Παρασκευή 22 Ιανουαρίου 2010

Το δίκιο του αγρότη

Tου
Πασχου Μανδραβελη /
pmandravelis@kathimerini. gr

Εδώ που τα λέμε, η στάση των αγροτών είναι
οικονομικά ορθολογική. Αν έχεις βγάλει 500 εκατομμύρια ευρώ κλείνοντας μια
βδομάδα τους δρόμους, γιατί να μην το επαναλάβεις; Εντάξει! Τα μπλόκα των
αγροτών είναι εκβιασμός στο κοινωνικό σύνολο, παραβιάζουν μερικές δεκάδες
νόμων, αλλά αφού η πράξη δεν έχει κόστος (παρά μόνον όφελος) γιατί να μην το
κάνουν; Έτσι κι αλλιώς, είναι κοινή πεποίθηση στη χώρα ότι «νόμος είναι το
δίκιο του αγρότη». Επομένως, οι νόμοι του κράτους και τα δίκια των άλλων οφείλουν
να παραμερίσουν.

Τίθεται, όμως, ένα ερώτημα: ποιο ακριβώς είναι το
«δίκιο του αγρότη», για το οποίο καταλύονται οι νόμοι του κράτους και
ζημιώνονται τόσες κοινωνικές κατηγορίες; Απ’ όσα δημοσιοποιούν οι ίδιοι, δεν
υπάρχει ένα «δίκιο». Οι αγροτικές κινητοποιήσεις είναι κάτι σαν τον Δεκέμβρη
του 2008. Πολλά παράπονα (κάποια δικαιολογημένα), χωρίς κεντρικό αίτημα συν
εκείνη η καλλιεργημένη αίσθηση ότι όλος ο κόσμος τους χρωστάει, ενώ εκείνοι
είναι τα μόνιμα θύματα.

Να συμφωνήσουμε ότι είναι δίκαιο το αίτημα της
καταβολής των εκκρεμών αποζημιώσεων για τις περυσινές ζημιές, αλλά εκείνο για
«μείωση του κόστους παραγωγής» ποιος εκτός από τους ίδιους μπορεί να το
ικανοποιήσει; Ποιος άλλος θα κάνει τις «πειραματικές καλλιέργειες» που ζητούν;
Πρέπει να πάει ο νταλικιέρης ή ο οδηγός του ΚΤΕΛ, που ξεροσταλιάζουν στην
Εθνική, να φυτέψουν τις πειραματικές καλλιέργειες; Το δε αίτημά τους για
«ενεργοποίηση όλων των νόμων και υπουργικών αποφάσεων για την αγροτική
παραγωγή» υπάρχει από την εποχή του Ροΐδη. Κανείς άλλος, όμως, δεν παραβαίνει
τους νόμους κάθε Ιανουάριο επειδή δεν εφαρμόζονται καθ’ ολοκληρίαν οι
υπουργικές αποφάσεις.

Η ελληνική κοινωνία είναι θύμα των «αριστερών»
μύθων που καλλιεργήθηκαν χρόνια τώρα. Ένας από αυτούς είναι του δύστυχου
αγρότη, που δεν ξέρει τι να καλλιεργήσει, που δεν μπορεί να διαθέσει την
παραγωγή στις τιμές που πρέπει, που γενικώς χρειάζεται το κράτος-πατερούλη να
του εξασφαλίσει τα εισοδήματα. Φυσικά, υπάρχουν και τέτοιοι αγρότες, όπως
υπήρχαν και αδαείς μικρομεσαίοι που άνοιξαν ένα μαγαζί κι επειδή δεν τα
υπολόγισαν καλά, χρεοκόπησαν.

Αλλά, πάλι, ποιος μπορεί να ενημερώσει τους αγρότες
ότι φέτος πρέπει να βάλουν στάρι αντί καλαμπόκι; Πώς αλλιώς να τους εξηγηθεί
ότι υπάρχει δομικό πρόβλημα με την ελληνική αγροτική παραγωγή; Το δείχνουν στις
τηλεοράσεις, το λένε τα ραδιόφωνα, το διακηρύσσουν οι πολιτικοί, το γράφουν οι
εφημερίδες. Δεν πήρε τίποτε το αυτί τους ότι οι μικροί κλήροι είναι
αντιπαραγωγικοί, ότι δεν μπορεί κάθε χωράφι δέκα στρεμμάτων να έχει κι από ένα
τρακτέρ και μια θεριζοαλωνιστική μηχανή; Δεν άκουσαν ότι οι «κουτόφραγκοι» μας
πήραν χαμπάρι επειδή οι ίδιοι δήλωναν τριπλάσια και τετραπλάσια αγροτική για να
παίρνουν τις στρεμματικές ενισχύσεις; Δεν κατάλαβαν ότι μια της παράνομης
επιδότησης, δυο της πλασματικής ενίσχυσης, την τρίτη δεν θα υπάρχει; Πόσο
περισσότερο να ενημερωθούν, για να αλλάξουν παραγωγή, συνήθειες και νοοτροπίες;
Δισεκατομμύρια σπαταλήθηκαν για να φτιαχτούν συνεταιρισμοί, τους οποίους οι
ίδιοι χρεοκόπησαν ή, έστω, δεν ήλεγξαν.

Αλλά είπαμε: αφού στην κοινωνία επικρατεί η άποψη
πως νόμος είναι ό, τι προσδιορίζει ως δίκιο του ο καθένας και οι πολιτικοί
πλειοδοτούν, γιατί να μη βγάλουν άκοπα άλλα 500 εκατομμύρια;





Σχόλιο
Πολύ σωστά μας τα λέει ο κ. Μανδραβέλης.
Η φιλοσοφία των αγροτών είναι ακριβώς η ίδια με την φιλοσοφία
αυτών που χτίζουν αυθαίρετα. Η τήρηση των νόμων στην Ελλάδα είναι προαιρετική. Εφόσον
η πλειονότητα δεν τηρεί τους νόμους δεν επιβάλλονται μηνύσεις-τιμωρίες, επειδή
κατά τη φιλοσοφία του δικαίου τιμωρία επιβάλλεται επί εξαιρέσεως και όχι επί
συνήθους συμπεριφοράς.

Η ανάλγητη συμπεριφορά των αγροτών αναζητά θατσερική
συμπεριφορά –περίπτωση ανθρακωρύχων.

ΣΓΣ

Πέμπτη 21 Ιανουαρίου 2010

ΑΝΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΠΑΡΑΝΟΜΙΑ ΔΙΑΦΘΟΡΑ ΑΙΤΙΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΚΡΙΣΗΣ


Η ελληνική περίπτωση

Toυ Πασχου Mανδραβελη / pmandravelis@kathimerini. gr
Η αλήθεια είναι πως και άλλες χώρες έχουν ελλείμματα της τάξης του 12,7%. Οι ΗΠΑ είναι μία από αυτές. Υπάρχουν χώρες των οποίων το χρέος υπερβαίνει το 120% του Ακαθάριστου Εθνικού τους Προϊόντος. Η Ιαπωνία φτάνει το 180%. Η Ελλάδα όμως αποτελεί ειδική περίπτωση. Oχι μόνο γιατί είναι ο αδύναμος κρίκος μιας ισχυρής νομισματικής ένωσης ούτε γιατί παίζονται κερδοσκοπικά παιγνίδια. Αυτά υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν. Η ελληνική περίπτωση είναι διαφορετική, διότι η κρίση είναι καθολική και όχι μόνο δημοσιονομική. Ζούμε το τέλος ενός μοντέλου που διασπάθισε όσο χρήμα είχε να διασπαθίσει και την κατάρρευση του ιδεολογικού παραδείγματος που δικαιολογούσε αυτή τη διασπάθιση, με ωραία τάχα μου αριστερά λόγια.
Τα ελλείμματα και τα χρέη του κράτους δεν είναι παρά η κορυφή του παγόβουνου. Το βασικότερο πρόβλημα της χώρας είναι ότι δεν έχει καταλήξει σε κανόνες συμβίωσης και στον τρόπο επιβολής τους· αυτό που απερίσκεπτα προσπερνάμε με τον όρο «νομιμότητα». Αν το καλοσκεφτούμε και το δημοσιονομικό, πρόβλημα νομιμότητας είναι. Oλοι προσπαθούν να αρπάξουν από τον δημόσιο κορβανά ό, τι μπορούν και ελάχιστοι πληρώνουν φόρους. Η έλλειψη σεβασμού στη νομιμότητα δεν φαίνεται από το γεγονός ότι δεν δίνουν οι καταστηματάρχες αποδείξεις, οι οποίοι στο κάτω κάτω της γραφής ωφελούνται διότι κλέβουν τον ΦΠΑ. Φαίνεται από το γεγονός ότι και οι πελάτες δεν τις ζητούν, παρά το γεγονός πως βλάπτονται από τη φοροδιαφυγή.
Συζητήθηκαν πολύ το έλλειμμα νομιμότητας στην κορυφή, τα σκάνδαλα των πολιτικών και η διαφθορά των επιχειρήσεων. Ορθώς, διότι το ψάρι βρωμάει και στο κεφάλι. Ελάχιστα όμως συζητάμε για την παραβατικότητα στα μεσαία και κατώτερα στρώματα. Δεν είναι οι μεγάλες επιχειρήσεις που φοροδιαφεύγουν, κυρίως είναι οι μικρομεσαίοι. Σε καμιά χώρα του κόσμου η τροφοδοσία των καταστημάτων δεν γίνεται τις ώρες αιχμής της κυκλοφορίας, παρά το γεγονός ότι ο νόμος προβλέπει τις πρώτες πρωινές ώρες. Πουθενά στον κόσμο δεν υπάρχουν τόσα μηχανάκια που πηγαίνουν αντίθετα στους μονόδρομους. Πουθενά η αυθαίρετη δόμηση δεν θεωρήθηκε «δικαίωμα του λαού να στεγαστεί». Πουθενά η ρύπανση των τοίχων με αφίσες, αυτοκόλλητα και σπρέι, δεν θεωρείται «δικαίωμα έκφρασης». Πουθενά στον κόσμο η καταστροφή των πανεπιστημίων δεν προστατεύεται από κάποιο μεταφυσικό άσυλο και με τη δικαιολογία ότι επί χούντας μπήκε το τανκς στο Πολυτεχνείο. Πουθενά ένα κοινοβουλευτικό κόμμα δεν φτύνει έργω και λόγω τη δημοκρατία, όπως κάνει το ΚΚΕ, χωρίς να αντιδρά κανείς. Πουθενά δεν γίνονται καταλήψεις δημόσιων υπηρεσιών -οι οποίες μάλιστα, όπως το ΙΚΑ, εξυπηρετούν τους πολίτες- στο πλαίσιο υποτίθεται της «διαμαρτυρίας». Εχουμε φτάσει να θεωρούμε το κλείσιμο των εθνικών οδών κάτι σαν εποχικό φαινόμενο και σίγουρα ως αποδεκτό τρόπο πάλης. Φτάσαμε να θεωρούμε «δημοκρατικό δικαίωμα» του ΚΚΕ να καταλαμβάνει στούντιο και να εκφωνεί τα δικά του δελτία ειδήσεων, του κ. Δημήτρη Στρατούλη να βγάζει πανό στη Βουλή και των φοιτητών να χτίζουν τους πρυτάνεις μέσα στα γραφεία τους. Η δε εφαρμογή του νόμου, η παραπομπή δηλαδή των παραβατών στη Δικαιοσύνη, θεωρείται «ποινικοποίηση των αγώνων». Δυστυχώς στην Ελλάδα, επειδή κάποτε η διαμαρτυρία ήταν παράνομη, τώρα κάθε παρανομία βαφτίζεται διαμαρτυρία. Και το χειρότερο; Δεν διαμαρτύρεται κανείς για τη στρέβλωση της λογικής και την παραβίαση των νόμων.
Μεγαλύτερο και από το δημοσιονομικό, είναι το πρόβλημα της παραβατικότητας. Βεβαίως, η ανομία είναι σύμφυτη με την ιστορία του ελληνικού κράτους. Τώρα όμως η πολυπλοκότητα των κοινωνικών και οικονομικών σχέσεων την κάνει δυσβάστακτη. Εχει πολλαπλό οικονομικό κόστος. Ολες αυτές οι μικρές παρανομίες συσσωρεύονται σαν κόκκοι άμμου στα γρανάζια της οικονομίας και την παραλύουν. Εκατομμύρια παραγωγικές ώρες χάνονται στους δρόμους της Αθήνας (είναι η καρδιά της ελληνικής οικονομίας) επειδή δέκα ξεφορτώνουν εκτός του ωραρίου που προβλέπει ο νόμος, είκοσι παρκάρουν σε κεντρικές αρτηρίες και πενήντα διαδηλώνουν κλείνοντας τη Σταδίου. Κυρίως, όμως, δημιουργείται κουλτούρα ανομίας, η οποία οδηγεί σε όλο και μεγαλύτερη ανομία. Μέχρι να φτάσουμε σε κάποιον Δεκέμβρη και στη χρεοκοπία.

ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΜΟΥ
Μπράβο κε Μανδραβέλη πολύ σωστά όπως τα λέτε είσαστε στην καρδιά του προβλήματος, αλλά ξεχάσατε την παραβατικότητα του δημόσιου τομέα η οποία είναι η μέγιστη. Οπως έδειχνε η τηλεόραση στις δημόσιες υπηρεσίες που εργαζόντουσαν οι stagiers οι μόνιμοι την είχαν κοπανήσει και δούλευαν γι αυτούς οι stagier. Σε όποια δημόσια η δημοτική υπηρεσία και άν πάς οι μισοί υπάλληλοι την έχουν κοπανήσει απο τις δέκα το πρωί. Η φοροδιαφυγή και η διαφθορά στο μέγιστο ποσοστό της οφείλεται στον δημόσιο τομέα. Στα δημόσια έργα έδιναν εκπτώσεις μέχρι και 80% στην τιμή του προϋπολογισμού του έργου, και όταν τελείωνε το έργο έφθανε στο 120%. Με ποιόν θαυμαστό τρόπο γινόταν αυτό? Ρωτήστε τους επιβλέποντες των έργων και επίσης εάν εδήλωναν τα επιπλέον εισοδήματα? Ρωτήστε τους προμηθευτές των Δήμων σε κάδους καθαριότητας αυτοκίνητα αποκομιδής σκουπιδιών κ.λ.π εάν δίνουν σε κάθε αγορά προμήθεια λιγότερη απο 20%? Και εάν αυτοί που τα πέρνουν τα δηλώνουν στην εφορία. Ρωτήστε τα φακελάκια των γιατρών του ΕΣΥ πόσα είναι και εάν τα δηλώνουν στην εφορία. Και πολλές άλλες περιπτώσεις.
Οι δημοσιογράφοι ανακάλυψαν το watergate κα έδιωξαν τον Νιξον, και εσείς οι Έλληνες δημοσιογράφοι εάν ψάξεται θα βρείτε πολλά watergate του δημόσιου τομέα . Όχι των υπουργών και των βουλευτών οι οποίοι είναι τα κορόϊδα της υπόθεσης και πέρνουν όλο το πολιτικό κόστος χωρίς να είναι οι αυτουργοί, αλλά ίσως εν μέρει ηθικοί αυτουργοί.
Σχόλιο
Κάποιος έπρεπε να μας μιλήσει για τη Rexona. Τα αυτονόητα. Όλοι τα ξέρουμε άλλα κάνουμε ότι κάνει η γάτα ...
Η ευθύνη για το χάλι μας επιμερίζεται στους εκάστοτε πρωθυπουργούς, υπουργούς, υφυπουργούς, γενικούς γραμματείς, γενικούς διευθυντές, διευθυντές και τμηματάρχες της δημόσιας διοίκησης και των ΔΕΚΟ. Αυτοί πρέπει να πληρώσουν το διαχρονικά δημιουργηθέν έλλειμμα, τη χασούρα. Μια και οι περισσότεροι εξ αυτών έχουν θησαυρίσει ή έχουν ανεχθεί να θησαυρίσουν οι παρατρεχάμενοί τους.
Γι' αυτό θα πρέπει αυτών και μόνον να μειωθούν οι απολαβές τους. Αρχίζοντας από τους πρώην πρωθυπουργούς με μείωση π.χ. κατά 70% των αποδοχών τους και φθάνοντας στους τμηματάρχες με μείωση μέχρι 20% των αποδοχών τους.
Αν κάνει κάτι τέτοιο ο νυν πρωθυπουργός αναμφίβολα θα εξασφαλίσει την ισοβιότητα της πρωθυπουργίας, αλλά ου-τόπος και εδώ είναι Ελλάντα.
Ο διασυρμός μας θα συνεχιστεί εις δόξαν των εκάστοτε κρατούντων και το συνεχές άρμεγμα των νομιμοφρόνων πολιτών.
ΣΓΣ

Υ.Γ. Δια του λόγου το αληθές

Τετάρτη 20 Ιανουαρίου 2010

ΚΛΕΊΣΤΕ ΤΑ ΣΤΕΓΑΝΆ

Είμαι αρκετά μεγάλος και θυμάμαι την εποχή που ακόμα η Ελλάδα ήταν μια χώρα με ανταγωνιστική οικονομία, με ρυθμούς ανάπτυξης 7% και κυρίως με μια νέα γενιά αποφασισμένη να δουλέψει για να κερδίσει το μέλλον της. Τότε λέγαμε ότι άλλος δρόμος για να καλυφτεί η απόσταση (οικονομική και τεχνική ) από τον υπόλοιπη Ευρώπη δεν ήταν άλλος ,παρά το να δουλεύουμε περισσότερο, να μελετάμε περισσότερο ,και κυρίως να ζούμε σύμφωνα με τις δυνατότητες μας .Να μην απλώνουμε τα πόδια μας πέρα από το πάπλωμα . Και πράγματι πηγαίναμε και μέσα καλά και έξω καλά. Είμαστε σαν τη φτωχή οικογένεια που με οικονομία με μέτρο και με φρόνηση τα βγάζει πέρα. Βέβαια υπήρχαν οι γκρίνιες . Οι γελοιογραφίες του Φωκ. Δημητριάδη , με τους σκελετωμένους Δημόσιους Υπάλληλους , τα ευφυολογήματα , ( Η χώρα όπου οι αριθμοί ευημερούν και οι άνθρωποι δυστυχούν ) αλλά βαδίζαμε στο δρόμο της οικονομικής προόδου και ενός καλύτερου μέλλοντος. Το 1962 (αν θυμάμαι καλά) ο προϋπολογισμός ήταν πλεονασματικός ,(τα πολυδιαφημισμένα τότε υπέρ-έσοδα ) ,και η δραχμή σκληρό νόμισμα.

Και ενώ μέχρι τότε είμαστε συνετοί οικογενειάρχες το σκηνικό σιγά σιγά άλλαξε και αρχίσαμε στην αρχή να λασκάρουμε λίγο -λίγο μέχρι που καταντήσαμε μπουζουκόβιοι με δανικά.

Ή αρχή έγινε με τον πρώτο ελλειματικό προϋπολογισμό του Μητσοτάκη ( Υπουργός Συντονισμού ) . Η ΕΡΕ με τον Παπαληγούρα (αν θυμάμαι καλά ) αντέδρασε με το σύνθημα “ Αυτή η δραχμή είναι δική σου μην αφήσεις τον Παπανδρέου να στη πάρει” . Αλλά τα πράγματα πηγαίναν καλά και ο “Γέρος “ συνόψισε την οικονομική του πολίτικη στη φράση ' Τα δίνω στο λαό για να τα παίρνουν οι βιομήχανοι “. ( Ήταν μια πολιτική που εφαρμοζόταν στις κλειστές η στις μεγάλες και δυνατές οικονομίες για την τόνωση της κατανάλωσης με συνέπεια την αύξηση της ντόπιας παραγωγής. ) Αυτή οικονομική πολιτική τώρα , με την πτώση των τελωνειακών δασμών είναι ανεφάρμοστη και λανθασμένη διότι απλά τονώνεις τώρα τις εισαγωγές. Πέρυσι πχ. με την μείωση των δασμών των αυτοκινήτων το μόνο που καταφέραμε ήταν η ενίσχυση της Γερμανικής και Γιαπωνέζικης αυτοκινητοβιομηχανίας.

Μετά ήρθαν οι συνταγματάρχες . Τότε ήρθε και το πρώτο μάθημα (που δεν το μάθαμε.)

Δεν μπορείς να παραβείς τους οικονομικούς νόμους χωρίς καταστροφικά αποτελέσματα . Γιά να καταπολεμήσουν τον πληθωρισμό αποφάσισαν και διέταξαν “Το μοσχαράκι τόσο” . Αποτέλεσμα στην αρχή καπέλο , και μετά όταν δεν υπήρχε ικανοποιητικό κέρδος στους παραγωγούς πτώση της παραγωγής. Το λάθος συνεχίζεται μέχρι και σήμερα , οι ανεδαφικές απαιτήσεις (μαξιμαλισμός των συνδικαλιστών ) το εχθρικό κλίμα ,κάθε χρόνο κλείνουν τις ασθενέστερες επιχειρήσεις. Συνεπώς οι περισσότερες έκλεισαν η μετακόμισαν σε χώρες με μικρότερα εργατικά , και εδώ μας έμεινε η ανεργία. Το φάρμακο που συνιστούσαν τα αριστερά κόμματα απεργίες ,πορείες ,καταλήψεις ,που άπλα χειροτέρευσαν τη κατάσταση. ( μου θυμίζουν τις λιτανείες του μεσαίωνα για την πανώλη , που το μόνο αποτέλεσμα που είχαν ήταν μες το πλήθος να κολλάνε και οι και όσοι την είχαν γλιτώσει ) .

Και μετά τη δικτατορία η μεταπολίτευση και ο Καραμανλής , η πενθήμερη εργασία. Η οικονομία μας ισχυρή τότε το απορρόφησε με σχετικά μικρούς κραδασμούς , αλλά η ανταγωνιστικότητις έπεσε . Είχαμε μικρή υποτίμηση της δραχμής , και τη προτροπή του Καραμανλή (λιτότης , λιτότης ) . Κανένας δεν τον άκουσε . Όλοι φώναζαν “κάτω η μονόπλευρη λιτότητα “.

Μπήκαμε στην ΕΟΚ και καμαρώναμε (σαν τη μυλωνού ) ότι γίναμε Ευρωπαίοι. Μας διέφυγε όμως κάτι . Με την πτώση των τελωνειακών τειχών οι ελλειμματικοί προϋπολογισμοί αύξαναν μεν την εγχώρια κατανάλωση αλλά τώρα πλέον και τις εισαγωγές μας ,και όχι την εγχώρια βιομηχανία . Οι προϋπολογισμοί ελλειμματικοί - ιδανισμός . Και ήρθε το ΠΑΣΟΚ. Παρέλαβε καμμένη γη.(κατά Αντρέα ) . Το έλλειμμα τότε 20 ο/ο ,το παρέδωσε το 1989 100 ο/ο . Η καμμένη γη του 81 μοιάζει σήμερα παράδεισος . Η κατρακύλα συνεχίστηκε όλη την οκταετία παρά τις προσπάθειες Σιμίτι στην αρχή της δεύτερης τετραετίας. Οι προσπάθειες συμμαζέματος

της κατάστασης με υποτιμήσεις η διολισθήσεις της δραχμής ακυρωνόντουσαν από την απαίτηση των συνδικάτων για ισόποση της υποτιμήσεως αύξηση. Και από τότε η κατάσταση συνεχίστηκε η ίδια μέχρι σήμερα. Τι ΠΑΣΟΚ τι ΝΔ τα ίδια με λίγες εξαιρέσεις που πρέπει να αναφέρω.

Τον πρώτο προϋπολογισμό με το Μάνο (1992 αν θυμάμαι καλά) με πρωτογενές πλεόνασμα , τις προσπάθειες Σουφλιά στο ασφαλιστικό και τις προσπάθειες του αδύναμου κομματικά Σιμίτη στην πρώτη του τετραετία που ήταν αναγκασμένος να κρατά ισορροπίες. Κάποιες σωστές φωνές σαν του Γιαννίτση για το ασφαλιστικό πνιγήκανε λόγω κομματικού κόστους.(Ο Γιαννίτσης δεν έχει πολιτική σκέψη) . Δηλαδή μπρος το πολιτικό κόστος ας πάει και το παλιάμπελο .

Μπήκαμε στην ζώνη του ευρό με δημιουργική λογιστική, κάναμε Ολυμπιακούς Αγώνες με δανικά ,

και έτσι φτάσαμε στο σήμερα βάζοντας τα σκουπίδια κάτω από το χαλί.

Τώρα στη πρώτη φουρτούνα τη καθίσαμε τη βάρκα.

Στην αρχή καρφωθήκαμε μόνοι μας. Στην αρχή ο μαρτυριάρης Αλογοσκούφης κάρφωσε τον προκάτοχό του , τώρα το ίδιο ,σε μια προσπάθεια να ρίξουν τις ευθύνες για τα αναπότρεπτα αντιλαϊκά μέτρα στους προηγούμενους. Χάσαμε κάθε αξιοπιστία (με συνέπειες στα επιτόκια )Και τώρα ρεζίλι δες παρακαλάμε για σωτηρία.

Ήρθε ο Δάσκαλος από Ευρώπη να μας πει τα σωστά . Μα τα σωστά τα ξέρουμε αλλά δεν τα κάνουμε . Και το καράβι βουλιάζει . Και όταν το καράβι βουλιάζει η κλείνεις τα στεγανά για να σώσεις ότι μπορείς , η πάμε όλοι μαζί στον πάτο.

ΚΛΕΊΣΤΕ ΤΑ ΣΤΕΓΑΝΆ


Πάρτε σκληρές αποφάσεις αλλά σωτήριες . Η Ιρλανδία τις πήρε. Όσο καθυστερείτε η κατάσταση χειροτερεύει , η αξιοπιστία μας πέφτει και όταν καταρρεύσει ,τα δανικά θα στεγνώσουν. Τι θα κάνετε ? Δεν θα μπορούν να πληρωθούν μισθοί , συντάξεις , ιατρικές δαπάνες , ΧΑΟΣ.

Τι θα φορολογήσετε όταν τα εισοδήματα μηδενιστούν. Δανικά γιοκ , φόροι γιοκ αυτό είναι το μέλλον. Εδώ έφτασε η κατάσταση

ΥΠΆΡΧΕΙ ΚΑΙ Η ΙΣΤΟΡΊΑ . Πως ΘΈΛΕΤΕ ΝΑ ΣΑΣ ΑΝΑΦΈΡΕΙ ΣΑ ΣΩΤΉΡΑ Η ΣΑΝ ΚΑΤΑΒΑΡΑΘΡΩΤ'Η

Δευτέρα 18 Ιανουαρίου 2010

20100118: Ούτε βήμα πίσω από τον Ομπάμα

Ούτε βήμα πίσω από τον Ομπάμα

Η ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ
Δευτέρα, 18 Ιανουαρίου 2010 07:00
335 λέξεις, ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΜΕ ΤΗ «Ν»
URL: http://www.naftemporiki.gr/news/redirstory.asp?id=1766485



«Θα φροντίσουμε η πρόταση για τη φορολόγηση των τραπεζών που δέχθηκαν οικονομική βοήθεια να γίνει νόμος. Και θα συνεχίσω να συνεργάζομαι με το Κογκρέσο για μεταρρύθμιση του χρηματοοικονομικού τομέα», δήλωσε ο Αμερικανός πρόεδρος, Μπαράκ Ομπάμα. Το νομοσχέδιο θα πρέπει να εξασφαλίσει την έγκριση του Κογκρέσου, αλλά οι αντιδράσεις από την πλευρά των Ρεπουμπλικάνων είναι πολλές.

Αποφασισμένος εμφανίζεται ο Αμερικανός πρόεδρος, Μπαράκ Ομπάμα, να περάσει την πρότασή του για φορολόγηση των τραπεζών που δέχθηκαν οικονομική βοήθεια με χρήματα των φορολογουμένων.

«Δεν πρόκειται να αφήσουμε τη Wall Street να πάρει τα χρήματα και να φύγει. Θα φροντίσουμε η πρόταση να γίνει νόμος σε νόμο. Και θα συνεχίσω να συνεργάζομαι με το Κογκρέσο για εύλογες μεταρρυθμίσεις του χρηματοοικονομικού τομέα, ώστε να προστατεύσω τους πολίτες και την οικονομία από εκείνο το είδος της επώδυνης και δαπανηρής κρίσης που μόλις βιώσαμε», δήλωσε χαρακτηριστικά ο κ. Ομπάμα, στο πλαίσιο της καθιερωμένης, ραδιοφωνικής του ομιλίας προς τον αμερικανικό λαό.

Για να τεθεί σε ισχύ το νομοσχέδιο θα πρέπει να εξασφαλίσει την έγκριση του Κογκρέσου, κάτι που δεν είναι και τόσο σίγουρο εξαιτίας των αντιρρήσεων από την πλευρά των Ρεπουμπλικάνων.

Ο φόρος υπευθυνότητας για τη χρηματοοικονομική κρίση, που πρότεινε ο κ. Ομπάμα την Πέμπτη, υπολογίζεται ότι θα ανέλθει τουλάχιστον σε 90 δισ. δολάρια για την επόμενη δεκαετία, ενώ θα επιβαρύνει χρηματοοικονομικούς οργανισμούς με ενεργητικό μεγαλύτερο των 50 δισ. δολαρίων.

Τρία «λουκέτα»

Εν τω μεταξύ, τρία αμερικανικά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα έχουν αναγκαστεί από τις αρχές του έτους να αναστείλουν τις δραστηριότητές τους με το συνολικό κόστος για την Ομοσπονδιακή Αρχή Ασφάλισης Καταθέσεων να υπολογίζεται στα 25 εκατ. δολάρια.

Η FDIC ανακοίνωσε ότι η Town Community Bank and Trust, στην πολιτεία του Ιλινόι, και η St. Stephen State Bank, στο Σεντ Στίβεν της Μινεσότα, χρεοκόπησαν. Η Barnes Banking Co, στο Κέισβιλ της Γιούτα, επίσης έκλεισε, και η FDIC ανακοίνωσε ότι θα προστατεύσει τους καταθέτες ώσπου να μεταφέρουν τους λογαριασμούς τους σε άλλες τράπεζες.

Η υπηρεσία δεν εξήγησε τους λόγους που οι τράπεζες χρεοκόπησαν. Ωστόσο, η FDIC είχε προειδοποιήσει ότι αναμένεται σημαντικός αριθμός πτωχεύσεων και φέτος λόγω των εκτεταμένων ζημιών των τραπεζών από επισφαλή δάνεια.

Στη διάρκεια του 2009 κατέρρευσαν συνολικά 140 τράπεζες στις ΗΠΑ, πολλές εξ αυτών εξαιτίας των δανείων που δεν αποπληρώνονταν, συμβάλλοντας στην ύφεση. Ο αριθμός ήταν ο υψηλότερος από την κρίση των δανείων του 1992, όταν είχαν κλείσει 181 τράπεζες. Το 2008 κατέρρευσαν 25 τράπεζες, ενώ μόλις 3 είχαν κλείσει το 2007.


20100118 Κίνα, ο μεγαλύτερος «χάκερ»

Κίνα, ο μεγαλύτερος «χάκερ»

Η ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ
Δευτέρα, 18 Ιανουαρίου 2010 07:00
351 λέξεις, ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΜΕ ΤΗ «Ν»
URL: http://www.naftemporiki.gr/news/redirstory.asp?id=1766421


Οι κυβερνοεπιθέσεις στην Google και σε άλλες εταιρείες του Διαδικτύου θεωρούνται μέρος μιας ευρύτερης, «σκιώδους» καμπάνιας στον κυβερνοχώρο από την Κίνα και άλλες χώρες, όπως εκτιμούν αναλυτές και ειδικοί του Internet.

«Η Κίνα δεν αποτελεί τη μοναδική χώρα, στην οποία θα μπορούσε να επιδοθεί κανείς σε τέτοιου είδους κατασκοπεία, σίγουρα όμως υπάρχει έντονη δραστηριότητα», διευκρινίζει ο Τζέιμς Λιούις, ειδικός σε ζητήματα κυβερνοασφάλειας, στο Κέντρο Στρατηγικών και Διεθνών Μελετών.

«Και, όσον αφορά την οικονομική κατασκοπεία, η μεγαλύτερη δραστηριότητα προέρχεται από την Κίνα... οι πρόσφατες επιθέσεις χάκερ στην Google και σε περισσότερες από τριάντα εταιρείες συνοψίζουν το σύνολο των παραπόνων περί παραβίασης δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας και πειρατείας», προσθέτει ο κ. Λιούις.

Σύμφωνα με την Έκθεση Εικονικής Εγκληματολογίας της εταιρείας ασφάλειας Διαδικτύου McAfee, Κίνα, Γαλλία, Ισραήλ, Ρωσία και ΗΠΑ συγκαταλέγονται μεταξύ των χωρών που έχουν αναπτύξει σημαντικές, επιθετικές κυβερνο-δραστηριότητες.

«Η Κίνα βρίσκεται στην κορυφή της λίστας, καθώς εστιάζουν σε online κατασκοπεία και διείσδυση σε δίκτυα οργανισμών», αναφέρει χαρακτηριστικά ο Ντμίτρι Αλπέροβιτς, ανώτατο διευθυντικό στέλεχος της McAfee.

«Σημειώνουν ιδιαίτερη επιτυχία στο να διεισδύουν σε αρχεία και δεδομένα της αμερικανικής κυβέρνησης με διαφόρους τρόπους στη διάρκεια των τελευταίων ετών, αποκτώντας πρόσβαση σε πολύτιμα, απόρρητα δεδομένα που αφορούν στρατιωτικές επιχειρήσεις κ.λπ.», συμπληρώνει ο κ. Αλπέροβιτς.

Τονίζοντας ότι η McAfee δεν έχει αποδείξεις ότι η κινεζική κυβέρνηση βρίσκεται πίσω από τις επιθέσεις που δέχθηκε η Google, ο κ. Αλπέροβιτς αναφέρει ότι υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις ότι πίσω από τις επιθέσεις βρίσκονται κυβερνητικές αρχές.

Πριν από μερικά χρόνια είχε συνταχθεί η περίφημη έκθεση GhostNet, η οποία είχε αποκαλύψει ένα δίκτυο που είχε τη βάση του στην Κίνα και είχε «εισβάλει» σε 1.295 κρατικούς και ιδιωτικούς ηλεκτρονικούς υπολογιστές σε 103 χώρες του κόσμου, συμπεριλαμβανομένων και Η/Υ που ανήκαν στον πνευματικό ηγέτη Δαλάι Λάμα.

«Αυτό που συμβαίνει στον κυβερνοχώρο θα μπορούσε να παρομοιασθεί με πόλεμο... οι επιθέσεις κατασκοπείας φαίνεται ότι προέρχονται από την Κίνα, ενώ ταιριάζουν με το γενικότερο στρατηγικό δόγμα της Κίνας στην περιοχή, όπως και με τις προτάσεις πολλών, άλλων χωρών», αναφέρει ο Ρόναλντ Ντίμπερτ, επικεφαλής του Citizen Lab. Για παράδειγμα, ο επικεφαλής των αμερικανικών, μυστικών υπηρεσιών, Ντένις Μπλερ, έχει τονίσει την ανάγκη επιθετικότερων μέτρων όσον αφορά την κλοπή μυστικών από άλλες χώρες, καταλήγει ο κ. Ντίμπερτ.


20100118 «Ωραιοποιεί» το σχέδιο Ανάν ζητώντας ακόμη περισ

«Ωραιοποιεί» το σχέδιο Ανάν ζητώντας ακόμη περισσότερα

Η ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ
Δευτέρα, 18 Ιανουαρίου 2010 07:00

363 λέξεις, ΠΟΛΙΤΙΚΑ
URL: http://www.naftemporiki.gr/news/redirstory.asp?id=1766530

Επιστολές προς τους ηγέτες των πέντε κρατών, μονίμων μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας, την καγκελάριο της Γερμανίας, Ανγκελα Μέρκελ, τον πρόεδρο της Κομισιόν, Μανουέλ Μπαρόζο και τον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Ενωσης, Χέρμαν Βαν Ρόμπεϊ, απέστειλε ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, Δημήτρης Χριστόφιας.



Κλασική διπλωματική τακτική μεγιστοποίησης των απαιτήσεων, ώστε να πετύχει το προσδοκώμενο, ακολουθεί ο Ταλάτ, προκαλώντας την αντίδραση της Κύπρου.

Οπως επεσήμανε, το Σάββατο ο Κύπριος κυβερνητικός εκπρόσωπος, Στέφανος Στεφάνου, ο Πρόεδρος Χριστόφιας αναλύει τους λόγους, που οι προτάσεις της τουρκικής πλευράς βρίσκονται εκτός των πλαισίων της συμφωνηθείσας βάσης για τις διαπραγματεύσεις.



Ο κ. Στεφάνου σημείωσε ότι οι απαράδεκτες τουρκικές προτάσεις απορρίφθηκαν αμέσως από την ελληνοκυπριακή πλευρά. Σύμφωνα με πληροφορίες, που δημοσιεύονται στον κυπριακό Τύπο, στις επιστολές γίνεται και σύγκριση των θέσεων που υπέβαλε η τουρκοκυπριακή/τουρκική πλευρά σε έγγραφο για τη Διακυβέρνηση, με πρόνοιες του σχεδίου Ανάν.



Ο κ. Χριστόφιας παραθέτει εννέα σημεία - «αγκάθια» της τουρκοκυπριακής πρότασης, τα συγκρίνει με τις πρόνοιες του σχεδίου «Ανάν 5» και καταλήγει ότι η τουρκική πλευρά απομακρύνεται σημαντικά ακόμα και από το απορριφθέν από την ελληνοκυπριακή πλευρά σχέδιο λύσης.



Ειδικότερα, στην επιστολή επισημαίνεται:


*Το σχέδιο Ανάν προέβλεπε αναλογία εκ περιτροπής προεδρίας 2:1, ενώ τώρα οι Τουρκοκύπριοι (Τ/Κ) ζητούν 3:2.


*Η σύνθεση του τότε προεδρικού συμβουλίου ήταν 4:2, ενώ τώρα οι Τ/Κ ζητούν συμμετοχή 7:5 στην Κυβέρνηση της ομοσπονδίας.


*Στο σχέδιο Ανάν προβλεπόταν ένα FIR, ενώ τώρα ζητούνται 2 FIR για την Κύπρο.


*Το 2004, προνοούνταν ενισχυμένες πλειοψηφίες για λήψη αποφάσεων μόνο στη Γερουσία, ενώ τώρα οι Τ/Κ ζητούν το ίδιο και για την Κάτω Βουλή.


*Τότε μόνο 5-6 οργανισμοί της δημόσιας υπηρεσίας προβλεπόταν να έχουν διευθυντή και υποδιευθυντή από διαφορετικές κοινότητες, ενώ τώρα η πρόταση είναι για όλες τις υπηρεσίες.


*Το σχέδιο Ανάν έδινε στα κρατίδια δυνατότητα υπογραφής διεθνών συμφωνιών στο εμπόριο και τον πολιτισμό, ενώ τώρα οι Τ/Κ ζητούν διεθνείς συμφωνίες σε όλες τις αρμοδιότητες.


*Τότε τα κρατίδια δεν είχαν λόγο στις αποφάσεις εξωτερικής πολιτικής της ομοσπονδίας, ενώ τώρα επιδιώκεται αυτή η πρόνοια σε αρμοδιότητες που αφορούν τις πολιτείες.


*Για τη λήψη των αποφάσεων προβλεπόταν μία ψήφος από κάθε κοινότητα, ενώ τώρα οι ψήφοι είναι 2 από κάθε κοινότητα.


*Το σχέδιο Ανάν προνοούσε αναγνώριση των πράξεων του ψευδοκράτους, μόνο αν αυτές ήταν συμβατές με το διεθνές δίκαιο. Τώρα ζητείται αναγνώριση όλων των πράξεων.