"Μη χτυπάς τον αδερφό σου" Βάρναλης

Ο παπα-Ηλίας Υφαντής εύστοχα χτυπάει ξανά.
ΣΓΣ

Χάιντε βλάκα!…»

Πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι αστυνομικοί, μαθητόκοσμος,
φοιτητόκοσμος, αγρότες, εργάτες, συνταξιούχοι, δημόσιοι υπάλληλοι,
είναι όλοι λαός.
Και πρώτα-πρώτα να το καταλάβουν αυτό οι ίδιοι. Και πρωταρχικά να
καταλάβουν ότι συλλήβδην όλοι τους είναι θύματα του ίδιου
οικονομικοπολιτικού κατεστημένου. Το οποίο, παρότι είναι η συντριπτική
μειοψηφία, κατορθώνει εντούτοις να εξαπατά και να παγιδεύει με το
δικομματικό του παιχνίδι, για να βρίσκεται μονίμως καβάλα στο σβέρκο
του λαού. Ληστεύοντάς τον και λεηλατώντας το έχει του και το είναι
του. Κι όχι μόνο αυτό…
Αλλά κατορθώνει, εξάπτοντας και πυροδοτώντας μίση και αντιθέσεις, να
στρέφει τη μια κοινωνική μερίδα εναντίον της άλλης. Με αποτέλεσμα,
όπως λέει ο Βάρναλης, στην «Μπαλάντα του κυρ Μέντιου», «να σκοτώνονται
οι λαοί για τ' αφέντη το φαΐ»!.
Ποιος όμως θ' ακούσει το Βάρναλη ή τώρα το Μίκη Θεοδωράκη; Και ποιος
θα ενστερνιστεί τα σοφά λόγια του ενός και του άλλου! Έτσι ώστε να
κατευθύνουν την αγωνιστική τους ορμή προς τη σωστή κατεύθυνση και όχι
σε στόχους αποπροσανατολιστικούς. Που αποσκοπούν στην εκτόνωση και
αλληλοφθορά του λαού και την διαιώνιση του κατεστημένου!…
Επισημαίνοντας αυτόν, το σωστό στόχο, ο Βάρναλης λέει: «Μη χτυπάς τον
αδερφό σου/ τον αφέντη τον κουφό σου/ και στον ίδρο το δικό/ γίνε συ
αφεντικό»!…
Και καλεί το λαό να συνειδητοποιήσει την τεράστια δύναμή του. Την
οποία, αντί να τη χρησιμοποιεί για τη δικά του ευημερία και ευτυχία,
σκύβει, σαν τα άλογα ζώα, και την προσφέρει στους θύτες του. Για να
υπονομεύουν τη ζωή του και την ευτυχία του….
Φωνάζει, λοιπόν, ο ποιητής και λέει: «Χάιντε βλάκα, χάιντε ψώνιο/
χάιντε Σύμβολον αιώνιο!/ Αν ξυπνήσεις μονομιάς/ θα 'ρτει ανάποδα ο
ντουνιάς»!
Ο μαθητόκοσμος, λοιπόν, και ο φοιτητόκοσμος και κάθε
συνειδητοποιημένος πολίτης, προς τα εκεί πρέπει να εστιάσουν την
αγωνιστικότητά τους: Να ξυπνήσουν τους γονείς, τους συγγενείς, το
ιδιαίτερο περιβάλλον τους και την κοινωνία ολάκερη απ' τον λήθαργο και
τον ύπνο της ευπιστίας.
Έτσι ώστε, αντί να είναι το Σύμβολο της αγιάτρευτης βλακείας, που
χειροκροτεί και ζητωκραυγάζει και ψηφίζει του δημίους του, για να τον
πηγαίνουν απ' το κακό στο χειρότερο, να γίνει το Σύμβολο της αδιάκοπης
και ασυμβίβαστης επανάστασης.
Που θα γιουχαΐζει και θα καταψηφίζει σε κάθε περίπτωση τους
εκπροσώπους του κλεφτοκαθεστώτος και ληστοκαθεστώτος. Για να πηγαίνει
αυτός και τα παιδιά του και η συνολικά η πατρίδα μας, απ' το καλό στο
καλύτερο!…
Δεν γίνεται, λέει ο Χριστός, να καλλιεργούμε παλιούρια και να
περιμένουμε να τρυγήσουμε σταφύλια!…

παπα-Ηλίας Υφαντής