Με τη Συνταχτική Πράξη υπ’ αρίθμ. 6 της 20.1.1945 της κυβέρνησης Πλαστήρα, που έμεινε γνωστή στην ιστορία ως «Νόμος περί δωσιλόγων», συγκροτήθηκε το Ειδικό Δικαστήριο και το Κατηγορητήριο που δίκασε και καταδίκασε του δωσίλογους πρωθυπουργούς της κατοχής και τα τσιράκια τους. Στην Αιτιολογική Έκθεση αυτής της Συνταχτικής Πράξης αναφέρεται ότι και «μόνη... η ανάληψις της Κυβερνήσεως [προς διευκόλυνση και υπό τις εντολές των δυνάμεων κατοχής] αποτελεί τυπικόν αδίκημα χωρίς ουδεμία ν’ απαιτείται απόδειξις δόλου».
Με άλλα λόγια, και μόνο η συγκρότηση κυβέρνησης υπό τις εντολές ξένων δυνάμεων και προς διευκόλυνση των δικών τους συμφερόντων εναντίον της χώρας και του λαού της, θεωρείται πράξη δωσιλογισμού και εθνικής προδοσίας χωρίς καν να χρειάζεται οποιαδήποτε απόδειξη δόλου ή προθέσεων. Δηλαδή, από τη στιγμή που κάποιος συμμετέχει ή στηρίζει μια δοτή κυβέρνηση υπό καθεστώς εκβιασμού ξένων δυνάμεων, τότε μπορεί να δικαστεί ως δωσίλογος ή εθνοπροδότης ανεξάρτητα με το τι νομίζει ο ίδιος για την πράξη του αυτή ή τι θεωρεί ότι εξυπηρετούσε.
H δίκη του 1945
Αυτά βέβαια ίσχυαν με βάση τον μετακατοχικό «Νόμο περί δωσιλόγων». Για την ιστορία, θα πρέπει να πούμε ότι, με βάση αυτήν τη Συνταχτική Πράξη, συγκροτήθηκε τελικά το Ειδικό Δικαστήριο που δίκασε του δωσίλογους της ναζιστικής κατοχής. Η δίκη τους διήρκεσε από την 21η Φεβρουαρίου 1945 έως την 31η Μαΐου ίδιου έτους, οπότε και εκδόθηκε η σχετική απόφαση «περί επιβολής κυρώσεων κατά των συνεργασθέντων μετά του εχθρού». Η απόφαση του Ειδικού Δικαστηρίου κηρύσσει ένοχους τους παρακάτω για το συγκεκριμένο αδίκημα: «1) Γ. Τσολάκογλου, 2) Κ. Λογοθετόπουλον, 3) Ι. Ράλλην, 4) Π. Δεμέστιχαν, 5) Δ. Πολύζον, 6) Σ. Γκοτζαμάνην, 7) Ἕκτορα Τσιρονίκον καί 8) Ι. Πασσαδακήν τοῦ ὅτι ἐν Ἀθήναις καί κατά τάς κατωτέρω ἀναφερόμενας χρονολογίας, καθ’ ἄς οἱ μέν τρεῖς πρῶτοι ἤσαν Πρωθυπουργοί, οἱ δέ λοιποί Ὑπουργοί καί διακεκριμένως ἕκαστος τούτων ἐγένετο συνειδητόν ὄργανον τοῦ ἐχθροῦ πρός διάδοσιν τῆς προπαγάνδας του, ἐξαίρων τό ἔργον τοῦ κατακτητοῦ καί προκαλῶν τήν ἠττοπάθειαν παρά τῷ Ἑλληνικῶ Λαῶ καί τήν περιφρόνησιν τοῦ Ἐθνικοῦ καί συμμαχικοῦ ἀγῶνος». Καταδικάστηκαν, δηλαδή, γιατί λειτούργησαν ως όργανα των κατακτητών, προωθώντας το έργο τους και προκαλώντας την ηττοπάθεια στον ελληνικό λαό.
Τι συμβαίνει αυτές τις ημέρες στη χώρα μας; Έχουμε την ολοφάνερη παρέμβαση ξένων δυνάμεων, με τρόπο ιδιαζόντως ειδεχθή, για να επιβάλουν τη θέλησή τους και τα συμφέροντά τους στον ελληνικό λαό. Απαγόρευσαν ρητά την όποια προσφυγή στη λαϊκή ετυμηγορία (δημοψήφισμα και εκλογές) προκειμένου να μην αμφισβητηθεί η καταστροφική συμφωνία πτώχευσης της 26ης-27ης Οκτωβρίου. Και απαίτησαν να δημιουργηθεί κυβέρνηση συνεργασίας προκειμένου να περάσουν, ερήμην του ελληνικού λαού, όλες οι συμφωνίες για την ταχύτατη εκποίηση της χώρας. Κι όλα αυτά με τελεσίγραφα. Έφτασαν μάλιστα να απαιτούν τη γραπτή εγγύηση ότι η υπό δημιουργία νέα κυβέρνηση θα είναι απολύτως πιστή και υποτακτική στις εντολές τους.
Πρόκειται για δυνάμεις που απαιτούν να επιβληθεί ένα καθεστώς όπου η Ελλάδα θα στερηθεί της κυριαρχίας της προκειμένου να εφαρμοστούν οι καταστροφικές συνταγές της ευρωζώνης. Το λένε ανοιχτά Μέρκελ, Σόιμπλε, Σαρκοζί, και κανένας επίσημος πολιτικός εκπρόσωπος της χώρας δεν έχει τολμήσει ούτε καν να φέρει αντίρρηση. Τελευταίο παράδειγμα ο υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας Γκούιντο Βεστερβέλε. Αυτός ο κύριος σε συνέντευξή του στη «Hamburger Abendblatt» (8.11) απαντούσε χαρακτηριστικά σε ερώτηση του δημοσιογράφου για το κατά πόσο ήταν λάθος η αποδοχή της Ελλάδας στο ευρώ: «Δεν πρέπει να στρέφουμε τα μάτια μας πίσω για πάρα πολύ καιρό. Θέλω το σύμφωνο σταθερότητας να δαγκώνει. Πρέπει να υπάρχει η δυνατότητα να επιβάλλονται κυρώσεις εάν μια χώρα παραβιάζει τη διαρκή σταθερότητα κατά τα συμφωνηθέντα κριτήρια. Όσες χώρες θέλουν να πάρουν βοήθεια από την Ευρώπη θα πρέπει να είναι έτοιμες να χάσουν την εθνική κυριαρχία τους αν αυτό χρειάζεται».
Πιάσατε το νόημα; Δημιουργούν μια «Ευρώπη» που θα δαγκώνει όποιους λαούς και κράτη αδυνατούν να παρακολουθήσουν τα συμφωνηθέντα κριτήρια. Ενώ όποια χώρα χρειάζεται βοήθεια θα πρέπει να παραιτηθεί από την εθνική της κυριαρχία. Πώς; Μα με την επιβολή της μόνιμης εποπτείας του «τεχνικού συμβούλου» κ. Χορστ Ράιχενμπαχ και του στρατού επιτρόπων που τον συνοδεύει. Πότε άλλοτε υπήρξε μια τέτοια ένωση της Ευρώπης; Μόνο τότε που στους κατακτημένους Τσεχοσλοβάκους ο Γκέμπελς στα 1941 τους εξέθετε το μεγάλο όνειρο των ναζί να δημιουργήσουν την Ενωμένη Ευρώπη: «Είμαι πεπεισμένος ότι σε πενήντα χρόνια δεν θα σκεφτόμαστε πλέον με όρους εθνών, αλλά ηπείρων, και ότι τελείως διαφορετικά, ίσως πολύ μεγαλύτερα, προβλήματα θα απασχολούν την Ευρώπη. Μη νομίζετε ότι, καθώς φέρνουμε μια ορισμένη τάξη στην Ευρώπη, το κάνουμε για να βλάψουμε μεμονωμένα έθνη. Η ελευθερία των επιμέρους χωρών πρέπει να εναρμονιστεί με τις συνθήκες του παρόντος και με απλά ζητήματα πρακτικότητας. Ακριβώς όπως ένα μέλος μιας οικογένειας δεν έχει το δικαίωμα να διαταράξει την ειρήνη όλων των άλλων, έτσι κι ένα μεμονωμένο έθνος δεν έχει το δικαίωμα να αντισταθεί στην ευρύτερη τάξη πραγμάτων».
Γερμανική «τάξη»
Αυτό μας λένε και σήμερα. Δεν μπορεί η Ελλάδα να διαταράσσει τη νέα τάξη πραγμάτων στην Ευρώπη, όπου το ευρώ αποτελεί βασικό πυλώνα και σύμβολο. Δεν μπορεί το συμφέρον ενός μικρού λαού και έθνους να αντιστέκεται στα συμφέροντα της «ευρύτερης τάξης πραγμάτων» των ευρωπαϊκών αποικιακών δυνάμεων, των τραπεζών και των αγορών.
Τι έπραξαν οι «δικές» μας πολιτικές δυνάμεις; Μα, έτρεξαν αμέσως να συμμορφωθούν κατά γράμμα. Δεν έχει σημασία πόσο εξωφρενικές και προσβλητικές είναι οι απαιτήσεις των κατακτητών της χώρας. Δεν έχει σημασία πόσο καταστροφικές είναι οι συμφωνίες και οι δεσμεύσεις που θέλουν να επιβάλουν στη χώρα και τον λαό της. Έτρεξαν αμέσως να συμμορφωθούν. Αν πάρουμε τοις μετρητοίς τις προβλέψεις του «Νόμου περί δωσιλόγων», τότε αυτό που γίνεται σήμερα είναι μια ανοιχτή πράξη δωσιλογισμού. Ποτέ άλλοτε δεν είχαμε, σε εποχή ειρήνης, μια τόσο ανοιχτή εκδήλωση δωσιλογισμού.
Για να περάσει η συμφωνία ολοκληρωτικής χρεοκοπίας της Ελλάδας, οι πολιτικές δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ, της Νέας Δημοκρατίας, του ΛΑΟΣ και οι κολαούζοι της Ντόρας και του Κουβέλη, δέχθηκαν να προχωρήσουν σε μια κυβερνητική λύση που δεν προβλέπεται καν από το σύνταγμα της χώρας. Οι διαδικασίες κυοφορίας του νέου κυβερνητικού σχήματος δεν έχουν καμιά συνταγματική ή άλλη νομιμοποίηση. Είναι τελείως αυθαίρετες και απόλυτα καθοδηγούμενες από το εξωτερικό. Πότε και ποιος έδωσε στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας το δικαίωμα και την αρμοδιότητα να μαζεύει τα πρώην «μεγάλα» κόμματα και να τους λέει να τα βρουν; Γιατί ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας αποδέχτηκε έναν ρόλο που υποδείχτηκε από το εξωτερικό και ούτε καν συνάδει με τη συνταγματική και έννομη τάξη της χώρας; Αυτός είναι ο ρόλος του; Τοποτηρητής ξένων επιταγών και εντολών; Κι αν αυτός είναι ο ρόλος του, τότε γιατί εξοργίστηκε με εκείνους που στην επέτειο της 28ης Οκτωβρίου τον φώναζαν «προδότη»; Γι’ αυτό πολέμησε σαν ανταρτοεπονίτης τούς ναζί στα νιάτα του; Για να τους κάνει πλάτες τώρα στη δύση της ζωής του; Ή μήπως δεν είναι ναζιστική η συμπεριφορά των Μερκοζί απέναντι στη χώρα και στον λαό της; Τι άλλο θέλει για να γίνει αυθεντικά ναζιστική; Τα κρεματόρια και τα Ες-Ες; Η τεχνολογία έχει προοδεύσει και οι αγορές έχουν ανοίξει. Σήμερα ο ναζισμός χρησιμοποιεί υπολογιστές και τράπεζες για να διαλύσει χώρες και να εξοντώσει λαούς.
Ό,τι και να λένε οι πολιτικές ηγεσίες, όσες δικαιολογίες κι αν επικαλούνται, το γεγονός ότι σήμερα δεν κυκλοφορούν τανκς στους δρόμους (τουλάχιστον, όχι ακόμη) ούτε μελανοχίτωνες, αυτό δεν κάνει λιγότερο δωσιλογική και προδοτική τη στάση των επίσημων εκπροσώπων της ελληνικής πολιτείας. Και αρμόδιος να κρίνει και να δικάσει τη στάση τους είναι μόνο ο ελληνικός λαός. Αφού βέβαια πρώτα απαλλαγεί από τη νέα κατοχή.
Το «εθνικό... συμφέρον»
Γιατί όμως γίνονται όλα αυτά; Μα για να μη χάσει η Ελλάδα την 6η δόση και δεν έχει να πληρώσει μισθούς και συντάξεις. Έτσι ισχυρίζονται οι σύγχρονοι δωσίλογοι. Άλλωστε, αν πιστέψουμε τους εκάστοτε Κουίσλιγκ, όλες οι προδοσίες και οι δωσιλογισμοί τους έγιναν μόνο και μόνο για έναν λόγο: το «εθνικό συμφέρον».
Έτσι και σήμερα. Για το «εθνικό συμφέρον» φιμώνεται ο λαός και δεν του επιτρέπεται να εκφράσει γνώμη για τη συμφωνία 26ης-27ης Οκτωβρίου. Για το «εθνικό συμφέρον» στήνεται μια δοτή κυβέρνηση για να περάσει ερήμην του λαού ό,τι θέλουν οι επικυρίαρχοι. Για το «εθνικό συμφέρον» θα μπει η Ελλάδα στον γύψο των αγορών επ’ αόριστον και θα καταστραφεί ολοκληρωτικά ως χώρα. Όλα για το «εθνικό συμφέρον», που κατά διαβολεμένο τρόπο ποτέ δεν συμπίπτει με το συμφέρον της συντριπτικής πλειονότητας των Ελλήνων πολιτών.
Έτσι και τώρα. Το «εθνικό συμφέρον» επιτάσσει να πάρουμε ως χώρα την 6η δόση. Για ποιον αγωνιούν οι πολιτικές ηγεσίες του ΠΑΣΟΚ, της Ν.Δ., του ΛΑΟΣ και των κολαούζων; Μα, για τους μισθούς και τις συντάξεις, μας λέει το παπαγαλιστάν. Είναι πραγματικά αξιοπερίεργη η πρεμούρα για τους μισθούς και τις συντάξεις όλων εκείνων που πρωταγωνίστησαν στην καρατόμησή τους. Λες και πρόκειται για αδίστακτους δολοφόνους κατά συρροήν, που ξαφνικά εμφανίζονται να ανησυχούν για την υγεία των θυμάτων τους.
Η δόση στους τοκογλύφους και το μεγάλο ψέμα
Όσο για την 6η δόση θα πρέπει να διευκρινίσουμε τα εξής: δεν υπάρχει μεγαλύτερο ψέμα από τον ισχυρισμό ότι χρειαζόμαστε την 6η δόση για να πληρώσουμε μισθούς και συντάξεις. Η αλήθεια είναι ότι η 6η δόση χρειάζεται για να πληρωθούν αποκλειστικά τοκοχρεολύσια και έντοκα γραμμάτια.
Τους μήνες Νοέμβριο και Δεκέμβριο πρέπει να πληρωθούν 15,5 δισ. ευρώ σε τοκοχρεολύσια και έντοκα γραμμάτια (3,3 δισ. ευρώ για τον Νοέμβριο και 12,2 δισ. ευρώ για τον Δεκέμβριο). Γι’ αυτά νοιάζονται. Μην τυχόν και αναγκαστεί το ελληνικό κράτος και προβεί σε αναστολή ή παύση πληρωμών προς τους τοκογλύφους επενδυτές, από τους οποίους ορισμένοι ανήκουν και στο επίσημο πολιτικό προσωπικό της χώρας.
Δεν πρέπει να ξεχνάτε ότι τα περισσότερα νυν και πρώην πρωτοκλασάτα στελέχη των κομμάτων της «εθνικής συνεννόησης» έχουν χαρτοφυλάκια γεμάτα με κρατικά ομόλογα και έντοκα γραμμάτια. Τους κόβετε για τύπους που δίνουν... του αγγέλου τους νερό; Λέτε να μην κόπτονται να εισπράξουν πάση θυσία τα κουπονάκια από τα ομόλογα ή να εξοφλήσουν στο άρτιο τα έντοκα γραμμάτια που έχουν αγοράσει οι ίδιοι ως «επένδυση» ή κάποιοι άλλοι γι’ αυτούς;
Όλα μπορούν να τα ανεχθούν, όλα μπορούν να τα υπομείνουν (αρκεί τα βάρη να φορτώνονται στα γνωστά υποζύγια), αλλά να χάσουν τα λεφτά τους οι τοκογλύφοι, ποτέ. Γι’ αυτό κόπτονται για την 6η δόση, η οποία ισούται με 8 δισ. ευρώ. Πρόκειται για 8 δισ. ευρώ ώστε να πληρωθούν 15,5 δισ. ευρώ στους τοκογλύφους, ντόπιους και ξένους, έως τις 31.12 του 2011.
Κράτος - μεσάζοντας
Αντιλαμβάνεσθε την απάτη; Κατανοείτε το ψέμα; Η 6η δόση δεν έχει καμιά σχέση με πληρωμή μισθών και συντάξεων, αλλά με την πληρωμή των δανειστών της χώρας. Καταλαβαίνετε γιατί δεν πρόκειται να «μας» τη στερήσουν; Διότι πολύ απλά γυρίζουν μέσω ημών σ’ αυτούς και στα συμφέροντα που τους στηρίζουν.
Το ελληνικό κράτος απλώς εκτελεί χρέη μεσάζοντα ανάμεσα σε πολιτικούς και τοκογλύφους, που συχνά είναι τα ίδια πρόσωπα. Και πάλι όμως δεν φτάνει η 6η δόση για το σύνολο των δανειακών υποχρεώσεων. Δεν είναι αρκετή. Πού θα βρεθούν τα υπόλοιπα; Κάποια από τα επιπλέον 7,5 δισ. ευρώ θα πρέπει να βρεθούν με έκδοση εντόκων γραμματίων του ελληνικού Δημοσίου, σαν τη δημοπρασία που έγινε στις 8.10 για πώληση εντόκων γραμματίων 26 εβδομάδων αντί 1,3 δισ. ευρώ με επιτόκιο 4,89%. Για να μαζέψουν όσα χρειάζονται για τους τοκογλύφους έως το τέλος του έτους, θα πρέπει κάθε εβδομάδα από εδώ και μπρος να κάνουν τέτοιες δημοπρασίες. Κι αν δεν μπορούν, τι άλλη λύση έχουν; Να πάρουν τα υπόλοιπα από τους μισθούς και τις συντάξεις των Ελλήνων εργαζομένων.
Καταλαβαίνετε τώρα γιατί ο κ. Βενιζέλος αναζητά εναγωνίως 5 δισ. ευρώ από τους επιπλέον φόρους και το τέλος ακίνητης περιουσίας μέσω ΔΕΗ; Δεν πρόκειται να πάνε σε τακτικές δαπάνες του κράτους, αλλά να συμπληρώσουν όσα λείπουν για να πληρωθούν οι τοκογλύφοι. Ακόμη κι αν χρειασθεί να κοπούν κι άλλοι μισθοί και συντάξεις. Ακόμη κι αν οδηγηθούν στην ανέχεια και στην εξαθλίωση μερικές ακόμη εκατοντάδες χιλιάδες οικογένειες.
Κάθε φορά που ακούτε για την 6η δόση, θυμηθείτε ότι σας εξαπατούν βάναυσα. Ούτε ευρώ από τις δόσεις δεν πάει σε μισθούς και συντάξεις. Όλα πάνε σε τοκοχρεολύσια, και πάλι δεν φτάνουν. Γι’ αυτό και επιβάλλονται τα μέτρα άγριας λιτότητας και περικοπών, για να βρεθούν τα υπόλοιπα για τους τοκογλύφους. Κι επειδή πάλι δεν φτάνουν, το ελληνικό Δημόσιο συνεχίζει να δανείζεται με επαχθέστατους όρους μέσω εντόκων γραμματίων 3μήνου και 6μήνου.
Δεκάρα στους δανειστές - Μονομερής διαγραφή
Αυτός είναι ο λόγος που η στάση πληρωμών του λαού προς το κράτος δεν αφορά τη δυνατότητα του ελληνικού Δημοσίου να πληρώνει μισθούς και συντάξεις, αλλά θέτει εν αμφιβόλω την πληρωμή των τοκογλύφων.
Όσο πιο αποφασιστική είναι η στάση πληρωμών του λαού προς το κράτος τόσο πιο έντονα νιώθουν την πίεση οι τοκογλύφοι και το πολιτικό τους προσωπικό. Το ίδιο και με την 6η δόση. Αν δεν δοθεί, δεν τίθεται εν κινδύνω ο μισθός και η σύνταξη, αλλά τα τοκογλυφικά. Γι’ αυτό και πρέπει να απαιτούμε να μην εισπραχθεί, να σταματήσει εδώ και τώρα η καταβολή των δόσεων και να προχωρήσει το κράτος τουλάχιστον σε αναστολή πληρωμών προς τους δανειστές προκειμένου να διασώσει τους μισθούς και τις συντάξεις, να διασώσει τους πόρους του.
Μα τότε θα πτωχεύσει η χώρα, λένε κάποιοι. Μα είναι ήδη πτωχευμένη και μάλιστα οι οίκοι αξιολόγησης έχουν ήδη αποφανθεί ότι αν τυχόν και γίνει η εθελοντική ανταλλαγή ομολόγων (PSI) της 26ης Οκτωβρίου, θα υποβαθμίσουν επίσημα τη χώρα σε κατάσταση D (Default = Πτώχευση). Αν πάμε σε τέτοια πτώχευση, η χώρα θα καταρρεύσει σαν την Αργεντινή και χειρότερα. Ενώ αν πάμε σε μονομερή αναστολή πληρωμών με σκοπό τη διαγραφή τουλάχιστον του μεγαλύτερου μέρους του χρέους, θα μπορέσουμε ως οικονομία και ως κοινωνία να ελέγξουμε τις συνέπειες. Συνέπειες που δεν είναι τίποτε περισσότερο από τον αποκλεισμό μας από τις διεθνείς αγορές κεφαλαίου. Αποκλεισμένοι είμαστε ήδη.
Όχι σε αργεντινοποίηση
Η ελεγχόμενη πτώχευση που θέλουν να επιβάλουν οι ευρωκράτες είναι ακριβώς η ίδια που επιχείρησε να επιβάλει το ΔΝΤ μαζί με τις ΗΠΑ και στην Αργεντινή το 2001 με αποτέλεσμα την ολοκληρωτική κατάρρευση της κοινωνίας και της χώρας.
Ελεγχόμενη πτώχευση σημαίνει ελεγχόμενη για τους δανειστές και ανεξέλεγκτη ως προς τις συνέπειές της για τη χώρα και τον λαό της. Ενώ μονομερής διαγραφή χρέους σημαίνει στη χειρότερη περίπτωση πτώχευση με ελεγχόμενες συνέπειες που κυρίως αφορούν τις τράπεζες. Οι επιπτώσεις στην οικονομία και την κοινωνία από τη σκοπιά των συμφερόντων του λαού είναι ελάχιστες και σε κάθε περίπτωση δεν συγκρίνονται με τη βαρβαρότητα και τον εφιάλτη μιας ολοκληρωτικής κατάρρευσης τύπου Αργεντινής.
Αυτό συνέβη και στην Αργεντινή όταν ο Νέστορ Κίχνερ διέγραψε το 70% του δημόσιου χρέους της χώρας και ο λαός της γλίτωσε την απίστευτη μιζέρια και καταστροφή που βίωνε επί τριετία από την κατάρρευση της χώρας του το 2001 έπειτα από μια εθελοντική ανταλλαγή ομολόγων (PSI) όπως αυτή που θέλουν να επιβάλουν και στην Ελλάδα σήμερα.
Αναρτήσεις
