''Οι σκοτεινές σελίδες της Ιστορίας μας''

ΣΧΟΛΙΑ ΜΟΥ ΕΠΙ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΗΔΗ ΓΕΝΟΜΕΝΩΝ ΣΧΟΛΙΩΝ

Καταρχήν είμαι υπέρ της ελεύθερης έκφρασης των ιδεών.
Οι ιδέες είναι αναμφισβήτητα προϊόν των προσωπικών μας βιωμάτων και θεωρήσεων. Είναι δε το εποικοδόμημα των βιοτικών μας αναγκών και ως εκ τούτου, αυτό το προϊόν θα πρέπει να βγει στην αγορά και να πουληθεί. Οι πωλήσεις συντελούνται είτε προγραμματικά, δηλ. κατόπιν παραγγελίας, είτε κατόπιν εκθέσεως του προϊόντος, στον πάγκο ή τη βιτρίνα.
Η πεμπτοφαλαγγίτικη πρακτική, που κορυφώθηκε επί Γκαίμπελς, εξακολουθεί και στις μέρες μας υπό τη μορφή των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων (ΜΚΟ) οι οποίες χρηματοδοτούνται από τα κράτη (μυστικά κονδύλια των ΥΠΕΞ), είτε από μεγαλοεπιχειρηματίες προκειμένου να επιτύχουν άμεσους, μεσοπρόθεσμους και μακροπρόθεσμους στόχους τους, π.χ. ο γνωστός επενδυτής Τζόρτζ Σόρος έχει σημαντικά επιχειρηματικά ενδιαφέρον για το υπέδαφος της Βαλκανικής και επενδύει στον καθοιονδήποτε τρόπο τεμαχισμό των Βαλκανίων, εφαρμόζοντας το γνωστό δόγμα «Διαίρειν και βασίλευε». Ο δεύτερος Καποδίστριας, όπου οι 13 Περιφέρειες θα γίνουν 7 δεν αφίσταται του γενικότερου δόγματος της ΕΕ, να οργανωθεί το σύνολον της ΕΕ κατά το πρότυπο των κρατιδίων της Γερμανίας. Προ ετών ο νυν Παπανδρέου είχε αποκαλέσει τους νυν Περιφερειάρχες Μικρούς Πρωθυπουργούς. Ήξερε τι έλεγε …
Μετά από όλα τα προηγηθέντα εκτιμώ ότι έβαλα τις βάσεις και τα κριτήρια για περαιτέρω επαγωγικές σκέψεις.
ΣΓΣ

ΥΓ Αξίζει τον κόπο να κάνετε κλικ στο
http://www.esnips.com/doc/e2e8b1f8-d27b-4d8a-a45f-f3fee19590e2/ELLADA_DOUREIOS_IPPOS "Download ELLADA_DOUREIOS_IPPOS.pdf" για να πάρετε μια μικρή γεύση από τα, εν προκειμένω, δρώμενα.


20080401 ''Οι σκοτεινές σελίδες της Ιστορίας μας''
H AYGH, 01/04/2008,

Ο Τάσος Κωστόπουλος δεν χρειάζεται, βέβαια, συστάσεις για τους αναγνώστες της |Αυγής|. Εδώ και χρόνια, είναι γνωστή η μαχητική και τεκμηριωμένα αποκαλυπτική συμβολή του, τόσο στον στίβο της δημοσιογραφίας --μέσα από τις επάλξεις του "Ιού" της |Ελευθεροτυπίας|-- όσο και στο επιστημονικό πεδίο: |Η απαγορευμένη γλώσσα|, |Η αυτολογοκριμένη μνήμη| και το πιο πρόσφατο βιβλίο του |Πόλεμος και εθνοκάθαρση| αποτελούν τρεις μελέτες-σταθμό, καθώς μιλάνε, με τόλμη, κριτική ματιά και γερή τεκμηρίωση, για τα σκοτεινά σημεία της Ιστορίας μας: τη σλαβομακεδονική γλώσσα και την καταστολή της στην ελληνική Μακεδονία, την ενσωμάτωση των Ταγμάτων Ασφαλείας στον "εθνικόφρονα" κορμό, τη σκοτεινή πλευρά της εθνικής εξόρμησης κατά τη δεκαετία 1912-1922.
Η μελέτη |Πόλεμος και εθνοκάθαρση|, που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Βιβλιόραμα στα τέλη του 2007 και βρίσκεται ήδη στη δεύτερη έκδοση, παρουσιάστηκε πριν από λίγες μέρες στην αίθουσα της ΕΣΗΕΑ. Και οι τρεις εισηγήσεις των ομιλητών έδωσαν έμφαση στη ρηξικέλευθη ματιά του συγγραφέα, που αποκαλύπτει τις βιαιότητες των εμπολέμων --και πρώτα απ' όλα των Ελλήνων-- εναντίον των αλλοεθνών αμάχων των Βαλκανίων και της Μικράς Ασίας τη ματωμένη δεκαετία 1912-1922.
Ο Σπύρος Καράβας (Πανεπιστήμιο Αιγαίου) επεσήμανε ότι η μελέτη στέκεται στον αντίποδα "της ηρωποιητικής, δικαιωτικής, μεγαλοϊδεατικής και ελληνοκεντρικής θεώρησης", που κυριαρχεί για τη δεκαετία 1912-1922. "Με υποδειγματική τεκμηρίωση", όπως είπε, "σεβασμό στα γεγονότα όπως και στα αμέτρητα θύματα της βαλκανικής και μικρασιατικής εθνοκάθαρσης, χωρίς περιστροφές, χωρίς μεταμοντέρνες σχετικοποιήσεις".
Ως βασικές αρετές του βιβλίου, ο Σπ. Καράβας τόνισε την τεράστια γκάμα τεκμηρίων (και μάλιστα, ο κύριος όγκος τεκμηρίων για την πολιτεία του ελληνικού στρατού προέρχεται από τους ίδιους τους θύτες, άμεσους και έμμεσους), το δέσιμο του ετερόκλητου υλικού και τη συγκρότηση "ενός κειμένου υψηλών επιστημονικών προδιαγραφών, που δεν καταφεύγει ούτε σε εύκολες εξισωτικές λύσεις ούτε σε θεωρητικολογίες του συρμού".
Και κατέληξε: "Τη στιγμή μάλιστα που αμφισβητείται η οντολογική διάσταση της ιστορίας και στη θέση της προκρίνονται αφηγηματικές εκδοχές, οι οποίες συχνά καταλήγουν σε νεοπλασίες, το βιβλίο στέκεται υποδειγματικά στην πραγματολογική πλευρά της ιστορίας".
"Δυνατή αφήγηση, συναρπαστικές εικόνες, κανένας εύκολος μελοδραματισμός ή ψευτοεθνικισμός και, κυρίως, ορθολογική ανάλυση της βίας": Με αυτά τα λόγια συνόψισε η Σία Αναγνωστοπούλου (Πάντειο Πανεπιστήμιο) το περιεχόμενο της μελέτης. Ο συγγραφέας, τόνισε στη συνέχεια η ομιλήτρια, είναι σε μόνιμη εγρήγορση, καθώς τον αφορά η εποχή του και τα προβλήματά της, όπως και η Ιστορία με τα μεγάλα ερωτήματα που θέτει.
Όπως εξήγησε, το βιβλίο έχει δύο μέτωπα: Από τη μια, απαντάει κυρίως στους εθνικιστές, για τους οποίους οι Έλληνες είναι θύματα της ατέλειωτης αγριότητας των "βαρβάρων", ενώ οι ίδιοι δεν άσκησαν βία ποτέ και πουθενά. Ταυτόχρονα όμως απαντάει και σε όλους αυτούς οι οποίοι, εν ονόματι μιας "ιστορικής ορθότητας", συγγράφουν μια αναίμακτη ιστορία. "Ο Κωστόπουλος", είπε, "μιλά για αίμα, για πολύ αίμα, γι' αυτό το αίμα που χύθηκε στην ευρύτερη περιοχή μας κατά την εθνική ολοκλήρωση –μια αιματοχυσία στην οποία οι Έλληνες δεν ήταν μονάχα θύματα, όπως μαθαίναμε, αλλά και πρωταγωνιστές".
Ο Γιώργος Μαργαρίτης (ΑΠΘ), λόγω μιας έκτακτης ακαδημαϊκής υποχρέωσης, δεν μπόρεσε να παρευρεθεί~ έτσι την ομιλία του διάβασε ο εκδότης του "Βιβλιοράματος" Φίλων Φίλωνος. Ο Γιώργος Μαργαρίτης τόνιζε την πολιτική σημασία του βιβλίου στη σημερινή εποχή, "όπου οι ισχυροί ετούτου του κόσμου, Αμερικανοί και Ευρωπαίοι, έχουν βαλθεί να τεμαχίσουν τα Βαλκάνια στο ελάχιστο δυνατό, πολλαπλασιάζοντας τις ημικυρίαρχες πρωτεύουσες και αναβιώνοντας εφιάλτες του παρελθόντος και ίσως του μέλλοντος: μεγαλοϊδεατισμούς, αλύτρωτους, μειονοτικούς και όλα όσα αποτελούν την πρώτη ύλη του εκατέρωθεν μίσους και της εθνικιστικής έκρηξης".
Χαρακτηρίζοντας το βιβλίο "συναρπαστικό", το οποίο πετυχαίνει με τον καλύτερο τρόπο τον στόχο του, την "απομυθοποίηση του γνωστού παραμυθιού σύμφωνα με το οποίο η Ελλάδα, οι Έλληνες και ο εθνικισμός τους είναι οι μόνοι άσπιλοι, αγαθοί και ευλογημένοι", κατέληγε: "Ας ελπίσουμε ότι το βιβλίο θα παραμείνει ιστορικό και πολιτικό και ότι δεν θα το επικαλεσθούμε στο μέλλον ως προφητικό".
Ο συγγραφέας, Τάσος Κωστόπουλος, αφού ευχαρίστησε ομιλητές και παριστάμενους, αναφέρθηκε στη διαδικασία της συγγραφής. Πρόπλασμα του βιβλίου ήταν μια εκτενής εισήγηση, σε εκδήλωση της Διεθνιστικής Αντιπολεμικής Κίνησης, το 2002. Στη συνέχεια, όπως είπε, το έναυσμα για την περαιτέρω ανάπτυξη του κειμένου έδωσε η ζοφερή ατμόσφαιρα "Εθνικής Ηθικής Διαπαιδαγώγησης", στη συζήτηση για το βιβλίο Ιστορίας της Στ' Δημοτικού.
Και έδειξε, ακόμα, πως η Ιστορία είναι ένα έργο εν προόδω: αναφέρθηκε σε πρόσφατη έκδοση, με τη μαρτυρία του αξιωματικού του ελληνικού στρατού, Μανώλη Σοφούλη, η οποία τεκμηριώνει ότι το κάψιμο του Κιλκίς το 1913 δεν ήταν ατύχημα ή παρεπόμενο της μάχης, αλλά ενέργεια του ελληνικού στρατού -στοιχείο που δεν ήταν γνωστό την εποχή που ολοκλήρωνε τη συγγραφή.
Δεν μένει παρά να ευχηθούμε το βιβλίο να συνεχίσει την επιτυχημένη του πορεία και ο ακάματος συγγραφέας να δώσει σύντομα και άλλα δείγματα της ερευνητικής και συνθετικής του δεινότητας.

Στρ. Μπ.

Οι άνθρωποι δεν θέλουν με κανένα τρόπο να κρύψουν τον μισθοφορικό τους ρόλο....
Σε μία Ελλάδα όπου ο επιστημονικός λόγος, μάλλον πάσχει, ο κάθε μισθοφόρος [για να μην γράψω τίποτα χειρότερο] θα θέλει τελικά να μας τιμωρήσει γιατί η Ελλάδα απελευθερώθηκε το 1912-13...
Πως όλοι αυτοί ήταν υπέρ Ανάν, υπέρ διάλυσης Γιουγκοσλαβίας, υπέρ βομβαρδισμών Κοσόβου, υπέρ τουρκικών θέσεων στο Αιγαίο, υπέρ "αυτοπροσδιορισμου" των Μουσουλμάνων της Θράκης, υπέρ κουρελουργηματος Ρεπούση και όλων των άρνησηπατριδικών θέσεων δεν είναι πλέον παράξενο...
Για να δούμε πότε θα αντιδράσει επί τέλους η καθαρή επιστήμη..

Δημήτρης Αλευρομαγειρος

ΔΗΜ. ΚΑΠΡΑΝΟΣ

Αξίζει να κάνετε κλικ δίπλα στον υπερδεσμό N1035/SKANDALA για να απολαύσετε τα έργα και τις ημέρες ενός γαλάζιου παιδιού του Δ. Καπράνου.
ΣΓΣ

«Θερμό» επεισόδιο στην Αθήνα με Σκοπιανό διπλωμάτη

20080415 Αμερικανική υποστήριξη στον Σκοπιανό διπλωμάτη. Ο Τ. Κάτριμαν αποκάλεσε τα Σκόπια «Μακεδονία»

Του Δήμου Βερρύκιου
Θερμό διπλωματικό επεισόδιο σημειώθηκε χτες για το θέμα της ονομασίας των Σκοπίων μεταξύ του Μπ. Χατζίνσκι επικεφαλής του Διπλωματικού Γραφείου Συνδέσμου της ΠΓΔΜ στην Αθήνα και του Γ. Κουμουτσάκου εκπροσώπου του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών κατά τη διάρκεια Συνεδρίου για τη «Διπλωματία και την Άμυνα» που έκανε το ομώνυμο περιοδικό στην Σχολή Ικάρων.
Στην κόντρα παρενέβη και ο επιτετραμμένος της αμερικανικής πρεσβείας, ο οποίος αποκαλώντας διαρκώς τα Σκόπια ως «Μακεδονία», εμμέσως πλην σαφώς, πήρε το μέρος του Σκοπιανού πρέσβη.
Η ατμόσφαιρα ηλεκτρίσθηκε από την πρώτη στιγμή που ο Μπ. Χατζίνσκι ανέβηκε στο βήμα του Συνεδρίου.
Κραδαίνοντας την πρόσκληση που είχε λάβει από τους διοργανωτές του Συνεδρίου και όπου τα Σκόπια αναγράφονταν ως ΠΔΓΜ. Αρχικά μιλώντας εις την αγγλική παρουσία δεκάδων άλλων πρέσβεων είπε με αυστηρό ύφος:
«Δεν αποδέχομαι προσκλήσεις που η χώρα μου δεν αναγράφεται με τη σωστή ονομασία της. Αυτό είναι ένα ακόμη δείγμα υποτίμησης και ταπείνωσης».
παρέμβαση
Αμέσως παρενέβη ο Γ. Κουμουτσάκος εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών και απαντώντας στον Σκοπιανό πρέσβη του επέστρεψε τον χαρακτηρισμό περί «ταπείνωσης» λέγοντας ότι η Ελλάδα δεν επιδιώκει να ταπεινώσει κανέναν ωστόσο δεν ανέχεται και δεν επιτρέπει σε κανέναν να ταπεινώνει 2 εκατομμύρια Μακεδόνες της Βορείου Ελλάδας.
Μάλιστα ο Γ. Κουμουτσάκος προχώρησε ακόμη παραπέρα λέγοντας στον Μπ. Χατζίνσκι: «Πώς μπορείτε να μιλάτε εσείς για ταπείνωση όταν στους στρατιωτικούς χάρτες σας τα Σκόπια φθάνουν μέχρι τη Λάρισα».
Ο Μπ. Χατζίνσκι που κατά το παρελθόν έχει διατελέσει και υπουργός Εξωτερικών και Άμυνας των Σκοπίων επανήλθε δριμύτερος εμμένοντας στην άποψή του περί ταπείνωσης.
Αυτή την φορά μιλώντας σε άπταιστα ελληνικά αναφώνησε : «Με έχετε εδώ και με ταπεινώνετε» επικαλούμενος την φράση «Μετά το Βουκουρέστι δάκρυα για το Σκοπιανό» που παρουσιάστηκε κατά τη διάρκεια προβολής DVD στην έναρξη του Συνεδρίου.
Στο Συνέδριο ειδική αναφορά στο Σκοπιανό είχε κάνει νωρίτερα η υπουργός Εξωτερικών Ντ. Μπακογιάννη επισημαίνοντας ότι «ειλικρινείς σχέσεις συνεργασίας δεν νοούνται χωρίς σχέσεις καλής γειτονίας» και η θέση αυτή έγινε και συμμαχική θέση στο Βουκουρέστι.
Η υπουργός Εξωτερικών τόνισε ότι το ζητούμενο είναι οι δυο χώρες να «χτίσουν σχέσεις μέλλοντος» και να αναζητηθεί λύση στο πρόβλημα της ονομασίας «στη βάση γεωγραφικού προσδιορισμού που θα ισχύει έναντι όλων».
Εμμέσως πλην σαφώς στήριξη στον Σκοπιανό πρέσβη παρείχε ο κ. Τ. Κάτριμαν «Νούμερο 2» της αμερικανικής πρεσβείας, ο οποίος αποκαλώντας διαρκώς τα Σκόπια ως «Μακεδονία» είπε ότι «δεν θυμώσαμε αλλά στενοχωρηθήκαμε» για την μη ένταξη της «Μακεδονίας» στο ΝΑΤΟ!
Κόσοβο
Σε ό,τι αφορά στο Κόσοβο η κ. Μπακογιάννη δήλωσε ότι έχει δημιουργηθεί μια νέα πραγματικότητα, προσθέτοντας ότι το «θέμα της αναγνώρισής του μας προβληματίζει» και αυτό που προέχει είναι να ενισχύσει το Κόσοβο τους δημοκρατικούς θεσμούς και να διατηρήσει την πολυπολιτισμικότητά του.
Από την πλευρά του ο κ. Κάντριμαν δήλωσε για το Κόσοβο ότι... σέβεται την απόφαση της Ελλάδας να μην αναγνωρίσει την ανεξαρτησία του, προσθέτοντας με νόημα ότι η πλειοψηφία των χωρών το έχει κάνει «καθώς η εναλλακτική επιλογή του να μη γίνει τίποτα, θα οδηγούσε σε αστάθεια...».
Νέα προειδοποίηση από την Ντ. Μπακογιάννη
Νέα σαφή προειδοποίηση προς την ΠΓΔΜ ότι όσο παραμένει ξένη προς τις αξίες εκείνες που αποτελούν κεκτημένο στην Ενωμένη Ευρώπη, όπως η κατανόηση, η συνδιαλλαγή και η ανάγκη συμβιβασμού, τόσο θα μένει μακριά από την ευρωπαϊκή και την ευρωατλαντική οικογένεια, απηύθυνε η Ντόρα Μπακογιάννη, επαναβεβαιώνοντας, ταυτόχρονα, ότι η Ελλάδα είναι έτοιμη να συνεχίσει τις διαπραγματεύσεις στον ΟΗΕ.
«Στόχος είναι να καταλήξουμε το συντομότερο δυνατό σε μια λύση στη βάση μιας ουσιαστικά σύνθετης ονομασίας με γεωγραφικό προσδιορισμό που θα ισχύει έναντι όλων», τόνισε η υπουργός Εξωτερικών και εξήγησε πως επιδιώκεται μια λύση «συνολικά βιώσιμη και λειτουργική, χωρίς νικητές και ηττημένους».
Ευαισθησία
Απευθυνόμενη χθες βράδυ στα μέλη της επιχειρηματικής κοινότητας της Βορείου Ελλάδος - και έχοντας κατά νου την ευαισθησία που διακρίνει τους βορειοελλαδίτες στην υπόθεση της ονομασίας της ΠΓΔΜ- η Ντόρα Μπακογιάννη υιοθέτησε... διπλωματικούς ελιγμούς για να κερδίσει την εμπιστοσύνη του ακροατηρίου της σε σχέση με την ασκούμενη πολιτική του υπουργείου Εξωτερικών.
«Εσείς οι Ελληνες της Μακεδονίας και της Θράκης, αλλά και της υπόλοιπης Β. Ελλάδος, είστε οι πρώτοι που βιώνουν τη νέα γεωπολιτική πραγματικότητα της περιοχής μας στην καθημερινότητά τους», ανέφερε, σε μια συναισθηματικά φορτισμένη πτυχή της ομιλίας της, για να προσθέσει αμέσως μετά -με ένα μήνυμα σε πολλούς αποδέκτες εκτός κι εντός συνόρων- ότι «εδώ γίνεται σαφέστερο από οπουδήποτε αλλού πόσο αυτή η άμεση γειτνίαση επιβάλλει να προσαρμοσθείς κι εσύ, να αλλάξεις και το δικό σου βηματισμό.
Εδώ γίνεται αντιληπτό πόσο σημαντικό είναι να μπορείς να συνεννοηθείς με το γείτονά σου. Να συζητήσεις μαζί του το γεγονός ότι ο δικός του ρύπος στο δικό του ποτάμι, είναι ο ίδιος ρύπος που θα μολύνει τη δική σου θάλασσα.
Εσείς συχνότερα από κάθε άλλον, μοιράζεστε με το γείτονα με τον οποίο συναλλάσσεστε την ανάγκη για μία θεώρηση στο διαβατήριό του, μια τακτική αγωνία γι αυτόν και μια εύλογη αμφιβολία για εσάς».

ΣΧΟΛΙΑ ΣΓΣ
Εκτιμώ ότι πέραν των όσων είπαν η Μπακογιαννη και ο Κουμουτσάκος θα έπρεπε να τονιστούν τα ακόλουθα:
1. Η δόκιμος ονομασία του ΟΗΕ είναι FYROM και όποιος χρησιμοποιεί άλλη ονομασία εκτός διπλωματικής δεοντολογίας και ευπρέπειας.
2. Σχεδόν το σύνολον του πληθυσμού της FYROM είναι οικειοθελώς εκπατρισθέντες, από την Ελλάδα, κομμουνιστές από το 1936 μέχρι το 1949 που έληξε ο ανταρτοπόλεμος (χρησιμοποιώ τον όρο ΑΝΤΑΡΤΟΠΟΛΕΜΟ και όχι, τον πολιτικώς ορθόν, ΕΜΦΥΛΙΟΣ, επειδή σήμερα οι στελεχώσαντες τον ΔΣ, κομπάζοντες στις Τ/Ο χρησιμοποιούν τους όρους «αντάρτης» και «αντάρτικο».
3. Και αν ήθελαν να το προχωρούσαν, ακόμα περισσότερο, να τους εγένετο πρότασης ενώσεως με την Ελλάδα. Έτσι θα αποκτούσαν αυτοδικαίως το περιπόθητο γι’ αυτούς όνομα Μακεδόνες, θα έμπαινα στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ.

ΥΦΑΛΟΚΡΙΠΙΔΑ, ΤΟΥΡΚΙΚΕΣ ΩΚ ΕΡΕΥΝΕΣ

Ντε φάκτο συγκυριότητα στην ελληνική υφαλοκρηπίδα αποκτά η Τουρκία μετά τις γεωδυναμικές έρευνες που πραγματοποίησαν τα ερευνητικά πλοία «Cesme» και «Candarli» επί της ελληνικής υφαλοκρηπίδας μεταξύ Μυτιλήνης και Χίου.

Μας προκαλεί εντύπωση το γεγονός, ότι σ αυτή την διαφοροποίηση του status quo στο Αιγαίο το υπουργείο Εξωτερικών δεν προχώρησε σε διάβημα διαμαρτυρίας. Αρκέστηκε να ζητήσει... διευκρινήσεις, για να εισπράξει ως απάντηση την τουρκική άποψη ότι «τα νησιά δεν έχουν υφαλοκρηπίδα».

Δεδομένου δε, ότι και μετά από αυτό ουδεμία άλλη αντίδραση υπήρξε από ελλαδικής πλευράς, δικαιολογημένα και οι Τούρκοι, αλλά και κάθε τρίτος δικαιούνται να πιστεύουν, ότι η ελληνική πλευρά υιοθετεί πλήρως τις Τουρκικές θέσεις.

http://www.stoxos.gr/2008/04/status.html