Σάββατο 27 Φεβρουαρίου 2010

Η Ελλάδα δεν παραιτείται απο τις γερμανικές επανορθώσεις του Β΄Π.Π. αλλά δεν τις διεκδικεί τώρα δήλωσε ο Γιώργος Παπανδρεού


Διαβάστε τι απάντησε σήμερα στην Βουλή ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου
σε επίκαιρη ερώτηση του προέδρου του ΛΑΟΣ Γιώργου Καρατζαφέρη,
για το θέμα των γερμανικών επανορθώσεων του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου πρός την
χώρα μας.
Τα συμπεράσματα και τα σχόλια δικά σας....

Σχόλιο
Με δεδομένο ότι κάποιες γερμανικές τράπεζες έχουν στο αποθεματικό τους ελληνικά ομόλογα μερικών δισεκατομμυρίων ευρώ, θα πρέπει να εξεταστεί η σκέψη και δυνατότητα του μερικού "πατσίσματος" με το αναγκαστικό κατοχικό γερμανικό  δάνειο.
ΣΓΣ

Πετρέλαιο στο Καστελλόριζο - Η χώρα χωρίς στρατηγική (σύντ.)

        Το πετρέλαιο του Καστελλόριζου και το έλλειμμα εθνικής

                                               στρατηγικής *

           Επί σειρά ετών ότι οι ΗΠΑ και ορισμένες άλλες δυτικές κυβερνήσεις ζητούν από την Ελλάδα να υποχωρήσει έναντι των απαιτήσεων της Τουρκίας. Στα τέλη του 20ού αιώνα και στις αρχές του 21ου, μια από τις βασικές συνιστώσες του δόγματος των ΗΠΑ, στρατηγική προτεραιότητά της Ουάσιγκτον στο ευρύτερο γεωπολιτικό Σύστημα, ήταν και, ως ένα βαθμό εξακολουθεί να είναι, η σταθερότητα και η ισχύς της Τουρκίας. Πόσο μάλλον που, κατά την περίοδο αυτή, η Τουρκία συνιστούσε ένα ‘’εργαστήριο’’ όπου συμπυκνώνονταν ποικίλες προκλήσεις και διακυβεύονταν στρατηγικές επιδιώξεις διαφόρων δρώντων του μεταδιπολικού διεθνούς συστήματος. Το 1989, που σηματοδοτήθηκε από την πτώση του Τείχους στο Βερολίνου, είναι σημαντικότατη χρονολογία τόσο για τις κοινωνίες της Ευρώπης εν γένει, όσο και για τα Βαλκάνια και για την Τουρκία. Όπως παρατηρεί ο Ferhat Kentel, η Τουρκία αποτελεί σημαντικό παράδειγμα για δυο λόγους. Αφενός, ‘‘έναντι των κομμουνιστικών καθεστώτων, αποτελούσε μια ‘‘ελεύθερη’’ καπιταλιστική κοινωνία που είχε θέση στην πλευρά της Δύσης και του πρώτου κόσμου. Αφετέρου, το εκσυγχρονιστικό τουρκικό κράτος ήταν τόσο αυταρχικό όσο και οι αυταρχικές χώρες με τις οποίες βρισκόταν σε αντίθεση. Εχοντας ως κύριο μέλημα τον έλεγχο της κοινωνίας, εμπόδιζε την εγκαθίδρυση πολιτιστικών δεσμών με τους μουσουλμανικούς πληθυσμούς οι οποίοι βρίσκονταν στις χώρες του κομμουνιστικού μπλοκ. To τέλος του διπολισμού μείωσε το ρόλο της Τουρκίας ως προκεχωρημένου φυλακίου και εξασθένησε μια εθνική συνοχή που είχε οικοδομηθεί γύρω από ένα φιλοδυτικό και εχθρικό προς τον κομμουνισμό κράτος. Εξ άλλου, η υπερεθνική ιδιότητα του πολίτη, ο κοσμικός χαρακτήρας και ο ασυμβίβαστος εκσυγχρονιστικός χαρακτήρας αυτού του κράτους έχασαν τη σημασία τους’’[1].

         Οσον αφορά τις μετά το 1989 εξελίξεις στην Τουρκία: Αφενός, στο εσωτερικό διήνυε μια πολύ σημαντική φάση μετάβασης και κοινωνικού/πολιτικού μεταμορφισμού - αντιμετωπίζοντας σύμφωνα με μια άποψη τη σοβαρότερη ενδεχομένως κρίση της ιστορίας της, τουλάχιστον από την εποχή της υπογραφής της Συνθήκης της Λωζάννης και της εγκαθίδρυσης της κεμαλικής Δημοκρατίας τον Οκτώβριο του 1923. Αφετέρου, στο εξωτερικό έμπαινε σε εφαρμογή ένα αμφιλεγόμενο, φιλόδοξο και πολύπλευρο εγχείρημα. Αυτό συνίστατο στον επαναπροσδιορισμό του γεωπολιτικού ρόλου της, με σαφή πρωτοκαθεδρία ενός νεοθωμανικής έμπνευσης ισλάμ. O εν λόγω επαναπροσδιορισμόε επιχειρείτο να αντιστοιχεί/συνδυάζεται και με τους γεωστρατηγικούς σχεδιασμούς και επιδιώξεις των ΗΠΑ στο γεωπολιτικό σύστημα Εγγύς και Μέση Ανατολή-Καύκασος-Βαλκάνια-Ανατολική Ευρώπη[2].  

         Στις 18 Νοεμβρίου του 2009 η Άγκυρα με την έκδοση σχετικής ΝΟΤΑΜ έθεσε ευθέως θέμα επαναχάραξης συνόρων και ορίων μεταξύ Ελλάδας-Τουρκίας! Με αφορμή μία άσκηση έρευνας-διάσωσης στην περιοχή μεταξύ Ρόδου και Καστελλόριζου, αρνείτο την ελληνική αρμοδιότητα για αποστολές έρευνας-διάσωσης στην περιοχή ισχυριζόμενη ότι «δεν υπάρχει αναγνώριση από την Τουρκία των ορίων του FIR Αθηνών μεταξύ Ρόδου και Καστελλόριζου που σημαίνει ότι δεν είναι αρμοδιότητα της Αθήνας οι αποστολές έρευνας και διάσωσης στην περιοχή». Και σε ότι αφορά το θέμα που εγέρθηκε με την εν λόγω άσκηση αναφορικά με τις αποστολές έρευνας-διάσωσης, δημιουργείτο ένα τεράστιο μπλοκ ελληνικού FIR το οποίο διεισδύει βαθιά στην Ανατολική Μεσόγειο. Τις επόμενες μέρες, στο Αιγαίο ξετυλίχθηκε μια νέα σειρά δραματικών αντιπαραθέσεων των αεροναυτικών δυνάμεων της Ελλάδας και της Τουρκίας[3]. Οι προκλητικές πράξεις αμφισβήτησης του διεθνούς καθεστώτος στο Αιγαίο συνιστούσαν νέες επιδείξεις ισχύος εκ μέρους της νεοοθωμανικής Τουρκίας, προβολής των αναθεωρητικών και ηγεμονικών επιδιώξεών της και δοκιμές διχοτόμησης του Αιγαίου Πελάγους υπό την αιγίδα του ΝΑΤΟ. 

          Γιατί επιλέχθηκε η περιοχής του Καστελλόριζου γι’αυτές τις προκλήσεις; Ενώ Ελλάδα αναδεικνυόταν στον “αδύναμο κρίκο” της ευρωζώνης, όπως παραδέχτηκε στο διάγγελμά του την πρώτη εβδομάδα του Φεβρουαρίου και ο ίδιος ο πρωθυπουργός, τα κοιτάσματα υδρογονανθράκων έρχονταν - άλλη μια φορά - να επαυξήσουν το κλίμα ανησυχίας. Σε ύπαρξη κοιτασμάτων πετρελαίου στο Καστελλόριζο αναφερόταν στο πρωτοσέλιδό της - η εφημερίδα «Το Ποντίκι». Σύμφωνα με το άρθρο της εφημερίδας, στα μέσα του Ιανουαρίου (2010) ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου και μέλη του ΚΥΣΕΑ πληροφορήθηκαν από αρμόδιες ελληνικές υπηρεσίες ότι στην περιοχή νότια του Καστελλόριζου υπάρχουν μεγάλα και εκμεταλλεύσιμα πετρελαϊκά κοιτάσματα[4].

         Με τις Ζώνες Αποκλειστικής Οικονομικής Εκμετάλλευσης έχει αρχίσει ένα μεγάλο  παιχνίδι από το 2004. Από το 2007, η Αγκυρα είχε δείξει το ενδιαφέρον της για τα πετρελαϊκά κοιτάσματα του εγγύς χώρου. Και ο νους της τουρκικής ηγεσίας, πέραν του Κιρκούκ και της Μοσούλης, ήταν και στην Ανατολική Μεσόγειο. Η θαλάσσια περιοχή μεταξύ Κύπρου, Λιβάνου και Αιγύπτου, σύμφωνα με ενδείξεις, περιέχει σημαντικά κοιτάσματα υδρογονανθράκων. Η Κυπριακή Δημοκρατία είχε υπογράψει (2007) συμφωνία με το Λίβανο για τον ορισμό της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ) των δύο κρατών. Με τον τρόπο αυτόν μπορεί να καθοριστού τα υποθαλάσσια όρια της υφαλοκρηπίδας τους ώστε να διευκολυνθεί η διεξαγωγή των ερευνών. Η συμφωνία αφορούσε έκταση πλάτους περίπου 200 χιλιομέτρων στον επίμαχο βυθό. Ανάλογη συμφωνία είχε υπογραφεί μεταξύ Κύπρου και Αιγύπτου[5]. Η Ελλάδα διεξήγαγε συνομιλίες με την Αίγυπτο για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας ώστε να πραγματοποιηθούν έρευνες σε περιοχές εντός της ελληνικής ΑΟΖ.

         Με την κρίση των Ιμίων και τη Συμφωνία της Μαδρίτης η Τουρκία έβαλε στο τραπέζι των ελληνοτουρκικών τις απόψεις της για περιοχές του Αιγαίου με αδιευκρίνιστη κυριαρχία. Πέτυχε βαθμιαία σύμμαχοι, εταίροι και ‘‘φίλοι’’ της Ελλάδας να αναγνωρίζουν εμπράκτως (σε διαδικασίες και διαβουλεύσεις της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ) την ύπαρξη ‘’γκρίζων’’ περιοχών στο Αιγαίο και να προσδοκούν από την Αθήνα να συνδιαλεχθεί με την Αγκυρα ώστε να ‘’διευκρινιστεί’’ το καθεστώς. Η Τουρκία, ως μέλος του ΝΑΤΟ, έχει, ως γνωστόν, δικαίωμα να ασκεί στα όργανα της Συμμαχίας βέτο και να επιτυγχάνει την εξαίρεση από τον χώρο ευθύνης της (την λεγόμενη ‘’ομπρέλα’’ του ΝΑΤΟ) περιοχές της Ελλάδας τις οποίες θεωρεί αμφισβητούμενης κυριαρχίας. Η τουρκική διπλωματία κατόρθωσε το δικαίωμα αυτό να το επεκτείνει και εντός των μηχανισμών της Ε.Ε. (π.χ. FRONTEX), παρά το ότι δεν είναι μέλος της Ενωσης. Με τον τρόπο αυτόν εδραιώνει και σε επίπεδο Ε.Ε. τις διεκδικήσεις στο Αιγαίο. Η Ουάσιγκτον είναι αποφασισμένη να αναμειχθεί σε όποιες διευθετήσεις δρομολογηθούν στην Ανατολική Μεσόγειο. Ο στόλος των ΗΠΑ δεν είναι δύσκολο να φθάσει στην περιοχή. Η Ουάσιγκτον μπορεί να αξιοποιήσει το Κυπριακό για να διεκδικήσει μερίδιο του θαλάσσιου πλούτου της περιοχής. Ταυτόχρονα, στις διαπραγματεύσεις της διανομής του, μπορεί να πιέσει για μια λύση στο Κυπριακό σύμφωνα με τα συμφέροντά της. Το παιχνίδι με τα πετρέλαια της Ν/Α Μεσογείου επανέφερε την Αθήνα ενώπιον πάγιων διλημμάτων της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής. Η διαπραγματευτική ικανότητα της Ελλάδας μειώνεται, εκτός των άλλων, και εξ αιτίας της τουρκικής απειλής πολέμου στην περίπτωση που η Αθήνα ασκήσει το κατά το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας δικαίωμά της να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 ναυτικά μίλια.

                                      Θεόδωρος Σ. Μπατρακούλης

                                         Δρ Πανεπιστημίου Paris 8

 

* Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Εθνος της Κυριακής, φύλλο της 21ης Φεβρουαρίου 2010, σ. 55.


[1] Bλ. Ferhat Kentel, ‘‘Les Balkans et la crise de l’identité nationale turque’’, στο Xavier Bougarel/Natalie Clayer, Le Nouvel Islam balkanique : les musulmans, acteurs du post-communisme, 1990-2000, Paris: Maisonneuve & Larose, 2001 (Μάιος), σ. 357.

[2] Βλ. Ahmet Davutoğlu, Stratejik Derinlik. Türkiye’nin Uluslurarasι, Konumu (Στρατηγικό βάθος. Η Διεθνής  θέση της Τουρκίας), Κωνσταντινούπολη: Küre Yayιnlarι 2008, 24η έκδοση. Βλ. επίσης Ιωάννης Θ. Μάζης, Η Γεωπολιτική της ευρύτερης Μέσης Ανατολής και η Τουρκία, Αθήνα: Α. Α. Λιβάνη, 2008. Γιώργος Καραμπελιάς (επιμ.), Νεοοθωμανισμός, Αθήνα: Εναλλακτικές Εκδόσεις, 2009.

[3] ‘’‘’Μπούκαραν’’ σε ελληνική άσκηση τουρκικά μαχητικά’’, Ελεύθερος, 20.11.2009, σ. 1.

[4] ‘‘Μια θάλασσα πετρέλαιο’’, Το Ποντίκι, 10.02.2010, σ. 3.

[5] Βλ. και Θ. Μπατρακούλης, ‘‘Τα προβλήματα της Τουρκίας, ο Μπουγιουκανίτ και τα πετρέλαια’’, Eλευθερία (Λάρισα), 18.2.2007. Ιδίου, ‘‘Το κουρδικό, ο Μπουγιουκανίτ και τα πετρέλαια‘’, www.ardin.gr/2306, φύλλο 7. Επί πλέον, ‘‘Στα γρανάζια του Μεσανατολικού τα πετρέλαια’’, Η Σημερινή, 5.2.2007, www.simerini.cy.


Η ΡΥΠΑΝΣΗ ΣΚΟΤΩΝΕΙ ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΟΤΑΜΙΑ...


Ρεπορτάζ : Χάρης Καρανίκας   (από ΤΑ ΝΕΑ)


Αστικά και βιομηχανικά απόβλητα, φυτοφάρμακα και κτηνοτροφικές δραστηριότητες «μολύνουν» τα ελληνικά ποτάμια. Σήμα κινδύνου για τη ρύπανση των ποταμών όχι μόνο στη Βοιωτία και την Αττική αλλά στο μεγαλύτερο μέρος της Ελλάδας εκπέμπει η αναφορά των επιθεωρητών περιβάλλοντος (Ειδική Υπηρεσία Επιθεωρητών Περιβάλλοντος ΕΥΕΠ), η οποία δόθηκε στην Επιτροπή Υδατικών Πόρων της Βουλής τέλη του προηγούμενου μήνα. Ενδεικτικό της κατάστασης που επικρατεί είναι το γεγονός ότι οι επιθεωρητές έχουν... εισηγηθεί συνολικά πρόστιμα άνω των 3,9 εκατ. ευρώ από το 2004 έως σήμερα.

Σύμφωνα με τους ελεγκτές, η ρύπανση των ποταμών οφείλεται κατά κύριο λόγο στην απόρριψη αστικών και βιομηχανικών υγρών αποβλήτων (επεξεργασμένα και μη) καθώς και στις εντατικές καλλιέργειες και τις κτηνοτροφικές δραστηριότητες. Επιβάρυνση επιφέρουν και οι παράνομες εξορυκτικές δραστηριότητες (αμμοληψίες και χαλικοληψίες) που έχουν εντοπιστεί σε αρκετούς ποταμούς ανά τη χώρα.

Στην ενημέρωση της αρμόδιας Επιτροπής της Βουλής για την ποιότητα των νερών των ελληνικών ποταμών επισημαίνεται ότι γενικώς στη διαχείριση των υδατικών πόρων παρουσιάζονται προβλήματα στους τομείς αδειοδότησης και ελέγχου από τις αρμόδιες νομαρχιακές, περιφερειακές και κεντρικές υπηρεσίες.

«Πληγές» η βιομηχανία και οι καλλιέργειες

ΣΤΗ ΒΟΡΕΙΑ ΕΛΛΑΔΑ, η μεγαλύτερη ρύπανση εντοπίζεται σε ποταμούς της Κεντρικής Μακεδονίας. Ειδικότερα, συνολικά τα πρόστιμα που έχουν εισηγηθεί οι επιθεωρητές για περιβαλλοντικές παραβάσεις σε Αλιάκμονα, Λουδία, Αξιό και Γαλλικό ανέρχονται στα 527.500 ευρώ. Βασικοί υπεύθυνοι για την κατάσταση των νερών των ποταμών στα πέριξ της Θεσσαλονίκης θεωρούνται οι βιομηχανίες μεταποίησης και συσκευασίας αγροτικών προϊόντων καθώς και οι έντονες γεωργικές και κτηνοτροφικές δραστηριότητες. Στον Στρυμόνα, έλεγχοι έχουν διενεργηθεί σε βιομηχανία γάλακτος, κονσερβοποιείο και μονάδα βιολογικού καθαρισμού, ενώ σε μία περίπτωση έχει επιβληθεί πρόστιμο. Όσο για τα επιφανειακά και υπόγεια ύδατα στη Θράκη, οι περισσότερο επιβαρυντικοί παράγοντες εντοπίζονται «στην εντατική γεωργία και τη σταβλισμένη κτηνοτροφία συνεπικουρούμενες από τη βιομηχανία, την ελεύθερη κτηνοτροφία και τα αστικά λύματα», σύμφωνα με την αναφορά των επιθεωρητών.

Χωρίς βιολογικούς καθαρισμούς

ΟΣΟΝ αφορά τη ρύπανση των επιφανειακών και υπόγειων υδάτων από τα αστικά απόβλητα, ενδεικτικά αναφέρεται ότι στη Δυτική Πελοπόννησο (Νομοί Ηλείας, Μεσσηνίας και μικρό μέρος της Αρκαδίας) λειτουργούν μόνο οι εγκαταστάσεις επεξεργασίας λυμάτων στον Πύργο και την Καλαμάτα καθώς και δύο μικρές μονάδες στα Κρέστενα και τη Ζαχάρω, με αποτέλεσμα να εξυπηρετείται ιδιαίτερα μικρό ποσοστό του πληθυσμού. Σημειώνεται μάλιστα πως σε αυτή την περιοχή εντοπίζονται δέκα οικισμοί με πληθυσμό από 2.000 έως 10.000 κατοίκους, στους οποίους βάσει των κοινοτικών κανονισμών έπρεπε να υπάρχουν μονάδες βιολογικού καθαρισμού. Ακόμα επισημαίνεται πως στην Ανατολική Πελοπόννησο, στους Νομούς Αργολίδας, Λακωνίας και μέρος της Αρκαδίας ένας στους τρεις κατοίκους καλύπτεται από τις υπάρχουσες εγκαταστάσεις επεξεργασίας λυμάτων. Σύμφωνα με τους επιθεωρητές, οι πλέον επιβαρυντικοί παράγοντες της ποιότητας των υδάτων στην Πελοπόννησο είναι οι αγροτικές δραστηριότητες- ιδιαίτερη αναφορά γίνεται στα απόβλητα των ελαιουργείων και της σταβλισμένης κτηνοτροφίας που απορρίπτονται ανεξέλεγκτα χωρίς επεξεργασία. Επίσης, μεγάλος αριθμός καταγγελιών που φτάνουν στους επιθεωρητές αφορά τη διάθεση αποβλήτων από τη Βιομηχανική Περιοχή Πατρών στα νερά του ποταμού Πύρρου. Στην αναφορά τονίζεται πως η Ανατολική Πελοπόννησος «δεν έχει στις σημερινές συνθήκες αυτάρκεια σε νερό και πως στο μέλλον θα έχει σοβαρά προβλήματα επάρκειας, αν δεν γίνουν μεγάλα έργα αξιοποίησης του υδατικού δυναμικού του διαμερίσματος ή και μεταφορά υδατικών πόρων από άλλο υδατικό διαμέρισμα». Μεγάλο τμήμα των αποθεμάτων νερού σε αυτή την περιοχή έχει γίνει υφάλμυρο.


Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας: Μεγάλο το στοίχημα και ο λογαριασμός

Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας: Μεγάλο το στοίχημα και ο λογαριασμός
Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας: Μεγάλο το στοίχημα και ο λογαριασμός
Αυτή τη δεκαετία, οι ευρωπαϊκές εταιρείες θα πρέπει να επενδύσουν περίπου 1 τρισ. ευρώ για να επιτύχουν τους στόχους που έχουν θέσει οι κυβερνήσεις για την ανάπτυξη της ανανεώσιμης ενέργειας και τη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου. 

Πέμπτη 25 Φεβρουαρίου 2010

Εορτασμός 25ης Μαρτίου στο εξωτερικό

Σας μεταφέρω είδηση που δημοσιεύθηκε στο Έθνος. 
Ακούγεται εξωφρενική αλλά δεν έχει διαψευσθεί..
-----
από την εφημερίδα Έθνος, 23/02/2010 (βλ και 
http://www.defencenet.gr/defence/index.php?option=com_content&task=view&id=10973&Itemid=131)

Επιμένουν για την 25η Μαρτίου!
Αντί το υπουργείο Εξωτερικών να παραδεχθεί την γκάφα της κατάργησης -λόγω... οικονομικής κρίσης- του εορτασμού της εθνικής επετείου της 25ης Μαρτίου από τις πρεσβείες μας στο εξωτερικό, επανήλθε δυστυχώς με νέα εγκύκλιο που κάνει ακόμη χειρότερα τα πράγματα. Ετσι, η πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΞ με εγκύκλιο που υπογράφεται από τον διευθυντή της ΣΤ' Γενικής Διεύθυνσης Προσωπικού πρέσβη Γ. Παΐζη απορρίπτει το αίτημα πολλών πρεσβευτών και προξένων να διοργανώσουν αδαπάνως για το ελληνικό Δημόσιο την καθιερωμένη δεξίωση για την εθνική εορτή, προβάλλοντας το επιχείρημα ότι πρέπει να υπάρξει, λέει, ενιαία εικόνα σε όλες τις ελληνικές διπλωματικές αποστολές...
Ν.Μ.

------

Ο εορτασμός της Εθνικής Επετείου στις Ελληνικές διπλωματικές αντιπροσωπείες δεν αποτελεί
επιλογή για την Ελληνική Δημοκρατία αλλά ΧΡΕΟΣ ΤΙΜΗΣ προς τους προγόνους μας, οι οποίοι έδωσαν την
ζωή τους και την περιουσία τους ώστε να μπορούν σήμερα να κυβερνούν και να σιτίζονται στο Πρυτανείο οι
πολιτικοί μας ταγοί και οι λοιποί κυβερνητικοί αξιωματούχοι, και στοιχείωδη υποχρέωση προς τους κατά τόπους
Έλληνες μετανάστες, ομογενείς και φιλέλληνες, οι οποίοι έχουν με αυτό τον τρόπο την ευκαιρία αφ' ενός
να συνεορτάσουν με τους εκπροσώπους της πατρίδος μας την ιερότερη στιγμή της νεώτερης Ελληνικής ιστορίας
και αφ' ετέρου να τιμηθούν από την πατρίδα για την συνεχή προσφορά τους προς αυτήν.

Είναι λυπηρό το γεγονός ότι η σημερινή διακυβέρνηση και ο Υπουργός Εξωτερικών και Πρωθυπουργός
εμφανίζονται ως μη αντιλαμβανόμενοι το χρέος μας και ως επικαλούμενοι οικονομικές δυσχέρειες για την
διοργάνωση των καθιερωμένων δεξιώσεων εορτασμού της εθνικής μας επετείου. Αν πράγματι τα δημόσια
οικονομικά είναι σε τέτοια οικτρή κατάσταση ώστε το Ελληνικό κράτος να μην δύναται να διοργανώσει λιτές
δεξιώσεις τιμής της 25ης Μαρτίου στις διπλωματικές του αποστολές, όπως έπραξε σε πολύ χαλεπέστερους
καιρούς όταν η Ελλάδα τελούσε υπό ξένη κατοχή, ο Ελληνικός λαός λιμοκτονούσε και η κυβέρνηση
βρίσκοταν εξόριστη στο εξωτερικό, θα αναμέναμε ότι, χάριν φιλοτιμίας, θεσμοί που φέρουν κατά τεκμήριο τη
βασική ευθύνη για την οικτρή κατάσταση των δημοσίων οικονομικών - κόμματα, διοίκηση, κοινοβούλιο - θα
απέκοπταν από τις παχυλές κρατικές τους επιχορηγήσεις τα όσα ελάχιστα χρειάζονται για την κάλυψη των
εξόδων λιτών τιμητικών της 25ης Μαρτίου εκδηλώσεων στις κατά τόπους διπλωματικές αποστολές της Ελλάδος.

Αν λοιπόν τα πράγματα είναι όπως τα παρουσιάζει έγκριτη εφημερίδα (Έθνος, 23/2/2010), η φιλοτιμία των διαχειριστών
του Ελληνικού κράτους τελεί μάλλον εν υπνώσει και το Ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών εμμένει στην κατάργηση
του εορτασμού της 25ης Μαρτίου στις διπλωματικές αποστολές του εξωτερικού και απορρίπτει εισηγήσεις πρεσβευτών
και προξένων για την άνευ δαπάνης διοργάνωση τέτοιων εκδηλώσεων.

Σε μία τέτοια περίπτωση, δεν μένει άλλη επιλογή από: 1) την μαζική αποστολή επιστολών διαμαρτυρίας στον
Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τον Υπουργό Εξωτερικών και τα κοινοβουλευτικά κόμματα για την αλλαγή της
απόφασης του ΥΠΕΞ και 2)  τη διοργάνωση τιμητικών εκδηλώσεων για την 25η Μαρτίου από τις κατά τόπους
Ελληνικές κοινότητες και οργανώσεις, έξω από τις Ελληνικές διπλωματικές αποστολές

ΜΔ

«Ανεπάρκεια ηγεσίας στην ΕΕ»

«Ανεπάρκεια ηγεσίας στην ΕΕ»


Μύδρους κατά της Ευρωπαϊκής Ενωσης εξαπέλυσε στο BBC ο Θ.Πάγκαλος για με την οικονομική κρίση. Πολιτικοί όπως οι Μ.Θάτσερ, Χέλμουντ Κόλ και Φρανσουά Μιττεράν δεν θα επέτρεπαν ποτέ να συμβεί κάτι τέτοιο, τόνισε. Οι Γερμανοί θα έπρεπε να μας ευχαριστούν! 09:02
mail to Εκτυπώστε το Αρθρο Μεγαλύτερα Γράμματα Μικρότερα Γράμματα

Μύδρους κατά της Ευρωπαϊκής Ενωσης εξαπέλυσε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Θ.Πάγκαλος αναφορικά με την οικονομική κρίση, κατηγορώντας τη για αναπάρκεια και λέγοντας ότι πολιτικοί όπως οι Μ.Θάτσερ, ο Χέλμουντ Κόλ και ο Φρανσουά Μιττεράν δεν θα επέτρεπαν ποτέ να συμβεί κάτι τέτοιο.

Σε συνέντευξη που παραχώρησε στο ραδιόφωνο του BBC, ο κ. Πάγκαλος δήλωσε ότι «η ποιότητα ηγεσίας σήμερα στην Ένωση είναι πολύ, πολύ φτωχή πραγματικά» ανέφερε, παρατηρώντας πως ήταν καλύτερα την δεκαετία του '80, όταν ο Ζακ Ντελόρ ήταν επικεφαλής της Ευρωπαίκής Επιτροπής, ενώ τη διακυβέρνηση της Γερμανίας, της Γαλλίας και της Βρετανίας είχαν οι Χέλμουτ Κολ, Φρανσουά Μιτεράν και Μάργκαρετ Θάτσερ.

Παράλληλα, τόνισε ότι η Ιταλία έκανε περισσότερα από την Ελλάδα για να αποκρύψει την κατάσταση των οικονομικών της, προκειμένου να διασφαλίσει την είσοδό της στην ευρωζώνη, ενώ συμπλήρωσε ότι η κριτική της Γερμανίας καθίσταται άστοχη λόγω της ιστορίας της.

Χρωστούν πολλά, τουλάχιστον ένα ευχαριστώ

Αναφερόμενος εξάλλου στο θέμα των γερμανικών αποζημιώσεων που η Ελλάδα δεν έλαβε ποτέ για τα δεινά του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, ο κ.Πάγκαλος σημείωσε ότι οι Γερμανοί δεν πρέπει να ασκούν τόσο έντονη κριτική στην Ελλάδα, διότι κατά τη διάρκεια της ναζιστικής κατοχής κατέστρεψαν την ελληνική οικονομία και έσφαξαν χιλιάδες Έλληνες.

Ο κ.Πάγκαλος επέκρινε και την στάση της Γερμανίας απέναντι στην ελληνική κρίση, λέγοντας ότι η Αθήνα ποτέ δεν έλαβε αποζημιώσεις για τις οικονομικές επιπτώσεις της ναζιστικής κατοχής κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.

«Πήραν τον ελληνικό χρυσό που βρισκόταν στην Τράπεζα της Ελλάδος, πήραν τα ελληνικά χρήματα και ποτέ δεν τα επέστρεψαν. Αυτό είναι ένα θέμα που πρέπει κάποια στιγμή να αντιμετωπιστεί» είπε.

Επίσης, πρόσθεσε ότι «δεν λέω ότι αναγκαστικά πρέπει να επιστρέψουν τα χρήματα, αλλά πρέπει τουλάχιστον να πουν "ευχαριστώ" και δεν θα πρέπει να παραπονιούνται τόσο πολύ για κλοπές και ασάφειες στις οικονομικές συναλλαγές».

Τρίτη 23 Φεβρουαρίου 2010

Η Ελλάδα τα PIGS και η ΕΕ


"Η κρίση στην Ιταλία, Ισπανία και Πορτογαλία, είναι πιο ανησυχητική από την Ελλάδα"

"Η κρίση στην Ιταλία, Ισπανία και Πορτογαλία, είναι πιο ανησυχητική από την Ελλάδα", υποστήριξε ο Ισπανός καθηγητής Χρηματοοικονομικών στο Διεθνές Ινστιτούτο Διοίκησης της Λωζάνης Arturo Bris, σε συνέντευξή του στην εφημερίδα Le Temps.

Ο κ. Bris δήλωσε ότι το πρόβλημα με την Ελλάδα είναι το κόστος του δανεισμού, ότι η ελληνική κρίση δεν οφείλεται στους κερδοσκόπους, αλλά στην κακή δημοσιονομική κατάσταση, όπως και στις περιπτώσεις της Ασίας το 1997 και της Λατινικής Αμερικής το 2002 και ότι η Goldman Sachs πούλησε στην Ελλάδα ένα προϊόν νόμιμο στην εποχή του. Ο καθηγητής του IMD προσθέτει ότι το πρόγραμμα λιτότητας της ελληνικής κυβέρνησης είναι η μόνη διέξοδος από την κρίση, αλλά απ' αυτό απουσιάζει η μέριμνα για επενδύσεις και η τόνωση της κατανάλωσης, που θα βγάλουν τη χώρα από την ύφεση. "Πάντως, ο ελληνικός λαός αποδέχεται το πικρό φάρμακο και εναπόκειται στην ελληνική κυβέρνηση να τον πείσει ότι είναι κοινωνικά δίκαιο και δεν επιβάλλεται από τις Βρυξέλες", τονίζει ο κ. Bris.

Επίσης, ο καθηγητής του IMD σημείωσε ότι, αν αποκατασταθεί η αξιοπιστία της Ελλάδας, με τη συνεπή εφαρμογή του προγράμματος σταθερότητας, τότε θα μειωθεί το κόστος δανεισμού της. Τάσσεται κατά της δημιουργίας ενός Ευρωπαϊκού Νομισματικού Ταμείου, ενώ για το ΔΝΤ βλέπει απλώς ένα ρόλο επιτήρησης του ελληνικού προγράμματος σταθερότητας. Σε ερώτηση, αν φοβάται τη μετάδοση της "ελληνικής ασθένειας" σε άλλες χώρες της ευρωζώνης, όπως στην Ιταλία, Ισπανία και Πορτογαλία, επισημαίνει ότι η περίπτωση της Ελλάδας είναι διαφορετική, γιατί η ελληνική κυβέρνηση χρησιμοποίησε τη γλώσσα της αλήθειας και ο ελληνικός λαός έχει συνειδητοποιήσει τις προκλήσεις, που πρέπει να αντιμετωπίσει. Αντίθετα, στην Ιταλία, Ισπανία και Πορτογαλία, τα προβλήματα δεν αναγνωρίζονται δημόσια. "Από αυτή την άποψη, η κατάσταση στις τρεις αυτές χώρες είναι πιο ανησυχητική από την Ελλάδα. Αυτό που πρέπει να πράξουν οι ηγέτες τους είναι να χρησιμοποιήσουν την γλώσσα της αλήθειας και να υιοθετήσουν διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις. Οι Έλληνες έχουν απέναντι τους ένα παγόβουνο και μαθαίνουν τώρα πως θα το αποφύγουν". "Οι Ιταλοί, Ισπανοί και Πορτογάλοι, πλέουν στο σκοτάδι, αγνοώντας ότι ένα παγόβουνο βρίσκεται στο δρόμο τους". "Πρέπει, επίσης, να ανακτήσουν την αξιοπιστία τους, γιατί οι πολιτικοί δεν μπορούν να στέλνουν αντιφατικά μηνύματα και να δίνουν μη ρεαλιστικές υποσχέσεις. Οι αγορές δεν κρίνουν τις δηλώσεις προθέσεων, αλλά συγκεκριμένα μέτρα".

Τέλος, υπογράμμισε ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση στερείται ικανής ηγεσίας και φαίνεται δειλή και διαιρεμένη, απλώς αντιδρώντας στα γεγονότα. "Χωρίς κοινή οικονομική πολιτική και με πλήθος συνθηκών εμποδίζει την ανάληψη τολμηρών πρωτοβουλιών, αλλά η σημερινή κρίση της προσφέρει μια ευκαιρία να εξέλθει ισχυρότερη".

What he did not say is that the PM and the Minister of Finance of Greece should go around making statements like sinking of Titanic and such.  These kind of statements might be intended for Greek domestic politics, but it made investors fled. If I go to a bank for a loan and tell them that my economic situation is bad, how much money is the bank going to lend me? ZERO.  But has anyone have an extra brain for lending?
M.


That's true, about the effect of words in Finance. Conversely, just one comment of reassurance by an authority such as a PM or central banker is real money, if the markets believe it. However, the PM was not alone:

1.     «The game is overWe need serious statistics. (Το παίγνιο τελείωσε. Χρειαζόμαστε σοβαρά στατιστικά στοιχεία)», Ζαν-Κλωντ Γιούνκερ, Πρόεδρος του Eurogroup, 20/10/2009.
2.  «Το δημοσιονομικό αδιέξοδο απειλεί την εθνική κυριαρχία της χώρας μας», Γ. Παπανδρέου, Πρωθυπουργός της Ελλάδος, 9/12/2009.

3.  "Όσοι αντιστέκονται διότι θίγονται μικροσυμφέροντα ή και μεγαλύτερα συμφέροντα, ας κατανοήσουν τη ματαιότητα να προσπαθούν συνέχεια να εξασφαλίσουν μια καλή θέση σήμερα στον Τιτανικό." Γ. Παπανδρέου, Πρωθυπουργός της Ελλάδος, 24/12/2009.
4.     «Δεν υπάρχει σάλιο», Α. Λοβέρδος, Υπουργός Εργασίας, 11/1/2010.
5. «Η Ελλάδα, αλλά και άλλες χώρες - εννοείται - πρέπει να πράξουν ό,τι μπορούν για να βάλουν σε τάξη τα οικονομικά των χωρών τους», Ζαν-Κλωντ Τρισέ, Πρόεδρος Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τραπέζης, 23/1/2010.

And since these gentlemen are well respected, seasoned officials and leaders in world economics, finance and politics, and the crisis has been around for a while (i.e., it is not a surprise anymore), perhaps the explanation of recklessness has to be ruled out. 
Which strengthens the case for a "guilty" verdict, of course. 
A. E.


That was only an example, because I could not remember what all others had said.  Actually, I was afraid that I had attributed the word to the wrong person. 
What you said is very true; however it is also true that the finance "political game" goes a few years back, I believe the day that ND took over.  They are the ones who played the same political game with the same subject.  You are an economist, I believe, and you follow the situation closer.  I only know what Greek newspapers publish.  If I were an investor or someone who is in your business I would follow the situation much closer.  Obviously you do.  Therefore, what conclusion I would draw from ND statements that PASOK had cooked the books to get into the eurozone? that the Olympic games have put Greece further in debt? That Karamanlis told Papandreou that Greece could not afford any pay-raises and similar statements?  Then you must admit the financial scandals among politicians and their cohorts helped the exacerbation of the situation especially when people involved exchange niceties here and there throwing info in bids and pieces enough to raise more than an eyebrow. Apparently statements like these and what have you forced Juncker to demand real statistics. For whatever reasons, which are irrelevant in this discussion, Greece does not enjoy good name. That gave reasons to some anti-Hellenic element to slander it further. Then you have Greek heavy-duty depositors who take their money whether legal, washed, or illegal and transfer them off-shore accompanied by statements by politicians who score points for political reasons negatively contributing to the doubts on the country’s financial condition.
Μ. 

Δύο άρθρα του Δελαστίκ για την στημένη ΚΡΙΣΗ!

No virus found in this incoming message.
Checked by AVG - www.avg.com
Version: 9.0.733 / Virus Database: 271.1.1/2703 - Release Date: 02/22/10 09:34:00

Για να καταλάβουμε τι παίζεται
N.Π.
Δυο άρθρα του Δελαστίκ από το Έθνος
(11 και 16-2)-
Είναι αρκετάδιαφωτιστικά, αξίζει να διαδοθούν και να διαβαστούν. 
ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΤΡΩΜΕ ΚΟΥΤΟΧΟΡΤΟ!  

Χρεοκοπεί η Ελλάδα ή η... ΕΕ; 
Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ 11/2/2010  
Στην πολιτική επίθεση εναντίον της χώρας μας που έχει εξαπολύσει η Γερμανία και άλλες δυνάμεις της ΕΕ και στην κερδοσκοπική επίθεση που τη συνοδεύει, χρησιμοποιούνται ένα σωρό προπαγανδιστικοί μύθοι και ανακρίβειες, προκειμένου να τρομοκρατήσουν τους Έλληνες εργαζόμενους και να παραλύσουν εκ των προτέρων τις όποιες αντιδράσεις τους στα μέτρα στραγγαλιστικής λιτότητας που υποχρέωσαν τον πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου να εξαγγείλει. Επικεντρώνοντας όλη τη συζήτηση στο ύψος του ελλείμματος και του δημόσιου χρέους, επιχειρείται η παραπλάνηση της ανενημέρωτης κοινής γνώμης.
Χρεοκοπεί άραγε μια χώρα όταν επί σειρά ετών έχει ελλείμματα; Ναι, είναι η απάντηση που προσπαθούν να υποβάλουν. Όχι, είναι η σωστή απάντηση. Σε καμιά περίπτωση δεν αρκούν τα ελλείμματα για να οδηγηθεί μια χώρα σε χρεοκοπία. Για του λόγου το αληθές, ας δούμε τι γίνεται στις οικονομικές υπερδυνάμεις του πλανήτη - την ευρωζώνη, τις ΗΠΑ, την Ιαπωνία.
Και οι τρεις, ολόκληρη τη δεκαετία 2001 - 2010 (εννοείται ότι για το 2010 αναφερόμαστε σε προβλέψεις) είχαν ελλείμματα και μόνο ελλείμματα και τα δέκα ανεξαιρέτως συνεχή χρόνια!
Η ευρωζώνη 6,6% για το 2010 και 6,2% για το 2009, αλλά και 2,5% το 2002 ή 3% το 2003.
Πολύ χειρότερη η κατάσταση στις ΗΠΑ: έλλειμμα 10% το 2010 και 12,5% το 2009 ή 5,9% το 2008. Επίσης 3,7% το 2002 και 4,8% το 2003.
Στην Ιαπωνία απερίγραπτα χειρότερα τα πράγματα: έλλειμμα 8% το 2002 και επίσης 8% το 2003, αλλά και 5,8% το 2008 και 10,5% το 2009 ή 10,2% το 2010! Για ολόκληρη τη δεκαετία, τα ελλείμματα της Ιαπωνίας ήταν σαφώς χειρότερα από αυτά της Ελλάδας!
Ναι, λένε κάποιοι, όμως η Ελλάδα δεν έχει μόνο υψηλά ελλείμματα έχει και υψηλό δημόσιο χρέος.
Η Ιαπωνία να δείτε! Στο 135,4% (!) του ΑΕΠ της βρισκόταν το δημόσιο χρέος της ήδη από το 2000 και καθόλου δεν έχει μειωθεί στη διάρκεια της δεκαετίας. Αντιθέτως έχει εκτοξευθεί στο 197,2% (!), όταν το ελληνικό δημόσιο χρέος ήταν 112,6% το 2009 και εκτιμάται ότι θα φτάσει στο 125% το 2010. Επειτα, ο περιορισμός της συζήτησης στο δημόσιο χρέος δεν επιτρέπει την πλήρη απεικόνιση της κατάστασης.
Αν επεκτείνουμε την ανάλυση στο συνολικό χρέος κάθε χώρας (το σύνολο του ποσού δηλαδή που έχει δανειστεί το κράτος, οι επιχειρήσεις και οι ιδιώτες, άρα δημόσιο συν ιδιωτικό χρέος), η εικόνα αλλάζει εντυπωσιακά.
Σύμφωνα με τα στοιχεία του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, το συνολικό χρέος της Ελλάδας είναι στο ύψος του 179% του ΑΕΠ. Εξαιρετικά υψηλό, μπορεί να νομίσει κανείς. Ίσως, αλλά ο μέσος όρος της ΕΕ είναι... 175%! Ίδιο δηλαδή με της Ελλάδας.
Στο συνολικό χρέος δε καθόλου «πρωταθλήτρια» της ευρωζώνης δεν είναι η Ελλάδα. Την ξεπερνούν η Ολλανδία (!) με 234%, η Ιρλανδία με 222%, το Βέλγιο με 219%, η Ισπανία με 207%, η Πορτογαλία με 197%, η Ιταλία με 194% και πάει λέγοντας.
Εντυπωσιακά στοιχεία προκύπτουν επίσης όταν ασχοληθεί κανείς με το εξωτερικό χρέος μιας χώρας (πόσα χρωστούν δηλαδή το κράτος, οι επιχειρήσεις και οι ιδιώτες μιας χώρας σε ξένες τράπεζες, δεδομένου ότι πάντα ένα τμήμα του χρέους αναφέρεται σε τράπεζες της ίδιας της χώρας).
Περιορίζοντας το δείγμα στις βαλλόμενες μεσογειακές χώρες (Ελλάδα, Πορτογαλία, Ισπανία) και στην Ιρλανδία, η οποία ως... χώρα-φούσκα του νεοφιλελευθερισμού έχει συρρικνωμένο σχετικά δημόσιο χρέος αλλά αστρονομικό χρέος επιχειρήσεων και ιδιωτών, προκύπτει μια εντελώς διαφορετική κατάταξη αυτών των χωρών.
Στο εξωτερικό χρέος, λοιπόν, διαπιστώνουμε ότι η Ιρλανδία χρωστάει στους ξένους το... 414% του ΑΕΠ της και η Πορτογαλία το 130% του δικού της ΑΕΠ.
Σε σαφώς καλύτερη μοίρα βρίσκονται η Ελλάδα με 89,5% του ΑΕΠ και η Ισπανία με 80% βάσει των στοιχείων που δίνει η γερμανική εφημερίδα «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε».
Υπάρχουν κι άλλες χώρες της ευρωζώνης, λοιπόν, που στην πραγματικότητα χρωστούν περισσότερα στις τράπεζες ή στους ξένους από την Ελλάδα.
ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ
Κερδοσκοπικά και πολιτικά τα αίτια
Εξι χώρες της ευρωζώνης τουλάχιστον με επικεφαλής την Ολλανδία και το Βέλγιο, έχουν συνολικό χρέος (δημόσιο και ιδιωτικό) μεγαλύτερο από αυτό της Ελλάδας! Δέκα ολόκληρα χρόνια η Ιαπωνία έχει δημόσιο χρέος τρομερά μεγαλύτερο από αυτό της Ελλάδας και παράλληλα την ίδια δεκαετία έχει ελλείμματα κατά μέσο όρο πολύ χειρότερα από τα ελληνικά!
Ο κατά κεφαλήν εξωτερικός δανεισμός της Ιρλανδίας είναι σχεδόν οκταπλάσιος (!) από της Ελλάδας. Το γεγονός ότι για καμιά από αυτές τις χώρες δεν λένε ότι χρεοκοπεί (πολύ σωστά, άλλωστε), ενώ το λένε για την Ελλάδα (εντελώς αβάσιμα), αποδεικνύει ότι η χώρα μας βρίσκεται στο επίκεντρο πολιτικών και κερδοσκοπικών επιθέσεων.
ΑΠΟΨΕΙΣ :: ΑΡΘΡΟΓΡΑΦOI:: ΔΕΛΑΣΤΙΚ
Πώς μας πούλησαν και μας αγόρασαν
Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ
16/2/2010
Ανατριχιαστικός είναι ο μηχανισμός με τον οποίον συγκεκριμένοι τραπεζικοί κολοσσοί κερδοσκόπησαν εναντίον της χώρας μας, με αποτέλεσμα αυτοί μεν να κερδίσουν ποσά ύψους εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ, η Ελλάδα δε να τεθεί υπό ξένη οικονομική κηδεμονία. Αξίζει να τον περιγράψουμε σε αδρές γραμμές. Το αποφασιστικό εργαλείο στο παιχνίδι που παίχτηκε εναντίον της Ελλάδας είναι ένα εντελώς πρόσφατο χρηματοπιστωτικό προϊόν που ονομάζεται CDS (από τα αρχικά των αγγλικών λέξεων credit default swaps).
Πρόκειται για ασφάλιση κατά της περίπτωσης μη αποπληρωμής ενός χρέους. Μια τράπεζα π.χ. που αγοράζει ομόλογα ενός κράτους ασφαλίζει το ποσό που έδωσε σε μια άλλη τράπεζα, η οποία είναι υποχρεωμένη να της δώσει αυτή τα λεφτά της, αν το κράτος χρεοκοπήσει και βρεθεί σε αδυναμία να εξοφλήσει τα ομόλογά του όταν λήξουν ή να πληρώσει ενδιαμέσως τους τόκους. Εννοείται ότι όσο πιο επισφαλής είναι η οικονομική κατάσταση μιας χώρας τόσο υψηλότερα ασφάλιστρα θα απαιτήσει η τράπεζα που ασφαλίζει το χρέος.
Το στοιχείο που σοκάρει είναι ότι τρεις και μόνο τραπεζικοί κολοσσοί, η γερμανική Ντόιτσε Μπανκ και οι αμερικανικές Γκόλντμαν Ζαξ και Τζ. Π. Μόργκαν ελέγχουν τον 75% (!) της παγκόσμιας αγοράς των CDS.
Πάμε τώρα στην περίπτωση της Ελλάδας. Περί τα μέσα Γενάρη, περίπου δέκα ημέρες πριν η χώρα μας αναζητήσει αγοραστές για το πενταετές ομόλογό της, η Ντόιτσε Μπανκ δημοσιοποιεί μια έκθεση - φωτιά για την ελληνική οικονομία, όπου αναφέρει πως πάμε χάλια και δεν αποκλείεται κατάρρευση.
Αμέσως μετά κινητοποιείται το τμήμα της CDS της Ντόιτσε Μπανκ. Ζητάει πολύ υψηλότερα ασφάλιστρα για το ελληνικό χρέος, αφού υποτίθεται ότι η χώρα μας βρίσκεται σε επικίνδυνη κατάσταση, όπως λέει το τμήμα μελετών της... ίδιας τράπεζας!
Αφού το επιτόκιο των CDS για την Ελλάδα ανεβαίνει, περνάει αμέσως το μήνυμα παγκοσμίως στο χρηματοπιστωτικό σύστημα: τα διεθνή ΜΜΕ που δρουν ως «παπαγαλάκια» των κερδοσκόπων ουρλιάζουν ότι η ελληνική οικονομία παραπαίει, η ανενημέρωτη κοινή γνώμη τρομοκρατείται και οι επαΐοντες καταλαβαίνουν ότι στοχοποιήθηκε η Ελλάδα και οδεύει προς οικονομικό «γδάρσιμο».
Εν συνεχεία η ίδια η Ντόιτσε Μπανκ μαζί με την Γκόλντμαν Ζαξ αναλαμβάνουν να... πουλήσουν τα ελληνικά ομόλογα! Να τα προωθήσουν στους υποψήφιους αγοραστές! Ναι, αυτοί ακριβώς που συμμετείχαν ενεργά στην οργάνωση του κλίματος καταρράκωσης της ελληνικής οικονομίας για να διευκολυνθούν οι κερδοσκοπικές επιθέσεις!
Δεν πρόκειται περί κακόγουστου αστείου. Μιλάμε εντελώς σοβαρά. Η ελληνική κυβέρνηση, όπως και πάμπολλες άλλες κυβερνήσεις, υποχρεώνεται αντικειμενικά να προστρέξει στις τράπεζες που ελέγχουν την αγορά CDS, παρ' όλο που υπονομεύουν την Ελλάδα. Τους πληρώνει ουσιαστικά «προστασία», με τη χυδαία έννοια του όρου, ελπίζοντας να τις εξευμενίσει ώστε να την βοηθήσουν να δανειστεί με ανεκτά επιτόκια.
Η Ντόιτσε Μπανκ λοιπόν ως ανάδοχος τράπεζα μαζί με την Γκόλντμαν Ζαξ και άλλες, που παίζουν πολύ δευτερεύοντα ρόλο, καθορίζουν ουσιαστικά το επιτόκιο με το οποίο θα διαθέσει τα ομόλογά της η κυβέρνηση Παπανδρέου, η οποία στην πραγματικότητα δεν έχει περιθώρια να μη συμμορφωθεί στις υποδείξεις τους.
Εννοείται ότι η Ντόιτσε Μπανκ και η Γκόλντμαν Ζαξ έχουν ενημερώσει τους πελάτες τους, οι οποίοι τρέχουν σαν τρελοί να αγοράσουν ελληνικά ομόλογα με επιτόκιο 6,2%, γιατί φυσικά οι τράπεζες αυτές γνωρίζουν εκ των ένδον πως έχει στηθεί το παραμύθι της δήθεν επαπειλούμενης χρεοκοπίας.
Η Ντόιτσε Μπανκ και η Γκόλντμαν Ζαξ εισπράττουν παχυλές προμήθειες εκατομμυρίων ευρώ από τους πελάτες τους, ενώ αγοράζουν και οι ίδιες μεγάλες ποσότητες χρυσοφόρων ελληνικών ομολόγων.
Τώρα ετοιμάζουν τον επόμενο γύρο ελληνικού δανεισμού, στήνοντας σκηνικό για ακόμη μεγαλύτερα κέρδη φυσικά...
ΤΩΡΑ ΤΡΕΜΟΥΝ Τα κράτη, όμηροι των τραπεζών ΚΑΘΥΒΡΙΖΟΥΝ την Ελλάδα οι Γερμανοί. Έχουν όμως ταραχθεί ακόμη και αυτοί από την επίδειξη δύναμης των τραπεζών. «Η Κοινότητα θα έπρεπε να σκεφθεί πώς θα μπορέσει να αποξηράνει αυτόν τον βάλτο (των τραπεζών) που πιάνει ομήρους ολόκληρες χώρες» έγραψε σε πρωτοσέλιδο κύριο άρθρο της η «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε». Η «Μοντ» είναι εξοργισμένη: «Μόλις έναν χρόνο αφότου τα κράτη έσωσαν τις τράπεζες αφιερώνοντας κολοσσιαία ποσά και στις δύο όχθες του Ατλαντικού -25% του ΑΕΠ σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα- τα χρεωμένα κράτη πέφτουν θύματα επιθέσεων από τα ίδια τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα που διέσωσαν. Αυτό είναι ένα από τα πικρά μαθήματα της ελληνικής κρίσης» ομολογεί η γαλλική εφημερίδα.

Σχόλιο
Καταρχήν να ληφθεί υπόψιν ότι η Ντόιτσε Μπανκ είναι αδελφάκι της Ζήμενς, ένα το κρατούμενο.
Όλα τα ανωτέρω και πολύ περισσότερα λέχθηκαν προ ημερών σε κάποια νυχτερινή εκπομπή. Του Δελαστίκ παρόντος.
Με δεδομένο ότι η Ελλάδα έχει ελλειμματική πολιτική ηγεσία, είναι ο αδύνατος και ο πλέον ευάλωτος πολιτικός εταίρος στην ΕΕ. Επιπλέον έχει πολλά πολιτικά και διακρατικά προβλήματα σε εκκρεμότητα τα οποία είναι βαρίδια στην ΕΕ και πρέπει να λυθούν το ταχύτερο δυνατόν. Η Ελλάδα πρέπει να πέσει στο καναβάτσο ώστε από αυτή τη θέση να λυθούν τα προβλήματα της Κύπρου, του Αιγαίου, των Σκοπίων και να γίνει η εκμετάλλευση των πλουτοπαραγωγικών πηγών κατά τον πλέον εξευτελιστικό τρόπο. 
Πέραν τούτων, προκύπτει και το μεγάλο ερώτημα του πως μοιράζεται το διάφορο των πολύ υψηλών επιτοκίων. Μόνες η Ντόιτσε Μπανκ και η Γκόλντμαν Ζαξ ροκανίζουν τις παχυλές προμήθειες εκατομμυρίων ευρώ; Δεν υπάρχουν μεσάζοντες; Ποιοι είναι αυτοί; Ποιοι τους ανέχονται;
ΣΓΣ

Έλλειψη παιδείας και όχι μόνον

Monday, February 22, 2010

Βαβαί, παπαί! Ο Γιώργος Παπανδρέου αισθάνεται πιο κοντά στην Οδύσσεια!

Διαβάζοντας τη συνέντευξη του Πρωθυπουργού στο Γερμανικό περιοδικό Der Spiegel, πάγωσα. Ιδίως ο επίλογος μ’ έκανε ν’ ανησυχώ περισσότερο. Δυστυχώς, ο Γιώργος Παπανδρέου δεν φιλοδοξεί να γίνει ένας ηγέτης-"Ηρακλής" που θα μας έκανε υπερήφανους καθώς θα μετρούσαμε τους άθλους του. Δε θέλει να του μοιάσει και ν' ανασκουμπωθεί να καθαρίσει τους στάβλους του Αυγεία, δηλαδή το τέρας της διαφθοράς που έχει καλύψει την Ελλάδα με δύσοσμη κοπριά εδώ και τριάντα χρόνια.

Τι τραγική σύμπτωση! Τριάντα χρόνια πολιτικής εξαχρείωσης χρειάστηκαν για να βουλιάξουν την Ελλάδα στην κόπρο της διαφθοράς, και τριάντα χρόνια είχαν χρειαστεί τα 3.000 βόδια του Αυγεία για να καλύψουν τους στάβλους του με τόνους κοπριάς… Μόνο ένας μυθικός Ηρακλής θα μπορούσε να την καθαρίσει, στρέφοντας τα νερά του Πηνειού και του Αλφειού προς τους στάβλους! Σήμερα θα χρειαζόταν ένα ποτάμι εθνικής παλιγγενεσίας, μια καθολική επανάσταση συνειδήσεων για να γίνει το θαύμα της εθνικής κάθαρσης από τη διαφθορά.

Το γνωρίζει αυτό ο Γιώργος Παπανδρέου, μόνο που δεν ξέρει τον τρόπο και δεν έχει το προφητικό ανάστημα να υποκινήσει μια πανεθνική ηθική επανάσταση. Γι’ αυτό δεν οραματίζεται να καθαρίσει τους στάβλους του Αυγεία σαν άλλος Ηρακλής. Γι' αυτό και στην ερώτηση του πανούργου δημοσιογράφου του Der Spiegel, έσπευσε να ξεκαθαρίσει τη θέση του και να μας… απογοητεύσει. Έχασε μια μεγάλη ευκαιρία να πείσει, έστω και με καθυστέρηση, τους δύσπιστους Ευρωπαίους εταίρους μας ότι είναι αποφασισμένος και ανυποχώρητος! Αν η συνέντευξη αυτή δινόταν για εξετάσεις στον ΑΣΕΠ, ο υποψήφιος θα κοβόταν χωρίς κανένα ενδοιασμό. Και θα κοβόταν πανηγυρικά ως δειλός κι αναποφάσιστος κυρίως από τον επίλογο της συνέντευξης. Δείτε κι εσείς:

Για τη συνέχεια http://seferou.blogspot.com/2010/02/blog-post_22.html

Σχόλιο
Υπάρχουν μερικά βασικά ερωτηματικά.
Ποιος ήταν ο Ηρακλής; 
Ποιοι οι άθλοι του; 
Ποιος ο Αυγείας; 
Ποιος ο Σίσυφος; 
Κάτι έχει ακούσει για τον Οδυσσέα ή έχει δει σε κάποια χολιγουντιανή επική σαχλοταινία.
Καθηγητής γίνεται κάποιος είτε στο τέλος ή μετά το τέλος της παραγωγικής τους ηλικίας ή αυτοί που φοβούνται να βγουν στην αρένα της ελεύθερης διεκδίκησης μέρους της παραγωγικής διαδικασίας και καλύπτονται κάτω από τη σχολική ομπρέλα μέσα στο εκπαιδευτικό καβούκι με τη ζεστασιά του, την αφθονία των μέσων και των υλικών και την απόλυτη ασφάλεια.
Η επιβίωση της χώρας επιτυγχάνεται μόνον με την ανιδιοτέλεια των διοικούντων. Με την κατάργηση των ημετέρων. Με την κατάργηση των «χαϊδευτικών» επιδομάτων προς τις διάφορες συντεχνίες. 
Δεν είναι δίκαιο και δεν συνάδει με την ισοπολιτεία η καθολική μείωση των απολαβών κατά ένα ποσοστό όλων ανεξαιρέτως των φορολογουμένων, όταν η ίδια η πολιτεία έχει ακολουθήσει επιδοματική πολιτική για ορισμένες ομάδες πολιτών. Πρώτα θα πρέπει να καταργηθούν τα επιδόματα που στρεβλώνουν την ισονομία και στη συνέχεια θα μπορεί να επιβληθεί η ενιαία μείωση των εισοδημάτων. Και εν πάση περιπτώσει, πάντα θα πρέπει να υπάρχει κατά νουν (εφόσον υπάρχει) ότι η μεγάλη ευθύνη εναπόκειται στους κατά καιρούς ιθύνοντες, στους εκάστοτε ταγούς αυτής της πολιτείας και όχι στου υπηκόους, διότι αυτοί υπακούουν.
Στο ατυχές παράδειγμα για τα νοσοκομεία που ανέφερε ο ΓΑΠ συνειρμικά θυμήθηκα ότι ο MARFIN είχε προσφέρει δωρεάν λογισμικό για την παρακολούθηση των προμηθειών των νοσοκομείων. Τι έγινε μ’ αυτή τη δωρεά;
Μην χάσετε το βιντεάκι στο τέλος του συνημμένου
http://seferou.blogspot.com/2010/02/blog-post_22.html.
ΣΓΣ