zouzouni blog: ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΣΤΟ e-mail ΤΟΥ Γ. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ

zouzouni blog: ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΣΤΟ e-mail ΤΟΥ Γ. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΣΤΟ e-mail ΤΟΥ Γ. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ

ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΝΤΡΕΠΕΣΑΙ.

Για τον φασισμο με τον οποιο τρομοκρατεις την χωρα.
Για την φτωχια που προσπαθεις να επιβαλλεις στους Ελληνες.
Για την προδοσια και το ξεπουλημα σου.

ΣΕ ΚΑΤΗΓΟΡΩ ΕΥΘΕΩΣ:...

ΩΣ ΠΡΟΔΟΤΗ ΤΩΝ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΩΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
ΩΣ ΞΕΠΟΥΛΗΜΕΝΟ ΣΤΑ.....
ΞΕΝΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ
ΩΣ ΔΗΜΙΟ ΚΑΙ ΕΚΤΕΛΕΣΤΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΩΝ ΜΑΣ
ΩΣ ΤΟΝ ΓΚΑΟΥΛΑΙΤΕΡ ΠΟΥ, ΕΚΤΕΛΩΝΤΑΣ ΕΝΤΟΛΕΣ, ΣΚΟΤΩΝΕΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΜΑΣ ΚΑΙ ΜΑΣ ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ ΣΤΗΝ ΦΤΩΧΙΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΝΕΡΓΙΑ
ΩΣ ΒΙΑΣΤΗ ΤΩΝ ΟΝΕΙΡΩΝ ΟΛΩΝ ΗΜΩΝ ΤΩΝ ΝΕΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ
ΩΣ ΦΑΣΙΣΤΑ ΠΟΥ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙ ΝΑ ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ ΤΗΝ ΑΠΟΛΥΤΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΟΛΕΘΡΟ ΣΕ ΕΝΑ ΛΑΟ, ΣΕ ΕΝΑ ΚΡΑΤΟΣ, ΣΕ ΕΝΑ ΕΘΝΟΣ

ΚΑΝΟΝΙΚΑ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΗΔΗ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΥΠΟΔΙΚΟΣ ΓΙΑ ΕΣΧΑΤΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ, την ωρα που χιλιαδες ανθρωποι οδηγουνται οδηγουνται στην φυλακη ή στην αυτοκτονια για ασημαντα χρεη.
ΚΑΝΟΝΙΚΑ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΗΔΗ ΝΑ ΕΙΧΕΣ ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, την ωρα που χιλιαδες νεοι οδηγουνται στην ξενιτια για να γλιτωσουν απο τον ολεθρο της ανεργιας και της εξαθλιωσης που εφερες στην πατριδα μας.
ΚΑΝΟΝΙΚΑ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΗΔΗ ΝΑ ΦΟΡΑΣ ΜΙΑ ΤΑΜΠΕΛΑ ΠΟΥ ΝΑ ΓΡΑΦΕΙ ''ΔΟΣΙΛΟΓΟΣ'', ΑΦΟΥ ΕΧΕΙΣ ΗΔΗ ΥΠΟΓΡΑΨΕΙ ΤΗΝ ΚΑΤΟΧΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΠΟΘΗΚΕΥΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ.

Αλλα σε λενε Παπανδρεου και θα γλιτωνεις παντα.

Οχι ομως αυτη τη φορα. Γιατι αυτη την φορα, μαζι με την υποθηκη της Ελλαδος, υπεγραψες και το πολιτικο σου τελος.
Θα παρακαλας να φυγεις και θα παθεις χειροτερα και απο τον Καραμανλη το 2009.
Το κομμα σου μετα βιας θα αγγιξει το 10%.
Ηδη φοβασαι να περπατησεις στον δρομο, κι εσυ κι οι βουλευταδες σου.
Το πολιτικο σου τελος θα ειναι η διαλυση της παραταξης σου απο εσενα τον ιδιο και η φυγη σου απο την χωρα (Αληθεια, εχεις δει το συνθημα που γραφουν στους τοιχους ''Γιωργο, θα φυγεις νυχτα'';)
Η Ελλαδα θα ζησει. Οι Ελληνες θα ζησουν.
Ζουσαν πολυ πριν απο σενα και φυσικα θα ζησουν και πολυ μετα απο εσενα.
Ο δρομος ομως που βαδιζεις εσυ ειναι επικινδυνος.
ΚΑΙ ΣΤΟ ΤΕΡΜΑ ΓΡΑΦΕΙ ''ΕΣΧΑΤΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ''.

ΖΗΤΩ Η ΕΛΛΑΔΑ.

ΥΓ: Αν νομιζεις οτι σε βριζω ή σε απειλώ (που δεν κανω κανενα απο τα δυο), δωσε το e-mail μου στην αστυνομια και στους εισαγγελεις του καθεστωτος σου. Γουσταρω να υποστω πολιτικη διωξη ειδικα απο εσενα.


ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ ΘΩΜΑΣ ksipnistere.blogspot.com

Le Monde: Υποτιμήστε το Ευρώ για να σωθεί η Ελλάδα !

Αναδημοσιεύουμε ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο του Γάλλου οικονομολόγου καθηγητού, Jean-Pierre Vesperini, το οποίο δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Le Monde της 24^ης.06.2011. Εκτιμούμε ότι πρόκειται για ένα άρθρο σταθμό- μακράν -το πιο σημαντικό από τα ως τώρα ξένα δημοσιεύματα για την ελληνική κρίση:
Πρώτον, γιατί δημοσιεύτηκε στη Le Monde.
Δεύτερον, γιατί βάζει το πρόβλημα Πανευρωπαϊκά και ρίχνει την Ευθύνη στην Νομισματική Πολιτιή της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, στους Γερμανούς που την επιβάλλουν και στους Γάλλους που την ανέχονται, παρά το γεγονός ότι βλάπτει το μεγαλύτερο μέρος των κρατών μελών, οδηγεί όλες τις νότιες χώρες σε χρεοκοπία και ωφελεί ΜΟΝΟΝ τους Γερμανούς (και κάποια ελάχιστα κράτη μέλη δίπλα στη Γερμανία).
Τρίτον διότι χαιρετίζει την ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ του Ελληνικού λαού! από τις στήλες της Le Monde!!!



«Πρέπει να υποτιμηθεί το Ευρώ έναντι του δολαρίου. Είναι η λύση στην κρίση του Ελληνικού χρέους»

Εδώ και κάτι παραπάνω από ένα χρόνο, η Ελλάς ήταν στα πρόθυρα της πτώχευσης. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στις Βρυξέλλες και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα [EKT] επεξεργάσθηκαν ένα σχέδιο το οποίο θα βοηθούσε την χώρα να αποφύγει την πτώχευση. Το σχέδιο αυτό αποτελούνταν από δύο σκέλη: το πρώτο, το οποίο προορίζονταν να καλύψει τις ανάγκες της Ελλάδος σε ρευστό χρήμα και το οποίο συνίστατο σε ένα δάνειο ύψους 110 δις Ευρώ, εκ των οποίων τα 80 δις θα εδίδοντο από τις χώρες της ζώνης του Ευρώ και τα υπόλοιπα 30 δις από το ΔΝΤ. Το δεύτερο σκέλος αποτελείτο από ένα σύνολο δημοσιονομικών μέτρων [αύξηση του ΦΠΑ, μείωση μισθών των δημοσίων υπαλλήλων, πάγωμα συντάξεων κ.τ.λ.]. Αυτό το δεύτερο σκέλος είχε ως στόχο να αποκαταστήσει την δημοσιονομική φερεγγυότητα της Ελλάδος, ούτως ώστε να μπορέσει να βγει και να δανειστεί στην ελεύθερη αγορά.

Έναν χρόνο μετά η Ελλάδα ευρίσκεται πάλι στα πρόθυρα της πτωχεύσεως σε μια οικονομική όμως κατάσταση η οποία έχει επιδεινωθεί από την λιτότητα που της έχει επιβληθεί και από την αύξηση του χρέους της. Ενώπιον μιας τέτοιας δραματικής καταστάσεως, τι θα περίμενε κανείς ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και η ΕΚΤ θα πρότειναν στην Ελλάδα; Να ξαναπαιχθεί το ίδιο σενάριο, με το ίδιο σχέδιο σε δύο σκέλη: Πρώτο σκέλος: τα κράτη της ζώνης του Ευρώ καλούνται να διαθέσουν 100 δις στο τραπέζι. Δεύτερο σκέλος: οι Έλληνες καλούνται να σφίξουν και άλλο τις ζώνες τους και να ξεπουλήσουν ένα τμήμα της εθνικής τους κληρονομιάς.

Μπορούμε, χωρίς καμία δυσκολία, να προβλέψουμε ότι και αυτό το δεύτερο σχέδιο θα αποτύχει, όπως εξ άλλου απέτυχε και το πρώτο και τούτο γιατί η Ελλάδα δεν έχει καμία οικονομική φερεγγυότητα, καθότι έχει χάσει την ανταγωνιστικότητά της. Η Ελλάδα έχει χάσει την ανταγωνιστικότητά της γιατί το ευρωπαϊκό νόμισμα είναι υπερεκτιμημένο εξ αιτίας της συναλλαγματικής πολιτικής που έχει υιοθετήσει η ΕΚΤ. Βλέπει λοιπόν κανείς ότι το κλειδί του προβλήματος της Ελλάδος δεν ευρίσκεται στις τσέπες των Ευρωπαίων φορολογουμένων, ούτε στις νέες θυσίες στις οποίες καλείται να υποβληθεί ο Ελληνικός λαός, ούτε βέβαια στο ξεπούλημα της εθνικής του κληρονομιάς.

Το κλειδί του προβλήματος το κρατά στα χέρια της η ΕΚΤ διότι, με την νομισματική της πολιτική, είναι ο υπεύθυνος, όχι ο μοναδικός αλλά ένας από τους κύριους, της Ελληνικής κρίσεως. Μπορεί λοιπόν, αλλάζοντας την νομισματική της πολιτική να επιλύσει την Ελληνική κρίση και να σώσει το Ευρώ. Η αλλαγή αυτή θα πρέπει επίσης να περιλαμβάνει δύο σκέλη: να θέσει πρώτα τέλος στην υπερτίμηση του Ευρώ, και η ΕΚΤ διαθέτει όλα τα μέσα για να το κάμει αυτό, αρκεί βεβαίως να το θελήσει. Κατόπιν θα πρέπει να επέμβει στις αγορές ελληνικών τίτλων για να μειώσει το ύψος των επιτοκίων του Ελληνικού χρέους.

Εδώ επίσης μπορεί να το πράξει εφαρμόζοντας μια πολιτική ανάλογη με αυτήν που εφήρμοσε η Federal Reserve των ΗΠΑ και η Τράπεζα της Αγγλίας [την αποκαλεί ποσοτική χαλάρωση, assouplissement quantitatif]. Η χαλάρωση αυτή θα μεταφερθεί στα ελληνικά επιτόκια και στην συνέχεια στα επιτόκια των άλλων περιφερειακών χωρών (Ιρλανδία, Πορτογαλία, Ισπανία). Θα ελάφρυνε έτσι τα δημοσιονομικά βάρη των χωρών αυτών. Μια σημαντική υποτίμηση του Ευρώ θα επέφερε μια σημαντική επιτάχυνση της ανάπτυξης σε όλη την ζώνη του Ευρώ, κάτι που θα είχε ευεργετικά αποτελέσματα και θα αποτελούσε και ένα επιπλέον μέτρο για την μείωση του δημόσιου χρέους σε όλες τις Ευρωπαϊκές χώρες.

Αναμφιβόλως η υποτίμηση του Ευρώ θα οδηγούσε και σε μια αύξηση των τιμών. Η αύξηση όμως αυτή θα ήταν περιορισμένη, δεδομένου του υψηλού ποσοστού ανεργίας . Η Μεγάλη Βρετανία, η οποία υποτίμησε το εθνικό της νόμισμα κατά 20% περίπου έναντι του Ευρώ, από τις αρχές της οικονομικής κρίσεως  [Αύγουστος 2007], καταγράφει μια διαφορά στον πληθωρισμό, σε σύγκριση με τον αντίστοιχο των χωρών της Ευρωζώνης, κατά 1,6%. Μια ελαφρά επίσης επιτάχυνση του πληθωρισμού θα συνεισφέρει στην μείωση του δημόσιου χρέους.

Συνεπώς ο μόνος και ο πλέον αποτελεσματικός τρόπος να βοηθηθεί η Ελλάδα είναι να οδηγηθεί η ΕΚΤ σε αλλαγή της νομισματικής της πολιτικής. Για να γίνει αυτό θα πρέπει η Γαλλία να αρνηθεί το σχέδιο που προτείνει η ΕΚΤ για την Ελλάδα. Θα πρέπει να αρνηθεί να παράσχει την βοήθειά της σε ένα σχέδιο το οποίο θα οδηγήσει τον Ελληνικό λαό σε μαρασμό και στην αποψίλωση ενός τμήματος της κληρονομιάς του, κάτι που θα υποθηκεύσει τις μελλοντικές του πιθανότητες για έξοδο από την κρίση (αποκατάσταση). Όπως θα πρέπει [η Γαλλία] να σταματήσει να χορηγεί εγγυήσεις για κεφάλαια τα οποία πάνε χαμένα και τα οποία προέρχονται από τα χρήματα που πληρώνουν οι φορολογούμενοι.

Με την άρνησή της αυτή η Γαλλία θα θέσει την ΕΚΤ ενώπιον των ευθυνών της: να αλλάξει νομισματική πολιτική για να επιλύσει το πρόβλημα του Ευρωπαϊκού χρέους ή να αποδεχθεί την διάλυση του Ευρώ. Η αλλαγή νομισματικής πολιτικής από την ΕΚΤ εξυπηρετεί και τα αντικειμενικά συμφέροντα της Γαλλίας. Οι Γάλλοι Βιομήχανοι γνωρίζουν ότι η σωστή συναλλαγματική ισοτιμία του Ευρώ έναντι του δολαρίου θα πρέπει να είναι  1 Ευρώ=1,15 δολάρια (συν πλην δέκα λεπτά). Η σημερινή συναλλαγματική ισοτιμία του Ευρώ εξυπηρετεί μόνον την Γερμανική οικονομία και τις οικονομίες των χωρών που συνδέονται με αυτήν.

Έχει γίνει πλέον αβάσταχτη (αυτή η συναλλαγματική ισοτιμία) για την Γαλλία, αλλά και για την Ιταλία και για όλες τις οικονομίες των χωρών της περιφέρειας. Είναι πλέον καιρός η ΕΚΤ να υιοθετήσει μια νομισματική πολιτική η οποία δεν θα εξυπηρετεί μόνον την Γερμανία και τους συμμάχους της αλλά  η οποία θα είναι στην υπηρεσία όλης της ζώνης του Ευρώ.

Όταν ήταν υποψήφιος για την Προεδρία ο Nicolas Sarkozy είχε πει πως η συναλλαγματική ισοτιμία του Ευρώ ήταν πολύ υψηλή και πως η ΕΚΤ όφειλε να την μειώσει. Η ισοτιμία, τότε, ήταν 1 Ευρώ=1,36 δολάρια. Πέντε περίπου χρόνια αργότερα και παρά την κρίση της ζώνης του Ευρώ, η ισοτιμία αυτή αυξήθηκε στο 1,43 δολάρια, αύξηση δηλ. κατά 5%.

Κατά την διάρκεια της πενταετούς θητείας του Γάλλου Προέδρου δεν ελήφθη κανένα μέτρο για την μείωση της ισοτιμίας του Ευρώ. Η Ελληνική κρίση δίδει στον Γάλλο Πρόεδρο και στο Γαλλικό Κοινοβούλιο την ευκαιρία να αλλάξει τον ρου της νομισματικής πολιτικής της ζώνης του Ευρώ και να εξυπηρετήσει έτσι τα συμφέροντα της Γαλλίας και της Ελλάδος.

Οφείλουμε να χαιρετίσουμε τον Ελληνικό λαό ο οποίος έχει το κουράγιο να επαναστατήσει εναντίον ενός σχεδίου το οποίο οδηγεί σε αδιέξοδο. Ενός σχεδίου το οποίο η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και η ΕΚΤ θέλουν να του επιβάλλουν.  [Οφείλουμε να χαιρετίσουμε] την θέληση του να παραμείνει ελεύθερος. Οι Έλληνες θα πρέπει να θυμούνται ότι:
«ΟΥΣ ΝΥΝ ΥΜΕΙΣ ΖΗΛΩΣΑΝΤΕΣ ΚΑΙ ΤΟ ΕΥΔΑΙΜΟΝ ΤΟ ΕΛΕΥΘΕΡΟΝ, ΤΟ ΔΕ ΕΛΕΥΘΕΡΟΝ ΤΟ ΕΥΨΥΧΟΝ ΚΡΙΝΑΝΤΕΣ ΜΗ ΠΕΡΙΟΡΑΣΘΕ ΤΟΥΣ ΠΟΛΕΜΙΚΟΥΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥΣ» [Θουκυδίδης, Επιτάφιος του Περικλέους].
Πηγή: http://www.antinews.gr/2011/06/29/109502/#more-109502

Θα μας διώξουν το 2014 με όχημα το Μνημόνιο 2;

Πέμπτη, 30 Ιουνίου 2011

Θα μας διώξουν το 2014 με όχημα το Μνημόνιο 2;

Του Σταύρου Λυγερού

Για μία ακόμα φορά, ο πρωθυπουργός και οι υπουργοί του (με το Θόδωρο Πάγκαλο να υπερβαίνει κάθε όριο) επιστράτευσαν τους πιο δραματικούς τόνους για να τρομοκρατήσουν την κοινή γνώμη και τους «πράσινους» βουλευτές, ώστε να περάσει από τη Βουλή το Μεσοπρόθεσμο. Για να ανασχέσει, μάλιστα, η κυβέρνηση τις κοινωνικές αντιδράσεις, έχει κλιμακώσει τη χρόνια εκβιαστική τακτική της, αυξάνοντας τη δόση σοκ και φόβου που διοχετεύει συστηματικά στην κοινωνία. Είναι αξιοσημείωτο ότι το «κόμμα του Μνημονίου» χρησιμοποιεί ρητορικά σχήματα πολεμικού και ιατρικού χαρακτήρα, επειδή παραπέμπουν στην επιβίωση και αποτρέπουν τις κοινωνικές αντιδράσεις.
Είναι αξιοσημείωτο ότι απ’ όλες τις κυβερνητικές δηλώσεις έχει λάμψει δια της απουσίας της...
η οποιαδήποτε αυτοκριτική. Οι κυβερνώντες δεν έκαναν τον κόπο ούτε να δώσουν εξηγήσεις για το ναυάγιο της οικονομικής πολιτικής τους. Είναι κοινός τόπος ότι απέτυχαν να θέσουν τα δημόσια οικονομικά σε τροχιά εξυγίανσης, παρά το γεγονός ότι με την πολιτική τους υποβάθμισαν δραστικά το βιοτικό επίπεδο και έριξαν την πραγματική οικονομία στο φαύλο κύκλο της ύφεσης. Τώρα, με τον πέλεκυ της χρεοκοπίας επιβάλλουν ένα νέο κύμα φοροεπιδρομής, το οποίο στρέφεται κυρίως εναντίον όσων όλα αυτά τα χρόνια πληρώνουν, ενώ σε μεγάλο βαθμό αφήνει στο απυρόβλητο τους συστηματικούς φοροφυγάδες.
Πριν ενάμισυ χρόνο, η απότομη και ανώμαλη προσγείωση στο χείλος της χρεοκοπίας είχε προκαλέσει σοκ στην κοινωνία. Λόγω της βαθιάς ψυχολογικής επίδρασης που της είχε ασκήσει τότε, την είχε μετατρέψει σε «πλαστελίνη». Από πολιτικής απόψεως είχε καταστήσει εφικτό αυτό που μέχρι τότε ήταν ανέφικτο. Αυτό θα μπορούσε να αποτελέσει μοναδική ευκαιρία για την εφαρμογή ενός εθνικού σχεδίου με σκοπό την αντικατάσταση του καταρρέοντος κλεπτοκρατικού, σπάταλου κι ανορθολογικού μοντέλου από ένα υγειές και παραγωγικό.
Η κυβέρνηση Παπανδρέου, όμως, ούτε καν το προσπάθησε σοβαρά. Ακολούθησε τον εύκολο δρόμο των οριζόντιων περικοπών, αλλά διακρίθηκε στον ψυχολογικό πόλεμο εναντίον της κοινωνίας και στον προπαγανδιστικό διασυρμό της κάθε φορά επαγγελματικής ομάδας-στόχου. Απειλούμενοι ότι δεν θα υπάρχουν χρήματα για μισθούς και συντάξεις κι ότι θα απαξιωθούν οι οικονομίες-καταθέσεις τους, οι Έλληνες ανέχθηκαν τις αλλεπάλληλες δέσμες επώδυνων μέτρων, με την παρηγοριά ότι ίσχυε η διαβεβαίωση πως μόνο η εφαρμογή του Μνημονίου εγγυάται την έξοδο από την κρίση.
Τα γεγονότα, όμως, διέψευσαν το καλοσερβιρισμένο ιδεολόγημα του μονόδρομου προς τη σωτηρία. Αναμφίβολα, η Τρόϊκα επέβαλε ορισμένα μέτρα, που έπρεπε να είχαν προ πολλού ληφθεί. Συνολικά, όμως, η συνταγή της έχει βυθίσει την οικονομία στην ύφεση, προκαλώντας ολοένα και περισσότερα οικονομικά και κοινωνικά ερείπια. Αποδείχθηκε από τα γεγονότα ότι το προβληθέν δίλημμα «Μνημόνιο ή χρεοκοπία» πρέπει να αντικατασταθεί από τη νεόκοπη εκδοχή του «Μεσοπρόθεσμο ή χρεοκοπία» για να μην καταλήξει στην εξίσωση «Μνημόνιο ίσον χρεοκοπία».
Το πρόβλημα με το Μεσοπρόθεσμο δεν είναι τόσο η ψήφισή του, όσο η απόδοσή του. Η προσπάθεια άντλησης 6,5 δισ από μία στεγνωμένη αγορά θα ρίξει ακόμα πιο βαθειά την πραγματική οικονομία στο φαύλο κύκλο της ύφεσης, πολλαπλασιάζοντας τα οικονομικά και κοινωνικά ερείπια. Ακόμα κι αν δεν εκδηλωθεί κάποιου είδους κοινωνική ανάφλεξη, η βύθιση στην ύφεση θα μειώσει τα έσοδα. Το εγχείρημα θυμίζει το σκύλο που κυνηγάει την ουρά του.
Η αποτροπή της στάσης πληρωμών μέχρι το 2014 είναι πολύ σημαντική, αλλά δεν μπορεί να γίνει πάση θυσία. Υπενθυμίζουμε ότι η ελληνική κρίση δεν είναι η εξαίρεση ενός σωστού κανόνα, αλλά η ακραία εκδήλωση της συστημικής κρίσης του ευρώ. Η Ελλάδα δεν είναι το μαύρο πρόβατο σ’ ένα άσπρο κοπάδι, αλλά ο πιο αδύνατος κρίκος – μίας όχι και τόσο – στέρεης αλυσίδας. Εάν επέστρεφε στη δραχμή, η κρίση θα μεταφερόταν αυτομάτως σ’ άλλους αδύνατους κρίκους. Γι’ αυτό και είναι κοινό ζωτικό συμφέρον η ελληνική κρίση να λυθεί στο ευρωπαϊκό πλαίσιο γρήγορα και με οικονομικοκοινωνικά αποτελεσματικό τρόπο.
Το Μεσοπρόθεσμο δεν προσφέρει τέτοια λύση. Αντιθέτως, καταδικάζει την οικονομία να σέρνεται μέχρι το 2014. Δεν αποκλείεται τότε η Ευρωζώνη, πιο οχυρωμένη από το συστημικό κίνδυνο, να μεθοδεύσει την εκδίωξη της Ελλάδας. Γι’ αυτό, έχουμε ζωτική ανάγκη ένα βιώσιμο πρόγραμμα ανάταξης, που να συνδυάζει τρία στοιχεία:
- Πρώτον, το από μηδενική βάση δημοσιονομικό νοικοκύρεμα (έσοδα και δαπάνες).
- Δεύτερον, την αξιοποίηση των πολλών λιμναζουσών αναπτυξιακών δυνατοτήτων. Η Ευρωζώνη πρέπει να χρηματοδοτήσει τέτοια επενδυτικά προγράμματα.
- Τρίτον, την αναδιάρθρωση του χρέους. Είναι εξώφθαλμο πως το χρέος δεν μπορεί να καταστεί εξυπηρετήσιμο, χωρίς «κούρεμα» και εάν δεν καταστεί εξυπηρετήσιμο οι πόρτες των Αγορών δεν πρόκειται να ξανανοίξουν για την Ελλάδα. Εάν για τους δικούς της λόγους η Ευρωζώνη θέλει να αποφύγει το «κούρεμα» ας βρει εναλλακτική λύση. Τέτοιες λύσεις υπάρχουν, πολιτική συμφωνία για την εφαρμογή τους δεν υπάρχει.

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ: LEHMAN BROTHERS – ΕΛΛΗΝΙΚΑ CDS. Δεν υπάρχει τέλειο έγκλημα…

Τρίτη, 28 Ιουνίου 2011

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ: LEHMAN BROTHERS – ΕΛΛΗΝΙΚΑ CDS. Δεν υπάρχει τέλειο έγκλημα…

Ήρθε η ώρα να σπάσει η ομερτά των βαρώνων των ΜΜ"Ε"...μπορούμε!

Ο ΚΡΙΚΟΣ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΔΟΛΟΦΟΝΩΝ ΤΗΣ ΑΜΕΡΙΚΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ

Is Greece the ‘next Lehman Brothers’? Είναι η Ελλάδα η επόμενη Lehman Brothers;

Αυτό ήταν πλέον το ζητούμενο από τον περασμένο Μάιο όταν οι αναλυτές έβλεπαν τις απίστευτες ομοιότητες δύο φαινομενικά διαφορετικών περιπτώσεων.

“Greece could certainly be the next Lehman,” Ναι, η Ελλάδα μπορεί σίγουρα να είναι η επόμενη Lehman απαντούσε στο ερώτημα του “The Week” ο Larry Elliott στην Guardian.

Εάν αυτές οι περιπτώσεις χαρακτηριστούν “εγκλήματα”, τότε η ιδιαιτερότητα τους, όπως ακριβώς ορίζουν οι διωκτικές αρχές, παραπέμπουν σε έρευνες για κοινό δράστη. Η Lehman μεν έχει χαρακτηριστεί “έγκλημα” αν και η σωτηρία του χρηματοπιστωτικού συστήματος έθεσε την δικαστική έρευνα σε δεύτερη μοίρα.

Μα και η περίπτωση των CDS και του μνημονίου κρίνεται ως “έγκλημα” αφού ακόμα και ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης έχει προαναγγείλει την σύσταση εξεταστικής.

Σήμερα λοιπόν, αποκαλύπτουμε τον συνδετικό κρίκο που θα δώσει απαντήσεις για τα κοινά χαρακτηριστικά των δύο περιπτώσεων.....

Εάν δηλαδή η Ελληνική δικαιοσύνη κρίνει -και είμαστε πολύ προσεκτικοί στους χαρακτηρισμούς μας- την Ελληνική κρίση ως “προϊόν εγκλήματος”, τότε ο κρίκος θα μπορεί να ονομαστεί “οικονομικός δολοφόνος”. Θα είμαστε σύντομοι και απλοί για να μην κουράσουμε. Τα πλήρη στοιχεία, θα παραδοθούν στις αρμόδιες αρχές που θα ασχοληθούν με το θέμα.

Όλοι λίγο πολύ γνωρίζετε την περίπτωση της Lehman που συγκλόνισε τον πλανήτη. Η δημιουργία των δομημένων ομολόγων και ιδιαίτερα η μετέπειτα μόχλευση τους ήταν η αιτία της καταστροφής: “The key to Lehman’s failure was, of course, leverage. At the end of 2007, leverage stood at more than 30-to-1, with $22 billion of equity supporting $691 billion in assets.”

Σας θυμίζει την περίπτωση των Ελληνικών CDS; Ένα περίτεχνο επενδυτικό “προϊόν” που τον Δεκέμβρη του ’09 πουλήθηκε για 1,3 δις, σήμερα μεταφράζεται σε ιλιγγιώδη ποσά αρκετών δεκάδων, για πολλούς εκατοντάδων δις.

Η παραδοχή είναι μία: και τα δύο προϊόντα είναι τόσο περίτεχνα που απαιτούσαν υψηλού βαθμού εξειδίκευση, ώστε ελάχιστοι άνθρωποι στον πλανήτη να είναι ικανοί να τα “δομήσουν” (ο όρος κυριολεκτικά), γι’ αυτό και οι συνέπειες τους στην παγκόσμια οικονομία κρίνονται ασύμμετρες.

2003. Ένας φέρελπις νέος με περίτεχνο βιογραφικό, προσλαμβάνεται στον κολοσσό “Dexia Group”. Τρία χρόνια μετά, ο νέος αυτός σε μία διθυραμβική εμφάνιση, παρουσιάζει τη νέα δραστηριότητα της εταιρείας: Dexia Leverage Loans

Το προϊόν είναι καινοτόμο και ο νέος παίρνει τα εύσημα παρουσιάζοντας το με υπερηφάνεια. Είναι ήδη Απρίλης του 2006.

Το ντοκουμέντο που ακολουθεί, δεν χρειάζεται επεξήγηση. 31 Μαΐου 2006. Οι οίκοι αξιολόγησης έπλεκαν διθύραμβους, State – Lehman – Dexia. (πλήρες στην διάθεση του Ολυμπία). Αντιπαραθέστε, Ελληνικό κράτος, Εκδότης CDS (Χ), Διακινητής (Ψ).

(κλικ στις εικόνες για μεγένθυση)

Όταν ήλθε η κατάρρευση και το Αμερικανικο κράτος έδωσε το περιβόητο πακέτο στήριξης για να σωθεί το χρηματοπιστωτικό σύστημα, η DEXIA πήρε την μερίδα του λέοντος!

May 27 (Bloomberg) — Dexia SA, the bank that took the most Federal Reserve discount-window help in October 2008, said it will take a charge of 3.6 billion euros ($5.1 billion) for the anticipated sale of mostly U.S. residential mortgage-backed securities and disposals of long-term bonds, loans and units.

http://www.businessweek.com/news/2011-05-29/dexia-takes-3-6-billion-euro-charge-to-accelerate-disposals.html

Αυτός ο νέος λοιπόν, ο φέρελπις με το βαρύ βιογραφικό και την φαντασία στην δημιουργία χρηματοπιστωτικών προϊόντων, Είναι ο GABRIEL ANDRAOS. Πιθανότατα το όνομα δεν σας λέει κάτι. Θα σας πει όμως η εταιρεία με την οποία σχετίζεται στενότατα. Είναι η εταιρεία που έχει κατονομαστεί από τον βουλευτή Πάνο Καμμένο, ως η εταιρεία που σχετίζεται με το παιχνίδι πίσω από τα Ελληνικά CDS. Η πασίγνωστη πλέον IJPARTNERS!

Μιλάμε για την εταιρεία της οποίας οι δύο διοικητές, Ο κύριος Μαργέλλος και ο κύριος Figueres σχετίζονται στενά αντίστοιχα με τον ίδιο τον πρωθυπουργό, Γεώργιο Παπανδρέου και τον αδελφό του Ανδρέα Α. Παπανδρέου.

O Gabriel Andraos φαίνεται να έχει σχέση με την εταιρεία από τα σπάργανα. Φανταστείτε ότι η ηλεκτρονικη διεύθυνση της εταιρείας, http://www.ijpartners.com/ είναι καταχωρημένη από τον ίδιο τον Andraos. Τα στοιχεία του καταχωρητή:

Μα και στην εταιρεία, το πρόσωπο του φιγουράρει σε περίοπτη θέση (κλικ για μεγένθυση):

Παραθέτοντας πάλι το πλούσιο βιογραφικό του, με μία μικρή διαφορά: Ξέχασε να αναφέρει την θητεία του στην Dexia για την οποία καμάρωνε τόσο το 2006. Πως είναι δυνατόν να αποκρύπτεις το σημαντικότερο κομμάτι της “καριέρας” σου; Γιατί να θέλεις να το κρύψεις;

Να σημειώσουμε ότι ήδη έχει κατατεθεί μήνυση για την εξάρθρωση των οικονομικών δολοφόνων της Ελλάδας και η διαδικασία βρίσκεται σε εξέλιξη. Όπως επίσης αναμένεται και η απάντηση από την ερώτηση που κατατέθηκε στην βουλή για την παράθεση στοιχείων όσων διακίνησαν το περιβόητο CDS. Εάν ο Καμμένος δικαιωθεί για την καταγγελία του, ότι δηλαδή πίσω από την οικονομική εξόντωση της Ελλάδας βρίσκεται η εν λόγω εταιρεία, ίσως τα μεγάλα ΜΜ”Ε” αναγκαστούν να δείξουν αυτό το πρόσωπο στο μαύρο φόντο. Όπως επίσης να ανακοινώσουν τις σχέσεις των αδελφών Παπανδρέου με τους διοικητές της εταιρείας αυτής.

Διαβάστε επίσης: Ε ναι λοιπόν, με αυτόν έτρωγε ο ΓΑΠ στο Λονδίνο! Η απάντηση στο κουΐζ και φωτορεπορτάζ.

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΩΡΑ! ΙΔΟΥ ΠΟΙΟΙ ΔΙΑΚΙΝΗΣΑΝ ΤΟ ΠΕΡΙΒΟΗΤΟ CDS. Οι βουλευτές της κυβέρνησης οφείλουν άμεσα να αποσύρουν την στήριξη στην κυβέρνηση.

Ολυμπία

Le Monde: Υποτιμήστε το Ευρώ για να σωθεί η Ελλάδα !

Αναδημοσιεύουμε ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο του Γάλλου οικονομολόγου καθηγητού, Jean-Pierre Vesperini, το οποίο δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Le Monde της 24^ης.06.2011. Εκτιμούμε ότι πρόκειται για ένα άρθρο σταθμό- μακράν -το πιο σημαντικό από τα ως τώρα ξένα δημοσιεύματα για την ελληνική κρίση:

Πρώτον, γιατί δημοσιεύτηκε στη Le Monde.

Δεύτερον, γιατί βάζει το πρόβλημα Πανευρωπαϊκά και ρίχνει την Ευθύνη στην Νομισματική Πολιτιή της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, στους Γερμανούς που την επιβάλλουν και στους Γάλλους που την ανέχονται, παρά το γεγονός ότι βλάπτει το μεγαλύτερο μέρος των κρατών μελών, οδηγεί όλες τις νότιες χώρες σε χρεοκοπία και ωφελεί ΜΟΝΟΝ τους Γερμανούς (και κάποια ελάχιστα κράτη μέλη δίπλα στη Γερμανία).

Τρίτον διότι χαιρετίζει την ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ του Ελληνικού λαού! από τις στήλες της Le Monde!!!

«Πρέπει να υποτιμηθεί το Ευρώ έναντι του δολαρίου. Είναι η λύση στην κρίση του Ελληνικού χρέους»

Εδώ και κάτι παραπάνω από ένα χρόνο, η Ελλάς ήταν στα πρόθυρα της πτώχευσης. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στις Βρυξέλλες και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα [EKT] επεξεργάσθηκαν ένα σχέδιο το οποίο θα βοηθούσε την χώρα να αποφύγει την πτώχευση. Το σχέδιο αυτό αποτελούνταν από δύο σκέλη: το πρώτο, το οποίο προορίζονταν να καλύψει τις ανάγκες της Ελλάδος σε ρευστό χρήμα και το οποίο συνίστατο σε ένα δάνειο ύψους 110 δις Ευρώ, εκ των οποίων τα 80 δις θα εδίδοντο από τις χώρες της ζώνης του Ευρώ και τα υπόλοιπα 30 δις από το ΔΝΤ. Το δεύτερο σκέλος αποτελείτο από ένα σύνολο δημοσιονομικών μέτρων [αύξηση του ΦΠΑ, μείωση μισθών των δημοσίων υπαλλήλων, πάγωμα συντάξεων κ.τ.λ.]. Αυτό το δεύτερο σκέλος είχε ως στόχο να αποκαταστήσει την δημοσιονομική φερεγγυότητα της Ελλάδος, ούτως ώστε να μπορέσει να βγει και να δανειστεί στην ελεύθερη αγορά.

Έναν χρόνο μετά η Ελλάδα ευρίσκεται πάλι στα πρόθυρα της πτωχεύσεως σε μια οικονομική όμως κατάσταση η οποία έχει επιδεινωθεί από την λιτότητα που της έχει επιβληθεί και από την αύξηση του χρέους της. Ενώπιον μιας τέτοιας δραματικής καταστάσεως, τι θα περίμενε κανείς ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και η ΕΚΤ θα πρότειναν στην Ελλάδα; Να ξαναπαιχθεί το ίδιο σενάριο, με το ίδιο σχέδιο σε δύο σκέλη: Πρώτο σκέλος: τα κράτη της ζώνης του Ευρώ καλούνται να διαθέσουν 100 δις στο τραπέζι. Δεύτερο σκέλος: οι Έλληνες καλούνται να σφίξουν και άλλο τις ζώνες τους και να ξεπουλήσουν ένα τμήμα της εθνικής τους κληρονομιάς.

Μπορούμε, χωρίς καμία δυσκολία, να προβλέψουμε ότι και αυτό το δεύτερο σχέδιο θα αποτύχει, όπως εξ άλλου απέτυχε και το πρώτο και τούτο γιατί η Ελλάδα δεν έχει καμία οικονομική φερεγγυότητα, καθότι έχει χάσει την ανταγωνιστικότητά της. Η Ελλάδα έχει χάσει την ανταγωνιστικότητά της γιατί το ευρωπαϊκό νόμισμα είναι υπερεκτιμημένο εξ αιτίας της συναλλαγματικής πολιτικής που έχει υιοθετήσει η ΕΚΤ. Βλέπει λοιπόν κανείς ότι το κλειδί του προβλήματος της Ελλάδος δεν ευρίσκεται στις τσέπες των Ευρωπαίων φορολογουμένων, ούτε στις νέες θυσίες στις οποίες καλείται να υποβληθεί ο Ελληνικός λαός, ούτε βέβαια στο ξεπούλημα της εθνικής του κληρονομιάς.

Το κλειδί του προβλήματος το κρατά στα χέρια της η ΕΚΤ διότι, με την νομισματική της πολιτική, είναι ο υπεύθυνος, όχι ο μοναδικός αλλά ένας από τους κύριους, της Ελληνικής κρίσεως. Μπορεί λοιπόν, αλλάζοντας την νομισματική της πολιτική να επιλύσει την Ελληνική κρίση και να σώσει το Ευρώ. Η αλλαγή αυτή θα πρέπει επίσης να περιλαμβάνει δύο σκέλη: να θέσει πρώτα τέλος στην υπερτίμηση του Ευρώ, και η ΕΚΤ διαθέτει όλα τα μέσα για να το κάμει αυτό, αρκεί βεβαίως να το θελήσει. Κατόπιν θα πρέπει να επέμβει στις αγορές ελληνικών τίτλων για να μειώσει το ύψος των επιτοκίων του Ελληνικού χρέους.

Εδώ επίσης μπορεί να το πράξει εφαρμόζοντας μια πολιτική ανάλογη με αυτήν που εφήρμοσε η Federal Reserve των ΗΠΑ και η Τράπεζα της Αγγλίας [την αποκαλεί ποσοτική χαλάρωση, assouplissement quantitatif]. Η χαλάρωση αυτή θα μεταφερθεί στα ελληνικά επιτόκια και στην συνέχεια στα επιτόκια των άλλων περιφερειακών χωρών (Ιρλανδία, Πορτογαλία, Ισπανία). Θα ελάφρυνε έτσι τα δημοσιονομικά βάρη των χωρών αυτών. Μια σημαντική υποτίμηση του Ευρώ θα επέφερε μια σημαντική επιτάχυνση της ανάπτυξης σε όλη την ζώνη του Ευρώ, κάτι που θα είχε ευεργετικά αποτελέσματα και θα αποτελούσε και ένα επιπλέον μέτρο για την μείωση του δημόσιου χρέους σε όλες τις Ευρωπαϊκές χώρες.

Αναμφιβόλως η υποτίμηση του Ευρώ θα οδηγούσε και σε μια αύξηση των τιμών. Η αύξηση όμως αυτή θα ήταν περιορισμένη, δεδομένου του υψηλού ποσοστού ανεργίας . Η Μεγάλη Βρετανία, η οποία υποτίμησε το εθνικό της νόμισμα κατά 20% περίπου έναντι του Ευρώ, από τις αρχές της οικονομικής κρίσεως [Αύγουστος 2007], καταγράφει μια διαφορά στον πληθωρισμό, σε σύγκριση με τον αντίστοιχο των χωρών της Ευρωζώνης, κατά 1,6%. Μια ελαφρά επίσης επιτάχυνση του πληθωρισμού θα συνεισφέρει στην μείωση του δημόσιου χρέους.

Συνεπώς ο μόνος και ο πλέον αποτελεσματικός τρόπος να βοηθηθεί η Ελλάδα είναι να οδηγηθεί η ΕΚΤ σε αλλαγή της νομισματικής της πολιτικής. Για να γίνει αυτό θα πρέπει η Γαλλία να αρνηθεί το σχέδιο που προτείνει η ΕΚΤ για την Ελλάδα. Θα πρέπει να αρνηθεί να παράσχει την βοήθειά της σε ένα σχέδιο το οποίο θα οδηγήσει τον Ελληνικό λαό σε μαρασμό και στην αποψίλωση ενός τμήματος της κληρονομιάς του, κάτι που θα υποθηκεύσει τις μελλοντικές του πιθανότητες για έξοδο από την κρίση (αποκατάσταση). Όπως θα πρέπει [η Γαλλία] να σταματήσει να χορηγεί εγγυήσεις για κεφάλαια τα οποία πάνε χαμένα και τα οποία προέρχονται από τα χρήματα που πληρώνουν οι φορολογούμενοι.

Με την άρνησή της αυτή η Γαλλία θα θέσει την ΕΚΤ ενώπιον των ευθυνών της: να αλλάξει νομισματική πολιτική για να επιλύσει το πρόβλημα του Ευρωπαϊκού χρέους ή να αποδεχθεί την διάλυση του Ευρώ. Η αλλαγή νομισματικής πολιτικής από την ΕΚΤ εξυπηρετεί και τα αντικειμενικά συμφέροντα της Γαλλίας. Οι Γάλλοι Βιομήχανοι γνωρίζουν ότι η σωστή συναλλαγματική ισοτιμία του Ευρώ έναντι του δολαρίου θα πρέπει να είναι 1 Ευρώ=1,15 δολάρια (συν πλην δέκα λεπτά). Η σημερινή συναλλαγματική ισοτιμία του Ευρώ εξυπηρετεί μόνον την Γερμανική οικονομία και τις οικονομίες των χωρών που συνδέονται με αυτήν.

Έχει γίνει πλέον αβάσταχτη (αυτή η συναλλαγματική ισοτιμία) για την Γαλλία, αλλά και για την Ιταλία και για όλες τις οικονομίες των χωρών της περιφέρειας. Είναι πλέον καιρός η ΕΚΤ να υιοθετήσει μια νομισματική πολιτική η οποία δεν θα εξυπηρετεί μόνον την Γερμανία και τους συμμάχους της αλλά η οποία θα είναι στην υπηρεσία όλης της ζώνης του Ευρώ.

Όταν ήταν υποψήφιος για την Προεδρία ο Nicolas Sarkozy είχε πει πως η συναλλαγματική ισοτιμία του Ευρώ ήταν πολύ υψηλή και πως η ΕΚΤ όφειλε να την μειώσει. Η ισοτιμία, τότε, ήταν 1 Ευρώ=1,36 δολάρια. Πέντε περίπου χρόνια αργότερα και παρά την κρίση της ζώνης του Ευρώ, η ισοτιμία αυτή αυξήθηκε στο 1,43 δολάρια, αύξηση δηλ. κατά 5%.

Κατά την διάρκεια της πενταετούς θητείας του Γάλλου Προέδρου δεν ελήφθη κανένα μέτρο για την μείωση της ισοτιμίας του Ευρώ. Η Ελληνική κρίση δίδει στον Γάλλο Πρόεδρο και στο Γαλλικό Κοινοβούλιο την ευκαιρία να αλλάξει τον ρου της νομισματικής πολιτικής της ζώνης του Ευρώ και να εξυπηρετήσει έτσι τα συμφέροντα της Γαλλίας και της Ελλάδος.

Οφείλουμε να χαιρετίσουμε τον Ελληνικό λαό ο οποίος έχει το κουράγιο να επαναστατήσει εναντίον ενός σχεδίου το οποίο οδηγεί σε αδιέξοδο. Ενός σχεδίου το οποίο η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και η ΕΚΤ θέλουν να του επιβάλλουν. [Οφείλουμε να χαιρετίσουμε] την θέληση του να παραμείνει ελεύθερος. Οι Έλληνες θα πρέπει να θυμούνται ότι:

«ΟΥΣ ΝΥΝ ΥΜΕΙΣ ΖΗΛΩΣΑΝΤΕΣ ΚΑΙ ΤΟ ΕΥΔΑΙΜΟΝ ΤΟ ΕΛΕΥΘΕΡΟΝ, ΤΟ ΔΕ ΕΛΕΥΘΕΡΟΝ ΤΟ ΕΥΨΥΧΟΝ ΚΡΙΝΑΝΤΕΣ ΜΗ ΠΕΡΙΟΡΑΣΘΕ ΤΟΥΣ ΠΟΛΕΜΙΚΟΥΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥΣ» [Θουκυδίδης, Επιτάφιος του Περικλέους].

Πηγή: http://www.antinews.gr/2011/06/29/109502/#more-109502

Le Monde: Υποτιμήστε το Ευρώ για να σωθεί η Ελλάδα !

Αναδημοσιεύουμε ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο του Γάλλου οικονομολόγου καθηγητού, Jean-Pierre Vesperini, το οποίο δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Le Monde της 24^ης.06.2011. Εκτιμούμε ότι πρόκειται για ένα άρθρο σταθμό- μακράν -το πιο σημαντικό από τα ως τώρα ξένα δημοσιεύματα για την ελληνική κρίση:

Πρώτον, γιατί δημοσιεύτηκε στη Le Monde.

Δεύτερον, γιατί βάζει το πρόβλημα Πανευρωπαϊκά και ρίχνει την Ευθύνη στην Νομισματική Πολιτιή της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, στους Γερμανούς που την επιβάλλουν και στους Γάλλους που την ανέχονται, παρά το γεγονός ότι βλάπτει το μεγαλύτερο μέρος των κρατών μελών, οδηγεί όλες τις νότιες χώρες σε χρεοκοπία και ωφελεί ΜΟΝΟΝ τους Γερμανούς (και κάποια ελάχιστα κράτη μέλη δίπλα στη Γερμανία).

Τρίτον διότι χαιρετίζει την ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ του Ελληνικού λαού! από τις στήλες της Le Monde!!!

«Πρέπει να υποτιμηθεί το Ευρώ έναντι του δολαρίου. Είναι η λύση στην κρίση του Ελληνικού χρέους»

Εδώ και κάτι παραπάνω από ένα χρόνο, η Ελλάς ήταν στα πρόθυρα της πτώχευσης. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στις Βρυξέλλες και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα [EKT] επεξεργάσθηκαν ένα σχέδιο το οποίο θα βοηθούσε την χώρα να αποφύγει την πτώχευση. Το σχέδιο αυτό αποτελούνταν από δύο σκέλη: το πρώτο, το οποίο προορίζονταν να καλύψει τις ανάγκες της Ελλάδος σε ρευστό χρήμα και το οποίο συνίστατο σε ένα δάνειο ύψους 110 δις Ευρώ, εκ των οποίων τα 80 δις θα εδίδοντο από τις χώρες της ζώνης του Ευρώ και τα υπόλοιπα 30 δις από το ΔΝΤ. Το δεύτερο σκέλος αποτελείτο από ένα σύνολο δημοσιονομικών μέτρων [αύξηση του ΦΠΑ, μείωση μισθών των δημοσίων υπαλλήλων, πάγωμα συντάξεων κ.τ.λ.]. Αυτό το δεύτερο σκέλος είχε ως στόχο να αποκαταστήσει την δημοσιονομική φερεγγυότητα της Ελλάδος, ούτως ώστε να μπορέσει να βγει και να δανειστεί στην ελεύθερη αγορά.

Έναν χρόνο μετά η Ελλάδα ευρίσκεται πάλι στα πρόθυρα της πτωχεύσεως σε μια οικονομική όμως κατάσταση η οποία έχει επιδεινωθεί από την λιτότητα που της έχει επιβληθεί και από την αύξηση του χρέους της. Ενώπιον μιας τέτοιας δραματικής καταστάσεως, τι θα περίμενε κανείς ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και η ΕΚΤ θα πρότειναν στην Ελλάδα; Να ξαναπαιχθεί το ίδιο σενάριο, με το ίδιο σχέδιο σε δύο σκέλη: Πρώτο σκέλος: τα κράτη της ζώνης του Ευρώ καλούνται να διαθέσουν 100 δις στο τραπέζι. Δεύτερο σκέλος: οι Έλληνες καλούνται να σφίξουν και άλλο τις ζώνες τους και να ξεπουλήσουν ένα τμήμα της εθνικής τους κληρονομιάς.

Μπορούμε, χωρίς καμία δυσκολία, να προβλέψουμε ότι και αυτό το δεύτερο σχέδιο θα αποτύχει, όπως εξ άλλου απέτυχε και το πρώτο και τούτο γιατί η Ελλάδα δεν έχει καμία οικονομική φερεγγυότητα, καθότι έχει χάσει την ανταγωνιστικότητά της. Η Ελλάδα έχει χάσει την ανταγωνιστικότητά της γιατί το ευρωπαϊκό νόμισμα είναι υπερεκτιμημένο εξ αιτίας της συναλλαγματικής πολιτικής που έχει υιοθετήσει η ΕΚΤ. Βλέπει λοιπόν κανείς ότι το κλειδί του προβλήματος της Ελλάδος δεν ευρίσκεται στις τσέπες των Ευρωπαίων φορολογουμένων, ούτε στις νέες θυσίες στις οποίες καλείται να υποβληθεί ο Ελληνικός λαός, ούτε βέβαια στο ξεπούλημα της εθνικής του κληρονομιάς.

Το κλειδί του προβλήματος το κρατά στα χέρια της η ΕΚΤ διότι, με την νομισματική της πολιτική, είναι ο υπεύθυνος, όχι ο μοναδικός αλλά ένας από τους κύριους, της Ελληνικής κρίσεως. Μπορεί λοιπόν, αλλάζοντας την νομισματική της πολιτική να επιλύσει την Ελληνική κρίση και να σώσει το Ευρώ. Η αλλαγή αυτή θα πρέπει επίσης να περιλαμβάνει δύο σκέλη: να θέσει πρώτα τέλος στην υπερτίμηση του Ευρώ, και η ΕΚΤ διαθέτει όλα τα μέσα για να το κάμει αυτό, αρκεί βεβαίως να το θελήσει. Κατόπιν θα πρέπει να επέμβει στις αγορές ελληνικών τίτλων για να μειώσει το ύψος των επιτοκίων του Ελληνικού χρέους.

Εδώ επίσης μπορεί να το πράξει εφαρμόζοντας μια πολιτική ανάλογη με αυτήν που εφήρμοσε η Federal Reserve των ΗΠΑ και η Τράπεζα της Αγγλίας [την αποκαλεί ποσοτική χαλάρωση, assouplissement quantitatif]. Η χαλάρωση αυτή θα μεταφερθεί στα ελληνικά επιτόκια και στην συνέχεια στα επιτόκια των άλλων περιφερειακών χωρών (Ιρλανδία, Πορτογαλία, Ισπανία). Θα ελάφρυνε έτσι τα δημοσιονομικά βάρη των χωρών αυτών. Μια σημαντική υποτίμηση του Ευρώ θα επέφερε μια σημαντική επιτάχυνση της ανάπτυξης σε όλη την ζώνη του Ευρώ, κάτι που θα είχε ευεργετικά αποτελέσματα και θα αποτελούσε και ένα επιπλέον μέτρο για την μείωση του δημόσιου χρέους σε όλες τις Ευρωπαϊκές χώρες.

Αναμφιβόλως η υποτίμηση του Ευρώ θα οδηγούσε και σε μια αύξηση των τιμών. Η αύξηση όμως αυτή θα ήταν περιορισμένη, δεδομένου του υψηλού ποσοστού ανεργίας . Η Μεγάλη Βρετανία, η οποία υποτίμησε το εθνικό της νόμισμα κατά 20% περίπου έναντι του Ευρώ, από τις αρχές της οικονομικής κρίσεως [Αύγουστος 2007], καταγράφει μια διαφορά στον πληθωρισμό, σε σύγκριση με τον αντίστοιχο των χωρών της Ευρωζώνης, κατά 1,6%. Μια ελαφρά επίσης επιτάχυνση του πληθωρισμού θα συνεισφέρει στην μείωση του δημόσιου χρέους.

Συνεπώς ο μόνος και ο πλέον αποτελεσματικός τρόπος να βοηθηθεί η Ελλάδα είναι να οδηγηθεί η ΕΚΤ σε αλλαγή της νομισματικής της πολιτικής. Για να γίνει αυτό θα πρέπει η Γαλλία να αρνηθεί το σχέδιο που προτείνει η ΕΚΤ για την Ελλάδα. Θα πρέπει να αρνηθεί να παράσχει την βοήθειά της σε ένα σχέδιο το οποίο θα οδηγήσει τον Ελληνικό λαό σε μαρασμό και στην αποψίλωση ενός τμήματος της κληρονομιάς του, κάτι που θα υποθηκεύσει τις μελλοντικές του πιθανότητες για έξοδο από την κρίση (αποκατάσταση). Όπως θα πρέπει [η Γαλλία] να σταματήσει να χορηγεί εγγυήσεις για κεφάλαια τα οποία πάνε χαμένα και τα οποία προέρχονται από τα χρήματα που πληρώνουν οι φορολογούμενοι.

Με την άρνησή της αυτή η Γαλλία θα θέσει την ΕΚΤ ενώπιον των ευθυνών της: να αλλάξει νομισματική πολιτική για να επιλύσει το πρόβλημα του Ευρωπαϊκού χρέους ή να αποδεχθεί την διάλυση του Ευρώ. Η αλλαγή νομισματικής πολιτικής από την ΕΚΤ εξυπηρετεί και τα αντικειμενικά συμφέροντα της Γαλλίας. Οι Γάλλοι Βιομήχανοι γνωρίζουν ότι η σωστή συναλλαγματική ισοτιμία του Ευρώ έναντι του δολαρίου θα πρέπει να είναι 1 Ευρώ=1,15 δολάρια (συν πλην δέκα λεπτά). Η σημερινή συναλλαγματική ισοτιμία του Ευρώ εξυπηρετεί μόνον την Γερμανική οικονομία και τις οικονομίες των χωρών που συνδέονται με αυτήν.

Έχει γίνει πλέον αβάσταχτη (αυτή η συναλλαγματική ισοτιμία) για την Γαλλία, αλλά και για την Ιταλία και για όλες τις οικονομίες των χωρών της περιφέρειας. Είναι πλέον καιρός η ΕΚΤ να υιοθετήσει μια νομισματική πολιτική η οποία δεν θα εξυπηρετεί μόνον την Γερμανία και τους συμμάχους της αλλά η οποία θα είναι στην υπηρεσία όλης της ζώνης του Ευρώ.

Όταν ήταν υποψήφιος για την Προεδρία ο Nicolas Sarkozy είχε πει πως η συναλλαγματική ισοτιμία του Ευρώ ήταν πολύ υψηλή και πως η ΕΚΤ όφειλε να την μειώσει. Η ισοτιμία, τότε, ήταν 1 Ευρώ=1,36 δολάρια. Πέντε περίπου χρόνια αργότερα και παρά την κρίση της ζώνης του Ευρώ, η ισοτιμία αυτή αυξήθηκε στο 1,43 δολάρια, αύξηση δηλ. κατά 5%.

Κατά την διάρκεια της πενταετούς θητείας του Γάλλου Προέδρου δεν ελήφθη κανένα μέτρο για την μείωση της ισοτιμίας του Ευρώ. Η Ελληνική κρίση δίδει στον Γάλλο Πρόεδρο και στο Γαλλικό Κοινοβούλιο την ευκαιρία να αλλάξει τον ρου της νομισματικής πολιτικής της ζώνης του Ευρώ και να εξυπηρετήσει έτσι τα συμφέροντα της Γαλλίας και της Ελλάδος.

Οφείλουμε να χαιρετίσουμε τον Ελληνικό λαό ο οποίος έχει το κουράγιο να επαναστατήσει εναντίον ενός σχεδίου το οποίο οδηγεί σε αδιέξοδο. Ενός σχεδίου το οποίο η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και η ΕΚΤ θέλουν να του επιβάλλουν. [Οφείλουμε να χαιρετίσουμε] την θέληση του να παραμείνει ελεύθερος. Οι Έλληνες θα πρέπει να θυμούνται ότι:

«ΟΥΣ ΝΥΝ ΥΜΕΙΣ ΖΗΛΩΣΑΝΤΕΣ ΚΑΙ ΤΟ ΕΥΔΑΙΜΟΝ ΤΟ ΕΛΕΥΘΕΡΟΝ, ΤΟ ΔΕ ΕΛΕΥΘΕΡΟΝ ΤΟ ΕΥΨΥΧΟΝ ΚΡΙΝΑΝΤΕΣ ΜΗ ΠΕΡΙΟΡΑΣΘΕ ΤΟΥΣ ΠΟΛΕΜΙΚΟΥΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥΣ» [Θουκυδίδης, Επιτάφιος του Περικλέους].

Πηγή: http://www.antinews.gr/2011/06/29/109502/#more-109502

Gmail - FW: antrikos papandeou - sotsot36@gmail.com

Gmail - FW: antrikos papandeou - sotsot36@gmail.com

« Back to Inbox

1 of 2902 Older ›

FW: antrikos papandeou

			X

	Inbox		X

	ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ ΠΟΝΤΙΩΝ		X

	ΕΒΡΑΙΟΙ		X

	ΕΕ		X

	ΗΠΑ		X

Δευτέρα, 27 Ιουνίου 2011

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ ΒΟΜΒΑ: ΤΙ ΣΧΕΣΗ ΕΧΕΙ Η ΜΚΟ ΤΟΥ ΑΝΔΡΙΚΟΥ Π. ΜΕ ΤΗΝ MONSANTO;

Share48

Μετά απο τις σοβαρές καταγγελίες του Olympia.gr για την ΜΚΟ του Ανδρίκου Παπανδρέου η οποία στεγάζεται στην Ελβετία μετά απο μια αναζήτηση στο διαδύκτιο με την διεύθυνση της εταιρίας του Ανδρίκου βρήκαμε κάτι το ακομα πιο ....
συνταρακτικό.

Στην οδό (Vignerons 1a) στεγάζεται και η MONSANTO EUROPE.

http://www.monsanto.com/whoweare/Pages/switzerland.aspx

ΓΚΟΥΣΤΑΒ ΧΟΡΝ (γερμανός οικονομολόγος)

«Δεν είναι αναπόφευκτη η πτώχευση της Ελλάδας»

Στον ΧΡΟΝΗ ΠΟΛΥΧΡΟΝΙΟΥ

Δέκα μήνες πριν είχε προβλέψει ότι η Ελλάδα οδηγείται σε μια βαθύτατη ύφεση με τα μέτρα που επιβάλλονται, ενώ θεωρούσε πως η Γερμανία ήταν συνυπεύθυνη για την κρίση στη χώρα μας.

Σήμερα, με ένα νέο δανειακό πακέτο υπό σχεδιασμό και περαιτέρω μέτρα αυστηρής λιτότητας, ο διακεκριμένος γερμανός οικονομολόγος Γκούσταβ Χορν παραμένει απαισιόδοξος για τις προοπτικές της Ελλάδας. Παρά ταύτα, θεωρεί πως υπάρχουν τρόποι να σταθεροποιηθεί η κατάσταση σε όλη την ευρωζώνη και να αποφευχθεί η χρεοκοπία της χώρας, μια εξέλιξη που θα μπορούσε να οδηγήσει στην κατάρρευση του ευρώ.

Το γερμανικό Κοινοβούλιο ψήφισε την προηγούμενη εβδομάδα υπέρ της έγκρισης ενός επιπλέον σχεδίου διάσωσης για την Ελλάδα υπό τους όρους που σχεδιάστηκαν από τον υπουργό Οικονομικών, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Οι όροι αυτοί απαιτούν τη συμμετοχή των ιδιωτών επενδυτών, πολιτική που απορρίπτει η ΕΚΤ. Θα είναι τελικά η Γερμανία ή η ΕΚΤ που θα κάνει πίσω;

Νομίζω ότι η Γερμανία έχει ήδη κάνει πίσω, καθώς ο υπουργός Οικονομικών υπογράμμισε ότι η Γερμανία απαιτεί απλώς μια εθελοντική ανταλλαγή ομολόγων. Αυτό είναι ένα είδος πολιτικής συμβολισμού, που στοχεύει να καθησυχάσει το γερμανικό κοινό. Πρέπει να προσθέσουμε ότι η δημόσια κατακραυγή στη Γερμανία, όσον αφορά την περαιτέρω στήριξη προς την ελληνική οικονομία, έχει αναμοχλευθεί από την ίδια τη γερμανική κυβέρνηση. Εν μέρει, η κυβέρνηση της Ανγκελα Μέρκελ είναι όμηρος της δικής της ρητορικής και με τον τρόπο αυτό έχει δημιουργήσει μια πολύ δύσκολη κατάσταση, όχι μόνο για τη Γερμανία και την Ελλάδα, αλλά για ολόκληρη την ευρωζώνη.

Ακόμα κι αν η Γερμανία επέβαλλε τη βούλησή της και εφαρμοζόταν μια ανταλλαγή ομολόγων, δίχως την ΕΚΤ να απορρίπτει το ελληνικό κρατικό χρέος ως εγγύηση, μια τέτοια κίνηση δεν θα μείωνε το ύψος του χρέους. Συνεπώς, δεν θα καταλήξει κι αυτό το σχέδιο διάσωσης σε αποτυχία, ακριβώς όπως το προηγούμενο;

Το αποτέλεσμα όλων των μέτρων που λαμβάνονται εξαρτάται σε πολύ μεγάλο βαθμό από τη μακροπρόθεσμη αξιοπιστία τους σχετικά με τη σταθερότητα της ευρωζώνης. Η σημερινή τακτική, όπου τη μια στιγμή βάζουμε το πόδι στο φρένο και την επομεένη στο γκάζι, δεν βοηθάει προς αυτή την κατεύθυνση. Αντιθέτως, βρισκόμαστε στα πρόθυρα της αποσταθεροποίησης της ευρωζώνης, αφού σε όλα τα κράτη- μέλη η πολιτική για τη στήριξη της ευρωζώνης χάνει έδαφος και ευρωσκεπτικιστικά κινήματα αποκτούν όλο και δυναμικότερη φωνή.

Υπάρχει ο κίνδυνος ότι ούτε στη Γερμανία και τις άλλες ισχυρές χώρες, αλλά και ούτε και στην Ελλάδα, θα αποδεχθεί η κοινή γνώμη περαιτέρω μέτρα σταθεροποίησης. Αυτό θα σήμαινε το τέλος του ευρώ. Συνεπώς, μια μακροπρόθεσμη στρατηγική πρέπει να εφαρμοστεί. Οι πολιτικοί πρέπει να εξηγήσουν στους λαούς τους, και φυσικά στην Ελλάδα, ότι οι οικονομίες έχουν εισέλθει σε δύσκολες περιόδους και απαιτούνται μεταρρυθμίσεις. Αλλά αυτό χρειάζεται χρόνο και υπομονή. Δεν μπορούμε να αναμένουμε αποτελέσματα σε λιγότερο από δύο ή τρία χρόνια. Η ελληνική κυβέρνηση πρέπει να αποδείξει ότι έχει εισέλθει στο στάδιο των μεταρρυθμίσεων της οικονομίας. Σε μια τέτοια κατάσταση, μια βραχυπρόθεσμη πολιτική λιτότητας με πολύ αρνητικά αποτελέσματα, όπως αυτά που βλέπουμε σήμερα, θα μπορούσε να αποφευχθεί.

Μια πολιτική προς την αύξηση της ζήτησης και την ανάπτυξη είναι εκτός μόδας στη Γερμανία. Τα υπερχρεωμένα κράτη στην ευρωζώνη, όπως η Ελλάδα, αναγκάζονται να εφαρμόσουν σειρά δρακόντειων μέτρων λιτότητας και δημοσιονομικής πειθαρχίας εν μέσω οικονομικής οπισθοχώρησης. Δεν θα καταδικάσουν αυτές οι πολιτικές την Ελλάδα σε μόνιμη οικονομική κρίση;

Με δεδομένο το τεράστιο ύψος του χρέους και την ανεπαρκή ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας, η χώρα δεν μπορεί να ακολουθήσει μια επεκτατική πολιτική ζήτησης. Από την άλλη μεριά, η λιτότητα δεν είναι επίσης η σωστή απάντηση, καθώς έχει ήδη οδηγήσει σε σημαντική μείωση της οικονομικής δραστηριότητας και έχει κάνει πιο δύσκολη τη μείωση του χρέους. Η ελληνική κυβέρνηση μπορεί να μετατοπίσει δαπάνες από τη δημόσια κατανάλωση προς τις επενδύσεις. Η ζήτηση πρέπει να έρθει από το εξωτερικό, κυρίως από μέλη της ευρωζώνης. Αυτό υποχρεώνει τους υπόλοιπους να ακολουθήσουν επεκτατική οικονομική πολιτική.

Η Αγκελα Μέρκελ είπε ότι «δεν μπορούμε να δεχτούμε μια ανεξέλεγκτη πτώχευση μιας χώρας». Γιατί είναι η Γερμανία, η ΕΚΤ και η Ε.Ε. γενικότερα τόσο απρόθυμες να δεχθούν ένα ουσιαστικό κούρεμα του κυρίαρχου χρέους για τις χώρες που μαστίζονται από δυσθεώρητα βάρη; Σε τελική ανάλυση, η πρόσφατη ιστορία είναι γεμάτη περιπτώσεις χωρών που προέβησαν σε... κουτσούρεμα του χρέους τους ή σε ολική στάση πληρωμών, προκειμένου να αποκτήσουν μια άλλη ευκαιρία για ανάκαμψη.

Πτώχευση δημοσίου χρέους είναι αναπόφευκτη μόνο εάν μια χώρα είναι βαριά υπερχρεωμένη με ξένο νόμισμα. Το ευρώ δεν είναι ένα ξένο νόμισμα για την Ελλάδα. Συνεπώς, με τη στήριξη του ευρωπαϊκού μηχανισμού και της ΕΚΤ, μπορεί να αποφευχθεί μια πτώχευση. Ενα κούρεμα θα οδηγούσε σε μεγάλη υποτίμηση των ελληνικών τραπεζών. Ισως και να κατέρρεε το ελληνικό τραπεζικό σύστημα. Επιπλέον, υπάρχουν εύλογοι φόβοι για επιπτώσεις από τυχόν μετάδοση στην Πορτογαλία, την Ιρλανδία και την Ισπανία. Στο τέλος, θα μπορούσε να προκύψει μια συνολικά ανεξέλεγκτη κατάσταση εξαιτίας της πτώχευσης της Ελλάδας.

Η Αγκελα Μέρκελ δήλωσε όντως πως το ευρώ θα βρισκόταν σε κίνδυνο εξαιτίας μιας πτώχευσης της Ελλάδας, αλλά η Κεντρική Τράπεζα της Γερμανίας προέβη στη συνέχεια σε μια δήλωση που διαφωνούσε με ένα τέτοιο ενδεχόμενο...

Η καγκελάριος έχει δίκιο και η γερμανική Κεντρική Τράπεζα σφάλλει στην εκτίμησή της. Με την Ελλάδα χρεοκοπημένη, οι χρηματαγορές θα ξεκινούσαν αμέσως τις εικασίες για το ποια χώρα θα ήταν η επόμενη. Εάν συνέβαινε κάτι τέτοιο, τα μέτρα που θα χρειαζόντουσαν για τη σταθεροποίηση της ευρωζώνης θα ήταν ακόμα πιο δύσκολα από αυτά που απαιτούνται για τη στήριξη της Ελλάδας και η πολιτική στήριξη θα ήταν πλέον πολύ δύσκολη υπόθεση. Η διάλυση της ευρωζώνης θα ήταν στη συνέχεια μια πολύ πιθανή εξέλιξη.

Από τη δική σας σκοπιά, ποια είναι η εναλλακτική λύση για την αντιμετώπιση της ελληνικής κρίσης και της κρίσης του ευρωπαϊκού χρέους γενικά;

Αυτό που έχουμε ανάγκη είναι μια στρατηγική απόφαση που δεν θα επιτρέπει καμία κρατική πτώχευση στην ευρωζώνη, εφόσον το χρέος είναι σε ευρώ. Οι χώρες που αντιμετωπίζουν προβλήματα δημόσιου χρέους θα στηριχθούν μέσω πίστωσης με πολύ χαμηλά επιτόκια και με μια προϋπόθεση. Η προϋπόθεση είναι ότι θα βελτιώσουν την ανταγωνιστικότητά τους και θα τηρήσουν τις δεσμεύσεις τους προς τους πληθωριστικούς στόχους της ΕΚΤ, με τον πληθωρισμό να βρίσκεται κοντά στο 2% στο μέλλον. Κάτι τέτοιο θα επέτρεπε στους τρέχοντες ισολογισμούς να επιστρέψουν σε σταθερή κατάσταση. Τότε, το ελληνικό κράτος θα ήταν σε θέση να επιστρέψει στις χρηματοαγορές, για να επαναχρηματοδοτήσει το υπόλοιπο του χρέους. Η ανακοίνωση μιας τέτοιας πολιτικής θα οδηγούσε σε αύξηση της εμπιστοσύνης για τη σταθερότητα της ευρωζώνης και σε μείωση του ρίσκου.

Ανέκδοτο η ηλεκτρονική καταγραφή

Η ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΔΕΝ ΔΙΑΘΕΤΕΙ ΑΚΟΜΗ ΑΞΙΟΠΙΣΤΟ «ΕΡΓΑΛΕΙΟ» ΓΙΑ ΝΑ ΕΛΕΓΧΕΙ ΤΗΝ ΑΥΘΑΙΡΕΣΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΑΣΚΕΙ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΉ - ΣΤΟΝ ΑΕΡΑ ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ, ΠΕΡΙΟΥΣΙΟΛΟΓΙΟ ΤΗΣ ΕΦΟΡΙΑΣ ΚΑΙ ΑΡΧΕΙΟ ΤΗΣ ΔΕΗ

Του ΘΑΝΟΥ ΤΣΙΡΟΥ tsiros@enet.gr

Η ΕΛΛΑΔΑ διαθέτει τρεις διαφορετικές ηλεκτρονικές βάσεις δεδομένων, για να «φακελώνει» την ακίνητη περιουσία των Ελλήνων και καμία από αυτές δεν θεωρείται αξιόπιστη.

Στη χώρα που η ακίνητη περιουσία «λατρεύεται» όσο καμία άλλη μορφή επένδυσης -οι Ελληνες μοιράζονται περίπου 15,5 εκατομμύρια ιδιοκτησίες αντικειμενικής αξίας 323 δισεκατομμυρίων ευρώ- η πολιτεία δεν έχει κατορθώσει ακόμη να αναπτύξει αξιόπιστο «εργαλείο», για να ελέγχει την αυθαιρεσία και να ασκεί φορολογική πολιτική.

Τριπλή αποτυχία

* Το Κτηματολόγιο ύστερα από διεργασίες ετών παραμένει ελλιπέστατο, ενώ από την «κατασκευή» του δεν μπορεί να υπολογίσει την αξία ενός ακινήτου.

* Το περιουσιολόγιο της εφορίας βρίσκεται αυτή τη στιγμή κυριολεκτικά στον «αέρα»: είναι γεμάτο λάθη, ενώ το ηλεκτρονικό αρχείο δεν έχει ενημερωθεί με τις μεταβολές που έχουν επέλθει στην ακίνητη περιουσία τα τελευταία 2-3 χρόνια.

* Το τρίτο αρχείο, είναι αυτό που συντηρεί η ΔΕΗ κατόπιν ενημέρωσης των δήμων. Οι δήμοι αντλούν τα στοιχεία από τις κατόψεις των κτιρίων που υποχρεούνται να προσκομίσουν οι ιδιοκτήτες προκειμένου να ηλεκτροδοτήσουν την οικοδομή τους. Ετσι, αποτυπώνονται όλοι οι χώροι όπως οι ημιυπαίθριοι και τα μπαλκόνια. Το πρόβλημα είναι ότι η εικόνα που έχει για το ίδιο διαμέρισμα η ΔΕΗ είναι πολλές φορές διαφορετική από την εικόνα που υπάρχει στο περιουσιολόγιο και στο κτηματολόγιο.

Επίσης, σε πολλές περιπτώσεις, η τιμή ζώνης που εμφανίζεται στον λογαριασμό της ΔΕΗ είναι διαφορετική από αυτή που χρησιμοποιεί η εφορία προκειμένου να υπολογίσει την αντικειμενική αξία ενός ακινήτου. Τέλος, είναι αμφίβολο αν το ηλεκτρονικό αρχείο της ΔΕΗ έχει ελεγχθεί τα τελευταία χρόνια για την αξιοπιστία των στοιχείων που διαθέτει. Η «Οικονομία» απηύθυνε σχετικό ερώτημα στην εισηγμένη εταιρεία για να εισπράξει την απάντηση ότι τα στοιχεία που αναγράφονται στους λογαριασμούς, προέρχονται από τους δήμους στους οποίους και ανήκει η ευθύνη για την αξιοπιστία των στοιχείων.

Η «ελληνική πραγματικότητα» -μια χώρα επί δεκαετίες να μην μπορεί να αναπτύξει ένα ολοκληρωμένο σύστημα για να παρακολουθεί την ακίνητη περιουσία των πολιτών- θα μπορούσε να αποτελεί πανευρωπαϊκό ανέκδοτο. Ομως η κατάσταση σοβαρεύει όταν σε αυτό το «κενό» οφείλεται:

* Η αδυναμία της εκάστοτε κυβέρνησης να εισπράξει τους φόρους. Ο φόρος κατοχής του 2008 εισπράχτηκε δύο χρόνια αργότερα, ενώ ο φόρος κατοχής του 2009 και του 2010 δεν έχει μπει ακόμη στα ταμεία του κράτους. Τώρα δε που το υπουργείο Οικονομικών πιστεύει ότι χρειάζεται να καταφύγει στους φόρους ακινήτων για να τονώσει τα έσοδα του 2011, ενημερώνεται από τις αρμόδιες υπηρεσίες ότι δεν μπορεί να εισπραχτεί κανένα ποσό πριν περάσουν τουλάχιστον έξι μήνες ακόμη. Η συνέχεια παίχτηκε στη ΔΕΗ. «Να επιβληθεί ένας ειδικός φόρος ο οποίος θα εισπράττεται μέσα από τους λογαριασμούς του ηλεκτρικού ρεύματος όπως και το Τέλος Ακίνητης Περιουσίας» εισηγήθηκαν από το υπουργείο Οικονομικών. Κάτι που δεν άρεσε καθόλου στη ΔΕΗ, καθώς κάτι τέτοιο θα μετέτρεπε τη Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού σε... φοροεισπράκτορα.

Επιπλέον επιβαρύνσεις

Σύμφωνα με πηγές της επιχείρησης, υπό τις παρούσες οικονομικές συνθήκες χιλιάδες νοικοκυριά αδυνατούν να εξοφλήσουν ακόμη και το ηλεκτρικό ρεύμα που καταναλώνουν. Η προσθήκη ενός ακόμα φόρου στον λογαριασμό θα οδηγούσε πολλούς στο να μην πληρώσουν, με αποτέλεσμα η ΔΕΗ να υποχρεωθεί να διακόψει τη σύνδεση (κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και με όσους δεν πληρώνουν το Τέλος Ακίνητης Περιουσίας, το οποίο επίσης εισπράττεται μέσω της ΔΕΗ). Κι όχι μόνον αυτό: Δεδομένου ότι δεν είναι εύκολο να επιβληθεί φόρος με βάση την αξία ενός ακινήτου όπως αυτή αποτυπώνεται στον λογαριασμό της ΔΕΗ, η κυβέρνηση φαίνεται να καταφεύγει σε «οριζόντιες λύσεις» του τύπου: πληρώστε ένα ευρώ ανά τετραγωνικό μέτρο ακινήτου. Ιδια επιβάρυνση για το Κολωνάκι και τον Αγιο Παντελεήμονα; Ιδια επιβάρυνση για ένα τετραγωνικό μέτρο σε ρετιρέ και ένα τετραγωνικό μέτρο σε υπόγειο; (η βάση της ΔΕΗ δεν ξεχωρίζει στον λογαριασμό ορόφους, ημιυπαίθριους, μπαλκόνια και κλειστούς χώρους).

* Η αδυναμία του ελληνικού Δημοσίου να προσεγγίσει με ακρίβεια την ατομική περιουσία του κάθε φορολογούμενου. Εκατοντάδες περιοχές σε ολόκληρη την ελληνική επικράτεια παραμένουν εκτός κάθε συστήματος «αντικειμενικού» προσδιορισμού και η αξία των ακινήτων υπολογίζεται εκεί ύστερα από «παζάρι» του εφοριακού με τον ιδιοκτήτη.

* Η αδυναμία της εκάστοτε φορολογικής αρχής να προχωρήσει σε αξιόπιστες διασταυρώσεις προκειμένου να εντοπίσει φορο-παραβάτες και οφειλέτες. Μια σωστά διαμορφωμένη βάση δεδομένων επιτρέπει στη φορολογική αρχή να εντοπίζει αν τηρείται ο νόμος του «πόθεν έσχες» και των τεκμηρίων διαβίωσης όπως επίσης και να συλλαμβάνει κατόχους ακριβών περιουσιακών στοιχείων που οφείλουν χρήματα στο Δημόσιο.

Ανεργος ή κακοπληρωμένος, το δίλημμα του εργαζομένου

ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΣΤΑΤ, ΤΟ ΠΟΣΟΣΤΟ ΑΝΕΡΓΙΑΣ ΑΝΗΛΘΕ ΣΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΡΕΚΟΡ ΤΟΥ 15,9% - ΣΤΑΘΕΡΑ ΑΝΟΔΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΡΙΘΜΟ ΤΩΝ ΜΕΡΙΚΩΣ ΑΠΑΣΧΟΛΟΥΜΕΝΩΝ

Της ΕΛΙΖΑΣ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΥ etria@enet.gr

ΜΕΡΑ ΜΕ ΤΗ μέρα όλο και μεγαλύτερο μέρος του εργατικού δυναμικού της χώρας περνάει στην απόγνωση. Είτε εξαιτίας της ανεξέλεγκτης πορείας της ανεργίας που μήνα με το μήνα σπάει κάθε ρεκόρ, είτε γιατί βλέπει την αμοιβή του να περιορίζεται. Οπως προκύπτει από τα αναλυτικά στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής (ΕΛΣΤΑΤ) για το α' τρίμηνο του 2011 σε σύγκριση με τα αντίστοιχα στοιχεία για το α' τρίμηνο του 2010:

*Ανεργοι δηλώνουν πάνω από 874 χιλιάδες άτομα. Αριθμός αυξημένος κατά 36% σε σχέση με πέρυσι. Σύμφωνα με τον αυστηρό ορισμό της ΕΛΣΤΑΤ, οποίος ακολουθείται πανευρωπαϊκά, το ποσοστό ανεργίας ανήλθε στο ιστορικό ρεκόρ του 15,9%. Είναι το υψηλότερο τριμηνιαίο ποσοστό που έχει σημειωθεί από το 1983, χρονιά από την οποία ξεκινάει η καταγραφή του ΟΟΣΑ για την Ελλάδα.

*Σταθερά ανοδική πορεία ακολουθεί ο αριθμός των εργαζομένων που απασχολούνται σε καθεστώς μερικής απασχόλησης (μειωμένο ωράριο). Το α' τρίμηνο του 2011 ξεπέρασαν τους 285 χιλ. εργαζόμενους έναντι 283 χιλιάδων πέρυσι το αντίστοιχο διάστημα.

Βασικός λόγος για περισσότερους από τους μισούς (154 χιλιάδες άτομα) που συμβιβάστηκαν με την ημιαπασχόληση ήταν ότι δεν κατάφεραν να βρουν μία πλήρους ωραρίου θέση. Πρόκειται για αριθμό αυξημένο κατά 11 χιλιάδες άτομα σε σχέση με το α' τρίμηνο του 2010.

Αν σε αυτούς, τους μερικώς απασχολούμενους εργαζόμενους, προστεθούν και οι σχεδόν 300 χιλιάδες που έχουν υπογράψει συμβάσεις ορισμένου χρόνου, τότε η «στρατιά» των «μειονεκτικών» φτάνει τους 585 χιλιάδες.

Τα προβλήματα δεν τελειώνουν εδώ. Ολοένα και πιο συχνά η προσωρινή απασχόληση δεν διαρκεί παρά μερικές βδομάδες. Σημαντική αύξηση παρατηρείται στον αριθμό των συμβάσεων που διαρκούν λιγότερο από ένα μήνα. Ανήλθαν στις 19.835 το α' τρίμηνο του 2011. Αυξημένες κατά σχεδόν 5.000 σε σχέση με πέρυσι.

Δεν φτάνει ο μισθός

Απόδειξη ότι οι ώρες εργασίας και ο μισθός που παίρνουν αρκετοί απασχολούμενοι δεν επαρκούν για να καλύψουν τα προς το ζην, αποτελεί και το εξής γεγονός. Μεταξύ των δυο τριμήνων, ο αριθμός όσων επιθυμούν να δουλεύουν περισσότερο αυξήθηκε κατά 63 χιλιάδες άτομα περίπου, αγγίζοντας σχεδόν τους 270 χιλ. εργαζόμενους. Επιπλέον, 13,5 χιλ. απασχολούμενοι έψαχναν για δεύτερη εργασία προκειμένου να τα «φέρουν βόλτα».

Βέβαια οι παραπάνω ώρες εργασίας δεν σημαίνουν απαραίτητα και περισσότερα λεφτά, καθώς σε αρκετές περιπτώσεις η υπερωριακή απασχόληση δεν πληρώνεται από τον εργοδότη. Σύμφωνα με τους συμμετέχοντες στην Ερευνα Εργατικού Δυναμικού της ΕΛΣΤΑΤ, το α' τρίμηνο του 2011, πάνω από 660 χιλιάδες ώρες έμειναν απλήρωτες.

Πολύ μεγάλη αύξηση υπάρχει και στον αριθμό των απολυμένων μέσα σε ένα έτος. Η απόλυση είναι ο λόγος που βρίσκονται χωρίς δουλειά περίπου 285 χιλ. άτομα, όταν ένα χρόνο πριν οι απολυμένοι ήταν 115 χιλ. λιγότεροι.

Η χαμένη δεκαετία για την ελληνική οικονομία

ΤΟ ΚΑΛΟ ΣΕΝΑΡΙΟ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΣΟΠΡΟΘΕΣΜΟ ΠΡΟΒΛΕΠΕΙ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΩΝ ΤΩΝ ΝΟΙΚΟΚΥΡΙΩΝ ΤΟ 2015 ΣΤΑ ΕΠΙΠΕΔΑ ΤΟΥ 2007!

Του ΧΡ. ΖΙΩΤΗ ziotisc@enet.gr

ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ αν πετύχει το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα, που έχει κατατεθεί στη Βουλή, η εφαρμογή του θα κάνει τελικά τους Ελληνες φτωχότερους και ακόμα πιο χρεωμένους.

Στην καλύτερη περίπτωση δηλαδή, η χώρα -παρά τα επώδυνα μέτρα που θα επιβληθούν μία ακόμη φορά σε ασθενέστερες κοινωνικές ομάδες- βαδίζει σε μια χαμένη δεκαετία. Ετσι, στο τέλος του 2015 το βιοτικό επίπεδο θα έχει γυρίσει πίσω τουλάχιστον στα επίπεδα του 2007-2008.

Οπως προκύπτει λοιπόν από τα δεδομένα του μεσοπρόθεσμου, το κατά κεφαλήν εισόδημα των Ελλήνων στο τέλος της ερχόμενης πενταετίας θα έχει υποχωρήσει περίπου στα 22.000 ευρώ, όσα δηλαδή ήταν το 2008 (21.700 ευρώ). Σύμφωνα με τις... αισιόδοξες προβλέψεις, το 2015 ο κάθε πολίτης της χώρας θα είναι χρεωμένος περίπου με 31.000 ευρώ, χωρίς να υπολογίζεται και το βάρος των 120 δισ. ευρώ από τα δάνεια προς τις τράπεζες, τα οποία οφείλουν περίπου μισό εκατομμύριο νοικοκυριά.

Με άλλα λόγια, ακόμη και αν έως τότε η χώρα αποφύγει το «σκόπελο της χρεοκοπίας», η οικονομία της θα συνεχίσει να ισορροπεί σε τεντωμένο σχοινί. Σε κάθε περίπτωση, το «δημοσιονομικό νοικοκύρεμα» δεν φαίνεται ικανό για να ανοίξει τον... ενάρετο κύκλο της ανάπτυξης, καθώς το κόστος για την εξυπηρέτηση του δημοσίου χρέους θα είναι δυσβάστακτο. Η όποια κυβέρνηση, εφαρμόζοντας ένα άγριο πρόγραμμα λιτότητας, ακόμη και απολύοντας δημοσίους υπαλλήλους, θα είναι υποχρεωμένη τα επόμενα χρόνια να πληρώνει σε τόκους τόσα όσα χρειάζονται για μισθούς και συντάξεις.

Το 2015 ο προϋπολογισμός πρέπει να καταβάλει διπλάσιους τόκους απ' ό,τι φέτος στους δανειστές μας. Το 2011 το κονδύλι των τόκων εκτιμάται ότι θα διαμορφωθεί στα 16 δισ. ευρώ, ενώ στο τέλος του μεσοπρόθεσμου, ακόμη και αν εισπραχθούν τα 50 δισ. ευρώ από το πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων και εκποίησης της δημόσιας περιουσίας, θα έχει εκτιναχθεί στα περίπου 23 δισ. ευρώ.

Το 10% για τόκους

Το ιδιαίτερα υψηλό αυτό ποσοστό από τη διεθνή εμπειρία θεωρείται μη βιώσιμο. Αν μάλιστα οι εισπράξεις από τις αποκρατικοποιήσεις υστερήσουν των αρχικών στόχων, το κονδύλι των τόκων θα ανέβει τα 25 δισ. ευρώ, ποσό που αντιστοιχεί στο 10% του ΑΕΠ. Εκτός όμως από τους τόκους, το Δημόσιο πρέπει κάθε χρονιά να πληρώνει τεράστια ποσά για την εξόφληση των ομολόγων που λήγουν. Ετσι, για χρεολύσια το δημόσιο ταμείο θα επιβαρυνθεί το 2015 με περίπου 48 δισ. ευρώ.

Η «αιμορραγία», που προκαλεί στα δημόσια οικονομικά το δυσθεώρητο κρατικό χρέος (σύμφωνα με το πιο θετικό σενάριο στο τέλος του 2015 θα έχει εκτιναχθεί στα 351,3 δισ. ευρώ, ήτοι 139,5% του ΑΕΠ από τα 328 δισ. ευρώ, που έκλεισε πέρυσι), δεν αποτελεί μόνο τροχοπέδη για την ανάπτυξη της οικονομίας, αλλά στην ουσία αναιρεί βασικές λειτουργίες του κράτους. Είναι ενδεικτικό ότι το 2015 για δαπάνες υγείας και κοινωνικής αλληλεγγύης το Δημόσιο θα μπορεί να καταβάλει μόνο 5 δισ. ευρώ, δηλαδή περίπου το 20% της δαπάνης των τόκων. Οι μεταβιβάσεις στα νοσοκομεία θα περιοριστούν στα 1,4 δισ. ευρώ. Η παιδεία θα απορροφήσει την ίδια χρονιά μόλις 6 δισ. ευρώ, ενώ για μισθούς-συντάξεις η δαπάνη φθάνει τα 20,4 δισ. ευρώ.

Υπό τις ασφυκτικές αυτές συνθήκες, οι λεγόμενες αναπτυξιακές δαπάνες, δηλαδή οι επενδύσεις που θα μπορούσε να χρηματοδοτήσει το Δημόσιο, συμβάλλοντας έτσι στην ανάκαμψη της οικονομίας, περιορίζονται στο ελάχιστο. Φέτος, αν δεν πέσει και άλλο ψαλίδισμά του, το Πρόγραμμα Δημόσιων Επενδύσεων θα διαμορφωθεί στα 8,4 δισ. ευρώ. Το 2015, το πρόγραμμα προβλέπει ότι το σχετικό κονδύλι θα ανέλθει στα 8 δισ. ευρώ. Με άλλα λόγια, αν υπολογιστεί και ο πληθωρισμός, το κράτος -μετά την «εξυγίανσή» του- θα επενδύει πολύ λιγότερα.

Βέβαια αρκετοί είναι εκείνοι που θεωρούν ότι η ανάπτυξη δεν μπορεί να προέλθει από το «φούσκωμα» της εγχώριας ζήτησης, αλλά πρέπει να είναι εξωγενής. Ομως ο διεθνής περίγυρος είναι εξαιρετικά ρευστός. Σε κάθε περίπτωση, οι παραπάνω σχεδιασμοί έχουν γίνει με το πλέον αισιόδοξο σενάριο. Η ίδια η κυβέρνηση αναγνωρίζει ότι, αν υπάρξουν αποκλίσεις από τις σχεδιαζόμενες παρεμβάσεις, το δημόσιο χρέος θα εκτοξευτεί σε μη διαχειρίσιμα επίπεδα. Σύμφωνα με το «απαισιόδοξο» σενάριο, θα εκτιναχθεί στο 198% του ΑΕΠ το 2015.