Οι προθέσεις της Τουρκίας

| Εκτύπωση | 24/05/2012 |

Τώρα η κυβέρνηση της Κυπριακής Δημοκρατίας αρχίζει να αντιλαμβάνεται τις προθέσεις της Τουρκίας; Φαίνεται πως, ναι, αν λάβουμε υπόψη χθεσινές δηλώσεις του Κυβερνητικού Εκπροσώπου. Με αφορμή δηλώσεις του Τούρκου προέδρου Γκιουλ, ότι, σε περίπτωση μη λύσης του Κυπριακού, η κατοχική Τουρκία θα αναζητήσει εναλλακτικές λύσεις, ο Στ. Στεφάνου επισήμανε:

«Η αδιέξοδη κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει το Κυπριακό οφείλεται στην αρνητική και κωλυσιεργό στάση της τουρκικής πλευράς, της Τουρκίας και της τουρκοκυπριακής ηγεσίας. Οι δηλώσεις του Προέδρου της Τουρκίας, που δημοσιεύονται στον τουρκοκυπριακό Τύπο, αποκαλύπτουν τις προθέσεις και την πολιτική της Τουρκίας στο Κυπριακό». Ο Κυβ. Εκπρόσωπος άλλο ρήμα έπρεπε να χρησιμοποιήσει στις δηλώσεις του. Έπρεπε να πει ότι οι δηλώσεις Γκιουλ επιβεβαιώνουν τις διαχρονικά αταλάντευτες και αρνητικές θέσεις της Άγκυρας στο Κυπριακό.

Θα ανέμενε κανείς ότι με αφορμή τις αμετάβλητα σταθερές τουρκικές θέσεις, ο Κυβ. Εκπρόσωπος θα προχωρούσε μερικά βήματα πάρα κάτω, πέρα από τις γνωστές βολικές καταγγελίες για την τουρκική πολιτική. Δηλαδή θα μπορούσε να διαμηνύσει στην Τουρκία ότι, πρώτον, η πολιτική της θα αποτύχει επειδή θα συναντήσει την αντίδραση της Λευκωσίας. Δεύτερον, να μην ξεχνά ότι η ενταξιακή πορεία της περνά από τη Λευκωσία. Άρα, τρίτον, η Τουρκία οφείλει όχι μόνο να την αναγνωρίσει αλλά και να συνεργαστεί μαζί της, αν πράγματι επιθυμεί να ενταχθεί στη μεγάλη ευρωπαϊκή οικογένεια. Τέταρτον, να επιμείνει ότι η Τουρκία οφείλει να εφαρμόσει το Πρωτόκολλο της Άγκυρας, διά του οποίου μεταξύ άλλων καλείται να ανοίξει τα λιμάνια και τα αεροδρόμιά της στα κυπριακά πλοία και αεροπλάνα. Πέμπτον, αντί ο Εκπρόσωπος να ψαλμωδεί το ίδιο ανούσιο τραγουδάκι περί της λύσης, να επιμείνει στην εφαρμογή του κοινοτικού κεκτημένου για όλους τους νόμιμους κατοίκους της Κύπρου. Έκτον, να διαμηνύσει, και να το εννοεί, ότι οι παλληκαρισμοί της Τουρκίας δεν θα περάσουν επειδή η Λευκωσία ξέρει πώς να τους αντιμετωπίσει.

Αντ’ αυτών των συγκεκριμένων θέσεων, που καταλαβαίνουν οι ξένοι, η Κυβέρνηση κανοναρχεί ξανά και ξανά τα ίδια τετριμμένα πολιτικά κλισέ που, εις μεν τους ξένους προκαλούν βαρεμάρα και αδιαφορία, εις δε την Τουρκία ασυγκράτητα χάχανα, επειδή αντιλαμβάνεται ότι η Λευκωσία είναι μόνο λόγια. Η Τουρκία εκδήλωσε τις προθέσεις της από το 1938! Όταν οι επιτελείς του ρώτησαν τον Ελληνοκτόνο Ατατούρκ τι θα γίνει με το «πράσινο νησί», δηλαδή την Κύπρο, που βρίσκεται απέναντι από την Τουρκία, απάντησε: «Δεν ήρθε η ώρα της». Η στιχομυθία διεξήχθη μετά την κατάποση της Αλεξανδρέττας από τα τουρκικά στίφη εποίκων, τις επί σκοπώ δολοφονίες και την τρομοκρατία του ντόπιου συριακού πληθυσμού. Από το 1955 και εντεύθεν, η τουρκική πολιτική και οι προθέσεις της Τουρκίας είναι τόσο πεντακάθαρες όσον αφορά την Κύπρο, που μόνον άνοες, αφελείς, ανιστόρητοι, απερίσκεπτοι και ανεύθυνοι πολιτικοί της ελληνικής πλευράς δεν τις βλέπουν να εκτυλίσσονται επιθετικά και αρπακτικά κατά του κυπριακού Ελληνισμού.

Πόσες δεκάδες φορές οι Γκιουλ, Ερντογάν, Νταβούτογλου, Μπαγίς, στρατιωτικοί -για να περιοριστούμε στους σημερινούς ηγέτες- εκδίπλωσαν με ωμότητα αλλά καθαρότητα τις προθέσεις της Τουρκίας; Πόσες φορές μας διαμήνυσαν τις θέσεις τους για δύο κράτη, δύο λαούς, δύο κοινοβούλια, ακόμα και για δύο ήλιους που ανατέλλουν πάνω από δύο δημοκρατίες; Η ηγεσία μας, όμως, κωφή, τυφλή και αιθεροβάμων ανακαλύπτει, δήθεν ανήξερη και έκπληκτη, τις… προθέσεις της Τουρκίας. Οι δηλώσεις του Εκπροσώπου συγκρούονται με εκείνες της Υπουργού Εξωτερικών, ότι οι απειλές της Τουρκίας δεν θα περάσουν. Τελικά, η Κυβέρνηση ξέρει ή δεν ξέρει πώς θα αντιμετωπίσει την τουρκική πολιτική;