ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΑΔΗΣ
Ο «13ος μήνας», ο μήνας πριν από τις επαναληπτικές εκλογές, δεν
αρχίζει από την πρώτη, ούτε τελειώνει την τριακοστή πρώτη μέρα ενός
κανονικού μήνα. Δεν ανήκει στις τέσσερις εποχές, αλλά χαρακτηρίζεται από
τη δική του ιδιαιτερότητα: είναι πολιτικός ή αντιπολιτικός. Φορτισμένος
ιδεολογικά ή απενεργοποιημένος.
Κατά τη διάρκεια αυτού του μήνα οι πολιτικοί θεσμοί, οι οποίοι είχαν
θεσπιστεί με εκλογές και επίσημους αντιπροσώπους στη Βουλή,
υποκαθίστανται από άλλους, ανώτερους θεσμούς, που – προφανώς –
προστατεύουν το κενός εξουσίας και προετοιμάζουν τη μετάβαση σε εκλογές.
Με πιο απλά λόγια: Ο «13ος μήνας» προκύπτει από την πολιτική
ασυμφωνία και την ακυβερνησία των προηγούμενων μηνών και αντί να μας
προβληματίζει αυτή η ιδιαιτερότητα, την έχουμε εντάξει στο παιγνίδι της
διαδοχής ενός ίδιου ή σχεδόν παρόμοιου συστήματος, που ενδεχομένως να
οδηγήσει και σε άλλους ακατονόμαστους μήνες.
Είναι όμως μηδενισμένος ο πολιτικός λόγος αυτό το ενδιάμεσο διάστημα;
Άραγε οι υπηρεσιακοί θεσμοί λειτουργούν τόσο ήπια, ώστε να μας φαίνεται
ότι δεν υφίστανται καν; Το κράτος βρίσκεται σε μια ζώνη ασφαλείας ή
ανησυχητικής αδράνειας; Κανονικά τα κόμματα και οι θεσμοί θα έπρεπε να
αναρριγούν στη σκέψη ότι έχουν υποκατασταθεί από κάποιους που μπορεί να
κάνουν σωστά τη δική τους δουλειά και γι’ αυτό – πολλές φορές – βάλλουν
κατά των υπηρεσιακών παραγόντων ωσάν εκείνοι (οι δικαστικοί και οι
άλλοι) να προκάλεσαν ή να επιδίωξαν τη διαχείριση της εξουσίας.
Και αντί, σε αυτό το κενό και μεταβατικό διάστημα της μη πολιτικής
διακυβέρνησης, οι αποχωρήσαντες κομματικοί μηχανισμοί να αλλάζουν το
προφίλ και να συνετίζονται, αντιθέτως συνεχίζουν το πανηγύρι του
λαϊκισμού και της απόρριψης ευθυνών ο ένας στον άλλον. Αντί να παράγουν
έναν εμπεριστατωμένο και αυτοκριτικό πολιτικό λόγο, ουρλιάζουν στις
τηλεοπτικές χωματερές.
Όμως στους πολίτες και ψηφοφόρους δίνεται η ευκαιρία να ωφεληθούν από
τον «13ο μήνα». Να τον εκλάβουν ως πολιτικό δώρο (κάτι σαν διακοπές
πολιτικής αυτογνωσίας) για να ζυγίσουν τα υπέρ και τα κατά των
αντικαταστημένων. Να απομακρυνθούν από τις εκπομπές και τα στημένα
ντιμπέιτ και τους δημοσιογράφους ρομπότ και να ενσκήψουν βαθιά μέσα
τους. Να αναλογιστούν τις ζωές τους, πριν και μετά τον «μήνα». Είναι στο
χέρι τους να απαλείψουν αυτό το κενό αλλά και να το αξιοποιήσουν.
Γιατί στον «13ο μήνα» μπορεί μεν να απουσιάζουν οι επαγγελματίες της
πολιτικής, όμως δεν λείπουν οι πολίτες. Γι’ αυτό οι πολίτες ας
απολαύσουν προσωπικά τις τριάντα μέρες, με σκεπτικισμό, χωρίς τους
επικίνδυνους ελιγμούς των κομματικών μηχανισμών και εκπροσώπων τους. Να
δουν κατά πόσο τους έλειψαν οι ομιλούσες κεφαλές στα έδρανα της Βουλής
και οι απαγγελίες μονολόγων. Ας αισθανθούν αδέσμευτοι και μετά, με το
χέρι στην καρδιά, ας πάνε να ψηφίσουν αναζητώντας τους καλύτερους, τους
πιο διαβασμένους. Για να μην αναπολούν τις μέρες και τις ώρες ενός
«μήνα» που χαραμίστηκε.
* Ο Θεόδωρος Γρηγοριάδης είναι συγγραφέας.
** Η φωτογραφία του συγγραφέα είναι από τον Σπύρο Κατωπόδη.
Αναρτήσεις
