Οπαδός ή ψηφοφόρος.....;

Όταν κάποιος θεωρεί ότι κάνει υπέρβαση όταν ψηφίζει ένα κόμμα στο οποίο δεν ΑΝΗΚΕΙ τότε αυτός είναι ΟΠΑΔΟΣ και όχι δημοκρατικός συνειδητός ψηφοφόρος και ως πολιτικά παγιδευμένος έχει μειωμένο πολιτικό αισθητήριο.

ΣΓΣ

Αριστερές συγχύσεις...

.
Του Ανδρέα Ανδριανόπουλου
.
Στο κείμενό μου για την υποτιθέμενη «εξέγερση» των νέων υπήρξαν δεκάδες σχόλια, επικριτικά και επιδοκιμαστικά. Μοναχά όμως ο κ. Πιστοφίδης απάντησε επώνυμα. Και αισθάνομαι έτσι την υποχρέωση να σχολιάσω τις κρίσεις του. Επιμένει πως τώρα που φοβάμαι «βγαίνει ο αληθινός εαυτός μου». Δεν εξηγεί όμως τι είναι ακριβώς αυτό που φοβάμαι. Μήπως το ενδεχόμενο να καταρρεύσει το πολιτικό μας σύστημα; Μόνο αφελείς θα μπορούσαν να πιστέψουν πως ένα σύστημα υπάρχει η πιθανότητα να καταρρεύσει επειδή κάποιοι κουκουλοφόροι αφήνονται ανεμπόδιστα να καταστρέψουν μαγαζιά και φώτα της τροχαίας!! Αλλά και γιατί να ανησυχώ για ενδεχόμενα αδιέξοδα στα οποία θα μπορούσε να οδηγηθεί ένα σύστημα στηριγμένο στην διαφθορά και την αβελτηρία ενός εκτεταμένου κρατισμού; Tο μόνο αποτέλεσμα στο οποίο είναι ενδεχόμενο να οδηγήσουν οι δράσεις των επαναστατών του φραπέ, είναι η υπερ-ενίσχυση τελικά του ίδιου του συστήματος. Μέσω της ισχυροποίησης των πλέον συντηρητικών αντανακλαστικών της κοινωνίας.
Αυτό που εσφαλμένα φοβάται ο κ. Πιστοφίδης από τις δικές μου προτροπές για εφαρμογή των νόμων, θα το εισπράξει δυστυχώς από την ανοχή της ανομίας και την τελική καταλυτική αντίδραση της κοινωνίας. Αυτό που δυσκολεύομαι να καταλάβω στο σχόλιο του κ. Πιστοφίδη είναι η προφανής ταύτιση της ανοιχτής δημοκρατικής κοινωνίας με την ανοχή της εφαρμογής του νόμου της ζούγκλας. Ο φιλελευθερισμός ποτέ και πουθενά δεν ευαγγελίζεται την αυθαιρεσία και την ασύδοτη και άνευ ορίων προβολή των επιδιώξεων του καθενός.
--------------------------
Οταν καταρρέει το ιδεολογικό σου οικοδόμημα, όταν αρχίζεις και φοβάσαι, τότε βγαίνει ο αληθινός εαυτός σου. Ξεχνάς τις θεωρίες περί φιλελευθερισμού και ανοιχτής δημοκρατικής και ανεκτικής κοινωνίας και βγαίνει ένας καρα-δεξιός αλλά ελιτίστικος τραμπουκισμός: "Αν σάπιζαν στις φυλακές οι άνανδροι δολοφόνοι του ανύποπτου νέου αστυνομικού που έκανε βάρδια έξω από χώρο συναυλίας ροκάδων..Κι αν είχαν τιμωρηθεί γονείς και μαθητές για τις ακατανόητες καταλήψεις και την ματαίωση μαθημάτων και εξετάσεων. Κι’ αν τελικά είχε εφαρμοσθεί ο νόμος για τους δημόσιους υπάλληλους καθηγητές...".
Δηλαδή κύριε Ανδριανόπουλε, είστε κατά του κράτους όταν μιλάει για τον άνθρωπο αλλά υπέρ του αστυνομικού κράτους όταν γίνεται όργανο καταπίεσης του, για εσάς, σιχαμερού λαουτζίκου. Κύριε Ανδριανόπουλε, τώρα δείξατε το αληθινό σας πρόσωπο. Προτιμάω τους εκοφίτες γιατί εκείνοι ήταν τουλάχιστον ξεκάθαροι και όχι γιαλαντζί δεξιοί. Δεν καταλάβατε, ότι οι κουκουλοφόροι και οι λεγόμενοι αντιεξουσιαστές αυτό ακριβώς επιδίωκαν. Να αναγκάσουν τους δήθεν δημοκράτες σαν κι εσάς να φανερώσουν το αληθινό τους πρόσωπο. Είχα γράψει σε κάποια άρθρα σας και θετικά σχόλια, πιστεύοντας ότι η δεξιά έχει αλλάξει. Γεννημένος την ίδια χρονιά με εσάς σε ένα παραμεθόριο χωριό μέσα σε μια δημοκρατική και βενιζελική οικογένεια, βίωσα μια απίστευτα καταπιεστική δεξιά και όμως στις εκλογές του 2004 έκανα την υπέρβασή μου και ψήφισα πρώτη φορά ΝΔ και συγκεκριμένα τον Θόδωρο το Δαμιανό. Με το άρθρο σας αυτό με κάνατε να με πιάσει πάλι ρίγος. Αυτό ακριβώς επιδιώκουν οι κουκουλοφόροι και οι λεγόμενοι αντιεξουσιαστές. Και νομίζω πως το πέτυχαν.
Αλέξανδρος Πιστοφίδης
20 Δεκέμβριος 2008 7:17 μμ