συνομιλίες για επίλυση του Κυπριακού προβλήματος, σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο και τα σχετικά ψηφίσματα του Οργανισμού, η οποία προσκρούει, πρόσθεσε, στην πάγια και κορυφούμενη αδιαλλαξία της Τουρκίας, με απώτερο στόχο τη διχοτόμηση της Κύπρου.
Απολαμβάνοντας την ανεκτικότητα και, ενίοτε, την ενθάρρυνση ορισμένων κύκλων της διεθνούς κοινότητας, η Τουρκία κλιμακώνει τις απειλές και επιθετικές της ενέργειες σε βάρος της Κύπρου με αφορμή την άσκηση από την Κυπριακή Δημοκρατία των κυρίαρχων δικαιωμάτων της για διερεύνηση και εξόρυξη ενδεχομένων κοιτασμάτων υδρογονανθράκων, εντός της Αποκλειστικής Οικονομικής της Ζώνης, είπε ο Γιαννάκης Ομήρου, για να υπογραμμίσει ότι τα κυρίαρχα αυτά δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας πηγάζουν από και ευθυγραμμίζονται πλήρως με το διεθνές δίκαιο, ειδικότερα τη Σύμβαση του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας, την οποία η Τουρκία δεν έχει υπογράψει.
Σημείωσε τη στήριξη εκ μέρους της Ευρωπαϊκής Ένωσης και κρατών μελών της, καθώς και των ΗΠΑ και της Ρωσικής Ομοσπονδίας, των κυρίαρχων δικαιωμάτων της Κυπριακής Δημοκρατίας, αλλά και το σαφές μήνυμα ότι η άσκησή τους δεν σχετίζεται και δεν πρέπει να επηρεάζει τις προσπάθειες για επίλυση του Κυπριακού προβλήματος.
Υπογράμμισε επίσης την ανάγκη αυστηρότερης αντιμετώπισης από τη διεθνή κοινότητα των αλαζονικών τακτικών και εκβιασμών της Τουρκίας, ενώ συνεχίζοντας ανέφερε ότι ως Κύπρος αναμένουμε άσκηση εντονότερων πιέσεων προς την Τουρκία ιδιαίτερα από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Ο κ. Ομήρου αναφέρθηκε στη σύναψη της παράνομης και άκυρης «συμφωνίας» της Τουρκίας με το ψευδοκράτος για οριοθέτηση της δήθεν Αποκλειστικής Οικονομικής τους Ζώνης, τονίζοντας ότι είναι εξ υπαρχής άκυρη και θεωρείται ως ουδέποτε υπάρξασα, όπως προκύπτει από τα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας 186 του 1964, 541 του 1983 και 550 του 1984, που καθόρισαν ως μοναδικό υποκείμενο Διεθνούς Δικαίου την Κυπριακή Δημοκρατία.
Περαιτέρω, η λεγόμενη συμφωνία Τουρκίας – ψευδοκράτους συγκρούεται ευθέως με τη Σύμβαση του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας του 1982 την οποίων πεισμόνως αρνείται να κυρώσει η Τουρκία, είπε ο κ. Ομήρου.
Ανέφερε ακόμα πως η έωλη προσπάθεια της Τουρκίας να εμφανιστεί ως εκπροσωπούσα τους Τουρκοκυπρίους διεκδικώντας δικαίωμα συγκυριαρχίας με την Κυπριακή Δημοκρατία, συνιστά βάναυση παραβίαση των πάγιων Κανόνων του Διεθνούς Δικαίου.
«Τέτοιες ενέργειες αποσταθεροποιούν περαιτέρω την περιοχή και συνιστούν απειλή κατά της ενεργειακής ασφάλειας και των συμφερόντων της Ευρωπαϊκής Ένωσης» υπέδειξε, προσθέτοντας πως είναι απόλυτα αναγκαίο, πρωτίστως για λόγους αξιοπιστίας, όπως η Ευρωπαϊκή Ένωση επιδείξει τη δέουσα αποφασιστικότητα στην προάσπιση των θεμελιωδών αρχών και αξιών της, μη προσφέροντας οιεσδήποτε διευκολύνσεις και εκπτώσεις στην ενταξιακή πορεία της Τουρκίας.
Σημείωσε επίσης ότι μέσα από δύο ομόφωνα ψηφίσματά της το 2008 και 2011, η Βουλή εξέφρασε την ανησυχία της για τα σχέδια της Τουρκίας να προχωρήσει στην ανέγερση πυρηνικής μονάδας στο Άκκιουγιου, απευθύνοντας έκκληση προς την Ευρωπαϊκή Ένωση και τη διεθνή κοινότητα, όπως ασκήσουν την επιρροή τους για ματαίωση των σχεδίων της Τουρκίας, ιδιαίτερα δε προς την Ευρωπαϊκή Ένωση να θέσει υπό παρακολούθηση το πυρηνικό πρόγραμμα της Τουρκίας.
Ο Πρόεδρος της Βουλής αναφέρθηκε στην «Αραβική Άνοιξη» αλλά και στο Παλαιστινιακό, λέγοντας ότι η ευόδωση των διεθνών προσπαθειών για επανέναρξη της ειρηνευτικής διαδικασίας για επίλυση του συνιστά βασική προϋπόθεση για την επικράτηση συνθηκών ειρήνης και σταθερότητας στην πολύπαθη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου.
Όπως ανέφερε, η Κυπριακή Δημοκρατία, ευρισκόμενη στο νοτιο-ανατολικότερο άκρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και διατηρώντας φιλικές σχέσεις με όλες τις γειτονικές της χώρες, μπορεί να συμβάλει ουσιαστικά στην επίτευξη του επιθυμητού στόχου και στην προώθηση του διαλόγου και της συνεργασίας μεταξύ Ευρωπαϊκής Ένωσης και Μέσης Ανατολής.
Το στόχο αυτό, πρόσθεσε, προωθεί ιδιαίτερα στο πλαίσιο άσκησης της Προεδρίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης η Κύπρος, το δεύτερο εξάμηνο του 2012.
Ο κ. Ομήρου ανέφερε επίσης ότι «η ουσιαστική αναδιαμόρφωση  του κυπριακού ενεργειακού ισοζυγίου  προς όφελος της πράσινης ενέργειας έχει σημειώσει σημαντική πρόοδο». Στο πλαίσιο αυτό, υπενθύμισε, έχει αδειοδοτηθεί αριθμός αιολικών πάρκων και έχουν παραχωρηθεί σημαντικά ποσά σε κρατικές χορηγίες για σκοπούς επενδύσεων.

Τετάρτη 7 Νοεμβρίου 2012

Πλησιάζουμε την ώρα μηδέν;



Την βδομάδα που διανύουμε, λαμβάνονται μέτρα 13,5 δις που θα φτωχοποιήσουν τον Ελληνικό Λαό σε απίστευτο βαθμό, χωρίς να είναι εγγυημένη η λήψη της δόσης. Και ενώ κρίνεται η τύχη ενός Λαού, το πολυνομοσχέδιο κατατίθεται υπό την μορφή του επείγοντος στην Βουλή. Αν λάβετε υπόψη ότι η απλή ανάγνωση μιας σύμβασης μερικών σελίδων, απαιτεί μερικές φορές ανάγνωση μιας ώρας, φανταστείτε ένα τόσο κρίσιμο πολυνομοσχέδιο που είναι άνω των 1000 σελίδων. Σε 48 ώρες οι Βουλευτές καλούνται να κατανοήσουν τι θα ψηφίσουν. Ουσιαστικά μιλάμε για μια νομαδική στάση υπέρ ή κατά ενός πολυνομοσχεδίου χωρίς να έχει εξασφαλιστεί η κατανόηση ενός τόσο επίμαχου νομοσχεδίου!!!

Την βδομάδα αυτή κρίνεται η τύχη των Προεδρικών Εκλογών στις ΗΠΑ. Όλα δείχνουν, ότι με το πέρας των εκλογών στις ΗΠΑ, θα ξεκινήσει η φάση λήψης αποφάσεων σε Ιράν, Συρία και ίσως Ελλάδα. Αναφορικά με την χώρα μας, η περισσότερο κρίσιμη απόφαση είναι η θετική στάση του ΔΝΤ  στην χορήγηση της δόσης και σε περίπτωση αρνητικής στάσης, τότε η ΕΕ θα πρέπει να λάβει την απόφαση χορήγησης ολόκληρης της δόσης των 31,5 δις ή μέρους της δόσης.

Κατά τον Αντώνη Σαμαρά, η 15η Νοεμβρίου είναι η μέρα που μένουν άδεια τα ταμεία της Χώρας μας. Είναι αλήθεια; Πόσες φορές δεν μας ξεγέλασαν για να αρπάξουν την ψήφο μας ή  την συναίνεση μας; Μήπως είναι μια ακόμα μπλόφα;

Το πολύ επικίνδυνο σε αυτή τη κρίσιμη χρονική στιγμή, είναι ότι αν αποσυρθεί το ΔΝΤ, η Ελλάδα μετατρέπεται σε προτεκτοράτο της Γερμανίας. Κάτι που δεν το θέλουν στις ΗΠΑ. Αν συνεχιστεί η χρηματοδότηση, και πάλι η τραμπάλα γέρνει προς την Γερμανία. Τότε αφού το παιχνίδι είναι χαμένο για τις ΗΠΑ γιατί να συναινέσουν στην χρηματοδότηση μας από το ΔΝΤ; Άρα το πιθανότερο σενάριο είναι να μην έχουμε την στήριξη του ΔΝΤ. 

Με αυτά τα δεδομένα, και με βάση τα σημερινά δημοσιεύματα, η δόση των 31,5 δις δεν πρόκειται να δοθεί εντός Νοεμβρίου. Μήπως για να δουν αν μπλοφάρει ο Σαμαράς; Μήπως για να προκληθούν τετελεσμένα και να τελειώνουν με την διαδικασία λήψης αποφάσεων μέσω δημοκρατικών διαδικασιών; Μήπως για να ολοκληρωθεί η απώλεια της Εθνικής μας Κυριαρχίας; 

Η απάντηση θα αρχίσει να φαίνεται όσο πλησιάζουμε στην ώρα μηδέν...Την 15η Νοεμβρίου!!! Εκτός και αν μας πλανά ο Σαμαράς για μια ακόμα φορά...Η πρώτη φορά θα είναι; 




Στα σαγόνια του Ομπάμα και του Ρόμνεϊ


Posted: November 6, 2012 / in: Διεθνη / No comments

Στα σαγόνια του Ομπάμα και του Ρόμνεϊ
 Στην αναμέτρησή του με τον Μιτ Ρόμνεϊ, ο Μπαράκ Ομπάμα έχει την υποστήριξη προοδευτικών διανοουμένων και έντυπων μέσων, ωστόσο η κυβερνητική του θητεία τον αναδεικνύει σε τομείς όπως οι δημοκρατικές ελευθερίες χειρότερο ακόμα και από τον Τζορτζ Μπους τον νεότερο.
Αν πριν από μερικά χρόνια διαβάζαμε ότι κυκλοφορούν καρχαρίες στο κέντρο αμερικανικών πόλεων θα υποθέταμε ότι πρόκειται για κάποιο βιβλίο επιστημονικής φαντασίας ή στην καλύτερη περίπτωση κάποιο αδημοσίευτο ποίημα του Μπέρτολτ Μπρεχτ. Οι Ηνωμένες Πολιτείες όμως το κατάφεραν και αυτό εν έτει 2012. Οι καταστροφές που προκάλεσε ο τυφώνας Σάντι, φέρνοντας ακόμη και τεράστια ψάρια σε αστικές περιοχές, παρουσίασαν την εικόνα μιας ανοχύρωτης πολιτείας λίγα μόλις 24ωρα πριν από τις προεδρικές εκλογές. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι πρόκειται για ένα τόσο ακραίο καιρικό φαινόμενο το οποίο καμία χώρα στον πλανήτη δεν είναι σε θέση να αντιμετωπίσει αλώβητη. Ποτέ άλλοτε όμως μια φυσική καταστροφή δεν είχε και τόσο πολιτικά και κυρίως ταξικά χαρακτηριστικά. Η ίδια η εκδήλωση του φαινομένου είναι αποτέλεσμα των κλιματικών αλλαγών που προκαλεί ο ανθρώπινος παράγοντας και με σημαντική μάλιστα ευθύνη διαδοχικών αμερικανικών κυβερνήσεων. Η αντιμετώπιση της καταστροφής όμως έφερε στο προσκήνιο και την εγκατάλειψη του κρατικού μηχανισμού. Καθώς οι δυο υποψήφιοι ξόδεψαν τα περισσότερα χρήματα στην ιστορία των αμερικανικών εκλογών (τουλάχιστον 6 δισ. δολάρια) αρκετοί αναρωτιόνταν εάν με αυτά και μόνο τα χρήματα θα μπορούσαν να έχουν σωθεί δεκάδες ανθρώπινες ζωές και να προστατευθούν οι περιουσίες εκατομμυρίων άλλων. Αντ’ αυτού και τα δυο κόμματα συζητούσαν εάν θα πρέπει να ιδιωτικοποιήσουν ακόμη και τις υπηρεσίες διάσωσης.
Ομολογουμένως τα σωστικά συνεργεία εμφανίστηκαν ανεπαρκή, όχι όμως γιατί ανήκουν στον δημόσιο τομέα αλλά γιατί έχουν εγκαταλειφθεί στην τύχη τους και μάλιστα καλούνται να λειτουργήσουν με ταξικά κριτήρια. Στις φτωχογειτονιές του Μπρούκλιν πέρασαν μέρες έως ότου οι κάτοικοι δουν την πρώτη βοήθεια. Το ίδιο δεν ισχύει βέβαια και για την αστυνομία, που έκανε από την πρώτη στιγμή αισθητή την παρουσία της, χωρίς όμως να θέλει ή να μπορεί να προσφέρει οποιαδήποτε βοήθεια. Αντίθετα, η περιοχή γύρω από την Γούολ Στριτ αλλά και τα υπερπολυτελή συγκροτήματα διαμερισμάτων του λεγόμενου «1%» έλαβαν από τα πρώτα λεπτά την απαραίτητη προσοχή. Τεράστιες γεννήτριες παρείχαν ηλεκτρισμό στις μεγάλες τράπεζες και τα γραφεία των πολυεθνικών, τη στιγμή που τεράστιες περιοχές της πόλης έμειναν για μέρες στο σκοτάδι.
Σε κομματικό επίπεδο, η καταστροφή αντί να επισημάνει τις διαφορές που υποτίθεται χωρίζουν τους δύο υποψηφίους, μάλλον επιβεβαίωσε ότι η Αμερική διαθέτει εδώ και δεκαετίες ένα μονοκομματικό σύστημα στο οποίο υποψήφιοι εναλλάσσονται στην εξουσία με βάση τις πολιτισμικές και όχι τις πολιτικές τους διαφορές.
Μπορεί τα λεγόμενα «προοδευτικά» μέσα ενημέρωσης όπως το Νέισον να καλούσαν και πάλι τους αναγνώστες τους να ψηφίσουν τον Ομπάμα, η αλήθεια όμως είναι ότι ο πρώτος μαύρος πρόεδρος των ΗΠΑ όχι μόνο αποδείχθηκε κατώτερος των προσδοκιών αλλά σε αρκετούς τομείς ήταν πολύ χειρότερος ακόμη και από τον πρόεδρο Μπους.
Με εξαίρεση το σύστημα υγείας, όπου προσπάθησε αλλά απέτυχε παταγωδώς να προσφέρει ενιαία δωρεάν κάλυψη για όλο τον πληθυσμό, η εσωτερική πολιτική συνιστά ολομέτωπη επίθεση στα χαμηλότερα εισοδηματικά στρώματα. Η διάσωση των τραπεζών αλλά και μεγάλων εταιρειών, όπως η Τζένεραλ Μότορς, έγινε πάντα σε βάρος των φορολογούμενων ενώ οι πολυδιαφισμένες ρυθμίσεις του Ομπάμα για τον έλεγχο της οικονομίας καζίνο μπορούν στην καλύτερη περίπτωση να χαρακτηριστούν ανέκδοτο. Ο πρόεδρος τίμησε τις χορηγίες ρεκόρ που είχε λάβει στην προηγούμενη αναμέτρηση από τους κολοσσούς του χρηματοπιστωτικού συστήματος και κατάφερε και φέτος να ξεπεράσει τους ρεπουμπλικάνους στα χρήματα που συγκέντρωσε πριν από τις εκλογές.
Πολύ χειρότερος ακόμη και σε σχέση με τον Μπους αποδείχτηκε και σε ό,τι αφορά τις ατομικές και συλλογικές ελευθερίες. Οι προσαγωγές και συλλήψεις εκατοντάδων διαδηλωτών από το κίνημα «καταλάβατε την Γουολ Στριτ» δεν είχαν προηγούμενο στη σύγχρονη αμερικανική ιστορία, ενώ ο Ομπάμα θα μείνει στην ιστορία και ως ο πρώτος πρόεδρος που έδωσε το δικαίωμα σε μυστικές υπηρεσίες να εκτελούν Αμερικανούς πολίτες χωρίς ούτε καν την απαγγελία κατηγορίας.
Όπως επισήμαινε και ο ιδρυτής του Wikileaks Τζούλιαν Ασάνζ, ο Ομπάμα ήταν ο χειρότερος πρόεδρος που έχει περάσει εδώ και δεκαετίες σε ό,τι αφορά την προστασία των ατομικών δικαιωμάτων, καθώς εξαπέλυσε πογκρόμ διώξεων εναντίον δημοσιογράφων και ερευνητών που τολμούσαν να αμφισβητήσουν τις θέσεις της κυβέρνησης και των κυρίαρχων ελίτ.
Τα πράγματα ήταν φυσικά πολύ χειρότερα για την εξωτερική πολιτική. O συγγραφέας Ταρίκ Αλί είχε απόλυτο δίκιο όταν σημείωνε ότι ο Ομπάμα όχι απλώς συνέχισε την εξωτερική πολιτική του Τζορτζ Μπους αλλά κλιμάκωσε τους αμερικανικούς βομβαρδισμούς στο Αφγανιστάν, το Πακιστάν, τη Σομαλία και την Υεμένη. Ακόμη εισέβαλε στη Λιβύη, χρηματοδότησε τρομοκρατικές οργανώσεις στη Συρία και επέτρεψε στη Σαουδική Αραβία να πνίξει στο αίμα την εξέγερση του Μπαχρέιν. Το κολαστήριο του Γκουαντάναμο όχι μόνο δεν έκλεισε, όπως είχε ρητά υποσχεθεί, αλλά απελευθέρωσε λιγότερους κρατουμένους σε σχέση με τον Μπους. Όσο για την αποχώρηση των αμερικανικών στρατευμάτων από το Ιράκ, έγινε στο χρονοδιάγραμμα που είχε εξαγγείλει ο προηγούμενος ένοικος του Λευκού Οίκου. Πολύ χειρότερη ήταν και η στάση του όμως απέναντι στον παλαιστινιακό λαό, καθώς ήρε ακόμη και τις ρητορικές επιφυλάξεις των ρεπουμπλικάνων για την κατασκευή των παράνομων εβραϊκών οικισμών στα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη.
Ο Ομπάμα με τον ένα ή τον άλλο τρόπο θα καταφέρει να μείνει στην ιστορία όχι ως ο πρώτος μαύρος αλλά σαν ο πιο «μαύρος» πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών.

Ενα ασήμαντο περιστατικό..


ΤΡΊΤΗ, 3 ΑΠΡΙΛΊΟΥ 2012

Χτες έγινα μάρτυρας ενός ασήμαντου περιστατικού. Σε ένα καφέ, σε μια "καλή" περιοχή της Αθήνας. Μοναδικοί πελάτες εγώ και δύο νεαρές γυναίκες, ντυμένες πολύ κομψά-μια νότα πολυτελείας στην γενική κατήφεια.
 Ένας ηλικιωμένος κύριος μπαίνει στο κατάστημα. Η κοπέλα του καφέ, τον χαιρετάει εγκάρδια και υποθέτω πως γνωρίζονται. Ο κύριος, κοντά στα 70, με στρογγυλά γυαλιά,  περιποιημένη γενειάδα και μια φυσιογνωμία τόσο ευγενική που με έκανε να σκεφθώ πως αυτός θα ήταν ο παππούς που θα ήθελα να είχα.
Κοιτάζει αρκετή ώρα τον κατάλογο και παραμένει σκεφτικός. Τελικά επιλέγει ένα απλό καφέ και βγάζει να πληρώσει με κέρματα. Παρατηρώ πως η κοπέλα του σερβίρει διπλό μέγεθος μαζί με μια γενναία ποσότητα από κουλουράκια. Οι δύο κοπέλες πίσω μου τον κοιτάζουν ειρωνικά. Η πιο ψηλή, λέει στην διπλανή της χαμηλόφωνα-όχι όμως τόσο ώστε να μην την ακούσω "κοίτα μετράνε και το ευρώ και θέλουν και καφέ".

Μια ασήμαντη μικρή ιστορία στην Αθήνα...Ασυναίσθητα χαμηλώνω το βλέμμα και δεν ξέρω αν είναι από ντροπή για το σχόλιο της νεαρής γυναίκας ή για το βλέμμα του ηλικιωμένου κυρίου που με σκυφτό το κεφάλι κάθισε σε ένα τραπέζι.
Έμαθα πως είναι συνταξιούχος καθηγητής και μένει μόνος του λίγα στενά παρακάτω. Συνήθιζε να έρχεται εκεί τα πρωινά να πίνει τον καφέ του και να διαβάζει την εφημερίδα του αλλά πλέον δεν έχει χρήματα. Παρόλα αυτά έρχεται και όποτε έχει λίγα ψιλά παραγγέλνει ένα καφέ, τον οποίο αρνείται πεισματικά να του κεράσουν οι κοπέλες. Μια ύστατη προσπάθεια να κρατήσει κάτι όρθιο από την περασμένη του ζωή.

Σκέφτομαι πως σε όλη την ιστορία, η ουσία δεν βρίσκεται στον καφέ ούτε στο ανόητο σχόλιο. Βρίσκεται στην δραστική αλλαγή που συμβαίνει πλέον παντού και μας προσπερνάει. Σε ένα τρόπο ζωής που αλλάζει ραγδαία και στη χαμένη αξιοπρέπεια χιλιάδων ανθρώπων, που είτε εφταιξαν είτε όχι, βλέπουν τη ζωή τους να κατρακυλά. Μαζί τους όμως κατρακυλά και η ανθρωπιά και η συμπόνοια.

Δεν έχω κάποιο σημαντικό σχόλιο να κάνω, ούτε θα αρχίσω να φιλοσοφώ για την οικονομική κρίση και τις συνέπειες της. 
Δεν έχω λύσεις, δεν έχω καν κάτι ουσιαστικό να πω.
Από τις ξεχασμένες γωνιές της Αφρικής και τους σκονισμένους δρόμους της Ασίας και της Μέσης Ανατολής, μέχρι εδώ στις συνοικίες του ευρωπαϊκού νότου, οι ίδιες ιστορίες απόγνωσης και υπεροψίας.
Ποιος είναι  το θύμα, ποιος ο θύτης και ποιος θα πληρώσει τελικά;

Τρίτη 6 Νοεμβρίου 2012

Ποιός θα λογοδοτήσει


ΚΥΡΙΑΚΉ, 4 ΝΟΕΜΒΡΊΟΥ 2012

Καταρχάς να ξεκαθαρίσω κάτι. Δεν δίνω άφεση αμαρτιών στους Έλληνες πολίτες. Δεν είναι αθώοι ούτε θύματα παγκόσμιας συνωμοσίας. Οι ευθύνες μας ως λαός είναι τεράστιες και τα λάθη μας θα βαραίνουν τα παιδιά μας για πολλά χρόνια ακόμα. Αφήσαμε την μετριότητα και την λαμογιά να αποτελέσει την κινητήρια δύναμη της πολιτικής ζωής του τόπου και χτίσαμε μια κοινωνία ρατσιστών, αμόρφωτων μικροαστών και θρησκολάγνων.
Αυτή είναι η μια παράμετρος της κρίσης. Οχι όμως και η μοναδική.
 
Ας ξεκαθαρίσω κάτι ακόμα. Δεν θεωρώ πως στην Ελλάδα έχουμε χούντα όπως τόσο απλουστευτικά λένε διάφοροι, είτε επειδή θέλουν να λαϊκίσουν και να χαϊδέψουν αυτιά μπας κ πουλήσουν κανα cd, είτε επειδή δεν ξέρουν τι σημαίνει να έχει χούντα ένας λαός. Όμως αυτό που έχουμε δεν είναι ούτε δημοκρατία.
 
Έχω βαρεθεί να διαβάζω ψέμματα, μισές αλήθειες και διαστρεβλωμένα γεγονότα. Διότι φτάσαμε, την ενημέρωση στην Ελλάδα να ορίζει ο Παύλος, ο Τάσσος, ο Αλέξης, η Όλγα και όχι  δημοσιογράφοι επι της ουσίας. Σιχάθηκα τη χώρα που  οι καρχαρίες με τα ετήσια εισοδήματα των 700, 600 και 400 χιλιάδων ευρώ το χρόνο ( το unfollow είχε κάνει ένα πολύ καλό σχετικό θέμα) χρυσώνουν τα χάπι του μνημονίου και γίνονται  mega protagonιστες  καιathens voice.
 
Όχι μία, αλλά τρεις  πρόσφατες μελέτες του Lancet έκαναν λόγο για αύξηση των αυτοκτονιών στην Ελλάδα λόγω της οικονομικής κρίσης. Στις 9 Ιουνίου 2012 έγινε συνέδριο από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στις Βρυξέλλες με τίτλο Ψυχική Υγεία και Οικονομική κρίση. Οι σύνεδροι μίλησαν ξεκάθαρα για αύξηση των αυτοκτονιών ανάλογη της αύξησης της ανεργίας και μπορείτε να διαβάσετε τα πορίσματα εδώ.
 Έρευνες στα μεγαλύτερα ιατρικά περιοδικά μιλάνε για αύξηση 0,8% των αυτοκτονιών όπου η ανεργία αυξάνεται κατά 1 %.  Μια μελέτη που δημοσιεύθηκε στο  Lancet το 2009 συνδέει τις ιδιωτικοποιήσεις της δεκαετίας του 90 στις χώρες του πρώην Ανατολικού μπλοκ με αύξηση των αυτοκτονιών μεταξύ του ανδρικού πληθυσμού.
Το 2009 έρευνα του Πανεπιστημίου του Μπρίστολ που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Social Science and Medicine κατέδειξε την σύνδεση των αυξημένων ποσοστών στις αυτοκτονίες στην ΝΑ Ασία (της τάξης του 45 με 50%) με την αύξηση της ανεργίας που ακολούθησε την κρίση του 1997.
Και όμως στην Ελλάδα οι "εναλλακτικοί" αρθρογράφοι προσπάθησαν με αναλύσεις copy paste απο το wikipedia να πείσουν πως οι αυτοκτονίες, ουδεμία σχέση με την κρίση έχουν,  αλλά είναι απλά μεταδοτικές επειδή τα ΜΜΕ τις διαφημίζουν.
 
Όσο τους παρακολουθώ χάνω την λογική μου. Διότι μπορεί ο Σταύρος Θεοδωράκης να ειρωνεύεται και να γράφει πως οι αριστεροί φτιάχνουν  ιστορίες συνωμοσίας για golden boys αλλά τα στοιχεία τον διαψεύδουν. Δεν χρειάζεται να ψάξει κανείς πολύ. Ας μελετήσει την ιστορία του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, ας συγκρίνει τις "θεραπείες" που εφαρμόστηκαν, ας ερευνήσει λίγο παραπάνω τι κρύβεται πίσω από τις αποφάσεις της Γερμανίας και πώς η κρίση εξυπηρετεί το παγκόσμιο τραπεζικό σύστημα.
Πριν λίγες μέρες δημοσίευσα ένα άρθρο σχετικά με την ασιατική κρίση του 1997 και το παράδειγμα της Ταϊλάνδης. Δεν έκανα σύγκριση με την Ελλάδα, όποιος το επιθυμεί μπορεί να ανατρέξει στα στοιχεία και να βγάλει τα δικά του συμπεράσματα.
 
Δεν μπορώ να δεχθώ πως στην Ελλάδα οι διαδοχικές κυβερνήσεις από το 2009 κ μετά, πήραν ένα χρέος της τάξης του 115% και το έφτασαν σε τρία χρόνια κοντά στο 190% .
Δεν μπορώ απλά να δεχτώ πως το υπουργείο οικονομικών έκανε επί 3 χρόνια λανθασμένες προβλέψεις σχετικά με το ύψος του χρέους και πάνω σε αυτές τις προβλέψεις στηρίχθηκαν τα προγράμματα ανόρθωσης της χώρας. Είτε έλεγαν ψέμματα για να τους βγουν οι αριθμοί είτε είναι απλά άχρηστοι. Παραμένουν όμως το ίδιο εγκληματικά ένοχοι.
 
Ούτε μπορώ να δεχτώ τον εκβιασμό της δόσης για να πληρώσουν συντάξεις και μισθούς όταν το πρόγραμμα προβλέπει τη μεταφορά όποιων πλεονασμάτων του ελληνικού προϋπολογισμού σε έναν ειδικό λογαριασμό, που θα χρησιμοποιείται για την εξυπηρέτηση του χρέους.
Δεν τα λέω εγώ αυτά, οι Financial Times τα λένε.  
 
Δεν ξέρω τι από αυτά ακούσατε στα γνωστά δημοσιογραφικά σαιτ. Μάλλον τίποτα.
 
Και τώρα θα αναρωτηθείτε τι πρέπει να γίνει. Δεν έχω λύση να προτείνω, γιατί ανώδυνη λύση δεν υπάρχει. Όμως θεωρώ πως πρέπει αυτό το αποτυχημένο έκτρωμα που κυβερνά τη χώρα να βρεθεί αντιμέτωπο με τις ευθύνες του άμεσα. ΤΩΡΑ. Αυτοί οι ίδιοι που αρνήθηκαν να εφαρμόσουν έστω και το ελάχιστο μέτρο εξυγίανσης αλλά εφάρμοσαν με θρησκευτική ευλάβεια τις περικοπές και τις μειώσεις. Οι ίδιοι που προστάτευσαν με τον πιο εμετικό τρόπο τους ομοίους τους και τις συντεχνίες των δημοσιογράφων που τους υπηρετούν, που έχασαν τα ονόματα της φοροδιαφυγής  και που αυτή τη στιγμή που μιλάμε δεν έχει ξεκινήσει καμία δικαστική έρευνα.
Ας μην κοροϊδευόμαστε, η δικαιοσύνη στην Ελλάδα έχει καταντήσει ένα θλιβερό ανέκδοτο.
 
Τώρα λοιπόν που οι μάσκες πέφτουν, αναρωτιέμαι τι θα κάνει επιτέλους ο Έλληνας πολίτης. Θα περιμένει τους φασίστες για να δώσει διέξοδο στα ταπεινά του ένστικτα, ή θα  στραφεί επιτέλους εναντίον των πραγματικά υπευθύνων;
 
Δυστυχώς, οι μέχρι τώρα πράξεις των συμπολιτών μας, μάλλον δεν αφήνουν πολλά περιθώρια αισιοδοξίας...

Δεκατισμός και Ένοπλες Δυνάμεις


Ἀναρτήθηκε στὶς  ἀπὸ τὸν/τὴν 

 
 
 
 
 
 
Rate This

Το ΣΔΟΕ ανακάλυψε ότι μέλη των επιτροπών για την προμήθεια των αρμάτων μάχης Leopard-2HEL είχαν χρημαστιστεί.
Ο Φαήλος Κρανιδιώτης σε άρθρο του προτείνει εύστοχα την εφαρμογή ενός είδους «δεκατισμού» για την αντιμετώπιση της κλεπτοκρατίας και την πολυπόθητη κάθαρση στην πολιτική και οικονομική ζωή του τόπου. Το επίμαχο απόσπασμα έχει ως εξής: «Αν λοιπόν δεχτούμε ότι η διαφθορά, επιχειρηματιών, τραπεζιτών, πολιτικών, είναι τόσο βαθιά που δεν μπορούμε να τους μπαγλαρώσουμε όλους και να δημεύσουμε τις περιουσίες τους, γιατί τάχα θα γίνει χάος, τότε οφείλουμε, τουλάχιστον, να κάνουμε έναν ανελέητο δεκατισμό. Να σύρουμε μπροστά τις πιο κραυγαλέες περιπτώσεις κλεπτοκρατών – μπετατζήδες, καναλάρχες, μερικούς τραπεζίτες και τους κυριότερους πολιτικούς και δημοσιογραφικούς υπαλλήλους τους – και να τους «εκτελέσουμε» με τα μέσα που προβλέπουν οι νόμοι μας. Οι υπόλοιποι με αυτό το σοκ και δέος θα μάθουν πως το παραμύθι τέλειωσε, πως θα υποταχτούν πλέον στους κανόνες της νομιμότητας και πως κουμάντο κάνουν πάλι οι εκλεγμένοι εκπρόσωποι του λαού». Η εφαρμογή ενός αντίστοιχου μέτρου στο χώρο των Ενόπλων Δυνάμεων ασφαλώς και θα είχε ξεχωριστό ενδιαφέρον.
Ο οδικός χάρτης για την εφαρμογή αυτής της διαδικασίας είναι απλούστατος και βρίσκεται στην είδηση του σημερινού φύλλου της εφημερίδας Έθνος και συγκεκριμένα στην στήλη των παραπολιτικών:
«Στην τσιμπίδα του ΣΔΟΕ πιάστηκαν αρκετά μέλη επιτροπών για την προμήθεια των αρμάτων μάχης, στο πλαίσιο της έρευνας που διενεργεί η Δικαιοσύνη. Ο έλεγχος των τραπεζικών λογαριασμών και των περιουσιακών στοιχείων έδειξε ότι είχαν χρηματιστεί, γεγονός που δίνει νέα τροπή στην υπόθεση. Το ζητούμενο είναι γιατί δεν έγινε παρόμοιος έλεγχος στις επιτροπές των υποβρυχίων και όλων των προμηθειών που έχουν γίνει τουλάχιστον την τελευταία εικοσαετία. Δύο μέτρα και δύο σταθμά;»
Με απλά λόγια, το ΣΔΟΕ θα μπορούσε να προχωρήσει εύκολα στον έλεγχο των περιουσιακών στοιχείων όλων όσων συμμετείχαν ως μέλη των επιτροπών προμηθειών (σύνταξης τεχνικών προδιαγραφών, διενέργειας, οριστικής παραλαβής κλπ) του υπουργείου Εθνικής Άμυνας στα εξοπλιστικά προγράμματα της περιόδου 1998-2003 και για τα οποία υπάρχουν ήδη εδώ και χρόνια σοβαρότατες καταγγελίες. Στη συνέχεια και με βάση τα στοιχεία της έρευνας που θα προκύψουν, η Πολιτεία οφείλει να ασκήσει ποινικές διώξεις και για εσχάτη προδοσία (αφού η προμήθεια ανεπαρκούς αμυντικού υλικού ισοδυναμεί με υπονόμευση της επιχειρησιακής ικανότητας των Ενόπλων Δυνάμεων), να προχωρήσει άμεσα σε δήμευση περιουσιακών στοιχείων και τέλος να αποπέμψει αυτά τα στελέχη (εφόσον πρόκειται για εν ενεργεία) ή να τους στερήσει τα συνταξιοδοτικά δικαιώματα (για απόστρατους), εν μέσω δημόσιας διαπόμπευσης. Οι έρευνες οφείλουν αυτονόητα να στραφούν μετέπειτα προς την πλευρά πολιτικών, επιχειρηματιών και δημοσιογράφων…

Κωδικός ματωμένη θάλασσα… η αλήθεια που δε θα διαβάσετε αλλού.


Μαύρα σύννεφα μαζεύονται πάνω από το αιγαίο… Ο κίνδυνος είναι πλέον πραγματικός… θα επιχειρηθεί να εμφανιστεί η παράδοση του αιγαίου ως απώλεια… Θα επιχειρήσουν να εμφανίσουν τους εφιάλτες ως τιμητές…


Κι όπως όλα δείχνουν, η μεθοδευόμενη υπερσυσσώρευση φορτίου σύγκρουσης στην ευρύτερη περιοχή, ούτε τυχαία μπορεί να θεωρηθεί, ούτε τυχαίος είναι και ο χρόνος που επελέγη για την εκδήλωσή και την περεταίρω κλιμάκωσή της.

Στα ρεπορτάζ που …κυκλοφορούν, αυτό που συνήθως συναντά κανείς είναι την «πιασάρικη» και συνομωσιολογική version του προβλήματος. Ωστόσο πίσω από αυτήν, αυτό που κρύβεται, δεν είναι η πραγματική ανησυχία για τις εξελίξεις και τα τεκταινόμενα στην περιοχή.
Αυτό που επιμελώς ενσωματώνεται σ αυτού του είδους την «πιασάρικη» αρθρογραφία, είναι ένας πρόστυχος καημός αλλά και μια δόλια επικοινωνιακή χορογραφία, μέσα από την οποία επιδιώκεται η σταδιακή εξοικείωση της κοινωνίας μας με το αναπόφευκτο των πολεμικών – επιχειρησιακών εξελίξεων, και μέχρι εκεί...


ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΑΙΓΑΙΟ???

Για τις εξελίξεις στο Αιγαίο, υπάρχουν τρία αδιαμφισβήτητα δεδομένα – παράγοντες, που βάζουν ανεξίτηλη τη σφραγίδα τους στο χαρακτήρα και τη δρομολογούμενη κατεύθυνση αυτών των εξελίξεων.

Ο πρώτος είναι: 
Οι διαχρονικές γεωστρατηγικές βλέψεις της Τουρκίας που και μεθοδικά οργανώνονται και συστηματική όσο και κλιμακούμενης θρασύτητας είναι η ποικιλότροπη εκδήλωσή τους.

Ο δεύτερος σχετίζεται: 
Με ευρύτερους οικονομικούς και γεωστρατηγικούς σχεδιασμούς, που υπερβαίνουν τα όρια των Ελληνοτουρκικών αντιπαραθέσεων και τοποθετούν το Αιγαίο στο κάδρο των επιχειρησιακών σχεδιασμών των ισχυρών οικονομικών συμφερόντων.

Ο τρίτος αφορά: 
Στη διαχρονική ενδοτικότητα των Ελληνικών κυβερνήσεων, που διαχειρίζεται τα ζητήματα της εθνικής κυριαρχίας, όχι μονάχα φοβικά, αλλά και με απροκάλυπτη δουλικότητα, μέσα από την οποία ουδέποτε αμφισβητήθηκαν εμπράκτως οι προαναφερθέντες γεωστρατηγικοί σχεδιασμοί, και φυσικά ουδέποτε καταδείχτηκε η αδιαπραγμάτευτη αποφασιστικότητα στην υπεράσπιση του αυτονόητου σ αυτόν τον τόπο.


ΓΙΑΤΙ ΤΩΡΑ???

Φυσικά οι προκλήσεις, οι εντάσεις, αλλά και οι ανεξέλεγκτες δολοφονικές δράσεις των σαλταδόρων της Τουρκιάς, ουδέποτε εξέλειπαν από τον ουρανό και τη θάλασσα του Αιγαίου.

Θα ήταν ωστόσο επικίνδυνη παράλειψη να μην επισημάνουμε, ότι τη διετία της πιο ντροπιαστικής κυβέρνησης του τόπου υπό τον ανεκδιήγητο ΓΑΠ, και μάλιστα σε συνθήκες «οικονομικής κατάρρευσης» της χώρας, οι τούρκοι επέδειξαν εγκράτεια και σχετική σύνεση σε σχέση με όλη την προηγούμενη περίοδο, περιοριζόμενοι στο να κάνουν αισθητή την παρουσία τους και να υπενθυμίζουν τις βουλιμικές διαθέσεις τους για την ευρύτερη περιοχή.

Με αυτή την επισήμανση φυσικά και δεν υπονοούμε πως η ανάδειξη του αντεθνικού δωσιλογισμού απετέλεσε εγγύηση για το αδιαφιλονίκητο στα εθνικά σύνορα της χώρας.

Τη χρησιμοποιούμε για να καταδείξουμε πως η επικίνδυνη αθλιότητα της «μυστικής διπλωματίας» (της οποίας ο φάκελος θα πρέπει οπωσδήποτε να ανοιχτεί άμεσα), λειτούργησε σαν πρώτης τάξεως στρατηγική παραλλαγή για να ναρκοθετείται ανεμπόδιστα το μαλακό υπογάστριο της εθνικής επικράτειας.


ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ ΝΑ ΓΕΥΤΟΥΜΕ ΤΑ ΕΠΙΧΕΙΡΑ…

Όχι γιατί τώρα οι άσπονδοι φίλοι μας πληροφορήθηκαν τη βόμβα του πλούτου που παραμένει επιμελώς κρυμμένη στα βάθη της Ελληνικής θάλασσας. Θα ήταν αφελέστατος ένας τέτοιος ισχυρισμός.

Όχι γιατί ξαφνικά οι άσπονδοι φίλοι μας αποφάσισαν να «τσαμπουκαλευτούν» μετά τη διετή σχετική τους επιχειρησιακή νιρβάνα. Και αυτός ο ισχυρισμός θα ήταν αφελέστατος και ούτε καν μια πρόχειρη ιστορική αναδρομή δε θα μας επιτρέψει να καταφύγουμε σ αυτόν τον ισχυρισμό για αποκούμπι.

Οι λόγοι που η Τουρκία «αποφασίζει» τώρα να ξαναμπεί δυναμικά στο παιχνίδι της αντιπαράθεσης και της υπερθέρμανσης του Αιγαίου είναι τρείς:

1. Η δωσίλογη πολιτική ηγεσία το Αιγαίο το παρέδωσε (μαζί με τα ψάρια του και τον ενεργειακό του πλούτο), μέσα από τις ταπεινωτικές συμφωνίες που υπέγραψε με το σουλτανάτο της ξένης κατοχής. Και αυτός ο όρος της συμφωνίας, ήρθε η ώρα να εκπληρωθεί στο ταμείο της ντροπής από τους θλιβερούς εγγυητές του.

2. Η Τουρκία είναι το χρήσιμο εργαλείο που θα κληθεί να χρυσώσει το χάπι της παράδοσης. Μπαίνει στο παιχνίδι γιατί αυτό που θα επιχειρηθεί την επόμενη περίοδο, είναι η παράδοση του Αιγαίου να εμφανιστεί ως απώλεια, και οι Εφιάλτες ως υπερασπιστές της εδαφικής μας ακεραιότητας.

3.Οι πολιτικές εξελίξεις έρχονται να επιταχύνουν τους γεωπολιτικούς σχεδιασμούς. Ο δικομματισμός κατακρημνίζεται. Η λαϊκή αντίσταση ενδέχεται να είναι απρόβλεπτη ως προς το εύρος και τις μορφές που θα υιοθετήσει. Οι πολιτικές ανατροπές δεν αποκλείεται να είναι και γοργές και ανεξέλεγκτες. Το να ξεσπάσει κοντολογίς ένα ντόμινο στην Ευρώπη, ως σενάριο είναι περισσότερο πιθανό παρά ποτέ.


ΤΟ ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΟ ΧΤΥΠΗΜΑ…

Όλα δείχνουν πως η ώρα για το αποφασιστικό χτύπημα έχει φτάσει. Οι συμμορίες που εγκατέστησαν στη χώρα μας οι Εφιάλτες και οι δωσίλογοι, αυτό για το οποίο ενδιαφέρονται είναι να αρπάξουν τον ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΠΛΟΥΤΟ. Το πραγματικό τους πρόβλημα, δεν είναι ο ΨΕΥΤΙΚΟΣ ΠΛΟΥΤΟΣ που μας δάνεισαν για να μας βάλουν στο χέρι, αλλά η αρπαγή του ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΥ.

Τον ψεύτικο πλούτο τον κόβουν οι μηχανές τους και όταν κρίνουν πως χρειάζονται το «προϊόν» θα τις βάλουν μπροστά και θα τον παράγουν.
Τον πραγματικό πλούτο, δε τον κόβουν οι μηχανές. Τον κλέβουν από τις κατακτημένες πατρίδες. Και δυστυχώς η πατρίδα μας, είναι στο επίκεντρο αυτού του μεγάλου πλιάτσικου που όλα δείχνουν πως θα είναι και αιματοβαμμένο.


ΕΠΙΛΟΓΟΣ…

Να γιατί η «ξαφνική» επιχειρησιακή αφύπνιση της Τουρκίας, δεν είναι καθόλου τυχαία.
Πρόκειται για μια αφύπνιση που θα χρησιμοποιηθεί και για καταλυτική παρέμβαση στις πολιτικές εξελίξεις, αλλά κυρίως ως εργαλείο υλοποίησης των συμφωνιών της ντροπής.
Θα βάψουν το βρωμερό χέρι τους στο αίμα ηρώων για να εμφανίσουν την παράδοση ως απώλεια και τους Εφιάλτες ως τιμητές.

Το παιχνίδι είναι βρώμικο και είναι πρόστυχα στημένο.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είναι ο εγγυητής αλλά ένας επικίνδυνος πολιορκητικός κριός που θα απειλήσει σοβαρά με διαμελισμό την Ελλάδα.
Οι δρόμοι της ενέργειας είναι παντού βαμμένοι με αίμα και με θάνατο, και η πατρίδα μας δε θα αφεθεί να αποτελέσει εξαίρεση από αυτόν τον κανόνα.

Οι ένοπλες δυνάμεις οφείλουν να επαγρυπνούν πραγματικά.
Το ίδιο οφείλει να κάνει και ο λαός μας.
Τα πολιτικά κόμματα που αντιλαμβάνονται αυτόν τον κίνδυνο, έχουν υποχρέωση να αποκαλύψουν τον επικίνδυνο σχεδιασμό.

Οι υπεύθυνοι αυτής της τραγωδίας πρέπει να συλληφθούν και να τιμωρηθούν παραδειγματικά. Όσο αυτό δε συμβαίνει, θα λειτουργούν αντικειμενικά σαν Δούρειος ίππος σε βάρος του Ελληνισμού και της πατρίδας μας.

Έχουν βουτήξει τα χέρια τους στη βρωμιά και στην ταπείνωση. Δε θα διστάσουν να τα βουτήξουν και στο αίμα για να πετύχει το πιο άθλιο σχέδιο που επινοήθηκε ποτέ σε βάρος μιας χώρας.