Έλαβα το μηνυμα που ακολουθεί και επειδή μου άρεσε πολύ το ανέβασα στο μπλοκ μου.
ΣΓΣ

Ο Γιώργος Σεφέρης, τον Οκτώβρη του 1944 και ενώ το πλοίο που μετέφερε στην ελεύθερη πλέον Ελλάδα την Κυβέρνηση του Καΐρου, ευρίσκετο στον "τελευταίο, προ της αποβιβάσεως στον Πειραιά, σταθμό "[σε λιμάνι κοντά στη Νάπολη] έγραψε το περίφημο ποίημα "Τελευταίο Σταθμό" ..

Ήταν ένα ηχηρό μήνυμα προς την τότε Κυβέρνηση του Καιρού, που όπως γνωρίζουμε με τις ευλογίες των Άγγλων έρχονταν στη απελευθερωμένη Ελλάδα, την καθημαγμένη από την αιματοβαμμένη αλλά περήφανη αντίσταση των εις την κατοχική Ελλάδα αγωνισθέντων πραγματικων Πατριωτών..[Ο Λεωνίδας-- όπως γνωρίζουμε-- το Μολών Λαβέ το είπε στις Θερμοπύλες και όχι από το Κάιρο...]*

Στο ποίημα αυτό ο Σεφέρης γράφει τον περίφημο στίχο:

"..Ιδιοτέλεια να καρπωθείς το αίμα των άλλων,,"

Ο Λάζαρος Μαύρος, ο αγωνιστής πατριώτης δημοσιογράφος, που με τιμά με την αγωνιστική φιλία του, θυμήθηκε προφανώς αυτή την -μέσω Γιώργου Σεφέρη -πατριωτική κραυγή του "Τελευταίου Σταθμού" και με μια μνημειώδη πατριωτική ομιλία του απαντά στην τιμή που του κάνανε τα προσφυγικά σωματεία στην εξακολουθούσα αιματοβαμμένη Κύπρο,

Σας τον κοινοποιώ για να λάβετε αντίδωρο από αυτήν την ιεροτελεστία,

Όσο θα υπάρχουν Λάζαροι Μαύροι στην Κύπρο -- και υπάρχουν πάρα πολλοί -- άσχετα αν ο πάντα ευκολόπιστος και πάντα προδομένος Κυπριακός Λαός διέπραξε το μεγαλύτερο πολιτικό σφάλμα να απομακρύνει τον Εθνάρχη Τάσσο Παπαδόπουλο -- δεν θα κοιμάται ήσυχος ο νεοταξικός ιμπεριαλισμός και οι πεμπτοφαλαγγίτες συνοδοιπόροι του στην Ελλάδα και στην Κύπρο.

Δημήτρης Αλευρομάγειρος

Α Ν Τ Ι Φ Ω Ν Η Σ Η
ΤΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ ΜΑΥΡΟΥ
ΣΤΗΝ ΤΕΛΕΤΗ ΑΝΑΓΟΡΕΥΣΗΣ ΕΠΙΤΙΜΟΥ ΜΕΛΟΥΣ ΤΗΣ
ΕΝΩΣΗΣ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ & ΕΚΤΟΠΙΣΜΕΝΩΝ ΚΥΠΡΟΥ
Πολιτιστικό Κέντρο Εκτοπισμένων Καραβιωτών
Λευκωσία Κυριακή 2 Μαρτίου 2008

Δ Ε Ν θα έπρεπε μια τέτοια εκδήλωση, αγαπητοί φίλοι!
Με την ίδια λογική που δεν θα έπρεπε να χρειαστεί να δημιουργηθεί και η δική σας Ένωση Προσφύγων και Εκτοπισμένων Κύπρου.
Με τη λογική ότι:

Α Π Ο το τέλος του ατιμωτικού εκείνου Αυγούστου 1974,
της ήττας, του ξεριζωμού, του εκτοπισμού και της προσφυγιάς,
θα έπρεπε όλες και όλοι να ανακηρύσσαμε εαυτούς
Κερυνειώτες, Βαρωσιώτες, Καρπασίτες, Μορφίτες, Κυθραιώτες, Δικωμίτες
και να δρούσαμε από κοινού ακατάπαυτα,
μη γίνουμε Σμυρνιοί, Αϊβαλιώτες, Ίμβριοι, Τραπεζούντιοι, Πόντιοι, Μικρασιάτες...

Δ Ε Ν αισθάνομαι ότι έπραξα τι το εξαιρετικό ώστε να μου αναλογεί μερίδιο της σημερινής τιμητικής τελετής.
Αντίθετα, νιώθω ότι, ελάχιστα – ε λ α χ ι σ τ ό τ α τ α - από όσα οφείλαμε και ιδίως από όσα μπορούσαμε να επιτελούμε, έχω πράξει.
Φρονώ δηλαδή ότι έχουμε αποτύχει στο κύριο και πρωταρχικό:
Να έχουμε μια πατρίδα άξια, πρόθυμη και ικανή να επιστρατεύει άπαντες
και να αξιοποιεί αποτελεσματικά τις δυνατότητες ενός εκάστου
στην απελευθερωτική κατεύθυνση του χρέους μας.

Αγαπητοί φίλοι,
Μακράν εμού οι επιτήδειες ταπεινοφροσύνες επίδειξης.
Βλέπω με φόβο γύρω μου όσα και εσείς καθημερινά φοβάστε.

- Με τρομοκρατούν οι ριψάσπιδες και οι αυτόμολοι. Που όλο και πληθαίνουν.

- Με τρομοκρατεί πόσοι πολλοί μηδίσαντες είναι έτοιμοι να κόψουν ξανά το κεφάλι του πεσόντος Ονήσιλλου, να το κρεμάσουν στην πύλη της Αμαθούντας για τις μέλισσες.

- Με συντρίβει, με εξουθενώνει που ο μέγας αρχιτέκτονας της νίκης επί των Μήδων στη Σαλαμίνα, ο Θεμιστοκλής, όσα κι αν του πετροβόλησε η αγνωμοσύνη των Αθηναίων, κίνησε οδοιπόρος στα Σούσα με τις προσκλαύσεις του στον Ξέρξη για μια εξευτελιστική σατραπεία αυτοδικαίωσης, δήθεν!

- Με συντρίβει που ο λαμπρότατος σχεδιαστής και συναρχηγός της Σικελικής Εκστρατείας, ο Αλκιβιάδης, αυτομόλησε στους εχθρούς, παραγγέλλοντάς τους πώς να νικήσουν την πατρίδα του.

Θέλω να σας πω τούτο:
Δυστυχώς δεν είναι νομοτελειακό ότι μετά τις Θερμοπύλες και τη Σαλαμίνα θα ακολουθούν πάντοτε οι Πλαταιές.

Δεν είναι νομοτελειακό ότι, μετά που πέρασαν οι Μήδοι το 1974 και τους αποκρούσαμε την 24η Απριλίου 2004, θα ακολουθήσει η εξόρμηση σε νικηφόρα πορεία προς την απελευθέρωση.

Κάποιοι, που μαζί τους στοιχηθέντες δώσαμε τη μεγάλη αμυντική μάχη, υπέστειλαν τα λάβαρα. Πέταξαν το ξίφος. Εγκατέλειψαν τα μετερίζια.

Δεν είναι η πρώτη φορά. Τώρα όμως είναι πολύ επικίνδυνο.

- Βιώνουμε τη μοναξιά σε ρημαγμένο όρυγμα.

- Διεξάγουμε υπό δυσμενέστερες συνθήκες, μάχη οπισθοφυλακών.

- Μας στερούν την αναχορηγία πυρομαχικών.

- Μας στερούν την πρόσκληση και αξιοποίηση εφεδρειών.

- Ακόμα και την ανανέωση φθαρέντος οπλισμού.

Θέλω επίσης να σας πω ότι:
Σπουδαίοι συμμαχητές μας, ανέκρουσαν πρύμναν. Kαι φοβάμαι ότι:

Εκείνοι που η προέλαση – περίπατός τους, αποκρούστηκε στο ατσάλινο τείχος του 76% της 24ης Απριλίου 2004, φρόντισαν, έκτοτε, με μαεστρία, να το μετατρέψουν σε διασκορπισμένο συρφετό βουτυροσπόνδυλων, κατά την, ξανά και ξανά, επαληθεύουσα διάγνωση του Βάσου Λυσσαρίδη.

Ακούστε αγαπητοί φίλοι.
Με συγκινεί βαθύτατα η τιμή που μου κάνετε. Την εκλαμβάνω ως ανάθεση επιπρόσθετου καθήκοντος. Ως αύξηση του χρέους μου.

Δεν ξέρω στ’ αλήθεια πόσο θα τα καταφέρω για να μην πέσω απ’ τα μάτια σας.

Θέλω να σας κοιτάξω έναν προς έναν στα μάτια και να σας πω, σήμερα Κυριακή, παραμονή της 3ης Μαρτίου, πενήντα ένα χρόνια από τότε, ότι εξακολουθώ να λογοδοτώ συντετριμμένος πάντοτε, στον Γρηγόρη Αυξεντίου της 3ης Μαρτίου 1957 του Μαχαιρά.

Λάζαρος Α.Μαύρος

Αποφυλακίζεται ο Μεταξόπουλος

Όλα αυτά (του εργατολόγου με τον αυτοκτονικό ιδεασμό του) με παραπέμπουν στην εποχή που ο Λούβαρης κυκλοφορούσε με τη λαιμαριά και διέρρεε η φήμη ότι έπασχε από σκλήρυνση κατά πλάκας και δόξα το Θεό ο άνθρωπος ζει και βασιλεύει (Διευθύνων σύμβουλος στον Ολυμπιακό και τώρα κάπου αλλού). Μήπως τα ελληνικά πράγματα είναι ευεπίφορα στο ... δούλεμα;
ΣΓΣ

Αποφυλακίζεται ο Μεταξόπουλος... απο την parapolitiki.blogspot.com

Δεκτή έκανε το Πενταμελές Εφετείο Αναστολών την αίτηση αποφυλάκισης που είχε υποβάλει για λόγους υγείας ο πρώην πρύτανης του Παντείου Πανεπιστημίου Αιμίλιος Μεταξόπουλος. Η αίτηση αποφυλάκισης έγινε δεκτή κατά πλειοψηφία (3 προς 2). Στον κ. Μεταξόπουλος έχει επιβληθεί 25ετής κάθειρξη, καθώς καταδικάστηκε μαζί με άλλους για την υπόθεση υπεξαίρεσης περίπου 2 δισ. δραχμών την περίοδο 1992-1998 απο το Πάντειο. Για τα προβλήματα υγείας που αντιμετωπίζει κατέθεσαν στο δικαστήριο ως μάρτυρες ο αδελφός του, Κρίτων, οι καθηγητές Ψυχιατρικής κ. Φωτεινή Τσαλίκογλου και Κ. Μαυρίδης, καθώς και γιατρός από το Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο, όπου νοσηλεύεται από τον περασμένο Σεπτέμβριο ο κ. Μεταξόπουλος. Οι μάρτυρες έκαναν λόγο για σοβαρότατο πρόβλημα υγείας που αντιμετωπίζει ο πρώην πρύτανης, το οποίο έχει παρουσιάσει επιδείνωση και πλέον χρήζει μεταμόσχευσης ήπατος. Το δικαστήριο αντικατέστησε την κράτηση του κ. Μεταξόπουλου με χρηματική εγγύηση 100.000 ευρώ, απαγόρευση εξόδου από τη χώρα και υποχρέωση εμφάνισης μια φορά το μήνα σε αστυνομικό τμήμα.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ του κ. ΠΑΠΑΧΕΛΑ

Επιτέλους κάποιος του μίλησε για τη ... REXONA.

ΣΓΣ

20080303 ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ του κ. ΠΑΠΑΧΕΛΑ που δημοσιεύθηκε στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Στο ερώτημά σας κύριε Παπαχελά, εάν αποτελεί ζήτημα Εθνικής Ασφάλειας η ονομασία των Σκοπίων θα σας απαντήσω θέτοντας αντίστοιχα μερικά ερωτήματα σ' εσάς :

- Για ποιον λόγο τα Σκόπια απέκτησαν τέτοιο μεγάλο «ΚΟΛΛΗΜΑ» με την Μακεδονία;
- Αν δηλαδή αρκούνταν να ονομάσουν το κράτος τους VARDARSKA … θα αποκτούσαν πιστεύετε σοβαρό εσωτερικό πρόβλημα ενότητας;
- Γιατί μετονόμασαν το αεροδρόμιό τους σε «ΜΕΓΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ»;
- Γιατί ετοιμάζονται να αλλάξουν όνομα σε ολόκληρες πόλεις και να τις αποκαλούν «ΠΤΟΛΕΜΑΙΔΑ» και «ΝΕΑ ΠΕΛΛΑ»;
- Γιατί κυκλοφορεί στην Βόρεια Ελλάδα Σκοπιανό Αναγνωστικό με Κυριλλικούς χαρακτήρες το οποίο μάλιστα το παρουσίασε και η ΕΣΗΕΑ στην οποία ίσως είστε μέλος;
- Νοιάζεται άραγε για το όνομα της χώρας αυτής, το ένα τέταρτο των κατοίκων της που είναι φανατικοί Αλβανοί (περίπου 500.000 ) ή μήπως νοιάζονται οι υπόλοιποι που έχουν αρχίσει να ΑΛΛΑΖΟΥΝ υπηκοότητα και να παίρνουν Βουλγαρικά Διαβατήρια κατά χιλιάδες μεταξύ των οποίων και ο ίδιος ο πρώην πρωθυπουργός τους;;;
- Εσείς ... για ΠΟΙΟΝ ΛΟΓΟ λέτε να επιμένουν σε ένα Ελληνικό όνομα που τους στοίχισε ένα, καταστροφικό για την οικονομία τους εμπάργκο, επί Ανδρέα Παπανδρέου και που τους στοιχίζει μία πολυετή αναμονή στις λίστες υποψηφίων μελών του ΟΗΕ, της Ε.Ε και του ΝΑΤΟ;;;
- Για ΠΟΙΟΝ ΛΟΓΟ έχουν γραμμένα στα παλιά τους τα παπούτσια τις Ελληνικές επενδύσεις στα Σκόπια που ξεπερνούν το 1 δισεκατομμύριο ευρώ και εμφανίζονται ΑΥΤΟΙ αδιάλλακτοι κι όχι εμείς;;;

Μπορείτε να σκεφτείτε μερικές απαντήσεις που να αρμόζουν στην ευφυΐα σας;

- Πιστεύετε ότι είναι για αυτούς θέμα τιμής;
- Αν , ναι ...τότε για εμάς, ΤΙ πρέπει να είναι ;
- Βρίσκετε λογικό λοιπόν να ΑΠΩΛΕΣΟΥΜΕ την τιμή μας από ένα κρατίδιο των 2.000.000 συγχυσμένων εθνικά πολιτών;
Σας ενοχλεί μεν που παλεύουμε για μία υπόθεση που είναι χαμένη αλλά ΔΕΝ σας ενοχλεί δε, το ΠΟΙΟΣ ΕΥΘΥΝΕΤΑΙ που χάθηκε. Και χάθηκε από ένα σύστημα πολιτικών που παρέλαβαν την υπόθεση σχεδόν κερδισμένη, από τον Ανδρέα Παπανδρέου, για την αφήσουν να χαθεί λόγω βλακείας είτε και λόγω ΕΘΝΙΚΗΣ ΜΕΙΟΔΟΣΙΑΣ. Παραμένει ένα μεγάλο ερώτημα ο πραγματικός λόγος αυτής της ήττας.
- Εσείς όμως σαν δημοσιογράφος, πέραν του λυπηρού συμπεράσματος αυτής της ήττας, πράξατε κάτι προς την κατεύθυνση της προστασίας των Εθνικών μας συμφερόντων ή απλά ασχοληθήκατε με άλλα ανώδυνα θέματα που δεν θα επηρέαζαν τα κρατικά διαφημιστικά πακέτα που κατέληγαν στον εκάστοτε εργοδότη σας;
- Θυμάστε ποτέ να «κολλήσατε στον τοίχο», τους υπεύθυνους αυτής της αποτυχημένης εξωτερικής πολιτικής ή απλά προτιμήσατε να ασχοληθείτε με άσχετα ρεπορτάζ από την Αμερική;
Και φυσικά δεν υποτιμώ την δημοσιογραφία σας, αλλά στην συγκεκριμένη κατεύθυνση ΔΕΝ μπορώ να την χαρακτηρίσω ... ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ αλλά μάλλον ... αδιάφορη. Κι επειδή το ίδιο κάνουν όλοι οι συνάδελφοί σας στην μακρινή Αθήνα ... δεν σας προσάπτω φυσικά τίποτα το προσωπικό. Δεν είναι trendy το Μακεδονικό Ζήτημα, το διαπιστώσαμε.

- Σκεφθείτε απλά, αν εσείς, πέρα από τα εισοδήματά σας, προστατέψατε και την τιμή σας, ως Έλληνας;
Οι πολιτικοί μας κάθε άλλο παρά μας κάνουν υπερήφανους με τις τραγικές τους επιλογές. Εννοείται ότι οι ίδιοι αλλά κι όλοι όσοι επωφελούνται της συγκεκριμένης «σούπας» του πολιτικού συστήματος, έχουν καταθέσεις στην Ελβετία και πολλούς φίλους με ιδιωτικά αεροπλάνα που σε περίπτωση «ΘΕΡΜΟΥ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟΥ» θα τους μεταφέρουν σώους και αβλαβείς μακριά από τον κίνδυνο. Την ίδια στιγμή τα Ελληνόπουλα θα «πηγαίνουν αδιάβαστα» στη μάχη, εξαιτίας αυτών των πολιτικών και μίας σειράς λανθασμένων χειρισμών των κυβερνήσεων που προηγήθηκαν.

Τέλος σχετικά με την άποψή σας ότι η χρήση της λέξης Μακεδονία από τους Σκοπιανούς, ΔΕΝ έχει επίπτωση στα ζωτικά μας συμφέροντα, (!) μας αφήνει ΑΝΑΥΔΟΥΣ.
Επειδή ΔΕΝ ζείτε εδώ, επειδή πιθανόν να ΜΗΝ έχετε χάσει του παππούδες σας από Βουλγαρικό τσεκούρι, θα σας δώσω ένα μικρό παράδειγμα ώστε να μας καταλάβετε κι εμάς τους «περίεργους» κι «εθνικιστές» εδώ στον Βορρά.

Ας υποθέσουμε λοιπόν ότι ένας τρελός, βρίσκει ένα κόκκινο γυναικείο εσώρουχο, το κάνει κόμπο στην κεραία του αυτοκινήτου του κι αρχίζει να πηγαίνει από καφενείο σε καφενείο, ισχυριζόμενος ότι του το χάρισε, για ενθύμιο, ένα πολύ κοντινό σας πρόσωπο.
Είναι σίγουρο ότι λέει ψέματα αλλά αυτό ΔΕΝ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΕΤΑΙ. Είναι σίγουρο ότι είναι ψυχασθενής, αλλά ο συμβολισμός αυτής της κίνησης είναι τεράστιος. Θα βρεθούν πολλοί που ΔΕΝ σας συμπαθούν και που θα διαδώσουν ως αλήθεια αυτό το ψέμα, προκειμένου να σας επιφέρουν την μέγιστη ηθική βλάβη. Εσείς, ο πασίγνωστος κ. Παπαχελάς, θα φανείτε παντελώς ανίσχυρος μπροστά σ' αυτό το απίθανο σενάριο παρόλο που ... ΟΥΤΕ ζωτικής σημασίας είναι, ΟΥΤΕ έχει κάποιο υλικό κόστος σ' εσάς. Το συναίσθημα που θα σας δημιουργείται, κάθε φορά που θα σας ρωτάει κάποιος αν είναι αληθινή η ιστορία με το εσώρουχο ... αυτό το συναίσθημα έχουν και οι Έλληνες Μακεδόνες κάθε φορά που κάποιο κράτος αναγνωρίζει τα Σκόπια ως «Μακεδονία» και τους 500.000 Αλβανούς κατοίκους των Σκοπίων ως «Μακεδόνες»!
Είναι τόσο παρανοϊκό ... όσο και ΥΠΟΤΙΜΗΤΙΚΟ, για όλους όσους συμμετείχαν στον Μακεδονικό Αγώνα, πληρώνοντας με ΑΙΜΑ την υπεράσπιση της Μακεδονίας. Είναι υποτιμητικό για το 1.000.000 Μακεδόνων που διαδήλωσαν στην Θεσσαλονίκη ενάντια στα Σκόπια των 2.000.000, και είναι υποτιμητικό ακόμα και για την μνήμη του Ανδρέα Παπανδρέου που υπερασπίστηκε την τιμή μας περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο πολιτικό του διάδοχο.
Το ότι εσείς ... ΔΕΝ εμφανίζεστε στην τηλεόραση με διάφανο παρεό και κόκκινο εσώρουχο ΔΕΝ είναι θέμα «ζωτικής σημασίας» για την σωματική σας ακεραιότητα, ούτε γιατί θέλετε να το παίξετε «αντρούκλα», αλλά καθαρά θέμα τιμής και συμβολισμού.
Αυτό ακριβώς είναι και για μας τους Μακεδόνες η Μακεδονία. Είναι το «εσώρουχό» μας που ΔΕΝ αντέχουμε να το κάνει «σημαία» του κάποιος άλλος, ασήμαντος, εξαιτίας των πολιτικών από τους οποίους ΑΛΛΑ ζητήσαμε και ΑΛΛΑ πράττουν. Οι Σκοπιανοί, κάθε τόσο, μας αφαιρούν πανηγυρικά κι από ένα «εσώρουχο» και η Ελληνική Κυβέρνηση περιμένει εδώ και 15 χρόνια, μία κίνηση καλής θελήσεως!
Είναι προφανές ότι κάποιοι μας «δουλεύουν» κανονικά. Τι άλλο πρέπει να κάνουν τα Σκόπια για να καταλάβει η κυρία Μπακογιάννη ότι έχουν περάσει 15 ολόκληρα χρόνια από τότε που έπρεπε να περιμένουμε μία κίνηση καλής θελήσεως. Δεκαπέντε χρόνια τώρα τα Σκόπια μας ξευτελίζουν κάθε φορά που έχουν την ευκαιρία και μας υπενθυμίζουν ότι αυτοί παραμένουν ακλόνητοι και με ΑΠΟΛΥΤΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ στις θέσεις τους ενώ εμείς «κοιμόμαστε» όρθιοι και μας πιάνουν συνεχώς κοροΐδα. Μήπως τελικά κάποιοι πληρώθηκαν για να κάνουν τα κοροΐδα; Κι αν το «κοροΐδο» είναι στην κορυφή, υπάρχει σωτηρία για όλους εμάς στη βάση;
Η ήττα στην υπόθεση αυτή ισοδυναμεί με το να φορέσουμε φούστα, όχι επειδή μας αξίζει, αλλά επειδή εμπιστευθήκαμε Ψεύτες, Δειλούς κι Απατεώνες να μας κυβερνήσουν. Και δεν είναι θέμα ούτε κομματικής τοποθέτησης, ούτε Εθνικισμού. Είναι η θέληση να διατηρήσουμε ΑΚΕΡΑΙΑ, αυτά που παραλάβαμε από τους γονείς και τους παππούδες μας.
Καταλαβαίνετε ότι ΕΜΕΙΣ ...δεν έχουμε ΚΑΝΕΝΑΝ απολύτως λόγο να υποχωρήσουμε επί του θέματος αυτού, διότι απλά ... ΔΕΝ είμαστε σε θέση να καταλάβουμε το ΓΙΑΤΙ θα έπρεπε να το κάνουμε.
Έρχεστε λοιπόν να μας χαρακτηρίσετε και LOSER, εσείς που κάνατε για την Μακεδονία...ΤΙ;

Σημ. Μην το πάρετε προσωπικά. Απευθύνομαι σε όλους όσους βλακωδώς αναρωτιούνται για τα αίτια της επιμονής μας στον όρο «Μακεδονία». Υπάρχουν πολλοί λόγοι και μάλιστα ιδιαίτερα σοβαροί. Κι αν θα προκύψει πρόβλημα ενότητας κράτους, αυτό είναι κάτι που θα συμβεί στην Ελλάδα, όπως έγινε ΗΔΗ δύο φορές στις αρχές και στα μέσα του αιώνα μας , με ιδιαίτερα οδυνηρές συνέπειες. Τότε που αδέρφια και ξαδέρφια Μακεδόνες, μεσ' τη δίνη των πολέμων, δήλωναν άλλοι Έλληνες, άλλοι Βούλγαροι κι άλλοι Σλαβομακεδόνες και σφάζονταν μεταξύ τους συγγενείς πρώτου βαθμού. Μακάρι να ήταν οι «γείτονες» μας ρομαντικοί όπως θα' θελε η κυρία Ρεπούση. Ρωτήστε τις οικογένειες των πιλότων που χάθηκαν στο Αιγαίο, για να μην φθάσουν οι Τούρκοι να πετούν πάνω απ' την Ακρόπολη. Ρωτήστε τους στρατιωτικούς που «συνωστίζονται» κάθε χρόνο κάτω από τη γη, να σας πουν ΠΩΣ τηρούνται οι συμφωνίες «χαμηλής πολιτικής» και «παγκοσμιότητας» που υπερασπίζονταν εκ του αφαλούς η κυρία Ρεπούση και η κυρία Γιαννάκου λες και ζούνε στη Ελβετία.

Με εκτίμηση
Σίμος Σταυρακίδης

Ελλαδα το μεγαλείο σου

200802022

Έλαβα το ακόλουθο, απόλυτα ορθό, σχόλιο το οποίο και αναδιαβιβάζω. Ο nd χτύπησε ξανά εύστοχα
ΣΓΣ

Όταν ένας λαός αρνείται να πηγαίνει φαντάρος και ψηφίζει εκείνους που θα του μειώσουν τη θητεία ολοένα και περισσότερο, (ψηφίζει και κάνει υπουργό Εθνικής Άμυνας αστράτευτο)

όταν ένας λαός αγοράζει πανάκριβα αεροπλάνα, αλλά για λόγους οικονομίας απαγορεύει στους φαντάρους να κάνουν βολές,

όταν ένας λαός πληρώνει καθηγητές πανεπιστημίων, που δεν φρόντισαν να γράψουν ούτε μία γραμμή για την ελληνικότητα της Μακεδονίας,

όταν ένας λαός ξοδεύει δις για να κάνει καμπάνια της χώρας στο εξωτερικό, αλλά του ξεφεύγει ότι στον χάρτη που χρησιμοποιεί τα Σκόπια αναφέρονται ως Μακεδονία

όταν ένας λαός θεωρεί τα σπίτια των ακριτών του αυθαίρετα, (ο καθ΄ ύλην αρμόδιος ΥΠΕΧΩΔΕ χτίζει παράνομα και αυθαίρετα.)

όταν ένας λαός δεν ανησυχεί που του τρώνε τα λεφτά του στα χρηματιστήρια, στους φόρους, στις εισφορές και δεν αναρωτιέται καν που πάνε όλα αυτά τα λεφτά, (όταν κατά συρροήν και εξακολούθησιν του υπεξαιρούν τα αποθεματικά των ασφαλιστικών του ταμείων, με κύριους υπεύθυνους, κατ’ εμέ, τους συνδικαλιστές του, που υποτίθεται ότι η συμμετοχή τους στα ΔΣ των Ταμείων σκοπό έχει την αποτροπή αυτών των ατασθαλιών.)

όταν ένας λαός ασχολείται με την κλειδαρότρυπα του Ζαχόπουλου επί 2 μήνες (και συνεχίζει) χωρίς να σκέφτεται γιατί άραγε αυτό να έσκασε την επόμενη σχεδόν μέρα της επίσκεψης Καραμανλή στη Ρωσία, (όταν σήμερα γνωρίζουμε ότι ήταν γνωστό από το καλοκαίρι του 2007. Γιατί το έκρυβαν )

τότε, προφανώς, αυτός ο λαός ψηφίζει με το μυαλό στην μπάλα, στον φραπέ και στην κοπάνα! Ψηφίζει ό,τι κάτσει, δηλαδή πολιτικούς παρόμοιους με αυτόν. Ανθρώπους που αναζητούν τρόπους να κάνουν τα καλά παιδιά στους πολιτικούς τους προϊστάμενους, τους Αμερικάνους, που παίζουν το δικό τους παιχνίδι ανενόχλητοι με την άδειά μας στη δική μας πλάτη...

Οπότε μην χάνετε το σάλιο σας αδίκως!

Η Πατρίδα - με τα ακριβοπληρωμένα της media και τους ζάπλουτους εκδότες της - αυτή την εποχή ασχολείται με τις ζουμερές πίπες της Τζέκου. Και οι πολίτες της, μεταξύ ενός πρωτοσέλιδου με την Τζέκου επάνω στο Ζαχόπουλο και ενός με το Μακεδονικό, θα προτιμήσει να αγοράσει το πρώτο. Και άμα η εφημερίδα κάνει διανομή του εν λόγω DVD μέσα από τις σελίδες της, οι Σκοπιανοί θα μπουν και θα μας πιάσουν αιχμαλώτους στην καφετέρια, ακίνητους και αποχαυνωμένους να χαζεύουμε την Τζέκου!!!

Όσο για το περιβόητο Μουσουλμανικό τόξο, μην ανησυχείτε ούτε γι αυτό! Η Πατρίδα το έλυσε! Έβγαλε νέες ταυτότητες. Χωρίς το θρήσκευμα!

Να δείτε που, όπου να 'ναι, θα βγάλει και το Σταυρό από τη σημαία! Γιατί, αν προσβάλει έναν αλλόθρησκο η δικιά μου ταυτότητα, που δεν θα τη δει ποτέ, γιατί ούτε ξέρω που την έχω, μπορεί να μην τον ενοχλεί ο Σταυρός στη σημαία που τη βλέπει κάθε μέρα και σε κάθε δημόσιο κτίριο;;; (επί του προκειμένου υπάρχει πρόσφατο προηγούμενο. Κάποια ιταλική ποδοσφαιρική ομάδα έχει στη φανέλα της, μεταξύ των άλλων, ένα σταυρό. Όταν πήγε να παίξει στην Κων/πολη οι Τούρκοι απαίτησαν να αλλάξουν φανέλα όπερ και έπραξαν. Που φθάσαμε. Επιβολή της ημισελήνου παντού.)

Θα το δείτε και θα με θυμηθείτε! Αγάλι αγάλι γίνεται η αγουρίδα μέλι....

nd


----- Original Message -----
From: SGS
Sent: Thursday, February 21, 2008 11:26 AM
Subject: ΣΤΑΘΗΣ Σ. 20.ΙΙ.2008
Επειδή συμφωνώ με το άρθρο που ακολουθεί το αναδιαβιβάζω με δυο ... μικρές παρατηρήσεις:
Μετά την Βοσνία_Ερζεγοβίνη μας προσθέτουν κι' άλλο ένα μουσουλμανικό κράτος στο μαλακό υπογάστριο της ΕΕ
Βλέποντας το συνημμένο, το Σκοπιανό πρωθυπουργό να καταθέτει στεφάνι κι' από πάνω να φαντάζει η Μεγάλη ... Σκόπια, είναι αρκετό για να θεωρήσουμε αδιαπραγμάτευτη κάθε υποχώρηση σε οτιδήποτε υποκρύπτει αλυτρωτισμό.
Θα εισπράξουμε θύελλες ...
ΣΓΣ

Βέτο, ενίοτε, έχουν προβάλει για πολύ λιγότερο σοβαρούς λόγους, πολλές Δυνάμεις στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Απ' το Ηνωμένο Βασίλειο (η «σύνθετη» επίσημη ονομασία της «Βρετανίας», μάλιστα το πόποτε «Μεγάλης») ως την Ισπανία - είτε για την αλιεία του μπακαλιάρου είτε για την ονομασία των τυριών.

Όποιος προβάλλει, για κάτι που αποτελεί ζωτικό του συμφέρον και απειλείται, veto ούτε σπυράκια βγάζει, ούτε τυφλώνεται ούτε πέφτει ο ουρανός στο κεφάλι του.

Υπ' αυτήν την έννοιαν το «όχι» που αντέταξε ο Κυπριακός λαός στο Σχέδιο Ανάν ήταν ένα veto που έφερε την Κύπρο μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση ως ενιαίο και κυρίαρχο κράτος κι όχι ως ένα διαμελισμένο, δυσλειτουργικό μόρφωμα, υποχείριο άλλων Δυνάμεων.

Υπό την ίδιαν έννοιαν η συστηματικώς ψοφοδεής εξωτερική πολιτική που ασκεί η Ελλάδα, κατευνάζοντας διαρκώς την Τουρκία και εξυπηρετώντας δουλικά τις εκάστοτε επιλογές των ΗΠΑ, όχι μόνον φέρνει τη χώρα μας όλο και πιο κοντά σε μιαν αναπόφευκτη σύρραξη με τους συνεχώς αποθρασυνόμενους (και μονίμως προστατευμένους γείτονες) αλλά, ως τότε, μας καθιστά διπλωματικώς ανυπόληπτους. Κανείς δεν μας παίρνει στα σοβαρά. Ούτε η FYROM. Αυτό είναι επικίνδυνο.

Πέραν από τις εθνικιστικές υστερίες της λαϊκιστικής Δεξιάς και πέραν από τις αυταπάτες ενός μικρού μέρους της Αριστεράς (που όμως κάνει μεγάλη φασαρία), το πρόβλημά μας με τα Σκόπια δεν είναι μόνον ιστορικό, δεν έρχεται απ' το παρελθόν, έρχεται απ' το μέλλον. Και εστιάζεται στον αλυτρωτισμό - ως ιδεολογία που κυριαρχεί όλο και περισσότερο στην κοινωνία των καλών κατά τα άλλα γειτόνων μας.

Ο μεγαλοϊδεατισμός τους έχει εγκαταλείψει πλέον τους καφενέδες και τις κατά καιρούς σέχτες τού VMRO κι έχει εγκατασταθεί στα κυβερνητικά γραφεία, στο εκπαιδευτικό τους σύστημα και στα σύμβολα της εθνικής τους ταυτότητας. Στο μνημείο του εθνικού ήρωα της χώρας Γκότσε Ντέλτσεφ είναι χαραγμένος στο μάρμαρο ο χάρτης της «μεγάλης» Μακεδονίας (με τη Θεσσαλονίκη μέσα και τη Χαλκιδική) που κατεβαίνει ως τον Όλυμπο.

Στα σχολεία τους δεν μαθαίνουν πια ότι είναι «Μακεδόνες» γεωγραφικώς, που προέρχονται απ' τα σλαβικά φύλα που κατήλθαν τους 7ο και 8ο αιώνες (έστω αναμειγνυόμενα με τους γηγενείς), ούτε ότι η γλώσσα τους έλκει την καταγωγή της από εκείνην την εποχή (πρωτοβουλγαρική), αλλά αντιθέτως ότι ανήκουν στο παλαιότερο Μεσογειακό substratum, όπως οι Ίβηρες, οι Ιταλοί, οι Γάλλοι, οι Κέλτες, οι Εβραίοι, οι Ιρανοί και οι... Τούρκοι! Αντιθέτως, οι Έλληνες (με τους οποίους οι Μακεδόνες δεν είχαν βεβαίως-βεβαίως καμμίαν σχέση) έχουν υποσαχάρια καταγωγή!!!

Γελοία πράγματα; ναι! αλλά κινδυνώδη.

Παιδαριώδεις θεωρίες; ναι! αλλά λέγε-λέγε-λέγε, θα αναθρέψουν γενιές.

Όμως, αν όλα αυτά είναι άστοχα και καταγέλαστα, οι «αποδείξεις» που εμφανίζονται για να τα στηρίξουν είναι καθαρόαιμες ναζιστικές και αναλόγως χυδαίες. Επιστρατεύοντας έναν ωμό φυλετισμό οι γείτονές μας (Ντόντσκι) επικαλούνται γενετικά χαρακτηριστικά (στο τέλος θα μας μετράνε και τα κεφάλια) για να αποδείξουν ότι οι Μακεδόνες είναι αρχαιότεροι και απ' τους Μυκηναΐους, κατ' ευθείαν δε απόγονοι του Μεγαλέξανδρου («HLA genes in Macedonians and the sub-Saharan origin of the Greeks)

Εθνικιστικό παραλήρημα περιθωριακών ή αφιόνισμα ενός ολόκληρου λαού που διεκδικεί ένα όνομα (χωρίς καν να ξέρει τι σημαίνει Μακεδόνας), μια ιστορική ταυτότητα που (ως πλαστή) τον καταδικάζει να 'ναι υποχείριο ξένων Δυνάμεων.

Με την τρέλα που εξαπολύεται στα Βαλκάνια ύστερα και απ' τις εξελίξεις στο Κοσσυφοπέδιο, υπάρχει ο κίνδυνος πολλοί στα Σκόπια που έχουν καβαλήσει το καλάμι, να καβαλήσουν τώρα και τον Βουκεφάλα (χωρίς ούτε αυτού το όνομα να ξέρουν τι σημαίνει).

Στις διεθνείς σχέσεις τα πάντα είναι θέμα ισχύος. Για μιαν ακόμα φορά οι ΗΠΑ σφάζουν τον ΟΗΕ στο γόνατο (με το Κόσοβο, όπως έκαναν με τη Γιουγκοσλαβία, το Ιράκ και το Αφγανιστάν), για μιαν ακόμα φορά ο χάρτης αλλάζει - «περιέργως πώς» παίρνοντας, στην περιοχή μας, τη μορφή που μέσες-άκρες τού είχαν δώσει οι Ναζί εν τη βασιλεία τους.

Την ίδια ώρα οι Σκοπιανοί μάς προσαγορεύουν «κρετίνους Έλληνες». Ιδού μια ωραία σύνθετη ονομασία. Ψυχραιμία. Η συζήτηση άλλωστε μαζί τους σε οποιοδήποτε επίπεδο απ' τα παραπάνω θα ήταν παιδαριώδης και ατελέσφορη.

Ο μόνος λόγος για να πάρουν την Ελλάδα στα σοβαρά οι πάντες είναι να χρησιμοποιεί η χώρα κάθε φορά την ισχύ της. Αν την έχει. Αν θέλει ειρήνη. Αλλιώς ας κλαψουρίζουμε σαν ραγιάδες, ότι μας «τιμώρησε ο Θεός για τις αμαρτίες μας» ή ας επωφελούμεθα σαν άλλοι γραικύλοι μιας Pax Americana για τους ολιγαρχικούς και τους ολίγους (εις όλα).

Άλλωστε αν χαθούμε, κάποιοι «διαφωτιστές» θα «επινοήσουν» στο μέλλον και θα «επιλέξουν» την... καταγωγή τους από μας. Όχι από τους Συβαρίτες, από τους Αβδηρίτες...

ΣΤΑΘΗΣ Σ. 20.ΙΙ.2008 stathis@enet.gr

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 20/02/2008

Ξυλοκοπείται Ελληνίδα δασκάλα σε μειονοτικό χωριό της Θράκης!

Αν τα μισά από τα αναγραφόμενα παρακάτω είναι αλήθεια, παρακαλώ, αν κάποιος γνωρίζει να με ενημερώσει το τι έχει πράξει το επίσημο κράτος. Αν το κράτος μας συνεχίσει να βουβαίνεται, πολύ γρήγορα, θα φθάσουμε εκεί μου έχουμε φθάσει και με τα Σκόπια -- αν δεν έχουμε φθάσει ...

ΣΓΣ

Ξυλοκοπείται Ελληνίδα δασκάλα σε μειονοτικό χωριό της Θράκης!

Καμμιά «αντιρατσιστική» οργάνωση δεν θα δείτε να εκδίδει ανακοινώσεις (και καμμιά ομάδα «αντιεξουσιαστών» να καίει την Αθήνα) για την δασκάλα Χαρά Νικοπούλου. Καμμιά οργάνωση «προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων» δεν θα δείτε να επεμβαίνει για την προστασία της δασκάλας από το τουρκικό παρακράτος. Κανέναν κύριο Δημητρά δεν θα δείτε να προσφεύγει στα Ελληνικά και στα ευρωπαϊκά δικαστήρια. Κανέναν «Ιό» δεν θα δείτε να φωνάζει για μια δασκάλα που έβαλε τους μαθητές της, χριστιανούς και μουσουλμάνους, πάνω από τους πράκτορες του τουρκικού προξενείου. Κανένα «φιλελεύθερο» ιστολόγιο του Διαδικτύου δεν θα δείτε να αναρτά μπανεράκια και κορδελίτσες για την δασκάλα Χαρά Νικοπούλου.


Ας πούμε τα πράγματα με το όνομά τους: Η Θράκη μας είναι περιοχή μειωμένης κυριαρχίας. Η ηρωική δασκάλα Χαρά Νικοπούλου, η δασκάλα που δεν υπέκυψε τόσους μήνες στην πίεση του τουρκικού προξενείου, υπέστη την περασμένη Πέμπτη επίθεση και ξυλοδαρμό από τουρκόφρονα φανατικό. Το έγκλημά της; Τόλμησε να διδάσκει ελληνικά (βοηθητικά, δωρεάν, εκτός προγράμματος), σε όποιο παιδί ήθελε και είχε ανάγκη. Στην Αθήνα κανείς δεν συγκινείται - απορροφημένοι όλοι με τα ροζ DVD. Παραθέτω τρία σχετικά δημοσιεύματα.

------------------------
Επίθεση στη δασκάλα του Μ. Δερείου
Δημοσιεύθηκε από freedaynewspaper στο Φεβρουάριος 8, 2008

Τελικά, η υπόθεση της υποδιευθύντριας του μειονοτικού σχολείου στο Μεγάλο Δέρειο Χαράς Νικοπούλου δεν έχει κλείσει, αλλά δε φαίνεται και να συγκινεί κανέναν. Χθες στις 3 τα ξημερώματα ένας κάτοικος τη χτύπησε, με αποτέλεσμα να χρειαστεί να τοποθετήσει νάρθηκα στο χέρι. Να σημειωθεί ότι η κ. Νικοπούλου παρά την άσχημη εμπειρία βρήκε το κουράγιο και μήνυσε το δράστη. Χθες δικαζόταν το αυτόφωρο, ωστόσο, αναβλήθηκε για τη Δευτέρα, επειδή ο δικηγόρος του δράστη δεν μπορούσε να παραβρεθεί. Αλγεινή εντύπωση προκαλούν οι πληροφορίες, που θέλουν το δήμαρχο Ορφέα Βαγγέλη Πούλιο να ζητά από την κ. Νικολοπούλου να αποσύρει τη μήνυση, με το επιχείρημα ότι υπάρχει πιθανότητα να απαντήσει κι ο δράστης με μήνυση, με αποτέλεσμα να μπει και η ίδια φυλακή, ενώ το πρωί παραστάθηκε στο δικαστήριο ως μάρτυρας υπεράσπισης του ανθρώπου που της επιτέθηκε. Η κ. Νικολοπούλου αντιμετωπίζει τους τελευταίους μήνες την επίθεση των γνωστών κύκλων, που επιθυμούν να φύγει από το χωριό. Μάλιστα τον προηγούμενο Νοέμβριο έγινε σύσκεψη στο σχολείο του Μεγάλου Δερείου στην οποία συμμετείχαν ο διευθυντής και η υποδιευθύντρια, ο προϊστάμενος του γραφείου μειονοτικής εκπαίδευσης Κωνσταντίνος Τζιώτζιος, ο συντονιστής του γραφείου Σάββας Μαραγκός και γονείς των μαθητών. Ακολούθησε άλλη μία χωρίς την παρουσία γονέων. Ο προϊστάμενος του γραφείου μειονοτικής εκπαίδευσης προτίμησε, επικαλούμενος λόγους δεοντολογίας, να μην την ανακοινώσει επισήμως τα αποτελέσματα αυτής των συσκέψεων, ωστόσο, ανεπισήμως. είχε χαρακτηρίσει άκρως ικανοποιητική την απόδοση της δασκάλας πράγμα που σημαίνει ότι της παρέχει απόλυτη στήριξη και δεν υπάρχει κανένα ενδεχόμενο απομάκρυνσής της από το σχολείο. Την απόφαση αυτή επιβεβαίωσε, πάλι ανεπισήμως και ο διευθυντής του μειονοτικού σχολείου του Μεγάλου Δερείου, ο οποίος μάλιστα είχε συνταχθεί με τους γονείς που ήθελαν να διώξουν όχι μόνο από το σχολείο, αλλά και από το Δέρρειο την κ. Νικολοπούλου. Ποιο είναι το «έγκλημα» της κ. Χαράς Νικολοπούλου, κόρης του προέδρου του Αρείου Πάγου, η οποία δεν έψαξε να βρει μια «καλή θέση», όπως θα μπορούσε, αλλά προτίμησε να πάει, μαζί με το σύζυγό της στο Μεγάλο Δέρειο -και όχι, έστω στο Μικρό Δέρειο, που ζουν και χριστιανοί- για να διδάξει γράμματα στα παιδιά; Ότι έκανε μαθήματα ελληνικών στους μαθητές. Χθες τα ξημερώματα η κ. Νικολοπούλου, ήταν μόνη στο σπίτι, ο σύζυγός της έλειπε εκτός περιοχής. Έζησε τη βια και το νόμο του. Ισλάμ, μέσα στην Ελλάδα.

------------------------

Πληροφορήθηκα ότι χθες (8/2) η Δασκάλα Χαρά Νικοπούλου που διδάσκει στο μειονοτικό χωριό Μέγα Δέρειο της Θράκης δέχθηκε άναντρη επίθεση μέσα στον χώρο του σχολείου, με συνέπεια τον τραυματισμό της. Δράστης είναι ένας μουσουλμάνος κάτοικος του χωριού, γονέας μαθητού της Δασκάλας. Η Χαρά Νικοπούλου τους τελευταίους μήνες δέχεται πιέσεις και απειλές από τοπικούς μειονοτικούς παράγοντες, επειδή προφανώς το παιδαγωγικό έργο της δεν είναι αρεστό στους εγκάθετους του Προξενείου. Ο δράστης θα δικαστεί την Δευτέρα στο Αυτόφωρο.

Σας επισυνάπτω ένα σχετικό άρθρο που δημοσιεύτηκε στο τεύχος Ιανουαρίου 2008, της εφημερίδας "Ανατολή", για την πληρέστερη ενημέρωση σας.

"ΑΝΑΤΟΛΗ" τ.53 / Ιανουάριος 2008 *

ΜΙΑ ΔΑΣΚΑΛΑ ΣΤΗ ΘΡΑΚΗ

Γράφει ο ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΓΑΠΑΚΗΣ

Την έλεγαν Χαρά, μα χαρά σκορπούσε και στα παιδιά του Δημοτικού Σχολείου που παιδαγωγούσε με θέρμη, γεμίζοντάς τα με γνώση και αγάπη συνάμα. Η Χαρά Νικοπούλου με ενθουσιασμό υποδέχτηκε την αναγγελία της μετάθεσής της σε μειονοτικό δημοτικό σχολείο της Θράκης την σχολική χρονιά 2004 - 2005. Διέθετε τα μέσα και τις γνωριμίες για να επιτύχει ευνοϊκή μετάθεση στην πόλη της τη Θεσσαλονίκη, όμως συνειδητά δεν το επεδίωξε. Όταν μετέβη στο μειονοτικό χωριό Μέγα Δέρειο του Έβρου προκειμένου να διδάξει ως δασκάλα τα μουσουλμανόπουλα του δημοτικού σχολείου του χωριού την έθελξε η πανώρια θρακική φύση και γι' αυτό αποφάσισε μαζί με το σύζυγό της να εγκατασταθούν μόνιμα εκεί στην εσχατιά της Ελλάδας. Έκαναν όνειρα για το μέλλον για το χωριό για το σχολείο, για τα παιδιά, για την οικογένειά τους. Με το που πάτησαν το πόδι τους στο Μέγα Δέρειο πλημμύρισαν με αγάπη όχι μόνο τους λιγοστούς χριστιανούς μα και όλους τους μουσουλμάνους συμπολίτες τους (Σουνίτες και Αλεβήδες). Για πρώτη φορά στην ιστορία του δημοτικού σχολείου και του χωριού έδειξε μια δασκάλα, τόσο πηγαίο και ανιδιοτελές, ενδιαφέρον για τα παιδιά, τους μικρούς μαθητές της. Εκτός των καθημερινών μαθημάτων του σχολείου, η Χαρά παρέδιδε δωρεάν μαθήματα τα απογεύματα σε παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες και δυσχέρεια στην ελληνική γλώσσα. Τα βοήθησε να νιώσουν ότι μπορούν να σπουδάσουν, να προκόψουν, να γίνουν ενεργά μέλη της ελληνικής κοινωνίας καλοί και αγαθοί «πολίτες της μάνας Ελλάδας που νοιάζεται για όλα τα τρυφερά βλαστάρια της. ΟΛΟΙ ανεξαιρέτως οι μαθητές της κυριολεκτικά την λάτρευαν. Οργανώνοντάς τους σε χορωδία και μαθαίνοντας τους πολλά ωραία τραγούδια τους οδήγησε σε βράβευση από την Ελληνική Πολιτεία με έπαθλο ένα δωρεάν ταξίδι στη Θεσσαλονίκη όπου η Χαρά με τους μαθητές της έδωσαν μουσική παράσταση και διέμειναν σε πολυτελές ξενοδοχείο της πόλης. Για τα περισσότερα παιδιά ήταν το πρώτο ταξίδι έξω από το χωριό τους. Πολλά αντίκριζαν για πρώτη φορά στη ζωή τους τη θάλασσα. Συγκινήθηκαν όλοι τους. Η Χαρά έδωσε πολλή αγάπη κι έτσι κέρδισε την εκτίμηση, την αποδοχή και το σεβασμό όλου του χωριού. Δυστυχώς αυτό δεν άρεσε σε κάποιους. Συγκεκριμένα, άτομα του χωριού όπως ο ψευτοϊμάμης και ο μουσουλμάνος διευθυντής του μειονοτικού σχολείου εξυπηρετούσαν τους σκοπούς του Τουρκικού Προξενείου Κομοτηνής φανατίζοντας το χωριό κάτω από τη σημαία του τουρκικού σοβινισμού που προέτασσε μίσος για όλους τους «γκιαούρηδες», δυσαρεστήθηκαν από τις δραστηριότητες της Χαράς που αντί για μίσος φύτευε την αγάπη και την ομόνοια στις καρδιές των μαθητών της και των γονιών τους. Έτσι καραδοκούσαν για την αφορμή που θα δημιουργούσε ένταση και θα ανάγκαζε τη Χαρά να φύγει από το σχολείο. Η αφορμή δεν άργησε να έλθει. Κάποια φθινοπωρινή μέρα του 2007, μέλη της σχολικής εφορείας ζήτησαν από τη Χαρά να τους δώσει για 2 μέρες τη σφραγίδα του σχολείου προκειμένου να την «δανείσουν» στο Τουρκικό Προξενείο Κομοτηνής ώστε να σφραγίσει κάποιους λαχνούς που προορίζονταν για το ταμείο του σχολείου. Η Χαρά φυσικά αρνήθηκε, τους εξήγησε ότι είναι παράνομο αυτό που ζητούν και τους πρότεινε να φέρουν τους λαχνούς του Τουρκικού Προξενείου στο σχολείο για να τους σφραγίσει η ίδια. Εκείνοι αρνήθηκαν και απόσπασαν τελικά τη σφραγίδα του σχολείου από το μουσουλμάνο διευθυντή παραδίδοντάς την στο Τουρκικό Προξενείο και επιστρέφοντάς την στο σχολείο μετά από 2 μέρες. Όταν το πληροφορήθηκε η Χαρά επισήμανε στο διευθυντή το παράνομο της ενέργειάς του και του έκανε αναφορά στην προϊσταμένη αρχή της. Αυτό στάθηκε η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι των εξτρεμιστών. Ο μουσουλμάνος διευθυντής κάνοντας μπροστά της άσεμνες χειρονομίες, απείλησε τη Χαρά ότι «αυτό που έκανε θα το πληρώσει», ότι «εδώ είναι Τουρκία» και ότι «δεν πρέπει να τα βάζει μαζί τους διότι είναι κυνηγοί και έχουν όπλα.». Η Χαρά έμεινε άναυδη. Το επόμενο διάστημα όλοι στο χωριό γύρισαν την πλάτη στη Χαρά. Δεν της μιλούσαν και της έδειχναν ότι είναι ανεπιθύμητη αυτή που τους ευεργέτησε με τόση αγάπη. Οι γονείς άρχισαν να μην στέλνουν τα παιδιά τους στο σχολείο και ξεκίνησε συλλογή υπογραφών στο χωριό με αίτημα την αποπομπή της Χαράς! Επενέβη η προϊσταμένη αρχή. Αντί όμως να δικαιώσει τη Χαρά, επέδειξε ραγιαδισμό απέναντι στους παράνομους ταραχοποιούς συνιστώντας στη Χαρά να ζητήσει, συγνώμη(!) και να αυτοσυγκρατηθεί! Ως συμβιβαστική λύση η Χαρά θα απομακρυνόταν από το χωριό και το σχολείο με τη λήξη της τρέχουσας σχολικής χρονιάς. Μέσα στο «κυρίαρχο» ελληνικό κράτος, ο τουρκικός εθνικισμός και μισαλλοδοξία νίκησαν για άλλη μια φορά. Η «γκιαούρισσα», δασκάλα θα έφευγε. Τα παιδιά θα αφήνονταν έρμαια στο σκοτάδι του μίσους του φανατισμού και της προπαγάνδας των πρακτόρων της Άγκυρας. Τι απέμεινε; Ένα δάκρυ στα μάτια των μαθητών που θα έχαναν την αγαπημένη δασκάλα τους με τα χρυσά μαλλιά και οι ζωγραφιές των τετραδίων τους με τις αφιερώσεις που έγραφαν προς την Χαρά για το «πόσο πολύ την αγαπούν»!.

18/1/2008 Κομοτηνή

* Η "ΑΝΑΤΟΛΗ" είναι μηνιαία έκδοση για τον Ελληνισμό της καθ' ημάς Ανατολής

------------------------
του Γιάννη Χ. Κουριαννίδη εκδότη του περιοδικού «Ενδοχώρα»

Η δασκάλα, οι πρακτορίσκοι και το ελληνικό κράτος
Η κόρη του Προέδρου του Αρείου Πάγου, η Χαρά Νικοπούλου, είναι δασκάλα. Δεν χρησιμοποίησε το αξίωμα του πατέρα της για να επιτύχει έναν «καλό» διορισμό. Διορίστηκε στο Μεγάλο Δέρειο του νομού Έβρου, σε ένα Πομακοχώρι που βρίσκεται σε υψόμετρο 600 μέτρα, απομονωμένο, που κατοικείται μόνο από μουσουλμάνους Πομάκους. Δεν επέλεξε ως τόπο κατοικίας της κάποιο κοντινό αστικό κέντρο (Σουφλί) ή έστω το Μικρό Δέρειο, στο οποίο διαμένουν και χριστιανοί και λειτουργούν κάποιες έστω κρατικές υπηρεσίες. Δεν έκανε δηλαδή αυτό που έκαναν και κάνουν όλοι οι άλλοι συνάδελφοί της. Επέλεξε να μείνει με τον σύζυγό της στο χωριό που διδάσκει, κοντά στους μαθητές και τις μαθήτριές της, κοντά στους ανθρώπους που εκτιμούν το έργο και την προσφορά της. Το νεαρό ζευγάρι μετέφερε ακόμη και τα πολιτικά του δικαιώματα στο χωριό και διαμένει εκεί, όχι μόνο τους μήνες του σχολικού έτους, αλλά ολόκληρο το χρόνο. Αυτή ακριβώς η αγάπη προς τον τόπο και τους ανθρώπους του, αυτή η ανιδιοτελής διάθεση για προσφορά εκ μέρους τους, έγινε αιτία για την στοχοποίησή τους από τους πράκτορες του τουρκικού προξενείου. Χρησιμοποιώντας διάφορα ψεύδη, εκβιάζοντας και πιέζοντας τους κατά τα άλλα φιλήσυχους Πομάκους, οι εγκάθετοι του τουρκικού προξενείου συλλέγουν υπογραφές για να διώξουν από το χωριό τη φιλότιμη δασκάλα και το σύζυγό της. «Αυτό το χωριό αγαπά μόνο τους Τούρκους που για αιώνες μένουν σ' αυτό», γράφουν στα εμετικά άρθρα τους οι πρακτορίσκοι, ενώ οι απειλές και οι εκφοβισμοί σε βάρος των δύο «ξένων» είναι πλέον σε ημερησία διάταξη! Και ενώ οι προσπάθειές τους ακόμη δεν αποδίδουν τα αναμενόμενα γι' αυτούς, αφού ελάχιστοι είναι οι γονείς που υποχώρησαν στις πιέσεις και ζητούν την απομάκρυνση της Χαράς από το χωριό τους, κι ενώ έφτασαν ακόμη και στο σημείο να καταθέσει στη Βουλή σχετική αναφορά ο βουλευτής Χατζηοσμάν του ΠΑΣΟΚ (το πρώην πρωτοπαλίκαρο του Σαδίκ και σημερινός πρόεδρος του κόμματος που αυτός είχε ιδρύσει!), η Χαρά έχει να αντιπαλέψει και με τον ακαταμάχητο γραικυλισμό των «λειτουργών» του ελληνικού κράτους, από το οποίο δεν είχε μέχρι σήμερα την παραμικρή στήριξη! Σύμφωνα μάλιστα με πληροφορίες μας από τα γραφεία της Μειονοτικής Εκπαίδευσης, οι προϊστάμενοί της έφτασαν στο σημείο να την επιπλήξουν, γιατί τις αναφορές που κατέθετε όλο αυτό το διάστημα τις πρωτοκολλούσε (κι έτσι τους έβαζε στον κόπο να τις προωθούν περαιτέρω ή τουλάχιστον να μη τις αποσιωπούν)! Προς τιμήν της, η ηρωική Χαρά Νικοπούλου, δεν υποκύπτει στις πιέσεις και δηλώνει ότι θα παραμείνει στη θέση της μέχρι να ολοκληρώσει το έργο της. Κι όλα αυτά, παρά το λαϊκό δικαστήριο που επεχείρησαν να στήσουν πριν λίγες ημέρες οι πρακτορίσκοι του προξενείου! Αναρωτιέμαι: Πόσους ανθρώπους έχουμε στην Ελλάδα σαν την δασκάλα Χαρά Νικοπούλου; Πέντε; Δέκα; Ίσως λέω και πολλούς! Τι κάνει το ελληνικό κράτος γι' αυτούς; Οι άνθρωποι αυτοί δικαιούνται πλέον να απαιτούν στήριξη. Πρόσφεραν και προσφέρουν την ψυχή τους την ίδια για την προκοπή αυτού του τόπου. Εδώ όμως, δεν μιλούμε ούτε καν για στήριξη. Εδώ βλέπουμε την πατρίδα για την οποία ματώνουν, να τους γυρνά την πλάτη και να τους περιφρονεί. Χαρά από το Δέρειο, Νίκο από την Ίμβρο, Κατερίνα και Νίκο από τα Σκόπια, Ελένη από τα κατεχόμενα της Κύπρου μας, Σεμπαεδήν από το Προσήλιο, αδέλφια μας από την Βόρειο Ήπειρο, δεν χρειάζεται να σας το πούμε ότι ο αγώνας πρέπει να συνεχιστεί. Το κάνετε και θα το κάνετε, γιατί έτσι λέει η ψυχή σας. Και να 'στε σίγουροι ότι αυτή είναι το μεγαλύτερό σας όπλο!
http://blog.antibaro.gr/?p=72