Alkimos archive: Όποιος σπέρνει άνεμο θερίζει ανεμοστρόβιλο

Alkimos archive: Όποιος σπέρνει άνεμο θερίζει ανεμοστρόβιλο

Σφαγείον η Γάζα & ο Ομπάμα

Το κοριτσάκι του Ομπάμα…

Ο Μυριήλ είναι ο υποδειγματικός επίσκοπος των «Αθλίων» του Ουγκώ. Που μέσα στα πλαίσια των πνευματικών του καθηκόντων επισκέπτεται κάποιον απ' τους πρωταγωνιστές της Γαλλικής Επανάστασης:

-Μπορώ-είπε ο Μυριήλ στον επαναστάτη-να κατανοήσω κάπως τον αποκεφαλισμό του υπεύθυνου βασιλικού ζεύγους της Γαλλίας. Αλλά μου είναι αδιανόητο να δικαιολογήσω την καρατόμηση του αθώου και ανεύθυνου βασιλόπαιδα.

Κι ο επαναστάτης αποκρίθηκε κάπως έτσι στο Μυριήλ:

-Κι εγώ μπορώ να δικαιολογήσω την ευαισθησία σας για την καρατόμηση του βασιλόπαιδα. Αλλά μου είναι ακατανόητη όχι μόνο η εξωφρενική αναισθησία, αλλά και η εγκληματική συνυπευθυνότητα του κλήρου για τα όσα επί αιώνες υπέφεραν ο φτωχός λαός και τα παιδιά του για χάρη των φεουδαρχών και των βασιλιάδων και των παιδόπουλών τους…

Και μου θύμισαν το επεισόδιο αυτό των «Αθλίων» τα λόγια, που φέρεται να είπε ο νέος ένοικος του Λευκού οΟκου κατά τη διάρκεια των πρόσφατων αθλιοτήτων σε βάρος των Παλαιστινίων:

-Το ίδιο-φέρεται να είπε-θα έκανα κι εγώ, αν κάποιοι έριχναν ρουκέτες στο δωμάτιο, που κοιμάται το κοριτσάκι μου…

Και ασφαλώς μπορεί κάποιοι να δικαιολογήσουν ως φυσιολογική την ευαισθησία του μπαμπά Ομπάμα. Αλλά πώς μπορούν να ισχυριστούν ότι δεν είναι αντίστοιχα φυσιολογική η ευαισθησία και η αντίδραση των Αράβων μπαμπάδων. Όταν…

Η εβραϊκή κακουργία και η συμπαιγνία των ΗΠΑ και της Ευρώπης τους έκαμαν ξένους στον τόπο τους. Όπου οι Εβραίοι, για κάπου εξήντα χρόνια, δολοφονούν, όταν θέλουν και όσους θέλουν. Και-κατά κανόνα-πολλαπλάσιους (δεκαπλάσιους και εκατονταπλάσιους) απ' όσους οι Παλαιστίνιοι- συχνά αυτοθυσιαζόμενοι- με τις στρακαστρούκες τους. Όπου τη λωρίδα της Γάζας τη μετέβαλαν σε στρατόπεδο συγκεντρώσεως και τόπο ολοκαυτώματος. Άλλοτε εξαιτίας του αργού -απ' την πείνα και την έλλειψη υγιεινής περίθαλψης και στοιχειωδών υποδομών -θανάτου και άλλοτε-όπως τώρα- της επιδεικτικά βίαιης και προκλητικά ολοσχερούς καταστροφής.

Δεν έχουν πατρικά σπλάχνα οι Άραβες; Ή μήπως τα παιδία τους, που κατά εκατοντάδες-πάντα επιτηδείως και ποτέ κατά λάθος-σκοτώνουν και κομματιάζουν οι Εβραίοι δεν έχουν στις φλέβες τους αίμα! Ή μήπως υπάρχει κάποια άλλη μυστική και μυστηριώδης διαφορά ανάμεσα στα αραβόπουλα αφενός και στα εβραιόπουλα και τα ομαμπόπουλα αφετέρου;

Κι έπειτα είναι κι εκείνο το αμοραλιστικό: Ότι, δηλαδή, κατά τη διάρκεια της επιμελώς μεθοδευμένης απ' τη συμμορία των ΗΠΑ και των Εβραίων γενοκτονίας των Παλαιστινίων δεν ήταν αυτός, αλλά…άλλος Πρόεδρος!

Στην εναντίον των εγκληματιών του 2^ου Παγκοσμίου Πολέμου δίκη της Νυρεμβέργης, προβλήθηκε απ' τους κατηγορούμενους η δικαιολογία ότι εκτελούσαν διαταγές ανωτέρων. Και απερρίφθη με το σκεπτικό ότι καθένας άνθρωπος υπέρτατο εντολοδότη έχει τη συνείδησή του. Εν ονόματι της οποίας έχει καθήκον να αρνηθεί την εκτέλεση των εγκλημάτων, που τον διατάσσουν…

Που σημαίνει ότι μπορεί ο κ. Ομπάμα, στην περίπτωση του ναζιστικού ολκαυτώματος των Παλαιστινίων, να μην είχε την πολιτική ευθύνη. Είχε όμως τεράστια ηθική ευθύνη. Γιατί δεν ήταν ένας κάποιος κοινός θνητός, που ο λόγος του δεν είχε βαρύτητα. Αλλά ο πρόσφατα πανηγυρικά εκλεγμένος Πρόεδρος των ΗΠΑ, με ο, τι αυτό συνεπαγόταν…

Ειπώθηκε πως κατά τη διάρκεια της γενοκτονίας των Παλαιστινίων, σε κάποιο εβραϊκό σχολείο, η δασκάλα ρώτησε τους μαθητές να της πουν τι θα έκαναν, αν ήταν στη θέση των αραβόπουλων. Και ένας μαθητής απάντησε ότι θα γινόταν, όπως οι Παλαιστίνιοι, τρομοκράτης.

Μη σας φανεί λοιπόν παράδοξο, αν το κοριτσάκι του κ. Ομπάμα γίνει κάποτε τρομοκράτισσα. Ιδιαίτερα, αν συνειδητοποιήσει τις τραγικά ανεπιτυχείς εξετάσεις του πατέρα της στο τεστ ανθρωπιάς, που του έβαλαν οι κακούργοι των ημερών μας…

παπα-Ηλίας

Η Ευρωβουλή υπέρ της ΠΓΔΜ

Οι Σκοπιανοί και οι Αμερικανοί δουλεύουνε.
Εμείς τον ύπνο του ... δικαίου;
ΣΓΣ

Του ανταποκριτή μας στις Βρυξέλλες Κωστα Καρκαγιαννη

Αρνητική για τις ελληνικές θέσεις είναι η έκθεση του ευρωβουλευτή κ. Ερικ Μέγιερ σχετικά με την πρόοδο της ΠΓΔΜ το 2008, η οποία ψηφίστηκε χθες με συντριπτική πλειοψηφία από την Επιτροπή Εξωτερικών Σχέσεων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Οι ευρωβουλευτές καλούν το Συμβούλιο, εντός του έτους, να ορίσει ημερομηνία έναρξης ενταξιακών διαπραγματεύσεων με τα Σκόπια. Η έκθεση θα συζητηθεί στην επόμενη Ολομέλεια στις αρχές Φεβρουαρίου. Η υιοθέτηση της έκθεσης Μέγιερ με ψήφους 64 υπέρ, 7 κατά και 2 αποχές αντανακλά το αρνητικό κλίμα που επικρατεί στους κόλπους του Κοινοβουλίου αναφορικά με το ελληνικό βέτο προς την ΠΓΔΜ. Η Επιτροπή Εξωτερικών καλεί Σκόπια και Αθήνα να επιδιώξουν, κατόπιν διαπραγματεύσεων, κοινά αποδεκτή λύση στο θέμα της ονομασίας, ούτως ώστε το ζήτημα να μην αποτελεί πλέον εμπόδιο για τη συμμετοχή της ΠΓΔΜ σε διεθνείς οργανισμούς. Επισημαίνεται ότι η ένταξη των Σκοπίων στην Ενωση και το ΝΑΤΟ θα βοηθήσει στη διατήρηση της σταθερότητας και της ευημερίας στην περιοχή. Παράλληλα, καλούνται τα Σκόπια να διατηρήσουν καλές σχέσεις με τους γείτονές τους, ενώ οι ευρωβουλευτές εκφράζουν την ελπίδα ότι θα συνεχιστούν οι, υπό τον κ. Μάθιου Νίμιτς, διαπραγματεύσεις, παρά την προσφυγή της ΠΓΔΜ στο Διεθνές Δικαστήριο σχετικά με την εφαρμογή της Ενδιάμεσης Συμφωνίας.
Η Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων αναγνωρίζει τις προσπάθειες των Σκοπίων, ώστε να εκπληρώσουν τα κριτήρια και να λάβουν ημερομηνία έναρξης ενταξιακών διαπραγματεύσεων. Εκφράζει δε τη δυσαρέσκειά της για το γεγονός ότι τρία χρόνια μετά την αναγνώριση της ΠΓΔΜ ως υποψήφιας προς ένταξη χώρας δεν έχουν, ακόμη, ξεκινήσει οι σχετικές διαπραγματεύσεις. Τέλος, καλούν την Κομισιόν να συστήσει στο Συμβούλιο την κατά το δυνατόν ταχύτερη απελευθέρωση του καθεστώτος θεωρήσεων (βίζα) για τους πολίτες των Σκοπίων. Οι ευρωβουλευτές κ. Γιώργος Δημητρακόπουλος (Ν.Δ.) και κ. Μαριλένα Κοππά (ΠΑΣΟΚ) ανακοίνωσαν ότι καταψήφισαν την έκθεση Μέγιερ, εξαιτίας της αναφοράς στο ελληνικό βέτο και επειδή παρουσιάζει την Ελλάδα ως μοναδική υπαίτια για την καθυστέρηση της έναρξης ενταξιακών διαπραγματεύσεων. Κριτική στην κυβέρνηση ότι με τους χειρισμούς της δεν κατόρθωσε να αποτρέψει την έκθεση άσκησε ο αρμόδιος πολιτικός εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ κ. Ανδρέας Λοβέρδος.
Εν τω μεταξύ, ο πρωθυπουργός της ΠΓΔΜ, κ. Νίκολα Γκρούεφσκι, απέστειλε χθες επιστολές στον νέο πρόεδρο των ΗΠΑ, κ. Μπαράκ Ομπάμα, αλλά και στον κ. Τζορτζ Μπους. Στην επιστολή του προς τον κ. Ομπάμα, ο πρωθυπουργός της ΠΓΔΜ εκφράζει τη βεβαιότητα ότι «οι ΗΠΑ θα συνεχίσουν να υποστηρίζουν τη χώρα μας, ώστε να λάβει το συντομότερο δυνατό τη θέση που της αξίζει στο ΝΑΤΟ». Στην επιστολή του προς τον απερχόμενο Αμερικανό πρόεδρο κ. Μπους, ο κ. Γκρούεφσκι, σημειώνει: «Σας ευχαριστούμε ιδιαίτερα για τη συνεχή σας υποστήριξη, ενθάρρυνση και αναγνώριση του συνταγματικού ονόματος της χώρας μας, όπως επίσης και της προσπάθειας ενσωμάτωσης της Δημοκρατίας της Μακεδονίας στο ΝΑΤΟ. Εκτιμούμε ιδιαίτερα την αναγνώριση εκ μέρους σας της αξιοπρέπειάς μας».

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_politics_2_22/01/2009_300317

O tempora o mores ....

Λίγο καθυστερημένα, αλλά κάλιο αργά παρά ποτέ. Τέτοια συμβάντα πρέπει να καταγράφονται.

www.realnews.gr/uploads/cover/cover.pdf

Η εφημερίδα Realness στο φύλλο της Κυριακής 18.1.2009, στην πρώτη σελίδα, μας πληροφορεί ότι ο κ. Άρης Σπηλιωτόπουλος τοποθετούμενος στο Υπουργείο Παιδείας & Θρησκευμάτων πήρε μαζί του, από το Υπουργείο Τουρισμού, την αυλή του εκ 40 ατόμων και τον μάγειρά του με τον βοηθό του.

Μήπως αυτό αποτελεί πρόκληση; Μήπως αυτό υπερβαίνει τις συνήθειες του κοτζαμπάση και πλησιάζει του πασά με τρεις ιππουρίδες;

Μήπως θα έπρεπε να παυθεί και μονο για τον λόγο ότι έδωσε το δικαίωμα να γίνει προκλητικό πρωτοσέλιδο;

ΣΓΣ

Ήμουν νιος και γέρασα. Και κυριολεκτώ. Θυμάμαι από την εποχή του Κωνσταντίνου Καραμανλή και του Γεωργίου Παπανδρέου το πρώτο μέλημά τους ήταν να χαϊδέψουν τη γεωργία. Τη γεωργία τη κουτσή. Μέχρι και η 7ετία τους χάρισε τα γεωργικά δάνεια (τα χρήματα του Έλληνα φορολογούμενου) και πάει λέγοντας με τις επιδοτήσεις και κόντρα επιδοτήσεις κλπ κλπ.
Μόλις δε ο αγροτικός πληθυσμός νιώσει αδικημένος, καλώς ή κακώς, κατεβάζει τα τρακτέρ και κλείνει τις οδικές αρτηρίες και στην τελευταία τους κινητοποίηση κλείσανε και το αεροδρόμια του Ηρακλείου, Κρήτης.
Η πράξη τους αυτή είναι κολάσιμη βάσει των άρθρων 45 και 292 του Ποινικού Κώδικα για παρακώλυση συγκοινωνιών. Παράλληλα οι 300 δίδουν τον προβλεπόμενο όρκο (άρθρο 59 του Συντάγματος) με τον οποίο ορκίζονται « να είμαι πιστός στην Πατρίδα και το δημοκρατικό πολίτευμα, να υπακούω στο Σύνταγμα και τους νόμους και να εκπληρώνω ευσυνείδητα τα καθήκοντά μου». Ο όρκος αυτός ισχύει, κατά μείζονα λόγο, για τους υπουργούς, την Εκτελεστική Εξουσία.
Και εδώ παρουσιάζεται το φαινόμενο οι μεν αγρότες να παρανομούν κατάφωρα, έχοντες πλήρη συνείδηση των συντελούμενων και η κυβέρνηση να μην ασκεί τα καθήκοντά της, δηλ. να μην εφαρμόζει το νόμο. Και όπως πάντα να ταλαιπωρείται, παντοιοτρόπως, το πόπολο.
Ποιος είναι πρώτος χειρών αδίκως;
Προφανώς οι από τη 10ετία του 1950 κυβερνήσεις, οι οποίες με μερεμέτια αφήνουν την επίλυση των προβλημάτων για την επόμενη κυβέρνηση. Έτσι σούρνονται τα προβλήματα από κυβέρνηση σε κυβέρνηση και οι αγρότες πρόσκαιρα ικανοποιημένοι ψηφίζουν και ξανά ψηφίζουν τους μπροστάρηδες τους που μόνο μπροστά δεν βγαίνουν για να λυθούν μακροχρόνια τα προβλήματα τους.
Η παρούσα κατάσταση αγροτών-κυβέρνηση παρωθεί την οποιαδήποτε παραγωγική τάξη πχ οι καθόλα αξιέπαινοι κουλουρτζήδες σε προβληματικές καταστάσεις μη διαθέσεως των κουλουριών τους μπορούν και δικαιούνται με τους ταβλάδες τους να κάνουν καθιστική διαμαρτυρία στην οποιαδήποτε εθνική οδό και η κυβέρνηση να κληθεί να τους επιλύσει τα προβλήματά τους και μέχρι τότε οι λοιποί πολίτες να ταλαιπωρούνται από την κατάληψη των δρόμων. Αυτό είναι το θέατρο του παραλόγου. Σκέτος Ιονέσκος [http://el.wikipedia.org/wiki/Ευγένιος_Ιονέσκο].
Εν πάση περιπτώσει, θα πρέπει η οποιαδήποτε κυβέρνηση να εκπονήσει το αναγκαίο και ικανό επιχειρησιακό μακροχρόνιο σχέδιο, πέρα από το οποιοδήποτε πολιτικό κόστος, το οποίο να προσυπογράψουν, κατά πλειοψηφία, οι εκπρόσωποι των αγροτών. Το ίδιο σχέδιο μπορεί να συζητηθεί στη Βουλή και να στηριχθεί απ’ όλα τα νουνεχή κόμματα.

Αξιόλογο είναι και το άρθρο του Γ. Κυρτσού Η Ελλάδα εκτός Κοινής Αγροτικής Πολιτικής (ΚΑΠ)
[http://www.citypress.gr/index.html?action=article&article=63507].

20090122 Κακομαθημένοι αλλά ουσιαστικά αβοήθητοι από το κράτος

Της Τανιας Γεωργιοπουλου

«Το κράτος τόσα χρόνια βάζει τα προβλήματα κάτω από το χαλί, αντί να εφαρμόζει πολιτικές που μακροχρόνια θα μπορούσαν να στηρίξουν την αγροτική ανάπτυξη και κατά συνέπεια και το αγροτικό εισόδημα», τονίζει ο κ. Στάθης Κλωνάρης, λέκτορας του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών στο τμήμα Αγροτικής Οικονομίας και Ανάπτυξης. Προσθέτει μάλιστα ότι η κυβέρνηση είναι έτοιμη να προχωρήσει σε μια ακόμα «λανθασμένη κίνηση», ενδίδοντας σε παροχές στους αγρότες, που πρακτικά «θα τους κρατήσουν και πάλι πίσω» μέχρι να έρθει η επόμενη κρίση. Αντιπροτείνει, μέσω των δυνατοτήτων της νέας ΚΑΠ, τη δημιουργία ενός ασφαλιστικού οργανισμού για την προστασία των προϊόντων αλλά και του εισοδήματος των αγροτών…

— Oι φετινές αγροτικές κινητοποιήσεις είναι οι «ετήσιες παραδοσιακές κινητοποιήσεις» ή τώρα συμβαίνει κάτι διαφορετικό;

— Είναι στο πλαίσιο των παραδοσιακών διεκδικήσεων των αγροτών. Ο λόγος που γίνονται είναι η πτώση των τιμών. Στο πλαίσιο της νέας ΚΑΠ, οι αγρότες λαμβάνουν ένα σταθερό ποσό επιδοτήσεων (ενιαία ενίσχυση). Στη συνέχεια πρέπει να αναζητήσουν στην αγορά το υπόλοιπο του εισοδήματός τους. Επειδή λοιπόν πέρυσι το καλαμπόκι είχε υψηλή τιμή, έσπειραν πολλοί καλαμπόκι. Όμως, η αγορά δεν έδωσε ανάλογη τιμή. Ζητούν λοιπόν τώρα να ενισχυθεί το εισόδημά τους μέσω της κρατικής επιδότησης, π. χ. στα καύσιμα. Αυτό δεν είναι λογικό. Γαλουχήθηκαν όμως στο απολύτως προστατευμένο περιβάλλον της παλαιάς ΚΑΠ (Κοινή Αγροτική Πολιτική). Κάθε φορά που οι τιμές έπεφταν υπήρχε το «δίχτυ ασφαλείας», οι ελάχιστες εγγυημένες τιμές. Τώρα πρέπει να μάθουν να λειτουργούν με βάση την αγορά. Και φέτος η αγορά «δεν έδωσε».
Τα ελαιόδεντρα, ως γνωστόν, δίνουν καρπό κάθε δεύτερη χρονιά. Τι θα πρέπει να γίνει το κράτος να πληρώνει την γνωστή ακαρπία των ελαιόδεντρων;

— Ωστόσο, οι Έλληνες αγρότες πρέπει να ανταγωνιστούν στις τιμές συναδέλφους τους από άλλες χώρες, που παράγουν για ένα ευρώ την ημέρα. Πώς μπορούν να το επιτύχουν;

— Θα μπορούσαν να γίνουν ανταγωνιστικοί αν είχαν δημιουργήσει σωστούς συνεταιρισμούς για να συγκεντρώνουν μεγάλες ποσότητες και να τις διαθέτουν στην αγορά. Το πλεονέκτημά τους είναι ένα καλό εμπορικό προϊόν. Δεν είναι όμως συνηθισμένοι να λειτουργούν έτσι, και το κράτος φέρει μεγάλο μέρος της ευθύνης. Ο προηγούμενος υπουργός Γεωργίας, κακώς, έδωσε 180 εκατ. ευρώ στους συνεταιρισμούς για να αγοράσουν το καλαμπόκι από τους αγρότες σε μια χαμηλή τιμή. Οι συνεταιρισμοί «μάζεψαν» τις ποσότητες, με την υπόσχεση να δώσουν περισσότερα χρήματα εφόσον τις πουλήσουν. Όμως τώρα δεν βρίσκουν αγοραστές και επιπλέον πληρώνουν για έξοδα αποθήκευσης τεράστιων ποσοτήτων. Ενώ οι συνεταιρισμοί θα έπρεπε να αναζητούν αγορές στο εξωτερικό για τα μέλη τους, ηγούνται των κινητοποιήσεων. Και οι νέες παροχές που έχει την πρόθεση να δώσει η κυβέρνηση, είναι στην ίδια κατεύθυνση. Για μια ακόμα φορά θα κρατήσουν τους αγρότες πίσω. Οι πολιτικές αυτές έχουν κοντά πόδια. Του χρόνου θα έχουμε το ίδιο πρόβλημα.

— Τι θα μπορούσε να γίνει;

— Υπάρχουν λύσεις, που όμως πρέπει να οργανωθούν μακροπρόθεσμα. Στην Ε. Ε. γίνονται κάποια βήματα για τη δημιουργία ενός ασφαλιστικού ταμείου των αγροτών. Σύμφωνα με το άρθρο 69 της νέας ΚΑΠ, μπορεί να περικόπτεται το 10% των επιδοτήσεων και να δίδεται για οριζόντιες δράσεις. Εμείς έχουμε διαλέξει να δίνουμε αυτό το ποσό στους αγρότες ως ποιοτικό πριμ, πρακτικά το εισπράττουν οι περισσότεροι. Πρόκειται όμως για ένα ποσό της τάξης των 200 εκατ. ευρώ ετησίως που θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε για να φτιάξουμε έναν τέτοιο οργανισμό, ο οποίος θα μπορούσε να προσφέρει στήριξη όταν πέφτουν πολύ οι τιμές. Ασφαλώς η αγροτική παραγωγή δεν είναι το ίδιο με τη βιομηχανία. Οι αγρότες συναγωνίζονται τις διεθνείς τιμές και γι' αυτό χρειάζεται ένας μηχανισμός στήριξης. Αυτή η στήριξη όμως πρέπει να έρθει μέσα από πολιτικές ουσίας και όχι από ευκαιριακές λύσεις.

— Μπορεί να επιβιώσει η ελληνική γεωργία χωρίς επιδοτήσεις;

— Αυτή η μορφή γεωργίας των 50 στρεμμάτων που καλλιεργούνται με νοοτροπία δημοσίου υπαλλήλου, όχι. Όμως, μετά το 2013 δεν θα σταματήσουν οι επιδοτήσεις εντελώς, απλώς θα δίνονται περισσότερα χρήματα μέσω των προγραμμάτων ανάπτυξης του αγροτικού χώρου. Θα πρέπει να είμαστε έτοιμοι ώστε να απορροφήσουμε αυτά τα κονδύλια, να λύσουμε χρόνια διαρθρωτικά προβλήματα. Αλλά εμείς, τρία ΚΠΣ (που είχαν στόχο να λύσουν αυτά τα προβλήματα) και 15 χρόνια μετά, καταφέραμε η μέση αγροτική εκμετάλλευση από 42,2 στρέμματα να φτάσει τα 42,7.

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_politics_2_22/01/2009_300281

Δεν καταπολεμάς τη διαφθορά με ευχολόγια.

Οι Κινέζοι μπορεί να είναι σκληροί αλλά όχι άδικοι.

Εδώ και τα ισόβια έχουμε ξεφτιλίσει. Και μετά αναρωτιόμαστε γιατί αυξάνεται η εγκληματικότης.

20090123 Δύο εις θάνατον για το γάλα
Καταδικάστηκαν Κινέζοι επιχειρηματίες για τη νόθευσή του με ποσότητες μελαμίνης

Reuters, A.P.

ΣΙΤΖΙΑΖΟΥΑΓΚ, Κiνα.

Σε θάνατο καταδικάστηκαν χθες δύο Κινέζοι επιχειρηματίες που παρήγαγαν μεταμφιεσμένη σε βρεφικό γάλα μελαμίνη, εξαιτίας της οποίας έξι βρέφη έχασαν τη ζωή τους και 300.000 αρρώστησαν. Οι γονείς των θυμάτων επισήμαναν ότι μεταξύ των καταδικασθέντων από το δικαστήριο της πόλης Σιτζιαζουάγκ δεν υπάρχει ούτε ένας κυβερνητικός αξιωματούχος.

Οι δύο επιχειρηματίες, Ζαγκ Γιουτζούν και Γκενγκ Τζινπίνγκ, καταδικάστηκαν σε θάνατο για τη λειτουργία εργαστηρίων που παρήγαν «συμπλήρωμα πρωτεϊνών» για την ενίσχυση του βρεφικού γάλακτος. Στην ακροαματική διαδικασία αναφέρθηκε ότι το μεγαλύτερο εργαστήριο παρήγαγε από τον Οκτώβριο του 2007 ώς τον Αύγουστο του 2008 434 κιλά «συμπλήρωμα πρωτεϊνών», κάτι που απέφερε στον ιδιοκτήτη του κέρδος 2,8 εκατ. γουάν (409.000 δολαρίων). Η μελαμίνη είναι ένα είδος χημικής κόλλας και το κόστος της είναι φυσικά πολύ χαμηλότερο από αυτό του γάλακτος, εξ ου και τα υπερκέρδη. Το εντυπωσιακό στην υπόθεση αυτή είναι ότι οι εταιρείες που παρήγαν, διακινούσαν ή εμπορεύονταν το τοξικό γάλα δεν ήταν μία ή έστω δύο αλλά 22. Η μεγαλύτερη απ’ αυτές ήταν η άλλοτε κραταιά αλλά τώρα ευρισκόμενη υπό καθεστώς χρεοκοπίας Σάνλου. Η διευθύνουσα σύμβουλος της εταιρείας, Τιαν Γουενχουά, παραδέχθηκε ότι γνώριζε επί μήνες ότι η Σάνλου εμπορευόταν επικίνδυνο γάλα και κρίθηκε ένοχη από το δικαστήριο. Η 66χρονη Τιαν καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη. «Η εγγονή μου πέθανε. Πρέπει να πεθάνει και η Τιαν, πρέπει να εκτελεστεί», είπε η Ζεγκ Σουτζέν, γιαγιά βρέφους ενός έτους, που πέθανε τον Ιούνιο μετά την κατανάλωση τοξικού γάλακτος.

Εξι ακόμη στελέχη της εταιρείας της καταδικάστηκαν σε ποινές 5 έως 10 ετών στη φυλακή, ενώ μεταξύ των 21 ατόμων στα οποία απαγγέλθηκαν ποινές βρίσκονταν, πέραν της Τιαν, δύο ακόμη καταδικασμένοι σε ισόβια. Το τοξικό γάλα βρήκε τον δρόμο και προς το εξωτερικό, αναμεμειγμένο σε σοκολάτες, γιαούρτια και άλλα προϊόντα, τα οποία ανακλήθηκαν από τα ράφια, προξενώντας ζημιά στην εικόνα της Κίνας ως παραγωγού τροφίμων.

Ο δικηγόρος των θυμάτων, Λι Φαγκπίγκ, χαρακτήρισε τους καταδικασθέντες «αποδιοπομπαίους τράγους» που καταδικάστηκαν για να συγκαλυφθούν τα κενά ενός ολόκληρου συστήματος. «Κανένας κυβερνητικός αξιωματούχος δεν καταδικάστηκε για την ανυπαρξία ελέγχων», είπε ο Λι.

infognomonpolitics: Θα μας λύσει τα προβλήματα ο Ομπάμα;

Μια περιληπτική ανασκόπηση των Ελληνοαμερικανικών σχέσεων της τελευταίας 60ετίας .
Συμφωνείτε ή διαφωνείτε σε κάθε περίπτωση έχει ενδιαφέρον.



infognomonpolitics: Θα μας λύσει τα προβλήματα ο Ομπάμα;



Του Θεοδωρου Κουλουμπη*
Την Τρίτη, 20 Ιανουαρίου 2009, ο Μπαράκ Ομπάμα αναλαμβάνει τα ηνία της διακυβέρνησης των Ηνωμένων Πολιτειών. Σημαντικό ερώτημα για τη χώρα μας είναι αν η πολιτική του νέου προέδρου θα συντείνει στη βελτίωση του ψυχρού κλίματος των ελληνοαμερικανικών σχέσεων της τελευταίας οκταετίας. Μπορούμε να προτείνουμε το εξής σκεπτικιστικό αξίωμα: «προεκλογικά οι υποψήφιοι υπόσχονται πολλά, τα οποία δεν πραγματοποιούν μετεκλογικά». Υποχρεωτικά, οι πολιτικές του νέου προέδρου θα πρέπει να κριθούν στην πράξη και στον αντίκτυπό της. Είναι σχεδόν βέβαιο ότι όλοι όσοι τρέφουν ελπίδες για...μια φιλελληνική στροφή στην αμερικανική πολιτική θα απογοητευτούν.
Αξίζει να ανατρέξουμε στο παρελθόν σε μια προσπάθεια αξιολόγησης της αμερικανικής συμπεριφοράς προς την Ελλάδα. Κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, με πρόεδρο τον Φραγκλίνο Ρούζβελτ, οι ΗΠΑ αντιμετώπισαν την Ελλάδα ως μια φιλική χώρα που ανήκε στη βρετανική σφαίρα επιρροής. Οι μυστικές τους υπηρεσίες συνεργάστηκαν με την ελληνική αντιναζιστική αντίσταση και η Ουάσιγκτον αντιμετώπισε με ιδιαίτερη αυστηρότητα την επέμβαση της Βρετανίας στα Δεκεμβριανά και στο θέμα της βρετανικής επιμονής για την παλινόρθωση της μοναρχίας.
Ο Χάρι Τρούμαν ανέβηκε στην προεδρία, μετά τον θάνατο του Ρούζβελτ, τον Απρίλιο του 1945. Ο κόσμος τότε άλλαζε κυριολεκτικά. Οι δυνάμεις του Αξονα βρίσκονταν υπό κατάρρευση, ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών γεννιόταν, και τα πρώτα σπέρματα του Ψυχρού Πολέμου εμφανίζονταν, καθώς κατάκοπες οι χώρες της κεντρικής Ευρώπης παρέδιδαν τη σκυτάλη της παγκόσμιας ισχύος στις ΗΠΑ και τη Σοβιετική Ενωση.

Η αμερικανική πολιτική προς την Ελλάδα άλλαξε ριζικά όταν η ατλαντική υπερδύναμη ανέλαβε την ευθύνη των εξελίξεων στη Μεσόγειο με την αναγγελία του Δόγματος Τρούμαν το 1947. Η παρέμβαση των ΗΠΑ στον ελληνικό εμφύλιο υπήρξε καθοριστική και η Ελλάδα μαζί με την Τουρκία εντάχθηκαν στο ΝΑΤΟ το 1952. Οι ηττημένοι του Εμφυλίου όμως είχαν κάθε λόγο να συντηρούν έκτοτε μια μεγάλη δόση αντιαμερικανισμού.
Στη δεκαετία του 1950, με πρόεδρο στις ΗΠΑ τον Ντουάιτ Αϊζενχάουερ, η άκαιρη ανακίνηση του Κυπριακού από την κυβέρνηση του Αλέξανδρου Παπάγου προκάλεσε τη διχογνωμία Αθήνας και Ουάσιγκτον. Για τους Αμερικανούς η ανάσχεση του σοβιετικού μπλοκ ήταν στόχος ύψιστης σημασίας και οι ελληνικές/ελληνοκυπριακές αντιαποικιακές ενέργειες τάραζαν τα νερά της Ατλαντικής Συμμαχίας, τοποθετώντας στρατηγικούς εταίρους (Βρετανία, Ελλάδα και Τουρκία) σε πορεία σύγκρουσης. Στην Ελλάδα, όμως, η αμερικανική στάση κρινόταν άδικη διότι τοποθετούσε τα στρατηγικά συμφέροντα της Δύσης πάνω από τις αρχές του δικαίου και της ηθικής. Επίσης, στη δεκαετία του 1950, αμερικανικές διπλωματικές παρεμβάσεις, που συνέδεσαν την παροχή οικονομικής βοήθειας με τον πλειοψηφικό εκλογικό νόμο, έδειξαν μια ιδιαίτερη εύνοια υπέρ της συντηρητικής (αντικομμουνιστικής) παράταξης.
Η δεκαετία του 1960, με τον Τζον Φ. Κένεντι στο πηδάλιο, έδειξε ότι κάτι σημαντικό μπορούσε να αλλάξει στις ελληνοαμερικανικές σχέσεις. Ο οραματιστής Αμερικανός πρόεδρος, θορυβημένος από την επιτυχία της ΕΔΑ (25% στις εκλογές του 1958), προώθησε τη δημιουργία ενός κεντρώου (μη κομμουνιστικού) κόμματος, της Ενωσης Κέντρου του Γεωργίου Παπανδρέου. Ταυτοχρόνως, ενθάρρυνε τον νεοεκλεγέντα πρόεδρο της Κύπρου, Αρχιεπίσκοπο Μακάριο, να παίξει έναν ηγετικό και συγχρόνως κατευναστικό ρόλο στο Κίνημα των Αδεσμεύτων. Δυστυχώς, το νήμα της ζωής του χαρισματικού Αμερικανού προέδρου κόπηκε στο Ντάλας του Τέξας από τις δολοφονικές σφαίρες του Λι Χάρβεϊ Οσβαλντ.
Η δεκαετία που ακολούθησε τον θάνατο του Κένεντι ήταν πραγματικά τραυματική για τις σχέσεις της υπερδύναμης με την μικρή και σχεδόν απόλυτα εξαρτημένη χώρα μας. Οι Λίντον Τζόνσον (πρόεδρος 1963-68) και Ρίτσαρντ Νίξον (1969 μέχρι την αποπομπή του το 1974) είχαν λιγότερο σύνθετη σκέψη από τον δολοφονημένο προκάτοχό τους. Πίστευαν στις σίγουρες και δυναμικές λύσεις. Ετσι εξηγείται η ραγδαία κλιμάκωση στο Βιετνάμ και ο εναγκαλισμός στρατιωτικών καθεστώτων σε διάσπαρτα και στρατηγικά σημεία του πλανήτη. Οι επιλογές του Τζόνσον και του Νίξον να στηρίξουν τη δικτατορία στην Ελλάδα, στο όνομα του προληπτικού αντικομμουνισμού, έχουν αφήσει βαριά κληρονομιά στις ελληνοαμερικανικές σχέσεις. Το όνομα του Χένρι Κίσινγκερ έχει συνδεθεί ανεξίτηλα με την τραγωδία της Κύπρου το 1974 (με την αλλόκοτη στάση του στο πραξικόπημα του Ιωαννίδη και την τουρκική εισβολή).
Τα χρόνια μετά το 1974 άνοιξαν τον δρόμο για τη γνήσια αποκατάσταση της Δημοκρατίας στην Ελλάδα, με τιμονιέρη της «μετάβασης» τον Κωνσταντίνο Καραμανλή. Οι δύο μεγάλοι διχασμοί έκλεισαν (με τη νομιμοποίηση των κομμουνιστικών κομμάτων και το πολιτειακό δημοψήφισμα) και η διαδικασία προχώρησε για την ιστορική ένταξη της χώρας μας στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Τον Νοέμβριο του 1976 οι καμπάνες χτυπούσαν χαρμόσυνα στην Κύπρο μετά την εκλογή του Τζίμι Κάρτερ στο προεδρικό αξίωμα των ΗΠΑ. Οι προεκλογικές του υποσχέσεις στην ελληνική Ομογένεια (που είχε δραστηριοποιηθεί μετά την τουρκική εισβολή στην Κύπρο) ήταν πραγματικά γενναιόδωρες. Μετεκλογικά, όμως, απογοήτευσε (αλλά και προσγείωσε) πολλούς ως προς τα όρια επιρροής που το ελληνοαμερικανικό λόμπι διέθετε.
Η ανάληψη της εξουσίας από το ΠΑΣΟΚ τον Οκτώβριο του 1981 βρήκε τον Ρόναλντ Ρέιγκαν στη γέφυρα του αμερικανικού σκάφους. Η ένταξη της Ελλάδας στην ΕΟΚ και η παρουσία του Καραμανλή στην ελληνική προεδρία (με προεδρικές υπερεξουσίες τότε) διασκέδασαν τις ανησυχίες της Ουάσιγκτον απέναντι στα ριζοσπαστικά συνθήματα του Ανδρέα Παπανδρέου. Ισως, το σημαντικότερο γεγονός της δεκαετίας του 1980 για την Ελλάδα υπήρξε η σταδιακή μεταμόρφωση του ΠΑΣΟΚ από τριτοκοσμικό κίνημα διαμαρτυρίας σε κόμμα εξουσίας σοσιαλδημοκρατικού τύπου. Παρά τις τριβές που προκαλούσε η υπερεκτίμηση από τους Αμερικανούς (και ανάλογη προβολή) της τρομοκρατικής οργάνωσης «17 Νοέμβρη», η Ελλάδα είχε παραδόξως ικανοποιήσει τις προσδοκίες του μακαρίτη Κένεντι για τη δημιουργία και διαιώνιση δύο ισχυρών, μη κομμουνιστικών, κομμάτων που θα εναλλάσσονταν στην εξουσία.
Η αξία της τετραετίας Μπους (πατρός) στα χρόνια 1989-93 εδράζεται κυρίως στον συνετό και ψύχραιμο τρόπο με τον οποίο ο παλαιορεαλιστής πολιτικός χειρίστηκε τη διάλυση του σοβιετικού μπλοκ και την επανένωση της Γερμανίας. Ταυτοχρόνως, με τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη στην πρωθυπουργία, η Ελλάδα διευκόλυνε επαρκώς τις αμερικανικές επιχειρήσεις στον πόλεμο του Κόλπου. Οι καλές προσωπικές σχέσεις των δύο ηγετών συνέβαλαν στην περαιτέρω βελτίωση των ελληνοαμερικανικών σχέσεων.
Στη θητεία του Μπιλ Κλίντον 1993-2000 αξίζει να απομονώσουμε τον κρίσιμο ρόλο που έπαιξε η Ουάσιγκτον στην αποτροπή ενός ελληνοτουρκικού πολέμου κατά τη διάρκεια της κρίσης των Ιμίων, τον Ιανουάριο του 1996. Από την πλευρά της, η κυβέρνηση του Κώστα Σημίτη διευκόλυνε τις αμερικανικές επεμβάσεις στη Βοσνία (1995-6) και αργότερα στη Σερβία (1999), παρά το γεγονός ότι η ελληνική κοινή γνώμη τις καταδίκαζε συντριπτικά. Η χειρονομία του προέδρου Κλίντον να ζητήσει δημόσια συγγνώμη από τον ελληνικό λαό για τη συμπεριφορά των αμερικανικών κυβερνήσεων (κατά τα χρόνια της δικτατορίας) συνέβαλε στην επούλωση μιας βαθιάς πληγής στο υποσυνείδητο των Ελλήνων.
Η λήξη της οκταετίας του Τζορτζ Μπους (υιού), βρίσκει τη χώρα μας στο ίδιο μήκος κύματος με τους άλλους εταίρους μας της Ευρωζώνης πάνω σε θέματα όπως ο πόλεμος στο Ιράκ και η προστασία του περιβάλλοντος. Ενοχληθήκαμε από τη μονομερή αναγνώριση της ΠΓΔΜ, με το λεγόμενο συνταγματικό της όνομα, λίγες μέρες μετά την επανεκλογή του Μπους τον Νοέμβριο του 2004. Και αυτό θα έπρεπε να είχε προβληματίσει τους ομογενείς μας που πλουσιοπάροχα τον χρηματοδότησαν. Πήραμε τη «ρεβάνς» πρόσφατα στο Βουκουρέστι όταν αντισταθήκαμε στον διακαή και διακηρυγμένο πόθο του πλανητάρχη να εντάξει την ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ με το «προσωρινό» της όνομα.
Δύο συμπεράσματα μπορούν να εξαχθούν από την παραπάνω σύντομη εξιστόρηση: πρώτον, η Ελλάδα έχει ενηλικιωθεί και δεν χρειάζεται να ακολουθεί αυτόματα τις επιθυμίες και υποδείξεις «προστάτιδων δυνάμεων». Δεύτερον, ελπίζουμε ότι ο νέος πρόεδρος των ΗΠΑ θα διορθώσει, σε παγκόσμιο επίπεδο, τα κακώς κείμενα του προκατόχου του. Αλλά δεν μπορεί από μόνος του να λύσει τα προβλήματα της Ελλάδας με τους γείτονές της. Απλά μπορούμε –ως λαοί της περιοχής των ευρύτερων Βαλκανίων– να τα λύσουμε μόνοι μας.

* Ο καθηγητής Θεόδωρος Κουλουμπής είναι αντιπρόεδρος του ΕΛΙΑΜΕΠ.
Καθημερινή
Αναρτήθηκε από skal στις 5:48 μμ
Ετικέτες ΗΠΑ

Εμείς πάντως... δεν τους ενοχλούμε.

Νέα τουρκική πρόκληση

Σπύρος Χριστόπουλος

20-01-2009

Επιβατικό αεροσκάφος της Aegean Airlines με 91 επιβάτες, που εκτελούσε το δρομολόγιο Αθήνα-Αλεξανδρούπολη, παρενόχλησαν χθες στις 10.22 το πρωί δύο τουρκικά F-16. Το συμβάν έγινε τη στιγμή που το αεροπλάνο βρισκόταν σε διαδικασία καθόδου, περίπου 10 μίλια βόρεια της Λήμνου. Κατόπιν τα τουρκικά πολεμικά αεροσκάφη ανέβηκαν στα 28.000 πόδια και δεν υπήρξε συνέχεια στο περιστατικό.

http://www.citypress.gr/index.html?action=article&article=63377

Η πολιτειακή αξιολόγηση της απουσίας της Ν.Δ από τη συνεδρίαση της Βουλής.

Το blog choricos εκτιμώ ότι καλύπτει πλήρως τη φυγοδικία της ΝΔ από τη χθεσινή συζήτηση, γι' αυτό και αναδημοσιεύω την ανάλυσή του.
Η προσέγγισή μου θεωρώ ότι είναι περισσότερο καθημερινή και πραγματική. Τους 300 μας τους καταστήσαμε εκλεκτούς μας για να μας εκπροσωπούν "κατά συνείδηση" και να νομοθετούν για την επίλυση των εκάστοτε προβλημάτων μας. Για αυτή τους την υπηρεσία τους αμείβουμε πλουσιοπάροχα, τηρουμένων πάντα των αναλογιών.
Αν προσέφεραν τις υπηρεσίες τους σ' οποιαδήποτε άλλη δουλειά και απουσίαζαν αδικαιολόγητα, τότε ο εργοδότης τους, εξ ορισμού, θα τους αφαιρούσε το μεροκάματα και αν ήταν κατ' εξακολούθηση --όπως είναι στην προκείμενη περίπτωση- θα τους επέβαλε πρόστιμο ή θα τους απέλυε.
Πέραν του ότι είναι ριψάσπιδες έχουν και ασυλία ... και τους επιδικαστεί κάποιο πρόστιμο προστρέχει το κόμμα (δηλ. εμείς οι φορολογούμενοι) για να τους το πληρώσει.
Είναι αφέντες κοτζαμπάσηδες και εμείς δουλοπάροικοι ...
ΣΓΣ

choricos: Η πολιτειακή αξιολόγηση της απουσίας της Ν.Δ από τη συνεδρίαση της Βουλής.

Τέτοια πολιτική ξέρουμε να εφαρμόζουμε....;

Μ' αρέσει ο Ερντογάν. Ο άνθρωπος γνωρίζει να πολιτεύεται. Είναι καραμπινάτος Φαναριώτης ...

ΣΓΣ

Ωμός εκβιασμός στην Κύπρο

Ο Τ. Ερντογάν απαίτησε την άρση του βέτο της Λευκωσίας στο κεφάλαιο για την «Ενέργεια», ειδάλλως απείλησε ότι η Τουρκία θα επανεξετάσει την κατασκευή του αγωγού φυσικού αερίου «Ναμπούκο».

Με υποβολή εκβιαστικών αιτημάτων προς την ΕΕ που στοχοποιούν και πάλι την Κύπρο, επιχειρούν η Τουρκία και ο Τ. Ερντογάν να παρακάμψουν τα εμπόδια που έχουν προκύψει στον ευρωπαϊκό δρόμο της, με βασική αιτία τη στασιμότητα στις μεταρρυθμίσεις.

ΣΧΕΤΙΚΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ

Παρενόχλησαν και πολιτικό αεροσκάφος

Παραλήρημα από Τοπτάν στη Θράκη

ΥΠΟΛΟΙΠΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ

Νέα φυγομαχία ΝΔ από τη Βουλή

«Σταθερό πλεονέκτημα στον τουρισμό»

Στη Βουλή για την Οικονομία

"Εμείς μόνο ακούμε..."

Στοπ στην εκλογολογία

Παραδοχή ήττας στην Οικονομία

Σύμφωνο εμπιστοσύνης με πολίτες

Κάλεσμα στο ΠΑΣΟΚ, άνοιγμα στους ψηφοφόρους του ΚΚΕ

Στη διάρκεια των κοινών δηλώσεων Μπαρόζο - Ερντογάν ο πρόεδρος της Κομισιόν θέλησε να αμβλύνει τις εντυπώσεις, λέγοντας ότι ΕΕ και Τουρκία στηρίζουν το σχέδιο «Ναμπούκο»

Ο κ. Ερντογάν, στην πρώτη επίσκεψή του τα τελευταία τέσσερα χρόνια στην έδρα της ΕΕ, ζήτησε εκβιαστικά την άρση του βέτο της Λευκωσίας στο κεφάλαιο των ενταξιακών διαπραγματεύσεων για την «Ενέργεια», απειλώντας ότι σε διαφορετική περίπτωση η Τουρκία θα επανεξετάσει τη στάση της για την υλοποίηση του μεγαλόπνοου σχεδίου για την κατασκευή του αγωγού φυσικού αερίου «Ναμπούκο», που μέσω της Τουρκίας θα μεταφέρει φυσικό αέριο στην Αυστρία. Ο αγωγός θεωρείται από την ΕΕ ιδιαίτερα κρίσιμος για την εξασφάλιση εναλλακτικών πηγών ενέργειας για την Ευρώπη και την απεξάρτησή της από το «μονοπώλιο» της Gazprom.

O κ. Ερντογάν μάλιστα έσπευσε να εκφράσει την απορία του γιατί η ΕΕ «θεωρεί προτιμότερο να ταχθεί με το μέρος μιας χώρας 700 χιλιάδων κατοίκων από μια χώρα με 70 εκατομμύρια κατοίκους», δείχνοντας ότι δεν θέλει να αντιληφθεί το γεγονός ότι η ΕΕ έχει 27 κράτη-μέλη.

Ο πολιτικός εκβιασμός του κ. Ερντογάν προς την ΕΕ αποκαλύπτει όμως και την απόλυτα ανανεωμένη τακτική της Άγκυρας η οποία, από θέση απολογούμενου για τη μη προώθηση των μεταρρυθμίσεων και μη υλοποίηση της δέσμευσης για εφαρμογή του Πρωτοκόλλου επέκτασης της Τελωνειακής Ένωσης με την Κύπρο, περνά στην αντεπίθεση εκμεταλλευόμενη την αναβαθμισμένη διεθνώς θέση της. Η Κύπρος έχει προειδοποιήσει ότι δεν θα επιτρέψει το άνοιγμα του κεφαλαίου για την «Ενέργεια» όσο διάστημα η Τουρκία απειλεί και δεν επιτρέπει τη διενέργεια των πετρελαϊκών ερευνών εντός της κυπριακής ΑΟΖ.

Ο Τούρκος πρωθυπουργός όμως σε συνέντευξη Τύπου στο Ευρωπαϊκό Κέντρο Πολιτικής (EPC) αναφέρθηκε και στα ελληνοτουρκικά και λίγο πολύ απέδωσε τις εντάσεις στις (ελληνικές) προκλήσεις με έμμεση παραπομπή στις ανακοινώσεις του τουρκικού ΓΕΕΘΑ (που καταγγέλλει την Ελλάδα για παρενοχλήσεις αεροσκαφών) αλλά και στην επίσκεψη του Προέδρου της Δημοκρατίας Κ. Παπούλια στο Αγαθονήσι!

«Οι σχέσεις δεν είναι στο επιθυμητό επίπεδο. Θα πρέπει να μην κολλάμε σε απλά πράγματα. Πιστεύω ότι τα στοιχεία πρόκλησης έφεραν τις σχέσεις σε αυτό το σημείο. Αν εκλείψουν τα στοιχεία της πρόκλησης, οι σχέσεις θα είναι σε καλύτερο σημείο...».

Στη διάρκεια των κοινών δηλώσεων Μπαρόζο - Ερντογάν, ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής επεχείρησε να αμβλύνει τις εντυπώσεις τονίζοντας ότι οι δυο πλευρές στηρίζουν το σχέδιο «Ναμπούκο» και ότι η Επιτροπή «θα κάνει ότι μπορεί προκειμένου να προχωρήσουν οι ενταξιακές διαπραγματεύσεις της Τουρκίας και να ξεμπλοκάρουν Κεφάλαια όπως αυτό της ενέργειας...».

Είναι χαρακτηριστικό ότι ο κ. Μπαρόζο υποχρεώθηκε σε διευκρινιστική του δήλωση να επισημάνει ότι «δεν πρέπει να συνδέεται το ζήτημα της ασφάλειας στο ενεργειακό πεδίο με το πλαίσιο που αφορά τις ενταξιακού χαρακτήρα διαπραγματεύσεις».

Πάντως, ο ίδιος ο κ. Ερντογάν φρόντισε στη συνέντευξη Τύπου να εμφανίσει ως προβληματικό το σχέδιο του «Ναμπούκο», του αγωγού που θα έχει μήκος 3.300 χιλιόμετρα. Καθώς ο αγωγός, που για να ξεκινήσει θα πρέπει να έχει εξασφαλίσει το μίνιμουμ 15 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα φυσικού αερίου με στόχο να φθάσει τα 30 δισεκατομμύρια, δεν έχει εξασφαλίσει περισσότερα από 3 δισεκατομμύρια και ο κ. Ερντογάν επέκρινε τις χώρες που για πολιτικούς λόγους αποκλείουν από το σχέδιο αυτό το Ιράν.

Ο Τούρκος πρωθυπουργός, ο οποίος πρόβαλε τον γεωστρατηγικό ρόλο της χώρας του, δήλωσε με έπαρση ότι «η πλήρης ένταξη της Τουρκίας είναι το μέλλον της ΕΕ» και εξέφρασε την ελπίδα ότι θα αρθούν τα «πολιτικά εμπόδια» που εγείρουν ορισμένα κράτη-μέλη της ΕΕ. Αν και παραδέχθηκε τη στασιμότητα των μεταρρυθμίσεων λόγω εσωτερικών πολιτικών προβλημάτων, υποσχέθηκε ότι η χώρα του θα συνεχίσει τις μεταρρυθμιστικές προσπάθειες το 2009 και ότι η «πλήρης ένταξη» παραμένει ο στρατηγικός στόχος της Τουρκίας.

ΝΙΚΟΣ ΜΕΛΕΤΗΣ - ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΑΡΑΤΟΣ

http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11378&subid=2&tag=8777&pubid=2236783

Κι' όμως είναι αλήθεια ...

Ανάλυση του Στέλιου Κούλογλου.

Το πρώτο δώρο που παίρνει με την ενθρόνιση του ο Μπάρακ Ομπάμα ήρθε από το Ισραήλ.
Η εσπευσμένη αποχώρηση του Ισραηλινού στρατού από την Γάζα στρέφει τα μάτια όλου του πλανήτη προς την Ουάσιγκτον. Η τελετή θα έχανε μεγάλο μέρος από την λάμψη της αν στις τηλεοπτικές οθόνες εξακολουθούσαν να παρελαύνουν τα πτώματα των παιδιών και οι μαυροφορούσες γυναίκες της Παλαιστίνης.
Όμως το κουτί του δώρου περιέχει και μια μικρή ωρολογιακή βόμβα: όσο εύκολα έφυγαν τα ισραηλινά στρατεύματα τόσο γρήγορα μπορούν να ξαναγυρίσουν, αν ο νέος πρόεδρος δεν δείξει την απαιτούμενη προσήλωση στον στρατηγικό σύμμαχο των ΗΠΑ στην Μέση Ανατολή. Στην λέξη προσήλωση, καλύτερα διαβάστε δουλικότητα.
Δεν είναι τυχαίο ότι στις 11 Ιανουαρίου ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Εχούντ Ολμέρτ ταπείνωνε κυριολεκτικά τις ΗΠΑ σε μια δημόσια ομιλία του, στην οποία διηγήθηκε πως με ένα τηλεφώνημα επέβαλλε στον Μπους να αλλάξει την ψήφο των ΗΠΑ στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ.
«Είπα δώστε μου τον πρόεδρο στο τηλέφωνο, διηγήθηκε ο Ολμερτ. Μου είπαν ότι έβγαζε λόγο στη Φιλαδέλφεια. Είπα ότι δεν με νοιάζει, πρέπει να του μιλήσω. Πράγματι, κατέβηκε από το βήμα και μου μίλησε». Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός ήθελε να μιλήσει στον Μπους επειδή είχε μάθει ότι οι ΗΠΑ θα ψήφιζαν υπέρ της κατάπαυσης του πυρός στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ. Μετά την συνδιάλεξη ο Μπους τηλεφώνησε στην υπουργό Εξωτερικών Κοντολίζα Ράις και της είπε να αλλάξει θέση και να απέχει από την ψηφοφορία. «Βρέθηκε σε πολύ δύσκολη θέση», κατέληξε ο Ολμέρτ.
Αντίθετα με τον Μπιλ Κλίντον που προσπάθησε, πάντα στα πλαίσια μιας πιο έξυπνης και διακριτικής υποστήριξης του Ισραήλ, να εφαρμόσει μια πολιτική κάποιων ισορροπιών με τον Αραβικό Κόσμο, ο Τζωρτζ Μπους παραδίδει στον Μπάρακ Ομπάμα ένα Ισραήλ πλήρως ανεξέλεγκτο και τόσο σίγουρο για τον εαυτό του ώστε να διαλαλεί δημοσίως ότι «περνάει γραμμή» στις ΗΠΑ. Αναγκασμένος από τα πράγματα να υποστηρίζει το Ισράηλ σε κάθε του κίνηση, ο νέος πρόεδρος θα εκτεθεί στα μάτια της ανθρωπότητας στην περίπτωση μιας νέας Γάζας ή ενός νέου Λιβάνου.
Αλλά η κληρονομία του Μπους δεν σταματάει εδώ. Ο νέος πρόεδρος παραλαμβάνει μια οικονομία που φλερτάρει με την κατάρρευση. Μέσα στο 2008 χάθηκαν 2.600.000 θέσεις εργασίας, από τις οποίες οι 1.900.000 τους τελευταίους τέσσερις μήνες. Πρόκειται για το χειρότερο ρεκόρ μετά το 1945 όταν τελείωσε ο πόλεμος και οι στρατιώτες γύρισαν στην πατρίδα, ενώ και στους άλλους τομείς της οικονομίας η εικόνα δεν είναι καλύτερη. Το έλλειμμα του προυπολογισμού φτάνει στα 1.200 δις $ και τριπλασιάζεται από την μια χρονιά στην άλλη, ενώ κάθε μέρα σχεδόν κυκλοφορούν φήμες για την κατάρρευση μιας ακόμη μεγάλης τράπεζας.
Παρόμοιες είναι οι Μπουσικές παρακαταθήκες στο χώρο της εξωτερικής πολιτικής, με τα ανοιχτά μέτωπα στο Ιράκ και το Αφγανιστάν και την εικόνα των ΗΠΑ στον κόσμο να είναι χειρότερη από ποτέ άλλοτε. Το παράδοξο εδώ είναι ότι αυτή η πολύ κακή κληρονομιά αποτελεί συγχρόνως μια ευκαιρία για τον Ομπάμα. Η συγκίνηση και το ενδιαφέρον που προκάλεσε και εξακολουθεί να προκαλεί η εκλογή του σε όλο τον κόσμο, δεν οφείλεται μόνο στο γεγονός ότι είναι Μαύρος, αλλά και στην προσμονή μιας διαφορετικής αντιμετώπισης των διεθνών προβλημάτων από την πρώτη δύναμη του πλανήτη.
Ο Ομπάμα ξεκίνησε ήδη αυτή την πολιτική ενός «ιμπεριαλισμού με ανθρώπινο πρόσωπο» αναγγέλοντας το κλείσιμο του Γκουαντάναμο και τον τερματισμό των βασανιστήρίων που είχε ευλογήσει το καθεστώς Μπους. Το ίδιο και στον αντιδημοφιλή διεθνώς πόλεμο στο Ιράκ, από όπου θέλει να αποσύρει γρήγορα τα αμερικανικά στρατεύματα. Οπως όμως έχει εξηγήσει, οι στρατιώτες που θα περισσέψουν θα σταλούν στο Αφγανιστάν όπου η κατάσταση χειροτερεύει καθημερινά. Αν βάλει σε εφαρμογή τα σχέδια του, κινδυνεύει να βρεθεί σε λίγο καιρό σε ένα ανάλογο αδιέξοδο με αυτό του Ιράκ.
Στο εσωτερικό μέτωπο, οι επιλογές των βασικών συνεργατών του δεν σηματοδοτούν κάποια ριζική αλλαγή. Η νέα υπουργός Εργασίας που έχει πολύ καλές σχέσεις με τα συνδικάτα και υπόσχεται μια λιγότερο αντιεργατική πολιτική θα κάθεται στο υπουργικό Συμβούλιο, δίπλα στην «κεντρώα Δημοκρατική» Χίλαρυ Κλίντον και τον Ρόμπερτ Γκέιτς, υπουργό Αμυνας του Μπους. Οι 22 από τις 35 πρώτες επιλογές του Ομπάμα είναι απόφοιτοι των κορυφαίων Πανεπιστημίων που τροφοδοτούν την ελίτ της Αμερικανικής κοινωνίας. Πρόκειται όμως για μια ομάδα ανθρώπων τελείως απομονωμένη από τα προβλήματα του «μέσου Αμερικανού» και πολύ περισσότερο των Μαύρων που υποστήριξαν θερμά και ψήφισαν τον Ομπάμα.
Τόσο στην οικονομική και την κοινωνική όσο και την εξωτερική πολιτική, ο νέος πρόεδρος δείχνει να κλείνει προς ένα «φωτισμένο» κεντρώο δρόμο, αριστερότερα από τον Κλίντον και πιο δεξιά από τα αιτήματα του κινήματος της αλλαγής και των νέων που τον έφεραν στην εξουσία.
Το ένα ερώτημα είναι αν αυτές οι μετριοπαθείς αλλαγές απαντούν στην βαθιά κρίση της αμερικανικής κοινωνίας. Το άλλο είναι ότι οι νέοι που το ψήφισαν δεν φαίνονται διατεθειμένοι να του παραχωρήσουν εν λευκώ την διαχείρηση της εξουσίας. Το κίνημα πολιτών είναι εξαιρετικά ανεπτυγμένο στις ΗΠΑ, χάρις και στο ίντερνετ, και οι πρώτες εκδηλώσεις θα φανούν σήμερα, στο περιθώριο της τελετής ενθρόνισης. Μπορεί να μην δούμε ριζικές αλλαγές τα ερχόμενα 4 χρόνια αλλά οι εξελίξεις θα είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσες. Και θα επηρεάσουν όλο τον πλανήτη.

Ευχαριστώ Μάριε.

ΣΓΣ

Αλλάζει τα όρια του FIR η κυβέρνηση !

Διαβάστε την παραπομπή http://www.antinews.gr/?p=4977.
Δεν τολμώ να πιστέψω κάτι τέτοιο. Δηλαδή αυτό που κοροϊδεύαμε για την παραχώρηση μερικών στρεμμάτων για να κοιμόμαστε ήσυχοι βγαίνει αληθινό;
Δεν με εκπλήσσει η στάση του ΥΠΕΞ επειδή όταν εδώ και πλέον των 30 ετών θέλαμε οι ναυτικοί χάρτες μας να γράφουν ΑΙΓΑΙΟΝ ΑΡΧΙΠΕΛΑΓΟΣ αντί για ΠΕΛΑΓΟΣ είχαν κρατήσει αρνητική θέση. Όπως επίσης είχαν κρατήσει αρνητική στάση στην αποτύπωση επί των ναυτικών μας χαρτών των θαλασσίων συνόρων, όπως τα παραλάβαμε από την Ιταλία και με την ίδια αρχή και λογική να οριοθετήσουμε από τη Σάμο και βορειότερα.
Όταν γράφω και ξαναγράφω ότι καλά κάνουν οι Τούρκοι και μας κάνουν αυτά που μας κάνουν ξέρω τι λέω και γιατί τα λέω.
ΣΓΣ

Ευχαριστώ τον nikoliasn για την επισήμανση

Νόαμ Τσόμσκυ για Γάζα & παράλληλες σκέψεις

Ας προσέξουμε τα αναφερόμενα από τον Ν.Chomsky. Οι πρακτικές του Ισραήλ γίνονται ανεκτές-αποδεκτές από τη διεθνή κοινότητα, κατά παράβαση του διεθνούς δικαίου, με τη σαφή υποστήριξη των ΗΠΑ. Μόνο στην πρόσφατη σύνοδο του ΣΑ του ΟΗΕ απείχαν της ψηφοφορίας, σ’ όλες τις προηγούμενες περιπτώσεις είχαν προτάξει VETO.

Έχοντας υπόψη μας της στάση του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ κατά την τουρκική εισβολή και επέκεινα στην Κύπρο και τα πρόσφατα γεγονότα στη Γάζα εκτιμάται ότι θα πρέπει να τα λάβουμε σοβαρά υπόψη μας για την χάραξη της στρατηγικής μας. Ας έχουμε υπόψη μας ότι δεν μπορούμε να αλλάξουμε τη διεύθυνση του ανέμου, αλλά μόνον τη θέση των πανιών μας.

ΣΓΣ

Νόαμ Τσόμσκυ για Γάζα

από ΤVXS.gr

«Ο Νόαμ Τσόμσκι, αναλύει τα πρόσφατα γεγονότα στη Γάζα, σχολιάζει τον εμβολισμό του πλοίου "Dignity" από το ισραηλινό πολεμικό ναυτικό, αλλά, και για τη μεταφορά όπλων στο Ισραήλ μέσω του λιμανιού του Αστακού.»

Εξακολουθεί να είναι ένα βαρίδι ... για τη ΝΔ

Ζει ο βασιλιάς ... Ρουσόπουλος;

από «Αριστείδη» στον Κρόγια

«Η διελκυνστίνδα μεταξύ του 'νυν' υπουργού Επικρατείας, Προκόπη Παυλόπουλου, και του 'πρώην', Θόδωρου Ρουσόπουλου, για τον έλεγχο της κυβερνητικής επικοινωνίας και της κρατικής ενημέρωσης συνεχίζεται και, όπως φαίνεται, θα συνεχιστεί για καιρό. Για τον νέο υπερυπουργό ο χώρος της ενημέρωσης μοιάζει με ναρκοπέδιο. Κάθε βήμα του συνοδεύεται από μια έκρηξη και η διάνοιξη ασφαλούς διαδρομής καθίσταται αμυντική και χρονοβόρα.»

Απαλλαγμένοι από τα φοβικά σύνδρομα ...

Κύπρος 1974

Χτές (13 ΙΑΝ 2009) το βράδυ στο δίαυλο τηλεόρασης (ελληνιστή κανάλι) Αλτερ, στην εκπομπή για το φάκελλο της Κύπρου, απεκαλύφθη χωρίς μέχρι τώρα να διαψευσθεί, ότι το 1974 πριν από το πραξικόπημα και την εισβολή στην Κύπρο (αν άκουσα καλά τον Μάϊο του 1974), συναντήθηκαν στο Παρίσι, ο <<εθνάρχης>> Καραμανλής, ο Ετσεβίτ και ο Κίσιγκερ και κάτι συνεφώνησαν.

Για τους μή γνωρίζοντας Ετσεβίτ είναι ο τούρκος πρωθυπουργός της εισβολής στην Κύπρο το 1974.

Απεκάλυψε επίσης στην εκπομπή αυτήν ο τότε αρχηγός της ΚΥΠ Κερύνιας της Κύπρου (κοντά στην οποία έγινε η απόβαση των τούρκων), Σημαιοφορίδης αν καλώς συγκράτησα το όνομα του, ότι από τον Μάϊο είχε εξακριβωθεί, εξηγώντας με βάση ποία στοιχεία, και με συνεχώς ενισχυόμενη βεβαιότητα ότι οι Τούρκοι προχωρούσαν σε εισβολή (είχε όπως είπε ενημερώσει και συνεχώς ενημέρωνε τις στρατιωτικές ηγεσίες Ελλάδας και Κύπρου γι ' αυτό).

Προφανώς με κάποιο τρόπο και ο τότε Καραμανλής με τις διασυνδέσεις του στο Παρίσι και όχι μόνον (φίλοι με Ζισκάρ, κτλ) θα ήταν ενήμερος για την αναμενόμενη εισβολή στην Κύπρο των Τούρκων.

Δεν μπορώ να ξέρω αν στα συμφωνηθέντα στη αποκαλυφθείσα (για μένα) χθες συνάντηση των Παρισίων (Καραμανλή, Κίσιγκερ και Ετσεβίτ) περιλαμβανόταν και η ανατροπή του Μακαρίου (του οποίου η ανατροπή χρησιμοποιήθηκε από τους Τούρκους ως πρόσχημα για την εισβολή τους στην Κύπρο).

Αν η συνάντηση Καραμανλή, Ετσεβίτ και Κίσιγκερ στο Παρίσι έγινε μετά τον Μάϊο οπότε ήταν προφανή τα σχέδια των Τούρκων για εισβολή, τότε λογικά περιλαμβανόταν.

Ενταυθα υπενθυμίζεται ότι ήδη υπήρχε επιστολή του Μακαρίου προς τη χούντα των Αθηνών με την οποία ζητούσε την επιστροφή στην Ελλάδα των Ελλήνων αξιωματικών, οι οποίοι κατ' αυτόν τον Μακάριο οργάνων την ανατροπή του.

ΣΓΣ

Σίγουρα όμως έτσι και αλλιώς υπήρξε κάποια συμφωνία για <<λύση>> του Κυπριακού.

Δεν μπορώ να ξέρω αν τη συμφωνία αυτήν την παραβίασαν οι Τούρκοι μετά την εισβολή, ξέρουμε όμως, από παλαιότερη αλληλογραφία στο FORUM, ότι ο Κίσιγκερ είχε επιβλέψει τη δημιουργία των χαρτών Αττίλα1 και Αττίλα2 (για τους τους μη γνωρίζοντας, Αττίλας 1 ήταν η πρωτη προώθηση των Τούρκων και Αττίλας2 η δεύτερη στα σημεία της Κύπρου που κατέχουν με την εισβολή μέχρι σήμερα).

Αν κρίνουμε τη συμπεριφορά του Καραμανλή, μετά τη συμφωνία μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας για ανακωχή στην Κύπρο, στη Γενεύη το τέλος Ιουλίου 1974 λίγο μετά την εισβολή, που ενώ την παραβίαζαν οι Τούρκοι, δεν έδινε εντολή, πχ την 1/8/1974 απόκρουσης τους ώστε να αποφευχθεί η ενίσχυση του προγεφυρώματος τους (που και αυτό ελεύθερα δημιουργήθηκε) και η προώθηση τους (κατάληψη παραλιακών πόλεων Καραβά και Λαπήθου, κτλ), μπορεί να εξαχθεί το συμπέρασμα ότι ο <<εθνάρχης>> τουλάχιστον αρχικά τηρούσε ορισμένα συμφωνηθέντα.

Πολλοί ισχυρίζονταν ότι χωρίς τη συμφωνία ανακωχής της Γενεύης θα είχαμε ρίξει τους Τούρκους στη θάλασσα. Σημειωτέον ότι οι Τούρκοι πριν την ανακωχή που παραβιάζοντας την ενίσχυσαν τις θέσεις τους, όπως ελέχθη στη εκπομπή, είχαν καθηλωθεί και είχαν χιλιάδες νεκρούς στο προγεφύρωμα τους,

Μετά τα ανωτέρω πιστεύω ότι εξάγεται το συμπέρασμα αν αυτά ευσταθούν, ότι ο τότε Καραμανλής και οι τότε ελλαδίτες πολιτικοί (και δεν ξέρω ποιοι ελληνοκύπριοι πολιτικοί) είναι υπεύθυνοι για τη καταστροφή της Κύπρου και για το επακόλουθο του τι γίνεται σήμερα στο Αιγαίο, και στη Θράκη.

Το τραγικό για τον τόπο, κατά την προσωπική μου γνώμη, είναι ότι ορισμένους ως τον τότε Καραμανλή, τον υπαίτιο της καταστροφής των ελληνισμών, της Κωνσταντινούπολης, της Ίμβρου και της Τενέδου (η αντίδραση του ήταν μηδαμινή) καθώς και της καταστροφής της Κύπρου με τις συμφωνίες Ζυρίχης και Λονδίνου και από ότι όλα δείχνουν και με τη στάση του το 1974, τους χρίζουμε <<Εθνάρχες>> .

Ευριπίδης Μπίλλης

Τ. Επίκουρος Καθηγητής ΕΜΠ, Μιχαλακοπούλου 155, ΤΚ 11527 Αθήνα, τηλ. +302107700568

Συγχωρώ αλλά δεν λησμονώ ...

Τον συγχωρώ αλλά δεν ξεχνώ ότι πέρασε τα εσκαμμένα.
Αυτό τον ίδιο και τους παρομοίους του που αμέσως ή εμμέσως συμμετείχαν στα πάσης φύσεως σκάνδαλα δεν θα ήθελα να τους δω στα ψηφοδέλτια των επόμενων εκλογών. Αυτό θα είναι ένα πρώτο ΜΙΚΡΟ βήμα προς την εξαγγελλόμενη κάθαρση του πολιτικού μας βίου.
ΣΓΣ

Συγγνώμη Βουλγαράκη
"Θα ήθελα ειλικρινά να ζητήσω συγγνώμη από τον κόσμο της ΝΔ αν με τη συμπεριφορά μου τους πλήγωσα και τους έκανα να αισθάνονται άβολα".
Συγγνώμη από τους οπαδούς της ΝΔ ζητεί σε μία εκ βαθέων συνέντευξή του στην εφημερίδα «Το Βήμα», ο πρώην υπουργός Γιώργος Βουλγαράκης, σημειώνοντας πως υπήρξε εύκολος στόχος αντικρουόμενων συμφερόντων. Παράλληλα διαψεύδει τις φήμες ότι δεν θα κατέβει και πάλι υποψήφιος στην Α' Αθηνών, ενώ υποστηρίζει πως η υπόθεση Βατοπεδίου δεν είχε καμία σχέση με την παραίτησή του.

ΥΠΟΛΟΙΠΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ
Επιχείρηση προεκλογικής πόλωσης
Εκλογές εδώ και τώρα
Ευθύνη τους το οικονομικό αδιέξοδο
Από 4,6% έως 5% η ψαλίδα ΝΔ - ΠΑΣΟΚ
Πρώτη επαφή μετά τη σφαγή
Κουκούλωμα στο Βατοπέδιο η απόδοση πολιτικής ευθύνης
Επιχείρηση τόνωσης του ηθικού
Νέα κόντρα με τον Περισσό μετά τα «καρφιά» Γλέζου


«Υπήρξα εύκολος στόχος για αντικρουόμενα συμφέροντα. Το ότι όμως ήμουν εύκολος στόχος είναι αποκλειστικά και μόνο δική μου ευθύνη. Οφείλεται σε δικά μου λάθη και παραλείψεις, που και τους ψηφοφόρους της παράταξης πλήγωσαν και προσωπικά μου κόστισαν πολύ ακριβά. Αυτό δε, πρέπει να σας πω, μου στοίχισε σε προσωπικό επίπεδο περισσότερο από οτιδήποτε άλλο», τονίζει στην αρχή της συνέντευξής του ο κ. Βουλγαράκης και συνεχίζει:

«Για έναν άνθρωπο που έχει ταυτίσει τη ζωή του με αυτή την παράταξη, που έχει ζήσει όλες τις μεγάλες της στιγμές, τις εύκολες και τις δύσκολες, που έχει δώσει αγώνες για αυτήν σε δύσκολες εποχές, το να έχει την αίσθηση ότι και εξαιτίας του η παράταξη είχε κόστος είναι ίσως η μεγαλύτερη τιμωρία. Θα ήθελα ειλικρινά να ζητήσω συγγνώμη από τον κόσμο της ΝΔ αν με τη συμπεριφορά μου τους πλήγωσα και τους έκανα να αισθάνονται άβολα. Και τους υπόσχομαι ότι θα κάνω τα πάντα για να βοηθήσω ουσιαστικά στην προσπάθεια αναστροφής του κλίματος».

Όπως υποστηρίζει, το Βατοπέδι δεν είχε απολύτως καμία σχέση με την παραίτησή του, και δεν είχε την παραμικρή εμπλοκή ή ανάμειξη. « Εκανα το τεράστιο λάθος να θεωρήσω ότι μοναδικά στοιχεία αξιολόγησης ενός πολιτικού αποτελούν η αποτελεσματικότητα στο κυβερνητικό έργο που του έχει ανατεθεί και η χρηστή οικονομική διαχείριση στον τομέα ευθύνης του. Παραγνώρισα όμως ότι σε μια δύσκολη οικονομική συγκυρία ένας πολιτικός δεν μπορεί να προκαλεί τους πολίτες με επιλογές lifestyle».

Όσον αφορά την επίμαχη φράση «ό,τι είναι νόμιμο είναι και ηθικό», ο πρώην υπουργός αναγνώρισε ότι ήταν λάθος. «Οι νόμοι δεν καλύπτουν όλα τα θέματα ηθικής.Εγώ όμως δεν έκανα τότε μια γενική πολιτική τοποθέτηση.Προσπαθούσα να αποδείξω ακριβώς το αντίθετο από αυτό που μου καταμαρτυρούσαν. Ισχυριζόμουν, δηλαδή, ότι οι επιλογές μου ήταν και νόμιμες και ηθικές», εξηγεί.

Όσον για την εμπλοκή της συζύγου στην υπόθεση Βατοπεδίου, ο κ. Βουλγαράκης εμφανίζεται κατηγορηματικός: «Εαν γνώριζε το βάθος της υπόθεσης, δεν θα είχε την παραμικρή εμπλοκή. Ο συμβολαιογράφος άλλωστε καταγράφει τη συμφωνία των μερών. Ούτε την αποφασίζει ούτε νομοθετεί γι΄ αυτήν. Δεν έχω όμως καμία αμφιβολία πως ό,τι έκανε το έκανε σωστά. Είμαι δε βέβαιος ότι, αν το επίθετό της δεν ήταν Βουλγαράκη αλλά οποιοδήποτε άλλο, δεν θα ησχολείτο κανένας μαζί της».

Τέλος κληθείς να σχολιάσει τις φήμες περί πρόωρων εκλογών ο κ. Βουλγαράκης αναφέρει: «Μετά τον ανασχηματισμό και τις πρωτοβουλίες που πήρε αλλά και που θα πάρει ο Πρωθυπουργός διαμορφώνονται οι συνθήκες για να αντιμετωπιστούν με μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα τα προβλήματα των πολιτών, με κορυφαίο τη μείωση των επιπτώσεων της διεθνούς οικονομικής κρίσης. Αυτό είναι το διακύβευμα όχι μόνο της κυβερνητικής πολιτικής αλλά συνολικά της ελληνικής κοινωνίας. Ολα τα άλλα σενάρια που αποτελούν διαχρονικά το αγαπημένο σπορ των παραπολιτικών στηλών έχουν τη δεδομένη συγκυρία δευτερεύουσα σημασία ... Από τη στάση μας θα κριθούμε και στις επόμενες εκλογές, που εκτιμώ ότι θα είναι μακριά».

http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11378&subid=2&tag=4750&pubid=2226743

Αποκλεισμός στα προϊόντα του Ισραήλ

Boycott Israel

http://taxalia.blogspot.com/2009/01/blog-post_8698.html

διαβάστε με προσοχή το κείμενο.

Καλησπέρα!

Κάθε εταιρία από αυτές που είναι στην λίστα έχει τουλάχιστον 100 προϊόντα στο S/M και τουλάχιστον 5 γιγαντιαίες θυγατρικές με άλλα 50 προϊόντα η κάθε μία. Για παράδειγμα η Nestle' που εκτός από το μισό S/M έχει και φαρμακευτικές εταιρίες (ALCON), εταιρίες επεξεργασίας πρώτων υλών από τις οποίες παράγονται δεκάδες άλλα προϊόντα, έχει ακόμα και τα παγωτά της ΔΕΛΤΑ, to κατά τα άλλα ελληνικό νερό ΚΟΡΠΗ, αλλά και τον ελληνικό καφέ Λουμίδη.

Η Sara Lee εκτός από τα υπόλοιπα προϊόντα του S/M έχει ακόμα και τον ελληνικό καφέ BRAVO!

Να το κάνουμε πιο εύκολο; Να γράψουμε καλύτερα ποιές εταιρίες δεν έχουν καμία σχέση με το Ισραήλ?

Αν βρείτε καμιά, πείτε μου και θα αγοράζω μόνο τα προϊόντα της...

nd