v4.ethnos.gr - Δυσπιστία ΔΝΤ για την Ελλάδα - ειδησεις , οικονομια
Σχόλιο
Είναι καμπανάκια ή καμπάνες για τα επερχόμενα νέα μέτρα; Ή μας λένε εμμέσως πλην σαφώς "Εσεις δεν συνέρχεσται με τίποτα. Πάτε για πτώχευση".
Παρασκευή 4 Ιουνίου 2010
Τα ψέματα και οι αλήθειες για το χρέος
Τα ψέματα και οι αλήθειες για το χρέος
Η χρεοκοπία της χώρας είναι δεδομένη. Όχι γιατί την επιδιώκουν κάποιοι καταχθόνιοι και σκοτεινοί κερδοσκόποι, αλλά γιατί το κράτος και η οικονομία της χώρας δεν μπορεί πια να σηκώσει το βάρος της εξυπηρέτησης των δανείων. Αυτή είναι η αλήθεια που κρύβεται συστηματικά από τον ελληνικό λαό.
Άρθρο του Δημήτρη Καζάκη, Οικονομολόγου Αναλυτή για την εφημερίδα «Το Ποντίκι», 25/03/2010
Ο κ. Παπανδρέου μιλώντας στη 8η Σύνοδο του Εθνικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ στις 20/3, διαβεβαίωνε: «Να είναι όλοι βέβαιοι, να είναι ακόμα πιο βέβαιοι οι διάφοροι καλοθελητές, που καθημερινά διαδίδουν ψευδείς ειδήσεις για τη χώρα μας, με προφανείς σκοπιμότητες: Η Ελλάδα δεν θα χρεοκοπήσει. Δεν θα την αφήσουμε να χρεοκοπήσει.» Η δήλωση αυτή μοιάζει εξαιρετικά με μια άλλη ιστορική δήλωση, του Ελευθερίου Βενιζέλου, όταν σε διάγγελμά του προς τον Ελληνικό λαό στις 27 Σεπτεμβρίου 1931, διαβεβαίωνε κι αυτός: «Δίδω προς τον ελληνικόν λαόν την προσωπική διαβεβαίωσιν, ότι έχω απόλυτον την πεποίθησιν ότι ημπορούμεν να διατηρήσουμεν την ακεραιότητα του εθνικού μας νομίσματος και να αποφύγωμεν επομένως τας συμφοράς που θα επακολούθουν την ανατροπήν της σταθεροποιήσεως.»
Την εποχή εκείνη είχαν ανακαλύψει μια άλλη νομισματική πανάκεια για τα οικονομικά προβλήματα της Ελλάδας, την οποία αντί για ευρώ ονόμαζαν χρυσή δραχμή. Για να στηριχθεί το «ισχυρό νόμισμα» της Ελλάδας που ήταν κλειδωμένο με την χρυσή Αγγλική λίρα, ξεπουλήθηκε κυριολεκτικά το σύμπαν. Όλες οι υποδομές της χώρας δόθηκαν σε ξένες εταιρείες (Ούλεν, Πάουερς, κλπ.) ενώ η χρυσή δραχμή χρηματοδοτήθηκε αδρά με πληθώρα δανείων.
Για να στηριχθεί η χρυσή δραχμή και το πρόγραμμα δημόσιου δανεισμού εφαρμόστηκε σκληρή λιτότητα με την κατάργηση κάθε κοινωνικής δαπάνης. Η μόνη κοινωνική πρόνοια που απέμεινε στη χώρα ήταν τα λαχεία και τα λαϊκά συσσίτια των φιλανθρωπικών σωματείων. Οι εφημερίδες της εποχής δημοσίευαν καθημερινά δεκάδες θανάτους από την πείνα. Το κράτος προκειμένου να συνεχίσει τη στήριξη της χρυσής δραχμής και να πληρώνει τα τοκοχρεολύσια των δανείων του, έκλεινε τα δημόσια σχολεία, δημοτικά και γυμνάσια και απέλυε δασκάλους και καθηγητές. Το σύνολο των δημοσίων υπαλλήλων κλήθηκε να καταβάλει με τη βία έως και το 50% των αποδοχών του. Πολλοί απ' αυτούς απολύθηκαν. Απαγορεύτηκε ο συνδικαλισμός στους δημοσίους υπαλλήλους και οι απεργίες στους εργάτες, ενώ οι διαδηλώσεις κηρύχθηκαν παράνομες.
Η Ελλάδα είχε τεθεί υπό διπλή κηδεμονία, όχι μόνο του Διεθνούς Οικονομικού Ελέγχου που είχε εγκατασταθεί ήδη από το 1898, ως αποτέλεσμα της χρεωκοπίας επί Τρικούπη το 1893 και του ελληνοτουρκικού πολέμου της ντροπής του 1897, αλλά και της Δημοσιονομικής Επιτροπής της Κοινωνίας των Εθνών, η οποία προκειμένου να προστατεύσει τα συμφέροντα των δανειστών της χώρας, απαιτούσε να χυθεί αίμα. Οι κυβερνήσεις της χώρας, ως τυφλά και πειθήνια όργανα της κηδεμονίας, εκτελούσαν με υπερβάλλοντα ζήλο τις έξωθεν εντολές. Το αποτέλεσμα μπορεί εύκολα να το φανταστεί κανείς. Λίγους μόνο μήνες μετά από τη διαβεβαίωση του Βενιζέλου η χρυσή δραχμή συντρίφτηκε και η χώρα κήρυξε επίσημα την χρεωκοπία της λόγω αδυναμίας αποπληρωμής των χρεών της. Με το χρεοστάσιο η χώρα παραδόθηκε στο έλεος των δανειστών της. Προκειμένου αυτοί να πάρουν τα λεφτά τους έφεραν ξανά στη χώρα το βασιλιά, που είχε εκδιωχθεί το 1922 και βοήθησαν να ανοίξει ο δρόμος για το φασιστικό καθεστώς της 4ης Αυγούστου του Μεταξά.
Όπως σήμερα, έτσι και τότε, οι λόγοι που οι πολιτικές δυνάμεις, οι οποίες έφεραν την ευθύνη για τη χρεωκοπία της χώρας, επικαλούνταν για να δικαιολογηθούν την «ατάσθαλον οικονομικήν πολιτικήν» του κράτους. Κι όπως σήμερα με το ευρώ, έτσι και τότε, κάθε σκέψη για εγκατάλειψη της χρυσής δραχμής ισοδυναμούσε με σεισμούς, λιμούς και καταποντισμούς. Μόνο που οι σεισμοί, λιμοί και καταποντισμοί ήρθαν από την προσπάθεια διάσωσης του «ισχυρού νομίσματος». Προκειμένου λοιπόν να διασωθεί το «ισχυρό νόμισμα» ας πέθαινε η χώρα και ο λαός της.
Μάλιστα, μέχρι και ειδικό ταμείο ιδρύθηκε το 1930 για την στήριξη της δραχμής, ανάλογο με αυτό του κ. Πετσάλνικου σήμερα. Το ταμείο αυτό οργάνωνε δεξιώσεις στα καλά σαλόνια των Αθηνών και καλούσε τις κυρίες του καλού κόσμου να δώσουν κοσμήματα και ότι άλλο πολύτιμο είχαν «δια την εθνικήν υπόθεσιν». Η εξέλιξη ήταν προβλέψιμη. Κάποιοι αετονύχηδες καταχράστηκαν το ταμείο, λίγο πριν κηρυχθεί το επίσημο χρεοστάσιο και κατέφυγαν σε χώρες της Λατινικής Αμερικής για να ζήσουν τη ζωή τους εις υγείαν των κορόιδων.
Η ιστορία επαναλαμβάνεται
Ένα παρόμοιο σκηνικό βλέπουμε να στήνεται και σήμερα προκειμένου να παραδοθεί η χώρα και ο λαός της στο έλεος των δανειστών και των αγορών. Οι ίδιες λογικές, οι ίδιες δικαιολογίες, οι ίδιες πρακτικές, τα ίδια αποτελέσματα. Τι συνέβη όμως και βρεθήκαμε ξανά σαν χώρα σε κατάσταση χρεωκοπίας; Ο πίνακας που παραθέτουμε είναι αποκαλυπτικός. Σύμφωνα μ' αυτόν οι πληρωμές για τα δάνεια που έχουν συνάψει οι κυβερνήσεις της χώρας εκτινάχθηκαν από 23,8 δις ευρώ το 2000 στα 84,2 δις ευρώ το 2009. Δηλαδή από το 17,4% του ΑΕΠ της χώρας το 2000, στο 35% του ΑΕΠ το 2009! Μπορεί να αντέξει αυτό το βάρος η οικονομία της χώρας; Και βέβαια όχι. Εδώ βρίσκεται το όλο πρόβλημα. Όταν η χώρα έχει φτάσει να ξοδεύει το 140% των εσόδων του κρατικού προϋπολογισμού σε εξυπηρέτηση του δανεισμού της, είναι προφανές ότι βρίσκεται σε κατάσταση χρεωκοπίας, είτε το θέλει, είτε δεν το θέλει, είτε το γνωρίζει, είτε όχι.
Που οφείλεται αυτός ο δανεισμός; Η συνηθισμένη δικαιολογία είναι το σπάταλο κράτος. Από τον πίνακα όμως βλέπουμε ότι η συμμετοχή των κρατικών ελλειμμάτων στο δημόσιο δανεισμό είναι ασήμαντη. Την τελευταία δεκαετία το ελληνικό δημόσιο πλήρωσε συνολικά σε εξυπηρέτηση δανείων πάνω από 450 δις ευρώ και δανείστηκε εκ νέου σχεδόν 486 δις ευρώ. Απ' αυτόν τον νέο δανεισμό μόλις το 3,1% κατά μέσο όρο πήγε στην κάλυψη του δημοσιονομικού ελλείμματος. Όλα τα υπόλοιπα πήγαν στην αναχρηματοδότηση του δημόσιου χρέους.
Ακόμη και για το 2009, όπου το δημόσιο έλλειμμα έφτασε τα 17,1 δις, ο νέος δανεισμός του δημοσίου ξεπέρασε συνολικά τα 85,2 δις ευρώ. Με άλλα λόγια το δημόσιο έλλειμμα συνέβαλε στο νέο δανεισμό του δημοσίου μόνο κατά 20%. Επομένως, προς τι τα μέτρα και η λιτότητα για να περιοριστεί το δημόσιο έλλειμμα; Η αλήθεια είναι ότι όσο κι αν περιορισθεί το δημόσιο έλλειμμα, όσο κι αν σφίξουν το ζωνάρι οι δημόσιοι υπάλληλοι, όσο κι αν περιοριστούν οι κρατικές δαπάνες, όσους φόρους κι αν μαζέψουν οι εισπρακτικοί μηχανισμοί του κράτους, δεν πρόκειται να αναχαιτισθεί το δημόσιο χρέος. Είναι χαρακτηριστικό ότι με βάση τις καλύτερες δυνατές προβλέψεις το δημόσιο χρέος της χώρας θα εκτιναχθεί έως το 2012 στα 350 δις ευρώ, δηλαδή στο 135% του ΑΕΠ. Πράγμα που σημαίνει ότι η ετήσια εξυπηρέτηση του δημόσιου χρέους θα αγγίξει ή και θα ξεπεράσει το 40% του ΑΕΠ. Κι όλα αυτά με την προϋπόθεση ότι όλα τα μέτρα της κυβέρνησης θα αποδώσουν τα αναμενόμενα. Πράγμα φυσικά πολύ αμφίβολο.
Γιατί η κυβέρνηση που διαρρηγνύει υποκριτικά τα ιμάτιά της για τους μισθούς και τις συντάξεις που πληρώνει το δημόσιο, δεν λέει κουβέντα για τον φόρο αίματος που πληρώνει η χώρα στους δανειστές της; Για λόγους σύγκρισης και μόνο, αξίζει να σημειώσουμε ότι το σύνολο των αμοιβών και συντάξεων που πληρώνει το κράτος στους δημόσιους υπαλλήλους ανήλθε το 2009 στα 25,5 δις ευρώ, δηλαδή στο 10,6% του ΑΕΠ της χώρας. Ολόκληρο το ποσό αυτό φτάνει μόλις στο 31% του συνόλου των εξόδων για την εξυπηρέτηση του δημόσιου δανεισμού τον ίδιο χρόνο. Τι περιμένει λοιπόν να αποκομίσει η κυβέρνηση από τη λιτότητα, εκτός από την εξουθένωση των εργαζομένων και της κοινωνίας;
Προς τα πού βαδίζουμε;
Για να καταλάβουμε τι σημαίνει η επιβάρυνση από την εξυπηρέτηση του χρέους και πόσο ανατροφοδοτεί την έξαρση του δημόσιου χρέους, αρκεί να πούμε το εξής: Την τελευταία δεκαετία (2000-2009) το ελληνικό δημόσιο πλήρωσε στους δανειστές του πάνω από 450 δις ευρώ. Παρ' όλα αυτά το δημόσιο χρέος της χώρας όχι μόνο δεν συγκρατήθηκε, αλλά αυξήθηκε την ίδια δεκαετία σχεδόν κατά 155 δις ευρώ! Ενώ τα επόμενα δύο χρόνια, με τις καλύτερες δυνατές προβλέψεις, το ελληνικό δημόσιο θα κληθεί να πληρώσει συνολικά πάνω από 180 δις ευρώ για εξυπηρέτηση ενός διαρκώς αυξανόμενου χρέους. Πώς είναι δυνατό να συνεχιστεί αυτή η αιμορραγία χωρίς να οδηγηθεί η χώρα στη διάλυση και η κοινωνία στην απόλυτη ανέχεια;
Αυτός είναι ο λόγος που δεν μπορεί να υπάρξει άλλη πολιτική, αν δεν αντιμετωπιστεί πρώτα απ' όλα ο βρόγχος του δανεισμού και δεν ξεφύγει η χώρα από τη θανάσιμη λαβή που της έχουν εφαρμόσει οι δανειστές της με την συνεπικουρία της ΕΕ. Όσο για το ποιος φταίει για την κατάσταση, δεν έχει παρά να κοιτάξει κανείς τα ελλείμματα στην παραγωγή, το εμπορικό ισοζύγιο, αλλά και την τεράστια διαφυγή κεφαλαίων στο εξωτερικό. Είναι χαρακτηριστικό ότι στα τέλη του 2009 (με βάση τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία του ΔΝΤ) έχουν βγει από την Ελλάδα πάνω από 200 δις δολ. που έχουν τοποθετηθεί σε κάθε είδους κερδοσκοπία (μετοχές, ομόλογα, παράγωγα, κλπ.) του εξωτερικού! Ποιοι τα έβγαλαν από την Ελλάδα; Οι δημόσιοι υπάλληλοι; Κι από πού βγήκαν αυτά; Προφανώς από τη λεηλασία της χώρας, από τα υπερκέρδη των μονοπωλίων, των καρτέλ και των τραστ, που φρόντισαν να διογκώσουν με τις πολιτικές των ιδιωτικοποιήσεων, των ανοιχτών αγορών και της απορρύθμισης όλες οι κυβερνήσεις.
Μάλιστα, σύμφωνα με την Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών, στα τέλη του 2009 υπήρχαν ως καταθέσεις κατοίκων της Ελλάδας σε τράπεζες του εξωτερικού 15 δις ευρώ. Αναλογικά με το οικονομικό μέγεθος της χώρας, η Ελλάδα είναι μια από τις χώρες με τις περισσότερες καταθέσεις κατοίκων της σε τράπεζες του εξωτερικού. Οι ιδιοκτήτες αυτών των λογαριασμών δεν είναι περισσότεροι από 3.000. Αν είχαμε την ευκαιρία να ακτινοσκοπήσουμε τους λογαριασμούς αυτούς θα ανακαλύπταμε την αφρόκρεμα του επιχειρηματικού και πολιτικού κόσμου της χώρας. Πρόκειται για μια οικονομική και πολιτική ολιγαρχία που δεν της καίγεται καρφί για το τι θα απογίνει η χώρα.
Όταν μιλάμε για κέρδη και υπερκέρδη, αρκεί να πούμε ότι σύμφωνα με τους National Accounts της Eurostat, σε κάθε 1000 ευρώ νέα προϊόντα και υπηρεσίες (δηλαδή προστιθέμενη αξία) που παρήγαγε ετήσια η ελληνική οικονομία την τελευταία δεκαετία, τα 560 ευρώ μετατράπηκαν σε επιχειρηματικό κέρδος και μόλις τα 350 σε αποζημίωση των εργαζομένων. Στην ΕΕ η αντίστοιχη κατανομή είναι 360 υπέρ του επιχειρηματικού κέρδους και 550 υπέρ της εργασίας! Η Ελλάδα κατέχει την υψηλότερη θέση μέσα στην ΕΕ ως προς το μερίδιο του προϊόντος της που νέμεται το επιχειρηματικό κέρδος, το οποίο το 2008 (για το οποίο διαθέτουμε στοιχεία) έφτασε στο ύψος ρεκόρ του 59,5%. Πίσω της ακολουθεί η Βουλγαρία, η Ουγγαρία, η Τσεχία, η Ιρλανδία, κοκ.
Το ελληνικό κράτος υπήρξε εξ ιδρύσεώς του σπάταλο, διεφθαρμένο και βαθύτατα παρασιτικό. Κι αυτό γιατί οικοδομήθηκε για να εξυπηρετήσει μια οικονομική και πολιτική ολιγαρχία, η οποία το αξιοποίησε για να λεηλατήσει τη χώρα και το λαό της. Ο δανεισμός ήταν εξυπαρχής ένας από τους πιο προσοδοφόρους τρόπους για να χρηματοδοτηθεί αυτή η λεηλασία. Έτσι προέκυψαν και οι απανωτές χρεοκοπίες του ελληνικού κράτους. Υπολογίζεται ότι από τα 170 χρόνια του επίσημου ελληνικού κράτους έως το τέλος του 20ου αιώνα, η χώρα βρέθηκε σε κατάσταση πτώχευσης στα 50 από αυτά. Η τελευταία επίσημη πτώχευση ήταν αυτή του 1932. Και τότε ο λαός ήξερε πολύ καλά ότι οι κυβερνήτες της χώρας που την οδήγησαν στην χρεωκοπία δεν ήταν τίποτε περισσότερο από ένα σώμα πολιτικών «επαγγελματιών επιδιωκόντων ατομικά συμφέροντα και εξαγοραζομένων υπό των διαφόρων αναδόχων εταιριών, της δωροδοκίας διενεργουμένης δια του εις το Χρηματιστήριον διεξαγομένου παιγνιδίου, όπερ πράκτορες καθωδήγουν εκ των διαδρόμων της βουλής», όπως έγραφε εκείνη την εποχή ο επιφανής ιστορικός Π. Καρολίδης.
Σήμερα βαδίζουμε ολοταχώς προς μια νέα επίσημη πτώχευση. Κι αυτό γιατί φαίνεται αδιανόητο στην κυβέρνηση της χώρας, όπως έγινε και σε ανάλογες εποχές παλιότερα, να αμφισβητήσει την εξάρτηση της χώρας από τους δανειστές και τις διεθνείς αγορές. Φαίνεται αδιανόητο στην κυβέρνηση να προτάξει το συμφέρον της χώρας και του λαού της, έναντι των συμφερόντων των αγορών, των τραπεζών και των ισχυρών της ΕΕ. Κι έτσι όλοι μαζί έχουν δρομολογήσει για τη χώρα μια ακόμη καταστροφική πτώχευση. Το βασικό πρόβλημα της κυβέρνησης είναι το πώς θα τεθεί η χώρα υπό κηδεμονία προκειμένου οι διεθνείς τοκογλύφοι και οι αγορές να κατασχέσουν και να δημεύσουν ότι μπορούν. Οι συζητήσεις στην ΕΕ, οι κινήσεις της κυβέρνησης και τα πακέτα των μέτρων, αφορούν στην προετοιμασία του εδάφους και στην τελική μορφή που θα πάρει η επίσημη μετατροπή της χώρας σε αποικία του διεθνούς χρηματιστικού κεφαλαίου. Αυτό θα γίνει υπό την κηδεμονία της ΕΕ, του ΔΝΤ, ή ενός συνδυασμού και των δύο; Θα γίνει με το ευρώ, με την επιστροφή σ' ένα ελεγχόμενο και πληθωριστικό εθνικό νόμισμα, ή με την επιβολή διπλού νομίσματος; Όλα αυτά δεν είναι παρά λεπτομέρειες που υπηρετούν την ίδια βασική κατεύθυνση, την ίδια πορεία προς την επίσημη πτώχευση και δήμευση της χώρας.
Τετάρτη 2 Ιουνίου 2010
20100518 Μονο 1% να είναι αλήθεια φέρνει ανατριχίλα!
|
Re: 20100518 Μονο 1% να είναι αλήθεια φέρνει ανατριχίλα!
This document has been imported into Google Docs on your behalf:
http://docs.google.com/Doc?id=dfvhbtgv_24073hnq578c2&invite=
Just FYI,
The Google Docs Team
http://docs.google.com/Doc?id=dfvhbtgv_24073hnq578c2&invite=
Just FYI,
The Google Docs Team
Πάνε για χωρικά ύδατα "κτένα" στο Αιγαίο - Τι δίνουμε τι "παίρνουμε"
Πάνε για χωρικά ύδατα "κτένα" στο Αιγαίο - Τι δίνουμε τι "παίρνουμε"
Τετάρτη, 26 Μαΐου 2010
kafeneio-gr.blogspot.com
Επιβεβαιώνονται και από τουρκικής πλευράς οι πληροφορίες που έχει δημοσιεύσει το defencenet.gr για μυστικές συνομιλίες των κυβερνήσεων Αθήνας και Άγκυρας με αντικείμενο την αλλαγή του ισχύοντος καθεστώτος στο Αιγαίο με «αυξομειώσεις» των εθνικών χωρικών υδάτων και του Εθνικού Εναέριου Χώρου. Πάμε για χωρικά ύδατα σχήματος "κτένας" με την Τουρκία να αποκτά τον ζητούμενο από αυτήν, "ζωτικό χώρο"...
Ο, συνήθως άριστα πληροφορημένος, Τούρκος δημοσιογράφους Μεχμέτ Αλί Μπιράντ σε άρθρο του σε ότι αφορά τα αποτελέσματα της επίσκεψης Ερντογάν στην Αθήνα αναφέρει ότι «συμφωνήθηκε να ξεκινήσουν άμεσα συνομιλίες μεταξύ των δύο κυβερνήσεων για επαναχάραξη των χωρικών υδάτων των δύο χωρών και συνακόλουθα και του εναέριου χώρου του Αιγαίου»!
Οι πληροφορίες του defencenet.gr αναφέρουν ότι έχει συσταθεί ήδη ειδική ομάδα στο υπουργείο Εξωτερικών που απαρτίζεται από διπλωμάτες του «στενού» κύκλου των Γ. Παπανδρέου και Δ. Δρούτσα οι οποίοι μελετούν το «πακέτο» των τουρκικών απαιτήσεων, σε συνδυασμό με αυτά ........... που «μπορεί» - έτσι τoυλάχιστον πιστεύουν – να δώσει και να πάρει η Ελλάδα.
Επί της ουσίας χαράσσονται νέα θαλάσσια και κατ’ επέκταση, εναέρια σύνορα. «Τώρα», γράφει ο Μπιράντ, «οι αρμόδιοι των δύο χωρών θα συναντηθούν, θα θέσουν ενώπιον τους το χάρτη του Αιγαίου και θα αρχίσουν να χαράσσουν ένα νέο σύνορο. Τα τουρκικά και ελληνικά χωρικά ύδατα, σε κάποιο σημείο θα ανέρχονται στα τρία, σε άλλο σημείο στα οκτώ και σε ορισμένα στα 10 ή στα 12 ναυτικά μίλια.
Ο νέος χάρτης θα εξασφαλίσει την έξοδο της Τουρκίας στα διεθνή ύδατα του Αιγαίου, θα αντιμετωπίσει τις ανάγκες των στρατιωτικών ασκήσεων και κατά τον ίδιο τρόπο θα εξαλείψει τις ανησυχίες ασφάλειας της Ελλάδας. Η ύπαρξη μιας συμφωνίας στο Αιγαίο θα διευκολύνει και τη λύση όλων των άλλων προβλημάτων. Και τούτο διότι τα χωρικά ύδατα είναι κλειδί. Εάν αυτά προσδιοριστούν, τότε θα προσδιοριστεί αυτομάτως και ο εναέριος χώρος και αν απαιτηθεί, οι δύο χώρες θα απευθυνθούν και στη Χάγη».
Τι σημαίνουν όλα αυτά: Πάμε για διακανονισμό μορφής «κτένας» στο Ανατολικό Αιγαίο, όπου τα ελληνικά χωρικά ύδατα π.χ. νότια της Λέσβου και βόρεια της Χίου και γενικά στα περάσματα των ελληνικών νησιών θα μειωθούν στα τρία μίλια ή ακόμα και λιγότερο! Αντίστοιχα θα αυξηθούν τα χωρικά ύδατα σε περιοχές στρατηγικά «ανώδυνες», όπως στο Ιόνιο, νότια της Κρήτης κλπ.
Τα τουρκικά χωρικά ύδατα από την μικρασιατική ακτή και δυτικά, μεταξύ των νησιών, θα αυξηθούν. Θα δημιουργηθούν δηλαδή «δόντια» σε μια κτένα που θα ξεκινά από τα Δαρδανέλλια και θα φτάνει μέχρι την Ρόδο. Ανάλογη προσαρμογή θα γίνει και στον εναέριο χώρο, ο οποίος πλέον θα συμπίπτει απόλυτα με τα χωρικά ύδατα.
Πρακτικά θα έχουμε επιχειρησιακή διχοτόμηση του Αιγαίου, απομόνωση των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου από μεγάλες λωρίδες τουρκικών χωρικών υδάτων κλπ.
Φυσικά όλα αυτά δεν μπορούν να περάσουν «μυστικά».
Μπορεί να διαπραγματευθούν μυστικά, αλλά δεν μπορούν να συμφωνήσουν μυστικά. Και αν συμφωνήσουν μυστικά, η όποια συμφωνία θα αφορά τους ίδιους τους κυβερνώντες, όχι την Ελλάδα.
Αυτή την "λεπτή διαφορά" θα πρέπει να την προσέξουν και αυτοί που νομίζουν ότι θα συμφωνήσουν ότι συμφωνήσουν σε βάρος των ελληνικών συμφερόντων...
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr
Αναρτήθηκε από kafeneio στις 8:46 π.μ.
http://kafeneio-gr.blogspot.com/2010/05/blog-post_7919.html
Τετάρτη, 26 Μαΐου 2010
kafeneio-gr.blogspot.com
Επιβεβαιώνονται και από τουρκικής πλευράς οι πληροφορίες που έχει δημοσιεύσει το defencenet.gr για μυστικές συνομιλίες των κυβερνήσεων Αθήνας και Άγκυρας με αντικείμενο την αλλαγή του ισχύοντος καθεστώτος στο Αιγαίο με «αυξομειώσεις» των εθνικών χωρικών υδάτων και του Εθνικού Εναέριου Χώρου. Πάμε για χωρικά ύδατα σχήματος "κτένας" με την Τουρκία να αποκτά τον ζητούμενο από αυτήν, "ζωτικό χώρο"...
Ο, συνήθως άριστα πληροφορημένος, Τούρκος δημοσιογράφους Μεχμέτ Αλί Μπιράντ σε άρθρο του σε ότι αφορά τα αποτελέσματα της επίσκεψης Ερντογάν στην Αθήνα αναφέρει ότι «συμφωνήθηκε να ξεκινήσουν άμεσα συνομιλίες μεταξύ των δύο κυβερνήσεων για επαναχάραξη των χωρικών υδάτων των δύο χωρών και συνακόλουθα και του εναέριου χώρου του Αιγαίου»!
Οι πληροφορίες του defencenet.gr αναφέρουν ότι έχει συσταθεί ήδη ειδική ομάδα στο υπουργείο Εξωτερικών που απαρτίζεται από διπλωμάτες του «στενού» κύκλου των Γ. Παπανδρέου και Δ. Δρούτσα οι οποίοι μελετούν το «πακέτο» των τουρκικών απαιτήσεων, σε συνδυασμό με αυτά ........... που «μπορεί» - έτσι τoυλάχιστον πιστεύουν – να δώσει και να πάρει η Ελλάδα.
Επί της ουσίας χαράσσονται νέα θαλάσσια και κατ’ επέκταση, εναέρια σύνορα. «Τώρα», γράφει ο Μπιράντ, «οι αρμόδιοι των δύο χωρών θα συναντηθούν, θα θέσουν ενώπιον τους το χάρτη του Αιγαίου και θα αρχίσουν να χαράσσουν ένα νέο σύνορο. Τα τουρκικά και ελληνικά χωρικά ύδατα, σε κάποιο σημείο θα ανέρχονται στα τρία, σε άλλο σημείο στα οκτώ και σε ορισμένα στα 10 ή στα 12 ναυτικά μίλια.
Ο νέος χάρτης θα εξασφαλίσει την έξοδο της Τουρκίας στα διεθνή ύδατα του Αιγαίου, θα αντιμετωπίσει τις ανάγκες των στρατιωτικών ασκήσεων και κατά τον ίδιο τρόπο θα εξαλείψει τις ανησυχίες ασφάλειας της Ελλάδας. Η ύπαρξη μιας συμφωνίας στο Αιγαίο θα διευκολύνει και τη λύση όλων των άλλων προβλημάτων. Και τούτο διότι τα χωρικά ύδατα είναι κλειδί. Εάν αυτά προσδιοριστούν, τότε θα προσδιοριστεί αυτομάτως και ο εναέριος χώρος και αν απαιτηθεί, οι δύο χώρες θα απευθυνθούν και στη Χάγη».
Τι σημαίνουν όλα αυτά: Πάμε για διακανονισμό μορφής «κτένας» στο Ανατολικό Αιγαίο, όπου τα ελληνικά χωρικά ύδατα π.χ. νότια της Λέσβου και βόρεια της Χίου και γενικά στα περάσματα των ελληνικών νησιών θα μειωθούν στα τρία μίλια ή ακόμα και λιγότερο! Αντίστοιχα θα αυξηθούν τα χωρικά ύδατα σε περιοχές στρατηγικά «ανώδυνες», όπως στο Ιόνιο, νότια της Κρήτης κλπ.
Τα τουρκικά χωρικά ύδατα από την μικρασιατική ακτή και δυτικά, μεταξύ των νησιών, θα αυξηθούν. Θα δημιουργηθούν δηλαδή «δόντια» σε μια κτένα που θα ξεκινά από τα Δαρδανέλλια και θα φτάνει μέχρι την Ρόδο. Ανάλογη προσαρμογή θα γίνει και στον εναέριο χώρο, ο οποίος πλέον θα συμπίπτει απόλυτα με τα χωρικά ύδατα.
Πρακτικά θα έχουμε επιχειρησιακή διχοτόμηση του Αιγαίου, απομόνωση των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου από μεγάλες λωρίδες τουρκικών χωρικών υδάτων κλπ.
Φυσικά όλα αυτά δεν μπορούν να περάσουν «μυστικά».
Μπορεί να διαπραγματευθούν μυστικά, αλλά δεν μπορούν να συμφωνήσουν μυστικά. Και αν συμφωνήσουν μυστικά, η όποια συμφωνία θα αφορά τους ίδιους τους κυβερνώντες, όχι την Ελλάδα.
Αυτή την "λεπτή διαφορά" θα πρέπει να την προσέξουν και αυτοί που νομίζουν ότι θα συμφωνήσουν ότι συμφωνήσουν σε βάρος των ελληνικών συμφερόντων...
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr
Αναρτήθηκε από kafeneio στις 8:46 π.μ.
http://kafeneio-gr.blogspot.com/2010/05/blog-post_7919.html
Τρίτη 1 Ιουνίου 2010
Re: Δ.Ν.Τ & ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ...ΠΟΛΥ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ
This document has been imported into Google Docs on your behalf:
http://docs.google.com/Doc?id=dfvhbtgv_24068hsssz9fb&invite=
Just FYI,
The Google Docs Team
http://docs.google.com/Doc?id=dfvhbtgv_24068hsssz9fb&invite=
Just FYI,
The Google Docs Team
Δ.Ν.Τ & ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ...ΠΟΛΥ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ
| ||||||||||||||
Re: Το βατερλώ της στρατηγικής του Νταβούτογλου. Του Δαμιανού Βασιλειάδη
This document has been imported into Google Docs on your behalf:
http://docs.google.com/Doc?id=dfvhbtgv_24058gg7v4bdq&invite=
Just FYI,
The Google Docs Team
http://docs.google.com/Doc?id=dfvhbtgv_24058gg7v4bdq&invite=
Just FYI,
The Google Docs Team
Το βατερλώ της στρατηγικής του Νταβούτογλου. Του Δαμιανού Βασιλειάδη
Το προωθώ ευχαρίστως και προσθετω το σχόλιό μου,
Η γκακστερικη επιδρομή της Κυβέρνησης του Ισραηλ κατα ακτιβιστων, αμάχων πολιτών ειναι καθαρο εγκλημα κατα της ανθρωπινης αξιοπρέπειας και ελευθερίας και πληρης περιφρόνηση του διεθνους δικαίου [δεν ειναι δα η πρώτη φορα που πραττει τοιουτοτρόπως]
Η ενέργεια του Ισραήλ, κατα την άποψή μου ερμηνευεται ως ενδειξη πανικου και ανασφάλειας ενω προσπαθει να αποδείξει το αντιθετο περιφρονώντας την παγκοσμια κοινη γνώμη, Εάν είχαν κοκο εξυπνάδας θα συνοδευαν τα πλοια μεχρι τη Γαζα, θα ξεφόρτωναν τη βοήθεια και θα έδιωχναν αναιμακτα τους ανεπιθυμητους γι αυτους ακτιβιστες.
Οταν ομως βρισκεσαι σε πανικο δεν περισσευει η εξυπνάδα και δεν λυπομαστε γι αυτο μονον λυπομαστε για τα τρaγικα ανθρωπινα θυματα των ακτιβιστων, ενέργεια την οποίαν υποχρεουται επι τελους να καταδικασει με πράξεις η διεθνης κοινότητα.
.
Πέραν τούτου όμως η εγκληματικη ενεργεια των Ισραηλινων "ανεδειξε' ως τιμητη των Αράβων την Τουρκία, η Κυβερνηση της οποίας έσπευε κατα χονδροειδη τρόπο να εκμεταλευτει το αιμα των αθωων ακτιβιστων μεταξυ των οποίων και πολλοι τούρκοι,
Η Παγκόσμια κοινη γνωμη, βοηθουντων και των ΜΜΕ έχει μεινει με την εντυπωση οτι η επιχείρηση ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΝΗΟΠΟΜΠΗ ΓΙΑ ΤΗ ΓΑΖΑ ειναι αποκλειστικα της Τουρκιας ενω διαφεύγει το γεγονος οτι οι Ευρωπαιοι μεταξυ των οποιών πρώτα οι Ελληνες ηταν αυτοι που σχεδίασαν την επιχειρηση και στους οποιους εν συνεχεια προσετέθησαν οι τουρκοι ακτιβιστες
Ευτυχως ομως οι Αραβες δεν εντυπωσιαζονται ευκολα και εχουν ζησει στη σάρκα τους τους χιλιάδες αγωνες κατα των οθωμανων ενω δεν τους διαφεύγει η συνεχιζομενη συμμαχια Τουρκίας- Ισραηλ, .
Κατα τα λοιπα συμφωνω με τον Δαμιανο Βασιλειαδη,
Δημήτρης Αλευρομαγειρος
.----- Original Message ----- From: "E. Billis" <euri@central.ntua.gr>
To: "E. Billis" <euri@central.ntua.gr>
Sent: Monday, May 31, 2010 10:52 PM
Subject: Το βατερλώ της στρατηγικής του Νταβούτογλου. Του Δαμιανού Βασιλειάδη
Η γκακστερικη επιδρομή της Κυβέρνησης του Ισραηλ κατα ακτιβιστων, αμάχων πολιτών ειναι καθαρο εγκλημα κατα της ανθρωπινης αξιοπρέπειας και ελευθερίας και πληρης περιφρόνηση του διεθνους δικαίου [δεν ειναι δα η πρώτη φορα που πραττει τοιουτοτρόπως]
Η ενέργεια του Ισραήλ, κατα την άποψή μου ερμηνευεται ως ενδειξη πανικου και ανασφάλειας ενω προσπαθει να αποδείξει το αντιθετο περιφρονώντας την παγκοσμια κοινη γνώμη, Εάν είχαν κοκο εξυπνάδας θα συνοδευαν τα πλοια μεχρι τη Γαζα, θα ξεφόρτωναν τη βοήθεια και θα έδιωχναν αναιμακτα τους ανεπιθυμητους γι αυτους ακτιβιστες.
Οταν ομως βρισκεσαι σε πανικο δεν περισσευει η εξυπνάδα και δεν λυπομαστε γι αυτο μονον λυπομαστε για τα τρaγικα ανθρωπινα θυματα των ακτιβιστων, ενέργεια την οποίαν υποχρεουται επι τελους να καταδικασει με πράξεις η διεθνης κοινότητα.
.
Πέραν τούτου όμως η εγκληματικη ενεργεια των Ισραηλινων "ανεδειξε' ως τιμητη των Αράβων την Τουρκία, η Κυβερνηση της οποίας έσπευε κατα χονδροειδη τρόπο να εκμεταλευτει το αιμα των αθωων ακτιβιστων μεταξυ των οποίων και πολλοι τούρκοι,
Η Παγκόσμια κοινη γνωμη, βοηθουντων και των ΜΜΕ έχει μεινει με την εντυπωση οτι η επιχείρηση ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΝΗΟΠΟΜΠΗ ΓΙΑ ΤΗ ΓΑΖΑ ειναι αποκλειστικα της Τουρκιας ενω διαφεύγει το γεγονος οτι οι Ευρωπαιοι μεταξυ των οποιών πρώτα οι Ελληνες ηταν αυτοι που σχεδίασαν την επιχειρηση και στους οποιους εν συνεχεια προσετέθησαν οι τουρκοι ακτιβιστες
Ευτυχως ομως οι Αραβες δεν εντυπωσιαζονται ευκολα και εχουν ζησει στη σάρκα τους τους χιλιάδες αγωνες κατα των οθωμανων ενω δεν τους διαφεύγει η συνεχιζομενη συμμαχια Τουρκίας- Ισραηλ, .
Κατα τα λοιπα συμφωνω με τον Δαμιανο Βασιλειαδη,
Δημήτρης Αλευρομαγειρος
.----- Original Message ----- From: "E. Billis" <euri@central.ntua.gr>
To: "E. Billis" <euri@central.ntua.gr>
Sent: Monday, May 31, 2010 10:52 PM
Subject: Το βατερλώ της στρατηγικής του Νταβούτογλου. Του Δαμιανού Βασιλειάδη
Σας κοινοποιώ το κατωτέρω άρθρο ενός φίλου που εκτιμώ (ελπίζω να μου
επιτρέπει να το ονομάζω έτσι).
Ευριπίδης Μπίλλης
Τ. Επίκουρος Καθηγητής ΕΜΠ
Το βατερλώ της στρατηγικής του Νταβούτογλου
του Δαμιανού Βασιλειάδη
<http://www.damonpontos.gr> www.damonpontos.gr
Αθήνα, 31.5.2010
Η αιματηρή επίθεση του Ισραήλ στην ειρηνευτική αποστολή βοήθειας προς τον
χειμαζόμενο παλαιστινιακό λαό και μάλιστα σε διεθνή ύδατα ασφαλώς και δεν
ήταν τυχαία.
Εντάσσεται σε μια κατά μέτωπο αντιπαράθεση γεωστρατηγικών σχεδιασμών της
Τουρκίας με βάση τη στρατηγική Νταβούτογλου, για τον προσεταιρισμό των
μουσουλμανικών λαών της περιοχής.
Αυτή η στρατηγική Νταβούτογλου μπορεί να έχει δυνατότητα επιτυχίας, εφόσον
η Τουρκία προβάλει με έμφαση την αντίθεσή της στην πολιτική του Ισραήλ
απέναντι στους Παλαιστινίους. Η πραγματικότητα όμως είναι διαφορετική.
Η σύγκρουση Τουρκίας - Ισραήλ, με αφορμή αυτό το τραγικό περιστατικό στα
διεθνή ύδατα, αναδεικνύει και τα όρια της τουρκικής διπλωματίας.
Ενώ με τους ΄Ελληνες υποτελείς και ραγιάδες του Νέο - Οθωμανισμού η
πολιτική Νταβούτογλου στέφθηκε με πλήρη επιτυχία, με τους ισραηλινούς τα
πράγματα είναι τελείως διαφορετικά.
Οι Ισραηλινοί με την προβοκατόρικη τους αυτή ενέργεια, που ήταν σχεδιασμένη
και συνειδητή, θέλουν να δείξουν στην Τουρκία ποιοι είναι οι κυρίαρχοι (οι
πραγματικοί αφέντες) στην περιοχή.
Η πεποίθησή μου μάλιστα είναι ότι την προκάλεσαν περίτεχνα, όπως είχε γίνει
και με τον Σαντάμ Χουσείν και το Κουβέιτ, πριν από τον πόλεμο του κόλπου,
όπου οι Αμερικανοί ενεθάρρυναν τον δικτάτορα να επέμβει, για να έχουν
δικαιολογία να τον συντρίψουν.
Τι σημασία έχει μπροστά στην στρατηγική σκοπιμότητα, αν αδικοχαθούν και
μερικές δεκάδες, εκατοντάδες και εκατομμύρια άνθρωποι;
Το Ισραήλ ακολουθεί ανέκαθεν την πολιτική: «οφθαλμόν αντί οφθαλμού και
οδόντα αντί οδόντος». ΄Εχει μάλιστα τη δύναμη να την επιβάλει. Το Ισραήλ
θέλησε να προβάλει διεθνώς, αλλά και στην Τουρκία ειδικότερα, τη δική του
πολιτική ισχύος.
Στόχος της ενέργειάς του είναι να συσπειρώσει ολόκληρο το εβραϊκό λόμπυ τόσο
στην Αμερική, που κρατούσε απέναντι στην Τουρκία αμφίρροπη στάση, όσο και
παγκόσμια.
Επιπλέον δεν πρέπει να λησμονούμε ότι το Ισραήλ έχει άριστα εκπαιδευμένο
στρατό, αλλά και καλά εκπαιδευμένο εφεδρικό στρατό που ο αριθμός του μπορεί
να φτάσει και τα τρία εκατομμύρια, δηλαδή τον μισό του σημερινού του
πληθυσμού και μια εμπειροπόλεμη και αποτελεσματική πολεμική αεροπορία που
είναι σε θέση να τα βάλει με οποιαδήποτε περιφερειακή δύναμη και φυσικά και
με την Τουρκία.
Επιπλέον διαθέτει και ατομικές βόμβες που ασφαλώς και δεν θα δίσταζε να
χρησιμοποιήσει, αν διακινδύνευε η επιβίωσή του. Το αίσθημα της
αυτοσυντήρησης μπορεί να την οδηγήσει σε απονενοημένες πράξεις. Αλλά αυτά
δεν μας δίδαξε ο Θουκυδίδης;
Το Ισραήλ δηλαδή δεν είναι η ψοφοδεής Ελλάδα, αλλά έχει αυτοπεποίθηση στις
δυνάμεις του και ακλόνητο πατριωτικό φρόνημα. Ο πολίτης φροντίζει το κράτος
και το κράτος τον πολίτη, με τρόπο παραδειγματικό.
Με αυτή την έννοια θέλει με την σκόπιμη αυτή ενέργεια, να δείξει τόσο στους
Τούρκους, όσο και στη διεθνή κοινότητα, ποιος έχει το πάνω χέρι στην
περιοχή.
Με αυτή την έννοια επίσης θέλει να συνετίσει την Τουρκία, να σταματήσει την
πολιτική της κατά του Ισραήλ, γιατί το τελευταίο πέρα από την στρατιωτική
του υπεροχή απέναντι στην Τουρκία έχει και τη δυνατότητα να της δημιουργήσει
και άλλα προβλήματα όπως π.χ. η αναγνώριση της Αρμενικής Γενοκτονίας από
την αμερικανική γερουσία και η δημιουργία πολιτικής αυτονόμησης του Βόρειου
Κουρδιστάν, ενώ στο Νότιο Κουρδιστάν είναι οι κύριοι εκπαιδευτές του
κουρδικού στρατού και διαθέτουν επίλεκτες δυνάμεις των μυστικών υπηρεσιών.
Η προσωπική μου άποψη είναι ότι την αποστολή προκάλεσε το εβραϊκό λόμπυ, για
να δώσει ένα αποφασιστικό μάθημα στην Τουρκία και σ' όσους στηρίζουν την
πολιτική της.
Η Τουρκία υπερεκτίμησε τις δυνάμεις της και η αλαζονεία και η υπεροψία της
την οδήγησε να παραβλέψει τον παράγοντα Ισραήλ.
Πέρα από την σαφή καταδίκη αυτής της απάνθρωπης ενέργειας, που έχει τα
χαρακτηριστικά κρατικής τρομοκρατίας, πρέπει να τονιστεί ότι είναι
καταδικαστέες οποιεσδήποτε ενέργειες που καταπατούν με τον πιο βάναυσο τρόπο
το διεθνές δίκαιο και τις διεθνείς συνθήκες και η Τουρκία δεν μπορεί να το
παίζει αναμάρτητη.
Αυτό που συμβαίνει στην Κύπρο είναι εισβολή και κατοχή μιας ανεξάρτητης
χώρας με ένα στρατό ο οποίος είναι στρατός κατοχής. Η εθνοκάθαρση που
επιχείρησε με την εκδίωξη 200 χιλιάδων Ελληνοκυπρίων από τις πατρογονικές
τους εστίες έχει σχέση αναλογικά με αυτό που γίνεται από τους Ισραηλινούς
και τους Παλαιστίνιους.
Η Τουρκία δεν είναι παντοδύναμη, όπως θέλουν να την παρουσιάσουν τα Μέσα
Μαζικού Εκμαυλισμού των διαπλεκομένων (κατά τα άλλα Μέσα Μαζικής
Ενημέρωσης).
Ο μουσουλμανικός κόσμος είναι αθεράπευτα διασπασμένος. Οι πρίγκιπες,
εμίρηδες και βασιλειάδες των αραβικών χωρών επιζητούν την αμερικάνικη
ομπρέλα προστασίας (και έμμεσα την ισραηλινή, όσο παράξενο κι' αν φαίνεται
αυτό).
Από την άλλη οι Σιίτες του Ιράν δεν είναι διατεθειμένοι να παραχωρήσουν στην
Τουρκία την ηγεμονία των ομοθρήσκων τους στους ισλαμιστές της Άγκυρας, παρά
τα φαινόμενα, που όμως απατούν.
Ούτε οι τουρκογενείς χώρες που συνορεύουν με τη Ρωσία είναι πρόθυμες να τα
χαλάσουν με τη γείτονα για χάρη της Τουρκίας.
Η περίφημη στρατηγική Νταβούτογλου στη διένεξή του με το Ισραήλ, έφθασε τα
όριά της.
Εκεί δεν μπορεί να παίξει τα παιχνίδια του ο Νταβότογλου, γιατί οι
Ισραηλινοί δεν είναι Νέο - Οθωμανοί ραγιάδες.
Η Τουρκία είναι ευάλωτη και αποτελεί έναν γίγαντα με πήλινα πόδια. Αυτό το
ξέρουν οι Ισραηλινοί, όχι δυστυχώς οι ΄Ελληνες.
www.damonpontos.gr
20100531 Το τέλος του Ευρώ;
Το τέλος του Ευρώ;
-
Τον 20ο αιώνα ζήσαμε την κυριαρχία του δολαρίου σε όλο το μεγαλείο του. Τον 21ο αιώνα η κυριαρχία του δολαρίου απειλήθηκε και συνεχίζει να απειλείται σοβαρά από τη θέσπιση του ευρώ.
Το ευρώ (ενιαίο νόμισμα) αποτελεί προϊόν της συνθήκης του Μάαστριχτ και σηματοδοτεί θεσμικά την έναρξη εφαρμογής της οικονομικής και νομισματικής ένωσης, η οποία πραγματοποιήθηκε με απόφαση που ελήφθη το 1998. Η συνθήκη του Μάαστριχτ, αλλά ούτε και οι επόμενες του Άμστερνταμ και της Νίκαιας, προέβλεπαν κάποιο μηχανισμό στήριξης του νέου νομίσματος από τυχόν «επιθέσεις» ή «προσβολές». Στο σημείο αυτό πρέπει να αναγνωρίσουμε τη μεγάλη επιτυχία του Γιώργου Παπανδρέου, ο οποίος κατάφερε να ενεργοποιήσει μέσα σε σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα τις βασικές δυνάμεις της Ευρωζώνης, δημιουργώντας έναν μηχανισμό στήριξης των «αδύναμων κρίκων» στη μεγάλη σύγκρουση δολαρίου και ευρώ. Διότι, ξεφλουδίζοντας το «κρεμμύδι» της κρίσης των ημερών, στην καρδιά του θα βρούμε τη σύγκρουση δολαρίου και ευρώ.
Δηλαδή εμείς οι Έλληνες (σκριβέ ΓΑΠ) καταλάβαμε κάτι που τα ευρωπαϊκά τσακάλια (σκριβέ Γερμανία, Γαλλία, Ολλανδία κλπ) δεν μπορούσαν να διείδουν. Ποιος είναι τρελός εμείς που τα διαβάζουμε ή αυτός που τα γράφει (τα πιστεύει;).
Η κρίση ξεκίνησε από την Ελλάδα για πολλούς και διαφορετικούς μεταξύ τους λόγους. Κυρίως, γιατί στερείται ικανών αναχαιτιστικών οικονομικών και πολιτικών δυνάμεων που θα μπορούσαν να προβλέψουν έγκαιρα και να αντιμετωπίσουν τα επερχόμενα.
Από την άλλη μεριά στερούμεθα των ικανών αναχαιτιστικών οικονομικών και πολιτικών δυνάμεων που θα μπορούσαν να προβλέψουν έγκαιρα και να αντιμετωπίσουν τα επερχόμενα (αν και τα πάσης φύσεως δημοσιεύματα στις εφημερίδες χτυπούσαν τις καμπάνες, όχι τα καμπανάκια).
Αντιθέτως, όλα δείχνουν ότι οικονομικές και πολιτικές δυνάμεις εντός Ελλάδας συνεργάστηκαν με την Goldman Sachs για να προκύψει η κρίση που όλοι μας ζούμε σήμερα.
Συνέπεια της εκνομης συνεργασίας είναι η οικονομική κρίση στην Ελλάδα.
Οι συνεντεύξεις του οικονομικού αναλυτή Max Keiser τον τελευταίο καιρό είναι εξόχως αποκαλυπτικές. Για τη δημιουργία της κρίσης λειτούργησαν ενορχηστρωμένα πλείστες δυνάμεις οικονομικές και πολιτικές εκατέρωθεν του Ατλαντικού, με συμπεριφορές αποκλειστικά καιροσκοπικές και κερδοσκοπικές. Επιπλέον, η συγκυρία ευνοεί ποικίλα συμφέροντα, ώστε με μια δυναμική προσπάθεια και κεραυνοβόλους χειρισμούς να δοθούν λύσεις και να προωθηθούν τετελεσμένα σε ένα σύνολο ζητημάτων (εθνικά τα χαρακτήρισε προ διμήνου ο Πρωθυπουργός).
Από την άλλη μεριά στερούμεθα των ικανών αναχαιτιστικών οικονομικών και πολιτικών δυνάμεων που θα μπορούσαν να προβλέψουν έγκαιρα και να αντιμετωπίσουν τα επερχόμενα (αν και τα πάσης φύσεως δημοσιεύματα στις εφημερίδες χτυπούσαν τις καμπάνες, όχι τα καμπανάκια).
Αντιθέτως, όλα δείχνουν ότι οικονομικές και πολιτικές δυνάμεις εντός Ελλάδας συνεργάστηκαν με την Goldman Sachs για να προκύψει η κρίση που όλοι μας ζούμε σήμερα.
Συνέπεια της εκνομης συνεργασίας είναι η οικονομική κρίση στην Ελλάδα.
Οι συνεντεύξεις του οικονομικού αναλυτή Max Keiser τον τελευταίο καιρό είναι εξόχως αποκαλυπτικές. Για τη δημιουργία της κρίσης λειτούργησαν ενορχηστρωμένα πλείστες δυνάμεις οικονομικές και πολιτικές εκατέρωθεν του Ατλαντικού, με συμπεριφορές αποκλειστικά καιροσκοπικές και κερδοσκοπικές. Επιπλέον, η συγκυρία ευνοεί ποικίλα συμφέροντα, ώστε με μια δυναμική προσπάθεια και κεραυνοβόλους χειρισμούς να δοθούν λύσεις και να προωθηθούν τετελεσμένα σε ένα σύνολο ζητημάτων (εθνικά τα χαρακτήρισε προ διμήνου ο Πρωθυπουργός).
Στο χείλος του γκρεμού
Η σημερινή κρίση είναι πρωτοφανής για τα μεταπολεμικά δεδομένα της χώρας και, όπως υποστηρίζει ο Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος κ. Προβόπουλος, δεν μπορεί ν΄ αντιμετωπιστεί με λογικές άλλων εποχών. Με δεδομένες τις συνθήκες αυτές, κρίνει ότι το αίτημα ενεργοποίησης του μηχανισμού χρηματοδοτικής στήριξης είναι ιδιαίτερα θετική εξέλιξη.
Είναι γεγονός, πάντως, ότι στο σημείο που έχουμε φτάσει, μοναδική σανίδα σωτηρίας που μας είχε απομείνει ήταν το ΔΝΤ. Η ταυτόχρονη ενεργοποίηση της Κομισιόν και της ΕΚΤ μάλλον θετικά θα πρέπει να αντιμετωπιστεί και δικαιολογείται, διότι για πρώτη φορά το ΔΝΤ επελαύνει σε χώρα της Ευρωζώνης.
Η Ελλάδα έγινε η κερκόπορτα, το σκαλοπάτι, για να εισβάλλει, να επελαυνει, η Αμερική, μέσω του ΔΝΤ, στην ευρωζώνη.
Επίσης θετικά θα πρέπει να εξεταστεί η συγκυρία να ηγείται ο Γάλλος Ντομινίκ Στρος-Καν στο ΔΝΤ (Δια τους μη γνωρίζοντες τα του ΔΝΤ, επισημαίνεται ό τι ο Ντομινίκ Στρος-Καν είναι Πρόεδρος του ΔΝΤ, ενώ Διευθύνων Σύμβουλος [EXECUTIVE DIRECTOR] είναι το αμερικανικό διδιμο Meg Lundsager Douglas A. Douglas A. Rediker με δικαίωμα veto,άρα οι Αμερικανοί κάνουν κουμάντο) που προσβλέπει στην Προεδρία της Γαλλίας, διότι δε θα πρέπει να ξεχνάμε ότι το μεγαλύτερο τμήμα του χρέους το δανειστήκαμε από γαλλικών συμφερόντων τράπεζες και μικρότερο από τις γερμανικές. Έτσι εξηγείται κατά μέγα μέρος και η εγκάρδια συμπεριφορά του Ν. Σαρκοζί απέναντι στον κ. Παπανδρέου. Γάλλος είναι και ο Πρόεδρος της ΕΚΤ Ζαν Κλοντ Τρισέ, ο οποίος επανειλημμένα έχει λάβει θετικές θέσεις για την ελληνική οικονομική κρίση, υποστηρίζοντας σε κάποια αποστροφή του λόγου του ότι «ακόμα και κουρελόχαρτα να είναι τα ελληνικά ομόλογα, εμείς είμαστε υποχρεωμένοι να τα αγοράσουμε». Θετική στάση για τη στήριξη της Ελλάδας έδειξε και ο Γερμανός Υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε.
Η Ελλάδα έγινε η κερκόπορτα, το σκαλοπάτι, για να εισβάλλει, να επελαυνει, η Αμερική, μέσω του ΔΝΤ, στην ευρωζώνη.
Επίσης θετικά θα πρέπει να εξεταστεί η συγκυρία να ηγείται ο Γάλλος Ντομινίκ Στρος-Καν στο ΔΝΤ (Δια τους μη γνωρίζοντες τα του ΔΝΤ, επισημαίνεται ό τι ο Ντομινίκ Στρος-Καν είναι Πρόεδρος του ΔΝΤ, ενώ Διευθύνων Σύμβουλος [EXECUTIVE DIRECTOR] είναι το αμερικανικό διδιμο Meg Lundsager Douglas A. Douglas A. Rediker με δικαίωμα veto,άρα οι Αμερικανοί κάνουν κουμάντο) που προσβλέπει στην Προεδρία της Γαλλίας, διότι δε θα πρέπει να ξεχνάμε ότι το μεγαλύτερο τμήμα του χρέους το δανειστήκαμε από γαλλικών συμφερόντων τράπεζες και μικρότερο από τις γερμανικές. Έτσι εξηγείται κατά μέγα μέρος και η εγκάρδια συμπεριφορά του Ν. Σαρκοζί απέναντι στον κ. Παπανδρέου. Γάλλος είναι και ο Πρόεδρος της ΕΚΤ Ζαν Κλοντ Τρισέ, ο οποίος επανειλημμένα έχει λάβει θετικές θέσεις για την ελληνική οικονομική κρίση, υποστηρίζοντας σε κάποια αποστροφή του λόγου του ότι «ακόμα και κουρελόχαρτα να είναι τα ελληνικά ομόλογα, εμείς είμαστε υποχρεωμένοι να τα αγοράσουμε». Θετική στάση για τη στήριξη της Ελλάδας έδειξε και ο Γερμανός Υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε.
Όλοι οι σημαντικοί παράγοντες της Ε.Ε. έχουν λάβει θετική στάση απέναντι στη στήριξη της Ελλάδας, πλην μερίδας των Γερμανών συντηρητικών. Όχι φυσικά επειδή αγάπησαν ξαφνικά την Ελλάδα. Άπαντες έχουν κατανοήσει πλήρως τον κίνδυνο που αντιμετωπίζει η Ευρωζώνη. Έχουν κατανοήσει έστω και αργά τον πόλεμο που υφίσταται το ευρώ.
Ο νομπελίστας Γ. Στίγκλιτς και το τέλος του ευρώ
Ο νομπελίστας της Οικονομίας Γιόζεφ Στίγκλιτς προέβλεψε ότι το τέλος του ευρώ είναι πιθανό αν η Ευρώπη δεν καταφέρει να διευθετήσει τα «θεμελιώδη θεσμικά προβλήματά» της. Ερωτηθείς από το ραδιοσταθμό BBC 4, ο Στίγκλιτς δήλωσε πως το σχέδιο βοήθειας Ε.Ε. - ΔΝΤ προς την Ελλάδα, που συνδυάσθηκε μ' ένα σχέδιο λιτότητας, την αυστηρότητα του οποίου επέκρινε, δε θα μειώσει τη διάθεση των κερδοσκόπων να στοιχηματίζουν στην εξασθένηση της ζώνης του ευρώ.
«Όταν δούμε πόσο δύσκολο υπήρξε για την Ευρώπη να υιοθετήσει μια κοινή θέση για να βοηθήσει μία από τις μικρότερες χώρες, θα αντιληφθούμε πως, αν μια χώρα λίγο μεγαλύτερη έχει δυσκολίες, είναι πιθανό η Ευρώπη να δυσκολευτεί ακόμη περισσότερο», δήλωσε ο νομπελίστας. «Συνεπώς, πιστεύω ότι η ελπίδα πως (αυτή η βοήθεια) θα εμποδίσει τις κερδοσκοπικές πιέσεις, είναι πιθανόν αβάσιμη: μπορεί να λειτουργήσει για κάποιο χρόνο, όμως μακροπρόθεσμα, όσο τα θεμελιώδη θεσμικά προβλήματα παραμένουν, οι κερδοσκόποι θα γνωρίζουν ότι παραμένουν και, στο βαθμό που οι αδυναμίες της Ευρώπης θα επιδεινώνονται, πιστεύω πως θα χαίρονται». Καθώς τον ρωτούσαν αν αυτό σημαίνει το τέλος του ευρώ, ο Στίγκλιτς απάντησε: «Είναι ίσως το τέλος του ευρώ». Αν η Ευρώπη «δε διευθετήσει τα θεμελιώδη θεσμικά προβλήματά της, το μέλλον του ευρώ θα είναι ίσως πολύ σύντομο», κατέληξε.
Ο περίεργος ρόλος του Τζ. Σόρος
Ο χρηματιστής Τζορτζ Σόρος που δε χάνει ευκαιρία να μιλήσει για την οικονομική κρίση και να λάβει θέση «υπέρ» της παροχής βοήθειας στην Ελλάδα, δε θα πρέπει να ξεχνάμε ότι κατέφθασε στην Αθήνα λίγες μόλις ημέρες μετά την νίκη του ΠΑΣΟΚ, όπου είχε συνομιλίες με αρκετούς παράγοντες της πολιτικής ζωής της χώρας. Και φυσικά, ο ρόλος του Σόρος στη Βαλκανική (Αλβανία, Σερβία, Σκόπια) και όχι μόνον, είναι αρκετά γνωστός, όπως γνωστός είναι και ο ρόλος του την τελευταία δεκαετία στην Ελλάδα, αλλά και οι σχέσεις και τα συμφέροντα με τα οποία συνδέεται και εξυπηρετεί στην αντίπερα του Ατλαντικού όχθη. Λέγεται, μάλιστα, ότι έχει χρεωθεί εδώ και πολλά χρόνια -για λογαριασμό συγκεκριμένων πολυεθνικών συμφερόντων- την Ελλάδα, προωθώντας συγκεκριμένα προγράμματα σε πολιτιστικό, πολιτικό και οικονομικό επίπεδο. Γνωστός παράγοντας του ελληνικού τραπεζικού κατεστημένου, για να αποδείξει τη δύναμη του Σόρος και του εξουσιαστικού μπλοκ που εκπροσωπεί, έλεγε προ ετών ότι «με ένα φαξ του Σόρος άρχισε να ανεβαίνει το Χρηματιστήριο και με ένα φαξ άρχισε η πτώση».
Πριν από επτά χρόνια η ελληνοαμερικανική επιθεώρηση «Καμπάνα» έγραφε, χωρίς ποτέ να διαψευστεί, ότι ο Σόρος προωθούσε συγκεκριμένο πρόγραμμα σχετικά με την Ελλάδα, που αφορούσε κυρίως στην αγορά εδαφών που θα φτάσουν το 30% των εκτάσεων, στην εξαγορά των ελληνικών τραπεζών, στην εκμηδένιση της ελληνικής βιομηχανίας, στη μείωση της αγροτική παραγωγής, στην εξαγορά των μεγάλων ξενοδοχειακών μονάδων και μεταβολή της Ελλάδας σε κέντρο φθηνού τουρισμού. Συνεχίζοντας, το ίδιο δημοσίευμα ανέφερε ότι Έλληνες εργάτες και διανοούμενοι θα διευκολύνονται να μεταναστεύσουν στις βαλκανικές και στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, ενώ οι λαθρομετανάστες θα καταλάβουν τους ακατοίκητους χώρους της ελληνικής υπαίθρου.
Πριν από επτά χρόνια τα παραπάνω έδειχναν υπερβολικά και τα αντιμετωπίζαμε με επιφύλαξη. Σήμερα, όμως, έχοντας ακούσει και δει μύρια όσα, κρίνοντας με μεγαλύτερη σύνεση και νηφαλιότητα, διαπιστώνουμε ότι αποτελούν κομμάτια ενός παζλ που στήθηκε πριν χρόνια και αφήνει τα ίχνη του σαν τα πετραδάκια του Κοντορεβυθούλη.
Ο εκνευρισμός ενός Βρετανού ευρωβουλευτή
Μεγάλη έκπληξη προκάλεσαν τα λεγόμενα του Βρετανού ευρωβουλευτή Nigel Paul Farage, που μέσα στο Ευρωκοινοβούλιο, απευθυνόμενος στον Πρόεδρο της Ε.Ε. κ. Βαν Ρομπάϊ, αναρωτιόταν «ποιος σας ψήφισε; Ποιος μηχανισμός;» και στη συνέχεια διαπίστωνε: «Προτίθεστε να γίνετε ο δολοφόνος της ευρωπαϊκής δημοκρατίας και της εθνικής κυριαρχίας των ευρωπαϊκών χωρών…», «δείχνετε μίσος στην ιδέα της ύπαρξης εθνικής κυριαρχίας στα κράτη…», «από τότε που αναλάβατε την προεδρία δεν έχουμε δει τίποτα άλλο εκτός από το να γίνεται η Ελλάδα ένα προτεκτοράτο…».
Το 2009 είναι το πρώτο έτος της Παγκόσμιας Διακυβέρνησης
Το ξέσπασμα του Βρετανού ευρωβουλευτή θα φαινόταν σαν «κεραυνός εν αιθρία», αν δεν είχε προηγηθεί ομιλία του ιδίου του Βαν Ρομπάϊ στις 21 Νοεμβρίου 2009, στην οποία τόνιζε ότι «το 2009 είναι το πρώτο έτος της Παγκόσμιας Διακυβέρνησης με τη δημιουργία του G20 στη μέση της οικονομικής κρίσης. Η διάσκεψη για το κλίμα στην Κοπεγχάγη αποτελεί ένα ακόμη βήμα προς την Παγκόσμια Διαχείριση του πλανήτη μας…».
Το εξιλαστήριο θύμα
Το σχετικό παζλ συμπληρώνεται με τα πολύ διαφωτιστικά του Μπομπ Τσάπμαν, εκδότη του International Forecaster, σε συνέντευξη που είχε με την Helen Skopis στις 9 Απριλίου, δύο μόλις ημέρες πριν ανακοινώσουν τη στήριξή τους στην Ελλάδα οι Υπουργοί Οικονομικών της Ευρωζώνης: «Ο λόγος που χρησιμοποιείται η Ελλάδα ως αποδιοπομπαίος τράγος ή εξιλαστήριο θύμα, είναι για να συνέλθουν (οι χώρες της Ευρωζώνης), να επανακάμψουν στα νομίσματά τους και να τα υποτιμήσουν. Από την υποτίμηση θα προκύψει ύφεση που θα γονατίσει όλες τις οικονομίες. Τότε ο στόχος των διεθνιστών είναι να γίνει μια Παγκόσμια Κυβέρνηση. Αυτό επιδιώκουν. Αυτό βιώνουμε. Δεν είναι βλάκες αυτοί. Δεν πράττουν στην τύχη. Αυτά τα σχέδια προετοιμάζονται πολλά χρόνια πριν εκτελεστούν… Μιλάμε για τον απόλυτο, τον ολοκληρωτικό έλεγχο. Το χρήμα είναι δευτερεύον...».
Η περίοδος που ζούμε είναι δύσκολη. Οι αντίπαλοι των υπερατλαντικών συμφερόντων δε δείχνουν για τη στιγμή ότι μπορούν να τους ανταγωνιστούν στην κούρσα της παγκόσμιας εξουσίας. Τα συμφέροντα που συνασπίζονται γύρω από αυτό που πολύ γενικά ονομάζουμε «αμερικανικό επεκτατισμό», φαίνεται να προχωρούν δυναμικά και να καθορίζουν την πορεία της σύγκρουσης δολαρίου - ευρώ. Το βέβαιο είναι ότι δε θα σταματήσουν εκεί. Απλά το δολάριο είναι η σημαία τους και πρέπει να αποκτήσει τη χαμένη του αίγλη. Αυτό όμως εξαρτάται από την ισχύ της αντίστασης των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ήδη ετοιμάζονται ανάλογες επιθέσεις με αυτήν της Ελλάδας στην Πορτογαλία, Ισπανία, Ιταλία και στη Βρετανία. Αν είναι δυνατόν! Και όμως απειλείται ακόμα και η παλιά αυτοκρατορία. Ζει στο πετσί της πρωτοφανείς επιθέσεις συνασπισμένων κερδοσκόπων. Η Γερμανία, από την άλλη, φρονίμως πράττοντας, γνωρίζοντας το παιχνίδι που γίνεται εδώ και χρόνια, φρόντισε να εξασφαλίσει ενεργειακή ροή από τη Ρωσία και να κάνει σοβαρές μπίζνες με την Κίνα. Δύσκολα θα την αγγίξουν τα κερδοσκοπικά παιχνίδια. Εμείς, πόσο θα αντέξουμε και τι μέρες ξημερώνουν για την πατρίδα; Έχουν γνώση οι φύλακες; Ο Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος, κ. Προβόπουλος, κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου, προεξόφλησε ότι η κρίση που ήδη ζούμε δεν μπορεί ν΄ αντιμετωπιστεί με λογικές άλλων εποχών. Ας ελπίσουμε πως είμαστε στο σωστό δρόμο. Ας ελπίσουμε πως κολυμπάμε προς τη σωστή ακτή. Το ΔΝΤ και η Ε.Ε. μας πέταξαν το σωσίβιο.
Υ.Γ. Και για να μην ξεχνιόμαστε: στη διεθνή πολιτική σκηνή δεν υπάρχουν φίλοι ή εχθροί. Υπάρχουν μόνον συμφέροντα. Ο «πράσινος» εδώ και χρόνια Ντανιέλ Κον Μπεντίτ, απευθυνόμενος στους Ευρωπαίους εταίρους μας, τοποθετήθηκε με περισσή σαφήνεια: «Είμαστε υποκριτές. Τους τελευταίους μήνες η Γαλλία πούλησε στην Ελλάδα έξι φρεγάτες για 2,5 δισ. ευρώ, ελικόπτερα για 400 εκατ. και Ραφάλ προς 100 εκατ. το ένα. Η Γερμανία πούλησε έξι υποβρύχια προς ένα δισ. ευρώ... αν είμαστε σοβαροί να εγγυηθούμε στους Έλληνες τα σύνορά τους...».
Αυτό που ξέχασε να πει ο μάλλον συμπαθής Κον Μπεντίτ, είναι ότι στις συμφωνίες «κάτω από το τραπέζι» η Γαλλία θα έχει να λαμβάνει από μερτικό από τις ελληνικές τράπεζες που θα ενταχθούν υπό την ομπρέλα τής γαλλικών συμφερόντων «Εμπορικής», ενώ η Γερμανία θα έχει να λαμβάνει από την ενεργειακή πίτα σε όλο της το εύρος.
Δευτέρα 31 Μαΐου 2010
Ευφροσύνη Αργυρίου-Σαρτζετάκη ...
Η Ευφροσύνη Αργυρίου - Σαρτζετάκη, σύζυγος του πρώην Προέδρου της
Δημοκρατίας, Χρήστου Σαρτζετάκη, ιστορικός-αρχαιολόγος, αν και
συνταξιοδοτήθηκε τον
Δεκέμβριο του 2007 σε ηλικία 60 ετών από τη θέση της (ως υπαλλήλου του
κλάδου Π.Ε. Επιμελητών Εκδόσεων της Ακαδημίας Αθηνών, με βαθμό Α')
φρόντισε να
επαναπροσληφθεί στο Δημόσιο - με συνοπτικές διαδικασίες - αλλά, αυτήν
τη φορά, ως υπάλληλος του συζύγου της και στον εργασιακό χώρο του
φιλόξενου γραφείου
του!
Ήταν Ιανουάριος του 2008, όταν επί προεδρίας Κάρολου Παπούλια, η κ.
Σαρτζετάκη ενημερώθηκε για τον διορισμό της, ενώ είχε μόλις απολυθεί
λόγω συνταξιοδότησης, μετά από εργασία 35 ετών ως επιμελήτρια
εκδόσεων. Στο έγγραφο της Προεδρίας της Δημοκρατίας (με αριθμό
πρωτοκόλλου 1606/70 και ημερομηνία 15 Ιανουαρίου
2008), που μπορείτε να δείτε εδώ:
" H Αικατερίνη Φλώρου, διευθύντρια του Γραφείου Διοικητικών Υποθέσεων
της Προεδρίας αναφέρει «Σας ανακοινώνουμε ευχαρίστως ότι, με το από 11
Ιανουαρίου 2008 Π.Δ., περίληψη του οποίου δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ
15/15-01-2008 ΥΟΔΔ, διοριστήκατε σε θέση μετακλητού υπαλλήλου της
Προεδρίας της Δημοκρατίας με μισθολογικό κλιμάκιο 1ο και βαθμό Α' της
κατηγορίας ΠΕ. Κατόπιν αυτού, παρακαλείσθε να παρουσιασθείτε την
16η-01η-2008 ημέρα Παρασκευή και ώρα 12η π.μ. ενώπιον της
Διευθύντριας του Γραφείου Διοικητικών Υποθέσεων της Δημοκρατίας
προκειμένου να δώσετε τον καθορισμένο για την Υπηρεσία όρκο. (Αριθμός
βεβαίωσης ΥΔΕ στην Προεδρία της Δημοκρατίας 58/14-01-08) ".
Μια μέρα μετά το πρώτο έγγραφο, σε δεύτερο έγγραφο της Προεδρίας της
Δημοκρατίας (με αριθμό πρωτοκόλλου 1621/72 και ημερομηνία 16
Ιανουαρίου 2008), που μπορείτε να δείτε εδώ:
" Ο Κωνσταντίνος Α. Γεωργίου, γενικός γραμματέας του Γραφείου
Διοικητικών Υποθέσεων της Προεδρίας, δημοσιοποιεί την απόφαση
τοποθέτησης της κ. Ευφροσύνης Αργυρίου -Σαρτζετάκη, ως μετακλητής
υπαλλήλου, «με μισθολογικό κλιμάκιο 1ο και βαθμό Α' της κατηγορίας ΠΕ
στο Γραφείο του τέως προέδρου της Δημοκρατίας, κ.
Χρήστου Σαρτζετάκη ".
Το αν τέτοιος διορισμός είναι νόμιμος ή ηθικός δεν χρειάζεται καν να
το ρωτήσουμε. Αλλά αναρωτιέται ο κάθε εχέφρων κάτοικος αυτής της
χώρας, που καλείται -εν μέσω κρίσης- να ζήσει με μισθούς και συντάξεις
πείνας, τι ανάγκη (οικονομική ή άλλη) είχε η κ. Σαρτζετάκη να
επιστρέψει στην εργασία, ενώ μόλις είχε συνταξιοδοτηθεί;
Γιατί το ελληνικό κράτος υποχρεώνεται να χρεώνεται με υπαλλήλους που
εργάζονται στα γραφεία των πρώην Προέδρων της Δημοκρατίας;
Αν, όντως, ο κ. Σαρτζετάκης είχε ανάγκη από προσωπικό, και αφού αυτό
είναι νόμιμο, γιατί δεν δόθηκε η δυνατότητα σε έναν νέο άνθρωπο ή σε
κάποιον που
πραγματικά έχει ανάγκη να ασκήσει αυτά τα καθήκοντα;
Η σύζυγος του πρώην Προέδρου της Δημοκρατίας, προφανώς, δεν αρκέστηκε
στα χρήματα που θα έπαιρνε ως συνταξιούχος (μηνιαία καταβολή και
ΕΦΑΠΑΞ), γι'
αυτό και θέλησε να μπει και πάλι στην ενεργό δράση, δουλεύοντας πλάι
στον άνδρα της. Αλήθεια, πόσο μεγάλη είναι η οικονομική διαφορά μεταξύ
της σύνταξης που θα λάμβανε από την Ακαδημία Αθηνών και στον μισθό που
απολαμβάνει ως υπάλληλος της προεδρίας;
Ο κ. Παπούλιας, πριν από μερικές μέρες, εμφανίστηκε να δηλώνει ενώπιον
του πρωθυπουργού, Γιώργου Παπανδρέου, ότι «Πρέπει να υπάρξει
δικαιοσύνη και να
παταχθεί η φοροδιαφυγή». Στην ίδια συνάντηση ζήτησε να τιμωρηθούν οι
υπαίτιοι της σημερινής κατάστασης στην οποία βρίσκεται η χώρα. Γνώριζε
ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας τι έχει συμβεί και κατά τη διάρκεια της
δική του προεδρίας; Δεν είναι και αυτό άλλο ένα παράδειγμα του πώς
λειτουργεί ο κύκλος των ημετέρων; Δεν
είναι φανερό ότι οι περισσότεροι που κάνουν τώρα κριτική αφ' υψηλού
έχουν... βουτήξει το δάχτυλο στο βάζο με το μέλι του δημόσιου
χρήματος ποικιλοτρόπως;
Δεν είναι φανερό ότι πολλοί ήταν αυτοί που διόρισαν, διορίστηκαν,
βόλεψαν παιδιά, συζύγους, βαφτιστήρια και τώρα το παίζουν δημόσιοι
τιμωροί και εκφραστές της
λαϊκής δυσαρέσκειας; Πώς μπορεί να σηκώνεις το δάχτυλο, για να δείξεις
τον φταίχτη, ενώ και εσύ ο ίδιος είσαι μπλεγμένος σε αυτό το παιχνίδι
του πλουτισμού (στο
μέτρο του δυνατού για τον καθένα) και του βολέματος;
Γιατί, κ. Σαρτζετάκη, φροντίσατε να διοριστεί η σύζυγός σας ως
υπάλληλος στο γραφείο σας, ενώ ήταν ήδη συνταξιούχος υπάλληλος της
Ακαδημίας Αθηνών;
Γιατί, κ. Παπούλια, δεχθήκατε να υπάρξει αυτή η τόσο προνομιακή
μεταχείριση, που ούτε ουσιαστικά νόμιμη είναι, ούτε φυσικά ηθική;
Αν δεν γνωρίζατε και αγνοείτε το τι συνέβη, και πάλι δικό σας είναι το σφάλμα...
Μετά τιμής
Ένας Δύστυχος Πολίτης
που καλείται να πληρώσει με το δικό του μισθό τις δικές σας σπατάλες
αφού του στείλατε το λογαριασμό στο σπίτι του με το έτσι θέλω και αφού
πριν του κλέψατε τις οικονομίες που κατέθετε στο ταμείο που εσείς του
ορίσατε, για να πάρει κάτι σαν σύνταξη!!!!
Ένας Δύσμοιρος Πολίτης
που αναρωτιέται -και απάντηση δεν παίρνει - για το πως και πότε θα
σωθεί αυτή η καταληστευμένη χώρα από την μαφία του πολιτικού της
κατεστημένου και των κυβερνώντων της!!!
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
Αναρτήσεις
