Παρασκευή 30 Δεκεμβρίου 2011

2012 ΕΞΟΔΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ

Wednesday, 28 December 2011 02:16

Του κ.Βασίλη Βιλιάρδου - Εάν δεν βρεθεί σύντομα λύση, η Ευρώπη θα διαλυθεί, ενώ θα ξεσπάσουν πολλοί διαφορετικοί πόλεμοι, μπροστά από τις πόρτες των σπιτιών μας - οι οποίοι θα ενταθούν από ένα κύμα μεταναστών που θα εισβάλλει στην πλούσια Δύση

Για να μπορέσει η Ελλάδα όχι μόνο να ξεφύγει από την κρίση, αλλά να τα καταφέρει να γίνει η ωραιότερη, η πλουσιότερη και η πιο πολιτισμένη χώρα του κόσμου (άρθρο μας), όπως αξίζει σε όλους τους Έλληνες, πρέπει να ξέρει τι θέλει, να το θέλει πραγματικά και να προσπαθήσει να το επιτύχει με όλες τις δυνάμεις της – εντός του 2012 και μέσα στο Ευρώ, όχι μόνο επειδή έχει ανάγκη την Ενωμένη Ευρώπη για την ασφάλεια της, αλλά και γιατί η έξοδος της, κάτω από τις σημερινές συνθήκες, θα ήταν απλά μία ομολογία συλλογικής αποτυχίας: μία πληγή, η οποία πάρα πολύ δύσκολα θα έκλεινε στο μέλλον.

Εάν θέλουμε να τα καταφέρουμε, μπορούμε να το κάνουμε, χρησιμοποιώντας στην ανάγκη δικά μας μέσα – ενώ οφείλουμε να προσέξουμε στο μέλλον, απαιτώντας από οποιαδήποτε κυβέρνηση επιλέξουμε, από την ΕΕ επίσης, τη συμμετοχή μας στις βασικές αποφάσεις, οι οποίες θα αφορούν το μέλλον μας. Η εγκατάσταση της άμεσης δημοκρατίας στην Ελλάδα είναι απόλυτη προτεραιότητα αφού, σε αντίθεση με όλες τις άλλες χώρες της Ευρωζώνης, η Ελληνική κρίση οφείλεται σχεδόν αποκλειστικά στην Πολιτική - πολύ λιγότερο σε άλλους παράγοντες, όπως για παράδειγμα πολιτιστικούς, κοινωνικούς ή οικονομικούς.

Σε κάθε περίπτωση, έχουμε την άποψη ότι, μετά το πρώτο εξάμηνο του 2012 θα τελειώσει η κρίση χρέους στην Ευρωζώνη – είτε διατηρηθεί το κοινό νόμισμα, όπως εμείς τουλάχιστον ελπίζουμε, είτε όχι. Το ίδιο θα συμβεί και στην Ελλάδα – η ύφεση θα ολοκληρωθεί δηλαδή, είτε χρεοκοπήσει λόγω πολιτικής ανικανότητας, είτε όχι. Τέλος, η αλληλεγγύη μεταξύ των χωρών-μελών της ΕΕ και των κοινωνικών τάξεων, μπορεί να εξασφαλίσει το μέλλον όλων μας: μέσα από μία «λειτουργικότερη» αναδιανομή των εισοδημάτων και των περιουσιακών στοιχείων, η οποία θα οδηγήσει ξανά στην αύξηση της απασχόλησης και στην ανάπτυξη”.


Καταστροφή του ευρώ το 2012 προβλέπει ο Στίγκλιτς | οικονομια | ethnos.gr

ΣΕΝΑΡΙΑ ΤΡΟΜΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΚΟΙΝΟ ΝΟΜΙΣΜΑ

Για συντέλεια κάνει λόγο ο νομπελίστας οικονομολόγος. Τόνισε ότι τα μέτρα που έλαβε η ΕΕ ενισχύουν τη λιτότητα και τα χαρακτήρισε αποσπασματικά και καθυστερημένα

Τζ. Στίγκλιτς: Ελπίζω να διαψευστώ, αλλά το 2012 μπορεί πράγματι να είναι η χρονιά που η Ευρωζώνη θα λάβει τέλος
Τζ. Στίγκλιτς: Ελπίζω να διαψευστώ, αλλά το 2012 μπορεί πράγματι να είναι η χρονιά που η Ευρωζώνη θα λάβει τέλος

Πληθαίνουν οι δυσοίωνες προβλέψεις για το μέλλον του ευρώ, παρά τις διαβεβαιώσεις αξιωματούχων της ΕΕ ότι το κοινό νόμισμα δεν βρίσκεται υπό πίεση.

Ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε δήλωσε προ ολίγων ημερών ότι η Ευρώπη και το νόμισμά της θα βγουν από την κρίση με μεγαλύτερη ισχύ, ενώ ο πρόεδρος του Eurogroup Ζαν Κλοντ Γιούνκερ εμφανίστηκε προχθές πεπεισμένος ότι παρά την κρίση χρέους το ευρώ δεν κινδυνεύει.

Τις απόψεις τους δεν συμμερίζεται ωστόσο ο νομπελίστας οικονομολόγος Τζόζεφ Στίγκλιτς, ο οποίος με συνέντευξή του στο Ρόιτερς χτύπησε «καμπανάκι» χαρακτηρίζοντας το 2012 ως μία πολύ κρίσιμη χρονιά καθώς στη διάρκειά της με την πολιτική λιτότητας που ακολουθείται στην Ευρωζώνη η υπάρχουσα κατάσταση θα επιδεινωθεί και το νόμισμα των «17» θα καταστραφεί.

Ειδικότερα έκανε λόγο για τη «συντέλεια» του ευρώ, η οποία θα έρθει μέσα στο επόμενο έτος, επισημαίνοντας πως τα μέτρα που έχουν ληφθεί έως τώρα είναι αποσπασματικά, καθυστερημένα και εντείνουν την πολιτική λιτότητας. Παράλληλα, επέκρινε τη Γερμανία για την αντίδρασή της στη χρηματοδότηση των εθνικών χρεών από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, λύση την οποία ο ίδιος είχε υποστηρίξει εξαρχής.

Κατέληξε δε λέγοντας: «Ελπίζω να διαψευστώ, αλλά το 2012 μπορεί πράγματι να είναι η χρονιά που η Ευρωζώνη θα λάβει τέλος».

Προβλήματα
Εξίσου δυσοίωνες προβλέψεις κάνουν και πολλοί αναλυτές. «Μέσα στο νέο έτος τα προβλήματα με το ευρώ θα φανούν ξεκάθαρα έναντι του δολαρίου» δηλώνει ο αναλυτής της BNY Mellon, που βλέπει υποχώρησή του στο επίπεδο του 1,20 έναντι του δολαρίου. Η UBS πιστεύει πως η ζήτηση για το δολάριο θα αυξηθεί το 2012, καθώς τα προβλήματα στην Ευρωζώνη θα βαθαίνουν.

Στο μεταξύ, «βουτιά» 1% έκανε χθες το ευρώ και διαπραγματευόταν αργά το απόγευμα στα 1,2945 δολάρια.

Το νόμισμα, παρά τη θετική δημοπρασία ομολόγων στην Ιταλία όπου η απόδοση έπεσε από το 6,5% στο 3,25%, δέχτηκε έντονες πιέσεις από την είδηση ότι ο ισολογισμός της ΕΚΤ αυξήθηκε την προηγούμενη εβδομάδα κατά 239 δισ. ευρώ, στα 2,73 τρισ. ευρώ.

Παράγοντες της αγοράς το απέδωσαν στο γεγονός ότι οι ευρωπαϊκές τράπεζες επιστρέφουν στην ΕΚΤ τα ποσά-ρεκόρ που δανείστηκαν.

ΤΡΙΣΕ
Το «κλειδί» είναι στην ενοποίηση

«Υπέρ» της οικονομικής και πολιτικής ενοποίησης της Ευρώπης προκειμένου να συνεχιστούν η ευημερία και η επιρροή της στο νέο γεωπολιτικό πεδίο που προσδιορίζουν η παγκοσμιοποίηση και η ταχεία ανάπτυξη των αναδυόμενων οικονομιών της Ασίας και της Λατινικής Αμερικής, τάχθηκε χθες ο πρώην πρόεδρος της ΕΚΤ Ζαν-Κλοντ Τρισέ.

Σύμφωνα με τον κ. Τρισέ, για να επιτευχθεί η ευρωπαϊκή ενοποίηση, είναι αναγκαίος ο έλεγχος των οικονομικών πολιτικών των χωρών της ΕΕ από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τις άλλες χώρες - μέλη, όπως και η διαμόρφωση απευθείας από την Ευρωζώνη των δημοσιονομικών πολιτικών για τις χώρες που αποτυγχάνουν μόνιμα να πετύχουν τους στόχους τους.

Η εθνική κυριαρχία
Αυτό, κατά τον ίδιο, συνεπάγεται την υιοθέτηση μιας νέας έννοιας της εθνικής κυριαρχίας, με δεδομένη την πολύπλοκη αλληλεξάρτηση που υπάρχει μεταξύ των χωρών της Ευρωζώνης.

Τόνισε ακόμη ότι η γηραιά ήπειρος θα πρέπει να θεσπίσει στο μέλλον ένα νέο θεσμικό πλαίσιο, υποστηρίζοντας και πάλι την παλαιότερη πρότασή του για τη δημιουργία ενός υπουργείου Οικονομικών της Ευρώπης.

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΚΟΣΜΑ
kosma@pegasus.gr


Γερμανία: μισθοί κάτω από... 400 ευρώ! | αρθρογραφια , αρθρογραφοι , γιωργος δελαστικ | ethnos.gr

Υπάρχει και η άλλη όψη του γερμανικού «οικονομικού θαύματος» της τελευταίας δεκαετίας. Υπάρχουν δηλαδή αυτοί που πλήρωσαν και πληρώνουν το κόστος της «βελτίωσης της ανταγωνιστικότητας» της γερμανικής οικονομίας.

Η αποκάλυψη προκαλεί σοκ σε όποιον αγνοεί την ωμή, σκληρή πραγματικότητα του γερμανικού κόσμου της εργασίας: επτά (!) εκατομμύρια Γερμανοί εργαζόμενοι δουλεύουν επισήμως με μηνιαίες αποδοχές κάτω των... 400 (!!!) ευρώ και μάλιστα χωρίς η απασχόληση αυτή να τους δίνει έστω πρόσβαση στο δημόσιο σύστημα υγείας ή να τους επιτρέπει να λάβουν οποιουδήποτε εξευτελιστικού ύψους σύνταξη όταν γεράσουν!

Φαίνεται απίστευτο, αλλά είναι πέρα για πέρα πραγματικό. Η τραγική ειρωνεία μάλιστα είναι ότι αυτού του είδους η εργασιακή απασχόληση εισήχθη όχι από τη Δεξιά, αλλά από τον σοσιαλδημοκράτη καγκελάριο Γκέρχαρτ Σρέντερ προ δεκαετίας, με την περιβόητη «Ατζέντα 2010» που συνέθλιψε τους Γερμανούς εργαζόμενους και αποτέλεσε τη βάση της βελτίωσης της ανταγωνιστικότητας της γερμανικής οικονομίας. Το 2003 οι Γερμανοί σοσιαλδημοκράτες καθιέρωσαν τη «μίνι απασχόληση», την οποία διαφήμισαν ως «πόρτα εισόδου στον εργασιακό κόσμο» που δήθεν θα διευκόλυνε την εξεύρεση εργασίας από τους άνεργους και τους νέους.

Οι κανόνες της «μίνι απασχόλησης» είναι σαφείς. Πρώτον, οι μηνιαίες αποδοχές απαγορεύεται αυστηρά να υπερβούν τα 400 ευρώ. Αυτό σημαίνει ότι αν π.χ. μια εργασία πληρώνεται 5 ευρώ την ώρα, ο εργαζόμενος επιτρέπεται να δουλέψει 80 ώρες τον μήνα. Αν πληρώνεται 10 ευρώ ωριαίως, τότε απαγορεύεται να εργαστεί κάποιος πάνω από 40 ώρες μηνιαίως. Αν εργαστεί έστω και ένα λεπτό παραπάνω, τότε το συμβόλαιο εργασίας του πρέπει να γίνει κανονικό. Οταν οι αποδοχές του εργαζομένου είναι 400 ευρώ ή λιγότερο, παίρνει όλα τα λεφτά καθαρά. Δεν έχει καμία κράτηση για το ταμείο υγειονομικής περίθαλψης ή για το ταμείο συνταξιοδότησης. Η αιτία γι' αυτό είναι τραγικά απλή: η δουλειά του αυτή δεν του δίνει κανένα δικαίωμα για ιατροφαρμακευτική περίθαλψη ή για σύνταξη!

Ο εργοδότης είναι ευτυχής. Καλείται να πληρώσει μόνο 2% φόρο επί του ποσού που χορηγεί στον εργαζόμενο και επιπλέον 15% στο ασφαλιστικό ταμείο και 13% στην κοινωνική ασφάλιση. Δηλαδή 130 ευρώ αν πληρώνει 400 ευρώ τον υπάλληλό του και στην πραγματικότητα σχεδόν τα μισά, δεδομένου ότι η μέση αμοιβή που λαμβάνουν τα επτά εκατομμύρια Γερμανοί που δουλεύουν κάτω από αυτό το καθεστώς είναι μόλις... 230 ευρώ!

Αυτό το ιδεώδες για εργοδότες εργασιακό καθεστώς άνοιξε αμέσως όχι μια απλή Κερκόπορτα, αλλά μια τεράστια πύλη για τη γενίκευση της «μαύρης» εργασίας στη Γερμανία. Εκατοντάδες χιλιάδες εργοδότες προσλαμβάνουν εργαζόμενους με καθεστώς «μίνι απασχόλησης», αλλά τους απασχολούν κανονικά, σαράντα ώρες την εβδομάδα. Τους δίνουν επισήμως τα 400 ευρώ και τα υπόλοιπα 1.000 ή και παραπάνω ευρώ τους τα δίνουν «μαύρα», γλιτώνοντας τις ασφαλιστικές εισφορές!

Σε ορισμένους κλάδους η «μίνι απασχόληση» αναπτύχθηκε ραγδαία, συνοδευόμενη φυσικά από τη «μαύρη» εργασία. Στον ξενοδοχειακό κλάδο π.χ. υπολογίζονται σε 810.000 τα άτομα που δουλεύουν κάτω από αυτό το καθεστώς. Οι εργαζόμενοι κατ' αυτόν τον τρόπο αφενός πρέπει να βρουν άλλον τρόπο να έχουν υγειονομική περίθαλψη (π.χ. μέσω ασφαλισμένου συζύγου) και αφετέρου συχνά είναι τόσο φτωχοί που έχουν την ανάγκη κοινωνικών επιδομάτων για να επιβιώσουν.

Στην ουσία όμως αυτό σημαίνει ότι το κράτος επιβαρύνεται τόσο με το κόστος κοινωνικής περίθαλψης ατόμων που ενώ εργάζονται δεν πληρώνουν ασφαλιστικές εισφορές όσο και με τα επιδόματα επιβίωσής τους, επιδοτώντας έτσι έμμεσα τις γερμανικές επιχειρήσεις για να πληρώνουν μισθούς κάτω από το όριο της φτώχειας και να μην πληρώνουν ασφαλιστικές εισφορές! Ιδού λοιπόν μια σκοτεινή συνιστώσα του σύγχρονου γερμανικού «οικονομικού θαύματος».

ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ
Υπονόμευση μισθών και συντάξεων

Κατηγορηματικός είναι στις δηλώσεις του προς την ισπανική εφημερίδα «Ελ Παΐς» ο οικονομολόγος του Γερμανικού Ινστιτούτου Οικονομικών Ερευνών (DIW) Μάρκους Γκράπκα: «Η ''μίνι απασχόληση'' διαβρώνει τα βασικά δικαιώματα των εργατών. Οι φορολογούμενοι και οι εργαζόμενοι πληρώνουν τον λογαριασμό» τονίζει. Εχει απόλυτο δίκιο. Η γενίκευση αυτού του άθλια αμειβόμενου τύπου εργασίας έχει τουλάχιστον δύο ολέθριες συνέπειες. Πρώτον, υπονομεύει δραματικά τις μέχρι τώρα γνωστές συμβάσεις πλήρους απασχόλησης αορίστου χρόνου και μετατρέπει τους εργαζόμενους σε ζητιάνους. Δεύτερον, υποσκάπτει τα ταμεία τόσο υγειονομικής περίθαλψης όσο και συνταξιοδότησης, αφού μειώνει τις εισφορές προς αυτά και προετοιμάζει το έδαφος για συρρίκνωση ή και κατάργηση των συντάξεων.

Από αύριο και μέχρι την Πέμπτη, 5 Ιανουαρίου, η σελίδα των Αναιρέσεων δεν θα δημοσιεύεται, καθώς ο Γιώργος Δελαστίκ θα βρίσκεται σε άδεια.


Τετάρτη 28 Δεκεμβρίου 2011

Ιαπωνία – Κίνα εκτοπίζουν το δολάριο στις συναλλαγές τους! | Defence-point.gr

Αποστολή με email Αποστολή με email |

Μπορεί οι Ιάπωνες να θεωρούνται γεωπολιτικοί σύμμαχοι των Αμερικανών, ωστόσο, οι εξελίξεις των τελευταίων μηνών στη διεθνή οικονομία τους οδήγησε να λάβουν μια απόφαση η οποία μόνο συμβατή δεν θα μπορούσε να θεωρηθεί για τα αμερικανικά συμφέροντα.

Όπως έγινε γνωστό Ιαπωνία και Κίνα συμφώνησαν να διεξάγουν τις εμπορικές τους συναλλαγές οι οποίες ανέρχονται σε πολλά δισεκατομμύρια δολάρια, στα εθνικά τους νομίσματα, το γιεν και το γουάν! Πρακτικά, η εξέλιξη αυτή σηματοδοτεί την είσοδο του γουάν ως διεθνούς αποθεματικού νομίσματος, αφού όταν μιλάμε για Κίνα και Ιαπωνία μιλάμε για τις δυο μεγαλύτερες οικονομίες στην Ασία, με την Κίνα να είναι ο μεγαλύτερος εμπορικός εταίρος της Ιαπωνίας και τον όγκο των εμπορικών συναλλαγών να ανέρχεται στα 340 δισεκατομμύρια δολάρια το 2010.

Η σχετική ανακοίνωση έγινε εντελώς αιφνιδιαστικά χθες στο Πεκίνο κατά τη διάρκεια της συνάντησης του Κινέζου πρωθυπουργού Γουέν Τζιαμπάο με τον Ιάπωνα ομόλογό του Γιοσιχίκο Νόντα, ο οποίος πραγματοποιεί επίσημη επίσκεψη στη χώρα. Όπως ανακοινώθηκε, θα υπογραφεί μεταξύ των δυο χωρών συναλλαγματική συμφωνία, η οποία θα επιτρέπει την άμεση μετατροπή των νομισμάτων τους χωρίς την παρεμβολή του δολαρίου, με αποτέλεσμα οι επιχειρήσεις των δυο χωρών που θα εμπλέκονται σε εμπορικές συναλλαγές να μειώσουν το κόστος που κατέβαλλαν μέχρι σήμερα για την αγορά δολαρίων.

Η εξέλιξη αυτή αποτελεί αναμφισβήτητα πλήγμα για το δολάριο προκαλώντας την ανησυχία του οικονομικού επιτελείου των ΗΠΑ. Όπως προαναφέρθηκε, η διεθνής οικονομική κρίση έχει μειώσει την αξιοπιστία τόσο του ευρώ όσο και του δολαρίου, άρα και την αξία τους ως αποθεματικά νομίσματα για τις μεγάλες χώρες του πλανήτη οι οποίες μειώνουν τα συναλλαγματικά διαθέσιμά τους στο αμερικανικό και το ευρωπαϊκό νόμισμα.

Επί της ουσίας πρόκειται για μια εξέλιξη με παγκόσμια σημασία, η οποία επιβεβαιώνει τις εκτιμήσεις ότι το βάρος του αποκαλούμενου ως «διεθνούς συστήματος»μετακινείται σταθερά από την περιοχή του Ατλαντικού στην περιοχή της Ασίας – Ειρηνικού.


Ο ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ ΕΦΑΓΕ ΤΟΥΣ ΔΥΟ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΙΣ

πολιτική | http://ksipnistere.blogspot.com/ | 2011-12-28 21:54:07

13 Σοκ έχει προκαλέσει η παραίτηση του οικονομικού εισαγγελέα Γρηγόρη Πεπόνη (που είχε διαλευκάνει τα σκάνδαλα του ναυαγίου του Σάμινα, της Κωνσταντίνας Μπουρμπούλια στο παραδικαστικό, των ομολόγων, του ποδοσφαίρου και των εξοπλιστικών) και του συνεπικουρούντα το έργο του, επίσης εισαγγελέα Σπύρου Μουζακίτη. Οι δύο εισαγγελείς κατήγγειλαν παρεμβάσεις στο έργο τους, γεγονός που κανείς δεν αμφισβητεί, όμως η.....
πραγματική αιτία κρύβεται στην γιγαντιαία κόντρα του κ. Πεπόνη με τον υπουργό Οικονομικών, Ευάγγελο Βενιζέλο.
Όπως αποκαλύπτει σήμερα η Athens Post, ο κ. Βενιζέλος είχε αποφασίσει να προωθήσει σχέδιο νόμου για την αντικατάσταση των δύο εισαγγελέων. Αιτία, η ρήξη μεταξύ Πεπόνη- Βενιζέλου. Πώς έφτασαν στα άκρα οι σχέσεις των δύο ανδρών;
Ο κ. Πεπόνης, τους τελευταίους μήνες ασχολείτο με την υπόθεση
της... περιβόητης λίστας με τα ονόματα 14.700 οφειλετών με χρέη άνω των 150.000 ευρώ. Τη λίστα, έχει στη διάθεσή του ο υπουργός Οικονομικών, ο οποίος επικαλούμενος θέμα προσωπικών δεδομένων, την... έκρυψε σε ένα δωματιάκι της Βουλής, σε ένα αντίτυπο, μη επιτρέποντας ακόμα και στους βουλευτές να τη δουν χωρίς να συνοδεύονται (μην τυχόν και τη διαρρεύσουν)! Ο κ. Πεπόνης, θεώρησε ότι η απαγόρευση δημοσιοποίησης δεν τον... πιάνει. Και έτσι, με επίσημο αίτημά του προς το Υπουργείο Οικονομικών, ζήτησε να του αποσταλεί η λίστα, ώστε να ξεκινήσει τις έρευνες. Απάντηση όμως, δεν πήρε. Έτσι, συνέταξε και έκανε δεύτερο αίτημα προς το Υπουργείο Οικονομικών. Και πάλι δεν πήρε απάντηση, παρότι περίμενε καιρό και "ενόχλησε" και το γραφείο του υπουργού.
Εξοργισμένος, τότε, ο κ. Πεπόνης (προ περίπου ενός μήνα) αποστέλλει και νέο αίτημα προς το Υπουργείου Οικονομικών, με μια ειδοποιό διαφορά όμως: Αυτή τη φορά, κάνει σαφές πως αν η λίστα δεν του έχει σταλεί εντός τριημέρου, όπως ορίζει ο Νόμος, θα προχωρήσει στην άσκηση ποινικών διώξεων για την υπόθεση εναντίον στελεχών του Υπουργείου Οικονομικών. Κατά πληροφορίες, ανάμεσα στα πρόσωπα που απειλούσε με διώξεις ο κ. Πεπόνης, ήταν και ο ίδιος ο υπουργός! Αυτό ήταν που εξόργισε τον Ευάγγελο Βενιζέλο.
Η λίστα μπορεί να εστάλη στον Οικονομικό Εισαγγελέα, όμως ο κ. Βενιζέλος είχε δώσει ήδη εντολή για τη σύνταξη νέου νομοσχεδίου για την αντικατάσταση Πεπόνη και, φυσικά και του κ. Μουζακίτη που ήταν ο βασικός του συνεργάτης. Αυτό, βέβαια, το άγριο παρασκήνιο της κόντρας, δεν είναι το μόνο που ώθησε σε παραίτηση τους δύο αξιοσέβαστους εισαγγελείς. Είναι και πιέσεις από οικονομικούς κύκλους, οι οποίοι προσπαθούν με νύχια και με δόντια να σταματήσουν την έρευνα και να πέσουν στα μαλακά, ή να ξεχαστούν οι υποθέσεις των πραγματικά μεγαλοφειλετών του Δημοσίου. Αλλά σε αυτό, θα επανέλθουμε με περισσότερα στοιχεία...

Στο κείμενο της παραίτησής τους, οι δύο εισαγγελείς αναφέρουν τα εξής:

«Παρά το γενικότερο αρνητικό κλίμα και με πλήρη επίγνωση της ιδιάζουσας σχέσης μεταξύ της νεοελληνικής πραγματικότητας και του εν Ελλάδι αναπτυσσόμενου οικονομικού εγκλήματος, αποδεχτήκαμε ασμένως τον διορισμό μας, εμφορούμενοι από ειλικρινή διάθεση προσφοράς και βαθιά προσήλωση στο υπηρεσιακό καθήκον μας.

Δεν επιδιώξαμε να γίνουμε αρεστοί, ούτε να εξασφαλίσουμε ανοχές των παντός είδους πολυποίκιλλων οικονομικών συμφερόντων, έναντι των οποίων η συγκρουσιακή μας πορεία με γνώμονα τη νομιμότητα ήταν δεδομένη και αδιαπραγμάτευτη.

Ήδη με σχέδιο νόμου που πρόκειται να κατατεθεί και μας κοινοποιήθηκε, όλως προφασιστικώς και με δήθεν επιχειρήματα ως αιτιολογία, επιχειρείται η αντικατάστασή μας και η απαλλαγή από την παρουσία μας.

Επειδή ουδέποτε επιδιώξαμε θέσεις και αξιώματα, δεν δεχόμαστε να είμαστε εισαγγελείς υπό απαγόρευση και καθ’ υπαγόρευση. Πολλώ μάλλον δε, δεν δεχόμαστε να αποτελέσουμε άλλοθι και μια θεσμική κολυμπήθρα του Σιλωάμ, για τα πολυποίκιλλα οργανωμένα συμφέροντα και τους ποικιλλόνυμους εκφραστές τους, που δραστηριοποιούνται και αναπτύσσονται στην γκρίζα ζώνη του οικονομικού εγκλήματος».

Ανακοίνωση του ΣΥΝ

«Η παραίτηση των οικονομικών εισαγγελέων Πεπόνη και Μουζακίτη με το αιτιολογικό της παρέμβασης στο έργο τους, λίγους μόλις μήνες μετά την σύσταση της οικονομικής εισαγγελίας, δείχνει πως απέχουμε πολύ από τις διακηρύξεις της πολιτικής ηγεσίας περί ανεξάρτητης δικαιοσύνης.

Είναι γνωστό πως η οικονομική εισαγγελία το τελευταίο διάστημα είχε αναλάβει πολλές και κρίσιμες υποθέσεις μεγάλων διαστάσεων, με άμεσα εμπλεκόμενους γνωστά ονόματα του επιχειρηματικού κόσμου. Η σημερινή παραίτηση δημιουργεί μεγάλο πολιτικό ζήτημα στο οποίο οφείλει να δώσει εξηγήσεις η πολιτική ηγεσία του αρμόδιου υπουργείου.

Σε μια εποχή που η ελληνική κοινωνία συμπιέζεται αφόρητα Αποτελεί πρόκληση πρώτου μεγέθους να γίνονται παρεμβάσεις έργο της δικαιοσύνης με σκοπό να πέσουν στα μαλακά οι μεγάλοι οικονομικοί παραβάτες».

http://athenapost.blogspot.com/2

Δευτέρα 26 Δεκεμβρίου 2011

Μποναμάς 90 δισ. $ από την «Αφροδίτη»

Αντί «πρωτοχρονιάτικου μποναμά» η εταιρεία Noble Energy και η κυπριακή κυβέρνηση αναμένεται να ανακοινώσουν πριν από την Πρωτοχρονιά τα αποτελέσματα των ερευνών που ξεκίνησαν το φθινόπωρο στο Οικόπεδο 12 της κυπριακής ΑΟΖ για το ακριβές μέγεθος του κοιτάσματος φυσικού αερίου, σε μια εξέλιξη που σε συνδυασμό με τις αντίστοιχες έρευνες στην ισραηλινή ΑΟΖ αλλάζουν όχι μονο τον ενεργειακό αλλά και τον γεωπολιτικό χάρτη ολόκληρης της περιοχής.
Νέοι παίκτες εμφανίζονται στην περιοχή, θέλοντας να εξασφαλίσουν πρόσβαση σε πολύτιμες πηγές ενέργειας, πολιτικές και διακρατικές διενέξεις επηρεάζονται από τον ενεργειακό «πυρετό» και νέες προκλήσεις δημιουργούνται από την τελική επιλογή των τρόπων εξαγωγής του φυσικού αερίου προς τις αγορές.
Τις τελευταίες ημέρες οργιάζει το παρασκήνιο σχετικά με τις ποσότητες φυσικού αερίου που κρύβει η «Αφροδίτη», με τις εκτιμήσεις να κάνουν λόγο για 9-13 τρισ. κυβικά πόδια, ποσότητες που θα καταστήσουν το κοίτασμα αυτό οριακά μεγαλύτερο από το ισραηλινό Ταμάρ, το οποίο σύντομα θα είναι εκμεταλλεύσιμο?
Η Noble, πάντως, πριν από έναν μήνα, χωρίς βεβαίως να έχει επεξεργαστεί πλήρως όλα τα στοιχεία, είχε εκτιμήσει ότι υπάρχουν στο συγκεκριμένο κοίτασμα 3-9 τρισ. κ.π., ενώ πηγές της αγοράς εκτιμούν ότι το κοίτασμα τελικά θα είναι τελικά τουλάχιστον 8 τρισ. κ.π. και με σημερινές τιμές αγοράς θα είναι αξίας σχεδόν 90 δισεκατομμυρίων δολαρίων.
Σε κάθε περίπτωση, πάντως, η δοκιμαστική παραγωγή του κοιτάσματος δεν πρόκειται να ξεκινήσει πριν από το 2015, με την πλήρη παραγωγή να τοποθετείται στο 2018.
Ενα ακόμη ιδιαίτερα ενδιαφέρον στοιχείο είναι ο εντοπισμός πετρελαίου σε μεγαλύτερο βάθος. Το γεωτρύπανο της Noble αποχωρεί από το Οικόπεδο 12 και εντός των προσεχών εβδομάδων πιάνει «δουλειά» στο γειτονικό Λεβιάθαν εντός της ισραηλινής ΑΟΖ, που θα τρυπήσει σε βάθος 7.500 μέτρων, για να διαπιστωθεί η ύπαρξη ή όχι και πετρελαίου.
Το γεωτρύπανο κατόπιν θα επιστρέψει στην κυπριακή ΑΟΖ για συμπληρωματικό ρήγμα, αν και σύμφωνα με κυπριακή πηγή, που έχει πλήρη γνώση των ενεργειακών πρότζεκτ, εάν έχει βρεθεί πετρέλαιο στο Λεβιάθαν είναι δεδομένο ότι θα υπάρχει αντίστοιχο εύρημα και στην Αφροδίτη, κάτι που θα είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε το προσεχές πεντάμηνο.
Και πετρέλαιο
Η εκμετάλλευση του πετρελαίου είναι πολύ πιο οικονομική από αυτήν του φυσικού αερίου, τόνιζε η ίδια πηγή, αλλά δεν ενθουσιάζει τις εταιρείες, καθώς απαιτεί πολυδάπανες έρευνες και γεωτρήσεις σε μεγάλα βάθη και συνήθως έπεται της εκμετάλλευσης του φυσικού αερίου. Σε κάθε περίπτωση, πάντως, η ύπαρξη και πετρελαίου αποτελεί ένα πρόσθετο σημαντικό φυσικό κεφάλαιο.
Στην Κύπρο το ενδιαφέρον εστιάζεται και στον δεύτερο γύρο αδειοδοτήσεων για δύο ακόμη Οικόπεδα της κυπριακής ΑΟΖ, καθώς έχει ήδη εκδηλωθεί ενδιαφέρον από πολλές χώρες, όπως η Κίνα, η Ιαπωνία, οι ΗΠΑ, ο Καναδάς κ.ά.
Δύο ειδικοί, με τους οποίους συνομίλησε το «Εθνος της Κυριακής», εξέφρασαν πάντως την εκτίμηση ότι ο προσφορότερος τρόπος διοχέτευσης του φυσικού αερίου στις αγορές είναι μέσω σταθμών υγροποίησης (LNG) και κατόπιν μεταφοράς του με πλοία είτε κατευθείαν στις αγορές είτε στην Ελλάδα σε ειδικό σταθμό LNG και από εδώ μέσω αγωγών στις ευρωπαϊκές αγορές.
Μια πρόγευση για τους τρόπους εκμετάλλευσης του φυσικού αερίου και των άλλων ενεργειακών πόρων της περιοχής δίνουν οι τελευταίες εξελίξεις στο Ισραήλ.
Ο CEO της Noble, Τσαρλς Ντάβινσον, ανακοίνωσε από το Χιούστον ότι το μέγεθος του κοιτάσματος φυσικού αερίου στο Λεβιάθαν θα κυμανθεί από 14-20 τρισ. κ.π., με τις εκτιμήσεις για την ύπαρξη πετρελαίου να είναι υψηλές και να φτάνουν σε 3-4,2 δισ. βαρέλια.
Η Noble και ο ισραηλινός εταίρος της, Delek, αναμένεται να ξεκινήσουν δοκιμαστικές εξορύξεις στο άλλο κοίτασμα, το Ταμάρ (9 τρισ. κ.π.), στο τέλος του 2012, με στόχο να αρχίσει η εμπορική εκμετάλλευσή του το 2013.
Ηδη η ισραηλινή εταιρεία ηλεκτρισμού αποφάσισε να συνάψει τη μεγαλύτερη για τα ισραηλινά δεδομένα οικονομική συμφωνία με τις εταιρείες που εκμεταλλεύονται το Ταμάρ, αξίας 15-20 δισεκατομμυρίων δολαρίων, με αντάλλαγμα την παροχή φυσικού αερίου για τα επόμενα δεκαπέντε χρόνια.
Στο Ισραήλ όμως στρέφεται για την εξασφάλιση συμφωνιών αγοράς φυσικού αερίου μετά την Κορέα, την Ιαπωνία και την Κίνα και η Ινδία, η οποία αντιμετωπίζει προβλήματα στη συνεργασία της με το Ιράν.
Οι εταιρείες που εκμεταλλεύονται, όμως, τα ισραηλινά κοιτάσματα πρέπει να ξεπεράσουν τα εμπόδια που θέτει το Τελ Αβίβ στην εξαγωγή ενέργειας, καθώς η κυβέρνηση θέλει να εξασφαλίσει στρατηγικά αποθέματα που θα εξασφαλίζουν ενεργειακή αυτάρκεια? 50 ετών, πριν επιτρέψουν τις εξαγωγές.
  • 9-13 τρισ. κυβικά πόδια φυσικού αερίου κρύβει σύμφωνα με τις εκτιμήσεις το κοίτασμα της «Αφρο­δίτης»
  • Σε 4 χρόνια θα ξεκινήσει η δοκιμαστική παραγωγή του κοιτάσματος με την πλήρη παραγωγή να τοποθετείται στο 2018
  • 15 δισεκ. $ είναι η πιο συντηρητική εκτίμηση για τα έσοδα που θα έχει η Ελλάδα στα επόμενα 20 με 25 χρόνια εάν εκμεταλλευθεί τα βεβαιωμένα μόνο κοιτάσματα πετρελαίου
ΝΙΚΟΣ ΜΕΛΕΤΗΣ
nmeletis@pegasus.gr

Ομολογία Μ.Γιλμάζ: "Κάψαμε τα δάση της Ελλάδας για ... αντίποινα"!

25-12-2011 00:02:17
Σε μία τρομακτική αποκάλυψη που επιβεβαιώνει την εγκληματική δράση της τουρκικής μυστικής υπηρεσίας ΜΙΤ στην Ελλάδα, προχώρησε ο πρώην πρωθυπουργός της Τουρκίας Μεσούτ Γιλμάζ: Παραδέχθηκε ότι, τουλάχιστον την εποχή της πρωθυπουργίας της Τανσού Τσιλέρ το 1995-1997, Τούρκοι πράκτορες έκαιγαν τα ελληνικά δάση!
Ήταν η εποχή με τις μεγάλες πυρκαγιές στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου και της Μακεδονίας, όπου είχαν υπάρξει μεν πληροφορίες στις ελληνικές μυστικές υπηρεσίες για εμπρησμούς από την Τούρκους πράκτορες, αλλά οι κυβερνήσεις Παπανδρέου και Σημίτη δεν είχαν καταφέρει να συγκεντρώσουν περισσότερο συγκεκριμένες πληροφορίες.
Όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα της  εφημερίδας «Μπιργκιούν» ο Μεσούτ Γιλμάζ μιλώντας για τα μυστικά κονδύλια της εποχής αναφέρει τα εξής ανατριχιαστικά:
“Όλοι οι πρωθυπουργοί όταν τελειώνει η θητεία τους και έρχεται νέος πρωθυπουργός, τον ενημερώνουν σχετικά με το που και πως χρησιμοποιήθηκαν  τα μυστικά κονδύλια. Και εγώ ενημέρωσα σχετικά τον διάδοχό μου και οι προκάτοχοί μου έπραξαν το ίδιο.
Οι Ερμπακάν,  Ετσεβίτ και  Ντεμιρέλ ενημέρωσαν τους διαδόχους τους για τα μυστικά κονδύλια. Μόνο η Τσιλέρ δεν μοιράστηκε τις πληροφορίες για της διάθεση μυστικών κονδυλίων της περίοδο που ήταν πρωθυπουργός. Υπάρχει συγκεκριμένη αναφορά όπου πέρα των μυστικών κονδυλίων όλες οι πληροφορίες είναι διαθέσιμες.
Και κρατικά μυστικά είναι τα σχετικά με την απόπειρα για πραξικόπημα στο Αζερμπαϊτζάν και τα αντίποινα στα δάση της Ελλάδας. Για θέματα όπως για τις δολοφονίες Κούρδων δεν υπάρχει κάτι σχετικό”, είπε!
Δηλαδή εφάρμοζαν «αντίποινα» στα δάση της Ελλάδας με μυστικές επιχειρήσεις, εννοώντας ότι τα έκαιγαν! Ποιος ξέρει αν αυτές οι επιχειρήσεις δεν συνεχίζονταν και το 2007 από τους ίδιους τους πράκτορες στην καταστροφή της Πελοποννήσου ή αν η τότε καταστροφή οφειλόταν σε άλλες "δυνάμεις" που είχαν σκοπό την νατροπή της κυβέρνησης Καραμανλή.
Η ομολογία του Τούρκου πρώην πρωθυπουργού και η ωμότητα με την οποία γίνεται είναι πραγματικά ανατριχιαστική. Και βέβαια η υπόθεση δεν πρέπει να τελειώσει εδώ…
Tμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Κυριακή 25 Δεκεμβρίου 2011

«εν κρυπτώ»: Το ευρώ ή τέλος εποχής

ΠΈΜΠΤΗ, 22 ΔΕΚΕΜΒΡΊΟΥ 2011
Σημ Εν Κρυπτώ: Η πορεία που είχε πάρει η χώρα μας τις τελευταίες δεκαετίες, είχε επισημανθεί και καυτηριαστεί από αρκετούς. Δυστυχώς ποτέ δεν ελήφησαν υπ' όψιν οι προειδοποιήσεις, με τα γνωστά σημερινά αποτελέσματα. Ένας δημοσιογράφος που σε χιλιάδες στην κυριολεξία άρθρα του έδειχνε προς τα που βαδίζει ο τόπος, γινόμενος φυσικά μη αρεστός, είναι και ο Κώστας Καββαθάς, ο πρωτοπόρος ίσως του ειδικού τύπου στην Ελλάδα. Το κείμενο που θα διαβάσετε, είχε δημοσιευθεί τον Ιανουάριο του 2000. Και αποδεικνύεται προφητικό.




NetDaily, 02.01.2000 

Θα την θυμούνται τη Τρίτη, 2 Ιανουαρίου οι άνθρωποι του μέλλοντος. Θα μείνει, βαθιά χαραγμένη στη μνήμη των παλαιοτέρων, σαν η ημέρα που πέθανε το εθνικό μας νόμισμα, η δραχμή. Η ημέρα που, μετά από μία μακρά περίοδο παραισθήσεων, η Ελλάδα ή καλλίτερα η γεωγραφική περιοχή που φέρει (τώρα) αυτό το όνομα, «αγοράστηκε» από την Ευρώπης. Ποιες ήταν οι παραισθήσεις; Μα, εκείνες που ακούγονταν τη δεκαετία του 80 από τον αείμνηστο Ανδρέα Παπανδρέου και ομιλούσαν για «υπερήφανη και ανεξάρτητη εξωτερική πολιτική», αλλά και άλλες που έλεγαν ότι, ένα μικρό και αδύναμο κράτος σαν την Ελλάδα, μπορεί να επηρεάσει τις εξελίξεις στη περιοχή. Με την υιοθέτηση του εύρο και το θάνατο της δραχμής η παλιά Ελλάδα παραχώρησε τη θέση της στη καινούργια που, έχει μεν το ίδιο όνομα, αλλά όχι το ίδιο ειδικό βάρος. 

Μήπως υπονοώ ότι διαφωνώ με την υιοθέτηση του εύρο; Κάθε άλλο! Μεταξύ της πιθανότητας η χώρα να μείνει εκτός νυμφώνας, παρέα με τη Τουρκία, τη Βουλγαρία, τη Fyrom και την Αλβανία, και της βεβαιότητας του προαστίου των Βρυξελών επιλέγω το δεύτερο με κλειστά μάτια. Γιατί; Διότι, εκτός του ότι, η Ελλάδα θα ανήκει στο κλαμπ των ισχυρών, θα διαθέτει και μία υπερκυβέρνηση (στις Βρυξέλες) που θα έχει τη δύναμη να «ρίχνει» και κανένα πρόστιμο όταν οι τοπικοί βεζίρηδες αδυνατούν να αντιμετωπίσουν προβλήματα σαν εκείνο της Ολυμπιακής ή του Κουρουπητού, για να μη πω τίποτα για έργα υποδομής όπως αεροδρόμια, λιμάνια, δρόμοι, μετρό, τηλεπικοινωνίες που έμειναν στάσιμα ή δεν ξεκίνησαν. Με δεδομένο λοιπόν το επίπεδο μόρφωσης, τον βαθμό εμπλοκής στα κοινά του λεγόμενου «καθημερινού ανθρώπου» και την ανικανότητα του 90% των «αρμοδίων» της αποκαλούμενης «κρατικής μηχανής», να «χωρίσουν δύο γαϊδάρων άχυρα», 1000 φορές καλλίτερα να με κυβερνούν οι γραφειοκράτες της Ε.Ε. Το τι ησυχία, τάξη και ασφάλεια πρόκειται να επικρατήσει δεν λέγεται. Με αφορμή, τώρα το εύρο και αργότερα τους Ολυμπιακούς όλα θα αλλάξουν προς το καλλίτερο, από τη Σταυρού-Ελευσίνας μέχρι τα χαρτονομίσματα και τα κέρματα και από τις κάμερες στους δρόμους μέχρι τις μηχανές που θα παρακολουθούν και θα καταγράφουν τα κείμενα και τα ηλεκτρονικά μηνύματα που στέλνω μέσω υπολογιστή και κινητού. Ακόμα, ο πληθωρισμός θα μειωθεί, τα επιτόκια θα πέσουν, τα δάνεια θα γίνουν πιο φθηνά και, μία νέα περίοδος ευτυχίας θα χτυπήσει τη χώρα. Οι ΄Έλληνες θα περπατούν και θα χαμογελούν, θα αποκτήσουν ακόμα πιο «φθηνά γιωταχί» ενώ, το κυριότερο, θα πληρώνουν στις χασαποταβέρνες σε εύρο. «Τι χρωστάμε μπάρμπα Γιώργο»; «150 ευρά» θα απαντάει και, εμείς θα είμαστε ευτυχείς που η ανατολή συνάντησε (προσωρινά) τη δύση. Γιατί προσωρινά; Διότι, ως γνωστός απαισιόδοξος προβλέπω ότι η κατάσταση δεν θα είναι τόσο ιδανική όσο φαίνεται. Αν πιστέψουμε αυτά που διαβάζουμε σε 10 χρόνια το σύστημα θα πρέπει να συμπεριλάβει στους κόλπους του τη Τουρκία! Ο γράφων πιστεύει ότι αυτό δεν πρόκειται να γίνει ποτέ (τουλάχιστον με τη σημερινή μορφή της Τουρκίας), αλλά αν γίνει πως, η ελληνική οικονομία θα τα «βγάλει πέρα» με τη τουρκική; Το 2010 ο πληθυσμός της γειτονικής χώρας θα ξεπερνάει τα 80 εκ. Παράλληλα, με το τρόπο και το ρυθμό που εξοπλίζεται η Τουρκία δεν θα είναι μόνο μία περιφερειακή υπερδύναμη όπως τώρα, αλλά παγκόσμια. Τι θα μπορέσει να κάνει η πτωχή πλην τίμια Ελλάς δίπλα σ’ αυτόν τον γίγαντα με το φθηνό εργατικό δυναμικό, τις εκατοντάδες πολεμικά αεροπλάνα πρώτης γραμμής, τις χιλιάδες τανκς, τον δεύτερο μεγαλύτερο στρατό στο κόσμο και τα …εύρο; Τίποτα άλλο από το να καθίσει στ’ αυγά της! Κάθε άλλη κίνηση μόνο τη καταστροφή μπορεί να φέρει, ακόμα και αν η χώρα μας είναι στη μέλος της Ε.Ε. και στην ΟΝΕ. Ηθικό συμπέρασμα; Όπως στη ταινία «Τρούμαν Σόου» πρέπει να χαμογελάμε, να χαιρετάμε κάθε πρωί τους γείτονες, να αγοράζουμε «μπεμβέ», «μερσεντέ» και «ρειτζρόβερ» και να μη ρωτάμε πολλά. Κι’ αυτό γιατί, επειδή «η περιέργεια σκοτώνει τη γάτα» δεν αποκλείεται να «σκοτώσει» κι’ εμάς και μετά άντε να φύγεις απ’ τη ζώνη του εύρο και να επιστρέψεις στη ζώνη της δραχμής. Ετοιμαστείτε λοιπόν για το μεγαλύτερο πάρτι της νέας χιλιετίας καθώς, χιλιάδες εδωδιμοπώλες, ωποροπώλες, βιοτέχνες, έμποροι, εισαγωγείς, «βιομήχανοι» και λοιποί επαγγελματίες του νεοελληνικού «σουκ» θα έλθουν αντιμέτωποι με τη σκληρή πραγματικότητα και, προς βοήθεια, θα σπεύδει ο …δήμιος τους!_Κ.Κ. (pilot@techlink.gr)

Παρασκευή 23 Δεκεμβρίου 2011

Gaddafi gold-for-oil, dollar-doom plans behind Libya 'mission'? - YouTube

Gaddafi gold-for-oil, dollar-doom plans behind Libya 'mission'? - YouTube

Η ΑΙΤΗΣΗ ΑΚΥΡΩΣΗΣ ΣΤΟ ΣτΕ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΣΟΠΡΟΘΕΣΜΟ, ΤΙΣ ΓΕΡΜΑΝΙΚΕΣ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΠΕΡΚΟΣΤΟΛΟΓΗΣΗ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ ΜΕ 150 ΔΙΣ ΕΥΡΩ ΜΕ ΑΡΙΘ. 6113 ΤΗΣ 25ης ΙΟΥΛΙΟΥ 2011 ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΟΣΘΕΤΟΙ ΛΟΓΟΙ « www.olympia.gr

Αναρτήθηκε από τον/την olympiada στο Δεκεμβρίου 22, 2011
του Δημητρίου Πλατή*
Ενώπιον του
Συμβουλίου της Επικρατείας

Αίτηση Ακύρωσης

του Πλατή Δημητρίου
δια την ακύρωση
i) του ν. 3985/2011 (Μεσοπρόθεσμο)
ii) των διατάξεων των άρθρων 1-9 του Κεφαλαίου Α του ν. 3986/2011 (Εφαρμοστικός)
iii) της διάταξης του εδαφίου της παρ. 4 του αρ. 25 του ΠΔ 284/88 σύμφωνα με την οποία ο ΥΠΟΙΟ δίνει στοιχεία για το έλλειμμα και το χρέος όπου θέλει, όποτε θέλει, σε όποιον θέλει και για όσα θέλει
iv) της διάταξης της περ. β΄ της παρ. 2 του αρ. 6Ε του ν. 2362/95 όπως προστέθηκε με το αρ. 9 του ν. 3871/2010
να εξαφανιστεί
v) η παράλειψη από οφειλόμενη ενέργεια να αναφερθεί στο προϋπολογισμό το ποσό των 89,6 δις ευρώ που κατατέθηκε στην ΕΚΤ το 2000 για τη συμμετοχή της χώρας στο κοινό νόμισμα
vi) η παράλειψη από οφειλόμενη ενέργεια να αναφερθεί στο προϋπολογισμό το ποσό των αποζημιώσεων που οφείλει η Γερμανία από
α) την υποχρέωση καταβολής του υπολοίπου των επανορθώσεων από τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο που προκάλεσε
β) την υποχρέωση καταβολής των πολεμικών επανορθώσεων προς την Ελλάδα από την Διεθνή Διάσκεψη Ειρήνης των Παρισίων (1946-1947) για το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο που προκάλεσε
γ) την υποχρέωση καταβολής των χρημάτων από το δάνειο της κατοχής (κατοχικό δάνειο), της περιόδου 1940-45 του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου που η ίδια προκάλεσε.
Συνοπτική περιγραφή της αίτησης με τους πρόσθετους λόγους:
Όσον αφορά το Μεσοπρόθεσμο αυτό δεν διαχωρίζει τη δημοσιονομική κατεύθυνση από τη δημοσιονομική προσαρμογή ένεκα της αστοχίας των επιλογών της εκτελεστικής και νομοθετικής εξουσίας, ενώ δεν συνδέθηκε και ο τρόπος προσδιορισμού της φορολογητέας ύλης για την επιβολή του φόρου εισοδήματος με τη φορολόγηση της νομισματικής κυκλοφορίας κατά τις συναλλαγές για να αντικρίζεται η φοροδοτική ικανότητα από την απουσία του Κώδικα Δημοσιονομικής Δικονομίας για τη συνταγματική δημοσιολογιστική δημοσιονομική ευταξία ένεκα της καθολικής δεοντολογίας απ’ τις επιταγές του Συντάγματος στις Γενικές Αρχές Δημοσιονομικής Διαχείρισης με αποτέλεσμα δύο προϊόντα που κοστίζουν την ίδια τιμή να έχουν διαφορετικό ΦΠΑ ή ένα προϊόν να συνοδεύεται από διαφορετικό ΦΠΑ στην ίδια τιμή και να προκύπτει φορολογική αδικία καθόσον στο Μεσοπρόθεσμο προβλέπονται εκτιμήσεις εσόδων – εξόδων έως το 2015 χωρίς να έχουν εκτελεστεί τα έσοδα και τα έξοδα του προηγούμενο έτους και ενώ το Σύνταγμα προβλέπει προϋπολογισμό 2 ετών και όχι 5 ετών πλέον του ότι η νομιμοποίηση των εσόδων και των εξόδων δεν επαληθεύεται ως διαδικασία γιατί ο Υπουργός Οικονομικών στοιχεία για το έλλειμμα και το χρέος δεν υποχρεούται να τα παρουσιάσει όλα, ως απόρρητα σύμφωνα με το ΠΔ 284/88 ενώ με το ν. 2801/2000 το Ελεγκτικό Συνέδριο εξαιρέθηκε κατά παράβαση του αρ. 98 του Συντάγματος από τον έλεγχο και την εκκαθάριση του χρέους προκύπτοντας αδιαφάνεια, ενώ και με το ν. 3943/2011 θεσπίστηκαν και λογαριασμοί διακίνησης δημοσίου χρήματος εκτός προϋπολογισμού, χωρίς να προβλέπεται και ανάπτυξη. Στο Μεσοπρόθεσμο προβλέπονται δημοσιονομικές παρεμβάσεις ύψους 100 δις ευρώ και αποκρατικοποιήσεις ύψους 50 δις ευρώ, σύνολο 150 δις ευρώ, τα οποία όμως αφαιρούνται για τη μείωση του χρέους όχι από το σημερινό χρέος των 350 δις ευρώ για να μειωθεί αυτό στα 200 δις ευρώ, αλλά από το υποθετικό χρέος των 501 δις ευρώ του 2015 που δεν υπάρχει και να προκύπτει κατ’ αυτόν τον τρόπο υπερκοστολόγηση στο χρέος 150 δις ευρώ αντί του να αφαιρεθούν από το σημερινό χρέος του 2011 αφού το 2015 δεν υπάρχει. Το παραπάνω νομιμοποιήθηκε στο κλάσμα χρέος προς ΑΕΠ όταν μετά τις δημοσιονομικές παρεμβάσεις των 100 δις ευρώ διατηρήσαν αμετάβλητες τις τιμές του ΑΕΠ έτσι ώστε μετά την αφαίρεση των 100 δις ευρώ το ΑΕΠ θα μειωθεί ως παρονομαστής στο κλάσμα χρέος προς ΑΕΠ, αφού στο Μεσοπρόθεσμο διατηρείται σταθερό, αυξάνοντας το χρέος στον αριθμητή, νομιμοποιώντας την υπερκοστολόγηση του χρέους διότι τα 150 δις ευρώ της υπερκοστολόγησης του χρέους αντικρίζονται στο 43% του χρέους του 2009, ενώ τα 100 δις ευρώ των δημοσιονομικών παρεμβάσεων στο 43% του ΑΕΠ του 2009. Η αντισυνταγματικότητα στον Εφαρμοστικό έγκειται στο ότι συνδέει την αποπληρωμή του χρέους με λόγους δημοσίου συμφέροντος, πράγμα που δεν αποδεικνύεται προσηκόντως αφού το Ελεγκτικό Συνέδριο εξαιρέθηκε του ελέγχου του, ενώ ο Υπουργός διατηρεί απόρρητα τα σχετικά στοιχεία πλέον του ότι συνδέθηκε και με την ανωτέρω υπερκοστολόγηση του χρέους και τη συνοδεύουσα μεθόδευση με το κλάσμα χρέος προς ΑΕΠ παραλλάσσοντας τις μειωμένες πραγματικές και διατηρώντας αυξημένες πλασματικά τις τιμές του ΑΕΠ στον παρονομαστή για να υπερκοστολογηθεί το χρέος ενώ το ΑΕΠ προκύπτει μικρότερο, ενώ παραιτήθηκε η εκτελεστική και η νομοθετική εξουσία από τη διαχείριση της περιουσίας του Δημοσίου μεταβιβάζοντας από πρόβλεψη χωρίς επιστροφή την περιουσία του στο ταμείο της Τρόικας κάτι που είναι αντίθετο στο άρθρο 106 του Συντάγματος που ορίζει ότι η αξιοποίηση των πηγών του εθνικού πλούτου γίνεται για την ισόρροπη και ομόρρυθμη οικονομική ανάπτυξη όλων των τομέων της εθνικής οικονομίας και όχι για την αποπληρωμή του χρέους που και αυτό υπερκοστολογήθηκε, ενώ η μεθόδευση με το ΑΕΠ ενίσχυσε το χρηματιστηριακό μέρος της οικονομίας σε βάρος της πραγματικής οικονομίας, πλέον του ότι η υπερκοστολόγηση του χρέους προκαλεί υποτίμηση των μεγεθών της οικονομίας απαξιώνοντάς την σε χαμηλότερες τιμές από υψηλότερο πλασματικό χρέος. Η διάταξη του άρθρου 9 του ν. 3871/2010 έθεσε όρια στις δαπάνες του προϋπολογισμού όχι όμως στις δαπάνες του χρέους με αποτέλεσμα να υπάρχει αδιαφάνεια αφού αυτά τα ποσά δεν συνδέονται με τις δαπάνες του προϋπολογισμού, δεν αποδεικνύεται η χρήση τους, η απόληξη του προϋπολογισμού να γίνεται για την υπερκοστολόγηση του χρέους και όχι για την ανάπτυξη, ενώ δεν επαληθεύεται και ο έλεγχος του προσδιορισμού του χρέους από το Ελεγκτικό Συνέδριο, το αρμόδιο δικαιοδοτικό όργανο για τον έλεγχό του, αφού ο προϋπολογισμό δεν είναι ούτε άκαμπτος, ούτε ανελαστικός για να υπάρχει ανάπτυξη και όχι δέσμευσή του σε βάρος του για το χρέος, ενώ δεν προβλέπεται και ισοζύγιο πληρωμών με αποτέλεσμα ο υπερπληθωρισμός από την υπερκοστολόγηση του χρέους να συγκρίνεται με τον υπερπληθωρισμό την περίοδο 1941-1945 εξαιτίας της Γερμανίας, λόγος για τον οποίο ζητείται να εγγραφούν αυτές οι γερμανικές οφειλές στον προϋπολογισμό με διαγραφή της υπερκοστολόγηση του χρέους.
Αυτούσιο το κείμενο της αίτησης με τους πρόσθετους λόγους έχει ως ακολούθως:
Με τον ν. 3985/2011 (Μεσοπρόθεσμο) καθορίστηκε ο προσδιορισμός οικονομικών μεγεθών είτε από πρόβλεψη είτε από εκτίμηση που αφορά εξέλιξη στοιχείων της παγκόσμιας οικονομίας, την ισοτιμία ευρώ / δολαρίου, την τιμή του πετρελαίου συνδεόμενα με τα ανώτατα όρια που επιβάλλονται στην εκτέλεση του προϋπολογισμού για τα έτη 2001 έως 2015 προβλέποντας δημοσιονομικές παρεμβάσεις – προσαρμογές ύψους 100 δις ευρώ περίπου και αποκρατικοποιήσεις ύψους 50 δις ευρώ περίπου.
Ζητώ να κηρυχθεί αντισυνταγματικός ο ν. 3985/2011 (Μεσοπρόθεσμο) για τους κάτωθι λόγους:
i) διότι αναφέρει στις εκτιμήσεις εσόδων – εξόδων έως το 2015 τα ποσά χωρίς παρεμβάσεις παρόλο που παρεμβαίνει ο ετήσιος προϋπολογισμός ενώ οι εκτιμήσεις των εσόδων – εξόδων έως το 2015 λαμβάνουν χώρα χωρίς να έχουν εκτελεστεί τα έσοδα – έξοδα του προηγούμενου έτους πράγμα αντίθετο στο άρθρο 79Σ, ενώ τα έσοδα από τις αποκρατικοποιήσεις δεν καταγράφονται στα έσοδα αλλά παρακάμπτονται ενώ είναι διάφορο πράγμα η δημοσιονομική κατεύθυνση από την δημοσιονομική προσαρμογή ένεκα της αστοχίας των επιλογών της εκτελεστικής και νομοθετικής εξουσίας
ii) διότι σύμφωνα με την παρ. 6 του αρ. 79Σ ο προϋπολογισμός συντάσσεται μέχρι δύο έτη το ανώτερο ενώ το Μεσοπρόθεσμο προβλέπει προϋπολογισμό 4,5 ετών, από τα μέσα του 2011 έως το 2015, γεγονός αντισυνταγματικό, καθόσον οι εκτιμήσεις δεν αντικρίζονται στο χρόνο που αναφέρονται αλλά στο χρόνο σύνταξής τους, ενώ ακόμα και εάν εκλαμβάνεται ως διορθωτικός συμπληρωματικός νόμος σύμφωνα με την παρ. 4 του αρ. 79Σ τότε αυτός θα έπρεπε να αναφέρεται μόνο στο οικονομικό έτος του προϋπολογισμού
iii) διότι δεν αναφέρονται όλα τα έσοδα και τα έξοδα σύμφωνα με τη διάταξη της παρ. 2 του αρ. 79Σ καθόσον από τη διάταξη του εδαφίου της παρ. 4 του αρ. 25 του ΠΔ 284/88 στοιχεία για το έλλειμμα και το χρέος παρέχονται μόνο από τον ΥΠΟΙΟ και μόνο για όσα θέλει, σε όποιον θέλει, όποτε θέλει και όπου θέλει αφενός μετά από άδειά του, αφετέρου διότι σύμφωνα με τη διάταξη της παρ. 9 του αρ. 14 του ν. 2801/2000 το Ελεγκτικό Συνέδριο έχει εξαιρεθεί από τον έλεγχο των Συμβάσεων του χρέους, πράγμα αντίθετο στο αρ. 98Σ για την όποια αποτίμηση υπερκοστολόγησης του χρέους, ενώ με την παρ. 5 του αρ. 50 του ν. 3943/2011 θεσπίστηκαν και λογαριασμοί εκτός προϋπολογισμού για διακίνηση δημοσίου χρήματος
iv) διότι επικαλείται σταθερές, αναρμοδίως, στην ισοτιμία ευρώ / δολαρίου όταν υπεύθυνος για τις πράξεις συναλλαγματικής πολιτικής του δολαρίου είναι το κράτος των ΗΠΑ ενώ ο προσδιορισμός της ισοτιμίας είναι προϊόν διακύμανσης της παγκόσμιας χρηματιστηριακής αγοράς για να προκύπτουν οι όποιες επιβαρύνσεις από αυτό, από εσφαλμένες εκτιμήσεις
v) διότι τόσο πριν όσο και μετά τις δημοσιονομικές παρεμβάσεις – προσαρμογές ύψους 100 δις ευρώ που αντιστοιχεί στο 43% του ΑΕΠ του 2010 και τις αποκρατικοποιήσεις ύψους 50 δις ευρώ το ΑΕΠ διατηρεί αμετάβλητες και σταθερές τιμές, πράγμα άτοπο, διότι μεσολαβούν περικοπές επιδομάτων, μειώσεις μισθών, περιστολή δαπανών, απολύσεις με μείωση της αγοραστικής αξίας των ανωτέρω μεγεθών προκαλώντας μείωση του ΑΕΠ και αφαίρεση συνολικά ποσού ύψους 100 δις ευρώ.
Συγκεκριμένα στη σελίδα 3219 του ν. 3985/2011 το ΑΕΠ ανά έτος από το 2011 έως το 2015 προσδιορίζεται σε δις ευρώ:
ΑΕΠ
2011
2012
2013
2014
2015
225,4
228,4
235,5
242,9
251,9
Τα νούμερα αυτά επαναλαμβάνονται και στη σελίδα 3227 του ΑΕΠ ανά έτος μετά από υπολογισμό του Β΄ μέρους του 2ου πίνακα από το 2012 έως το 2015 και συγκεκριμένα :
ΑΕΠ
2012 -> (100:159,8) Χ 364.886 δις ευρώ = 228,4 δις ευρώ
2013 -> (100:157,7) Χ 371.436 δις ευρώ = 235,5 δις ευρώ
2014 -> (100:150,1) Χ 364.503 δις ευρώ = 242,9 δις ευρώ
2015 -> (100:139,5) Χ 351.356 δις ευρώ = 251,9 δις ευρώ
Από τα παραπάνω προκύπτει υπερκοστολόγηση του χρέους υπέρ της Τρόικας καθόσον το ΑΕΠ που χρησιμοποιήθηκε είναι αυτό που ίσχυε πριν τις παρεμβάσεις και τις αποκρατικοποιήσεις με αποτέλεσμα να προκαλείται εκ προοιμίου αύξηση από δεδομένη προβλέψιμη απόκλιση των κερδών της Τρόικας και των δανειστών καθόσον τα χρήματά τους και οι συμβάσεις της αποκτούν μεγαλύτερη αξία για να συνοδευτεί το Μεσοπρόθεσμο από νέα προσαρμογή για την κάλυψη της επίπλαστης αύξησης του χρέους καθόσον προκαλείται υπερκοστολόγηση του χρέους από μείωση του ΑΕΠ διότι διατηρήθηκε αμετάβλητο αυτό στο Μεσοπρόθεσμο μετά τις παρεμβάσεις και τις αποκρατικοποιήσεις και ως εκ τούτου περιλαμβάνονται εσφαλμένα στοιχεία, αντίθετο τούτο στην αρχή της αναλογικότητας, διότι εάν γίνει αποδεκτό ότι το αναφερόμενο ΑΕΠ μετά τις αποκρατικοποιήσεις και τις παρεμβάσεις παραμένει αμετάβλητο μετά την αφαίρεση των 100 δις ευρώ, τότε πριν από τις παρεμβάσεις το χρέος και ο λόγος του χρέους προς το ΑΕΠ είναι μικρότερα καθόσον θα υφίστατο το πλεόνασμα των 100 δις ευρώ από τις παρεμβάσεις και των 50 δις ευρώ από τις αποκρατικοποιήσεις και ως εκ τούτου η διατήρηση αμετάβλητων των τιμών του ΑΕΠ έρχεται σε αντίθεση με την αρχή της αναλογικότητας και την παρ. 1 του αρ. 106Σ καθιστώντας αφερέγγυα την Τρόικα διότι προσπάθησε με την κυβέρνηση και το Κοινοβούλιο να αυξήσει τα κέρδη της μειώνοντας το ΑΕΠ, αντίθετο τούτο στα αρ. 82Σ και παρ. 1 του αρ. 73Σ πλέον του ότι θα επέφερε και πιθανές αλλαγές στην ισοτιμία δολαρίων / ευρώ και στα μεγέθη της παγκόσμιας οικονομίας με αποτέλεσμα περαιτέρω επιβάρυνση του προϋπολογισμού.
Τονίζεται ότι με το Μνημόνιο και το Μεσοπρόθεσμο η κυβέρνηση:
α) μεταβίβασε την οικονομική της κυριαρχία στην Τρόικα μεταφέροντας την αποκλειστική ευθύνη για τη χρηματοδότηση της χώρας, τη διαχείριση του χρέους και των δημοσιονομικών
β) δέχθηκε την απαγόρευση της χρηματοδότησης της χώρας από οποιαδήποτε άλλη πηγή πλην της Τρόικας
γ) δέχθηκε την απαγόρευση της αυτόνομης χρηματοδότησης της χώρας από την εκμετάλλευση του υπόγειου και υποθαλάσσιου πλούτου της χώρας καταργώντας τη δομική αρχή της Συνθήκης για την ελευθερία διακίνησης των κεφαλαίων, ενώ με την ανωτέρω μεθόδευση που αναφέρθηκε υπερκοστολόγησε το χρέος για τη μείωση του ΑΕΠ με μεγαλύτερο κέρδος για την Τρόικα
vi) διότι με το προσδιορισμό της τιμής του πετρελαίου και λαμβάνοντας υπόψη τη σύνδεση της τιμής του χρυσού με τον πληθωρισμό με τη παρ. 1 του αρ. 5 του ν. 2842/2000 εγχειρίζει την πραγματική οικονομία στην χρηματιστηριακή πράγμα αντίθετο στην παρ. 1 του αρ. 106Σ λαμβάνοντας υπόψη ότι η οικονομία στην Ευρωζώνη δεν είναι ελεύθερη εξαιτίας των διαφορετικών μειώσεων της ρευστότητας στα κράτη μέλη της Ευρωζώνης από την είσοδο του ευρώ λαμβάνοντας υπόψη την περ. β της παρ. 2 του αρ. 6Ε του ν. 2362/95 σύμφωνα με την οποία ενώ τίθεται όριο δαπανών στον προϋπολογισμό δεν τίθεται όριο στις δαπάνες εξυπηρέτησης του χρέους, πράγμα αντίθετο στην παρ. 1, 2 του αρ. 106Σ που συνοδεύει την υπερκοστολόγηση του χρέους με τη μείωση του ΑΕΠ
vii) διότι πλέον ζητείται ευθέως από το ΣτΕ να κηρύξει αντισυνταγματικό νόμο ή διατάξεις του και ως εκ τούτου να κρίνει το τυπικό μέρος της νόμιμης σύνθεσης του Κοινοβουλίου, για τον έλεγχο των πράξεων της νομοθετικής εξουσίας, καθόσον εκλείπουν οι δεδομένες κενές βουλευτικές έδρες που προκύπτουν μετά τις εκλογές σύμφωνα με την παρ. 2 του αρ. 53Σ, καθόσον ο πολίτης, επωνύμως συνοδεύεται από την νομική του ιδιότητα, ενώ ο ψηφοφόρος ανωνύμως περιέρχεται σε κατάσταση κομματικής προτίμησης από την μη αφαίρεσης των λευκών από το Κοινοβούλιο
viii) διότι δεν αναφέρθηκε στον προϋπολογισμό το ποσό των 89,6 δις ευρώ που κατατέθηκε στην ΕΚΤ το 2000 για τη συμμετοχή της χώρας στο κοινό νόμισμα
ix) διότι δεν αναφέρθηκε στον προϋπολογισμό το ποσό των αποζημιώσεων που οφείλει η Γερμανία από
α) την υποχρέωση καταβολής του υπολοίπου των επανορθώσεων από τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο
β) την υποχρέωση καταβολής των πολεμικών επανορθώσεων προς την Ελλάδα από την Διεθνή Διάσκεψη Ειρήνης των Παρισίων (1946-1947) για το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο
γ) την υποχρέωση καταβολής των χρημάτων από το δάνειο της κατοχής (κατοχικό δάνειο), της περιόδου 1940-45 του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.
iix) διότι ενώ αναφέρει παρεμβάσεις μόλις 28 δις ευρώ σε άλλο μέρος του αναφέρει παρεμβάσεις 100 δις ευρώ με τις αποκρατικοποιήσεις να μην αναφέρονται στα έσοδα – έξοδα με αποτέλεσμα να προκύπτουν εσφαλμένα στοιχεία διατηρώντας από μεθόδευση σταθερό και το ΑΕΠ μετά τις παρεμβάσεις, καθόσον μετά την αφαίρεση των 100 δις των παρεμβάσεων το ΑΕΠ θα μειωθεί και έτσι διατηρώντας αμετάβλητες τις τιμές του προκαλείται αύξηση του χρέους με νέα μέτρα από το κλάσμα χρέος προς ΑΕΠ, με μείωση του ΑΕΠ στον παρονομαστή και αύξηση του χρέους στον αριθμητή.
Ζητώ να κηρυχθούν αντισυνταγματικές οι διατάξεις των άρθρων 1 έως 9 του κεφαλαίου Α του ν. 3986/2011 διότι η νομοθετική και η εκτελεστική εξουσία εξαιρέθηκαν της διαχείρισης των πηγών του εθνικού πλούτου αντίθετο τούτο στην παρ. 1 και 2 του αρ. 106Σ για τους κάτωθι λόγους:
i) διότι συνδέει την αποπληρωμή του χρέους με λόγους δημοσίου συμφέροντος πράγμα που θα πρέπει να αποδεικνύεται προσηκόντως γεγονός που δεν ισχύει καθόσον με την παρ. 9 του αρ. 14 του ν. 2801/2000 εξαιρέθηκε το Ελεγκτικό Συνέδριο από τον έλεγχο των Συμβάσεων του χρέους για την όποια υπερκοστολόγησή τους ενώ με την διάταξη του εδαφίου 2δ της παρ. 4 του αρ. 25 του ΠΔ 284/88 ο ΥΠΟΙΟ χορηγεί στοιχεία για το έλλειμμα και το χρέος όπου θέλει, όποτε θέλει, σε όποιον θέλει και για ότι θέλει μετά από άδεια, με αποτέλεσμα να μην αποδεικνύονται προσηκόντως οι λόγοι επίκλησης δημοσίου συμφέροντος ενώ τούτο είναι αντίθετο και στην παρ. 1 του αρ. 106Σ διότι η αξιοποίηση των πηγών του εθνικού πλούτου συνδέεται με την ισόρροπη και ομόρρυθμη οικονομική ανάπτυξη όλων των τομέων της εθνικής οικονομίας και όχι με την αποπληρωμή του χρέους ενώ η υπερκοστολόγηση του χρέους με τη μείωση του ΑΕΠ διατηρώντας αμετάβλητο το ΑΕΠ στο Μεσοπρόθεσμο τόσο πριν όσο και μετά τις προσαρμογές και τις αποκρατικοποιήσεις ενισχύει το χρηματιστηριακό μέρος της οικονομίας σε βάρος της πραγματικής οικονομίας, πράγμα αντίθετο στην παρ. 1 του αρ. 106Σ ενισχύοντας την ιδιωτική οικονομία σε βάρος της εθνικής οικονομίας με την επίπλαστη υπερκοστολόγηση του χρέους, πράγμα αντίθετο στην παρ. 2 του αρ. 106Σ, αφού θέτει όριο δαπανών στον προϋπολογισμό ενώ όχι στην αποπληρωμή του χρέους απόρροια του οποίου είναι η μη πρόβλεψη της ανάπτυξης
ii) διότι η εξυπηρέτηση του δημοσίου συμφέροντος γίνεται με βάση τους κανόνες της ιδιωτικής οικονομίας, ως αναφέρεται στο αρ. 1, γεγονός που έρχεται σε αντίθεση με την διάταξη της παρ. 2 του αρ. 106Σ
iii) διότι απ’ τον συνδυασμό των διατάξεων της παρ. 1 του αρ. 1 και των παρ. 4, 5 του αρ. 2 και τις λοιπές διατάξεις του κεφαλαίου Α η κυβέρνηση και το Κοινοβούλιο, η εκτελεστική και η νομοθετική εξουσία εξαιρούνται της αξιοποίησης της περιουσίας του Δημοσίου, παραιτούμενοι μεταβιβάζοντας χωρίς επιστροφή περιουσία του Δημοσίου, άνευ ικανότητας και δυνατότητας διαχείρισής της, πράγμα αντίθετο στην παρ. 1, 2 του αρ. 106Σ, στο αρ. 82Σ και στην παρ. 1 του αρ. 73Σ καθόσον η αξιοποίησή τους γίνεται από τρίτον που δεν ανήκει στο κράτος, με αποτέλεσμα η διαχείρισή του να μην γίνεται για την ανάπτυξη όλων των τομέων της εθνικής οικονομίας αλλά υπέρ της Τρόικας με την επίπλαστη υπερκοστολόγηση του χρέους με μείωση του ΑΕΠ
iv) διότι δεν κατηγοριοποιήθηκε η σχέση του κέρδους – ωφέλειας από την διακράτηση των ως άνω περιουσιακών στοιχείων σε σχέση με την απόδοσή τους, εάν αυτά δεν μεταβιβαζόταν ή η διαχείρισή τους, ούτε κατηγοριοποιήθηκε η σύνδεσή της με την ισόρροπη και ομόρρυθμη ανάπτυξη της εθνικής οικονομίας σε σχέση με τον προϋπολογισμό των δύο ετών καθόσον αποδεσμεύτηκε η κυβέρνηση από τη διαχείρισή τους, πράγμα αντίθετο στο αρ. 82Σ, την παρ. 1 του αρ. 73Σ και της παρ. 1, 2 των αρ. 106Σ, ενώ με την επίπλαστη υπερκοστολόγηση του χρέους και τη μείωση του ΑΕΠ, προκαλείται και υποτίμηση των οικονομικών τους μεγεθών, σε σχέση με τις επικρατούσες συνθήκες της αγοράς που συνιστά απώλεια αξίας γι’ αυτά, από τη μη σύνδεσή τους με την σημασία τους για την ισόρροπη και ομόρρυθμη ανάπτυξη όλων των μερών της οικονομίας καθόσον η κυβέρνηση και το Κοινοβούλιο ως αρμόδιοι για να το κρίνουν έχουν μεταβιβάσει τούτο στο Ταμείο που δεν είναι μέρος του κράτους
v) διότι δεν προβλέπεται καν διαγωνισμός στο αρ. 5 αφού κάτι τέτοιο συνδέεται με την ευθύνη της εκτελεστικής εξουσίας για τη διαχείρισή του σε σχέση και με τον προϋπολογισμό για την επίτευξη οφέλους κάτι που δεν ισχύει καθόσον το Μεσοπρόθεσμο εισάγει επίπλαστα στοιχεία υπερκοστολόγησης του χρέους για τη μείωση του ΑΕΠ, αντίθετο στην παρ. 1 του αρ. 22Σ και την παρ. 1 του αρ. 106Σ.
Ζητώ να κηρυχθεί αντισυνταγματική η διάταξη της περ. β΄ της παρ. 2 του αρ. 6Ε του ν. 2362/95, όπως προστέθηκε με το άρθρο 9 του ν. 3871/2010, διότι:
i) ενώ θέτει όρια δαπανών στον προϋπολογισμό δε θέτει όρια δαπανών στην πληρωμή του χρέους με αυτό να αντίκειται στη διάταξη της παρ. 1 του αρ. 106Σ καθόσον αναγνωρίζει υπεροχή στην αποπληρωμή του χρέους σε βάρος της αρμονικής, ισόρροπης και ομόρρυθμης ανάπτυξης όλων των τομέων της εθνικής οικονομίας, ενώ έρχεται σε αντίθεση και με την παρ. 2 του αρ. 106Σ καθόσον η αποπληρωμή του χρέους γίνεται σε βάρος της εθνικής οικονομίας με αποτέλεσμα η απόληξη του προϋπολογισμού να ωφελεί την Τρόικα και τους δανειστές, απόρροια του οποίου είναι να μην έχει η κυβέρνηση την ευθύνη για την κατάρτιση και εκτέλεση του προϋπολογισμού για την ανάπτυξη όλων των τομέων της εθνικής οικονομίας, σύμφωνα με την παρ. 1, 2 του αρ. 106Σ, πράγμα αντίθετο στο αρ. 82Σ και την παρ. 1 του αρ. 73Σ, πλέον του ότι από το αρ. 79 Σ ο προϋπολογισμός δεν είναι ούτε άκαμπτως ούτε ανελαστικώς για να υπάρχει ανάπτυξη και όχι δέσμευσή του σε βάρος του για το χρέος
ii) μη θέτοντας όριο δαπανών στην πληρωμή του χρέους δεν αποδεικνύεται η χρήση αυτών των ποσών στον προϋπολογισμό και επομένως είναι αντίθετο στο αρ. 79Σ
iii) το όριο δαπανών στον προϋπολογισμό προϋποθέτει όριο δαπανών στο χρέος καθόσον οι δαπάνες του χρέους συνδέονται με τις δαπάνες του προϋπολογισμού
iv) το Ελεγκτικό Συνέδριο έχει εξαιρεθεί του προσυμβατικού ελέγχου των συμβάσεων του χρέους ενώ ο έλεγχος της σύνθεσης των συμβάσεων του χρέους γίνεται κατόπιν μόνον άδειας του ΥΠΟΙΟ, με αποτέλεσμα να μην αποδεικνύεται τρόπος υπολογισμού των δαπανών του χρέους και το νόμιμο ή όχι αυτού.
Δεδομένου ότι η τήρηση του Συντάγματος, η διαφάνεια και η τήρηση της τάξης της νόμιμης εξουσίας αποτελούν δημόσια αγαθά, ζητώ να γίνει δεκτή η αίτησή μου.

Πρόσθετοι Λόγοι

Πρώτος Λόγος

Από το αρ. 79Σ προβλέπεται το ενδεχόμενο της πολιτικής αστοχίας για την εκτέλεση του προϋπολογισμού από την κυβέρνηση και ως εκ τούτου δεν δύναται η εκτέλεση του προϋπολογισμού να ανάγεται σε λόγο δημοσίου συμφέροντος και για την αποπληρωμή του χρέους καθόσον τούτο έρχεται σε αντίθεση με το αρ. 79Σ.

Δεύτερος Λόγος

Το ότι δεν προβλέπεται ανάπτυξη στο Μεσοπρόθεσμο ως προβλέπει το Σύνταγμα με την εκτέλεση και του προγράμματος των αποκρατικοποιήσεων αφού τα έσοδα προορίζονται μόνο για την αποπληρωμή του χρέους ενώ η μείωση του ΑΕΠ έρχεται σε αντίθεση και με το αρ. 106Σ αλλά και το αρ. 22Σ.

Τρίτος Λόγος

Στο Μεσοπρόθεσμο ενώ γίνονται προβλέψεις μεγεθών για το Παγκόσμιο ΑΕΠ, το ΑΕΠ της Ευρωζώνης και άλλα μεγέθη της Παγκόσμιας και Ευρωπαϊκής Οικονομίας δεν υπάρχει αναφορά για την πρόβλεψη του ισοζυγίου πληρωμών, κάπως οξύμωρο σα σχήμα, καθόσον δεν δικαιολογείται η πρόβλεψη τέτοιων ευρωπαϊκών και παγκόσμιων οικονομικών μεγεθών σε έλλειψη του ισοζυγίου πληρωμών λαμβάνοντας υπόψη ότι το χρέος κατ’ έτος σχετίζεται με το ισοζύγιο πληρωμών από το 2002 που καταργήθηκε το εθνικό νόμισμα.

Τέταρτος Λόγος

Το ότι δεν έχει επιτευχθεί ισοζύγιο πληρωμών στο Μεσοπρόθεσμο, γεγονός που επιβεβαιώνεται από το έλλειμμα αναφοράς του, καθώς αποκλειστική ευθύνη του Δημοσίου από την παρ. 3 του αρ. 119 της Ενοποιημένης Απόδοσης της Συνθήκης είναι η επίτευξη ισοζυγίου πληρωμών λαμβάνοντας υπόψη και τις διαφορετικές μειώσεις ρευστότητας που επέφερε η είσοδος του ευρώ στα κράτη μέλη της ευρωζώνης, γεγονός που δεν δικαιολογεί την προβαλλόμενη αύξηση εσόδων στο Μεσοπρόθεσμο με τις παρεμβάσεις και τις αποκρατικοποιήσεις, αφού προορίζονται για την αποπληρωμή του χρέους, στοιχείο που αναδεικνύεται αφενός μεν από τη μεθόδευση που ακολουθήθηκε με το ΑΕΠ, αφετέρου δε με την μη αναφορά της όποιας ανεργίας με τον όγκο και την αξία των συναλλαγών και δοσοληψιών στην αγορά ως συνάφεια του οποίου τεκμαίρεται στην απόδοση του μέτρου των αποκρατικοποιήσεων και η απώλεια των εσόδων ανά έτος από τον προϋπολογισμό, εξαιτίας αυτών των αποκρατικοποιήσεων με δεδομένο ότι τα έσοδα από τις αποκρατικοποιήσεις αντισυνταγματικά προορίζονται για την αποπληρωμή του χρέους με τις απώλειες κατ’ έτος των εσόδων για τον προϋπολογισμό μ’ αυτό τον τρόπο, διότι τα έσοδα των αποκρατικοποιήσεων πληρώνονται για το χρέος με συνέπεια την απώλεια των εσόδων των αποκρατικοποιηθέντων επιχειρήσεων, οργανισμών κατ’ έτος από την περιουσία του Δημοσίου.
Σημειώνεται ότι αρκετά ακίνητα του Δημοσίου που θα αποκρατικοποιηθούν, επειδή στεγάζονται υπηρεσίες του, θα επιφέρουν επιπλέον δαπάνες εξαιτίας της ενοικίασής τους που θα ακολουθήσει την αποκρατικοποίησή τους.

Πέμπτος Λόγος

Το ότι το ποσό των 150 δις ευρώ από τις αποκρατικοποιήσεις και τις δημοσιονομικές παρεμβάσεις αντί να αφαιρεθεί από το χρέος του 2011 στο σήμερα, αφαιρέθηκε από το υποθετικό χρέος των 501 δις ευρώ το 2015 με αποτέλεσμα να υπερκοστολογηθεί το χρέος κατά 150 δις ευρώ ως αθέμιτος πλουτισμός από κέρδη λογιστικών προσαυξήσεων για την Τρόικα, τους Γερμανούς, τους δανειστές κ.ο.κ., καθόσον δεν αναφέρθηκε στο Μεσοπρόθεσμο από το Δημόσιο η πληρωμή κατ’ έτος έως το 2015 των δόσεων του χρέους που λήγουν για να γίνει η αφαίρεση των 150 δις ευρώ, με αποτέλεσμα αντί του χρέους των 200 δις ευρώ (μετά την αφαίρεση των 150 δις ευρώ) να προκύπτει αυτό των 350 δις ευρώ με υπερκοστολόγηση, πράγμα που έρχεται σε αντίθεση και με την παρ. 1 του αρ. 106Σ για την ανάπτυξη της εθνικής οικονομίας και όχι το αντίθετο, πλέον του ότι θα έπρεπε οι τόκοι να μειωθούν στο 40% αφού τα 200 δις ευρώ είναι το 40% των 500 δις ευρώ.

Έκτος Λόγος

Το ότι στο πρόγραμμα των αποκρατικοποιήσεων αναφέρεται και η πώληση κυριαρχικών δικαιωμάτων εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων στη Ν. Καβάλα με τίτλο ΄΄Υποθαλάσσιο κοίτασμα Φυσικού Αερίου Ν. Καβάλας΄΄ «Πώληση». Το παραπάνω έρχεται σε αντίθεση με το αρ. 71 της Σύμβασης για το Δίκαιο της θάλασσας (ν. 2321/95) και τις άλλες διατάξεις του, σύμφωνα με τις οποίες το κράτος δεν παραιτείται, δεν παραχωρεί, ούτε μεταβιβάζει αυτά τα δικαιώματα παρά μόνο συναινεί ρητά στην εκτέλεση των δραστηριοτήτων που σχετίζονται με τη διαχείριση αυτών των δικαιωμάτων, συμπαρασύροντας τούτο και τα άλλα μέρη του προγράμματος των αποκρατικοποιήσεων που σχετίζονται με αυτό το αντικείμενο.

Έβδομος Λόγος

Το Δημόσιο δεν εξάντλησε τα περιθώρια των προβλέψεων της Συνθήκης για τη δημιουργία Τράπεζας Ανάπτυξης που θα χρηματοδοτείται απευθείας από την Ε.Κ.Τ., με αποτέλεσμα να επιβαρυνθεί τη διετία 2010-2011 με επιπλέον 23 δις ευρώ από τη διαφορά των επιτοκίων όπως πράττει η Γερμανία που κερδίζει τη διαφορά.
Έτσι στους νόμους 3985 και 3986 του 2011 υπάρχουν εσφαλμένοι υπολογισμοί, ελλείψεις σημαντικών μεγεθών όπως του ισοζυγίου πληρωμών, η απουσία παραμέτρων στοιχείων όπως η διαμόρφωση των πληρωμών του χρέους κατ’ έτος, ο μη έλεγχος του από το Ελεγκτικό Συνέδριο, η μη διαφάνεια εξαιτίας της παρ. 4 του αρ. 25 του ΠΔ 284/88, ενώ δεν συνδέθηκε και ο τρόπος προσδιορισμού της φορολογητέας ύλης για την επιβολή του φόρου εισοδήματος με τη φορολόγηση της νομισματικής κυκλοφορίας για τις συναλλαγές για να αντικρίζεται η φοροδοτική ικανότητα από την απουσία του Κώδικα Δημοσιονομικής Δικονομίας για τη συνταγματική δημοσιολογιστική δημοσιονομική ευταξία ένεκα της καθολικής δεοντολογίας απ’ τις επιταγές του Συντάγματος στις Γενικές Αρχές Δημοσιονομικής Διαχείρισης, λόγοι για τους οποίους ζητώ να γίνει δεκτή η αίτηση ακύρωσης και οι πρόσθετοι λόγοι.

Πέμπτη 22 Δεκεμβρίου 2011

Ένας λαός με αξίες

Αναρτήθηκε από τον/την βιβλιοπωλείο "χωρίς όνομα" στο Δεκεμβρίου 19, 2011

του Νίκου Λυγερού

Υπάρχουν πολλές κατηγορίες εναντίον της Ελλάδας, αλλά όλες αυτές δικαιώνουν τον ελληνισμό! Η πατρίδα μας είναι ο χώρoς μιας ανοιχτής δομής. Λειτουργούμε διαχρονικά με τις πολιτείες ή με μια πολλαπλή δομή, όπως ήταν η Αυτοκρατορία του Μεγαλεξάνδρου ή η Βυζαντινή Αυτοκρατορία. Έχουμε μια αναρχική προσέγγιση της έννοιας του κράτους, διότι είμαστε ένας λαός με αξίες. Δεν βασίζουμε την οντότητά μας πάνω στις αρχές αλλά στις αξίες.

Με άλλα λόγια, είμαστε τα παιδιά της Αντιγόνης κι όχι οι σκλάβοι του Κρέοντα. Βέβαια αυτό μας προκαλεί προβλήματα, αλλά μόνο οι νεκροί δεν έχουν προβλήματα. Κι όπως δεν είμαστε όλοι στωικοί, πρέπει να πατήσουμε πάνω στις έννοιες της αντίστασης και της θυσίας για να μην γονατίσουμε. Κι αν πολλοί ερμηνεύουν τις κινήσεις μας ως χαοτικές, είναι απλώς διότι δεν υπολογίζουν την χρονική πολυπλοκότητά μας και ότι έχουμε μάθει να ζούμε μακράν της ισορροπίας, διότι θέλουμε να δημιουργήσουμε όχι μόνο για μας αλλά και για τους άλλους, δηλαδή για την ανθρωπότητα. Τότε πώς να διαχειριστούμε με άλλο τρόπο τα προβλήματά μας; Ξέρουμε όλοι ότι οι αρχές μας είναι αυθαίρετες κάθε φορά που απέκτησαν δύναμη μετατράπηκαν σε δικτατορίες, οι οποίες καταπάτησαν τα δικαιώματα του λαού μας. Κατά συνέπεια, είναι ορθολογικό να είμαστε επιφυλακτικοί προς αυτές τις τάσεις της κανονικοποίησης για το δήθεν κοινό όφελος. Δεν είμαστε συντηρητικοί, διότι είμαστε παραδοσιακοί κι όταν δεν είμαστε ούτε αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι είμαστε ένας παλιός λαός με όλη τη σημασία της έννοιας.

Δίνουμε μεγάλη σημασία στους ανθρώπους μας, διότι ξέρουμε ότι είμαστε λίγοι και σπάνιοι. Δεν έχουμε τη δυνατότητα να σπαταλήσουμε ανθρωπιά. Γνωρίζουμε ότι οι άνθρωποί μας είναι η γη μας και με τη διασπορά μας ζούμε βιωματικά την έννοια της ελεύθερης δομής, η οποία είναι de facto και de jure ανεξάρτητη από τη λεγόμενη κρατική μας οντότητα. Είμαστε συνειδητοποιημένοι με την ιδέα ότι το κράτος έχει ανάγκη από το λαό και όχι το αντίθετο, αλλιώς δημιουργείται μια δημόσια εξάρτηση που συνεχίζεται και μετά τη σύνταξη έως την απελευθέρωση του θανάτου.

Στο κάτω κάτω της γραφής, ακόμα και το σύνθημα της επανάστασης δεν αφορά στο κράτος αλλά στην ελευθερία και τον θάνατο. Μόλις σκεφτόμαστε κρατικά, αναπαράγουμε τα νοητικά σχήματα του συστήματος, το οποίο έχει υπόσταση μόνο όταν καταπατά ανθρώπους, για να εξασφαλίσει την εξουσία του πάνω στα ανώνυμα άτομα. Κι όταν θυμόμαστε τον Προμηθέα δεν μπορούμε να ξεχάσουμε ότι τον έδεσαν πάνω στο βράχο του Καυκάσου, το Κράτος και η Βία. Διαχρονικά θέλουμε την ελευθερία της σκέψης μας μέσω της δράσης του φωτός και δεν σεβόμαστε τους θύτες, διότι αγαπάμε τα θύματα. Ακόμα και η γενοκτονία μάς δίδαξε το ίδιο σχήμα και αν δίνουμε τόσο λίγη σημασία στο παρόν είναι γιατί ξέρουμε ότι είμαστε λαός του χρόνου και όχι του χώρου.

Οι νεκροί μας και οι αγέννητοί μας καθορίζουν την ύπαρξή μας ως γέφυρες μεταξύ παρελθόντος και μέλλοντος. Για όλους αυτούς τους λόγους δεν μπορεί να μας πλήξει μια τεχνητή κρίση, διότι ως λαός έχουμε ζήσει και πεθάνει με αμύθητες δυσκολίες. Μας αρέσει να μαθαίνουμε και να ανακαλύπτουμε, και τα εμπόδια είναι μόνο για να τα ξεπεράσουμε.

Η ζωή μας δεν ήταν ποτέ εύκολη, δεν ήταν, δεν είναι και δεν θα είναι, διότι δίνουμε αγώνα για όλα και για τις αξίες μας.

http://www.lygeros.org/lygeros/7142-gr.html

Τζίτζικες και μέρμηγκες του Γ. Βαρουφάκη

Αναρτήθηκε από τον/την βιβλιοπωλείο "χωρίς όνομα" στο Δεκεμβρίου 19, 2011

Το σημερινό Δελτίο Κρίσης της σημερινής θα είναι πολύ σύντομο. Μια παράγραφος όλη κι όλη. Η εξής: Το κούρεμα (γνωστό κι ως PSI), η χρηματοδότηση του ΔΝΤ από τις Κεντρικές Τράπεζες της ευρωζώνης (ώστε να χρηματοδοτηθούν έμμεσα οι Ιταλία και η Ισπανία), η “μόχλευση” του EFSF, τα 500 δις ευρω με τα οποία θα προικιζόταν ο νέος μηχανισμός (το ESM) ώστε να αρχίσει να λειτουργεί νωρίτερα – όλες αυτές οι μεγάλες «υποσχέσεις» των τελευταίων δυο Συνόδων Κορυφής (26ης Οκτωβρίου και 9ης Δεκεμβρίου) εξανεμίστηκαν. Τίποτα από αυτά δεν έχει μείνει παρά μόνο οι στάχτες τους που τις σκορπίζει ο άνεμος από εδώ κι από εκεί. Τι έμεινε από την Τελική Λύση; Μονάχα η απόφαση να συνάψουμε μια, ουσιαστικά, μη-Συνθήκη, η οποία, έτσι κι αλλιώς, είναι εκτός θέματος (και η οποία έβαλε τέλος στην ΕΕ όπως την ξέραμε, καθώς η Βρετανία άνοιξε τον δρόμο της διάσπασης της Ένωσης). Πάλι καλά που έχουμε γιορτές και κανείς δεν έχει όρεξη να έρθει αντιμέτωπος με την πραγματικότητα. Ζούμε την «ηρεμία» πριν την καταιγίδα του νέου έτους.

Εν αναμονή λοιπόν της νέμεσης που θα επισκεφτεί την Ευρώπη μετά τις γιορτές, σκέφτηκα ότι, αντί να επιδοθώ άλλη μια φορά σε αναλύσεις οικονομικού περιεχομένου, ίσως να είναι προτιμότερο να πω μια ιστορία. Έναν μύθο που έχει στόχο την απομυθοποίηση, την αμφισβήτηση για την ακρίβεια, του μύθου που σήμερα κυριαρχεί στην Ευρώπη με αποτέλεσμα να μην μπορεί να βρεθεί λύση.

Τζίτζικες και μέρμηγκες – ο κυρίαρχος μύθος
Μια φορά κι έναν καιρό, σε μια χώρα του Νότου, τα τζιτζίκια ζούσαν ανέμελα σε μια συνομοσπονδία με μερμήγκια βόρειων χωρών τα οποία δούλευαν, δούλευαν και δούλευαν. Όσο η συνομοσπονδία τους αυτή πέρναγε μέρες καλοκαιριού, όλα πήγαιναν φίνα. Τα τζιτζίκια τραγούδαγαν και κορόιδευαν τα μερμήγκια αλλά και τα μερμήγκια που και που επισκέπτονταν τον Νότο για μερικές εβδομάδες ανεμελιάς στον ήλιο δίπλα στα τεμπέλικα τζιτζίκια.

Μια μέρα όμως, το καλοκαίρι της συνομοσπονδίας τους τελείωσε. Άγριοι, παγωμένοι άνεμοι άρχισαν να φυσούν από βορειοδυτική κατεύθυνση, αρχικά από την Wall Street και αργότερα από κάθε δυνατή κατεύθυνση. Τότε, τα τζιτζίκια του Νότου, ιδίως στην Ελλάδα, παραλίγο να ξεπαγιάσουν. Χωρίς τρόφιμα στις αποθήκες τους, χωρίς να έχουν προνοήσει για τις δύσκολες ημέρες του χειμώνα της συνομοσπονδίας τους, έτρεξαν στις πρωτεύουσες του Βορρά, με προτεταμένο το χέρι, ζητώντας από τα μερμήγκια αρωγή, αλληλεγγύη. Τα μερμήγκια, όπως είναι φυσικό, δίσταζαν να ανοίξουν τις αποθήκες με τα όλο κόπο συσσωρευμένα καλούδια τους. Δεν δίσταζαν ωστόσο από τσιγκουνιά αλλά από φόβο. Φόβο ότι αν αρχίσουν να ταΐζουν ανεξέλεγκτα τα πεινασμένα, άφρονα τζιτζίκια, ήταν πολύ πιθανόν αυτά να κάνουν πάλι τα ίδια: να συνεχίσουν να γλεντοκοπούν και, κάθε φορά που η κοιλιά τους είναι άδεια, να τρέχουν πάλι στα μερμήγκια να την γεμίσουν, με αποτέλεσμα κάποια στιγμή να αδειάσουν οι αποθήκες των μερμηγκιών και να πεινάσουν όλοι μαζί.

Να γιατί τα μερμήγκια ναι μεν δεν αρνήθηκαν στα τζιτζίκια συνδρομή αλλά απλά απαίτησαν από αυτά δείγματα γραφής ότι θα αλλάξουν. Θα γίνουν κι αυτά πιο… μερμήγκια. Όταν άκουγαν από τα χείλη των τζιτζικιών κουβέντες περί ευρωομολόγων, ενεργοποίηση της ΕΚΤ με στόχο την «ορθολογική διαχείριση του χρέους της ευρωζώνης» κλπ, αμέσως στύλωναν τα πόδια, σκεπτόμενα μέσα τους: «Πάλι τις αποθήκες μας έβαλαν στο μάτι.» Κι έτσι επέμεναν ακόμα περισσότερο στην μερμηγκοποίηση των τζιτζικιών ως συνθήκη για να ανοίξουν τις αποθήκες τους για να ταϊστούν τα πεινασμένα τζιτζίκια.

Μύθοι και πραγματικότητα

Το πρόβλημα με τους μύθους, όπως ο Αίσωπος γνώριζε καλά, είναι ότι όταν τους χρησιμοποιούμε για να κατανοήσουμε την πραγματικότητα, να εξαγάγουμε συμπεράσματα και ηθικά διδάγματα, είναι πολύ εύκολο να οδηγηθούμε σε καταστροφική πλάνη όταν ο μύθος που τελικά κυριαρχεί χάνει την «επαφή» με καίριες διαστάσεις της πραγματικότητας, καλύπτοντας έτσι την τελευταία στο σκοτάδι (αντί να την λούζει με φως). Κάτι τέτοιο συμβαίνει τώρα στην Ευρώπη. Ο Αισώπειος μύθος με τα μερμήγκια του Βορρά και τα τζιτζίκια του Νότου αντανακλά μια νοοτροπία, έναν κυρίαρχο τρόπο ανάλυσης της Κρίσης, που αποτελεί τον μεγαλύτερο εχθρό της ευρωζώνης, καθώς ωθεί τις ελίτ (Βορρά τε και Νότου) σε πολιτικές που, χωρίς πλέον αμφιβολία, κρατούν το καράβι της ευρωζώνης σε σταθερή πορεία σύγκρουσης με την σκληρή πραγματικότητα της κατάρρευσης. Χρειαζόμαστε λοιπόν έναν νέο μύθο. Έναν μύθο που να μένει όσο πιο κοντά στην αφήγηση του κυρίαρχου μύθου αλλά, παράλληλα, να τον διορθώνει με τρόπο που να απελευθερώσει τις απομένουσες δυνατότητες της Ευρώπης να σταματήσει την κατρακύλα.

Τζίτζικες και μέρμηγκες – ο μύθος redux

Μια φορά κι έναν καιρό, σε μια όμορφη συνομοσπονδία, ζούσαν μερμήγκια και τζιτζίκια. Τα τζιτζίκια ζούσαν ζωή χαρισάμενη ενώ τα μερμήγκια δούλευαν, δούλευαν και δούλευαν. Όσο η συνομοσπονδία τους αυτή πέρναγε μέρες καλοκαιριού, τα τζιτζίκια τραγούδαγαν και κορόιδευαν τα μερμήγκια που, κάθιδρα και κάπως αντιαισθητικά όπως ήταν, δεν συμμετείχαν στο φαγοπότι.

Τα μερμήγκια ζούσαν παντού. Όπως και τα τζιτζίκια. Μπορεί τα βόρεια ξαδέρφια τους να μην τους έμοιαζαν απόλυτα, όμως τα τζιτζίκια του Νότου είχαν πολλά κοινά με τα τζιτζίκια του Βορρά, όπως άλλωστε συνέβαινε και με τα μερμήγκια: αλλιώς δούλευαν εκείνα του Βορρά κι αλλιώς εκείνα του Νότου. Ας τα γνωρίσουμε λίγο καλύτερα.

Τα νότια μερμήγκια: Ζευγάρια μερμηγκιών που, στις καλές εποχές, δούλευαν και τα δυο σε κλάδους χαμηλής παραγωγικότητας (π.χ. ταμίες supermarket), πολλές φορές κάνοντας δύο δουλειές με σκοπό να τα βγάλουν πέρα δεδομένων των χαμηλών τους μισθών και ενός οικογενειακού πληθωρισμού πολύ μεγαλύτερου του επίσημου μέσου πληθωρισμού. Παρ όλες τις τέσσερις δουλειές που έκαναν μεταξύ τους, τα εισοδήματά τους δεν έφταναν για να παρακολουθούν το γενικότερο φαγοπότι γύρω τους. Όταν το παιδί τους τους πίεζε για ένα καινούργιο gadget ή αναγκάζονταν να πληρώνουν φροντιστήρια για τα πάντα, φακελάκια στα νοσοκομεία κλπ., ο μόνος τρόπος που μπορούσαν να σκεφτούν πως θα τα κατάφερναν ήταν να πούνε ναι σε μία από τις πάμπολλες προσφορές που λάμβαναν κάθε μέρα από λογιών- λογιών τράπεζες για πιστωτικές κάρτες, εορτοδάνεια κ.ο.κ. Κι όταν το «καλοκαίρι» τελείωσε, κι ήρθε η Κρίση, είδαν τα εισοδήματά τους από την πρώτη τους δουλειά να εξαφανίζονται, οι εργοδότες τους της δεύτερης δουλειάς τους είπαν να μην ξαναπάνε, τα δάνεια άρχισαν να τους πνίγουν, οι επιθέσεις της εφορίας τους ανάγκασαν ακόμα και να σκεφτούν να μείνουν χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα. Και σαν να μην έφταναν αυτά, κάποια στιγμή συνειδητοποίησαν ότι όλη η οικουμένη τους θεωρούσε υπεύθυνους για τη συντέλεια του κόσμου που ήταν καθ’ οδόν. Έγιναν οι δακτυλοδεικτούμενοι θύτες της παγκόσμιας οικονομίας!

Τα βόρεια μερμήγκια: Ζευγάρια μερμηγκιών-εργατών σε παραγωγικότατα εργοστάσια που όμως έβλεπαν, για μια δεκαετία, την αγοραστική δύναμη των εισοδημάτων τους να μειώνεται. Όσο πιο σκληρά και αποδοτικά εργάζονταν τόσο πιο δύσκολα τα έβγαζαν πέρα. Κι αυτά συνέβαιναν στις καλές εποχές του καλοκαιριού της μεγάλης συνομοσπονδίας τους. Η όλο και παραγωγικότερη εργασία τους, σε συνδυασμό με τους όλο και πιο ασθενικούς μισθούς τους, οικοδομούσε τεράστια πλεονάσματα. Από την μία, η μείωση του κόστους της εργασίας των βόρειων μερμηγκιών αύξανε τα κέρδη των επιχειρήσεων και από την άλλη, καθώς τα προϊόντα τους γίνονταν φθηνότερα σε ολόκληρη την συνομοσπονδία (αλλά και παγκοσμίως), αυξάνονταν οι εξαγωγές και, μαζί τους, τα πλεονάσματα ψήλωναν ακόμα πιο πολύ. Όμως, αντίθετα με τους σπόρους των μερμηγκιών του Αισώπου, τα πλεονάσματα αυτά δεν αποθηκεύονται. Έχουν γίνει χρήμα και το χρήμα δεν επιτρέπεται να λιμνάζει. Πρέπει να κινείται ψάχνοντας καλύτερες αποδόσεις. Καθώς μάλιστα τα βουνά αυτά των πλεονασμάτων έριξαν πολύ τα επιτόκια στον Βορρά, άρχισαν να ρέουν προς τον Νότο, όπου τα επιτόκια ήταν πάντα σχετικά τσιμπημένα (λόγω της χαμηλότερης παραγωγικότητας των εκεί μερμηγκιών, που οφείλεται στο ότι τα νότια μερμήγκια δεν είχαν τα μηχανήματα και την τεχνολογία που θα τα βοηθούσαν να δουλεύουν εξ ίσου παραγωγικά).

Ποιος ενορχήστρωσε την ροή των πλεονασμάτων που παρήγαγαν τα βόρεια μερμήγκια προς τον Νότο; Μα τα βόρεια τζιτζίκια, σε αγαστή συνεργασία με τα νότια ξαδέρφια τους. Οι βόρειες τράπεζες που, αποφασισμένες να μετατρέψουν σε προσοδοφόρο ευαγγέλιο την νοοτροπία του τζίτζικα (μέγιστη απόδοση για ελάχιστη προσωπική εργασία), βρήκαν στα νότια ξαδέρφια τους (κατασκευαστικές εταιρείες, ελληνικές τράπεζες κλπ κλπ) τους ιδανικούς παρτενέρ στην διοχέτευση των πλεονασμάτων του Νότου, μέσω θαλασσοδανείων στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα που όμως απέφεραν υψηλότερα επιτόκια από εκείνα που θα έβρισκαν στον βορρά – για τον ίδιο λόγο που παρήχθησαν στον Βορρά τα πλεονάσματα αυτά (δηλαδή, την φθηνή, παραγωγική εργασία των βόρειων μερμηγκιών).

Και τι γίνεται κάθε φορά που ζεστό, μπόλικο χρήμα ρέει ξαφνικά σε μία περιοχή; Δημιουργούνται φούσκες. Στην Ισπανία η φούσκα δημιουργήθηκε απ’ ευθείας στον ιδιωτικό τομέα καθώς εκεί οι επιτήδειοι τζίτζικες-κατασκευαστές δανείστηκαν τα βόρεια πλεονάσματα από τις ιδιωτικές τράπεζες-τζιτζίκια του Νότου. Και πού βρήκαν τα χρήματα οι τελευταίες; Από τις ιδιωτικές τράπεζες-τζιτζίκια του Βορρά βεβαίως! Αντίθετα, στην Ελλάδα, η φούσκα προέκυψε μέσα στα σπλάχνα του δημοσίου καθώς, τα δικά μας τζιτζίκια-κατασκευαστές έπεισαν τα φιλαράκια τους, τα τζιτζίκια του ελληνικού δημοσίου, να δανειστεί το δημόσιο ώστε, κατόπιν, να τους δώσουν χρυσοφόρα συμβόλαια.

Δεν έχει απολύτως καμία σημασία πώς ακριβώς δημιουργήθηκαν οι φούσκες του Νότου. Είτε άμεσα από τον ιδιωτικό τομέα (όπως στην Ισπανία) είτε έμμεσα μέσω του Δημοσίου (όπως στην Ελλάδα) οι φούσκες δημιουργήθηκαν επειδή τα πλεονάσματα τα οποία παρήγαγαν τα βόρεια μερμήγκια δεν τα γεύτηκαν εκείνα αλλά, και εδώ έγκειται η τραγωδία, τα υπεξαίρεσαν τα βόρεια τζιτζίκια τα οποία, συνεπικουρούμενα από τα νότια τζιτζίκια, τα έστειλαν στον Νότο δημιουργώντας φούσκες από τις οποίες κέρδισαν πολλά όλα τα τζιτζίκια. Ότι θα έσκαγαν, θα έσκαγαν. Έσκασαν όταν έσκασε πρώτη μια ακόμα μεγαλύτερη υπερ-φούσκα, εκείνη που έχτιζαν για 25 χρόνια τα υπερπόντια super-τζιτζίκια της Wall Street.

Κάπως έτσι, τα μερμήγκια του Βορρά είδαν την σκληρή δουλειά τους όχι μόνο να μην μεταφράζεται σε καλύτερη ζωή για τα ίδια και για τα παιδιά τους αλλά, αντίθετα, να έχει υπονομεύσει ολόκληρη την συνομοσπονδία.

Τοξικοί μύθοι

Κι όταν η Κρίση χτύπησε, στα βόρεια μερμήγκια είπανε να σφίξουν κι άλλο το ζωνάρι. Να κατέβουν άλλο ένα σκαλοπάτι προς την κόλαση της ανέχειας και της ανασφάλειας. Τους είπανε ακόμα ότι η κυβέρνησή τους, την ίδια ώρα, απαιτεί την έγκριση των αντιπροσώπων τους για να στείλει, άκουσον άκουσον, αναρίθμητα δισεκατομμύρια στην ελληνική κυβέρνηση και άλλες νότιες κυβερνήσεις λίγο πολύ σαν και την ελληνική. Και δεδομένου ότι ποτέ δεν τους ξεκαθάρισαν τι επιτρέπεται και τι όχι να τα κάνουν οι νότιες κυβερνήσεις τα χρήματα αυτά  (ότι, ουσιαστικά, αποτελούν κονδύλια που στόχο έχουν την διάσωση των απανταχού τζιτζικιών, βορείων και νοτίων, και υπό τον αδιαπραγμάτευτο όρο να μειωθούν κι άλλο τα εισοδήματα των νότιων μερμηγκιών), τα βόρεια μερμήγκια έμειναν εμβρόντητα: Πως συνέβη να δουλεύουν όλο και πιο πολύ για όλο και πιο λίγα, την ώρα που οι κυβερνήσεις τους στέλνουν πακτωλούς χρημάτων σε ξένους; Τότε, οι κυβερνώντες τους, για να μην παραδεχτούν ότι αυτό συμβαίνει για να προστατευτούν τα απανταχού τζιτζίκια,  τους εξήγησαν τι συνέβη στο πλαίσιο ενός μύθου του Αισώπου. Ενός μύθου που όμως όλα τα τζιτζίκια ζούσαν στον Νότο και όλα τα μερμήγκια στον Βορρά (βλ. πιο πάνω).

Την ίδια ώρα, τα νότια μερμήγκια βρίσκονταν σε απόγνωση. Τα απανταχού τζιτζίκια, βόρεια και νότια, τα έβριζαν χυδαία: Ανεπρόκοπα τα ανέβαζαν, διεφθαρμένα τα κατέβαζαν. Τα κατηγορούσαν ως δυναμιτιστές του Δυτικού Πολιτισμού οι οποίοι λόγω της τεμπελιάς τους και της καλής ζωής που ζούσαν έβαλαν σε κίνδυνο την παγκόσμια οικονομική τάξη. Δεν ήξεραν πως να αντιδράσουν. Αναρωτιόντουσαν πως γίνεται να τα κατηγορούν για καλοζωία όταν δεν θυμούνται μέρα που να μην δούλευαν από το πρωί μέχρι το βράδυ και εβδομάδα που να μην δυσκολεύονταν να τα βγάλουν πέρα. Ακόμα και στις καλές εποχές! Πάλευαν τότε, παλεύουν ακόμα χειρότερα σήμερα. Κι όσο για τα πακέτα διάσωσης, δεν έχουν δει τίποτα παρά μόνο ακούνε για δισεκατομμύρια – την ώρα που καλούνται να πληρώνουν όλο και περισσότερους φόρους, όλο και ακριβότερα τα είδη πρώτης ανάγκης, από όλο και ισχνότερα εισοδήματα. Κι όταν ακούνε τους βόρειους να τους αποκαλούν τζιτζίκια, αχρείους, κλέφτες, δεν είναι δύσκολο να σκύψουν πάνω από το πηγάδι της συλλογικής μνήμης και να βρουν υλικό με το οποίο να χτίσουν δικές τους ύβρεις κατά των βορείων (ιδίως εκείνων που τους βρίζουν στα γερμανικά).

Ηθικό δίδαγμα (κάθε Αισώπιος μύθος πρέπει να έχει ένα!)

Πολλοί θεωρούν ότι με τον Τζίτζικα και τον Μέρμηγκα, ο Αίσωπος προσπάθησε να μας αποτρέψει από την τεμπελιά προτρέποντάς μας να είμαστε καλοί προς τον μελλοντικό μας εαυτό – κάτι που ο Τζίτζικας δεν μπορούσε να κάνει. Σωστά. Όμως, ο Αίσωπος θεωρούσε προβληματικό τόσο τον Τζίτζικα όσο και τον Μέρμηγκα, προετοιμάζοντάς μας για το ηθικό δίδαγμα του παν μέτρον άριστον: Ούτε Μέργηγκας, που δεν μπορεί ποτέ να χαρεί παρά μόνο την σκέψη της μελλοντικής κατανάλωσης, ούτε Τζίτζικας, που αρνείται να κάνει θυσίες προς όφελος του μελλοντικού του εαυτού. Σήμερα, εδώ στην Ευρώπη, μια νέα διάσταση του Αισώπιου μύθου έκανε την εμφάνισή της – μια διάσταση που ο Αίσωπος δεν είχε φανταστεί και, δυστυχώς, ούτε και οι σημερινοί Ευρωπαίοι λαμβάνουν υπ’ όψη τους, με αποτέλεσμα να μην μπορούμε να σταματήσουμε την κατρακύλα της ευρωζώνης.

Ποια είναι η διάσταση αυτή, η συνυφασμένη με την ευρωζώνη; Η εξής: Όταν οι μέρμηγκες και οι τζίτζικες είναι κατανεμημένοι τόσο στον Βορρά όσο και στον Νότο, τόσο στα ελλειμματικά όσο και στα πλεονασματικά κράτη-μέλη της ευρωζώνης, το σκηνικό είναι έτοιμο για μια Μεγάλη Ύφεση παντού, η οποία, αργά ή γρήγορα, δίνει το έναυσμα για μια σκοτοδίνη από την οποία μόνον ηττημένοι προκύπτουν. Ένα σκηνικό στο οποίο κανείς δεν μπορεί να διασωθεί.

Η μόνη μας διέξοδος από αυτό το δυστοπικό σκηνικό, στο οποίο ήδη βρισκόμαστε εγκλωβισμένοι, είναι να ανατρέψουμε ο κυρίαρχο αφήγημα. Να επανα-σχεδιάσουμε την συνομοσπονδία μας στην βάση της συνειδητοποίησης ότι σε αυτήν συμβιώνουν από την μία άκρη της στην άλλη (α) τα παραγκωνισμένα και απογοητευμένα μερμήγκια και (β) τζίτζικες με περισσότερη εξουσία και “φροντίδα” απ’ ότι δικαιούνται και από όσο μπορεί η συνομοσπονδία μας να αντέξει.


Το "Οικόπεδο 12" λύνει το οικονομικό πρόβλημα της Κύπρου

"Μέχρι και 12 τρισ. κυβικά πόδια φυσικού αερίου, είναι πιθανό να υπάρχουν στο Οικόπεδο 12 της κυπριακής ΑΟΖ. Να αρχίσει από το πετρέλαιο θέλει η Κύπρος. Τι προβλέπει η συμφωνία με τη Noble (Vid)
Με μεγάλο ενδιαφέρον αναμένονται οι ανακοινώσεις της αμερικανικής εταιρείας Noble σχετικά με τα αποτελέσματα των ερευνών στο Οικόπεδο 12 της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης της Κύπρου.
Δεν αποκλείεται να έχουμε εξελίξεις εντός της ημέρας, καθώς η αμερικανική εταιρεία είχε προαναγγείλει ότι θα παρουσιάσει τα αποτελέσματα σχετικά με τα αποθέματα, αλλά και για το αν είναι εκμεταλλεύσιμα.
Σύμφωνα με πληροφορίες που μετέδωσε το κυπριακό κανάλι Sigma, στο Οικόπεδο 12, είναι πιθανό να υπάρχουν μέχρι και 12 τρισεκατομμύρια κυβικά φυσικού αερίου, κάτι που σημαίνει ότι είναι συμφέρουσα η εξόρυξη και εκμετάλλευσή του, μόλις κατασκευαστεί τερματικός σταθμός στο Βασιλικό της Λεμεσού.
Το ερώτημα που θα πρέπει ωστόσο να απαντηθεί είναι αν θα προχωρήσει πρώτα η εξόρυξη πετρελαίου ή φυσικού αερίου.
Με βάση το συμβόλαιο, το ποσοστό κέρδους για την Κύπρο από το πετρέλαιο είναι 85% ενώ από το φυσικό αέριο 75%.
Το κόστος εξόρυξης πετρελαίου είναι περίπου 30 δολάρια το βαρέλι και με βάση της εκτιμήσεις, η τιμή πώλησής του ξεπερνά τα 100 δολάρια το βαρέλι.
Με τους πρώτους υπολογισμούς στο βυθό του Οικοπέδου 12 υπάρχουν 290 με 300 δισ. βαρέλια.
Σύμφωνα με το Sigma, η εξόρυξή του μπορεί να γίνει μέσα σε έξι μήνες και η πώλησή του άμεσα.
Σε περίπτωση που οι υπολογισμοί αποδειχθούν ορθοί, θα δοθεί μια μεγάλη οικονομική ένεση στην Κύπρο, που όμως δεν έχει όλα τα χαρτιά στα χέρια της.
Η συμφωνία την οποία υπέγραψε η κυπριακή κυβέρνηση με την Noble, προβλέπει ότι η εταιρεία θα επιλέξει από που αρχίσει, από το πετρέλαιο ή το φυσικό αέριο.
Μέχρι στιγμής η Noble, δείχνει να προτιμά το φυσικό αέριο και στη συνέχεια το πετρέλαιο, καθώς το πετρέλαιο βρίσκεται σε μεγαλύτερο βάθος.