Ο τουρκικός Τύπος συντηρεί την ένταση γύρω από τα Ιμια

Οι μέχρι σήμερα γνωστές εισηγήσεις προς τον Κ.Κ. είναι να μην αναβάλει την επίσκεψη στην Τουρκία.

Και τίθεται το ερώτημα : Ποια θα είναι η αντίδρασή του σε περίπτωση που οι Τούρκοι χοντρύνουν τις προκλήσεις τους; (Βλέπε περίπτωση Μολυβιάτη)

20080111

Ο τουρκικός Τύπος συντηρεί την ένταση γύρω από τα Ιμια

Της Δωρας Αντωνιου

Με μερίδα του τουρκικού Τύπου να εμμένει σε αναφορές για ελληνική προκλητικότητα στην περιοχή των Ιμίων, συντηρώντας το κλίμα έντασης, που διαμορφώθηκε το τελευταίο διάστημα, και τα Σκόπια να προσπαθούν να περάσουν το μήνυμα ότι είναι έτοιμα για να λάβουν πρόσκληση ένταξης στο ΝΑΤΟ, εξελίσσονται τα δύο κύρια μέτωπα εξωτερικής πολιτικής της περιόδου αυτής.

Χθες, η τουρκική εφημερίδα Turkiye σε άρθρο υπό τον τίτλο «Επικίνδυνο παιχνίδι από την Αθήνα», κάνει λόγο για νέες παραβιάσεις των χωρικών υδάτων της Τουρκίας στην περιοχή των Ιμίων από σκάφη του λιμενικού. Στο ίδιο δημοσίευμα γίνεται αναφορά σε αναχαιτίσεις τουρκικών αεροσκαφών, τα οποία, σύμφωνα με την εφημερίδα, εκτελούσαν εκπαιδευτικές πτήσεις στον διεθνή εναέριο χώρο του Αιγαίου.

Αν και οι σχετικές αναφορές στον τουρκικό Τύπο τις τελευταίες ημέρες έχουν περιορισθεί τόσο σε έκταση, όσο και σε ένταση, διπλωματικές πηγές εκτιμούν ότι θα συνεχίσουν να υφίστανται, ενόψει της επίσκεψης του πρωθυπουργού κ. Κώστα Καραμανλή στην Τουρκία στις 23 - 25 Ιανουαρίου. Το ερώτημα για την ελληνική πλευρά είναι εάν το «θερμόμετρο» της έντασης στην περιοχή διατηρηθεί σε χαμηλό επίπεδο ή εάν, όσο η επίσκεψη πλησιάζει, επιδιωχθεί μεγαλύτερη όξυνση, αντίστοιχη με εκείνη που υπήρξε προ δεκαημέρου, με την ανταλλαγή διαβημάτων μεταξύ των δύο χωρών.

Η προσπάθεια εστιάζεται στο να αποφευχθεί η ένταση, ωστόσο, όπως αναφέρουν οι ίδιες διπλωματικές πηγές, η πολυπλοκότητα του συστήματος εξουσίας στη γειτονική χώρα δεν διασφαλίζει ότι η προσπάθεια αυτή θα έχει αποτέλεσμα.

Σε σχέση με τα Σκόπια, το έτερο μεγάλο μέτωπο την προσεχή περίοδο για την ελληνική εξωτερική πολιτική, φαίνεται ότι από πλευράς της πολιτικής ηγεσίας της ΠΓΔΜ η προσπάθεια επικεντρώνεται στο να πεισθούν τα κράτη-μέλη του ΝΑΤΟ ότι η χώρα είναι έτοιμη να συμμετέχει στη Συμμαχία, ότι έχει προχωρήσει όλες τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις και, παράλληλα, να υποβαθμισθεί το ζήτημα της ονομασίας σε μια διμερή διαφορά με την Ελλάδα.

Χθες, ο υπουργός Αμύνης της ΠΓΔΜ, κ. Λαζάρ Ελενόφσκι, βρέθηκε στο Αφγανιστάν, όπου επισκέφθηκε την αποστολή της χώρας του στην εκεί πολυεθνική δύναμη. «Η συμμετοχή μας στη διεθνή δύναμη είναι βασικός παράγοντας επιβεβαίωσης της ετοιμότητάς της να γίνει μέλος του ΝΑΤΟ», δήλωσε.

Ο κ. Ελενόφσκι, όπως ανακοινώθηκε από το υπουργείο Αμύνης της ΠΓΔΜ, πρόκειται να μεταβεί σήμερα στο Ιράκ για να επισκεφθεί την εκεί στρατιωτική αποστολή της χώρας του και να συναντηθεί με τον διοικητή της πολυεθνικής δύναμης, Αμερικανό στρατηγό Ντ. Πετρέους. Οι επισκέψεις του κ. Ελενόφσκι στην περιοχή εκτιμάται ότι εντάσσονται στην κινητικότητα της σκοπιανής πλευράς ενόψει της απόφασης για τις προσκλήσεις προς ένταξη στο ΝΑΤΟ.

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_politics_1_11/01/2008_255116

Σκόπια: Το όνομα δεν αφορά το ΝΑΤΟ

Αυτό λέγεται ΡΟΥΑ ΜΑΤ ...
ΣΓΣ

Σκόπια: Το όνομα δεν αφορά το ΝΑΤΟ

Η ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ
Σάββατο, 12 Ιανουαρίου 2008 07:00
152 λέξεις, ΠΟΛΙΤΙΚΑ
URL: http://www.naftemporiki.gr/news/redirstory.asp?id=1461624

ΤΟ ΝΑΤΟ δεν έχει ρόλο στη διαπραγματευτική διαδικασία για εξεύρεση λύσης στην εκκρεμότητα της ονομασίας, ανέφερε ο γενικός γραμματέας της Συμμαχίας Γιαπ ντε Χοπ Σέφερ. «Δεν υπάρχει εδώ ρόλος για το γ.γ. του ΝΑΤΟ. Οπωσδήποτε, το ζήτημα της ονομασίας είναι σημαντικό και σε κάποια φάση, θα έλεγα όσο πιο γρήγορα τόσο καλύτερα, πρέπει να εξευρεθεί λύση για το πρόβλημα αυτό. Γνωρίζετε, ωστόσο, ότι γι' αυτό υπεύθυνος είναι ο κ. Νίμιτς και όχι εγώ», δήλωσε.

Απ' την πλευρά του, ο ύπατος εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την Εξωτερική Πολιτική και την Πολιτική Ασφάλειας Χαβιέρ Σολάνα, εκτίμησε ότι μία λύση στην εκκρεμότητα της ονομασίας θα διευκόλυνε τη διαδικασία ένταξης της ΠΓΔΜ στην Ε.Ε.

«Οπωσδήποτε το ζήτημα αυτό είναι σημαντικό και για την Ελλάδα, αλλά και για την πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας. Σύμφωνα με πληροφορίες που έχω, οι συνομιλίες εισέρχονται στη φάση των εντατικότερων προσπαθειών και συναντήσεων και πράγματι ευελπιστώ ότι θα επιτευχθεί συμφωνία», είπε.

Το αδιέξοδο της ανανεώσιμης ενέργειας

20080111

Το αδιέξοδο της ανανεώσιμης ενέργειας

ΗΜΕΡΗΣΙΑ 11/1/2008

Γράφει ο δρ Κώστας Σ. Μητρόπουλος προέδρος KANTOR Σύμβουλοι Επιχειρήσεων Α.Ε.

Διεθνώς το ποσοστό της ανανεώσιμης ενέργειας (Α.Ε.) αυξάνεται ταχύτατα. Το 2006, το 20% της παγκόσμιας παραγωγής ηλεκτρισμού προερχόταν από Α.Ε. με στόχο το 50% μέχρι το 2050. Οι ετήσιες επενδύσεις σε Α.Ε. παγκοσμίως ξεπέρασαν τα 40 δισ. δολ. το 2006 και ξεπερνούν αυτές που γίνονται σε θερμικές εγκαταστάσεις ηλεκτρισμού ή σε πυρηνικά εργοστάσια. Κάθε χρόνο προστίθενται περισσότερα από 60 GW ισχύος από Α.Ε.

Η Α.Ε. είναι πολύ ψηλά στην ατζέντα της Ε.Ε. για δύο λόγους. Πρώτον, για τη μείωση της εξάρτησης από τις εισαγωγές ενέργειας που αυτή τη στιγμή φθάνουν το 50% της κατανάλωσης και δεύτερον για τη μείωση των εκπομπών CO2. Η Ε.Ε. έχει εκδώσει πληθώρα οδηγιών για την Α.Ε. με πολύ σαφείς στόχους:

• το ποσοστό της Α.Ε. στο σύνολο της πρωτογενούς ενέργειας να φτάσει το 12% το 2010 από 6% το 2005,
• η ενεργειακή αποδοτικότητα να αυξηθεί μέχρι το 2010 κατά 18% σε σχέση με αυτήν του 1995,
• ο ηλεκτρισμός από Α.Ε. να αυξηθεί σε σχέση με τη συνολική παραγωγή από το 14% το 2005 σε 22,1% το 2010, και
• η συνδυασμένη παραγωγή θερμότητας και ηλεκτρισμού να αυξηθεί από 9% το 1995 σε 18% μέχρι το 2010.

Η Ελλάδα υπολείπεται του μέσου όρου της Ε.Ε. στη συμμετοχή Α.Ε. (5,66%) Το μεγαλύτερο ποσοστό (61 %) από αυτό αφορά σε υδρο-ηλεκτρισμό. Για να ικανοποιηθούν οι στόχοι της Ε.Ε. θα πρέπει η παραγωγή ηλεκτρισμού από Α.Ε. να αυξηθεί τέσσερις φορές (από 3,6 TWh σε 13,7 ευρώ TWh) μέχρι το 2010, πράγμα πρακτικά αδύνατο. Τρία είναι τα προβλήματα που εξακολουθούν να εμποδίζουν την ανάπτυξη της Α.Ε. στη χώρα μας:

• λάθος νομοθεσία,
• διαδικαστικά και γραφειοκρατικά κόστη και δυσκολίες, και
• περιορισμοί γης.

Η ελληνική νομοθεσία έχει ενσωματώσει τις οδηγίες της Ε.Ε. αλλά το συνολικό πλαίσιο είναι ασαφές, ενώ οι επενδύσεις σε Α.Ε. υπερεπιδοτούνται. Το αποτέλεσμα είναι υπερπληθώρα αιτήσεων για μικρά έργα τα οποία καθίστανται οικονομικά. Έτσι, δεδομένων των δημοσιονομικών περιορισμών δεν περισσεύουν κεφάλαια για πολύ μεγαλύτερες και πολύ αποδοτικότερες επενδύσεις σε Α.Ε.

Είναι χαρακτηριστικό ότι τα τυπικά μεγέθη επενδύσεων σε Α.Ε. σε Ισπανία, Ιταλία αλλά και σε Βουλγαρία είναι πολύ υψηλότερα των αντίστοιχων στην Ελλάδα. Ως μέτρο σύγκρισης η Rokas-Iberdrola έχει συνολικά εγκατεστημένα 194 MW και η Εnel-Κοπελούζος 127 MW ανεμογεννητριών.

Οι τιμές αγοράς ηλεκτρισμού από Α.Ε. από το κεντρικό δίκτυο στην Ελλάδα είναι συγκρίσιμες με αυτές του εξωτερικού. Αλλά πέρα από αυτές που θεωρητικά διασφαλίζουν εύλογες αποδόσεις στους επενδυτές μεσαίας και μεγάλης κλίμακας, στην Ελλάδα επιδοτούνται κατευθείαν μέσα από τον αναπτυξιακό νόμο οι επενδύσεις σε Α.Ε., με αποτέλεσμα να καθίστανται ιδιαίτερα ελκυστικές με ετήσιες αποδόσεις που μπορεί να ξεπερνούν το 25%.

Οι διαδικαστικές ιδιομορφίες και η γραφειοκρατία για την εξασφάλιση των απαραίτητων αδειών καθυστερούν την έγκριση των επενδύσεων και την αδειοδότηση. Ως αποτέλεσμα, επενδύσεις μεγάλου μεγέθους ακυρώνονται και τα κεφάλαια κατευθύνονται σε άλλες χώρες όπου μπορούν να εξασφαλίσουν μικρότερη αλλά πολύ ταχύτερη απόδοση. Αυτή τη στιγμή στην ΠΑΕ εκκρεμούν κοντά στις 7.000 αιτήσεις για άδειες φωτοβολταϊκής παραγωγής.

Η απαραίτητη γη ή τα δικαιώματα επί των υδάτων (υδροηλεκτρικά) ή του υπεδάφους (γεωθερμία) δεν είναι εύκολα εξασφαλίσιμα και μερικές φορές καθόλου. Για παράδειγμα, μεγάλης κλίμακας φωτοβολταϊκά (5 MW) απαιτούν περί τα 150 στρέμματα ενιαίας γης με κατάλληλο προσανατολισμό κοντά στο δίκτυο, και αυτή δεν είναι εύκολο να βρεθεί ή συναρμολογηθεί με αποτέλεσμα την συστηματική καθυστέρηση.

Το συνολικό πλαίσιο που έχει δημιουργηθεί για την προώθηση της Α.Ε. στην Ελλάδα δεν οδηγεί πουθενά. Η υπερεπιδότηση σε συνδυασμό με την έλλειψη κεφαλαίων για την ικανοποίηση όλων των αιτήσεων οδηγεί σε υπερπροσφορά μικρών έργων και στον εξοπλισμό των μεγάλων επενδύσεων. Η γραφειοκρατία μαζί με την υπερπροσφορά αιτήσεων οδηγεί σε καθυστερήσεις και περαιτέρω απομάκρυνση επενδυτικών κεφαλαίων. Τέλος, η δυσκολία τακτοποίησης της γης και των φυσικών δικαιωμάτων οδηγεί και αυτή συστηματικά σε καθυστερήσεις και απώλεια επενδυτικού ενδιαφέροντος.

Για την επιτάχυνση της διείσδυσης της Α.Ε. στο ενεργειακό ισοζύγιο της Ελλάδας πρέπει να γίνουν ταχύτατα τρία πράγματα:

• να μειωθεί το συνολικό ύψος επιδότησης για Α.Ε. και να μετατοπισθεί το βάρος της προς τις μεγάλες επενδύσεις,
• να «τακτοποιηθούν» οι διαδικασίες χωροθέτησης και αδειοδότησης, και
• να χαρακτηρισθεί και όπου χρειάζεται απαλλοτριωθεί κατάλληλη γη που θα διατίθεται στους επενδυτές έναντι ανταλλάγματος.

Οι μεγάλες επενδύσεις εξασφαλίζουν καλύτερα οικονομικά, διευκολύνουν την επίτευξη των στόχων της Ε.Ε. και πραγματικά αποφορτίζουν το περιβάλλον. Επενδύσεις σε μεγάλα ηλιακά θερμικά εργοστάσια, σε ηλεκτρισμό από γεωθερμία που έχει σαφώς τον υψηλότερο βαθμό απόδοσης και σε σημαντικές εγκαταστάσεις ανεμογεννητριών αποτελούν μονόδρομο για την ουσιαστική αλλαγή του ισοζυγίου ενέργειας προς τη σωστή κατεύθυνση.

Εκβιασμός Φορντ για το Αιγαίο, από το '75!

Εκβιασμός Φορντ για το Αιγαίο, από το '75!

ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ

Του Δ. Π. ΔΗΜΑ

Μια ενδιαφέρουσα πτυχή των προσφάτως αποχαρακτηρισμένων αμερικανικών αρχείων της περιόδου 1973-76 είναι τα όσα έλαβαν χώρα γύρω από τις προσπάθειες του Λευκού Οίκου να αρθεί το αμερικανικό εμπάργκο όπλων στην Τουρκία.

Σύμφωνα με το κομμάτι των αρχείων, που έχουν επιτρέψει να δει το φως της δημοσιότητας οι αμερικανικές Αρχές:

Την εποχή του εμπάργκο όπλων στην Τουρκία από το αμερικανικό Κογκρέσο, το 1974, λόγω της εισβολής της γείτονος στην Κύπρο, ο τότε Αμερικανός ΥΠΕΞ Χένρι Κίσινγκερ κατέβαλε κάθε δυνατή προσπάθεια για την άρση του, παίζοντας διπλό και τριπλό παιχνίδι ανάμεσα στο Κογκρέσο, στην Αθήνα και στην Αγκυρα και υπαινισσόμενος και υποσχόμενος τα πάντα στους πάντες.

Μεταξύ άλλων, είχε πείσει την κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Καραμανλή να κρατήσει «ουδέτερη» στάση στην υπόθεση του εμπάργκο, ούτως ώστε να του δοθεί η «ευχέρεια χρόνου» να πείσει τους Τούρκους να κάνουν παραχωρήσεις και να εκτονωθεί η κρίση.

Παράλληλα ωστόσο, πήγαινε στο Κογκρέσο, όπου καταρχήν με υπαινιγμούς, αλλά πλέον σαφώς αργότερα στην πιο κρίσιμη περίοδο του '75, έλεγε πως η ελληνική κυβέρνηση δεν έχει αντίρρηση στην άρση του εμπάργκο, επιχειρώντας έτσι να υφαρπάξει τις λίγες ψήφους που χρειαζόταν για την ανατροπή του σκηνικού. Το γεγονός αυτό το αντελήφθη το επιτελείο εξωτερικής πολιτικής του Καραμανλή (Μπίτσιος, Τζούνης, Μολυβιάτης) και δόθηκε πάραυτα εντολή στην ελληνική πρεσβεία στην Ουάσιγκτον να κυκλοφορήσει επιστολή στο Κογκρέσο στην οποία διεψεύδετο κατηγορηματικά πως η ελληνική κυβέρνηση συντασσόταν με την άρση του εμπάργκο.

Το επεισόδιο αυτό αποτέλεσε μια ενδιαφέρουσα πτυχή των ελληνοαμερικανικών σχέσεων της περιόδου εκείνης, η οποία διακρίθηκε από σοβαρές εντάσεις, όπως καταδεικνύει, εξάλλου, η στιχομυθία Καραμανλή και Φορντ, κατά τη συνάντησή τους στο Ελσίνκι (30 Ιουλίου '75) στο περιθώριο των εργασιών της ΔΑΣΕ.

«Είμαι βέβαιος ότι γνωρίζετε, κ. πρωθυπουργέ, πως είμαι εξαιρετικά απογοητευμένος από την ψηφοφορία στο Κογκρέσο την περασμένη βδομάδα, έβαλα προσωπικά το "πρεστίζ" μου στην πρώτη γραμμή, είδα 325 μέλη της Βουλής, ήμουν πεπεισμένος και είμαι πεπεισμένος πως η συνέχιση του εμπάργκο παρεμποδίζει τη λύση του Κυπριακού, υπονομεύει το ΝΑΤΟ, δεν βοηθά την Ελλάδα και σχετίζεται με το κλείσιμο των αμερικανικών βάσεων (στην Τουρκία), που είναι βαθιά συνδεδεμένες με την εθνική ασφάλεια των Ηνωμένων Πολιτειών».

Το «παραλήρημα» αυτό, που είχε αποδέκτη έναν, κατά μαρτυρίες της εποχής, «ψυχρό Καραμανλή», προερχόταν από τον μαινόμενο αμερικανό πρόεδρο Φορντ, παρουσία του Κίσινγκερ και του βοηθού ΥΠΕΞ Αρθουρ Χάρτμαν, από αμερικανικής πλευράς, και των Μπίτσιου (ΥΠΕΞ) και Μολυβιάτη (διευθυντή διπλωματικού γραφείου του Καραμανλή) από ελληνικής πλευράς.

Παράθυρο για όπλα

Είχε προηγηθεί της συνάντησης αυτής (24 Ιουλίου '75) ψηφοφορία στη Βουλή, η οποία μπλοκάριζε ενέργεια της Γερουσίας (19 Μαΐου '75, με ψήφους 41 υπέρ και 40 κατά), με την οποία άνοιγαν πολλά παράθυρα για την παροχή αμερικανικών όπλων στην Τουρκία, πλην της δωρεάν απ' ευθείας στρατιωτικής βοήθειας, παρά, μάλιστα, το έντονο λόμπι του Λευκού Οίκου στη Βουλή.

Την επόμενη μέρα, η Τουρκία διέταξε την παύση όλων των δραστηριοτήτων και στις 27 αμερικανικές βάσεις εκεί.

«Κάναμε μία δίκαιη και αρμόζουσα παρουσίαση (στη Βουλή) αλλά χάσαμε» συνέχισε απτόητος ο Φορντ, «η επιρροή μας (με τους Τούρκους) δεν είναι απλώς μηδέν, είναι αρνητική, το κλείσιμο των βάσεων είναι εξαιρετικά σοβαρό και αν οι Τούρκοι διατηρήσουν την άκαμπτη στάση τους στο Κυπριακό αυτό σίγουρα θα καθυστερήσει μια λύση και επίσης θα οδηγήσει σε προβλήματα στο Αιγαίο» συμπλήρωσε ο Φορντ με μία «νότα» εκβιασμού για τις πιθανές συνέπειες, κατά συνέπεια με τη συνήθη πρακτική της Ουάσιγκτον.

Ο Καραμανλής άκουγε ατάραχος, ίσως και με έναν αυξανόμενο εκνευρισμό, αλλά προφανώς γνώριζε πού το πήγαινε ο πρόεδρος Φορντ, και πράγματι αυτό ήλθε αμέσως μετά.

«Ειλικρινά, πρέπει να σας πω κ. πρωθυπουργέ» συνέχισε ο Φορντ με μία επιτακτική και αυστηρή χρήση γραμματικής ορολογίας, «υπήρξαν άτομα στην πρεσβεία σας, που αντιτάχθηκαν δραστήρια στις προσπάθειές μου να κερδίσω το σχέδιο της Βουλής. Εστάλη επιστολή από την πρεσβεία σας, που λέει ότι οι δηλώσεις της κυβέρνησης (μου) ήταν εσφαλμένες».

«Δηλώσεις που δεν είχα κάνει» παρενέβη ο Κίσινγκερ -ενώ ο Φορντ έδειχνε την επιστολή στον Καραμανλή- και που αφορούσαν ισχυρισμούς του Αμερικανού ΥΠΕΞ πως η ελληνική κυβέρνηση ήταν σύμφωνη με την άρση του εμπάργκο. «Αυτή η επιστολή διενεμήθη δημόσια στην ολομέλεια της Βουλής και ήταν πολύ επιβλαβής» συνέχισε στον ίδιο τόνο ο Φορντ· «η πρεσβεία σας δεν ακολούθησε τα θεσμικά κανάλια. Αν νόμιζαν πως μια δήλωση αυτού του είδους είχε γίνει, θα 'πρεπε να 'χουν ρωτήσει τον υπουργό (Κίσινγκερ) για το αν ήταν αληθινή πριν προέβαιναν σε οποιοδήποτε δημόσιο σχόλιο. Υπήρξε ένας μεγάλος αριθμός ατόμων από την πρεσβεία σας στα θεωρεία (της Βουλής), οι οποίοι με την παρουσία τους έδωσαν μία δυσάρεστη ατμόσφαιρα».

«Μπορώ να σας πω ότι προσπαθούμε - θέλουμε να βοηθήσουμε στην επίλυση του προβλήματος, αλλά πρέπει να σας πω σ' ένα φιλικό και κατηγορηματικό τρόπο πως δεν πιστεύω ότι οι δραστηριότητες της πρεσβείας σας ήταν ο δέων τρόπος δράσης της κυβέρνησής σας» κατέληξε ο Φορντ, βάζοντας έτσι το «κερασάκι» στην τούρτα.

«Ως πρωθυπουργός της ελληνικής κυβέρνησης είχα γνώση της δήλωσης (της πρεσβείας)» απάντησε κοφτά στον Φορντ ο Καραμανλής, και συνέχισε:

«Καθ' όλην αυτή την περίοδο, έχω προσπαθήσει να μην πάρω θέση παρά το γεγονός ότι έχω βρεθεί κάτω από εξαιρετική πίεση από τον Τύπο στην Αθήνα να δηλώσω δημόσια ότι η ελληνική κυβέρνηση είναι κατά της άρσης του εμπάργκο».

«Παρ' όλη την πίεση αυτή αντιστάθηκα, αλλά όταν πληροφορήθηκα από μέλη του Κογκρέσου σας πως δινόταν η εντύπωση ότι η ελληνική κυβέρνηση ήταν υπέρ της άρσης του εμπάργκο (σ.σ. εδώ ο Καραμανλής αναφέρεται εμμέσως στη «δραστηριότητα» Κίσινγκερ), υποχρεώθηκα να εκδώσω διάψευση, γιατί αν πίστευαν στην Ελλάδα πως είμαι υπέρ της άρσης του εμπάργκο θα υπήρχε έντονη δημόσια αντίθεση εναντίον μου στη χώρα μου».

«Αν είχατε έλθει...»

«Αν είχατε έλθει σε μας», παρενέβη ο Κίσινγκερ, «θα 'χαμε εκδώσει δημόσια διάψευση (γιατί) η προσπάθειά μας δεν βασιζόταν σε ελληνική υποστήριξη και ουδέποτε είπαμε πως αυτή ήταν η θέση της κυβέρνησής σας».

«Είναι ξεκάθαρο», συνέχισε ο Κίσινγκερ λίγο παρακάτω, «πως εμείς ουδέποτε είπαμε ότι εσείς ευνοούσατε την άρση του εμπάργκο».

Συνέχισε την πίεση από την πλευρά του ο Φορντ: «Αντιλαμβάνομαι πως η ελληνική κυβέρνηση δεν επρόκειτο να πάρει θέση. Εχουμε πάντα πει ότι θα μπορούσαμε να 'μαστε περισσότερο αποτελεσματικοί στο να βοηθήσουμε την Ελλάδα και να κινηθούμε προς μια ειρηνική διευθέτηση στο Κυπριακό αν ήρετο το εμπάργκο».

«Δεν θα 'πρεπε να νομίζετε πως θα έχετε περισσότερη επιρροή», αντέτεινε ο Καραμανλής, «αλλά δεν θέλω να συνδέσω αυτά τα ζητήματα».

Προχώρησε, δε, στη σκιαγράφηση της, όπως αποδείχθηκε, αποτυχημένης αμερικανικής πολιτικής στους συγκεκριμένους χειρισμούς για την άρση του εμπάργκο, χειρισμοί που με άλλη απόχρωση συνεχίζονται μέχρι και σήμερα στην περιοχή.

«Εξαρτάται από εσάς να αποφασίσετε για τους οπλισμούς, αλλά κατά την άποψή μου η επιρροή σας δεν θα αυξηθεί με την άρση του εμπάργκο», είπε στον Φορντ ο Καραμανλής, «γιατί, ούτως ή άλλως, έχετε προσπαθήσει και τα δύο -άρση του εμπάργκο και συνέχιση αποστολής όπλων· και τα δυο έχουν αποτύχει. Κατά την άποψή μου, ο τρόπος για να επιτευχθεί πρόοδος είναι η διακριτική απόσπαση δεσμεύσεων από τους Τούρκους, ούτως ώστε να μην εμπλέκεται η υπερηφάνειά τους, και κατόπιν να άρετε το εμπάργκο υπό την προϋπόθεση πως θα τηρήσουν τις δεσμεύσεις τους...».

Οι Φορντ και Κίσινγκερ βρήκαν «λογική» την πρόταση Καραμανλή, αλλά αυτοί συνέχισαν τον «χαβά» τους και, σαν να μην άκουσαν τίποτε, στη συνέχεια ζήτησαν από τον Καραμανλή να τους βοηθήσει στην άρση του εμπάργκο, εν όψει και νέας επερχόμενης ψηφοφορίας στο Κογκρέσο σε σύντομο διάστημα.

«Η κυβέρνησή μου δεν μπορεί να βοηθήσει την αμερικανική κυβέρνηση και να μιλήσει υπέρ της υποστήριξης του εχθρού. Κάτι τέτοιο θα 'ταν πολιτική αυτοκτονία», τους απάντησε ο Καραμανλής.

Από τη στιχομυθία που ακολούθησε φαίνεται πως οι Αμερικανοί πίστευαν ότι, παρά το γεγονός ότι ο Καραμανλής δεν έπαιρνε δημόσια θέση για το εμπάργκο, εντούτοις παρασκηνιακά άνθρωποι του περιβάλλοντός του έλεγαν στο Κογκρέσο πως η κυβέρνηση Φορντ δεν έκανε τίποτε στο Κυπριακό.

«Οι βουλευτές λένε πως έχουν μια πηγή στο γραφείο του πρωθυπουργού που τους λέει πως δεν κάνουμε τίποτε για να βοηθήσουμε με τους Τούρκους και πως στην πραγματικότητα μπορεί να συνεργαζόμαστε με τους Τούρκους για την παραγωγή αδιεξόδου», παρενέβη ο Κίσινγκερ.

«Αυτό είναι κουτσομπολιό και δεν είναι αλήθεια», τον έκοψε ο Καραμανλής. «Αν έχω να πω κάτι στην αμερικανική κυβέρνηση το λέω κατ' ευθείαν...».

Κατά τις συγκλίνουσες εκτιμήσεις, υπήρχε πράγματι παράλληλος δίαυλος επικοινωνίας με μέλη του Κογκρέσου, ιδίως τον Τζον Μπράδημας, με τον οποίο οι Φορντ και Κίσινγκερ είχαν φθάσει, ιδίως ο ΥΠΕΞ, σε ανοιχτή σύγκρουση.

dpdimas@hotmail.com

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 07/01/2008

Το Ιράν στο «στόχαστρο» ΗΠΑ και Ισραήλ

Το Ιράν στο «στόχαστρο» ΗΠΑ και Ισραήλ

ΗΜΕΡΗΣΙΑ 10/1/2008

Τον κυριότερο σύμμαχό του στη Μέση Ανατολή, το Ισραήλ, επέλεξε ο Τζορτζ Μπους, ώστε να εξαπολύσει δριμεία επίθεση κατά του Ιράν. «Ολες οι επιλογές είναι ανοιχτές», διαμήνυσε ο Αμερικανός πρόεδρος, προειδοποιώντας το Ιράν ότι θα υπάρξουν σοβαρότατες συνέπειες σε περίπτωση που επιτεθεί εναντίον αμερικανικών πλοίων στον Κόλπο. Προειδοποίηση που έπεται της ανακοίνωσης της Τεχεράνης ότι το βίντεο που έδωσε στη δημοσιότητα το Πεντάγωνο και παρουσιάζει την ιρανική περίπολο να απειλεί να ανατινάξει τα αμερικανικά πλοία είναι «κατασκευασμένο». Μήνυμα που ο Μπους επέλεξε να αποστείλει από το Ισραήλ, σε μία προσπάθεια να καθησυχάσει ενδεχομένως τον Ισραηλινό πρωθυπουργό, Εχούντ Ολμερτ, ο οποίος κάλεσε τον Αμερικανό πρόεδρο να βοηθήσει ώστε να σταματήσει η «παραφροσύνη» του Ιράν, της Χεζμπολάχ και της Χαμάς.

Αισιοδοξία
Στην πρώτη του επίσημη επίσκεψη στη Μέση Ανατολή, Μπους και Ολμερτ προσπάθησαν να καλλιεργήσουν κλίμα αισιοδοξίας, δίχως ωστόσο να προβούν σε συγκεκριμένες δεσμεύσεις. Ο Αμερικανός πρόεδρος χαρακτήρισε «ιστορική» την ευκαιρία για ειρήνευση, καλώντας τον Ολμερτ και τον Μαχμούντ Αμπάς να προβούν σε οδυνηρές υποχωρήσεις, ενώ ο Ισραηλινός πρωθυπουργός τόνισε ότι «ο τερματισμός της βίας είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την ειρήνη». «Δεν πρέπει να έχουμε αυταπάτες, διότι θα χρειαστεί σκληρή δουλειά», παραδέχτηκε πάντως ο Μπους, λίγο πριν φύγει από το Ισραήλ για να συνεχίσει την περιοδεία του στη Δυτική Οχθη.

Συμμαχία Σαρκοζί - Μπλερ για την «άλωση» της Ε.Ε.

Συμμαχία Σαρκοζί - Μπλερ για την «άλωση» της Ε.Ε.

ΗΜΕΡΗΣΙΑ 10/1/2008

Του Γιώργου Κ. Γκοτσίνα

gotsinas@pegasus.gr

Για τη θέση του μόνιμου προέδρου του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης προαλείφεται ο πρώην πρωθυπουργός της Βρετανίας Τόνι Μπλερ και μάλιστα με τις γαλλικές ευλογίες. Ο πρόεδρος της Γαλλίας, Νικολά Σαρκοζί, τον περασμένο Οκτώβριο είχε χαρακτηρίσει την επιλογή του Μπλερ ως μια «έξυπνη κίνηση» καθώς παραμένει μια από τις πλέον προβεβλημένες πολιτικές προσωπικότητες της Γηραιάς Ηπείρου. Αυτή τη φορά όμως η παρουσία του πρώην Βρετανού πρωθυπουργού στο συνέδριο της γαλλικής κεντροδεξιάς Ένωσης Λαϊκού Κινήματος, υπογραμμίζει με το παραπάνω τη στήριξη του Γάλλου προέδρου.

Συνάντηση
Οι δύο άνδρες συναντήθηκαν στο πλαίσιο των διακοπών των Χριστουγέννων στο τουριστικό θέρετρο του Σαρμ Ελ Σέιχ και είχαν ανεπισήμως μια συζήτηση. Αν και ο Σαρκοζί αρνήθηκε να δώσει περαιτέρω πληροφορίες για το περιεχόμενο της συνάντησης, δήλωσε «ενθουσιασμένος» με την αποδοχή της πρόσκλησης από τον Μπλερ να απευθύνει ομιλία στο συνέδριο του κόμματός του.

Πρόκειται για τη σημαντικότερη ομιλία του πρώην Βρετανού πρωθυπουργού από τότε που αποχώρησε από την Ντάουνινγκ Στριτ, ενώ το περιεχόμενό της αναμένεται να αφορά τη σημασία του ρόλου τις Ε.Ε. στις διεθνείς σχέσεις.

Η εμφάνιση του Μπλερ, που μέχρι στιγμής απηύθυνε ομιλίες ανά τον πλανήτη έναντι αδρής αμοιβής, φαντάζει ως το αντίκρισμα για την προώθησή της «υποψηφιότητάς» του για τη θέση του προέδρου της Ε.Ε. Άλλωστε το να απευθύνει ένα σύμβολο της βρετανικής Κεντροαριστεράς ομιλία ενώπιον ενός κεντροδεξιού κόμματος και μάλιστα γαλλικού, αποτελεί ένα πολιτικό παράδοξο.

Οι «FΤ» επισημαίνουν μάλιστα πως θα είναι η πρώτη ενώπιον ενός κόμματος εκτός της κεντροαριστερής πολιτικής οικογένειας των Εργατικών. Η κίνηση αυτή χρήζει πλήθους ερμηνειών με την επικρατέστερη να εξυπηρετεί το «άνοιγμα» του Σαρκοζί, προς τη γαλλική Αριστερά. Ενόψει των δημοτικών εκλογών του ερχόμενου Μαρτίου μάλιστα, εκθέτει τους Γάλλους Σοσιαλιστές, που εξακολουθούν να είναι βαθιά διχασμένοι για την πολιτική τους ταυτότητα και την πορεία που θα ακολουθήσουν στο μέλλον.

Προβληματισμός
Όπως σημειώνει η βρετανική εφημερίδα Daily Telegraph, η στάση του Μπλερ υπέρ του πολέμου στο Ιράκ και οι αποφάσεις της Βρετανίας να μείνει εκτός πολλών βασικών ευρωπαϊκών θεσμών, όπως το ευρώ, προκαλούν σε πολλούς προβληματισμό για τη σκοπιμότητα επιλογής του για τη θέση αυτή.

Το γεγονός και μόνον ότι προέρχεται από μια χώρα όπου κυριαρχεί ο ευρωσκεπτικισμός, μπορεί να χρησιμοποιηθεί εναντίον του όταν θα πραγματοποιηθεί η ψηφοφορία για την εκλογή του προέδρου του Συμβουλίου Υπουργών της Ε.Ε. Προς το παρόν στενοί συνεργάτες του Μπλερ τονίζουν ότι παραμένει αφοσιωμένος εξ ολοκλήρου στον ρόλο του ειδικού διαμεσολαβητή του Κουαρτέτου για τη Μέση Ανατολή. Όμως, η διάρκειας τριών ημερών εργάσιμη εβδομάδα του μόνιμου προέδρου της Ε.Ε., οι ετήσιες αποδοχές της τάξης των 265.000 ευρώ και το πρεστίζ του ανώτατου αξιωματούχου της Ένωσης, μάλλον αποτελούν δέλεαρ για τους υποψηφίους.

«Χειρουργείο» στα κρυφά...

Σε χειρουργική επέμβαση αφαίρεσης αποστήματος από τον λάρυγγα υπεβλήθη -σε στρατιωτικό νοσοκομείο στο Παρίσι- ο Ν. Σαρκοζί στις 21 Οκτωβρίου το 2007. Την αποκάλυψη έκαναν δύο δημοσιογράφοι σε βιβλίο τους, αφιερωμένο στην πρώην πρώτη κυρία της Γαλλίας Σ. Σαρκοζί.

Σύμφωνα με τους συγγραφείς, ο Σαρκοζί πήρε εξιτήριο λίγες μόνο ώρες μετά την επέμβαση, χωρίς ουδείς να καταλάβει τι ακριβώς είχε συμβεί.

ΤΕΝΕΔΟΣ: Σβήνει το γένος των Ελλήνων στο νησί

http://www.enet.gr/online/online_text/c=112,id=44197264

ΤΕΝΕΔΟΣ: Σβήνει το γένος των Ελλήνων στο νησί

Οι 9 τελευταίοι των Ρωμιών

ΤΕΝΕΔΟΣ, Αποστολή

Του ΣΤΡΑΤΗ ΜΠΑΛΑΣΚΑ

Μπροστά σου ο 68χρονος Φώτης με την 65χρονη Ανθούλα. Ο Γιώργος, ετών 80, και η Γιαννούλα, ετών 70. Ο γιος τους, ο Διογένης. Ετών 50 αυτός.

Περιμένει να καλοκαιριάσει να έρθουν από την Αθήνα στο νησί η γυναίκα του και τα δυο του παιδιά που«ξενιτεύτηκαν» να μάθουν γράμματα, μια και τα σχολεία έκλεισαν 40 χρόνια τώρα. Και η Μαρίκα. Ετών 60, μοναχή της, εδώ και καιρό... Και ο Συμεών, στα 70 με την Ελένη, στα 65 και τον 26χρονο Κωνσταντίνο, τον γιο τους.

Ετούτοι οι εννέα νοματαίοι είναι... η μειονότητα των Ρωμιών της Τενέδου. Ετούτους τους εννέα ο πρωθυπουργός στην επίσκεψή του στην Τουρκία δεν θα τους δει, αν κι όπως λένε μ' ένα στόμα, το να έρθει Έλληνας πρωθυπουργός στην Ίμβρο ή στην Τένεδο είναι ένα όνειρο85 χρόνια τώρα.

Με ευλάβεια ανάβει το κερί της στην εκκλησία η ηλικιωμένη γυναίκα, μία από τους εννέα ηρωικούς Ρωμιούς της Τενέδου Κανείς πρωθυπουργός από το '23

Γιατί κανένας πρωθυπουργός της Ελλάδας στην ιστορία τους, από το 1923 και μετά, δεν τους είδε. Και να τους δει, δηλαδή, να πουν τι; Πως πρέπει να κάνουν κουράγιο ετούτοι οι τελευταίοι να ζήσουν «ανεπαίσχυντα» το τέλος της γενιάς τους, στον βράχο τους στην είσοδο των Δαρδανελίων που τους έταξε η μοίρα;

Έρμα τα παγωμένα σοκάκια της παγωμένης Τενέδου. Οι Τούρκοι στα σπίτια τους κι οι Ρωμιοί, πού να πας να βρεις Ρωμιούς σε ετούτα τα 32 όλα κι όλα τετραγωνικά χιλιόμετρα, 12 μόλις μίλια από το έμπα των Δαρδανελίων; Γενάρης παγωμένος, σε κεντρίζει από τα μακριά ένα αψηλό καμπαναριό, σαν τον πέλεκυ, το αρχαίο σύμβολο του νησιού, σαν το δίκιο.

Κι όμως δίκιο δεν βρίσκεται χάρη και μόνο σε μια συμφωνία, με εγγυητές της εφαρμογής της τους μεγάλους του κόσμου. Καημένε Τένητα, που πίστεψες στο δίκιο των Τρώων. Σ' έφαγε μια μέρα ο Αχιλλέας μπαμπέσικα έξω από τα τρωικά τείχη. Έμεινε, θα μου πεις, το όνομά σου στο νησί.

Ε, και; Και δαύτο κουρελόχαρτο σαν τη Συμφωνία της Λωζάννης, που όριζε λέει αυτοδιοίκηση του νησιού από τους πατριώτες σου τους Τενεδιούς. Πάει το όνομα του νησιού σου, Τένητα. Μποστζάαντα το λένε πια. Και η αυτοδιοίκηση δεν είναι παρά ο καϊμακάμης σ' ένα τεράστιο διοικητήριο που δεσπόζει στον λόφο πάνω από το χωριό σου. Αλλά κι ο Κεμάλ στην πλατεία με το που φτάνεις στην Τένεδο. Ένας τεράστιος μπρούτζινος Κεμάλ, με την ημερομηνία απόβασης των τουρκικών δυνάμεων στην... αυτοδιοικούμενη Τένεδο.

Η πρώτη παραβίαση της Συνθήκης της Λωζάννης, 23 Σεπτεμβρίου 1923.

Εκεί στη σκιά του καμπαναριού που πρόσφατα αναστηλώθηκε από την τουρκική κυβέρνηση συναντάς την Κοινότητα των Ρωμιών του νησιού... Ο τελευταίος Τενεδιός είναι ένας, ο 26χρονος Κωνσταντίνος.

Ξεχειλίζουν πίκρα οι λόγοι ολονών. Προδομένοι νιώθουν. Χάθηκε η Ίμβρος, χάθηκε κι η Κωνσταντινούπολη... Στο τέλος, χάθηκε κι η Κύπρος, σκέφτεσαι. Την πολιτική της Ελλάδας στο Κυπριακό επί μισόν αιώνα θεωρούν υπεύθυνη του κακού... Και τους πολιτικούς που τη σχεδίασαν και την εφάρμοσαν. Και που ποτέ δεν ζήτησαν συγγνώμη. Λένε πόσες φορές κίνησαν για την Αυστραλία, πόσες φορές ετοίμασαν τα χαρτιά τους να φύγουν και πάντα το μετάνιωναν και 'μεναν πίσω. Εδώ είναι ο τόπος τους, εδώ θα πεθάνουν.

«Μην τύχει και πάθουμε κι εμείς ότι κι ο Δημητρός, ε;»λένε και χαμογελούν πικρά. «Ο Δημητρός ήταν δικός μας και έφυγε να πάει στα τελευταία του να ζήσει με τα παιδιά του στην Αθήνα... Ε, πέθανε από τον καημό του που έφυγε από το νησί».

Ρωμιοί ετούτοι οι τελευταίοι εννιά. Δεν το χωρά ο νους τους πως πάει, τέλειωσε, αυτό ήταν. Η γενιά του Τένητα σβήνει και ζούνε το τέλος που έρχεται αδιαμαρτύρητα.

«Τελειώσαμε...»

Στην Κοίμηση της Θεοτόκου, ανάβεις ένα κερί δίπλα σ' αυτό της κυρα - Γιαννούλας. «Χρόνια πολλά» της λες, σε κοιτάζει απορημένα, «πού βρέθηκες εδώ;» σα να σε ρωτά; Τι να της πεις; «Χρόνια πολλά» της ξαναλές. «Πάει, γιε μου, τελειώσαμε» σου απαντά... Ξανά και ξανά η πίκρα και το παράπονο, για το ότι κανείς δεν έκανε τίποτα για δαύτους.

Στην Τένεδο που την πουλήσαν και μια και δυο και τρεις φορές, εκεί κάτω στη Λωζάννη και μετά στην Αθήνα. Που ποτέ και κανείς δεν διαμαρτυρήθηκε στο παραμικρό για το τι έγινε από το τουρκικό κράτος σε βάρος 1.800 ανθρώπων, που σκορπίσαν σαν τον αγέρα παντού και χάθηκαν στην Ελλάδα, στην Αυστραλία, στην Αμερική, παντού...

«Μήδε μια διαμαρτυρία, μια φωνή, ένα φτάνει ή ένα γιατί». Τίποτα από κανέναν, γιε μου, λέει μια άλλη γερόντισσα.

Παγωμένος Γενάρης στην Τένεδο. Παγώνεις εσύ, παγώνει κι η καρδιά σου απ' όλα όσα ακούς. Εσύ τα ακούς και κανείς άλλος. Ετούτοι εδώ οι άνθρωποι που λένε Ελλάδα και δακρύζουν, δεν θ' ακούσουν μια κουβέντα για το άδικο που ζήσανε, για την εμπειρία τού να βιώνουν το τέλος και τούτο να μην το χωρά ο νους τους. Ο πόνος των τελευταίων εννέα της Τενέδου δεν φτάνει στην Αθήνα.

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 08/01/2008

ΤΕΝΕΔΟΣ: Σβήνει το γένος των Ελλήνων στο νησί

http://www.enet.gr/online/online_text/c=112,id=44197264

ΤΕΝΕΔΟΣ: Σβήνει το γένος των Ελλήνων στο νησί

Οι 9 τελευταίοι των Ρωμιών

ΤΕΝΕΔΟΣ, Αποστολή

Του ΣΤΡΑΤΗ ΜΠΑΛΑΣΚΑ

Μπροστά σου ο 68χρονος Φώτης με την 65χρονη Ανθούλα. Ο Γιώργος, ετών 80, και η Γιαννούλα, ετών 70. Ο γιος τους, ο Διογένης. Ετών 50 αυτός.

Περιμένει να καλοκαιριάσει να έρθουν από την Αθήνα στο νησί η γυναίκα του και τα δυο του παιδιά που«ξενιτεύτηκαν» να μάθουν γράμματα, μια και τα σχολεία έκλεισαν 40 χρόνια τώρα. Και η Μαρίκα. Ετών 60, μοναχή της, εδώ και καιρό... Και ο Συμεών, στα 70 με την Ελένη, στα 65 και τον 26χρονο Κωνσταντίνο, τον γιο τους.

Ετούτοι οι εννέα νοματαίοι είναι... η μειονότητα των Ρωμιών της Τενέδου. Ετούτους τους εννέα ο πρωθυπουργός στην επίσκεψή του στην Τουρκία δεν θα τους δει, αν κι όπως λένε μ' ένα στόμα, το να έρθει Έλληνας πρωθυπουργός στην Ίμβρο ή στην Τένεδο είναι ένα όνειρο85 χρόνια τώρα.

Με ευλάβεια ανάβει το κερί της στην εκκλησία η ηλικιωμένη γυναίκα, μία από τους εννέα ηρωικούς Ρωμιούς της Τενέδου Κανείς πρωθυπουργός από το '23

Γιατί κανένας πρωθυπουργός της Ελλάδας στην ιστορία τους, από το 1923 και μετά, δεν τους είδε. Και να τους δει, δηλαδή, να πουν τι; Πως πρέπει να κάνουν κουράγιο ετούτοι οι τελευταίοι να ζήσουν «ανεπαίσχυντα» το τέλος της γενιάς τους, στον βράχο τους στην είσοδο των Δαρδανελίων που τους έταξε η μοίρα;

Έρμα τα παγωμένα σοκάκια της παγωμένης Τενέδου. Οι Τούρκοι στα σπίτια τους κι οι Ρωμιοί, πού να πας να βρεις Ρωμιούς σε ετούτα τα 32 όλα κι όλα τετραγωνικά χιλιόμετρα, 12 μόλις μίλια από το έμπα των Δαρδανελίων; Γενάρης παγωμένος, σε κεντρίζει από τα μακριά ένα αψηλό καμπαναριό, σαν τον πέλεκυ, το αρχαίο σύμβολο του νησιού, σαν το δίκιο.

Κι όμως δίκιο δεν βρίσκεται χάρη και μόνο σε μια συμφωνία, με εγγυητές της εφαρμογής της τους μεγάλους του κόσμου. Καημένε Τένητα, που πίστεψες στο δίκιο των Τρώων. Σ' έφαγε μια μέρα ο Αχιλλέας μπαμπέσικα έξω από τα τρωικά τείχη. Έμεινε, θα μου πεις, το όνομά σου στο νησί.

Ε, και; Και δαύτο κουρελόχαρτο σαν τη Συμφωνία της Λωζάννης, που όριζε λέει αυτοδιοίκηση του νησιού από τους πατριώτες σου τους Τενεδιούς. Πάει το όνομα του νησιού σου, Τένητα. Μποστζάαντα το λένε πια. Και η αυτοδιοίκηση δεν είναι παρά ο καϊμακάμης σ' ένα τεράστιο διοικητήριο που δεσπόζει στον λόφο πάνω από το χωριό σου. Αλλά κι ο Κεμάλ στην πλατεία με το που φτάνεις στην Τένεδο. Ένας τεράστιος μπρούτζινος Κεμάλ, με την ημερομηνία απόβασης των τουρκικών δυνάμεων στην... αυτοδιοικούμενη Τένεδο.

Η πρώτη παραβίαση της Συνθήκης της Λωζάννης, 23 Σεπτεμβρίου 1923.

Εκεί στη σκιά του καμπαναριού που πρόσφατα αναστηλώθηκε από την τουρκική κυβέρνηση συναντάς την Κοινότητα των Ρωμιών του νησιού... Ο τελευταίος Τενεδιός είναι ένας, ο 26χρονος Κωνσταντίνος.

Ξεχειλίζουν πίκρα οι λόγοι ολονών. Προδομένοι νιώθουν. Χάθηκε η Ίμβρος, χάθηκε κι η Κωνσταντινούπολη... Στο τέλος, χάθηκε κι η Κύπρος, σκέφτεσαι. Την πολιτική της Ελλάδας στο Κυπριακό επί μισόν αιώνα θεωρούν υπεύθυνη του κακού... Και τους πολιτικούς που τη σχεδίασαν και την εφάρμοσαν. Και που ποτέ δεν ζήτησαν συγγνώμη. Λένε πόσες φορές κίνησαν για την Αυστραλία, πόσες φορές ετοίμασαν τα χαρτιά τους να φύγουν και πάντα το μετάνιωναν και 'μεναν πίσω. Εδώ είναι ο τόπος τους, εδώ θα πεθάνουν.

«Μην τύχει και πάθουμε κι εμείς ότι κι ο Δημητρός, ε;»λένε και χαμογελούν πικρά. «Ο Δημητρός ήταν δικός μας και έφυγε να πάει στα τελευταία του να ζήσει με τα παιδιά του στην Αθήνα... Ε, πέθανε από τον καημό του που έφυγε από το νησί».

Ρωμιοί ετούτοι οι τελευταίοι εννιά. Δεν το χωρά ο νους τους πως πάει, τέλειωσε, αυτό ήταν. Η γενιά του Τένητα σβήνει και ζούνε το τέλος που έρχεται αδιαμαρτύρητα.

«Τελειώσαμε...»

Στην Κοίμηση της Θεοτόκου, ανάβεις ένα κερί δίπλα σ' αυτό της κυρα - Γιαννούλας. «Χρόνια πολλά» της λες, σε κοιτάζει απορημένα, «πού βρέθηκες εδώ;» σα να σε ρωτά; Τι να της πεις; «Χρόνια πολλά» της ξαναλές. «Πάει, γιε μου, τελειώσαμε» σου απαντά... Ξανά και ξανά η πίκρα και το παράπονο, για το ότι κανείς δεν έκανε τίποτα για δαύτους.

Στην Τένεδο που την πουλήσαν και μια και δυο και τρεις φορές, εκεί κάτω στη Λωζάννη και μετά στην Αθήνα. Που ποτέ και κανείς δεν διαμαρτυρήθηκε στο παραμικρό για το τι έγινε από το τουρκικό κράτος σε βάρος 1.800 ανθρώπων, που σκορπίσαν σαν τον αγέρα παντού και χάθηκαν στην Ελλάδα, στην Αυστραλία, στην Αμερική, παντού...

«Μήδε μια διαμαρτυρία, μια φωνή, ένα φτάνει ή ένα γιατί». Τίποτα από κανέναν, γιε μου, λέει μια άλλη γερόντισσα.

Παγωμένος Γενάρης στην Τένεδο. Παγώνεις εσύ, παγώνει κι η καρδιά σου απ' όλα όσα ακούς. Εσύ τα ακούς και κανείς άλλος. Ετούτοι εδώ οι άνθρωποι που λένε Ελλάδα και δακρύζουν, δεν θ' ακούσουν μια κουβέντα για το άδικο που ζήσανε, για την εμπειρία τού να βιώνουν το τέλος και τούτο να μην το χωρά ο νους τους. Ο πόνος των τελευταίων εννέα της Τενέδου δεν φτάνει στην Αθήνα.

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 08/01/2008

Σκόπια: Ένταξη στο ΝΑΤΟ μόλις συμφωνηθεί όνομα

Η ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ

Πέμπτη, 10 Ιανουαρίου 2008 07:00

Νίκος Μπέλλος, 514 λέξεις, ΠΟΛΙΤΙΚΑ

URL: http://www.naftemporiki.gr/news/redirstory.asp?id=1460421

ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ

ΣΤΗΝ ΤΕΛΙΚΗ ευθεία εισέρχεται η εξέταση της ένταξης των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ, όπου το θέμα της ονομασίας χαρακτηρίζεται ως το πλέον σημαντικό πρόβλημα, ενώ προσχέδιο έκθεσης της συμμαχίας καλεί τη γειτονική χώρα να εργαστεί με την Ελλάδα για την εξεύρεση αμοιβαία αποδεκτής λύσης στο θέμα της ονομασίας.

Όπως επισημαίνουν νατοϊκές πηγές, στο προσχέδιο της έκθεσης της γ.γ. του ΝΑΤΟ που εξετάζεται αυτή την περίοδο σε επίπεδο ομάδας εργασίας, διαπιστώνεται ότι η γειτονική χώρα δεν πληροί αυτή τη στιγμή τα πολιτικά κριτήρια (λειτουργία δικαιοσύνης και δημόσιας διοίκησης, πάταξη εγκληματικότητας, αλβανική μειονότητα).

Πάντως, από την έκθεση προκύπτει σαφέστατα ότι το μεγάλο πρόβλημα δεν είναι τα πολιτικά κριτήρια, τα οποία μπορούν να εκπληρωθούν από την ΠΓΔΜ μέσα στους επόμενες μήνες, αλλά η ονομασία, όπου επισημαίνεται ότι η συνέχιση αυτής της εκκρεμότητας δεν συμβάλλει στις σχέσεις καλής γειτονίας, απαραίτητης προϋπόθεσης για την ένταξη μιας χώρας στο ΝΑΤΟ.

Απόφαση για τρεις

Η απόφαση για το αν θα σταλεί πρόσκληση στις τρεις υποψήφιες χώρες (ΠΓΔΜ, Κροατία, Αλβανία) να ενταχθούν στο ΝΑΤΟ, θα ληφθεί στη Σύνοδο Κορυφής της Συμμαχίας, που θα πραγματοποιηθεί 2-4 Απριλίου στο Βουκουρέστι. Ομως, καθοριστική θεωρείται η συζήτηση στη συνεδρίαση των υπουργών εξωτερικών της συμμαχίας, στις αρχές Μαρτίου στις Βρυξέλλες, αφού θα διαφανεί αν υπάρχουν προοπτικές επίτευξης συμφωνίας για τη διεύρυνση.

Με δεδομένο ότι τα χρονικά περιθώρια για την εξεύρεση λύσης στο θέμα της ονομασίας έχουν γίνει πλέον ασφυκτικά, η Ουάσιγκτον επεξεργάζεται, σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, διάφορες εναλλακτικές προτάσεις.

Εναλλακτική πρόταση

Μια από αυτές την έχει κοινοποιήσει στους Σκοπιανούς, από τους οποίους αναμένει απάντηση. Η εν λόγω πρόταση που δεν έχει τεθεί επίσημα στο ΝΑΤΟ, προβλέπει να σταλεί πρόσκληση στην ΠΓΔΜ για ένταξη στη συμμαχία, αλλά παράλληλα θα διασφαλίζεται η Ελλάδα ότι τα Σκόπια δεν θα γίνουν δεκτά στο ΝΑΤΟ χωρίς προηγούμενη επίλυση του προβλήματος της ονομασίας. Πρακτικά, αυτό σημαίνει ότι η Αθήνα και τα Σκόπια θα έχουν στη διάθεσή τους μερικούς μήνες για την επίτευξη συμφωνίας, έως ότου δηλαδή ολοκληρωθεί η διαδικασία επικύρωσης της διεύρυνσης από τα 26 κοινοβούλια των κρατών μελών.

Αδιάλλακτα τα Σκόπια

Ο πρόεδρος της ΠΓΔΜ Μπράνκο Τσερβενκόφσκι και ο πρωθυπουργός Ν. Γκρούεφσκι επαναβεβαίωσαν ότι δεν είναι εφικτή η επίτευξη συμβιβασμού, όσον αφορά τη διεθνή χρήση της συνταγματικής ονομασίας, και ότι ο μοναδικός συμβιβασμός για τον οποίο δύνανται να συναινέσουν είναι η φόρμουλα της διπλής ονομασίας. Επανέλαβαν δε ότι εάν η χώρα πρέπει να επιλέξει μεταξύ της ονομασίας και της ένταξης στο ΝΑΤΟ, σε κάθε περίπτωση θα επιλέξει την ονομασία.

Υποστήριξη για Ε.Ε.

Εξελίξεις, όμως, πέρα από το ΝΑΤΟ, υπάρχουν και στην Ευρωπαϊκή Ενωση, όπου η σλοβενική προεδρία με την ανάληψη των καθηκόντων της ξεκίνησε παρασκηνιακές ενέργειες προώθησης της ενταξιακής πορείας των Σκοπίων. Οπως επισημαίνουν κοινοτικές πηγές, οι Σλοβένοι έχουν βολιδοσκοπήσει τις προθέσεις ορισμένων κρατών μελών, σχετικά με το αν είναι διατεθειμένα να υποστηρίξουν πρόταση για χορήγηση ημερομηνίας έναρξης ενταξιακών διαπραγματεύσεων της Ε.Ε. με την ΠΓΔΜ. Η χώρα αυτή έχει καθεστώς υποψήφιας χώρας από το Δεκέμβριο του 2006, αλλά δεν έχει δοθεί ημερομηνία έναρξης διαπραγματεύσεων διότι δεν πληροί τα πολιτικά κριτήρια. Με δεδομένη την εκκρεμότητα στο ΝΑΤΟ, ενδεχόμενη υποβολή πρότασης από τη σλοβενική προεδρία, θεωρείται βέβαιο ότι θα εκληφθεί από την Αθήνα ως πρόκληση εναντίον της χώρας μας.

ΝΙΚΟΣ ΜΠΕΛΛΟΣ

Κάντε κλικ http://groups.google.com/group/n1035skopia-fyrom

Βαληνάκης: Συμφωνία με την πρόταση Σαρκοζί

Η ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ

Πέμπτη, 10 Ιανουαρίου 2008 07:00

URL: http://www.naftemporiki.gr/news/redirstory.asp?id=1460412

ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΜΦΩΝΗ γνώμη της Ελλάδας στην πρόταση του Νικολά Σαρκοζί για τη δημιουργία Μεσογειακής Ένωσης διαβεβαίωσε χθες τον ειδικό απεσταλμένο του Γάλλου προέδρου, Αλέν Λε Ρουά, ο υφυπουργός Εξωτερικών, Γ. Βαληνάκης.

Ωστόσο, ο υφυπουργός διευκρίνισε ότι για την Ελλάδα είναι σαφές ότι η Μεσογειακή Ένωση δεν θα πρέπει να λειτουργήσει ως υποκατάστατο της ευρωπαϊκής προοπτικής των χωρών της περιοχής μας, όπως της Τουρκίας.

«Είναι ιδιαίτερα σημαντικό η Ένωση αυτή να εμπλουτίζει και να συμπληρώνει, όπου χρειάζεται, τους ήδη υπάρχοντες πολιτικούς μηχανισμούς συνεργασίας μεταξύ της Ε.Ε. και των μεσογειακών γειτόνων μας και όχι να τους υποκαταστήσει», είπε χαρακτηριστικά.

Πρόσθεσε ότι η Ελλάδα έχει αναλάβει σειρά πρωτοβουλιών στην περιοχή, όπως η δημιουργία της «Ομάδας της Ελιάς» -των μεσογειακών κρατών-μελών της Ε.Ε.

Εκπαίδευση στην υπερατλαντική Δύση

Από το άρθρο της Washington Post που ακολουθεί (αν και λίγο παλιό) το διαβάζω με πολύ σκεπτικισμό, επειδή προκύπτει ότι η υπερατλαντική Δύση εκπαιδεύεται για να αντιμετωπίσει την Ανατολή με όρους «τζιχάτ»

http://www.washingtonpost.com/wp-dyn/content/article/2007/11/16/AR2007111601684.html?referrer=emailarticle

Program Unites God And Politics

John Jay Institute Preparing Young Christian Conservatives For Leadership in Public Life

By Carol McGraw

Colorado Springs Gazette

Saturday, November 17, 2007; Page B09

COLORADO SPRINGS

They look like graduates waiting to march across the stage to get their diplomas.

But the students, seated around a granite table at Grace Church, dress in long, black academic robes every day.

All in their early 20s, they are the first class of fellows at the Colorado Springs-based John Jay Institute for Faith, Society and Law.

The six men and six women politely call each other by courtesy titles and last names, and engage in Socratic discussions four hours a day, four days a week. They are learning how to spread their moral beliefs in a thoughtful manner, without beating people over the head with their faith.

The yearlong program combines their calling to public life with their conservative Christian worldview. After a semester of academics, they will intern at conservative think tanks in the District and elsewhere, where they can further hone their skills in Christian persuasion.

We are teaching students of faith how to engage a secular society," President Alan R. Crippen II said. Crippen founded the institute in 2005 in Harper's Ferry, W.Va., and moved it with him when he relocated to Colorado Springs in 2006. "It's leadership development. We take bright, promising students and give them the intellectual and spiritual foundation for service in the community."

The institute is the latest evidence of an intellectual movement that is taking the conservative Christian message beyond hot-button topics such as gay marriage and abortion to attract better-educated and younger people who are interested in wider social issues such as the environment, science and law.

Proponents see institutions such as John Jay as antidotes to secular universities, which they believe are intolerant of conservative views. Others fear such programs will train professionals to wage war against the separation of church and state, and infuse government and the Constitution with religion.

The conservative intellectual movement is a far cry from the stance of some fundamentalists, who shun intellectualism and refer to opponents as pointy-headed liberals. Many conservatives now believe that focusing on intellectualism will help win the culture wars.

William Armstrong, president of Colorado Christian University in Lakewood and a member of the John Jay advisory board, calls the institute's academics "impressive, intense and high-quality." The former U.S. senator says the program follows the tradition of intellectual standard-bearers such as Carl Henry, first editor of Christianity Today, and Os Guinness, an Oxford-educated philosopher who has been a John Jay lecturer.

Barry Lynn, executive director of Americans United for Separation of Church and State, a nonsectarian group that defends separation of church and state in courts and educates on religious-freedom issues, says scholarship is a fairly new venue for some in the Christian right.

"Since they captured talk radio and religious broadcasting, they have been looking for a new forum, and the academic world is it," he said.

The push to recruit young intellectuals is an "investment in future allies," says Chip Berlet, senior analyst for Boston-based Political Research Associates, a progressive think tank.

"It's a complicated time for the Christian right," Berlet said. "They regrouped after the last election and decided they won't be able to capture the presidency, so they are digging further into the grass roots for the future."

Crippen says separation of church and state does not have to mean exclusion of religion from the public square. John Jay supporters have similar views.

"So much education in the last few decades has tended to ignore religion, but now you are seeing a resurgence of traditional intellectualism and recovery of historical roots," said Kenneth Starr, who is on the John Jay advisory board and is dean of the Pepperdine University law school in Malibu, Calif.

Starr, the former independent counsel whose investigation and report led to the impeachment of President Bill Clinton, says law has always been rooted in morality and informed by religious thinking.

The program is an expensive endeavor for the nonprofit institute. It will take more than $800,000 each academic year for 24 students to go through the program. Each student receives $37,000 in benefits, including the academic program, room and board and a $7,000 stipend.

The institute obtained seed money from major conservative donors -- officials won't say who -- and is raising money now to pay for next year's scholars.

"The classes are hard. It demands diligence," said Adrienne Morehead, 22, of Atlanta, who got her undergraduate degree from Lee University, a Christian college in Tennessee.