ΑΟΖ, η πικρή αλήθεια

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης

Δημοσιογράφος - Συγγραφέας - Τουρκολόγος

Η ιστορία της ελληνικής ΑΟΖ έτσι όπως εξελίσσεται με την μνημειακή κυβέρνηση, είναι για να…

γελά ο κάθε πικραμένος. Το ότι υπάρχουν τεράστια ενεργειακά κοιτάσματα στην ευρύτερη περιφέρεια της ελληνικής υφαλοκρηπίδας, ήταν γνωστό στους «παροικούντες» ήδη από την δεκαετία του εβδομήντα. Τότε, ακόμα από την εποχή της χούντας και ειδικά μετά το αραβικό ενεργειακό εμπάργκο της εποχής κατά της Δύσης, το 1974, οι Αμερικανοί είχαν κάνει κάποιες έρευνες ειδικά στην περιοχή του Πατραϊκού κόλπου, στην περιοχή του Ιονίου και νότια της Κρήτης. Στις έρευνες αυτές είχαν ανακαλύψει μεγάλες ενεργειακές πηγές αλλά δεν ήθελαν με κανένα τρόπο να γίνει επίσημα γνωστό το θέμα γιατί θα κλονίζονταν η τότε ενεργειακή ισορροπία που βόλευε όπως ήταν τους Αμερικανούς.

Από τότε πέρασαν πολλά χρόνια και ενώ από την μια μεγάλωνε συνεχώς το ενεργειακό πρόβλημα της Δύσης, από την άλλη τα γνωστά κοιτάσματα που την τροφοδοτούσαν είχαν αρχίσει να εξαντλούνται με ανησυχητικό ρυθμό. Η κρίση την Ιμίων ήταν ένας σταθμός όσον αφόρα την επαναφορά του θέματος των ενεργειακών κοιτασμάτων του Αιγαίου, αλλά και της ανατολικής Μεσογείου και ειδικά της περιοχής τη Κύπρου και του Καστελόριζου. Οι θεωρίες των «Γκρίζων Ζωνών», που έγινε στρατηγικό δόγμα της Τουρκίας, ήταν απλά μια τουρκική κίνηση για να μην μείνει η Τουρκία έξω από το μεγάλο αυτό ενεργειακό παιχνίδι, ενώ μέχρι τότε κάνεις στην Άγκυρα δεν έκανε σοβαρό λόγο για αμφισβήτηση ελληνικής κυριαρχίας στην Γαύδο, στο Καστελόριζο και στα άλλα νησιά του Αιγαίου. Η Ελλάδα «φιμώθηκε» για άλλα δεκαεπτά χρόνια έτσι ώστε να μην υπάρχει καμία δυνατότητα να γίνει εκμετάλλευση αυτών των τεραστίων ελληνικών ενεργειακών κοιτασμάτων, ενώ οι διάφοροι Πάγκαλοι και Παπανδρέου, διαβεβαίωναν ότι όλα αυτά είναι παραμύθια.

Φτάνουμε στο 2010 όταν ο περίφημος ΓΑΠ με άκρως συμβολικό τρόπο διάλεξε το Καστελόριζο, δηλαδή την «αιχμή του δόρατος» για το τεράστιο ζήτημα των ενεργειακών κοιτασμάτων, για να ανακοινώσει την υποταγή της Ελλάδας στα ξένα κυκλώματα της Δύσης. Αυτή η Δύση είχε αρχίσει να αισθάνεται αφ’ ενός την μεγάλη αδυναμία της να καλύψει τις ολοένα και αυξανόμενες ενεργειακές της ανάγκες και από την άλλη τον μεγάλο «κίνδυνο» να αναγκαστεί να στραφεί προς την Ρωσία για να καλύψει αυτές τις ανάγκες. Σαν «σωσίβιο» λοιπόν έρχονταν τώρα η Ελλάδα, οι όποιες προσπάθειες της οποίας να συνδεθεί ενεργειακά με την Ρωσία απέτυχαν παταγωδώς καθώς ο… Κωστάκης το έβαλε κυριολεχτικά στα πόδια, μετά τις αμερικανικές και άλλες απειλές.

Έτσι η Ελλάδα έχανε τη εθνική της κυριαρχία και η ελληνική κοινωνία με την μέθοδο του σοκ κα δέος, προδομένη, αισθάνονταν αδύναμη να αντιδράσει σε αυτές τις αλλεπάλληλες προδοσίες, Έτσι δημιουργήθηκαν οι κατάλληλες συνθήκες για να επανέλθει, μετά από σαράντα περίπου χρόνια, το μεγάλο ζήτημα των ενεργειακών κοιτασμάτων της ελληνικής υφαλοκρηπίδας. Την ίδια περίοδο τα ενεργειακά κοιτάσματα της βόρειας θάλασσας είχαν εξαντληθεί, η Ρωσία αύξανε συνεχώς την ενεργειακή της δύναμη, ενώ το τοπίο στην Μέση Ανατολή, όσον αφόρα το ενεργειακό, γίνονταν όλο κι πιο περίπλοκο εξ’ αίτιας της μόνιμης διαμάχης Ισραήλ -Αράβων και της αυξανόμενης αραβικής εχθρότητας κατά της Δύσης. Το θέμα αυτό αντιμετωπίστηκε με την λεγομένη «Αραβική Άνοιξη», η οποία στην ουσία ήταν το «εργαλείο» για να τεθούν υπό αποκλειστικό δυτικό έλεγχο τα πετρέλαια της περιοχής αλλά με αμφίβολα αποτελέσματα καθώς προέκυψαν αστάθμητοι παράγοντες. Ακόμα και ο αιματηρός εμφύλιος της Συρίας γίνεται μόνο και μόνο για να εξασφαλιστεί η ροη της ενέργειας από τον αραβικό κόλπο και ιδιαίτερα από το Κατάρ προς την Δύση, εξουδετερώνοντας την όποια ρωσική εξάρτηση.

Όσον αφορά την Ελλάδα το θέμα ήταν πλέον απλό. Αφού η χώρα είναι υπό κατοχή, αφού τα δάνεια της έχουν εξουδετερώσει κάθε δυνατότητα ελληνικής παρέμβασης, η στιγμή ήταν η πιο κατάλληλη για να έρθει στη επιφάνεια το θέμα της ΑΟΖ. Από την άλλη βέβαια υπήρχε η Τουρκία, αλλά δεν θα χαλάσει το «παιχνίδι» από τις όποιες τουρκικές αντιδράσεις. Στην Άγκυρα γνωρίζουν καλά ότι τα ελληνικά τερτίπια δεν θα βλάψουν τελικά τα τουρκικά συμφέροντα, καθώς υπάρχει έντονη παρασκηνιακή συνεννόηση. Γι’ αυτό και δεν υπήρξαν έντονες τουρκικές αντιδράσεις στις δηλώσεις Σαμαρά για την ΑΟΖ. Ο στόχος της Τουρκίας είναι μια συμφωνία μοιρασιάς σύμφωνα με τα παλιά αμερικανικά σχέδια. Έτσι, ενώ οι Τούρκοι επιδιώκουν να πάρουν το μερίδιο τους πάνω στην δική μας περιουσία, εμείς θα πάρουμε το δικό μας για να… το δώσουμε στους ξένους δανειστές και δυνάστες μας.

Εκεί που κάπου χαλά το όλο παιχνίδι είναι το Ισραήλ και η Ρωσία. Οι Ισραηλινοί, που επίσης αντιμετωπίζουν μεγάλα ενεργειακά προβλήματα, διαφώνησαν ριζικά με το δυτικό παιχνίδι της Αραβικής Άνοιξης που άνοιγε τις πόρτες για ακραία ισλαμιστικά και αντιισραηλινά στοιχεία. Έτσι αποφάσισαν να διαχωρίσουν την πολιτική τους από τις ΗΠΑ και να προσχώσουν σε ρήξη με την Τουρκία του Ερντογάν, που θέλησε να το παίξει με τις αμερικανικές προτροπές και τον νεοοθωμανισμό του Νταβούτογλου, ηγεμόνας του ισλαμικού κόσμου. Έτσι εξηγείται και η πρωτοφανής ψύχρανση των σχέσεων ΗΠΑ- Ισραήλ τον τελευταίο καιρό. Από την άλλη, οι Ρώσοι αφού είδαν να καταρρέει η συνεργασία τους με την Ελλάδα και μετά τα γεγονότα της Λιβύης κατάλαβαν ότι υπάρχει πολιτική ενεργειακής τους απομόνωσης με απώτερο σκοπό την αποσταθεροποίηση της Ρωσίας. Γι’ αυτό και επενέβηκαν δυναμικά στην Συρία και δεν άφησαν να επαναληφτεί το προηγούμενο της Λιβύης. Οποιαδήποτε όμως ρωσική προσπάθεια να προσεγγίσει ξανά την ελληνική πλευρά, δεν έχει καμία προοπτική όσο την Ελλάδα κυβερνούν προδοτικές κατοχικές κυβερνήσεις.

Από όλα αυτά εύκολα κανείς συνάγει το συμπέρασμα ότι το θέμα της ΑΟΖ είναι ένα μεγάλο θέατρο, που δήθεν θα υπηρετήσει τα ελληνικά συμφέροντα. Στην πραγματικότητα θα εξυπηρετήσει τις αυξανόμενες ενεργειακές ανάγκες των δυναστών μας. Για άλλη μια φορά η ελληνική προδοσία θα παραδώσει την χώρα στην βουλιμία των δήθεν συμμάχων, αλλά στην πραγματικότητα κατακτητών της χώρας μας.

Σε λίγες μέρες ο κ Σαμαράς θα πάει στην Άγκυρα και θα καταθέσει στεφάνι στο μνημείο του πατέρα της εθνοκάθαρσης των χριστιανών της Μικράς Ασίας, (αν φανεί συνεπής στους δικούς του προγόνους, θα πρέπει να το αρνηθεί όπως έκανε πριν από λίγα χρόνια ο πρόεδρος του Ιράν, Αχμαντινετζάντ). Τα «παπαγαλάκια» της κατοχικής κυβέρνησης θα κάνουν λόγο για σταθερή ελληνική στάση στο θέμα της ΑΟΖ, ενώ οι Τούρκοι θα χαμογελούν με νόημα και ο λαός θα τροφοδοτείται με ψευδαισθήσεις ότι θα ανοίξουν οι ουρανοί και θα βρέξει πετρέλαιο και φυσικό αέριο στις τσέπες των κακομοίρηδων Ελλήνων της σύγχρονης κατοχής.

Αλήθεια για ποια ΑΟΖ μας μιλούν όταν δεν υπάρχει ελληνική κυριαρχία; Όταν την Ελλάδα την κυβερνά ένα προδοτικό πολιτικό σύστημα που έχει παραδώσει τα πάντα σε ξένους δυνάστες οι οποίοι ακόμα μας χρωστάνε τα κατοχικά δάνεια; Η φαρσοκωμωδία στο απόγειο της με σκηνικά τα περίφημα «παπαγαλάκια» των μεγάλων καναλιών, που συνεισφέρουν όσο μπορούν πιο πολύ στην νέα αυτή προδοσία. Η ιστορία θα γράψει με μελανά γράμματα αυτή την περίοδο της ελληνικής ιστορίας. Αν δεν υπάρξει απελευθέρωση από όλους αυτούς και παραδειγματική τιμωρία των προδοτών, η ΑΟΖ θα είναι για να… γελά ο κάθε πικραμένος που θα ονειρεύεται καρβέλια στον πεινασμένο ύπνο του.

ΑΝΑΛΥΣΗ: ‘Το παιχνίδι είναι στημένο’, όχι όμως απαραίτητα ξεπουλημένο;

23/02/2013 16:19 | Κατηγορίες: Main,Εξωτερική Πολιτική  Αποστολή με email |

Σε έναν περίπλοκα… απλό διπλωματικό μαραθώνιο φαίνεται να έχουν εμπλακεί η Ελλάδα και η Τουρκία, με την κοινή γνώμη των δύο χωρών να αναρωτιέται τι ακριβώς συμβαίνει… Τα πράγματα όμως είναι μάλλον απλά και οι δύο πλευρές ετοιμάζονται να εντάξουν και επίσημα στις ελληνοτουρκικές διαφορές τη διαπραγμάτευση για τις θαλάσσιες ζώνες, ξεκινώντας μια διαδικασία που θα μας βγάλει… κάπου, με την εναλλακτική λύση να περνά μέσα από την ισχύ των όπλων…

Των Δρ. Γεωργίου Κ. Φίλη, Μιχαήλ Βασιλείου και Ειδικού Συνεργάτη

Τι εννοούμε με τη συγκεκριμένη παρατήρηση; Όπως υποσχεθήκαμε στους φίλους του «defence-point.gr», μετά το απαραίτητο ρεπορτάζ και την καθιερωμένη διαδικασία ανάλυσης και αξιολόγησης των διαθέσιμων πληροφοριών, θα εκφράσουμε μία άποψη για το τι ακριβώς συμβαίνει αυτή τη στιγμή στη συγκεκριμένο ζήτημα.

Ξεκινώντας από τα δεδομένα της όλης ιστορίας δεν μπορούμε παρά να αναφέρουμε χρονολογικά τα εξής: H Τουρκία τον Απρίλιο του 2012 εκδίδει ανοιχτή πρόσκληση για τη παραχώρηση αδειών σε θαλάσσιες περιοχές η πλειοψηφία των οποίων ανήκει στην Ελλάδα. Το Ιούλιο του ίδιου έτους η Αθήνα φαίνεται να αντιδρά ενημερώνοντας τους οργανισμούς στους οποίους είναι μέλος η ίδια αλλά και η Τουρκία για τη παραβατική συμπεριφορά της Άγκυρας ενώ αποστέλλει και διάβημα διαμαρτυρίας.

Κατά τη διάρκεια των επομένων μηνών η Άγκυρα δεν φαίνεται να αντιλαμβάνεται πως η Ελλάδα «δυσφορεί», ενώ προχωράει με γοργούς ρυθμούς στην ολοκλήρωση των σχεδίων της μέσω της απόκτησης και ενός υπερσύγχρονου σκάφους ερευνών το οποίο φυσικά και το προορίζει για την Ανατολική Μεσόγειο ενώ για την ώρα φαίνεται να το στέλνει στη… Μαύρη Θάλασσα.

Ταυτοχρόνως, η Αθήνα προχωράει στη δυτική και νότια ελληνική ΑΟΖ σε σεισμικές έρευνες με τη βοήθεια της Νορβηγικής PGS, ενώ η Κύπρος προχωράει στον δεύτερο γύρο αδειοδοτήσεων, με κύριο νικητή τη γαλλική TOTAL η οποία και θα εκμεταλλευτεί ένα γιγαντιαίο κοίτασμα στα οικόπεδα 10 και 11. Τέλος, όπως έχει αναφερθεί πολλάκις, τα αποτελέσματα από τις έρευνες στην ελληνική ΑΟΖ (τη δυτική και τη νότια) κρίνονται ως πολύ ενθαρρυντικά, με τις έρευνες να παρατείνονται (ακριβώς για τον συγκεκριμένο λόγο), και την Αθήνα να είναι πλέον έτοιμη να ανακοινώσει πως τα κοιτάσματα που θα βρεθούν να βοηθήσουν την χώρα στην οικονομική της ανάκαμψη, κάτι το οποίο στην ουσία επιβεβαίωσε με τα λεγόμενά και το ενδιαφέρον που έδειξε ο Γάλλος Πρόεδρος Ολλάν κατά τη διάρκεια της πρόσφατης επίσκεψής του στη χώρα μας.

Μέσα λοιπόν στο συγκεκριμένο πλαίσιο, η Ελλάδα καταθέτει πριν από λίγα 24ωρα ρηματική διακοίνωση – επιστολή στον ΟΗΕ, η οποία και παρουσιάζει με τον πλέον επίσημο τρόπο τις ελληνικές θέσεις για το ζήτημα των τουρκικών παραβιάσεων στην ελληνική υφαλοκρηπίδα. Αμέσως μετά ο εκπρόσωπος Τύπου του ελληνικού ΥΠΕΞ στην ουσία αναφέρει πως η χώρα μας προχώρησε στη συγκεκριμένη κίνηση-κλιμάκωση βάση σχεδίου το οποίο περνάει από συγκεκριμένα στάδια.

Σχεδόν δε ταυτοχρόνως με τις «συμπληρωματικές» δηλώσεις Δελαβέκουρα, η Τουρκία με δική της ανακοίνωση – απάντηση στην ελληνική κίνηση στον ΟΗΕ, με λίγα λόγια αναφέρει τα εξής: H Ελλάδα έχει άδικο σε ότι λέει, η Τουρκία θα απαντήσει στον ΟΗΕ τις επόμενες ημέρες αρμοδίως (άρα θα εκθέσει και η ίδια με τον πλέον επίσημο τρόπο τη θέση της), και το κυριότερο, αναφέρεται στου «διαύλους διαλόγου» μέσω των οποίων θα συζητηθεί το ζήτημα…

Τι εννοεί λοιπόν ο «ποιητής», ή μάλλον οι «ποιητές», με όλα τα παραπάνω; Η εκτίμηση του «defence-point.gr» είναι πως αυτή τη στιγμή εκτυλίσσεται μπροστά στα μάτια της ελληνικής και της τουρκικής κοινής γνώμης ένα παιχνίδι υψηλής διπλωματίας με πρωταγωνιστές την Ελλάδα και τη Τουρκία και παραστάτες τις ΗΠΑ, τη Βρετανία, τη Ρωσία, τη Γαλλία, τη Γερμανία και το Ισραήλ, που σκοπό έχει να ανοίξει με τον πλέον επίσημο τρόπο το θέμα των εξορύξεων, της υφαλοκρηπίδας και της ΑΟΖ, με τρόπο ώστε οι δύο πλευρές να βρουν το συντομότερο δυνατόν μία λύση, η οποία θα μπορούσε να περιλαμβάνει τα εξής:

>H Ελλάδα να εκμεταλλευτεί τους υδρογονάνθρακές χωρίς να υπάρξει τουρκική αντίδραση και να μην θεωρηθεί πως έχασε «χώρο» από τη Τουρκία.

>Η Τουρκία να δηλώσει πως δεν έχασε κύρος και «χώρο» στην Ανατολική Μεσόγειο αλλά και να προχωρήσει και η ίδια σε εξορύξεις.

>Η Ευρώπη να μπορέσει να τροφοδοτηθεί με φυσικό αέριο από την Ανατολική Μεσόγειο.

>Οι ΗΠΑ να μην δουν τη νοτιοανατολική πτέρυγα του ΝΑΤΟ να τινάζεται στον αέρα και να καταφέρει να δώσει μία εναλλακτική πηγή ενεργειακής τροφοδοσίας στην Ευρώπη, άλλη από αυτή της Ρωσίας.

>Το Ισραήλ να έχει ανοιχτή την πύλη προς τη δύση τόσο σε στρατηγικό όσο και σε οικονομικό/ενεργειακό επίπεδο.

>Η Ρωσία να μην αφήσει τη Τουρκία να φύγει από την ενεργειακή της αγκάλη, να μη δει τη Άγκυρα να ασκεί έλεγχο στην Ανατολική Μεσόγειο και να μπορέσει να λάβει μέρος στο μοίρασμα της πίτας στην περιοχή.

Πως λοιπόν θα μπορέσει κάποιος να ικανοποιήσει όλα αυτά τα αρχικά και εν πολλοίς αλληλοσυγκρουόμενα συμφέροντα, χωρίς να καταλήξει στον… Γ’ Παγκόσμιο Πόλεμο;

Δυστυχώς ή ευτυχώς η απάντηση είναι μία: Να οδηγήσει την Αθήνα και την Άγκυρα στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων σε μία συζήτηση η οποία θα γίνει προσπάθεια, μέσω των απαραίτητων «νουθεσιών» εκατέρωθεν, να επιλύσει στο σύνολό τους τα θέματα, διότι στην ουσία πρόκειται για συμφέροντα πολύ ευρύτερα των διμερών ελληνοτουρκικών.

Έτσι, η Ελλάδα προχώρησε στην «κλιμάκωση» μέσω της επίσημης ενημέρωσης του ΟΗΕ, και η Τουρκία αντί να «βρυχηθεί», εξέπληξε με την «πολιτισμένη» της ανακοίνωση η οποία στην ουσία αναφέρει πέραν των δεδομένων, ότι δηλαδή διαφωνεί, ότι θα θέσει και αυτή επισήμως τη θέση της στον ΟΗΕ, με αποτέλεσμα για πρώτη φορά επισήμως να καταγραφούν οι διαφορές, έτσι ώστε να κάτσουμε όλοι μαζί στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.

Για να το πούμε με πιο απλά λόγια: Αμφότερες, Ελλάδα και Τουρκία θα είχαν πρόβλημα να εγείρουν το ζήτημα στην επίσκεψη Σαμαρά στις 5 Μαρτίου, αφού θα θεωρούνταν από το εκατέρωθεν εσωτερικό τους ακροατήριο ότι είχαν θέσει προς συζήτηση κυριαρχικά δικαιώματα. Με την κίνησή της η Αθήνα και την αναμενόμενη απάντηση της Τουρκίας στον ΟΗΕ, υποχρεούνται να ακολουθήσουν όσα το διεθνές νομικό πλαίσιο ορίζει για την ειρηνική επίλυση των διαφορών. Και μία από τις μεθόδους θα αξιοποιήσουν στις αρχές Μαρτίου, οπότε και οι δυο χώρες θα έχουν συμπεριφερθεί με «υπευθυνότητα», άρα κανείς δεν θα πρέπει αν εκπλαγεί εάν καταγραφούν δηλώσεις του διεθνούς παράγοντα που να συγχαίρει τις δυο χώρες γι’ αυτό…

Δεν είναι καθόλου τυχαίο λοιπόν πως η τουρκική απάντηση στην ουσία λέει πως θα δοθεί έμφαση από εδώ και εμπρός στους «διαύλους διαλόγου» με την Ελλάδα για να επιλυθεί το ζήτημα. Και ως εκ του θαύματος, σε λίγες ημέρες από σήμερα θα έχουμε το συνάντηση του Ανωτάτου Συμβουλίου Ελλάδας-Τουρκίας, ενώ πριν από λίγες ημέρες ο Α. Σαμαράς είχε μία «τυχαία» συνάντηση στο Κατάρ με τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν (το ίδιο «τυχαία» όσο και η περίφημη συνάντηση του Γιώργου Παπανδρέου με τον Μπέντζαμιν Νετανιάχου στη Μόσχα πριν από μερικά χρόνια, όπου και λειτούργησε ως ο καταλύτης για την ενδυνάμωση των ελληνο-ισραηλινών σχέσεων), ενώ λίγες μέρες πριν το ταξίδι στη Νέα Υόρκη, ο Δημήτρης Αβραμόπουλος είχε συναντήσει τονΝταβούτογλου, όπου τα χαμόγελα και οι φιλοφρονήσεις περίσσεψαν. Ήταν δηλαδή συνεννοημένο; Όχι απαραίτητα, χωρίς όμως και αν αποκλείεται.

Με άλλα λόγια στην ουσία εκτυλίσσεται ένα διπλωματικό παίγνιο επιπέδου… Μέτερνιχ το οποίο σκοπό έχει να οδηγήσει με τον πλέον επίσημο και αδιαμφισβήτητο τρόπο τις δύο χώρες στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων έτσι ώστε να γίνει εφικτή η έναρξη των εξορύξεων κατά κύριο λόγο στην ελληνική ΑΟΖ (από το 2015 και μετά) πράγμα το οποίο θα εξυπηρετήσει και τα συμφέροντα του εξωτερικού παράγοντα σε ένα πολλαπλό και πολύπλοκο επίπεδο.

Προσοχή όμως! Εάν ΔΕΝ είναι συνεννοημένο, η προσφυγή στον ΟΗΕ είναι ένας τρόπος να μην προχωρήσει κάποιος σε «μονομερείς» ενέργειες – άρα να είναι όλοι ευχαριστημένοι, αφού θα ακολουθήσει και η Τουρκία – αλλά σε καμία περίπτωση δεν εγγυάται πως η άλλη πλευρά δεν θα «παρεξηγήσει» την καλή θέληση της Ελλάδας να συζητήσει, ή τη «βιασύνη» των ξένων να τελειώνουν με ένα κρίσιμο για την ευρωπαϊκή ενεργειακή ασφάλεια ζήτημα.

Κατά συνέπεια: H θέση του «defence-point.gr» στο συγκεκριμένο ζήτημα δεν είναι άλλη από τη διαπίστωση πως είναι πιθανό ζούμε αυτή τη στιγμή μία «καλοστημένη» παράσταση, η οποία σκοπό έχει να ξεκινήσει να γρανάζια μίας διαδικασίας η οποία θα γράψει τα νέα κεφάλαια της Ιστορίας στην Ανατολική Μεσόγειο, χωρίς αυτό επ’ ουδενί να σημαίνει πως οτιδήποτε δεν μπορεί να πάει λάθος, να εκτροχιαστεί η διαδικασία ή/και να υπονομευτεί, οδηγώντας τις δύο πλευρές και την ευρύτερη περιοχή στην άβυσσο του «φρενοκομείου», κατά τη γνωστή ρήση του Γεώργιου Παπανδρέου του πρεσβύτερου.

Σε κάθε περίπτωση τα γρανάζια της ιστορίας έχουν ξεκινήσει, ας ελπίσουμε πως θα μας πάνε κάπου καλύτερα, αλλά θα πρέπει να είμαστε έτοιμοι για όλα…

ο μύθος του Θησέα…

Αναρτήθηκε από τον/την olympiada στο Φεβρουαρίου 22, 2013

          αλλά που να βρεθούν σήμερα ήρωες…

                   γράφει ο ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Π. ΚΟΥΛΟΥΡΗΣ

                             ΟΜΟΤΙΜΟΣ  ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ Τ.Ε.Ι.

                            konkoul.blogspot.gr

θα βρεθεί ένας σύγχρονος Θησέας στην Ελλάδα να σώσει τους Έλληνες;;;

ο μύθος: μια φορά και ένα καιρό, τα παλιά τα χρόνια, οι Αθηναίοι είχαν υποχρέωση να πληρώνουν ποινή, χρέος θανάτου, στους Κρήτες, στον Μίνωα, επειδή είχαν σκοτώσει το γυιό του. Κάθε 9 χρόνια έστελναν 7 νέους και 7 νέες για να τους φάει το τέρας, ο Μινώταυρος, στα βάθη ενός κτίσματος, του λαβύρινθου, που όποιος έμπαινε δεν μπορούσε να βγει. Ο Θησέας, πρίγκιπας της Αθήνας, (ημίθεος ο ίδιος), αποφάσισε να  πολεμήσει και να σκοτώσει το θηρίο, (τον Μινώταυρο), να σώσει τους Έλληνες- Αθηναίους  και να τους απαλλάξει από το ατελείωτο χρέος θανάτου που τους είχε επιβληθεί (ιδιαίτερα για τους νέους)… γι αυτό μπήκε στον λαβύρινθο με την βοήθεια της Αριάδνης και  ΣΚΟΤΩΣΕ ΤΟ ΘΗΡΙΟ ΠΟΥ ΕΤΡΩΓΕ τους ΕΛΛΗΝΕΣ. Όταν γύρισε στην Αθήνα, τιμήθηκε από τους συμπατριώτες του και ανακηρύχθηκε Βασιλιάς και ο πιο τιμημένος ήρωας μετά το Ηρακλή…

Να λοιπόν που οι μύθοι, όπως και η Ιστορία, επαναλαμβάνονται! Οι Έλληνες, ο Ελληνικός λαός σήμερα, καταδικασμένος από τους κατακτητές του, παραδομένος από τους ηγέτες του, προσφέρει κάθε μέρα σταγόνα-σταγόνα την ψυχή του σε μια αόρατη δύναμη, τις αγορές, που τον καταδίκασαν μαζί με τους «φίλους»μας σε μια διαρκή εξευτελιστική υποβάθμιση της ποιότητας ζωής του.

Η Ελλάδα, αλλά κυρίως ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ είναι ένα ζωντανό «πειραματόζωο» πάνω στο οποίο δοκιμάζονται σύγχρονες μέθοδοι διάλυσης κοινωνικών δομών, Εθνικών θεσμών και Πίστεων… Η θεωρία του σοκ σε εφαρμογή…

Στην θέση αυτή την «κατάντησαν» οι εκλεγμένοι άρχοντες Κυβερνήτες που αρχικά προγραμματισμένα, προσχεδιασμένα, μεθοδευμένα, συστηματικά, με πρωτοπόρο τον ΓΑΠ και εκτελεστή τον ΓΣΠ παρέδωσαν την Ελλάδα ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ στα νύχια των δήθεν δανειστών αλλά στην πραγματικότητα των κατακτητών ΔΥΝΑΣΤΩΝ , στα νύχια των κατοχικών δυνάμεων που επέβαλαν εξαθλίωση… και μακροχρόνια κατοχή, όχι με τα όπλα αλλά με τα δάνεια. Η συνεχιστές δοσίλογοι ανταγωνίζονται ποιος είναι πιο πιστά αφοσιωμένος στις εντολές των κατακτητών.

Θα απογειωθούμε το 2013 λέει ο Πρωθυπουργός… στο πρωτοχρονιάτικο μήνυμά του και σε πρόσφατη συγκέντρωση Βουλευτών του   μεταθέτει την απογείωση για μετά τον Σεπτέμβριο… αλλά να δεθούμε καλά μην πέσουμε!!!

Επικοινωνιακά κόλπα θα μου πείτε αλλά να ,απογειώθηκε η ανεργία των νέων…ΠΡΩΤΟΙ στην Ευρώπη με ποσοστό 62% και στη γενική απεργία σε 27% με βέβαιο στόχο το 33%. Αληθινή απογείωση επικίνδυνης πτήσης θανάτου.

  Μια μικρή πόλη αυτοκτονίες!!! κάθε χρόνο…(πάνω από 3500) και πόσες δεν ανακοινώνονται, άλλωστε το  ραδιοτηλεοπτικό Συμβούλιο (που έληξε για πολλοστή φορά η θητεία του και ανανεώθηκε πάλι) ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΕ (λογοκριτικά) την ανακοίνωση ειδήσεων και εικόνων που δείχνουν την απόλυτη εξαθλίωση των πολιτών…στα κρυφά είναι καλύτερα!!!

Ποιος θα σκοτώσει ο τέρας της Παγκοσμιοποίησης που πετυχαίνει μεθοδικά και προγραμματισμένα να επιβάλλει στους λαούς έλεγχο εξουσιών και στις Κοινωνίες την απόλυτη διάλυση … την κατάργηση της Εθνικής κυριαρχίας, την αρπαγή του Εθνικού πλούτου, την απαξίωση της Γης και την καταστροφή του περιβάλλοντος;;;

Τα προνόμια των Βουλευτών και τα δάνεια των κομμάτων.

Τα πολιτικά κόμματα θα εισπράξουν ΚΑΙ ΦΕΤΟΣ μέσα στην κρίση και την εξαθλίωση των πολιτών περίπου 50 εκατ. ευρώ (νόμιμο ΝΑΙ αφού το ψηφίζουν μόνοι τους οι Βουλευτές αλλά ηθικό;;;). Οι Οικονομικοί εισαγγελείς κάλεσαν αρμόδια στελέχη των κομμάτων (με προθεσμία έως τις 4 Μαρτίου) να καταθέσουν σχετικά με τις χρηματοδοτήσεις και τα δάνεια που είχαν λάβει τα τελευταία χρόνια. Το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ που έχουν τα μεγαλύτερα δάνεια με  εγγύηση τα μελλοντικά έσοδα της κρατικής χρηματοδότησης. Ποιος την εγγυάται και πώς να γίνει νομοθετική αναμόρφωση από Βουλευτές που οφείλουν μέσω των κομμάτων τους τεράστια ποσά ενώ κόβουν με κρύα καρδιά οριζόντια, συντάξεις μισθούς και επιβάλλουν φόρους χωρίς καμιά ευαισθησία;;;

 Η ΝΔ ελέγχεται για δάνεια 120 εκατ. ευρώ, το  ΠΑΣΟΚ οφείλει 112 εκατ. ευρώ, ο ΣΥΡΙΖΑ  6 εκατ. ευρώ ,το ΚΚΕ  4.4 εκατ. ευρώ και  οι Οικολόγοι Πράσινοι χρωστούν 800.000 ευρώ. Να μην ξεχάσουμε πόσα εισέπραξαν από τους φόρους των εξαθλιωμένων Ελλήνων και τα μικρά κόμματα που ΔΕΝ εκλέχθηκαν στη Βουλή κατά τις τελευταίες εκλογές, αλλά έλαβαν ποσοστό πάνω από το όριο χρηματοδότησης. (Δημιουργία ξανά-Τζίβερος με 1,59%  και ΛΑΟΣ 1,58% κλπ).

Η εισαγγελική έρευνα πρέπει να πάει σε βάθος, καθώς τα δάνεια έχουν μετατραπεί πλέον σε επισφαλή, με κίνδυνο να κληθούν να τα πληρώσουν οι βαριά φορολογούμενοι Έλληνες πολίτες που δυσκολεύονται να σώσουν τα σπίτια τους από τις Τράπεζες.

Και φυσικά οι κκ Βουλευτές παραμένουν σταθεροί στα κάθε είδους σκανδαλώδη προνόμιά τους (αφορολόγητα ποσά, πολλαπλές συντάξεις και παράλληλη πλήρης Βουλευτική αποζημίωση, απασχόληση επιστημονικού προσωπικού και φυλάκων, δωρεάν αυτοκίνητα, γραφεία  και επικοινωνίες και … και… ων ουκ εστί αριθμός!!!.

Και για να μην μαθαίνουν οι αφελείς ιθαγενείς τα «μυστικά κονδύλια του Κράτους», ΔΕΝ δημοσιεύεται πουθενά ο Προϋπολογισμός και ο απολογισμός της Βουλής και της Προεδρίας της Δημοκρατίας.

Ένας ήρωας θα μας σώσει.

Ο σύγχρονος ήρωας, ένας Θησέας, πρέπει να ξεκινήσει την εκτέλεση του θηρίου από το «άρρωστο» κεφάλι, το διαφθαρμένο στην πλειοψηφία του πολιτικό σύστημα που αγωνίζεται με όλα τα μέσα, με νύχια και με δόντια να διασώσει την διαιώνιση της εξουσίας του. Και μετά να γλιτώσει τους Έλληνες από την κατοχή.

Ίσως σύντομα πρέπει να παρουσιάσουμε και τους άθλους του Ηρακλή για να συγκρίνουμε την συνέχεια της ατέλειωτης Ελληνικής Ιστορίας, από τον μύθο στην πραγματικότητα, αρχίζοντας από τους άθλους της «κάθαρσης της κόπρου των στάβλων του Αυγεία και  της Λερναίας Ύδρας»!!!

22/02/2013

konkoulouris@yahoo.gr

Γιατί δεν κάνουμε κάτι; Του Κώστα Βαξεβάνη

;

Feb 22, 2013 Γιατί δεν κάνουμε κάτι; Του Κώστα Βαξεβάνη">2 Σχόλια

Του Κώστα Βαξεβάνη

Με μια απλή εμπειρική λογική, ο βαθμός της καταπίεσης ή της εξαθλίωσης του κόσμου γεννά αυτόματα την αντίδραση. Οι άνθρωποι δηλαδή αντιδρούν όταν σπρώχνονται στο περιθώριο, όταν τους αφαιρούνται επιλογές, όταν αγγίζουν τα όριά τους. Είναι μάλλον εμφανές πια πως στην κοινωνία δεν λειτουργεί αυτή η γραμμική σχέση, ο αυτοματισμός.

Η καταπίεση δεν δημιουργεί απαραίτητα επαναστάτες. Ή τουλάχιστον δεν τους δημιουργεί την ώρα που περιμένει κάποιος πως θα εμφανιστούν. Μπορεί κάλλιστα να φτιάχνει δούλους και υποτακτικούς. Στην Ελλάδα της κρίσης ο Σαμαράς συνεχίζει να κυβερνά με μέτρα που απομακρύνουν κάθε ανάπτυξη, με τον Βενιζέλο να του υπαγορεύει πολιτικές και τον Κουβέλη να του χαϊδεύει με κατανόηση το χέρι.

Τι είναι αυτό που κάνει τους πολίτες αυτής της χώρας να ανέχονται την κοροϊδία ή, ακόμα περισσότερο, να θέλουν να πιστεύουν πως όσοι κατέστρεψαν τη χώρα μπορεί ίσως την τελευταία στιγμή να την σώσουν; Ποιοι είναι αυτοί τέλος πάντων που δεν τρομάζουν ακόμη βλέποντας τον Μάκη Γιακουμάτο και τη Θεοδώρα Τζάγκρη στα τηλεπαράθυρα να διαμορφώνουν πολιτική, ενώ ταυτόχρονα αναρωτιούνται μήπως οι επόμενοι που θα έρθουν δεν μπορούν να κυβερνήσουν;

Πριν από μερικές ημέρες στη Βαρκελώνη Ισπανοί συνάδελφοι με ρωτούσαν με ειλικρινή απορία γιατί οι Έλληνες δεν ξεσηκώνονται με όλα αυτά που γίνονται σε βάρος τους. Γιατί δεν τελειώνουν με αυτό στο σύστημα της διαφθοράς που εισπράττει πλούτο παράγοντας μόνο ψέματα. Η ίδια απορία δεν ισχύει μόνο για την Ελλάδα, αλλά και για την Ισπανία, την Πορτογαλία, όλο τον ευρωπαϊκό νότο.

Συνδεδεμένος με μια Ευρωπαϊκή Ένωση που υλοποιεί αποφάσεις της Γερμανίας και της Γαλλίας κυρίως, κυβερνιέται από δυνάμεις που είναι συνδεδεμένες με τη διαφθορά και τώρα πια με την υποτέλεια που εξασφαλίζει την πολιτική επιβίωση των διεφθαρμένων.

Απέναντι σε όλο αυτό το σύστημα, οι πολίτες αδυνατούν να καταλάβουν τη διαφορά της πολιτικής από τη διεφθαρμένη της έκφραση, την οποία έχουν συνηθίσει. Το χειρότερο είναι πως αυτοί οι πολίτες επί δεκαετίες έχουν εκ-παιδευτεί ως πελάτες, συναλλασσόμενοι, καταναλωτές. Έχουν ξεχάσει κάθε κοινωνικότητα, την έχουν αντικαταστήσει με τη συνεύρεση και σίγουρα όχι με τον προβληματισμό.

Στην Ελλάδα που ενοχοποιούσε την αμφισβήτηση και κλωνοποιούσε συστηματικά την ομοιογένεια του στιλ, οι άνθρωποι είναι εκπαιδευμένοι να αναζητούν την προσωπική λύση. Τις περισσότερες φορές αυτή είναι ταυτισμένη με το βόλεμα και την εξαίρεση. Η συλλογικότητα ήταν ένα άκοπο μόρφωμα που χόρευε στα κλαμπ με τις χορηγίες των τραπεζών και θεωρούσε εθνική υπόσταση τα έργα των κρατικοδίαιτων εργολάβων. Αυτός ο κόσμος είναι δύσκολο σήμερα και να καταλάβει και να δράσει. Πρέπει να επαναπρογραμματιστεί η συλλογική συνείδηση, να επαναδιατυπωθούν οι αξίες, να ανακαλυφθεί ξανά η πολιτική και η σημασία της.

Οι άνθρωποι είναι πολιτικά όντα, εξαρτώνται από την πολιτική και την δημιουργούν, ακόμη και όταν επιλέγουν να πάνε για μπάνια την ώρα που ανοίγουν οι κάλπες. Δεν υπάρχει όμως άλλη λύση απ” το να δράσουν. Ακόμη και στην πιο έντονη αγωνία του, ο κόσμος ρωτάει «τι θα γίνει τώρα», εννοώντας ποιος θα το κάνει. Ποιος θα το ετοιμάσει και θα το προσφέρει με όλες τις εγγυήσεις καλής και συμφέρουσας λειτουργίας.

«Κανένας» είναι η απάντηση. Μπορεί να συμβεί αν αποφασίσουμε πως τίποτα δεν προκύπτει χωρίς τη συμμετοχή μας. Ανακαλύπτοντας ίσως ξανά την αξιοπρέπεια ως στοιχείο προσωπικής λειτουργίας αλλά και κρίσης της πολιτικής και των πολιτικών.

Για να είμαι ειλικρινής, πιστεύω πως αυτοί που μπορούν να το κάνουν είναι τα πραγματικά θύματα της σημερινής κατάστασης. Όσοι δεν μπορούν να απαντήσουν πώς θα είναι το αύριο, γιατί δεν το σκέφτονται με τους όρους του χθες. Οι νέοι.

πηγή:koutipandoras

Το 1887 ήταν θωρηκτά, το 2013 είναι φρεγάτες

Ἀναρτήθηκε στὶς 22 Φεβρουαρίου 2013 ἀπὸ τὸν/τὴν filologos10
Γράφει ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Η ίδια τραγική ιστορία, η ιστορία αυτής της αέναης τραγωδίας που βιώνει ο λαός και ο τόπος, ακόμα και στην περίπτωση που θα επαναλαμβανόταν ως φάρσα, θα ήταν μια κάποια «πρόοδος».

Ομως εδώ δεν έχουμε καν κάτι τέτοιο. Δεν έχουμε καν την επανάληψη της Ιστορίας ως φάρσα. Εδώ έχουμε την ίδια Ιστορία να συνεχίζεται ως αέναο δράμα, με το ένα τραγικό της κεφάλαιο να διαδέχεται το άλλο.

*

Ας εξηγηθούμε:

Πάμε το ρολόι του χρόνου δυο αιώνες πίσω. Από τον 21ο αιώνα στα τέλη του 19ου. Στα 1887.

Τότε, παραμονές τού «δυστυχώς επτωχεύσαμεν», ο Χαρίλαος Τρικούπης διαπραγματευόταν για λογαριασμό της εγχώριας πλουτοκρατίας ένα νέο δάνειο με τους (ίδιους πάντα) «συμμάχους» και «φίλους».

Τελικά, το δάνειο ορίστηκε στο ονομαστικό ποσό των 135 εκατομμυρίων γαλλικών φράγκων, από το οποίο, όμως, το πραγματικό ποσό που συμφωνήθηκε να εκταμιευτεί από τους πιστωτές μας – μετά τις κρατήσεις, τις εγγυήσεις και τις προπληρωμές τόκων – δεν ξεπερνούσε τα 90 εκατομμύρια φράγκα.

Τι έγινε, όμως, με τα υπόλοιπα; Πού πήγαν τα λεφτά του δανείου;

Η μερίδα του λέοντος (κατά τον Ανδρεάδη τα 32 εκατομμύρια, κατά άλλους τα 52 εκατομμύρια του δανείου) καταβλήθηκε στους τραπεζίτες για την εξόφληση παλιότερων δανείων. Αυτό σήμερα το έχουν βαφτίσει «ανακεφαλαιοποίηση»…

Επίσης, ένα επιπλέον ποσό ύψους 13 εκατομμυρίων «πέταξε» για την ικανοποίηση παλιότερων οφειλών σε ξένους τοκογλύφους…

*

Και εδώ έρχεται το «καλύτερο».

Επειδή ουδείς δανείζει ή «στηρίζει» (και τότε και τώρα και πάντα) χωρίς «ανταλλάγματα»,

για την εκχώρηση του δανείου που «πέτυχε» τότε ο Τρικούπης – ώστε «να στηριχτεί η ελληνική οικονομία» – ο ελληνικός λαός που λιμοκτονούσε υποχρεώθηκε να επωμιστεί νέα βάρη ύψους 26 εκατομμυρίων. Τόσο κόστιζαν – 26 εκατομμύρια φράγκα – τα τρία θωρηκτά και τα κανόνια που παρήγγειλε η κυβέρνηση Τρικούπη και δεσμεύτηκε να αγοράσει από τους δανειστές για να της δώσουν τη «στήριξή τους»!

Αυτή ήταν η «βοήθεια» πριν από εκατόν είκοσι πέντε τόσα χρόνια των «συμμάχων» και «φίλων» μας προς την Ελλάδα. Ετσι έκανε τότε, τώρα και πάντα, η εγχώρια ολιγαρχία τις «δουλειές» της.

*

Λεπτομέρεια:

Κατά μια σατανική σύμπτωση – και τότε – η παραγγελία των θωρηκτών έγινε σε… γαλλικές εταιρείες!!*

Από μια άποψη, βέβαια, η διαφορά με το παρελθόν είναι μεγάλη. Τη σημειώνουμε για να βγάλει μόνος του ο αναγνώστης συμπεράσματα ως προς τη διαπραγματευτική «δεινότητα» που ανέπτυξαν οι ελληνικές κυβερνήσεις στο διάβα του χρόνου.

Η διαφορά είναι η εξής:

Σήμερα, το 2013, με την κυβέρνηση Σαμαρά, η επαναβεβαίωση προς τον Ολάντ της προηγούμενης επαναβεβαίωσης Παπανδρέου προς τον Σαρκοζί, για την αγορά από τη Γαλλία των γνωστών πλοίων, αφορά σε παραγγελία έξι στον αριθμό φρεγατών.

Τότε, το 1887, η κυβέρνηση Τρικούπη, τα θωρηκτά που είχε παραγγείλει ήταν «μόνο» τρία…

 Πέμπτη 21 Φλεβάρη 2013

Europe needs a hegemonic Germany | Yanis Varoufakis

22 Feb

For six decades Germany was being pampered by a hegemonic America that oversaw the write-off of its wartime debts, the reversal of Allied designs to de-industrialise it and, above all else, the constant generation of the global demand which allowed German manufacturers to concentrate on efficiently producing quality, desirable wares.

Having taken all this for granted for too long, Germany’s elites are now finding it conceptually difficult to come to terms with the new ‘normal’:

• A world in which sufficient aggregate demand is no longer maintainable by the United States, or any other single bloc, and in which Germany can no longer take for granted the demand for its goods.
• A world in which there is no room for a Eurozone that operates like an augmented Germany.

Germany’s disciplinarian imposition of the greatest austerity upon the weakest of Europeans, lacking any plan for countering the resulting asymmetrical recession, is a sorry and dangerous leftover of a long-gone world order built by America. It is the result of a mental atrophy caused by a United States acting for too long as the over-protective parent. It will backfire with mathematical precision, causing higher debt-to-income ratios and lower economic dynamism throughout Europe. The time is, therefore, ripe for a Gestalt Shift from an authoritarian to a hegemonic Germany. Europe needs a Germany ready and willing to make this shift and, indeed, so does Germany.

But what would a hegemonic Germany do? It will be worried about something beyond fiscal rectitude and market reforms. It will know that a supply of high quality products does not automatically create its own demand. It will enthusiastically strive to engineer, as America did in the 1950s, a Pan-European Recovery Program that restores demand for the goods that Europe needs.

Should Germany then try to emulate America? Germany does not have the capacity to do what the United States accomplished from 1980 to 2008; that is, to operate as a gigantic vacuum cleaner sucking into its territory other nations’ net exports, at the cost of ever expanding deficits. Nor should German taxpayers be expected to reflate the bubbles that burst in 2008 (in their own banks, in and around the Greek state, in Irish and Spanish real estate markets etc.). Burst bubbles should be allowed to remain… burst. But meanwhile a hegemonic Germany would find ways to channel the huge pools of stagnant savings into productive investments in the Periphery where they shall produce the incomes that must pay down debts and maintain the level of intra-European demand German companies need to remain competitive both within and without Europe.

In a sense, a hegemonic Germany will be playing the role that Washington did in the 1950s, adopting an activist policy to re-balance Europe’s economy through efficient surplus recycling. But how can this be achieved, when Germany cannot afford to unleash a Marshall Plan? What institutions will this recycling require?

Two things are clear: Germany should not rely on the failed nexus between national governments and Brussels, which has been responsible for inefficient and corrupt uses of the EU’s structural funds. Also, it is futile to attempt moving in a federal direction, a move that Europe’s peoples are not ready for and whose glacial pace is certain to be outpaced by the galloping crisis. Is there a third way? Yes, there is.

Germany should take another leaf out of the New Dealers who put it on the road to recovery all those years ago: Europe needs its own New Deal, funded by a new class of public finance instruments. Germany can realise such a Recovery Program centred around the European Investment Bank. The EIB already has a proven track record of creating a liquid market for debt instruments that fund successful projects. In collaboration with, and supported by, the European Central Bank, an EIB-ECB partnership has the capacity to energise mountains of hitherto idle savings on pure banking principles, with minimal involvement of member-states and no need for Treaty changes.

All it will take is a German resolve to shift from panicky authoritarianism to a hegemonic, to an enlightened self-interestedness.

ΤΟΝ ΕΧΟΥΝ ΠΑΡΕΙ ΧΑΜΠΑΡΙ ΟΙ ΞΕΝΟΙ. ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ;;;;;;

'Aγριο «κράξιμο» στον ΓΑΠ

18:35 Πέμπτη, 21 Φεβρουαρίου 2013      Συντάκτης:  GreekFootball

FOX: "Ε, όχι να μας διδάξει και ο Παπανδρέου οικονομία"!

Επιτέλους κάποιοι ακόμα και στις ΗΠΑ αντέδρασαν στα καραγκιοζιλίκια της "διδασκαλίας" του Γιώργου Παπανδρέου στα διάφορα Πανεπιστήμια όπου περιφέρεται για να διδάξει πως ... πτώχευσε την ελλάδα: To αμερικανικό ειδησεογραφικό δίκτυο Fox News ανήρτησε στην ιστοσελίδα του ένα άρθρο για την επιλογή του School of International and Public Affairs, του Πανεπιστημίου του Κολούμπια, να φέρει τον Γιώργο Παπανδρέου να διδάξει για την οικονομική κρίση.

«Ελληνική Τραγωδία, καθώς καλείται ο Παπανδρέου να διδάξει πως να διαχειριστείς μια κρίση!» είναι ο τίτλος με την υποσημείωση «Μπορεί να θέλει να τους διδάξει πώς να διευθύνουν μια οικονομία στην καταστροφή».

O δημοσιογράφος του FOX διερωτάται, πώς κάλεσαν να διδάξει τον άνθρωπο που κυβερνούσε την χώρα οταν αυτή τσακίστηκε στα βράχια και πως απο όλα τα πράγματα, τον επέλεξαν να διδάξει για διαχείριση κρίσης!

Δύο ειδικοί απο το Competitive Enterprise Institute με τον έναν να δηλώνει οτι το κόμμα του Γιώργου Παπανδρέου αλλα και ο ίδιος «συμμετείχε άμεσα στην δημιουργία όλων των προβλήματων που έχει η Ελλάδα σήμερα», ενώ ο δεύτερος επισημαίνει οτι δεν εχει ιδέα για το τι πρόκειται να διδάξει ο Παπανδρέου, «αλλά ένα πράγμα που δεν θα πρέπει να διδάξει, είναι το πώς να διευθύνεις μια οικονομία».

Ιδού ολόκληρο το δημοσίευμα του FOX News:

"O Γιώργος Παπανδρέου, ο πρώην σοσιαλιστής πρωθυπουργός που ήταν στο τιμόνι της Ελλάδας όταν τσακίστηκε πάνω στα βράχια της δημοσιονομικής καταστροφής, βρήκε μια δουλειά, να διδάσκει στο Πανεπιστήμιο Columbia, από όλα τα πράγματα, το πώς να διαχειρίζεσαι μια οικονομική κρίση.

Το Ivy League School το ανακοίνωσε με τυμπανοκρουσίες τον περασμένο μήνα, λέγοντας ότι η Ελλάδα είναι ένα «ζωντανό εργαστήριο» για τις βασικές προκλήσεις της παγκόσμιας δημόσιας πολιτικής. Ο Παπανδρέου, ο οποίος ηγήθηκε της Ελλάδας από τον Οκτώβριο 2009 έως το Νοέμβριο του 2011, διδάσκει ένα μάθημα σχετικά με την ευρωπαϊκή χρηματοπιστωτική κρίση και θα δώσει μια διάλεξη την Τετάρτη με θέμα «Bailouts and Ballots: Οι Νέες Προκλήσεις για τη Δημοκρατία και την υπόθεση της Ευρώπης».

Φέρνοντας τον άνθρωπο που κυβερνούσε την Ελλάδα, όταν η οικονομία της συνετρίβει – και στη συνέχεια πήγε ικετεύοντας για διασώσεις – ορισμένοι άρχισαν να επικρίνουν εκ των υστέρων το σχολείο του Μανχάταν.

Πολύ πριν από την ανάληψη των καθηκόντων του, ο κ. Παπανδρέου, του οποίου ο πατέρας και ο παππούς ήταν επίσης πρωθυπουργοί, υπήρξε επίσης κορυφαίος ηγέτης του Σοσιαλιστικού Κόμματος του οποίου οι πολιτικές οδήγησαν σε μετάσταση τα οικονομικά προβλήματα της Ελλάδας.

«Είναι θετικό το γεγονός ότι οι φοιτητές θα λάβουν γνώση από πρώτο χέρι, από κάποιον που ήταν μέσα στην κατάσταση», δήλωσε ο Matthew Melchiorre, ειδικός σε θέματα ευρωπαϊκών οικονομικών υποθέσεων στο Competitive Enterprise Institute. «Αλλά πρέπει επίσης να λάβουν υπόψιν τους το γεγονός ότι το κόμμα του, είναι υπεύθυνο για την ανάπτυξη ενός υπερβολικού κράτους , κάτι που έγινε πρόβλημα από το 1981. Οι μη βιώσιμες υποσχέσεις του κόμματός του προς τον ελληνικό λαο, έχουν τώρα επιπτώσεις. Και αυτός συμμετείχε άμεσα στην δημιουργία όλων των προβλήματων που έχει η Ελλάδα σήμερα».

Για το Κολούμπια, ο κ. Παπανδρέου είναι περισσότερο ένα τρόπαιο παρά ένας καθηγητής, σύμφωνα με τον Desmond Lachman από το American Enterprise Institute. Στην πραγματικότητα, είπε ο Lachman, θα έχει μάλλον περισσότερα προσόντα για να διδάξει τι δεν πρέπει να κάνουν.

«Δεν έχω καμία ιδέα για το τι πρόκειται να διδάξει ο Παπανδρέου», δήλωσε ο Lachman. «Αλλά ένα πράγμα που δεν θα πρέπει να διδάξει, είναι το πώς να διευθύνεις μια οικονομία. Μπορεί να θέλει να τους διδάξει πώς να διευθύνουν μια οικονομία στην καταστροφή»

Το μεγαλύτερο λάθος του Παπανδρέου, είπε ο Lachman, ήταν ότι απέτυχε να αναγνωρίσει ότι το χρέος- μαμούθ της Ελλάδας, δεν ήταν βιώσιμο.

Αντί να εξέλθει από την Ευρωπαϊκή Ένωση και να βάλει τα δημοσιονομικά του έθνους του σε τάξη, ο κ. Παπανδρέου συνέχισε τις ίδιες πολιτικές μέχρι που η βόμβα του χρέους της Ελλάδας, έγινε πρόβλημα ολόκληρης της ΕΕ. Σε εκείνο το σημείο, ο κ. Παπανδρέου ενέδωσε στον απαιτήσεις της ΕΕ για τα μέτρα λιτότητας που τώρα τον κάθιστούν εξαιρετικά αντιδημοφιλή.

Οι υπερασπιστές του Παπανδρέου λένε ότι έχει όλα τα προσόντα για να συζητήσει για τις δημοσιονομικές και πολιτικές προκλήσεις σε Ελλάδα και Ευρώπη. Ο Βασίλης Παπαδημητρίου, ένας σύμβουλος του Παπανδρέου, στο γραφείο του στην Αθήνα, δήλωσε στο FoxNews.com, ότι ο Παπανδρέου εισήγαγε πολλές μεταρρυθμίσεις (σ.σ.: Χα!) κατά τη διάρκεια της διετούς θητείας του, συμπεριλαμβανομένης της καταπολέμησης των πελατειακών σχέσεων (patronage) (σ.σ.: Χα, χα!) και την έλλειψη διαφάνειας στις χρηματοπιστωτικές υποθέσεις στην Ελλάδα.

«Όσον αφορά την κριτική στην Ελλάδα, είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι όταν ο κ. Παπανδρέου έγινε πρωθυπουργός το 2010, ανακάλυψε ότι η Ελλάδα είχε το πραγματικό έλλειμμα στο 15,4% του ΑΕΠ και όχι στο 6,4% , όπως η προηγούμενη κυβέρνηση είχε δηλώσει», ισχυρίστηκε ο κ. Παπαδημητρίου. «Είναι αλήθεια ότι τα μέτρα λιτότητας που ο Παπανδρέου αναγκάστηκε να εισαγάγει για να μειωθεί το έλλειμμα δεν τον έκαναν δημοφιλή. Κόβοντας μισθούς και συντάξεις ένας πολιτικός, δεν θα γίνει ποτέ δημοφιλής.

Σήμερα η κυβέρνηση συνασπισμού στην Ελλάδα, με επικεφαλής τον κ. Σαμαρά, ακολουθεί ακριβώς το ίδιο πρόγραμμα, με εκείνο που εισήγαγε ο Παπανδρέου».

Ο Παπανδρέου συμμετέχει σε ένα ρόστερ διεθνών ηγετών, οι οποίοι έχουν λάβει διορισμούς εκπαιδευτικών στο SIPA, συμπεριλαμβανομένων της πρώην πρόεδρου της Ιρλανδίας Mary Robinson, του πρώην πρωθυπουργού της Ουγγαρίας Gordon Bajnai και του πρώην γενικού γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών Kofi Annan.

«Είναι ένα μεγάλο προνόμιο να καλωσορίσουμε τον Γιώργο Παπανδρέου στην κοινότητά μας» είπε σε σχετική δήλωση ο Πρύτανης του School of International and Public Affairs, Robert Lieberman .

«Η Ελλάδα σήμερα είναι ένα ζωντανό εργαστήριο για μερικές από τις βασικές προκλήσεις των παγκόσμιων δημόσιων πολιτικών προκλήσεων της εποχής μας – συμπεριλαμβανομένης της οικονομικής πολιτικής, της κοινωνικής πολιτικής, και περισσότερων ακόμη και ξέρω ότι οι φοιτητές και το διδακτικό προσωπικό μας, ανυπομονούν να μάθουν σχετικά με τη λήψη αποφάσεων, στο υψηλότερο επίπεδο»".

 

Πηγή:www.defencene

SOS! Ποιος ο πραγματικός στόχος του μνημονίου;

Η ΜΕΓΑΛΗ ΑΠΑΤΗ ΤΗΣ "ΔΙΑΣΩΣΗΣ"!

02/21/2013 - 11:36

Tweet

54

Η μεγαλύτερη πολιτική και οικονομική παραπλάνηση στην Ελλάδα των τελευταίων δεκαετιών είναι ότι το μνημόνιο έχει στόχο τη διάσωση της χώρας και την ομαλή έξοδό της από την κρίση.

Όπως αποκαλύπτουν σήμερα τα «Επίκαιρα», το πρόγραμμα της τρόικας αποσκοπεί σε μια ες αεί υποβάθμιση του βιοτικού επιπέδου των Ελλήνων ως δομικό στοιχείο της συνταγής και όχι ως μεταβατικό στάδιο που θα οδηγήσει στην ανάκαμψη.

Τα στοιχεία που παρουσιάζει στο κείμενό του ο χρηματιστηριακός τεχνικός αναλυτής, Πάνος Παναγιώτου, αποδεικνύουν ότι η εφαρμογή του μνημονίου, το οποίο έχει στόχο να κρατήσει την Ελλάδα στο ευρώ, μέχρι να ολοκληρωθεί θα έχει επιφέρει συνέπειες εξίσου καταστροφικές με αυτές ενδεχόμενης επιστροφής της χώρας στη δραχμή.

Η περαιτέρω φτωχοποίηση της ελληνικής κοινωνίας θα είναι αντίστοιχη με αυτή που θα επικρατούσε αν η Ελλάδα υιοθετούσε πάλι το εθνικό νόμισμά της, με τη διαφορά ότι δεν θα έχει τα οφέλη απ’ αυτό αλλά ούτε και προοπτική ανάκαμψης. Θα πρόκειται στην ουσία για ένα βιοτικό επίπεδο επιστροφής στη δραχμή, εντός ευρώ όμως.

Το 2009 οι ενέργειες της νεοεκλεγείσας κυβέρνησης Παπανδρέου, έδωσαν μια άλλη διάσταση στα οικονομικά προβλήματα της χώρας, κάνοντας μέσα σε μια νύχτα την πτώχευσή της και την προσφυγή σε ένα μηχανισμό στήριξης ουσιαστικά αναπόφευκτες.

Αυτό διαφαίνεται και στην παραδοχή, ήδη από τον Δεκέμβριο του 2009, του υπουργού Οικονομικών, Γιώργου Παπακωνσταντίνου, όπως αποτυπώνεται σε «ευαίσθητο» έγγραφο της αμερικάνικης πρεσβείας στην Αθήνα που διέρρευσε στα Wikileaks.

Όπως αναφέρουν τα «Επίκαιρα», σύμφωνα με το έγγραφο, σε εμπιστευτικές συζητήσεις που έγιναν στις 18 και 21 Δεκεμβρίου στην Αθήνα μεταξύ του αμερικανού εκπροσώπου του υπουργείου Οικονομικών των ΗΠΑ για θέματα Ευρώπης, Μάθιου Χάαρσαγκερ, και αξιωματούχων της ελληνικής κυβέρνησης και των ελληνικών τραπεζών, ο υπουργός Οικονομικών της Ελλάδας, Γ. Παπακωνσταντίνου, είπε ότι «υπάρχει η συνειδητοποίηση πως μια χώρα της Ευρωζώνης μπορεί να πτωχεύσει και ότι η ΕΕ ή το ΔΝΤ θα πρέπει να παράσχουν στήριξη αν προκύψει μια τέτοια κατάσταση».

Έξι μήνες αργότερα η Ελλάδα υπέγραφε το μνημόνιο συνεργασίας με το ΔΝΤ. Οι επίσημες προβλέψεις της τρόικας και ελληνικής κυβέρνησης έκαναν λόγο για επιστροφή της Ελλάδας στην ανάπτυξη και στις αγορές στα τέλη του 2012.

Η πραγματική πρόβλεψη του ΔΝΤ, ωστόσο, ήταν διαφορετική απ’ αυτή που δημοσιεύτηκε το 2010 απλώς και μόνο για να πειστεί ο ελληνικός λαός να αποδεχτεί το μνημόνιο και ήταν πολύ πιο κοντά σε αυτή που δημοσιεύτηκε στην πέμπτη αναθεώρηση του προγράμματος, όπου αναφέρονται τα εξής: «Η ανάπτυξη αναμένεται να παραμείνει χαμηλότερα από τα μέσα προ κρίσης επίπεδα για μια παρατεταμένη περίοδο εντός του πλαισίου της εμπειρίας από χώρες που υλοποίησαν εσωτερικές υποτιμήσεις. Στην πραγματικότητα, η απαραίτητη ανακατανομή των πόρων προς τον εμπορεύσιμο τομέα δείχνει ότι η τρέχουσα ύφεση έχει ένα σημαντικό συστατικό μονιμότητας».

Είμαστε ακόμη στο 50% της εσωτερικής υποτίμησης

Δεν είναι τυχαίο που ο σημερινός υπουργός Οικονομικών, Γιάννης Στουρνάρας, όπως αναφέρει το δημοσίευμα, προβλέπει την αθροιστική συρρίκνωση του ΑΕΠ της Ελλάδας στο 25% μέχρι το 2014 ούτε θα πρέπει να αποτελέσει έκπληξη αν το ΑΕΠ μειωθεί ακόμη περισσότερο, αφού αυτό θα αποτελεί απλώς αναθεωρημένο στόχο του μνημονίου, το οποίο εξαρχής επιδιώκει την ύφεση ως μέσο επίτευξης της επιθυμητής εσωτερικής υποτίμησης. Ούτε θα πρέπει να θεωρείται συμπτωματική η απογείωση του χρέους ως ποσοστό του ΑΕΠ, αλλά «παράπλευρη απώλεια», την οποία η τρόικα και η ελληνική κυβέρνηση γνώριζαν και αποδέχτηκαν απ’ την πρώτη στιγμή, αφού η εσωτερική υποτίμηση προκαλεί ύφεση και η ύφεση μείωση του ΑΕΠ και εκτίναξη του λόγου χρέους/ΑΕΠ.

Έτσι, στην πραγματικότητα η πτώχευση της Ελλάδας δεν ήταν μια απροσδόκητη συνέπεια του μνημονίου ή της αποτυχίας υλοποίησής του, καθώς το ίδιο το μνημόνιο αποτελεί από την πρώτη στιγμή το πρόγραμμα ελεγχόμενης χρεοκοπίας της χώρας, με μοναδικό στόχο αυτή να κρατηθεί πάση θυσία εντός ευρώ για να μην απειληθούν ευρωπαϊκά και άλλα συμφέροντα.

Σύμφωνα με δύο ανεξάρτητες εκθέσεις, η πρώτη από το ίδρυμα Open Europe στο Λονδίνο και η δεύτερη από το πανεπιστήμιο London School of Economics και το ίδρυμα CERP, η Ελλάδα μέχρι στιγμής έχει πετύχει μόλις το μισό της εσωτερικής υποτίμησης που επιθυμεί η τρόικα και προβλέπεται στο μνημόνιο. Σε συνομιλία που είχε ο συντάκτης του κειμένου με τον επικεφαλής της έρευνας για την έκθεση του Open Europe, Ραούλ Ρουπάρελ, είπε ρητά και κατηγορηματικά ότι η Ελλάδα έχει να υποστεί από δω και πέρα «άλλο τόσο» εσωτερική υποτίμηση όσο υπέστη μέχρι τα τέλη του 2012.

Είναι λοιπόν δεδομένο ότι για την τρόικα η εσωτερική υποτίμηση και επομένως η ύφεση και η αύξηση της ανεργίας πρέπει να συνεχιστούν μέχρι η Ελλάδα να θεωρείται ανταγωνιστική έναντι της Γερμανίας μέσα στην Ευρωζώνη και κάτι τέτοιο συνεπάγεται περισσότερα μέτρα και μεγαλύτερη οικονομική αποδυνάμωση των Ελλήνων, με άμεσους ή έμμεσους τρόπους.

Η Ελλάδα λοιπόν χρειάζεται το συντομότερο μια νέα συμφωνία, αφενός με τους πολίτες και αφετέρου με τους εταίρους της, Ευρωπαίους ή μη, η οποία θα πρέπει να έχει βραχυπρόθεσμους και ρεαλιστικούς στόχους και ουσιαστική και μακροπρόθεσμη προοπτική.

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

αστυνομική τρομοκρατία!… Ποιος ξέρει περισσότερα;;

Είναι πραγματικά αδιανόητα αυτά που συμβαίνουν στην Ιερισσό.

Δύο κάτοικοι Ιερισσού προσήχθησαν από την αστυνομία στον Πολύγυρο γύρω στις 5:00 μ.μ. και έχουν έκτοτε “εξαφανιστεί”, καθώς η αστυνομία δεν δίνει καμμία πληροφορία ούτε στο δικηγόρο, ούτε στις οικογένειες, ούτε στη βουλευτή Χαλκιδικής.

Κουκουλοφόροι και τζιπ της αστυνομίας που περιπολούν σε όλη την Ιερισσό κάνοντας τυχαίες προσαγωγές, έχουν σκορπίσει τον τρόμο στο χωριό.

Οι άνθρωποι φοβούνται να κυκλοφορήσουν και δεν βγαίνουν από τα σπίτια τους από το φόβο της απαγωγής και της προσαγωγής τους από τους κουκουλοφόρους.
Αυτή τη στιγμή οι γυναίκες της Ιερισσού συγκεντρώνονται ειρηνικά έξω από το αστυνομικό τμήμα, ζητώντας να μάθουν τι απέγιναν οι άνθρωποι τους και να σταματήσει αυτό το κλίμα τρομοκρατίας και ψυχολογικής βίας.

Ολοι όσοι προσάγονται κρατούνται από την αστυνομία πολλές ώρες χωρίς καμμία κατηγορία, ενώ υπο την απειλή της “απείθειας” πολλοί παραδίδουν και δείγμα γενετικού υλικού.

Παναγιώτης Ανανιάδης 

Aς γίνουμε όλοι μια γροθιά ενάντια στην ξένη κατοχή

Ἀναρτήθηκε στὶς 20 Φεβρουαρίου 2013 ἀπὸ τὸν/τὴν filologos10Γράφει ο Χρήστος Πασαλάρης

ΜE THN YΠΟΔΟΥΛΗ πατρίδα ημιθανή και με τον λαό της να αναρωτιέται πόσο ακόμη θα αντέξει κάτω από την αδυσώπητη ξένη κατοχή, οι ερίφηδες της εξουσίας, αλλά και της αντιπολίτευσης (δηλαδή ολόκληρου του πολιτικού συστήματος), μοιάζουν να ζουν σε άλλον πλανήτη… Θαυμάστε πώς:

ΟΙ ΜΕΝ της συγκυβέρνησης, παραδομένοι στον νόμο της αδράνειας, ουδόλως ταράσσονται που οι πολίτες έχουν ξεπεράσει τα όρια αντοχής τους, ενώ οι υπουργοί της διαπράττουν το ένα κολοσσιαίο λάθος μετά το άλλο. Εφησυχάζουν όμως μονολογώντας: «Δεν κινδυνεύουμε με ανατροπή, αφού εναλλακτική λύση δεν υπάρχει. Αρα συνεχίζουμε και ο Θεός βοηθός!..».

ΟΙ ΔΕ της αντιπολίτευσης δείχνουν ότι ουδόλως επείγονται να κυβερνήσουν, καθότι ανέτοιμοι, αμελέτητοι, ξεκρέμαστοι διεθνώς. Επί πλέον, υπό τις σημερινές συνθήκες, ΤΡΕΜΟΥΝ τις ευθύνες της εξουσίας… Μονολογούν δε με τη σειρά τους: «Αρα συνεχίζουμε τον πόλεμο της φθοράς, αφού αυτός μας τρέφει με παχυλά ποσοστά»… (Οπως, λόγου χάριν, της Χρυσής Αυγής, που οι φανερές δημοσκοπήσεις τη φέρνουν τρίτο κόμμα, ενώ οι κρυφές ακόμη και δεύτερο!)…

ΟΜΩΣ, από τη μια Κυριακή στην άλλη τα πράγματα χειροτερεύουν. Ο «τσάρος» της οικονομίας (ως άλλος «κολυμβητής του Κομφουκίου») δέχθηκε απότομη «πατητή» από το αφεντικό του, τον επίτροπο Ολι Ρεν, όταν τραύλισε ταπεινά για το λάθος του ΔΝΤ. «Λάθη κάνατε εσείς, όχι εμείς… Και να μην ξανακούσω για επανορθώσεις!..», σαν να του είπε, συνεννοημένος και με τη Λαγκάρντ…

ΑΥΤΟΣ λοιπόν ο Ολι Ρεν, παρατρεχάμενος της Μέρκελ και του Σόιμπλε, φοβούμενος γενικότερους τριγμούς, αρνείται τα μνημονιακά κακουργήματα των ξένων δανειστών. Αυτών δηλαδή που μέσα σε τρία χρόνια έφεραν στην Ελλάδα τη μεγαλύτερη δυστυχία της νεώτερης ιστορίας της, με τα 4.000.000 του λαού της κάτω από τα όρια της φτώχειας, με 1.350.000 ανέργους, με έξη στους δέκα νέους 20-25 ετών να μη βρίσκουν δουλειά και με την εγκληματικότητα να εξελίσσεται σε αληθινή μάστιγα…

ΑΠΟΡΕΙ ΚΑΝΕΙΣ πώς ο Σαμαράς, ο Βενιζέλος, ο Κουβέλης, ο Τσίπρας, αλλά και ο ίδιος ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και ο Αρχιεπίσκοπος και πάντες οι θεσμικοί παράγοντες του έθνους δεν υψώνουν φωνή οργισμένη εναντίον της ξενοκρατίας και των «κατορθωμάτων» της, με τραγικό θύμα το πρώτο από τα «πειραματόζωά» τους, τη δύστυχη Ελλάδα, στην οποία χρωστάνε τον πολιτισμό τους, τις ελευθερίες τους, τη δημοκρατία τους, ακόμη και τη γλώσσα τους…

ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ πατριώτες περιμένουν σήμερα από όλους αυτούς τους «υψηλούς» να μαζευτούν, να συνεννοηθούν, να γίνουν μια δυνατή ΕΘΝΙΚΗ ΓΡΟΘΙΑ, να τη σφίξουν μπροστά στα μούτρα της ξενοκρατίας, της φράου Μέρκελ, του Σόιμπλε, του Ολι Ρεν, της Λαγκάρντ, και να τους πουν: «Κυρίες, κύριοι, το πείραμά σας

ΑΠΕΤΥΧΕ, θα πληρώσετε! Ο λαός μας, το έθνος μας είναι ανάστατο και οργισμένο μαζί σας, όσο και με τους δικούς μας που σας άνοιξαν τον δρόμο να έλθετε να μας σκλαβώσετε… Αποτύχατε και θα ΠΛΗΡΩΣΕΤΕ! Με την αλαζονεία που σας κατέχει σίγουρα θα αρνηθείτε. Τόσο το χειρότερο για σας. Ο,τι και αν γίνει, εμείς οι Ελληνες θα αντέξουμε, να είστε βέβαιοι. Και, αν χρειαστεί, θα κρεμάσουμε την κάπα μας στην αλυγαριά!.. Και τότε οι λαοί της νότιας Ευρώπης θα ξεσηκωθούν μαζί μας. Η φωτιά θα ανάψει παντού. Και θα σας κάψει!..».

ΘΑ ΠΟΥΝ πάλι οι «φρόνιμοι»: Κάπως ποιητικά μας τα λες σήμερα. Τι είναι αυτός ο…. οίστρος κυριακάτικα; Τους απαντώ ότι μακρόχρονη πείρα και η ιστορική γνώση μου λένε ότι δεν θέλει πολύ αυτός ο λαός να ξεσηκωθεί και να παρασύρει την ηγεσία του σε… αλόγιστες, ξαφνικές, σεισμικές εκρήξεις, όπως εκείνες του 1843, του 1862, του 1909, του 1922, του 1941 και του 1973. Δεν μπορεί να αρνηθεί κανείς τον πατριωτισμό ούτε του Παπούλια ούτε του Σαμαρά ούτε του Τσίπρα ούτε της Παπαρήγα, που σήμερα εκτονώνεται σε αστείες καταλήψεις και σε… συμπαράσταση στα μπλόκα ή σε χαϊδολογήματα προς τα ξένα αφεντικά, όπως αυτά του Στουρνάρα…

ΑΠΟ ΤΗΝ ΩΡΑ όμως που θα συνειδητοποιήσει σύσσωμη η εθνική ηγεσία ότι ο υπ΄ αριθμόν ένας στόχος μας είναι η περήφανη και γενναία και ανυποχώρητη ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ στην ξένη κατοχή, η πατρίδα θα αρχίσει να κερδίζει τη μεγάλη μάχη της. Μόνη της στην αρχή, μαζί με τους λαούς του ευρωπαϊκού Νότου στη συνέχεια…

ΚΑΙ ΤΟΤΕ, έχετε γεια, αφέντες του Βορρά!..

real.gr

Χαλκιδική: κυβερνητικές…Σκουριές

Διαβάστε προσεκτικά πως θα ζούμε στη Μακεδονία και τη Θράκη σε λίγα χρόνια.

Δεν είναι εικασίες, είναι πραγματικότητα, τεκμηριωμένη από την μελέτη που κατέθεσε η ΙΔΙΑ η εταιρία.

Την παρουσίασε σε ομιλία του ο καθηγητής του Α.Π.Θ. κ. Λαζαρίδης, παρουσία πολλών καθηγητών και επιστημόνων:

Για την τζάμπα “επένδυση” των “Καναδών”:

Ενώ η αγοράστρια εταιρία «Ελληνικός Χρυσός Α.Ε.» έδωσε μόλις 11.000.000 ευρώ για να αγοράσει από το Ελληνικό Δημόσιο ένα τεράστιο κομμάτι της Χαλκιδικής, η χρηματιστηριακή της αξία έχει ανέβει από την αγορά αυτή σε 2,5 ΔΙΣ! Τα εκτιμώμενα μεταλλεύματα είναι 15-20 ΔΙΣ!

Η Ευρωπαϊκή επιτροπή διαπίστωσε ότι το τίμημα ήταν εξαιρετικά χαμηλό και κάλεσε την εταιρία να πληρώσει ΠΡΟΣΤΙΜΟ 15,34 εκατ. στο ελληνικό δημόσιο.

Το καταπληκτικό και πρωτάκουστο:

Αντί να προσφύγει η εταιρία για άρση του προστίμου, προσέφυγε ή ίδια η κυβέρνηση εναντίον της απόφασης αυτής! Τόσος πόνος για την εταιρία, ή τόσο πολύ μας περίσσευαν τα 15,34 εκατομμύρια ευρώ;

Σημειωτέον ότι το Ελληνικό Δημόσιο δεν έχει ΤΟ ΠΑΡΑΜΙΚΡΟ ΠΟΣΟΣΤΟ επί των μεταλλευμάτων. ΜΗΔΕΝ τοις εκατό!!! (0%). ΜΗΔΕΝ χρυσός λοιπόν…

Εδόθη από τους Καναδούς στον Μπόμπολα 5%, για να κινεί τα νήματα στο τηλεοπτικό και πολιτικό σάπιο κατεστημένο.

Όσο για την ανάπτυξη, διαβάστε τα παρακάτω:

Ανάπτυξη εννοούν ότι προσλαμβάνουν κάποιους ντόπιους κατοίκους, που εξαθλιωμένοι από την ανεργία, έχουν ως αποστολή να κατεδαφίσουν το ίδιο τους το σπίτι! Η περιοχή σε λίγα χρόνια ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΟΙΚΗΣΙΜΗ από την σκόνη με τα βαρέα μέταλλα η οποία θα καταστρέψει κάθε ζωή και υγεία σε απόσταση πολλών χιλιομέτρων, με πρώτη τη Θεσσαλονίκη.

Τους βάζουν να αλέσουν εκατομμύρια τόνους πολύτιμου δασικού εδάφους, που θα το επεξεργαστούν με θανατηφόρα κυανιούχα για να παραλάβουν λιγότερο από 1 γραμμάριο χρυσού ανά τόνο σκόνης!!! Κι αυτά τα λένε οι ειδικοί καθηγητές και επιστήμονες. Τότε να δούμε που θα βρουν δουλειά οι σύγχρονοι γενίτσαροι και τα παιδιά τους… αφού θα αναγκαστούν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους για άγνωστο προορισμό.

Έτσι ο κύριος Μπόμπολας και η παρέα του, έβαλαν στην τοπική κοινωνία συνενόχους στην ΒΙΒΛΙΚΗ καταστροφή της Μακεδονίας και της Θράκης… (γιατί έπεται το ΚΙΛΚΙΣ, η ΡΟΔΟΠΗ και ο ΕΒΡΟΣ).

Η καταστροφή θα είναι τεράστια, γιατί ο τρόπος εξόρυξης θα είναι πλέον ΕΠΙΦΑΝΕΙΑΚΟΣ. Δεν μιλάμε πια για υπόγεια ορυχεία. Θα δημιουργηθούν κρατήρες πλάτους 700 μέτρων και βάθους 220. Οι εκπομπές της σκόνης θα φτάνουν μέχρι τη Θεσσαλονίκη, την Πιερία, τη Θάσο!!!

Τέλος, αξίζει να σημειωθεί ότι το σχέδιο προδοσίας του Ελληνικού λαού, ολοκληρώνεται με την ΕΞΑΣΦΑΛΙΣΗ της εταιρίας ότι θα αθωωθεί με ΝΟΜΟ(!) για την επερχόμενη βιβλική καταστροφή.

Στον νόμο 3220/2004 ΦΕΚ 15Α/28.1.2004 στη σελίδα 349 αναφέρεται ΡΗΤΑ ότι:

«H αγοράστρια δεν έχει υποχρέωση και ευθύνη για την προστασία του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος εν γένει ή απορρέουσα από τον Μεταλλευτικό κώδικα, τον Κ.Μ.Λ.Ε., την Κ.Υ.Α. περιβαλλοντολογικών όρων, τις εγκρίσεις τεχνικών μελετών και τις λοιπές εν γένει διοικητικές πράξεις, εγκρίσεις ή άδειες μετά από την αναστροφή της πώλησης σύμφωνα με το άρθρο 4 της παρούσης».

Αν είναι δυνατόν! Να θεσμοθετεί το Κράτος την καταστροφή του περιβάλλοντος, την οποία προστατεύει το Σύνταγμα! Πρέπει όλοι μας να κάνουμε ότι περνάει από το χέρι μας για να σταματήσει αυτή η καταστροφή.

Μου κοινοποιήθηκε από: lefana@shaw.ca

παπα-Ηλίας 

Είμαστε στα πρόθυρα του εμφυλίου!

Ἀναρτήθηκε στὶς 19 Φεβρουαρίου 2013 ἀπὸ τὸν/τὴν filologos10

Γράφει ο Δευκαλίων

Μείζον θέμα στην σημερινή ειδησεογραφία η καταδρομική επίθεση 40-50 οπλισμένων κουκουλοφόρων στα μεταλλεία της εταιρείας εξόρυξης χρυσού στις περιοχή σκουριές Χαλκιδικής. Βία, φωτιές, βόμβες μολότοφ κ.λπ.

Μύλος από εκεί και πέρα. Η Νέα Δημοκρατία επιτίθεται εναντίον του ΣΥ.ΡΙΖ.Α, τον οποίο «φωτογραφίζει» ως υπεύθυνο για την επιδρομή ενώ υπεραμύνεται των επενδύσεων και των επενδυτών. Ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α αμύνεται και κατηγορεί τους πάντες και τα πάντα. Διάφορα σκύβαλα του παρελθόντος όπως ο κ. Χ. Πάχτας βγήκαν στα ραδιοτηλεοπτικά μέσα και σαν εκπρόσωποι τύπου των επενδυτών υπεραμύνονται των συμφερόντων των επιχειρηματιών και κατηγορούν ως υπεύθυνο της επίθεσης τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Ποιος έχει δίκιο και ποιος έχει άδικο…

Ας προσπαθήσουμε να ψάξουμε λίγο τα πράγματα.

Πρώτο και καλύτερο. Η στήλη πριν από λίγο καιρό έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου. Συγκεκριμένα ανέφερε ότι η ΕΛ.ΑΣ ασχολείται με ήσσονος σημασίας ζητήματα τρομοκρατίας όπως οι καταλήψεις στην Βίλλα Αμαλία προκειμένου να παίξει επικοινωνιακά παιχνίδια εναντίον του ΣΥ.ΡΙΖ.Α η μνημονιακή κυβέρνηση Σαμαρά. Την ίδια ώρα αφήνει δολοφονικές τρομοκρατικές οργανώσεις όπως η Al Qaeda, ο UCK (Απελευθερωτικός Στρατός Κοσσόβου) και ο UCC (Απελευθερωτικός Στρατός Τσαμουριάς) να δρουν ασύδοτα.

Και να που ήρθε η ίδια η ζωή να επιβεβαιώσει ευτυχώς εν μέρει την στήλη. Μία οπλισμένη δύναμη 40-50 ατόμων επιτέθηκε μέσα σε μια κατοικημένη περιοχή εναντίον ενός στόχου. Για σκεφθείτε το καλύτερα.

Περίπου μισός λόχος με οπλισμό, οργάνωση, σχέδιο δράσης, εκπαίδευση κ.λπ. επιτέθηκε σε ένα στόχο μέσα σε μία κατοικημένη περιοχή. Και η αστυνομία, οι μυστικές υπηρεσίες τι έκαναν;

Πως είναι δυνατόν να συγκεντρωθεί να εκπαιδευθεί και να…

εξοπλιστεί περίπου μισός λόχος, ο οποίος στην συνέχεια εκτέλεσε μία σχεδιασμένη επίθεση χωρίς να το αντιληφθούν η ΕΛΆΣ και οι μυστικές υπηρεσίες;

Τι ήταν αυτοί που επιτέθηκαν στις Σκουριές Χαλκιδικής, πρόσκοποι και αθώοι εκδρομείς;

Πως μεταφέρθηκαν τα όπλα;

Πως συγκεντρώθηκαν οι καταδρομείς;

Σε μία ευνομούμενη και σχετικά οργανωμένη πολιτεία σήμερα κι’ όλας θα είχαν αποκεφαλιστεί οι αρχηγοί της ΕΛ.ΑΣ και των Μυστικών Υπηρεσιών καθώς και ο πολιτικός τους προϊστάμενος. Κοιμόντουσαν όρθιοι. Από εκεί και πέρα είναι σε όλους εμφανές. Η ΕΛ.ΑΣ και οι Μυστικές Υπηρεσίες δεν έκαναν καλά την δουλειά τους. Άφησαν να εξελιχθεί κάτω από την μύτη τους μία αμιγώς στρατιωτική επιχείρηση. Και πώς να κάνουν την δουλειά τους αφού ασχολούνται όλη την ημέρα με την Βίλλα Αμαλία και τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α;

Η στήλη θα χαράξει κι εδώ τον δικό της μοναχικό δρόμο. Στην πατρίδα μας εξ αιτίας του μνημονίου και της μνημονιακής πολιτικής οξύνονται καθημερινά οι κοινωνικές αντιθέσεις. Και όταν λέμε οξύνονται είμαστε εξαιρετικά επιεικείς. Στην πραγματικότητα χαράσσονται τα πιο βαθιά τραύματα στο σώμα της κοινωνίας.

Επί της ουσίας διαλύεται ο κοινωνικός ιστός και βάρβαρα συναισθήματα όπως το μίσος, η αντεκδίκηση και η βία νομιμοποιούνται στην συνείδηση των αποκλεισμένων και γίνονται τα καλύτερα κίνητρα για την στράτευση των θυμάτων του μνημονίου σε κάθε λογής τρομοκρατική εγκληματική οργάνωση που επαγγέλλεται τάχα την κοινωνική δικαιοσύνη.

Απέναντι σε αυτήν την πραγματικότητα οι αρχές ασφαλείας συνήθως επιστρατεύουν την βία εναντίον των νομίμως διαμαρτυρόμενων και των θυμάτων του μνημονίου. Δηλαδή ρίχνουν λάδι στη φωτιά της τρομοκρατίας, ενώ ταυτόχρονα αφήνουν εν τοις πράγμασι την τρομοκρατία ανεξέλεγκτη.

Τους βολεύει μία τέτοια εξέλιξη. Έτσι συκοφαντούν τους αντιμνημονιακούς Λαϊκούς αγώνες αφού τους ταυτίζουν με εγκληματικές πράξεις. Εκεί φτάσαμε! Να κινδυνεύει ο κάθε αντιμνημονιακός πατριώτης ότι θα θεωρηθεί εγκληματίας. Όταν ταυτόχρονα η πραγματική εγκληματική τρομοκρατία θεριεύει.

Είμαστε στα πρόθυρα του εμφυλίου!

Περὶ αὐτῶν τῶν διαφημίσεων