ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

Κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας

Απεφάσισα να σας ενοχλήσω διότι ως πολίτης νιώθω ότι βάλλομαι από κάθε πλευρά. Πρωτίστως όμως νιώθω ότι βάλλεται η αξιοπρέπεια και η λογική μου.

 

Κατάγομαι από Έλληνες πρόσφυγες του Πόντου. Γνωρίζω, όσο λίγοι δυστυχώς, το τι σημαίνει να βάλλεται η ανθρώπινη αξιοπρέπεια και η ελευθερία. Γνωρίζω και κατανοώ όσο λίγοι ίσως στην Πατρίδα μου, κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας, τον κατατρεγμό. Γνωρίζω κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας τον διωγμό, την φτώχια, την πείνα. Γνωρίζω τι σημαίνει η απώλεια γονέως σε μάχη. Ο πατέρας μου είναι ορφανός κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας από τα οκτώ του χρόνια. Γιατί ο δικός του πατέρας πότισε με το αίμα του τα άγια χώματα της Μακεδονίας μας.

 

Όλα όσα περιγράφω δεν τα γνωρίζω εκ προσωπικής πείρας αλλά από ανθρώπους, πολλούς ανθρώπους, που μου τα είπαν και μου τα ξαναείπαν, τόσες πολλές φορές που είναι σαν να τα έζησα κι εγώ μαζί τους. Δεν κουβαλάω μίσος στην καρδιά μου κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας. Πόνο και θλίψη μόνον έχω. Και για όλους αυτούς που τα έζησαν και για όλους αυτούς που τα σκηνοθέτησαν.

 

Έχω ζήσει επίσης κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας, και την οικονομική μετανάστευση. Ο πατέρας μου, για πολλά χρόνια, επέλεξε να εργαστεί εκτός Ελλάδος προκειμένου να ζήσει και ο ίδιος και η οικογένειά του.

 

Κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας. Ζήσαμε αρκετά χρόνια ΝΟΜΙΜΑ, σε περιβάλλοντα ξένα, αλλόγλωσσα, συχνά εχθρικά. Όμως ο στόχος ήταν ένας. Να ζήσουμε. Και ζήσαμε κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας με αξιοπρέπεια και με την Ελλάδα στην καρδιά μας. Ποτέ δεν προσβάλλαμε οτιδήποτε από τις χώρες που μας φιλοξένησαν. Ποτέ δεν βρεθήκαμε εκεί παρανόμως, δίχως ιατρικές εξετάσεις κι εμβολιασμούς, ποτέ δεν κάναμε κάτι που θα προκαλούσε τις εκεί αρχές και τον τρόπο ζωής. Αντιθέτως. Ζήσαμε ειρηνικά, οι γονείς μου εργάστηκαν σκληρά, σε ισλαμικό περιβάλλον, με πολύ μεγάλο πόνο ψυχής για την απουσία από την Πατρίδα, από την οικογένεια και από τους φίλους.

 

Κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας. Διάβασα το βιογραφικό σας στην προσπάθειά μου να επικοινωνήσω μαζί σας. Δεν έμαθα πολλά περισσότερα από όσα ήδη γνώριζα. Όπως επίσης δεν διάβασα πουθενά στο βιογραφικό σας για την μεγάλη αγάπη που δείξατε, λίγο καιρό πριν την εκλογή σας, προς την γλώσσα και την διατήρησή της. Πληροφορία που με κάνει να πιστεύω ότι κατά βάθος, ο Κάρολος Παπούλιας και μάλλον όχι ο πρώτος πολίτης αυτής της χώρας, διατηρεί μνήμη, διατηρεί συνείδηση, διατηρεί ελπίδα. Δεν προσβάλλω με την προηγουμένη μου φράση τον Πρόεδρο αλλά θίγω την αδυναμία του Προέδρου να δράσει ουσιαστικώς λόγω πολλαπλών επεμβάσεων διαφόρων κυβερνήσεων που πέρασαν από τον τόπο μου. Επίσης, κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας, γνωρίζω την μεγάλη αγάπη που διατηρείτε για τον τόπο σας και ιδίως για την Ήπειρο.

 

Όμως κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας. Είστε νομικός και κατέχετε, γνωρίζετε. Είστε ένα πρόσωπο με πολιτική δράση σε αυτόν τον ρημαγμένο τόπο. Είστε ένας άντρας που έδρασε δίπλα στον Αντρέα Παπανδρέου και τον ακολουθήσατε με σύνεση και μέτρο. Βρεθήκατε υπουργός εξωτερικών που σεβόταν και την ιστορία της Πατρίδος του και την αξιοπρέπεια των συμπολιτών του που τον είχαν εκλέξει.

 

Όλα αυτά κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας όμως συνέβαιναν έως εχθές. Σήμερα κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας, προετοιμάζεστε για μία δεύτερη θητεία στην Προεδρία και συγχαρητήρια γι' αυτό. Θα ήθελα όμως ως πολίτης να σας θέσω ένα καίριο ερώτημα. Τι ακριβώς εκπροσωπείτε κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας; Μήπως έναν λαό που κινδυνεύει να χάσει την ταυτότητά του; Μήπως έναν λαό που από παντού βάλλεται καθημερινώς, την μία με οικονομικά μέτρα που τον κάνουν φτωχότερο, την άλλη με άθλια τηλεοπτικά προγράμματα που τον κάνουν όλο και πιο άσκεφτο, την άλλη με διαρκείς προσβολές επί των εθνικών του θεμάτων, την άλλη με διαρκή εισροή ΛΑΘΡΟ-μεταναστών που αλώνουν εκ των έσω την εθνική του υπόσταση; Τι ακριβώς λοιπόν εκπροσωπείτε κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας;

 

Εξ όσων γνωρίζω, θεωρητικώς και βάσει Συντάγματος εκπροσωπείτε τον Ελληνικό λαό. Μήπως όμως τον είδατε κάπου κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας; Μήπως αυτόν τον καταβασανισμένο και κουρασμένο λαό χρειάζονται κάποιοι για να εξακολουθούν να πράττουν τα όσα πράττουν; Μήπως κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας πιστέψατε έστω και για μία στιγμή ότι είστε Πρόεδρος μίας χώρας δίχως ταυτότητα και δίχως ιστορία; Μήπως κύριε Πρόεδρε όλο αυτό το σύστημα της διαβρώσεως σάς έχει δηλητηριάσει κι εσάς με τον τρόπο του και με τις μεθόδους του; Γιατί εάν συμβαίνει κάτι τέτοιο κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας μάλλον διαπράττω ένα μέγιστο λάθος γράφοντας αυτήν την επιστολή. Και προς εσάς, γιατί σας προσβάλλω και προς εμένα γιατί με εκθέτω.

 

Εάν όμως κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας δεν διαπράττω λάθος. Εάν όλα αυτά που προανέφερα και θα αναφέρω παρακάτω αληθεύουν, τότε κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας, οφείλετε, έχετε ιερότατο χρέος προς τους προγόνους σας, προς τους συμπολίτες σας και προς το Σύνταγμα της Ελλάδος, της οποίας Πρόεδρος είστε, να λάβετε θέση. Να ενημερωθείτε και να σκεφθείτε.

 

Να πράξετε όπως θα έπραττε οιοσδήποτε Έλλην αρχηγός (έστω και τύποις) προκειμένου να διατρανώσει ότι οι αξίες που υποτίθεται εκπροσωπεί, είναι αξίες Έλληνος στρατιώτου, μαχίμου εκ του χώρου εφ' ω ετάχθη. Εάν κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας εξακολουθείτε να διατηρείτε έστω και μέρος των αξιών σας, οφείλετε, χρωστάτε στους συμπολίτες σας την λήψη θέσεως και την ενημέρωσή τους. Οφείλετε την λήψη αποφάσεων.

 

Γνωρίζω ότι σας ζητώ τα μέγιστα κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας. Γνωρίζω ότι η θέση που κατέχετε είναι αδύναμη από πολιτικής πλευράς.

 

Από πλευράς λόγου όμως κύριε Πρόεδρε; Είναι αδύναμη; Ο κύριος Μίκης Θεοδωράκης έλαβε θέση. Ο κύριος Στέφανος Ληναίος έλαβε θέση. Εγώ και χιλιάδες συμπολίτες μας λάβαμε θέση. Ζητάμε την πατρίδα που μας άφησαν οι πρόγονοί μας ολόκληρη κι όχι κουτσουρεμένη. Ζητάμε να κατοικείται η Ελληνική επικράτεια από Έλληνες. ΕΛΛΗΝΕΣ κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας. Αυτούς τους ξυπόλυτους που έφτιαξαν πολλάκις πολιτισμούς και τους χάρισαν σε όλη την ανθρωπότητα. Γιατί επιτρέπετε εσείς κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας την εκ των έσω άλωση; Γιατί δεν μας σέβεστε; Γιατί δεν έχετε μνήμη;

 

Γιατί κύριε πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας Έλληνας σημαίνει μεγάλος. Αγαθός. Καλός. Δημιουργός πολιτισμών και ανθρωπιάς. Είναι αυτός που αγκάλιασε κάθε πρόσφυγα που έφτασε σε αυτόν τον τόπο γιατί κι ο ίδιος υπήρξε πολλάκις πρόσφυγας. Είναι αυτός που μοιράστηκε με κάθε πεινασμένο το παξιμάδι του γιατί κι ο Έλληνας πολλάκις υπήρξε πεινασμένος. Είναι αυτός που περιέθαλψε κάθε κατατρεγμένο γιατί κι ο Έλληνας πολλάκις υπήρξε κατατρεγμένος. Είναι αυτός που συγχώρησε κάθε κακία εις βάρος του γιατί ο Έλληνας πάντα ήταν μεγαλόψυχος. Πάντα ήταν αγαθός και φιλότιμος. Πότε κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας ελάβαμε εμείς κάτι ανάλογο; Πότε κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας κάποιος ήταν τόσο μεγαλόψυχος και τόσο αδικημένος όσο ο Έλληνας;

 

Και τώρα κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας βιώνουμε μία ισοπέδωση.

 

Τώρα κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας δεν έχουμε την δυνατότητα να ζήσουμε τα παιδιά μας. Πάντα σε αυτόν τον τόπο οι άνθρωποι ήταν φτωχοί. Όμως είχαν όνειρα. Εμείς είμαστε πιο φτωχοί από ποτέ. Μας λείπει και το χρήμα και ο χρόνος και τα όνειρα. Δεν έχουμε την ικανότητα να σκεφθούμε γιατί η τηλεόραση και η παραπληροφόρηση μας νανουρίζουν γλυκά. Δεν έχουμε την δυνατότητα να μάθουμε στα παιδιά μας την ιστορία τους και την γλώσσα τους, και γιατί δεν μας την έμαθαν και λόγω ελλείψεως χρόνου, επιτρέποντας στις Φιλιππινέζες να τους μαθαίνουν την δική τους.

 

Δεν προλαβαίνουμε γιατί εργαζόμαστε νυχθημερόν. Δεν προλαβαίνουμε να τα αγαπήσουμε και να τα χαρούμε, έχοντας απόλυτο συνείδηση ότι αυτά τα παιδιά ως ενήλικες αύριο το λιγότερο που θα γίνουν είναι δυστυχισμένοι. Δεν έχουμε το κουράγιο να μιλήσουμε ή να αγγίξουμε ή να δούμε τον σύντροφό μας. Δεν γνωρίζουμε τις ανάγκες μας γιατί δεν υπάρχουμε ως άνθρωποι αλλά μόνον ως παραγωγικοί μηχανισμοί. Και ξαφνικά κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας ξυπνήσαμε. Δεχτήκαμε τόσα χαστούκια και δεν αντιδράσαμε. Αλλά τώρα ξαφνικά ξυπνήσαμε.

 

Χάσαμε την χαρά μας. Χάσαμε την ζωή μας. Χάσαμε την οικογένειά μας. Χάσαμε τα παιδιά μας. Χάσαμε τις ελπίδες μας. Όμως κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας τώρα κινδυνεύουμε να χάσουμε το ιερότερο όλων. Την ΠΑΤΡΙΔΑ. Κι αυτό από μόνο του μας ξύπνησε. Μας θύμισε ότι ΜΗΤΡΟΣ ΤΕ ΚΑΙ ΠΑΤΡΟΣ ΤΕ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΠΡΟΓΟΝΩΝ, ΑΠΑΝΤΩΝ ΤΙΜΙΟΤΕΡΟΝ ΕΣΤΙ Η ΠΑΤΡΙΣ.

 

Τώρα κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας ζούμε στην Πατρίδα μας ως διωκόμενοι. Επιθυμούμε παιδεία για τα παιδιά μας με στόχο την αξιοποίηση της ευφυίας τους και όχι την αχρήστευση του νοός τους. Αναζητούμε μία Ελλάδα Ελλάδα, ζωντανή, δίχως ρουσφέτια, προσωπικά συμφέροντα και οικονομικές ατασθαλίες. Θέλουμε μία υγιή αγροτική οικονομία, μία υγιή κτηνοτροφία, μία υγιή βιομηχανία. Πού είναι όλα αυτά κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας;

 

Όλα αυτά που δεν έκαναν οι κυβερνώντες καλούμαστε να τα πληρώσουμε με το αίμα της ψυχής μας. Καλούμαστε να φωνάξουμε, να αγωνιστούμε, να θυσιαστούμε, εάν αυτό απαιτείται, για το ιερότερο όλων. Η Πατρίς κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας δεν είναι κάτι άψυχο. Είμαστε όλοι εμείς.

 

Είναι οι παππούδες μας, οι γονείς μας, εμείς. Είναι τα παιδιά μας, είναι τα εγγόνια μας. Είναι ο ήλιος, η θάλασσα, ο ουρανός, η γη μας. Είναι το ΚΑΛΗΜΕΡΑ και το ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ. Είναι η ιστορία μας. Είναι το χθες και το αύριο. Εάν κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας δεν υπάρχει αύριο, δεν υπάρχει ελπίς, τότε δεν υπάρχει Πατρίς. Έχουμε αυτό το δικαίωμα κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας;

 

Κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας, εμείς οι πολλοί, αυτοί που ψηφίζουν και δίνουν το δικαίωμα σε κάποιους, συχνάκις άσκεφτους, να μας κυβερνούν δεν έχουμε ούτε πολιτικές βλέψεις, ούτε κυβερνητικές θέσεις επιθυμούμε, ούτε μας αρέσει που βγαίνουμε από την αφάνειά μας. Είστε έξυπνος άνθρωπος και αντιλαμβάνεστε τα τεκταινόμενα. Πιστεύω ότι έχετε την πληροφόρηση που χρειάζεστε για να αντιληφθείτε τα γεγονότα.

 

Ο κύριος Μίκης Θεοδωράκης και ο κύριος Στέφανος Ληναίος είναι δύο άνδρες που εκτέθηκαν λαμβάνοντας μία έντιμη θέση απέναντι στις τελευταίες εξελίξεις. Κι όχι μόνον αυτοί. Τα γεγονότα που αναφέρομαι είναι ευκόλως αναγνωρίσιμα. Άλωσις εκ των έσω με δύο τρόπους. Παιδεία και αλλοίωση πληθυσμιακή. Οι δύο τολμηροί άντρες που προανέφερα (και τόσοι άλλοι) τολμούν να μιλήσουν και να πάρουν θέση γιατί δεν προσβλέπουν κάπου. (Ας αφήσουμε τους κομματικούς που πάντα κάπου στοχεύουν).

 

Κανέναν μας δεν τιμάει η κατάντια μας κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας. Ουδείς εξ όσων γνωρίζω δεν χαίρεται με το να διδάσκονται τα παιδιά του μία μεταλλαγμένη ιστορία. Κανένας από όλους όσους γεννήθηκαν και πόνεσαν σε αυτόν τον τόπο και για αυτόν τον τόπο δεν γνωρίζω να παρακάμπτει την σοβαρότητα του νομοσχεδίου που πρόκειται να κατατεθεί σε λίγες ημέρες. Κανένας Έλλην πολίτης, που γνωρίζει την ιστορία του και που σίγουρα έχει κάποιον πρόγονο χαμένο ή σφαγμένο σε κάποια μάχη, δεν πρόκειται να δεχθεί την παράδοση της Ελληνικής υπηκοότητας άνευ λόγου κι αιτίας, ομαδηδόν και αδιακρίτως. Πολλώ δε μάλλον η παράδοση της Ελληνικής ιθαγενείας.

 

Κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας. Σας ζητώ, σας παρακαλώ, σας εκλιπαρώ να λάβετε μίαν απόφαση. Μίαν απόφαση ζωής. Σας ζητώ να μελετήσετε, εκ νέου εάν χρειάζεται, την ιστορία του τόπου μας. Να μελετήσετε τα έως σήμερα γενόμενα. Να μελετήσετε την εκ των έσω άλωση της ωραίας Πατρίδος μου. Της Πατρίδος σας. Και τότε κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας να μιλήσετε. Να αφυπνίσετε τους συμπολίτες σας που σκοταδιστικώς και οργανωμένα παραμένουν ανενημέρωτοι.

 

Να λάβετε θέση ως Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας. Να λάβετε θέση ως Έλλην στρατιώτης πού είστε. Εσάς θα σας ακούσουν. Θα σας προσέξουν και θα σας λάβουν υπ' όψιν τους. Γιατί είστε κι εσείς ένας στρατιώτης κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας. Ένας στρατιώτης που ετάχθη να προασπίζεται με μεγάλη ευθύνη την ΕΛΛΗΝΙΚΗ Δημοκρατία. Την Ελληνική κύριε Πρόεδρε. Την Ελληνική. ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ.

 

Δεν επιθυμούμε παρά μόνον ένα πράγμα κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας. Μόνον την Πατρίδα μας. Και νομίζω ότι την δικαιούμεθα. Την αξίζουμε. Ας μην επιτρέψουμε σε άλλον έναν, αόρατο και με πολύ χρήμα εχθρό να μας υποδουλώσει για πολλοστή φορά. Ο Φοίνιξ παρά του ότι αναγεννάται από τις στάχτες του θα πρέπει να έχει επίγνωση του ότι είναι ο Φοίνιξ.

 

Ευχαριστώ πάρα πολύ για τον χρόνο σας.

 

Κυριακή  Παπαδοπούλου

Μία Ελληνίς και μάνα που μαθαίνει στα παιδιά της την ελληνική γλώσσα και την ελληνική ιστορία.

''''''''''''''''''''''''''''''''''''

Υ.Γ.1. Δεν γνωρίζω εάν θα φθάσει η παραπάνω επιστολή σε εσάς. Θα κάνω την προσπάθειά μου αλλά δεν γνωρίζω το αποτέλεσμά της.

 

Υ.Γ.2. Την επιστολή αυτή κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας θα την δημοσιοποιήσω στο διαδίκτυο για ευνοήτους λόγους.

 

Υ.Γ.3. Δεν είμαστε ρατσιστές εμείς οι Έλληνες κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας. Είμαστε καλοί άνθρωποι κι έχουμε μνήμη. Παντού υπάρχουν εξαιρέσεις. Με προσβάλλει όμως όταν χαρακτηρίζεται ένας λαός με τέτοια ιστορία και τέτοια κατανόηση ρατσιστής. Εσάς κύριε Πρόεδρε δεν σας προσβάλλει;

 

Υ.Γ.4. Ο Μακρυγιάννης κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας δεν γνώριζε ιστορία. Γνώριζε όμως τις πέτρες. Γι' αυτές τις πέτρες αγωνίστηκαν οι ήρωες του '21. Νιώθω ότι και σήμερα, παρά το ότι υποτίθεται ότι γνωρίζουμε καλύτερη ιστορία, γι' αυτές τις πέτρες οφείλουμε να αγωνιστούμε.

 

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 28-1-2010 Γραμματα Aναγνωστων

Ιστορική διάρκεια του ελληνικού έθνους

Κύριε διευθυντά

Παλλάδιο ηθικό των Ελλήνων της γενεάς μου, η επί αιώνες πολλούς παρουσία του ελληνικού έθνους στην ιστορία της ανθρωπότητας, από τους προ Χριστού χρόνους έως την εποχή μας και με συμβολή μεγαλουργό κάποτε, αμφισβητείται και πάλι, από Ελληνες τώρα μάλιστα, και χαρακτηρίζεται έωλο θεώρημα, γέννημα του ελληνικού ρομαντισμού του ΙΘ΄ αιώνα είτε κατασκεύασμα ιδεολογικό της εκπαιδευτικής πολιτικής του νεοσύστατου κράτους.

Δεν κατονομάζω πρόσωπα, εφόσον αδυνατώ να τα επαινέσω. Δεν ανέχομαι όμως την οικτρή αυτή απάρνηση της ιστορικής αλήθειας, συνοδευμένη, άλλωστε, και από την αξίωση να εισαχθεί στα διδακτικά βιβλία της Ιστορίας.

Επικαλούμαι, λοιπόν, τα εξής προς τους διδασκάλους της Ιστορίας ή και προς το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο:

1. Ο φιλόσοφος Πλήθων, στον 15ο αιώνα, είχε ζητήσει, πριν από την Αλωση, ο τελευταίος αυτοκράτωρ της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, Κωνσταντίνος Παλαιολόγος, να ανακηρυχθεί Βασιλεύς των Ελλήνων, ώστε και να συμμορφωθεί προς την ιστορική τότε πραγματικότητα.

2. Ο πρώτος μετά την Αλωση Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως, απευθυνόμενος στους μοναχούς της Πάτμου, τονίζει προς αυτούς ότι με την περίσωση των ευρισκομένων στη Μονή χειρογράφων της αρχαίας ελληνικής γραμματείας συμβάλλουν στην επιβίωση του υπόδουλου Γένους.

3. Ο Ιανός Λάσκαρις και άλλοι Ελληνες λόγιοι στην Ιταλία, πολύ πριν από τον 19ο αιώνα, όχι μόνο διδάσκουν τα κείμενα των αρχαίων Ελλήνων, αλλά και με αμείωτο ζήλο επιδιώκουν να προκαλέσουν πολεμική επιχείρηση των Δυτικοευρωπαίων για την απελευθέρωση των συγχρόνων τους Ελλήνων.

4. Στον 17ο αιώνα, ο Ελληνας Επίσκοπος Βελιγραδίου έγραφε για τον σύγχρονό του φιλόσοφο Θεόφιλον Κορυδαλλέα ότι δεν υστερεί όχι μόνο των διάσημων τότε φιλοσόφων της Ιταλίας, αλλά και των ημετέρων φιλοσόφων της αρχαίας εποχής.

5. Ο μέγας ζωγράφος Θεοτοκόπουλος, στον 17ο αιώνα, ονομάζεται για τους Ευρωπαίους «Ελ Γκρέκο», ο Ελληνας με όσα ένδοξα υποβάλλει τότε η λέξη αυτή, ενώ και υπενθύμιζε την ύπαρξη του Γένους των Ελλήνων, μεγαλουργού άλλοτε και υπόδουλου τότε.

6. Αλλά και στον 18ο αιώνα, Ελληνες έμποροι και λόγιοι, που ζούσαν και δρούσαν στις ευρωπαϊκές χώρες, ιδιαίτερα στη σημερινή Ρουμανία, διατηρούσαν ακμαίο το ελληνικό φρόνημά τους, μάλιστα ήκμαζαν τότε οι «Αδελφότητες» Ελλήνων στην Ιταλία και σε άλλες χώρες της Ευρώπης.

7. Ο Διονύσιος Σολωμός, στον Υμνον εις την Ελευθερίαν, γραμμένον πριν να υπάρξει ακόμη ελληνικό ανεξάρτητο κράτος, όχι λοιπόν ως φερέφωνο της εκπαιδευτικής πολιτικής του, αναφέρεται σε «περασμένα μεγαλεία» και χαρακτηρίζει «σαν πρώτα αντρειωμένη» την ελευθερία, δηλαδή εμπνέεται από την ιστορική διάρκεια του ελληνικού έθνους.

8. Ο φιλελληνισμός, το υπέροχο αυτό κίνημα των ηθικά αισθαντικών Ευρωπαίων και Αμερικανών, εξηγείται μόνο από την πεποίθησή των ότι ένα μεγαλουργό στους αρχαίους χρόνους έθνος έχει εξεγερθεί για την απόσειση της επί αιώνες δουλείας του.

9. Εκφραστικότατο είναι και ό,τι διακήρυξε ο ραδιοσταθμός της Μόσχας τον Νοέμβριο του 1940: Οι Ελληνες στην Πίνδο έγραψαν νέον Μαραθώνα. Και ο ρωσικός φιλελληνισμός υπάρχει έντονος ήδη από τον δέκατο όγδοο αιώνα.

10. Δεν πρέπει να παραγνωρίζεται η συγκινητική αντοχή του ελληνικού φρονήματος συμπαγών ελληνικών πληθυσμών υπό εξουσία τουρκική επί αιώνες σε περιοχές των εσχατιών της Μικράς Ασίας και ιδιαίτερα του Πόντου, όπου η τοπική ελληνική γλώσσα διατήρησε χαρακτηριστικά στοιχεία της αρχαίας ελληνικής πολύ έκδηλα.

Η διαχρονική συνέχεια του ελληνικού έθνους, λοιπόν, είναι διάτορα μαρτυρημένη από την ιστορική πραγματικότητα και δεν είναι απλώς εφεύρημα του «ελληνικού ρομαντισμού του 19ου αιώνα», προς ιδεολογική στήριξη «εθνικών επεκτατισμών», όπως επιπόλαια γράφεται σε πρόσφατο δημοσίευμα. Στον 19ο αιώνα συζητήθηκε απλώς η «διαχρονική συνέχεια του ελληνικού έθνους» με αφορμή την αμφισβήτησή της από μη Ελληνες. Πριν δεν συζητούσαν γι' αυτήν, καθώς δεν συζητεί κανείς για τα δεδομένα και αυτονόητα.

Οι πολέμιοι της ιστορικής αλήθειας για την αδιάκοπη επί αιώνες πολλούς ύπαρξη του ελληνικού έθνους δεν επιτρέπεται να συγχέουν τη λεγόμενη συχνά «προγονοπληξία» με τη νηφάλια επίγνωση από τους σημερινούς Ελληνες των αρχαιότατων εθνικών τίτλων τους, εμπνευστική μάλλον προς εθνική αξιοπρέπεια ή και υποκινητική σε προσπάθεια για ιστορική μεγαλουργία. Στους αρχαίους Ελληνες διάχυτη κατά Ηρόδοτον ήταν η πίστη ότι «απεκρίθη εκ παλαιτέρου του βαρβάρου έθνεος το ελληνικόν, εόν και δεξιώτερον και ηλιθίου ευηθείης απηλλαγμένον μάλλον». Η πίστη αυτή όμως δεν τους εμπόδισε να μεγαλουργήσουν.

Κωνσταντινος Δεσποτοπουλος - Ακαδημαϊκός - πρώην υπουργός Παιδείας

Η ΑΓΡΟΤΟΦΤΩΧΟΛΟΓΙΑ

Παρακαλώ να διαδοθεί σε οσους περισσότερους μπορούμε.

Φτάνει η απάτη.

ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΟΡΥΦΟΡΙΚΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΚΩΜΟΠΟΛΗΣ ΝΙΚΑΙΑ  ΛΑΡΙΣΑΣ ΟΠΩΣ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ maps.google.com.

ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΑΥΤΗ ΦΑΙΝΟΝΤΑΙ ΚΑΘΑΡΑ Η ΠΕΙΝΑ, Η ΜΙΖΕΡΙΑ ΚΑΙ Η ΑΝΕΧΕΙΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΑΝΑΓΚΑΣΕΙ ΤΗΝ ΕΝΤΙΜΗ ΑΓΡΟΤΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΝΑ ΚΑΤΕΒΕΙ ΣΤΑ ΜΠΛΟΚΑ ΤΩΝ ΕΘΝΙΚΩΝ ΟΔΩΝ ΚΑΙ ΝΑ ΔΙΕΚΔΙΚΕΙ ΓΙΑ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟ ΤΗΣ ΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΥΠΑΛΛΗΛΟΥ.

 ΕΥΤΥΧΩΣ ΠΟΥ ΣΚΕΦΤΟΝΤΑΙ ΝΑ ΕΚΤΡΕΨΟΥΝ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΧΕΛΩΟ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΚΑΜΠΟ ΤΗΣ ΛΑΡΙΣΑΣ ΔΙΟΤΙ ΘΑ ΗΤΑΝ ΣΚΕΤΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΟΣΕΣ ΠΙΣΙΝΕΣ ΝΑ ΜΕΙΝΟΥΝ ΧΩΡΙΣ ΝΕΡΟ.

ΚΑΙ ΣΕ ΑΛΛΑ ΜΕ ΥΓΕΙΑ!!!!!!!!!!

Και στο βάθος Χάγη «εν κρυπτώ»

Και στο βάθος Χάγη Posted: 26 Jan 2010 09:31 AM PST Tου Σταυρου Λυγερου Ο Ταγίπ Ερντογάν ήξερε τι έλεγε όταν προανήγγειλε την επίσκεψή του στην Ελλάδα. Με την απαντητική επιστολή του, ο Γ. Παπανδρέου τον προσκάλεσε και επισήμως. Το ενδιαφέρον, όμως, στην αλληλογραφία είναι ο διάλογος κορυφής για το νέο πλαίσιο της διμερούς διαπραγμάτευσης. Ο Τούρκος πρωθυπουργός πιέζει για τη διεξαγωγή εφόλης της ύλης διαπραγμάτευσης με τη συμμετοχή των αρμοδίων υπουργών και υπό την υψηλή εποπτεία των δύο πρωθυπουργών. Εάν εγκλωβίσει την Αθήνα σε μια τέτοια διαπραγμάτευση, η τουρκική διπλωματία θα έχει κερδίσει ακόμα και εάν δεν υπάρξει συμφωνία. Η Αγκυρα δεν διεκδικεί μόνο ελληνικά κυριαρχικά και διοικητικά δικαιώματα. Διεκδικεί ευθέως και ελληνικά εδάφη, προωθώντας περαιτέρω τη θεωρία περί «γκρίζων ζωνών». Και μόνο το γεγονός ότι οι μονομερείς τουρκικές διεκδικήσεις θα τεθούν στο τραπέζι θα τις μετατρέψει στα μάτια της διεθνούς κοινότητας σε πολιτικά νομιμοποιημένες διμερείς διαφορές. Εάν κρίνουμε απ’ όσα διοχετεύθηκαν ημιεπισήμως για το περιεχόμενο της απαντητικής επιστολής, ο Ελληνας πρωθυπουργός δεν αρνείται την εφόλης της ύλης διαπραγμάτευση. Δεν υπάρχει σαφής αναφορά ότι η Αθήνα συζητάει μόνο για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας ή πιο σωστά για οριοθέτηση Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης. (Αυτή η έννοια του Δικαίου της Θάλασσας συμπεριλαμβάνει την υφαλοκρηπίδα και κυρίως δεν αφήνει ασάφειες αναφορικά με το εάν τα κατοικημένα νησιά έχουν δικαίωμα για δική τους Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη).  Ο Γ. Παπανδρέου δεν απέρριψε την πρόταση Ερντογάν για δημιουργία υψηλού επιπέδου Συμβουλίου Συνεργασίας. Με την αντιπρότασή του, όμως, ουσιαστικά επαναφέρει στο τραπέζι τη διαδικασία, που είχε ακολουθηθεί μετά την απόφαση της Ε.Ε. στο Ελσίνκι το 1999. Για την ακρίβεια, αντιπροτείνει η διαπραγμάτευση να πραγματοποιηθεί με την αναζωογόνηση των διερευνητικών επαφών. Πιο συγκεκριμένα, η διαπραγμάτευση θα πραγματοποιηθεί στη βάση χρονοδιαγράμματος και θα έχει εκ των προτέρων συμφωνηθεί ότι εάν δεν καταλήξει, οι διαφορές θα παραπεμφθούν στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης.  Η Αθήνα δεν δηλώνει ότι αποδέχεται εφόλης της ύλης διαπραγμάτευση, αλλά ουσιαστικά την έχει αποδεχθεί. Πιστεύει ότι η συζήτηση όλων των ζητημάτων στο πλαίσιο των διερευνητικών επαφών δεν νομιμοποιεί πολιτικά τις τουρκικές μονομερείς διεκδικήσεις. Στην πραγματικότητα, όμως, πρόκειται μάλλον για φύλλο συκής. Δεν σώζει τα πράγματα ούτε το γεγονός ότι στην επιστολή του ο Γ. Παπανδρέου δίνει έμφαση στον σεβασμό της εδαφικής ακεραιότητας, του διεθνούς δικαίου και των διεθνών συνθηκών.  Η ελληνική πλευρά έχει ένα διπλό στόχο: πρώτον, να καλλιεργήσει ένα περιβάλλον ύφεσης στο ελληνοτουρκικό μέτωπο. Γι’ αυτό και εμφανίζεται διατεθειμένη να συζητήσει την εφαρμογή σχετικών μέτρων. Δεύτερον, να εγκλωβίσει την Αγκυρα σε μια διαδικασία, που τελικώς οδηγεί στη Χάγη. Ο δρόμος αυτός έχει σοβαρά πλεονεκτήματα, αλλά δεν λείπουν οι παγίδες. Θα δεχθεί άραγε η Ελλάδα να θέσει την εδαφική της ακεραιότητα στην κρίση δικαστών, αποδεχόμενη την παραπομπή στη Χάγη των «γκρίζων ζωνών»; www.kathimerini.gr

Νταβούτογλου: Kαλές οι προθέσεις του Παπανδρέου.. Posted: 26 Jan 2010 07:24 AM PST Ικανοποιημένος από την απαντητική επιστολή Παπανδρέου εμφανίστηκε ο Τούρκος ΥΠΕΞ ενώ δήλωσε ότι ελπίζει σε επίσκεψη Ερντογάν εντός του α’ εξαμήνου. Aνοιχτή η Τουρκία σε πολυμερή συνάντηση για το Κυπριακό.  «Καλές προθέσεις και πολιτική βούληση περιλαμβάνει η απαντητική επιστολή του κ. Παπανδρέου, όπως ακριβώς ήταν και η επιστολή του κ. Ερντογάν», δήλωσε ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών, Αχμέτ Νταβούτογλου, αναφερόμενος στην απαντητική επιστολή του Έλληνα πρωθυπουργού, Γιώργου Παπανδρέου, προς τον Τούρκο ομόλογό του, η οποία επιδόθηκε χθες στην Άγκυρα.  Μιλώντας στο τουρκικό τηλεοπτικό κανάλι NTV, ο Αχμέτ Νταβούτογλου χαρακτήρισε την απάντηση «σε γενικές γραμμές θετική» και είπε πως ελπίζει ότι μέσα στο πρώτο εξάμηνο του έτους θα πραγματοποιηθεί η επίσκεψη του Τούρκου πρωθυπουργού, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, στην Αθήνα.  Ο Τούρκος υπουργός αναφερόμενος στην επιστολή του κ. Παπανδρέου είπε πως «πρόκειται για επιστολή, που έχει συνταχθεί με θετικό και δημιουργικό πνεύμα» και τόνισε ότι «αμφότερες οι πλευρές έχουν πολιτική βούληση. Έχουμε, επίσης, σημεία διαφωνίας, πράγμα το οποίο είναι φυσιολογικό. Το θέμα είναι να μπορούμε να συνομιλήσουμε επί των θεμάτων αυτών».  Ο Αχμέτ Νταβούτογλου απάντησε και σε ερώτηση για την επαναλειτουργία της Θεολογικής Σχολής στη Χάλκη, λέγοντας ότι «αντιμετωπίζουμε, ως πρόβλημα ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τη δημιουργία της υποδομής, έτσι ώστε οι μειονότητες και θρησκευτικές ομάδες να μπορούν να ανταποκρίνονται στα θρησκευτικά τους καθήκοντα. Στο πλαίσιο αυτό, πιστεύω ότι θα βρεθεί η καταλληλότερη λύση, αφού γίνουν οι αναγκαίες νομικές προεργασίες». Για Κυπριακό «Η Τουρκία είναι έτοιμη, οπουδήποτε και οποτεδήποτε, για πολυμερή συνάντηση, τετραμερή ή πενταμερή, στην οποία θα πάρουν μέρος ως ισότιμα μέρη οι Τουρκοκύπριοι και οι Ελληνοκύπριοι, δίχως όμως να παραβλέπεται η θέση του ΟΗΕ», δήλωσε ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας Αχμέτ Νταβούτογλου.  Μιλώντας στο τουρκικό τηλεοπτικό κανάλι NTV, ο Αχμέτ Νταβούτογλου αναφέρθηκε στη διαδικασία συνομιλιών και υποστήριξε ότι «η ελληνοκυπριακή πλευρά έχει αποκτήσει μια κακή συνήθεια μετά την επιβράβευση που είχε, αφού είπε το ‘όχι’ το 2004» και συνέχισε: «Η ελληνοκυπριακή πλευρά νομίζει ότι λέγοντας ‘όχι’ στα πάντα, θα καταλήξει στη λύση που επιθυμεί. Όσοι όμως είναι συνομιλητές μας, πρέπει να γνωρίζουν ότι η Τουρκία δεν λαμβάνει αποφάσεις κάτω από πίεση. Εμείς κάνουμε τα δέοντα για το όραμα της ειρήνης. Αλλά πρέπει να καταλάβουν ότι δεν πρόκειται να οδηγήσει πουθενά ο δρόμος της επιβολής της δικής τους λύσης (.....), στριμώχνοντας την Τουρκία. Αυτό που μπορεί όμως να γίνει είναι να εξελιχθεί η Ανατολική Μεσόγειος σε περιοχή ευημερίας της Τουρκίας, της Ελλάδας, των Τουρκοκυπρίων, των Ελληνοκυπρίων και της ΕΕ, αφού βρεθεί λύση που θα διασφαλίζει την ευημερία και την ασφάλεια των Τουρκοκυπρίων και των Ελληνοκυπρίων και τη μόνιμη σταθερότητα στην περιοχή αυτή». www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ

Ουδέν μορφώνει όσον το παράδειγμα ουδέν επιβάλλει όσον η ευπρέπεια.

Σε συνέχεια αυτών που είχα γράψει με αφορμή το άρθρο του Πάσχου Μανδραβέλη [http://sotsot36.blogspot.com/2010/01/blog-post_21.html] συμπληρώνω με τα ακόλουθα.

Τις δυο τελευταίες ημέρες τα ΜΜΕ μας κατακλύζουν με τα αναμενόμενα και προγραμματιζόμενα «μπαράζ» κινητοποιήσεων των διαφόρων επαγγελματικών κλάδων του δημοσίου τομέα ένεκα των προβλεπόμενων μειώσεων των αποδοχών τους.

Επειδή η αξιοπιστία των πολιτικών μας ταγών έχει πολλαπλώς πληγεί και προκειμένου να ανακτηθεί η αναγκαία ηγετική τους υπόσταση επιβάλλεται να δώσουν το παράδειγμα με τουλάχιστον διπλάσια μείωση των απολαβών τους, της επιβαλλόμενης και ζητούμενης μείωσης των αποδοχών και συντάξεων του λοιπού δημόσιου τομέα.

Με αυτή τους την πράξη θα αφαιρέσουν το οποιοδήποτε επιχείρημα διαμαρτυρίας από τους άμεσα ή έμμεσα θιγόμενους και σε τελευταία ανάλυση θα αποδεχθούν έμπρακτα τη βερμπαλιστική ευθύνη τους για την κατάντια που μας έχουν φέρει. Αυτοί κρατούσαν το τιμόνι διακυβέρνησης της χώρας και αναμφίβολα αυτοί είναι που μας έφεραν σ' αυτό το σημείο του «βουλιάζουμε». Αυτοί πρέπει πρώτοι να πληρώσουν το «μάρμαρο» για να ακολουθήσει και να συμπαρασταθεί αδιαμαρτύρητα και το πόπολο.

Εκτιμώ ότι αν δεν ακολουθηθεί αυτή η διαδικασία περικοπής των δαπανών των 300 και των συν αυτών, το «μπαράζ» των απεργιακών κινητοποιήσεων θα έχει ως συνέπεια την περαιτέρω επιδείνωση της οικονομικής μας καταστάσεως, εκτός αν και αυτό είναι το ζητούμενο, δηλ. η πλήρης εξαθλίωση της κρατικής μας οντότητας, ώστε η διεθνής μας παρουσία ως ανυπόληπτη να καταστεί έρμαιο της πολιτικής απληστίας των γειτόνων μας των «συμμάχων» μας.

Ελπίζω ότι οι ταγοί μας και το παράδειγμα θέλουν να δώσουν και ευπρεπείς είναι.

ΣΓΣ

Αποδέχθηκε την πρόσκληση ο Ερντογάν

Αποδέχθηκε την πρόσκληση ο Ερντογάν

Η ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ Τετάρτη, 27 Ιανουαρίου 2010 07:00

«Ελπιδοφόρα για την επίλυση των προβλημάτων» χαρακτήρισε την επιστολή του Γιώργου Παπανδρέου ο Τούρκος πρωθυπουργός, Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος αποδέχθηκε την πρόσκληση του Ελληνα ομολόγου του να επισκεφθεί την Αθήνα, μέσα στο πρώτο εξάμηνο του 2010.

ο Τούρκος πρωθυπουργός Ταγίπ Ερντογάν αναμένεται να επισκεφθεί την Αθήνα, μέσα στο πρώτο εξάμηνο του 2010.

Εξίσου θετική ήταν και η αντίδραση του Τούρκου υπουργού Εξωτερικών, Αχμέτ Νταβούτογλου, ο οποίος δήλωσε ότι η επιστολή Παπανδρέου «περιλαμβάνει καλές προθέσεις και πολιτική βούληση, όπως ακριβώς και η επιστολή του κ. Ερντογάν».

Ειδικότερα, μιλώντας στο τουρκικό τηλεοπτικό κανάλι NTV, ο Αχ. Νταβούτογλου χαρακτήρισε την απάντηση «σε γενικές γραμμές θετική» και είπε πως ελπίζει ότι, μέσα στο πρώτο εξάμηνο του έτους, θα πραγματοποιηθεί η επίσκεψη του Τούρκου πρωθυπουργού Ταγίπ Ερντογάν στην Αθήνα.

Αναφερόμενος στην επιστολή του κ. Παπανδρέου, ο Τούρκος υπουργός είπε πως «πρόκειται για επιστολή που έχει συνταχθεί με θετικό και δημιουργικό πνεύμα» και τόνισε ότι «αμφότερες οι πλευρές έχουν πολιτική βούληση. Εχουμε, επίσης, σημεία διαφωνίας, πράγμα το οποίο είναι φυσιολογικό. Το θέμα είναι να μπορούμε να συνομιλήσουμε επί των θεμάτων αυτών».

Αξίζει να σημειωθεί ότι, αύριο βράδυ, οι κ.κ. Δρούτσας και Νταβούτογλου θα έχουν δείπνο εργασίας, στο Λονδίνο, στο περιθώριο της Διεθνούς Διάσκεψης για το Αφγανιστάν, για μια πρώτη προετοιμασία της επίσκεψης του Τούρκου πρωθυπουργού στην Αθήνα.

Υπενθυμίζεται ότι, στην επιστολή του, ο Ελληνας πρωθυπουργός προτείνει, μεταξύ άλλων, αναζωογόνηση των διερευνητικών επαφών για την υφαλοκρηπίδα, με συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα και, σε περίπτωση μη επίτευξης συμφωνίας, από κοινού προσφυγή των δύο χωρών στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης. 

http://www.naftemporiki.gr/news/cstory.asp?id=1770313

Απαντήσεις Παπανδρέου στο Στρασβούργο για τα εθνικά θέματα

Τι επεσήμανε για τις σχέσεις με την Τουρκία

Απαντήσεις Παπανδρέου στο Στρασβούργο για τα εθνικά θέματα

Η ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ Τετάρτη, 27 Ιανουαρίου 2010 07:00

Με τον πλέον επίσημο τρόπο, από το βήμα της Ολομέλειας της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης ο πρωθυπουργός Γιώργος Α. Παπανδρέου, έθεσε τα μείζονα ζητήματα της εξωτερικής πολιτικής της Ελλάδας και τις θέσεις της χώρας μας επ΄αυτών.

Ο πρωθυπουργός, απαντώντας σε ερώτηση του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Δημήτρη Παπαδημούλη για την Τουρκία, τόνισε ότι κανένας δεν είναι ευχαριστημένος από την πορεία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, των ατομικών και συλλογικών ελευθεριών και του διεθνούς δικαίου από τη γειτονική χώρα.

Δηλώσεις του πρωθυπουργού για τα ελληνοτουρκικά.

Σημείωσε ότι δεν υπάρχει η αναμενόμενη πρόοδος στο θέμα της υφαλοκρηπίδας, αναφέρθηκε στην επιστολή που απέστειλε στον Τούρκο ομόλογό του και τόνισε πως πρέπει να σταματήσει η εφαρμογή βίας στις διμερείς σχέσεις από την πλευρά της Τουρκίας, χαρακτηρίζοντας «προκλητική συμπεριφορά» τις πτήσεις των τουρκικών αεροσκαφών πάνω από τα ελληνικά νησιά του Αιγαίου.

Πάντως, χαρακτήρισε θετικές τις τελευταίες δηλώσεις των κ.κ. Ερντογάν και Νταβούτογλου και δήλωσε ότι αξιολογούνται, αλλά «δεν παίρνουμε τοις μετρητοίς» όσα αποκαλύπτονται στην Τουρκία περί σχεδίων των τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων σε βάρος της χώρας μας.

Απαντώντας σε ερώτηση Τούρκου βουλευτή, ο οποίος είπε ότι ο κ. Παπανδρέου κατέχεται από αντιτουρκικά αισθήματα, ο πρωθυπουργός επεσήμανε ότι πάντοτε υποστήριξε και υποστηρίζει την ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας και ότι δεν έχει τίποτα κατά της Τουρκίας και του λαού της.

«Απλά, επιθυμούμε να έχουμε καλύτερη σχέση, κοινό ευρωπαϊκό όραμα και καλύτερη προοπτική», σημείωσε και υπενθύμισε το αποτέλεσμα της συνεργασίας των δύο χωρών την περίοδο των καταστροφικών σεισμών του 1999.

Ο πρωθυπουργός ενημέρωσε για τις εξελίξεις στις σχέσεις της Ελλάδας με την ΠΓΔΜ και απαντώντας σε ερώτηση της κας Ντόρας Μπακογιάννη, για το αν υπήρξε πρόοδος στις συναντήσεις που είχε με τον ομόλογό του, της γειτονικής χώρας Νίκολα Γκρούεφσκι, απάντησε ότι έχουν γραφτεί πολλά γι΄ αυτά, αλλά ο ίδιος θεωρεί ότι ο χρόνος είναι ώριμος για να γίνει ένα βήμα μπροστά προκειμένου να βρεθεί μια λύση κοινής αποδοχής, με σύνθετο όνομα για όλες τις χρήσεις, πλαίσιο που συνιστά και την εθνική «κόκκινη γραμμή».

Απαντώντας, εξ άλλου, σε ερώτηση βουλευτή από την ΠΓΔΜ, ο κ. Παπανδρέου τόνισε ότι η Ελλάδα δεν θέλει να παρεμποδίσει την ευρωπαϊκή προοπτική της γείτονος, αλλά να λύσει τα προβλήματα.

«Έχουμε κοινό ευρωπαϊκό μέλλον και μπορούμε να φθάσουμε σε αυτό μέσα από την Ατζέντα 2014», σημείωσε και έστειλε μήνυμα στο λαό της γειτονικής χώρας, τονίζοντας ότι «έχουμε πολλά που ονειρευόμαστε» και ζήτησε το θέμα της ονομασίας να μην είναι ένα θέμα που μας χωρίζει.

Για τη μετανάστευση τόνισε ότι η Ελλάδα αναμορφώνει τη νομοθεσία της και ανέφερε ως παράδειγμα το νομοσχέδιο που προωθείται για τη χορήγηση ελληνικής ιθαγένειας στα παιδιά των μεταναστών που γεννιούνται στην Ελλάδα. Ανακοίνωσε δε, ότι η Ελλάδα θα ενισχύσει το κράτος δικαίου, αλλά και τα σύνορά της.

http://www.naftemporiki.gr/news/cstory.asp?id=1770321

20100126 Επεκτατικός σχεδιασμός στην Τουρκία

Επεκτατικός σχεδιασμός στην Τουρκία

Η ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ
Τρίτη, 26 Ιανουαρίου 2010 07:00
?ννα Δόγα, 412 λέξεις, ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ
URL: http://www.naftemporiki.gr/news/redirstory.asp?id=1769675

«Η Finansbank θα προσθέσει στο δίκτυο της 50 καταστήματα και θα προσλάβει 1.250 νέους υπαλλήλους».

Επεκτατικός είναι ο σχεδιασμός τoυ Ομίλου της Εθνικής στην Τουρκία καθώς οι συνθήκες στην τοπική αγορά και οι προοπτικές της Finansbank επιτρέπουν την ανάπτυξη εργασιών και την αύξηση του δικτύου, χωρίς να αποκλείεται η αξιοποίηση ευκαιριών εξαγοράς.

Σύμφωνα με τον επικεφαλής της, Omer Aras, μέσα στο 2010 η Finansbank προβλέπει αύξηση των χορηγήσεών της με ρυθμό της τάξης του 23% και θα προχωρήσει σε διεύρυνση του δικτύου κατά 50 καταστήματα.

Η Finansbank αποτελεί προτεραιότητα για τη διοίκηση της Εθνικής καθώς αποτελεί τη μεγαλύτερη επένδυση του Ομίλου και στους στόχους περιλαμβάνεται η ενίσχυση της βραχυπρόθεσμης ρευστότητας με αύξηση των καταθέσεων.

Η τουρκική οικονομία

Με την τουρκική οικονομία να επανέρχεται σε ανάπτυξη, ο τραπεζικός τομέας της χώρας αναπτύσσεται επίσης. Το 2009, το συνολικό δίκτυο των τοπικών τραπεζών υπερέβη τα 9 χιλιάδες καταστήματα, εκ των οποίων 246 άνοιξαν μέσα στο έτος ενώ επίσημες πηγές προβλέπουν 400 ακόμη εντός του 2010 και 10 χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας.

Ο διευθύνων σύμβουλος της Finansbank, σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Hurriyet», προαναγγέλλει ότι η τράπεζα θα προσθέσει στο δίκτυό της 50 καταστήματα και θα προσλάβει 1.250 νέους υπαλλήλους.

Ο κ. Aras εκτιμά ότι το 2010 θα είναι καλή χρονιά για τη Finansbank και επισημαίνει ότι στα επόμενα τέσσερα με πέντε χρόνια όταν, όπως αναμένεται, ο τοπικός κλάδος θα βρεθεί έναντι εξαγορών και συγχωνεύσεων, η τράπεζα θα αξιολογεί τις ευκαιρίες και θα είναι στην πλευρά των αγοραστών.

Το μεγέθη του 2009

Οι επιδόσεις της Finansbank ήταν ικανοποιητικές το 2009 με τα καθαρά κέρδη σε επίπεδο εννεαμήνου να ανέρχονται στα 332 εκατ. ευρώ και να αντιστοιχούν στο 33% των συνολικών κερδών του Ομίλου.

H ετήσια αύξηση ήταν της τάξης του 12% παρότι οι προβλέψεις στο διάστημα αυτό υπερτριπλασιάστηκαν, με θετική εξέλιξη και την αποκλιμάκωση των καθυστερήσεων.

Πάντως, οι συνθήκες επηρέασαν την ποιότητα του χαρτοφυλακίου και ανέβασαν τον δείκτη των μη εξυπηρετούμενων δανείων στο 5,3%, με άνοδο κατά 60 μονάδες βάσης στο τρίτο ενώ από το πρώτο στο δεύτερο τρίμηνο, η αύξηση ήταν κατά 90 μ.β.

Οι ενδείξεις ανάκαμψης της τουρκικής οικονομίας καταγράφηκαν και στη ζήτηση δανείων. Η Finansbank είχε ετήσια αύξηση χορηγήσεων κατά 8% και περαιτέρω ενίσχυση ήδη από το τρίτο τρίμηνο του έτους, ενώ ειδικά η λιανική τραπεζική κατέγραψε ρυθμό αύξηση της τάξης του 27% ετησίως.

Αύξηση κατά 10% κατέγραψαν οι καταθέσεις σε τοπικό νόμισμα, ενώ η σχέση χορηγήσεων προς καταθέσεις διαμορφώνεται σε 136%, με το υπερβάλλον ύψος των χορηγήσεων να χρηματοδοτείται από μεσοπρόθεσμο δανεισμό από τις διεθνείς αγορές, εκτός Ομίλου και με λήξεις που εκτείνονται ως το 2013.

ΑΝΝΑ ΔΟΓΑ

20100126 Αντιδρούν έντονα στη «Βαριοπούλα»

Αντιδρούν έντονα στη «Βαριοπούλα»

Η ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ
Τρίτη, 26 Ιανουαρίου 2010 07:00
284 λέξεις, ΠΟΛΙΤΙΚΑ
URL: http://www.naftemporiki.gr/news/redirstory.asp?id=1769758
Με έντονο τρόπο αντέδρασε χθες ο αρχηγός των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων, στρατηγός Ιλκέρ Μπάσμπουγ, στα δημοσιεύματα του τουρκικού Τύπου και στην αποκάλυψη για σχέδιο επιβολής πραξικοπήματος, που είχε ετοιμαστεί το 2003 με την επωνυμία «σχέδιο Βαριοπούλα», λέγοντας ότι «έχει παρέλθει η εποχή των πραξικοπημάτων».

Μιλώντας σε ημερίδα στο Γενικό Επιτελείο, ο Μπάσμπουγ ανακοίνωσε ότι έχει ξεκινήσει έρευνα σχετικά με τους ισχυρισμούς, επισημαίνοντας, ωστόσο, ταυτόχρονα τα εξής: «Ένας στρατός που επιτίθεται φωνάζοντας Αλλάχ Αλλάχ, πώς μπορεί να βομβαρδίσει τζαμιά; Απευθύνομαι στους ασυνείδητους. Έχει όρια και η υπομονή των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων. Πώς μπορείτε και κατηγορείτε με αυτόν τον τρόπο τις ένοπλες δυνάμεις;»

Ο στρατηγός αναφερόταν στις αποκαλύψεις της εφημερίδας «Ταράφ», η οποία δημοσίευσε ότι το σχέδιο επιβολής πραξικοπήματος προέβλεπε, μεταξύ άλλων, και βομβαρδισμό δύο τζαμιών.

Σύμφωνα με νέο δημοσίευμα της εφημερίδας «Ταράφ», τα επιμέρους σχέδια του «σχεδίου Βαριοπούλα» προέβλεπαν εισβολή στον Έβρο. Η εφημερίδα δημοσίευσε επίσης παρουσίαση που έκανε Τούρκος συνταγματάρχης στο πλαίσιο του σχεδιασμού, κατά την οποία αναφέρεται πώς εξαναγκάστηκαν σε φυγή οι Έλληνες της Ίμβρου.

Ερώτηση στην Ε.Ε.

Το θέμα της πρόκλησης ελληνοτουρκικού «θερμού επεισοδίου» στο Αιγαίο και τη Θράκη με βάση επιτελικό σχέδιο των τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων την περίοδο 2002-2003, που αποκάλυψε τουρκική εφημερίδα, έθεσε με ερώτησή του προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή ο ευρωβουλευτής της Ν.Δ., Γιώργος Κουμουτσάκος.

Ο κ. Κουμουτσάκος επισημαίνει την έντονη ανησυχία και τον προβληματισμό που προκαλεί η αποκάλυψη αυτών των επικίνδυνων «τουρκικών σχεδιασμών» σε συνδυασμό, πρώτον, με τη συνέχιση της ισχύουσας τουρκικής πολιτικής της απειλής πολέμου κατά της Ελλάδας και, δεύτερον, την ποιοτική και ποσοτική αναβάθμιση της τουρκικής παραβατικής συμπεριφοράς στο Αιγαίο με συνεχείς υπερπτήσεις τουρκικών πολεμικών αεροσκαφών πάνω από ελληνικά κατοικημένα νησιά που αντιβαίνουν στο Διεθνές Δίκαιο και δεν συνάδουν με συμπεριφορά υποψήφιου προς ένταξη στην Ε.Ε. κράτους.

20100125 Διάλογος με την ΤΟΥΡΚΙΑ

Διάλογο εφ'όλων των διεκδικήσεων της Τουρκίας στο Αιγαίο αποδέχθηκε ο Γ. Παπανδρέου (ανανέωση 2)

 

25-01-2010 18:58:18

Μία εξέλιξη που μπορεί να αποβεί εξαιρετικά δυσμενής για τα εθνικά συμφέροντα, σημειώθηκε πριν από λίγο: Σύμφωνα με πληροφορίες ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου αποδέχθηκε την πρόταση του Ταγίπ Ερντογάν για διμερή απ'ευθείας διάλογο "εφ'όλης της ύλης" στο Αιγαίο και από εδώ και στο εξής οι εξελίξεις στα εθνικά θέματα μπορούν πλέον να οδηγήσουν μέχρι και σε αναθεώρηση των διεθνών συνθηκών που καθορίζουν την κυριαρχία της χώρας. Μάλιστα στην απαντητική επιστολή του στον Ταγίπ Ερντογάν πέρα από τον απ'ευθείας διάλογο για την επίλυση των ελληνοτουρκικών διαφορών (!) προτείνει εν συνεχεία, αν δεν "τα βρούμε", προσφυγή στην...Χάγη! Η κίνηση είναι πρωτοφανής και είναι άγνωστες οι συνέπειές της. Κατ'αρχήν τι εννοεί με την προσφυγή στην Χάγη; Εννοεί ότι μπορούν να  προσφύγουν οι δύο πλευρές μόνο για την υφαλοκρηπίδα ή για το σύνολο των διμερών προβλημάτων που υπάρχουν και έχουν προκληθεί από την επιθετικότητα της Τουρκίας; Αυτό δεν διευκρινίζεται. Διότι αν πάμε και για συνοριακές διαφορές είναι τελείως διαφορετικό το θέμα από την υφαλοκρηπίδα. Τι σημαίνει Δικαστήριο Χάγης; Σημαίνει ότι έτσι και συμφωνήσει και η Τουρκία για την προσφυγή στη Χάγη, όποια απόφαση λάβει το Δικαστήριο είναι υποχρεωμένα τα μέρη που έχουν προσφύγει να την αποδεχθούν! Αν π.χ. αποφασίσει το Δικαστήριο ότι τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου δεν έχουν υφαλοκρηπίδα και η υφαλοκρηπίδα τους αποτελεί προέκταση της υφαλοκρηπίδας της Μικράς Ασίας, είμαστε υποχρεωμένοι να το δεχθούμε. Το ζήτημα είναι ποιος θα εγγυηθεί την ανεξαρτησία των δικαστών και σε τελική ανάλυση πως αυτά που κατακτήσαμε - με την έννοια του επιτεύγματος της απελευθέρωσης μετά από 450 χρόνια τουρκοκρατίας -  με τα όπλα και με άφθονο αίμα θα τεθούν υπ'όψιν ενός ουδέτερου - στην καλύτερη περίπτωση - παρατηρητή. Δηλαδή κάποιος τρίτος θα αποφασίσει για το αν η χώρα έχει δίκαιο ή όχι; Αλλά αυτό δεν είναι το χειρότερο: Στην επιστολή σημειώνει ως προς τη συμπεριφορά της Τουρκίας στο Αιγαίο ότι ενέργειες όπως το casus belli, οι υπερπτήσεις και οι ερευνητικές δραστηριότητες στην υφαλοκρηπίδα που δεν έχει ακόμα οριοθετηθεί σύμφωνα με τους ισχύοντες κανόνες του Δικαίου της Θάλασσας «δεν βοηθούν καθόλου τη βελτίωση των σχέσεών μας» και υπογραμμίζει ότι πρέπει να αναζωογονηθούν οι διερευνητικές επαφές και να λάβουν νέα ώθηση". Δηλαδή "επειδή μας απειλείτε με πόλεμο, επειδή πετάτε επάνω από τις στέγες των σπιτιών μας με τα μαχητικά σας, επειδή κάνετε έρευνες για πετρέλαιο σε περιοχή που θεωρούμε ότι είναι δική μας, ελάτε να κάνουμε διάλογο"! Απίστευτο! Σημειώνει, ωστόσο, ότι "η διαδικασία αυτή δεν μπορεί να είναι χωρίς ημερομηνία λήξης." Δηλαδή ούτε λίγο ούτε πολύ η Τουρκία κατάφερε αυτό που ήθελε με την επιθετική της πολιτική: Να καθίσει την Ελλάδα στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων και να διαπραγματευθούμε τις απαιτήσεις της, αφού ως γνωστόν η ελληνική πλευρά δεν διεκδικεί τίποτα! Σε περίπτωση αδυναμίας επίτευξης συμφωνημένης λύσης, σε προσυμφωνημένο χρόνο που μένει να καθορισθεί, ο Γιώργος Παπανδρέου προτείνει η Ελλάδα και η Τουρκία να απευθυνθούν από κοινού στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, σύμφωνα με τους σχετικούς κανόνες του Δικαίου της Θάλασσας. Έτσι λοιπόν η Τουρκία καθίζει στο τραπέζι "με το έτσι θέλω" της Ελλάδα για να διαπραγματευθεί η τελευταία αυτά που μέχρι την έναρξη των διαπραγματεύσεων θεωρούσε δικαιώματά της. Ποια είναι τα θέματα που θέλει η Άγκυρα να συζητηθούν; Στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων θα τεθούν θέματα όπως το ιδιοκτησιακό καθεστώς των "γκρίζων ζωνών", δηλαδή νησιών και βραχονησίδων του Αιγαίου, ο αφοπλισμός των νησιών Ανατολικού Αιγαίου και Δωδεκανήσου, τα 10 ν.μ του εναέριου χώρου, η αποδοχή από την Ελλάδα  της άρνησης επέκτασης των χωρικών υδάτων πάνω από τα 6 ν.μ. κλπ. Που σημαίνει ότι στην καλύτερη περίπτωση που δεν υπάρξει ελληνική υποχώρηση και ύπαρξη συμφωνίας θα έχουν καταγραφεί επίσημα στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, όλες οι τουρκικές διεκδικήσεις. Το ακόμα χειρότερο είναι ότι αποδείχθηκε αδιέξοδη η πολιτική του "δεν διεκδικούμε τίποτα δεν παραχωρούμε τίποτα". Θα καθίσουμε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων όχι για να ζητήσουμε, έστω σεβασμό συνθηκών (διαβάστε σε άλλο σημείωμα της πρώτης σελίδας, ποία μεταχείριση επιφύλαξαν στους Έλληνες της Ίμβρου που υποτίθεται ότι προστατεύονταν από την συνθήκη της Λοζάνης, οι Τούρκοι), αλλά για να επιτύχουμε να πάψουν να παραβιάζουν τα θαλάσσια, εναέρια και ενίοτε χερσαία σύνορά μας και να μην προκαλούν. Αυτό ζητάμε μόνο... Ένα άλλο σημείο της επιστολής που χρειάζεται να προσεχθεί ιδιαίτερα είναι αυτό που αναφέρεται στις "στρατιωτικές δραστηριότητες των δύο χωρών στο Αιγαίο ως εστίες έντασης οι οποίες πρέπει να αποτραπούν"! Το Αιγαίο χωρίς τις ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις ή τουλάχιστον χωρίς τις δραστηριότητές τους (;), δηλαδή για "να μην προκαλούν εστίες έντασης"... Από εκεί και πέρα στην επιστολή αναφέρονται ως τομείς δυνητικής συνεργασίας η Ενέργεια (πετρέλαια...), το Εμπόριο και Επενδύσεις, ο Πολιτισμός, η Παράνομη μετανάστευση, η Πράσινη Ενέργεια, Περιβάλλον, Αναδάσωση και Πράσινη Ανάπτυξη, οι Υποδομές και Μεταφορές και η Καταπολέμηση του οργανωμένου εγκλήματος. Όλα αυτά υπό την προστασία της τουρκικής Αεροπορίας στο Αιγαίο, προφανώς... Κάνει τέλος μια απαρίθμηση των γενικών ενοτήτων συνεργασίας μεταξύ των δύο χώρων, αναφέροντας συγκεκριμένα τις ακόλουθες θεματικές: διμερής συνεργασία, περιφερειακή συνεργασία (Μεσόγειος, Μέση Ανατολή, Μαύρη Θάλασσα, Βαλκάνια, Καύκασος), παγκόσμια θέματα (κλιματική αλλαγή, μη διασπορά πυρηνικών όπλων, οικονομική κρίση και θεσμοί), σχέσεις ΕΕ-Τουρκίας, πρόοδος διερευνητικών επαφών και μέτρα μείωσης της έντασης και ενίσχυσης της ασφάλειας στο Αιγαίο. Κλείνοντας την επιστολή του προς τον Τούρκο Πρωθυπουργό, ο Γιώργος Παπανδρέου επαναλαμβάνει το μήνυμα ειρήνης που μετέφερε τον Οκτώβριο στον τουρκικό λαό και τονίζει ότι από κοινού με τον Ταγίπ Ερντογάν μπορούν να αλλάξουν την πορεία των Ελληνοτουρκικών σχέσεων και να τις οδηγήσουν προς ένα λαμπρό μέλλον προς όφελος των δύο λαών. Η επιστολή επιδόθηκε από τον Πρέσβη της Ελλάδας στην Άγκυρα, Φάνη Ξυδά. Στην απαντητική του επιστολή προς τον Τούρκο ομόλογό του, ο Γ. Παπανδρέου δηλώνει ενθαρρυμένος από την κοινή τους επιθυμία για βελτίωση των σχέσεων των δύο χωρών, Τονίζει δε, ότι Ελλάδα και Τουρκία πρέπει να επιλύσουν τα θεμελιώδη πολιτικά ζητήματα που παραμένουν ανεπίλυτα, ιδίως ενώπιον των μεγάλων παγκόσμιων προκλήσεων που αντιμετωπίζουμε. "Αναφορικά με το Αιγαίο, πρωταρχική προτεραιότητα της Ελλάδας είναι η δημιουργία ασφαλούς περιβάλλοντος και ατμόσφαιρας αμοιβαίας εμπιστοσύνης". Ο Έλληνας Πρωθυπουργός τονίζει "την ανάγκη σεβασμού της εδαφικής ακεραιότητας, του διεθνούς δικαίου και των διεθνών συνθηκών, τόσο των διμερών όσο και των πολυμερών, καθώς αυτές αποτελούν το πλαίσιο για το εδαφικό καθεστώς στο Αιγαίο και συνιστούν θεμέλιο προς εξασφάλιση διαρκών σχέσεων καλής γειτονίας". Τότε τι θα συζητήσουν; Αφού η Άγκυρα διαφωνεί ως προς το σύνολο των ανωτέρω θεμάτων με την ελληνική θέση και η επιδίωξή της είναι να αναθεωρηθούν οι συνθήκες.  Αναφορικά με το Κυπριακό, ο Έλληνας Πρωθυπουργός τονίζει ότι "το κλειδί για βιώσιμη λύση είναι να αφεθούν οι δύο κοινότητες να αποφασίσουν ελεύθερα για το κοινό τους μέλλον, χωρίς καμιά έξωθεν παρέμβαση ή πίεση". Περιγράφοντας τη λύση, κάνει αναφορά σε "ένα ομοσπονδιακό σχήμα με δομές που θα εγγυώνται την αποτελεσματική λειτουργία του κράτους". Ιδού και η ελληνοτουρκική ομοσπονδία στην Κύπρο... Αφού εκφράζει την υποστήριξη της Ελλάδας στην ενταξιακή προοπτική της Τουρκίας, ο Έλληνας Πρωθυπουργός κάνει ειδική αναφορά στη σημασία εκπλήρωσης εκ μέρους της Τουρκίας, των υποχρεώσεών της έναντι της Ελληνικής μειονότητας και του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Σχετικά με τη μουσουλμανική μειονότητα στη Θράκη, ο Έλληνας Πρωθυπουργός τονίζει ότι ο σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων όλων των Ελλήνων πολιτών, ανεξαρτήτως θρησκείας, πολιτιστικών καταβολών ή εθνοτικής προέλευσης, είναι αποκλειστική ευθύνη της Ελληνικής Πολιτείας και προσωπική του δέσμευση έναντι κάθε Έλληνα πολίτη. Όσον αφορά την παράνομη μετανάστευση, στην επιστολή αναφέρεται ότι η συνεργασία τόσο στο διμερές, όσο και στο Ευρωπαϊκό πλαίσιο, συμπεριλαμβανομένης της υποστήριξης της Τουρκίας προς τις επιχειρήσεις της FRONTEX, αποτελεί τον μόνο τρόπο για αποτελεσματική αντιμετώπιση του φαινομένου. Δεν αναφέρει όμως ότι η Τουρκία μέχρι σήμερα αρνείται να συμμετάσχει σε αυτή την προσπάθεια με αποτέλεσμα η λαθρομετανάστευση να έχει εξελιχθεί στην κορυφαία ασύμμετρη απειλή για τη χώρα. Στο πλαίσιο αυτό, ο Έλληνας Πρωθυπουργός προτείνει την οργάνωση μιας επίσημης επίσκεψης σε πρωθυπουργικό επίπεδο και προσκαλεί τον κ. Ερντογάν να επισκεφθεί τη χώρα μας, τονίζοντας ότι τα δύο υπουργεία Εξωτερικών θα πρέπει να καθορίσουν μια κατάλληλη ημερομηνία πιθανώς πριν το καλοκαίρι. Είναι βέβαια η πρώτη φορά που Έλληνας πρωθυπουργός δέχεται διάλογο εφ΄όλων των διεκδικήσεων της Τουρκίας... Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

 Σχόλιο

Προϋπόθεση της οποιασδήποτε συμφωνίας είναι η ύπαρξη διαφωνίας μεταξύ των μερών.

Η Τουρκία κατά παγίαν τακτικήν συνομιλεί και αν "υποχωρούσα" συμφωνεί σε κάποια σημεία ή θέματα μετά την οποιαδήποτε "συμφωνία" αγνοεί τις τυχόν τακτικές της υποχωρήσεις προκειμένου να επιτευχθεί η "συμφωνία" και κρατάει μόνον τις τυχόν υποχωρήσεις τους ετέρου των συμβαλλομένων.

Αυτά που πιστεύω ότι γνωρίζουν και οι πλέον απλοί πολίτες αυτής της χώρας, είμαι βέβαιος ότι τα γνωρίζουν και οι επαΐοντες.

Κατόπιν αυτού, εκτιμώ ότι συνομιλίες δεν είναι δυνατόν να συντελεστούν αν δεν γίνουν αμοιβαία αποδεκτές αυτονόητες προϋποθέσεις. Π.χ. άρση του casus belli, αποδοχή των κανόνων του Διεθνούς Δικαίου Θαλάσσης (Montego Bay, UNCLOS 10.12.1982) [το θεωρώ απίθανο επειδή δεν το έχει υπογράψει και επειδή από την εποχή της διαμορφώσεως του ΔΔ Θαλάσσης επεδίωκε και επέμενε στην θέση equity (Equity theory, on the relations and perceptions of fairness in distributions of resources within social and professional situations) δηλ. ελάτε να τα μοιράσουμε. Μ' αυτή την προϋπόθεση πάμε σε συζητήσεις; Επίσης θα πρέπει, να τεθεί ως προϋπόθεση, να επανέλθουν όλες οι παραβιάσεις της Συμφωνίας της Λωζάνης στην προτέρα τους συμφωνηθείσα κατάσταση (Ιμβρός, Τενεδος κλπ), να γίνει σεβαστή η Ιταλοτουρκική συμφωνία χαράξεως των θαλασσίων συνόρων από Καστελόριζο μέχρι Σάμο και να εφαρμοστεί η ίδια λογική για τη χάραξη της οριογραμμής από Σάμο μέχρι Έβρο π. (το 1972 που έγινε προσπάθεια χαράξεως οριογραμμής μήκους 6 ν.μλ. στην προέκταση των εκβολών του Έβρου π. --δεν υπάρχει οριοθετημένη οριογραμμή συνόρων στον Έβρο, γενικώς το σύνορο είναι ο οφιοειδής Έβρος-- δεν τελεσφόρησε και επειδή δεν υπήρξε συμφωνία στην κατεύθυνση της οριογραμμής των 6 ν.μλ.).

Κατά την γνώμη μου πολλές πρέπει να είναι οι προϋποθέσεις. Εν εναντία περιπτώσει θα εκληφθούν ως κεκτημένα τα μέχρι σήμερα αμέσως ή εμμέσως διεκδικούμενα από την Τουρκία.

Η Χάγη δεν είναι για τα δεδομένα από τις διεθνείς συνθήκες και δεδικασμένα, είναι για θέματα που υπάρχουν αμφιβολίες ως προς την ερμηνεία τους.

Ουτοπικές επιδιώξεις.

Αρκετά.

ΣΓΣ

H Ελλάδα το βολικό θύμα της αμερικανο-γερμανικής διαμάχης;

Στο μάτι του κυκλώνα

Δευτέρα, 25 Ιανουάριος 2010 00:52

Η Ελλάδα στο επίκεντρο της αμερικανό-ευρωπαϊκής διαμάχης, τα σφάλματα μας, οι
«αλλότριες» ευθύνες και ο υπερπληθωρισμός ομολόγων, ο οποίος φαίνεται να
εξελίσσεται σε μία καταστροφική πανδημία

Αν μας ρωτούσε κανείς, λίγες ημέρες πριν, σχετικά με την τάση του αμερικανικού

δολαρίου, με τη διαμόρφωση καλύτερα της ισοτιμίας του σε σχέση με το ευρώ, θα
απαντούσαμε (εσφαλμένα αλλά χωρίς δεύτερη σκέψη, εντελώς σίγουροι δηλαδή), ότι σύντομα
θα «εισπράτταμε» δύο δολάρια, για κάθε ευρώ που θα «πουλούσαμε».Τα
προβλήματα της Οικονομίας των Η.Π.Α. ήταν και είναι τόσο μεγάλα (υπερχρέωση,
τεράστια ελλείμματα, αποβιομηχανοποίηση, ανεργία κλπ), που μόνο με την συνεχή
εκτύπωση νέων χαρτονομισμάτων (πληθωριστική αντιμετώπιση των χρεών), καθώς
επίσης με την ανεξέλεγκτη έκδοση ομολόγων του δημοσίου (χωρίς φυσικά
αντίκρισμα), θα μπορούσαν να «συγκρατηθούν» - έστω για εκείνο το χρονικό
διάστημα που θα χρειαζόταν η παγκόσμια Οικονομία για να ανακάμψει (εάν
υποθέσουμε ότι θα εμποδιστεί, ή έστω θα μετριασθεί κάπως, ο ρυθμός της
αναδιανομής εισοδημάτων προς όφελος της Ασίας κυρίως).  

Ο «τρίτος δρόμος» φυσικά θα ήταν ο δρόμος του Ναπολέοντα, έτσι όπως

τον είχανε αναφέρει στο άρθρο μας «Καταγραφή
Ενεργητικού»: “…Μας θυμίζει την περίοδο της Γαλλικής επανάστασης,
όπου η υπερχρέωση οδήγησε τη Γαλλία στην εκτύπωση ομολόγων (assignments –
θεωρούνται οι πρόγονοι των σημερινών subprimes), για αρχική εγγύηση
(αντίκρισμα) των οποίων χρησιμοποιήθηκε ακόμη και η κατασχεμένη περιουσία της
εκκλησίας. Η χώρα, για να ξεφύγει από την «παγίδα του χρέους», τύπωνε συνεχώς
νέα ομόλογα, με αποτέλεσμα το 1790 να ευρίσκονται 800 εκ. σε κυκλοφορία, το
1793 ήδη 2 δις, το 1795 να φτάνουν τα 7,3 δις και ένα χρόνο μετά να γίνονται
περισσότερα από 30 δις! Τελικά, ανέλαβε τη διοίκηση ο Ναπολέων (1799), ο οποίος
απάντησε όταν ρωτήθηκε σχετικά με το πώς θα σταθεροποιούσε οικονομικά τη Γαλλία
«Πληρώνω μετρητοίς ή καθόλου» - τα αποτελέσματα, οι πόλεμοι που διεξήγαγε δηλαδή, μας είναι γνωστά”.
Οι Η.Π.Α. είναι ασφαλώς σε θέση να μιμηθούν το Ναπολέοντα, χωρίς φυσικά κάτι
τέτοιο να σημαίνει ότι θα το κάνουν.

Από την άλλη πλευρά, εάν μας ρωτούσε ξανά κάποιος σχετικά με τη θέση της Ελλάδας στην

παγκόσμια αγορά, πόσο μάλλον εάν ήθελε να μας πείσει ότι είναι
το κέντρο της, σίγουρα θα τον «διακωμωδούσαμε» - επίσης
εσφαλμένα, αλλά χωρίς δεύτερη σκέψη. Τεκμηριώνοντας τα σφάλματα μας διαπιστώνουμε
κατ' αρχήν ότι η χώρα μας, θύμα και θύτης μαζί μίας παράδοξης συγκυρίας,
ευρίσκεται την ίδια χρονική στιγμή στο στόχαστρο δύο μεγάλων, αντιμαχόμενων
δυνάμεων:

(α)  των
Η.Π.Α. (σε συνεργασία πάντοτε με τη Μ. Βρετανία – το εξωτερικό χρέος των Η.Π.Α.
ξεπερνάει τα 15 τρις $, ενώ της Μ. Βρετανίας είναι συγκριτικά πολύ υψηλότερο,
με πάνω από 10 τρις $), έτσι όπως αυτές εκφράζονται από τον μονοπωλιακό
καπιταλισμό με έδρα τη Wall Street και

(β)  της Γερμανίας – στα πλαίσια των προσπαθειών της να ηγηθεί της «Ενωμένης Ευρώπης»,

δοκιμάζοντας στην πράξη την «ειρηνική διείσδυση» (υπενθυμίζουμε εδώ τον Keynes,
ο οποίος αναφέρει, σε ένα από τα βιβλία του, το πολιτικό σχέδιο της Γερμανίας, το οποίο απέβλεπε στη δημιουργία μία ευρωπαϊκής οικονομικής ζώνης, κυρίως στην Κεντρική Ευρώπη, η οποία θα
υπάγονταν στη σφαίρα της οικονομικής επιρροής της - άρθρο μας «Ο αδύναμος κρίκος»).

Η «επιλογή» της Ελλάδας, η απάντηση δηλαδή στην ερώτηση γιατί προτιμήθηκε η χώρα

μας από τις δύο αντιμαχόμενες «δυνάμεις», γιατί αυτή δηλαδή και όχι κάποια
άλλη, είναι μάλλον προφανής σε όλους τους υπεύθυνους Πολίτες – στην πλειοψηφία
των Ελλήνων. Αναμφίβολα, λόγω της διαχρονικής «ποιότητας», των δοκιμασμένων «ικανοτήτων» και του «ήθους» των δημοσίων λειτουργών της (η «περίοπτη» θέση μας στην διεθνή κατάταξη, όσον αφορά τα
επίπεδα διαφθοράς, είναι δυστυχώς αποκαλυπτική). Γνωρίζοντας βέβαια
ότι, αφενός μεν η Ελλάδα είναι το παλαιότερο πολιτισμένο κράτος του «δυτικού»
κόσμου, αφετέρου δε την «εν ροή» θεωρία του Πλάτωνα (σύμφωνα με την οποία όσο
κανείς απομακρύνεται χρονικά από τους «τέλειους απογόνους», τόσο αυξάνεται η
«παρακμή»), ίσως η κατάσταση μας να αιτιολογείται - καθώς επίσης να τεκμηριώνει
το ότι, προηγείται η πλήρης καταστροφή των υπαρχόντων δομών, εάν θέλει κανείς
να επιτύχει τη ριζική αλλαγή μίας ανάλογης κοινωνίας.      

Η ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΟ ΣΤΟΧΑΣΤΡΟ ΤΩΝ Η.Π.Α.
Όσον αφορά το πρώτο, τις Η.Π.Α. δηλαδή, φαίνεται ότι η χώρα μας έχει επιλεχθεί,

αποτελεί τον έμμεσο στόχο καλύτερα, μίας «κατά μέτωπο» επίθεσης εναντίον του
ευρώ – της Ευρωζώνης αργότερα, με όλα όσα κάτι τέτοιο συνεπάγεται. Στα πλαίσια
αυτού του, καταπληκτικού στη «σύλληψη», σχεδιασμού της Wall Street, ο διευθυντής του τμήματος κρατικών αναλύσεων της Fitch, ο 46χρονος κ. Brian Coulton (έχει
εργασθεί στο παρελθόν για το «βρετανικό θησαυροφυλάκιο», ενώ ήταν υπεύθυνος
στην Fitch για την αξιολόγηση της Κίνας, της Ιαπωνίας,
του Χονγκ Κονγκ και των Φιλιππίνων), ανακοίνωσε επίσημα μία Τρίτη μεσημέρι ότι:
«Υπάρχουν αμφιβολίες σχετικά με τις
μεσοπρόθεσμες προοπτικές των δημοσίων Οικονομικών της Ελλάδας».
Με λίγα λόγια δηλαδή, έστρεψε τον αντίχειρα προς τα κάτω, σαν άλλος Νέρωνας,
καταδικάζοντας τη χώρα μας.   

Λίγα δευτερόλεπτα αργότερα, εμφανίσθηκε στις οθόνες πολλών τραπεζών ανά τον κόσμο η

ένδειξη: «Η Fitch υποβαθμίζει την αξιολόγηση της Ελλάδας σε BBB+». Η είδηση «υιοθετήθηκε» αμέσως
από όλους τους υπολογιστές, οι οποίοι είναι συνδεδεμένοι με το πληροφοριακό
σύστημα της Bloomberg - με αποτέλεσμα να προωθηθεί
«ακαριαία» σε χιλιάδες τράπεζες, σε ασφαλιστικές εταιρείες, σε
χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς και σε έναν μεγάλο αριθμό επενδυτών, οι οποίοι
παρακολουθούν ανελλιπώς τις ανακοινώσεις του διεθνούς αυτού οικονομικού δικτύου
πληροφόρησης.

Η αξιολόγηση της Fitch ουσιαστικά μεταφράζεται ως εξής: «Προσοχή, κίνδυνος χρεοκοπίας» - ενώ

για πρώτη φορά μία χώρα της Ευρωζώνης «υποβιβαζόταν» σε «ΒΒΒ+» (η Ρωσία
πρόσφατα «αναβαθμίσθηκε» σε ΒΒΒ+).
Αμέσως μετά λοιπόν ξεκινούν οι διεθνείς επενδυτές να πουλούν ομόλογα του
Ελληνικού Δημοσίου, χωρίς καμία δεύτερη σκέψη. Άλλωστε, σύμφωνα με τον κ. Coulton: «Ο τρόπος με τον οποίο η Ελλάδα διαχειρίζεται τα δημόσια ταμεία της είναι “ιδιαίτερος” – ο προϋπολογισμός της είναι εκτός ελέγχου».                    

Στη συνέχεια, πολλά συνταξιοδοτικά ταμεία, καθώς επίσης επενδυτικά κεφάλαια, «υποχρεώνονται» να πουλήσουν όλα τα Ελληνικά ομόλογα που έχουν στα χαρτοφυλάκια τους - επειδή θεσμικά δεν τους επιτρέπεται να τοποθετούνται σε «επικίνδυνα» χρηματοπιστωτικά προϊόντα. Όλοι μαζί τώρα, κυρίως τα Hedge funds και οι ερδοσκόποι, «στοιχηματίζουν» εναντίον των Ελληνικών ομολόγων, ενώ οι μεγάλες τράπεζες συστήνουν στους ιδιώτες πελάτες τους να αποσύρουν τα χρήματα τους από την Ελλάδα.
Φυσικά, από τη στιγμή εκείνη και μετά, η πώληση κρατικών ομολόγων εκ μέρους του Ελληνικού δημοσίου δυσχεραίνει τα μέγιστα - τα επιτόκια δανεισμού αυξάνονται απότομα και τα ασφάλιστρα έναντι δανειακών κινδύνων (CDS) σύντομα ξεπερνούν τα αντίστοιχα για την Αργεντινή, τη Ρουμανία, τη Βουλγαρία και το Καζακστάν. Για ένα

πενταετές ομόλογο σε δολάρια, η ασφάλεια κόστιζε, σύμφωνα με την Bloomberg,
στις 21.01.2010 (όταν έγινε γνωστό ότι η Ελλάδα οφείλει να αποπληρώσει μέχρι
τον Ιούλιο 27 δις €), το ποσόν των 343 μονάδων βάσης – δηλαδή, για κάθε 100 εκ.
$ πλήρωνε κανείς 3,43 εκ. $ ασφάλιστρα (σύμφωνα με εκτιμήσεις του διευθυντή
Οικονομικών της Εθνικής Τράπεζας,
η επιβάρυνση στο φετινό κόστος χρηματοδότησης των Ελληνικών τραπεζών, από την
άνοδο των spreads, μπορεί να ανέλθει σε 500 εκ.
€ – όσα χρειάζονται δηλαδή οι αγρότες που διαδηλώνουν, κλείνοντας τους δρόμους
της χώρας μας).

Οι Η.Π.Α. λοιπόν (η Wall Street, το Κεφάλαιο – ο κυρίαρχος του σύμπαντος), είχαν

ανακαλύψει το «Δούρειο Ίππο»,
με τη βοήθεια του οποίου θα εισέβαλλαν στο «απόρθητο κάστρο» της Ευρωζώνης.
Έτσι, κατάφεραν με μία απλή, υψηλού επιπέδου μεν, αλλά πανεύκολη ουσιαστικά
κίνηση «ρουά ματ» (την οποία
«δρομολόγησαν» περίτεχνα, μέσω των δικών τους εταιρειών αξιολόγησης – δεν είναι
δυνατόν να εμπιστεύεται κανείς την «ειλικρίνεια» τους, όταν η μία από αυτές
«επιμένει» να μας αξιολογεί με το βαθμό που απαιτείται για να αγοράζει η ΕΚΤ τα ομόλογα μας, ενώ οι άλλες δύο όχι !), να λύσουν «ως δια μαγείας» όλα τους τα προβλήματα. Μπορούν δηλαδή ταυτόχρονα:

(α)  να εκτυπώνουν αφειδώς χρήματα, περιορίζοντας πληθωριστικά το εξωτερικό χρέος τους

(πληρώνουν σε δολάρια, με ουσιαστικό κόστος το χαρτί, την «πρέσα» και τους
εργάτες),

(β)  να αυξάνουν, με τη βοήθεια του («εσωτερικού» πλέον) πληθωρισμού, τη χαμένη

ανταγωνιστικότητα τους διεθνώς – άρα τις εξαγωγές (πραγματική μείωση των
αμοιβών των αμερικανών εργαζομένων, μείωση του κόστους λειτουργίας των
επιχειρήσεων τους κλπ),

(γ)  να ισχυροποιούν την ισοτιμία του δολαρίου (παρά την «κλωνοποίηση» των

χαρτονομισμάτων τους), πιέζοντας το ευρώ, μειώνοντας το κόστος των εισαγωγών
τους (ειδικά του πετρελαίου) και αυξάνοντας το κόστος των εισαγωγών των
ανταγωνιστών τους  - της Ευρωζώνης δηλαδή,

(δ)  να ενισχύουν τις προϋποθέσεις περαιτέρω διατήρησης του νομίσματος τους σαν

παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα,

(ε)  να περιορίζουν τους φόβους των δανειοδοτριών χωρών τους (Κίνα, Ιαπωνία κλπ), οι

οποίες δεν βλέπουν πλέον να μειώνεται η αξία των επενδύσεων τους σε ομόλογα του
αμερικανικού δημοσίου και σε δολάρια, καθώς επίσης πάρα πολλά άλλα (χρηματιστηριακές αξίες κλπ), τα οποία θα έπρεπε κανείς να αναλύσει ακόμη περισσότερο, εάν θα ήθελε να έχει μία πιο ολοκληρωμένη

εικόνα. Η πρόσφατη έκθεση (21.01.10) της Goldman Sachs, η οποία αναφέρεται στο χρέος της Ελλάδας το 2030
(!), ενώ ταυτόχρονα είναι μία από τις τράπεζες που συμμετέχουν στο κοινοπρακτικό δάνειο των 5 δις € με το τοκογλυφικό επιτόκιο (περί το 7% –6%+1%), το οποίο ζήτησε η Ελλάδα (μαζί με την DeutscheBank), συμπληρώνει χαρακτηριστικά τη θέση μας: «Σε επίπεδα έως και 200% του ΑΕΠ θα μπορούσε να «εκτοξευθεί» το ελληνικό δημόσιο χρέος έως το 2030 (σήμερα έχουμε 2010!!), εάν οι σημερινές δημοσιονομικές πολιτικές
διατηρηθούν, σε συνδυασμό με τις υπάρχουσες δημογραφικές τάσεις».  

Βέβαια, η πρόσφατη «επίθεση» του αμερικανού προέδρου εναντίον των τραπεζών, εάν υποθέσουμε ότι είναι ειλικρινής και όχι για το «θεαθήναι», θα μπορούσε να «εξουδετερώσει» πολλά από τα πλεονεκτήματα που δημιουργήθηκαν από την Wall Street για το δολάριο, αλλάζοντας εντελώς την εικόνα. Όμως, ακόμη και τότε, η Ελλάδα θα παραμείνει στο «προσκήνιο», αφού η δυσμενής «αμυντική» θέση της δεν εξυπηρετεί μόνο τα συμφέροντα των Η.Π.Α., αλλά πολλών άλλων χωρών.

Η ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΟ ΣΤΟΧΑΣΤΡΟ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ

Όσον αφορά τώρα τη Γερμανία, αναζητούσε ανέκαθεν το «ιδανικό υποψήφιο κράτος, για τον παραδειγματισμό των υπολοίπων χωρών της Ευρωζώνης» (άρθρο μας από τις 12.04.2009) – χωρίς βέβαια να υποψιάζεται τις εκπληκτικές «σκακιστικές» κινήσεις των Αμερικανών. Όπως είχαμε διαπιστώσει τότε: “12.04.2009….Από την άλλη πλευρά, ο μεγαλύτερος εχθρός του Ευρώ, αυτός που «εκ των έσω» απειλεί τη διαφαινόμενη μελλοντική κυριαρχία του, είναι η ενδεχόμενη απώλεια της συνοχής των χωρών της ΕΕ που διαθέτουν ήδη το κοινό νόμισμα - δευτερευόντως η μη τήρηση του Συμφώνου Σταθερότητας των οικονομιών κάποιων μελών της (ελλείμματα προϋπολογισμών άνω του 3% - μείωση των δημοσίων χρεών σε σχέση με το εκάστοτε ΑΕΠ).
Πιθανότατα, με απώτερο στόχο την αποσταθεροποίηση του ευρώ, «υποκινούνται» πολύ έξυπνα ακόμη και οι χώρες της Ανατολικής Ευρώπης που δεν το έχουν ακόμη υιοθετήσει (από το ΔΝΤ - βλ. Η.Π.Α., με αφορμή την «οικονομική κρίση»), να συμπεριληφθούν επειγόντως στην Ευρωζώνη, ανεξάρτητα από το εάν πληρούν τα κριτήρια ή όχι. Φυσικά, πολύ σωστά, ο Γερμανός υπουργός οικονομικών απέκλεισε αμέσως το ενδεχόμενο αυτό, για το οποίο «πιέσθηκε» πρόσφατα από την Πολωνία και την Ουγγαρία.  
Οι χώρες τώρα της Ευρωζώνης που παρουσιάζουν ήδη μεγάλα προβλήματα στους παραπάνω δείκτες οικονομικής ευρωστίας, είναι η Ελλάδα, η Ιταλία, η Ισπανία και η Ιρλανδία. Η Ιταλία όμως, η μοναδική που έχει μεγαλύτερο χρέος από εμάς σε σχέση με το ΑΕΠ της, είναι μεγάλη χώρα, συμμετέχει στην Παγκόσμια Κυβέρνηση (G20) και ο πολιτικός ηγέτης της είναι πολλαπλά ισχυρός (ΜΜΕ κλπ). Επομένως, δεν μπορεί να «ενοχληθεί» σοβαρά, σε σχέση με την μη τήρηση του Συμφώνου, ενώ η Ισπανία προστατεύεται σχετικά από τη Γερμανία και η Ιρλανδία από την Αγγλία, για διάφορος ειδικούς λόγους. Με δεδομένη πλέον
(α)  τη σπουδαιότητα του ευρώ για την Ευρώπη και ειδικά για τη Γερμανία (για την οποία ήταν ανέκαθεν προτεραιότητα το ισχυρό ευρώ, σε αντίθεση με τη Γαλλία, για την οποία προηγείται η ανταγωνιστικότητα των εξαγωγικών προϊόντων της και η χαμηλή ανεργία – ο «γαλλογερμανικός άξονας» έχει αρκετά κοινά, αλλά

ακόμη περισσότερες διαφορές), καθώς επίσης

(β)  σε συνδυασμό με τη έμφυτη συνήθεια της Γερμανίας να τιμωρεί κάποιους για παραδειγματισμό (όπως πρόσφατα έκανε με τον Πρόεδρο των γερμανικών ταχυδρομείων κύριο K. Zumwinkel, προσωπικό φίλο της κυρίας Merkel), η ιδανική «υποψήφια χώρα» για παραδειγματισμό των υπολοίπων δεν είναι άλλη από την Ελλάδα. Έτσι λοιπόν, η χώρα μας τοποθετήθηκε στο στόχαστρο της Γερμανίας, όπως συμπεραίνεται, μεταξύ άλλων, από πρόσφατο άρθρο (06.04.09) του Spiegel. Στο κείμενο αυτό η χώρα μας εξευτελίζεται στην κυριολεξία, ήδη από τον υπότιτλο: «Η Αθήνα ευρίσκεται πριν από τη χρεοκοπία, παρά το ότι η οικονομική κρίση δεν έχει ακόμη ξεσπάσει στη χώρα, με ολόκληρη τη μανία της. Τώρα εκδικείται η αδυναμία αλλαγής».
Στα πλαίσια λοιπόν της αναζήτησης της αυτής «ανακάλυψε» δυστυχώς την Ελλάδα, επιτυγχάνοντας απόλυτα το στόχο της. Όπως ήδη φαίνεται, η Πορτογαλία έχει πεισθεί από το «κακό παράδειγμα», αφού η κυβέρνηση της επιδιώκει την κατάρτιση του προϋπολογισμού από κοινού με την αντιπολίτευση - με το γνωστό πια σκεπτικό

«Να μην καταλήξουμε σαν την Ελλάδα» (η Ιρλανδία επίσης, κρίνοντας από τα δραστικά μέτρα περικοπής δαπανών που έλαβε).

Όμως, η Γερμανία πιθανότατα δεν αξιολογεί σωστά τον κίνδυνο για το ευρώ, αφού μία ενδεχόμενη χρεοκοπία της Ελλάδας θα μπορούσε να «συμπαρασύρει» πολλές άλλες χώρες της Ευρωζώνης, οι οποίες δεν χρησιμοποιούν λιγότερο τη δημιουργική λογιστική (η ίδια η Γερμανία εισήλθε στη νομισματική ένωση χωρίς να συμπεριλάβει το κόστος της ένωσης της). Απλούστατα, δεν διακρίνονται από τον «ερασιτεχνισμό» της παραδοχής των παραποιημένων στοιχείων, αντίστοιχα με την Ελλάδα, κρύβοντας πολλά από τα προβλήματα τους «κάτω από το χαλί».
Ίσως λοιπόν θα πρέπει να μελετήσει καλύτερα η τευτοκρατούμενη ΕΚΤ (αλλά και όλοι οι υπόλοιποι

«εταίροι» μας), τις συνέπειες της πτώχευσης ενός κράτους της Ευρωζώνης όχι για το ίδιο (όπως
σήμερα συμβαίνει παντού), αλλά για την ίδια τη Γερμανία και, κατ’ επέκταση, για την Ευρωζώνη.

Κατά την άποψη μας, ο κίνδυνος για τη χώρα μας είναι κατά πολύ μικρότερος από τον αντίστοιχο για την Ε.Ε. – αρκεί βέβαια να διατηρήσουμε την ηρεμία μας, να ασχοληθούμε υπεύθυνα με την επίλυση των προβλημάτων μας και να μην υποχρεωθούμε σε καμία απολύτως «πρωτοβουλία», παραμένοντας πιστοί στο Ευρώ και στην Ενωμένη

Ευρώπη – σε μία όμως Ευρώπη απαρέγκλιτα ισότιμων μεταξύ τους χωρών.

Άλλωστε η ίδια η Deutsche Bank, σε πρόσφατη ανάλυση της, υποστηρίζει ότι, όχι μόνο κανείς δεν μπορεί να μας υποχρεώσει να βγούμε από την Ευρωζώνη, αλλά ούτε καν να μας επιβάλλει «διαρθρωτικές αλλαγές» τύπου

ΔΝΤ, με στόχο την «βιαστική» έξοδο μας από την δημοσιονομική κρίση. Η πρόταση της είναι (πολύ σωστά) η επείγουσα ίδρυση ενός Ευρωπαϊκού Νομισματικού Ταμείου για ανάλογες περιπτώσεις, οι οποίες θεωρεί ότι θα πολλαπλασιαστούν στο μέλλον.  

ΟΙ ΕΥΘΥΝΕΣ – ΔΙΚΕΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΑΛΛΟΤΡΙΕΣ

Αναμφίβολα, εμείς είμαστε οι βασικοί «ένοχοι» για το οικονομικό αδιέξοδο που αντιμετωπίζουμε (μέσα σε τρία μόλις χρόνια, οι δημόσιες δαπάνες μας αυξήθηκαν κατά 18 ολόκληρα δις €) – όχι όμως οι μοναδικοί αφού, αποδεδειγμένα πλέον, οι Βόρειες χώρες λειτούργησαν με στόχο την υποταγή μας (dumping μισθών, «απομύζηση» της φορολογικής μας βάσης από τις πολυεθνικές τους, εξαγορά των δικών μας επιχειρήσεων κλπ). Δυστυχώς, όταν προσφέρεις αφειδώς δανεικά χρήματα, επί 30 ολόκληρα χρόνια, σε ένα σχετικά φτωχό, ανώριμο και ανοργάνωτο λαό, είναι «ανθρώπινο» να τα σπαταλάει – να τα διαχειρίζεται δηλαδή σαν να μην τα χρωστάει, καθώς επίσης σαν

να μην επρόκειτο να τελειώσουν ποτέ.

Εκτός αυτού, ο υπερβολικός αυτός δανεισμός, η πληθώρα των χρημάτων καλύτερα, σε μια χώρα με αδύναμες, αν όχι ανύπαρκτες πολιτικές και κοινωνικές δομές, «εκτρέφει» εύκολα τη διαπλοκή και τη διαφθορά – με όλα όσα δεινά κάτι τέτοιο συνεπάγεται.  Αυτή ήταν η μεγαλύτερη παγίδα που τοποθέτησαν έντεχνα στο δρόμο μας – εμείς βέβαια «πέσαμε μέσα» σαν αρχάριοι.    
Περαιτέρω, σε σχέση με τις «αλλότριες» ευθύνες, θα τεκμηριώσουμε ακόμη μία φορά το επιθετικό «μισθολογικό dumping» της Γερμανίας (άρθρο «Διασπορά ψευδών ελπίδων») το οποίο, μεταξύ άλλων, ευθύνεται για την απώλεια της ανταγωνιστικότητας μας.

Οι χαμηλοί μισθοί (αλλά και οι κρατικές επιδοτήσεις της μειωμένης εργασίας, ενάντια στους κανόνες του ανταγωνισμού που επιβάλλονται από την Ε.Ε.), είναι αυτοί που ενίσχυσαν τους γερμανούς εξαγωγείς και κατέστρεψαν, μεταξύ άλλων, την Ελληνική Οικονομία.

Η Γερμανία, αμέσως μετά το ξεκίνημα της Ευρωζώνης, ακολούθησε τη στρατηγική της «εσωτερικής υποτίμησης», έτσι ώστε να εξασφαλίσει (ύπουλα) ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα στο εμπόριο με τις λοιπές χώρες-μέλη. Εσωτερική υποτίμηση, επειδή εντός της Ευρωζώνης δεν επιτρεπόταν η πραγματική υποτίμηση -  μέσω της «συγκράτησης» των μισθών, η οποία είχε σαν αποτέλεσμα την μείωση του κόστους παραγωγής των γερμανικών επιχειρήσεων. Ουσιαστικά λοιπόν η χώρα υποτίμησε τεχνητά το δικό της Ευρώ, πουλούσε τα προϊόντα της φθηνότερα από τους άλλους και αύξανε διαχρονικά το πλεόνασμα του εμπορικού ισοζυγίου της, εξάγοντας κυρίως στις Ευρωπαϊκές χώρες (περίπου το 70% των συνολικών εξαγωγών της).
Το εμπορικό ισοζύγιο όμως επηρεάζει ολόκληρη την οικονομική ανάπτυξη μίας χώρας. Όταν επιδεινώνεται, περιορίζεται η εμπορική επιτυχία των επιχειρήσεων – ιδιαίτερα των εξαγωγικών. Ένεκα τούτου, μειώνονται τα φορολογικά έσοδα των κρατών – ειδικά ο φόρος εισοδήματος και ο φόρος μισθωτής εργασίας. Μία χώρα τώρα με μικρή εσωτερική αγορά, όπως η Ελλάδα, δεν μπορεί να αντισταθμίσει τις εξαγωγικές της απώλειες. Αντίθετα, εάν η Γερμανία «επέτρεπε» την αύξηση των μισθών του εργατικού δυναμικού της, η κατανάλωση των πολιτών της θα αυξανόταν και η εσωτερική αγορά, λόγω μεγέθους, θα μπορούσε να αντισταθμίσει τις εξαγωγικές απώλειες.
Εάν τώρα όλα τα ευρωπαϊκά κράτη είχαν ακολουθήσει το «παράδειγμα» της Γερμανίας, ενδεχομένως για να αυξήσουν τη διεθνή ανταγωνιστικότητα τους απέναντι στην Κίνα (αν θα ήταν ποτέ δυνατόν!), η Ε.Ε. θα οδηγούταν σε μία πολύ επικίνδυνη ύφεση. Το εργατικό κόστος είναι στενά συνδεδεμένο με τον πληθωρισμό. Εάν λοιπόν δεν

αυξανόταν σε ολόκληρη την Ευρωζώνη, όπως στη Γερμανία, θα περιοριζόταν αισθητά η κατανάλωση και θα εισερχόμαστε σε έναν καθοδικό σπειροειδή κύκλο έντονου αποπληθωρισμού - κάτι που θα ήταν στην κυριολεξία καταστροφικό για την Ευρωπαϊκή Οικονομία (deflation).

Η Κομισιόν, η οποία μέχρι στιγμής ενδιαφέρεται μόνο για τα ελλείμματα των επί μέρους κρατών, οφείλει να προσέχει τόσο την εμπορική, όσο και τη μισθολογική τους «πρόοδο». Ο στόχος της πρέπει να είναι οι ορθολογικές αυξήσεις των μισθών - αυξήσεις δηλαδή στο ύψος της μακροπρόθεσμης παραγωγικής ανάπτυξης, συν τον ετήσιο πληθωρισμό. Οι μισθολογικές αυτές αυξήσεις θα ήταν διαφορετικές – ανάλογα με την εκάστοτε χώρα και τον κλάδο. Στη Γερμανία είναι λογικές αυξήσεις ύψους 3-3,5% - στην Ελλάδα ενδεχομένως χαμηλότερες. Σήμερα όμως η Κομισιόν δεν ενδιαφέρεται για το συντονισμό των μισθών στην Ευρωζώνη – ούτε στη Γερμανία, ούτε πουθενά αλλού. Επίσης, δεν ελέγχει τη Γερμανία σε σχέση με τις «παράνομες» επιδοτήσεις των εργαζομένων της και την εξ αυτών κρυφή, απαγορευμένη ενίσχυση των επιχειρήσεων της – μία άκρως «παραβατική» συμπεριφορά, η οποία συνιστά, χωρίς καμία αμφιβολία, «αθέμιτο ενδοευρωπαϊκό ανταγωνισμό».             
Ολοκληρώνοντας, ανεξάρτητα από την «Ελληνική ιδιαιτερότητα» που περιγράψαμε, πιθανολογούμε ότι βιώνουμε

μία εποχή, στην οποία κυριαρχεί ένα άλλο χρηματοπιστωτικό «όπλο μαζικής καταστροφής»: τα ομόλογα δημοσίου. Κατά την άποψη μας, είμαστε αντιμέτωποι με μία χρηματοπιστωτική υπερβολή («φούσκα») άνευ προηγουμένου, η οποία «ορίζεται» από έναν απίστευτο «υπερπληθωρισμό ομολόγων».

Ειδικά όσον αφορά την ΕΕ (κυρίως λόγω της «θεσμικής» απαγόρευσης εκτύπωσης πληθωριστικών χρημάτων), υποθέτουμε ότι κάποιες ευρωπαϊκές χώρες ακολουθούν σχεδόν υποχρεωτικά αυτήν την κατεύθυνση – ότι εκδίδουν δηλαδή «υποσχετικές πληρωμής χωρίς αντίκρισμα».

Είμαστε σχεδόν σίγουροι ότι, τουλάχιστον η Ισπανία, η Ιταλία και η Ιρλανδία, «τυπώνουν» αφειδώς ομόλογα δημοσίου, έναντι μελλοντικών προσδοκιών, ελπίζοντας στην ανοχή της ΕΚΤ, στην «τιμωρία» μόνο της Ελλάδας
και στην κατανόηση των αγορών.

Από τη δική μας πλευρά τώρα, ας ελπίσουμε ότι κάποια στιγμή θα πάψουμε να είμαστε στο στόχαστρο των δύο υπερδυνάμεων, ότι δεν θα «τιμωρηθούμε παραδειγματικά» και ότι θα μπορέσουμε να ασχοληθούμε ήρεμα με τα πραγματικά μεγάλα προβλήματα της Οικονομίας μας - χωρίς να αποτελούμε «θύμα και θύτη» μαζί αυτού του ιδιάζοντος οικονομικού πολέμου. Για να τα καταφέρουμε βέβαια, θα πρέπει να έχουμε την Ευρώπη δίπλα μας και όχι απέναντι μας - χωρίς την απειλή των μονοπωλιακών «εταιρειών αξιολόγησης», των τοκογλυφικών

επιτοκίων, των απίστευτων ασφαλίστρων και των «αιμοβόρων» κερδοσκοπικών αγορών, με τις οποίες κανένας, απολύτως κανένας δεν μπορεί να ανταπεξέλθει «ατομικά».

Αθήνα, 23. Ιανουαρίου 2010

Βασίλης Βιλιάρδος (copyright)

viliardos@kbanalysis.com

 Ο κ. Β. Βιλιάρδος είναι οικονομολόγος,
πτυχιούχος της ΑΣΟΕΕ Αθηνών, με μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο του
Αμβούργου

http://www.sofokleous10.gr/portal2/toprotothema/toprotothema/2010-01-24-23-05-08-2010012419177/