Μεγάλο Κουρδιστάν: Ταφόπλακα του Τουρκικού Μεγαλοϊδεατισμού

Κυριακή, 12 Αύγουστος 2012 20:54

Πίσω από την συριακή κρίση κρύβεται μια αντιπαλότητα γιγάντων στην παγκόσμια ενεργειακή σκακιέρα. Οπως και παλαιότερα είχαμε αναφέρει ο Ισλαμικός αγωγός (αγωγός φυσικού αερίου που θα κατασκευαζόταν απο Ιράκ-Ιράν και Συρία και στόχευε στην Ευρωπαϊκή αγορά ήταν το μεγάλο επενδυτικό σχέδιο το οποίο και θα τελείωνε το 2016 Με την ένταση στην Συρία η Ευρώπη έχει καταστεί όμηρος της Gazprom της Ρωσίας και η προσπάθεια της Ευρώπης να απαγκιστρωθεί από την απόλυτη εξάρτηση του ενεργειακού της εφοδιασμού απο την Ρωσία μάταιη. Η Τουρκία τυγχάνει να είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος πελάτης της Gazprom.Ολόκληρη η τουρκική αρχιτεκτονική ασφάλειας του ενεργειακού εφοδιασμού εξαρτάται από το φυσικό αέριο από τη Ρωσία - και το Ιράν. Η Τουρκία ονειρεύεται να γίνει η νέα Κίνα, να αποτελεί τον ρυθμιστικό παράγοντα στην Ανατολία , το στρατηγικό σταυροδρόμι αγωγών πετρελαίου και φυσικού αερίου απο την Ρωσία,Κασπία,κεντρική Ασία ,Ιράν και Ιράκ προς την Ευρώπη.Η Συρία ως μια απο τις πετρελαιοπαραγωγές χώρα εξαιτίας της κρίσης χάνει σημαντικό μέρος συνεχώς στο τομέα της εμπορίας του πετρελαίου , δεν αποτελεί σημαντικό σταυροδρόμι αγωγών όπως η Τουρκίας και η μόνη συμμετοχή της μέχρι πρότινος στο πάζλ των αγωγών είναι το επενδυτικό σχέδιο του αραβικού αγωγού φυσικού αερίου (AGP) από την Αίγυπτο προς Τρίπολη (στο Λίβανο) και του IPC από το Κιρκούκ του Ιράκ στην Banyas ο οποίος και ματαιώθηκε μετα από την εισβολή του 2003 των ΗΠΑ. Το επίκεντρο της ενεργειακής στρατηγικής της Συρίας είναι η πολιτική των τεσσάρων θαλασσών την οποία και εισήγαγε ο Μπασάρ αλ-Ασάντ στις αρχές του 2011, δύο μήνες πριν από την έναρξη της εξέγερσης σε μια προσπάθεια να υπάρξει ένα δίκτυο ενεργειακών διόδων ενέργειας που να συνδέει τη Μεσόγειο, την Κασπία, τη Μαύρη Θάλασσα και τον Κόλπο και να διέρχεται απο την Συρία.

Στο δίκτυο αυτό σημαντικό ρόλο θα έπαιζαν τα δύο ανωτέρω ενεργειακά σχέδια της Συρίας -με την ενσωμάτωση και της Τουρκίας -με στόχο την Ευρωπαϊκή αγορά Παράλληλα ο Ισλαμικός αγωγός σήμαινε την ισχυροποίηση του Ιράν κάτι που προκαλεί πονοκέφαλο στην Ουάσιγκτον και εμείς θα επισημάνουμε και την δυσχερή θέση που θα βρισκόταν Κύπρος και Ισραήλ

Η διττή σύνθετη στρατηγική την Δαμασκού εντοπίζεται στο να συνδέεται ενεργειακά με την Τουρκία και το Ιρακινό Κουρδιστάν αλλά και να παρακάμπτει την Τουρκία και να συνεργάζεται με το Ιράν.

Με τη Συρία βυθισμένη στον εμφύλιο πόλεμο, κανένας επενδυτής δεν έχει τον κυρίαρχο ρόλο στο παγκόσμιο χάρτη της ενέργειας τα πάντα εξαρτώνται από το μέλλον των σχέσεων μεταξύ Δαμασκού- Άγκυρας και Βαγδάτης.Το ίδιο θα συμβεί και σε περίπτωση πτώσης του συριακού καθεστώτος καθώς το όποιο επενδυτικό σχέδιο θα έχει να αντιμετωπίσει:

- την δράση των Αλαουιτών απο τις περιοχές των οποίων διέρχονται οι αγωγοί

- την στάση του Ιράκ που πλέον εισέρχεται στην ιρανική σφαίρα επιρροής

-την στάση του Ιρακινού Κουρδιστάν που μέσω των ξένων επενδύσεων αναζητά διέξοδο για το Κουρδικό πετρέλαιο και φυσικό αέριο στην Μεσόγειο και στην Ευρωπαϊκή Αγορά

Το κουρδικό αίνιγμα

Τα περισσότερα αποθέματα πετρελαίου της Συρίας είναι στην περιοχή του Δυτικού Κουρδιστάν και τα υπόλοιπα στην περιοχή κατά μήκος του Ευφράτη, κάτω από το νότο. Οι Κούρδοι της Συρίας αποτελούν το εννέα τοις εκατό του πληθυσμού - περίπου 1,6 εκατομμύρια άτομα- μπορεί να μην είναι η μεγαλυτερη μειονότητα όμως εξαιτίας του γεγονότος οτι οι περιοχές που κατοικεί η κουρδική μειονότητα είναι αμιγώς κουρδικές προσφέρει την πλεονεκτικότερη λύση για την απευθείας διάθεση του Κουρδικού πετρελαίου και φυσικού αερίου απο το ιρακινό Κουρδιστάν στην Ευρώπη παρακάμπτοντας τόσο τη Βαγδάτη όσο και την Αγκυρα.

Την ίδια ώρα ο Ισλαμικός αγωγός φυσικού αερίου δεν μπορεί να υπάρξει.Μια τυχόν συμφωνία Τουρκίας -Ιρακινού Κουρδιστάν για τους δύο στρατηγικούς αγωγούς πετρελαίου και αερίου από το Κιρκούκ στο Ceyhan μπορεί να θεωρηθεί ως παράκαμψη τους Ιράκ και της Βαγδάτης όμως όπως έχουμε αναφέρει δοκιμάζεται πολύ σοβαρά απο την δράση του PKK

Η Τουρκία μέχρι πρότινος ζούσε το όνειρο της ενεργειακής γέφυρας μεταξύ Ανατολής και Δύσης. Αυτό συνεπάγονταν μια εξαιρετικά περίπλοκη σχέση με όχι λιγότερες από εννέα χώρες την Ρωσία, το Αζερμπαϊτζάν, τη Γεωργία, την Αρμενία, το Ιράν, το Ιράκ, τη Συρία, το Λίβανο και την Αίγυπτο. Τώρα βρίσκεται στον απόλυτο εφιάλτη με τους Κούρδους τόσο τη Συρία όσο σε Ιράκ και στο έδαφος της να παίζουν ένα πολύ έξυπνο παιχνίδι.

Στη Συρία δεν εμπιστεύονται τόσο το καθεστώς Άσαντ όσο και την Συριακή αντιπολίτευση την οποία τα κουρδικά κόμματα με κυρίαρχο το PYD - το οποίο και συνδέεται με το ΡΚΚ - θεωρώντας την ως μαριονέτα της Τουρκίας την ίδια ώρα που και για την Συριακή Μουσουλμανική Αδελφότητα έχουν σοβαρές επιφυλάξεις. Σε αυτο το σημείο πρέπει να τονιστεί και η τακτική Ασαντ ο οποίος με την στρατηγική υποχώρηση του συριακού στρατού απο τις Κουρδικές περιοχές της Βόρεια Συρίας επέτυχε τόσο την ανάσχεση της τουρκικής επεκτακτικότητας όσο και την μεγαλύτερη επιπλοκή στο Κουρδικό ζήτημα που ήδη αντιμετωπίζει η Τουρκία.Οι Κούρδοι της Συρίας επιδιώκουν την επίσημα αναγνωρισμένη αυτονομία τους και ήδη ελέγχουν στρατιωτικά το σύνολο του Δυτικού Κουρδιστάν

Στο Ιράκ έχουν καταφέρει με το να αναπτύξουν στενούς οικονομικούς δεσμούς με την Τουρκία να προκαλέσουν ακόμα μεγαλύτερη ένταση στις σχέσεις Βαγδάτης-Άγκυρας και ακόμα πιο εχθρικό κλίμα μεταξύ Τεχεράνης -Άγκυρας καθώς η Τουρκία θωρεί πως το Ιράν με την στάση του (κατάπαυση πυρός με το PJAK) έχει συντείνει στην στρατιωτική ισχυροποίηση του PKK

Η Τουρκία βρίσκεται πλέον απέναντι σε 1200 χιλιόμετρα Κουρδικής επικράτειας με το PKK απόλυτα ενισχυμένο από τις εξελίξεις σε όλα τα επίπεδα.Το PKK συν των άλλων προβλημάτων που έχει προκαλέσει στην Άγκυρα, έχει καταφέρει να δημιουργήσει θύλακα εντός της Τουρκίας στέλνοντας ηχηρό μήνυμα σε όλο το Κουρδικό Έθνος ενώ παράλληλα χρησιμοποιεί πλέον και το ασφαλές έδαφος της Συρίας για την δράση του.

To Μεγάλο Κουρδιστάν Δυτικό-Νότιο και Βόρειο φαντάζει να ταιριάζει απόλυτα στους σχεδιασμούς Ισραήλ και Ουάσιγκτον στην προσπάθεια τους να περικυκλώσουν το Ιράν Την ίδια ώρα και ενεργειακά μέσω του Μεγάλου Κουρδιστάν θα έχουν επιτύχει να τον κυρίαρχο ενεργειακό παράγοντα και στην Ευρωπαϊκή Αγορά παραγκωνίζοντας την Ρωσία. Μπορεί οι Αμερικανοί να παραμένουν στο Ιράκ όμως είναι απόλυτα βέβαιο ότι πολύ σύντομα θα προχωρήσουν -εάν δεν το έχουν κάνει ήδη- στην δημιουργία σοβαρής στρατιωτικής υποδομής στο Ιρακινό Κουρδιστάν.