H Ρεπούση και ο ψαράς της λιμνοθάλασσας

Κυρία  Μαρία Ρεπούση...

Ο «συνωστισμός», είναι μια λέξη, που σας πάει πολύ. Μετά τον συνωστισμό της Σμύρνης επανήλθατε με ...συνωστισμό ιδεών και προτάσεων, που ασφικτυούν εγκλωβισμένες στην «φαιά ουσία» σας, όπως θα έλεγε και ένας κολλητός της Αγκάθα Κρίστι.

Και καλά για τον «συνωστισμό» της Σμύρνης, σας πρόλαβε ο Έρνεστ Χέμινγουει το 1925, που στο διήγημά του «Στην προκυμαία της Σμύρνης», περιγράφει τις φρικαλαιότητες, που έζησε ως δημοσιογράφος-πολεμικός ανταποκριτής της καναδικής εφημερίδας «Toronto star» στην περιοχή, τρία χρόνια πριν. Θα μου επιτρέψετε να επιλέξω την άποψη του νομπελίστα και όχι τη δική σας επί του θέματος.

Επανήλθατε όμως  με το «κιτς» των αναπαραστάσεων ιστορικών γεγονότων στη χώρα μας, μεταξύ των οποίων και η «Έξοδος του Μεσολογγίου» και ζητήσατε να καταργηθούν γιατί ενισχύουν εθνικιστικά ακραία συναισθήματα και συμπεριφορές .

Καταρχήν, να σας θυμήσω ότι εκπροσωπείτε 1627 νοματαίους, που σας ψήφισαν και με το ζόρι γεμίζουν ταβέρνα. Όχι  11 εκατομμύρια Έλληνες  ώστε να αποφασίζετε εσείς για πάρτη τους.

Δεύτερον, αφού μιλάμε με όρους αισθητικής και τέχνης, να σας θυμήσω επίσης ότι, οι λέξεις  «κιτς», «κιτσαριό», «κιτσάτο», που έχουν επικρατήσει ως νεολογισμοί, είναι άκρως προσβλητικές όταν χαρακτηρίζουν καλλιτεχνική δραστηριότητα, ιδιαίτερα δε, όταν αυτή έχει ιστορικά στοιχεία αναφοράς .

Ξέρετε σίγουρα ότι ο όρος «kitsch», είναι Γερμανικός, που εμφανίστηκε στους καλλιτεχνικούς κύκλους του Μονάχου περί τα 1870, για να περιγράψει την «ευτέλεια», το «στερούμενο αξίας»,το «ψεύτικο»,το «καλλιτεχνικό σκουπίδι». Κατά πάσα πιθανότητα προέρχεται από το ρήμα «kitschen», που σημαίνει «μαζεύω λάσπη» ή  «πασαλείβω».

Ευτέλεια, λάσπη, σκουπίδι, πασάλειμα...Όλα αυτά τα έχει η αναπαράσταση της «εξόδου του Μεσολογγίου»; Ο μονόλογος του «Χρήστου Καψάλη», που βάζει φωτιά στα πυρομαχικά και αυτοκτονεί με τα  γυναικόπαιδα για να μην πέσουν στα χέρια των Τούρκων;

Δρώμενο κακόγουστο, κατά την άποψή σας, που μπορεί να συγκινεί ωστόσο χιλιάδες Μεσολογγίτες, όταν βλέπουν ταυτόχρονα με την αναπαράσταση τα ονόματα των προγόνων τους χαραγμένα στον  «τύμβο των ηρώων»;

Γιατί ΔΕΝ θα πρέπει να συγκινηθεί και να αισθανθεί περήφανος ο ψαράς της λιμνοθάλασσας με αυτή την εικόνα; Γιατί θα πρέπει να έχει το δικό σας «κριτήριο ποιότητας»;

Είστε εκπαιδευτικός και όμως  ξεχνάτε ένα βασικό στοιχείο. Δεν έχουν όλοι οι άνθρωποι την ίδια πρόσβαση στη γνώση, την ποιότητα και την αισθητική και κυρίως... ΔΕΝ ΦΤΑΙΝΕ ΓΙʼ ΑΥΤΟ.

Γιατί η καλαισθησία δεν είναι έμφυτη ικανότητα, αποκτάτε με τον χρόνο, την παιδεία, την εμπειρία, την εξάσκηση.

Ασφαλώς γνωρίζετε τον μηχανισμό της «παραστατικής συγκίνησης», που λειτουργεί μέσα από όλες τις μορφές τέχνης και πολλές φορές είναι το ζητούμενο. Αναπαράγεται καλλιτεχνικά ένα γεγονός για να μεταβιβάσει μηνύματα και πληροφορίες.

Δεν είναι λοιπόν ρατσισμός, κυρία Ρεπούση, να απορρίπτετε τις αισθητικές προσλαμβάνουσες, που έχει ο ψαράς της λιμνοθάλασσας, επειδή συγκινείται με ένα παραδοσιακό Μεσολογγίτικο μοιρολόι της εξόδου όπως  «Τον Μάρκο παν στην εκκλησιά...» και καμαρώνει με τον λεβέντη, ντυμένο με φουστανέλα γιό του, που διασχίζει, τον δρόμο της «θυσίας» σε μια πένθιμη λιτανεία και όχι παρέλαση, προς τον «κήπο των ηρώων»;

Γιατί θα πρέπει αυτός ο άνθρωπος να είναι εξοικειωμένος με τη δική σας άποψη περί τέχνης ,νʼ ακούει «Σιμπέλιους», να διακρίνει από μακριά έναν «Καντίνσκι» και να διαβάζει «Ντεριντά»; ΓΙΑΤΙ;

Δεν είναι φασισμός η απαγόρευση αυτών των εορταστικών εκδηλώσεων, αντίστοιχος με την απαγόρευση της παράστασης «Corpus Christi» στο «Χυτήριο»;

Επίσης, δεν θυμάμαι να διαμαρτύρεστε για τη δημόσια εκδήλωση μνήμης των Σιιτών Μουσουλμάνων, που πραγματοποιείται στη χώρα μας, για τον θάνατο του εγγονού του Μωάμεθ, ιμάμη Χουσείν. Εκατοντάδες αφιονισμένοι μουσουλμάνοι, αυτομαστιγόνονται με λεπίδες και ξυράφια στο κέντρο του Πειραιά και περιφέρονται αιμόφυρτοι ανάμεσα σε έντρομους περαστικούς  πολίτες και παιδιά. Εκεί η αισθητική σας δεν προσβάλεται; Δεν αντιδρά; Δεν προκαλείται;

Θα κλείσω με μιά προσωπική εμπειρία. Πριν πολλά χρόνια, ένα Σάββατο βράδυ , παραμονή των Βαϊων, μαθητής πρώτης δημοτικού, στον «Κήπο των ηρώων», αυτή η «αναπαράσταση» που τη σνομπάρετε, έγινε αφορμή να ρωτήσω αθώα τον πατέρα μου «Μπαμπά γιατί  αυτός ο γέρος  (ΚΑΨΑΛΗΣ)  έβαλε φωτιά;» Και η απάντηση του πατέρα μου έγινε αφορμή για να διαβάσω. Να διαβάσω πολύ και ...πολλά.

Και για να μιλήσουμε με όρους υψηλής  αισθητικής, που κατανοείτε επαρκώς ...Ναι!!! Αισθάνθηκα δέος μπροστά στον «Las Meninas» του Βελάσκεθ για την επαναστατική νεωτερικότητα, που έφερε στην Τέχνη. Ανατρίχιασα ένα βράδυ με πανσέληνο στο Ηρώδειο με τις άριες της Μονσερά Καμπαγιέ. Έμεινα άφωνος με τον λυρισμό της «Μήδειας» του Δημήτρη Παπαιωάννου αλλά δακρύζω κάθε φορά που, παραμονή των Βαϊων, ακούω τη μπαρούτη να σκάει στα χέρια του «Καψάλη» σε αυτή την «φτηνή» αναπαράσταση.

Υ.Γ. Επειδή μιλάμε για ποιότητα και αυθεντικότητα, να σας εξομολογηθώ ότι , ως προς την επιστήμη της ιστορίας, προτιμώ την αυθεντική Ελένη Γλύκατζη - Αρβελέρ και όχι κάτι άλλα ...γενόσημα.

Ένας Μεσολογγίτης

Πίσω δεν πάμε,θα γίνουμε το καμάρι της Ευρώπης!

Γράφει ο Χρήστος Πασαλάρης Δείτε όλα τα άρθρα του/της

Πίσω δεν πάμε,θα γίνουμε το καμάρι της Ευρώπης! ΚΑΘΩΣ ΑΥΡΙΟ ανάβει το πράσινο φως για την εκταμίευση της νέας «σωτήριας» δόσης των 9,2 δισ. ευρώ, που θα σημάνει (καθ’ ημάς) ακόμη ένα τύλιγμα του βρόχου γύρω από τον λαιμό της πατρίδας, χρήσιμο είναι να έχουμε κατά νου πώς ξεκίνησε αυτή η υποδούλωση στους ξένους «προστάτες», μάλιστα τώρα που έληξε, όπως έληξε, αυτή η απερίγραπτη οπερέτα στη Βουλή, με μόνο παραπεμπόμενο τον Γ. Παπακωνσταντίνου… ΤΕΤΟΙΕΣ ΜΕΡΕΣ, λοιπόν, τον Ιανουάριο του 1833, ο Βαυαρός πρίγκιπας Οθων μαζί με τα τρία μέλη της αντιβασιλείας του έφταναν στο Ναύπλιο συνοδευόμενοι από 4.000 πάνοπλους Βαυαρούς στρατιώτες. Η ξένη «προστασία» έθεσε από τότε την Ελλάδα υπό στυγνή κατοχή και πάταξε αμέσως κάθε αντίσταση, αφού έφτασε να καταδικάσει σε θάνατο ακόμη και τον Κολοκοτρώνη!.. ΑΤΙΘΑΣΟΣ, όμως, ο λαός μας απάντησε με δύο επαναστάσεις: Μία στις 3 Σεπτεμβρίου του 1843 που επέβαλε στον Οθωνα το Σύνταγμα και μια δεύτερη το 1862 που τον εξαπόστειλε στην πατρίδα του μαζί με την Αμαλία. Παρ’ όλα αυτά, οι ξένοι «προστάτες» δεν το έβαλαν κάτω, συνέχισαν την «προστασία».Τα χρόνια πέρασαν, πόλεμοι μεσολάβησαν... Μετά τους Γάλλους και τους Αγγλους, ήλθαν οι Αμερικανοί, μπήκαν στο παιγνίδι και οι Σοβιετικοί. Η πατρίδα βυθίστηκε σε αιματηρούς εμφυλίους πολέμους, πλήρωσε με πολύ αίμα και τεράστιες καταστροφές την... αγάπη των «προστατών» της!.. ΚΑΙ ΝΑ ΤΗΝ σήμερα δεμένη πάλι χειροπόδαρα. Κυρίαρχη δύναμη η Γερμανία της Μέρκελ και του Σόιμπλε, αλλά με ανταγωνιστική επικυριαρχία το ΔΝΤ της Λαγκάρντ. Και ενώ ο πρωθυπουργός ξεκινά απέλπιδα εκστρατεία για ξένους επενδυτές, η Βουλή, σε πλήρη δυσαρμονία με τον λαό, παραπέμπει στην ανάκριση μόνον έναν από τους ενόχους της διαφθοράς. Και η άτυχη πατρίδα γίνεται ακόμη μια φορά ρεζίλι στον έξω κόσμο. ΠΑΡ’ΟΛΑ ΑΥΤΑ, οι σκεπτόμενοι Ελληνες, αθεράπευτοι πατριώτες στην παμψηφία τους, αισθάνονται ότι πλησιάζει ο ιστορικός χρόνος για μια ακόμη επαναστατική αλλαγή που θα βγάλει την πατρίδα από το σημερινό αδιέξοδο. Και επειδή ξέρουν ότι συχνά οι επαναστάτες γεννιούνται από το ίδιο το σύστημα που θέλουν να ανατρέψουν, ελπίζουν ότι αργά η γρήγορα θα ξεπηδήσουν, είτε από τη σημερινή αμαρτωλή Βουλή είτε από τον σημερινό αμαρτωλό Τύπο, άνδρες και γυναίκες αποφασισμένοι να γίνουν οι «μπροστάρηδες» της μεγάλης αλλαγής... ΚΑΠΟΙΟΙ θα πουν: «Κουβέντα να γίνεται, φίλε! Πάνε πια εκείνοι οι καιροί. Ο λαός δεν είναι ούτε ώριμος ούτε πρόθυμος για τέτοιες αποκοτιές. Τον βλέπεις: Μαθαίνει για τα “ντου” της Αστυνομίας στα κτίρια των τρομοκρατών και λέει: “Μπράβο, καλά τους κάνουν”. Μαθαίνει για τις επιθέσεις των τρομοκρατών στα σπίτια δημοσίων προσώπων και λέει πάλι: “Μπράβο, τους χρειαζότανε”! Ακούει και τους γουρλομάτηδες να ωρύονται στα τηλεπαράθυρα και χτυπάει παλαμάκια: “Μπράβο τους, καλά τους τα λένε!..”. Αλλά αμέσως μετά πατάει το κουμπί για να μη χάσει τη συνέχεια του “Σουλεϊμάν”!.. Τι επανάσταση να κάνει αυτός ο λαός;». ΕΡΩΤΩ όμως και του λόγου μου: Πότε, πού, ποιαν επαναστατική αλλαγή έκανε, από μόνη της, η πλειοψηφία ενός λαού; Ποτέ, καμιά, πουθενά! Τις μεγάλες αλλαγές τις κάνουν οι φωτισμένες μειοψηφίες. Οι άλλοι, οι πολλοί, τις δέχονται, τις ευλογούν, τις χειροκροτούν. Ενας φωτισμένος επαναστάτης ήταν ο Βενιζέλος, μια επανάσταση -και μάλιστα αναίμακτη- τον οδήγησε στην εξουσία. Επαναστάτες ήσαν ο Πλαστήρας, ο Γονατάς, ο Πάγκαλος, που αψήφησαν τους ξένους «προστάτες» και οδήγησαν στο Γουδί τους υπεύθυνους της Μικρασιατικής καταστροφής…. ΕΙΝΑΙ ΛΟΙΠΟΝ στο χέρι μιας «δυναμικής μειοψηφίας», με επικεφαλής όσους λεβέντες έχουν πετάξει τα κομματικά περιβραχιόνια, να σπρώξει σε τολμηρές αλλαγές, με πρώτο βήμα την απαλλαγή της πατρίδας από την ξένη κατοχή, τη λύτρωση της δημόσιας ζωής από το σάπιο πολιτικό σύστημα και την άνοδο στην εξουσία νέων ανθρώπων, με καθαρό φάκελο και φωτισμένο μυαλό... ΘΑ ΠΟΥΝ πάλι οι «φρόνιμοι»: Ονειρα γλυκά, φίλε! Κάτσε καλύτερα στον καναπέ και βάλε λίγο ΄΄Σουλεϊμάν΄΄ να ξεθυμάνεις!.. Ομως εγώ θα επιμείνω. Και χάρη στο ένστικτο που χαρίζει η πολυετής θητεία στο λειτούργημα, θα πω στους «φρόνιμους» ότι ως το τέλος της δεκαετίας η αλλαγή θα έλθει και η Ελλάδα θα γίνει το καμάρι της Ευρώπης! Γιατί; Ας το ξαναπώ: Γιατί έτσι θέλει ο Θεός της!..

Αποκάλυψη μετά από 23 χρόνια: “Οι συμφωνίες για τον διαμελισμό σας έχουν ήδη υπογραφεί”!

Ἀναρτήθηκε στὶς 21 Ἰανουαρίου 2013 ἀπὸ τὸν/τὴν filologos10

 

 

 

 

 

 

Rate This

Ένα βαρύ μυστικό που κρατούσε στην καρδιά του επί δεκαετίες, φανέρωσε ο Δημήτρης Παξινός. Ένας εκ των σοβαρότερων λειτουργών στον χώρο της δικαιοσύνης και της μαχόμενης δικηγορίας. Ο πρώην πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών, είχε επισκεφθεί το Βελιγράδι μαζί με αντιπροσωπεία του ΔΣΑ το 1989. Τότε που όλα ήταν ακόμα ρευστά και το Γερμανικό σχέδιο διάλυσης της
Γιουγκοσλαβίας δεν είχε γίνει εμφανές στο βαθμό που εκδηλώθηκε στην συνέχεια.
Σ’ εκείνη την επίσκεψη, άκουσε τον ομόλογο του, πρόεδρο του οικείου δικηγορικού συλλόγου του Βελιγραδίου, απολύτως πεπεισμένο για την λαίλαπα που θα ακολουθούσε. Του δήλωσε μάλιστα ξεκάθαρα ότι “Οι συμφωνίες διάλυσης της Γιουγκοσλαβίας υπήρχαν και περίμεναν την ώρα.Υπάρχουν όμως και για εσάς!!”
Ίσως αυτό να φάνταζε απίστευτο εκείνον τον καιρό. Σημερα όμως οι εξελίξεις στην Ελλάδα και την ευρύτερη περιοχή, μόνο ως σενάριο επιστημονικής φαντασίας δεν το κανουν να ακούγεται. Γι’ αυτό και απαιτείται εθνική ενότητα και εγρήγορση. Από όλους, όχι από την “αριστερά” ή την “δεξιά” κυβέρνηση. Διότι ο κύριος Παξινός, στο ίδιο του το άρθρο στα Επίκαιρα, δίνει την εξήγηση της κακοδαιμονίας μας: “Όλα αυτά τα χρόνια κατάφεραν να διχάσουν τον Ελληνικό λαό με ιδεοληψίες, νεκραναστάσεις και φαντάσματα, μεταφέροντας σκηνές εμφυλιακών συγκρούσεων, ιδιαίτερα παραμονές εκλογών”.
Οι καταστάσεις απαιτούν να δώσουμε άμεσα ένα τέλος.

olympia.gr