Πέμπτη 17 Ιανουαρίου 2013

20 σαφείς ενδείξεις για επικείμενη κατάρρευση της Ευρώπης. Προετοιμαστείτε…

Ἀναρτήθηκε στὶς ἀπὸ τὸν/τὴν

2 Votes

Οι αριθμοί μιλούν για ένα φαινόμενο που τείνει να εξελιχθεί σε ένα κραχ χειρότερο από την κρίση του 1929-1930 και 7 από τις 20 αυτές ενδείξεις αφορούν στην Ελλάδα και την Κύπρο 

Του Michael Snyder 

14 Ιανουαρίου 2013 


Η οικονομική κατάρρευση της Ευρώπης επιταχύνεται δραματικά. Ενώ τα συμβατικά μέσα μαζικής ενημέρωσης εξακολουθούν να διατυμπανίζουν ότι η οικονομική κρίση στην Ευρώπη έχει «αποφευχθεί», τα οικονομικά στατιστικά στοιχεία που προέρχονται από την Γηραιά Ήπειρο απλώς αποδεικνύουν ότι η κατάσταση ολοένα επιδεινώνεται.



Η βιομηχανική δραστηριότητα στην Ευρώπη συρρικνώνεται μήνα με το μήνα, τα ποσοστά ανεργίας στην Ευρωζώνη έχουν χτυπήσει νέο ιλιγγιώδες ρεκόρ, και οι επίσημοι δείκτες ανεργίας τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ισπανία είναι τώρα κατά πολύ υψηλότεροι από τον υψηλότερο αντίστοιχο δείκτη στις Ηνωμένες Πολιτείες κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Ύφεσης της δεκαετίας του 1930.

Η οικονομική κατάσταση στην Ευρώπη είναι πολύ χειρότερη από ό,τι ήταν πριν από ένα χρόνο, καιπρόκειται να συνεχίσει να επιδεινώνεται, καθώς η λιτότητα που εφαρμόζεται εξακολουθεί να πλήττει ανελέητα τις οικονομίες της Ευρωζώνης. Δεν αποτελεί υπερβολή η εκτίμηση ότι τα πράγματα έχουν πάρει τραγική τροπή, ιδιαίτερα στη νότια Ευρώπη. Η αλήθεια είναι ότι οι περισσότερες χώρες του ευρωπαϊκού Νότου βιώνουν μια οξύτατη οικονομική ύφεση αυτή τη στιγμή. Δυστυχώς, οι περισσότεροι Αμερικανοί δίνουν ελάχιστη προσοχή στο τι συμβαίνει στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Αλλά κανονικά θα έπρεπε να παρατηρούν τα φαινόμενα αυτά, αφού δείχνουν τι ακριβώς συμβαίνει όταν οι χώρες συσσωρεύουν υπερβολικό χρέος. Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν το μεγαλύτερο χρέος από οποιαδήποτε άλλη χώρα στον πλανήτη, οπότε τελικά ό,τι συμβαίνει σήμεραστην Ισπανία, τη Γαλλία, την Ιταλία, την Πορτογαλία και την Ελλάδα είναι βέβαιο ότι πρόκειται να συμβεί και εδώ, και μάλιστα σύντομα.
Ακολουθούν 20 σαφείς ενδείξεις της κατάρρευσης της Ευρώπης, τις οποίες ο καθένας μας οφείλει να έχει υπ’ όψιν του… 
Ένδειξη 1η: 10 μήνες: Η βιομηχανική δραστηριότητα τόσο στη Γαλλία όσο και στηΓερμανία συρρικνώνεται συνεχώς εδώ και 10 μήνες.
Ένδειξη 2η: 11,8 %: Το ποσοστό ανεργίας στην Ευρωζώνη έχει πλέον ανέλθει σε 11,8 %, ένα νέο και πρωτόγνωρο για τα ευρωπαϊκά δεδομένα ρεκόρ.
Ένδειξη 3η: 17 μήνες: Τον Νοέμβριο, στην Ιταλία σημειώθηκε η δραματικότερη πτώση σε λιανικές πωλήσεις των τελευταίων 17 μηνών.
Ένδειξη 4η: 20 μήνες: Η κατασκευαστική δραστηριότητα στην Ισπανία συρρικνώνεται συνεχώς εδώ και 20 μήνες.

Ένδειξη 5η: 20 %: Εκτιμάται ότι αυτή τη στιγμή τα επισφαλή δάνεια αποτελούν περίπου το 20 % όλων των εγχώριων δανείων στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα.


Ένδειξη 6η: 22 %: Το 22 % του συνολικού πληθυσμού της Ιρλανδίας ζει σε νοικοκυριάανέργων.


Ένδειξη 7η: 26 %: Ο γενικός δείκτης ανεργίας στην Ελλάδα έχει αγγίξει το 26 %. Μόλις πριν από ένα χρόνο ήταν 18,9 %.


Ένδειξη 8η: 26,6 %: Ο δείκτης ανεργίας στην Ισπανία έχει αυξηθεί στο απίστευτο 26,6 %.

Ένδειξη 9η: 27 %: είναι το ποσοστό ανεργίας των εργαζομένων ηλικίας κάτω των 25 στην Κύπρο. Το 2008, ο ίδιος δείκτης ήταν πολύ πιο κάτω από το 10 %.


Ένδειξη 10η: 28 %: Οι πωλήσεις της γαλλικής αυτοκινητοβιομηχανίας ήταν τον Νοέμβριο του 2012 κατά 28% μικρότερες από τον αντίστοιχο μήνα του 2011.


Ένδειξη 11η: 36 %: Ο δείκτης φτώχειας στην Ελλάδα σήμερα αγγίζει το 36 %. Το 2009 ήταν μόλις 20% περίπου.

Ένδειξη 12η: 37,1 %: Το ποσοστό ανεργίας στους εργαζόμενους κάτω των 25 ετών στηνΙταλία έχει αγγίξει το πρωτόγνωρο ρεκόρ του 37,1%.
Ένδειξη 13η: 44 %: Ένα απίστευτο 44 % του συνολικού πληθυσμού της Βουλγαρίαςαντιμετωπίζει «σοβαρές υλικές στερήσεις».
Ένδειξη 14η: 56,5 %: Το ποσοστό ανεργίας στους εργαζόμενους κάτω των 25 ετών στηνΙσπανία έχει φτάσει στο ιστορικό 56,5%.
Ένδειξη 15η: 57,6 %: Το ποσοστό ανεργίας για τους εργαζόμενους κάτω των 25 ετών στην Ελλάδα έχει φτάσει στο ιστορικό 57,6%.
Ένδειξη 16η: 60 %: Σύμφωνα με έκθεση της Citigroup, υπάρχει 60 % πιθανότητα εξόδου της Ελλάδας από την Ευρωζώνη μέσα στους επόμενους 12 με 18 μήνες.
Ένδειξη 17η: 70 %: Σύμφωνα με πρόσφατα δημοσιεύματα, κάποιες κατοικίες στην Ισπανίαπωλούνται 70% φθηνότερα από την τιμή στην οποία θα είχαν πουληθεί στο απόγειο της φούσκας της αγοράς ακινήτων το 2006. Σήμερα υπάρχουν περίπου 2 εκατομμύριααπούλητα σπίτια στην Ισπανία.
Ένδειξη 18η: 200 %: Η αναλογία χρέους προς ΑΕΠ της Ελλάδας πλησιάζει ταχύτατα το200 %.
Ένδειξη 19η: 1997: Σύμφωνα με την Επιτροπή των Γαλλικών Βιομηχανιών Αυτοκινήτου, το 2012 ήταν η χειρότερη χρονιά που βίωσε η γαλλική βιομηχανία αυτοκινήτων από το 1997.
Ένδειξη 20ή: 2 εκατομμύρια: Το 2005, η γαλλική αυτοκινητοβιομηχανία είχε παραγάγει περίπου 3,5 εκατομμύρια οχήματα. Το 2012, ο αριθμός αυτός μειώθηκε σε περίπου 2 εκατομμύρια οχήματα.
Το ένα πράγμα που αυτά τα συγκλονιστικά στοιχεία δεν μπορούν να μεταφέρουν είναι η μεγάλη οδύνη που πολλοί Ευρωπαίοι πολίτες ζουν σε καθημερινή βάση σήμερα. Για να πάρετε μια ιδέα του πώς είναιη ζωή στην Ελλάδα αυτές τις μέρες, διαβάστε το ακόλουθο σύντομο απόσπασμα από πρόσφατο άρθρο του Bloomberg

«Η Αναστασία Καραγαϊτανάκη, 57 ετών, ήταν κάποτε μοντέλο και ιδιοκτήτρια μιας καφετέριας στην Θεσσαλονίκη. Αφού έχασε την επιχείρησή της με την οικονομική κρίση, σήμερα κοιμάται σ΄ ένα ράντζο που ανοίγει το βράδυ πλάι από το ψυγείο στην κουζίνα της μητέρας της και χάρη στα γεύματα που της προσφέρει μια φιλανθρωπική οργάνωση εξασφαλίζει τα απαραίτητα τρόφιμα και την ινσουλίνη για τον διαβήτη, από τον οποίο πάσχει. 


“Νιώθω σαν η ζωή μου να έχει γλιστρήσει μέσα από τα χέρια μου”, είπε στον ρεπόρτερ του Bloomberg η Καραγαϊτανάκη, της οποίας ο άνεργος αδελφός επίσης μοιράζεται την ίδια γκαρσονιέρα. “Νιώθω σαν να είμαι νεκρή”. 

Για χιλιάδες Έλληνες, όπως η Καραγαϊτανάκη, ο κοινωνικός ιστός της μεσαίας τάξης ζωής έχει διαρρηχθεί. Οι μισθοί των εκπαιδευτικών έχουν μειωθεί κατά το ένα τρίτο, με αποτέλεσμα να επινοούν τρόπους να κλέβουν ηλεκτρικό ρεύμα. Οικογένειες που κατοικούν σε περιοχές που μέχρι πριν από λίγα χρόνια ήταν ήσυχες και ασφαλείς τρέμουν να φύγουν από τα σπίτια τους λόγω της σταθερής αύξησης της εγκληματικότητας»

Σε όλη την Ευρώπη, ακούει κανείς για πολίτες που έχουν χάσει κάθε ελπίδα και φτάνουν στο σημείο να αυτοπυρπολούνται, σε μια απελπισμένη προσπάθεια να απαλλαγούν από τα δεινά τους και να επιστήσουν την προσοχή των συμπολιτών τους και των ασυγκίνητων κυβερνήσεων. Εκατομμύρια Ευρωπαίοι πολίτες, που κάποτε ανήκαν στην μεσαία τάξη, έχουν χάσει τα πάντα και βυθίζονται όλο και περισσότερο στην απελπισία. Τα ποσοστά αυτοκτονιών και εγκληματικότητας είναι στα ύψη σε όλη την Νότια Ευρώπη, ενώ σε τακτά χρονικά διαστήματα ξεσπούν μαζικές ταραχές στους δρόμους.


Δυστυχώς, βρισκόμαστε μόνο στην αρχή. Τα πράγματα πρόκειται να πάρουν πολύ χειρότερη τροπή στην Ευρώπη. 

Εν τω μεταξύ, όσοι από εμάς ζούμε στις Ηνωμένες Πολιτείες κοιτάμε ακόμη με αυταρέσκεια και αφ’ υψηλού τους Ευρωπαίους, επειδή ζούμε ακόμα σε μια απατηλή φούσκα μιας ευμάρειας που δημιούργησαν το χρέος και ο δανεισμός.
Αλλά τελικά, δεν θ’ αργήσουμε κι εμείς να νιώσουμε τον πόνο της λιτότητας στο πετσί μας. Η πρόσφατη συμφωνία για την αντιμετώπιση του «δημοσιονομικού γκρεμού» των ΗΠΑ δεν ήταν μια τυχαία ένδειξη. Οι φόροι αυξάνονται και οι δημόσιες δαπάνες συρρικνώνονται. Δεν θα αργήσουμε να νιώσουμε τις συνέπειες αυτών των αλλαγών και στην οικονομία.
Και φυσικά, η αμείλικτη πραγματικότητα είναι ότι η οικονομία των ΗΠΑ σε όλα τα επίπεδα δεν πήγε καθόλου καλά το 2012, πράγμα που φαίνεται να ρίξει κανείς μια ματιά στους αριθμούς. Η ψυχρή και σκληρή αλήθεια είναι ότι η οικονομία των ΗΠΑ μειώνεται σταθερά εδώ και αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα, και υπάρχουν πολλοί λόγοι να αναμένει κανείς ότι οι πτωτικές τάσεις θα επιταχυνθούν ακόμη περισσότερο το 2013.
Οπότε, αν είστε Αμερικανός, μην χαμογελάτε όταν διαβάζετε για τα αλλόκοτα που συμβαίνουν αυτή τη στιγμή στην Ευρώπη. Πάμε για τον ίδιο ακριβώς κατήφορο στον οποίο βρίσκονται οι Ευρωπαίοι, και σίγουρα θα βιώσουμε τις ίδιες οδυνηρές καταστάσεις που εκείνοι βιώνουν αυτή τη στιγμή.
Θα σας συμβούλευα, λοιπόν, αυτούς τους λίγους μήνες της «φούσκας» που μας απέμειναν πριν ακουστεί το «μπαμ», να εστιάσετε την προσοχή σας στα απαραίτητα και να προετοιμαστείτε για όσα θα έρθουν. Σε κάποια στιγμή, αυτή η «φούσκα της ελπίδας» που μας πλάσαραν θα σκάσει και τότε θα είναι πολύ αργά για προετοιμασίες. 

Τρίτη 15 Ιανουαρίου 2013

Ένα ΦΕΚ που χρειάζεται εξηγήσεις | DefenceNet.gr

Ένα ΦΕΚ που χρειάζεται εξηγήσεις | DefenceNet.gr

Η ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΣΤΟ ΒΕΡΟΛΙΝΟ;
01/15/2013 - 13:54
Εμείς δεν θέλουμε να υποκύψουμε εύκολα στις σειρήνες της λαϊκίστικης δημοσιογραφίας, και για αυτό τον λόγο ρωτάμε γιατί το συγκεκριμμένο ΦΕΚ υπογράφτηκε στο Βερολίνο.
Όταν υπογράφεται ΦΕΚ από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, με τόπο υπογραφής το Βερολίνο. και καλόπιστος να είσαι για το σημερινό πολιτικό σύστημα, απλά δεν  μπορείς.
 Πολλοί αμφισβήτησαν την προ καιρού τηλεοπτική δήλωση του υπουργού Δικαιοσύνης κ. Ρουπακιώτη πως οι υπουργοί υπογράφουν νόμους που έρχονται απευθείας από την τρόικα. 
Βερολίνο, 7 Ιανουαρίου 2013, λοιπόν… Ο νόμος συντάχθηκε στο Βερολίνο και υπογράφτηκε από  Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας.
Ρωτάμε, λοιπόν:
Ο νόμος υπογράφηκε στο Βερολίνο από τους υπογράφοντες ή στάλθηκε από το Βερολίνο και υπογράφτηκε στην Ελλάδα;
Κάποιοι έσπευσαν να δικαιολογήσουν το συγκεκριμένο ατόπημα λέγοντας ότι ο Πρόεδρος βρίσκονταν εκείνη την ώρα στο Βερολίνο, και η σύνταξη του συγκεκριμένου ΦΕΚ,έγινε με βάση το συγκεκριμένο χώρο και χρόνο.
Θα θυμίσουμε ότι η μόνη ελληνική κυβέρνηση που υπέγραφε ΕΝ ΚΑΪΡΩ ήταν η εξόριστη λόγω Κατοχής της χώρας μας από τους Γερμανούς, και βρισκόνταν εκείνο τον καιρώ φιλοξενούμενη στην πρωτεύουσα της Αιγύπτου.
Εκτός εάν θέλουν να μας περάσουν αυτήν τη σημειολογία, παρακαλούμε να ακούσουμε μια πειστική απάντηση
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Δευτέρα 14 Ιανουαρίου 2013

Στα επικίνδυνα νερά της ΑΟΖ η Αθήνα | αἰέν ἀριστεύειν

Στα επικίνδυνα νερά της ΑΟΖ η Αθήνα | αἰέν ἀριστεύειν

Εφαρμογή σχεδίου "Πυθία" στην Ελλάδα


01/14/2013 - 12:46
Για πρώτη φορά οι απειλές του “σχεδίου Πυθία” με ονοματεπώνυμο. Απαιτείται η παρέμβαση του ανακριτή για να καλέσει τον τ. υπουργό που χειρίζεται την υπόθεση, καθώς και την υπόθεση των υποκλοπών
Αυτή η κατάθεση μπορεί να οδηγήσει στην φυλακή όλους τους εμπλεκόμενους που διέλυσαν την Ελλάδα. Πολιτικούς, δημοσιογράφους, εκδότες, τραπεζίτες.
“Εάν υπογράψεις, πέφτετε”. Αυτό ήταν το μήνυμα προς την κυβέρνηση Καραμανλή τον Απρίλη του 2008.
Πολλά έχουν ακουστεί για την πτώση της κυβέρνησης Καραμανλή και τα υπόγεια νήματα που κίνησαν ξένες δυνάμεις για να ανακόψουν την πολιτική των αγωγών.Μία απόφαση Εθνικής σημασίας που θα καθιστούσε την Ελλάδα πανίσχυρο ενεργειακό κόμβο, με ότι αυτό συνεπάγεται στο παγκόσμιο γεωπολιτικό παιχνίδι.
Μέχρι σήμερα, έχουν ακουστεί πολλά, με επίκεντρο τον αγωγό πετρελαίου Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολη που όπως φημολογείται, επέσυρε δυσφορία και απειλές προς την Ελληνική κυβέρνηση με απόγειο το περιβόητο “σχέδιο Πυθία”.Σήμερα, αποκαλύπτεται το σημείο εκκίνησης της πραξικοπηματικής πτώσης της τότε κυβέρνησης, την ευθεία απειλή στον αρμόδιο υπουργό από τον πρέσβη υπερδύναμης.
Η αποκάλυψη αυτή, αν και έχουν περάσει 5 χρόνια από το συμβάν, γίνεται εξαιρετικά επίκαιρη από δύο παράγοντες:
Τα τεράστια κοιτάσματα φυσικού αερίου που πλέον αποδεικνύεται πως έχει το υπέδαφος της Ελλάδας, αλλά και η υπόθεση πώλησης της ΔΕΠΑ που το έντονο Ρωσικό ενδιαφέρον αναζωπυρώνει τις εντάσεις παρά την λαίλαπα του παπανδρεϊκού καθεστώτος. Όλα δείχνουν ότι η Ελλάδα έχει ακόμα ελπίδα. Αυτή η αειφόρος Πατρίδα δεν άξιζε την ύβρη που της επιφυλάξαμε, την ντροπή που οφείλουμε σαν λαός να ξεπλύνουμε για να κοιτάξουμε με υπερηφάνεια τις επόμενες γενιές.
Το κεντρικό πρόσωπο δεν είναι άλλος από τον τότε αρμόδιο υπουργό ανάπτυξης, Χρήστο Φώλια. Ο διάλογος που θα διαβάσετε είναι δια στόματος του ιδίου σε στενό κύκλο συνομιλητών. Η σημασία τους όμως δεν επιτρέπει την αποσιώπηση τους.
Ήταν Απρίλης του 2008, όταν ο Χρήστος Φώλιας υπέγραφε την συμφωνία για τον υποθαλάσσιο αγωγό φυσικού αερίου Νοβοροσίνσκ – Βουλγαρίας. Η συμφωνία ήταν μεταξύ Ελλάδας και Ρωσίας. Αυτός ήταν και ο κύριος λόγος των γεγονότων που επακολούθησαν και όχι ο αγωγός πετρελαίου Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολη. Το φυσικό αέριο ήταν το κλειδί. Αυτός ο αγωγός λοιπόν, είχε δύο παρακλάδια.
Το πρώτο θα στόχευε στην καρδιά της Ευρώπης, περνώντας από Ουγγαρία – Αυστρία.Το δεύτερο και σημαντικότερο, θα περνούσε από Ελλάδα – Ιταλία.
15 ημέρες πριν την υπογραφή, τον Μάρτη του 2008 δηλαδή, ο υπουργός ανάπτυξης Χρήστος Φώλιας, δέχεται πρόσκληση και συναντά τον πρέσβη των ΗΠΑ στην Αθήνα.Για να ακούσει έκπληκτος την ευθεία απειλή:
Εάν υπογράψετε την συγκεκριμένη σύμβαση (για τον αγωγό φυσικού αερίου επαναλαμβάνουμε), να θυμάστε ότι έρχεστε σε αντίθεση με ύψιστα εθνικά συμφέροντα των ΗΠΑ. Κάτι το οποίο δεν θα επιτρέψουμε να περάσει έτσι”…
Τα γεγονότα που επακολούθησαν είναι πλέον γνωστά σε όλους.
Στις 20 – 25 Απριλίου του 2008 ήταν και ο μήνας που έγινε η εμπλοκή με πράκτορες ξένων δυνάμεων, πάνω στην διαδρομή που ακολουθούσε ο τότε πρωθυπουργός. Αυτό που έγινε γνωστό ως “σχέδιο Πυθία”.
 Η πολιτική Καραμανλή δεν άλλαξε και πλέον ακολούθησε το χάος.
Το φιάσκο του Βατοπαιδίου που ξεκίνησε ως παρακμιακή καταγγελία πολιτικού εκβιασμού και ξαφνικά γιγαντώθηκε από μεγάλα κανάλια, που όπως είδαμε πρόσφατα μόνο χαμένα δεν βγήκαν από την όλη ιστορία.
Το χάος του Δεκέμβρη 2008. Η ύποπτη φυγάδευση Χριστοφοράκου – Καραβέλα στην οποία ενεπλάκησαν “φιλικά” προς την Δύση πολιτικά πρόσωπα, με τα τηλεγραφήματα που “αργούσαν” να φτάσουν.
Το ολοκαύτωμα της Αττικής το 2009 με τους προφανείς νυχτερινούς εμπρησμούς και τα κωμικά πλάνα του Παπανδρέου στα καμμένα εδάφη μεταξύ των εξορμήσεων σε παραλίες.
Αλλά και ένα πλήθος περίεργων γεγονότων, όπως η επιμονή του τότε υποπροξένου στην Θεσσαλονίκη να παρατείνει την θητεία του, αλλά και οι συχνές του επισκέψεις στο Άγιον Όρος. Ήθελε να βεβαιωθεί ότι όλες οι υποθέσεις θα έλθουν εις πέρας;
Όμως κανείς εξ αυτών που ενεπλάκησαν στην εκστρατεία αναχαίτισης των ενεργειακών ανοιγμάτων δεν βγήκε χαμένος. Εκδότες απέλαβαν θαλασσοδάνεια από τη νέα διακυβέρνηση, επιχειρηματίες των ΜΜΕ είδαν τις υποθέσεις τους να πηγαίνουν στο αρχείο, η μόνη χαμένη είναι η Ελλάδα και ο Ελληνικός λαός που είδε την ζωή του να καταστρέφεται και την πατρίδα να υποθηκεύεται μέσα σε λίγους μήνες.
Το μήνυμα αυτής της αποκάλυψης είναι σαφές και προς πολλές κατευθύνσεις. Πρώτα στην δικαιοσύνη και ειδικότερα στον ανακριτή που χειρίζεται την υπόθεση του “Σχεδίου Πυθία” και των Υποκλοπών. Οι δύο υποθέσεις έχουν πλέον συγχωνευθεί. Η κλήση του τ. υπουργού κυρίου Φώλια είναι επιβεβλημένη. Η μαρτυρία του θα δώσει τον κρίκο που λείπει για την αλληλουχία και την συνάφεια των γεγονότων ώστε η δικαιοσύνη να διαλευκάνει το βρώμικο σχέδιο των συμφερόντων και να προσάγει όσους εμπλέκονται. Είναι αδιανόητο ένας ακέραιος λειτουργός να αγνοήσει αυτό το γεγονός.
Έπειτα, στους κυρίους των ΜΜΕ που επιμένουν ακόμα και σήμερα να αρθρογραφούν, η μόνη φάρσα που παίχτηκε ήταν αυτή της κυβέρνησης Παπανδρέου, της οποίας κομπάρσοι υπήρξαν πολλοί καθεστωτικοί κονδυλοφόροι. Πρέπει επιτέλους να αποκαλυφθούν και να τιμωρηθούν.
Οι αποκαλύψεις της Deutche Bank που επιβεβαιώνει αυτό που κάποιοι γνώριζαν πολύ καιρό πριν. Οι ραγδαίες εξελίξεις με την ΔΕΠΑ. Τι θα πράξει η πολιτική ηγεσία; Θα περιμένει την κατάσχεση των κοιτασμάτων βάσει της λεόντειας δανειακής σύμβασης που αποτελεί παγκόσμια παπανδρεϊκή ευρεσιτεχνία; Ή θα υψώσει τώρα ανάστημα για να πει επιτέλους “Ως Εδώ”;
Ο Καραμανλής δυστυχώς είχε τον ανυποψίαστο λαό απέναντι του ως θύμα αυτής της κολοσσιαίας προπαγάνδας. Τώρα οι συνθήκες έχουν αλλάξει. Οι πρώην διαμορφωτές της κοινής γνώμης μοιάζουν έντρομες καρικατούρες. Μπροστά σε μία ανυποχώρητη πατριωτική στάση ο λαός θα σταθεί παραστάτης. Σε απόπειρα εκποίησης και μειοδοσίας, θα είναι πλέον αμείλικτος τιμωρός.
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Κυριακή 13 Ιανουαρίου 2013

Πετρέλαια υπάρχουν. Ασφαλείς υποδομές έχουμε;

www.capital.gr - Κεφάλαιο στην ενημέρωση
Παρασκευή, 11 Ιανουαρίου 2013
Του Δρα Μάριου Πατσουλέ

Πάντοτε το ενδιαφέρον και οι συζητήσεις γύρω από το πετρέλαιο ήταν επίκαιρες και σε διεθνές επίπεδο. Τα τελευταία τρία χρόνια, έχουμε βιώσει την ένταση μιας ανάλογης σειράς αναλύσεων και σχετικών δημοσιεύσεων, που έχει ξεκινήσει και στη χώρα μας και σταδιακά κορυφώνεται.

Από την άλλη μεριά, διαπιστώνουμε τα δυο - τρία τελευταία χρόνια να αναδεικνύεται ένα ανάλογο ενδιαφέρον από τις εταιρείες πετρελαίου και το ενδιαφέρον αυτό να εντείνεται και από την Ευρωπαϊκή Ένωση, μέσω διαφόρων δράσεων και πρωτοβουλιών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

Επειδή οι τιμές του πετρελαίου θα συνεχίζουν να καθορίζουν τις τύχες του κόσμου και θα είμαστε εξαρτημένοι για πολλές δεκαετίες ακόμη από αυτό και επειδή όλα τούτα συνδέονται μεταξύ τους, όπως και με άλλα πολλά, που δε βάζει ο νους του αναγνώστη, θα ήθελα να ενημερώσω τους ενδιαφερομένους σχετικά, με μια σειρά από περιληπτικά άρθρα που θα δημοσιευτούν στο Capital.gr.

Η ενημέρωση που θα επακολουθήσει, θα εστιάζεται στις ακόλουθες απόψεις: α) τις διαβουλεύσεις που λαμβάνουν χώρα τους τελευταίους μήνες στην Ε.Ε. και τις αποφάσεις που θα λαμβάνονται σταδιακά, β) το πώς αντιμετωπίζουν οι εταιρείες που αναλαμβάνουν τις υπεράκτιες επιχειρήσεις, τα προβλήματα των εργαζομένων και την προστασία του περιβάλλοντος από πιθανά ατυχήματα σε εξέδρες πετρελαίου, γ) το τι μέλλει γενέσθαι στη χώρα μας και σε ποιες υποδομές που ελλείπουν παντελώς, θα πρέπει να δώσουμε προτεραιότητα, δ) στον «ανθρώπινο παράγοντα», που σε κάθε επίπεδο πρέπει να εφαρμόζει μια συγκεκριμένη φιλοσοφία, ώστε συνειδητοποιημένα εντελώς, να αντιλαμβάνεται τις ευθύνες του και παράλληλα να ευαισθητοποιείται για τις αποφάσεις και κινήσεις του στο χώρο της εργασίας, ώστε να εφαρμόζει τους κανονισμούς για την ασφάλεια των εργαζομένων και του περιβάλλοντος.

Όλα αυτά, όπως θα γίνει άμεσα αντιληπτό, είναι πρωτεύουσας σημασίας και θα πρέπει απαραίτητα να ενσωματωθούν στους νόμους του κράτους και θεσμοθετηθούν ανάλογα για την απόλυτη εφαρμογή τους, μια και ο «Ενεργειακός Οδικός Χάρτης» που θεσπίζεται από την Ε.Ε., θέτει συγκεκριμένους στόχους μέχρι το 2050.

Για να ξεκινήσουμε λοιπόν κι εδώ στην Ελλάδα, αλλά και την ευρύτερη Ν/Α-κή Ευρώπη -όπως όλος ο κόσμος- τις έρευνες υδρογονανθράκων, θα πρέπει παράλληλα να προετοιμαστούμε, διαμορφώνοντας τις απαραίτητες υποδομές και μεταφέροντας τις ειδικές γνώσεις που έχουν αναπτυχθεί και δοκιμαστεί με επιτυχία στη βόρια Ευρώπη.

Με την ιδιότητα του εξειδικευμένου επιστήμονα σε θέματα πετρελαϊκής έρευνας και παραγωγής και της εκτεταμένης εμπειρίας που απέκτησαν εργαζόμενος περί τις τέσσερις δεκαετίες στη διεθνή βιομηχανία του πετρελαίου, με δεδομένο ακόμη το γεγονός της διαρκούς εμπλοκής μου -ως αξιολογητή ενεργειακών έργων ή Project Manager- σε αρκετά  έργα της Ε.Ε., εκπροσωπώ σήμερα την Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργαζομένων στα Πετρέλαια, Διυλιστήρια και Χημική Βιομηχανία, στις διαβουλεύσεις που λαμβάνουν χώρα στις Βρυξέλλες. Στην καρδιά της Ευρώπης λοιπόν, όπου έχει στηθεί το κέντρο λήψης αποφάσεων για τα ενεργειακά δρώμενα, έχει επίσης δημιουργηθεί ένα  αντιπροσωπευτικό Συνδικάτο όλων των αντίστοιχων Ευρωπαϊκών Συνδικάτων, το οποίο εδρεύει μόνιμα στις Βρυξέλλες και μεταξύ άλλων, έχει θέσει προτεραιότητες για θέματα ασφάλειας των εργαζομένων και προστασίας του περιβάλλοντος στη διάρκεια επιχειρήσεων αναζήτησης και παραγωγής πετρελαίου σε υπεράκτια περιβάλλοντα.

Στο σημείο αυτό, θέλω να επισημάνω το σπουδαιότατο ρόλο των συνδικάτων των εργαζομένων, που αποτελούν την εστία και πηγή της γνώσης για την αντιμετώπιση τέτοιων προβλημάτων, σε αντίθεση με τους ετερόκλητους καθηγητές και υπαλλήλους των γραφείων -ακόμη και της Ε.Ε.- που, ναι μεν επιθυμούν να βοηθήσουν, αλλά το επιτυγχάνουν περισσότερο σε θεωρητικό επίπεδο, αφού οι περισσότεροι εξ αυτών, δεν ανέβηκαν ποτέ σε εξέδρα και δεν ένοιωσαν ποτέ την ανατριχίλα, το χτυποκάρδι και την ανασφάλεια, μπροστά στους κινδύνους που εγκυμονεί το αφιλόξενο αυτό περιβάλλον.

Μετά το τρομερό ατύχημα της εξέδρας άντλησης πετρελαίου Deepwater Horizon, στον κόλπο του Μεξικού το 2010, τις ζωές που χάθηκαν, τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις που όλο και περισσότερο θα γίνονται αισθητές στο μέλλον και τα σαράντα (40) δισεκατομμύρια Δολάρια που κόστισε στη ΒΡ η όλη θεραπεία, χτύπησαν ηχηρά καμπανάκια, διεθνώς. Αποτέλεσμα μεταξύ άλλων, να ενδιαφερθεί ενεργά η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και να εισηγηθεί τη σοβαρότερη αντιμετώπιση ανάλογων καταστάσεων, που δεν αποκλείεται να συμβούν «στην πόρτα του καθενός» και οποιαδήποτε στιγμή.

Κατόπιν αυτών, τα Ευρωπαϊκά Συνδικάτα εργαζομένων στη βιομηχανία του πετρελαίου, ευαισθητοποιήθηκαν τόσο για τις ζωές των εργαζομένων που χάθηκαν, όσο και για τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις που δημιούργησε το γεγονός, αγανάκτησαν με τον τρόπο που το χειρίστηκαν οι εταιρείες και ενεργοποιήθηκαν ως όφειλαν, προσκαλώντας -μεταξύ άλλων- και εκπροσώπους απ' όλες σχεδόν τις χώρες, προκειμένου να αποφασίσουν για την αποτελεσματική προστασία των εργαζομένων και του περιβάλλοντος. Παράλληλα δε και από κοινού πλέον με όλους τους εμπλεκόμενους φορείς και εμπειρογνώμονες, να μελετήσουν τις προτάσεις της Ε.Ε. και αποφανθούν καταλλήλως, λαμβάνοντας φυσικά και τα ανάλογα μέτρα.

Όμως, κάτι που δεν έχει προβληθεί ιδιαίτερα για το σχετικά όψιμο ενδιαφέρον της Ε.Ε., είναι το ανεκμετάλλευτο δυναμικό Υδρογονανθράκων, που έχει εντοπιστεί και αναμένεται να αναπτυχθεί τις επόμενες δεκαετίες, στην ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου, στη Μαύρη Θάλασσα και αλλού, που αφενός θα ανοίξει νέες θέσεις εργασίας και αφετέρου θα μειώσει την ενεργειακή εξάρτηση της Ευρώπης.

Στο όλο θέμα λοιπόν εμπλέκεται και ο γεωπολιτικός παράγοντας και διαφαίνεται από την περιορισμένη αυτή ανάλυση ότι χρειάζεται «δουλειά» κι ενδιαφέρον από τους ιθύνοντες, ολόκληρης της νοτιοανατολικής Ευρώπης, να μη μείνουμε έξω από το 'παιχνίδι'.

Από εκτενείς, αλλά κατ' ουδένα τρόπο ολοκληρωμένες, μελέτες του πρόσφατου παρελθόντος, έχουμε τόσο ενδείξεις, όσο και αποδείξεις, ότι πετρέλαια έχουν γεννηθεί και υπάρχουν στην νοτιοανατολική Μεσόγειο και στη χώρα μας και είναι βέβαιο ότι χρήζουν άμεσου εντοπισμού και αξιοποίησης. Δεν σκοπεύω να αναλύσω περισσότερο το θέμα αυτό στη παρούσα δημοσίευση, αφού κατά καιρούς έχουμε μιλήσει για τα «πετρελαϊκά συστήματα» της Ελλάδας και τις ποσότητες πετρελαίου ή αερίου που 'γέννησαν' τα «πλούσια μητρικά πετρώματα», αλλά να ασχοληθώ με τις υποδομές που διαθέτουμε σαν χώρα, προκειμένου να προετοιμαστούμε και ανταποκριθούμε επαγγελματικά, όπως αρμόζει σ' αυτή τη σπουδαία πρόκληση.

Καλά, θα μού λεγε ο μέσος Έλληνας, εδώ είμαστε έτοιμοι να βγάλουμε πετρέλαιο και εσύ υπαινίσσεσαι  ότι δεν έχουμε τις απαραίτητες υποδομές να αντιμετωπίσουμε, τέτοιας ζωτικής -για την οικονομία μας- θέματα;

Ναι αγαπητοί μου συμπολίτες, δεν έχουμε τις απαραίτητες υποδομές, ούτε για να προσελκύσουμε σωστά και δυναμικά επενδυτές, ούτε για να τους δείξουμε το δυναμικό υδρογονανθράκων της χώρας, ούτε να τους ελέγξουμε αν κάνουν σωστά τη δουλειά τους, αλλά, -και κυρίως-, ούτε να προστατέψουμε τους εργαζόμενους και το περιβάλλον μας από πιθανά ατυχήματα, που μπορούν να συμβούν στις διεργασίες αναζήτησης και εξόρυξης πετρελαίου και φυσικού αερίου.

Φυσικά, στο παρόν άρθρο δεν θα ασχοληθώ με όλες τις σχετικές υποδομές που ελλείπουν ή πρέπει άμεσα να αναβαθμιστούν και βελτιστοποιηθούν, αλλά θα εστιάσω κυρίως στην ασφάλεια των εργαζομένων και τη προστασία του περιβάλλοντος, κατά τη διάρκεια δραστηριοτήτων έρευνας και παραγωγής πετρελαίου. Και τούτο, για δύο λόγους: α) γιατί η Ε.Ε. έχει αναπτύξει μια σχετική πρωτοβουλία, που πρέπει να συμμετάσχουμε ενεργά κι εμείς σαν χώρα και β) για να ερμηνεύσω την 'όψιμη' αυτή πρωτοβουλία, μέσω της οποίας αποδεικνύεται η προετοιμασία της «οργανωμένης και με στόχους» Ευρώπης, για τα μεγάλα κοιτάσματα της νοτιοανατολικής Μεσογείου.

Γνωρίζουν καλά, ότι η Μεσόγειος, μια θάλασσα στη 'μέση του κόσμου', αφού, -σε αντίθεση με τους απρόσωπους Ωκεανούς, Μαύρες και Βόρειες Θάλασσες-, συνδυάζει τη μοναδικότητα σε πλούσιο πολιτισμό, εμπόριο, αλλά και πολέμους απ' τη μια, και την πολύ ενδιαφέρουσα γεωλογική δομή και ιστορία που κρύβεται στο υπέροχο υπέδαφός της, απ' την άλλη, αποτελεί τον επόμενο στόχο των εταιρειών  και επενδυτικών τους σχεδίων. 

Με λίγα λόγια, όλοι έχουμε ακούσει για τη σύγκλιση των Λιθοσφαιρικών Πλακών και την υποβύθιση της Αφρικανικής υπό την Ευρασιατική πλάκα, με το σύγχρονο 'κλείσιμο' της Τηθύος Θάλασσας, μιας ιδιαίτερα 'αρχαίας' Θάλασσας, που δέσποζε στη περιοχή της νοτιοανατολικής Ευρώπης, και μέσα στην οποία, δεν υπήρχε περίπτωση να μην έχει υπάρξει γένεση υδρογονανθράκων. Ήταν οι άριστες συνθήκες του «παραθύρου και της 'κουζίνας' πετρελαίου», ώστε με τη βοήθεια των Μεσσηνίων γύψων σαν απέραντα καλύμματα, ν' αποτελέσουν εξαιρετικά πετρελαϊκά συστήματα για έρευνα και παραγωγή υδρογονανθράκων.

Τίθεται φυσικά άλλο ένα εύλογο ερώτημα: Και γιατί τόσα χρόνια τώρα, οι μεγάλες εταιρείες δεν άγγιξαν μια τέτοια περιοχή; Πολύ απλά, γιατί πρόκειται για μια βαθειά θάλασσα και δεν υπήρχε μέχρι πρόσφατα η κατάλληλη τεχνολογία και διατιθέμενες πλατφόρμες, για ασφαλή έρευνα σε τέτοια θαλάσσια βάθη.

Είναι αλήθεια ότι τα τελευταία χρόνια, σε ολόκληρη τη περιοχή της νοτιοανατολικής Μεσογείου, είχε ενταθεί η έρευνα για το γεωλογικό καθεστώς κατ' αρχήν και για την ύπαρξη υδρογονανθράκων στη συνέχεια, τόσο από τις εταιρείες πετρελαίου, όσο και από την διεθνή ακαδημαϊκή κοινότητα. Η έρευνα απέδωσε καρπούς, εντοπίζοντας αρχικά μια έντονη τεκτονική, αλλού συμπιεστική, αλλού εφελκυστική, δημιουργώντας με τον τρόπο αυτό μια ποικιλία δομών, ικανών να φιλοξενήσουν τεράστιες ποσότητες υδρογονανθράκων. Αναμφισβήτητα, η τεκτονική της ευρύτερης περιοχής με τα μητρικά πετρώματα υδρογονανθράκων, τα υπέροχα καλύμματα γύψων (ό,τι καλύτερο), όπως προαναφέρθηκε, και τους ιδανικούς ταμιευτήρες για την αποθήκευση αυτών, αποτελούν τα καλύτερα συστατικά για τη δημιουργία των πετρελαϊκών συστημάτων, που εκδηλώνονται ένα - ένα, κάτω από την 'επίθεση' των νέων τεχνολογιών που σαρώνουν ολόκληρη τη Μεσόγειο. Όλα τούτα έχουν αποδειχθεί σε μεγάλη έκταση πια, γιατί η σχετική έρευνα έχει αρχίσει δεκαετίες πριν και δε μένει, παρά η ιεράρχηση των στόχων, που ο ένας εστιάζεται και μορφοποιείται, μετά τον άλλο.

Ύστερα από σχετικές εισηγήσεις έγινε απόλυτα κατανοητό στο Ευρωκοινοβούλιο, ότι μια τέτοια αντιμετώπιση χρειάζεται τιτάνια και μακροπρόθεσμη προσπάθεια, απ' όλα τα κράτη - μέλη, για να δημιουργήσουν πρώτα απ' όλα τις κατάλληλες υποδομές, να αναβαθμίσουν τις ήδη υπάρχουσες και να βρίσκονται σε διαρκή ετοιμότητα και συνεννόηση προς αποφυγή ανάλογων ατυχημάτων.

Στα άρθρα που θα ακολουθήσουν, θα σας ενημερώσω για τα προβλήματα που παρουσιάζονται στις επιχειρήσεις αυτές και τη στρατηγική προετοιμασίας που πρέπει να υιοθετήσει η χώρα μας, προκειμένου να αναβαθμιστεί σε ισότιμο 'παίχτη' σε όλες τις σχετικές δραστηριότητες που σχεδιάζονται και θα υλοποιηθούν τις επόμενες δεκαετίες.
   
* Ο Δρ. Μάριος Πατσουλές είναι Γεωλόγος - Μηχανικός Ταμιευτήρων Πετρελαίου - Ειδικός Σύμβουλος σε θέματα «Ασφάλειας Εργαζομένων σε Υπεράκτιες Επιχειρήσεις - Εξέδρες Πετρελαίου

Η ΕΛΛΑΔΑ ΠΕΝΘΕΙ: Δευτέρα 14 Ιανουαρίου 2012... Εάλω η Ελλάς! - Λόγιος Ερμής

Η ΕΛΛΑΔΑ ΠΕΝΘΕΙ: Δευτέρα 14 Ιανουαρίου 2012... Εάλω η Ελλάς! - Λόγιος Ερμής

Βλέπουν σύρραξη οι Τούρκοι Συντηρούν κλίμα έντασης μετά την πρόθεση της Ελλάδος για ανακήρυξη ΑΟΖ


Φωτογραφία για Βλέπουν σύρραξη οι Τούρκοι  Συντηρούν κλίμα έντασης μετά την πρόθεση της Ελλάδος για ανακήρυξη ΑΟΖ

ΣΥΝΤΗΡΕΙ ψηλά η τουρκική πλευρά το θέμα της πρόθεσης της Ελλάδος να ανακηρύξει ΑΟΖ. Για προφανείς λόγους, η Άγκυρα επιχειρεί να κρατήσει ανοικτό το θέμα, προβάλλει τις γνωστές απειλές που εκτοξεύονται από την τουρκική κυβέρνηση, με στόχο να αναγκάσει την Αθήνα να κάνει πίσω. Στα πλαίσια αυτά εντάσσονται προφανώς και οι δηλώσεις Τούρκου διεθνολόγου επί του θέματος. Η τουρκική εφημερίδα «Τζουμχουριέτ» αναφέρει πως η απόφαση του Έλληνα πρωθυπουργού, Αντώνη Σαμαρά, να αποταθεί στα Ηνωμένα Έθνη, για να ανακοινώσει τα εξωτερικά όρια της υφαλοκρηπίδας της Ελλάδας, έγινε το σύνθημα ενός κρίσιμου χρονοδιαγράμματος μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας, που ενδέχεται να επεκταθεί σε μια θερμή σύρραξη. Η απόφαση αυτή του κ. Σαμαρά, σύμφωνα με τους Τούρκους, αλλάζει και τις παραμέτρους των διερευνητικών συνομιλιών που προβλέπουν τη δημιουργία ενός πακέτου λύσης με τον καθορισμό των προβλημάτων μεταξύ των δύο χωρών. Επί τούτου ο διεθνολόγος Χουσεΐν Παζαρτζί είπε ότι σε περίπτωση που η Ελλάδα αποτεινόμενη στα Ηνωμένα Έθνη για την ΑΟΖ, δώσει συντεταγμένες, θα πρέπει η Τουρκία να ανακοινώσει ότι αυτό δεν το δέχεται και να διαμαρτυρηθεί.  Σύμφωνα με τον διεθνολόγο:
 «Όταν πει στα Ηνωμένα Έθνη, αυτή είναι η ΑΟΖ της χώρας μου, αυτή είναι μια ανακοίνωση και από τη στιγμή που το ανακοινώνει θα πει ότι το θέτει σε εφαρμογή. Κατά πάσα πιθανότητα θα προσφύγει στον δρόμο της γνωστοποίησης της ΑΟΖ.

- Όταν κηρύξει την ΑΟΖ δεν θα το κάνει μόνο για το Αιγαίο. Τελικά έχει σύνορα με την Αίγυπτο, τη Λιβύη και την Αλβανία;

- Η δική μου πρόβλεψη είναι ότι θα κάνει μια οριοθέτηση μεταξύ Κρήτης και Κύπρου και της Ανατολικής Μεσογείου. Δεύτερον όταν πει, είναι δική μου η νότια πλευρά του Καστελόριζου και δεν μπορεί να μπει στην περιοχή εκείνη η «ΤΔΒΚ» θα προκύψει μεγαλύτερο πρόβλημα.

- Εμείς έχουμε διεκδικήσεις στη δυτική πλευρά της Κύπρου.

Ανακύπτει ένα κλίμα που θα δηλητηριάσει την Ανατολική Μεσόγειο και τις σχέσεις μας εδώ. Οι χώρες της Ε.Ε. και οι Η.Π.Α. τηρούσαν μια στάση σαν να ενέκριναν την ανακήρυξη της ΑΟΖ της Κύπρου στην Ανατολική Μεσόγειο.  - Όσον αφορά στις σχέσεις για τις οποίες η κυβέρνηση, ο πρωθυπουργός και ο ΥΠΕΞ Νταβούτογλου έκαναν λόγο για μηδενικά προβλήματα, όσον αφορά στην Ελλάδα, υπήρχε δυναμική προβλημάτων, αλλά αυτή η προσδοκία για τα μηδενικά προβλήματα είχε αντίθετη εξέλιξη.

 - Όσον αφορά στο περιεχόμενο των διερευνητικών συνομιλιών, οι πλευρές τηρούν σιωπή. Τώρα προκύπτει ένα νέο στοιχείο, το στοιχείο της ΑΟΖ».

Έχει στήριξη η ελληνική κυβέρνηση

Η ΕΛΛΑΔΑ, όπως μεταδίδεται από την Αθήνα, θα προχωρήσει στην κίνησή της και έχει την κάλυψη σίγουρα Ρωσίας, Γαλλίας, Γερμανίας και Ισραήλ και σίγουρα δεν είναι αρνητικές οι ΗΠΑ. Υπάρχει βάθος διεργασιών για το όλο θέμα... Η Αθήνα θέλει να προλάβει τις εξελίξεις πριν η Τουρκία βγάλει ερευνητικό σκάφος στις περιοχές που έχει δεσμεύσει και βρίσκονται επί της υφαλοκρηπίδας.

Το σενάριο που συνδέει τις εξελίξεις στη Συρία με την ανακήρυξη ΑΟΖ είναι υπαρκτό, αφού θα υπάρξει τέτοια συσσώρευση ναυτικώ-ν δυνάμεων στην περιοχή που για την Τουρκία δεν θα είναι εύκολο να κάνει τέτοιες κινήσεις. Μόνο τυχαίο δεν είναι ότι ξεκινούν μείζονες αεροναυτικές ασκήσεις από την Ελλάδα στην Α. Μεσόγειο επάνω στις περιοχές που έχει αναγγείλει έρευνες η Τουρκία.

Ήδη από τον περασμένο Μάιο η Αθήνα κατέθεσε στα Ηνωμένα Έθνη τις θέσεις της με παράρτημα (ΑΝΝΕΧ) που κατέθεσε στον διεθνή οργανισμό, με το οποίο ενημερώνει για την ενσωμάτωση στη νομοθεσία της των προβλέψεων της Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας στον νόμο 4001/2011, που ορίζει το καθεστώς ερευνών για κοιτάσματα υδρογονανθράκων και καθιστά τη διεθνή κοινότητα ενήμερη για τις θέσεις της όσον αφορά στον καθορισμό θαλάσσιων ζωνών.

http://www.philenews.com/digital/ 

"Μαγειρεύουν εξοπλιστικό παρά την κρίση"

ΑΘΗΝΑ 12/01/2013
Εν μέσω κρίσης και σκληρής λιτότητας, η κυβέρνηση προετοιμάζει ένα νέο εξοπλιστικό πρόγραμμα, με αγορές μέσω διακρατικών συμφωνιών στο όνομα της Εθνικής Αμυνας. 


«Διακρατικές» συμφωνίες για όπλα, χωρίς να αποκλείονται μεσάζοντες... Το θέμα αναμένεται να χειριστεί σε ανώτατο επίπεδο το Μέγαρο Μαξίμου και ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς, όπως προαναγγέλλει κορυφαίος παράγοντας του υπουργείου Εθνικής Αμυνας. Επαφές αναμένεται να γίνουν κατά τα ταξίδια του πρωθυπουργού σε ΗΠΑ, Ρωσία και Κίνα, ενώ διπλωματικές πηγές αφήνουν ανοιχτό το ενδεχόμενο επίσκεψης του Φρ. Ολάντ στην Αθήνα εντός των πρώτων μηνών του έτους. 



Η ιδέα πάντως ανήκει στους κατ' εξοχήν ενδιαφερόμενους, που δεν είναι άλλοι από τις χώρες-εξαγωγείς στρατιωτικού υλικού, και παράλληλα συμβαίνει να είναι οι δανειστές μας. Στο ίδιο μήκος κύματος, άλλωστε, ήταν και η παρέμβαση του γενικού γραμματέα του ΝΑΤΟ στην Πράγα, κάτι που έσπευσε να αναδείξει σε ρεπορτάζ της η εφημερίδα «New York Times». 



Ο Αντερς Φο Ράσμουσεν είπε ότι στην Ελλάδα το 73% του αμυντικού προϋπολογισμού αφορά στις δαπάνες για το προσωπικό (σ.σ. παρά τις αλλεπάλληλες περικοπές στους μισθούς). Η παρέμβασή του εντάσσεται στο πλαίσιο των παραινέσεων για έναν μικρότερο αριθμητικά στρατό, ώστε να «περισσεύουν» κονδύλια για νέους εξοπλισμούς. 



Ετσι λοιπόν και οι δανειστές θέλουν την Ελλάδα να αγοράζει όπλα μέσω διακρατικών συμφωνιών και η αποπληρωμή τους να αρχίζει μερικά χρόνια αργότερα, όταν η οικονομία θα δείχνει ότι έχει ξεφύγει από τις συμπληγάδες. «Δείτε τι θα χρειαστείτε το 2020, και εμείς εδώ είμαστε», προτείνουν εν ολίγοις οι πωλητές. Φυσικά, προϋποθέτει έναν νέο δανεισμό στο μέλλον.



Αγορές, εκσυγχρονισμός υπαρχόντων μέσων ή «δωρεάν» παραχώρηση υλικού από το οπλοστάσιο άλλων χωρών, θα είναι στο τραπέζι για συζήτηση. Τα Γενικά Επιτελεία είναι στη φάση καθορισμού των προτεραιοτήτων, ωστόσο στην παρούσα φάση πιέζουν για να βρεθούν τουλάχιστον επιπλέον κονδύλια για... καύσιμα και για την απαραίτητη συντήρηση. 



Και εδώ ακριβώς ανακύπτει ένας παραλογισμός: Η κούρσα εξοπλισμών «προίκισε» τη χώρα με ένα μεγάλο οπλοστάσιο. Είναι σε θέση όμως να δαπανήσει τόσα όσα χρειάζονται για τη συντήρησή του; Στα εξοπλιστικά, το κόστος της αρχικής αγοράς αντιστοιχεί μόλις στο 25 έως 35% στον «κύκλο ζωής» ενός υλικού! 



Το υπόλοιπο, το θεαματικά μεγαλύτερο, αφορά στη συντήρηση! Ενδεικτικά, την περασμένη εβδομάδα το ΚΥΣΕΑ αποφάσισε την αγορά ανταλλακτικών ύψους 183 εκατ. ευρώ, μόνο για τα μαχητικά αεροσκάφη, έπειτα από πολλαπλές αναβολές. 



Το βέβαιο είναι ότι ο μανδύας των «διακρατικών συμφωνιών» δεν αποκλείει από τα «ντιλ» ούτε τοπικούς αντιπροσώπους ούτε περίεργους μεσάζοντες. Το νομοθετικό πλαίσιο αλλά και οι υπάρχουσες δομές δεν διασφαλίζουν ένα καθεστώς διαφάνειας και ελέγχου. Και το ερώτημα είναι προφανές: Πάμε σαν άλλοτε για τα σκάνδαλα του μέλλοντός μας; 



Του Π. Κορωναίου 

Δημοσιεύτηκε στην Ελευθεροτυπία


ΧΩΡΙΣ ΕΘΝΙΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ ΓΙΑ ΠΟΙΑ ΑΟΖ ΜΙΛΑΤΕ;​

Ἀναρτήθηκε στὶς ἀπὸ τὸν/τὴν

Rate This

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης
Τους τελευταίους μήνες πολύ συζήτηση γίνεται για την ΑΟΖ και τα τεράστια πραγματικά ενεργειακά κοιτάσματα που υπάρχουν στην επικράτεια της και τα οποία θα συνέβαλλαν σε μεγάλο βαθμό στην επίλυση του τεράστιου οικονομικού προβλήματος της Ελλάδας. Η συζήτηση αυτή αναζωπυρώθηκε τελευταία με τις δηλώσεις του ίδιου του Έλληνα πρωθυπουργού, κ. Αντώνη Σαμαρά, ότι προτίθεται να προχωρήσει σε μονομερή ανακήρυξη της ΑΟΖ και προσφυγή στον ΟΗΕ για να κατοχυρώσει σε πρώτη φάση την ελληνική κυριαρχία έναντι της Τουρκίας και των άλλων γειτονικών χωρών.
Όλα αυτά ωραία, θαυμάσια και καλά, για τους όποιους αφελείς παραμυθιασμένους και ίσως… βλάκες όλης αυτής της ιστορίας .Το ερώτημα που αμείλικτο μπαίνει, είναι πως μια χώρα που με ένα προδοτικό πολιτικό σύστημα που έχει παραδώσει άνευ ορών την εθνική κυριαρχία, μπορεί να διεκδικήσει ΑΟΖ και πολύ περισσότερο να επωφεληθεί από τα τεράστια ενεργειακά κοιτάσματα για όφελος ενός λαού που βουλιάζει στην φτώχεια και στην ανέχεια ; Ποιος πολιτικός θα ορθώσει το ανάστημα του για να υπερασπιστεί τα εθνικά συμφέροντα ; Αυτοί που μόλις ακούνε το μαγικό όνομα, «Μέρκελ», περιπατάνε στα τέσσερα ; Αυτοί που έχουν διαλύσει όχι μόνο το κράτος, αλλά έχουν προχωρήσει και στην διάλυση του στρατού, τον μόνο θεσμικό φύλακα της εθνικής κυριαρχίας ; Ποιοι θα διεκδικήσουν την ελληνική ΑΟΖ ; Αυτοί οι ίδιοι που έχουν εξοντώσει τον ελληνικό λαό και τον έχουν κάνει έρμαιο μιας πολιτικής που τον διέλυσε και οικονομικά, αλλά το χειρότερο και ηθικά ; Ποιος στρατός, όταν του κόβονται οι δυνατότητες επιβίωσης θα μπορέσει να αντισταθεί στις τουρκικές αντιρρήσεις και προκλήσεις ; Έχουν την εντύπωση πως στην Άγκυρα κοιμούνται και πως θα κάτσουν με σταυρωμένα τα χέρια ; Έχουν τα κότσια να αντισταθούν στην συνεχώς γιγαντωμένη τουρκική στρατοκρατική μηχανή ; Έχουν τα κότσια να μην επιτρέψουν τους Τούρκους να προβοκάρουν κάθε ελληνική ενέργεια προς την κατεύθυνση της ανακήρυξης της ελληνικής ΑΟΖ ; Η θα κάνουν την «πάπια» και θα γελά ο κάθε πικραμένος όπως έγινε στο παρελθόν στα Ίμια ; Πως θα μπορέσουμε να προβάλουμε αντίσταση στον τουρκικό νεοοθωμανισμό όταν κυριαρχεί, (και επιβάλλεται εκ των έξω), η ιδεολογία ότι δεν χρειάζεται ο στρατός, όταν η περίφημη «εθνοσωτήριος» Τρόικα μας λέει να καταργήσουμε τον στρατό γιατί είναι μεγάλη δαπάνη και βλάπτει τη ελληνική οικονομία; Ενώ την ίδια περίοδο στην άλλη πλευρά του Αιγαίου οι πολεμικές δαπάνες γιγαντώνονται και οι προμήθειες νέων οπλικών συστημάτων έχουν φτάσει στα ύψη ; Γελούν στην Άγκυρα με τα καμώματα της Αθήνας. «Οι Έλληνες τρελαθήκαν», γραφούν οι τουρκικές εφημερίδες, καθώς έχει κυριαρχήσει η πεποίθηση ότι η Ελλάδα είναι τελειωμένη υπόθεση και ότι με ένα ντου με τα υπερσύγχρονα τουρκικά μαχητικά αεροσκάφη, θα ρίχνουν τα απόβλητα τους πάνω από την Ακρόπολη και οι Έλληνες πολιτικοί θα… νομίζουν ότι βρέχει.

Αλλά υπάρχει και η άλλη εκδοχή σε όλη αυτή την τραγελαφική ιστορία της ΑΟΖ. Ίσως όλα αυτά γίνονται για να ικανοποιηθούν κάποια ξένα, (γερμανικά), συμφέροντα που αποβλέπουν στα ενεργειακά κοιτάσματα της περιοχής. Όχι για τα συμφέρον του ελληνικού λαού. Δηλαδή με λίγα λόγια, ελληνική ΑΟΖ όχι για τους Έλληνες, όχι για την καταστραμμένη ελληνική οικονομία, αλλά για τα γερμανικά οικονομικά συμφέροντα. Η άποψη αυτή εξηγεί και το γεγονός ότι ενώ τόσα χρόνια οι Έλληνες πολιτικοί αρνιόνταν πεισματικά ότι υπάρχει πετρέλαιο στην ελληνική περιφέρεια, ξαφνικά και αφού παραδώσαν την χώρα στην γερμανική βουλιμία, τώρα όλοι συμφωνούν ότι «ανακάλυψαν την Αμερική», ενώ η χώρα έχει βουλιάξει από τα δάνεια και τα χρέη προς την Ευρωπαϊκή Ένωση. Δεν ξέρω βέβαια αν οι Γερμανοί έχουν καμία διάθεση να υπερασπιστούν και στρατιωτικά κάποια ΑΟΖ στις θάλασσες νότια της Κρήτης και κυρίως στο Αιγαίο. Θα έχει πράγματι μεγάλο ενδιαφέρον αν Γερμανοί και Τούρκοι ήταν αντιμέτωποι στο Αιγαίο, αν και δεν πιστεύω σε τέτοιο ενδεχόμενο. Όσο για μας, ποιος μίλησε για τους Έλληνες ; Αυτοί δεν θα υπάρχουν προς δόξα των «εθνοσωτήρων» πολιτικών μας που έχουν ξεπουλήσει τα πάντα και μένουν ακόμα στις πολυθρόνες τους. Μάλιστα γελούν ειρωνικά με τα καμώματα κάποιων, υποτίθεται αριστερών κομμάτων, που θέλουν να τους «τιμωρήσουν», αλλά στην ουσία αγωνίζονται για τα αμερικανικά συμφέροντα που θεωρούν ότι είναι… καλύτερα από τα γερμανικά. Είπε κάνεις τίποτα για ελληνικά συμφέροντα ;
Εμείς πάντως συνεχίζουμε να ψηφίζουμε όλους αυτούς τους «τσαρλατάνους» που μιλούν για ΑΟΖ και συνεχίζουμε με ένα μαζοχισμό που αξίζει ψυχιατρική έρευνα, να λέμε ότι μας… «έσωσαν’.


ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ

Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος