Παρασκευή 15 Ιανουαρίου 2010

ΑΚΡΩΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΜΗΝ ΧΑΣΕΤΕ ΟΥΤΕ ΔΕΥΤΕΡΟΛΕΠΤΟ ΟΥΤΕ ΛΕΞΗ

 Στη μακρινή Βενεζουέλα εδώ και 30-τόσα χρόνια ξεκίνησε ένα φιλόδοξο πρόγραμμα, το El Sistema (Fundaci'on del Estado para el Sistema Nacional de las Orquestas Juveniles e Infantiles de Venezuela).

Ένας ντόπιος μουσικός, ο Χοσέ Αμπρέου, βάλθηκε να μαζέψει παιδάκια στις πιο φτωχές, τις πιο απομακρυσμένες περιοχές, τις πιο βουτηγμένες στο έγκλημα και στο πάρε-δώσε των ναρκωτικών, και να τα κάνει μουσικούς.

Το πράγμα προχώρησε σιγά-σιγά, χωρίς λεφτά και άρχισε να αποδίδει καρπούς. Πέρασαν τα χρόνια, 250.000 (!) παιδάκια έμαθαν μουσική, και άρχισαν να φτιάχνονται σχολικές ορχήστρες. Οι ορχήστρες σε όλη τη χώρα ξεπέρασαν τις 100 και από αυτές οι 90 είναι συμφωνικές (ξανα-!). Οι καλύτεροι από αυτούς τους νεαρούς μουσικούς μαζεύονται σε κεντρικές ορχήστρες, με κορυφή την Ορχήστρα Σιμόν Μπολιβάρ, που αυτή την εποχή διευθύνει άλλο ένα προϊόν del Sistema, ο 28χρονος (ξανα-!) μαέστρος Γουστάβο Ντουνταμέλ, που είναι επίσης εδώ και λίγους μήνες ο νέος μαέστρος της Φιλαρμονικής του Λος Άντζελες (ξανα-!).

 Έκαναν τουρνέ οι Βενεζουελάνοι πιτσιρικάδες με τον πιτσιρικά μαέστρο τους και παίξανε και στο Σάλτσμπουργκ. Μάλλον καλά θα έπαιξαν, γιατί οι απαιτητικοί Σαλτσμπουργκαίοι ζήτησαν και ανκόρ. Ξεκίνησε το ανκόρ με ένα ταρατατζούμ κάπως οικείο και με την πρώτη φράση των εγχόρδων οι Σαλτσμπουργκαίοι αναγνώρισαν το κομμάτι και χειροκρότησαν. Μάλλον δεν περίμεναν ότι οι Ινδιάνοι πιτσιρικάδες θα τολμούσαν να παίξουν Στράους και μάλιστα στην Αυστρία.

Και κάνει zoom-out η κάμερα και θολώνει ο νους. Πρόκειται για ΜΕΓΑΛΗ ορχήστρα, διπλή, καμμιά διακοσαριά άτομα. Και παίζουν καλά οι άτιμοι:

 http://www.youtube.com/watch?v=zKIChxFCGn4

 Συνεπώς ενδιαφερόμεθα, διαβάζουμε, ψάχνουμε. Και βρίσκουμε ένα βιντεάκι από μία απονομή, με τους Ινδιάνους live από το Καράκας. Μόνο που δεν είναι οι Σιμον Μπολιβάροι που είναι πιτσιρικάδες μεν, αλλά γύρω στα 20-25. Είναι οι από κάτω τους, αυτοί που πάνε ακόμα σχολείο. Η Ορχήστρα "Τερέσα Καρρένιο", έτσι τους λένε. Παιδάκια μικρά, μερικά εμφανώς αμούστακα. Ξεκινούν με Σοστακόβιτς, από τη 10η Συμφωνία το 2ο μέρος, που οι ειδικοί λένε ότι είναι ένα αποτρόπαιο μουσικό πορτραίτο του Στάλιν. Είναι ένα κομμάτι πολύ γρήγορο, βίαιο, άγριο, με εξαιρετικά απαιτητικά περάσματα, ειδικά για τα πνευστά, και ειδικότερα για τα ξύλινα, με πανδύσκολο ανσάμπλ. Τα μαθητούδια είναι ντυμένα με τα καθημερινά τους ρούχα, τα τζην τους τα σκισμένα, τα χαϊμαλιά τους, ό,τι φοράνε τα παιδιά σήμερα. Και παίζουν ηρωικά, ούτε μία νότα δεν φεύγει.

 Χειροκροτήματα, περνάμε στο επόμενο κομμάτι, έναν (άγνωστό μου) Χορό ενός (αγνώστου μου) συνθέτη από το Μεξικό, ονόματι Αρτούρο Μάρκες. Τα Ινδιανάκια έχουν αλλάξει στο μεταξύ, έχουν φορέσει τη φόρμα της Εθνικής τους ομάδας, της Εθνικής Βενεζουέλας. Το κομμάτι είναι εξαιρετικό, με τη ρυθμική αγωγή που θα περίμενε κανείς από έναν χορό λατινοαμερικάνικο να ξεπροβάλλει καθώς η μουσική προχωρεί και τα παιδάκια παίζουν με ορμή. Μπαίνουμε στο τελευταίο θέμα του χορού και καθώς η κάμερα απλώνει, συνειδητοποιείς ότι βλέπεις πάλι μια μεγάλη ορχήστρα, ίσως να μη φτάνει τα 200 άτομα των Μπολιβάρων, αλλά τα 150 τα ζυγώνει σίγουρα. Μα πώς παίζουν τόσο καλά, τόσα πολλά άτομα μαζί? Το κομμάτι κορυφώνεται και τα παιδάκια σείονται, τα δοξάρια δάσος ολόκληρο πηγαινοέρχονται σαν να τα δέρνει καταιγίδα κι όμως ούτε μισή νότα δεν ξεφεύγει ποτέ και να, φτάνουν τα τελευταία μέτρα και τα παιδάκια σηκώνονται όρθια και τελειώνουν το κομμάτι παίζοντας και χορεύοντας μαζί:

 http://www.youtube.com/watch?v=amSqQ5XNaGE

 Ωραία περάσατε? Εγώ να δείτε. Ας προσγειωθούμε λοιπόν στη χώρα των σκατάδων. Είναι μια χώρα που τα παιδάκια τα λένε Περικλήδες, Νεφέλες, Ιάσονες και Ιόλες. Παλιά χώρα, με ιστορία. όμορφη χώρα. Και οι Περικλήδες με τις Ιόλες μεγαλώνουν ακούγοντας Βίσση, παίζοντας Πάμε Στοίχημα, βλέποντας Τατιάνα Πουτανίδου, ακούγοντας τους γονείς τους να λένε πόσο καλύτερη είναι η δικιά τους μαιζονέτα από τη μαιζονέτα των Χατζηπαπαραίων, και ονειρεύονται να γίνουν μοντέλα. Ή μάνατζερ! Ή να τα προσλάβουν στα Stage.. Στη χώρα αυτή υπάρχουν κάτι ορχηστρούλες που η και καλά καλύτερη στις καλές της βραδιές κάνει ένα φάλτσο ανά δεκάλεπτο και στις άσχημες κάνει μόνο φάλτσα. Η λέξη "μουσικός" συνήθως σημαίνει "μπουζουξής", ο κύριος και η κυρία Χατζηπαπάρα πετάει γαρδένιες στον ΛεΠα, ο Περικλής βολοδέρνει στις καφετέριες και η Ιόλη διαβαζει ότι η Μακρυπούλια τα έφτιαξε με τον Νίνο και μετά οραματίζεται να βγει ως γλάστρα στη Μενεγάκη.

 Το κατά κεφαλήν εισόδημα της Βενεζουέλας είναι το μισό από της χώρας των σκατάδων, που επί πλέον έχει χρεωκοπήσει.

 

Αυτό είναι το εκπληκτικό και θαυμάσιο αποτέλεσμα ΑΓΑΠΗΣ. Της αγάπης αυτού του ανθρώπου, του Χοσέ Αμπρέου [www.ted.com/talks/lang/gre/jose_abreu_on_kids_transformed_by_music.html διαβάστε αυτόν τον σύνδεσμο] για τα «χαμένα παιδιά» και τη μουσική.

Πέρα από το μουσικό αποτέλεσμα, εξίσου σπουδαία είναι τα χαμογελαστά και ευτυχισμένα πρόσωπα των παιδιών-μουσικών.

Αξίζεις να δούμε και να τα ακούσουμε αυτά τα μουσικά βιντεάκια, ξανά και ξανά.

Το μήνυμα και το μάθημα είναι ένα. Παιδεία και πάλι παιδεία. Την παιδεία που την έχουμε καταντήσει είδος εν ανεπαρκεία.

Τι νόμπελ αξίζει να δοθεί σ' αυτό τον άνθρωπο; Αν το χρειάζεται.

Κατερίνα ευχαριστώ.

ΣΓΣ

Και με πιστωτικές οι οφειλές στο Δημόσιο

Και με πιστωτικές οι οφειλές στο Δημόσιο

Νέα μέτρα για την είσπραξη των ληξιπρόθεσμων οφειλών προς το Δημόσιο που συνολικά φθάνουν τα 29 δισεκατομμύρια ευρώ βάζει στο τραπέζι του διαλόγου για την αναμόρφωση του φορολογικού συστήματος το υπουργείο Οικονομικών, με στόχο να βάλει φέτος στα ταμεία του το ποσό του 1 δισ. ευρώ.

"Η" 14/1


Νέα μέτρα για την είσπραξη των ληξιπρόθεσμων οφειλών προς το Δημόσιο που συνολικά φθάνουν τα 29 δισεκατομμύρια ευρώ βάζει στο τραπέζι του διαλόγου για την αναμόρφωση του φορολογικού συστήματος το υπουργείο Οικονομικών, με στόχο να βάλει φέτος στα ταμεία του το ποσό του 1 δισ. ευρώ.

Σύμφωνα με πληροφορίες, με τις νέες ρυθμίσεις, οι οφειλέτες θα έχουν τη δυνατότητα να εξοφλούν τα χρέη τους προς το Δημόσιο σε περισσότερες δόσεις ακόμη και με πιστωτικές κάρτες, ενώ απαγορεύεται η κατάσχεση της πρώτης κατοικίας των οφειλετών του Δημοσίου.Ειδικότερα, τα μέτρα που έθεσε στη διαβούλευση το υπουργείο Οικονομικών, προβλέπουν:

1. Εξαίρεση της πρώτης κατοικίας του οφειλέτη από το μέτρο της κατάσχεσης. Το μέτρο θα εφαρμόζεται μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις. Σήμερα μπορεί να γίνει κατάσχεση κάθε περιουσιακού στοιχείου, εάν υπάρχουν οφειλές άνω των 300 ευρώ.

2. «Πάγωμα» του πλειστηριασμού της πρώτης κατοικίας, εφόσον κατασχεθεί. Σήμερα δεν υπάρχει κανένας περιορισμός. Μετά την κατάσχεση της πρώτης κατοικίας ακολουθεί ο πλειστηριασμός.

3. Αύξηση του αριθμού των μηνιαίων δόσεων για την εξόφληση των ληξιπρόθεσμων οφειλών με τις διαδικασίες των «διευκολύνσεων τμηματικής καταβολής».

4. Περιορισμό των κατασχέσεων στα χέρια τρίτων.

5. Μείωση του προστίμου που επιβάλλεται σε περίπτωση κατάθεσης ακάλυπτης επιταγής για πληρωμή οφειλών προς το Δημόσιο.

6. Επέκταση του συστήματος πληρωμής οφειλών προς το Δημόσιο με πιστωτικές κάρτες. Σήμερα μπορεί να γίνει πληρωμή οφειλής προς το Δημόσιο με πιστωτική κάρτα μόνο σε ορισμένες ΔΟΥ.

Μ.Β.

 

Πέμπτη 14 Ιανουαρίου 2010

ΕΛΛΑΝΤΑ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ ....

Δηλαδή υλοποιούνται νόμοι της προηγουμένης κυβερνήσεως εις όφελος ιδρυμάτων της παρούσης, και προφανώς θα ισχύσει και το αντίστροφο .
Μήπως είμαστε όλοι για δέσιμο ;
Γ.Ζ.

http://www.hbnews.gr/permalink/23557.html

Επιδοτείται με 225 χιλιάδες ευρώ το Ίδρυμα Σημίτη

Αν και η Ελλάδα περνάει δύσκολους οικονομικά καιρούς, 225 χιλιάδες Ευρώ, από τα κρατικά ταμεία, πηγαίνουν ως επιχορήγηση στο «Ίδρυμα Κωνσταντίνου Σημίτη», με απόφαση της υπουργού Παιδείας, Άννας Διαμαντοπούλου.

Και όλα αυτά την περίοδο που το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης μαζεύει από παντού ακόμα και «φραγκοδίφραγκα»
Τι αναφέρει η ανακοίνωση του  Υπ. Παιδείας:

 «Καθορίζουμε για το οικονομικό έτος 2009 την ετήσια κρατική επιχορήγηση του «Ιδρύματος Κωνσταντίνου Σημίτη»....
(άρθρου 34 παρ. 1 του Ν. 3577/2007, όπως συμπληρώθηκε με το άρθρο 6 του Ν. 3752/2009) στο ποσό των ευρώ (225.000 €) σε βάρος του ΚΑΕ 2519 του Φ. 19−120. Η καταβολή της επιχορήγησης θα γίνει τμηματικά εντός των ορίων διάθεσης της πίστωσης …».

 Σχόλιο

Η υπόθεση βαίνει ... καλώς

ΣΓΣ


Οι τέσσερις ελληνικές πτωχεύσεις....

Σάββατο, 02 Ιανουαρίου 2010
Η ΧΡΟΝΙΑ ΑΛΛΑΞΕ ΑΛΛΑ Η ΑΠΕΙΛΗ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ...
Οι τέσσερις ελληνικές πτωχεύσεις....

Πτωχεύσεις των ετών 1827, 1843, 1893 και 1932.: Πτωχεύσεις που οφείλονταν στην αδυναμία της χώρας να εξυπηρετήσει έναν υπέρoγκο  και πανάκριβο εξωτερικό δανεισμό και που για να ξεπληρωθεί συνεχιζόταν με κάποιο άλλο δανεισμό, δημιουργώντας έναν φαύλο κύκλο που έσπασε μόλις στα μέσα της δεκαετίας του 1960..... Και που είχαν σχεδόν πάντα μια έμμεση ή άμεση σχέση με την εθνική κυριαρχία, όπως άκουσα να αναφέρει, προ ημερών στο Υπουργικό Συμβούλιο ο πρωθυπουργός κ. Γ. Παπανδρέου. Γιατί; Οχι μόνο επειδή σε πτώχευση δεν μπορείς να ασκήσεις εξωτερική πολιτική, όπως διευκρίνισε μετά ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης  Θόδωρος Πάγκαλος, αλλά επειδή ιστορικά οι περισσότερες πτωχεύσεις συνδέονταν  με την εθνική εδαφική κυριαρχία.
Ας δούμε λίγο πιο αναλυτικά, απο τις ιστορικές πηγές, τις αιτίες  εκείνων των εθνικών πτωχεύσεων:


1827: Τα δάνεια που δεν έφτασαν ποτέ
 Ο αγώνας του 1821 υπήρξε πολύ κερδοφόρα υπόθεση  για τις αγγλικές τράπεζες. Ενώ δάνεισαν τους επαναστάτες με ονομαστικά δάνεια συνολικού ύψους 2.800.000 λιρών της εποχής, τελικά μόνο το 20% του ποσού έφτασε στον σκοπό του.
  Ετσι η πρώτη πτώχευση έρχεται νωρίτερα και από τη δημιουργία του ελληνικού κράτους, καθώς το 1827 δηλώνεται αδυναμία εξυπηρέτησης των δανείων αφού δεν είχαν καν εισπραχθεί.
Η πτώχευση  συνδέεται ακόμη και με τη Ναυμαχία του Ναυαρίνου, που έγινε την ίδια χρονιά έπειτα από μυστική συμφωνία των Μεγάλων Δυνάμεων, που γι'αυτό ακριβώς τον λόγο διέσωσαν την ελληνική επανάσταση, οδηγώντας τελικά στη δημιουργία κράτους, από το οποίο και θα μπορούσαν κάποτε να εισπράξουν...!

1843: Εξαγοράζοντας την Αττική με δάνειο
 Και πράγματι εισέπραξαν. Εισέπραξαν μάλιστα τόσο πολύ που το 1843 οδήγησαν στη δεύτερη πτώχευση. Αφού το Λονδίνο και το Παρίσι πρώτα αρνήθηκαν να δανείσουν τον (κατ΄ αυτούς ρωσόφιλο) Ιωάννη Καποδίστρια, ο οποίος για να κάνει το κράτος να λειτουργήσει έβαλε χρήματα από την προσωπική του περιουσία και εξέδωσε τα πρώτα ακάλυπτα ελληνικά χαρτονομίσματα, στη συνέχεια δάνεισαν τον Οθωνα με 60 εκατ. φράγκα, από τα οποία τα 33 εκατ. πήγαν αμέσως για την αποπληρωμή των «Δανείων της ανεξαρτησίας».
 Και τα υπόλοιπα σύμφωνα με όσα γράφει ο Αγγελος Αγγελόπουλος στο Δημόσιον χρέος της Ελλάδος (εκδόσεις Ζαχαρόπουλου, Αθήναι, 1937), δόθηκαν «12,5 εκατομμύρια διά την εξαγοράν από μέρους της Τουρκίας των επαρχιών Αττικής, Ευβοίας και μέρους της Φθιώτιδος και 7,5 εκατομμύρια διά την συντήρησιν των βαυαρικών στρατών».
 Οι Μεγάλες Δυνάμεις άλλαζαν σταδιακά τον χάρτη, η Ελλάδα αγόραζε, η Οθωμανική Αυτοκρατορία πουλούσε και οι διεθνείς τραπεζίτες αποκτούσαν τους καλύτερους...πελάτες!


1893
 Για μεγάλο διάστημα επικράτησε ο εσωτερικός δανεισμός και ο εξωτερικός υποχώρησε αισθητά, μέχρι που από το 1879 ξεκινά μια δωδεκαετία ραγδαίας αύξησής του που οδήγησε τη χώρα στα 1893 να χρωστά στο εξωτερικό 585,4 εκατ. φράγκα και να πτωχεύει για τρίτη φορά διά στόματος (αλλά όχι εξαιτίας του) Χαριλάου Τρικούπη.


Τα χρήματα είχαν και πάλι χρησιμοποιηθεί για εξυπηρετήσεις παλαιών δανείων, είχαν επενδυθεί σε μια ανάπτυξη υποδομών  για τη χώρα, ενώ διάφορες δράσεις «εθνικής αποκαταστάσεως», όπως εξαγορές και άλλων επαρχιών στη Θεσσαλία ή χρηματοδότηση του «Κρητικού ζητήματος» και προμήθειες πολεμικού υλικού, απορροφούν το μεγαλύτερο μέρος των δανείων από αυτό που έφτασε στη χώρα, καθώς το 35% υπολογίζεται ότι δεν έφτασε ποτέ... Ετσι ο δανεισμός είναι τόσο δυσβάσταχτος που η πτώχευση έρχεται αναπόφευκτα!
Και όχι μόνο ο εξωτερικός: από τα τέλη του 1868 η Εθνική Τράπεζα βρίσκεται σε οξύτατη σύγκρουση με την κυβέρνηση για το θέμα της χρηματοδότησης του κρητικού αγώνα, καθώς οι όροι δανεισμού που προτείνει το κράτος κρίνονται απαράδεκτοι από το Γενικό Συμβούλιο της Τράπεζας- τη δραματική σύγκρουση εξιστορεί αναλυτικά ο Νίκος Σ. Παντελάκης στο βιβλίο του Δημόσια Δάνεια (εκδόσεις ΜΙΕΤ, Αθήνα, 1995).
 Τη δεκαετία του 1880 η Ελλάδα είχε επιχειρήσει τον μεγάλο εκσυγχρονισμό της με προγράμματα δημοσίων επενδύσεων που υπερέβαιναν κατά πολύ τις δυνάμεις της. Κυρίως είχαν συναφθεί δάνεια με σκοπό την εκτεταμένη κατασκευή σιδηροδρόμων στο δίκτυο ΠειραιώςΑθηνών- Πελοποννήσου και ενός εξίσου φιλόδοξου οδικού δικτύου.
 Η χώρα άρχισε να νιώθει ισχυρή, και ήθελε να μπεί σε τροχιά ανάπτυξης, αλλά την πιο ακατάλληλη στιγμή περνά σε λάθος χέρια: από τον Τρικούπη της ανάπτυξης στον Δηλιγιάννη του φαύλου δημαγωγικού εθνικισμού. Την ίδια εποχή αυξάνεται δραματικά και ο πολύ ακριβός εξωτερικός καταναλωτικός δανεισμός!
 Ετσι το
1897 η χώρα νιώθει πια έτοιμη για πόλεμο. Το αποτέλεσμα είναι ότι οι Τούρκοι φτάνουν περίπου έξω από τη Λαμία και οι Μεγάλες Δυνάμεις τούς ανακόπτουν την πορεία. Την επομένη του «Ατυχούς πολέμου», χωρίς να υπάρξει «τυπική» πτώχευση, οι δυνάμεις εγκαθιστούν Διεθνή Οικονομικό Ελεγχο στη χώρα. Η ειρήνη κοστίζει στην Ελλάδα, μεταξύ άλλων, και 4 εκατ. λίρες ως πολεμικές αποζημιώσεις.

 1932: Η ήττα του ΄22 και το κραχ του ΄29
 Τον Μάρτιο του 1910 συνάπτονται νέα δάνεια για νέα έργα. Ο νόμος περί «Διεθνούς Οικονομικού Ελέγχου» που τηρείται ευλαβικά επί δύο δεκαετίες παραβιάζεται για πρώτη φορά το 1920 με την έκδοση 600 εκατ. δρχ. που ακολουθούνται από άλλα 500 εκατ. το 1921 και από ακόμη 550 εκατ. το 1922- ήταν όλα για τις ανάγκες του πολέμου. Παρά την ήττα όμως στη Μικρά Ασία, η πτώχευση έχει αποφευχθεί με το Α΄ Αναγκαστικό Δάνειο που επιβάλλεται από τον υπουργό Οικονομικών Π. Πρωτοπαπαδάκη, ο οποίος κόβει στη μέση τα χαρτονομίσματα, κρατά το ένα μέρος στην κυκλοφορία και ανταλλάσσει το άλλο με τίτλους εσωτερικού δανείου (κάπως έτσι σώζει την Ελλάδα από μια άλλη επικείμενη πτώχευση στη δεκαετία του 1950 και ο Σπύρος Μαρκεζίνης με το «κόψιμο των τριών μηδενικών» και την εισαγωγή της «νέας» δραχμής της σταθεροποίησης). Στην αποφυγή της πτώχευσης το ΄22 συμβάλλει και το δάνειο υπό την αιγίδα της Κοινωνίας των Εθνών για τους πρόσφυγες.
 Μπορεί η ήττα του ΄22 να μη φέρνει πτώχευση, αλλά οι ανάγκες αναδιοργάνωσης του στρατού και περίθαλψης των προσφύγων οδηγούν σε νέο υπερβολικό εξωτερικό δανεισμό καθώς στην Ελλάδα κεφάλαια δεν υπάρχουν. Η αναμενόμενη βαθμιαία αύξηση  του δανεισμού πηγαίνει ως το κραχ του 1929, όταν το διαδέχεται η βίαιη διεθνής ύφεση.
 Τελικά, τον Μάρτιο του 1931, λίγο πριν από την τελευταία πτώχευση του 1932, σύμφωνα με την εισηγητική έκθεση προϋπολογισμού του υπουργού Οικονομικών καθηγητή Βερβαρέσσου, η Ελλάδα χρωστάει στο εξωτερικό 2,868,1 εκατ. χρυσά φράγκα. Η πτώχευση είναι και πάλι μοιραία...
 Ο τελικός διακανονισμός όλων των προπολεμικών χρεών της Ελλάδας έγινε από τον Σπύρο Μαρκεζίνη στα 1952-53. Η  ανάπτυξη και η αυστηρή συγκράτηση δαπανών της πρώτης οκταετίας Καραμανλή συμμάζεψαν οριστικά τα δημόσια οικονομικά και οι τελικές πληρωμές εκείνων των δανείων ολοκληρώθηκαν μόλις το 1967.

2010 ; Και τώρα τι συμβαίνει; Ο εφιάλτης έχει επιστρέψει;
Πόσο κοντά είμαστε στο να ξαναγίνει  η φοβερή διαπίστωση και να ξανακουστεί το : "Δυστυχώς επτωχεύσαμεν!"
Και τότε ο ιστορικός, ποια αιτία θα αναφέρει ότι την προκάλεσε???

Οι απόψεις της Κας. Δραγώνα για την Οθωμανική Αυτοκρατορία και η στοιχειώδης Ιστορική αλήθεια



Παρακολουθώντας την ενορχηστρωμένη υπεράσπιση των απόψεων της νέας Γ. Γ. του Υπουργείου Παιδείας κ Δραγώνα από το σύνολο των ΜΜΕ, δεν μας εξέπληξε η φιλότιμη προσπάθεια που γίνεται να εμφανιστεί η συμπαθής κατά τα άλλα, γηραιά απόφοιτος του Αμερικανικού κολεγίου DEREE, ως "αδικημένη", η ότι "απομόνωσαν φράσεις της". Δεν μας εξέπληξε γιατί όσοι πνευματικοί άνθρωποι αποδοκιμάζουν είτε έμμεσα, είτε άμεσα την Ελλάδα και τον Ελληνισμό, τυγχάνουν μιας εκτεταμένης δημοσιογραφικής προστασίας, ενώ τυγχάνουν και οικονομικής αρωγής από το Ελληνικό δημόσιο.

Στην προσπάθεια αυτή βέβαια, υπάρχουν και κάποια όρια που βάζει η κοινή λογική και η στοιχειώδης γνώση Ιστορίας, τα οποία όμως κατά την γνώμη μας στην συγκεκριμένη περίπτωση, παραβιάζονται. Γράφει λοιπόν η κ. Δραγώνα στο επίμαχο βιβλίο της επί λέξει στην σελ. 81:

"Αυτή η στρατηγική είναι ιδιαίτερα προφανής στις αποσιωπήσεις και παραλείψεις ιστορικών γεγονότων, που εντοπίζονται στα σχολικά εγχειρίδια. Ένα πολύ χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η αποσιώπηση της σημασίας και της τεράστιας δύναμης, της έκτασης και του κύρους της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Αντίστοιχη είναι και η πλήρης απουσία ιδιαίτερης μνείας στον πολιτισμό, τα γράμματα και τις τέχνες της Οθ. Αυτοκρατορίας - και του τουρκικού κράτους από το 1908 και ύστερα."

Πριν ξεκινήσουμε να παραθέτουμε σχετικά στοιχεία για την Οθ. Αυτοκρατορία, θα θέλαμε να υπενθυμίσουμε ότι το σύγχρονο Τουρκικό κράτος ιδρύθηκε το Νοέμβριο του 1922 επί Κεμάλ και όχι το 1908 όπως λανθασμένα αναφέρει η κα Δραγώνα (μάλλον επειδή δεν είναι Ιστορικός όπως λέει η ίδια). Το 1908 που αναφέρει η κ. Δραγώνα, έγινε η στρατιωτική "επανάσταση" των Νεότουρκων, που ίσως να απογύμνωσε τον σουλτάνο από τις εξουσίες που είχε, άλλα δεν κατήργησε την υφιστάμενη ως τότε πολιτική μορφή της Οθωμανικής αυτοκρατορίας.

Αυτό βέβαια, ανάμεσα στα άλλα, που δεν γνωρίζει η κα Δραγώνα, είναι ότι το Ελληνικό σύστημα παιδείας κάνει πλέον σημαντικές προσπάθειες για να αναδείξει το κύρος και την σημασία της Οθ. Αυτοκρατορίας. Έτσι στο Πάντειο Πανεπιστήμιο στο τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας υπάρχουν τέσσερα (4) μαθήματα για την Οθωμανική και Τουρκική Ιστορία (για την γενική Ελληνική Ιστορία υπάρχει μόνο ένα (1) ). Η ύλη από αυτά τα μαθήματα περιλαμβάνει το φιλοτουρκικό πόνημα του σημαντικού Ιστορικού κ. Bernard Lewis "Η ανάδυση της σύγχρονης Τουρκίας" εκδ. Παπαζήση σειρά "Μεσανατολικές Σπουδές". Για να γίνει ευκολότερα αντιληπτός ο προσανατολισμός της σειράς των βιβλίων αυτών, είναι χαρακτηριστικό πως είναι οι πρώτες μεταφράσεις στα Ελληνικά (από όσες τουλάχιστον έχω εγώ υπ΄ όψιν μου) που την τουρκική λέξη "Ιστανμπουλ" (Τουρκική παραφθορά της ελληνικής λέξης "Κωνσταντινούπολη") ο μεταφραστής Π. Κωνσταντέας κρίνει ότι οφείλει να την αφήσει ως έχει.

Από μια τόσο ευνοϊκή πηγή για την κραταιά Οθ. Αυτοκρατορία θα παραθέσουμε κάποια αποσπάσματα σχετικά με τις διαπιστώσεις της κας Δραγώνα.

α)Για την σημασία και το κύρος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας

"....Βασικά η Οθωμανική Αυτοκρατορία είχε παραμείνει σε μια μεσαιωνική κατάσταση με μεσαιωνική νοοτροπία και μεσαιωνική οικονομία - αλλά με το πρόσθετο βάρος μιας γραφειοκρατίας και ενός στρατού που κανένα μεσαιωνικό κράτος δεν είχε ανάγκη να υποστεί....."

β) Για την ποιότητα και το περιβάλλον των Σουλτάνων

"...αν οι πρώτοι δέκα Σουλτάνοι του οίκου Οσμάν μας εκπλήσσουν με την ικανότητα και την νοημοσύνη τους- κάτι σπάνιο αν όχι μοναδικό στα χρονικά των δυναστικών σειρών- οι υπόλοιποι ηγέτες της δυναστείας μας εκπλήσσουν ακόμη περισσότερο με την ανικανότητα, τον εκφυλισμό και την ασχετοσύνη τους. Τόσοι και τόσο πολύ ανίκανοι ηγέτες δεν αποτελούν απλή σύμπτωση και η παρουσία τους μπορεί να εξηγηθεί λόγω ενός συγκεκριμένου συστήματος ανατροφής και επιλογής που απέκλειε την εμφάνιση αποτελεσματικού ηγέτη...

γ) Για τον οθωμανικό πολιτισμό τα γράμματα και τις Τέχνες!!!

"...ωστόσο με την μοναδική εξαίρεση του τελευταίου λατινικού χρονικού του Ορόσιου, δεν υπάρχει ούτε μια γνωστή μετάφραση λατινικού η δυτικού έργου σε μουσουλμανική γλώσσα μέχρι τον δέκατο έκτο αιώνα, όταν ένα η δύο ιστορικά και γεωγραφικά έργα μεταφράστηκαν στα Τουρκικά. Για τον μουσουλμάνο της κλασικής περιόδου, η φράγκικη Ευρώπη αποτελούσε ένα εξώτερο σκότος βαρβαρισμού και θρησκευτικής απιστίας, από το οποίο ο πεφωτισμένος κόσμος του Ισλάμ δεν είχε τίποτε να μάθει και ελάχιστα πράγματα να φοβάται. Αυτή την άποψη, μολονότι είχε αρχίσει να ξεπερνιέται προς το τέλος του μεσαίωνα, μεταδόθηκε από τους μεσαιωνικούς μουσουλμάνους στους Οθωμανούς κληρονόμους τους και ενισχύθηκε από τις εντυπωσιακές νίκες των Οθωμανικών στρατιών....

δ) για την Οθωμανική οικονομία

"...πρωτόγονες τεχνικές μέθοδοι παραγωγής, πρωτόγονα μεταφορικά μέσα, χρόνια ανασφάλεια και κοινωνικός αποκλεισμός συνδυάστηκαν για να αποκλείσουν κάθε είδους μακροπρόθεσμων η μεγάλης κλίμακας προγραμμάτων και να διατηρήσουν την οθωμανική οικονομία στο κατώτερο δυνατό επίπεδο παραγωγικότητας, πρωτοβουλίας και δεοντολογίας.

ε) για τους νόμους και την απόδοση δικαιοσύνης στην αυτοκρατορία


"...κανένας δεν αμφισβητούσε τον ιερό νόμο του Ισλάμ και προπαντός, σε ότι αφορούσε κοινωνικές και οικογενειακές υποθέσεις. Οι γάμοι και τα διαζύγια, οι περιουσίες και οι κληρονομιές, η θέση των γυναικών και των σκλάβων - όλα αυτά παρέμειναν ουσιαστικά απαράλλαχτα και σε αυτό το στάδιο.....

στ) για τις ικανότητες των Οθωμανών ως λαού γενικότερα

"....στην στρατιωτική αυτοκρατορία που είχαν δημιουργήσει, οι μουσουλμάνοι γνώριζαν μόνο τέσσερα επαγγέλματα - επαγγέλματα που είχαν σχέση με την κυβέρνηση, τον πόλεμο, την θρησκεία και την γεωργία...."

ΕΠΙΜΕΤΡΟΝ


Το ότι θα διάβαζα από Έλληνα κρατικό λειτουργό και μάλιστα στέλεχος της Ελληνικής Εκπαίδευσης, θετικές αποτιμήσεις για το θεοκρατικότερο, σκοταδιστικότερο φαυλότερο και οπισθοδρομικότερο κρατικό οργανισμό που ιδρύθηκε ποτέ σε Ευρωπαϊκό έδαφος ειλικρινά δεν το περίμενα. Ομολογουμένως βέβαια (το άφησα για τελευταίο), η Οθωμανική Αυτοκρατορία ήταν πανίσχυρη στα πρώιμα χρόνια της ως τα τέλη του 16ου αιώνα. Είχε την ισχυρότερη στρατιωτική μηχανή στον κόσμο για πάνω από 200 χρόνια.

Με την ισχύ αυτή καταπίεζε τους Χριστιανικούς πληθυσμούς που είχε υπό την κατοχή της, επιβάλλοντας τους, ρατσιστικούς κεφαλικούς φόρους (αγορά δικαιώματος ζωής για τους άπιστους στην αρχή της χρονιάς), αποσπώντας τα παιδιά τους δια της βίας, υποχρεώνοντας τους να ζουν στο βαθύτερο σκοτάδι της αμάθειας λόγω της οικονομικής αφαίμαξης όλης της υπαίθρου από τις ολιγαρχικές Οθωμανικές φεουδαρχικές κάστες. Αλήθεια πρέπει την στρατιωτική αυτή ισχύ να την διδάσκεται το παιδί μου λεπτομερώς ως κάτι τόσο σημαντικό που χωρίς αυτό θα είναι ελλιπής η εκπαιδευση του στην Ιστορία; Όχι και πάλι ΌΧΙ....

Ι. Β. Δ.

istorikathemata.blogspot.com

Τετάρτη 13 Ιανουαρίου 2010

ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ-ΔΡΑΓΩΝΑ

 Ο Μίκης απαντά στη Θάλεια Δραγώνα
 =============================================
 Με επιστολή της στο Μίκη Θεοδωράκη η κ. Θάλεια Δραγώνα
 διαμαρτύρεται για συκοφαντική δυσφήμιση εναντίον της.
 -------------------------------------------
 
 Ο Μίκης, με δική του επιστολή, ξεκαθαρίζει τα πράγματα.
 '''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''
 Η επιστολή της κ. Δραγώνα:
 2 Ιανουαρίου 2010
 ''''''''''''''''''''''''''''''''''
 Αγαπητέ Μίκη Θεοδωράκη,
 
 Κυκλοφόρησε πριν λίγες ημέρες στο διαδίκτυο επιστολή σας προς
 τον Στέφανο Ληναίο με πολύ απαξιωτικά σχόλια για το πρόσωπό μου και
 παραθέματα από το δημοσιευμένο έργο μου που είναι όλα παντελώς ψευδή
 και κατασκευασμένα.
 Σας ενημερώνω ότι δεν είμαι ιστορικός και δεν γράφω ιστορικά
 βιβλία. Λόγος σαν «Η ελληνική ταυτότητα δεν υπήρχε πριν από το 19ο
 αιώνα. Δημιουργήθηκε έξωθεν σε μια εποχή εθνικισμού, αποικιοκρατίας
 και επεκτατικού ιμπεριαλισμού. Κοντολογίς κάποιοι από το εξωτερικό μας
 είπαν τον 19ο αιώνα ότι είμαστε Έλληνες κι εμείς το δεχθήκαμε για να
 κονομήσουμε (!!!) πουλώντας το παραμύθι ότι είμαστε απόγονοι των
 αρχαίων Ελλήνων», δεν βρίσκεται πουθενά στο δημοσιευμένο έργο μου και
 δεν χαρακτηρίζει την πανεπιστημιακή και κοινοβουλευτική μου πορεία.
 Τέτοιου είδους κατασκευάσματα είναι μιας συκοφαντικής εκστρατείας
 εναντίον μου.
 Είμαι κοινωνική ψυχολόγος, ερευνώ και γράφω πάνω στις
 κοινωνικές ταυτότητες έχω δώσει μεγάλο μέρος της ζωής μου για την
 υπεράσπιση των αρχών της δημοκρατίας και της δικαιοσύνης σε αυτόν τον
 τόπο.
 Σας στέλνω μέρος των δημοσιεύσεων μου για να κρίνετε εάν όσα
 παρατίθενται στις εφημερίδες και στο διαδίκτυο ανταποκρίνονται στην
 αλήθεια. Εάν διαπιστώσετε ότι είναι κατασκευασμένες φράσεις, σας
 παρακαλώ πολύ να βρείτε μια ευκαιρία να το δηλώσετε.
 Σας γράφω επειδή θαυμάζω την αστείρευτη δημιουργικότητά σας και
 τους αγώνες σας για τη δημοκρατία και είμαι σίγουρη ότι η αναζήτηση
 της αλήθειας και η προάσπιση των δημοκρατικών αρχών έχει πρώτιστη
 σημασία για σας.
 Με εκτίμηση
 Θάλεια Δραγώνα

 Σας επισυνάπτω και 2 πρόσφατες συνεντεύξεις μου όπου θα βρείτε
 και όλα τα παραποιημένα παραθέματα
 ====================================
 
 Απάντηση Μίκη
 
 ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ
 Επιφανους 1
 117 42, Αθήνα
 τηλ. 210-9214863
 fax 210-9236325
 e-mail: mikisthe@otenet.gr
 
 Προς την κ. Θάλεια Δραγώνα
 Καθηγήτρια Κοινωνικής Ψυχολογίας
 Τμήμα Εκπαίδευσης και Αγωγής στην προσχολική ηλικία
 του Εθνικού και Καποδστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών
 Ναυαρίνου 13, 10680 Αθήνα
 Αθήνα, 10.1.2010
 ''''''''''''''''''''''''''''''''''
 
 Αγαπητή κυρία Δραγώνα,
 
 Έλαβα την επιστολή και τα βιβλία σας και σας ευχαριστώ. Διάβασα
 επίσης στο «Βήμα» και τα «Νέα» τις συνεντεύξεις σας, οι οποίες όμως
 κινούνται μονάχα γύρω από δυο-τρεις φράσεις που σας αποδόθηκαν εδώ και
 πολύ καιρό, για να διαψευσθούν ύστερα από μεγάλη και αδικαιολόγητη
 καθυστέρηση.
 
 Οι συνεντεύξεις αυτές και η μεγάλη προβολή τους (σε συνδυασμό
 με την φίμωση των αντιθέτων απόψεων) δεν πετυχαίνουν τίποτε άλλο παρά
 να αποκαλύπτουν στον ελληνικό λαό τους πανίσχυρους φίλους σας στα ΜΜΕ
 αποδεικνύοντας το εύρος και τα ερείσματα αλλά και τον συντονισμό της
 προσπάθειας που εξυφαίνεται με στόχο την αλλοίωση της
 εθνικής-ελληνικής μας ταυτότητας. Καθώς και τον τρόμο που δημιουργεί η
 αυξανόμενη παλλαϊκή αντίδραση στις απόψεις σας, που ακυρώνει την
 αρχική σας προσπάθεια να εκμεταλλευθείτε την αντίδραση του κ.
 Καρατζαφέρη βαφτίζοντας όσους διαφωνούν «ακροδεξιούς».
 
 Τρόμος που φτάνει σε σημείο να προκαλεί συμπτώματα της
 «Λύσσας-Σόρος» σε υποταχτικούς κονδυλοφόρους όπως σ' αυτόν τον δυστυχή
 κ. Χάρη σε σημερινό (9.1.10) ένθετο αθηναϊκής εφημερίδας.
 
 Επειδή τυχαίνει να είμαι ένας από τους πρωτεργάτες αυτής της
 εκστρατείας για την ενημέρωση του ελληνικού λαού με ρίζες βαθειές στην
 αληθινή ελληνική Αριστερά από την εποχή του ΕΑΜ, θα ήμουν ο τελευταίος
 που θα επέτρεπα στον οποιονδήποτε να καπηλευτεί την λέξη και την
 έννοια «πατρίδα».
 
 Το ΕΑΜ και το τότε ΚΚΕ κατέκτησε την εμπιστοσύνη του 70% του
 λαού μας για την πίστη του και τους αγώνες του για τη Λευτεριά της
 ελληνικής πατρίδας και την αναγέννηση του ελληνικού έθνους. Με την
 πεποίθηση ότι υπηρετούμε τα ιδεώδη των Ελλήνων για την ελευθερία και
 την δημοκρατία από τα βάθη των αιώνων και φτάνοντας ως το «Ελευθερία ή
 θάνατος» του Κολοκοτρώνη, ορθώσαμε το ανάστημά μας και αναμετρηθήκαμε
 με το όπλο στο χέρι, με την πιο φονική δύναμη που γνώρισε ποτέ η
 ανθρωπότητα: την χιτλερική Βέρμαχτ, τα ναζιστικά Ες-Ες και την
 Γκεστάπο, με αμέτρητες θυσίες σε αίμα, βασανισμούς και διώξεις. Ενώ
 παράλληλα και μέσα σ΄ εκείνες τις σκληρές συνθήκες τιμούσαμε και
 τρεφόμαστε με τον ελληνικό πολιτισμό για τον οποίο είμαστε περήφανοι
 και συγχρόνως οραματιζόμαστε τη μελλοντική κοινωνία της δικαιοσύνης,
 της αλληλεγγύης και της «πανανθρώπινης λευτεριάς».
 
 Αυτή υπήρξε ως σήμερα η γνήσια και μοναδική Αριστερά, όπου οι
 λέξεις «έθνος» και «πατρίδα» ήταν για μας δόξα και τιμή και όχι ντροπή
 όπως τις κατάντησαν χτες και σήμερα ορισμένα γκρουπούσκουλα και ομάδες
 «διανοουμένων» που στο όνομα της Αριστεράς ντροπιάζουν με τις «ιδέες»
 και τα καμώματά τους, τους αγώνες και τις θυσίες μας, ενώ
 δηλητηριάζουν την ανύποπτη νεολαία μας, που η νικήτρια και
 θριαμβεύουσα ακόμα και σήμερα εθνικοφροσύνη κρατάει στα σκοτάδια,
 έχοντας καταδικάσει σε λήθη τη σύγχρονη ιστορία μας.
 
 Όμως η ακτινοβολία εκείνων των ηρωικών χρόνων αψηφώντας όλα τα
 εμπόδια εξακολουθεί να εμπνέει το λαό μας, γι' αυτό και η αντίθεση
 στην συστηματική απόπειρα που επιχειρείται εδώ και καιρό με στόχο την
 ουσιαστική ανατροπή της ελληνικής ιστορίας, είναι καθολική και δεν
 συνδέεται με την α΄ ή την β΄ πολιτική παράταξη αλλά με το σύνολο των
 Ελλήνων, που γαλουχήθηκε με μια συγκεκριμένη και βαθειά ριζωμένη άποψη
 για το τι είναι πατρίδα, τι είναι Ελλάδα, τι είναι ιστορία, τι είναι
 ελληνικός λαός και ελληνικό έθνος.
 
 Κι ακόμα γνωρίζει καλά -γιατί τα βιώνει, ποια είναι τα βασικά
 ιστορικά και πολιτισμικά στοιχεία που μας διέπλασαν από το ΄21 έως
 σήμερα.
 
 Αρνούμενοι και κατεδαφίζοντας όλα αυτά που μας έκαναν αυτούς
 που είμαστε χτες, προχτές και σήμερα,με το πρόσχημα μιας δήθεν
 επιστημονικής αναθεώρησης της ιστορικής πραγματικότητας, όπως
 αποδεικνύεται σε κάθε σελίδα του βιβλίου σας «Τι είν' η Πατρίδα μας;»
 στην ουσία αμφισβητείτε ο,τιδήποτε θετικό έπραξε ο λαός αυτός σε όλους
 τους τομείς του εθνικού μας βίου κατά τη διάρκεια των δύο τελευταίων
 αιώνων.
 
 Με το βιβλίο σας αποδομείτε τις ιδέες, πεποιθήσεις, τα
 «πιστεύω», σε σχέση με το ελληνικό έθνος και τις ρίζες του, δηλαδή όλα
 αυτά που ενέπνευσαν και παρακίνησαν τον λαό μας. Όμως αν στις αρχές
 του 19ου αιώνα δεν υπήρχαν οι ιδέες για τη συνέχεια του ελληνικού
 έθνους και όλα τα «πιστεύω» που εσείς σήμερα απορρίπτετε ως άνευ
 ουσιαστικού περιεχομένου και εκτός ιστορικής πραγματικότητας, τότε δεν
 θα μπορούσαν να υπάρξουν η Επανάσταση του ΄21, το κίνημα του
 Φιλελληνισμού, το δημοκρατικό κίνημα του Μακρυγιάννη, η αποπομπή του
 Όθωνα, οι Βαλκανικοί πόλεμοι, η Εθνική Αντίσταση. Δεν θα υπήρχε ο Άρης
 Βελουχιώτης. Και όχι μονάχα αυτός, γιατί σύμφωνα με κείνα που
 επιχειρείτε να διδαχθούν τα παιδιά μας, δεν θα υπήρχε ούτε ένας
 αντάρτης, μιας και ΟΛΟΙ πήραν τα όπλα για την Ελλάδα και την Πατρίδα.
 Ενώ αν είχαν τα μυαλά τα δικά σας, δηλαδή εξέταζαν το «επιστημονικώς
 ορθόν», θα τα βρίσκανε μια χαρά με τους Γερμανούς που εξ άλλου το μόνο
 που ζητούσαν από μας ήταν να τους παραχωρήσουμε την άδεια χρήσης των
 λιμανιών και των αεροδρομίων μας.
 
 Κατά τον ίδιο τρόπο δεν θα υπήρχαν οι δημοκρατικοί αγώνες και η
 Αντίσταση κατά της χούντας. Δεν θα υπήρχαν ο Σολωμός, ο Κάλβος, ο
 Παλαμάς, ο Καβάφης, ο Καλομοίρης,ο Καζαντζάκης, o Σικελιανός, ο
 Σεφέρης, ο Ρίτσος, ο Τσαρούχης, ο Ελύτης, ο Χατζιδάκις, ο
 Εγγονόπουλος,ο Κωνσταντίνος Δεσποτόπουλος, ο Παρθένης, ο Καμπανέλλης,
 ο Γεωργουσόπουλος, ο Κουν, ο Μινωτής, ο Κακογιάννης, ο Αγγελόπουλος.
 Όπως δεν θα υπήρχαν οι διανοητές, οι φιλόσοφοι, οι μεγάλοι πολιτικοί
 ηγέτες από τον Τρικούπη και τον Βενιζέλο ωε τον Καραμανλή και τον
 Ανδρέα Παπανδρέου. Δεν θα υπήρχαν τα μεγάλα κινήματα όπως των
 δημοτικιστών και των φοιτητών. Δεν θα υπήρχε το κίνημα για την Κύπρο
 ούτε οι εκδηλώσεις αλληλεγγύης προς τα σημερινά θύματα του επιθετικού
 ιμπεριαλισμού, την Γιουγκοσλαυία, την Παλαιστίνη, το Αφγανιστάν και το
 Ιράκ. Και δεν θα συνέβαιναν προ παντός εκείνες οι πράξεις, που
 αποδεικνύουν την ιδιαιτερότητα του λαού μας, που τόσο επίμονα
 σαρκάζετε, όπως το ΟΧΙ το 1940 και η μάχη της Κρήτης, καθώς και το ότι
 ανάμεσα σε όλους τους ευρωπαίους, μονάχα η Ελλάδα αρνήθηκε να ντύσει
 τα παιδιά της με την στολή της Βέρμαχτ και να τα στείλει στο ανατολικό
 μέτωπο. Χάρη στις μοναδικές μέσα στην κατεχόμενη Ευρώπη παλλαϊκές
 διαδηλώσεις στο κέντρο της Αθήνας με χιλιάδες νεκρούς, τραυματίες και
 εκτοπισμένους σε στρατόπεδα θανάτου.
 
 Κι αυτό γιατί οι εθνικοί και δημοκρατικοί μας αγώνες, καθώς και
 τα πνευματικά έργα και οι πολιτικές πράξεις των προσώπων αυτών,
 διαπνέονταν από την πεποίθηση ότι η σύγχρονη Ελλάδα έχει επηρεαστεί
 βαθειά από μια βαρειά κληρονομιά, απέναντι στην οποία θα πρέπει να
 φανούμε δημιουργικά αντάξιοι.
 
 Για όλα αυτά έχετε να πείτε μια μόνο λέξη: εθνοκεντρισμός,
 δηλαδή ότι είναι ασυγχώρητη υπερηφάνεια για ένα λαό να θαυμάζει τα
 επιτεύγματά του, φτάνοντας στο σημείο να προτείνετε να εκλείψει από τα
 σχολικά βιβλία, γιατί αυτό επιτάσσει η σύγχρονη επιστήμη για την
 αναθεώρηση της ιστορίας. Με άλλα λόγια επιχειρείτε έναν γενικευμένο
 ευνουχισμό σε ό,τι πολυτιμότερο και πιο ελληνικό πέτυχε ο λαός μας έως
 τώρα, με τελικό αποτέλεσμα την μετατροπή μας σε έναν άλλο λαό,
 προσαρμοσμένο στις συνταγές του καμουφλαρισμένου αφελληνισμού, που
 κοσμούν κάθε σελίδα του εν λόγω βιβλίου σας.
 
 Κι αυτό γιατί διαφωνείτε με την ύπαρξη και την αξία των βασικών
 πυλώνων πάνω στους οποίους στηρίχθηκαν οι ιδέες, οι πράξεις, οι
 αγώνες, οι θυσίες και τα έργα, πνευματικά και άλλα.
 
 Βαφτίζετε εθνοκεντρισμό την ξεχωριστή πίστη, ακόμα και θαυμασμό
 που μπορεί να έχει ένας λαός για την ιστορία και τον εαυτό του. Τις
 ξένες επεμβάσεις, που αλλοίωσαν την εθνική μας ζωή, τις θεωρείτε
 σχεδόν ανύπαρκτες και πρόσχημα για να καλύψουμε τις δικές μας
 -υπαρκτές βεβαίως- αδυναμίες.
 
 Την ιδιαιτερότητα των αγώνων μας, ειδικά στον β΄ παγκόσμιο
 πόλεμο την αποκαλείτε σωβινισμό, πράξη εχθρική προς τους άλλους και
 την θεωρείτε γενεσιουργό αιτία ξενοφοβίας.
 
 Την υπερηφάνεια μας για τα κατορθώματα των αρχαίων Ελλήνων την
 βαφτίζετε στείρο εθνικισμό και ιστορική αυταπάτη. Δηλαδή θέλετε σώνει
 και καλά να αποδείξετε ότι κακώς πιστεύαμε ως τώρα όσα πιστεύαμε για
 την καταγωγή, τις παραδόσεις, την ιστορία και τον πολιτισμό μας, πράξη
 που στην ιατρική επιστήμη ονομάζεται «ευνουχισμός». Και οχυρωμένη πίσω
 από ηχηρά ονόματα ξένων επιστημόνων βαλθήκατε με την βοήθεια ισχυρών
 πολιτικών και οικονομικών κύκλων, μιας και είναι πολύ δύσκολο να
 ευνουχίσετε έναν ολόκληρο λαό κατεδαφίζοντας τα σύμβολα και τους
 μύθους του, να ξεκινήσετε το θεάρεστο έργο σας από τα τρυφερά και
 ανύποπτα παιδιά μας.
 
 Όπως το επιχείρησε χθες η φίλη σας κ. Ρεπούση -ανεπιτυχώς- ενώ
 σήμερα, με τον αέρα μάλιστα της κρατικής συμπαράστασης το επεκτείνετε
 εσείς με νέα έφοδο για τον ευνουχισμό της μαθητικής μας νεολαίας από
 κρατικό μάλιστα πόστο!
 
 Γνωρίζετε κυρία Δραγώνα, ότι δεν έχω τίποτα προσωπικό μαζί σας,
 όπως γνωρίζετε ότι θα σας ήταν λίγο δύσκολο να με βαφτίσετε κι εμένα .
 ακροδεξιό. Προς το παρόν μπορείτε εσείς και οι φίλοι σας να με
 φιμώσετε. Όμως σ' αυτό είμαι συνηθισμένος και μάλιστα θα σας έλεγα ότι
 όποιοι και όσοι στο παρελθόν κατά καιρούς επεχείρησαν να φιμώσουν τις
 ιδέες αλλά και την μουσική μου, είχαν . κακά γεράματα. Όπως ίσως
 ξέρετε ή θα έχετε ακούσει, η ζωή και το έργο μου στηρίχθηκε επάνω σε
 τρεις λέξεις: Ελλάδα, Πατρίδα, Ελευθερία. Και όλοι μου οι αγώνες
 έγιναν μόνο και μόνο για να τις υπερασπίσω με κάθε θυσία. Το ίδιο κάνω
 και τώρα.
 
 Σήμερα εσείς και οι φίλοι σας, με διαφορετικό τρόπο απ' ό,τι οι
 προηγούμενοι, επιχειρείτε να κατεδαφίσετε τις ιδέες, τις πράξεις και
 τα έργα που συμβολίζουν αυτές οι τρεις λέξεις, που όπως είπα,
 ενέπνευσαν και στήριξαν όλες τις γενιές των νεοελλήνων, για να γίνουμε
 αυτό που είμαστε σήμερα.
 
 Μια κορυφαία στιγμή στην νεότερή μας ιστορία υπήρξε και η
 Εθνική μας Αντίσταση, τότε που έλαμψαν αυτές οι τρεις λέξεις οδηγώντας
 τα νιάτα εκείνης της εποχής σε ανυπέρβλητες θυσίες. Χιλιάδες,
 εκατοντάδες χιλιάδες τα θύματα. Τι μας οδηγούσε τότε; Όλα αυτά που
 καταδικάζονται σε κάθε σελίδα του βιβλίου σας, για να ανοίξει ο δρόμος
 σε μια γενικευμένη αλλοίωση του εθνικού μας χαρακτήρα ξεκινώντας με
 δήθεν επιστημονικό τρόπο από τα τρυφερά μας νιάτα.
 
 Άλλωστε αυτή η προσπάθεια που γίνεται μέσα στα πλαίσια της
 παγκοσμιοποίησης, έχει αφετηρία γνωστά σε όλους διεθνή κέντρα, που
 επιδιώκουν την διάλυση των εθνών-λαών με εθνικές ιδιαιτερότητες,
 συμφέροντα και «αρχές» που οδηγούν σε αντιστάσεις μπροστά στη λαίλαπα
 της παγκοσμιοποίησης και γι' αυτό με τη διάλυση των εθνών επιδιώκουν
 την μετατροπή των ανθρώπων σε ανυπεράσπιστες μονάδες χωρίς μνήμη και
 ενοχλητικές ιδιαιτερότητες.
 
 Eίναι δυνατόν να επιτραπεί να γίνει κάτι τέτοιο; Να γιατί με
 βρίσκετε και θα με βρίσκετε πάντοτε αντίθετο, γιατί πιστεύω ότι η
 γενιά η δική μου έχει αποδείξει στην πράξη, με έργα και όχι μόνο με
 λόγια, ότι σ' αυτή τη γωνιά της γης κατοικούν άνθρωποι που είναι
 Έλληνες με όλη την ιστορική σημασία αυτής της λέξης και τίποτε
 -απολύτως τίποτε- δεν μπορεί να αμαυρώσει και πολύ περισσότερο να
 αλλοιώσει.
 
 Τέλος οφείλω να σας πω ότι:
 
 Από την ανάγνωση του βιβλίου σας «Τι είν' η Πατρίδα μας;» έχω
 συναγάγει ορισμένα συμπεράσματα, που πιστοποιούν θεμελιακές διαφορές
 από τις απόψεις σας. Θα αρκεστώ προς το παρόν σε μερικά παραδείγματα:
 
 «Η κυρίαρχη αντίληψη για το έθνος και την εθνική ταυτότητα, με
 βάση την οποία οι πολιτικές εξουσίες στην Ευρώπη αλλά και έξω από
 αυτήν οργανώνουν το διαπαιδαγωγητικό ρόλο του σχολείου, είναι ακόμη
 σήμερα σε μεγάλο βαθμό η αντίληψη που κληρονόμησε ο ρομαντισμός του
 19ου αιώνα, σύμφωνα με την οποία το έθνος αποτελεί οικουμενική,
 «φυσική» οντότητα, ανεξάρτητη από το χρόνο και το χώρο, και η εθνική
 ταυτότητα, αυτονόητη και αναλλοίωτη αποτύπωση κοινωνικής ομοψυχίας και
 συνοχής. Οι εθνικές ιστοριογραφίες προέρχονται από αυτή την παράδοση
 και δίνουν έμφαση στη συνέχεια της ιστορίας και του πολιτισμού της
 εθνικής ομάδας, στις αντιστάσεις της απέναντι στις εξωτερικές
 επιβουλές, στην ομοιογένειά της. Στο σχολείο η ιστορία καλείται να
 διδάξει τα κατορθώματα των προγόνων και να σφυρηλατήσει την εθνική
 υπερηφάνεια και ενότητα, ενώ η γλώσσα και η γεωγραφία επιβεβαιώνουν
 την εθνική συνέχεια στο χρόνο και στο χώρο». (σελ. 31)
 Είναι φανερό ότι θεωρείτε ότι το έθνος και η εθνική ταυτότητα
 είναι «κληρονομιά του ρομαντισμού του 19ου αιώνα [και δεν] αποτελεί
 «φυσική» οντότητα ανεξάρτητη από τον χρόνο και τον χώρο, αυτονόητη και
 αναλλοίωτη αποτύπωση εθνικής ομοψυχίας και συνοχής».
 
 Φαίνεται ακόμη ότι δεν είσθε σύμφωνη με την έμφαση που δίνεται
 στο σχολείο «στη συνέχεια της ιστορίας και του πολιτισμού της εθνικής
 ομάδας, στις αντιστάσεις της απέναντι στις εξωτερικές επιβουλές, στην
 ομοιογένειά της». Καθώς και στο γεγονός ότι «η ιστορία καλείται να
 διδάξει τα κατορθώματα των προγόνων και να σφυρηλατήσει την εθνική
 υπερηφάνεια και ενότητα., ενώ η γλώσσα και η γεωγραφία επιβεβαιώνουν
 τη συνέχεια στο χρόνο και στον χώρο».
 
 Θα ήθελα ειλικρινά να μου λέγατε, αν η παράγραφος αυτή
 αναφέρεται θετικά ή αρνητικά στον τρόπο που το σχολείο αντιμετωπίζει
 τα προβλήματα αυτά. Μιας και δεν το λέτε φανερά. Όμως αφήνετε να
 υπονοηθεί, ότι όλες αυτές οι ιδέες περί έθνους και εθνικής ταυτότητας
 αποτελούν σύμπτωμα που μας επιβλήθηκε από την «ρομαντική αντίληψη της
 ιστορίας στο τέλος του 19ου αιώνα. Άρα ξεπερασμένες και
 αντιεπιστημονικές σύμφωνα με την οπτική γωνία τη δική σας και των
 υπολοίπων συνεργατών σας που συμμετέχουν στην συγγραφή του εν λόγω
 βιβλίου.
 
 Να όμως που τόσο εγώ όσο και οι γενιές των παππούδων μου αλλά
 και των συμμαχητών και συνοδοιπόρων μου στους δρόμους των εθνικών
 αγώνων και στις προσπάθειες για τη δημιουργία μιας ελληνικής τέχνης
 διαπνεόμεθα σε κάθε μας βήμα και προσπάθεια από αυτές ακριβώς τις
 ιδέες που καταγγέλλετε ως ξεπερασμένες και ευτελή ως φαίνεται προϊόντα
 μιας ξεπερασμένης πια ρομαντικής αντίληψης. Και μόνο μ' αυτή την
 παράγραφο, μου ζητάτε να απαρνηθώ τον εαυτό μου, τη ζωή μου, τις ιδέες
 και το έργο μου. Και όχι μόνο από εμένα αλλά όπως αποδεικνύεται από
 τις πράξεις και τα έργα τους, ΟΛΟΥΣ σχεδόν τους νεοέλληνες, ανώνυμους
 και επώνυμους που από το 1821 έως σήμερα πίστεψαν ακριβώς σ' αυτά που
 θεωρείτε ότι κακώς διδάσκονται σήμερα στο ελληνικό σχολείο. Άλλωστε
 αμέσως μετά διευκρινίσατε ότι «στις σύγχρονες κοινωνικές επιστήμες για
 το εθνικό φαινόμενο η ρομαντική αντίληψη για το έθνος έχει γίνει
 αντικείμενο κριτικής. Οι σύγχρονες θεωρήσεις (.) συγκλίνουν στην
 παραδοχή ότι η έννοια του έθνους είναι σχετικά πρόσφατη, αλλάζει μέσα
 στο χρόνο» και παρακάτω αποκαλείτε «φανταστική κοινότητα» του έθνους
 που στηρίζεται στη νέα νοηματοδότηση (ομολογώ πως δεν καταλαβαίνω τον
 όρο) υπαρκτών κοινών χαρακτηριστικών» και όλα αυτά τα προσφέρει «η
 εθνική ταυτότητα» (που ήρθε) «να αντικαταστήσει το κενό που
 δημιούργησε η κατάλυση των παραδοσιακών μορφών κοινωνικής οργάνωσης».
 
 «Καθώς διευρύνεται το σχετικά πρόσφατο ενδιαφέρον των
 κοινωνικών επιστημών για το εθνικό φαινόμενο, η ρομαντική αντίληψη για
 το έθνος έχει γίνει αντικείμενο κριτικής τα τελευταία χρόνια. Οι
 σύγχρονες θεωρήσεις, παρά τις σημαντικές διαφορές τους ως προς την
 προέλευσή τους, συγκλίνουν στην παραδοχή ότι η έννοια του έθνους είναι
 σχετικά πρόσφατη, αλλάζει μέσα στο χρόνο και μπορούμε επομένως να
 κάνουμε την ιστορία της: πιο συγκεκριμένα η έννοια του έθνους όπως
 χρησιμοποιείται σήμερα διμορφώθηκε ιστορικά τα τελευταία διακόσια
 χρόνια και συνδέεται άμεσα με τη δημιουργία των εθνών-κρατών (Noiriel
 1991). Η εθνική ταυτότητα ήρθε να αντικαταστήσει το κενό που
 δημιούργησε η κατάλυση των παραδοσιακών μορφών κοινωνικής οργάνωσης
 και να προσφέρει στα μέλη των σύγχρονων κοινωνιών νέα βάση κοινωνικής
 συνοχής μέσα από τη δημιουργία της «φαντασιακής κοινότητας» του
 έθνους, που στηρίζεται στη νέα νοηματοδότηση υπαρκτών κοινών
 πολιτισμικών χαρακτηριστικών». (σελ. 31)
 
 Γιατί τάχα πολύπλοκες εγκεφαλικές αναλύσεις για αυτονόητα
 γεγονότα, όπως είναι η συνεχής ανανέωση των μορφών της κοινωνικής
 συγκρότησης, για να καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι το έθνος αποτελεί
 μια «φανταστική κοινότητα»; Αλήθεια, τι θα πει αυτό; Το έθνος σε σχέση
 με την κοινωνία είναι η ψυχή σε σχέση με το σώμα. Κι εδώ είναι
 πιστεύω, το λάθος της σύγχρονης κοινωνικής επιστήμης, που
 επαγγέλλεσθε. Γιατί επιχειρεί να αναλύσει και να εξηγήσει μορφές και
 λειτουργίες που αφορούν την κοινωνία-σώμα και όχι το έθνος-ψυχή. Που
 δεν αναλύεται ούτε εξηγείται, γιατί όπως και τα φαινόμενα της
 θρησκείας και της τέχνης, ανάγεται στην μεταφυσική και στην υπέρβαση.
 Στο υπερλογικό και ανεξήγητο.
 
 Αν και για τη συνέχεια του ελληνικού έθνους, πέραν του
 γεγονότος ότι για την παμψηφία θα έλεγα των νεοελλήνων -ανωνύμων και
 επωνύμων- δεν αποτελούσε και αποτελεί μόνο ένα είδος θρησκευτικής
 πίστης (άκρως αντιεπιστημονικής βεβαίως για σας) υπάρχουν απτές
 αποδείξεις ότι ορισμένοι βασικοί άξονες του πνευματικού κόσμου των
 αρχαίων Ελλήνων κατάφεραν να διατηρηθούν και να φτάσουν ως τις μέρες
 μας. Λ.χ. είναι πασίγνωστη η διάρκεια της ελληνικής γλώσσας. Δεν είναι
 όμως γνωστή η διάρκεια της αρχαίας ελληνικής μουσικής μέσω των βασικών
 μουσικών κλιμάκων, που παρέμειναν αναλλοίωτες, καθώς οι αρχαίοι
 μουσικοί τρόποι πέρασαν ατόφιοι στη Βυζαντινή μουσική με το νέο όνομα
 «ήχοι» κι από κει δια μέσου της αραβικής μουσικής και με καινούριο
 όνομα, «δρόμοι», δημιούργησαν το ρεμπέτικο τραγούδι από το οποίο
 προήλθε τόσο η σύγχρονη λαϊκή μας μουσική όσο και η έντεχνη-λαϊκή
 μουσική, μέσα στην οποία συνενώθηκε η μουσική με την ποίηση. Δηλαδή το
 φαινόμενο που χαρακτήριζε την αρχαία μουσική, δεδομένου ότι τότε με
 τον όρο «μουσική» εννοούσαν αποκλειστικά την σύζευξη Μουσικής και Λόγου.
 
 Ένα άλλο σημαντικό δημιούργημα των αρχαίων, υπήρξε ως γνωστόν
 και η Δημοκρατία και μάλιστα η άμεση Δημοκρατία. Μετά την κατάκτηση
 της Ελλάδας από τους Ρωμαίους και σχεδόν έως σήμερα στην Ευρώπη
 κυριάρχησαν συστήματα συγκεντρωτικά, βασιλείες αυτοκρατορίες,
 δικτατορίες, σοσιαλιστικές εξουσίες. Η χώρα μας κατακτήθηκε για
 τέσσερις αιώνες από την Οθωμανική αυτοκρατορία. Εν τούτοις και κάτω
 από αυτές τις καταλυτικές συνθήκες οι ελληνικές κοινότητες, μέσα και
 έξω από τον γεωγραφικό μας χώρο, κυβερνήθηκαν με δημοκρατικό τρόπο. Οι
 κάτοικοι λ.χ. ενός χωριού εξέλεγαν τακτικά με καθολική ψηφοφορία την
 διοικητική και τη δικαστική τους εξουσία. Κι αυτό αντανακλάται στο
 Σύνταγμα της Επιδαύρου, μέσα στο οποίο ρητώς αναφέρεται ότι
 απαγορεύονται οι «τίτλοι ευγενείας». Άλλωστε αυτό το δημοκρατικό
 φρόνημα μπορούμε να πούμε ότι παραμένει έως σήμερα βασικό γνώρισμα της
 πλειοψηφίας του ελληνικού λαού.
 
 Κι αυτό σε πείσμα των προσπαθειών των ξένων δυνάμεων να
 επιβάλουν τις γνωστές δυναστείες των Βαυαρών και των Γλύξμπουργκ.
 Γεγονός που αρνείσθε πεισματικά να παραδεχτείτε. Δηλαδή το γεγονός των
 συνεχών παρεμβάσεων των ξένων στην χώρα μας, που υπήρξαν πρόξενοι των
 μεγαλυτέρων εθνικών μας καταστροφών. Όπως της Μικρασιατικής, του
 Εμφυλίου, της Κύπρου και τέλος της στρατιωτικής δικτατορίας.
 
 Συμφωνώ μαζί σας στην παράγραφο της σελ. 33, ότι τα κριτήρια με
 τα οποία ορίζεται ένα έθνος είναι πολιτισμικού χαρακτήρα: καταγωγή,
 γλώσσα, θρησκεία και παραδόσεις, μύθοι, ιστορίες, μνήμες.
 
 «Όπως χαρακτηριστικά δείχνουν οι παραπάνω έρευνες, τα κριτήρια
 με τα οποία ορίζεται το έθνος είναι πολιτισμικού χαρακτήρα: καταγωγή,
 γλώσσα, θρησκεία και παραδόσεις, μύθοι, ιστορικές μνήμες. Τα
 πολιτισμικά αυτά κριτήρια, που θεωρούνται κοινά, προσδιορίζουν τον
 συμβολικό και τον φυσικό χώρο του έθνους. Οτιδήποτε διαφορετικό
 θεωρείται ότι βρίσκεται έξω από το έθνος και συνήθως απορρίπτεται.
 Έτσι τα έθνη έχουν προσδιοριστεί ιστορικά κατά κύριο λόγο μέσα από τις
 διαφορές τους από και σε σύγκριση με άλλα έθνη. Αυτή τη συνεχής
 διαδικασία ετεροπροσδιορισμού συμβάλλει στην αέναη αναπαραγωγή της
 εθνικής ταυτότητας ως μοναδικής και ομοιογενούς και στηρίζει την τάση
 της να αρνείται τόσο τις ομοιότητες με καθετί έξω από αυτήν όσο και
 τις διαφοροποιήσεις στο εσωτερικό της».
 
 Όμως διαφωνώ με την άποψή σας πως «ό,τι είναι διαφορετικό,
 θεωρείται ότι βρίσκεται έξω από το Έθνος, συνήθως απορρίπτεται». Και
 ακόμα ότι «η συνεχής διαδικασία ετεροπροσδιορισμού συμβάλλει στην
 αέναη αναπαραγωγή της εθνικής ταυτότητας ως μοναδικής και ομοιογενούς
 και στηρίζει την τάση της να αρνείται τόσο τις ομοιότητες με κάθε τι
 έξω από αυτήν όσο και τις διαφοροποιήσεις στο εσωτερικό της».
 
 
 Χωρίς ίσως να το θέλετε, φορτώνετε με αρνητικές ιδιότητες το
 Έθνος και την εθνική ταυτότητα, μιας και για να υπάρξουν κατά τη γνώμη
 σας, πρέπει πρώτον να ετεροπροσδιορισθούν και δεύτερον να «απορρίψουν»
 δηλαδή να κλειστούν στο καβούκι τους. Συμφωνούν άρα γε αυτές οι
 διαπιστώσεις με το ελληνικό έθνος; (Για να αρκεστούμε στη δική μας
 ιστορική εμπειρία). Γιατί όλα τείνουν να αποδείξουν ότι ο,τιδήποτε
 καλό και θετικό έγινε ως τώρα, οφείλεται στο γεγονός ότι είχαμε και
 έχουμε ανοιχτές θύρες (τουλάχιστον ως προς τον πολιτισμό) και προς
 Ανατολάς και προς Δυσμάς όπως και προς Βορρά. Έτσι ό,τι υπήρξε και
 ό,τι υπάρχει, αποτελεί δημιουργική πρόσμιξη διαφόρων ιδεών και
 πολιτισμών, ακόμα και τρόπων ζωής.
 
 Ήμαστε πάντοτε ανοιχτοί κατά το παράδειγμα του Ρήγα Φεραίου,
 που ενώ σάλπιζε την επανάσταση των Ελλήνων, οραματιζόταν την μεγάλη
 οικογένεια των Βαλκανικών λαών. Το ίδιο που κάναμε κι εμείς στην
 Εθνική Αντίσταση, που αγωνιζόμαστε όχι μόνο για την δική μας ελευθερία
 αλλά και για την «πανανθρώπινη τη λευτεριά». Και μη μου πείτε ότι
 επηρεάστηκαν από την ρομαντική άποψη περί έθνους οι φουστανελάδες
 αγράμματοι ως επί το πλείστον Έλληνες επαναστάτες, όταν το Σύνταγμα
 της Επιδαύρου στα 1822 διακήρυσσε την ανασύσταση του ελληνικού έθνους
 αποτελώντας παράλληλα το δημοκρατικότερο Σύνταγμα όλων των εποχών,
 μιας και είχαν ανοιχτά τα μυαλά τους στις επιρροές της Γαλλικής και
 της Αμερικανικής ακόμα επανάστασης. Για να ετεροπροσδιοριστούμε θα
 πρέπει να είμαστε ανίκανοι να αυτοπροσδιοριζόμαστε κάθε στιγμή (ακόμα
 και σήμερα), ενώ η εθνική μας ταυτότητα υπήρξε και είναι τόσο ισχυρή,
 ώστε να μην έχουμε ούτε να θέλουμε να έχουμε εχθρούς, για να είμαστε
 αυτοί που είμαστε. Άλλωστε η βασική εξωτερική μας πολιτική ως τώρα
 υπήρξε και είναι αμυντική με εξαίρεση την τυχοδιωκτική εκστρατεία στην
 Τουρκία, που μας κόστισε τόσο ακριβά.
 Και γιατί δεν ρωτάτε και μας (όσους επιζήσαμε), που περάσαμε
 μέσα από το καμίνι της ξένης κατοχής, να σας πούμε από πού αντλούσαμε
 τη δύναμη και το θάρρος να αναμετρηθούμε ίσος προς ίσον με την
 τερατώδη Χιτλερική μηχανή θανάτου; Μονάχα με την σκέψη ότι στο βάθος
 είμαστε ανώτεροι από αυτούς! (Εξ άλλου σ' αυτό μας βοηθούσε η
 μετατροπή των εχθρών μας σε μια συμπαγή μάζα αιμοδιψών βαρβάρων).
 Γιατί; Γιατί ανήκαμε σε ένα Έθνος πολύ ανώτερο απ' αυτούς στον
 πνευματικό και πολιτισμικό κυρίως χώρο από τον Αισχύλο και τον Πλάτωνα
 έως τον Σολομό, τον Παλαμά και τον Καβάφη. Και όσοι είμαστε
 μορφωμένοι, το ηθικό μας ανάστημα έπαιρνε συνειδητά δύναμη απ' αυτούς.
 Όσο για τους αμόρφωτους αλλά γενναίους, αντλούσαν δύναμη όπως οι
 αγωνιστές του ΄21 από τα «μάρμαρα». Αν όλα αυτά είναι «παραμύθια»,
 τότε ό,τι υπήρξε θετικό και ξεχωριστό ως τώρα, ας πούμε ότι ήταν και
 είναι «παραμύθι». Τότε για ποιον λόγο θέλετε να το κατεδαφίσετε; Δεν
 ξέρετε ότι έτσι σκοτώνετε την ψυχή μας; Χάρη στην οποία είσθε κι εσείς
 σήμερα ελεύθερη;
 
 Όπως ασφαλώς καταλαβαίνετε, για μένα προσωπικά δεν υπάρχει καν
 ερώτημα «Τι είν' η πατρίδα μας;». Για όλους όσους αφιέρωσαν το έργο
 και κυρίως τη ζωή τους ολόκληρη σ'αυτή την πατρίδα -και είναι
 χιλιάδες, εκατομμύρια Έλληνες, επώνυμοι ή ανώνυμοι, νεκροί ή ζωντανοί,
 δεν υπάρχουν τέτοια ερωτήματα, γιατί αυτοί οι ίδιοι είναι η πατρίδα.
 
 Γι' αυτό σας παρακαλώ και εύχομαι να λάβετε σοβαρά υπ' όψιν την
 μαρτυρία ενός ελεύθερου Έλληνα και να σταματήσετε αυτή την εκστρατεία,
 που μόνο δεινά μπορεί να φέρει στον ήδη δοκιμαζόμενο λαό μας.
 
 Σας χαιρετώ,
 
 Μίκης Θεοδωράκης
 
 
 ΥΓ. Επειδή θεωρώ ότι με την απάντησή μου αυτή μου δόθηκε η
 ευκαιρία να αναπτύξω ορισμένα ουσιαστικά επιχειρήματα στην προσπάθειά
 μου να διαφωτίσω όσο γίνεται πληρέστερα τον ελληνικό λαό για τα
 κίνητρά μου στον αγώνα που ξεκίνησα και συνεχίζω, είμαι υποχρεωμένος
 να την δημοσιεύσω στο διαδίκτυο, όπως έκανα έως τώρα, δεδομένου ότι τα
 ισχυρά ΜΜΕ προς το παρόν αποφεύγουν ακόμα και να αναφερθούν στις
 απόψεις μου καταφεύγοντας ως συνήθως σε ύβρεις.Αυτό θα πει ελευθερία
 τύπου!
 

20100113 ΜΕΤΟΧΙΚΑ ΤΑΜΕΙΑ

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 13-1-2010







Πρώτη φορά, ακούγεται και γράφεται ότι ".....Ο ΥΠΕΘΑ  προανείγγειλε την ένταξη των Στρατιωτικών νοσοκομείων στο ΕΣΥ....." !!!
Πρόκειται περί πρωτοφανούς αυθαιρεσίας ναζιστικής νοοτροπίας, αφού δεν ερωτώνται οι φυσικοί δικαιούχοι, αλλά αποφασίζουν και διατάσσουν, ΜΝΗΜΟΝΕΥΟΝΤΑς ΜΕ ΞΈΝΑ ΚΟΛΛΥΒΑ !!!
Δεν σχολιάζω τα υπόλοιπα δημοσιεύματα που είχε την καλωσύνη να μας στείλει ο αγαπητός συνάδελφος κ.Σ.Γ, γιατί εξοργίζομαι και μου ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι !!!
Που μπλέξαμε με αυτούς τους κυρίους, που αγνοούν και υποβαθμίζουν συλλήβδην όλους τους ένστολους.
Η στρατιωτική ηγεσία, πως αισθάνεται που την θεωρούν (εάν δεν συμφώνησαν...) τόσο "αμελητέα" για συζήτηση ????
Ακόμα και με τους οδοκαθαριστές, συζητάνε πριν αποφασίζουν, ενώ με εμάς προαναγγέλλουν χωρίς συζήτηση.
AVE CAESAR, MORITURI !!!!
Κ.Σ.Β

Το νυν "ναυαρχείον" και αυριανοί ε.α. -- η ρεπούμπλικα είναι ήδη πάνω από τα κεφάλια τους-- τι καμώνονται; Εκτός από τη rexona υπάρχουν και οι ομαδικές τρανταχτές παραιτήσεις. Ας μην ξεχνάνε τους "λαγούς που γίναν' ήρωες", κατά Γιάννη Σκαρίμπα
ΣΓΣ 

Κωνσταντίνος Κόλμερ & Desmond Lachman


ΤΟ 2005 ο γνωστός έλληνας συγγραφεύς και δημοσιογράφος Κωνσταντίνος Κόλμερ, κυκλοφόρησε ενα βιβλίο με τίτλο ''Η ΜΕΓΑΛΕΙΩΔΗΣ ΑΠΑΤΗ ΤΟΥ ΕΥΡΩ – ΤΟ ΟΘΝΕΙΟ ΝΟΜΙΣΜΑ'' [εκδόσεις Λιβάνη]. Χαρισμένο τότε από τον γιο μου, όταν το διάβασα και με τις λίγες γνώσεις μου πάνω σε αυτά τα θέματα, έβγαλα αμέσως το αβίαστο συμπέρασμα της αρνητικής υπερβολής του συγγραφέα, πιστεύοντας ότι δεν μπορεί να είναι σωστά αυτά που γραφεί. Όμως, όπως σήμερα αποδεικνύεται, αυτό ήταν ένα βιβλίο με προφητικό περιεχόμενο, κάτι που τώρα έρχεται να το επιβεβαιώσει με το παρακάτω σχετικό άρθρο του στους ''Α Financial Times '', ο Desmond Lachman, ένα στέλεχος του American Enterprise Institute .
Θ.Γ
By Desmond Lachman
Έχοντας περάσει την καριέρα μου παρακολουθώντας τις αναδυόμενες αγορές τόσο στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) όσο και στη Wall Street, έχω δει αρκετές συμφωνίες σταθερών ισοτιμιών να καταρρέουν. Έχω επίσης παρακολουθήσει στενά τα στάδια τα οποία διανύουν οι χώρες που ταλαιπωρούνται από σταθερές συναλλαγματικές ισοτιμίες. Αυτή η πείρα με οδηγεί στο συμπέρασμα ότι όπως ακριβώς συνέβη στην Αργεντινή πριν από μία 10ετία έτσι και στην Ελλάδα πλησιάζουμε προς το τελικό σημείο.

Υπάρχουν όλες οι ενδείξεις ότι έπειτα από δύο ή τρία χρόνια και αφού έχουν σπαταληθεί αρκετά δημόσια κεφάλαια, η Ελλάδα θα πάψει να είναι μέλος της ευρωζώνης.

Το πρώτο βήμα για τη νομισματική κρίση γίνεται όταν μία χώρα, ωθούμενη από την τάση της να εισάγει οικονομική πολιτική, εφαρμόζει σταθερή ισοτιμία του νομίσματός της, κάτι το οποίο δεν ταιριάζει με την οικονομία της. Η Αργεντινή -αντιμέτωπη αρκετές φορές με τη χρεοκοπία- το εφάρμοσε το 1991, όταν συνέδεσε άρρηκτα το πέσο με το δολάριο, σε μία απέλπιδα προσπάθεια να νικήσει τον υπερπληθωρισμό.

Αφού δεν κατόρθωσε να εκπληρώσει τα κριτήρια για την ένταξή της στην ευρωζώνη το 1999, η Ελλάδα -η οποία για αρκετά χρόνια ήταν σπάταλη- κατόρθωσε να τα εκπληρώσει το 2001, χάρη στη δημιουργική λογιστική που εφάρμοσε. Προχωρώντας ένα βήμα πιο πέρα από την Αργεντινή, η Ελλάδα εγκατέλειψε το νόμισμά της και υιοθέτησε το ευρώ. Εισήλθε σε ένα κλαμπ στο οποίο η πιθανότητα κάποιο μέλος να το εγκαταλείψει δεν υπάρχει.

Το επόμενο στάδιο προς την κρίση είναι όταν μία χώρα εφαρμόζει πολιτικές που δεν συνάδουν με τις συμφωνίες τις οποίες έχει κλείσει. Κατά τη διάρκεια των τελευταίων ετών η δημοσιονομική πειθαρχία ήταν κάτι άγνωστο για την Αθήνα. Η είσοδος στην ευρωζώνη υποτίθεται ότι υποχρεώνει κάθε χώρα να είναι πιστή στις εντολές της Συνθήκης του Μάαστριχτ, δηλαδή να διατηρεί το έλλειμμά της χαμηλότερα από το 3% του ΑΕΠ και το χρέος της χαμηλότερα από το 60% του ΑΕΠ. Το έλλειμμα της Ελλάδας έχει φτάσει στο 12,7% του ΑΕΠ, ενώ το χρέος της προβλέπεται ότι θα αγγίξει φέτος το 120% του ΑΕΠ.

Το διογκωμένο έλλειμμα, μαζί με τα υποχρεωτικά χαμηλά επιτόκια, δημιουργεί τις συνθήκες για το τέλος του παιχνιδιού. Το πράττει όχι μόνο λόγω του ότι τα δημοσιονομικά μεγέθη της χώρας έχουν εισέλθει σε αβέβαιη πορεία, αλλά και με τη μείωση της ανταγωνιστικότητας της χώρας. Σε αυτό το πεδίο η Ελλάδα έχει κατορθώσει να ξεπεράσει ακόμη και την Αργεντινή, καθώς η ανταγωνιστικότητά της έχει υποχωρήσει κατά 30% σε σύγκριση με τους εταίρους της στην Ε.Ε.

Καθώς αρχίζουν να εμφανίζονται οι έντονες ανησυχίες των αγορών, οι χώρες στρέφονται προς εξωτερική βοήθεια. Στην περίπτωση της Αργεντινής αυτό σήμαινε στροφή προς το ΔΝΤ (με τις ευλογίες των ΗΠΑ). Για την Ελλάδα σημαίνει στροφή στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ). Όμως στη δεύτερη περίπτωση ο «σπόνσορας» δεν είναι τόσο πρόθυμος να προσφέρει απεριόριστη ρευστότητα, ενώ παράλληλα ζητά από τη χώρα να εφαρμόσει σκληρές, εισαγόμενες, πολιτικές.

Στην περίπτωση της Αργεντινής η συνεχής στήριξη από το ΔΝΤ πρόσφερε κάποια σωτηρία για ένα-δύο χρόνια και κατόπιν ξέσπασαν έντονες διαμαρτυρίες από τους πολίτες, αποδεικνύοντας ότι το ΔΝΤ δεν είχε να ασχοληθεί με ένα απλό νομισματικό πρόβλημα, αλλά με μία περίπτωση πιθανής χρεοκοπίας.

Είναι πολύ δύσκολο να «δει» κάποιος την τρέχουσα κρίση στην Ελλάδα να έχει καλύτερο happy end. Κάθε προσπάθεια να υπάρξει μείωση του ελλείμματος στα επίπεδα που ορίζει το Μάαστριχτ θα οδηγήσει σε βαθύτερη ύφεση. Η προσπάθεια να υπάρξει στήριξη της ελληνικής ανταγωνιστικότητας μέσω μείωσης μισθών θα οδηγήσει σε εφαρμογή σκληρών και μη αποδεκτών πολιτικών για αρκετά χρόνια.

Τα μηνύματα, δε, δεν είναι διόλου θετικά: οι ανακοινώσεις για λήψη μέτρων περιορισμού των δαπανών έχουν ήδη ξεσηκώσει διαμαρτυρίες. Επίσης, η ΕΚΤ δεν φαίνεται πρόθυμη να προσφέρει χρηματοδότηση. Οι οίκοι αξιολόγησης έχουν υποβαθμίσει την Ελλάδα, ενώ ο κ. Jurgen Stark, στέλεχος της ΕΚΤ, έχει δηλώσει ότι η διάσωση της χώρας δεν είναι εφικτή.

Εάν υπάρχει κάτι που οι ελληνικές αρχές θα πρέπει να διδαχτούν από την Αργεντινή είναι ότι δεν μπορούν να αποφύγουν το αναπόφευκτο. Η χώρα έχει τόσο υψηλό χρέος που δύσκολα θα μπορέσει να το αναδιοργανώσει. Η Αθήνα θα πρέπει να εγκαταλείψει όσο το δυνατόν γρηγορότερα την ευρωζώνη. Βέβαια, αυτό δεν είναι ένα τέλος που ταιριάζει στις «παραδοσιακές» Ελληνικές Τραγωδίες.

Σχόλιο
Υπενθυμίζω ότι από την Ελλάδα πέρασε ένας πρωθυπουργός, ο ΑΓΠ, με διεθνή ακαδημαϊκή αναγνώριση, ως ένας από τους πλέον διακεκριμένους οικονομολόγους καθηγητές της εποχής του.
Επί της πρωθυπουργίας του επέδειξε έντονη αντι-αμερικανική πολιτική, αν και ανδρώθηκε και αναδείχτηκε επιστημονικά και πολιτικά (άνθρωπος του Stevenson κατά την προεκλογική του εκστρατεία για το χρίσμα των Δημοκρατικών το 1956) εκεί. Συγχρόνως δε εφάρμοσε μια άφρονα σπατάλη δανειακών κεφαλαίων και χρηματοδοτήσεων από την τότε ΕΟΚ και σήμερα ΕΕ. Ως διεθνώς διακεκριμένος οικονομολόγος δεν γνώριζε που θα μας οδηγούσε αυτή η σπάταλη οικονομική πολιτική; Ή γνώριζε ή, τότε, οι οικονομολογικές του γνώσεις ήταν τσαρλατανικές.
Σήμερα ο υιός προσπαθεί (;) να μαζέψει τις θύελλες που έσπειρε ο πατέρας.
Το επιμύθιον είναι ότι νομοτελειακά δεν έχουμε, ως πτωχοί συγγενείς, τις αναγκαίες και ικανές δυνατότητες να χειριστούμε τα σοβαρότατα εθνικά μας θέματα και οι εκάστοτε οριζόμενες κόκκινες γραμμές, σιγά-σιγά γίνονται ροζ και πάει λέγοντας.
ΣΓΣ

Επίτροπος καλοδέχεται την ιστορική πλαστογραφία

Επίτροπος καλοδέχεται την ιστορική πλαστογραφία
Η ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ
Τετάρτη, 13 Ιανουαρίου 2010 07:00
Νίκος Μπέλλος, 232 λέξεις, ΠΟΛΙΤΙΚΑ
URL: http://www.naftemporiki.gr/news/redirstory.asp?id=1764646

Βρυξέλλες,

Σε σοβαρό ατόπημα υπέπεσε χθες ο νέος επίτροπος για τη Διεύρυνση, Στέφαν Φούλε, αποκαλώντας τα Σκόπια όχι μία αλλά τρεις φορές «Μακεδονία», στη διάρκεια συνέντευξης Τύπου με αφορμή τη διαδικασία της ακρόασής του στην Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων της Ευρωβουλής.


Ο κ. Φούλε είπε ότι ειναι θετική η ανταπόκριση της Τουρκίας στις ειρηνευτικές συνομιλίες για το Κυπριακό.
Απαντώντας σε σχετική ερώτηση είπε: «Ελπίζω η Μακεδονία να αρχίσει συζητήσεις το συντομότερο δυνατόν. Η θέση μας είναι σαφέστατη, ο δρόμος ανοιχτός, η Μακεδονία είναι καλοδεχούμενη. Μακεδονία και Ελλάδα δείχνουν αποφασιστικότητα, η επίλυση του προβλήματος βρίσκεται στα χέρια των ηγετών των δύο χωρών».

Στη διάρκεια της ακρόασής του, είχε πει ότι η Ε.Ε. υποστηρίζει πλήρως τον κ. Νίμιτς, ενώ εξέφρασε την ελπίδα ότι οι δύο πλευρές θα χρησιμοποιήσουν το περιθώριο ευκαιρίας που διαθέτουν. Η Επιτροπή προτείνει έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων και ελπίζω ότι αυτό θα γίνει σύντομα, κατέληξε.

Ο κ. Φούλε είπε επίσης ότι είναι θετική η ανταπόκριση της Τουρκίας στις ειρηνευτικές συνομιλίες για το Κυπριακό, ενώ έβγαλε από το κοινοτικό «ψυγείο» και την πρόταση κανονισμού της Κομισιόν για το απευθείας εμπόριο μεταξύ της Ε.Ε. και των Τουρκοκυπρίων.

Ερωτηθείς σχετικά με την άρνηση της Τουρκίας να ανοίξει λιμάνια και αεροδρόμια σε κυπριακά πλοία και αεροπλάνα, απάντησε ότι έχει την πρόθεση να το συζητήσει, διαβεβαιώνοντας ότι δεν θα προσπεράσει το θέμα αυτό σαν να μην συμβαίνει τίποτα.

«Θα ξεκαθαρίσω ότι πρέπει να εφαρμόσουν το πρωτόκολλο και θα σας ενημερώσω μέχρι το τέλος του έτους», είπε. Πάντως, και το θέμα αυτό το συνέδεσε, κακώς, με τις ειρηνευτικές συνομιλίες στην Κύπρο.

ΝΙΚΟΣ ΜΠΕΛΛΟΣ


Δείγματα γραφής για την εξωτερική πολιτική

Δείγματα γραφής για την εξωτερική πολιτική

Η ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ
Τετάρτη, 13 Ιανουαρίου 2010 07:00
389 λέξεις, ΠΟΛΙΤΙΚΑ
URL: http://www.naftemporiki.gr/news/redirstory.asp?id=1764617


Ο κ. Παπανδρέου ενημέρωσε το συνομιλητή του για την πρότασή του να ενταχθούν τα Δυτικά Βαλκάνια στην Ε.Ε. την χρονιά αυτή.
Οι προκλήσεις που αντιμετωπίζει η Ελλάδα στην εξωτερική πολιτική της ήταν ένα ξεχωριστό κεφάλαιο στη συζήτηση του πρωθυπουργού Γιώργου Α. Παπανδρέου, με τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Χέρμαν βαν Ρόμπεϊ, χθες, στο Μέγαρο Μαξίμου.

Ο πρωθυπουργός τοποθέτησε την Ελλάδα στο διεθνές πλαίσιο και ανέλυσε το ρόλο που μπορεί να διαδραματίσει διεθνώς και ειδικότερα στα Βαλκάνια και τη Μέση Ανατολή, ενώ αναφέρθηκε σε πρωτοβουλίες της χώρας μας, για να υιοθετηθούν περιφερειακά σχέδια με τα κράτη της Ανατολικής Μεσογείου, των Βαλκανίων και της Μαύρης Θάλασσας για τα ζητήματα που άπτονται της κλιματικής αλλαγής.

Ο κ. Παπανδρέου ενημέρωσε το συνομιλητή του για την πρότασή του -την «ατζέντα 2014»- να ενταχθούν τα Δυτικά Βαλκάνια στην Ε.Ε. την χρονιά αυτή, τονίζοντας πως πρέπει να κλείσει ο κύκλος που άνοιξε πριν από 100 χρόνια στο Σεράγεβο, με την έκρηξη του Α' Π.Π.

Για την πΓΔΜ, ο πρωθυπουργός επανέλαβε την εθνική κόκκινη γραμμή, για την υπόθεση της ονομασίας, τόνισε πως η Ελλάδα θέλει να προωθήσει την ενταξιακή πορεία της γειτονικής χώρας, επεσήμανε πως δεν μπορεί να επιτρέψει στην ηγεσία των Σκοπίων να εμφανίζει την Ελλάδα ως «εχθρό» του λαού των Σκοπίων και υπενθύμισε το ρόλο που έχει διαδραματίσει η χώρα μας στις δύσκολες ώρες της περιοχής.

Ο κ. Παπανδρέου σημείωσε ότι η Ελλάδα υποστηρίζει την πλήρη ένταξη της Τουρκίας στην Ε.Ε., υπό την προϋπόθεση ότι η γείτων θα εκπληρώσει στο ακέραιο τις υποχρεώσεις και δεσμεύσεις που έχει αναλάβει έναντι της Ενωσης και υπογράμμισε τη βούληση της Αθήνας για προσέγγιση με την Αγκυρα στα πρότυπα της περιόδου 1999 - 2004, γεγονός που καθιστά την ευρωπαϊκή πορεία της γειτονικής χώρας ένα χρήσιμο εργαλείο.

Για το Κυπριακό, επισημάνθηκε πως οι προτάσεις Ταλάτ είναι σε λάθος κατεύθυνση και θυμίζουν θέσεις και ρητορική άλλου Τουρκοκύπριου ηγέτη παρελθόντων καιρών «κι αυτό δεν είναι το σωστό δείγμα γραφής».

Σημειώθηκε ότι οι διαπραγματεύσεις τελούν υπό την αιγίδα του ΟΗΕ και έτσι πρέπει να μείνουν, αλλά και ότι η Ε.Ε. θα μπορούσε να συμβάλει, υπενθυμίζοντας ότι η Κύπρος είναι πλήρες μέλος της και μετά τη συμφωνημένη λύση θα εξακολουθήσει να είναι μέλος της Ενωσης, αλλά πρέπει να λειτουργεί αποτελεσματικά ως τέτοιο και επισημάνθηκε ότι η λύση που θα συμφωνηθεί θα πρέπει να σέβεται πλήρως το ευρωπαϊκό κεκτημένο.

Σε ό,τι αφορά τη λαθρομετανάστευση, τονίστηκε ότι η Ελλάδα αποτελεί τα εξωτερικά σύνορα της Ε.Ε και γι' αυτό είναι απαραίτητη η συνεργασία και η αλληλεγγύη με την Ενωση, η οποία πρέπει να παίξει καθοριστικό ρόλο.


Τρίτη 12 Ιανουαρίου 2010

Dora again? The woman and her husban...

Dora again?  The woman and her husband, members of ELIAMEP should be packaged and sent to Ankara for permanent residence.  When are the Greeks going to vote for Greeks
 
Can you imagine what it is going to happen when the new "citizens" of Greece born in Pakistan vote for "Muhammad Abassi" or "Fatima Khan" "defenders" of Greece and her interests along with Haci Osman Ahmet and Mantaci Cetin? 
 
Taking into consideration the birth rate of Muslims in the Greek community, not nation, with the help of the Erdogans of Turkey and the Papandreous and Doras of Greece, in a few years Greeks are going to be minority in their ancestral lands.  BTW, the same is true for the Israelis who keep the Arabs out of Israel, the Skopjans who are trying to do the same with the Albanians.
 
Marcus  
Σχόλιο
Καταρχήν, ευτυχώς που έφαγε μαύρο η κα. Ντόρα. Τελικά αποδεικνύεται ότι ο λαός έχει πολύ δυνατό αισθητήριο (βλέπε Γιαννάκου, Πετραλιά κλπ).
Καλά αυτό το ΑΝΥΠΕΞ (ανυπόφορο ΥΠΕΞ, μια από τις ερμηνείες) κοιμάται (αφελής ερώτηση). Τι είναι αυτά που μας λένε οι διάφοροι αργυρώνητοι. Συζητούν για τα σύνορά μας ερήμην μας; Και εμείς το δεχόμαστε; Και δεν προκαλούμε σεισμό;
Ας μας βοηθήσει ο Θεός, αν δεν μας έχει βαρεθεί κι' αυτός.
Αλλά να μην ξεχνάμε το συν Αθηνά και χείρα κίνει.
ΣΓΣ 

Δευτέρα 11 Ιανουαρίου 2010

Επτά παρεμβάσεις ζητούν 23 οικονομολόγοι

Επτά παρεμβάσεις ζητούν 23 οικονομολόγοι

Οι οικονομολόγοι που υπογράφουμε το παρόν κείμενο έχουμε ποικίλες ιδεολογικές και πολιτικές διαφορές. Διαφέρουμε μεταξύ μας ως προς τη σημασία που αποδίδουμε σε θρησκευτικές και ηθικές αξίες. Διαφέρουμε ως προς το πού βρίσκεται η σωστή σχέση ατόμου και κοινωνικού συνόλου. Διαφέρουμε ως προς το ποιο πρέπει να είναι το μέγεθος του κράτους και ποιες οι επωφελείς για το σύνολο παρεμβάσεις του. Διαφέρουμε ως προς το πώς πρέπει να χρηματοδοτείται η παραγωγή των δημοσίων αγαθών. Διαφέρουμε σε πολλά. Εν τούτοις, δεδομένης της κρίσιμης οικονομικής κατάστασης στην οποία βρίσκεται η χώρα μας, δεν έχουμε καμία επιφύλαξη να συμφωνήσουμε στα εξής:

1. Λυπούμαστε για την επιπολαιότητα με την οποία οι ελληνικές κυβερνήσεις έχουν αντιμετωπίσει το δημοσιονομικό πρόβλημα, επιπολαιότητα που έφερε την οικονομία στα πρόθυρα χρεοκοπίας και καταρράκωσε την αξιοπιστία της χώρας. Η αξιοπιστία αποτελεί ουσιαστικό στοιχείο αποτελεσματικής οικονομικής πολιτικής, που πρέπει να προφυλάσσεται με κάθε τρόπο.

2. Τις τρεις τελευταίες δεκαετίες και παρά τις μεγάλες επιδοτήσεις από την Ευρωπαϊκή Ενωση, οι κυβερνήσεις σπατάλησαν τεράστια ποσά για καταναλωτικούς σκοπούς τα οποία δανείστηκαν, με αποτέλεσμα να φθάσει το δημόσιο χρέος σε τεράστια ύψη και η χώρα στο χείλος της χρεοκοπίας. Το θέατρο των διαδοχικών κυβερνήσεων που αλληλοκατηγορούνται για το ποιο κόμμα μεγάλωσε περισσότερο το δημόσιο χρέος πρέπει να σταματήσει.

3. Οι ελληνικές κυβερνήσεις είναι πλέον αναγκασμένες να προσαρμόζουν τον κρατικό προϋπολογισμό ώστε να προκύπτουν πρωτογενή δημοσιονομικά πλεονάσματα. Παρά το γεγονός ότι η οικονομία βρίσκεται σε ύφεση, η δημοσιονομική πολιτική πρέπει να είναι συσταλτική. Η μείωση των δημοσιονομικών ελλειμμάτων και η δημιουργία πρωτογενών πλεονασμάτων είναι προφανές ότι πρέπει να στηριχθεί σε δύο βάσεις. Πρώτον, στη σημαντική μείωση των δαπανών, πολλές εκ των οποίων αποτελούν σπατάλη. Δεύτερον, στην πάταξη της φοροδιαφυγής, η οποία όχι μόνον έχει ζημιώσει το Δημόσιο και κατ' επέκτασιν τους πολίτες, αλλά έχει επίσης συμβάλει στην επιδείνωση της διαφθοράς σε όλα τα επίπεδα. Η ανάγκη για τέτοια μέτρα είναι άμεση.

4. Είναι ευκαιρία η σημερινή κάκιστη κατάσταση να δώσει τη δύναμη στις κυβερνήσεις να προβούν σε σημαντικές εκσυγχρονιστικές αλλαγές. Για παράδειγμα, τέτοιες αλλαγές είναι:

-Η σταδιακή και εύλογη μείωση του αριθμού των δημοσίων υπαλλήλων. Οσοι έχουν τακτική επαφή με τις υπηρεσίες του Δημοσίου γνωρίζουν ότι ο αριθμός των υπαλλήλων θα μπορούσε να μειωθεί κατά 25%, χωρίς να μειωθεί η παραγωγή του Δημοσίου. Η διαδικασία μείωσης πρέπει να αρχίσει αμέσως.

-Η κατάργηση των φόρων υπέρ τρίτων, που αποτελεί πλέον σκάνδαλο και βάρος για τους πολίτες οι οποίοι ήδη φορολογούνται βαριά (όσοι πληρώνουν τους φόρους τους).

-Η κατάργηση των κλειστών επαγγελμάτων. Η προστασία πολλών επαγγελμάτων αποτελεί αδικία για τους υπόλοιπους πολίτες. Η έλλειψη ανταγωνισμού είναι σοβαρό πρόβλημα για την οικονομία της χώρας.

-Η κατάργηση των επιδοτήσεων σε κάθε είδους ιδιωτικούς φορείς, όπως π. χ. οι διάφοροι ιδιωτικοί σύλλογοι, οι μη κυβερνητικές οργανώσεις κ. λπ. Οποιος θέλει να προσφέρει στην κοινωνία πρέπει να το κάνει ιδίοις εξόδοις και όχι με ξένα κόλλυβα.

-Η συρρίκνωση ή η αποκρατικοποίηση των ζημιογόνων δημοσίων επιχειρήσεων, όπως π. χ. ο ΟΣΕ.

-Η κατάργηση των υποχρεωτικών πληρωμών για την ΕΡΤ μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ. Δεν είναι δίκαιο ο ανύποπτος πολίτης να ταΐζει υποχρεωτικά τους διαπλεκόμενους όλων των παρατάξεων.

-Η κατάργηση των πολυτελών αυτοκινήτων των βουλευτών, των μητροπολιτών, των πρυτάνεων, των διοικητών, των προέδρων κ. ά.

5. Οι Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης πρέπει να χρηματοδοτούνται από τους δημότες της περιοχής τους και να έχουν εκ του νόμου ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς.

6. Η χρηματοδότηση των κομμάτων πρέπει να καταργηθεί. Οποιος θέλει να κάνει κόμμα να σκεφθεί και πώς θα χρηματοδοτηθεί. Αρκετά έχουμε πληρώσει και τους ικανούς, αλλά και τους φαύλους πολιτικούς μας.

7. Ο αριθμός των βουλευτών πρέπει να μειωθεί σημαντικά, π. χ. σε διακόσιους. Είναι αστείο μια μικρή χώρα σαν την Ελλάδα να έχει τριακόσιους βουλευτές και να τους χρηματοδοτεί με μισθό, με ατέλειες, με γραφείο, με προσωπικό, με υπέρογκες συντάξεις έπειτα από ελάχιστη θητεία κ. λπ.

Εν ολίγοις, η χώρα χρειάζεται ένα ευρύ πρόγραμμα σημαντικών διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων για να μπορέσει να αναπτυχθεί και να προκόψει. Η σημερινή ζοφερή κατάσταση είναι ευκαιρία να μετατραπεί σε μια «δημιουργική καταστροφή».

Αζαριάδης Κωνσταντίνος, Washington University at Seattle

Βαγιανός Δημήτριος, London School of Economics

Γιαννέλης Νικόλαος, University of Illinois at Urbana-Champaign

Γλυκοπάντης Διονύσιος, City University, London

Δρανδάκης Εμμανουήλ, Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών

Ιωαννίδης Γιάννης, Tufts University

Καραγιάννης Αναστάσιος, Πανεπιστήμιο Πειραιώς

Κοβέος Πέτρος, Syracuse University

Κωνσταντινίδης Γεώργιος, University of Chicago

Λιανός Θεόδωρος, Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών

Μαρκυδάκης Σπύρος, INSEAD και Πανεπιστήμιο Πειραιώς

Μάλλιαρης Αναστάσιος, Loyola University of Chicago

Μπακάλης Στέργιος, Victoria University

Μπήτρος Γεώργιος, Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών

Ντάσσιου Χένη, City University, London

Ντινόπουλος Ηλίας, University of Florida

Ξαφά Μιράντα, Advisor, IJ Partners

Παναγέας Σταύρος, University of Pennsylvania

Σερφές Κωνσταντίνος, Drexel University

Σκιαδάς Κωνσταντίνος, Northwestern University

Στέγκος Θανάσης, University of Guelph

Τραυλός Νικόλαος, Athens Laboratory of Business Administration

Ψαχαρόπουλος Γεώργιος, London School of Economics

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economy_1_10/01/2010_386159


Κυριακή 10 Ιανουαρίου 2010

Σπατάλη εκατομμυρίων ευρώ ενέργειας, λόγω ανεξέλεγκτου φωτισμού

Σπατάλη εκατομμυρίων ευρώ ενέργειας, λόγω ανεξέλεγκτου φωτισμού

 Παρ 08/01/2010 ,απο το TVXS


Περίπου 120 εκατομμύρια ευρώ τον χρόνο θα κέρδιζε η Ελλάδα από την εξοικονόμηση ενέργειας– και συνεπώς μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα - αν εφάρμοζε τους διεθνείς κανόνες σχετικά με τη φωτορύπανση, όπως εκτιμά και η Ελληνική Επιτροπή Φωτισμού. Η ενέργεια που καταναλώνεται για τον φωτισμό των δήμων και των μεγάλων οδικών αρτηριών της χώρας φτάνει τα 2 δισεκατομμύρια κιλοβατώρες ετησίως, κάτι που σύμφωνα με τους ειδικούς θα μπορούσε να μειωθεί κατά 40%, με σωστό προγραμματισμό.

Μάλιστα, σε βάθος έως και 7 χρόνων θα μπορούσε αυτή η εξοικονόμηση να αποτρέψει την κατασκευή μίας μονάδας παραγωγής ενέργειας ισχύος 200 ΜW, η οποία κοστίζει περίπου 200 εκατομμύρια ευρώ. Από τη μη κατανάλωση 800 εκατομμυρίων κιλοβατωρών υπολογίζεται πως εξοικονομούνται περίπου 88 εκατομμύρια ευρώ ετησίως.
Από ενδεικτικές φωτομετρήσεις σε γέφυρες της Αττικής Οδού, οι ειδικοί διαπίστωσαν έως και δεκαπλάσια στάθμη λαμπρότητας επί του οδοστρώματος από τις γύρω περιοχές. Υπολογίζεται δε ότι το 0,13% της συνολικής ενέργειας απλά ξοδεύεται χωρίς λόγο: από τις 11.400.000.000 κιλοβατώρες, στις οποίες ανήλθε η κατανάλωση ενέργειας της Αττική το 1997, σύμφωνα με τους δορυφόρους οι απώλειες φωτισμού έφτασαν τις 14.900.000 κιλοβατώρες.

Οι περιοχές όπου εντοπίζεται η μεγαλύτερη φωτορύπανση στην Αττική, σύμφωνα με έρευνα του Ινστιτούτου Βιώσιμης Ανάπτυξης του Αστεροσκοπείου Αθηνών, είναι αυτές που βρίσκονται στο πολύπλευρο που οροθετείται από τις περιοχές Βάρκιζα, Πέραμα, Θρακομακεδόνες, Άνοιξη, Σπάτα, ενώ, αντίθετα, ελάχιστη φωτεινή ρύπανση εντοπίζεται στο Σούνιο καθώς και σε ορισμένες περιοχές της Ανατολικής Αττικής.

Η φωτορύπανση προκαλεί προβλήματα και στη λειτουργία των αστεροσκοπείων της χώρας αφού, σύμφωνα με τους ειδικούς, μόνο δύο στα έξι αστεροσκοπεία στην Ελλάδα δεν αντιμετωπίζουν προβλήματα λειτουργίας, λόγω της φωτεινής ρύπανσης που προκαλείται από τα γειτονικά σε αυτά αστικά κέντρα. «Για παράδειγμα, στην Πεντέλη δεν χρησιμοποιείται πια παρά μόνο για εκπαιδευτικούς σκοπούς, ενώ προβλήματα υπάρχουν και στην Πανεπιστημιούπολη Θεσσαλονίκης. Γι΄ αυτό έχουμε φτιάξει το καινούργιο στον Χελμό, όπου τα πράγματα είναι καλύτερα. Δεν ξέρουμε όμως αν θα αναπτυχθούν τα Καλάβρυτα και αντιμετωπίσουμε πρόβλημα φωτορύπανσης μέσα στα επόμενα 20 χρόνια», εξηγεί ο πρόεδρος της Ελληνικής Επιτροπής Φωτισμού κ. Χάρης Καμπεζίδης στην εφημερίδα «Τα Νέα».

Το 2002 ο ηλεκτρολόγος - μηχανολόγος των ΤΕΙ Κρήτης, Μπάμπης Κουτρούλης δημοσίευσε μελέτη σύμφωνα με την οποία το 91% των Ελλήνων ζούσε σε φωτορυπασμένες περιοχές. Σύμφωνα με τη μελέτη, η Ελλάδα ήταν σε καλύτερη μοίρα από τις περισσότερες ανεπτυγμένες ευρωπαϊκές χώρες, εκτός της Ιρλανδίας, όπου το ποσοστό της έκθεσης του πληθυσμού στη φωτορύπανση ανερχόταν σε 88%.

Συγκεκριμένα, το 100% των κατοίκων σε Αυστρία, Βέλγιο, Γαλλία, Γερμανία, Δανία, Ιταλία, Λουξεμβούργο και Ολλανδία καθώς και το 98-99% σε Φινλανδία, Σουηδία, Πορτογαλία και Ισπανία ζουν σε περιοχές με φωτεινή ρύπανση, όπου δηλαδή η τεχνητή νυχτερινή λαμπρότητα είναι κατά 10% μεγαλύτερη της φυσικής.
Αναρτήθηκε από η ζωή μέσα απ'τα μάτια του αρχιτέκτονα στις 3:28 μ.μ. 0 σχόλια

--
www.bloggerkm2009.blogspot.com -
η ζωή μέσα απ'τα μάτια του αρχιτέκτονα



Σχόλιο
Γνωρίζω ότι στην Ουαλία, Η.Β. οι δρόμοι και οι εθνικές οδοί φωτίζονται με φωτοβολταϊκά. Τα Φ/Β είναι σε σχήμα λωρίδας επάνω στις μπαριέρες. κατά τη διάρκεια της ημέρας αποθηκεύουν την ηλεκτρική ενέργεια και το βράδυ την αποδίδουν φωτίζοντας τους δρόμους.
Και αυτά στην Αγγλία όπου η διαθεσιμότης του ηλίου είναι μη συγκρίσιμη με την ελληνική.
ΣΓΣ