Γράφει ο Νίκος Χατζηνικολάου
Το πρόσφατο λουκέτο στην ΕΡΤ, που αρχικά επιχειρήθηκε από την
κυβέρνηση να εμφανιστεί ως «γενναία» και «επαναστατική» μεταρρυθμιστική
κίνηση, στην πραγματικότητα αποδείχθηκε ότι επρόκειτο απλώς για ένα
βιαστικό και πρόχειρο «μπάλωμα», προκειμένου να καλυφθεί άλλη μια
«τρύπα» στην εφαρμογή των μνημονιακών υποχρεώσεων που έχει αναλάβει η
χώρα και να επιτευχθεί η έγκριση της τρόικας για την εκταμίευση άλλης
μιας δανειακής δόσης. Αν το υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης είχε
κάνει σωστά τη δουλειά του, αν και τα υπόλοιπα υπουργεία είχαν
στοιχειωδώς συνεργασθεί με αυτό του κ. Μανιτάκη και δεν κωλυσιεργούσαν,
θα είχε προχωρήσει στην ώρα της και με αξιοκρατικά κριτήρια η
απομάκρυνση πλεονάζοντος προσωπικού από το Δημόσιο και δεν θα χρειαζόταν
η προσφυγή σε ένα τόσο ακραίο και ισοπεδωτικό μέτρο όπως το κλείσιμο
της κρατικής ραδιοτηλεόρασης, που έριξε «μαύρο» στις οθόνες μας και
προκάλεσε μείζονα πολιτική κρίση, οδηγώντας τη ΔΗΜΑΡ εκτός κυβέρνησης.
Η ΙΔΙΑ ΕΙΚΟΝΑ, με ανάλογες -αρνητικές- συνέπειες, εμφανίζεται και σε
μια σειρά άλλων τομέων κυβερνητικής δραστηριότητας. Η μόνιμη αδυναμία,
για παράδειγμα, των κυβερνήσεών μας να αντιμετωπίσουν έστω και μερικώς
τη γάγγραινα της φοροδιαφυγής και να οργανώσουν έναν αποτελεσματικό
φοροεισπρακτικό μηχανισμό δημιουργεί «μαύρη τρύπα» στα έσοδα, που σχεδόν
κάθε χρόνο υστερούν σε σχέση με τους συμφωνημένους και διακηρυγμένους
στόχους. Και βέβαια με τον τρόπο αυτό το υπουργείο Οικονομικών οδηγείται
κάθε τόσο σε φορολογικούς ακροβατισμούς, σε ακρότητες και σε
«μπαλώματα», για να αναπληρώσει τις απώλειες. Είναι προφανές, για
παράδειγμα, ότι αυξάνοντας κάθε τόσο τα ήδη μεγάλα βάρη των έντιμων και
συνεπών φορολογουμένων, με συνεχή «χαράτσια» και με παράλογα υψηλούς
συντελεστές, όχι μόνο δεν επιλύει το πρόβλημα, αλλά και στραγγαλίζει
οικονομικά επιχειρήσεις και επαγγελματίες, τροφοδοτώντας τον φαύλο κύκλο
της ύφεσης και της ανεργίας και μειώνοντας ολοένα και περισσότερο την
υγιή φορολογική βάση της χώρας.
ΑΝΑΛΟΓΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ ανικανότητας, ατολμίας και αναποφασιστικότητας
υπάρχουν πολλά και σε αρκετούς άλλους χώρους κυβερνητικής και κρατικής
δραστηριότητας, όπως για παράδειγμα στην υγεία, στο «λιπόθυμο»
ασφαλιστικό μας σύστημα, στην προβληματική λειτουργία της πλειονότητας
των δημόσιων επιχειρήσεων, αλλά και σε ό,τι αφορά τη μειωμένη ή και
ανύπαρκτη ορισμένες φορές απορρόφηση ευρωπαϊκών κονδυλίων για την
ανάπτυξη και για την ανεργία. Το αποτέλεσμα είναι πάντα το ίδιο. Τα
ελλείμματα μεγαλώνουν, η οικονομία βυθίζεται όλο και πιο βαθειά στην
κρίση, οι δανειστές πιέζουν ασφυκτικά για νέα, ακόμη πιο σκληρά μέτρα,
επικαλούμενοι πλέον και τη μνημονιακή ρήτρα αυτόματης προσαρμογής, η
κοινωνία στενάζει. Και οι συνέπειες του «λάθους» της τρόικας, που έχει
ήδη παραδεχθεί η ηγεσία του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου,
πολλαπλασιάζονται από τα συνεχή λάθη και τις παραλείψεις των
κυβερνώντων. Δίπλα στο «λάθος» των ξένων υπάρχουν τα ελληνικά λάθη, που
επιτείνουν την αίσθηση του πολιτικού αδιεξόδου που κυριαρχεί τα
τελευταία χρόνια στους πολίτες.
ΕΙΝΑΙ ΗΛΙΟΥ φαεινότερον ότι το δίλημμα μνημόνιο – αντιμνημόνιο δεν
επαρκεί πλέον για να ερμηνεύσει την κακοδαιμονία της χώρας μας. Από τη
στήλη αυτή έχουμε επανειλημμένα διατυπώσει την άποψη ότι το μνημόνιο θα
έπρεπε ήδη να έχει αντικατασταθεί από ένα εθνικό σχέδιο για την
αντιμετώπιση της κρίσης και την ανάκαμψη της οικονομίας μας. Η πολιτική
μας ηγεσία, όμως, αδυνατεί να συνεννοηθεί και να συμπράξει στο πλαίσιο
ενός ευρύτατου εθνικού μετώπου ικανού να διαπραγματευθεί με τόλμη και
αποφασιστικότητα με τους δανειστές και να στείλει το «λάθος» μνημόνιο
στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας. Αδυνατεί να συμφωνήσει και να συμπράξει
στην κατάρτιση ενός νέου εθνικού σχεδίου αναγέννησης της χώρας.
Δυστυχώς, όμως, αδυνατεί επίσης, όπως αποδεικνύεται, να διαχειριστεί με
στοιχειώδη επάρκεια την καθημερινότητα, υλοποιώντας τα αυτονόητα, τα
απαραίτητα. Και έτσι καθίσταται προφανές ότι τη θέση του διλήμματος
μνημόνιο – αντιμνημόνιο θα πάρει πολύ σύντομα το δίλημμα ικανότητα –
ανικανότητα, αν δεν υπάρξει κάποια δραματική αλλαγή στη σημερινή
απογοητευτική εικόνα της πολιτικής μας σκηνής…
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου