Νέα κυβέρνηση στην Ελλάδα, χωρίς εκλογές, ως τις 20 Ιουλίου!

Από την Ιόλη Πιερίδη

O θόρυβος του ελικοπτέρου την ώρα που ο πιλότος το κάρφωνε με μαεστρία στο ελικοδρόμιο της βίλας του επιχειρηματία στη περιοχή του Σουνίου, δεν ανησύχησε ούτε καν τον σκύλο του τον
«Φύρερ». Αυτό ήταν το χαιδευτικό του πανέμορφου λαμπραντόρ.

Θα ακολουθούσαν άλλα 3 ελικόπτερα με ισάριθμους προσκεκλημένους καθώς και τους γορίλες τους. Αυτοί θα έμειναν πίσω ανοίγοντας ένα γοριλοπηγαδάκι, δοκιμάζοντας παγωμένους καφέδες για τους οποίους φρόντισαν οι πολλές οικιακοί βοηθοί της βίλας.

Ο επιχειρηματίας και οι 4 καλεσμένοι του-ανάμεσά τους μία γυναίκα-γνωστή από τις εμφανίσεις της σε περιοδικά-βίβλους του χρήματος κάθησαν γύρω από ένα τεράστιο τραπέζι με τέτοιο τρόπο ώστε να έχουν θέα στο απέραντο γαλάζιο.

-Η κυβέρνηση και ο Σαμαράς προσωπικά δεν θα αντέξουν αυτό που έρχεται. Για την ακρίβεια δεν γνωρίζω αν υπάρχουν σ΄αυτό το πλανήτη πολιτικοί που θα μπορούσαν να το αντέξουν. Η ιστορία έχει αποδείξει ότι δεν υπάρχουν...

Ο οικοδεσπότης ήταν αυτός που άνοιξε την κουβέντα παίρνοντας πρώτος το λόγο.

Τι απ΄ όλα όσα έρχονται, εννοείς;

-Εννοώ τις αποκαλύψεις που το αμέσως επόμενο διάστημα θα δουν τα φώτα της δημοσιότητας στον διεθνή τύπο. Δεν ξέρω καν αν μπορέσει να τις αντέξει η ελληνική κοινή γνώμη αλλά η απόφαση είναι ειλημμένη: Πρέπει να τελειώνουμε μια και καλή με τους Έλληνες ολιγάρχες και το πολιτικό παρακράτος. Το κουμπί έχει πατηθεί, ο πύραυλος έχει εκτοξευθεί. Σας κάλεσα εδώ γιατί πρέπει επειγόντως να επιλέξουμε ανάμεσα στα πρόσωπα εκείνα που θα αποτελέσουν την διάδοχη κατάσταση.

.Κι ο Σαμαράς; Μα έκανε ότι του ζητήσαμε, πως είναι δυνατόν να τον αδειάσουμε;

-Όπως γνωρίζεις σ΄αυτή την περίπτωση δεν μπορούμε να πάμε κόντρα στην απαίτηση ενός λαού. Κι η απαίτηση του ελληνικού λαού-πολύ σύντομα-θα είναι να εξαφανισθεί από τον χάρτη η κυβέρνηση Σαμαρά. Τότε καλό θα είναι να έχουμε ήδη την “δική” μας διάδοχη λύση. Εδώ πρέπει να προλάβουμε ακόμη και τους Αμερικανούς. Όπως καλά γνωρίζετε όλοι εδώ, στην Ελλάδα δεν έχει υπάρξει φιλοαμερικανός πρωθυπουργός από την εποχή που έπεσε η χούντα. Ελέγχουμε απόλυτα τη χώρα και έτσι θα συνεχίσουμε. Κι αυτό δεν το κάνουμε για το καλό των Ελλήνων αλλά αν πέσει η Ελλάδα που αυτή τη στιγμή τα στοιχήματα είναι 80-20 υπέρ του να πέσει (να περιέλθει στην απόλυτη περιδίνηση), θα πρέπει για μια ακόμη φορά να επανασχεδιάσουμε τους άξονες της γερμανικής οικονομίας και πολύ φοβούμαι ότι θα πρέπει να επιστρέψουμε και οι ίδιοι στο μάρκο σε περίπτωση που η Ελλάδα δεν καταφέρει-όσο θα βρίσκεται εκτός ευρώ- να επανακάμψει. Και ας ελπίσουμε αυτό να είναι το τέλος του δρόμου.

.Τι εννοείς;

-Εννοώ και ελπίζω η επάνοδος στο μάρκο-αν τυχόν χρειασθεί-να σταματήσει εκεί η καταστροφή.

Κατά τη γνώμη μου η πλέον ενδεδειγμένη λύση είναι μια πρόσκαιρη έξοδος της Ελλάδας από το κοινό νόμισμα (θα μπορούσε να ισχύσει και το διπλό νόμισμα) και η επάνοδός της στην Κοινότητα όταν αρχίσει να ανακάμπτει.


.Μην ανησυχείς γι αυτό. Αυτό θα το αναλάβει με χαρά ο Τσίπρας, όπως όλα δείχνουν…

-Ο σχεδιασμός μας είναι να μην προλάβει ο Τσίπρας, να μην οδηγηθεί καν η χώρα σε εκλογές και πριν γίνουν οι δικές μας, τον Σεπτέμβριο, να έχει σχηματισθεί στην Ελλάδα μια νέα κυβέρνηση. Γι αυτό και το επόμενό μας ραντεβού θα γίνει στο Βερολίνο, μόνο που εκεί, μπροστά στην Καγκελάριο, θα πρέπει με κάθε λεπτομέρεια να καταθέσουμε την πρότασή μας, η οποία να μην παρουσιάζει κενά και να είναι λειτουργική. Για το λόγο αυτό στη σύσκεψη “κορυφής” του Βερολίνου θα συμμετέχουν και πρόσωπα που μπορούν με την παρουσία τους να ασκήσουν επιρροή στην ελληνική κοινη γνώμη.

Έχουμε δουλέψει μαζί τους με επιτυχία και στο παρελθόν.

.Με τους Αμερικανούς τι γίνεται. Τι προκρίνουν οι Αμερικανοί για την Ελλάδα;

-Οι Αμερικανοί έχουν την αίσθηση ότι μια συγκυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου θα μπορούσε να διευκολύνει τη κατάσταση για τους ίδιους και μάλλον την επικροτούν. Μάλιστα οι πληροφορίες μου λένε ότι θεωρούν τον αρχηγό των Ανεξάρτητων Ελλήνων-ο οποίος έχει βρεθεί σε κυβερνητικό πόστο-πιο ετοιμοπόλεμο στην περίπτωση που ο ΣΥΡΙΖΑ έβγαινε πρώτο κόμμα. Εμείς από την άλλη σε καμία περίπτωση δεν θα θέλαμε τον Καμμένο στην εξουσία. Η γριά (Μέρκελ) θα έπεφτε σε βαθιά κατάθλιψη…Στην όλη υπόθεση υπάρχει ένας άγνωστος “Χ”, ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής. Αυτός σιχένεται τόσο εμάς όσο και τους Αμερικανούς. Μόνο που δύσκολα αυτός ο τύπος θα βγει από το καβούκι του, εκτός αν υπάρξει αιματοχυσία η κάποιο ανεξέλεγκτο γεγονός όπως ήταν η δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου. Άλλωστε να ξέρετε ότι αυτή τη στιγμή η Ελλάδα είναι μια πυριτιδαποθήκη. Σε καμία άλλη χώρα του κόσμου-με εξαίρεση τις Ηνωμένες Πολιτείες-δεν υπάρχει τέτοια αναλογία όπλων-κατοίκων. Στον κάθε Έλληνα αναλογούν δυο καλάσνικωφ! Κάθε μέρα έχουμε αίμα στην Ελλάδα.

Τέλος πάντων, αυτό που θέλω είναι να έχουμε πριν την συνάντησή μας στο Βερολίνο συγκεκριμένες προτάσεις για την Καγκελάριο. Η Ελλάδα πρέπει να αλλάξει κυβέρνηση χωρίς να προηγηθούν εκλογές. Ότι συνέβη και στην περίπτωση του Παπαδήμου. Μέσα στους επόμενους μήνες. Για την ακρίβεια όλα πρέπει να έχουν τελειώσει ως τις 20 Ιουλίου...

(Συνεχίζεται...)

H Κίνα αρχίζει να απομακρύνεται από το σύμμαχο της, την Βόρεια Κορέα και οι ειδικοί προβλέπουν ένα νέο παγκόσμιο πόλεμο!

 

Δεδομένου ότι το απομονωμένο κράτος προετοιμάζει μια άλλη επικείμενη εκτόξευση ενός πυραύλου, ένας καθηγητής του Κινέζικου Κομμουνιστικού Κόμματος έχει προειδοποιήσει ότι υπάρχουν 70-80% πιθανότητες ενός πολέμου με τη Βόρεια Κορέα.

«Υπάρχουν πιθανότητες 70-80 τοις εκατό να ξεκινήσει ένας πόλεμο, επειδή ο Βορεοκορεάτης ηγέτης Kim Jong-un μπορεί να θέλει να χρησιμοποιήσει αυτή την ευκαιρία για να εξαναγκάσει την επανένωση της κορεατικής χερσονήσου", δήλωσε ο Zhang Liangui , καθηγητής διεθνών στρατηγικών ερευνών της Κεντρικής Σχολής του Κομμουνιστικού Κόμματος, στην εφημερίδα South China Morning Post.

"Όσο περισσότερο αργούμε στην διευθέτηση, τόσο πιο δύσκολη θα είναι η κατάσταση", και πρόσθεσε. "Η Κίνα θα πρέπει να εξετάσει σοβαρά το πώς θα αντιμετωπίσει το πρόβλημα."

Οι παρατηρήσεις του καθηγητή Liangui έρχονται μετά την άποψη πολλών ,ότι η Κίνα εξαγριώνεται κάθε φορά, όλο και πιο πολύ, από τον πολεμοχαρή σύμμαχό της και προσπαθεί να απομακρυνθεί από το «κλειστό» βασίλειο. Τον Φεβρουάριο, ο αναπληρωτής εκδότης μιας εφημερίδας που συνεργάζεται με την Κεντρική Σχολή του Κόμματος, είχε απολυθεί από την θέση του διότι έγραψε ένα άρθρο στην εφημερίδα Financial Times στο οποίο προέτρεψε την Κίνα να εγκαταλείψει τη Βόρεια Κορέα.

Οι παρατηρητές βρίσκονται σε αναμονή και θεωρούν ότι είναι θέμα ημερών μια άλλη εκτόξευση πυραύλου από τη Βόρεια Κορέα , καθώς φαίνεται από τις εκθέσεις ότι οι πύραυλοι έχουν τοποθετηθεί ήδη σε θέση βολής. Η Νότια Κορέα είπε ότι το σύστημα αντιπυραυλικής άμυνας μπορεί να ανακόψει την πορεία ρουκετών, αν αυτές κατευθύνονται σε έδαφος. της Νότιας Κορέας

Ο Υπουργός Άμυνας Chuck Hagel δήλωσε σε δημοσιογράφους χθες ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι «πλήρως προετοιμασμένες για την αντιμετώπιση κάθε έκτακτης ανάγκης, σε οποιαδήποτε ενέργεια που θα μπορούσε να προβεί η Βόρεια Κορέα ή σε οποιαδήποτε πρόκληση που θα μπορούσε να υποκινήσει», προσθέτοντας ότι Kim Jong-un «διολισθαίνει» προς μια πολύ επικίνδυνη γραμμή. "

Τον περασμένο μήνα, η Βόρεια Κορέα απείλησε να εξαπολύσει "πυρηνικό πόλεμο" με στόχο τις Ηνωμένες Πολιτείες και τη Νότια Κορέα.

Ενώ οι εντάσεις με τη Βόρεια Κορέα κλιμακώνονται, οι οικονομικοί εμπειρογνώμονες προβλέπουν επίσης ότι ένας Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος βρίσκεται στον ορίζοντα και πηγάζει από μια σειρά οικονομικών παραγόντων.

"Πολύ συχνά, ο πόλεμος είναι η απλή εκδήλωση της «οικονομικής αταξίας» που εξελίσσεται μέχρι την λογική της κατάληξη. Πιστεύουμε ότι ο πόλεμος είναι μια αναπόφευκτη συνέπεια της τρέχουσας παγκόσμιας οικονομικής κατάστασης", γράφει ο Καρλ Μπας.

Ο πρώην τεχνικός αναλυτής της Goldman Sachs, Charles Nenner προειδοποίησε επίσης για ένα « πόλεμο τεραστίων διαστάσεων από τα τέλη του 2012 ή στις αρχές του 2013», ο οποίος θα παραλύσει τις αγορές.

Ο δισεκατομμυριούχος επενδυτής Jim Rogers προβλέπει επίσης ότι οι συνεχείς διασώσεις στην Ευρώπη, "τελικά, θα μπορούσαν να εξαπολύσουν ένα νέο παγκόσμιο πόλεμο."

Από την Ισπανική ιστοσελίδα: laproximaguerra.com

Απόδοση: Θωμαή Στεφανοπούλου

triklopodia.gr

ΠΗΓΗ: http://www.pentapostagma.gr/2013/04/h-kina-arxizei-na-apomakrynetai-apo-to-symmaxo-ths-thn-voreia-korea-kai-oi-eidikoi-provlepoun-enan-neo-pagkosmio-polemo.html#ixzz2Ql3r04pB

Ρωσικά αντίποινα στην Γερμανία - "Oι Ναζί έκαναν στους Εβραίους ότι εσείς στην Κύπρο"!

ΝΙΩΘΟΥΝ ΤΗΝ ΑΝΑΣΑ ΤΗΣ FSB

04/17/2013 - 16:17

Κλιμακώνει τις αντιδράσεις της η Ρωσία κατά της Γερμανίας, τόσο για την "περιφρόνηση" που επέδειξε στην ασφάλεια των καταθέσεων Ρώσων πολιτών στην Κύπρο, όσο και για το ότι τα μέτρα ασφαλείας που έλαβε η γερμανική κυβέρνηση κατά την επίσκεψη του Ρώσου προέδρου στο Αννόβερο.

Τα οποία μέτρα αποδείχθηκαν εξαιρετικά ελλειπή με αποτέλεσμα το επεισόδιο με τις γυμνόστηθες FEMEN που θα μπορούσε να έχει τραγική εξέλιξη αν στην θέση των γυμνόστηθων ήταν μια ομάδα οπλισμένων και καλοεκπαιδευμένων κομμάντο αυτοκτονίας.

Από την περασμένη εβδομάδα αυξήθηκε το επίπεδο επιτήρησης των γερμανκών δραστηριοτήτων στην Μόσχα, με την εμφανή και συνεχή όχληση συνεργατών της γερμναικής πρεσβείας, κυρίως σε ότι αφορά φορολογικές παραβάσεις τους και την επιτήρησή τους.

Όχι απλώς δεν χαλάρωσε η παρακολούθηση των δραστηριοτήτων των γερμανικών ιδρυμάτων που εμφάνιζαν τεράστιες εισροές χρηματικών ποσών χωρίς να ελέγχεται η διάθεσή τους, αλλά αντίθετα εντάθηκε με την εμπλοκή πλέον, πλην του ρωσικού ΣΔΟΕ κα της FSB.

Ακόμη και σε άλλους τομείς διαφαίνεται ένα πάγωμα των γερμανο-ρωσικών σχέσεων, όπως την προηγούμενη εβδομάδα, όταν κατά τη μετάβαση στη Ρωσία αποστολής Γερμανών βουλευτών του Χριστιανοδημοκρατικού κόμματος (CDU), οι Γερμανοί Βουλευτές ήρθαν την τελευταία στιγμή αντιμέτωποι με αρκετές ακυρώσεις προγραμματισμένων συναντήσεων.

Επίσης ρωσικό περιοδικό μεγάλης κυκλοφορίας, φιλικά προσκείμενο στο Κρεμλίνο, δημοσίευσε τις γυμνές φωτογραφίες της A.Mέρκελ και στην κρατική τηλεόραση σχολιαστές συνέκρινε την απόφαση της γερμανίδας καγκελαρίου για την κατάσχεση των τραπεζικών καταθέσεων στην Κύπρο με την εξουδετέρωση των Γερμανών Εβραίων κατά τη διάρκεια του Ναζισμού.

Ταυτόχρονα, ο επικεφαλής της Επιτροπής Εξωτερικής Πολιτικής του ρωσικού Κοινοβουλίου, A.Πουσκόφ, κατηγόρησε τους Γερμανούς ότι η προβολή της γερμανικής τηλεοπτικής προπαγανδιστικής σειράς με τίτλο «Οι Μητέρες μας, Οι Πατέρες μας»,εξωραΐζει την γερμανική εισβολή κατά της Ρωσίας και τόνισε πως η Γερμανία «καταβάλλει για δεύτερη φορά  προσπάθεια αλλοίωσης των ιστορικών γεγονότων».

Γενικά, παρά το ότι Ρωσία και Γερμανία συνδέονται πλέον με ισχυρότατα αμοιβαία οικονομικά συμφέροντα, τα γεγονότα της Κύπρου, έχουν τραυματίσει τις σχέσεις ων δύο χωρών, καθώς η Μόσχα τοποθετεί την όλη εξέλιξη σε επίπεδο "προσβολής" κατά της Ρωσίας, αφού το Βερολίνο επέδειξε αδιαφορία για τις τυχόν συνέπειες που μπορεί να έχει κια τέτοια κίνηση. Και το Κρεμλίνο ειδικά αυτό δεν πρόκειται να το "καταπιεί"...

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Ο ΝΕΟΣ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟΣ: Χωρίς ιδιοκτησία – χωρίς δουλειά – χωρίς αξιοπρέπεια !!!

Ἀναρτήθηκε στὸ 16 Ἀπριλίου 2013 ἀπὸ τὸν/τὴν filologos10

Του Μενάλαου Γκίβαλου

Θυμίζουν «ημέρες του Απριλίου του 1967», καθώς πλησιάζει άλλωστε η αντίστοιχη «επέτειος», οι πρακτικές της κρατικής καταστολής που εφαρμόσθηκαν στην πολύπαθη περιοχή της Ιερισσού: Κουκουλοφόροι των δυνάμεων ασφαλείας -επίλεκτες μονάδες του «Στρατού του Κεφαλαίου»- εισβάλλουν σε σπίτια κατοίκων στις τρεις το πρωί, σπάζουν τις πόρτες και συλλαμβάνουν -σύρουν στην κυριολεξία- ξυπόλυτους και με τις πυτζάμες οικογενειάρχες…

Η δικτατορία του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου, οι επιχειρήσεις που το υπηρετούν, μετέτρεψαν σε…πραιτωριανούς τις αστυνομικές δυνάμεις, που έχουν ως αποστολή τη προστασία και την ασφάλεια των πολιτών, τη διαφύλαξη της περιουσίας και της αξιοπρέπειάς τους…

Bιώνουμε ένα μεταμοντέρνο μοντέλο ολοκληρωτισμού. Το δημοκρατικό πολίτευμα έχει υπονομευθεί καίρια. Το Σύνταγμα παραβιάζεται ή αγνοείται συστηματικά, το Κοινοβούλιο έχει μετατραπεί σε «εκδοτήριο» πράξεων νομοθετικού περιεχομένου των μνημονιακών επιταγών, η εκτελεστική εξουσία, οι κυβερνήσεις των Μνημονίων, ευτελίζονται καθημερινά, έχοντας υποταγεί πλήρως στους εκπροσώπους των δυνάμεων κατοχής.

Μόνο κάποιοι -ανθιστάμενοι ακόμα- «πυρήνες» στον χώρο της Δικαιοσύνης (η οποία δέχεται ευθέως προπηλακισμούς όταν δεν εναρμονίζεται με το «μνημονιακό Δίκαιο») ορθώνουν το ανάστημά τους, υπηρετώντας τον όρκο τους και τις αρχές του Δικαίου.

Ο χρηματοπιστωτικός ολοκληρωτισμός, με πολιτική έκφραση τη γερμανική ολιγαρχική ομάδα που «συμβολοποιείται» στα πρόσωπα του Βόλ. Σόιμπλε και της Άνγκ. Μέρκελ, επελαύνει διαλύοντας τους θεσμούς του κοινωνικού κράτους, τα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, και ληστεύει τα εισοδήματα και τα περιουσιακά στοιχεία των πολιτών.

Ο νέος αυτός ολοκληρωτισμός, η νέα αυτή μορφή δικτατορίας, που εμφανίζεται με τη μορφή της «νεοφιλελεύθερης λιτότητας», δεν έχει ως κύριο αντίπαλο κάποιο σοσιαλιστικό/κοινωνιστικό πρότυπο, αλλά πριν απ’ όλα αποθεμελιώνει τον βασικό πυρήνα των αρχών και των κανόνων του κλασικού φιλελεύθερου προτύπου της αστικής-βιομηχανικής κοινωνίας, όπως τη γνωρίσαμε κατά τον 20ό αιώνα.

Όσες μορφές κεφαλαίου, όσες μορφές επιχειρηματικής δραστηριότητας συμβαδίζουν με τα συμφέροντα της χρηματοπιστωτικής εξουσίας, όποιας μορφής κερδοσκοπική δραστηριότητα («μαύρου» χρήματος, προϊόντων εγκλήματος, μεγάλης φοροδιαφυγής) εναρμονίζεται με τη στρατηγική της εξουσίας αυτής, προστατεύονται και ενισχύονται.

Αντίθετα η ατομική ιδιοκτησία, η περιουσία, οι καταθέσεις στις τράπεζες, αλλά και κάθε παραγωγική-επιχειρηματική-επαγγελματική δραστηριότητα, που ανάγεται στην πραγματική οικονομία και λειτουργεί σύμφωνα με τους νόμους, στοχοποιείται και απονομιμοποιείται. Η Κύπρος έγινε στόχος για το «μέγεθος» του τραπεζικού της συστήματος. Στην Ελλάδα υπάρχει -κατά τους οικονομικούς δικτάτορες- απαράδεκτα υψηλό ποσοστό ατομικής ιδιοκτησίας στον τομέα της κατοικίας, αλλά και τεράστιος αριθμός μικρομεσαίων επαγγελματιών… Γι’ αυτό και μέσω των χαρατσιών και των δεκάδων φόρων στην κατοικία, και ταυτόχρονα λόγω της προφανούς αδυναμίας να πληρωθούν τα δάνεια, οι κατοικίες θα οδηγηθούν μαζικά σε εκποίηση από «ειδικά funds»… Όσο για τους μικρομεσαίους, αυτοί θα πρέπει να διαλυθούν και να αποτελέσουν φτηνό εργατικό δυναμικό… Μέχρις ότου έρθει η ανάπτυξη, υπάρχουν άλλωστε τα συσσίτια της Αρχιεπισκοπής. Το «κούρεμα» των ομολόγων του Ελληνικού Δημοσίου υπήρξε το πρώτο στάδιο του «πειράματος». Η διαρπαγή των τραπεζικών καταθέσεων στην Κύπρο αναδεικνύεται στο αποφασιστικό γεγονός που ανοίγει τις «πύλες της κολάσεως»… Οι δημόσιοι προϋπολογισμοί -δηλαδή οι φόροι- και οι μειώσεις μισθών, συντάξεων και κοινωνικών παροχών κάλυψαν σε πρώτη φάση τις «μαύρες οπές» των χρηματοπιστωτικών οργανισμών. Τώρα είναι η αποταμίευση, ο συσσωρευμένος μόχθος, οι καταθέσεις, που καλούνται να «συμβάλουν» στις ζημίες και στις ανακεφαλαιοποιήσεις των τραπεζών…

Οι αποφάσεις έχουν ήδη ληφθεί και θα καταστούν σύντομα νομοθετήματα των εθνικών-κρατικών δικαίων. Οι ΨΕΥΤΙΚΕΣ ΔΙΑΒΕΒΑΙΩΣΕΙΣ ΠΟΥ ΔΙΝΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΓΧΩΡΙΟΥΣ ΕΝΤΟΛΟΔΟΧΟΥΣ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΚΑΜΙΑ ΑΞΙΑ. Η χρηματοπιστωτική δικτατορία και οι πολιτικοί της εκφραστές διαμορφώνουν και επιβάλλουν το δικό τους δίκαιο, αποφασίζουν για τις περιουσίες, για τις ζωές δεκάδων εκατοντάδων εκατομμυρίων κατοίκων των χωρών της Νότιας Ευρώπης.

Στην πολιτισμένη Ευρώπη της δεύτερης δεκαετίας του 21ου αιώνα γυρίζουμε ξαφνικά αιώνες πίσω: Οι αρχές της γαλλικής επανάστασης, ο πυρήνας της φιλελεύθερης δημοκρατίας, τα ατομικά πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα, η μεσαία τάξη -»σπονδυλική στήλη» της κοινωνικοοικονομικής δομής της βιομηχανικής επανάστασης- καταπατώνται, απονομιμοποιούνται, διαλύονται. Ένας νέος ολοκληρωτισμός απλώνει τα μαύρα πέπλα του πάνω από την Ευρώπη. Οι λαοί της Ευρώπης πρέπει να συνειδητοποιήσουν την ιστορική οπισθοδρόμηση και να αποτρέψουν την επέλαση του οικονομικού, πολιτικού και πνευματικού αυτού ολοκληρωτισμού. Γιατί ο νέος οικονομικός πόλεμος, που ξεκίνησε, ίσως αποδειχθεί πιο καταστροφικός και από τους συμβατικούς του προηγούμενου αιώνα για την Ευρώπη.

Παλιά φθαρμένα κόμματα; Νέες πολιτικές κινήσεις; Ή απλά plan B αποτυχημένων πολιτικών;

Ἀναρτήθηκε στὸ 16 Ἀπριλίου 2013 ἀπὸ τὸν/τὴν filologos10

του Κώστα Βουκελάτου

Οι πολίτες υποφέρουν, τα νοικοκυριά διαλύονται, ο έλληνας προσπαθεί καθημερινά να επιβιώσει χωρίς να γνωρίζει τι του επιφυλάσσει το μέλλον και οι πολιτικοί στον δικό τους κόσμο προσπαθούν να επιβιώσουν και να παραμείνουν στο προσκήνιο.

Το πολιτικό προσωπικό της χώρας είναι φθαρμένο ανεπανόρθωτα. Οι ανθρωποθυσίες διεφθαρμένων πρώην και νυν πολιτικών είναι καθημερινό γεγονός με την ανάλογη δημοσιότητα φυσικά, τα κόμματα είναι φθαρμένα και έχουν χάσει την ταυτότητα τους νιώθοντας και τα ίδια μπερδεμένα.

Κανένα κόμμα δεν είναι πλέον συμπαγές, δεν υπάρχουν ιδεολογίες παρά μόνο μνημονικά και αντιμνημονιακα κόμματα, τα διλήμματα πολλά, οι εσωτερικές διασπάσεις είναι καθημερινές και οι αντιπαραθέσεις έντονες μεταξύ των πολιτικών στελεχών.

Οι διαγραφές πολιτικών στελεχών από τα μεγάλα κόμματα οδηγούν στην δημιουργία νέων πολιτικών συνδυασμών και παλιά στελέχη δηλώνουν έτοιμα να φέρουν κάτι το καινούργιο στην πολιτική ζωή, αλλά ξεχνάνε ότι είναι παλιοί και δοκιμασμένοι και πλήρως αποτυχημένοι και δεν έχουν τίποτα άλλο να προσφέρουν. Απλά προσπαθούν να επιβιώσουν.

Η αγωνία της επιβίωσης στην πολιτική ανθρώπων που έχουν αποτύχει τους κάνει να δοκιμάζουν διάφορα που κατά τους ίδιους θα τους βοηθήσουν να στήσουν έναν νέο κομματικό μηχανισμό και θεωρούν ότι θα προσελκύσουν με κατάρες και καταγγελίες οπαδούς για να τους ακολουθήσουν.

Τα υπάρχοντα κόμματα από την άλλη προσπαθούν να βρουν τον δρόμο τους να κάνουν συμμαχίες να προσελκύσουν νέα στελέχη για να ανεβάσουν τα ποσοστά τους μήπως και επιβιώσουν στον χρόνο.

Ο Σαμαράς προσπαθεί να συσπειρώσει την Κεντροδεξιά και στην αρχή νόμιζε ότι αυτό θα ήταν εύκολο αλλά δυστυχώς για τον ίδιο δεν του βγαίνει. Άλλωστε ήταν ένας από αυτούς που την διέσπασε το 1993 και συνέχισε το έργο του με τις διαγραφές βουλευτών από τότε που ανέλαβε πρόεδρος της Νέας Νέας Δημοκρατίας.

Ο επαναπατρισμός των διαγραφέντων είναι ένα από τα σενάρια του Σαμαρά, αλλά μεγάλο κομμάτι του κεντροδεξιού χώρου και της Νέας Δημοκρατίας έχει αντιμνημονιακη πεποίθηση και τυχόν επαναπατρισμός διαγραφέντων βουλευτών της ΝΔ δεν θα ήταν εφικτός γιατί οι ψηφοφόροι αντιδρούν πλέον έντονα κατά της πολιτικής του Σαμαρά και της κυβέρνησης του.

Φυσικά ο Σαμαράς κτυπά και τον χώρο του πρώην ΠΑΣΟΚ για να ενισχύσει το κέντρο με μπροστάρη το πρωτοπαλίκαρο του τον Υπουργό οικονομικών Στουρνάρα που προέρχεται από το εκσυγχρονιστικό παλαιό ΠΑΣΟΚ του Σημίτη.

Ο Βενιζέλος έχει άλλη στρατηγική πιέζει να αλλάξει λίγο ο τρόπος λειτουργίας της κυβέρνησης και στηρίζει με κάθε τρόπο την 4ετη διάρκεια της, με σκοπό να προλάβει την δημιουργία νέων σύγχρονων ιδεολογικών στόχων για το κόμμα του μήπως και κερδίσει κάτι από το διασπασμένο κέντρο.

Να κάνουμε και μια αναφορά στο όραμα της Ελιάς που προτείνει ο Βενιζέλος πάνω στον πανικό της βύθισης του ΠΑΣΟΚ, μιας κίνησης που θα αποτελείται από κόμματα και κινήσεις με σκοπό ένα κεντροαριστερό συνασπισμό. Φυσικά για να πετύχει το εγχείρημα που προτείνει ο Βενιζέλος θα έχει καρπούς η ελιά προσωπικότητες όπως οι Λ. Παπαδήμος, Τ. Γιαννίτσης, Αλ. Παπαδόπουλος κ.α. Η απόλυτη παρακμή στα υπάρχοντα πολιτικά στελέχη και βουλευτές συσπειρώνει γύρω από τα ονόματα των Παπαδημου και Πικραμένου μια υπολογίσιμη δύναμη για μια νέα προοπτική από στελέχη τεχνοκράτες με επικεφαλής αυτής της προσπάθειας και τους δυο.

Παιχνίδι με το κέντρο παίζει και ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης παραμένοντας όμως μέχρι στιγμής στο ΠΑΣΟΚ και βρίσκοντας ευκαιρίες να αντιδρά στην πολιτική Βενιζέλου.

Δεν έκανε το ίδιο όμως ο Λοβέρδος, μετά την διαγραφή του από τον Βενιζέλο ίδρυσε ένα νέο κόμμα προβληματισμού, το όνομα αυτού ΡΙΚΣΣΥ με σκοπό να ενώσει την κεντροαριστερά.

Φυσικά η κεντροαριστερά κινείται μόνη της μέσα από άλλες πολιτικές κινήσεις χωρίς να συμμετέχει σε αυτές το ΡΙΚΣΣΥ και σε κάθε είδους συζητήσεις με άλλες δυνάμεις της κεντροαριστεράς τουλάχιστον προς το παρών.

Η ΔΗΜΑΡ και ο Κουβέλης αλλιώς άρχισε, αλλιώς κατέληξε και απογοήτευσε. Δεν έχεις κάτι άλλο να πεις, γιατί δεν προσπαθεί να κάνει κάτι για να έχεις να λες εκτός από τον πλήρη συμβιβασμό της με τις αποφάσεις Σαμαρά, μετά από μια δήθεν φαινομενικά αντίδραση.

Η κεντροαριστερά προσπαθεί να βρει τον δρόμο της και για τον Τσιπρα δεν είναι τίποτα πλέον εύκολο, γιατί δεν έχει ξεκαθαρίσει την πολιτική που θα ακολουθήσει, τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ έχουν διαφορετική γραμμή την οποία εκφράζουν ελεύθερα σε τηλεοπτικές εκπομπές, κανένας δεν έχει καταλάβει εάν και εφόσον γίνει κυβέρνηση με ποιον θα συνεργαστεί για να κυβερνήσει και επιπλέον δεν ξεκαθαρίζει με ποιες δυνάμεις θα συνεργαστεί.

Δύο είναι τα αγκάθια στο κόμμα του Τσίπρα η οργανωμένη αντιπολίτευση του Αριστερού Ρεύματος και η γέννηση πριν από λίγες ημέρες του Πλάνου Β η νέα προσπάθεια Αλαβάνου να επανέλθει στην πολιτική σκηνή, προσπάθεια η οποία υποστηρίζει ανοικτά την επιστροφή της Ελλάδας στην δραχμή και προσπαθεί να πάρει κομμάτι από την αριστερά κυρίως αλλά και από το κέντρο δευτερευόντως.

Τι να πεις για τους Ανεξάρτητους Έλληνες έχει ζωή μόλις δύο χρόνια, ένα κόμμα δημιούργημα της πολιτικής Σαμαρά, των διαγραφών και του αποφασίζουμε και διατάζουμε, ένα κόμμα που καταγγέλλει από το πρωί έως το βράδυ και προσελκύει τον ψήφο ορισμένων δυσαρεστημένων μιας δεξαμενής που γεμίζει καθημερινά, βάζοντας γερές βάσεις για να κρατήσει ένα κομμάτι της κεντροδεξιάς, μέχρι εκεί όμως και ότι προκύψει.

Να κάνω αναφορά στο ιδρυθέν κόμμα του Χρήστου Ζώη «Νέα Μέρα»;;; Ποιος πιστεύει ότι κάτι θα αλλάξει με αυτή την πολιτική κίνηση στην Ελλάδα;; Μέχρι εδώ!!

Μην αναφερθούμε για την Συμμαχία Φιλελευθέρων γιατί και εκεί υπάρχουν διαφορετικές απόψεις και διαφορετικές συνιστώσες του φιλελευθερισμού. Ξεκίνησε με το σύνθημα «πολιτική χωρίς πολιτικούς» με τον Θάνο Τζήμερο και με την Φιλελεύθερη συμμαχία του Γρηγόρη Βαλλιανάτου με μεγάλη αποτυχία, η συνεργασία Τζήμερου, Βαλλιανάτου είχε το χαρακτηριστικό της πλήρους ασυμφωνίας με όλα για όλα και πλήθος δηλώσεων από την μεριά ειδικά του Τζήμερου που πάντα μετά από την συνειδητοποίηση της γκάφας του ανασκεύαζε. Ακολούθησε η συνεργασία του με τον Μάνο επίσης με πλήρη αποτυχία, αποτέλεσμα αυτής της πορείας που μόνο σοβαρότητα δεν έδειχνε ήταν το ποσοστό που είχε λάβει η συμμαχία Φιλελευθέρων την πρώτη φορά 2,15% να κατρακυλήσει στο 1,59%. Τώρα εμφανίζεται ενεργά μόνο η Δράση με καινούργιο πρόεδρο και βρίσκεται στην ανεύρεση προσωπικοτήτων που θα στελεχώσουν την νέα προσπάθεια των φιλελευθέρων πηγαίνοντας προς ένα συνέδριο.

Φυσικά δεν είναι και η καλύτερη περίοδο για την ίδρυση νέων κομμάτων και ειδικά οι προσπάθειες να εκμεταλλευτούν κάποιοι την αγωνία των πολιτών. Ο πολίτης είναι απογοητευμένος με την περικοπή των εισοδημάτων του και το αβέβαιο μέλλον που του προσφέρουν οι πολιτικοί όλων των κομμάτων, γιατί τα κυβερνητικά κόμματα υποτακτικά ακολουθούν την ΤΡΟΙΚΑ και τα αντιπολιτευτικά φωνάζουν απλά συνθήματα χωρίς προτάσεις και λύσεις.

Κανένας από τους παλιούς και τους νέους δεν έχει πρόγραμμα εξόδου από την κρίση, κανένας δεν έχει σοβαρότητα σε αυτά που λέει με αποτέλεσμα η αποχή στις επόμενες εκλογές θα είναι πρώτο κόμμα και αυτή πιστεύω ότι θα είναι η αντίδραση του κόσμου ο οποίος ακόμα δεν έχει αντιδράσει στα μέτρα, στην άδικη φορολογία και στην ανεπάρκεια των εκπροσώπων του κοινοβουλίου.

Αναφέρθηκα στην ανεπάρκεια. Προσθέτω και την ποιότητα των σημερινών Βουλευτών γιατί δυστυχώς για την Ελλάδα και τους Έλληνες δεν υπάρχει επάρκεια σοβαρότητα και ποιότητα στο 70% αυτής της βουλής και αυτό μόνο κακό μας κάνει και τίποτα δεν προσφέρει. Δυστυχώς έχουμε ότι έχει περισσέψει Π.χ. Α. Γεωργιάδης, Κωνσταντοπούλου καθώς και μεγάλη μερίδα του ΣΥΡΙΖΑ, οι βουλευτές της Χ.Α. κλπ δεν είναι δείγμα σωστής προσφοράς και εκπροσώπησης ενός λαού, κακό κάνουν στην χώρα και δεν χρειάζονται εάν θέλει η χώρα μας να ανακάμψει κάποτε.

Το καινούργιο το οποίο θα προέλθει από οποιοδήποτε δοκιμασμένο και παλιό δεν θα προσφέρει κάτι στο μέλλον της χώρας μας, όσοι δοκιμάζουν έχουν αποτύχει και έχουν κριθεί δυστυχώς όχι οριστικά. Τα καταγγελλόμενα και τα θα… θα…. θα… των μικρών κομμάτων για να καλύψουν την ανεπάρκεια των κομμάτων που αποτελούν την κυβέρνηση δεν είναι λύση δεν θα μας σώσουν.

Δυστυχώς η εξαφάνιση ηγετών στην χώρα μας δίνει «θάρρος στον χωριάτη να σου ανέβει στο κρεβάτι» και αυτή είναι η απόλυτη αλήθεια που δυστυχώς δεν μας οδηγήσει σύντομα σε φως μέσα στο σκοτεινό τούνελ που μας έχουν βάλει και γι’ αυτό φταίμε και εμείς με τις επιλογές μας.

freepen.gr

«Η λιτότητα σκοτώνει την Ευρώπη» προειδοποιούν οι New York Times

Ο ασθενής πεθαίνει...

Να πάψει να εμμένει σε μέτρα λιτότητας καλούν την καγκελάριο Μέρκελ η New York Times   (Φωτογραφία:  Reuters )

Νέα Υόρκη

Όλα τα τεκμήρια καταδεικνύουν ότι το πικρό φάρμακο της λιτότητας σκοτώνει τον ασθενή, υπογραμμίζει σε κύριο άρθο της η εφημερίδα New York Times καλώντας την καγκελάριο Μέρκελ να επιτρέψει στους πιο αδύναμους κρίκους των έκδοση ομολόγων με στήριξη της Ευρωζώνης. Ο αληθινός κίνδυνος για την Ευρώπη είναι η αύξηση κινημάτων τύπου Πέντε Αστέρων γράφουν οι Times της Νέας Υόρκης περιγράφοντας το πιθανό σκηνικό «καταστροφής»...

Σε κύριο άρθρο της, η εφημερίδα αναφέρει ότι για περισσότερα από δύο χρόνια οι Ευρωπαίοι ηγέτες ασκούν πιέσεις για ένα συνδυασμό δημοσιονομικής λιτότητας και διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων σε χώρες που αντιμετωπίζουν δημοσιονομικά προβλήματα, όπως η Πορτογαλία, η Ισπανία και η Ιταλία, υποσχόμενοι ότι τα εν λόγω μέτρα θα λειτουργήσουν ως τονωτική ένεση για την αντιμετώπιση των χρηματοπιστωτικών τους δυσχερειών, ωστόσο όλα τα τεκμήρια καταδεικνύουν ότι το πικρό αυτό φάρμακο σκοτώνει τον ασθενή.

Στο άρθρο προστίθεται προς επίρρωση του ισχυρισμού αυτού ότι το ανώτατο δικαστήριο της Πορτογαλίας εξέδωσε απόφαση κατά της περικοπής μισθών και συντάξεων των κρατικών υπαλλήλων, οι διαδηλωτές στην Ισπανία διαμαρτύρονται έξω από τα σπίτια βουλευτών ζητώντας καλύτερη μεταχείριση των ιδιοκτητών ακινήτων που καθυστερούν να πληρώσουν τις δόσεις των στεγαστικών δανείων τους, ενώ την ίδια στιγμή εξοργισμένοι Ιταλοί τάχθηκαν σε τόσο μεγάλο ποσοστό υπέρ ενός κινήματος που δηλώνει ότι είναι «κατά της πολιτικής», που η χώρα δεν έχει σχηματίσει ακόμη νέα κυβέρνηση, περίπου έναν μήνα μετά τις εθνικές εκλογές.

Το ποσοστό ανεργίας στην Πορτογαλία αυξήθηκε στο 18% από 12.7% το 2011, συνεχίζει το άρθρο. Αυτοί που επωφελήθηκαν περισσότερο από τις εξελίξεις, τονίζεται, ήταν ομάδες όπως το Κίνημα των Πέντε Αστέρων στην Ιταλία, το οποίο αρνήθηκε να στηρίξει οποιοδήποτε πολιτικό κόμμα στο σχηματισμό κυβέρνησης και έχει καλέσει σε δημοψήφισμα για το ευρώ.

Επίσης, η σύνταξη των Times διατυπώνει την άποψη ότι ο αληθινός κίνδυνος για την Ευρώπη είναι ότι τα κινήματα αυτού του είδους θα αυξηθούν και τόσο οι ψηφοφόροι όσο και οι ηγέτες σε χώρες με δοκιμαζόμενες οικονομίες θα βλέπουν όλο και λιγότερη αξία στην παραμονή εντός ευρωζώνης.

Με τη σειρά της, όπως υπογραμμίζεται, η έξοδος χωρών από το ευρώ θα προκαλέσει διάχυτο πανικό σ' ολόκληρη την Ευρώπη και απώλειες δεκάδων δισ. ευρώ σε κυβερνήσεις, τράπεζες και επενδυτές στη Γερμανία και άλλες πλούσιες ευρωπαϊκές χώρες, ενώ μεγάλος θα ήταν ο αντίκτυπος στον υπόλοιπο κόσμο.

Η εφημερίδα υποστηρίζει ότι αυτό που θα βοηθούσε θα ήταν ηγέτες όπως η Γερμανίδα καγκελάριος Μέρκελ να πάψει να εμμένει σε μέτρα λιτότητας και αντ' αυτού να συνέβαλε στην αύξηση της ζήτησης, επιτρέποντας για παράδειγμα σε ασθενέστερες χώρες να εκδώσουν ομόλογα με τη στήριξη της ευρωζώνης.

Newsroom ΔΟΛ, με πληρ

Μάριος Ευρυβιάδης: Πού το πάει το Ισραήλ με την ενέργεια;

15/04/2013 01:14 

 

Τα γραπτά κείμενα ενός ανθρώπου με βαθειά γνώση των στρατηγικών προβλημάτων της περιοχής μας και όχι μόνο, του κυπριακής καταγωγής καθηγητή στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, Μάριου Ευρυβιάδη, παρουσίαζαν πάντοτε ενδιαφέρον. Η συγκεκριμένη ανάλυσή του περιέχει σκέψεις και παραμέτρους του ενεργειακού προβλήματος στην Ανατολική Μεσόγειο που δεν έχουν τεθεί στον δημόσιο διάλογο, ή δεν τους έχει δοθεί η πρέπουσα προσοχή. Ας δούμε λοιπόν τις απόψεις του. Το άρθρο το εντοπίσαμε στο εξαιρετικό «mignatiou.com».

Του Μάριου Ευρυβιάδη

Για την Κύπρο οι αποφάσεις που θα πάρει σύντομα το Ισραήλ για το ζήτημα της χρήσης και διάθεσης του ενεργειακού του πλούτου, είναι ζωτικής σημασίας. Μπορεί οι σχετικές αποφάσεις της Ιερουσαλήμ να κάνουν τη διαφορά ανάμεσα στη βιωσιμότητα ή μη , σίγουρα του κυπριακού κράτους, και πιθανόν της κυπριακής κοινωνίας.

Είναι κρίσιμο λοιπόν να κατανοήσουμε το στρατηγικό πλαίσιο της λήψης αποφάσεων στο Ισραήλ και δη αποφάσεων που είναι ζωτικής στρατηγικής σημασίας και άπτονται της ασφάλειας, δηλαδή της επιβίωσης του εβραϊκού κράτους σ’ ένα γεωγραφικό χώρο μη φιλικό και εν πολλοίς εχθρικό για το εβραϊκό κράτος. Βασική αρχή, πυλώνας και άξονας του Ισραηλινού κράτους είναι η αυτοβοήθεια. Πρέπει δηλαδή μόνο του, παντελώς μόνο του, να υπερασπιστεί την ελευθερία του, την εδαφική του ακεραιότητα και την το αυτεξούσιο των αποφάσεων/επιλογών του. Το Ισραήλ επεδίωξε και εξασφάλισε μία πραγματική στρατηγική συμμαχία με τις ΗΠΑ που σε ορισμένες περιπτώσεις, όπως στον πόλεμο του 1973, απεδείχθη ζωτική.

Αλλά και τότε η μοίρα του Ισραήλ ήταν στα δικά του χέρια και όχι στο έλεος της Ουάσινγκτον. Το Ισραήλ κατείχε δικλείδα στρατηγικής ασφάλειας. Αυτή ήταν και το ατομικό/πυρηνικό του οπλοστάσιο. Και είχε και ένα δόγμα για τη χρήση του οπλοστασίου αυτού. Ήταν το «Δόγμα Σαμψών». Κάποιοι το ονομάζουν και το «Σύνδρομο Σαμψών» ή η «Επιλογή Σαμψών».

Όπως μαθαίνουμε από το μύθο, ο Σαμψών έχασε την υπερφυσική του δύναμη, όταν η Φιλισταία Δαλιδά τον πρόδωσε κόβοντας την πλούσια κόμη του που ήταν η πηγή της δύναμης του. Οι Φιλισταίοι εχθροί του, αφού τον τύφλωσαν, τον αλυσόδεσαν στις κολώνες του ναού τους και τον περιγελούσαν. Με το πέρασμα του χρόνου ξαναμεγάλωσαν τα μαλλιά του, επανέκτησε τη δύναμή του και κατακρήμνισε το ναό σπρώχνοντας τις κολώνες, και λέγοντας «αποθανέτω η ψυχή μου μετά των αλλοφύλων».

Το δόγμα, σύνδρομο ή επιλογή Σαμψών αποτελεί την πεμπτουσία της υψηλής στρατηγικής του Ισραήλ όπως αυτή εκφράζεται με τις λέξεις «Ποτέ Ξανά», «Νever Αgain» ή εβραϊστή «Λε ολαμ λο οντ». Οι εβραίοι του Ισραήλ είναι, ένας-ένας ξεχωριστά αλλά και ως κρατική οντότητα, συλλογικά ορκισμένοι να μην επιτρέψουν σε κανέναν να τους ξαναοδηγήσει σαν πρόβατα σε σφαγή όπως συνέβη στα χρόνια του γερμανο-ναζισμού στην Ευρώπη. Και ακριβώς γι ’αυτό το λόγο καιπροτού καν ανακηρυχθεί το εβραϊκό κράτος στην Παλαιστίνη, αποφάσισαν ότι το νεόκοπο κράτος έπρεπε να αποκτήσει, όσο πιο γρήγορα ήταν εφικτό, το απόλυτο όπλο που ήταν το ατομικό. Για την ιστορία, ο εθνοπατέρας του Ισραήλ Μπεν Γκουριόν ανέθεσε στο σημερινό Πρόεδρο του Ισραήλ, νεαρό τότε Σιμόν Πέρες, τον αρχισυντονισμό του εγχειρήματος.

Το Ισραήλ απέκτησε τα πρώτα ατομικά του όπλα, δύο στον αριθμό, πριν τον πόλεμο του 1967 και ήταν έτοιμο να τα χρησιμοποιήσει, αν κάτι πήγαινε πολύ στραβά στον πόλεμο αυτό, γνωστό και ως Πόλεμο των Έξι Ημερών. Δεν προέκυψε τέτοια ανάγκη αφού κατατρόπωσαν τους Άραβες.

Το 1973 όταν δέχτηκε την καθυστερημένη αλλά αναμενόμενη και οργανωμένη αντεπίθεση των Αράβων σε δύο μέτωπα, στο Σινά και τα Υψώματα του Γκολάν, στις πρώτες μέρες του πολέμου το Ισραήλ ήταν στα πρόθυρα της καταστροφής. Η τότε πρωθυπουργός Γκόλντα Μέιρ κάλεσε την πολιτικο-στρατιωτική ηγεσία της χώρας και της ανήγγειλε ότι «καταστρέφεται ο Τρίτος Ναός του Σολομώντος», δηλαδή το Ισραήλ. Και δόθηκε η εντολή εφαρμογής της «Επιλογής Σαμψών». Οπλίσθηκαν με ατομικά όπλα τα Αμερικανικά Φάντομ και οι πιλότοι περίμεναν στο ακουστικό με αναμμένες μηχανές.

Ωστόσο, προτού ανοίξουν οι πύλες της κολάσεως, άλλαξαν δραματικά τα δεδομένα υπέρ του Ισραήλ, πρώτα στο μέτωπο με την Αίγυπτο και μετά σ ’αυτό της Συρίας και έτσι τα ατομικά όπλα ξανακλειδώθηκαν στο οπλοστάσιο. Εδώ πρέπει να υπογραμμισθεί ότι οι Ισραηλινοί ήταν έτοιμοι να χτυπήσουν ακόμα και τη Σοβιετική Ένωση αν παρέμβαινε υπέρ των Αράβων, απειλώντας έτσι την ύπαρξη του Ισραήλ.

Από τότε το Ισραήλ έχει αποκτήσει ένα τρομακτικό οπλοστάσιο το οποίο σήμερα ξεπερνά τις τετρακόσιες θερμοπυρηνικές κεφαλές και με δυνατότητες χρησιμοποίησης του, με αεροπλάνα και υποβρύχια, σε όλα σχεδόν τα μήκη και πλάτη της υφηλίου. Επί τούτου το πολιτικο-στρατηγικό μήνυμα της ηγεσίας του Ισραήλ, είναι ότι όσες χώρες επιλέγουν να μην κατέχουν πυρηνικά όπλα επιλέγουν να λειτουργούν, μέσα στο αναρχοκρατούμενο διεθνές σύστημα, ως δευτεροκλασάτα κράτη. Η επιβίωση των κρατών αυτών εξαρτάται από τρίτους. Οι τρίτοι παρουσιάζονται ως πάτρωνες και ως μεγαλόψυχοι, αλλά σε τελευταία ανάλυση λειτουργούν και ως στυγνοί εκβιαστές αλλά ακόμη και εκτελεστές.

Έχοντας ως παραδοχές τις παραπάνω στρατηγικές διαπιστώσεις, μπορούμε να κάνουμε ένα άλμα στα σημερινά που μας αφορούν άμεσα. Πού το πάει τελικά το Ισραήλ ως προς τις σχέσεις του με την Τουρκία σε συσχετισμό με την Κύπρο ειδικά, αλλά και με την Ελλάδα; Και ποια πολιτική θα ακολουθήσει αναφορικά με τη διάθεση του ενεργειακού του πλούτου στις αγορές, μετά τη φαινομενική εξομάλυνση των σχέσεων Ιερουσαλήμ-Άγκυρας. Βομβαρδιζόμεθα καθημερινά από παντού με ειδήσεις, αναλύσεις και δηλώσεις ότι η πιο «οικονομική» και «λογική» πολιτική είναι να διατεθεί το πλεόνασμα του Ισραηλινού υγραερίου μέσω Τουρκίας προς τις Ευρωπαϊκές αγορές. Μια τέτοια απόφαση θα περιορίσει τις επιλογές της Κύπρου και ακόμα χειρότερα, θα την καταναγκάσει να προσδεθεί και αυτή στο Τουρκικό άρμα, με ότι αυτό συνεπάγεται.

Ας δούμε τα μέχρι στιγμής δεδομένα. Το μόνο σίγουρο που γνωρίζουμε είναι ότι στην πρώτη φάση, που ήδη υλοποιείται, το Ισραήλ αποφάσισε την τροφοδότηση της δικής του εσωτερικής αγοράς. Αυτόματα αυτό του επιτρέπει να απεμπλακεί από την εδώ και τρεις δεκαετίες συμβατική εξάρτηση του από το Αιγυπτιακό αέριο. Πρέπει εδώ να υπογραμμιστεί ότι με την Αίγυπτο και σε αντίθεση με την Τουρκία, το Ισραήλ είναι συμβατικά δεσμευμένο με μια διεθνή συνθήκη ειρήνης.

Πέραν της απεμπλοκής από την αποδεδειγμένα επισφαλή αιγυπτιακή εξάρτηση, η διάθεση του υγραερίου στην εσωτερική αγορά παρέχει στο Ισραήλ ένα τρομακτικό βιομηχανικά συγκριτικό διεθνές πλεονέκτημα. Εδώ μπορούμε να κάνουμε έναν άμεσο συσχετισμό με την Κύπρο. Σε τελική ανάλυση, και αν η Κύπρος στριμωχθεί από παντού και παραμείνει χωρίς διεθνείς επιλογές, διατηρεί την δική της τελική επιλογή να διαθέσει το αέριο της στην Κυπριακή αγορά και μόνο. Άμεσα και έμμεσα κάτι τέτοιο μπορεί να αυξήσει τα δεδομένα της Κυπριακής οικονομίας με ένα ποσό της τάξης των 10 δις ευρώ τουλάχιστον ετησίως. Μπορεί δηλαδή να μηδενιστούν όλα τα ενεργειακά κόστη της κυπριακής οικονομίας και κοινωνίας. Και με τον υφιστάμενο ενεργειακό πλούτο της Κύπρου, αυτό μπορεί να διαρκέσει… εσαεί. Είναι αυτό ένα πραγματικά ασύγκριτο στρατηγικό πλεονέκτημα το οποίο πρέπει να μελετηθεί.

Επανέρχομαι στο Ισραήλ. Είναι πραγματικά τρομακτικά τα συμφέροντα, κρατικά και ιδιωτικά που σπρώχνουν για διάθεση του Ισραηλινού αερίου μέσω Τουρκίας και εξίσου τρομακτική είναι η συντονισμένη καταιγιστική προπαγάνδα υπέρ της επιλογής αυτής.

Στη βάση των παραδοχών που προανέφερα, της υψηλής, δηλαδή, στρατηγικής του Ισραήλ για μη εξάρτηση από τρίτους σε υπαρξιακά και ζωτικά ζητήματα, εκτιμώ και τολμώ να προβλέψω ότι η Ιερουσαλήμ δεν πρόκειται να βάλει όλα τα αυγά της στο όποιο Τουρκικό καλάθι. Δεν πρόκειται δηλαδή να κατασκευαστεί ο περιβόητος και πολυσυζητημένος αγωγός από τα Ισραηλινά κοιτάσματα προς την Τουρκία. Ισραηλινό υγραέριο θα καταλήγει στη Τουρκική αγορά αλλά σε υγροποιημένη μορφή. Έτσι το Ισραήλ διασφαλίζει τις επιλογές του.

Επιπλέον, όσοι παρακολουθούν στοιχειωδώς την παγκόσμια ενεργειακή αγορά γνωρίζουν ότι είναι οι ασιατικές αγορές που αυξητικά κυριαρχούν στη ζήτηση ενέργειας. Η πιο στρατηγικά ορθή κίνηση του Ισραήλ είναι να διαθέσει το αέριο του σε υγροποιημένη μορφή προς την Ασία. Πρακτικά αυτό σημαίνει κατασκευή ενός αγωγού από τα μεσογειακά παράλια του Ισραήλ προς το λιμάνι Εϊλάτ στην Ερυθρά θάλασσα και την κατασκευή εκεί σταθμού υγροποίησης.

Τέλος εκτιμώ ότι, επειδή το Ισραήλ επιδιώκει να αυξήσει την επιρροή του προς την Ευρώπη και την Ευρωπαϊκή Ένωση, θα παίξει με την Κύπρο υποστηρίζοντας την κατασκευή σταθμού υγροποίησης στην Κυπριακή επικράτεια. Και ακριβώς επειδή η Κύπρος βρίσκεται σε δυσμενέστατη κατάσταση, θα μπορεί το Ισραήλ να εξασφαλίσει πλεονεκτικούς όρους και μάλιστα με ένα κράτος που αποδεδειγμένα μπορεί να έχει φιλικές σχέσεις και πολιτισμένο διάλογο. Αυτά σε αντίθεση με την Τουρκία.

Η μόνη σοβαρότατη επιφύλαξη που έχω στο ζήτημα αυτό είναι κατά πόσο θα συνεχίσει να υφίσταται το σημερινό Κυπριακό κράτος, με το οποίο να μπορεί να συναλλάσσεται το Ισραήλ και μαζί του τα υπόλοιπα κράτη. Διότι με την αποδεδειγμένα πλέον ανικανότητα και ανεπάρκεια των πολιτικο-οικονομικών ταγών της Κύπρου και με την εξουσία πλέον στα χέρια των θιασωτών κρατοκτώνων σχεδίων τύπου Ανάν, ο Νίκος Αναστασιάδης μπορεί να καταντήσει ο τελευταίος Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας. Μπορεί να περάσει δηλαδή στην ιστορία ως ο άνθρωπος που προήδρευσε της ολικής καταστροφής του τόπου και του Ελληνισμού της Κύπρου. Εκεί πραγματικά ο Δημήτρης Χριστόφιας θα τον έχει ξεγελάσει.

Ξανθό γένος και πράσινα ……δολάρια | αἰέν ἀριστεύειν

Ξανθό γένος και πράσινα ……δολάρια | αἰέν ἀριστεύειν

Η πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης κι εμείς!

Ἀναρτήθηκε στὸ 14 Ἀπριλίου 2013 ἀπὸ τὸν/τὴν filologos10

Γράφει ο Προκόπης Κωφός

Η πολιτική που προωθείται κεντρικά από την Ευρωπαϊκή Ένωση είναι η πολιτική της «ανάπτυξης», της «ανταγωνιστικότητας» και της νομισματικής ενοποίησης. Η πολιτική αυτή έχει αποφασιστεί εδώ και δεκαετίες, την έχουν αποδεχτεί όλα τα κράτη μέλη και φυσικά και η χώρα μας, προήλθε κυρίως από σοσιαλδημοκρατικά κόμματα, έχει ταυτιστεί ουσιαστικά με το περιεχόμενο της συμμετοχής της κάθε χώρας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και την αποδέχονται και τη στηρίζουν όλοι οι υποστηριχτές της λεγόμενης Ευρωπαϊκής ενοποίησης. Από τότε που αποφασίστηκε η εφαρμογή της προωθείται μεθοδικά σε όλες τις χώρες της Ευρώπης, ισχυρές και ασθενέστερες, βόρειες και νότιες, μέχρι τις μέρες μας. Η προώθηση αυτής της πολιτικής συνυφάνθηκε τα τελευταία χρόνια με την όξυνση της καπιταλιστικής κρίσης που ενέσκηψε σε όλες τις αναπτυγμένες καπιταλιστικές χώρες, οπότε προωθείται λόγω της κρίσης με ραγδαίους ρυθμούς.

Η πολιτική αυτή της «ανάπτυξης», της «ανταγωνιστικότητας» και του ευρώ προέκυψε ως αναγκαιότητα για να ανταποκριθεί αποτελεσματικά η Ευρωπαϊκή Ένωση στα νέα δεδομένα. Τα δεδομένα αυτά ήταν η ανατροπή του σοσιαλισμού στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες που είχε ως συνέπεια την είσοδο νέων αγορών και νέων ανταγωνιστών στο παγκόσμιο καπιταλιστικό σύστημα, η άνοδος ή η επικείμενη άνοδος των ανερχόμενων χωρών, Κίνα, Ινδία, Βραζιλία και λοιπές, που παράγουν ιδιαιτέρως ανταγωνιστικά προϊόντα σε όλους τους τομείς της παραγωγής πλην κάποιων κλάδων υψηλής τεχνολογίας με αποτέλεσμα να πιέζονται επικίνδυνα τα μονοπώλια των αναπτυγμένων καπιταλιστικών χωρών και τέλος η επικείμενη και αναμενόμενη καπιταλιστική κρίση. Μια επιμέρους πτυχή της «ανταγωνιστικότητας» είναι και η προώθηση της πολιτικής των «καινοτομιών» και της λεγόμενης «πράσινης ανάπτυξης» με την οποία επιχειρείται να αξιοποιηθεί και να διατηρηθεί το προβάδισμα που έχουν οι αναπτυγμένες καπιταλιστικές χώρες της Ευρώπης σε τομείς υψηλής τεχνολογίας που είναι το τελευταίο τους προπύργιο στην επέλαση των φτηνών προϊόντων, που γίνονται συνεχώς και ποιοτικότερα, σε όλους τους άλλους τομείς της παραγωγής.

Φυσικά όταν μιλούν για «ανάπτυξη» δεν εννοούν την ανάπτυξη μιας χώρας και του λαού της,

εννοούν αποκλειστικά την ανάπτυξη των εταιριών και των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων και όταν μιλούν για «ανταγωνιστικότητα» εννοούν πως τα κέρδη των εταιριών και των μονοπωλίων θα είναι όσο το δυνατόν αυξημένα ή πως σε περίοδο κρίσης του καπιταλισμού δεν θα περιοριστούν. Αυτό γίνεται πιο φανερό αν σκεφτεί κανείς πως χώρες σαν την Κίνα που έχουν προς το παρόν θεαματικούς ρυθμούς ανάπτυξης και αύξησης του ΑΕΠ θεωρούνται υποδείγματα ανάπτυξης! Έτσι εννοούν την ανάπτυξη! Ανεξάρτητη εντελώς από την ευημερία, την πρόοδο και την ανάπτυξη των εργαζομένων! Και ακόμα χειρότερα, η «ανάπτυξή» τους στηρίζεται πάνω στην εξαθλίωση των εργαζομένων.

Η πολιτική της «ανάπτυξης», της «ανταγωνιστικότητας» και του ευρώ εξειδικεύεται ουσιαστικά σε δύο βασικούς άξονες. Ο πρώτος άξονας είναι η μέγιστη δυνατή συρρίκνωση των μισθών, των συντάξεων και των κοινωνικών παροχών, καθώς και η ανατροπή των εργασιακών σχέσεων, με σκοπό την ενίσχυση των κερδών και της ανταγωνιστικότητας των μονοπωλίων. Οι μεγάλες καπιταλιστικές επιχειρήσεις πληρώνοντας και ξοδεύοντας λιγότερα κερδίζουν περισσότερα και φυσικά μπορούν να πωλούν περισσότερο ανταγωνιστικά. Ο δεύτερος άξονας είναι η συρρίκνωση του δημόσιου τομέα με σκοπό τη μεταφορά κερδοφόρων και κρίσιμων τομέων της οικονομίας στα μονοπώλια και τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους, που αξιοποιούν έτσι συσσωρευμένα λιμνάζοντα κεφάλαια που δεν τα επενδύουν σε άλλες επιχειρήσεις, γιατί στις συνθήκες της καπιταλιστικής κρίσης δεν μπορούν να προσβλέπουν σε κέρδη, και ούτε να τα δανείσουν τους συμφέρει πλέον γιατί είναι αδύνατο να επιστραφούν τα δάνεια που έχουν ήδη συσσωρευτεί. Γι όλα αυτά υπάρχει ένα πολύ χαρακτηριστικό πρόσφατο παράδειγμα. Πριν από ένα μήνα ο ΟΤΕ, που ιδιωτικοποιήθηκε και ανήκει πλέον ουσιαστικά στη γερμανική Deutsche Telekom, ανακοίνωσε πως τα καθαρά κέρδη του οργανισμού για το 2012 ανέρχονται στα 476 εκατομμύρια ευρώ, παρόλο που ο συνολικός κύκλος εργασιών του παρουσίασε μείωση κατά 7,1% σε σχέση με το 2011. Παράλληλα με την ανακοίνωση για τον ΟΤΕ, η μητρική Deutsche Telekom ανακοίνωσε πως τα συνολικά κέρδη της για την ίδια χρονιά ήταν 2,5 δις ευρώ! Τα μονοπώλια θησαυρίζουν εν μέσω βαθιάς καπιταλιστικής κρίσης!

Η πολιτική της συρρίκνωσης του Δημόσιου Τομέα εξειδικεύεται ουσιαστικά στους άξονες, ιδιωτικοποιήσεις, αναδιαρθρώσεις, κατάργηση της μονιμότητας και της σταθερής δουλειάς, απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων. Οι ιδιωτικοποιήσεις περιλαμβάνουν είτε απευθείας πώληση δημοσίων επιχειρήσεων και Οργανισμών σε ιδιώτες, είτε μετατροπή τους σε επιχειρήσεις με κέρδη και τιμή πώλησης ώστε να μπορούν κι αυτές να πουληθούν μελλοντικά, όπως για παράδειγμα η περίπτωση των πανεπιστημίων, είτε παραχώρηση επιμέρους τομέων των δημόσιων επιχειρήσεων και Οργανισμών σε επιχειρηματίες, όπως συμβαίνει στα πανεπιστήμια και την τοπική αυτοδιοίκηση με τον τομέα της καθαριότητας και άλλων υπηρεσιών. Οι ιδιωτικοποιήσεις σχετίζονται φυσικά άμεσα και με τις επιχειρούμενες αναδιαρθρώσεις, γιατί μέσω των αναδιαρθρώσεων μπορούν να δημιουργηθούν μονάδες που θα εξασφαλίσουν μέγιστη και όσο το δυνατόν σύντομη κερδοφορία. Οι αναδιαρθρώσεις όμως συνδέονται ταυτόχρονα και με τη συρρίκνωση του δημόσιου τομέα μέσω των απολύσεων. Η απόλυση δημοσίων υπαλλήλων στη χώρα μας παρουσιάζει ιδιαίτερες δυσκολίες, γιατί η μονιμότητά τους είναι κατοχυρωμένη συνταγματικά. Για να παρακάμψουν αυτό το εμπόδιο και μέχρι να αλλάξουν το σύνταγμα και να καταργήσουν τη μονιμότητα δημιουργούν μεθοδικά το θεσμικό πλαίσιο που θα τους δώσει τη δυνατότητα στο προσεχές μέλλον να προχωρήσουν σε κανονικές απολύσεις μονίμων δημοσίων υπαλλήλων! Το θεσμικό αυτό πλαίσιο περιλαμβάνει την αξιολόγηση, τις αναδιαρθρώσεις, την εφεδρεία που ίσως εγκαταλείφτηκε και τη λεγόμενη «κινητικότητα». Η απόλυση των λεγόμενων «επίορκων» είναι η πρώτη απόπειρα για απόλυση μόνιμων δημόσιων υπαλλήλων, για να αποδειχθεί πως μπορεί να γίνει, για να αποδυναμωθεί το πλεονέκτημα της μονιμότητας, να το πάρουν όλοι απόφαση, να επιβληθεί η λογική «ο σώζων εαυτόν σωθήτω» και να σκύψουν όλοι το κεφάλι για να μη δημιουργήσουν επιπλέον λόγους να είναι αυτοί οι επόμενοι που θα απολυθούν.

Αυτή είναι η πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης! Αυτά κρύβονται πίσω από τους ελκυστικούς όρους «ανάπτυξη» και «ανταγωνιστικότητα»! Είσαι εργαζόμενος; Να ξέρεις πως επιδιώκουν να ελαχιστοποιήσουν το μισθό σου όσο περισσότερο θα μπορέσουν. Όσο αποδέχεσαι μειώσεις πρέπει να γνωρίζεις πως αποδέχεσαι και τις επόμενες! Έχεις δωρεάν κοινωνικές παροχές; Να ξέρεις πως θέλουν να σου τις περιορίσουν! Όσο αποδέχεσαι τον περιορισμό τους, αποδέχεσαι και τους επόμενους περιορισμούς! Είσαι δημόσιος υπάλληλος και έχεις σταθερή δουλειά και κάποια δικαιώματα; Να ξέρεις πως βρίσκεσαι στο στόχαστρό τους, θέλουν να σε διώξουν και έχει δρομολογηθεί η απόλυσή σου. Όταν θα απολυθείς, εφόσον ήσουν απαραίτητος, θα προσλάβουν άλλον που δεν θα είναι μόνιμος και δεν θα έχει τα δικαιώματα που είχες εσύ! Αν είσαι τυχερός μπορεί να επαναπροσλάβουν εσένα τον ίδιο!

Η πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης προωθείται στη χώρα μας μέσω των μνημονίων και των δανειακών συμβάσεων με πρόφαση το χρέος του κράτους! Οι «μνημονιακές» πολιτικές δυνάμεις, Νέα Δημοκρατία, ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ αποδέχονται, στηρίζουν και προωθούν την Ευρωπαϊκή πολιτική και τα μνημόνια παραμένοντας στο εύηχο και παραπλανητικό των όρων «ανάπτυξη», «ανταγωνιστικότητα» και ευρώ και αποκρύπτοντας το ουσιαστικό τους περιεχόμενο. Μιλούν για τα χάλια του κράτους και τον υπέρογκο δημόσιο τομέα, ταυτίζοντας συνειδητά για να μας εξαπατήσουν τα οικονομικά του κράτους με τη συνολική οικονομία. Αποφεύγουν να απαντήσουν, γιατί σε όλες τις χώρες της Ευρώπης, είτε με μνημόνια είτε χωρίς μνημόνια, είτε με μεγάλο χρέος είτε με μικρότερο, προωθείται η ίδια πολιτική. Κλείνουν τα μάτια μπροστά στην πραγματικότητα της καπιταλιστικής κρίσης και του ανελέητου διεθνούς ανταγωνισμού και λένε πως φταίμε όλοι μας και πως με κατάλληλες «μεταρρυθμίσεις», δηλαδή αυτά που προβλέπουν τα μνημόνια, όλα μπορούν να διορθωθούν. Παραβλέπουν βασικά αντικειμενικά δεδομένα και την καπιταλιστική κρίση και υπόσχονται ανάπτυξη, χωρίς να διευκρινίζουν με ποιο τρόπο θα ωφεληθούν οι εργαζόμενοι από την όποια ανάπτυξη επαγγέλλονται. Για να δικαιολογήσουν την απροθυμία για επενδύσεις, που στις συνθήκες της καπιταλιστικής κρίσης δεν πρόκειται φυσικά να γίνουν ποτέ, γιατί αν θα συνέφερε στους καπιταλιστές να κάνουν επενδύσεις θα τις είχαν ήδη κάνει, επικαλούνται γελοιότητες του τύπου πως δεν γίνονται επενδύσεις λόγω της γραφειοκρατίας και της ταλαιπωρίας που θα υποστούν οι επίδοξοι επενδυτές μέχρι να πάρουν την πολυπόθητη άδεια! Για να δικαιολογήσουν τη βασική επιλογή τους, της μείωσης των μισθών, επικαλούνται την ανεργία. Για να δικαιολογήσουν τη συρρίκνωση του κράτους επικαλούνται αυθαίρετα το μέγεθός του και περιπτωσιολογικά την αναποτελεσματικότητα, την τεμπελιά, τους επίορκους και τη διαφθορά γενικά των δημοσίων υπαλλήλων. Όλα τα παραπάνω είναι ουσιαστικά δικαιολογίες για να προωθήσουν την πολιτική της «ανάπτυξης», της «ανταγωνιστικότητας», του ευρώ και της αντιμετώπισης της καπιταλιστικής κρίσης υπέρ των μονοπωλίων και όχι για να αντιμετωπίσουν τα επιμέρους προβλήματα που επικαλούνται!

Οι λεγόμενες αντιμνημονιακές δυνάμεις, ΣΥΡΙΖΑ, Ανεξάρτητοι Έλληνες και Χρυσή Αυγή δεν διαφέρουν ουσιαστικά από τις μνημονιακές. Αποδέχονται την Ευρωπαϊκή πολιτική της «ανάπτυξης» και της «ανταγωνιστικότητας», που ο ΣΥΡΙΖΑ και οι Ανεξάρτητοι Έλληνες ως προερχόμενοι από τη Νέα Δημοκρατία τα ψήφισαν στο Μάαστριχ και σε άλλες περιπτώσεις, αλλά απορρίπτουν υποτίθεται τα μνημόνια αντιφάσκοντας ριζικά με τον εαυτό τους, γιατί τα μνημόνια δεν προωθούν παρά αυτή την πολιτική. Αποσυνδέουν την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης από τα συγκεκριμένα μέτρα με τα οποία υλοποιείται μέσω των μνημονίων ή και χωρίς μνημόνια σε ολόκληρη την Ευρώπη και μιλούν για επιβολή της Γερμανίας και του Βορρά γενικά στο Νότο, λες και η Γερμανία έχει δική της πολιτική και όχι την κοινή πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Δεν προβληματίζονται που καμιά χώρα του Νότου δεν ανταποκρίνεται στις εκκλήσεις τους για κοινό μέτωπο; Μήπως όλοι καταλαβαίνουν τι συμβαίνει και μόνο αυτοί δεν θέλουν να το καταλάβουν; Μιλούν για ανεπάρκεια και λάθη της τρόικας θεωρώντας πως αν και αποτελείται από υπαλλήλους μεσαίας κατηγορίας όπως λένε έχει κι αυτή τη δική της πολιτική που την επινόησαν κάποιοι στο Σικάγο και όχι την κοινή Ευρωπαϊκή πολιτική. Μιλούν για διεθνείς τοκογλύφους και παραβλέπουν πως έχει και η Ευρώπη κάποια πολιτική που δεν είναι δυνατόν να την έχει μόνο για τα συρτάρια. Μιλούν για αναδιαπραγμάτευση και ψάχνουν για «σχέδιο βήτα», χωρίς να αντιλαμβάνονται πως η πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι προϊόν επεξεργασίας δεκαετιών με συγκεκριμένους και εύλογους από τη σκοπιά των μονοπωλίων στρατηγικούς στόχους και δεν πρόκειται φυσικά να την αλλάξουν για χάρη τους. Μιλούν τέλος για νεοφιλελεύθερες πολιτικές χωρίς να εξετάζουν το βασικότερο, τις αναγκαιότητες από τις οποίες προέκυψαν αυτές οι υποτιθέμενες νεοφιλελεύθερες πολιτικές, λες και οι πολιτικές χαράσσονται επί χάρτου κατά το δοκούν, όπως τις προτείνουν οι ίδιοι ή όπως υποτίθεται τις επιβάλει ο λαός με την ψήφο του, ερήμην των δεδομένων της πραγματικότητας! Οι αντιμνημονιακοί ή δεν ξέρουν τι τους γίνεται ή εξαπατούν κι αυτοί το λαό ή αντιλαμβάνονται την πολιτική δράση εντελώς τυχοδιωκτικά, ας πάρουμε την κυβέρνηση και θα δούμε τι θα κάνουμε! Ειδικά ο ΣΥΡΙΖΑ με τις αντιφάσεις του θα κληθεί στην κυβερνητική εξουσία για να πάρει όλη την ευθύνη της εξαθλίωσης που αυξάνεται με γοργούς ρυθμούς.

Και οι μνημονιακοί και οι αντιμνημονιακοί θέλουν να μας παρουσιάζουν μια Ευρωπαϊκή Ένωση ισχυρή, που μπορεί να γίνει ακόμα ισχυρότερη μέσω της ευρωπαϊκής ενοποίησης, για να δικαιολογήσουν την προσκόλλησή τους και την άνευ όρων συμμετοχή μας σ’ αυτήν. Όμως η πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική. Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ισχυρή, αλλά κινδυνεύει να χάσει την ισχύ της αν δεν μπορέσει να αντέξει στο διεθνή ανταγωνισμό στο σημερινό κόσμο. Για να αντέξει όμως στο διεθνή ανταγωνισμό σε συνθήκες οξυμένης καπιταλιστικής κρίσης πρέπει να εξαθλιωθούν οι εργαζόμενοι και οι λαοί της και αυτό ακριβώς προωθείται! Συμμετοχή στην Ευρωπαϊκή Ένωση σημαίνει αποδοχή της εξαθλίωσης που συνεπάγεται η πολιτική της!

Δεν είναι λοιπόν κακοί, ούτε καταχθόνιοι, ούτε θέλουν να μας εξαθλιώσουν για να μας τιμωρήσουν, ούτε φυσικά είναι ανεπαρκείς ή ανόητοι, ούτε προωθούν λάθος πολιτική, απλά ασκούν μια πολιτική που υπαγορεύεται από την κατάσταση που αντιμετωπίζει η Ευρώπη και προωθούν αυτά που τους συμφέρει να προωθήσουν. Μόνο αν προωθήσουν αυτά που προωθούν μπορούν να αντιμετωπίσουν την καπιταλιστική κρίση προς όφελος του κεφαλαίου και των μονοπωλίων και σε βάρος των εργαζομένων και των λαών, να πετύχουν την καπιταλιστική ανάπτυξη και να επικρατήσουν των ανταγωνιστών τους. Άλλως, η Ευρώπη δεν θα αντέξει τον ανταγωνισμό και θα επικρατήσουν οι ανταγωνιστές της!

Η Ευρωπαϊκή Ένωση δίνει σήμερα έναν αγώνα επιβίωσης για να διασωθεί ως παγκόσμια καπιταλιστική δύναμη και να υπερισχύσει των ανταγωνιστών της, από αυτή την ανάγκη απορρέει η πολιτική της και όλα αυτά που προωθούνται και στη χώρα μας! Για να πετύχει η πολιτική της οι εργαζόμενοι και οι λαοί της πρέπει να εξαθλιωθούν! Αν δεν πετύχει η πολιτική της, οι εργαζόμενοι και οι λαοί την εξαθλίωση την έχουν σίγουρη! Ένας γενικευμένος πόλεμος ως αποτέλεσμα αυτών των σφοδρών ανταγωνισμών θα απειλεί τους λαούς όλο και περισσότερο! Ο καπιταλισμός εισήλθε διεθνώς στο δικό του μεσαίωνα, το μόνο που μπορεί να εξασφαλίσει πλέον στον εργαζόμενο είναι μια ζωή στην εξαθλίωση χωρίς αξιοπρέπεια και ο μόνος δρόμος για τους εργαζόμενους να την αποφύγουν είναι η ανατροπή του καπιταλισμού και η οικοδόμηση του σοσιαλισμού.

Προκόπης Κωφός

Τμήμα Χημείας ΑΠΘ

Νόαμ Τσόμσκι: «οι Γερμανοί θέλουν να αποκτήσουν ότι πολύτιμο έχει η Ελλάδα» ΠΗΓΗ: http://www.pentapostagma.gr/2013/04/maria-negreponti.html#ixzz2QPkG0Wl7

Της Μαρίας Νεγρεπόντη-Δελιβάνη                                    11.04.2013

Ειλικρινά διερωτώμαι, αν ακούει κανείς τον μεγάλο Τσόμσκι, ή αν αντιθέτως οι αρμόδιοι τον έχουν κι αυτόν κατατάξει στους "συνωμοσιολόγους", σ'αυτούς που "δεν ξέρουν τι λένε" ή και στους "εχθρούς του Έθνους", όπως συμβαίνει με το σύνολο των "ιθαγενών" που τολμούν να διαφωνήσουν με την εξαθλιωτική από κάθε πλευρά πολιτική ΧΩΡΙΣ ΑΝΤΙΛΟΓΟ των μνημονίων, όπως συνέβη με πολυάριθμους πρωτοκλασάτους οικονομολόγους που καθημερινά υποστηρίζουν το αυταπόδεικτο, δηλαδή ότι οδεύουμε με επιταχυνόμενο ρυθμό προς το γκρεμό, όπως συνέβη ακόμη και με τον πρωτεργάτη του άθλιου αυτού μνημονιακού προγράμματος του ΔΝΤ, τον Olivier Blanchard, που προφανώς καταληφθείς από τύψεις, για την ολοσχερή καταστροφή  στην Ελλάδα, βγήκε και φώναξε ότι έγινε ένα φοβερό λάθος, που  προκάλεσε περίπου 200% μεγαλύτερη ύφεση της προβλεφθείσας.  Αυτός, λοιπόν, ο γνωστός  και πρώτος τη τάξει μακροοικονομολόγος του ΔΝΤ αντιμετωπίστηκε από τους δικούς μας αρμόδιους, αλλά και από αυτούς της ευρωζώνης ως.....μη γνωρίζων περί τίνος ομιλεί, ως περίπου παράφρων. Του είπαν, δηλαδή, οργισμένοι, ότι "κάνει λάθος να ασχολείται με λάθος"! Ακριβώς, έτσι. Έστω κι αν το λάθος αυτό κατάντησε την Ελλάδα, μεταξύ πολλών άλλων, να έχει μαθητές που ψάχνουν τα πρωινά στα σκουπίδια, για να φάνε. Αυτά....

Και, βέβαια, απολύτως σοβαροφανείς οι ίδιοι, έσφιξαν ακόμη περισσότερο τα λουριά έτσι ώστε να κορυφώνεται η φτώχεια, η ανεργία, τα λουκέτα, οι αυτοκτονίες, γιατί μόνο έτσι θα " μπορούμε να διακρίνουμε στο βάθος την ανάκαμψη"!

Και διερωτώμαι ακόμη: πως συμβαίνει, ακριβώς την ώρα που καταρτίζεται στην ευρωζώνη το σχέδιο του γενικευμένου ΡΙΦΙΦΙ των καταθέσεων των Ευρωπαίων πολιτών, οι δικοί μας αρμόδιοι να βγαίνουν στα κανάλια-χωρίς και να έχουν ειδικά ερωτηθεί- και να μας διαβεβαιώνουν ότι "οι καταθέσεις μας είναι απολύτως ασφαλείς". Δηλαδή, θα πρέπει εφεξής όταν οι αρμόδιοι μας διαβεβαιώνουν για χρώμα λευκό, εμείς να βλέπουμε αυτόματα μαύρο;

Έχω και μια άλλη απορία, και πολλές υπο-απορίες, για ένα θέμα που έχει, αναμφίβολα, αναχθεί στο υπ' αριθμόν 1  πρόβλημα αυτή τη στιγμή, στην ταλαίπωρη χώρα μας. Έτσι και του βρούμε λύση, θα έχουμε σωθεί. Φυσικά, αναφέρομαι στο μέγα ζήτημα των επίορκων, των κοπανατζήδων, των αεριτζήδων και των πλαστογράφων -μήπως, ξέχασα κάποια κατηγορία;; Εμφανής, εμφανέστατη η αγωνία των δημοσιογράφων-όχι όλων, αλλά αρκετών- που ασχολούνται με κλιμακούμενη ένταση μ' αυτό το δράμα. Έχει, άπειρες πλευρές, αλλά θα προσπαθήσω να τις συνοψίσω:

Παρότι ο ελληνικός δημόσιος τομέας αποδείχθηκε μη υπερμεγέθης, η Τρόικα απαιτεί το κούρεμά του-ΕΤΣΙ ΘΕΛΕΙ, εμάς τι λόγος μας πέφτει,  και τα σκυλιά δεμένα! Έχει, λοιπόν, η Τρόικα καταρτίσει στατιστικό πίνακα με τον αριθμό των μελλοθανάτων, και δίπλα σε κάθε αριθμό έβαλε και ημερομηνία μέσα στην οποία πρέπει να της παραδοθούν τα πτώματα. Αλλά....πως να απολυθούν όλοι αυτοί; Και μόνιμοι είναι, και το Σύνταγμα δεν το επιτρέπει. Γι αυτό, λοιπόν, δεν  πρέπει να γίνεται λόγος περί απολύσεων. Γίνεται, αντιθέτως, λόγος και κατά περίπτωση, για διοικητική μεταρρύθμιση, για διαρθρωτική μεταρρύθμιση, για μετακίνηση ή κινητικότητα, για αναγέννηση του δημόσιου τομέα, τελοσπάντων αυτά συγκράτησα, μπορεί και κάτι να έχω παραλείψει....

Ναι, αλλά, πρέπει να καρατομηθούν άμεσα 2500 -αν δεν κάνω λάθος-και μέχρι τέλους του 2013 7.500. Αλλιώς...δεν θα πάρουμε τη δόση και θα....χρεοκοπήσουμε-άσχετο που είμαστε χρεοκοπημένοι για πάνω από 4 χρόνια! Δεν πρέπει, λοιπόν, ή δεν γίνεται να απολυθούν. Ιδού, λοιπόν, ο άλυτος καταρχήν γρίφος. Τίποτε, ωστόσο δεν είναι άλυτο, όταν υπάρχουν μυαλά με φαεινές και πρωτότυπες ιδέες, καθώς και παπαγαλάκια για να τις επαναλαμβάνουν, μέχρις ότου εμπεδωθούν στον εγκέφαλο των ιθαγενών.

Τελικά, ήταν απλό, ήταν εξαιρετικά απλό. Οι επίορκοι, οι κοπανατζήδες κλπ.κλπ. εξυπακούεται ότι πρέπει να φύγουν. Αλλά, βέβαια, το πρόβλημα δεν λύθηκε πλήρως, μια και υπάρχει ακόμη στον τόπο μας δικαιοσύνη και αυτοί, ναι μεν έχουν προκριθεί ως στυγεροί εγκληματίες, ναι μεν θα σωθεί η Ελλάδα αν τους αφαιρεθεί άμεσα ο μισθός, αλλά πως να το κάνουμε,  πρέπει πριν να  δικαστούν και να καταδικαστούν. Αλλά, όμως, αυτή η διαδικασία, γιατί είναι και πάρα πολλοί οι εγκληματίες δημόσιοι υπάλληλοι, δηλαδή με κάποιες προσπάθειες, που θα πάει, θα φθάσουν τις 7500 που απαιτεί η Τρόικα για το 2013, και μετά βλέπουμε!  Η Τρόικα όμως δεν μπορεί να περιμένει να δικαστούν και να τελεσιδικήσουν οι Έλληνες εγκληματίες δημόσιοι υπάλληλοι. Δικαιούται και θέλει αμέσως τα κεφάλια τους, μετρημένα όπως τα έχει καταγράψει.

Καταλάβατε, λοιπόν, τι φοβερό πρόβλημα αντιμετωπίζει η Ελλάδα;; Γι αυτό ξημεροβραδιάζονται οι αρμόδιοι. Διορθώνουν από δω, κόβουν από εκεί, προσθέτουν από αλλού. Γι αυτό και έχουν αγριέψει οι στρατευμένοι, για τη σωτηρία του έθνους, δημοσιογράφοι, και προσπαθούν με κάθε τρόπο, με όλα τα μέσα να εξηγήσουν στο λαό το πρόβλημά του, αυτό των επίορκων δημοσίων υπαλλήλων! Τελικά, αφήνεται να εννοηθεί, έμμεσα πάντοτε, ότι η Ελλάδα διαθέτει 750.000 εγκληματίες δημόσιους υπαλλήλους, οι οποίοι θα θανατώνονται τα επόμενα χρόνια, με ρυθμούς ανάλογους με τις απαιτήσεις της Τρόικας.

Ως εδώ, το πρόβλημα είχε λύση. Από δω, όμως, και μπρος πρέπει να επινοήσουμε τελειωτικές, και όχι πια μεσοβέζικες λύσεις, για να σωθεί η πατρίδα. Και μάλλον έχει βρεθεί η λύση. Και μάλλον είναι απλή: Μα ναι, υπάρχει και  ΑΥΤΟΔΙΚΙΑ. Οι αρμόδιοι, λοιπόν, δεν έχουν παρά να μετρήσουν κεφάλια, να τα χρίσουν ως εγκληματικές  μορφές- έχω τη γνώμη ότι δεν είναι τόσο απαραίτητο να χαρακτηριστεί ο κάθε εγκληματίας επακριβώς, δηλαδή αν είναι πλαστογράφος, κοπανατζής κλπ, γιατί αυτή η διαδικασία απαιτεί χρόνο και μπορεί να υπάρξει στην πορεία και κάποιο μπέρδεμα- , να τους κόψουν άμεσα το μισθό, με  το προϊόν του οποίου θα καλυφθούν οι νέες τρύπες που συνεχώς δημιουργούνται εξαιτίας  του λανθασμένου προγράμματος που εφαρμόζουμε, κατά την ομολογία του εμπνευστή του Olivier Blanchard, αλλά που εμείς αρνούμαστε να το αναγνωρίσουμε ως λανθασμένο.  Θα ικανοποιηθούν, έτσι, οι Τροικανοί και θα συναινέσουν να πάρουμε τη δόση μας, και όλα καλά, μέχρι την επόμενη κρίση, σε 5 μήνες αν δεν κάνω λάθος. Έχουμε καιρό μέχρι τότε, και τότε το ξαναβλέπουμε....

Ξέχασα και μια λεπτομέρεια, πολύ σημαντική. Η Τρόικα, έχει εκφράσει την επιθυμία της "άμεσης αντικατάστασης" των εγκληματιών δημοσίων υπαλλήλων, με άλλους μη εγκληματίες. Έτσι, υπογραμμίζεται η επιθυμία της Τρόικας για την αποκατάσταση ενάρετου δημόσιου τομέα, με νέους και άφθαρτους υπαλλήλους. 

Μήπως, όμως, υπάρχουν προβλήματα, ας πούμε αύξησης της ήδη θανάσιμα υψηλής ανεργίας, βάθεμα της ύφεσης, ενδεχόμενο αθώωσης των "εγκληματιών" στη συνέχεια της αυτοδικίας; Αστεία πράγματα! Γιατί θα πρέπει να ασχολούμαστε με "ανύπαρκτα" προβλήματα, τώρα που....σωζόμαστε. Όσοι δεν διακρίνουν την ανάπτυξη που έρχεται καλπάζοντας, είναι απλώς μύωπες. Άλλωστε, οι αρμόδιοι κατάρτισαν κι αυτό το περίφημο γραφείο, που θα εξηγεί πως θα γίνονται οι επενδύσεις, προκειμένου  να αντιμετωπιστεί κατά τον καλύτερο τρόπο ο συνωστισμός των νέων επενδυτών. Εξάλλου, ο επαναπατρισμός των κεφαλαίων που βγήκαν από τη χώρα γίνεται, κατά επίσημες ομολογίες, με τέτοιους ρυθμούς, που οι τράπεζες δεν είναι πια σε θέση να τον αντιμετωπίσουν. Έτσι, και μόνο έτσι εξηγείται η απόλυτη βεβαιότητα των αρμοδίων, ότι η χώρα μας δεν κινδυνεύει από κούρεμα των καταθέσεων, αλλά το Eurogroup ασχολείται με το κούρεμα των καταθέσεων των υπόλοιπων οικονομιών της ευρωζώνης, που αυτές δεν είναι σε τόσο καλή κατάσταση όσο εμείς.

Σημείωση: Το ευτράπελο ύφος αυτού του σημειώματος, κρίνω ότι είναι δυστυχώς  το μοναδικό που μπορεί να  εκφράσει την απόλυτη κατάντια στην οποία έχουμε περιέλθει. Επικίνδυνη, πράγματι, η επιστροφή στη δραχμή. Αλλά, ο σίγουρος αφανισμός μας δεν είναι ακόμη πιο  επικίνδυνος; Δεν θα ήταν απαραίτητη η κατάρτιση μιας σοβαρής μελέτης, σχετικά, αντί των κραυγών τρόμου που βγάζουν τα παπαγαλάκια στο άκουσμα της δραχμής; Ως τώρα, το επιχείρημα των αρμοδίων ήταν ότι όσοι μιλούσαν για τη δραχμή ήταν "οι εγκληματίες που έβγαλαν έξω τα χρήματά τους, για να τα επαναπατρίσουν με τη δραχμή και να πλουτίσουν"! Τώρα, όμως, που θα μπει σίγουρα-σιγουρότατα μεγάλο ψαλίδι στις καταθέσεις μας, ποιό άραγε θα είναι το επόμενο επιχείρημα εναντίον των "συμμοριτών της δραχμής";;;

ΠΗΓΗ: http://www.pentapostagma.gr/2013/04/maria-negreponti.html#ixzz2QPjzl3jO