Πέμπτη 17 Ιουλίου 2008

Παράδειγμα σήψης και παρακμής;;;;;;

Διάβασα με πολύ σκεπτικισμό το ακόλουθο σχόλιο και άρθρο του κ. Ζούλα.
Αλλά, προσέξτε, όλα αυτά συμβαίνουν όταν υπάρχει «διεθνής οικονομική κρίση» και «φτώχια».
Πρέπει να τρελαθούμε για να καταλάβουμε τι γίνεται γύρω μας;
ΣΓΣ

Ευχαριστούμε τον Κ. Ζούλα για το κείμενο του,

Παράδειγμα σήψης και παρακμής..
Το καπιταλιστικό σύστημα οδηγεί ακόμη και σε εθελοντική αποβλάκωση,
Και έτσι φτάνουμε σε μία κοινωνία που μπορεί να αποβλακωθεί με την απάτη του Χρηματιστηρίου, της Ζημενς και των άλλων σκανδάλων, που τους ακολουθούν οι οικοπεδοφαγικές πυρκαγιές, οι πιστωτικές κάρτες και τα καταναλωτικά δάνεια ακόμη και γιά την κοινωνία των 700 ευρώ....
Όλα αυτά όμως οδηγούν στο ανατριχιαστικό παράδειγμα [μεταφορικώς και ουσιαστικώς] της γνωστής κινηματογραφικής ταινίας -κόλαφο για το ναζιστικό καθεστώς- "Η νύχτα των μεγάλων μαχαιριών"
Ευτυχώς αυτές τις μέρες, με περισυλλογή και περίσκεψη, ενθυμούμεθα και τιμούμε τους εθελοντές Νεκρούς του αντιαποικιακού-αντιιμπεριαλιστικού αγώνα 1955-1959 και της αντίστασης κατά της βάρβαρης εισβολής και συνεπώς και της αντίστασης κατά της τότε σήψης και προδοσίας,
Και είμαστε αισιόδοξοι ότι φαινόμενα σαν αυτά, που περιγράφει ο Κ. Ζούλας, θα αφορούν πλέον μόνον ένα κομπλεξικό και μίζερο περιθώριο
Δ.Αλευρομάγειρος


http://news.kathimerini.gr:80/4dcgi/_w_articles_columns_3973_17/07/2008_277938

ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΣΚΟΠΙΑΝΟΙ

Αυτά που υποστηρίζω εδώ και καιρό με τα διάφορα σχόλια μου ήρθε το σημερινό ΠΟΝΤΙΚΙ με τη γελοιογραφία του και με τη δική της καθοριστική δύναμη να τα διατρανώσει.

Τρίτη 15 Ιουλίου 2008

Ποιο ΕΘΝΟΣ και ποια ΕΘΝΟΚΑΘΑΡΣΗ;

Έπεσα επάνω στο ακόλουθο άρθρο και το σχολίασα συνοπτικά με εμβόλιμες παρατηρήσεις και δυο φωτοαντιγραφα.
ΣΓΣ

Αν οι Σκοπιανοί είναι προκλητικοί, τότε ο Αντώνης Καρκαγιάννης, αρχισυντάκτης της νεοδημοκρατικής Καθημερινής, ο οποίος λέει πως "υπάρχει Σλαβομακεδονικό έθνος" και "η Ελλάδα ευθύνεται για την εθνοκάθαρση των Σλαβομακεδόνων", τι είναι;

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_1_13/07/2008_277588

20080713 Συνείδηση των Σλαβομακεδόνων για το έθνος και τη γλώσσα

Γραφει ο Aντωνης Kαρκαγιαννης

Μέχρι τώρα γνωρίζαμε ότι οι Σλαβομακεδόνες όχι μόνο δεν αρνούνταν τη σλαβική τους καταγωγή, αλλά αντιθέτως σε αυτήν στήριζαν τη διεκδίκησή τους να αναγνωρισθούν ως ιδιαίτερο έθνος. Ο Σταύρος Λυγερός, στο πρόσφατο βιβλίο του «Εν ονόματι της Μακεδονίας» (εκδ. Λιβάνη), αναφέρει ότι σε έκθεσή του το Στέιτ Ντιπάρτμεντ στις αρχές της δεκαετίας του ‘90 αναφέρεται σε Σλαβομακεδόνες και όχι σε «Μακεδόνες».Τότε η ελληνική διπλωματία ανησύχησε και έσπευσε να προβεί σε διάβημα διαμαρτυρίας. Σήμερα, μάλλον θα πρέπει να το έχει μετανιώσει που δεν έσπευσε να υιοθετήσει αυτήν την ονομασία. Όχι για κανέναν άλλο λόγο, αλλά γιατί είναι ιστορικά αληθινή. Σλαβομακεδόνες είναι οι Σλάβοι που από αιώνες κατοικούν σε ένα τμήμα της αρχαίας Μακεδονίας. Πολύ αργότερα, οι εθνικιστές των Σκοπίων ανακάλυψαν ότι ... κατάγονται από τον Φίλιππο και τον Μεγάλο Αλέξανδρο και εκσλαβίστηκαν στο πέρασμα των αιώνων. [Δηλαδή οι Σκοπιανοί προϋπήρχαν των Μακεδόνων; ] Σλαβομακεδόνες και Σλαβομακεδονία νομίζω πως θα ήταν δύο ονόματα που προκύπτουν από την ιστορία τους, είναι δηλαδή αληθινά.

Το ίδιο και η γλώσσα τους. Είναι αναμφισβήτητα σλαβική. Μερικοί υποστηρίζουν ότι είναι παραφθορά της βουλγαρικής. Οι ίδιοι υποστηρίζουν ότι είναι αρχέτυπη σλαβική γλώσσα, προγενέστερη της σερβικής και της βουλγαρικής, με την οποία πράγματι παρουσιάζει πολλές συγγένειες και ομοιότητες. Αυτή η γλώσσα ως το 1949 ήταν μόνο προφορική. Πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι ήταν μεγάλο κατόρθωμά τους να της δώσουν γραφή και με αυτή τη γραφή να εκδώσουν λεξικά, εγκυκλοπαίδειες, βιβλία, εφημερίδες και περιοδικά. Και κυρίως να την διδάξουν στα σχολεία όλων των βαθμίδων.

Με αυτούς τους όρους έχουν κάθε δικαίωμα να στηρίξουν την ταυτότητα του έθνους και της γλώσσας. Η αναζήτηση ενός ιστορικού DNA που αντέχει και ανανεώνεται επί 2.500 χρόνια είναι τουλάχιστον γελοία. Όχι μόνο για αυτούς, αλλά για κάθε σύγχρονο λαό.

Κάπως διαφορετικό είναι το πρόβλημα της σλαβομακεδονικής μειονότητας. Όπως πάλι σημειώνει ο Σταύρος Λυγερός στο βιβλίο του, η αρχαία Μακεδονία ήταν χώρα πολυεθνική, όπως σχεδόν όλα τα Βαλκάνια, όπως και κάθε άλλη περιοχή της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Οι Οθωμανοί δεν γνώριζαν και δεν αναγνώριζαν άλλον διαχωρισμό μεταξύ των λαών πλην του θρησκευτικού. Οι υπήκοοι της Αυτοκρατορίας ήταν Μουσουλμάνοι, Χριστιανοί ή Εβραίοι.

Ως τις αρχές του 20ού αιώνα στο έδαφος της αρχαίας Μακεδονίας ζούσαν συμπαγείς πληθυσμοί Σλαβομακεδόνων με τη γλώσσα τους, τις παραδόσεις τους και τις περιουσίες τους. Όπως ζούσαν Έλληνες, Τούρκοι, Εβραίοι και άλλοι. Μετά το 1922 και την ανταλλαγή των πληθυσμών η σύνθεση του πληθυσμού στο ελληνικό τμήμα της Μακεδονίας άλλαξε ριζικά. Οι ελληνόφωνοι πληθυσμοί, σχεδόν παντού, αποτελούσαν την πλειοψηφία. Ήταν σαφώς ένα είδος «εθνοκάθαρσης» για την οποία όμως δεν ευθύνεται αποκλειστικά η Ελλάδα. Ευθύνεται όμως και η Ελλάδα...

[Παρατηρείται ότι ο γράφων μετατοπίζεται από τον θρησκευτικό διαχωρισμό στον εθνοτικό διαχωρισμό. Δηλαδή, ενώ στην προηγούμενη παράγραφο αναφέρει ότι οι λαοί που κατοικούσαν στα Βαλκάνια ήσαν Μουσουλμάνοι, Χριστιανοί και Εβραίοι, στην αμέσως επόμενη παράγραφο μας ομιλεί για Σλαβομακεδόνες, Έλληνες, Τούρκοι, Εβραίοι και άλλοι. Στη συνέχεια ενώ ομιλεί για την ανταλλαγή των πληθυσμών και τη συντελεσθείσα «εθνοκάθαρση» δεν μας λέει ότι η ανταλλαγή των πληθυσμών έγινε με βάση το θρήσκευμα και όχι την εθνότητα. Και συγκεκριμένα :


Συνθήκη της Λωζάνης: Σύμβασις Περί ανταλλαγής των Ελληνικών και Τουρκικών πληθυσμών



VI. ΣΥΜΒΑΣΙΣ ΠΕΡΙ ΑΝΤΑΛΛΑΓΗΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥΡΚΙΚΩΝ ΠΛΗΘΥΣΜΩΝ

Άρθρον 1.

Από της 1ης Μαΐου 1923, θέλει διενεργηθή η υποχρεωτική ανταλλαγή των Τούρκων υπηκόων, ελληνικού ορθοδόξου θρησκεύματος, των εγκατεστημένων επί των τουρκικών εδαφών, και των Ελλήνων υπηκόων, μουσουλμανικού θρησκεύματος, των εγκατεστημένων επί των ελληνικών εδαφών.

Τα πρόσωπα ταύτα δεν θα δύνανται να έλθωσιν ίνα εγκατασταθώσιν εκ νέου εν Τουρκία ή αντιστοίχως εν Ελλάδι, άνευ της αδείας της Τουρκικής Κυβερνήσεως ή αντιστοίχως της Ελληνικής Κυβερνήσεως.

]

Παρά την «εθνοκάθαρση», [Για ποια ενθοκάθαρση μας ομιλεί; Μας πετάει ένα όρο χωρίς να τον ορίζει και να τον τεκμηριώνει. Προϋπόθεση για την εθνοκάθαρση είναι η ύπαρξη «έθνους» και η «κάθαρση» (βίαιη εξόντωσή) του. Στην προκείμενη περίπτωση έχουμε κάτι τέτοιο; Και αν υπάρχει ποιο είναι;] κυρίως στη Δυτική Μακεδονία παρέμειναν αρκετοί Σλαβομακεδόνες, που έτσι ονόμαζαν τους εαυτούς των και διεκδικούσαν τη μακεδονική γη [Πότε; ], όπου γεννήθηκαν οι ίδιοι και οι πρόγονοί τους. Ο Σταύρος Λυγερός γράφει ότι μέρος αυτών «με ελληνική εθνική συνείδηση» αφομοιώθηκε με τους Έλληνες. Δεν διευκρινίζει τι εννοεί ως ελληνική εθνική συνείδηση [Ο Σταγιρίτης Μακεδών Αριστοτέλης έχει δώσει τον ορισμό ]. Κατά τη γνώμη μου δεν ενσωματώθηκαν «από συνείδηση». Δύο δρόμοι ενσωμάτωσης υπήρχαν: ο ποικίλος κρατικός καταναγκασμός και η συμμετοχή σε κοινή οικονομική και κοινωνική ζωή με το πιο δυναμικό πληθυσμιακό τμήμα της περιοχής, τους ελληνόφωνους. Δυστυχώς, οι περισσότερες ελληνικές κυβερνήσεις γνώριζαν καλά τον εύκολο δρόμο, τον καταναγκασμό [Πως τους κατανάγκασαν; Έτσι πετάμε λέξεις και ότι μείνει;]. Παραμέλησαν τον άλλο δρόμο, τον πιο δύσκολο, αλλά αυθόρμητο και αποτελεσματικό.

Η σύνθεση του πληθυσμού αλλοιώθηκε ακόμη περισσότερο κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου. Ο τυχοδιωκτισμός του Ν. Ζαχαριάδη, προκειμένου να προσελκύσει ή να επιστρατεύσει Σλαβομακεδόνες μαχητές, τον οδήγησε στη γνωστή θέση για τη συγκρότηση της «λαϊκής δημοκρατίας της Μακεδονίας» ως ανεξάρτητου κράτους, που θα απαρτιζόταν από τα τρία τμήματα, το ελληνικό, το γιουγκοσλαβικό και το βουλγαρικό. Και στο πλαίσιο αυτού του νεφελώδους κράτους οι Σλαβομακεδόνες υποτίθεται ότι θα εύρισκαν την εθνική τους αποκατάσταση!

Οι τυχοδιωκτισμοί και οι ανοησίες του Νίκου Ζαχαριάδη και του στελεχικού πυρήνα του ΚΚΕ δεν έβλαψαν την ελληνική Μακεδονία. Αντιθέτως, αποτέλεσαν ισχυρότατο λόγο συσπείρωσης γύρω από το εθνικό κέντρο, την κυβέρνηση των Αθηνών, και τον εθνικό στρατό. Αν κρίνουμε από το αποτέλεσμα, το μόνο βέβαιο από εκείνη την εποχή είναι ότι εκατοντάδες κομμουνιστές καταδικάσθηκαν και εκτελέσθηκαν αρνούμενοι να αποκηρύξουν τον τυχοδιωκτισμό και την ανοησία του Ν. Ζαχαριάδη.

[Μην τα ρίχνουμε όλα στον Ζαχαριάδη. Αν διαβάσουμε τα δυο φωτοαντίγραφα που ακολουθούν θα διαπιστωθεί ότι αυτή είναι παγία θέση και τακτική των αριστερών δυνάμεων αυτού του τόπου, όπως επιβεβαιώνεται και με την πρόσφατη πράξη τους να συνεορτάζουν με τους Σκοπιανούς στις Πρέσπες και να τους αποκαλούν «Μακεδονία» ]

Μετά την ήττα της ανταρσίας παίχθηκε η τελευταία πράξη του δράματος. Πολλοί Σλαβομακεδόνες από την Ελλάδα, άλλοι επειδή είχαν προσχωρήσει στην ανταρσία, άλλοι από φόβο και άλλοι βιαίως, εκπατρίσθηκαν και οι περισσότεροι εγκαταστάθηκαν στη «λαϊκή δημοκρατία της Μακεδονίας», που τότε ανήκε στην Ομόσπονδη Γιουγκοσλαβία.

Θα ήταν ευχή όλων τα γεγονότα να σταματήσουν στο σημείο αυτό και το αποτέλεσμά τους να θεωρηθεί τετελεσμένο. Φοβάμαι ότι δεν θα σταματήσουν, ανεξάρτητα από πιθανή συμφωνία για το όνομα. Ο εκπατρισμός του 1949 εύκολα μπορεί να μετονομασθεί σε «πολιτική δίωξη» και να προκύψουν διεκδικήσεις επανόδου ή επαναπατρισμού και να ακολουθήσουν άλλες διεκδικήσεις για την αναγνώριση σλαβομακεδονικής μειονότητας και για την επιστροφή δημευθέντων περιουσιών. Ιδιαίτερα το τελευταίο, καλό είναι να το σκεφτόμαστε από τώρα και έγκαιρα να χαράξουμε την πολιτική μας σύμφωνα με τα νέα ευρωπαϊκά δεδομένα...

Στο ακόλουθο GROUP :
http://n1035kke.googlegroups.com/
βλέπε
19430710 ΠΕΤΡΙΤΣΙ ΒΑΛΚΝΙΚΗ ΕΝΩΣΙΣ ΣΟΒΙΕΤΙΚΩΝ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΩΝ.doc

Παιδομάζωμα ....

Μετά από το παραπάνω δημοσίευμα έχω τις ακόλουθες απορίες:
  1. Υπήρξε "παιδομάζωμα" και αν έγινε από ποιους έγινε;
  2. Ο Ερυθρός Σταυρός φυγάδευσε (;) τα 28.000 ελληνόπουλα (;) προς τα που και γιατί;
  3. Ποιος Ερυθρός Σταυρός; Ο Ελβετικός; Ο Ελληνικός; Ποιος;
  4. Αυτά τα 28.000 παιδιά που κατοικούσαν, σύμφωνα με το δημοσίευμα, στη Μακεδονία είχαν ελληνική ιθαγένεια ή κάποια άλλη;
  5. Οι γονείς αυτών των παιδιών ήταν νομοταγείς Έλληνες πολίτες ή αντάρτες του Δημοκρατικού Στρατού;
  6. Οι γονείς αυτών των παιδιών μετά το αντάρτικο παρέμειναν στην Ελλάδα και τα παιδιά τους τα "φυγάδευσε" ο Ερυθρός Σταυρός που; Στο πάλαι ποτέ Σιδηρούν Παραπέτασμα ή στη Δύση, την επονομαζόμενη και "ελεύθερη";
Μου δημιουργούνται αυτά τα ελάχιστα ερωτήματα διότι έχω την εκτίμηση ότι το πρόβλημα που σήμερα εισπράττει η Ελλάδα είναι πρόβλημα μνησικακίας των Σκοπιανών, των κάθε είδους φυγάδων από την Ελλάδα προς τις χώρες του ονομαζόμενου υπαρκτού σοσιαλισμού.
ΣΓΣ

Μήπως μας ζητάνε πολλά τα "αφεντικά";;;

Μετά το φιάσκο με την άσκηση επί χάρτου που εξαιρέθηκε ο Άη Στράτης (βλέπε σχετική ανάρτηση της 23/05/2008 «Μπαλάκι ευθυνών για Άη Στράτη») οι Αμερικάνοι θέλουν να μας βάλουν Τούρκο προϊστάμενο στο Στρατηγείο της Λάρισσας.
ΣΓΣ


20080710 Θέλουν «φέσι» στο στρατηγείο Λάρισα
Πολύ ψηλά τον αμανέ έχουν σηκώσει οι τούρκοι στο ΝΑΤΟ, έχοντας τους αμερικάνους να τους σιγοντάρουν πλέον ανοιχτά και προκλητικά. Ούτε λίγο ούτε πολύ, ο διοικητής του ΝΑΤΟϊκού Αεροπορικού Στρατηγείου της Σμύρνης αντιπτέραρχος Μορίς Μακ Φαν, ο άνθρωπος που έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο στην υπόθεση της ακύρωσης άσκησης στον Αϊ- Στράτη, ζήτησε από την ελληνική στρατιωτική ηγεσία να δεχτεί τούρκο διοικητή στο υποστρατηγείο της Λάρισας! Ο αμερικάνος πτέραρχος βρέθηκε στην Αθήνα προσκεκλημένος της πρεσβείας του για τη γιορτή της 4ης Ιουλίου,…
…αλλά παραδόξως ζήτησε να συναντήσει τον Α/ΓΕΕΘΑ Δημήτρη Γράψα και τον Α/ΓΕΑ Γιάννη Γιάγκο. Λίγες εβδομάδες μετά την περιπέτεια με τον Αϊ- Στράτη, η πρόθεση του αμερικάνου να συναντήσει τους αρχηγούς προκάλεσε εντύπωση, όχι όμως και αισιοδοξία. Συγκεκριμένη ατζέντα για τη συνάντηση δεν υπήρχε και οι τρεις ανώτατοι αξιωματικοί βρέθηκαν στο δώμα ΓΕΝ για να τα πουν τρώγοντας μπον φιλέ. Κι ενώ οι δικοί μας είχαν στο μυαλό τους τον Αϊ-Στράτη και περίμεναν να περιστραφεί η κουβέντα γύρω από αυτό το θέμα, ο αμερικάνος πήγε την κουβέντα αμέσως στο θέμα των ΝΑΤΟϊκών υποστρατηγείων (CAOC), τα οποία από το 2011 γίνονται τέσσερα από 10 που είναι σήμερα και θα λειτουργούν σε Ελλάδα (Λάρισα), Δανία, Γερμανία και Ιταλία. Δηλαδή το Εσκί Σεχίρ στην Τουρκία βάζει λουκέτο.
«Αγκάθι» για τη νέα δομή και λειτουργία των ΝΑΤΟϊκών υποστρατηγείων είναι ποιος θα διοικεί και το ΝΑΤΟ σκέφτηκε ο επικεφαλής να εναλλάσσεται κάθε δύο ή τρία χρόνια. Ο Μακ Φαν ζήτησε από τους αρχηγούς ΓΕΕΘΑ και ΓΕΑ να συμβιβαστεί η Ελλάδα με την Τουρκία και να δεχτεί να είναι πρώτος διοικητής στη Λάρισα τούρκος πτέραρχος! Οι δυσάρεστες εκπλήξεις από τους ΝΑΤΟϊκούς είναι συχνές, αλλά ποτέ δεν συνηθίζονται. Μετά την αρχική δυσφορία από τα όσα είπε ο Μακ Φαν, οι δύο αρχηγοί του εξήγησαν «τσεκουράτα» ως στρατιωτικοί αλλά και με διπλωματικό «αμπαλάζ» ότι μάλλον δεν γνωρίζει και πολύ καλά το όλο θέμα, αφού δεν υπάρχει καμία διαδικασία που να προβλέπει διαπραγμάτευση και πολύ περισσότερο συμφωνία μεταξύ δύο μελών της Συμμαχίας για το ποιος θα είναι διοικητής.
Όλες αυτές οι αποφάσεις, υποστήριξαν, θα ληφθούν μέσα από ανοιχτές διαδικασίες εντός του ΝΑΤΟ, το οποίο και θα αποφασίσει για τους διοικητές, που έτσι κι αλλιώς θα εναλλάσσονται. Στην ερώτηση γιατί πιστεύει ότι πρέπει σώνει και καλά να είναι ο πρώτος διοικητής στη Λάρισα τούρκος κι όχι, για παράδειγμα, βούλγαρος, ρουμάνος, πολωνός ή κάτι άλλο τέλος πάντων, ο αμερικάνος πτέραρχος δεν απάντησε, δίνοντας μεγαλύτερη σημασία πλέον στο μίντιουμ ψημένο μπον φιλέ του.

Η μπάλα στην εξέδρα
Ο Μακ Φαν μετά τη σαφή τοποθέτηση των δύο αρχηγών ότι στη Λάρισα δεν πρόκειται να κάνει πρεμιέρα τούρκος, δεν επέμεινε, όχι επειδή δεν ξέρει τα θέματα, αλλά αντιθέτως επειδή τα ξέρει πολύ καλά και γνωρίζει ότι δεν χρειάζεται αυτή τη στιγμή να τραβήξει άλλο το σχοινί. Το «σπρώξιμο» που δίνει απλόχερα στους τούρκους, πάντως, δεν κάνει καμία προσπάθεια να το κρύψει. Όταν Γράψας και Γιάγκος άρχισαν να του λένε για τα όσα απαράδεκτα έγιναν με την άσκηση στον Αϊ-Στράτη, ο Μακ Φαν έστειλε την μπάλα στην εξέδρα και μάλιστα σ’ αυτή των πολιτικών. Πούλησε το ίδιο παραμύθι περί ουδετερότητας των στρατιωτικών σ’ αυτά τα θέματα και υποστήριξε ότι τις αποφάσεις τις παίρνουν οι πολιτικοί και κανείς άλλος. Μια ουδετερότητα που ασφαλώς εξυπηρετεί πλήρως τις τούρκικες επιδιώξεις στο Αιγαίο. Είναι δεδομένο ότι οι πιέσεις των αμερικάνων θα εντείνονται όλο και περισσότερο, όχι μόνο επειδή θέλουν να παίξουν υπέρ της Άγκυρας, αλλά και για να δείξουν την πολύ μεγάλη δυσφορία τους για τον ουσιαστικό αποκλεισμό των αμερικάνικων αμυντικών βιομηχανιών από το σύνολο των ελληνικών εξοπλιστικών προγραμμάτων.

Μπάρακ, ποιος Μπάρακ;
Στο υπουργείο Άμυνας πέρασαν, πάντως, τέτοια λαχτάρα με την ελληνοισραηλινή άσκηση-προσομοίωση επίθεσης στο Ιράν και τις έντονες αντιδράσεις της Τεχεράνης, που έχουν αρχίσει να φοβούνται ακόμη και να ανακοινώσουν ότι ο υπουργός Άμυνας θα συναντήσει τον Εχούντ Μπάρακ! Από την Παρασκευή ήταν γνωστό ότι ο ισραηλινός υπουργός Άμυνας θα βρισκόταν στην Αθήνα για τη συνεδρίαση της Σοσιαλιστικής Διεθνούς και με αυτή την ευκαιρία θα συναντιόταν με τον Καραμανλή, τον Μεϊμαράκη και την Ντόρα. Τι κι αν το πρακτορείο Reuters το μετέδιδε; Οι άνθρωποι του Μεϊμαράκη, μέχρι το μεσημέρι της Δευτέρας, αρνούνταν πεισματικά ότι ο υπουργός τους θα δει τον Μπάρακ. Μόνο τότε παραδέχτηκαν ότι ο Μεϊμαράκης «θα παρίσταται» στη συνάντηση Μπάρακ με τον πρωθυπουργό.
Ο ισραηλινός υπουργός Άμυνας εμφανίστηκε πολύ ευχαριστημένος από τα αποτελέσματα της άσκησης που έγινε στο Αιγαίο, είτε αυτή ήταν συνεκπαίδευση, όπως υποστηρίζει η Αθήνα, είτε πρόβα βομβαρδισμών σε Ιράν, Λίβανο και Συρία, όπως λογικά λέει όλος ο υπόλοιπος κόσμος. Αν θα ξαναγίνει τέτοια άσκηση; Σύμφωνα με τις συμφωνίες που έχουμε υπογράψει με το Τελ Αβίβ, ασφαλώς και μπορεί να ξαναγίνει. Κι όχι μόνο αυτό. Στις συμφωνίες που έχουμε υπογράψει έχουμε αναλάβει δέσμευση να μην δημοσιοποιούμε οτιδήποτε έχει σχέση με αυτές τις συνεκπαιδεύσεις.
(Ποντίκι, 10.7.2008)

http://www.topontiki.gr/Pontiki/index.php?option=com_content&task=view&id=3150&Itemid=0