Σάββατο 7 Απριλίου 2012

Nobel Laureate Gunter Grass: Nuclear Israel a Threat to World Peace

In poem published today Gunter Grass writes Israel threatening "already fragile world peace," Iranian people

- Common Dreams staff
German poet and Nobel literature winner Gunter Grass has published a poem today in which he writes that Israel is a danger to world peace.
(photo: Pedro Armestre, AFP/Getty Images) In the poem, "What must be said," he also criticizes Germany's deal to sell Israel submarines that are capable of carrying nuclear-armed missiles, slams the West's hypocrisy, and writes that Israel "could wipe out the Iranian people."
* * *
German Nobel literature laureate Gunter Grass published a poem Wednesday in which he accused Israel of plotting Iran's annihilation and threatening global security.
"I admit: I will be silent no longer, because I am sick of the hypocrisy of the West"The 84-year-old longtime leftist activist wrote in "What must be said" that he worried Israel "could wipe out the Iranian people" with a "first strike" due to the threat it sees in Tehran's disputed nuclear program.
"Why do I only say now, aged and with my last ink: the atomic power Israel is endangering the already fragile world peace?" reads the poem, which was published in the daily Sueddeutsche Zeitung.
Grass answers that Nazi Germany's "incomparable" crimes against Jews and fears of accusations of anti-Semitism kept him from openly criticizing Israel.
But now, "tomorrow could already be too late" and Germany could become a "supplier to a crime", referring to a deal sealed last month for Berlin to sell Israel a sixth nuclear-capable Dolphin-class submarine.
"I admit: I will be silent no longer, because I am sick of the hypocrisy of the West".
* * *
In his poem, the 85-year-old author claims that Israel’s nuclear reactor – and not Iran’s – presents a threat to world peace. Grass’ poem calls for Germany to cease supplying Israel with submarines, and warns against an Israeli strike on Iran. [...]
Grass also claims that “Israel’s nuclear potential has been stealthily growing for years,” without being under any kind of international supervision. Grass believes that Israel is planning to arm submarines recently purchased from Germany with nuclear warheads.
 http://www.commondreams.org/headline/2012/04/04-1

Ξεπέρασε τους Ιεχωβάδες η προπαγάνδα του Σηφουνάκη υπέρ του ΙΣΛΑΜ!!!

Kάνε Like και μπες στη παρέα μας!

Ξεπέρασε τους Ιεχωβάδες η προπαγάνδα του Σηφουνάκη υπέρ του ΙΣΛΑΜ!!!
προπαγανδα,ισλαμ,ξεπερασε,ιεχωβαδες,σηφουνακη

Ως γνωστόν, στη χώρα μας το σύνταγμά μας, είναι υπέρ της ελευθερίας στους πολίτες της να λατρεύουν όποιον Θεό θέλουν και να ακολουθούν όποια θρησκεία θέλουν.

Απαγορεύεται ο προσηλυτισμός, αυστηρά και δια ροπάλου. Είναι γνωστές εξάλλου οι δεκάδες δίκες κατά των Ιεχωβάδων τα προηγούμενα χρόνια, με την...
κατηγορία του προσηλυτισμού.

Έρχεται λοιπόν ένας βουλευτής, υπουργός, ένας δημόσιος άντρας τέλος πάντων της πατρίδας μας και με περίεργο τρόπο, στα όρια του ΠΑΡΑΝΟΜΟΥ, σχεδόν προτρέπει τους συμπολίτες του να αλλάξουν θρησκεία και από χριστιανοί να γίνουν ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΙ με το δόλωμα ....να έχουν φοροαπαλλαγές!!!

Μέσα σε αυτή τη τρελή οικονομική κρίση πήγε να χαρίσει 80% πρόστιμα στους Μουσουλμάνους!!!

Και κανένας εισαγγελέας δεν συγκινείται!

Είναι ή δεν είναι προπαγανδα υπέρ του ισλαμ αυτή η τροπολογία που πήγε να καταθέσει ο Σηφουνάκης;

Θα την εκμεταλλεύονταν ο κάθε θρησκευτικός ηγέτης στην περιοχή της Θράκης για να προσηλυτίζει τους χριστιανούς υπέρ του ΙΣΛΑΜ;

Από πότε η Ελλάδα έγινε ΡΑΤΣΙΣΤΙΚΟ κράτος και ξεχωρίζει ο νόμος τους πολίτες του;

Α.Κ.

taxalia

Νίκη του Τσίπρα επί της Ε.Ε. για το τηλεοπτικό σποτ

Αναρτήθηκε από τον/την economikos στο Απριλίου 6, 2012
20120406-174519.jpg
Τους έπιασαν με την γίδα στην πλάτη και τώρα θέλουν να αποπροσανατολίσουν κάνοντας επίδειξη θιγμένης αξιοπρέπειας – όπως κάνουν στις δεξιώσεις του «καλού κόσμου».
Μιλάμε για τον επικεφαλής της αντιπροσωπείας της Ε.Ε. στην Ελλάδα Πάνο Καρβούνη, ο οποίος ήθελε να κάνει προεκλογικά διαφημιστική καμπάνια για να μας πείσει πόσο καλή είναι η Ε.Ε.! Δηλαδή για να ταυτίσει την Ε.Ε. με το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ, τα κόμματα που λένε ότι αυτή είναι η μόνη Ε.Ε. που μπορεί να υπάρξει.
Ο Αλ. Τσίπρας έμαθε ότι η αντιπροσωπεία της Ε.Ε. στην Ελλάδα θα προχωρήσει στην καμπάνια και τους έστειλε μήνυμα: μην τολμήσετε, τώρα έχουμε εκλογές και μιλά ο λαός.
Ο επικεφαλής της αντιπροσωπείας αναγκάσθηκε να κάνει πίσω. [Έγγραφο 1 και 2] Η καμπάνια δεν θα γίνει – το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ ας πληρώσουν ιδίοις εξόδοις την διαφημιστική τους εκστρατεία. Λέει όμως ο Π. Καρβούνης και ορισμένα άλλα ενδιαφέροντα.
Όπως ότι η καμπάνια ξεκίνησε από τις αρχές του 2011, με την ευκαιρία των 30 χρόνων από την ένταξη της Ελλάδας στην τότε ΕΟΚ. Ας του στείλει ο Αλ. Τσίπρας κανένα ημερολόγιο, γιατί τώρα έχουμε 2012. Εκτός αν στην αντιπροσωπεία της Ε.Ε. γιορτάζουν με διαφημιστική καμπάνια και τα 30 χρόνια από την ένταξη, και τα 31 χρόνια, και τα 32 κ.ο.κ.
Ισχυρίζεται ακόμη ο Π. Καρβούνης ότι η πρωτοβουλία του δεν είχε πολιτικό χαρακτήρα, αλλά έχει ήδη ζητήσει από το ΕΣΡ να σταματήσει η προβολή του σποτ. Πέρα από το τι είναι «πολιτικό» (για παράδειγμα θα πλήρωνε καμπάνια με τίτλο «Ελλάδα – μία άλλη Ε.Ε. – μαζί» ή θα του φαινόταν «πολιτική»;), μπορεί να μας διευκρινίσει πότε ζήτησε από το ΕΣΡ να σταματήσει η προβολή;
Η ουσία είναι ότι το σποτ της Ε.Ε. είναι πολιτικό, και θα έπαιζε προεκλογικά. Ο Αλ. Τσίπρας το κατάλαβε και τους ανάγκασε να το σταματήσουν.
Όσο για το αν η Ευρωπαϊκή Επιτροπή παρεμβαίνει στα πολιτικά πράγματα της Ελλάδας, ας ρωτήσουν την γερμανική Süddeutsche Zeitung, που αποκάλυψε ότι ο εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην τρόικα των δανειστών Ματίας Μορς ευχήθηκε «να κερδίσει τις εκλογές το ΠΑΣΟΚ ή η ΝΔ, καθώς αυτό θα σήμαινε ότι θα εφαρμοστεί το πρόγραμμα περικοπών και μεταρρυθμίσεων που συμφωνήθηκε με τους διεθνείς δανειστές». Την διάψευση του Μ. Μορς, ας να την κάνει τηλεοπτικό σποτ ο Π. Καρβούνης, για να αποδείξει την αντικειμενικότητά του.
Πηγή: http://www.avantipopolo.gr/

Παρασκευή 6 Απριλίου 2012

Η θρασεία κρατική χρηματοδότηση ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ.

Δράση. Η δημιουργική αντίδραση
ρίτη, 3 Απριλίου 2012
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Η θρασεία κρατική χρηματοδότηση ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ.
Η κυνική θρασύτητα ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. σε όλο της το μεγαλείο! Μοίρασαν τα λεφτά των φορολογουμένων στον εαυτό τους για να έχουν την άνεση να αντιπαλέψουν τους κ. Κουβέλη και Καμμένο. Το κράτος της συγκυβέρνησης "φεσώνει" και καταφορολογεί τους πάντες για να μπορούν ανενόχλητα τα δύο αυτά κόμματα να συνεχίζουν το πάρτι τους.
Η ωμή νομοθετική βία ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. φθάνει μέχρι την πρόβλεψη ότι τα χρήματα της κρατικής χρηματοδότησης δεν θα μπορούν να κατασχεθούν από τους πιστωτές, ούτε και να εκχωρούνται. Η ρύθμιση αυτή συνιστά παραβίαση τόσο του Συντάγματος όσο και της Συνθήκης της Ρώμης που προστατεύουν την περιουσία των άλλων (εν προκειμένω των πιστωτών).
Ενώ είναι φανερό ότι ο κ. Παπαδήμος έχει χάσει τον έλεγχο της κυβέρνησής του, ερωτηματικά προκαλεί η στάση του υπουργού Επικρατείας και πρώην Αντιπροέδρου του Συμβουλίου της Επικρατείας κ. Σταυρόπουλου που ελέγχει τις τροπολογίες. Δεν αντελήφθη την αντιευρωπαϊκή και αντισυνταγματική αθλιότητα; Του "ξέφυγαν" τα βυτιοφόρα, αλλά και τα αντισυνταγματικά;
Η Δράση εφιστά την προσοχή του Ελληνικού λαού: Το ΣΥΣΤΗΜΑ καθώς βλέπει να γλιστράει η εξουσία από τα χέρια του δεν θα διστάσει να χρησιμοποιήσει οποιαδήποτε μέσα για να διατηρήσει τα προνόμια του. Η άθλια ρύθμιση για τη χρηματοδότηση του είναι ένα πρώτο δείγμα.



Γιατί θα ρίξω ΜΑΥΡΟ στον ΚΟΥΒΕΛΗ και το συνάφι του

Άρθρο του Ν. Χειλαδάκη      
   
 
  
Η κ. ΡΕΠΟΥΣΗ ΟΙ   ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΕΣ ΚΑΙ… ΤΑ ΤΟΥΡΚΙΚΑ ΣΗΡΙΑΛ
                             
Στις 15 Μαρτίου 1921, λίγα χρόνια μετά την μεγάλη σφαγή -γενοκτονία των Αρμενίων, λίγο πριν από το μεσημέρι, ο Αρμένιος πατριώτης Soghomon Tehlirian ύστερα από συστηματική παρακολούθηση δέκα ημερών, έκρινε πως έφτασε η κατάλληλη στιγμή να εκτελέσει το σχέδιο του. Στην οδό Χίντεμπουργκ, σε ένα προάστιο του Βερολίνου, κάνει ανύποπτος την συνηθισμένη του βόλτα ντυμένος ευρωπαϊκά και ακολουθούμενος σε απόσταση μερικών μέτρων, κατά τα μουσουλμανικά έθιμα, από την σύζυγο του, ο οργανωτής του φρικιαστικότερου εγκλήματος στην ιστορία, της εξόντωσης των 1.500.000 Αρμενίων, ο άλλοτε υπουργός Εσωτερικών της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, ο Talat Pascha . Ο Τεχλιριάν ξεκίνησε από το απέναντι πεζοδρόμιο, διασταυρώνεται με τον Ταλαάτ, τον προσπερνάει και επιβραδύνει το βήμα του. Ξαφνικά γυρίζει πίσω και τον κοιτάζει κατάματα. Το βλέμμα του ήταν ο πόνος μιας ολόκληρης γενιάς. Ο Τεχλιριάν ήταν ήσυχος και η συνείδηση του ήταν ήρεμη. Ο Ταλαάτ έδειξε πως κατάλαβε κάτι, τα βλέφαρα του, όπως διηγήθηκε αργότερα ο εκτελεστής του, τρεμόπαιξαν. Θέλησε να λοξοδρομήσει για να αποφύγει τον άγνωστο διαβάτη, αλλά δεν πρόλαβε. Ο Τεχλιριάν έβγαλε το περίστροφο του και με μια αστραπιαία κίνηση το σήκωσε στο ύψος του κεφαλιού του γιγαντόσωμου Ταλαάτ. Μια σφαίρα ήταν αρκετή. Ο Ταλαάτ βρέθηκε ξαπλωμένος καταγής. Η γυναίκα του έπεσε λιπόθυμη ενώ ο κόσμος ξεπετάχτηκε στα μπαλκόνια και από τα παράθυρα φωνάζοντας, «πιάστε τον πιάστε τον». Ο Τεχλιριάν έτρεξε να εξαφανιστεί αλλά κάποιος που έρχονταν από την αντίθετη κατεύθυνση κατάφερε να τον συλλάβει. Στην δίκη που έγινε και η οποία συγκέντρωσε το παγκόσμιο ενδιαφέρων, ο Τεχλιριάν απολογούμενος απέρριψε την κατηγορία που του αποδίδονταν με την φράση : «Σκότωσα μα δεν είμαι δολοφόνος». Το δικαστήριο, μετά από μια δραματική δίκη τον αθώωσε. Η απόφαση αυτή έγινε δεκτή με ανακούφιση από την διεθνή κοινή γνώμη και θεωρήθηκε σαν μια πρώτη δικαίωση στο ανοσιούργημα της αρμένικης γενοκτονίας του 1915-16.
 
Αλήθεια τι κρίμα που ο Τεχλιριάν δεν πρόλαβε να γνωρίσει την κυρία Ρεπούση και τους τουρκολάγνους Nεοέλληνες. Σίγουρα θα είχε αποφευχθεί όλη αυτή η βία και ο Ταλαάτ θα απαλλάσσονταν πανηγυρικά από τις «ιστορικές συκοφαντίες» περί δήθεν γενοκτονιών καθώς σύμφωνα με όλους αυτούς, οι χριστιανοί περνούσαν «ζωή και κότα»   και αναπτυσσόταν συνεχώς μέσα στην «στοργική» Οθωμανική αυτοκρατορία που τους προστάτευε με  «μητρικό τρόπο» σαν τα «αγαπημένα» της παιδιά.
 
Η εμφάνιση της κυρίας Ρεπούση σαν υποψήφια βουλευτής και μάλιστα αριστερού πολιτικού νεόκοπου σχήματος, αφού στην αρχή με εξέπληξε, στη συνέχεια ξεσήκωσε μέσα μου όλες τις ενστάσεις που είχαν αναδυθεί όταν η κυρία αυτή περιέγραψε την σφαγή της Σμύρνης σαν τον γνωστό συνωστισμό. Και αυτό όχι μόνο γιατί πρόσβαλε βάναυσα τη μνήμη των προγόνων μου και ιδιαίτερα του παππού μου που μετά τη σφαγή της οικογένειάς του και τον διασκορπισμό όλων των διασωθέντων συγγενών στα τέσσερα σημεία του οριζόντια κατάφερε με χίλια βάσανα και περιπέτειες να καταφύγει στην Κωνσταντινούπολη και στη συνέχεια στην τουρκοκρατούμενη τότε Θεσσαλονίκη. Υπάρχει  όμως και ένα άλλο ενδιαφέρον στοιχείο  στην όλη αυτή ιστορία (η παραΐστορία). Φάνεται πως η κυρία αυτή είναι θαυμαστής της τουρκικής τηλεόρασης και των ειδικά σχεδιασμένων τουρκικών σήριαλ τα οποία ανέδειξαν την «ιστορική αντικειμενικότητα» της ιδίας και των οπαδών της. Η κυρία αυτή λοιπόν στο περίφημο βιβλίο της ιστορίας της δεν έκανε τίποτα άλλο παρά να περιγράψει πιστά τις σκηνές του παρακάτω τουρκικού τηλεοπτικού σήριαλ που έκανε θραύση στην τουρκική τηλεθέαση και αναφέρεται σε εκείνη την τραγική εποχή.
 
Η  καταπληκτική λοιπόν τηλεοπτική σειρά, στην οποία αναφέρομαι είναι το, «Kırık Kanatlar», ή «Σπασμένα Φτερά»,  η οποία προβλήθηκε στο ίδιο δηλαδή τουρκικό κανάλι, (το KanalD), που παρήγαγε και το περίφημο και πασίγνωστο σε μας σήριαλ «Τα σύνορα της Αγάπης».  Μια χαρακτηριστική σκηνή αυτής της σειράς που φαίνεται πως γοήτευσε την κ Ρεπούση και τους «συν αυτής», ξετυλίγεται  σε μια προκυμαία της Ιωνίας κοντά στη Σμύρνη, μετά την ήττα των Ελλήνων και ενώ έχει υπογραφεί, παρά τις…έντονες διαμαρτυρίες των Τούρκων κατοίκων της περιοχής, η ανταλλαγή των πληθυσμών. Οι Ρωμιοί κάτοικοι αναγκάζονται να πάρουν το δρόμο της προσφυγιάς. Η χαρακτηριστική σκηνή είναι στην προκυμαία, όπου έχουν αρχίσει να συγκεντρώνονται οι πρόσφυγες παρέα με… τους θρήνους των Τούρκων συγκατοίκων τους, που κλαίνε οι «καημένοι» γιατί… θα φύγουν οι αγαπημένοι τους Ρωμιοί. Το εκπληκτικό όμως δεν είναι σε αυτό το σημείο, αλλά στο ότι ο τουρκικός στρατός, όχι μονό συνοδεύει και κουβαλά με μεγάλη ευγένεια τα υπάρχοντα των προσφύγων, μην τυχόν και κουραστούν, αλλά… έχει στήσει και ένα μεγάλο πάγκο στην προκυμαία όπου τους προσφέρει… τρόφιμα, ( catering της εποχής), ποτά και ό,τι άλλο που θα τους κάνει ευχάριστο το ταξίδι της προσφυγιάς. Μάλιστα κάποιοι Τούρκοι στρατιώτες… κλαίνε γιατί θα χάσουν τον φίλο τους, κάποιο Νίκο και κάποιο Κώστα. Ένας Λοχαγός είναι  απαρηγόρητος για κάποια Μαρία, που τον χαιρετά με εμφανή την στενοχώρια γιατί φεύγει στην προσφυγιά !!! (καημένε Τούρκε χάνεις την Rωμιά σου ετέρα σου. Αχ άτιμε Κεμάλ τι μας έκανες!!) Σε λίγο τα πλοία που θα τους παραλάβουν φτάνουν και αφού οι Τούρκοι φαντάροι φορτώσουν τα υπάρχοντα τους, τότε βγάζουν τα μαντήλια. Από τη μια ο τουρκικός στρατός του Κεμάλ που… κλαίει απαρηγόρητος γιατί φεύγουν οι Ρωμιοί πρόσφυγες και από την άλλη οι Ρωμιοί κλαίνε και αυτοί  καθώς ανεμίζουν τα μαντήλια του αποχαιρετισμού. Κάπως έτσι έγινε… η Μικρασιατική καταστροφή και η άρχισε η μεγάλη ελληνική προσφυγιά, για το περίφημο αυτό τουρκικό σήριαλ. Χαρακτηριστική είναι και μια άλλη σκηνή, που δείχνει πως οι Τούρκοι, το 1922 πάλι, καταφέρνουν να κάψουν ένα ελληνικό στρατόπεδο με… αναπτήρες σύγχρονης εποχής. Φαίνεται πως οι Τούρκοι ξέρουν να ξαναγράφουν την ιστορία μέσω τηλεοπτικών επιτυχιών, που έχουν ρεκόρ τηλεθέασης στην χώρα τους. Αυτά λοιπόν προβάλλονται στην Τουρκία και ίσως σύντομα να τα δούμε και στα ελληνικά κανάλια...  άλλωστε η αρχή έγινε προς δόξα της κ. Ρεπούση και των οπαδών της.
 
Αλλά ας είμαστε λίγο σοβαροί. Το λιγότερο που θα έλεγα  είναι μεγάλη ντροπή και προσβολή στη μνήμη όλων των θυμάτων της γενοκτονίας των χριστιανών της Ανατολής, η ανάδειξη αυτής της κυρίας σαν υποψήφια βουλευτής προς «ανταμοιβή» των πολύτιμων υπηρεσιών της. Ντροπή σας κ. Κουβέλη. Αν δεν σέβεστε τις μαρτυρίες των προγόνων μας, τουλάχιστον έλπιζα ότι θα έχετε στοιχειώδεις γνώσεις της ιστορίας. Αν πάλι δεν μπορείτε να διαβάσετε ξένη (κυρίως γαλλική και αγγλική) βιβλιογραφία,  τότε σας προτείνω στα ελληνικά τα σχετικά συγκράματα-μαρτυρίες, όπως: «Η Σμύρνη στις Φλόγες» της Μαρτζορί Χαουτζπιάν,  «Η κατάρα της Ασίας» του Goerge Horton, «Αρμενία 1915» του Jean Marie Carzou  και το βιβλίο του Χάρη Τσιρκινίδη, «Επιτέλους τους Ξεριζώσαμε», από προσωπική ρήση του Κεμάλ Ατατούρκ στις 13 Αυγούστου του 1923. Ίσως έτσι καταλάβετε μερικά αυτονόητα, αλλά ιερά και όσια.
 
Νίκος Χειλαδάκης
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας- Τουρκολόγος
 

Οι γριές πουτάνες. Του Κώστα Βαξεβάνη

Font Size Larger Font Smaller Font
AddThis Social Bookmark Button
ussr_porn
Σε ένα από τα γνωστά ανέκδοτα της εποχής του Ψυχρού Πολέμου ο ηγέτης της Σοβιετικής Ένωσης Λεονίντ Μπρέζνιεφ επισκέπτεται τις ΗΠΑ. Ο Πρόεδρος Ρόναλντ Ρήγκαν τον υποδέχεται και τον ξεναγεί στα επιτεύγματα της Δύσης. Ένα από αυτά είναι και ένα υπερπολυτελές πορνείο.
Ο Μπρέζνιεφ είναι ενθουσιασμένος από την εξυπηρέτηση και τη φροντίδα και αποφασίζει να κάνει ένα και στη Σοβιετική Ένωση. Όταν επιστρέφει, αναθέτει σε μέλη της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος να στήσουν το λαμπερό πορνείο. Η επιχείρηση στήνεται, αλλά δεν πάει καλά. Μετά από καιρό ο Μπρέζνιεφ τηλεφωνεί στον Ρήγκαν και του λέει πως η επιχείρηση πορνείο είναι προβληματική. Ο Ρήγκαν τον ρωτάει αν έχει επενδύσει όσα χρειάζεται ένα πολυτελές πορνείο. Ο Μπρέζνιεφ τον διαβεβαιώνει πως έχει δώσει εντολή να το εξοπλίσουν με τα καλύτερα χαλιά από το Ουζμπεκιστάν, μάρμαρα από την Αρμενία και τα πιο σύγχρονα κρεβάτια από την Ουκρανία. Ο Ρήγκαν τον ρωτάει τι πόρνες έβαλε και ο Μπρέζνιεφ του απαντά πως θα καλέσει τα μέλη της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος που ανέλαβαν το πρότζεκτ για να του πουν. Καλεί, λοιπόν, τους υπεύθυνους και τους ρωτά «βάλατε καλές πόρνες στο μπουρδέλο;». Αυτοί κοιτιούνται μεταξύ τους, αλλά χωρίς δισταγμό απαντούν «τις καλύτερες, εξήντα χρόνια μέλη του κόμματος».
Η Ελλάδα μοιάζει νομίζω πολύ με τη συγκεκριμένη ιστορία. Προσπαθεί να οδηγήσει στην ανάκαμψη την προβληματική της επιχείρηση, αναθέτοντας τη διάσωση στις πόρνες που είναι εξήντα χρόνια μέλη του κόμματος. Στο κλειστό σύστημα που αποτελεί τον κόσμο της, δηλαδή τον μικρό της κόσμο, τα πράγματα έχουν συγκεκριμένους κανόνες. Ακόμα και αν την καταστρέφουν, είναι οι μόνοι που γνωρίζει.
Η κοινωνία έχει περάσει από το στάδιο του κλονισμού και της ενοχής σε αυτό της παράδοσης. Είναι απελπισμένη και έτοιμη να παραδοθεί σε αυτόν που θα εφεύρει έναν μύθο. Που θα εγγυηθεί πως θα αναλάβει την ευθύνη και ας είναι της καταστροφής. Κάθε μέρα στις τηλεοράσεις παρελαύνουν οι αρχιτέκτονες του πολιτικού συστήματος, που μιλούν για το πολιτικό σύστημα που πρέπει να αλλάξει. Δεν έχει σημασία που είναι οι ίδιοι. Αρκεί που η ευθύνη διαχέεται, χωρίς να τους απειλεί, σε ένα «γενικό σύστημα» που φταίει.
Το σύστημα στην πραγματικότητα ετοιμάζει την άμυνα και τη μακροημέρευσή του. Θα κάνει εκλογές όταν η ένταση και οι κομματικές συσπειρώσεις θα είναι τέτοιες που θα εγγυηθούν πως ένα μίνιμουμ κομμάτι θα μπει στο κομματικό μαντρί, αφού θα έχει εξαερώσει τον θυμό του. Το παιχνίδι της κομματικής χειραγώγησης θα εμφανιστεί ως αναγκαίο κακό απέναντι στην αβεβαιότητα και το χάος. Ο θυμός είναι ισχυρό κίνητρο, αλλά ο φόβος είναι ισχυρότερο.
Στην παρέλαση της 25ης Μαρτίου, αυτήν όπου αντικαταστάθηκε η Ελλάς από την ΕΛΑΣ, ο ίδιος ο υπουργός δήλωσε πως υπήρχαν για λόγους ασφάλειας στο Σύνταγμα ελεύθεροι σκοπευτές. Η τελευταία φορά που στο Σύνταγμα υπήρξαν ελεύθεροι σκοπευτές ήταν τον Δεκέμβριο του 1944 και ήταν Άγγλοι που αιματοκύλησαν την Ελλάδα, οδηγώντας την στον Εμφύλιο. Εβδομήντα χρόνια μετά οι ελεύθεροι σκοπευτές ακροβολίζονται απέναντι σ’ έναν εσωτερικό εχθρό. Δεν έχει σημασία αν υπήρχαν ή όχι snipers. Σημασία έχει πως ο φόβος χρησιμοποιήθηκε για να αναρωτηθούν οι μάζες πόσο ασφαλείς είναι. Ακόμα και αν την ασφάλειά τους την απειλεί το ίδιο το κράτος.
Βρισκόμαστε ακριβώς στο στάδιο που στην κοινωνία συντελείται το χώρισμα. Ο φόβος τραβά τη διαχωριστική γραμμή πάνω στην οποία ισορροπεί το προσωπικό συμφέρον και όχι το κοινωνικό. Οι εφημερίδες ανακαλύπτουν περιπτώσεις διαφθοράς, την ώρα που το Κοινοβούλιο επιδίδεται στη θεσμοθέτησή της μέσα από νόμους που ψηφίζονται νύχτα από τα κόμματα της Εθνικής Ενότητας.
Ο θυμός υποκλίνεται στον φόβο και οι άνθρωποι γίνονται για μια ακόμη φορά πιόνια. Οι περισσότεροι έχουν ματώσει από το αυτομαστίγωμα. Χιλιάδες ιστορίες «προσωπικής ευθύνης» γεμίζουν τις σελίδες των εφημερίδων. Στα ίδια σημεία όπου το τυπογραφικό μελάνι μύριζε σαν λιβάνι για τα μεγάλα επιτεύγματα των πολιτικών. Ο καθηγητής που έφαγε, το λαμόγιο που ξεκοκάλισε, ο υπάλληλος που λαδώθηκε. Ναι, έτσι είναι. Μόνο που αυτό το κράτος ήταν το κράτος που οι ίδιοι έκαναν.
Δημιουργείται κάθε μέρα η εντύπωση πως όλη αυτή η Ελλάδα της διαφθοράς θ’ αλλάξει ως διά μαγείας όταν καθιερώσουμε ένα σαβουάρ βιβρ πολιτικής και μαζεύουμε τα σκατά των σκύλων από το πεζοδρόμιο. Είναι μεγάλη η προσωπική ευθύνη, αλλά είναι διαφορετικό το να γίνει συνείδηση απ’ το να γίνει ενοχή. Και η κύρια προσωπική ευθύνη είναι πως τους αφήσαμε να κυβερνούν με τη SIEMENS, τους Χριστοφοράκους, τις μίζες από τα γερμένα υποβρύχια, χαμένοι μέσα στην επιτηδευμένη και συγκαλυπτική μας καλοπέραση. Κανένα από τα άρθρα των φιλελεύθερων αυτομαστιγωμένων δεν μιλά γι’ αυτή την ευθύνη και γι’ αυτό το κράτος. Μιλούν για τον υπάλληλο και το λαμόγιο της γειτονιάς. Αυτό το λαμόγιο δεν δούλευε καν στο γραφείο του πολιτικού λαμόγιου, ούτε το κάλυπτε το κομματικό κράτος.
Εξουθενωμένοι από τις ενοχές, ισοπεδωμένοι από την αναζήτηση ευθυνών, αγανακτισμένοι από τον ίδιο μας το θυμό, φοβισμένοι από αυτό που δεν γνωρίζουμε και που έρχεται, είμαστε έτοιμοι για όλα. Όχι απαραίτητα για το καλύτερο. Γι’ αυτό επιλέξαμε, όπως οι συνεργάτες του Μπρέζνιεφ, τη μοναδική οικεία πρακτική. Να κρατήσουμε στο μπουρδέλο πουτάνες τις πιο σίγουρες. Εξήντα χρόνια μέλη του κόμματος.

Πέμπτη 5 Απριλίου 2012

Δίκη - σταθμός στην Τουρκία

ΣΤΟ ΕΔΩΛΙΟ Ο ΕΒΡΕΝ

Ο 94χρονος πρώην στρατηγός Κενάν Εβρέν και ο 87χρονος πρώην πτέραρχος Ταχσίν Σαχίνκαγια, πρωτεργάτες του πραξικοπήματος του 1980, κατηγορούνται για εγκλήματα κατά του κράτους. Είναι η πρώτη φορά στην ιστορία της τουρκικής δημοκρατίας που δικάζονται χουντικοί ηγέτες

Εκατοντάδες συγγενείς θυμάτων της χούντας του Εβρέν διαμαρτυρήθηκαν έξω από τη δικαστική αίθουσα στην Αγκυρα
Εκατοντάδες συγγενείς θυμάτων της χούντας του Εβρέν διαμαρτυρήθηκαν έξω από τη δικαστική αίθουσα στην Αγκυρα
Μια δίκη-σταθμός στα τουρκικά χρονικά, με τεράστια συμβολική αξία, ξεκίνησε χθες στην Αγκυρα. Αδιανόητη μέχρι πριν από μερικά χρόνια (μέχρι το 2010 και την αναθεώρηση του τουρκικού συντάγματος), η εν λόγω δίκη έρχεται να αναμετρηθεί με τις ανοιχτές πληγές του παρελθόντος και να προλάβει ενδεχόμενες «απειλές» του μέλλοντος θωρακίζοντας την κυβέρνηση του ισλαμιστή Ερντογάν, ο οποίος πλέον μπορεί να καυχιέται πως -τα δέκα χρόνια που βρίσκεται στην εξουσία- έχει καταφέρει να ανατρέψει τους εσωτερικούς συσχετισμούς δυνάμεων κατατροπώνοντας το «βαθύ κράτος» και τον όποιο «κοσμικό εχθρό».
Για πρώτη φορά στην ιστορία της τουρκικής δημοκρατίας δύο χουντικοί ηγέτες (από τους ουκ ολίγους που πρωταγωνίστησαν στα συνολικά τέσσερα πραξικοπήματα των τελευταίων 52 ετών) κάθονται στο εδώλιο, κατηγορούμενοι για εγκλήματα κατά του κράτους τα οποία επιφέρουν την ποινή της ισόβιας κάθειρξης.
Ο λόγος για τον 94χρονο Κενάν Εβρέν (πρόεδρο της Τουρκίας από το 1983 έως το 1989 και πρώην στρατηγό) και τον 87χρονο Ταχσίν Σαχίνκαγια (άλλοτε πτέραρχο), τους μόνους από τους πρωτεργάτες του πραξικοπήματος του 1980 που εξακολουθούν να βρίσκονται εν ζωή.
Δίκη - σταθμός στην Τουρκία
Η δίκη τους, που ξεκίνησε χθες στο 12ο Ανώτατο Ποινικό Δικαστήριο της τουρκικής πρωτεύουσας, κουβαλάει έντονη συμβολική αξία (καθότι οι κατηγορούμενοι είναι πλέον πολύ μεγάλοι σε ηλικία για να οδηγηθούν στη φυλακή) και σηματοδοτεί άλλη μια σημαντική νίκη του κυβερνώντος AKP ενάντια στο στρατιωτικό κατεστημένο (που ήδη δικάζεται στο πλαίσιο υποθέσεων «Βαριοπούλα» και «Εργκενεκόν») αλλά και ενάντια στα κόμματα της αντιπολίτευσης (τα οποία υποστήριζαν πως ο Ερντογάν με τις εξαγγελίες του απλώς ψάρευε ψήφους και πως δεν επρόκειτο ποτέ να φτάσει στο σημείο να δικάσει τους πραξικοπηματίες).
Χαρακτηριστικά είναι τα όσα δήλωσε χθες ο πρόεδρος Αμπντουλάχ Γκιουλ, σύμφωνα με τον οποίο η συγκεκριμένη δίκη «θα οδηγήσει σε μια σημαντική αλλαγή νοοτροπίας αποτρέποντας παρόμοιες απόπειρες πραξικοπήματος στο μέλλον».
ΑΠΟΝΤΕΣ ΟΙ ΔΥΟ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟΙ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΙ
Πολιορκία διαδηλωτών στο δικαστήριο
Η δίκη των Εβρέν και Σαχίνκαγια ξεκίνησε χθες απουσία των κατηγορουμένων, οι οποίοι δεν παρευρέθηκαν στο δικαστήριο επικαλούμενοι λόγους υγείας (ο Εβρέν φέρεται να έχει πρόσφατα υποβληθεί σε εγχείρηση στο έντερο και να έχει σπασμένο χέρι ενώ το δικαστήριο έχει ήδη φροντίσει ώστε οι δύο κατηγορούμενοι να μπορέσουν να καταθέσουν μέσω τηλεδιάσκεψης).
Ωστόσο, βροντερό «παρών» μέσα αλλά και έξω από τη δικαστική αίθουσα της Αγκυρας έδωσαν χθες εκατοντάδες άνθρωποι, οι οποίοι ζητούσαν να αποδοθεί δικαιοσύνη. Είναι χαρακτηριστικό πως σε αντίθεση με άλλες πρόσφατες υποθέσεις («Βαριοπούλα», «Εργκενεκόν»), η δίωξη του Εβρέν μοιάζει να συσπειρώνει ενάντια στον πρώην δικτάτορα σχεδόν το σύνολο της τουρκικής κοινωνίας, όχι μόνο τους Αριστερούς αλλά και τους Εθνικιστές και όχι μόνο τους κυβερνώντες αλλά και σύσσωμη την αντιπολίτευση.
Αρκεί να αναλογιστεί κανείς πως οι κατήγοροι στην εν λόγω δίκη συνολικά ξεπερνούν τους 500. Πάντως, πολλοί από τους ανθρώπους που βρίσκονταν χθες έξω από το δικαστήριο ανεμίζοντας πανό και φωνάζοντας συνθήματα, τονίζουν πως η τιμωρία «θα έπρεπε να είχε έρθει νωρίτερα» και πως οι ένοχοι είναι πολύ περισσότεροι από τους δύο γηραιούς πρώην στρατιωτικούς.
Να σημειωθεί πως ο δρόμος προς τη δίωξη των ηγετών της χούντας άνοιξε το 2010 με την αναθεώρηση του τουρκικού συντάγματος μέσω δημοψηφίσματος, μια αναθεώρηση στο πλαίσιο της οποίας ήρθη μεταξύ άλλων και η ασυλία των πραξικοπηματιών.
Το πραξικόπημα
Το πραξικόπημα της 12ης Σεπτεμβρίου 1980 χαρακτηρίζεται από πολλούς ως «το μεγαλύτερο τραύμα στη σύγχρονη τουρκική ιστορία». Επικαλούμενος λόγους εθνικής ασφαλείας (την κλιμακούμενη πολιτική βία, την απειλή του εμφυλίου αλλά και εξωτερικές εξελίξεις, όπως η Ισλαμική Επανάσταση του 1979 στο Ιράν), ο στρατηγός Εβρέν ανέτρεψε τη δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση, διέλυσε το Κοινοβούλιο και έθεσε εκτός νόμου κόμματα και συνδικάτα. Περίπου 650.000 άνθρωποι συνελήφθησαν και 230.000 οδηγήθηκαν στα δικαστήρια. Περίπου 300 έχασαν τη ζωή τους στις φυλακές και 49 απαγχονίστηκαν, ενώ 30.000 υπο αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τη χώρα.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΚΑΦΙΔΑΣ

Ο θάνατος των συμβόλων

Font Size Larger Font Smaller Font
AddThis Social Bookmark Button
louloudia_5_4_12
Σπάνια η φράση "σοκ προκαλεί στην κοινή γνώμη", ακολουθούμενη από οποιαδήποτε παπαριά, προκαλεί όντως σοκ στην κοινή γνώμη. Πρόκειται ουσιαστικά για ένα κατασκεύασμα των ΜΜΕ, που συνήθως σημαίνει "σοκ θέλουν να προκαλέσουν στην κοινή γνώμη τα ΜΜΕ με την ακόλουθη είδηση που μπορεί να μην είναι καν αληθινή". Αλλά μερικές φορές είναι η μόνη φράση που πραγματικά περιγράφει αυτό που νιώθει ο καθένας από μας.
Θα έλεγε κανείς ότι έχουμε δει τόσα να συμβαίνουν γύρω μας, που τίποτα δε θα μπορούσε αληθινά να μας σοκάρει. Κι όμως. Γιατί αν δε σε σοκάρει η αυτοκτονία ενός ανθρώπου στην πλατεία Συντάγματος, την πιο κεντρική και πολυσύχναστη πλατεία της Ελλάδας, μπροστά στους περαστικούς, τότε συγχαρητήρια, είσαι ρομπότ. Μόνο μην ξεχάσεις να πας να σου κοιτάξουν τα λάδια, μήπως χάνεις από πουθενά.
Το να μπει κανείς στο μυαλό ενός ανθρώπου που αποφάσισε να αυτοκτονήσει είναι αδύνατο. Μόνο ο ίδιος ξέρει τι σκέφτηκε, τι συνέβη μέσα του, τι τον οδήγησε σε μία τέτοια πράξη. Θα ήταν, λοιπόν, μάταιο να αναλύσει κανείς την πράξη του. Ναι, "θα ήταν". Αν δεν υπήρχε ένα σημείωμα που να τα εξηγεί όλα.
Φυσικά, δεν είναι ο πρώτος άνθρωπος που αυτοκτόνησε λόγω χρεών. Εκτός συγκλονιστικού απροόπτου, δε θα είναι ούτε ο τελευταίος. Όμως είναι ο πρώτος που αποφάσισε να το κάνει δημόσια. Μπροστά σε κόσμο.
Δεν είμαι σίγουρος πώς μπορεί να εξηγηθεί αυτό. Είπαμε, δεν μπορείς να μπεις στο μυαλό ενός ανθρώπου που πλέον δε ζει για να σου εξηγήσει το σκεπτικό του. Όμως είναι μάλλον προφανές ότι ένας άνθρωπος που αυτοκτονεί δημοσίως θέλει να περάσει ένα μήνυμα. Κάτι θέλει να πει. Και επειδή δε θα τον ακούσει κανείς αν αυτοκτονήσει στο σπίτι του, ούτε αν απλά το φωνάξει στην πλατεία Συντάγματος, αποφασίζει να γράψει ένα σημείωμα με το μήνυμά του και να αυτοκτονήσει μπροστά στους ανύποπτους περαστικούς. Έτσι το βλέπω εγώ τουλάχιστον.
Και μάλλον έτσι το βλέπουν πολλοί. Κρίνοντας από τα μηνύματα που είδα καρφωμένα στα δέντρα της πλατείας Συντάγματος. Μηνύματα γραμμένα από ανθρώπους που ένιωσαν "κάτι" στο άκουσμα αυτής της αυτοκτονίας. Αγανάκτηση; Απόγνωση; Οργή; Κάτι, πάντως. Κάτι ανθρώπινο.
Δε χρειαζόμουν κανένα "κάλεσμα" για να κατέβω σήμερα (ΣΣ χθες) στο Σύνταγμα. Θα κατέβαινα έτσι κι αλλιώς. Αυθόρμητα. Όπως αυθόρμητα κατέβηκαν και τόσοι άλλοι – όχι ιδιαίτερα πολλοί, αλλά αρκετοί. Που θέλησαν απλώς να αποτίσουν έναν φόρο τιμής. Να αφήσουν ένα λουλούδι, ή έστω απλά να δουν από κοντά αυτό το σημείο, κινούμενοι όχι από τη διαστροφική περιέργεια του περαστικού που ρίχνει μια ματιά σε ένα πολύνεκρο τροχαίο για να δει τα πτώματα, αλλά από την ανάγκη τους να δείξουν "κάτι". Να δώσουν έναν συμβολισμό.
Είναι φοβερά ισχυρός ο συμβολισμός της πράξης του 77χρονου. Πρώτα απ'όλα, δε μιλάμε για έναν νέο άνθρωπο που πάνω στην τρέλα του έκανε μία στιγμιαία απερισκεψία. Μιλάμε για έναν άνθρωπο που είχε 77 χρόνια πίσω του, και κρίνοντας και από το σημείωμά του είχε πλήρη επίγνωση του τι έκανε και γιατί το έκανε. Θα μπορούσε να είναι ο πατέρας μας που δυσκολεύεται να τα βγάλει πέρα. Ή ο παππούς μας. Θα μπορούσε να είναι ο οποιοσδήποτε, σε τελική ανάλυση. Μετά, ο συμβολισμός της αυτοκτονίας στην πιο πολυσύχναστη πλατεία της Αθήνας. Πόσο απεγνωσμένος μπορεί να είσαι ώστε να αποφασίζεις να τερματίσεις τη ζωή σου με τη θέλησή σου, μπροστά σε ένα σωρό αγνώστους, σε μία πλατεία που συχνά γίνεται σύμβολο της λαϊκής αντίδρασης ενάντια στο καθεστώς;
Κάποιοι δε βλέπουν κανέναν συμβολισμό. Κάποιοι βλέπουν απλά έναν σαλταρισμένο παππού που ήθελε να μετατρέψει το θάνατό του σε σόου. Είναι οι ίδιοι που δεν αναγνωρίζουν κανένα σύμβολο, πουθενά. Οι ίδιοι που προπαγανδίζουν τον πραγματισμό και απορρίπτουν συλλήβδην κάθε "ρομαντικό" συμβολισμό που κάποιος επιχειρεί να αποδώσει σε μία πράξη του.
Όμως δεν είναι έτσι ρε πούστη μου. Η ζωή μερικές φορές είναι σαν ποίημα του Σεφέρη: Υπάρχουν συμβολισμοί που μπορεί να έχουν διπλές και τριπλές ερμηνείες, συμβολισμοί που ο καθένας τοποθετεί και ερμηνεύει διαφορετικά. Και αν δοκιμάσεις να εξηγήσεις τη ζωή (ή την ποίηση του Σεφέρη) γδύνοντάς την από οποιονδήποτε συμβολισμό, τότε απλά δεν καταλαβαίνεις απολύτως τίποτα.
Ίσως πολλοί δεν το έχουν καταλάβει, αλλά βρισκόμαστε σε οριακό σημείο. Αν αυτού του ανθρώπου δηλαδή του γύριζε το κεφάλι και αντί για μία σφαίρα στο κεφάλι του έριχνε 100 σφαίρες σαν τον Μπρέιβικ και σκότωνε 100 αθώους περαστικούς; Πόσο μακρινό είναι πια ένα τέτοιο σενάριο; Ο άνθρωπος που φτάνει σε απόγνωση δεν έχει όρια και περιορισμούς. Είτε σκοτώσει 100 ανθρώπους και μετά αυτοκτονήσει, είτε απλά αυτοκτονήσει, δεν έχει καμία διαφορά. Και φυσικά θα πρέπει να βρούμε μετά τι τον οδήγησε σε αυτήν την απόγνωση.
Ε, δεν είναι και δύσκολο. Προφανώς δεν ήταν οι μετανάστες που μας τρώνε τις δουλειές – κι ας ακούς μόνο γι'αυτούς πια στις ειδήσεις. Ήταν οι άνθρωποι που οδήγησαν τη χώρα στην κατάσταση που βρίσκεται τώρα. Οι ίδιοι άνθρωποι που σήμερα θα πουν "εντάξει, ήταν ένα μεμονωμένο περιστατικό, ένας τρελός ήταν, μην συνδέουμε την αυτοκτονία με την κρίση, ποιος ξέρει μαζί με ποιον τα έφαγε", και τέτοια. Την ίδια στιγμή που πολλοί από εμάς νιώθουμε τύψεις για έναν συνάνθρωπό μας που αναγκάστηκε να αυτοκτονήσει για να μην ψάχνει στα σκουπίδια για φαγητό, οι άνθρωποι που ευθύνονται για την κατάστασή του κάνουν τις πάπιες. Όχι πως θα έπρεπε αυτό να μας εκπλήσσει.
Αλλά πού να καταλάβουν αυτοί από σύμβολα. Αυτοί όταν πολεμάνε "για ένα αδειανό πουκάμισο", πολεμάνε όντως για ένα αδειανό πουκάμισο. Αυτό που θα γεμίσουν με την παρουσία τους σε κάποια συνεδρίαση της Βουλής.

Συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ με 160 βουλευτές έχει ζητήσει η Τρόικα

Συγκυβέρνηση Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ με 160 βουλευτές έχει ζητήσει η Τρόικα
05.04.2012
13:18
Κατά τη δραματική συνεδρίαση του Eurogroup στις 20 Φεβρουαρίου στις Βρυξέλλες, όπου επρόκειτο να συζητηθεί η απελευθέρωση της δόσης για τη δεύτερη δανειακή σύμβαση, η Tρόικα δεν αρκέστηκε στην παρουσία του υπουργού Οικονομικών Ευάγγελου Βενιζέλου και διεμήνυσε στον Ελληνα πρωθυπουργό Λουκά Παπαδήμο να παραβρεθεί αυτοπροσώπως. «Αν δεν έρθεις δεν συζητάμε το ελληνικό θέμα», ήταν το σαφές μήνυμα που εστάλη στο Μαξίμου.
Πράγματι, ο κ. Παπαδήμος πήγε στις Βρυξέλλες και κατά την δραματική συνεδρίαση που κράτησε μέχρι τα χαράματα, ο στόχος επετεύχθη. Κατά την διάρκεια των διαβουλεύσεων οι τροϊκανοί δεν έθεσαν θέμα εκλογών, καθώς φάνηκε να εκτιμούν ότι είναι αναπόφευκτες.
Ωστόσο, γνωρίζοντας τα δραματικά χαμηλά ποσοστά που λαμβάνουν ΠΑΣΟΚ - ΝΔ στις δημοσκοπήσεις, επέστησαν -σύμφωνα με πληροφορίες του iefimerida.gr- την προσοχή στον Ελληνα πρωθυπουργό για το μετεκλογικό σκηνικό.
«Πολιτικό θέμα δεν έβαλαν, αλλά έθεσαν ζήτημα μετεκλογικής ισχυρής πλειοψηφίας τουλάχιστον 160 βουλευτών από τα δύο μεγάλα κόμματα» είπε σε συνεργάτες του, επιστρέφοντας στην Αθήνα ο κ. Παπαδήμος.
Με άλλα λόγια, η Τρόικα για να νιώθει ασφαλής ότι θα αποπληρωθούν τα χρήματα που δανείζει στην Ελλάδα, θέλει ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. να συγκυβερνήσουν με το όριο ασφαλείας των 160 βουλευτών, ώστε να απαλειφθεί και ο κίνδυνος... ανεξαρτητοποιήσεων.
Αλλωστε, ακριβώς λόγω έλλειψης εμπιστοσύνης στο ελληνικό πολιτικό σύστημα, έχει επιβάλλει την εκταμίευση των δόσεων ανά μήνα και αναλόγως των κινήσεων που θα κάνει η επόμενη κυβέρνηση...
Φωτογραφία: Eurokinissi

Τετάρτη 4 Απριλίου 2012

"Deal" Δ. Αβραμόπουλου για "πακέτο" όπλων από ΗΠΑ στις Ένοπλες Δυνάμεις

Kάνε Like και μπες στη παρέα μας!
οπλων,ηπα,ενοπλες,deal,αβραμοπουλου
Ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Δημήτρης Αβραμόπουλος φαίνεται ότι κατά την διάρκεια της επίσημης επίσκεψής του στις ηπα ξεκλείδωσε το αμερικανικό «θησαυροφυλάκιο» όπλων:

Σε δηλώσεις του μετά τη συνάντηση που είχε με τον αμερικανό υπουργό άμυνας των ηπα και πρώην διευθυντή της CIA Λιον Πανέτα μίλησε για πολιτική συμφωνία στους εξοπλισμούς μεταξύ των.....
δύο χωρών η οποία έχει φτάσει σε σημείο «τεχνικής» επεξεργασίας την οποία θα προσδιορίσει το ΓΕΕΘΑ σε συνεργασία με το αμερικανικό Πεντάγωνο.

Πηγές του defencenet.gr σε συνεργασία με το επιτελείο της «ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ» το οποίο ήδη έχει αποκαλύψει την έναρξη του «μίνι» εξοπλιστικού προγράμματος αναφέρουν ότι έχει συμφωνηθεί η προμήθεια τουλάχιστον 400 TOΜΠ, 180 αντιαρματικά ITV, 100 κέντρων διεύθυνσης πυρών και περίπου 250-350 HUMMER συν ο ακριβής προσδιορισμός των 400 αρμάτων M-1A1 ABRAMS, ενώ σε πολύ καλό επίπεδο βρίσκονται και οι συζητήσεις την αναβάθμιση των αεροσκαφών F-16 block 50 και 52+, των P-3 αλλά –και εδώ είναι το σημαντικότερο- προμήθειας μεταχειρισμένων μαχητικών από τα αποθέματα της USAF.

Πάντως ο υπουργός Εθνικής Άμυνας φαίνεται πως παίζει δυνατά το «χαρτί» του αμερικανικού παράγοντα τόσο δυνατά μέχρι… παρεξηγήσεως.

Μετά τη συνάντηση με τον Αμερικανό ομόλογό του Λίον Πανέτα στην Ουάσιγκτον, ο. Δημήτρης Αβραμόπουλος έκανε στην ακόλουθη δήλωση:

"Συναντήθηκα σήμερα με τον Υπουργό Αμύνης των Ηνωμένων Πολιτειών τον κ. Πανέτα και είχαμε μια πολύ εγκάρδια και φιλική συζήτηση για ζητήματα που αφορούν στην αμυντική συνεργασία ανάμεσα στην Ελλάδα και τις Ηνωμένες Πολιτείες. Με την ευκαιρία κάναμε μια ευρύτερη επισκόπηση της κατάστασης στη Μεσόγειο, στη Μέση Ανατολή και ορίσαμε με σαφήνεια το πλαίσιο μέσα στο οποίο κινείται η συνεργασία μας, τόσο διμερώς όσο και κάτω από την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.


Μου εξέφρασε τις ευχαριστίες του για τη συνδρομή της Ελλάδος στις επιχειρήσεις που έλαβαν χώρα στη Λιβύη κι εγώ με τη σειρά μου του επεσήμανα ότι το εθνικό αμυντικό σύστημα της χώρας το οποίο παρά την οικονομική κρίση, εξακολουθεί να είναι ένα από τα ισχυρότερα και πλέον αξιόπιστα στην ευρύτερη περιοχή, θα είναι πάντοτε στην υπηρεσία της ειρήνης, της συνεργασίας, της ασφάλειας και της σταθερότητας στην περιοχή μας.

Με την ευκαιρία αναφερθήκαμε και σε άλλα σημαντικά θέματα, όπως είναι το κυπριακό, το σκοπιανό. Εξέθεσα στον κ. Πανέτα την κατάσταση όπως αυτή έχει διαμορφωθεί.

Τέλος, επαναβεβαιώσαμε την αμοιβαία θέληση να προωθήσουμε προγράμματα αμυντικής συνεργασίας. Σημειώνω ότι ο κ. Πανέτα εκ μέρους του Πενταγώνου και του Υπουργείου Αμύνης με διαβεβαίωσε για την αμέριστη βοήθεια στις ελληνικές ενοπλες δυνάμεις.

Αυτή τη στιγμή είναι σε εξέλιξη μια άλλη συνάντηση με τον κ. Dempsey, Αρχηγό των Ενόπλων Δυνάμεων των ΗΠΑ και τον Α/ΓΕΕΘΑ όπου εστιάζουν στις τεχνικές λεπτομέρειες αυτής της πολιτικής συμφωνίας.

Αυτό ήταν το πλαίσιο μέσα στο οποίο κινήθηκε η σημερινή συνάντηση και όπως σας είπα στην αρχή ήταν ιδιαίτερα φιλική και ιδιαίτερα εγκάρδια. Εκείνο που έχει σημασία να επισημάνουμε είναι ότι τα όσα συμβαίνουν αυτόν τον καιρό δεν έχουν αποδυναμώσει σε τίποτα το στρατηγικό ρόλο της Ελλάδος. Και αυτό προκύπτει και από τα όσα συζητήσαμε, αλλά και από το γεγονός ότι με μεγάλες θυσίες του ελληνικού λαού συντηρούμε ένα από τα πιο αξιόμαχα εθνικά αμυντικά συστήματα.

Δημοσιογράφος: Κύριε Υπουργέ συζητήσατε το θέμα της ΑΟΖ και θέματα ενέργειας;

Δ. Αβραμόπουλος: Συζητήσαμε γενικότερα για τη συνεργασία στην ευρύτερη περιοχή, τη συνεργασία Ελλάδος – Ισραήλ, καθώς επίσης αναλύσαμε το νέο γεωπολιτικό και γεωστρατηγικό περιβάλλον, όπως αυτό έχει διαμορφωθεί, όπου κεντρική θέση βεβαίως έχει η πολιτική μας για την ενέργεια.

Δημοσιογράφος: Άρα συζητήσατε το θέμα της ΑΟΖ

Δ. Αβραμόπουλος: Όχι ακριβώς. Άλλωστε δεν ήταν και δική μας δουλειά σε τελευταία ανάλυση. Αυτό είναι ένα θέμα που χειρίζεται το Υπουργείο Εξωτερικών. Όταν όμως αναφερόμαστε σε συνεργασία ανάμεσα στην Ελλάδα και το Ισραήλ, όταν αναδεικνύουμε τη σημασία του κυπριακού ως ενός εκ των προβλημάτων που πρέπει άμεσα να λυθεί για να διαμορφωθεί ένα περιβάλλον σταθερότητας στην περιοχή, γίνεται αντιληπτό ότι δεν αφήσαμε απ’ έξω και τις συνεργασίες και σε ευρύτερο πεδίο.

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr 

Προς τον κ. Παπούλια: Είστε πρόεδρος της Δημοκρατίας;

Παρασκευή, 9 Μαρτίου 2012
 
Γράφει ο Χρήστος Μαγγούτας, από τον Καναδά
Αν είχα τη δύναμη θα προτιμούσα ως πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας όχι εσάς αλλά τον Ισλανδό πρόεδρο, τον Όλαφουρ Ράγκναρ Γκρίμσον. Μπορεί να καυχιόμαστε ότι εμείς γεννήσαμε τη δημοκρατία, αλλά πάει καιρός πια που δεν έχουμε συγγένεια μαζί της.
Όταν το ισλανδικό Κοινοβούλιο ενέκρινε κάποιο νόμο παρόμοιο με το Μνημόνιο 1 και στάλθηκε για επικύρωση στον πρόεδρο της δημοκρατίας, αυτός ενεργοποίησε το μόνο...
δικαίωμα που είχε, όπως κι εσείς: δεν το υπέγραψε και κάλεσε το λαό σε δημοψήφισμα. Ήταν η πρώτη φορά που έγινε δημοψήφισμα στη χώρα αυτή. Η εξήγηση ήταν σαφής: «Δε μπορώ εγώ ή οι λίγοι βουλευτές που ψήφισαν αυτό το νόμο να αναλάβω την ευθύνη να επικυρώσω ένα νόμο που θα επηρεάσει τη ζωή κάθε πολίτη της χώρας μου. Σε ένα τόσο σοβαρό θέμα μόνο ο λαός μπορεί να αποφασίσει».
Το δημοψήφισμα έγινε και ο λαός απέρριψε το νόμο. Δεν είχε άδικο: τρεις τράπεζες είχαν δανειστεί 80 δις ευρώ, ήτοι το δεκαπλάσιο από το Ακαθάριστο Εθνικό Εισόδημα της χώρας, είχαν χρεοκοπήσει και τώρα ζητούσαν από το λαό να πληρώσει τους δανειστές σε διάφορες χώρες.
Οι πολιτικοί άρχισαν νέες συνομιλίες με τους δανειστές και έφεραν τροποποιημένο σχέδιο στη Βουλή, κάτι σαν Μνημόνιο 2, το οποίο ψηφίστηκε κατά πλειοψηφία και στάλθηκε στον πρόεδρο της Δημοκρατίας για επικύρωση. Και πάλι εκείνος είπε όχι και ζήτησε νέο δημοψήφισμα. Το επιχείρημά του ήταν σαφέστατο: «Στα μεγάλα θέματα δεν αποφασίζουν προσωρινοί ηγέτες, ηγέτης είναι ο λαός και αυτός θα αποφασίσει». Χρειάστηκε να κατεβεί στους δρόμους για να υπερασπιστεί τη θέση του ενάντια στη λυσσαλέα επίθεση των πολιτικών. Υπάρχουν βίντεο που δείχνουν τη σύζυγό του να αγκαλιάζει διαδηλωτές που η αστυνομία τους έχει πνίξει στα καπνογόνα. Ήταν ανένδοτος στις αρχές του: «Υπάρχουν χώρες πιο ισχυρές οικονομικά από μας, εμείς όμως δεν πρόκειται να βάλουμε το κέρδος πάνω από τη Δημοκρατία».
Στο νέο δημοψήφισμα ο λαός απέρριψε και το Μνημόνιο 2.
Ο πρόεδρος το πήγε ακόμα πιο πέρα και ζήτησε αναθεώρηση του συντάγματος, μόνο που αυτή τη φορά η αναθεώρηση δε θα γινόταν από πολιτικούς αλλά από τον ίδιο το λαό. Το επιχείρημά του ήταν και πάλι ατράνταχτο: «Ο λαός είναι η υπέρτατη εξουσία, αυτός πρέπει να συντάξει το σύνταγμα». Έγιναν χιλιάδες συναντήσεις, στάλθηκαν άπειρα ηλεκτρονικά μηνύματα και η λαϊκή επιτροπή κατέληξε σε μια μορφή του συντάγματος που φυσικά δεν είχε ούτε παραγραφές, ούτε ασυλίες και ούτε φοροαπαλλαγές για τους πολιτικούς. Δεν έχει γίνει ακόμα δημοψήφισμα για το σύνταγμα, καθώς οι πολιτικοί παλεύουν με κάθε μέσο να το καθυστερήσουν, αλλά δε θα το πετύχουν για πολύ.
Σε κάποια στιγμή χρειάστηκε να καλέσουν το ΔΝΤ για βοήθεια, αλλά υπό ένα όρο: «Θα σας πληρώσουμε ό,τι δανειστούμε, αλλά υπό ένα όρο: δε θα πειραχθούν οι μισθοί, οι συντάξεις και τα κοινωνικά προγράμματα, γιατί είμαστε μια σκανδιναβική σοσιαλιστική κοινωνία και σκοπός μας είναι η ευημερία του πολίτη και όχι τα κέρδη των τραπεζών». Ούτε κεραμίδα να έπεφτε στα κεφάλια των αρμόδιων του ΔΝΤ, αλλά τελικά το δέχτηκαν για πρώτη φορά στην ιστορία του ταμείου, γιατί κατάλαβαν ότι δεν έχουν να κάνουν με άτομα όπως ---- (δε χρειάζεται να αναφέρω ονόματα).
Αλλά ο πρόεδρος μιας δημοκρατίας δε σταμάτησε εκεί: ζήτησε να γίνει έλεγχος στα οικονομικά όλων των πολιτικών και πολλοί από αυτούς αντιμετωπίζουν τον πέλεκυ της δικαιοσύνης, συμπεριλαμβανομένου και του ίδιου του πρωθυπουργού. Η έκθεση της αδέσμευτης επιτροπής έφτασε τις 2,500 σελίδες και χρειάστηκαν 45 συνεχείς ώρες για να διαβαστεί από καλλιτέχνες, συγγραφείς, απλούς πολίτες σε κεντρικό σημείο της πρωτεύουσας.
Και το συμπέρασμα ήταν σαφές: δεν ευθύνεται ο λαός για όσα έκαναν οι πολιτικοί οι οποίο εκλέχτηκαν λέγοντας τα αντίθετα από όσα υποσχέθηκαν.
Τρία χρόνια μετά η Ισλανδία αρχίζει να βγαίνει από την κρίση, στην Ελλάδα μας λένε ότι θα χρειαστούν δεκαετίες και αν....
Και κάτι ακόμα: ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας της Ισλανδίας δεν το έκανε αυτό για να κρατηθεί στην καρέκλα. Πριν λίγες μέρες δήλωσε ότι δε θα είναι υποψήφιος για επόμενη θητεία. «Εκπλήρωσα το χρέος μου στο λαό μου» ήταν η λακωνική δήλωσή του (όχι δεν είπε αν ήταν και στην Εθνική Αντίσταση).
Μήπως κ. Παπούλια θάπρεπε να επισκεφθείτε τους Βίκινγκς της Ισλανδίας για να πάρετε κάποια μαθήματα δημοκρατίας; Μήπως αυτοί που έτρωγαν βελανίδια όταν εμείς χτίζαμε Παρθενώνες τώρα ξέρουν καλύτερα τι σημαίνει δημοκρατία ενώ εσείς την ευτελίζετε - ουσιαστικά μια πράξη αιμομιξίας -- στη χώρα που γεννήθηκε;
Και μια ακόμα δήλωσή του Όλαφουρ Ράγκναρ Γκρίμσον: «Έχω την σταθερή εντύπωση ότι τα κόμματα στη Βουλή δεν εκφράζουν αυτή την εποχή αντίστοιχη αναλογία στο λαό». Εσείς θα κάνατε ποτέ αυτή τη δήλωση, που είναι πασιφανής σε κάθε έλληνα πολίτη;
Θα ήθελα να σας δω δίπλα στον Όλαφουρ Ράγκναρ Γκρίμσον. Έτσι για να καταλάβω τι σημαίνει γίγαντας και τι νάνος Πρόεδρος της Δημοκρατίας....
                               
http://taxalia.blogspot.com/2012/03/blog-post_4401.html

Γιατί οι κες Διαμαντοπούλου και Χριστοφιλοπούλου, ο κ. Αρβανιτόπουλος και τα κόμματά τους υποκύπτουν στις απαιτήσεις του Υπουργού του ενός μηνός;

Από τους ΑΝΤΙΛΟΓΟΥΣ (www.antilogoi.gr) Ενότητες ΠΟΛΙΤΙΚΗ, ΠΑΙΔΕΙΑ

Γιατί οι κες Διαμαντοπούλου και Χριστοφιλοπούλου, ο κ. Αρβανιτόπουλος και τα κόμματά τους υποκύπτουν στις απαιτήσεις του Υπουργού του ενός μηνός;
Του Ραφαήλ Μεν. Μαϊόπουλου

1.        Ο νέος υπουργός Παιδείας κ. Μπαμπινιώτης, ο αναπληρωτής υπουργός Παιδείας κ. Αρβανιτόπουλος (ΝΔ) και η υφυπουργός Παιδείας κα Χριστοφιλοπούλου (ΠΑΣΟΚ) δήλωσαν, σχετικά με τον νόμο για τα ΑΕΙ:
- Ο κ. Μπαμπινιώτης: «Έχω ανοίξει έναν νέο διάλογο με τις πανεπιστημιακές αρχές, με αδιαπραγμάτευτη βάση την εφαρμογή του νόμου, πράγμα που δεν αμφισβητούν και οι πανεπιστημιακές αρχές, με ό,τι βελτιώσεις απαιτηθούν για την εφαρμογή του στην πράξη…”.
- Ο κ. Αρβανιτόπουλος: «Το μήνυμα που εκπέμπουμε είναι ότι προσπαθούμε να διευκολύνουμε τα Ιδρύματα, ο νόμος θα εφαρμοσθεί και από τη Νέα Δημοκρατία, που θα προκύψει, μετά τις εκλογές. Θα δεχθούμε προτάσεις, δεν κάνουμε επιτροπή για να αλλάξουμε το νόμο».
- Η κα Χριστοφιλοπούλου: “Τον νόμο θα εφαρμόσει και το ΠΑΣΟΚ, που θα είναι πρώτο κόμμα”.
2.        Ο σκεπτόμενος πολίτης αντιλαμβάνεται ότι ο νόμος για τα ΑΕΙ που ψήφισε η Βουλή τον περασμένο Σεπτέμβριο παίρνει πλέον τον δρόμο για τις ελληνικές καλένδες.
(α) Οι πολιτικοί της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ που μας λένε πως ο νόμος αυτός δεν θα αλλάξει και πως θα εφαρμοστεί μετά τις εκλογές, μάλλον μας εμπαίζουν!
Ο νόμος (που ψηφίστηκε από 260 βουλευτές) δεν εφαρμόστηκε, επειδή τα κόμματα της παρούσας κυβέρνησης δεν θέλησαν ή δεν μπόρεσαν να αντιμετωπίσουν την αντίδραση μιας συντεχνίας του καθηγητικού κατεστημένου και μιας μειοψηφίας φοιτητοπατέρων.
Η, μέχρι και σήμερα, συμπεριφορά της αντιδρώσας στην εφαρμογή του δυναμικής μειοψηφίας δείχνει ότι, και στον “νέο διάλογο”, η μειοψηφία αυτή θα απαιτήσει την ανατροπή του ψηφισμένου νόμου και την ψήφιση άλλου, που θα εξασφαλίζει τις βλέψεις και τα συμφέροντά της.
(β) Οι κες Διαμαντοπούλου και Χριστοφιλοπούλου και ο κ. Αρβανιτόπουλος θα έχουν ασφαλώς διαβάσει την πρόσφατη πρυτανική ανακοίνωση και θα έχουν διαπιστώσει πως:
- η γενική και αόριστη δήλωση των πρυτάνεων (ότι “προσέρχονται στον διάλογο,  με γνώμονα την προστασία και διασφάλιση του δημόσιου συμφέροντος”) δεν επιβεβαιώνει τη “διαβεβαίωση” του κ. Μπαμπινιώτη, ότι δηλαδή η εφαρμογή του νόμου αποτελεί την “αδιαπραγμάτευτη βάση” του διαλόγου, την οποία “δεν αμφισβητούν οι πανεπιστημιακές αρχές” (!).
- οι πρυτάνεις με την ανακοίνωσή τους αναφέρονται μόνο στη χρηματοδότηση των ΑΕΙ και  στις “δυσλειτουργίες” του νόμου.
Θα έχουν επίσης διαβάσει τις πρυτανικές προσφυγές στο Σ.τ.Ε και θα έχουν δει σε ποιές “δυσλειτουργίες” του νόμου –που ασφαλώς θα απαιτηθεί η ανατροπή τους αναφέρεται η πρόσφατη πρυτανική ανακοίνωση.
(γ) Τι κάνει λοιπόν τρεις υπουργούς και τα κόμματά τους να πιστεύουν πως  ό,τι συνέβη μετά την ψήφιση του νόμου, τον Σεπτέμβριο, δεν θα επαναληφθεί και μετά τις εκλογές (σε σίγουρα δυσμενέστερες πολιτικά συνθήκες), αν ο “νέος διάλογος” δεν “δικαιώσει” τη δυναμική μειοψηφία;
3.         Μεταξύ αυτών που, μετά τις δηλώσεις Μπαμπινιώτη, έχουν καταλάβει πως ο νόμος για τα ΑΕΙ οδεύει προς τις καλένδες, είναι και ο κ. Γιώργος Τσεμπελής, καθηγητής Πολιτικών Επιστημών του πανεπιστημίου του Μίσιγκαν, που πριν από ένα χρόνο δέχτηκε να συμμετάσχει στο Ερευνητικό Συμβούλιο Κοινωνικών Επιστημών (του Εθνικού Συμβουλίου Έρευνας και Τεχνολογίας) και πριν από λίγες μέρες, εξ’ αιτίας των τελευταίων εξελίξεων, παραιτήθηκε από το Συμβούλιο αυτό.
Στην επιστολή παραίτησής του, ο κ. Τσεμπελής, αφού σχολιάσει την κατάσταση στα ελληνικά ΑΕΙ και την αντίδραση που ο νόμος συνάντησε μετά την ψήφισή του, παρατηρεί τα ακόλουθα που αξίζει να διαβαστούν:  
«Αυτή η διάταξη (χρήματα για ένα ΑΕΙ μπορούσε να λάβει μόνο η νεοεκλεγείσα ηγεσία του ιδρύματος) ήταν η μόνη ασπίδα που είχε ο νόμος πλαίσιο μέσα σε μια θάλασσα αναρχίας που κυριαρχεί σήμερα στα ΑΕΙ (…).
Αυτή τη διάταξη η νέα ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας την ανέτρεψε. Ο υπουργός δήλωσε ότι έχει την υποστήριξη του Πρωθυπουργού, και με δυο υφυπουργούς στο πλευρό του (έναν από το κάθε κόμμα που στηρίζει την κυβέρνηση) δήλωσε πως στόχος του είναι το πως θα εφαρμοστεί ο νόμος ο οποίος ‘συναντά προβλήματα’. Οι δυο υφυπουργοί υποστήριξαν τα λεγόμενα του υπουργού και διαφώνησαν μόνο στο αν μετά τις εκλογές ο νόμος θα εφαρμοστεί από το ΠΑΣΟΚ ή τη ΝΔ.
Τι να πρωτοθαυμάσει κανείς; Την δήλωση ότι τα πάντα γίνονται για να σωθεί ο νόμος; Νομίζει ο κύριος Μπαμπινιώτης ότι τον πίστεψε κανείς; Την ελαφρότητα του χιούμορ των υφισταμένων; Το πρόβλημα τους είναι ποιος θα βγει στις εκλογές να αναλάβει την εφαρμογή;
Οι θριαμβολογίες των πρυτάνεων που αποτελούν μέλη της νεοσυσταθείσας επιτροπής προς ‘διάσωση’ του νόμου είναι οι αλαλαγμοί των λύκων που τους εμπιστεύτηκαν ΞΑΝΑ να φυλάνε τα πρόβατα.
(Ο νόμος) ήταν μια επένδυση για το μέλλον μας και δεν φαίνεται να νοιάζεται κανείς για την ‘διάσωση’ του. Ούτε καν τα κόμματα που τον ψήφισαν”.
4.      Ερωτήματα προς απάντηση από τις κες Διαμαντοπούλου και Χριστοφιλοπούλου, τον κ. Αρβανιτόπουλο και τα κόμματά τους.
- Ο νόμος 4009/2011 για τα ΑΕΙ μπορεί να εφαρμοστεί ως έχει ψηφιστεί, ναι ή όχι;
- Αν δεν μπορεί, επειδή χρειάζεται τροποποίηση σε κάποια σημεία του, γιατί δεν λέτε ευθαρσώς ποιες ρυθμίσεις του πρέπει να αλλάξουν;
- Αν μπορεί, γιατί ανέχεστε τον μοιραίο αιφνιδιασμό του κ. Μπαμπινιώτη;
- Θεωρείτε δυσμενέστερη την (για ένα μήνα) απώλεια των υπηρεσιών του κ. Υπουργού (αν πραγματοποιούσε την απειλή παραίτησής του) από την περιπέτεια του “νέου διαλόγου” (που αμαχητί αποδεχτήκατε) ή συμβαίνει κάτι άλλο που εμείς αγνοούμε;
5.        Το μήνυμα που στέλνουν στους πολίτες τα δύο κόμματα της συγκυβέρνησης, με την άτακτη υποχώρησή τους από το πεδίο της “μάχης για την εφαρμογή του νόμου για τα ΑΕΙ”,  είναι απλό και ηχηρό:
“Ο επιμένων και βιαιοπραγών νικά και επιβάλλει τον δικό του “διάλογο” και τον δικό του ‘Νόμο’ ”! 

Διδάσκοντας στην πράξη την ανομία

Tου Πασχου Μανδραβελη

Αν μη τι άλλο έχουμε διορατικούς πρυτάνεις. Οι άνθρωποι δήλωσαν ότι ο νόμος για την ανώτατη παιδεία δεν μπορεί να εφαρμοστεί και φροντίζουν παντί τρόπω να μην εφαρμοστεί. Αφού λοιπόν, σε συνεργασία με τους αριστεροχουλιγκάνους των σχολών, εμποδίζουν τις εκλογές στα πανεπιστήμια, δηλώνουν καταφανώς ευχαριστημένοι: «Είδατε; Σας τα λέγαμε εμείς. Ο νόμος δεν μπορεί να εφαρμοστεί. Πάμε πάλι από την αρχή να συζητήσουμε τα πάντα και, σε δέκα χρόνια, έχει ο Θεός (Μπαμπινιώτης)».
Το τραγικό με την υπόθεση των ελληνικών ΑΕΙ δεν είναι η λύσσα της συντεχνίας να μην εφαρμοστεί ένας νόμος που ψηφίστηκε από τα τέσσερα πέμπτα της Βουλής. Σ’ αυτή τη χώρα έτσι κι αλλιώς καθένας κάνει ό,τι γουστάρει· χίλιοι ταξιτζήδες κλείνουν λιμάνια και αεροδρόμια· τριάντα συνδικαλιστές κλείνουν υπουργεία και το ΠΑΜΕ καταλαμβάνει ό,τι βρει πρόχειρο. Το πρόβλημα είναι ότι οι πρυτάνεις θεωρητικά ανήκουν στην πνευματική -τρομάρα μας!- ελίτ του τόπου· είναι αυτοί που πρέπει να διδάσκουν στη νέα γενιά την ιερότητα της δημοκρατίας και το απαραβίαστο των νόμων.
Αντ’ αυτών, τους βλέπουμε να διευκολύνουν τους αριστεροχουλιγκάνους σε έκνομες πράξεις και πρυτανικές αρχές να διδάσκουν με ανακοινώσεις τους ότι η παραβίαση του νόμου δεν πρέπει να αντιμετωπιστεί με τα όργανα που έχει η Δημοκρατία αλλά με τη λογική τού «άσ’ το και βλέπουμε». Μαθαίνουν στη νέα γενιά ότι για να εξασφαλίσει κάποιος τη βολή του και την εξουσία του, όλα επιτρέπονται. Κι αυτό είναι το χειρότερο προϊόν των ελληνικών πανεπιστημίων· δεν φτάνει που παράγουν αποφοίτους ικανούς (στη συντριπτική τους πλειονότητα) μόνο για πρόσληψη στο Δημόσιο, αλλά τους διδάσκουν ότι η επιτυχία στη ζωή δεν χρειάζεται δουλειά και καινοτομία. Αρκούν η συναλλαγή και η αθέμιτη πολιτική πίεση.
Η χώρα δεν έφτασε τυχαία ώς εδώ. Η εκτεταμένη διαφθορά, η διάχυτη ανομία, το δόγμα της ελάχιστης προσπάθειας με μεγιστοποίηση των απολαβών βρήκαν εύφορο έλλειμμα παιδείας για να καλλιεργηθούν. Αυτό το διεφθαρμένο κράτος, που δυναστεύει τον πολίτη, στελεχώνεται κυρίως από αποφοίτους των ελληνικών ΑΕΙ· οι δημόσιοι υπάλληλοι που λαδώνονται, οι γιατροί που παίρνουν φακελάκι από τα ελληνικά πανεπιστήμια βγήκαν. Οι φοιτητοπατέρες που διακρίθηκαν στην ανομία εντός των πανεπιστημίων έγιναν πολιτικοί και υπουργοί. Από τα νεανικά τους χρόνια τα Ελληνόπουλα μαθαίνουν το «πίεσε να φας και κάνε συναλλαγή να έχεις». Οι φοιτητικές παρατάξεις εμπορεύονται για ψήφους τις σημειώσεις των καθηγητών, το ακαδημαϊκό πρόγραμμα παράγεται με γνώμονα την ελάχιστη προσπάθεια (και αναλόγως των πιέσεων που ασκούν οι φοιτητοπατέρες) και η διαφθορά βασιλεύει· 8.000 τόνους πετρέλαιο υπεξαίρεσαν από το ΑΠΘ που τώρα διοικεί ο καπετάν Μυλόπουλος.
Τα ελληνικά πανεπιστήμια δεν δίδαξαν ποτέ το κοινωνικό ευ ζην, αλλά την ατομική ανέλιξη διά των πιέσεων στο κοινωνικό σύνολο. Οι πρυτάνεις συναλλάχθηκαν με τους πιο καπάτσους των φοιτητών ώστε να εκλεγούν, οι πρώην «βοηθοί» έρποντας και γλείφοντας ανέβηκαν στα ύψιστα αξιώματα της ανώτατης παιδείας, οι «αριστεροί» καθηγητές διδάσκουν ακόμη πόσο θεμιτή είναι η παραβίαση του νόμου αν κάποιος δηλώνει ότι έχει «καλό σκοπό».
Πολλοί λένε ότι η προκοπή μιας χώρας οφείλεται στην παιδεία της. Το ίδιο και το χάλι της...

Πείτε μας τη γνώμη σας
Σχόλια
1. Μπράβο κε Μανδραβέλη το καλύτερο άρθρο σου τα λέει όλα . Το κατάντημα αυτής της χώρας η οικονομική χρεοκοπία της , ακολούθησε την ηθική της χρεοκοπία. Και αυτή ξεκίνησε απο την παιδεία ακριβώς όπως περιγράφεις στο άρθρο σου . Μία κοινωνία χωρίς ηθική και ιδανικά με απέραντη υποκρισία ,η οποία διδάσκεται ,ακολουθεί "ιδεολογικά ",και βρίσκει πάντοτε άλλοθι σε όλες τις έκνομες ενέργειες της, απο την διεστραμμένη η παλαβή αριστερά. Ο κύριος δίαυλος που διοχετεύεται όλη αυτή η κουλτούρα και ο τρόπος ζωής είναι κυρίως μέσω των Πανεπιστημίων αλλά και και σε μικρότερη έκταση και στις υπόλοιπες βαθμίδες της δημόσιας παιδείας

2. Πρόκειται για αίσχος μεγατόννων. (1) Η κυβέρνηση δεν μπόρεσε (δηλαδή δεν ήθελε) να εφαρμόσει το νόμο. Τι περιμένει δηλαδή να στρώσουν χαλί οι πολέμιοι του νόμου, που το μόνο που δεν τους αποσχολεί είναι η εκπαίδευση?. Αυτοί που διδάσκουν δίκαιο πρώτοι και καλύτεροι δεν εφαρμόζουν το νόμο. Μπορούσε η κυβέρνηση αν ήθελε να κάνει τις εκλογές, λχ με επιστολές ή με ΜΑΤ. (2) Ο μέγας επιστήμων Υπουργός απεδείχθη πολιτικάντης της αισχίστης μορφής. Ο πρωθυπουργός αντί να τον στείλει από κει που ήλθε τον στηρίζει! δυστυχώς ο νομος τέλειωσε προς δόξα της διαπλοκής. Βέβαια όλοι λένε ότι φιάξαν επιτροπή για να εφαρμόσει το νόμο. Δεν έχουν το θάρρος να πούνε ότι φιαξανε επιτροπή για να τον θάψουν. Ο γερο Μητσοτάκης τα είπε πολύ καλά. Το χειρότερο είναι ότι δίνεται το μήνυμα ότι οι δυναμικές μειοψηφίες κάνουν ότι θέλουν.
Αλβέρτος

Τρίτη 3 Απριλίου 2012

Η Σοφία Σάλλα σε εκλόγιμη θέση στο επικρατείας της ΝΔ (!!!)


Δισέλιδη συνέντευξη σε Σαββατιάτικη εφημερίδα έδωσε η σοφια Στάικου, σύζυγος του τραπεζίτη Μιχάλη σαλλα . Σε αυτήν πέρα των δραστηριοτήτων της για την κατασκευή επτά μουσείων, αναφέρεται εκτενώς ότι εργάστηκε στο γραφείο του Κωνσταντίνου Καραμανλή κατά την διάρκεια της πρωθυπουργίας του....
Η κινητοποίηση της νομίζω, επιβεβαιώνει τη φήμη ότι θα βρίσκεται σε εκλόγιμη θέση στο ψηφοδέλτιο επικρατειας της Ν.Δ. Μετεκλογικά πιθανόν να αξιοποιηθεί στο υπουργείο Πολιτισμού. Οι τακτικοί αναγνώστες της στήλης δεν πρέπει να έχετε παράπονο!Από πέρυσι σας έχω ενημερώσει. Από την ημέρα που κάθισε στις πρώτες σειρές του Ζαππείου για να ακούσει τον Σαμαρά να αναπτύσσει τη βερσιόν νούμερο δύο…
(Από την στήλη « Έγκυρες πηγές» της «Δημοκρατίας»)
Πηγή
ΣΧΕΤΙΚΌ_ΤΑΤΟΝ
Χαμός! Reuters κατά οικογένειας Σάλα, και Τράπεζα Πειραιώς κατά Σκάι και Τέλογλου

Πρόγραμμα Ήλιος: εξαγωγή ενέργειας στην Τουρκία – Οι πρώτες αντιδράσεις

3 Απριλίου 2012, 13:05 | Εμφανίσεις: 186

Περιβάλλον Ενέργεια Οικολογία:
Ως “εθνική προτεραιότητα” χαρακτήρισε το Πρόγραμμα Ήλιος ο πρωθυπουργός Λουκάς Παπαδήμος μιλώντας στην στην ειδική ημερίδα για την ενέργεια με θέμα «Ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και ανάπτυξη υποδομών στη νοτιοανατολική Ευρώπη & το Πρόγραμμα Ήλιος», που πραγματοποιείται σήμερα στο Μέγαρο Μουσικής, Αθηνών υπό την αιγίδα του ΥΠΕΚΑ και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
“Ο ενεργειακός τομέας δίνει την ευκαιρία στην Ελλάδα να αναδειχθεί σε ενεργειακό κόμβο της Ευρώπης, αλλά και να εξάγει προς τρίτες χώρες” είπε ο κ. Παπαδήμος και πρόσθεσε πως “το Πρόγραμμα Ήλιος αντιπροσωπεύει τη βιώσιμη ανάπτυξη και θα επιτρέψει στην Ελλάδα να γίνει ο μεγαλύτερος εξαγωγέας καθαρής ενέργειας στην Ευρώπη”.

—Το σχέδιο του ΥΠΕΚΑ

Ο υπουργός Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής Γιώργος Παπακωνσταντίνου αναφέρθηκε στον ενεργειακό σχεδιασμό της χώρας ως το 2050 ο οποίος θέτει ως στόχο τη  μείωση των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου κατά 60-70% σε σύγκριση με το 2005 και την παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος από ΑΠΕ κατά 85-100%.
Όσον αφορά το Πρόγραμμα “Ήλιος”, ο κ. Παπακωνσταντίνου έκανε λόγο για δυνατότητα εξαγωγής ηλεκτρικής ενέργειας προς την Τουρκία, πέραν των ευρωπαϊκών χωρών και τόνισε πως έχουν γίνει οι απαραίτητες ενέργειες για ταχεία αδειοδότηση του σχεδίου, αλλά και την εξαγωγή των πρώτων 2.000-3.000 MW ρεύματος.
—Οι πρώτες αντιδράσεις των Ευρωπαίων
Την υποστήριξή τους προς το Πρόγραμμα Ήλιος εξέφρασαν ο Ευρωπαίος Επίτροπος Ενέργειας Γκύντερ Έττινγκερ και ο Γερμανός υπουργός Ενέργειας Νόρμπερτ Ρέτγκεν.
Ωστόσο, ο Επίτροπος έκανε λόγο για δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι επενδυτές που επιθυμούν να διοχετεύσουν κεφάλαια στην ελληνική οικονομία, ενώ ο Γερμανός υπουργός μίλησε για υψηλές εγγυημένες τιμές στην ηλιακή ενέργεια οι οποίες πρέπει να περιοριστούν.

Οι μυστικές συμφωνίες ενός Έλληνα τραπεζίτη

Με τον πρόεδρο της Πειραιώς, την σύζυγό του αλλά και τις επιχειρηματικές του ικανότητες ασχολήθηκε το Reuters το οποίο μέσα από ένα αποκαλυπτικό ρεπορτάζ ανέδειξε τις σχέσεις των οικογενειακών επιχειρήσεων του Μιχάλη Σάλλα και της τράπεζας Πειραιώς.
Ο Μιχάλης Σάλλας, εκτελεστικός πρόεδρος της Τράπεζας Πειραιώς και η σύζυγος του Σοφία Στάϊκου σύμφωνα με το ρεπορτάζ φαίνεται να είναι «ένα από τα πιο ισχυρά ζευγάρια της Ελλάδας, το οποίο αποτελεί σύμβολο των χρόνων της ταχείας ανάπτυξης που είχε η χώρα από το 2001 που εντάχθηκε στο ευρώ». Σύμφωνα όμως με έρευνα στα έγγραφα του δημοσίου, συμπεριλαμβανομένων των οικονομικών καταστάσεων και τα αρχεία ιδιοκτησίας, φαίνεται πως το ισχυρό ζευγάρι «μπορεί επίσης να είναι αντιπροσωπευτικό της έλλειψης διαφάνειας και της χαμηλής εταιρικής διακυβέρνησης που έχουν τροφοδοτήσει τα οικονομικά προβλήματα στην Ελλάδα».
Ο Σάλλας τέθηκε επικεφαλής της Πειραιώς από την κυβέρνηση πριν από 21 χρόνια, προτού η τράπεζα ιδιωτικοποιηθεί. Κατέχει περίπου το 1,5% της τράπεζας, της οποίας η τιμή των μετοχών της έχει πέσει 97%, μετά την κορύφωσή της το 2007. πέραν όμως αυτής του τη θέση, μαζί με τη σύζυγό του και τα δύο του παιδιά έχει στην ιδιοκτησία του μια σειρά από ιδιωτικές εταιρείες επενδύσεων οι οποίες σύμφωνα με τις δημόσιες εγγραφές φαίνεται να έχουν κερδίσει εκατομμύρια ευρώ από την αγορά ακινήτων σε συνεργασία με την Πειραιώς κλείνοντας συμφωνίες που δεν είχαν κοινοποιηθεί στους μετόχους.
Αυτές οι εταιρείες αγόρασαν ακίνητα σε πλούσιες περιοχές της Αθήνας και των προαστίων της και τουλάχιστον σε ένα ελληνικό νησί, με δάνεια από την Πειραιώς και στη συνέχεια, ενοικιάζονται τουλάχιστον επτά από τα κτίρια πίσω στην τράπεζα, η οποία τα χρησιμοποιούσε ως υποκαταστήματα. Η Πειραιώς αγόρασε επίσης ιδιοκτησίες από αυτές τις εταιρείες και χρηματοδοτούσε άλλους αγοραστές ώστε να αγοράσουν ακίνητα από αυτούς.
Μεταξύ των πιο ασυνήθιστων συμφωνιών ήταν οι συναλλαγές που αφορούν εταιρείες που συνδέονται με την Στάικου και τα παιδιά τους, Γιώργο και Μυρτώ, καθώς και βασικά πρώην στελέχη της Πειραιώς. Οι αμφιβολίες αυτές αφορούν την πώληση στην Πειραιώς, τον Απρίλιο του 2006, τριών διαφορετικών ιδιοκτησιών μέσω τριών διαφορετικών ιδιωτικών επιχειρήσεων. Σύμφωνα με τα στοιχεία ακινήτων, καθένα από τα ακίνητα αγοράστηκαν σε εξευτελιστικές τιμές και μετά τα μεταπωλούσε στην Πειραιώς σε διπλάσια τιμή. Σύμφωνα με έγγραφα φαίνεται πως υπήρξε τουλάχιστον 160% συνολικό κέρδος σε μετρητά δηλαδή σχεδόν 6 εκατομμύρια ευρώ, σε διάστημα μόλις τριών εβδομάδων.
Σύμφωνα με τα μητρώα περιουσιακών στοιχείων φαίνεται πως οι συμφωνίες που συνδέονται με τον Σάλλα ήταν αδιαφανής και εγείρουν ερωτήματα σχετικά με το κατά πόσο είναι «καθαρή» η σύνδεση της τράπεζας με την οικογένειά του.
Το πρακτορείο Reuters βρήκε συνολικά 11 επιχειρήσεις στις οποίες μέλη της οικογένειας Σάλλας έχουν διατελέσει στα διοικητικά τους συμβούλια. Η σύζυγος του Σάλλα υπηρέτησε σε 9 από αυτές ως διευθύντρια σε 9 από αυτές και ως πρόεδρος σε τουλάχιστον 6 επιχειρησεις. Παράλληλα, τα παιδιά τους, Γιώργο και Μυρτώ υπηρέτησαν σε 4 από αυτές τις επιχειρήσεις, ενώ ο ίδιος ο Σάλλας δεν εμφανίζεται στα διοικητικά συμβούλια καμίας από αυτές τις επιχειρήσεις.
Σε 8 από αυτές τις επιχειρήσεις φαίνεται να βρίσκεται και ο Κωνσταντίνος Λιάπης ο οποίος ήταν οικονομικός διευθυντής της Πειραιώς από το 2004 έως το 2006 ενώ από το 2006 μέχρι και το 2009 ήταν αντιπρόεδρος της τράπεζας. Ενώ και ο Στυλιανός Νιώτης, διευθυντής του τμήματος ναυτιλίας μέχρι το 2009, υπηρέτησε σε τέσσερις επιχειρήσεις.
Η εξέταση των δημόσιων καταστάσεων της Πειραιώς μέχρι το 1999 εμφανίζει μόνο δύο εταιρείες διαχείρησης ακινήτων: Ερεχθέας Επενδυτική και Συμμετοχική Α.Ε. η οποία αγοράστηκε από την Τράπεζα στα τέλη του 2009 και παρατίθεται ως νέα θυγατρική ενώ το 2004 αναφέρεται και η ΜΓΣ (που είναι τα αρχικά του Σάλλα) όπου ο ίδιος κατέχει το 73,76% των μετοχών.
Το πρακτορείο Reuters δεν ήταν σε θέση να εντοπίσει αναφορές της Τράπεζας για αγορά , ενοικίαση ή πώληση με τη συμμετοχή ιδωτικών εταιρειών παρόλο που οι δεσμοί είναι προφανείς με τον πρόεδρο και τα δημόσια έγγραφα δείχνουν ότι οι εταιρείες είχαν τακτικά επιχειρηματικές σχέσεις με την Τράπεζα.
Αρκετοί εμπειρογνώμονες επισημαίνουν ότι τέτοια συμβόλαια ενοικίασης ή πώλησης μεταξύ αυτών των εταιρειών και της Τράπεζας θα έπρεπε να αναφέρονται ως «συναλλαγές μεταξύ σχετιζόμενων μερών». Σύμφωνα με τα Διεθνή Πρότυπα Χρηματοοικονομικής Αναφοράς (IFRS) τα οποία η τράπεζα ενέκρινε το 2005 τέτοιες συναλλαγές θα έπρεπε να αγνωστοποιούνται δημοσίως στις οικονομικές καταστάσεις της, έτσι ώστε να εντοπίζονται τυχόν πιθανές συγκρούσεις συμφερόντων.
Οι καταστάσεις αναφέρουν όπως επιβάλλουν τα Διεθνή Πρότυπα τις δηλώσεις των δανείων που δόθηκαν στους διευθυντές και τα στελέχη της τράπεζας καθώς και τα μέλη των οικογενειών τους που φτάνουν τα 244 εκατ. ευρώ το 2008, 0.64% των συνολικών δανείων και προκαταβολών σε πελάτες. Αρκετές ελληνικές τράπεζες εμφανίζουν υψηλά επίπεδα αυτών των δανείων σε στελέχη.
Ο πρώην οικονομικός διευθυντής της Πειραιάώς Λιάπης είπε ότι ήταν βέβαιος ότι ο Σάλλας και η οικογένειά του είχαν κάνει τις απαραίτητες δηλώσεις όπως όφειλαν. «Ένας επιχειρηματίας έχει τις ιδιωτικές του δραστηριότητές και περιουσιακά στοιχεία που διαχειρίζεται,»δήλωσε ο Λιάπης. «Το μόνο που πρέπει να κάνει είναι να αποκαλύπτει αυτές που προκαλούν σύγκρουση συμφερόντων». Όλα είχαν καταγραφεί στις δηλώσεις της τράπεζας. Σε αντίθετη περίπτωση, νομίζετε ότι η Price Waterhouse(εξωτερικοί ελεγκτές της τράπεζας) θα υπέγραφαν τους ισολογισμούς της Τράπεζας Πειραιώς; »
Τα αρχεία για τις συγκεκριμένες εκτάσεις γης δείχνουν ότι έξι από τις εταιρείες είχαν αγοράσει τουλάχιστον 11 ακίνητα μεταξύ των ετών 1998 και 2012 για συνολικά 14 εκατομμύρια ευρώ και πως οκτώ από τις ιδιοκτησίες στη συνέχεια πωλήθηκαν.
Τα έγγραφα δείχνουν ότι πάνω από 28 εκατομμύρια ευρώ σε δάνεια, όλα από την Πειραιώς, εξασφαλίστηκαν για τα κτίρια. Ένας υψηλόβαθμος αξιωματούχος του ελληνικού υπουργείου Οικονομικών δήλωσε στο Reuters ότι ένα τέτοιο υψηλό ποσοστό δανείων σε τιμή αγοράς θα μπορούσε να αναφέρει τα δάνεια που εκδόθηκαν από την Πειραιώς χωρίς επαρκείς εξασφαλίσεις στη θέση του.
Συνολικά, 7 από τα 11 ακίνητα έχουν χρησιμοποιηθεί ή εξακολουθούν να χρησιμοποιούνται ως υποκαταστήματα ή γραφεία της Πειραιώς. Το μίσθωμα που κατέβαλλε ή συνεχίζει να καταβάλει η τράπεζα για τα συγκεκριμένα ακίνητα δεν μπορεί να προσδιοριστεί. Αλλά τα έγγραφα που βρίσκονται στα υποθηκοφυλακεία δείχνουν τρεις αναφορές σε συμβάσεις μίσθωσης από την Πειραιώς, μία για € 24.000 το μήνα, μία άλλη για € 11.400 το μήνα, και η άλλη είναι απροσδιόριστου ποσού.
Από όλες τις συναλλαγές που έγιναν με τις εταιρείες του Σάλλα, οι πιο περίεργες είναι τρεις πρωταρχικές ιδιοκτησίες στο κέντρο της Αθήνας τις οποίες αγόρασε η Πειραιώς αγόρασε τον Απρίλιο του 2006 για ένα συνδυασμένο κόστος 9,4 εκατ. ευρώ.
Μία από τις ιδιοκτησίες βρισκεται στο ισόγειο ενός κτιρίου γραφείων, ενώ οι άλλες δύο είναι σπίτια. Κάθε μία από τις ιδιοκτησίες αυτές ανήκε σε μία από τις τρεις εταιρείες: MGS, Agallon, και Ερεχθέα. Σύμφωνα με τους λογαριασμούς της εταιρείας, η Στάικου, σύζυγος του Σάλα, ήταν πρόεδρος της MGS και στο παρελθόν είχε διετελέσει διεθύντρια των άλλων δύο.
Σε κάθε περίπτωση, οι εταιρείες πώλησαν τις περιουσίες τους σε φυσικά πρόσωπα τα οποία στη συνέχεια τα μεταπώλησαν μέσα σε λίγες μέρες. Συνολικά, οι τρεις εταιρείες οι οποίες είναι συνδεδεμένες με την οικογένεια Σάλλα, δήλωσαν συνολικά 4 εκατ. ευρώ για πωλήσεις ακινήτων τους. Οι νέοι αγοραστές πούλησαν αυτές τις ιδιοκτησίες για 2,05 εκατομμύρια, 2,65 εκατομμύρια και 4,7 εκατ. ευρώ αντίστοιχα. Ο αγοραστής σε κάθε περίπτωση; Η Τράπεζα Πειραιώς.
Οι ιδιοκτησίες πωλήθηκαν στην υψηλότερη τιμή που μπορούσαν, σύμφωνα με κτηματομεσίτες , και η τιμή που καταβλήθηκε από την Πειραιώς ήταν κοντά, αν όχι και λίγο παραπάνω, στην τότε τιμή της αγοράς.
Η περίπτωση, του ισόγειου κτίσματος στην οδό Μιχαλακοπούλου 157 στο κέντρο της Αθήνας, είναι περίεργη.
Πιο συγκεκριμένα η MGS αγόρασε το ακίνητο το 2003 για 1,05 εκατ. ευρώ και ταυτόχρονα η Πειραιώς εγκρίνει ένα δάνειο ύψους 2,4 εκατομμυρίων ευρώ, ώστε να μπορέσει να αγοράσει το ακίνητο. Στη συνέχεια η MGS φαίνεται να παίρνει και άλλα μετρητά μετρητά από την Πειραιώς για να νοικιάσει το ακίνητο ως υποκατάστημα της Πειραιώς με ενοίκιο 11.454 ευρώ, σύμφωνα με μεταγενέστερα έγγραφα πώλησης.
Όταν τελικά πουλήθηκε το ακίνητο, τον Απρίλιο του 2006, η MGS έθεσε ως τιμή πώλησης τις 975.000 ευρώ. Σύμφωνα με κτηματομεσίτες «αυτή ήταν μια υπερβολικά χαμηλή τιμή για εκείνη την εποχή. Η κανονική τιμή πρέπει να ήταν γύρω στα ύο εκατομμύρια ευρώ».
Ο αγοραστής που φαίνεται στα χαρτιά ήταν ένας Λιβανέζος επιχειρηματίας με βάση βάση το Λονδίνο που ονομαζόταν Philip Moufarrige. Εννέα ημέρες μετά την αγορά του κτιρίου, ο Moufarrige πουλάει στην Πειραιώς για 2,65 εκατ. ευρώ το κτίριο. Το πρακτορείο Reuters επικοινώνησε με το δικηγόρο του Λιβανέζου επιχειρηματία ο οποίος εξήγησε ότι ενώ το διαβατήριο αλλά και τα οικογενειακά του στοιχεία τα οποία φαίνονται στα έγγραφα πώλησης ήτανε σωστά, η διεύθυνσή του στο Λονδίνο αλλά και τα χαρτιά της αγοράς ήταν λάθος. «Δεν είχα ποτέ στη ζωή μου ιδιοκτησία στην Αθήνα. Όλο αυτό έγινε εν αγνοίας μου» λέει ο Λιβανέζος επιχειρηματίας.