Παρασκευή 23 Δεκεμβρίου 2011

Gaddafi gold-for-oil, dollar-doom plans behind Libya 'mission'? - YouTube

Gaddafi gold-for-oil, dollar-doom plans behind Libya 'mission'? - YouTube

Η ΑΙΤΗΣΗ ΑΚΥΡΩΣΗΣ ΣΤΟ ΣτΕ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΣΟΠΡΟΘΕΣΜΟ, ΤΙΣ ΓΕΡΜΑΝΙΚΕΣ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΠΕΡΚΟΣΤΟΛΟΓΗΣΗ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ ΜΕ 150 ΔΙΣ ΕΥΡΩ ΜΕ ΑΡΙΘ. 6113 ΤΗΣ 25ης ΙΟΥΛΙΟΥ 2011 ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΟΣΘΕΤΟΙ ΛΟΓΟΙ « www.olympia.gr

Αναρτήθηκε από τον/την olympiada στο Δεκεμβρίου 22, 2011
του Δημητρίου Πλατή*
Ενώπιον του
Συμβουλίου της Επικρατείας

Αίτηση Ακύρωσης

του Πλατή Δημητρίου
δια την ακύρωση
i) του ν. 3985/2011 (Μεσοπρόθεσμο)
ii) των διατάξεων των άρθρων 1-9 του Κεφαλαίου Α του ν. 3986/2011 (Εφαρμοστικός)
iii) της διάταξης του εδαφίου της παρ. 4 του αρ. 25 του ΠΔ 284/88 σύμφωνα με την οποία ο ΥΠΟΙΟ δίνει στοιχεία για το έλλειμμα και το χρέος όπου θέλει, όποτε θέλει, σε όποιον θέλει και για όσα θέλει
iv) της διάταξης της περ. β΄ της παρ. 2 του αρ. 6Ε του ν. 2362/95 όπως προστέθηκε με το αρ. 9 του ν. 3871/2010
να εξαφανιστεί
v) η παράλειψη από οφειλόμενη ενέργεια να αναφερθεί στο προϋπολογισμό το ποσό των 89,6 δις ευρώ που κατατέθηκε στην ΕΚΤ το 2000 για τη συμμετοχή της χώρας στο κοινό νόμισμα
vi) η παράλειψη από οφειλόμενη ενέργεια να αναφερθεί στο προϋπολογισμό το ποσό των αποζημιώσεων που οφείλει η Γερμανία από
α) την υποχρέωση καταβολής του υπολοίπου των επανορθώσεων από τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο που προκάλεσε
β) την υποχρέωση καταβολής των πολεμικών επανορθώσεων προς την Ελλάδα από την Διεθνή Διάσκεψη Ειρήνης των Παρισίων (1946-1947) για το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο που προκάλεσε
γ) την υποχρέωση καταβολής των χρημάτων από το δάνειο της κατοχής (κατοχικό δάνειο), της περιόδου 1940-45 του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου που η ίδια προκάλεσε.
Συνοπτική περιγραφή της αίτησης με τους πρόσθετους λόγους:
Όσον αφορά το Μεσοπρόθεσμο αυτό δεν διαχωρίζει τη δημοσιονομική κατεύθυνση από τη δημοσιονομική προσαρμογή ένεκα της αστοχίας των επιλογών της εκτελεστικής και νομοθετικής εξουσίας, ενώ δεν συνδέθηκε και ο τρόπος προσδιορισμού της φορολογητέας ύλης για την επιβολή του φόρου εισοδήματος με τη φορολόγηση της νομισματικής κυκλοφορίας κατά τις συναλλαγές για να αντικρίζεται η φοροδοτική ικανότητα από την απουσία του Κώδικα Δημοσιονομικής Δικονομίας για τη συνταγματική δημοσιολογιστική δημοσιονομική ευταξία ένεκα της καθολικής δεοντολογίας απ’ τις επιταγές του Συντάγματος στις Γενικές Αρχές Δημοσιονομικής Διαχείρισης με αποτέλεσμα δύο προϊόντα που κοστίζουν την ίδια τιμή να έχουν διαφορετικό ΦΠΑ ή ένα προϊόν να συνοδεύεται από διαφορετικό ΦΠΑ στην ίδια τιμή και να προκύπτει φορολογική αδικία καθόσον στο Μεσοπρόθεσμο προβλέπονται εκτιμήσεις εσόδων – εξόδων έως το 2015 χωρίς να έχουν εκτελεστεί τα έσοδα και τα έξοδα του προηγούμενο έτους και ενώ το Σύνταγμα προβλέπει προϋπολογισμό 2 ετών και όχι 5 ετών πλέον του ότι η νομιμοποίηση των εσόδων και των εξόδων δεν επαληθεύεται ως διαδικασία γιατί ο Υπουργός Οικονομικών στοιχεία για το έλλειμμα και το χρέος δεν υποχρεούται να τα παρουσιάσει όλα, ως απόρρητα σύμφωνα με το ΠΔ 284/88 ενώ με το ν. 2801/2000 το Ελεγκτικό Συνέδριο εξαιρέθηκε κατά παράβαση του αρ. 98 του Συντάγματος από τον έλεγχο και την εκκαθάριση του χρέους προκύπτοντας αδιαφάνεια, ενώ και με το ν. 3943/2011 θεσπίστηκαν και λογαριασμοί διακίνησης δημοσίου χρήματος εκτός προϋπολογισμού, χωρίς να προβλέπεται και ανάπτυξη. Στο Μεσοπρόθεσμο προβλέπονται δημοσιονομικές παρεμβάσεις ύψους 100 δις ευρώ και αποκρατικοποιήσεις ύψους 50 δις ευρώ, σύνολο 150 δις ευρώ, τα οποία όμως αφαιρούνται για τη μείωση του χρέους όχι από το σημερινό χρέος των 350 δις ευρώ για να μειωθεί αυτό στα 200 δις ευρώ, αλλά από το υποθετικό χρέος των 501 δις ευρώ του 2015 που δεν υπάρχει και να προκύπτει κατ’ αυτόν τον τρόπο υπερκοστολόγηση στο χρέος 150 δις ευρώ αντί του να αφαιρεθούν από το σημερινό χρέος του 2011 αφού το 2015 δεν υπάρχει. Το παραπάνω νομιμοποιήθηκε στο κλάσμα χρέος προς ΑΕΠ όταν μετά τις δημοσιονομικές παρεμβάσεις των 100 δις ευρώ διατηρήσαν αμετάβλητες τις τιμές του ΑΕΠ έτσι ώστε μετά την αφαίρεση των 100 δις ευρώ το ΑΕΠ θα μειωθεί ως παρονομαστής στο κλάσμα χρέος προς ΑΕΠ, αφού στο Μεσοπρόθεσμο διατηρείται σταθερό, αυξάνοντας το χρέος στον αριθμητή, νομιμοποιώντας την υπερκοστολόγηση του χρέους διότι τα 150 δις ευρώ της υπερκοστολόγησης του χρέους αντικρίζονται στο 43% του χρέους του 2009, ενώ τα 100 δις ευρώ των δημοσιονομικών παρεμβάσεων στο 43% του ΑΕΠ του 2009. Η αντισυνταγματικότητα στον Εφαρμοστικό έγκειται στο ότι συνδέει την αποπληρωμή του χρέους με λόγους δημοσίου συμφέροντος, πράγμα που δεν αποδεικνύεται προσηκόντως αφού το Ελεγκτικό Συνέδριο εξαιρέθηκε του ελέγχου του, ενώ ο Υπουργός διατηρεί απόρρητα τα σχετικά στοιχεία πλέον του ότι συνδέθηκε και με την ανωτέρω υπερκοστολόγηση του χρέους και τη συνοδεύουσα μεθόδευση με το κλάσμα χρέος προς ΑΕΠ παραλλάσσοντας τις μειωμένες πραγματικές και διατηρώντας αυξημένες πλασματικά τις τιμές του ΑΕΠ στον παρονομαστή για να υπερκοστολογηθεί το χρέος ενώ το ΑΕΠ προκύπτει μικρότερο, ενώ παραιτήθηκε η εκτελεστική και η νομοθετική εξουσία από τη διαχείριση της περιουσίας του Δημοσίου μεταβιβάζοντας από πρόβλεψη χωρίς επιστροφή την περιουσία του στο ταμείο της Τρόικας κάτι που είναι αντίθετο στο άρθρο 106 του Συντάγματος που ορίζει ότι η αξιοποίηση των πηγών του εθνικού πλούτου γίνεται για την ισόρροπη και ομόρρυθμη οικονομική ανάπτυξη όλων των τομέων της εθνικής οικονομίας και όχι για την αποπληρωμή του χρέους που και αυτό υπερκοστολογήθηκε, ενώ η μεθόδευση με το ΑΕΠ ενίσχυσε το χρηματιστηριακό μέρος της οικονομίας σε βάρος της πραγματικής οικονομίας, πλέον του ότι η υπερκοστολόγηση του χρέους προκαλεί υποτίμηση των μεγεθών της οικονομίας απαξιώνοντάς την σε χαμηλότερες τιμές από υψηλότερο πλασματικό χρέος. Η διάταξη του άρθρου 9 του ν. 3871/2010 έθεσε όρια στις δαπάνες του προϋπολογισμού όχι όμως στις δαπάνες του χρέους με αποτέλεσμα να υπάρχει αδιαφάνεια αφού αυτά τα ποσά δεν συνδέονται με τις δαπάνες του προϋπολογισμού, δεν αποδεικνύεται η χρήση τους, η απόληξη του προϋπολογισμού να γίνεται για την υπερκοστολόγηση του χρέους και όχι για την ανάπτυξη, ενώ δεν επαληθεύεται και ο έλεγχος του προσδιορισμού του χρέους από το Ελεγκτικό Συνέδριο, το αρμόδιο δικαιοδοτικό όργανο για τον έλεγχό του, αφού ο προϋπολογισμό δεν είναι ούτε άκαμπτος, ούτε ανελαστικός για να υπάρχει ανάπτυξη και όχι δέσμευσή του σε βάρος του για το χρέος, ενώ δεν προβλέπεται και ισοζύγιο πληρωμών με αποτέλεσμα ο υπερπληθωρισμός από την υπερκοστολόγηση του χρέους να συγκρίνεται με τον υπερπληθωρισμό την περίοδο 1941-1945 εξαιτίας της Γερμανίας, λόγος για τον οποίο ζητείται να εγγραφούν αυτές οι γερμανικές οφειλές στον προϋπολογισμό με διαγραφή της υπερκοστολόγηση του χρέους.
Αυτούσιο το κείμενο της αίτησης με τους πρόσθετους λόγους έχει ως ακολούθως:
Με τον ν. 3985/2011 (Μεσοπρόθεσμο) καθορίστηκε ο προσδιορισμός οικονομικών μεγεθών είτε από πρόβλεψη είτε από εκτίμηση που αφορά εξέλιξη στοιχείων της παγκόσμιας οικονομίας, την ισοτιμία ευρώ / δολαρίου, την τιμή του πετρελαίου συνδεόμενα με τα ανώτατα όρια που επιβάλλονται στην εκτέλεση του προϋπολογισμού για τα έτη 2001 έως 2015 προβλέποντας δημοσιονομικές παρεμβάσεις – προσαρμογές ύψους 100 δις ευρώ περίπου και αποκρατικοποιήσεις ύψους 50 δις ευρώ περίπου.
Ζητώ να κηρυχθεί αντισυνταγματικός ο ν. 3985/2011 (Μεσοπρόθεσμο) για τους κάτωθι λόγους:
i) διότι αναφέρει στις εκτιμήσεις εσόδων – εξόδων έως το 2015 τα ποσά χωρίς παρεμβάσεις παρόλο που παρεμβαίνει ο ετήσιος προϋπολογισμός ενώ οι εκτιμήσεις των εσόδων – εξόδων έως το 2015 λαμβάνουν χώρα χωρίς να έχουν εκτελεστεί τα έσοδα – έξοδα του προηγούμενου έτους πράγμα αντίθετο στο άρθρο 79Σ, ενώ τα έσοδα από τις αποκρατικοποιήσεις δεν καταγράφονται στα έσοδα αλλά παρακάμπτονται ενώ είναι διάφορο πράγμα η δημοσιονομική κατεύθυνση από την δημοσιονομική προσαρμογή ένεκα της αστοχίας των επιλογών της εκτελεστικής και νομοθετικής εξουσίας
ii) διότι σύμφωνα με την παρ. 6 του αρ. 79Σ ο προϋπολογισμός συντάσσεται μέχρι δύο έτη το ανώτερο ενώ το Μεσοπρόθεσμο προβλέπει προϋπολογισμό 4,5 ετών, από τα μέσα του 2011 έως το 2015, γεγονός αντισυνταγματικό, καθόσον οι εκτιμήσεις δεν αντικρίζονται στο χρόνο που αναφέρονται αλλά στο χρόνο σύνταξής τους, ενώ ακόμα και εάν εκλαμβάνεται ως διορθωτικός συμπληρωματικός νόμος σύμφωνα με την παρ. 4 του αρ. 79Σ τότε αυτός θα έπρεπε να αναφέρεται μόνο στο οικονομικό έτος του προϋπολογισμού
iii) διότι δεν αναφέρονται όλα τα έσοδα και τα έξοδα σύμφωνα με τη διάταξη της παρ. 2 του αρ. 79Σ καθόσον από τη διάταξη του εδαφίου της παρ. 4 του αρ. 25 του ΠΔ 284/88 στοιχεία για το έλλειμμα και το χρέος παρέχονται μόνο από τον ΥΠΟΙΟ και μόνο για όσα θέλει, σε όποιον θέλει, όποτε θέλει και όπου θέλει αφενός μετά από άδειά του, αφετέρου διότι σύμφωνα με τη διάταξη της παρ. 9 του αρ. 14 του ν. 2801/2000 το Ελεγκτικό Συνέδριο έχει εξαιρεθεί από τον έλεγχο των Συμβάσεων του χρέους, πράγμα αντίθετο στο αρ. 98Σ για την όποια αποτίμηση υπερκοστολόγησης του χρέους, ενώ με την παρ. 5 του αρ. 50 του ν. 3943/2011 θεσπίστηκαν και λογαριασμοί εκτός προϋπολογισμού για διακίνηση δημοσίου χρήματος
iv) διότι επικαλείται σταθερές, αναρμοδίως, στην ισοτιμία ευρώ / δολαρίου όταν υπεύθυνος για τις πράξεις συναλλαγματικής πολιτικής του δολαρίου είναι το κράτος των ΗΠΑ ενώ ο προσδιορισμός της ισοτιμίας είναι προϊόν διακύμανσης της παγκόσμιας χρηματιστηριακής αγοράς για να προκύπτουν οι όποιες επιβαρύνσεις από αυτό, από εσφαλμένες εκτιμήσεις
v) διότι τόσο πριν όσο και μετά τις δημοσιονομικές παρεμβάσεις – προσαρμογές ύψους 100 δις ευρώ που αντιστοιχεί στο 43% του ΑΕΠ του 2010 και τις αποκρατικοποιήσεις ύψους 50 δις ευρώ το ΑΕΠ διατηρεί αμετάβλητες και σταθερές τιμές, πράγμα άτοπο, διότι μεσολαβούν περικοπές επιδομάτων, μειώσεις μισθών, περιστολή δαπανών, απολύσεις με μείωση της αγοραστικής αξίας των ανωτέρω μεγεθών προκαλώντας μείωση του ΑΕΠ και αφαίρεση συνολικά ποσού ύψους 100 δις ευρώ.
Συγκεκριμένα στη σελίδα 3219 του ν. 3985/2011 το ΑΕΠ ανά έτος από το 2011 έως το 2015 προσδιορίζεται σε δις ευρώ:
ΑΕΠ
2011
2012
2013
2014
2015
225,4
228,4
235,5
242,9
251,9
Τα νούμερα αυτά επαναλαμβάνονται και στη σελίδα 3227 του ΑΕΠ ανά έτος μετά από υπολογισμό του Β΄ μέρους του 2ου πίνακα από το 2012 έως το 2015 και συγκεκριμένα :
ΑΕΠ
2012 -> (100:159,8) Χ 364.886 δις ευρώ = 228,4 δις ευρώ
2013 -> (100:157,7) Χ 371.436 δις ευρώ = 235,5 δις ευρώ
2014 -> (100:150,1) Χ 364.503 δις ευρώ = 242,9 δις ευρώ
2015 -> (100:139,5) Χ 351.356 δις ευρώ = 251,9 δις ευρώ
Από τα παραπάνω προκύπτει υπερκοστολόγηση του χρέους υπέρ της Τρόικας καθόσον το ΑΕΠ που χρησιμοποιήθηκε είναι αυτό που ίσχυε πριν τις παρεμβάσεις και τις αποκρατικοποιήσεις με αποτέλεσμα να προκαλείται εκ προοιμίου αύξηση από δεδομένη προβλέψιμη απόκλιση των κερδών της Τρόικας και των δανειστών καθόσον τα χρήματά τους και οι συμβάσεις της αποκτούν μεγαλύτερη αξία για να συνοδευτεί το Μεσοπρόθεσμο από νέα προσαρμογή για την κάλυψη της επίπλαστης αύξησης του χρέους καθόσον προκαλείται υπερκοστολόγηση του χρέους από μείωση του ΑΕΠ διότι διατηρήθηκε αμετάβλητο αυτό στο Μεσοπρόθεσμο μετά τις παρεμβάσεις και τις αποκρατικοποιήσεις και ως εκ τούτου περιλαμβάνονται εσφαλμένα στοιχεία, αντίθετο τούτο στην αρχή της αναλογικότητας, διότι εάν γίνει αποδεκτό ότι το αναφερόμενο ΑΕΠ μετά τις αποκρατικοποιήσεις και τις παρεμβάσεις παραμένει αμετάβλητο μετά την αφαίρεση των 100 δις ευρώ, τότε πριν από τις παρεμβάσεις το χρέος και ο λόγος του χρέους προς το ΑΕΠ είναι μικρότερα καθόσον θα υφίστατο το πλεόνασμα των 100 δις ευρώ από τις παρεμβάσεις και των 50 δις ευρώ από τις αποκρατικοποιήσεις και ως εκ τούτου η διατήρηση αμετάβλητων των τιμών του ΑΕΠ έρχεται σε αντίθεση με την αρχή της αναλογικότητας και την παρ. 1 του αρ. 106Σ καθιστώντας αφερέγγυα την Τρόικα διότι προσπάθησε με την κυβέρνηση και το Κοινοβούλιο να αυξήσει τα κέρδη της μειώνοντας το ΑΕΠ, αντίθετο τούτο στα αρ. 82Σ και παρ. 1 του αρ. 73Σ πλέον του ότι θα επέφερε και πιθανές αλλαγές στην ισοτιμία δολαρίων / ευρώ και στα μεγέθη της παγκόσμιας οικονομίας με αποτέλεσμα περαιτέρω επιβάρυνση του προϋπολογισμού.
Τονίζεται ότι με το Μνημόνιο και το Μεσοπρόθεσμο η κυβέρνηση:
α) μεταβίβασε την οικονομική της κυριαρχία στην Τρόικα μεταφέροντας την αποκλειστική ευθύνη για τη χρηματοδότηση της χώρας, τη διαχείριση του χρέους και των δημοσιονομικών
β) δέχθηκε την απαγόρευση της χρηματοδότησης της χώρας από οποιαδήποτε άλλη πηγή πλην της Τρόικας
γ) δέχθηκε την απαγόρευση της αυτόνομης χρηματοδότησης της χώρας από την εκμετάλλευση του υπόγειου και υποθαλάσσιου πλούτου της χώρας καταργώντας τη δομική αρχή της Συνθήκης για την ελευθερία διακίνησης των κεφαλαίων, ενώ με την ανωτέρω μεθόδευση που αναφέρθηκε υπερκοστολόγησε το χρέος για τη μείωση του ΑΕΠ με μεγαλύτερο κέρδος για την Τρόικα
vi) διότι με το προσδιορισμό της τιμής του πετρελαίου και λαμβάνοντας υπόψη τη σύνδεση της τιμής του χρυσού με τον πληθωρισμό με τη παρ. 1 του αρ. 5 του ν. 2842/2000 εγχειρίζει την πραγματική οικονομία στην χρηματιστηριακή πράγμα αντίθετο στην παρ. 1 του αρ. 106Σ λαμβάνοντας υπόψη ότι η οικονομία στην Ευρωζώνη δεν είναι ελεύθερη εξαιτίας των διαφορετικών μειώσεων της ρευστότητας στα κράτη μέλη της Ευρωζώνης από την είσοδο του ευρώ λαμβάνοντας υπόψη την περ. β της παρ. 2 του αρ. 6Ε του ν. 2362/95 σύμφωνα με την οποία ενώ τίθεται όριο δαπανών στον προϋπολογισμό δεν τίθεται όριο στις δαπάνες εξυπηρέτησης του χρέους, πράγμα αντίθετο στην παρ. 1, 2 του αρ. 106Σ που συνοδεύει την υπερκοστολόγηση του χρέους με τη μείωση του ΑΕΠ
vii) διότι πλέον ζητείται ευθέως από το ΣτΕ να κηρύξει αντισυνταγματικό νόμο ή διατάξεις του και ως εκ τούτου να κρίνει το τυπικό μέρος της νόμιμης σύνθεσης του Κοινοβουλίου, για τον έλεγχο των πράξεων της νομοθετικής εξουσίας, καθόσον εκλείπουν οι δεδομένες κενές βουλευτικές έδρες που προκύπτουν μετά τις εκλογές σύμφωνα με την παρ. 2 του αρ. 53Σ, καθόσον ο πολίτης, επωνύμως συνοδεύεται από την νομική του ιδιότητα, ενώ ο ψηφοφόρος ανωνύμως περιέρχεται σε κατάσταση κομματικής προτίμησης από την μη αφαίρεσης των λευκών από το Κοινοβούλιο
viii) διότι δεν αναφέρθηκε στον προϋπολογισμό το ποσό των 89,6 δις ευρώ που κατατέθηκε στην ΕΚΤ το 2000 για τη συμμετοχή της χώρας στο κοινό νόμισμα
ix) διότι δεν αναφέρθηκε στον προϋπολογισμό το ποσό των αποζημιώσεων που οφείλει η Γερμανία από
α) την υποχρέωση καταβολής του υπολοίπου των επανορθώσεων από τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο
β) την υποχρέωση καταβολής των πολεμικών επανορθώσεων προς την Ελλάδα από την Διεθνή Διάσκεψη Ειρήνης των Παρισίων (1946-1947) για το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο
γ) την υποχρέωση καταβολής των χρημάτων από το δάνειο της κατοχής (κατοχικό δάνειο), της περιόδου 1940-45 του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.
iix) διότι ενώ αναφέρει παρεμβάσεις μόλις 28 δις ευρώ σε άλλο μέρος του αναφέρει παρεμβάσεις 100 δις ευρώ με τις αποκρατικοποιήσεις να μην αναφέρονται στα έσοδα – έξοδα με αποτέλεσμα να προκύπτουν εσφαλμένα στοιχεία διατηρώντας από μεθόδευση σταθερό και το ΑΕΠ μετά τις παρεμβάσεις, καθόσον μετά την αφαίρεση των 100 δις των παρεμβάσεων το ΑΕΠ θα μειωθεί και έτσι διατηρώντας αμετάβλητες τις τιμές του προκαλείται αύξηση του χρέους με νέα μέτρα από το κλάσμα χρέος προς ΑΕΠ, με μείωση του ΑΕΠ στον παρονομαστή και αύξηση του χρέους στον αριθμητή.
Ζητώ να κηρυχθούν αντισυνταγματικές οι διατάξεις των άρθρων 1 έως 9 του κεφαλαίου Α του ν. 3986/2011 διότι η νομοθετική και η εκτελεστική εξουσία εξαιρέθηκαν της διαχείρισης των πηγών του εθνικού πλούτου αντίθετο τούτο στην παρ. 1 και 2 του αρ. 106Σ για τους κάτωθι λόγους:
i) διότι συνδέει την αποπληρωμή του χρέους με λόγους δημοσίου συμφέροντος πράγμα που θα πρέπει να αποδεικνύεται προσηκόντως γεγονός που δεν ισχύει καθόσον με την παρ. 9 του αρ. 14 του ν. 2801/2000 εξαιρέθηκε το Ελεγκτικό Συνέδριο από τον έλεγχο των Συμβάσεων του χρέους για την όποια υπερκοστολόγησή τους ενώ με την διάταξη του εδαφίου 2δ της παρ. 4 του αρ. 25 του ΠΔ 284/88 ο ΥΠΟΙΟ χορηγεί στοιχεία για το έλλειμμα και το χρέος όπου θέλει, όποτε θέλει, σε όποιον θέλει και για ότι θέλει μετά από άδεια, με αποτέλεσμα να μην αποδεικνύονται προσηκόντως οι λόγοι επίκλησης δημοσίου συμφέροντος ενώ τούτο είναι αντίθετο και στην παρ. 1 του αρ. 106Σ διότι η αξιοποίηση των πηγών του εθνικού πλούτου συνδέεται με την ισόρροπη και ομόρρυθμη οικονομική ανάπτυξη όλων των τομέων της εθνικής οικονομίας και όχι με την αποπληρωμή του χρέους ενώ η υπερκοστολόγηση του χρέους με τη μείωση του ΑΕΠ διατηρώντας αμετάβλητο το ΑΕΠ στο Μεσοπρόθεσμο τόσο πριν όσο και μετά τις προσαρμογές και τις αποκρατικοποιήσεις ενισχύει το χρηματιστηριακό μέρος της οικονομίας σε βάρος της πραγματικής οικονομίας, πράγμα αντίθετο στην παρ. 1 του αρ. 106Σ ενισχύοντας την ιδιωτική οικονομία σε βάρος της εθνικής οικονομίας με την επίπλαστη υπερκοστολόγηση του χρέους, πράγμα αντίθετο στην παρ. 2 του αρ. 106Σ, αφού θέτει όριο δαπανών στον προϋπολογισμό ενώ όχι στην αποπληρωμή του χρέους απόρροια του οποίου είναι η μη πρόβλεψη της ανάπτυξης
ii) διότι η εξυπηρέτηση του δημοσίου συμφέροντος γίνεται με βάση τους κανόνες της ιδιωτικής οικονομίας, ως αναφέρεται στο αρ. 1, γεγονός που έρχεται σε αντίθεση με την διάταξη της παρ. 2 του αρ. 106Σ
iii) διότι απ’ τον συνδυασμό των διατάξεων της παρ. 1 του αρ. 1 και των παρ. 4, 5 του αρ. 2 και τις λοιπές διατάξεις του κεφαλαίου Α η κυβέρνηση και το Κοινοβούλιο, η εκτελεστική και η νομοθετική εξουσία εξαιρούνται της αξιοποίησης της περιουσίας του Δημοσίου, παραιτούμενοι μεταβιβάζοντας χωρίς επιστροφή περιουσία του Δημοσίου, άνευ ικανότητας και δυνατότητας διαχείρισής της, πράγμα αντίθετο στην παρ. 1, 2 του αρ. 106Σ, στο αρ. 82Σ και στην παρ. 1 του αρ. 73Σ καθόσον η αξιοποίησή τους γίνεται από τρίτον που δεν ανήκει στο κράτος, με αποτέλεσμα η διαχείρισή του να μην γίνεται για την ανάπτυξη όλων των τομέων της εθνικής οικονομίας αλλά υπέρ της Τρόικας με την επίπλαστη υπερκοστολόγηση του χρέους με μείωση του ΑΕΠ
iv) διότι δεν κατηγοριοποιήθηκε η σχέση του κέρδους – ωφέλειας από την διακράτηση των ως άνω περιουσιακών στοιχείων σε σχέση με την απόδοσή τους, εάν αυτά δεν μεταβιβαζόταν ή η διαχείρισή τους, ούτε κατηγοριοποιήθηκε η σύνδεσή της με την ισόρροπη και ομόρρυθμη ανάπτυξη της εθνικής οικονομίας σε σχέση με τον προϋπολογισμό των δύο ετών καθόσον αποδεσμεύτηκε η κυβέρνηση από τη διαχείρισή τους, πράγμα αντίθετο στο αρ. 82Σ, την παρ. 1 του αρ. 73Σ και της παρ. 1, 2 των αρ. 106Σ, ενώ με την επίπλαστη υπερκοστολόγηση του χρέους και τη μείωση του ΑΕΠ, προκαλείται και υποτίμηση των οικονομικών τους μεγεθών, σε σχέση με τις επικρατούσες συνθήκες της αγοράς που συνιστά απώλεια αξίας γι’ αυτά, από τη μη σύνδεσή τους με την σημασία τους για την ισόρροπη και ομόρρυθμη ανάπτυξη όλων των μερών της οικονομίας καθόσον η κυβέρνηση και το Κοινοβούλιο ως αρμόδιοι για να το κρίνουν έχουν μεταβιβάσει τούτο στο Ταμείο που δεν είναι μέρος του κράτους
v) διότι δεν προβλέπεται καν διαγωνισμός στο αρ. 5 αφού κάτι τέτοιο συνδέεται με την ευθύνη της εκτελεστικής εξουσίας για τη διαχείρισή του σε σχέση και με τον προϋπολογισμό για την επίτευξη οφέλους κάτι που δεν ισχύει καθόσον το Μεσοπρόθεσμο εισάγει επίπλαστα στοιχεία υπερκοστολόγησης του χρέους για τη μείωση του ΑΕΠ, αντίθετο στην παρ. 1 του αρ. 22Σ και την παρ. 1 του αρ. 106Σ.
Ζητώ να κηρυχθεί αντισυνταγματική η διάταξη της περ. β΄ της παρ. 2 του αρ. 6Ε του ν. 2362/95, όπως προστέθηκε με το άρθρο 9 του ν. 3871/2010, διότι:
i) ενώ θέτει όρια δαπανών στον προϋπολογισμό δε θέτει όρια δαπανών στην πληρωμή του χρέους με αυτό να αντίκειται στη διάταξη της παρ. 1 του αρ. 106Σ καθόσον αναγνωρίζει υπεροχή στην αποπληρωμή του χρέους σε βάρος της αρμονικής, ισόρροπης και ομόρρυθμης ανάπτυξης όλων των τομέων της εθνικής οικονομίας, ενώ έρχεται σε αντίθεση και με την παρ. 2 του αρ. 106Σ καθόσον η αποπληρωμή του χρέους γίνεται σε βάρος της εθνικής οικονομίας με αποτέλεσμα η απόληξη του προϋπολογισμού να ωφελεί την Τρόικα και τους δανειστές, απόρροια του οποίου είναι να μην έχει η κυβέρνηση την ευθύνη για την κατάρτιση και εκτέλεση του προϋπολογισμού για την ανάπτυξη όλων των τομέων της εθνικής οικονομίας, σύμφωνα με την παρ. 1, 2 του αρ. 106Σ, πράγμα αντίθετο στο αρ. 82Σ και την παρ. 1 του αρ. 73Σ, πλέον του ότι από το αρ. 79 Σ ο προϋπολογισμός δεν είναι ούτε άκαμπτως ούτε ανελαστικώς για να υπάρχει ανάπτυξη και όχι δέσμευσή του σε βάρος του για το χρέος
ii) μη θέτοντας όριο δαπανών στην πληρωμή του χρέους δεν αποδεικνύεται η χρήση αυτών των ποσών στον προϋπολογισμό και επομένως είναι αντίθετο στο αρ. 79Σ
iii) το όριο δαπανών στον προϋπολογισμό προϋποθέτει όριο δαπανών στο χρέος καθόσον οι δαπάνες του χρέους συνδέονται με τις δαπάνες του προϋπολογισμού
iv) το Ελεγκτικό Συνέδριο έχει εξαιρεθεί του προσυμβατικού ελέγχου των συμβάσεων του χρέους ενώ ο έλεγχος της σύνθεσης των συμβάσεων του χρέους γίνεται κατόπιν μόνον άδειας του ΥΠΟΙΟ, με αποτέλεσμα να μην αποδεικνύεται τρόπος υπολογισμού των δαπανών του χρέους και το νόμιμο ή όχι αυτού.
Δεδομένου ότι η τήρηση του Συντάγματος, η διαφάνεια και η τήρηση της τάξης της νόμιμης εξουσίας αποτελούν δημόσια αγαθά, ζητώ να γίνει δεκτή η αίτησή μου.

Πρόσθετοι Λόγοι

Πρώτος Λόγος

Από το αρ. 79Σ προβλέπεται το ενδεχόμενο της πολιτικής αστοχίας για την εκτέλεση του προϋπολογισμού από την κυβέρνηση και ως εκ τούτου δεν δύναται η εκτέλεση του προϋπολογισμού να ανάγεται σε λόγο δημοσίου συμφέροντος και για την αποπληρωμή του χρέους καθόσον τούτο έρχεται σε αντίθεση με το αρ. 79Σ.

Δεύτερος Λόγος

Το ότι δεν προβλέπεται ανάπτυξη στο Μεσοπρόθεσμο ως προβλέπει το Σύνταγμα με την εκτέλεση και του προγράμματος των αποκρατικοποιήσεων αφού τα έσοδα προορίζονται μόνο για την αποπληρωμή του χρέους ενώ η μείωση του ΑΕΠ έρχεται σε αντίθεση και με το αρ. 106Σ αλλά και το αρ. 22Σ.

Τρίτος Λόγος

Στο Μεσοπρόθεσμο ενώ γίνονται προβλέψεις μεγεθών για το Παγκόσμιο ΑΕΠ, το ΑΕΠ της Ευρωζώνης και άλλα μεγέθη της Παγκόσμιας και Ευρωπαϊκής Οικονομίας δεν υπάρχει αναφορά για την πρόβλεψη του ισοζυγίου πληρωμών, κάπως οξύμωρο σα σχήμα, καθόσον δεν δικαιολογείται η πρόβλεψη τέτοιων ευρωπαϊκών και παγκόσμιων οικονομικών μεγεθών σε έλλειψη του ισοζυγίου πληρωμών λαμβάνοντας υπόψη ότι το χρέος κατ’ έτος σχετίζεται με το ισοζύγιο πληρωμών από το 2002 που καταργήθηκε το εθνικό νόμισμα.

Τέταρτος Λόγος

Το ότι δεν έχει επιτευχθεί ισοζύγιο πληρωμών στο Μεσοπρόθεσμο, γεγονός που επιβεβαιώνεται από το έλλειμμα αναφοράς του, καθώς αποκλειστική ευθύνη του Δημοσίου από την παρ. 3 του αρ. 119 της Ενοποιημένης Απόδοσης της Συνθήκης είναι η επίτευξη ισοζυγίου πληρωμών λαμβάνοντας υπόψη και τις διαφορετικές μειώσεις ρευστότητας που επέφερε η είσοδος του ευρώ στα κράτη μέλη της ευρωζώνης, γεγονός που δεν δικαιολογεί την προβαλλόμενη αύξηση εσόδων στο Μεσοπρόθεσμο με τις παρεμβάσεις και τις αποκρατικοποιήσεις, αφού προορίζονται για την αποπληρωμή του χρέους, στοιχείο που αναδεικνύεται αφενός μεν από τη μεθόδευση που ακολουθήθηκε με το ΑΕΠ, αφετέρου δε με την μη αναφορά της όποιας ανεργίας με τον όγκο και την αξία των συναλλαγών και δοσοληψιών στην αγορά ως συνάφεια του οποίου τεκμαίρεται στην απόδοση του μέτρου των αποκρατικοποιήσεων και η απώλεια των εσόδων ανά έτος από τον προϋπολογισμό, εξαιτίας αυτών των αποκρατικοποιήσεων με δεδομένο ότι τα έσοδα από τις αποκρατικοποιήσεις αντισυνταγματικά προορίζονται για την αποπληρωμή του χρέους με τις απώλειες κατ’ έτος των εσόδων για τον προϋπολογισμό μ’ αυτό τον τρόπο, διότι τα έσοδα των αποκρατικοποιήσεων πληρώνονται για το χρέος με συνέπεια την απώλεια των εσόδων των αποκρατικοποιηθέντων επιχειρήσεων, οργανισμών κατ’ έτος από την περιουσία του Δημοσίου.
Σημειώνεται ότι αρκετά ακίνητα του Δημοσίου που θα αποκρατικοποιηθούν, επειδή στεγάζονται υπηρεσίες του, θα επιφέρουν επιπλέον δαπάνες εξαιτίας της ενοικίασής τους που θα ακολουθήσει την αποκρατικοποίησή τους.

Πέμπτος Λόγος

Το ότι το ποσό των 150 δις ευρώ από τις αποκρατικοποιήσεις και τις δημοσιονομικές παρεμβάσεις αντί να αφαιρεθεί από το χρέος του 2011 στο σήμερα, αφαιρέθηκε από το υποθετικό χρέος των 501 δις ευρώ το 2015 με αποτέλεσμα να υπερκοστολογηθεί το χρέος κατά 150 δις ευρώ ως αθέμιτος πλουτισμός από κέρδη λογιστικών προσαυξήσεων για την Τρόικα, τους Γερμανούς, τους δανειστές κ.ο.κ., καθόσον δεν αναφέρθηκε στο Μεσοπρόθεσμο από το Δημόσιο η πληρωμή κατ’ έτος έως το 2015 των δόσεων του χρέους που λήγουν για να γίνει η αφαίρεση των 150 δις ευρώ, με αποτέλεσμα αντί του χρέους των 200 δις ευρώ (μετά την αφαίρεση των 150 δις ευρώ) να προκύπτει αυτό των 350 δις ευρώ με υπερκοστολόγηση, πράγμα που έρχεται σε αντίθεση και με την παρ. 1 του αρ. 106Σ για την ανάπτυξη της εθνικής οικονομίας και όχι το αντίθετο, πλέον του ότι θα έπρεπε οι τόκοι να μειωθούν στο 40% αφού τα 200 δις ευρώ είναι το 40% των 500 δις ευρώ.

Έκτος Λόγος

Το ότι στο πρόγραμμα των αποκρατικοποιήσεων αναφέρεται και η πώληση κυριαρχικών δικαιωμάτων εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων στη Ν. Καβάλα με τίτλο ΄΄Υποθαλάσσιο κοίτασμα Φυσικού Αερίου Ν. Καβάλας΄΄ «Πώληση». Το παραπάνω έρχεται σε αντίθεση με το αρ. 71 της Σύμβασης για το Δίκαιο της θάλασσας (ν. 2321/95) και τις άλλες διατάξεις του, σύμφωνα με τις οποίες το κράτος δεν παραιτείται, δεν παραχωρεί, ούτε μεταβιβάζει αυτά τα δικαιώματα παρά μόνο συναινεί ρητά στην εκτέλεση των δραστηριοτήτων που σχετίζονται με τη διαχείριση αυτών των δικαιωμάτων, συμπαρασύροντας τούτο και τα άλλα μέρη του προγράμματος των αποκρατικοποιήσεων που σχετίζονται με αυτό το αντικείμενο.

Έβδομος Λόγος

Το Δημόσιο δεν εξάντλησε τα περιθώρια των προβλέψεων της Συνθήκης για τη δημιουργία Τράπεζας Ανάπτυξης που θα χρηματοδοτείται απευθείας από την Ε.Κ.Τ., με αποτέλεσμα να επιβαρυνθεί τη διετία 2010-2011 με επιπλέον 23 δις ευρώ από τη διαφορά των επιτοκίων όπως πράττει η Γερμανία που κερδίζει τη διαφορά.
Έτσι στους νόμους 3985 και 3986 του 2011 υπάρχουν εσφαλμένοι υπολογισμοί, ελλείψεις σημαντικών μεγεθών όπως του ισοζυγίου πληρωμών, η απουσία παραμέτρων στοιχείων όπως η διαμόρφωση των πληρωμών του χρέους κατ’ έτος, ο μη έλεγχος του από το Ελεγκτικό Συνέδριο, η μη διαφάνεια εξαιτίας της παρ. 4 του αρ. 25 του ΠΔ 284/88, ενώ δεν συνδέθηκε και ο τρόπος προσδιορισμού της φορολογητέας ύλης για την επιβολή του φόρου εισοδήματος με τη φορολόγηση της νομισματικής κυκλοφορίας για τις συναλλαγές για να αντικρίζεται η φοροδοτική ικανότητα από την απουσία του Κώδικα Δημοσιονομικής Δικονομίας για τη συνταγματική δημοσιολογιστική δημοσιονομική ευταξία ένεκα της καθολικής δεοντολογίας απ’ τις επιταγές του Συντάγματος στις Γενικές Αρχές Δημοσιονομικής Διαχείρισης, λόγοι για τους οποίους ζητώ να γίνει δεκτή η αίτηση ακύρωσης και οι πρόσθετοι λόγοι.

Πέμπτη 22 Δεκεμβρίου 2011

Ένας λαός με αξίες

Αναρτήθηκε από τον/την βιβλιοπωλείο "χωρίς όνομα" στο Δεκεμβρίου 19, 2011

του Νίκου Λυγερού

Υπάρχουν πολλές κατηγορίες εναντίον της Ελλάδας, αλλά όλες αυτές δικαιώνουν τον ελληνισμό! Η πατρίδα μας είναι ο χώρoς μιας ανοιχτής δομής. Λειτουργούμε διαχρονικά με τις πολιτείες ή με μια πολλαπλή δομή, όπως ήταν η Αυτοκρατορία του Μεγαλεξάνδρου ή η Βυζαντινή Αυτοκρατορία. Έχουμε μια αναρχική προσέγγιση της έννοιας του κράτους, διότι είμαστε ένας λαός με αξίες. Δεν βασίζουμε την οντότητά μας πάνω στις αρχές αλλά στις αξίες.

Με άλλα λόγια, είμαστε τα παιδιά της Αντιγόνης κι όχι οι σκλάβοι του Κρέοντα. Βέβαια αυτό μας προκαλεί προβλήματα, αλλά μόνο οι νεκροί δεν έχουν προβλήματα. Κι όπως δεν είμαστε όλοι στωικοί, πρέπει να πατήσουμε πάνω στις έννοιες της αντίστασης και της θυσίας για να μην γονατίσουμε. Κι αν πολλοί ερμηνεύουν τις κινήσεις μας ως χαοτικές, είναι απλώς διότι δεν υπολογίζουν την χρονική πολυπλοκότητά μας και ότι έχουμε μάθει να ζούμε μακράν της ισορροπίας, διότι θέλουμε να δημιουργήσουμε όχι μόνο για μας αλλά και για τους άλλους, δηλαδή για την ανθρωπότητα. Τότε πώς να διαχειριστούμε με άλλο τρόπο τα προβλήματά μας; Ξέρουμε όλοι ότι οι αρχές μας είναι αυθαίρετες κάθε φορά που απέκτησαν δύναμη μετατράπηκαν σε δικτατορίες, οι οποίες καταπάτησαν τα δικαιώματα του λαού μας. Κατά συνέπεια, είναι ορθολογικό να είμαστε επιφυλακτικοί προς αυτές τις τάσεις της κανονικοποίησης για το δήθεν κοινό όφελος. Δεν είμαστε συντηρητικοί, διότι είμαστε παραδοσιακοί κι όταν δεν είμαστε ούτε αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι είμαστε ένας παλιός λαός με όλη τη σημασία της έννοιας.

Δίνουμε μεγάλη σημασία στους ανθρώπους μας, διότι ξέρουμε ότι είμαστε λίγοι και σπάνιοι. Δεν έχουμε τη δυνατότητα να σπαταλήσουμε ανθρωπιά. Γνωρίζουμε ότι οι άνθρωποί μας είναι η γη μας και με τη διασπορά μας ζούμε βιωματικά την έννοια της ελεύθερης δομής, η οποία είναι de facto και de jure ανεξάρτητη από τη λεγόμενη κρατική μας οντότητα. Είμαστε συνειδητοποιημένοι με την ιδέα ότι το κράτος έχει ανάγκη από το λαό και όχι το αντίθετο, αλλιώς δημιουργείται μια δημόσια εξάρτηση που συνεχίζεται και μετά τη σύνταξη έως την απελευθέρωση του θανάτου.

Στο κάτω κάτω της γραφής, ακόμα και το σύνθημα της επανάστασης δεν αφορά στο κράτος αλλά στην ελευθερία και τον θάνατο. Μόλις σκεφτόμαστε κρατικά, αναπαράγουμε τα νοητικά σχήματα του συστήματος, το οποίο έχει υπόσταση μόνο όταν καταπατά ανθρώπους, για να εξασφαλίσει την εξουσία του πάνω στα ανώνυμα άτομα. Κι όταν θυμόμαστε τον Προμηθέα δεν μπορούμε να ξεχάσουμε ότι τον έδεσαν πάνω στο βράχο του Καυκάσου, το Κράτος και η Βία. Διαχρονικά θέλουμε την ελευθερία της σκέψης μας μέσω της δράσης του φωτός και δεν σεβόμαστε τους θύτες, διότι αγαπάμε τα θύματα. Ακόμα και η γενοκτονία μάς δίδαξε το ίδιο σχήμα και αν δίνουμε τόσο λίγη σημασία στο παρόν είναι γιατί ξέρουμε ότι είμαστε λαός του χρόνου και όχι του χώρου.

Οι νεκροί μας και οι αγέννητοί μας καθορίζουν την ύπαρξή μας ως γέφυρες μεταξύ παρελθόντος και μέλλοντος. Για όλους αυτούς τους λόγους δεν μπορεί να μας πλήξει μια τεχνητή κρίση, διότι ως λαός έχουμε ζήσει και πεθάνει με αμύθητες δυσκολίες. Μας αρέσει να μαθαίνουμε και να ανακαλύπτουμε, και τα εμπόδια είναι μόνο για να τα ξεπεράσουμε.

Η ζωή μας δεν ήταν ποτέ εύκολη, δεν ήταν, δεν είναι και δεν θα είναι, διότι δίνουμε αγώνα για όλα και για τις αξίες μας.

http://www.lygeros.org/lygeros/7142-gr.html

Τζίτζικες και μέρμηγκες του Γ. Βαρουφάκη

Αναρτήθηκε από τον/την βιβλιοπωλείο "χωρίς όνομα" στο Δεκεμβρίου 19, 2011

Το σημερινό Δελτίο Κρίσης της σημερινής θα είναι πολύ σύντομο. Μια παράγραφος όλη κι όλη. Η εξής: Το κούρεμα (γνωστό κι ως PSI), η χρηματοδότηση του ΔΝΤ από τις Κεντρικές Τράπεζες της ευρωζώνης (ώστε να χρηματοδοτηθούν έμμεσα οι Ιταλία και η Ισπανία), η “μόχλευση” του EFSF, τα 500 δις ευρω με τα οποία θα προικιζόταν ο νέος μηχανισμός (το ESM) ώστε να αρχίσει να λειτουργεί νωρίτερα – όλες αυτές οι μεγάλες «υποσχέσεις» των τελευταίων δυο Συνόδων Κορυφής (26ης Οκτωβρίου και 9ης Δεκεμβρίου) εξανεμίστηκαν. Τίποτα από αυτά δεν έχει μείνει παρά μόνο οι στάχτες τους που τις σκορπίζει ο άνεμος από εδώ κι από εκεί. Τι έμεινε από την Τελική Λύση; Μονάχα η απόφαση να συνάψουμε μια, ουσιαστικά, μη-Συνθήκη, η οποία, έτσι κι αλλιώς, είναι εκτός θέματος (και η οποία έβαλε τέλος στην ΕΕ όπως την ξέραμε, καθώς η Βρετανία άνοιξε τον δρόμο της διάσπασης της Ένωσης). Πάλι καλά που έχουμε γιορτές και κανείς δεν έχει όρεξη να έρθει αντιμέτωπος με την πραγματικότητα. Ζούμε την «ηρεμία» πριν την καταιγίδα του νέου έτους.

Εν αναμονή λοιπόν της νέμεσης που θα επισκεφτεί την Ευρώπη μετά τις γιορτές, σκέφτηκα ότι, αντί να επιδοθώ άλλη μια φορά σε αναλύσεις οικονομικού περιεχομένου, ίσως να είναι προτιμότερο να πω μια ιστορία. Έναν μύθο που έχει στόχο την απομυθοποίηση, την αμφισβήτηση για την ακρίβεια, του μύθου που σήμερα κυριαρχεί στην Ευρώπη με αποτέλεσμα να μην μπορεί να βρεθεί λύση.

Τζίτζικες και μέρμηγκες – ο κυρίαρχος μύθος
Μια φορά κι έναν καιρό, σε μια χώρα του Νότου, τα τζιτζίκια ζούσαν ανέμελα σε μια συνομοσπονδία με μερμήγκια βόρειων χωρών τα οποία δούλευαν, δούλευαν και δούλευαν. Όσο η συνομοσπονδία τους αυτή πέρναγε μέρες καλοκαιριού, όλα πήγαιναν φίνα. Τα τζιτζίκια τραγούδαγαν και κορόιδευαν τα μερμήγκια αλλά και τα μερμήγκια που και που επισκέπτονταν τον Νότο για μερικές εβδομάδες ανεμελιάς στον ήλιο δίπλα στα τεμπέλικα τζιτζίκια.

Μια μέρα όμως, το καλοκαίρι της συνομοσπονδίας τους τελείωσε. Άγριοι, παγωμένοι άνεμοι άρχισαν να φυσούν από βορειοδυτική κατεύθυνση, αρχικά από την Wall Street και αργότερα από κάθε δυνατή κατεύθυνση. Τότε, τα τζιτζίκια του Νότου, ιδίως στην Ελλάδα, παραλίγο να ξεπαγιάσουν. Χωρίς τρόφιμα στις αποθήκες τους, χωρίς να έχουν προνοήσει για τις δύσκολες ημέρες του χειμώνα της συνομοσπονδίας τους, έτρεξαν στις πρωτεύουσες του Βορρά, με προτεταμένο το χέρι, ζητώντας από τα μερμήγκια αρωγή, αλληλεγγύη. Τα μερμήγκια, όπως είναι φυσικό, δίσταζαν να ανοίξουν τις αποθήκες με τα όλο κόπο συσσωρευμένα καλούδια τους. Δεν δίσταζαν ωστόσο από τσιγκουνιά αλλά από φόβο. Φόβο ότι αν αρχίσουν να ταΐζουν ανεξέλεγκτα τα πεινασμένα, άφρονα τζιτζίκια, ήταν πολύ πιθανόν αυτά να κάνουν πάλι τα ίδια: να συνεχίσουν να γλεντοκοπούν και, κάθε φορά που η κοιλιά τους είναι άδεια, να τρέχουν πάλι στα μερμήγκια να την γεμίσουν, με αποτέλεσμα κάποια στιγμή να αδειάσουν οι αποθήκες των μερμηγκιών και να πεινάσουν όλοι μαζί.

Να γιατί τα μερμήγκια ναι μεν δεν αρνήθηκαν στα τζιτζίκια συνδρομή αλλά απλά απαίτησαν από αυτά δείγματα γραφής ότι θα αλλάξουν. Θα γίνουν κι αυτά πιο… μερμήγκια. Όταν άκουγαν από τα χείλη των τζιτζικιών κουβέντες περί ευρωομολόγων, ενεργοποίηση της ΕΚΤ με στόχο την «ορθολογική διαχείριση του χρέους της ευρωζώνης» κλπ, αμέσως στύλωναν τα πόδια, σκεπτόμενα μέσα τους: «Πάλι τις αποθήκες μας έβαλαν στο μάτι.» Κι έτσι επέμεναν ακόμα περισσότερο στην μερμηγκοποίηση των τζιτζικιών ως συνθήκη για να ανοίξουν τις αποθήκες τους για να ταϊστούν τα πεινασμένα τζιτζίκια.

Μύθοι και πραγματικότητα

Το πρόβλημα με τους μύθους, όπως ο Αίσωπος γνώριζε καλά, είναι ότι όταν τους χρησιμοποιούμε για να κατανοήσουμε την πραγματικότητα, να εξαγάγουμε συμπεράσματα και ηθικά διδάγματα, είναι πολύ εύκολο να οδηγηθούμε σε καταστροφική πλάνη όταν ο μύθος που τελικά κυριαρχεί χάνει την «επαφή» με καίριες διαστάσεις της πραγματικότητας, καλύπτοντας έτσι την τελευταία στο σκοτάδι (αντί να την λούζει με φως). Κάτι τέτοιο συμβαίνει τώρα στην Ευρώπη. Ο Αισώπειος μύθος με τα μερμήγκια του Βορρά και τα τζιτζίκια του Νότου αντανακλά μια νοοτροπία, έναν κυρίαρχο τρόπο ανάλυσης της Κρίσης, που αποτελεί τον μεγαλύτερο εχθρό της ευρωζώνης, καθώς ωθεί τις ελίτ (Βορρά τε και Νότου) σε πολιτικές που, χωρίς πλέον αμφιβολία, κρατούν το καράβι της ευρωζώνης σε σταθερή πορεία σύγκρουσης με την σκληρή πραγματικότητα της κατάρρευσης. Χρειαζόμαστε λοιπόν έναν νέο μύθο. Έναν μύθο που να μένει όσο πιο κοντά στην αφήγηση του κυρίαρχου μύθου αλλά, παράλληλα, να τον διορθώνει με τρόπο που να απελευθερώσει τις απομένουσες δυνατότητες της Ευρώπης να σταματήσει την κατρακύλα.

Τζίτζικες και μέρμηγκες – ο μύθος redux

Μια φορά κι έναν καιρό, σε μια όμορφη συνομοσπονδία, ζούσαν μερμήγκια και τζιτζίκια. Τα τζιτζίκια ζούσαν ζωή χαρισάμενη ενώ τα μερμήγκια δούλευαν, δούλευαν και δούλευαν. Όσο η συνομοσπονδία τους αυτή πέρναγε μέρες καλοκαιριού, τα τζιτζίκια τραγούδαγαν και κορόιδευαν τα μερμήγκια που, κάθιδρα και κάπως αντιαισθητικά όπως ήταν, δεν συμμετείχαν στο φαγοπότι.

Τα μερμήγκια ζούσαν παντού. Όπως και τα τζιτζίκια. Μπορεί τα βόρεια ξαδέρφια τους να μην τους έμοιαζαν απόλυτα, όμως τα τζιτζίκια του Νότου είχαν πολλά κοινά με τα τζιτζίκια του Βορρά, όπως άλλωστε συνέβαινε και με τα μερμήγκια: αλλιώς δούλευαν εκείνα του Βορρά κι αλλιώς εκείνα του Νότου. Ας τα γνωρίσουμε λίγο καλύτερα.

Τα νότια μερμήγκια: Ζευγάρια μερμηγκιών που, στις καλές εποχές, δούλευαν και τα δυο σε κλάδους χαμηλής παραγωγικότητας (π.χ. ταμίες supermarket), πολλές φορές κάνοντας δύο δουλειές με σκοπό να τα βγάλουν πέρα δεδομένων των χαμηλών τους μισθών και ενός οικογενειακού πληθωρισμού πολύ μεγαλύτερου του επίσημου μέσου πληθωρισμού. Παρ όλες τις τέσσερις δουλειές που έκαναν μεταξύ τους, τα εισοδήματά τους δεν έφταναν για να παρακολουθούν το γενικότερο φαγοπότι γύρω τους. Όταν το παιδί τους τους πίεζε για ένα καινούργιο gadget ή αναγκάζονταν να πληρώνουν φροντιστήρια για τα πάντα, φακελάκια στα νοσοκομεία κλπ., ο μόνος τρόπος που μπορούσαν να σκεφτούν πως θα τα κατάφερναν ήταν να πούνε ναι σε μία από τις πάμπολλες προσφορές που λάμβαναν κάθε μέρα από λογιών- λογιών τράπεζες για πιστωτικές κάρτες, εορτοδάνεια κ.ο.κ. Κι όταν το «καλοκαίρι» τελείωσε, κι ήρθε η Κρίση, είδαν τα εισοδήματά τους από την πρώτη τους δουλειά να εξαφανίζονται, οι εργοδότες τους της δεύτερης δουλειάς τους είπαν να μην ξαναπάνε, τα δάνεια άρχισαν να τους πνίγουν, οι επιθέσεις της εφορίας τους ανάγκασαν ακόμα και να σκεφτούν να μείνουν χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα. Και σαν να μην έφταναν αυτά, κάποια στιγμή συνειδητοποίησαν ότι όλη η οικουμένη τους θεωρούσε υπεύθυνους για τη συντέλεια του κόσμου που ήταν καθ’ οδόν. Έγιναν οι δακτυλοδεικτούμενοι θύτες της παγκόσμιας οικονομίας!

Τα βόρεια μερμήγκια: Ζευγάρια μερμηγκιών-εργατών σε παραγωγικότατα εργοστάσια που όμως έβλεπαν, για μια δεκαετία, την αγοραστική δύναμη των εισοδημάτων τους να μειώνεται. Όσο πιο σκληρά και αποδοτικά εργάζονταν τόσο πιο δύσκολα τα έβγαζαν πέρα. Κι αυτά συνέβαιναν στις καλές εποχές του καλοκαιριού της μεγάλης συνομοσπονδίας τους. Η όλο και παραγωγικότερη εργασία τους, σε συνδυασμό με τους όλο και πιο ασθενικούς μισθούς τους, οικοδομούσε τεράστια πλεονάσματα. Από την μία, η μείωση του κόστους της εργασίας των βόρειων μερμηγκιών αύξανε τα κέρδη των επιχειρήσεων και από την άλλη, καθώς τα προϊόντα τους γίνονταν φθηνότερα σε ολόκληρη την συνομοσπονδία (αλλά και παγκοσμίως), αυξάνονταν οι εξαγωγές και, μαζί τους, τα πλεονάσματα ψήλωναν ακόμα πιο πολύ. Όμως, αντίθετα με τους σπόρους των μερμηγκιών του Αισώπου, τα πλεονάσματα αυτά δεν αποθηκεύονται. Έχουν γίνει χρήμα και το χρήμα δεν επιτρέπεται να λιμνάζει. Πρέπει να κινείται ψάχνοντας καλύτερες αποδόσεις. Καθώς μάλιστα τα βουνά αυτά των πλεονασμάτων έριξαν πολύ τα επιτόκια στον Βορρά, άρχισαν να ρέουν προς τον Νότο, όπου τα επιτόκια ήταν πάντα σχετικά τσιμπημένα (λόγω της χαμηλότερης παραγωγικότητας των εκεί μερμηγκιών, που οφείλεται στο ότι τα νότια μερμήγκια δεν είχαν τα μηχανήματα και την τεχνολογία που θα τα βοηθούσαν να δουλεύουν εξ ίσου παραγωγικά).

Ποιος ενορχήστρωσε την ροή των πλεονασμάτων που παρήγαγαν τα βόρεια μερμήγκια προς τον Νότο; Μα τα βόρεια τζιτζίκια, σε αγαστή συνεργασία με τα νότια ξαδέρφια τους. Οι βόρειες τράπεζες που, αποφασισμένες να μετατρέψουν σε προσοδοφόρο ευαγγέλιο την νοοτροπία του τζίτζικα (μέγιστη απόδοση για ελάχιστη προσωπική εργασία), βρήκαν στα νότια ξαδέρφια τους (κατασκευαστικές εταιρείες, ελληνικές τράπεζες κλπ κλπ) τους ιδανικούς παρτενέρ στην διοχέτευση των πλεονασμάτων του Νότου, μέσω θαλασσοδανείων στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα που όμως απέφεραν υψηλότερα επιτόκια από εκείνα που θα έβρισκαν στον βορρά – για τον ίδιο λόγο που παρήχθησαν στον Βορρά τα πλεονάσματα αυτά (δηλαδή, την φθηνή, παραγωγική εργασία των βόρειων μερμηγκιών).

Και τι γίνεται κάθε φορά που ζεστό, μπόλικο χρήμα ρέει ξαφνικά σε μία περιοχή; Δημιουργούνται φούσκες. Στην Ισπανία η φούσκα δημιουργήθηκε απ’ ευθείας στον ιδιωτικό τομέα καθώς εκεί οι επιτήδειοι τζίτζικες-κατασκευαστές δανείστηκαν τα βόρεια πλεονάσματα από τις ιδιωτικές τράπεζες-τζιτζίκια του Νότου. Και πού βρήκαν τα χρήματα οι τελευταίες; Από τις ιδιωτικές τράπεζες-τζιτζίκια του Βορρά βεβαίως! Αντίθετα, στην Ελλάδα, η φούσκα προέκυψε μέσα στα σπλάχνα του δημοσίου καθώς, τα δικά μας τζιτζίκια-κατασκευαστές έπεισαν τα φιλαράκια τους, τα τζιτζίκια του ελληνικού δημοσίου, να δανειστεί το δημόσιο ώστε, κατόπιν, να τους δώσουν χρυσοφόρα συμβόλαια.

Δεν έχει απολύτως καμία σημασία πώς ακριβώς δημιουργήθηκαν οι φούσκες του Νότου. Είτε άμεσα από τον ιδιωτικό τομέα (όπως στην Ισπανία) είτε έμμεσα μέσω του Δημοσίου (όπως στην Ελλάδα) οι φούσκες δημιουργήθηκαν επειδή τα πλεονάσματα τα οποία παρήγαγαν τα βόρεια μερμήγκια δεν τα γεύτηκαν εκείνα αλλά, και εδώ έγκειται η τραγωδία, τα υπεξαίρεσαν τα βόρεια τζιτζίκια τα οποία, συνεπικουρούμενα από τα νότια τζιτζίκια, τα έστειλαν στον Νότο δημιουργώντας φούσκες από τις οποίες κέρδισαν πολλά όλα τα τζιτζίκια. Ότι θα έσκαγαν, θα έσκαγαν. Έσκασαν όταν έσκασε πρώτη μια ακόμα μεγαλύτερη υπερ-φούσκα, εκείνη που έχτιζαν για 25 χρόνια τα υπερπόντια super-τζιτζίκια της Wall Street.

Κάπως έτσι, τα μερμήγκια του Βορρά είδαν την σκληρή δουλειά τους όχι μόνο να μην μεταφράζεται σε καλύτερη ζωή για τα ίδια και για τα παιδιά τους αλλά, αντίθετα, να έχει υπονομεύσει ολόκληρη την συνομοσπονδία.

Τοξικοί μύθοι

Κι όταν η Κρίση χτύπησε, στα βόρεια μερμήγκια είπανε να σφίξουν κι άλλο το ζωνάρι. Να κατέβουν άλλο ένα σκαλοπάτι προς την κόλαση της ανέχειας και της ανασφάλειας. Τους είπανε ακόμα ότι η κυβέρνησή τους, την ίδια ώρα, απαιτεί την έγκριση των αντιπροσώπων τους για να στείλει, άκουσον άκουσον, αναρίθμητα δισεκατομμύρια στην ελληνική κυβέρνηση και άλλες νότιες κυβερνήσεις λίγο πολύ σαν και την ελληνική. Και δεδομένου ότι ποτέ δεν τους ξεκαθάρισαν τι επιτρέπεται και τι όχι να τα κάνουν οι νότιες κυβερνήσεις τα χρήματα αυτά  (ότι, ουσιαστικά, αποτελούν κονδύλια που στόχο έχουν την διάσωση των απανταχού τζιτζικιών, βορείων και νοτίων, και υπό τον αδιαπραγμάτευτο όρο να μειωθούν κι άλλο τα εισοδήματα των νότιων μερμηγκιών), τα βόρεια μερμήγκια έμειναν εμβρόντητα: Πως συνέβη να δουλεύουν όλο και πιο πολύ για όλο και πιο λίγα, την ώρα που οι κυβερνήσεις τους στέλνουν πακτωλούς χρημάτων σε ξένους; Τότε, οι κυβερνώντες τους, για να μην παραδεχτούν ότι αυτό συμβαίνει για να προστατευτούν τα απανταχού τζιτζίκια,  τους εξήγησαν τι συνέβη στο πλαίσιο ενός μύθου του Αισώπου. Ενός μύθου που όμως όλα τα τζιτζίκια ζούσαν στον Νότο και όλα τα μερμήγκια στον Βορρά (βλ. πιο πάνω).

Την ίδια ώρα, τα νότια μερμήγκια βρίσκονταν σε απόγνωση. Τα απανταχού τζιτζίκια, βόρεια και νότια, τα έβριζαν χυδαία: Ανεπρόκοπα τα ανέβαζαν, διεφθαρμένα τα κατέβαζαν. Τα κατηγορούσαν ως δυναμιτιστές του Δυτικού Πολιτισμού οι οποίοι λόγω της τεμπελιάς τους και της καλής ζωής που ζούσαν έβαλαν σε κίνδυνο την παγκόσμια οικονομική τάξη. Δεν ήξεραν πως να αντιδράσουν. Αναρωτιόντουσαν πως γίνεται να τα κατηγορούν για καλοζωία όταν δεν θυμούνται μέρα που να μην δούλευαν από το πρωί μέχρι το βράδυ και εβδομάδα που να μην δυσκολεύονταν να τα βγάλουν πέρα. Ακόμα και στις καλές εποχές! Πάλευαν τότε, παλεύουν ακόμα χειρότερα σήμερα. Κι όσο για τα πακέτα διάσωσης, δεν έχουν δει τίποτα παρά μόνο ακούνε για δισεκατομμύρια – την ώρα που καλούνται να πληρώνουν όλο και περισσότερους φόρους, όλο και ακριβότερα τα είδη πρώτης ανάγκης, από όλο και ισχνότερα εισοδήματα. Κι όταν ακούνε τους βόρειους να τους αποκαλούν τζιτζίκια, αχρείους, κλέφτες, δεν είναι δύσκολο να σκύψουν πάνω από το πηγάδι της συλλογικής μνήμης και να βρουν υλικό με το οποίο να χτίσουν δικές τους ύβρεις κατά των βορείων (ιδίως εκείνων που τους βρίζουν στα γερμανικά).

Ηθικό δίδαγμα (κάθε Αισώπιος μύθος πρέπει να έχει ένα!)

Πολλοί θεωρούν ότι με τον Τζίτζικα και τον Μέρμηγκα, ο Αίσωπος προσπάθησε να μας αποτρέψει από την τεμπελιά προτρέποντάς μας να είμαστε καλοί προς τον μελλοντικό μας εαυτό – κάτι που ο Τζίτζικας δεν μπορούσε να κάνει. Σωστά. Όμως, ο Αίσωπος θεωρούσε προβληματικό τόσο τον Τζίτζικα όσο και τον Μέρμηγκα, προετοιμάζοντάς μας για το ηθικό δίδαγμα του παν μέτρον άριστον: Ούτε Μέργηγκας, που δεν μπορεί ποτέ να χαρεί παρά μόνο την σκέψη της μελλοντικής κατανάλωσης, ούτε Τζίτζικας, που αρνείται να κάνει θυσίες προς όφελος του μελλοντικού του εαυτού. Σήμερα, εδώ στην Ευρώπη, μια νέα διάσταση του Αισώπιου μύθου έκανε την εμφάνισή της – μια διάσταση που ο Αίσωπος δεν είχε φανταστεί και, δυστυχώς, ούτε και οι σημερινοί Ευρωπαίοι λαμβάνουν υπ’ όψη τους, με αποτέλεσμα να μην μπορούμε να σταματήσουμε την κατρακύλα της ευρωζώνης.

Ποια είναι η διάσταση αυτή, η συνυφασμένη με την ευρωζώνη; Η εξής: Όταν οι μέρμηγκες και οι τζίτζικες είναι κατανεμημένοι τόσο στον Βορρά όσο και στον Νότο, τόσο στα ελλειμματικά όσο και στα πλεονασματικά κράτη-μέλη της ευρωζώνης, το σκηνικό είναι έτοιμο για μια Μεγάλη Ύφεση παντού, η οποία, αργά ή γρήγορα, δίνει το έναυσμα για μια σκοτοδίνη από την οποία μόνον ηττημένοι προκύπτουν. Ένα σκηνικό στο οποίο κανείς δεν μπορεί να διασωθεί.

Η μόνη μας διέξοδος από αυτό το δυστοπικό σκηνικό, στο οποίο ήδη βρισκόμαστε εγκλωβισμένοι, είναι να ανατρέψουμε ο κυρίαρχο αφήγημα. Να επανα-σχεδιάσουμε την συνομοσπονδία μας στην βάση της συνειδητοποίησης ότι σε αυτήν συμβιώνουν από την μία άκρη της στην άλλη (α) τα παραγκωνισμένα και απογοητευμένα μερμήγκια και (β) τζίτζικες με περισσότερη εξουσία και “φροντίδα” απ’ ότι δικαιούνται και από όσο μπορεί η συνομοσπονδία μας να αντέξει.


Το "Οικόπεδο 12" λύνει το οικονομικό πρόβλημα της Κύπρου

"Μέχρι και 12 τρισ. κυβικά πόδια φυσικού αερίου, είναι πιθανό να υπάρχουν στο Οικόπεδο 12 της κυπριακής ΑΟΖ. Να αρχίσει από το πετρέλαιο θέλει η Κύπρος. Τι προβλέπει η συμφωνία με τη Noble (Vid)
Με μεγάλο ενδιαφέρον αναμένονται οι ανακοινώσεις της αμερικανικής εταιρείας Noble σχετικά με τα αποτελέσματα των ερευνών στο Οικόπεδο 12 της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης της Κύπρου.
Δεν αποκλείεται να έχουμε εξελίξεις εντός της ημέρας, καθώς η αμερικανική εταιρεία είχε προαναγγείλει ότι θα παρουσιάσει τα αποτελέσματα σχετικά με τα αποθέματα, αλλά και για το αν είναι εκμεταλλεύσιμα.
Σύμφωνα με πληροφορίες που μετέδωσε το κυπριακό κανάλι Sigma, στο Οικόπεδο 12, είναι πιθανό να υπάρχουν μέχρι και 12 τρισεκατομμύρια κυβικά φυσικού αερίου, κάτι που σημαίνει ότι είναι συμφέρουσα η εξόρυξη και εκμετάλλευσή του, μόλις κατασκευαστεί τερματικός σταθμός στο Βασιλικό της Λεμεσού.
Το ερώτημα που θα πρέπει ωστόσο να απαντηθεί είναι αν θα προχωρήσει πρώτα η εξόρυξη πετρελαίου ή φυσικού αερίου.
Με βάση το συμβόλαιο, το ποσοστό κέρδους για την Κύπρο από το πετρέλαιο είναι 85% ενώ από το φυσικό αέριο 75%.
Το κόστος εξόρυξης πετρελαίου είναι περίπου 30 δολάρια το βαρέλι και με βάση της εκτιμήσεις, η τιμή πώλησής του ξεπερνά τα 100 δολάρια το βαρέλι.
Με τους πρώτους υπολογισμούς στο βυθό του Οικοπέδου 12 υπάρχουν 290 με 300 δισ. βαρέλια.
Σύμφωνα με το Sigma, η εξόρυξή του μπορεί να γίνει μέσα σε έξι μήνες και η πώλησή του άμεσα.
Σε περίπτωση που οι υπολογισμοί αποδειχθούν ορθοί, θα δοθεί μια μεγάλη οικονομική ένεση στην Κύπρο, που όμως δεν έχει όλα τα χαρτιά στα χέρια της.
Η συμφωνία την οποία υπέγραψε η κυπριακή κυβέρνηση με την Noble, προβλέπει ότι η εταιρεία θα επιλέξει από που αρχίσει, από το πετρέλαιο ή το φυσικό αέριο.
Μέχρι στιγμής η Noble, δείχνει να προτιμά το φυσικό αέριο και στη συνέχεια το πετρέλαιο, καθώς το πετρέλαιο βρίσκεται σε μεγαλύτερο βάθος.

Πολιτική εξαπάτηση από το βήμα της Βουλής…

Posted: Δεκεμβρίου 21, 2011 in ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Ξυπνήστε όλοι πρίν είναι αργά
H παράδοση ολοκληρώνεται μετά έρχεται η πτώχευση το πιστωτικό γεγονός και η είσπραξη των στοιχημάτων.
REUTERS Η Ελλάδα μετέφερε στο Αγγλικό δίκαιο τα ομόλογα του PSI


Η Ελλάδα έχει συμφωνήσει στην παραχώρηση του δικαίου των ομολόγων του PSI και στη μετατροπή του από ελληνικό σε αγγλικό σύμφωνα με πληροφορίες του Reuters το οποίο επικαλείται τραπεζίτες με γνώση των συ…ζητήσεων. Το Reuters αναφέρει ότι ο Έλληνας ΥΠΟΙΚ είναι αισιόδοξος για την πορεία των συζητήσεων αλλά πως οι τραπεζίτες όχι στον ίδιο βαθμό.
Το δίκαιο των ελληνικών ομολόγων είναι το σημαντικότερο και ίσως μοναδικό διαπραγματευτικό χαρτί της Ελλάδας για το χρέος της κάτι που πλέον επιβεβαιώνεται ανοιχτά ακόμη και από το ΔΝΤ στην τελευταία του έκθεση για την Ελλάδα. Δυστυχώς και αν οι πληροφορίες επαληθευτούν η ελληνική κυβέρνηση το έχει παραχωρήσει ρισκάροντας το μέλλον ολόκληρης της Ελλάδας.

Δείτε το βίντεο που ακολουθεί/
http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=cTa5MwDNA2A

Πότε λήγουν ελληνικά CDS; ~ Αναμένεται να οργιάσει η κερδοσκοπία

Σε ρυθμιστικό παράγοντα για την προσπάθεια της Ελλάδος να αναδιαρθρώσει μέσω επιμήκυνσης το χρέος της και να αποφύγει την χρεοκοπία θα αποδειχθούν τα Credit Default Swaps.
Τα CDS είναι ένας μηχανισμός αντιστάθμισης κινδύνου παράγωγο προϊόν δηλαδή το οποίο το αγοράζει ένας επενδυτής ώστε να προστατευθεί από το ρίσκο χώρας.
Η συνολική τους αγορά αντιστοιχεί σε 30 τρισ δολάρια όταν η συνολική αγορά παραγώγων αντιστοιχεί σε 450 τρισ δολάρια.
Τα CDS παρ΄ ότι δημιουργήθηκαν από την J P Morgan…
 αποτελούν ένα σχετικά νέο προιόν και χρησιμοποιήθηκαν ειδικά στην περίπτωση της Exxon με την υπόθεση Exxon Βαλντεζ το 1994.
Με βάση την παραδοσιακή τους λειτουργία για ένα επενδυτή που κατέχει 10 εκατ θέση σε ελληνικό χρέος θα πληρώσει για να αντισταθμίσει τον κίνδυνο αυτό 1,285 εκατ δολάρια καθώς το CDS βρίσκεται στις 1285 μονάδες βάσης δηλαδή θα πληρώσει απόδοση 12,85%.
Με βάση ασφαλείς πληροφορίες το τελευταίο διάστημα καταγράφεται μια συστηματοποιημένη πίεση στο ελληνικό χρέος απόρροια μιας αρκετά σημαντικής παραμέτρου.
Λήγουν CDS από τις 16 Μαΐου έως τα τέλη Ιουλίου περίπου 1,2 με 1,5 δις δολάρια όπερ σημαίνει ότι αν μέχρι τότε δεν υπάρξει μια σημαντική εξέλιξη θα υποχρεωθούν είτε να κλείσουν θέσεις είτε να ανανεώσουν πληρώνοντας σε τρέχουσες τιμές τα hedge funds και γενικώς τα χαρτοφυλάκια που έχουν ακολουθήσει ακραίες κερδοσκοπικές τακτικές. Αυτό το χρονικό διάστημα ίσως συμβούν πολλά που απαιτούν τεράστια προσοχή από τους εμπλεκόμενους.
Αξίζει να σημειωθεί ότι υπάρχουν 3 ειδών κατέχοντες CDS.
H πρώτη κατηγορία είναι μια τράπεζα ένας θεσμικός επενδυτής που κατέχει ελληνικό χρέος αλλά έχει αγοράσει και CDS για να αντισταθμίσει τον κίνδυνο χώρας που στην Ελλάδα βρίσκεται σε πραγματικά επικίνδυνα επίπεδα. Με βάση πληροφορίες το 40% των CDS ανήκουν σε αυτή την κατηγορία.
Στην δεύτερη κατηγορία εντάσσονται όσοι κατέχουν CDS αλλά πούλησαν τα ομόλογα που κατά βάση είχαν δανειστεί και αυτοί είναι εκτεθειμένοι και από την πλευρά των CDS και από την πλευρά των ομολόγων. Σε αυτή την κατηγορία εντάσσονται το 30% των CDS.
Στην τρίτη κατηγορία εντάσσονται όσοι κατέχουν μόνο CDS naked CDS τα γυμνά CDS δηλαδή αγοράστηκε το παράγωγο χωρίς ομόλογο.
Σε αυτή την κατηγορία εντάσσεται το 30% των CDS.
Τα CDS είναι μια κλειστή αγορά που δεν έχουν πρόσβαση προφανώς τα φυσικά πρόσωπα αλλά και οι περισσότεροι επενδυτές ή τράπεζες.
Πρωτίστως πόσα είναι τα CDS και ποιοι είναι οι κάτοχοι τους;
Με βάση εκτιμήσεις και μόνο τα ελληνικά CDS κινούνται περί τα 6,5 δις δολάρια. Τα CDS ως παράγωγο προϊόν είναι αποτιμημένο σε δολάριο. Σε ευρώ είναι περίπου 4,5 δις ευρώ.
Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι με σημερινές τιμές η αξία των CDS διαμορφώνεται στα 6,5 δις δολάρια. Το μέσο κόστος των CDS κατ΄ εκτίμηση εκτιμάται στις 800 μονάδες βάσης από 1285 μονάδες βάσης την τρέχουσα περίοδο.
Τι σημαίνει θέσεις 6,5 δις δολάρια σε CDS σε τρέχουσες τιμές ότι η αξία των ομολόγων που αντιστοιχούν στα CDS είναι 35 δις ευρώ.
Σημειώνεται ότι για κάθε 10 εκατ θέση σε ελληνικό χρέος το ασφάλιστρο για αντιστάθμιση κινδύνου στο ρίσκο χώρας είναι 1,285 εκατ δολάρια αφού το τρέχον CDS 1285 μονάδες βάσης.
Με βάση το μέσο κόστος των 800 μονάδων βάσης CDS προκύπτει ότι το ασφαλισμένο χρέος είναι περίπου 55 δις ευρώ (αποτιμημένο με όρους ευρώ αντί δολαρίου που είναι και το ορθό)
Το μείζον ερώτημα που ανακύπτει είναι ότι σε σύνολο 340 με 345 δις ευρώ ομολόγων που είναι το συνολικό χρέος που έχει εκδώσει η χώρα με σημερινές τιμές περίπου 300 με 310 δις ευρώ ελληνικών ομολόγων είναι ανασφάλιστα δηλαδή δεν φέρουν μηχανισμό αντιστάθμισης κινδύνων CDS και μόνο 35 δις ευρώ είναι ασφαλισμένα. Π.χ. Οι ελληνικές τράπεζες με 55 δις ευρώ δεν έχουν CDS. H EKT με 46 δις ευρώ δεν έχει CDS. Τα ασφαλιστικά ταμεία της Ευρώπης δεν έχουν CDS όπως και οι περισσότερες ευρωπαϊκές τράπεζες. Τα CDS τα κατέχουν ορισμένα hedge funds αμερικάνικα, αμερικανικές επενδυτικές και ορισμένες ευρωπαϊκές οι οποίες άρχισαν να αγοράζουν CDS με στόχο να προστατευθούν από μια ενδεχόμενη χρεοκοπία της Ελλάδος.
Από τα στοιχεία που παραθέτουμε προκύπτει ότι 35 δις ευρώ ελληνικού χρέους είναι ασφαλισμένα φέρουν μηχανισμό αντιστάθμισης.
Όμως τα CDS είναι δύο κατηγοριών τα CDS που συνδέονται με το ομόλογο για το οποίο αγοράστηκαν ως μηχανισμός αντιστάθμισης κινδύνου και τα naked CDS τα γυμνά CDS τα οποία ενώ αγοράστηκαν δεν υπάρχει το συνδεδεμένο με αυτά ομόλογα καθώς πωλήθηκε ή απλά ποτέ δεν αγοράστηκε.
Η Ελλάδα αν αποφασίσει να προχωρήσει σε αναδιάρθρωση χρέους μέσω επιμήκυνσης θα πρέπει να λάβει πολύ σοβαρά υπόψη τον κρίσιμο ρόλο των CDS στα ομόλογα.
Το επόμενο κρίσιμο ερώτημα είναι ποιοι θα ωφεληθούν αν η χώρα προχωρήσει σε default σε χρεοκοπία;
Γιατί όσοι κατέχουν naked CDS πιέζουν για γρήγορη αναδιάρθρωση; Λήγουν τα CDS και πιέζονται;
Οι κρίσιμες απαντήσεις:
Τα CDS είναι καλυμμένα ή γυμνά δηλαδή έχουν από πίσω ομόλογο ή απλά δεν υπάρχει από πίσω ομόλογο συνδεδεμένο.
Όσοι αγόρασαν CDS έχοντας ομόλογα δεν είναι απόλυτα διακριτό αν θέλουν την χρεοκοπία της χώρας.
Σίγουρα θέλουν την χρεοκοπία της χώρας όσοι έχουν τα naked CDS.
Ας αναφέρουμε ένα παράδειγμα.
Τα CDS είναι όπως το ασφάλιστρο ενός αυτοκινήτου.
Έχεις αγοράσει ένα αυτοκίνητο 10.000 ευρώ και πληρώνεις ασφάλεια 500 ευρώ τον χρόνο.
Το ζητούμενο είναι κρατάς το αυτοκίνητο και πληρώνεις κανονικά την ασφάλεια σου ή το τρακάρεις ή δηλώνεις ότι στο έκλεψαν για να πάρεις πίσω από την ασφάλεια όλη την εμπορική αξία του αυτοκινήτου;
Το παράδειγμα αυτό είναι απλουστευμένο αλλά καταδεικνύει το μέγεθος του προβλήματος.
Τι συμφέρει για κάποιον που έχει CDS;
Αν η Ελλάδα ανακοινώσει 10ετή επιμήκυνση τι συμφέρει σε ένα κάτοχο ομολόγων να την αποδεχθεί ή να πιέσει για χρεοκοπία ώστε να πληρωθεί το CDS που αντιστοιχεί στην αξία του ομολόγου με haircut 40%;
Δηλαδή μια τράπεζα με θέση 1 δις ευρώ θα πάρει αν πληρωθούν τα CDS 600 εκατ ευρώ από τα CDS.
Μια μεγάλη τράπεζα όμως και ειδικά Ευρωπαϊκή προφανώς και δεν θα επιδιώξει την χρεοκοπία της Ελλάδος για προφανείς και μη λόγους.
Όμως ο θεσμικός το hedge fund που κατέχει naked CDS έχει κάθε συμφέρον να χρεοκοπήσει η χώρα καθώς έχει ασφαλίσει ομόλογα που δεν κατέχει άρα θα πάρει το 60% της αξίας των ομολόγων που αντιστοιχούν στα CDS. Τα ομόλογα όμως δεν τα κατέχει άρα το κέρδος είναι εντυπωσιακό.
Έτσι εξηγείται γιατί περίεργα hedge funds ζητούν την άμεση αναδιάρθρωση χρέους.
Ποιος θα πληρώσει τα CDS αν η Ελλάδα χρεοκοπήσει;
Το ερώτημα αυτό είναι εξίσου χρήσιμο και κρίσιμο. Τα CDS τα πληρώνει ο πωλητής στο νέο αγοραστή.
Αν το Α hedge fund έχει πωλήσει ελληνικά CDS στο Β hedge funds τότε το CDS θα πληρωθεί από το Α fund στο Β fund.
Άρα δεν συμφέρει όλα τα hedge funds να χρεοκοπήσει η Ελλάδα;
Μια άλλα η παράμετρος σημαντική είναι ότι υπάρχουν πολλά funds τα οποία δανείστηκαν ομόλογα τα οποία και εν συνεχεία πούλησαν και θα υποχρεωθούν να κλείσουν θέσεις. Οι εκδότες των CDS κάποιοι εξ αυτών δεν είναι βέβαιο ότι θέλουν να χρεοκοπήσει η Ελλάδα;
Οι παλαιοί κάτοχοι CDS δεν θέλουν να χρεοκοπήσει η Ελλάδα.
Ένα άλλο κρίσιμο ερώτημα είναι γιατί αυτή την περίοδο η πίεση είναι πολύ μεγαλύτερη για αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους;
Ξεπερνώντας την γενεσιουργό αιτία που ίσως να είναι η ανεπίσημη διερεύνηση του θέματος από την Ελλάδα, εξέλιξη που διέρρευσε στις αγορές προκαλώντας τον πρόσφατο πανικό στα ομόλογα θα εστιαστούμε στον χρόνο λήξης των CDS.
Τα CDS θεωρητικά έχουν ημερομηνία λήξεως συνήθως είναι ετήσια ή 2 ή 5 ετών ή μικρότερων διαστημάτων π.χ. λίγων μηνών 3 ή 6 μηνών, συνήθως όμως 1 έτους.
Όταν λήγει ένα CDS ή θα ανανεωθεί και αν έχει αυξηθεί η αξία του σε μονάδες βάσης, ο κάτοχος θα καταβάλλει την διαφορά μεταξύ της αρχικής τιμής και της νέας τιμής ή θα τα πωλήσει ή θα κλείσει την θέση χάνοντας το ασφάλιστρο.
Μεταξύ 16 Μαΐου και τέλη Ιουλίου λήγουν περίπου 1,2 με 1,5 δις δολάρια σε CDS
Είστε κάτοχοι ελληνικών CDS; Όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε στην περίπτωση που έχετε ποντάρει στην χρεοκοπία της χώρας μας….
 Οι μάσκες ας πέσουν Έλληνες και νεοέλληνες. Πολλοί έλληνες εντός και εκτός Ελλάδος έχουν αγοράσει ελληνικά CDS τα Credit Default Swaps.
Λάβαμε ένα πολύ ενδιαφέρον email Έλληνας μας ρωτούσε πως θα πληρωθεί τα CDS που έχει αποκτήσει με αρχικώς επενδεδυμένο κεφάλαιο 800 χιλ δολάρια.
(Πιστεύουμε ότι ο κάτοχος των CDS γνωρίζει ακριβώς την διαδικασία αλλά μας δίδετε η ευκαιρία να αναφερθούμε σε αυτό το φλέγον θέμα).
Με βάση το ερώτημα αυτό θα δώσουμε κάποιες γενικές και ειδικές πληροφορίες.
Με βάση πληροφορίες που έχουμε συγκεντρώσει περίπου 1 δις από τα 5,5 με 6 δις δολάρια που είναι η συνολική έκθεση στα ελληνικά CDS τα κατέχουν έλληνες.
Από αυτά τα CDS που είναι το ασφάλιστρο έναντι ρίσκου χώρας αποτελούν παράγωγο προϊόν που δημιουργήθηκε από την J P Morgan με στόχο να προστατεύσει του δανειστές εταιριών και χωρών.
Το CDS είναι ένα παράγωγο προϊόν που λειτουργεί ως ασφαλιστική δικλείδα σε περίπτωση αθέτησης πληρωμών.
Ως μηχανισμός αντιστάθμισης κινδύνου καλώς υπάρχει ως κερδοσκοπικό εργαλείο κατά χωρών και κοινωνιών κακώς υπάρχει θα προσθέσουμε.
Το ερώτημα όμως είναι απλό.
Όλοι μιλούν για την χρεοκοπία της χώρας για το αν θα υπάρξει πιστωτικό γεγονός αν θα πάρουμε νέα βοήθεια.
Αποφασίσαμε λοιπόν από την στιγμή που κάθε μέρα αναφερόμαστε σε αυτά τα θέματα να γράψουμε και για τους κατόχους των CDS.
Το πρώτο πράγμα που πρέπει να αξιολογηθεί είναι πότε λήγουν τα CDS καθώς άλλο είναι να λήγουν σε 20 μέρες και άλλο σε 6 μήνες.
Με βάση ενδείξεις Ιούνιο έως τα τέλη Ιουλίου λήγουν πάνω από 1,5 δις δολάρια θέσεις σε CDS και προφανώς μερικά εξ αυτών θα τα κατέχουν Έλληνες.
Άρα το πρώτο πράγμα που ανησυχεί τον κάτοχο των CDS είναι αν υπάρξει πιστωτικό γεγονός, χρεοκοπία της Ελλάδος μέσα στον χρονικό ορίζοντα έως την λήξη των CDS.
Αν δεν υπάρξει πιστωτικό γεγονός π.χ. και έχετε επενδύσει 800 χιλ δολάρια ποντάροντας στην χρεοκοπία της χώρας τότε απλά ή τα χάνετε όλα ή ανανεώνετε για άλλους 3 ή 6 μήνες.
Όσων τα CDS λήγουν σε 3 ή 6 μήνες από τώρα ακόμη έχουν δρόμο και χρόνο.
Αν δεν υπάρξει πιστωτικό γεγονός λοιπόν οι κάτοχοι των CDS εφόσον έχουν αποφασίσει να μην τα ανανεώσουν τα χάνουν όλα.
Πόνταραν και έχασαν.
Αν υπάρξει όμως εκτροπή και χρεοκοπία της χώρας τότε εσείς που ποντάρατε στην χρεοκοπία της χώρας μας πρέπει να γνωρίζετε τα εξής.
Αν το rollover των ομολόγων οδηγήσει σε πιστωτικό γεγονός τότε οι διεθνείς οίκοι θα έχουν βαθμολογήσει την Ελλάδα σε selective default σε ιδιότυπη χρεοκοπία.
Οι οίκοι τον Ιούλιο θα αξιολογήσουν αν η Ελλάδα πρέπει να υποβαθμιστεί σε selective default δηλαδή σε ιδιότυπη χρεοκοπία ή όχι.
Αν αυτό συμβεί δηλαδή και υπάρξει ιδιότυπη χρεοκοπία τότε η η Διεθνής Ένωση Swaps και Παραγώγων (International Swaps and Derivatives Association – ISDA) θα επικυρώσει την ύπαρξη πιστωτικού γεγονότος και εν συνεχεία θα διακανονίσει την πληρωμή των CDS.
Πως πληρώνονται τα CDS;
Τα CDS πληρώνονται από τον προτελευταίο κάτοχο και από τους εκδότες.
Κοινώς αν κάποιος έχει αγοράσει από την HSBC ή την BofΑ ή την Goldman Sachs θα τα πληρωθεί από αυτούς.
Το κρισιμότερο ερώτημα είναι πόσα λαμβάνει κανείς και πότε;
Ο επενδυτής μας που έχει λοιπόν αγοράσει από την Α ή Β τράπεζα τα CDS θα ζητήσει να την πληρώσει.
Ο επενδυτής μας που έχει τοποθετήσει 800 χιλ δολάρια θα πάρει κατά προσέγγιση 4 με 4,4 εκατ δολάρια σε σημερινές τιμές.
Προφανώς όχι ευκαταφρόνητο ποσό.
Την ηθική διάσταση του θέματος δεν θα την εξετάσουμε σε αυτή την φάση αν δηλαδή είναι πρέπον να ποντάρουμε στην χρεοκοπία της χώρας αλλά σίγουρα οι κάτοχοι των CDS θα επιτύχουν υπερκέρδη αν του βγει.
Γενικές και χρήσιμες πληροφορίες
To κερδοσκοπικό παιχνίδι πλέον βρίσκεται στο τελευταίο του στάδιο οι κάτοχοι των CDS των credit default swaps περιμένουν να υλοποιηθεί το σχέδιο που ενορχήστρωσαν πριν 15 μήνες να επενδύσουν 5,5 δις δολάρια και να λάβουν 25 με 30 δις δολάρια. Τα CDS είναι ένας μηχανισμός αντιστάθμισης κινδύνου παράγωγο προϊόν δηλαδή το οποίο το αγοράζει ένας επενδυτής ώστε να προστατευθεί από το ρίσκο χώρας.
Η συνολική τους αγορά αντιστοιχεί σε 30 τρισ δολάρια όταν η συνολική αγορά παραγώγων αντιστοιχεί σε 450 τρισ δολάρια.
Τα CDS παρ΄ ότι δημιουργήθηκαν από την J P Morgan αποτελούν ένα σχετικά νέο προιόν και χρησιμοποιήθηκαν ειδικά στην περίπτωση της Exxon με την υπόθεση Exxon Βαλντεζ το 1994.
Με βάση την παραδοσιακή τους λειτουργία για ένα επενδυτή που κατέχει 10 εκατ θέση σε ελληνικό χρέος θα πληρώσει για να αντισταθμίσει τον κίνδυνο αυτό 2 εκατ δολάρια καθώς το CDS βρίσκεται στις 2000 μονάδες βάσης δηλαδή θα πληρώσει απόδοση 20%.
Λήγουν CDS από τις 16 Μαΐου έως τα τέλη Ιουλίου περίπου 1,5 δις δολάρια όπερ σημαίνει ότι αν μέχρι τότε δεν υπάρξει μια σημαντική εξέλιξη θα υποχρεωθούν είτε να κλείσουν θέσεις είτε να ανανεώσουν πληρώνοντας σε τρέχουσες τιμές τα hedge funds και γενικώς τα χαρτοφυλάκια που έχουν ακολουθήσει ακραίες κερδοσκοπικές τακτικές. Αυτό το χρονικό διάστημα ίσως συμβούν πολλά που απαιτούν τεράστια προσοχή από τους εμπλεκόμενους.
Τα CDS είναι μια κλειστή αγορά που δεν έχουν πρόσβαση προφανώς τα φυσικά πρόσωπα αλλά και οι περισσότεροι επενδυτές ή τράπεζες. Ωστόσο μπορούν να αγοράσουν και φυσικά πρόσωπα αρκεί να έχουν τις κατάλληλες…γνωριμίες.
Τι συμφέρει για κάποιον που έχει CDS;
Αν η Ελλάδα ανακοινώσει 7ετή επιμήκυνση τι συμφέρει σε ένα κάτοχο ομολόγων να την αποδεχθεί ή να πιέσει για χρεοκοπία ώστε να πληρωθεί το CDS που αντιστοιχεί στην αξία του ομολόγου με haircut 40%;
Δηλαδή μια τράπεζα με θέση 1 δις ευρώ θα πάρει αν πληρωθούν τα CDS 600 εκατ ευρώ από τα CDS.
Μια μεγάλη τράπεζα όμως και ειδικά Ευρωπαϊκή προφανώς και δεν θα επιδιώξει την χρεοκοπία της Ελλάδος για προφανείς και μη λόγους.
Όμως ο θεσμικός το hedge fund που κατέχει naked CDS έχει κάθε συμφέρον να χρεοκοπήσει η χώρα καθώς έχει ασφαλίσει ομόλογα που δεν κατέχει άρα θα πάρει το 60% της αξίας των ομολόγων που αντιστοιχούν στα CDS. Τα ομόλογα όμως δεν τα κατέχει άρα το κέρδος είναι εντυπωσιακό.
Έτσι εξηγείται γιατί περίεργα hedge funds ζητούν την άμεση αναδιάρθρωση χρέους.
Ποιος θα πληρώσει τα CDS αν η Ελλάδα χρεοκοπήσει;
Το ερώτημα αυτό είναι εξίσου χρήσιμο και κρίσιμο. Τα CDS τα πληρώνει ο πωλητής στο νέο αγοραστή ή οι εκδότες.
Αν το Α hedge fund έχει πωλήσει ελληνικά CDS στο Β hedge funds τότε το CDS θα πληρωθεί από το Α fund στο Β fund.
Άρα δεν συμφέρει όλα τα hedge funds να χρεοκοπήσει η Ελλάδα;
Μια άλλα η παράμετρος σημαντική είναι ότι υπάρχουν πολλά funds τα οποία δανείστηκαν ομόλογα τα οποία και εν συνεχεία πούλησαν και θα υποχρεωθούν να κλείσουν θέσεις. Οι εκδότες των CDS κάποιοι εξ αυτών δεν είναι βέβαιο ότι θέλουν να χρεοκοπήσει η Ελλάδα; Π.χ. ορισμένες αμερικανικές τράπεζες δεν θέλουν να χρεοκοπήσει η Ελλάδα.
Οι παλαιοί κάτοχοι CDS δεν θέλουν να χρεοκοπήσει η Ελλάδα.
Ένα άλλο κρίσιμο ερώτημα είναι γιατί αυτή την περίοδο η πίεση είναι πολύ μεγαλύτερη για αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους;
Ξεπερνώντας την γενεσιουργό αιτία που ίσως να είναι η ανεπίσημη διερεύνηση του θέματος από την Ελλάδα, εξέλιξη που διέρρευσε στις αγορές προκαλώντας τον πρόσφατο πανικό στα ομόλογα θα εστιαστούμε στον χρόνο λήξης των CDS.
Τα CDS θεωρητικά έχουν ημερομηνία λήξεως συνήθως είναι ετήσια ή 2 ή 5 ετών ή μικρότερων διαστημάτων π.χ. λίγων μηνών 3 ή 6 μηνών, συνήθως όμως 1 έτους.
Όταν λήγει ένα CDS ή θα ανανεωθεί και αν έχει αυξηθεί η αξία του σε μονάδες βάσης, ο κάτοχος θα καταβάλλει την διαφορά μεταξύ της αρχικής τιμής και της νέας τιμής ή θα τα πωλήσει ή θα κλείσει την θέση χάνοντας το ασφάλιστρο.
Υποσημείωση
Η έννοια της ηθικής στο κέρδος κατά την άποψη μου δεν είναι συμβατή. Γενικώς το κέρδος δεν έχει ηθική.
Όταν σορτάρει κανείς μια μετοχή σε τι πιστεύει στην διάλυση της εταιρίας που έχει τοποθετηθεί.
Όταν άπληστα επιτύγχανε αποδόσεις 100% στα παλιά τα χρόνια αυτό διαπνεόταν από ηθική;
Η υποκρισία και τα κροκοδείλια δάκρυα ας πάψουν.
Όμως για λόγους αρχής και όχι ηθικής θα πούμε τα χρήματα που βγαίνουν εις βάρος της χώρας και της κοινωνίας δεν είναι επιτρεπτά και τουλάχιστον τα καταδικάζουμε.
Αυτά για να μην κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας…
πηγή :  krasodad.blogspot.com