Σάββατο 17 Δεκεμβρίου 2011

Καμία χώρα δεν θα μείνει απρόσβλητη από την κρίση, δήλωσε η Κρ.Λαγκάρντ

«Ορατός ο κίνδυνος απομόνωσης»
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Σάββατο 17 Δεκεμβρίου 2011

Τον κίνδυνο να επαναληφθούν όσα συνέβησαν τη δεκαετία του 1930 επισήμανε η επικεφαλής του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ μιλώντας σε συνέδριο του υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ. Δεν υπάρχει καμία χώρα που θα μείνει απρόσβλητη από την κρίση, που την βλέπουμε όχι μόνο να ξεδιπλώνεται, αλλά και να κλιμακώνεται, είπε η κ. Λαγκάρντ.

Επίσης, είπε ότι «χρειάζεται η συμβολή όλων των χωρών, για καταφέρει η Ευρώπη να αντιμετωπίσει την κλιμακούμενη κρίση χρέους» και προειδοποίησε ότι η παγκόσμια οικονομία αντιμετωπίζει την προοπτική υποχώρησης, αυξανόμενου προστατευτισμού, απομόνωσης και όσων συνέβησαν στην δεκαετία του 1930.

«Δεν υπάρχει καμία οικονομία στον κόσμο, είτε πρόκειται για χώρες με χαμηλό εισόδημα, αναδυόμενες αγορές, χώρες μεσαίου εισοδήματος είτε πολύ αναπτυγμένες οικονομίες, η οποία θα μείνει απρόσβλητη από την κρίση που τη βλέπουμε όχι μόνο να ξεδιπλώνεται, αλλά και να κλιμακώνεται» είπε η επικεφαλής του ΔΝΤ.

Όπως τόνισε, η Ευρώπη δεν μπορεί να λύσει μόνη της τα προβλήματα της. «Δεν πρόκειται για μια κρίση η οποία μπορεί να επιλυθεί από μια ομάδα χωρών. Πρόκειται να επιλυθεί αισίως, αν όλες οι χώρες, από όλες τις περιοχές, όλες τις κατηγορίες λάβουν ουσιαστική δράση».

Επίσης, απηύθυνε προειδοποίηση προς τις αγορές ζητώντας να δώσουν χρόνο στις χώρες να προχωρήσουν τις πολιτικές διαδικασίες, προκειμένου να φτάσουν σε μία λύση.

Πούτιν: Οι ΗΠΑ θέλουν υποτελείς και όχι συμμάχους

NAFTEMPORIKI.GR Πέμπτη, 15 Δεκεμβρίου 2011 14:35
Τελευταία Ενημέρωση : 15/12/2011 14:37
Ο Ρώσος πρωθυπουργός είπε ότι η χώρα του θα ήθελε να είναι σύμμαχος με τις ΗΠΑ, επισημαίνοντας ωστόσο ότι «οι άνθρωποι έχουν κουραστεί να δέχονται διαταγές».
Βολές κατά των ΗΠΑ εξαπέλυσε σήμερα ο Βλαντιμίρ Πούτιν, σημειώνοντας πως επιθυμούν να κυριαρχούν έναντι άλλων χωρών και ότι ο κόσμος έχει κουραστεί να δέχεται διαταγές από την Ουάσιγκτον.
«Κάποιες φορές μου φαίνεται ότι οι ΗΠΑ δεν χρειάζονται συμμάχους, αλλά υποτελείς», ανέφερε στη διάρκεια τηλεοπτικής εκπομπής, συμπληρώνοντας ότι η Ρωσία έχει στη Δύση περισσότερους φίλους από ό,τι νομίζουν μερικοί.
Τέλος, ο Ρώσος πρωθυπουργός είπε ότι η χώρα του θα ήθελε να είναι σύμμαχος με τις ΗΠΑ, επισημαίνοντας ωστόσο ότι «οι άνθρωποι έχουν κουραστεί να δέχονται διαταγές».
Πηγή: Reutesr

Παρασκευή 16 Δεκεμβρίου 2011

Ο Ερντογάν απειλεί τη Γαλλία

Απειλές εναντίον της Γαλλίας, για το θέμα της αναγνώρισης της γενοκτονίας των Αρμενίων, εκτόξευσε ο Τούρκος πρωθυπουργός, Ταγίπ Ερντογάν.

Ο Ερντογάν απειλεί τη Γαλλία
Αφορμή στάθηκε η πρόθεση του Νικολά Σαρκοζί να φέρει προς ψήφιση στο γαλλικό κοινοβούλιο νομοσχέδιο που θα τιμωρεί την άρνηση της γενοκτονίας των Αρμενίων.
«Θέλω να δηλώσω ξεκάθαρα ότι τέτοιου είδους βήματα θα προκαλέσουν σοβαρές επιπτώσεις στις σχέσεις Τουρκίας -Γαλλίας σε πολιτικό, οικονομικό, πολιτιστικό και κάθε άλλο επίπεδο και ότι η ευθύνη θα βαρύνει αυτούς που βρίσκονται πίσω από αυτήν την πρωτοβουλία», αναφέρει ο Ερντογάν σε επιστολή του προς το Γάλλο πρόεδρο.
Στο σχέδιο νόμου, που αναμένεται να κατατεθεί στη βουλή την επόμενη εβδομάδα, προτείνεται φυλάκιση ενός χρόνου και πρόστιμο 45.000 ευρώ για όποιον αρνείται τις δολοφονίες που αποτελούν γενοκτονία.
Όπως αναφέρεται στην επιστολή, «ο προτεινόμενος νόμος είναι εχθρικός προς την Τουρκία, το τουρκικό έθνος και του Τούρκους που ζουν στην Τουρκία».
Η Αγκυρα αρνείται τη γενοκτονία των Αρμενίων και υποστηρίζει ότι πολλοί Μουσουλμάνοι Τούρκοι και Κούρδοι δολοφονήθηκαν επίσης κατά τη ρωσική εισβολή στην ανατολική Ανατολία.
«Οι γαλλοτουρκικές σχέσεις δεν πρέπει να είναι δέσμιες εξαιτίας των αξιώσεων τρίτων», τονίζει ο Ερντογάν και συμπληρώνει ότι πρόκειται για «ένα ευαίσθητο και σοβαρό ζήτημα»

Πέμπτη 15 Δεκεμβρίου 2011

Γερμανία: Ξεκίνησε η δίκη για την υπόθεση των υποβρυχίων

2011-12-15 14:18:14
Την σκοτεινή υπόθεση δωροδοκίας αξιωματούχων της Ελλάδας και της Πορτογαλίας από στελέχη της γερμανικής κατασκευαστικής εταιρίας Ferrostaal, για την αγορά υποβρυχίων για τον ελληνικό στρατό, εξετάζει από σήμερα δικαστήριο στο Μόναχο...  Η υπόθεση είχε προκαλέσει σάλο στη χώρα μας, μετά και τις κατηγορίες από μέλη του ναυτικού ότι υποβρύχια όπως ο περίφημος "Παπανικολής" παρουσίαζε μάλιστα τεχνικά προβλήματα.  Συγκεκριμένα, στο εδώλιο βρίσκονται δύο πρώην στελέχη της εταιρίας, ο ένας μέλος του διοικητικού συμβουλίου και ένας άλλος πρώην εντεταλμένος της Ferrostaal αντιμετωπίζουν την κατηγορία της δωροδοκίας ξένων αξιωματούχων για λογαριασμό της εταιρίας, προκειμένου η τελευταία να διασφαλίσει παραγγελίες για την παράδοση υποβρυχίων προς την Ελλάδα και την Πορτογαλία. Σύμφωνα με την εισαγγελία του Μονάχου, μεταξύ 2000 – 2007 δαπανήθηκαν συνολικά πάνω από 62 εκατ. ευρώ για μίζες, αναφέρει το δίκτυο Deutsche Welle. Προκειμένου να επηρεάσουν την ανάθεση της παραγγελίας "οι κατηγορούμενοι εξυπηρετήθηκαν από διάφορους μεσάζοντες και "συμβούλους", οι οποίοι ήταν εξοικειωμένοι με τις τοπικές συνήθειες και διέθεταν την απαραίτητη πρόσβαση στους αρμόδιους υψηλόβαθμους φορείς αποφάσεων για τις αναθέσεις παραγγελιών", ανέφερε η ανακοίνωση της Εισαγγελίας τον περασμένο Απρίλιο. Όπως αναφέρει το γερμανικό δίκτυο, οι κατηγορίες αφορούν και την ίδια την Ferrostaal, η οποία την εποχή που έγινε η συμφωνία με τα υποβρύχια ανήκε στην MAN. Στο μεταξύ, όμως, η Ferrostaal έχει έλθει σε συμβιβασμό με τη γερμανική δικαιοσύνη, αποδεχόμενη να καταβάλει πρόστιμο ύψους 149 εκατομμυρίων ευρώ. Η υπόθεση είχε προκαλέσει το 2009 μια διαμάχη διαρκείας μεταξύ της μητρικής τότε εταιρείας ΜΑΝ και του αραβικού επενδυτικού ομίλου IPIC, που ήθελε να εξαγοράσει τη Ferrostaal, αλλά στη συνέχεια απέσυρε το ενδιαφέρον της και τα λεφτά της. Στο μεταξύ η εταιρεία έχει πουληθεί στον εμπορικό όμιλο MPC με έδρα το Αμβούργο. Η δίκη αναμένεται να έχει μικρή διάρκεια. Η ακροαματική διαδικασία θα ολοκληρωθεί στα μέσα της επόμενης εβδομάδας

Ρωσική οργάνωση για την παρακολούθηση των εκλογών στην Ρωσία χρηματοδοτείται απο το State Depatment

Πίσω απο μάθε απελευθερωτικό, αντιδικτατορικό ή πατριωτικό κίνημα βρίσκονται ξένα συμφέροντα, τα παγκόσμια συμφέροντα του Ηγεμόνα. Το ίδιο και στην Ρωσία κατα τίς προσφατες εκλογές, όπου τα κινήματα αυτά διαπίστωσαν δήθεν παρατυπίες κ.λπ.


Μεγεθύνατε
του Εμμανουήλ Σαρίδη

Δεν είναι μόνο ο Geoffrey Παπανδρέου, που έπαιξε - με μεγάλη επιτυχία - το ρόλο του Δούρειου Ίππου για την άλωση της Ευρωζώνης απο τους χρηματοπιστωτικούς ιπποκόμους του Ηγεμόνα, αλυσοδένοντας μαζί και την Ελλάδα στο στρατόπεδο συγκεντρώσεως τους, στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Ναί, το εκάστοτε κόμμα της Δυναστείας Παπανδρέου τέθηκε απο τότε που ιδρύθηκε στην υπηρεσία του Ηγεμόνα, με την υπαγωγή της Ελλάδος στην λεγόμενη Δύση από τον πρώτο Παπανδρέου, τον εκσυγχρονισμό της, δηλαδή την διάλυση δομών και κρατικής ισχύος απο τον δεύτερο και την απώλεια της εθνικής της αυτοδιάθεσης (μέσω Μνημονίων κ.λπ.) απο τον τρίτο και φαρμακερό Παπανδρέου.

Και το κόμμα αυτό δεν καταβαράθρωσε μόνο την Ελλάδα, αλλά και χρησιμοποιείται ποικιλοτρόπως και για την ανάμειξη του Ηγεμόνα στα εσωτερικά ξένων κρατών. Έτσι μεγάλη ήταν η έκπληξή μου, όταν την βραδιά των προσφατών εκλογών είδα στην γερμανική τηλεόραση έναν αντιπρόσωπο του ΟΑΣΕ να λέει ότι οι εκλογές δεν έγιναν σωστά, υπήρξαν παρατυπίες καί άλλα τέτοια. Κάπου την ξέρω αυτή τη φάτσα, είπα μέσα μου, και ώσπου να προλάβω να σκεφθώ παραπέρα, αναρτήθηκε το όνομα του κατηγορητή: Πέτρος Ευθυμίου. Ναι, έτσι είναι αγαπητοί μου, το κοπάδι αυτό που συγκεντρώθηκε γύρω από τους Παπανδρέηδες και το ΠΑΣΟΚ τους, μπορεί για την δόξα, την ματαιοδοξία και το χρήμα να πουλήσει ακόμη και την μάνα του. Ξέρει αυτός ο αντιπρόσωπος του ΟΑΣΕ που βρίσκεται η Ρωσία; Ποιός ξέρει. Είναι όμως μια απο τις φιγούρες που χρησιμοποιεί ο Ηγεμόνας, για να δείχνει, ότι δεν είναι μόνο η περίφημη διεθνής κοινότητα, δηλαδή οι ΗΠΑ, που αποφασίζουν ποιός είναι σωστός ή όχι, ποιόν θα πρέπει να ανατρέψουμε ή πότε να ξεσηκώσουμε τον κόσμο για να αποκαθηλώσει κάποιον δικτάτορα, αλλά και άτομα με λιγότερο νιονιό, όπως ο νοτιοκορεάτης γενικός γραμματέας του ΟΗΕ, Ban Ki-moon, ή η δικαστής στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης Fatoumata Dembélé Diarra απο το Μαλί, που αποφασίζουν ποιός έκανε τα μεγαλύτερα εγκλήματα στον κόσμο. Και μην νομίζεται ότι αυτοί που εγκλημάτισαν και θα δικαστούν είναι οι ΗΠΑ ή το ΝΑΤΟ, όχι, στις περισσότρες περιπτώσεις πρόκεται για φιγούρες, που η Δύση η ίδια ξεσήκωσε ή ενέπλεξε σε πολέμους και τώρα, πάλι η Δύση με τους υποτακτικούς της, δικάζει.   

Ας παραμείνουμε στις εκλογές που έγιναν πρόσφατα στη Ρωσία. Και για τις οποίες τα μαζικά μας μέσα, εδω στη Γερμανία, δεν κουράζονται να επαναλαμβάνουν, ότι δεν έγιναν σωστά, ότι υπήρξαν πιέσεις απο δω και απο κεί και ότι πρέπει να ξαναγίνουν. Το ότι πρόκειται για σκέτη προπαγάνδα δεν χωρεί αμφιβολία. Γιατί όμως; Πρώτα, γιατί αν ύστερα απο τόση φασαρία ξαναγίνουν εκλογές, το κόμμα του Πούτιν θα χάσει ακόμη περισσότερους ψήφους, που θα πάνε στα κόμματα της αντιπολιτεύσεως και θα μπορούν έτσι να μπλοκάρουν ότι νομοσχέδιο θα φερνει για ψήφιση ο Πούτιν. Το ξέρουμε άλλωστε απο την δική μας περίοδο 2004-2009, που οτιδήποτε μεταρρυθμιστικό έφερνε ο Καραμανλής για ψήφιση, συναντούσε την λυσώδη αντίσταση του Geoffrey. Και δεύτερο, γιατί η Ρωσία με τον Πούτιν άρχισε να δυναμώνει και να μην χαίζεται πλέον επάνω της όταν ακούει ΗΠΑ, όπως επι Γκορμπατσώφ και Γιέλτσιν, που άφησαν τους εβραίους ολιγάρχες να την κατακλέψουν και σχεδόν είχε πάψει να υπάρχει. 

Στο berlin-athen.eu έχω ασχοληθεί πολλές φορές με οργανώσεις, κινήματα και μεμονομένα άτομα, που χρηματοδοτούνται γενναία για να κάνουν αντιπολίτευση Το ότι ο George Soros έχει γίνει συνώνυμο των πάσης φύσεως απελευθερωτικών, αντιδικτατορικών, πατριωτικών ή δημοκρατικών κινημάτων, είναι πλέον τοις πάσι γνωστόν. Αυτο που είναι λίγότερο γνωστο, είναι η χρηματοδότηση τέτοιων κινημάτων απο άλλες πηγές, υπουργεία εξωτερικών, μυστικές υπηρεσίες, ιδρύματα πολιτικών κομμάτων, φιλανθρωπικές οργανώσεις κ.α.π.. Απο τις ΗΠΑ, την Γερμανία, την Γαλλία και άλλες χώρες. 

Στην περίπτωση της Ρωσίας ο πόλεμος προπαγάνδας εναντίον της - και εναντίον της Κίνας, του Ιραν και της Συρίας, βρίσκεται τελευταία σε μεγάλη ένταση. Στην Ρωσία ο Ηγεμόνας φαίνεται να νοσταλγεί την χρυσή εποχή του Γκορμπατσόφ και του Γιέλτσιν, όταν οι διάφοροι ολιγάρχες σε συνεργασία μαζί του κατόρθωσαν να γίνουν κύριοι των φυσικών πόρων της χώρας - που απόκτησαν σε τιμές ευκαιρίας. Και βέβαια είναι και η στρατηγική του Πούτιν, που σε συνεργασία με την Κίνα κατόρθωσε να επανακτήσει την βιομηχανική βάση της χώρας του, που τους είναι απο καιρό τώρα ένα αγκάθι στο μάτι. Γι' αυτό και η προπαγάνδα που εξαπέλυσε μέσω ΜΜΕ και υποκινημένων κινημάτων εναντίον του Πούτιν κατα τις πρόσφατες εκλογες, έχει φτάσει στην διαπασών. 

Στην ιστοσελίδα bueso.de διαβάζω, ότι την περασμένη Παρασκευή η αγγλόφωνη ηλεκτρονική εφημερίδα Russia Today ανέφερε, ότι το U. S. State Department χρηματοδότησε μια ρωσική οργάνωση παρακολούθησης των εκλογών ονόματι GOLOS. Η Russia Today (RT) αναφέρεται σε μια είδηση που δημοσιεύθηκε στην ρωσική Life News, η οποία είχε στην κατοχή της έναν μεγάλο αριθμό απο e-mails μεταξύ της GOLOS και του U. S. State Department. Σύμφωνα με αυτά τα e-mails το U. S. State Department πλήρωνε για κάθε μία καταχώρηση για εκλογικές παρατυπίες, ανάλογα με την επιτυχία που είχε. Η GOLOS δεν είναι όμως ο ανεξάρτητος οργανισμός, που αυτοπαρουσιάζεται, αλλά χρηματοδοτείται απο τα ταμεία του State Department για να προωθεί τα αμερικανικά συμφέροντα. Ένα έγγραφο της Αμερικανικής Υπηρεσίας Διεθνούς Ανάπτυξης (USAID) προς την GOLOS περιγράφει με λεπτομέρειες, τι θα πλήρωνε η USAID για δημοσιεύματα σχετικά με παρατυπίες στις εκλογές και τι πακτωλός χρημάτων θα εισέρεε, αν οι εκλογές θα επαναλαμβάνονταν. Η Russia Today (RT) γράφει, ότι το U. S. State Department ανέφερε το ποσό των 9.000.000.000 δολαρίων που διέθεσε για τις ρωσικές εκλογές.
  
Αυτό είναι ένα επίσημο νούμερο, ο Πούτιν όμως είπε σε μια συνάντηση με το προσωπικό της εκλογικής του εκστρατείας την περασμένη Πέμπτη, ότι τα χρήματα που δίεθεσαν οι Αμερικανοί είναι πολύ περισσότερα. Και η υπουργός εξωτερικών Hilary Clinton στηρίχθηκε σε μια κριτική που έκανε για τις ρωσικές εκλογές σε μία συνάντηση του ΟΑΣΕ στο Βίλνιους στις 6 Δεκεμβρίου στις αναφορές της οργάνωσης GOLOS, χωρίς να περιμένει την επίσημη έκθεση του Γραφείου για τη Δημοκρατία και τα Ανθρώπινα Δικαιώματα ΟΑΣΕ, που ανέφεραν ότι οι εκλογές διεξήχθηκαν χωρίς παρατυπίες. Την πάτησε όμως και ο δικός μας παπαγάλος Ευθυμίου, που επανέλαβε τα ψέμματα της Χίλαρη.

Ενώ η προπαγάνδα απο τα δυτικά ΜΜΕ έδινε και έπερνε. Παράδειγμα ένα βίντεο, που έδειχνε συγκρούσεις με αστυνομικούς, φωτιές και τραυματισμούς που δήθεν έγιναν κατα τις διαδηλώσεις στην Ρωσία. Στην πραγματικότητα όμως ήταν απο διαδηλώσεις στην Αθήνα. Το βίντεο είναι απο τον FFox-News, έναν απο τους μεγαλύτερους σταθμούς προπαγάνδας των ΗΠΑ. Αυτές είναι οι ειδήσεις που μεταδίδουν, αυτά ξέρει ο κόσμος. Τα ίδια όπως στην Ελλάδα 

Για την οργάνωση GOLOS χρησιμοποιήθηκαν ορισμένα υλικά απο το 


Rubrik: False Flags/Με ψεύτικη σημαία
12.12.11
 von Εμμανουήλ Σαρίδης

On-News: Έλληνες, οι μεγάλοι χαμένοι της Ευρώπης

Πέμπτη, 15 Δεκεμβρίου 2011
Έλληνες, οι μεγάλοι χαμένοι της Ευρώπης

Είδαμε τις τσέπες και τα πορτοφόλια μας να αδειάζουν δραματικά από τα συνεχή μέτρα λιτότητας. Έτσι ήρθε και η πρωτιά ως του λαού με τις μεγαλύτερες απώλειες εισοδήματος. Στοιχεία σοκ από την Ευρωπαϊκή Στατιστική Υπηρεσία

Μία ακόμα αρνητική πρωτιά για τους Έλληνες που είδαν το εισόδημά τους να έχει υποστεί τη μεγαλύτερη πτώση στην Ευρωζώνη και γενικά την Ευρώπη των 27.

Μετά από τις συνεχείς περικοπές σε μισθούς και συντάξεις τα στοιχεία αυτά που έδωσε στη δημοσιότητα η Ευρωπαϊκή Στατιστική Υπηρεσία το μόνο σίγουρο είναι πως δεν προκαλούν έκπληξη.

Το κατά κεφαλήν Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν υπολογιζόμενο σε μονάδες αγοραστικής δύναμης (ΜΑΔ) μειώθηκε το 2010 στην Ελλάδα κατά 4 μονάδες σε σχέση με το 2009, από 94 σε 90 (Ε.Ε.=100).

Αυτή, όπως σημειώνεται στην "Ελευθεροτυπία", αποτελεί και τη μεγαλύτερη μείωση στην Ευρώπη των 17 και 27. Η κατά κεφαλήν πραγματική κατανάλωση στη χώρα μειώθηκε από 104 μονάδες σε 100.

Η Ελλάδα καταλαμβάνει την προτελευταία θέση στην παλαιά Ευρώπη των 15, με τελευταία την Πορτογαλία (80%), και τη 12η θέση στην Ευρωζώνη αμέσως μετά την Κύπρο (99%). Ο ελληνικός δείκτης απέχει κατά 10% από το μέσο κοινοτικό όρο.

Η πορεία του κατά κεφαλήν ΑΕΠ, υπολογιζόμενου σε Μονάδες Αγοραστικής Δύναμης, στην Ελλάδα έχει ως εξής: κατά την 5ετία 1995-2000 παρέμεινε αμετάβλητο στο επίπεδο του 72% του μέσου κοινοτικού.

Το 2001 ανήλθε στο 74%, το 2002 στο 78%, το 2003 στο 81%, το 2005 στο 82%, το 2006 - 2007 στο 98%, το 2008 στο 92%, το 2009 στο 94% και το 2010 στο 90%.

Είναι ενδεικτικό ότι το 2010 στην Ευρωζώνη μειώθηκε το κατά κεφαλήν εισόδημα μόνο στην Ιταλία, την Ισπανία, την Ελλάδα, τη Σλοβενία και την Κύπρο.

Αμετάβλητο παρέμεινε στην Ιρλανδία, τη Φινλανδία, τη Γαλλία, την Πορτογαλία και την Εσθονία, ενώ αυξήθηκε στις υπόλοιπες χώρες.

Το υψηλότερο κατά κεφαλήν εισόδημα στην Ευρώπη των 27 έχει το 2010 το Λουξεμβούργο (271% του μέσου κοινοτικού) και το χαμηλότερο η Βουλγαρία (44%). Στις υποψήφιες χώρες, το χαμηλότερο κατά κεφαλήν εισόδημα έχει η ΠΓΔΜ (36% του μέσου κοινοτικού).

news247.gr

On-News: Έλληνες, οι μεγάλοι χαμένοι της Ευρώπης

On-News: Έλληνες, οι μεγάλοι χαμένοι της Ευρώπης

Πέμπτη, 15 Δεκεμβρίου 2011
Έλληνες, οι μεγάλοι χαμένοι της Ευρώπης

Είδαμε τις τσέπες και τα πορτοφόλια μας να αδειάζουν δραματικά από τα συνεχή μέτρα λιτότητας. Έτσι ήρθε και η πρωτιά ως του λαού με τις μεγαλύτερες απώλειες εισοδήματος. Στοιχεία σοκ από την Ευρωπαϊκή Στατιστική Υπηρεσία

Μία ακόμα αρνητική πρωτιά για τους Έλληνες που είδαν το εισόδημά τους να έχει υποστεί τη μεγαλύτερη πτώση στην Ευρωζώνη και γενικά την Ευρώπη των 27.


Μετά από τις συνεχείς περικοπές σε μισθούς και συντάξεις τα στοιχεία αυτά που έδωσε στη δημοσιότητα η Ευρωπαϊκή Στατιστική Υπηρεσία το μόνο σίγουρο είναι πως δεν προκαλούν έκπληξη.

Το κατά κεφαλήν Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν υπολογιζόμενο σε μονάδες αγοραστικής δύναμης (ΜΑΔ) μειώθηκε το 2010 στην Ελλάδα κατά 4 μονάδες σε σχέση με το 2009, από 94 σε 90 (Ε.Ε.=100).

Αυτή, όπως σημειώνεται στην "Ελευθεροτυπία", αποτελεί και τη μεγαλύτερη μείωση στην Ευρώπη των 17 και 27. Η κατά κεφαλήν πραγματική κατανάλωση στη χώρα μειώθηκε από 104 μονάδες σε 100.

Η Ελλάδα καταλαμβάνει την προτελευταία θέση στην παλαιά Ευρώπη των 15, με τελευταία την Πορτογαλία (80%), και τη 12η θέση στην Ευρωζώνη αμέσως μετά την Κύπρο (99%). Ο ελληνικός δείκτης απέχει κατά 10% από το μέσο κοινοτικό όρο.

Η πορεία του κατά κεφαλήν ΑΕΠ, υπολογιζόμενου σε Μονάδες Αγοραστικής Δύναμης, στην Ελλάδα έχει ως εξής: κατά την 5ετία 1995-2000 παρέμεινε αμετάβλητο στο επίπεδο του 72% του μέσου κοινοτικού.

Το 2001 ανήλθε στο 74%, το 2002 στο 78%, το 2003 στο 81%, το 2005 στο 82%, το 2006 - 2007 στο 98%, το 2008 στο 92%, το 2009 στο 94% και το 2010 στο 90%.

Είναι ενδεικτικό ότι το 2010 στην Ευρωζώνη μειώθηκε το κατά κεφαλήν εισόδημα μόνο στην Ιταλία, την Ισπανία, την Ελλάδα, τη Σλοβενία και την Κύπρο.

Αμετάβλητο παρέμεινε στην Ιρλανδία, τη Φινλανδία, τη Γαλλία, την Πορτογαλία και την Εσθονία, ενώ αυξήθηκε στις υπόλοιπες χώρες.

Το υψηλότερο κατά κεφαλήν εισόδημα στην Ευρώπη των 27 έχει το 2010 το Λουξεμβούργο (271% του μέσου κοινοτικού) και το χαμηλότερο η Βουλγαρία (44%). Στις υποψήφιες χώρες, το χαμηλότερο κατά κεφαλήν εισόδημα έχει η ΠΓΔΜ (36% του μέσου κοινοτικού).

news247.gr

Την Ποινική δίωξη του Πρωθυπουργού ζητά πρώην Πρόεδρος του Αρείου Πάγου

Δεκεμβρίου 14, 2011.
Ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο του πρώην Προέδρου του Αρείου Πάγου Βασίλειου Κόκκινου, αναδημοσιεύουμε από την εφημερίδα «Αξία»: Έχει καταλυθεί η Δημοκρατία και το Σύνταγμα από την παρούσα Κυβέρνηση –
Υπογραφές 30 βουλευτών της αντιπολίτευσης είναι αρκετές, για την ποινική δίωξη του Πρωθυπουργού βάσει του Συντάγματος:

Η ΕΞΑΠΑΤΗΣΗ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΙΜΩΡΗΤΕΑ
Κατά τον Ποινικό Κώδικα (άρθρο 162), όποιος εξαπατά εκλογέα, με οποιονδήποτε τρόπο, για να μεταβάλει το εκλογικό του φρόνημα, τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι δύο ετών και με χρηματική ποινή. Ο πρωθυπουργός μας υποσχέθηκε στον ελληνικό λαό προεκλογικώς, κατά την ομιλία του στη Θεσσαλονίκη, στις αρχές Σεπτεμβρίου του 2009, ότι….υπάρχουν χρήματα και θα δώσει αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις, ανώτερες του πληθωρισμού.
Όμως αμέσως μετά τις εκλογές μείωσε μισθούς και συντάξεις, έπραξε δηλαδή το αντίθετο εκείνου που είχε υποσχεθεί. Ο αντιπρόεδρος του, για να δικαιολογήσει την εξαπάτηση του ελληνικού λαού, είπε ότι όλα τα κόμματα δεν τηρούν τις προεκλογικές τους υποσχέσεις. Άλλο είναι να προσπαθήσει ένα κόμμα να εκτελέσει το προεκλογικό του πρόγραμμα και να μην επιτύχει, και άλλο να μην επιχειρήσει καν την εφαρμογή του και από την πρώτη στιγμή να εφαρμόσει πολιτική αντίθετη του προγράμματος του.
Μετά τις εκλογές, προς δικαιολόγηση της καταφανούς εξαπατήσεως των Ελλήνων, ο πρωθυπουργός μας ισχυρίστηκε ότι δήθεν αγνοούσε την πραγματική οικονομική κατάσταση της χώρας. Ψεύδεται. Ένας πολιτικός που ήταν υπουργός όλων των κυβερνήσεων του πατρός του, εμπνευστού της υπερχρεώσεως της χώρας, όπως και των κυβερνήσεων του κ. Σημίτη, είναι αδύνατον να αγνοεί την οικονομική κατάσταση της χώρας.
Περαιτέρω, αποκαλύφθηκε πρόσφατα σε βιβλίο του πρώην υπουργού των Οικονομικών της Γερμανίας, κ. Steinmayer, ότι τον είχε ενημερώσει απολύτως για τα οικονομικά της Ελλάδος και ο κ. Παπανδρέου τού απήντησε ότι θα σκεφθεί αν θα διεκδικήσει την πρωθυπουργία. Εξάλλου, ο κ. Αλμούνια εδήλωσε ότι πολύ προ των εκλογών, είχε ενημερώσει τους αρχηγούς των δύο μεγάλων κομμάτων της Ελλάδος για την οικονομική της θέση. Το αυτό δήλωσε και ο κ. Προβόπουλος. των μηνιαίων εκθέσεων του οποίου ηδύνατο να λαμβάνει, και ελάμβανε, γνώση ο κ. Παπανδρέου.
Πέραν τούτων, ο τελευταίος, σε συνέντευξή του προς τον κ. Κούλογλου, προ των εκλογών, είχε πει ότι όποια χώρα κατέφυγε στο ΔΝΤ καταστράφηκε και ο λαός της εξαθλιώθηκε. Όμως. από πρόσφατη συνέντευξη του πρώην επικεφαλής του ΔΝΤ, κ. Στρος-Καν, έγινε παγκοσμίους γνωστό ότι ο κ. Παπανδρέου, προ των εκλογών, συζητούσε μαζί του υπογείως, για το πώς θα υπαχθεί η Ελλάδα στο ΔΝΤ.
Υπογραμμίζεται ότι ο κ. Παπανδρέου δεν έδωσε καμία πειστική εξήγηση έως σήμερα αναφορικά με τον λόγο για τον οποίο παρέλειψε να δανεισθεί, αμέσως μετά την εκλογή του, όσα ποσά χρειαζόταν η χώρα. με χαμηλά επιτόκια, όπως όφειλε να πράξει. Αντί τούτου, εδήλωνε σε διεθνή ακροατήρια, ότι ο ελληνικός λαός είναι διεφθαρμένος και η οικονομία του πνέει τα λοίσθια, έχουσα την πορεία του «Τιτανικού». Μετά τις δηλώσεις του αυτές, για τις οποίες επίσης δεν έχει δώσει καμία εξήγηση, άρχισε η αύξηση των επιτοκίων δανεισμού της Ελλάδος και έφτασαν τα spreads από 250 μονάδες σε 3.200!
Επίσης, δεν εξήγησε έως τώρα, γιατί δεν δέχθηκε το δάνειο 20 δισ. ευρώ, που του προσφέρθηκαν επιπλέον των 7 δισ. που έλαβε η χώρα, με χαμηλό επιτόκιο. Από όλα αυτά προκύπτει κραυγαλέα η προσωπική ποινική ευθύνη του κ. πρωθυπουργού. Θα έπρεπε, επομένως, σύμφωνα με το Σύνταγμα τριάντα (30) βουλευτές της αντιπολιτεύσεως, αντί να φλυαρούν ασκόπως προς παραμυθίαν του πενομένου ελληνικού λαού, να ζητήσουν με έγγραφό τους την άσκηση της νομίμου ποινικής διώξεως κατά του υπαίτιου, σύμφωνα με το Σύνταγμα.
Συγχρόνως όμως, έχει καταστεί πασιφανές ότι η κυβέρνηση, μη εφαρμόσασα το προεκλογικό της πρόγραμμα και αθετήσασα τις υποσχέσεις της προς τον λαό, αποστέρησε εαυτήν του θεμελίου του δημοκρατικού πολιτεύματος, κατ’ άρθρον 1 παρ. 2 του Συντάγματος, ήτοι της λαϊκής κυριαρχίας. Ως εκ τούτου, οι αποφάσεις της και οι νόμοι της, ιδιαιτέρως δε αυτοί περί υπερφορολογήσεως των Ελλήνων και περί εκτάκτου εισφοράς και τέλους ακινήτων, είναι αντίθετοι προς το Σύνταγμα.
Τόσο για τον ως άνω λόγο. όσο και διότι παραβιάζουν τα άρθρα του Συντάγματος 78 παρ. 2, περί απαγορεύσεως της αναδρομικής φορολογίας. 5 παρ. 10 που καθιερώνει την αρχή της συμμετοχής των πολιτών στα δημόσια βάρη αναλόγως των οικονομικών δυνάμεών των, δηλαδή των εισοδημάτων των, 4 παρ. 2, που επιβάλλει την αρχή της ίσης μεταχειρίσεως των πολιτών και 36 παρ. 1 περί παροχής εννόμου προστασίας.
Ένας πολίτης με ένα διαμέρισμα 150 τετραγωνικών και ετήσιο εισόδημα 5.000 ευρώ θα πληρώσει το ίδιο τέλος ακινήτου με εκείνον που είναι ιδιοκτήτης ομοίου ακριβώς διαμερίσματος, στην αυτή θέση, και έχει ετήσιο εισόδημα 200.000 ευρώ. Ανατίθεται η είσπραξη του τέλους τούτου στη ΔΕΗ, ενώ η Ολομέλεια του Συμβουλίου Επικρατείας έχει αποφανθεί, στην περίπτωση των παρκόμετρων του Δήμου, ότι δεν δύναται να ανατεθεί σε ανώνυμη εταιρεία εισπρακτική εξουσία του Δημοσίου.
Ο κ. Βενιζέλος χαρακτήρισε την έκτακτη φορολόγηση των ακινήτων ως τέλος, ενώ γνωρίζει ότι τούτο δεν είναι ανταποδοτικό και τα περί διασώσεως της περιουσίας των παιδιών και εγγονών μας διά της φορολογίας αυτής είναι απλώς μυθεύματα υπερβολικής φαντασίας. Καταργείται η δυνατότητα προσφυγής στη Διοικητική Δικαιοσύνη με την υποχρεωτική καταβολή του 50% της οφειλής και του δικαιώματος του εφόρου να ζητήσει τη μη αναστολή της πράξεως επιβολής φόρου.
Στον αδυνατούντα να καταβάλει το τέλος ακινήτου δεν επιβάλλεται η συνήθης συνέπεια των φορολογικών παραβάσεων, αλλά η διακοπή της παροχής του ρεύματος, με συνέπεια να κοπεί τούτο σε μια πτωχή οικογένεια της Χίου με έξι (6) παιδιά, την ώρα που κοινωνικοί φορείς ζητούν από τους Έλληνες τον περιορισμό της υπογεννητικότητας. Αλλά η σημερινή κυβέρνηση δεν ενδιαφέρεται για το μέλλον της Ελλάδος. Για αυτό και διευκολύνει και συνιστά τη μετάβαση των νέων σε άλλες χώρες για να εργασθούν. Θα μείνουν έτσι στην Ελλάδα οι γέροντες συνταξιούχοι με τη γνωστή μοίρα τους. Αυτό δεν είναι έγκλημα κατά της χώρας;
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, αντί να συνιστά επιείκεια προς τους μη έχοντες, θα έπρεπε, κατά τα άρθρα 35 παρ. 2 εδ. δ’ και 42 του Συντάγματος, να αναπέμψει στη Βουλή τους άνω αντισυνταγματικούς νόμους της κυβερνήσεως, η οποία έχει απολέσει το θεμέλιο της Δημοκρατίας, μη εφαρμόσασα το προεκλογικό πρόγραμμά της.
Ναι μεν έχει κακώς καταργηθεί το προνόμιο του ανωτάτου άρχοντος να προκηρύσσει εκλογές σε περίπτωση δυσαρμονίας μεταξύ κυβερνήσεως και λαϊκού φρονήματος, παραμένει όμως το άνω προνόμιο της αναπομπής στη Βουλή αντισυνταγματικών νομοσχεδίων. Αν αυτό δεν ασκηθεί τώρα, πότε θα εφαρμοστούν οι άνω διατάξεις;
Το κράτος στην ουσία έχει καταλυθεί. Καταλαμβάνονται τα υπουργεία από πολίτες και οι υπουργοί αναζητούν καταλλήλους χώρους για να συναντήσουν τους εκπροσώπους της τρόικας. Εμποδίζεται η λειτουργία των χειρουργείων του Αντικαρκινικού Νοσοκομείου «ΑΓΙΟΣ ΣΑΒΒΑΣ» και η Διοίκηση δεν αποτολμά να ζητήσει την επέμβαση της Εισαγγελίας. Και ο υπουργός των Οικονομικών καλεί τους Έλληνες να πληρώσουν φόρους για να καταβληθούν μισθοί και συντάξεις του Νοεμβρίου.
Ώστε το δάνειο των 110 δισ. ευρώ του Μνημονίου έγινε μόνο για να πληρωθούν οι τοκογλύφοι δανειστές μας; Και χάριν αυτών το δημόσιο χρέος μας μέσα σε δύο χρόνια έφθασε το 150% του ΑΕΠ;

Διαβάστε περισσότερα: 24ωρο: Την ποινική δίωξη του Πρωθυπουργού ζητά ο Πρόεδρος του Αρείου Πάγου http://24wro.blogspot.com/2011/10/blog-post_7841.html#ixzz1b6Cubvxh
Είμαστε η συντριπτική «Σιωπηλή Πλειοψηφία» των Ακομμάτιστων Ελλήνων Πολιτών. Οι συμμετοχές στο Κίνημα έρχονται με ραγδαίους ρυθμούς και έχουμε περάσει τα 100.000 μέλη. Πρέπει όμως να Συσπειρωθούμε ΠΟΛΥ ΠΙΟ ΓΡΗΓΟΡΑ γιατί η ημερομηνία του Πρώτου Συνεδρίου του Κινήματος πλησιάζει. Είναι η 28/29Απριλίου, 2012. Ο Στόχος είναι να περάσουμε το ένα εκατομμύριο Μέλη μέχρι τότε ώστε οι υποψήφιοί μας να εισαχθούν στη Βουλή ως «Κίνημα Εξουσίας» και όχι ως ένα άλλο μικρό Κίνημα που θα… βρυχάται μόνον! Αλλιώς δεν τροποποιείται το Σύνταγμα. Σε αυτό το Συνέδριο θα ανακοινώσουμε την έκκλησή μας να Προσελκύσουμε Νέα Άφθαρτα Πρόσωπα μέσα και έξω από την Ελλάδα που να διακρίνονται για ένα δεκαετές τουλάχιστον Ιστορικό Επιτυχιών επιβεβαιωμένους Ήθους και Παραγωγικότητας. Τους βολιδοσκοπούμε ήδη! Κάνε το δικό σου «Κλικ-Μέλους» τώρα και ζήτησε από όλους τους γνωστούς σου να κάνουν το ίδιο! Είναι ο μόνον τρόπος να τους απομακρύνουμε όλους μια για πάντα και για να Ανοικοδομήσουμε τη νέα Ελλάδα!

Τετάρτη 14 Δεκεμβρίου 2011

Έρχονται οι διαβόητες λίστες καταθετών από την Ελβετία

13 Την ολοκλήρωση της συμφωνίας με την Ελβετία για την ανταλλαγή φορολογικών στοιχείων προανήγγειλε ο υπουργός Οικονομικών Ευάγγελος Βενιζέλος.
Ο υπουργός δήλωσε χαρακτηριστικά: «Γενιές Ελλήνων ψάχνουν να βρουν τι γίνεται με τις καταθέσεις των Ελλήνων στην Ελβετία. Τώρα, επί των ημερών μου στο υπουργείο Οικονομικών, θα συναφθεί επιτέλους η συμφωνία με την Ελβετία. Είναι ζήτημα ημερών, είναι έτοιμο το σχέδιο για την υπογραφή της συμφωνίας αυτής κατά τα πρότυπα αντίστοιχων συμβάσεων που έχουν υπογράψει το Ηνωμένο Βασίλειο και η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας».

«Όσοι επί χρόνια περιμένουν να δουν πόσες είναι αυτές οι ελληνικού ενδιαφέροντος καταθέσεις στην Ελβετία θα το δουν τώρα και το Ελληνικό Δημόσιο Ταμείο θα εισπράξει ένα πολύ σημαντικό ποσοστό ως φόρο επί των κατατεθειμένων στην Ελβετία χρημάτων» δήλωσε ο κ. Βενιζέλος και διευκρίνισε: «Αρκεί βεβαίως αυτά να είναι ελληνικά, να έχουν προέλθει από την Ελλάδα και να είναι φορολογήσιμα στην Ελλάδα. Και επίσης θα δούμε μήπως εκεί υπάρχουν και ζητήματα που αφορούν το ξέπλυμα μαύρου χρήματος και εμπίπτουν στο χώρο της διεθνούς εγκληματικότητας».

Θα δημοσιοποιηθούν περιπτώσεις φοροδιαφυγής

Παραλλήλως ο υπουργός Οικονομικών διευκρίνισε τη Δευτέρα ότι οι τράπεζες απέστειλαν στοιχεία για τα εμβάσματα εξωτερικού του 2009 και του 2010 ενώ αναμένονται και τα στοιχεία του 2011.

«Αυτά τα στοιχεία είναι επεξεργασμένα με έναν πάρα πολύ απλό τρόπο. Είναι επεξεργασμένα με βάση το ύψος του ποσού, ώστε να είναι στη διάθεσή μας ας πούμε όλα τα εμβάσματα άνω του ενός εκατομμυρίου, αν θέλουμε μπορούμε να κατεβάσουμε το όριο και να έχουμε στη διάθεσή μας τα εμβάσματα άνω των 100.000 ευρώ και έχουμε και εμβάσματα τα οποία είναι πολύ υψηλότερα από ότι δικαιολογεί το δηλωμένο και φορολογούμενο εισόδημα και η δηλωμένη περιουσία» δήλωσε ο κ. Βενιζέλος.

Οι καταστάσεις είναι στη διάθεση της Βουλής και θα δημοσιοποιηθούν μόλις δοθεί άδεια από την Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα, αλλά μόνο «στο μέτρο που υπάρχει παράβαση νόμου», διευκρίνισε ο Υπουργός, διότι «μπορεί να δικαιολογούνται αυτά τα ποσά από το εισόδημα και την περιουσία». 

οικονομικά | http://tro-ma-ktiko.blogspot.com/ | 2011-12-14 04:16:03

Όταν οι κεντρικοί πυλώνες του κράτους δεν υπολογίζουν το κράτος και τους πολίτες, τί να περιμένει κανείς από τον απλό λαό;

Δευτέρα, 12 Δεκεμβρίου 2011
Όταν οι κεντρικοί πυλώνες του κράτους δεν υπολογίζουν το κράτος και τους πολίτες, τί να περιμένει κανείς από τον απλό λαό;
Δικαστές, Εισαγγελείς, Βουλευτές, Μέλη του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους: Η άσχημη πλευρά του θέματος των αποδοχών τους

Του Γιάννη Αποστολίδη
π. Δικηγόρου, Τηλ. 6932 916443


Ο ελληνικός λαός πληροφορήθηκε με οργή ότι οι συνταξιούχοι βουλευτές ζητούν αναδρομικά εκατομμυρίων ευρώ. Αν όμως ξέραμε όλη την αλήθεια για το θέμα, θα εξοργιζόμασταν όχι με τους βουλευτές αλλά με τον εαυτό μας! Θα λέγαμε, Καλά, γίνονται τόσο φοβερά και τρομερά πράγματα στη δημόσια ζωή και εγώ, ο λαός, κοιμάμαι;

Κοιμόμασταν! Μπροστά στα μάτια μας έγινε το 2006, 2008 το μεγαλύτερο αντικειμενικά σκάνδαλο από καταβολής του ελληνικού κράτους, πήραν εξτρά εντελώς παράνομα, με μία ληστρική απόφαση ενός δικαστηρίου, δύο δισεκατομμύρια ευρώ οι δικαστές (περιλαμβάνονται και οι εισαγγελείς), οι βουλευτές και τα μέλη του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, και ο λαός καμιά αντίδραση!
Διάβασε με προσοχή:


Υπάρχει στο Σύνταγμα το άρθρο 88 παρ. 2 που λέει: «Οι αποδοχές των δικαστικών λειτουργών είναι ανάλογες με το λειτούργημά τους. Τα σχετικά με τη βαθμολογική και μισθολογική τους εξέλιξη και με την κατάστασή τους γενικά καθορίζονται με ειδικούς νόμους». Τι σημαίνει και πως πρέπει να ερμηνευτεί (αν χρειάζονται ερμηνεία τα αυτονόητα!) αυτή η διάταξη; Ότι κατά τον ειδικό καθορισμό από τον νομοθέτη των αποδοχών των δικαστών, πρέπει να λαμβάνονται υπόψη οι ανάλογες συνθήκες της δουλειάς τους, η υπηρεσιακή κατάστασή τους και η ανάλογη κοινωνική αντίληψη για το υψηλό πράγματι δικαστικό λειτούργημα. Έτσι ακριβώς ερμήνευσε παλιότερα αυτή τη συνταγματική διάταξη το Συμβούλιο της Επικρατείας με την υπ΄αριθμ. 736/1953 απόφασή του. Αυτή η ερμηνεία, που θεωρεί τη διάταξη κατευθυντήριου, αν μη ευκτικού προς τον κοινό νομοθέτη χαρακτήρα, και που δεν αμφισβητήθηκε για 33 ολόκληρα χρόνια, δεν άφηνε βέβαια περιθώριο να αυξήσουν οι ίδιοι οι δικαστές, με δικαστικές αποφάσεις, τις αποδοχές τους.


Αλλά από το 1986 άρχισαν να αξιώνουν εξομοίωση των αποδοχών τους με εκείνες άλλων υψηλότερα αμοιβομένων κατηγοριών λειτουργών και υπαλλήλων, ιδίως με τους βουλευτές, τους διευθυντές γιατρούς του ΕΣΥ και τους καθηγητές πανεπιστημίων. Και το επέβαλαν με τις αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας αριθμ. 1951/1986, 400/1989, 1688/1991 και 4/1992. Πως το πέτυχαν ; Έδωσαν στην παραπάνω συνταγματική διάταξη επιτακτικό χαρακτήρα και την ερμήνευσαν ως εξής: Ότι λέγοντας το άρθρο 88 παρ. 2 του Συντάγματος ότι οι αποδοχές των δικαστών είναι ανάλογες με το λειτούργημα τους, εννοεί ότι δεν επιτρέπεται να παίρνει κανείς, ούτε στο δημόσιο τομέα ούτε στον ιδιωτικό (ναι, ούτε στον ιδιωτικό, ΣτΕ 4/1992!), αποδοχές μεγαλύτερες από τους δικαστές και ότι αν τυχόν κάποια κατηγορία εργαζομένων παίρνει μεγαλύτερες, αυτομάτως δικαιούνται αυτές τις μεγαλύτερες αποδοχές και οι δικαστές και οφείλει κάθε δικαστήριο να τις επιδικάσει! Πρόκειται βέβαια για παράλογη ερμηνεία, που όμως έγινε νομολογία και ανέβασε μισθολογικά τους δικαστές στα ύψη! Και επειδή τρώγοντας έρχεται η όρεξη, φτάσαμε στην εξής απαίσια και καταστρεπτική για τα δημόσια οικονομικά μας δικαστική εξέλιξη:


Πρόσεξε, αναγνώστη, τι έγινε:


Στην κορυφή της μισθολογικής πυραμίδας, δεύτερος μετά τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας στον ευρύ δημόσιο τομέα βρισκόταν ήδη από το 2000 ένας μετακλητός κρατικός λειτουργός, ο πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομίων (ΕΕΤΤ), μιας ανεξάρτητης αρχής, που είχε αποδοχές σχεδόν διπλάσιες από τους Προέδρους των ανωτάτων δικαστηρίων, ως κρατικό golden boy. Πρόσεξε αναγνώστη: Μέχρι το 2006 οι δικαστές, όπως σου είπα, όπου εντόπιζαν κάποια κατηγορία εργαζομένων στο κράτος και γενικά στον δημόσιο τομέα να παίρνει υψηλότερες αποδοχές, αυτοί δίκαζαν οι ίδιοι και με βάση την διεστραμμένη ερμηνεία της παραπάνω συνταγματικής διάταξης ανέβαζαν στο ίδιο ύψος και τις δικές τους αποδοχές. Αυτό έγινε με τις παραπάνω αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας. Το 2006 όμως έγινε το εξής τελείως διαφορετικό: Το Μισθοδικείο, ένα ανώτατο ειδικό δικαστήριο που ιδρύθηκε το 2002 ειδικά για τους δικαστές και συγκροτείται από τρείς ανώτατους δικαστικούς, τρείς καθηγητές πανεπιστημίου και τρείς δικηγόρους, έβγαλε την υπ΄αριθμ. 13/2006 απόφαση που λέει τα εξής: Ο πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομίων (προσοχή: Ένα άτομο δηλαδή και όχι μια κατηγορία υπαλλήλων, όπως έγινε όλες τις άλλες φορές) παίρνει σχεδόν διπλάσιες αποδοχές από τους Προέδρους των ανωτάτων δικαστηρίων. Αυτό το πράγμα, είπε το Μισθοδικείο, παραβιάζει (τάχα) το Σύνταγμα, το παραπάνω άρθρο 88 παρ. 2, (που λέει ότι οι αποδοχές των δικαστών είναι ανάλογες με το λειτούργημά τους), είναι παράνομο, είναι αντισυνταγματικό, παραβιάζει την ισοτιμία των εξουσιών, πλήττει καίρια την δικαστική ανεξαρτησία! Ας υποθέσουμε κι εμείς οι αφελείς ότι πράγματι δεν είχαμε επί χρόνια ισοτιμία των εξουσιών και ανεξάρτητους δικαστές, δηλαδή δεν είχαμε δημοκρατία, επειδή έτυχε ένας υπάλληλος, αυτό το κρατικό golden boy, ο πρόεδρος της ΕΕΤΤ να παίρνει, καλώς ή κακώς, βασιλικές αποδοχές. Τι έπρεπε να κάνει το Μισθοδικείο; Η λογική και ο νόμος, το άρθρο 38 Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, λέει ότι έπρεπε, μετά την κήρυξη ως παράνομων των αποδοχών του υπαλλήλου αυτού κατά το μέρος που υπερβαίνουν τις δικαστικές αποδοχές, να στείλει την υπόθεση στον Εισαγγελέα για να ερευνήσει την παρανομία. Αντί γι΄αυτό τι έκανε λέτε το Μισθοδικείο; Σου εφιστώ, αναγνώστη, απόλυτη προσοχή για να κατανοήσεις πλήρως τη δικαστική ακολασία που διέπραξε το κολασμένο αυτό δικαστήριο, το Μισθοδικείο, σε βάρος σου, σε βάρος όλου του δύσμοιρου λαού μας.
Άκουσε και φρίξε λοιπόν:


Η απόφαση υπ΄αριθμ. 13/2006 του Μισθοδικείου λέει ότι για να αποκατασταθεί η δικαστική ανεξαρτησία, η ισοτιμία των εξουσιών και άλλα ηχηρά παρόμοια, πρέπει αυτές τις παράνομες αποδοχές του golden boy, του προέδρου της Εθνικής Επιτροπής Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομίων, να τις πάρουν και οι Πρόεδροι των ανωτάτων δικαστηρίων και αναλογικά όλοι οι δικαστές! Δηλαδή αντί το Μισθοδικείο αυτό να κρίνει ότι πρέπει με κάποιον τρόπο να κατέβουν οι παράνομες αυτές αποδοχές του golden boy, τις έδωσε και σε 6000 δικαστές και κατά συνέπεια, με βάση κάποιες άλλες αισχρές συνταγματικές διατάξεις, που τις αναφέρω παρακάτω, στα μέλη του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους και τους βουλευτές! Σχεδόν διπλασίασε τις αποδοχές όλων αυτών, τη στιγμή που ήταν ήδη ψηλότερες από τις αποδοχές όλων των άλλων υπαλλήλων και λειτουργών του Κράτους!!! Η απόφαση αυτή πάρθηκε κατά πλειοψηφία. Μειοψήφισαν οι τρείς καθηγητές της Νομικής που μετείχαν στη σύνθεση, των οποίων η γνώμη (και η αγανάκτηση!) καταγράφεται στην απόφαση και λέει προφητικά ότι, αν το δικαστήριο δώσει αυτά τα χρήματα στους δικαστές «...κινδυνεύει να εξουθενώσει τα οικονομικά της χώρας, με συνέπεια την πρακτική αδυναμία του Κράτους να αντεπεξέλθει στις υποχρεώσεις του». Κι αυτό έγινε και το ζούμε σήμερα στο πετσί μας! Πόσα ήταν αυτά τα χρήματα; Βγαίνανε πολύ πάνω από δύο δισεκατομμύρια ευρώ, για 6000 δικαστές, ως αναδρομικά μισθολογικών διαφορών, συν τις συνεπαγόμενες αυξήσεις μέχρι του διπλασίου των ήδη παχυλότατων μισθών τους. Με βάση αυτή την απόφαση αρ. 13/2006 του Μισθοδικείου σε κάθε δικαστή αναλογούσαν μαζί με τους τόκους κατά μέσο όρο κάπου 200.000 ευρώ μόνο από αναδρομικά! Δηλαδή επειδή η πατρίδα μας είχε την στραβή τύχη να παίρνει κάποιο κρατικό golden boy, αντισυνταγματικά και παράνομα, όπως το ίδιο το Μισθοδικείο έκρινε, υψηλότατες αποδοχές, έπρεπε γι΄αυτήν την παρανομία να ...πληρώσει το κράτος στους δικαστές, τους βουλευτές και τα μέλη του ΝΣΚ πάνω από δύο δισεκατομμύρια ευρώ μόνο αναδρομικά για δήθεν μισθολογικές διαφορές και επιπλέον σχεδόν να διπλασιάσει τις ήδη κορυφαίες αποδοχές τους! Και νομίζεις αναγνώστη ότι η φρίκη τελειώνει εδώ; Γελιέσαι!


Διάβασε και αυτά:
Το Μισθοδικείο με αυτήν την κατάπτυστη, την αισχρή αριθμ. 13/2006 απόφασή του, λέει τα εξής: Ότι αφού ο νομοθέτης (δηλαδή η Βουλή και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, δι΄εξουσιοδοτήσεως στους υπουργούς Οικονομικών και Μεταφορών - Επικοινωνιών) έδωσε τόσο υψηλές αποδοχές στον πρόεδρο της Εθνικής Επιτροπής Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομίων, στο κρατικό golden boy, έπρεπε να τις δώσει και στους δικαστές, κατά την αυθαίρετη ερμηνεία του άρθρου 88 παρ. 2 Συντ., για να αποκατασταθεί η ισοτιμία των εξουσιών και η δικαστική ανεξαρτησία (δηλαδή η ίδια η δημοκρατία μας!) και μη δίνοντας αυτή την αύξηση, τα νομοθετικά όργανα του Κράτους, η Βουλή και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, έχουν υποπέσει σε αδικοπραξία, περίπου εγκλημάτισαν, για να το πούμε απλά, με ζημιωθέντα θύματά τους όχι, όπως θα νόμιζε κανείς, τον λαό (που υποτίθεται ότι μετά το καίριο πλήγμα κατά της δικαστικής ανεξαρτησίας, που κατέφερε ο νομοθέτης καθορίζοντας πανύψηλες τις αποδοχές του προέδρου ΕΕΤΤ, στερήθηκε αυτός ο λαός ένα μέγιστο αγαθό, να δικάζεται δηλαδή από ανεξάρτητους δικαστές), αλλά τους ίδιους του δικαστές, τους οποίους πρέπει το κράτος να τους αποζημιώσει κατά το άρθρο 105 του Αστικού Κώδικα, που λέει ότι το Δημόσιο ευθύνεται για κάθε ζημία που προκαλούν τα όργανά του! Δηλαδή για να καταλάβεις καλύτερα, αναγνώστη (και στο εξηγώ πάλι όχι επειδή δεν έχεις μυαλό να καταλάβεις αλλά επειδή δεν το χωράει ο νούς σου), το Μισθοδικείο είπε τα εξής: Παράνομα και αντισυνταγματικά, κατά παράβαση του άρθρου 82 παρ. 2 Συντ., η Βουλή και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, τα νομοθετικά όργανα, έδωσαν στον πρόεδρο της Εθνικής Επιτροπής Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομίων πανύψηλες αποδοχές, διπλάσιες από τις δικαστικές. Και για να εξαλειφθεί αυτή η παρανομία, θα έπρεπε να δώσουν τις ίδιες παράνομες αποδοχές και στους δικαστές!!!, να πολλαπλασιάσουν δηλαδή εκθετικά την παρανομία! Και επειδή δεν το έκαναν αυτό, παρανόμησαν (!) και γι΄αυτή την παρανομία, γι΄αυτήν την αδικοπραξία, οφείλει το Κράτος να αποζημιώσει τους δικαστές με το ισόποσο των μισθολογικών διαφορών τους για όλα τα επίδικα χρόνια, και πρέπει το δικαστήριο να επιδικάσει τις αποζημιώσεις! Όσο και αν σου φαίνεται απίστευτο αναγνώστη, είναι δυστυχώς γεγονός ότι αυτό το διεντέρευμα το περιέχει η απόφαση του Μισθοδικείου ως θεμελιώδη νομική σκέψη του! Φρίκη! Δηλαδή κατά το Μισθοδικείο η χειρότερη μορφή παρανομίας, η αντισυνταγματικότητα, πατάσσεται με την εξάπλωσή της διά δικαστικής αποφάσεως! Τι κι αν το άρθρο 93 του Συντάγματος απαγορεύει την εφαρμογή από κάθε δικαστήριο αντισυνταγματικού νόμου; Το έγραψε στα παλιά της τα παπούτσια η πλειοψηφία του Μισθοδικείου. Ο Άρειος Πάγος σε απόφασή του (αριθ. 1589/2006 που εκδόθηκε λίγο πριν βγεί η φρικτή αυτή απόφαση του Μισθοδικείου) επί άλλου θέματος αλλά για τον ίδιο νομικό λόγο είπε ότι απαγορεύεται η «ισότητα της παρανομίας», δηλαδή είπε ότι αν κάποιος απολαμβάνει κάποιο παράνομο ως αντισυνταγματικό προνόμιο και η υπόθεση φτάσει στα δικαστήρια με αίτημα κάποιου τρίτου να εφαρμοστεί το προνόμιο, για λόγους ισότητας, και σ΄αυτόν, που τελεί στις ίδιες συνθήκες, δεν επιτρέπεται αυτό το αντισυνταγματικό προνόμιο να το εφαρμόσει το δικαστήριο και σε άλλες περιπτώσεις (και προσοχή, αναγνώστη, μην συγχέεις την περίπτωση αντισυνταγματικής παρανομίας με την παρανομία εκείνη που συνίσταται μόνο στην παραβίαση του ίδιου του άρθρου 4 του Συντάγματος περί ισότητος των ελλήνων, όταν δηλαδή ο νόμος καθ΄εαυτόν δεν είναι αντισυνταγματικός αλλά ρυθμίζει άνισα τα δικαιώματα προσώπων που τελούν στις ίδιες συνθήκες, οπότε χωρεί δικαστικό αίτημα για εξίσωση από όποιον υφίσταται την άνιση μεταχείριση).


Αυτή η απόφαση του Αρείου Πάγου (αριθ. 1589/2006) τινάζει και αναδρομικά στον αέρα το σύστημα των δικαστικών και βουλευτικών αποδοχών! Δεν έπρεπε να τη λάβει υπόψη το Μισθοδικείο; Δεν έπρεπε να πει στους ενάγοντες δικαστές ότι, κύριοι, εσείς ζητώντας εξίσωση με τις παράνομες, ως αντισυνταγματικές, αποδοχές του προέδρου ΕΕΤΤ ζητάτε «εξίσωση στην παρανομία»; Το Μισθοδικείο όμως έκανε το εντελώς αντίθετο: Το παράνομο και αντισυνταγματικό, κατά την κρίση αυτού του ιδίου, μισθολογικό υπερπρονόμιο του ανωτέρω κρατικού golden boy το έδωσε και σε όλους τους 6.000 δικαστές! Πάρε όμως αμέσως ένα χαπάκι κατά της ναυτίας, αναγνώστη, γιατί θα ζαλιστείς με τα εξής: Το Μισθοδικείο με την υπ΄αριθμ. 13/2006 απόφασή του διπλασίασε τις ήδη υψηλότατες αποδοχές των δικαστών, και πρώτα πρώτα του Προέδρου του Αρείου Πάγου. Πρόεδρος αυτού του Μισθοδικείου ήταν ο ίδιος ο τότε Πρόεδρος του Αρείου Πάγου! Δικηγόροι του Κράτους σ΄αυτή τη δίκη ήταν κάποια μέλη του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, που είχαν τεράστιο συμφέρον να...χάσει τη δίκη το Κράτος, να κερδίσουν οι δικαστές, διότι σύμφωνα με μια αισχρή διάταξη που μπήκε σαν τσόντα στο Σύνταγμα, το άρθρο 100Α, τα μέλη του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους παίρνουν αποδοχές ίδιες με τους δικαστές! Είναι εικόνα δικαιοσύνης αυτή ή θυμίζει ανοιχτοσκέλα, πρόθυμη να κάνει τα γούστα του οποιουδήποτε;


Γίνονται τέτοια πράγματα σε άλλη χώρα;


Πάρε όμως και άλλο χαπάκι, δύστυχε έλληνα, δύστυχε αναγνώστη, διότι θα ταραχθείς και με τα εξής. Κατά το Σύνταγμα (άρθρο 111 παρ. 2 που διατηρεί την ισχύ του Ζ/1975 ψηφίσματος, το οποίο διατηρεί σε ισχύ την από 22.12.1964 σχετική απόφαση της Ολομέλειας της Βουλής) η βουλευτική αποζημίωση εξισώνεται με τις αποδοχές του Προέδρου του Αρείου Πάγου. Αυτή η ρύθμιση έγινε το 1964 από τον Γεώργιο Παπανδρέου, το Γέρο της Δημοκρατίας…, ο οποίος παράλληλα είχε διπλασιάσει τους δικαστικούς μισθούς- και ας μην αναλογιστούμε γιατί τα έκανε όλα αυτά τα φαύλα ο σχωρεμένος…. Λοιπόν, η κατάπτυστη απόφαση αριθμ. 13/2006 του Μισθοδικείου στηρίχθηκε, όπως προανέφερα, στο σκεπτικό ότι παρανόμησαν οι βουλευτές με το να μην αυξήσουν τις αποδοχές των δικαστών. Αυξάνει, κατόπιν αυτής της παρανομίας, διπλασιάζει τις αποδοχές όλων των δικαστών και πρώτα πρώτα του Προέδρου του Αρείου Πάγου και αυτομάτως διπλασιάζονται, αφού εξισώνονται κατά το Σύνταγμα, και οι αποδοχές αυτών που παρανόμησαν, δηλαδή των βουλευτών!!! Πρόκειται για τα ποσά που είχαν μεταμορφωθεί σε «έκτακτη παροχή» στους δικαστές και σε 80% αύξηση και όπως μάθαμε πρόσφατα ζητούν ως αναδρομικά οι μισθολογικά ωφελούμενοι λόγω εξίσωσης συνταξιούχοι βουλευτές. Δηλαδή η αδικοπραξία - κατά την κρίση του ίδιου του Μισθοδικείου - της Βουλής, των βουλευτών, διπλασίασε τις αποδοχές των ίδιων των βουλευτών!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! (Βάλε κι άλλα θαυμαστικά, αναγνώστη, και ψάξε να βρείς που πήγε η βασική νομική αρχή που λέει ότι, ο εξ οικείου πταίσματος ζημιούμενος ού δοκεί ζημιούσθαι).


Τώρα σταμάτα, αναγνώστη, να παίρνεις χαπάκια για ν΄αναποφύγεις την ναυτία. Δεν οφελούν, δεν την αποφεύγεις με τίποτε. Διάβαζε αν αντέχεις: Λένε οι βουλευτές, λένε οι δικαστές, λένε οι πάντες, νομίζει και ο ίδιος ο απληροφόρητος λαός (δυστυχώς και η νομική επιστήμη δεν ασχολήθηκε επαρκώς με το θέμα και το μόνο που γράφτηκε ήταν μια στατιστικού και συγκριτικού περισσότερο περιεχομένου μελέτη ενός δικαστή, καθώς επίσης και μια μονογραφία σε νομικό περιοδικό από τον ίδιο τον δικηγόρο εισηγητή της εν θέματι απόφασης, η οποία μονογραφία έχει μεν μεθοδολογική πληρότητα – αν και παραλείπει να πεί το κρίσιμης σημασίας γεγονός ότι από το 1952 μέχρι το 1986 η νομολογία του ΣτΕ θεωρούσε τη διάταξη του άρθρου 82 παρ. 2 Συντ. κατευθυντήρια και όχι επιτακτική και έτσι δεν επέτρεπε δικαστική αυθαιρεσία - αλλά από πλευράς ουσίας είναι απολύτως κενή!) λένε λοιπόν οι πάντες ότι για το θέμα υπάρχει δεδικασμένο, αφού έχουμε αμετάκλητη μάλιστα και όχι απλώς τελεσίδικη δικαστική απόφαση του Μισθοδικείου, που επιβάλλει όλη αυτή τη φρίκη, τις αυξήσεις των δικαστικών αποδοχών και κατά συνέπεια τις αυξήσεις των βουλευτικών αποδοχών. Ψέμα! Χυδαίο ψέμα! Κανένα δεδικασμένο δεν υπάρχει! Ποια είναι η πραγματικότητα;


Διάβαζε και κοίτα πως σε κοροϊδεύουν, αναγνώστη:


Κατ΄αρχήν η υπ΄αριθμ. 13/2006 αμετάκλητη απόφαση του Μισθοδικείου που δίνει τα δισεκατομμύρια ευρώ στους δικαστές, κατά συνέπεια και στα μέλη του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους και στους βουλευτές, επέλυσε, όπως επέλυσε, νομικό και όχι πραγματικό ζήτημα και επομένως, όπως ξέρουν οι νομικοί, δεν πρόκειται περί κατά κυριολεξία δεδικασμένου. Κατά δεύτερον, η απόφαση αυτή εκδόθηκε, πρόσεξε αναγνώστη, στις 7.11.2006. Αλλά στις 5.12.2006, δηλαδή σ΄ένα μήνα, εκδόθηκε από το ίδιο δικαστήριο, το Μισθοδικείο, αντίθετη αμετάκλητη απόφαση, η αριθμ. 17/2006, που δεν δίνει τσακιστή δεκάρα στους δικαστές! Σ΄αυτή την απόφαση το ίδιο δικαστήριο, με άλλη σύνθεση, αποδέχθηκε κατά πλειοψηφία την δίκαιη και σωστή νομικά και πραγματολογικά άποψη που είχε μειοψηφήσει στην αριθμ. 13/2006 απόφαση! Και επειδή στις σημερινές συνθήκες τυχεροί είναι οι τρελοί, εύχομαι ολόψυχα να τρελαθείς, αναγνώστη, μ΄αυτό που θα διαβάσεις: Σου είπα ότι στις 5.12.2006 εκδόθηκε η αριθμ. 17/2006 απόφαση του Μισθοδικείου που, αντίθετα με την αριθμ. 13/2006 απόφαση, λέει ότι δεν δικαιούνται τα δισεκατομμύρια οι δικαστές. Την ίδια όμως μέρα, 5.12.2006, σε μισή ώρα, εκδόθηκε μια άλλη, η αριθμ. 23/2006 απόφαση του ίδιου του Μισθοδικείου που αντιστρέφει πάλι τα πράγματα, ταυτίζεται με την αριθμ. 13/2006 απόφαση και ξαναδίνει στους δικαστές δισεκατομμύρια!!! Δηλαδή σε μισή ώρα παίχτηκαν και χάθηκαν στο βρωμερό καζίνο ενός ανωτάτου δικαστηρίου, του Μισθοδικείου, στις πλάτες του έλληνα φορολογούμενου δισεκατομμύρια ευρώ! Από την εποχή που οι πρωτόγονοι άνθρωποι μαζεύονταν σε κάποια σπηλιά και ο φύλαρχος «δίκαζε» τους ημιάγριους, από τότε μέχρι τις 5.12.2006 δεν εκδόθηκαν ποτέ και πουθενά την ίδια μέρα για το ίδιο ακριβώς νομικό θέμα δύο αντίθετες αποφάσεις του ίδιου ανώτατου δικαστηρίου! Αυτό έγινε μόνο στις 5.12.2006, στο Μισθοδικείο!


Η ελληνική δικαιοσύνη στην πιο ελεεινή στιγμή της ιστορίας της!


Ρωτώ: Ποιο δεδικασμένο δημιουργείται, βρε άθλιοι, και ποιο νομικό ζήτημα επιλύεται και ποια νομολογία δημιουργείται από δύο αντιφατικές αμετάκλητες αποφάσεις ανωτάτου δικαστηρίου που εκδίδονται την ίδια μέρα; Η απάντηση είναι : Κανένα! Βάλτε τα αν θέλετε με τον συντακτικό νομοθέτη που δεν πρόβλεψε μηχανισμό άρσης τέτοιας αντίφασης (όπως προβλέπεται από το άρθρο 100 Συντ. στην περίπτωση αντιφατικών αποφάσεων μεταξύ ανωτάτων δικαστηρίων οπότε το λόγο έχει αμετακλήτως το Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο) αλλά μην λέτε στον δύστυχο λαό ότι, τι να κάνουμε, υπάρχει δεδικασμένο και πρέπει να τα σκάσουμε σε δικαστές, βουλευτές και μέλη του ΝΣΚ.


Πάντως η τότε κυβέρνηση τρόμαξε ή έκανε πως τρόμαξε το φανταστικό δεδικασμένο και υποχωρώντας στις ιταμές αξιώσεις των δικαστών, τους έδωσε με Κοινή Υπουργική Απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Δικαιοσύνης (ΚΥΑ 2/1601/022/30.1.2008, υπογραμμένη και δημοσιευμένη στο ΦΕΚ δύο φορές, σε δύο διαφορετικές ημερομηνίες!, απίστευτο, με τον ίδιο αριθμό!, απίστευτο, αλλά με παραλλαγμένο περιεχόμενο!, απίστευτο!!!, ρεζιλίκια πράγματα...) έδωσε, λέω, η Κυβέρνηση στους δικαστές δήθεν ως «έκτακτη παροχή», έτσι την ονόμασε, 830.000.000 ευρώ που γράφτηκαν στους προϋπολογισμούς των ετών 2008, 2009, 2010, 2011, ουσιαστικά για να καλυφθούν οι αισχρά επιδικασθείσες αναδρομικές μισθολογικές δήθεν διαφορές τους (αυτό δεν το λέει η ΚΥΑ, το ομολογεί όμως ξεδιάντροπα το Ελεγκτικό Συνέδριο στην υπ΄αριθ. ΟλΕΣ 2078/2010 απόφασή του) και μάλιστα αυτή η ΚΥΑ, λόγω ιδίως της νομοτεχνικής αθλιότητάς της, αφήνει περιθώριο στους δικαστές να διεκδικήσουν και τα αναδρομικά και την «έκτακτη παροχή», σύμφωνα με την νομολογία των αριθ. 890/1956 και 1525/1966 αποφάσεων του Συμβουλίου της Επικρατείας, διότι τους έβαλε μεν η ΚΥΑ τους δικαστές να υπογράψουν υπεύθυνη δήλωση (τι ξεφτίλα!) ότι παραιτούνται από έστω και επιδικασθέντα (!) αναδρομικά, αλλά η νομολογία αυτή του ΣτΕ λέει ότι η παραίτηση αυτή είναι άκυρη!


Επί πλέον με τροπολογία στο νόμο 3691/2008 για τη νομιμοποίηση μαύρου χρήματος έδωσε η τότε Κυβέρνηση στους δικαστές αύξηση περίπου 80%, και άρα από σπόντα (με το Ζ ψήφισμα και με τα άρθρα 111 παρ. 2 και 100Α του Συντάγματος) ίδια αύξηση στους βουλευτές και τα μέλη του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους. «Έκτακτη παροχή» 830.000.000 ευρώ στους δικαστές συν αύξηση 80% των αποδοχών τους με 195.000.000 ευρώ γραμμένα στους ετήσιους προϋπολογισμούς, συν ανάλογες αυξήσεις, κατ΄επίπτωση, των αποδοχών των βουλευτών και των μελών του ΝΣΚ, ίσον το λιγότερο δύο δισεκατομμύρια ευρώ για τα παραπάνω χρόνια, πέρα και πάνω, όπως είπα, από τις ήδη παχυλότατες αποδοχές όλων αυτών! Αίσχος! Και μια σοβαρότατη παρενέργεια: Επειδή η Πολιτεία φοβήθηκε το μάτι της τους δικαστές, ψήφισε με τον ίδιο παραπάνω νόμο 3691/2008, άρθρο 57, ότι στο εξής απαγορεύεται να παίρνει κάποιος στον ευρύ δημόσιο τομέα αποδοχές μεγαλύτερες από του Προέδρου του Αρείου Πάγου, διότι σου λέει θα έρθουν οι δικαστές και θα ζητήσουν νέα εξίσωση! Αυτός ο περιορισμός όμως έχει τη σοβαρότατη συνέπεια να μην μπορεί το Κράτος και όλος ο δημόσιος τομέας να ψωνίσει από τη διεθνή αγορά τις υπηρεσίες ικανών τεχνοκρατών, που φυσικά χρυσοπληρώνονται. Αλλά εδώ θα βάλω εγώ και το εξής προβοκατόρικο ζήτημα: Τι θα γίνει αν παρόλα αυτά δοθούν σε κάποιο πρόεδρο ανεξάρτητης αρχής ή ΔΕΚΟ αποδοχές υψηλότερες από του Προέδρου του Αρείου Πάγου, κατά παράβαση του άρθρου 57 Ν. 3691/2008; Η δική σου λογική απάντηση, αναγνώστη, είναι ότι η αρμόδια Αρχή θα απορρίψει τον σχετικό χρηματικό κατάλογο, δεν θα πληρώσει. Η λογική όμως του Μισθοδικείου λέει ότι αυτή η παρανομία θα συνιστά και παραβίαση του άρθρου 82 παρ. 2 του Συντάγματος, θα πλήττεται έτσι καίρια η δικαστική ανεξαρτησία, η ισοτιμία των εξουσιών, η ίδια η δημοκρατία μας, χαμός, και για την αποκατάσταση της συνταγματικής τάξης θα πρέπει αυτή η παρανομία να… εξαπλωθεί ιλιγγιωδώς, να δοθούν οι ίδιες αποδοχές και στους δικαστές, επομένως και στους βουλευτές και τα μέλη του ΝΣΚ! Και αφού δοθούν, αυτομάτως θα… νομιμοποιηθούν και οι παράνομες αποδοχές του προέδρου της ανεξάρτητης αρχής ή της ΔΕΚΟ, αφού πλέον θα είναι ίσες με εκείνες του Προέδρου του Αρείου Πάγου! Δηλαδή από τον νόμο στην παρανομία και από την παρανομία στον νόμο! Καταλαβαίνεις, αναγνώστη, πόσο τερατώδης και φαυλοκυκλική γίνεται η λογική της αριθ. 13/2006 αποφάσεως του Μισθοδικείου που μοίρασε τα δισεκατομμύρια στους δικαστές, στους βουλευτές και τα μέλη του ΝΣΚ; Με τέτοιες λογικές φτάσαμε στην χρεοκοπία! Τουλάχιστον ας ορθοφρονίσουμε για το μέλλον… Διότι επιτέλους μ΄εμάς ό,τι έγινε έγινε. Ας προσέξουμε τουλάχιστον για την νέα γενιά, γιατί αν εξακολουθήσουμε τέτοια αίσχη θα καταστρέψουμε την ζωή της, και αυτή θα μας καταστρέψει τον θάνατο - θα έρχεται και θα φτύνει στους τάφους μας.


Αναγνώστη, και κατά το Σύνταγμα, άρθρο 25, και κατά το νόμο, άρθρο 281 Αστικού Κώδικα, απαγορεύεται η καταχρηστική άσκηση δικαιώματος. Δηλαδή, δεν μπορείς κάποιο υπαρκτό δικαίωμα σου να το ασκήσεις, αν αυτή η άσκησή του υπερβαίνει προφανώς τα όρια της καλής πίστης, των χρηστών ηθών και τον οικονομικό και κοινωνικό σκοπό του δικαιώματος. Αν γίνουν δεκτά από ένα δικαστήριο, αν αποδειχθούν δηλαδή, γεγονότα που κατά καλόπιστη και ηθική κρίση, προσβλέποντας και στο οικονομικά και κοινωνικά δέον, συνιστούν κατάχρηση δικαιώματος, τότε η αγωγή του δικαιωματούχου απορρίπτεται. Στην προκειμένη περίπτωση δεν υπάρχει τίποτε πιο αντίθετο στην καλή πίστη, τίποτε πιο αντίθετο στα χρηστά ήθη, τίποτε πιο καταστρεπτικό οικονομικά, τίποτε πιο αντικοινωνικό από το να παίρνεις τις παράνομες και αντισυνταγματικές αποδοχές ενός ατόμου, ενός golden boy, και να τις επεκτείνεις σε όλους τους δικαστές, σε όλους τους βουλευτές, σε όλα τα μέλη του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους και να διπλασιάζεις τις αποδοχές όλων αυτών, όταν μάλιστα ήδη βρισκότανε όλοι αυτοί στην κορυφή της μισθολογικής πυραμίδας!


Έπρεπε λοιπόν το Μισθοδικείο, ακόμα και μετά την άθλια και αντιεπιστημονική παραδοχή των δικαιωμάτων των δικαστών, έπρεπε εφαρμόζοντας τα άρθρα 25 Συντ και 281 ΑΚ, αφού συνέτρεχαν όλοι οι παραπάνω όροι, να κρίνει και αυτεπαγγέλτως, αφού γνώριζε τα γεγονότα που επέβαλαν την εφαρμογή, ότι η άσκηση αυτών των δικαιωμάτων είναι καταχρηστική και ν΄απορρίψει τις αγωγές τους. Δεν το έκανε. Και το χειρότερο: Δεν προέβαλε το Δημόσιο τέτοια ένσταση! Φοβερό! Τρομερό! Αν ασκούσε ένσταση καταχρηστικής ασκήσεως δικαιώματος το Δημόσιο και την απέρριπτε το Μισθοδικείο, σίγουρα θα ξέσκιζαν όλοι οι νομικοί τα πτυχία τους, από ντροπή. Γιατί λοιπόν οι δικηγόροι του Δημοσίου, δηλαδή τα μέλη του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, δεν πρόβαλαν στο Μισθοδικείο αυτήν την ένσταση; Δεν ξέρω. Εκείνο που ξέρω είναι ότι είχαν, όπως είπα, τεράστιο συμφέρον να χάσει το Δημόσιο, να κερδίσουν τη δίκη οι δικαστές, να διπλασιαστούν οι αποδοχές τους και κατά συνέπεια, κατά το άρθρο 100 Α Συντ, να διπλασιαστούν και οι αποδοχές των ίδιων των μελών του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους.
Από όπου και αν πιάσεις την επίμαχη ληστρική απόφαση του Μισθοδικείου η βρωμιά της είναι ανυπόφορη. Διότι όποιος έμαθε νομικά σε πανεπιστήμιο και όχι σε αχούρι ευλόγως διερωτάται : Το Μισθοδικείο έκρινε (αισχρά) ότι η εξίσωση των αποδοχών των δικαστών προς εκείνες του μοιραίου golden boy, του προέδρου της ΕΕΤΤ, επιβάλλεται (τάχα) ευθέως από το Σύνταγμα, το άρθρο 88 παρ. 2, και άρα, κατά λογική συνέπεια, η καταβολή τους ήταν υπόθεση διατάκτου και όχι νομοθέτου. Γιατί λοιπόν έκρινε ως αδικοπραξία την παράλειψη του νομοθέτου να θέσει κάποιον νόμο περιττό, ίσως απλώς διευθετικό ήδη γεγενημένων (υποτίθεται) δικαιωμάτων; Βέβαια υπάρχει κάποιο δυσάρεστο προηγούμενο που ήθελαν να αποφύγουν οι δικαστές: Διότι κάποιους αυθαίρετους χρηματικούς καταλόγους που συνέταξαν άλλοτε οι δικαστές στη βάση δήθεν ευθέως στο Σύνταγμα εδραζομένου μισθολογικού δικαιώματός τους, απέρριψε εν ψυχρώ ο στιβαρός Αλέκος Παπαδόπουλος, Υπουργός κάποτε Οικονομικών, και δεν υποχώρησε ούτε όταν ο Εισαγγελέας Εφετών διέταξε (άκουσον, άκουσον!) τη σύλληψη της προϊσταμένης Δ.Ο.Υ Πειραιώς που, εκτελώντας εντολή του άξιου Υπουργού, αρνήθηκε να πληρώσει…


Αναγνώστη, τι έπρεπε να κάνει τότε, το 2006, η αγαθιάρα Κυβέρνηση Καραμανλή μόλις βγήκε αυτή η αισχρή απόφαση του Μισθοδικείου; Να σημειώσω ότι ο ίδιος ο Καραμανλής από τις αρχές ήδη του 2006 είδε τον κίνδυνο από τέτοιες δικαστικές αποφάσεις και μίλησε σχετικά στην Κοινοβουλευτική ομάδα της ΝΔ, αλλά δεν έγινε τίποτε… Τι έπρεπε όμως να γίνει αν η Κυβέρνηση ήξερε και είχε τη θέληση και το σθένος να κυβερνήσει; Έπρεπε αμέσως, αστραπιαία και δυναμικά να εκδοθεί καταλογιστική πράξη κατά του golden boy, του προέδρου της Εθνικής Επιτροπής Τηλεπικοινωνικών και Ταχυδρομίων, στην εξής βάση : Αφού ένα ανώτατο δικαστήριο, το Μισθοδικείο, έκρινε παράνομες και αντισυνταγματικές τις αποδοχές του κατά το ποσό που υπερβαίνουν τις αποδοχές των Προέδρων των ανωτάτων δικαστηρίων, καταλογίζω το υπερβάλον και διατάζω την επιστροφή του, καταλύοντας έτσι τη βάση της απαιτήσεως των δικαστών! Οπότε προκαλώντας το ίδιο το Κράτος παλινδικία (με κατάλληλη χρήση ενδίκων μέσων, όπως αναψηλάφιση των σχετικών δικών καθώς και ανακοπές κατά των απαιτήσεων για οψιγενή λόγο στο στάδιο της εκτέλεσης, κατ΄εφαρμογή και του αξιώματος sublata causa, tollitur effectus, αιρομένης της αιτίας αίρεται το αποτέλεσμα) θα κέρδιζε το Κράτος τις νέες δίκες και οι δικαστές θα έχασκαν περιμένοντας ματαίως τα αισχρώς επιδικασθέντα αρχικά δισεκατομμύρια ευρώ!


Αντί γι΄αυτό η τότε Κυβέρνηση τα χάρισε τα δισεκατομμύρια στους δικαστές και στους μισθολογικά αρκαντάσηδες αυτών, στα μέλη του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους και τους βουλευτές... Και μου έρχεται, ρε παιδιά, στο νού ένα περιστατικό που συνέβη στην αρχαία Αθήνα και το αναφέρει ο Στοβαίος: «Δημοκράτης ιδών κλέπτην υπό των ένδεκα απαγόμενον, Άθλιε, έφη, τι γαρ τα μικρά έκλεπτες αλλ΄ού τα μεγάλα, ίνα και εσύ άλλους απήγες!» Δηλαδή, Κάποιος ονόματι Δημοκράτης βλέποντας έναν κλέφτη να τον πηγαίνουν φυλακή οι έντεκα (δεσμοφύλακες), Ρε μαλάκα, του είπε, γιατί έκλεβες τα «μικρά», ψιλοπράγματα, και όχι «τα μεγάλα», τα δισεκατομμύρια, για να πήγαινες εσύ τους άλλους φυλακή, αφού τότε θα ήσουν εσύ νομοθέτης και δικαστής!


Νομικά και ουσιαστικά θεμελιώνεται και αποδεικνύεται το εξής απίστευτο: Ότι οι αποδοχές των λειτουργών των δύο τρίτων της κρατικής εξουσίας, της νομοθετικής και της δικαστικής (η άλλη είναι η εκτελεστική) διαμορφώθηκαν με μια ληστρική δικαστική απόφαση που καταλόγισε δήθεν αδικοπραξία στα νομοθετικά όργανα της δημοκρατίας μας: Είναι η αριθμ. 13/2006 απόφαση του δικαστηρίου του άρθρου 88 παρ. 2 του Συντάγματος, του λεγόμενου Μισθοδικείου!...Αυτό είναι τρελό, είναι απίστευτο! Είναι το μεγαλύτερο, το πιο αδιανόητο σκάνδαλο! Και με ζώνουν φίδια, κροταλίες και βόες, ότι σ΄αυτό το σκάνδαλο βρίσκεται η βαθύτερη ρίζα όλων των σκανδάλων, από το Βατοπέδι μέχρι την παρακολούθηση των τηλεφώνων όλης της πολιτικής – και όχι μόνο – ηγεσίας της χώρας μας. Και ότι αυτά τα δισεκατομμύρια, των δικαστών, των βουλευτών, των μελών του ΝΣΚ, λόγω της εγγραφής τους στους πιο κρίσιμους προϋπολογισμούς των ετών 2008 μέχρι 2011, ήταν η μοιραία ποσότητα που έκανε το ποτήρι της χρεοκοπίας να ξεχειλίσει!


Πρόσεξε και αυτά, αναγνώστη. Το Μισθοδικείο καταλόγισε, όπως προανέφερα, αδικοπραξία (παράλειψη εξομοιώσεις των δικαστικών αποδοχών προς εκείνες του προέδρου της ΕΕΤΤ) στον νομοθέτη, του οποίου η έννοια συγκροτείται, κατά το άρθρο 26 του Συντάγματος, από την Βουλή και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Και θα έλεγε κάποιος ανόητος ότι η εν προκειμένω αδικοπραξία έχει τυπικό χαρακτήρα. Αλλά αυτή η «τυπική» αδικοπραξία του Προέδρου της Δημοκρατίας είχε το ουσιαστικότατο αποτέλεσμα ότι διπλασίασε τη χορηγία του, αφού κατά τον Ν. 565/1977 αυτή η χορηγία ανέρχεται στο 5πλάσιο της βουλευτικής αποζημίωσης, που, κατά τ΄ανωτέρω, διπλασιάζεται με τον διπλασιασμό των αποδοχών του Προέδρου του Αρείου Πάγου από το Μισθοδικείο! Καταλαβαίνεις αναγνώστη, πόσο βαριά είναι η προσβολή κατά του προσώπου του σεβαστού Προέδρου, να του καταλογίζεις αδικοπραξία και να τον… αμείβεις γι΄αυτήν με διπλασιασμό των αποδοχών του! Αλλά και οι αποδοχές του Πρωθυπουργού και των Υπουργών έχουν βάση υπολογισμού την (διπλασιασθείσα) βουλευτική αποζημίωση! Δηλαδή, αναγνώστη, το λατρευτό μας Μισθοδικείο, σε καιρό έσχατου δημοσιονομικού κινδύνου της χώρας μας διπλασίασε τις αποδοχές των λειτουργών του συνόλου της εθνικής ηγεσίας μας, του «δίφρου της πολιτείας», όπως έλεγαν σε άλλους καιρούς, και μάλιστα στη βάση μιας δήθεν αδικοπρακτικής συμπεριφοράς που της καταλόγισε.! Και δεν έχει καμιά σημασία αν η ηγεσία αυτή αποδέχθηκε ή αποποιήθηκε την «ευεργεσία», διότι, όπως προανέφερα, η αποποίηση αποδοχών από δημόσιο υπάλληλο ή λειτουργό είναι, κατά το ΣτΕ και τη θεωρία, άκυρη και ανίσχυρη. Καλά λέω εγώ λοιπόν, ότι αν αναλογιστούμε τις διαστάσεις του κακού που προκάλεσε η αριθ. 13/2006 απόφαση του Μισθοδικείου, θα σκεφτούμε ότι τα αναστήματα των καθηγητών της Νομικής που μετείχαν στην σύνθεσή του και που εις μάτην αντέδρασαν, επισημαίνοντας δραματικά τον κίνδυνο δημοσιονομικής καταστροφής της χώρας, θα σταθούν κάποτε δίπλα στις μορφές των Τερτσέτη και Πολυζωίδη… Κάποτε, λέω. Όταν θα βγούμε από την απόλυτη ταραχή, οπότε με νηφιαλότητα θα γραφεί η ιστορία της κρίσης, και είμαι βέβαιος ότι τη σκοτεινότερη σελίδα της θα γεμίζει η αριθμ. 13/2006 επάρατη απόφαση του Μισθοδικείου.


Θα γράψω και κάτι ακόμα και θα το γράψω με πολύ δισταγμό, τρέμοντας, διότι φοβάμαι ότι όπου με βρείς, αναγνώστη, αν δεν με πλακώσεις στο ξύλο, πάντως σίγουρα θα με φτύνεις, θα με λές ψεύτη, απατεώνα, τι είναι αυτά που γράφεις!


Διότι θα θεωρήσεις ψέμα μου, είναι αδύνατο να πιστέψεις ότι συνέβη και το εξής: Το Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών δικάζοντας την πρώτη αγωγή δικαστή που στηριζόταν στην παραπάνω κατάπτυστη και αισχρή απόφαση του Μισθοδικείου, είπε (αριθμ. απόφασης 1445/2007) ότι αφού παρανόμησαν τα νομοθετικά όργανα του Κράτους, η Βουλή και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, με το να μη δώσουν και στους δικαστές τις αποδοχές του golden boy, του Προέδρου της Εθνικής Επιτροπής Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομίων, ανάγκασαν τους καημένους τους δικαστές να κάνουν αγωγές, κατά χιλιάδες, και αυτό προκάλεσε «εντυπώσεις στο ευρύ κοινό που δημιουργήθηκαν από δυσμενείς κρίσεις» κατά των δικαστών από τους δημοσιογράφους.


Γι΄αυτά τα δυσμενή σχόλια καταδικάσθηκε το Δημόσιο να πληρώσει στον συγκεκριμένο ενάγοντα δικαστή, πέρα από τα αναδρομικά, χρηματική ικανοποίηση για ηθική βλάβη 5.000 ευρώ, δηλαδή ο λογαριασμός για το σύνολο των 6000 δικαστών βγαίνει 30.000.000 ευρώ!


Πλήρωνε λοιπόν, φορολογούμενε αχάριστε λαέ, κόψτε το λαιμό σας και βρέστε να πληρώσετε κι εσείς, κωλόπαιδα άνεργοι και εξτρατσήδες, που ενώ έπρεπε να πανηγυρίζετε για τον διπλασιασμό των δικαστικών αποδοχών και των αποδοχών των βουλευτών και των μελών του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, ενώ έπρεπε να παλαβώσετε από χαρά που οι δικαστές εξανάγκασαν το Κράτος να πληρώσει δισεκατομμύρια ευρώ σ΄αυτούς, στους βουλευτές και στα μέλη του ΝΣΚ και αποκαταστάθηκε μ΄αυτόν τον τρόπο η δικαστική ανεξαρτησία και η ισοτιμία των εξουσιών, δηλαδή η ίδια η δημοκρατία μας, εσείς οι τρισάθλιοι δυσαρεστηθήκατε, σχηματίσατε άσχημες εντυπώσεις εναντίον όλων αυτών!


Για τον ίδιο ακριβώς νομικό λόγο (μάλλον νομικό παραλογισμό) δικαιούνται και οι βουλευτές από το Δημόσιο (και ας μη μου πεί κάποιος νομικός φωστήρας ότι δεν δικαιούνται, βάσει της ανωτέρω αισχρής νομολογίας) από 5.000 ευρώ (πέρα από τα αναδρομικά τους) χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης ο καθένας, διότι με το να μην αυξήσουν οι ίδιοι στο ύψος των αποδοχών του Προέδρου της ΕΕΤΤ τις αποδοχές των δικαστών, υπέπεσαν - είπε το ληστρικό Μισθοδικείο - σε αδικοπραξία η οποία προκάλεσε την αύξηση των αποδοχών των δικαστών, και άρα, βάσει του Συντάγματος, αυτών των ίδιων, των βουλευτών, που αναγκάστηκαν γι΄αυτό το λόγο να κάνουν αγωγές κατά του δύστροπου Δημοσίου, οι οποίες αγωγές προκάλεσαν επίσης, όπως όλοι γνωρίζουμε, δυσμενείς εντυπώσεις στο ευρύ κοινό και άρα και αυτοί δικαιούνται από το Δημόσιο όπως ακριβώς και οι δικαστές, για τον ίδιο ακριβώς λόγο, την χρηματική ικανοποίηση των 5000 ευρώ, για ηθική βλάβη που προκάλεσαν οι ίδιοι στον εαυτό τους!


Τρελά πράγματα!


Ώστε βλαμμένοι οι δικαστές, βλαμμένοι οι βουλευτές, βλαμμένα τα μέλη του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους…., όλους τους βγάζει ηθικά βλαμμένους η λογική της παραπάνω απόφασης του Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών και δικαιολογεί για όλους 5.000 ευρώ στον καθένα για επανόρθωση της ηθικής βλάβης! Είναι δυνατό να πιστέψεις ότι συνέβησαν όλα αυτά, αναγνώστη; Είναι δυνατόν να φανταστείς τόσο τρελή την Δικαιοσύνη μας; Γι΄αυτό σου λέω, πρέπει να κυκλοφορώ καμουφλαρισμένος γιατί αλλιώς όπου με βρίσκεις θα με δέρνεις αλύπητα, θα με φτύνεις και θα με λές ψεύτη, τι είναι αυτά που γράφεις και μας αναστατώνεις! Αλλά δυστυχώς για σένα, αναγνώστη, και για ολόκληρο το λαό δεν είμαι ψεύτης... Να πώ παρεμπιπτόντως (αν αρμόζει) ότι εργασία μου σχετική με όσα διαβάζεις εδώ έθεσα υπόψη διακεκριμένων συνταγματολόγων και άλλων καθηγητών Νομικής, οι οποίοι όλοι συντάχθηκαν απολύτως και με την νομική και με την πραγματολογική επιχειρηματολογία μου.


Αναγνώστη, σε πλήγωσαν, το ξέρω, οι σκληρές αλήθειες που διάβασες. Σφίγγεται η καρδιά σου από πόνο για την αδικημένη Ελλάδα. Δέξου λοιπόν σαν βάλσαμο ένα ποίημα που εμένα πολύ με συγκινεί. Είναι του Πάνου Βίγλαρη.


Ο Πόντιος της Εδέσσης
Ο μπάτης άνθινης πνοής, την ώρα πώγερνε στη δύση
ο ήλιος, της εαρινής δροσιάς να μου φυσίση,
στην Έδεσσα υδροχαρής ο μυροφόρος μπάτης,
ήλθ΄απ΄εξώστη ιλαρής αλκής ήλθ’ η χαρά της
λιανό τραγούδι βοσκαράς να ειπή από τη φτέρα,
ο Πόντιος χορευταράς στην ίδια του φλογέρα,
ήλθε να ακούσω τ’ όμορφο τραγούδι με σκοπό
τον δρόμο νάβρω πώψαχνα τις νύχτες να ρωτώ
αν θάβλεπα τον τόπο μου νάχει στον ήλιο μοίρα
κάτω απ΄το βλέμμα του θεού στη φοβερή του γύρα.
Ο Πόντιος χορευταράς! Η φοβερή γύρα της χορευταρούς Ελλάδας μέσα στην Ιστορία! Ας είμαστε αισιόδοξοι…. – προπαντός όμως συνετοί, δυνατοί και δραστήριοι!


Πρόταση: Πρέπει να μελετήσουμε εντατικά, πολύ συστηματικά τους θεσμούς, να βρούμε τα κακώς κείμενα, έτσι ώστε στην προσεχή αναθεώρηση του Συντάγματος, που πρέπει να είναι σαρωτική, να βάλουμε γερά θεσμικά θεμέλια για μιά Νέα Ελλάδα. Σ΄αυτό αποβλέποντας, πρέπει και να τεθεί σε απόλυτη προτεραιότητα η κατάργηση των βρώμικων διατάξεων των άρθρων 82 παρ. 2, 100 Α και 111 παρ. 4, που αποτέλεσαν το συνταγματικό πρόσχημα για τα καταστροφικά μισθολογικά υπερπρονόμια των δικαστών, των βουλευτών και των μελών του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους. Γενικότερα πρέπει οι θεσμοί μας να μην επιτρέψουν ποτέ πιά σε κάποιους να νομίζουν ότι είναι «τη Παναϊας τα κάτας», γάτες, δηλαδή, της Παναγιάς, όπως λέμε οι Πόντιοι για όσους έχουν σκανδαλώδη προνόμια – και αυτοί είναι μυριάδες, σε όλο το κοινωνικό σώμα, από τους χρυσοκάνθαρους νεόπλουτους μέχρι τα πάμπολα τσιμπούρια στις ΔΕΚΟ και μέχρι τους εξουσιαστικούς τόπακες, που όλοι μαζί αυτοί κατάντησαν την γλυκιά Ελλάδα μας από Ευ σε Φευ του κόσμου…


Και κάτι ακόμα: Είναι χαρακτηριστικό της εθνικής παθογένειας το ότι δεν υπήρξε, εξ όσων τουλάχιστον γνωρίζω, κανείς δικαστής, κανένας βουλευτής (όταν βγήκε στη σύνταξη…), κανένα μέλος του ΝΣΚ που ν΄αποποιήθηκε το αμαρτωλό χρήμα του Μισθοδικείου που όπως είπα παραπάνω μεταμορφώθηκε σε «έκτακτη παροχή» με την ΚΥΑ 2/1601/0022/30.1.2008 και σε αύξηση 80% με τον ν. 3691/2008.


Πριν τις οριζόντιες περικοπές σε μισθούς και συντάξεις προηγήθηκε, ως αιτία τους, η ηθική οριζοντίωση των ταγών μας αλλά και της ίδιας της κοινωνίας μας. Χαυνοπολίτες, εγω-πρόβατα πολιτικών τσελιγκάτων, αυτοί ήμασταν… Και αν μας τύχαιναν κάποιες άγρυπνες και ανήσυχες συνειδήσεις, τους απομονώναμε γρήγορα, τους περνούσαμε για ψώνια, κορόϊδα… Πρόσφατα μας παρηγόρησε το Κίνημα των Αγανακτισμένων. Δυστυχώς όμως τα γεγονότα στο Σύνταγμα κατά την ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου έδειξαν ότι και αυτοί, λόγω ακριβώς της ανυπαρξίας μιας σφριγηλής κοινωνικής συνείδησης ως υποδομής τους, πάνε – μακάρι να βγώ ψεύτης - να κυριευθούν από αναρχικές δυνάμεις, που οδηγούν στο εσκαμοτάρισμα των κοινωνικών αγώνων – η λέξη εσκαμοτάρισμα χρησιμοποιήθηκε από τον Λένιν για τους Εσέρους, για τον αστόχαστο και αντικειμενικά βλαβερό για την εργατική τάξη υπερεπαναστατικό ζήλο τους. Πάντως οφείλουμε να παραδεχθούμε ότι οι Αγανακτισμένοι ενέταξαν την ατομική πολιτική πράξη στη μαζική δράση και την έβαλαν στην καθημερινότητα. Δείχνει όμως η πορεία του Κινήματος αυτού ότι παράλληλα αν όχι πρωτίστως χρειαζόμαστε υψηλόφρονα στοχασμό των θεσμών, βαθιά, κοπιώδη μελέτη τους, με άγρυπνο ενδιαφέρον για την Δημοκρατία μας και με την επίγνωση ότι πατριωτισμός σημαίνει προπαντός σοβαρότητα – η Ελλάδα δεν υπάρχει για πλάκα! Γι΄αυτό λέω ότι πρέπει να κάνουμε προσωπική μας υπόθεση την αναθεώρηση του Συντάγματος, δηλαδή των θεσμών μας, να συμμετάσχουμε ο καθένας με υψηλής στάθμης πολιτική συνείδηση στη ζύμωση – και τους αγώνες! – ώστε να δημιουργήσουμε ένα ΝΕΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΓΙΑ ΜΙΑ ΝΕΑ ΕΛΛΑΔΑ.
Θεσσαλονίκη, Ιούνιος 2011
=========================================================
Επιτρέπεται και είναι επιθυμητή από τον συντάκτη η ελεύθερη διάδοση του παρόντος κειμένου με οποιοδήποτε τρόπο. Για διάλογο μαζί μου ή τυχόν αντιδράσεις τηλεφωνήστε στο 6932 916443.
12
Αναρτήθηκε από skal στις 12/12/2011 03:13:00 μμ
Ετικέτες Διαφθορά, Ελλάδα
5 σχόλια:

argikeravnos είπε...

Το άρθρο του Αποστολίδη το έχουμε διαβάσει και φρίξαμε με όλη αυτή τη διαδικασία που δρομολογήθηκε, ώστε να πάρουν αναδρομικά, οι βουλευτές και οι δικαστές. Τελικά το συμπέρασμα είναι ότι οι νόμοι εφαρμόζονται πάντα στους αδύναμους. Όσοι κατέχουν εξουσία απολαμβάνουν, οι άλλοι πληρώνουν. Θέμα ερμηνείας των νόμων δεν έπρεπε να υπάρχει, αλλά να είναι σαφείς και πλήρεις στο νόημά τους, για να μην επιδέχονται παρερμηνείες κατά το δοκούν. Η πολυνομία σαν λερναία ύδρα, μαζί με τις προσθήκες και τις τροποποιήσεις που γίνονται απο το κοινοβούλιο την κάνει ανεφάρμοστη. Ο λαός πράγματι κοιμάται, διότι όλα γίνονται ερήμην του. Αν ένας οργανισμός δίνει περισσότερα χρήματα στον διευθύνοντα, αυτό δεν είναι επιχείρημα για τις παράνομες αυξήσεις των κρατικών λειτουργών. Σε μια συγκυρία που υποφέρει η χώρα και δοκιμάζεται άγρια ο λεηλατημένος λαός, αυτό εξοργίζει αφάνταστα. Τελικά όλο το σύστημα είναι σάπιο και δεν διορθώνεται ούτε με χειρουργείο, πολύ περισσότερο με ασπιρίνες ! Η ΕΠΑΝΙΔΡΥΣΗ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΒΕΒΛΗΜΕΝΗ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΕΞ ΑΡΧΗΣ.
12 Δεκεμβρίου 2011 4:44 μ.μ.
Κωνσταντίνος Ν. Αθανασιάδης είπε...

Είναι που λένε ποιος να μιλήσει στο θεό και ποιος να του τα γράψει! Πουουου! να ΤΟΥ κάνω αναφορά, για τον εισαγγελέα που με εξαπάτησε να κατέβω από Σουηδία στη Χαλκίδα, ΟΧΙ για την ουσία της μήνυσης που έκανα για την κατά συρροή καταπάτηση του δημοτικού βοσκότοπου, παρόμοιο με ΤΗ ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΑ του σκάνδαλου της Μ.Μ. Λαύρας στη ΣΚΥΡΟ, αλλά στο βόρειο τμήμα του νησιού, από κληρονόμους αποβιώσαντα, ΑΛΛΑ για να εξετάσουν είπε γιατί αθωώθηκε σε πρότερη δίκη, ο αποβιώσας, σε παλαιότερη καταγγελία άλλου πολίτη, ΑΛΛΑ και τον πρόεδρο της έδρας ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΗΤΑΝ ΨΙΛΙΑΣΜΕΝΟΣ το πως έχει η κατάσταση, ΑΛΩΣΤΕ ΤΟ ΕΞΕΦΡΑΣΕ ΚΙ Ο ΙΔΙΟΣ, ΓΙΑΥΤΟ ΚΑΙ δεν ΜΟΥ ΈΔΩΣΕ ΠΕΡΙΘΩΡΙΟ ΝΑ ΚΑΤΑΘΕΣΩ ΕΓΓΡΑΦΑ κατά την ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΤΗΣ ΜΑΡΤΥΡΙΑΣ μου και ΠΡΙΝ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΔΙΚΗΣ, ΟΥΤΕ ΣΕ ΜΙΑ ΠΡΟΘΕΣΜΙΑ που είναι ΠΡΑΞΗ σε τέτοιες περιπτώσεις, ΚΙ ΑΝΑΘΕΜΑ ΜΕ ΑΝ ΕΛΑΒΕ ΥΠ ΟΨΙ ΤΟ ΦΩΤΟΑΝΤΙΓΡΑΦΟ, που από αμηχανία το έπιασε στα χέρια του, ΟΠΟΥ ΠΑΝΩ ΤΟΥ ΗΤΑΝ ΣΗΜΕΙΩΜΕΝΑ ΠΛΗΘΩΡΑ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ, ή κι αν το κατέθεσε στα πρακτικά απεναντίας δέχθηκε με ΧΑΡΑ την πρόταση του εισαγγελέα να ΕΠΑΝΑΘΩΟΣΟΥΝ ΣΤ¨ ΑΠΙΚΟ τη διαχρονικότητα της ΔΙΚΑΙΟΒΑΣΙΑΣ του ευνομούμενου της Εκκλησίας του Δήμου!

Πιθανολογώ ότι ακόμα και τα σταγονίδια στη ταράτσα της Μπουμπουλίνας ήταν πιο γενεόδωρα αν κάποιος ήθελε να στοιχειοθετίσει τα ΥΠΕΡ των εκτελεστών του δίκαια, κατά την εκτέλεση του καθήκοντός των, δυστυχώς όμως υπάρχουν σταγονίδια στη δικαιοσύνη που είναι ΤΟΣΟ ΜΑ ΤΟΣΟ ΑΝΑΙΣΘΗΤΑ, ως ο ΦΕΛΙΝΙ στο κινηματογραφικό του έργο ΣΟΔΟΜΑ έχει προσεγγίσει το πολιτισμικό του μεγαλείου των κτηνωδών τους ενστίκτων

Που να το ήξερα ότι την είχαν σκηνοθετημένη την κομπίνα κι ΟΤΙ εγώ ήμουν γι αυτούς ΕΝΑΣ ΠΟΛΙΤΗΣ παράπλευρης απώλειας του ΔΙΚΑΙΟΥ, και να έκανα ένορκη κατάθεση ΜΕ ΟΛΑ ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ στο υπουργείο δικαιοσύνης στη ΣΟΥΗΔΙΑ! και να τα στείλω συστημένα στους δικαιοεραστές. Κι όχι τίποτε άλλο ΑΛΛΑ στη ΣΟΥΗΔΙΑ το έχουν συνείδηση ΟΛΟΙ ΟΙ ΝΟΜΙΚΟΙ ΟΤΙ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΕΙΝΑΙ Η ΔΙΑΦΘΟΡΑ ΣΤΟ ΧΩΡΟ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ!

ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΔΟΞΑ ΣΤΑ ΑΡΓΥΡΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΝΟΜΗΣ της ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ ΕΔΡΑΣ!

Τα άλλα είναι ψιλικατζήδικες λεπτομέρειες παραφυάδων του πολιτικο-δικονομικού κυκλώματος υψιλής κυριότητας του ΕΥ ΠΟΛΙΤΕΥΕΣΘΑΙ

Κύριε Παπούλια και αρχηγοί ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ, παραμένω πρεσβευτής του Ελληνισμού στη χώρα υποδοχής ΚΑΙ κατ΄ επιθυμία σας!
Να προσέχεται μη σας κλέψει το ΔΝΤ τα ΤΑΠΙ και ΤΕΣΑΡΟΥΦ ΣΑΣ και εκτεθεί το ΤΡΑΦΙΚΙΝΓΚ του ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΜΑΣ

Δια του λόγου το αληθές
ΑθΑΝΑΣΙΑΔΗΣ Ν. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ.
Μετανάστης/Σουηδία
12 Δεκεμβρίου 2011 6:57 μ.μ.
Συγκάτοικος είπε...

Είναι τόσα τα δεινά αυτής της χώρας, που χωρίς υπερβολή νομίζω ότι χρειάζεται ΦΟΡΜΑΤ, ξανά πίσω στο 1821, κατάργηση όλων των νόμων που εκδόθηκαν στη μεταπολίτευση-νέο σύνταγμα-νέο πολίτευμα και φτού και απ' την αρχή, αυτό το μπουρδέλο κράτος δεν γίνεται διαφορετικά, ο θεός ο ίδιος να βγει κυβερνήτης.
12 Δεκεμβρίου 2011 8:42 μ.μ.
sterg είπε...

-1-
Καμαρωστε τους! Ειναι η "επιτροπη" των καρδιναλιων που θα οδηγησει το Εθνικο Συστημα Υγειας στα χερια ιδιωτων που επιθυμουν να εισελθουν στο χρυσορυχειο που λεγεται "υγεια"
και χερι χερι με γιατρους που επιθυμουν να επενδυσουν τους "κοπους" τους για πετραιτερω κερδη.Κρατηστε τους στην μνημη σας αυτους και τους ...πιο πισω στο ημιφως (γνωστοι ειναι και θα δοθουνε στην δημοσιοτητα και στην οργη του λαου με πολλα στοιχεια οταν σημανει η ωρα )που κακιστοι και μισεροι μισουνε οιοδηποτε συναδελφο σταθηκε αντιπαλος στην ανομια τους.Φροντιζουν να οδευσει ο συνταξιουχος των 300 ευρω κατ ευθειαν στο χωμα γιατι δεν θα εχει να πληρωσει.Αυτη ειναι η μακιαβελικη συγχρονη αποδοση του τερατουργηματος που παριστανουν τους θεραπενιδες του Ασκληπιου.Ντροπη!
12 Δεκεμβρίου 2011 9:44 μ.μ.
sterg είπε...

-2-
Ποιοι φιλέλληνες αποτελούν την Επιτροπή Σοφών;(Υgeianet)
Μετά το πόρισμα της Ανεξάρτητης (!) Real Estate Επιτροπής Σοφών που διέρρευσε χτες σε κυριακάτικη εφημερίδα πολλοί συνάδελφοι ζήτησαν να ξαναθυμίσουμε ποιοι φιλέλληνες αποτελούν την Επιτροπή.

Τα μέλη της Επιτροπής Σοφών είναι:
1) Ηλίας Μόσιαλος, Καθηγητής της πολιτικής της υγείας και Διευθυντής του Κέντρου Οικονομικών της Υγείας στο London School of Economics, Βουλευτής Επικρατείας ΠΑΣΟΚ. Μετά την ανάθεση του υπουργείου Προπαγάνδας στον Η. Μόσιαλο την προεδρία ανέλαβε ο συνταξιούχος καθηγητής Άρης Σισσούρας
2) Γιώργος Κρεατσάς, καθηγητής γυναικολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών
3) Ανδρέας Μαργιωρής, Καθηγητής Κλινικής Χημείας και Ενδοκρινολογίας, Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Κρήτης, Δ/ντής της Ιατρικής Υπηρεσίας του Νοσοκομείου ΠΑΓΝΗ, πρώην Καθηγητής της Ιατρικής στο Mount Sinai Hospital της Νέας Υόρκης.
3) Κωνσταντίνος Ζωγράφος, Καθηγητής και Πρόεδρος του Τμήματος Διοικητικής Επιστήμης και Τεχνολογίας του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών, πρώην Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Miami.
4) Νίκος Μανιαδάκης, Καθηγητής Οργάνωσης και Διοίκησης Υπηρεσιών Υγείας της ΕΣΔΥ, Διδάκτωρ Οικονομικών της Υγείας του Πανεπιστημίου Warwick.
5) Λυκούργος Λιαρόπουλος, Καθηγητής Οικονομικών της Υγείας (συνταξιούχος), Διευθυντής Εργαστηρίου Οργάνωσης και Αξιολόγησης Υπηρεσιών Υγείας, Τμήματος Νοσηλευτικής, Πανεπιστημίου Αθηνών, Εθνικός Εκπρόσωπος του Υπουργείου Υγείας στον ΟΟΣΑ για θέματα Υγείας.
6) Εύη Χατζηανδρέου, Διδάκτωρ Οικονομικών της Υγείας του Πανεπιστημίου Harvard, πρώην υποδιοικητής του ΙΚΑ, ειδικός σύμβουλος της Υπουργού Παιδείας κ Άννας Διαμαντοπούλου.
7) Γιάννης Μπολέτης, Διευθυντής ΕΣΥ, Υπεύθυνος της Μονάδας Μεταμοσχεύσεων Νεφρού του Λαϊκού Νοσοκομείου, Δ/ντής της Ιατρικής Υπηρεσίας στο Λαϊκό Νοσοκομείο, πρώην επιμελητής του νοσοκομείου Sheffield.
9) Άρτεμις Τσικνιά, οφθαλμίατρος, ελεύθερος επαγγελματίας, στέλεχος του ΛΑΟΣ
10) Γιάννης Κυριόπουλος, ο πανταχού παρών Καθηγητής και Διευθυντής του Τομέα Οικονομικών της Υγείας, Κοσμήτωρ της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Υγείας
11) Γιάννης Υφαντόπουλος, Καθηγητής Οικονομικών της Υγείας και Κοινωνικής Πολιτικής, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
Σημειώνουμε πως η Επιτροπή υπολειτουργούσε τον τελευταίο καιρό και δεν είχε ολοκληρώσει το πόρισμα που είχε αναλάβει να παραδώσει στην τρόικα στις 30 Νοεμβρίου. Μετά τις χτεσινές διαρροές και κυρίως με πίεση του Α. Λοβέρδου μαζεύτηκαν οι 4 από τους 11 φιλέλληνες και ετοίμασαν βιαστικά ένα κείμενο που τους υπαγόρευσε η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Υγείας, το μετέφρασαν στα Αγγλικά και σήμερα το παρέδωσαν στους εργοδότες τους.
Για όλα τα παραπάνω είναι άκρως διαφωτιστικό σημερινό δημοσίευμα της εφημερίδας ΒΗΜΑ (κλικ εδώ).
12 Δεκεμβρίου 2011 9:45 μ.μ.

Τρίτη 13 Δεκεμβρίου 2011

Russia's Plan to Disrupt U.S.-European Relations | STRATFOR

Russia's Plan to Disrupt U.S.-European Relations | STRATFOR
Russia's Plan to Disrupt U.S.-European Relations
December 13, 2011 | 0952 GMT
PRINTPRINT Text Resize:
72 24ShareThis107

Pakistan, Russia and the Threat to the Afghan War

By Lauren Goodrich

Tensions between the United States and Russia have risen in the past month over several long-standing problems, including ballistic missile defense (BMD) and supply lines into Afghanistan. Moscow and Washington also appear to be nearing another crisis involving Russian accession to the World Trade Organization (WTO).

The crises come as Washington struggles over its many commitments in the world and over whether to focus on present events in Afghanistan or future events in Central Europe. Russia has exploited the U.S. dilemma, using its leverage in both arenas. However, if Moscow takes its aggressive moves too far, it could spark a backlash from the United States and Central Europe.

The Persisting Disagreement over BMD

The U.S. BMD scheme for Europe has long been a source of U.S.-Russian tensions. Washington argues that its European BMD program aims to counter threats emerging from the Middle East, namely Iran, but its missile defense installations in Romania and Poland are not slated to become operational until 2015 and 2018, respectively, by which time Russia believes the United States will have resolved its issues with Iran. Moscow thus sees U.S. missile defense strategy as more about the United States seeking to contain Russia than about Iran. Moscow does not fear that the United States is seeking to neutralize or erode Russia’s nuclear deterrent, however; the issue is the establishment of a physical U.S. military footprint in those two states — which in turn means a U.S. commitment there. Romania and Poland border the former Soviet Union, a region where Russia is regaining influence.

Russia previously pressured key states in the Bush-era BMD scheme, such as Poland and the Czech Republic, to reconsider acceding to such plans. This assertiveness peaked with its 2008 invasion of Georgia, which both proved that Moscow was willing to take military action and exposed the limits of U.S. security guarantees in the region. The Russian move in Georgia gave the Central Europeans much to think about, prompting some attempts to appease the Kremlin. Still, these states did not abandon all faith in the United States as a strategic counter to Russia.

Russia has since shifted its BMD strategy. Instead of categorically opposing the plan, Moscow proposed a cooperative, integrated scheme. The Kremlin reasoned that if Iran and other non-Russian threats were the real reason for expanding missile defense, then Russian involvement — which would strengthen the West’s defenses — would be welcomed. Russia’s BMD capabilities span the Eurasian continent, though their practical utility to and compatibility with U.S. systems is questionable. This plan was seen as a way to take a more conciliatory approach with the same end goal: blocking the placement of U.S. troops in Eastern Europe.

The United States and most of NATO refused Russia’s proposals, however, leaving the door open for the Kremlin to introduce a new defense strategy, which Russian President Dmitri Medvedev outlined Nov. 23. Medvedev emphasized that Russia had exercised the “political will” to open a fundamentally new chapter in relations with the United States and NATO, only to have the United States spurn the offer. U.S. resistance to Russian inclusion in the BMD system forced Moscow to make other arrangements to counter U.S. plans in Central Europe — precisely the outcome it had hoped for.

Medvedev also said that if United States continues to refuse BMD cooperation with Russia, Moscow would carry out plans for the deployment of the Iskander mobile short-range ballistic missiles and the activation of an early-warning radar system in Kaliningrad, a Russian exclave on the Baltic Sea that borders NATO members Poland and Lithuania. He said Russia also would consider the deployment of other Iskander systems, particularly along his country’s western and southern borders, and would hasten to fit its ballistic missiles with advanced maneuverable re-entry vehicles and penetration aids, a process that has long been under way. The prospect of Russian strategic weapons targeting BMD facilities was also raised. Medvedev added that more measures could be implemented to “neutralize the European component of the U.S. missile defense system,” concluding that all these steps could be avoided in favor of a new era of partnership between the United States and Russia if Washington so desired.

The U.S. Dilemma

The United States was expected to respond to Russia’s renewed strategy during the Dec. 8 meeting between NATO and Russian foreign ministers in Brussels. U.S. Secretary of State Hillary Clinton avoided doing so, however, reiterating that the BMD scheme was about Iran, not Russia. Clinton’s move highlights the dangerous U.S. position with regard to Russia. Washington has no intention of abandoning its commitment to Central Europe in the face of a resurging Russia, but commitments elsewhere in the world may prevent the United States from resisting Russia in the short term.

At present, Washington is struggling to halt the deterioration of relations with Pakistan, which have reached a new low after a U.S. helicopter strike on the Afghan-Pakistani border killed some two dozen Pakistani servicemen. After the strike, the Pakistanis forbade the shipment of fuel and supplies for the NATO-led war effort in Afghanistan across the Pakistani border, leaving the United States and its allies wholly dependent on the Northern Distribution Network, at least temporarily. Moscow used this as an opportunity to remind Washington that it could cut this alternative route, leaving NATO and the United States in a catastrophic position in Afghanistan — a move tied directly to Russia’s negotiations over missile defense.

While Russia has used previous threats against U.S. interests, such as increased support for Iran, as leverage in its BMD negotiations, its present threat marks a new dynamic. Washington called Moscow’s bluff on its threatened support for Iran, knowing Russia also did not want a strong Iran. But it cannot so easily dismiss the specter of interrupted supplies into Afghanistan, as this puts more than 130,000 U.S. and allied troops in a vulnerable position. Consequently, the United States must work to mitigate the BMD situation.

American Olive Branch or New Crisis?

In recent months, the United States has cultivated one potential olive branch to defuse short-term tensions. Previously, there was little the United States could offer Russia short of abandoning U.S. strategy in Central Europe. When tensions escalated in 2009 and 2010, the United States offered to facilitate large economic deals with Russia that included modernization and investment in strategic sectors, mainly information technology, space and energy. Since Russia had just launched its sister programs of modernization and privatization, it jumped on the proposal, reducing tensions and eventually joining U.S. initiatives such as sanctions against Iran. Now, the United States is extending another carrot: WTO membership.

Russia has sought WTO membership for 18 years. Even though it has the 10th largest economy in the world, it has failed to win accession to the 153-member body. Though the country’s extreme economic policies have given members plenty of reason to exclude Russia, the main barriers of late have been political. For its part, Moscow cares little about the actual economic benefits of WTO membership. The benefits it seeks are political, as being excluded from the WTO made it look like an economically backward country (though its exclusion has given it a convenient excuse to rail against the United States and Georgia).

As Russia sorted through its economic disputes with most WTO members, Georgia alone continued to block its bid because of the Russian occupation of the disputed Georgian territories of Abkhazia and South Ossetia. In recent months, Georgia has dropped its opposition under U.S. pressure — pressure that originated from Washington’s need for something to offer the Russians. With all obstacles cleared, the WTO should approve Russia’s candidacy Dec. 15-16, apparently giving the United States the olive branch it sought.

Unfortunately for the United States, however, once Russia is voted in, each member-state must “recognize” Russia as a member. No WTO members, not even Georgia, have indicated that they intend to deny Russia recognition. But there is one country that cannot legally recognize Russian membership: the United States.

The United States still has a Soviet-era provision in federal law called the Jackson-Vanik Amendment, which bars trade relations with certain countries guilty of human rights violations (namely, the Soviet Union). The measure continued to apply to Russia after the Soviet collapse, though every U.S. president has waived its provisions by decree since 1992. Only Congress can overturn it, however, and until it does so, the United States cannot recognize Russia as a WTO member.

The White House has called for the provision’s immediate repeal, but with Congress and the White House divided over so many issues, it seems unlikely the issue will be resolved swiftly — if at all — under the current Congress and presidency. This gives Russia another opportunity to increase U.S.-Russian tensions. Indeed, Moscow could noisily decry the insult of the United States making Russian WTO accession possible only to derail it.

Balancing Crisis and Strategy

Just how many crises in U.S.-Russian relations does Moscow want, and what is its goal? Moscow’s strategy involves using these crises with the United States to create uncertainty in Central Europe and to make the Europeans uncomfortable over perceptions that the United States has forced Russia to act the way it is acting. Thus, it is not a break between Russia and the United States that Moscow seeks but a break between Europe and the United States.

Indications are emerging that the Central Europeans are in fact growing nervous, particularly following Medvedev’s new defense strategy announcement. With the United States not responding to the renewed Russian aggression, many Europeans may be forgiven for wondering if the United States is planning to trade its relationship with Central Europe in the short term to ensure the supply lines via Russia into Afghanistan remain open. It isn’t that the Central Europeans want a warmer relationship with Russia, only that they may feel a need to hedge their relationship with the United States. This was seen this past week with Poland announcing it would be open to discussions with Russia over missile defense (albeit within the paradigm of separate BMD systems), and with the Czech Republic, a previous American missile defense partner, signing multibillion-dollar economic deals with Russia.

But with more opportunities arising for Russia to escalate tensions with the United States, Moscow must avoid triggering a massive crisis and rupture in relations. Should Russia go too far in its bid to create an uncomfortable situation for the Europeans, it could cause a strong European backlash against Russia and a unilateral unification with the United States on regional security issues. And it is in Russia’s interest to refrain from actually disrupting the Northern Distribution Network; Moscow is seeking to avoid both complications in the Afghan theater that could hurt Russian interests (one of which is keeping the United States tied down in Afghanistan) and a strong U.S. response in a number of other areas. Moscow must execute its strategy with precision to keep the United States caught between many commitments and Europe off balance — a complex balancing act for the Kremlin.

Read more: Russia's Plan to Disrupt U.S.-European Relations | STRATFOR