Αλήθεια, τι περιμένουμε;

Η αστάθεια στην Ευρωζώνη λόγω χρεών αντί να περιορίζεται επεκτείνεται εν μέσω ενός υφεσιακού περιβάλλοντος. Το νέο στοιχείο είναι ότι η γερμανική πλευρά είναι επιφυλακτική απέναντι στις αποφάσεις της 21ης Ιουλίου και στο σχετικό πλαίσιο που έχει διαμορφωθεί. Εκτιμά ότι έχει ξεπεραστεί από τα γεγονότα και ζητάει, όπως όλα δείχνουν, προσαρμογές και "επικαιροποιήσεις". Τι ακριβώς εννοεί (εκτός πιθανώς του Βενιζέλου, του Παπανδρέου και των άμεσων διαπραγματευτών) ουδείς γνωρίζει! Το λεγόμενο "Σχέδιο Β", που περιέχει, σύμφωνα με τις πληροφορίες, ένα "κούρεμα" του χρέους, της τάξης του 50%, δηλαδή μια ευρεία αναδιάρθρωση του χρέους, είναι στην ημερήσια διάταξη, χωρίς να γνωρίζει κανείς επακριβώς το πώς θα γίνει, σε τι χρόνους, τις συνέπειες και τα "αντίδοτα" για να μη χαθούν η ελληνική και η ευρωπαϊκή ισορροπίες.
Η δημόσια μάλιστα κοινοποίηση των γερμανικών επιφυλάξεων μέσω πολλαπλών καναλιών και, από την άλλη, η διαχεόμενη γαλλική αντίδραση σε μια τέτοια εξέλιξη αποσταθεροποιούν ακόμα περισσότερο το ήδη αποσταθεροποιημένο κλίμα στις αγορές. Οι κινήσεις που γίνονται είναι δυστυχώς εγκληματικά επιπόλαιες... Από την άλλη μεριά, διάχυτη διεθνώς είναι η εντύπωση ότι η χώρα μας, παρά τις προσπάθειες, δεν μπορεί να φέρει εις πέρας τις προσαρμογές και τις διαρθρωτικές αλλαγές που μας ζητούν. Γιατί δεν υπάρχει σχετική πολιτική βούληση και ικανότητα της κυβέρνησης και του ευρύτερου πολιτικού φάσματος (κυρίως αξιωματική αντιπολίτευση), γιατί υπάρχουν δομικές αδυναμίες του κράτους και γιατί διαμορφώνονται συνθήκες μεγάλης κοινωνικής αντίδρασης.
Εδώ βρισκόμαστε σήμερα. Και κάτι ακόμη: Τα όρια, υπό τις παρούσες συνθήκες, μεταξύ μιας "ελεγχόμενης" αναδιάρθρωσης (που τόσο εύκολα συζητάμε) της τάξης του 50% και μίας "άτακτης χρεοκοπίας" δεν είναι και τόσο καθαρά... Σε κάθε περίπτωση, είμαστε αντιμέτωποι, ως χώρα και ως λαός, με πολύ δύσκολες και δυσάρεστες συνέπειες. Διερωτώμαι, ειλικρινά, εάν τώρα δεν μπορούμε να συνεννοηθούμε, πότε θα γίνει αυτό; Μετά την "καταστροφή"; Ακούω ότι δεν έχουμε... "κουλτούρα συνεργασίας". Ε... και; Να τη δημιουργήσουμε! Οτι η εμπειρία της "κυβέρνησης Ζολώτα" ήταν αρνητική. Σύμφωνοι, αλλά οι συνθήκες ήταν πολύ διαφορετικές. Και κάτι για την Αριστερά: τότε συνεργάστηκε με τη ΝΔ, τώρα που "χανόμαστε" δεν μπορεί... Εν πάση περιπτώσει, πολλές "λύσεις" δεν υπάρχουν. Νομίζω πως η καλύτερη είναι οι πολιτικές δυνάμεις που πιστεύουν στην ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας να στηρίξουν άμεσα μια κυβέρνηση ικανών ανθρώπων (πολιτικών και μη) που θα επιχειρήσουν τη διάσωση της χώρας, με το εφικτό κόστος, αποφεύγοντας τα χειρότερα... Και εκλογές τότε που προβλέπεται από το Σύνταγμα να γίνουν. Διαφορετικά, θα μπούμε σε μεγαλύτερες περιπέτειες...
panpan@pegasus.gr