Η στρατηγική της έντασης: ποιοί και πώς την εφαρμόζουν

Ἀναρτήθηκε στὶς 6 Φεβρουαρίου 2013 ἀπὸ τὸν/τὴν filologos10

 

 

 

 

 

 

Rate This

…και πώς εξηγείται η ταυτόχρονη παρουσία ισλαμιστών και ΜΚΟ σε χώρες με τεράστιο φυσικό πλούτο

Είναι πλέον προφανές ότι τα οικονομικά συμφέροντα των χωρών της Δύσης στο Μάλι δεν επαρκούν για να εξηγήσουν την παρέμβαση της Γαλλίας στην χώρα αυτή. Παρομοίως, είναι σαφές ότι το φαινόμενο του ισλαμισμού δεν είναι αρκετό για να δικαιολογήσει την ευρείας κλίμακας τρομοκρατική δράση που διεξάγεται ταυτόχρονα σε μια περιοχή της Αλγερίας όπου έχει εντοπιστεί κοίτασμα φυσικού αερίου. Κατά την άποψη του Manlio Dinucci, το«κοκτέιλ» αυτό περιέχει τα κλασικά συστατικά της στρατηγικής της έντασης. Ο σαφής στόχος είναι η Αλγερία, το Μάλι χρησιμοποιείται ως βάση για την επίθεση, και οι ισλαμιστές είναι ένα πρόσχημα για την παρέμβαση. 

Του Manlio Dinucci 
Voltaire Network 
5 Φεβρουαρίου 2013 
Απόδοση: Ας Μιλήσουμε Επιτέλους

Στο σενάριο που εκτυλίχθηκε με φόντο την απαγωγή και ομηρία στο πλούσιο σε φυσικό αέριοAmenas της Αλγερίας, ο Mokhtar Belmokhtarέπαιξε και παίζει τον ρόλο του κακού. Γνωστός ως αντιφρονών της ισλαμιστικής οργάνωσης AQIM, έχει δημιουργήσει ένα φυτώριο τρομοκρατών προς ενοικίαση, το οποίο αναλαμβάνει επί πληρωμή «επιχειρήσεις παραπλάνησης» (false flag operations) για λογαριασμό εύπορων χορηγών. Οι επιχειρήσεις αυτές δεν διαφέρουν από εκείνες που οργάνωνε ο Παλαιστίνιος Abu Nidal κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, με πλούσια τρομοκρατική δράση σε 20 χώρες.
Σήμερα βλέπουμε να κάνουν τον γύρο του κόσμου δραματικές εικόνες και πλάνα μιας επίθεσης σε ένα πλούσιο κοίτασμα φυσικού αερίου στην Αλγερία από ένα σώμα τρομοκρατών κομάντος, μιας επίθεσης η οποία αυτοαποκαλείται «τζιχάντ». Βλέπουμε τεχνικούς των εταιρειών ΒΡ και Statoil δεμένους με πλαστικά εκρηκτικά να σκοτώνονται από εκείνους που τους απήγαγαν ή κατά τη διάρκεια συγκρούσεων. Το αποτέλεσμα είναι εγγυημένο. 
Ο υπουργός Εξωτερικών της Γαλλίας Laurent Fabius κρούει τον κώδωνα του κινδύνου σχετικά με τηνδραματική κατάσταση στην Αλγερία. Ο Βρετανός Πρωθυπουργός David Cameron συγκαλεί καλεί εκτάκτως την “Επιτροπή Cobra”, που προορίζεται για καταστάσεις έκτακτης ανάγκης. Ο Πρόεδρος Obama δηλώνει ότι η επίθεση μας υπενθυμίζει για άλλη μια φορά την απειλή της Αλ Κάιντα στην Αφρική και ότι οι ΗΠΑ θα αναλάβουν δράση ώστε παρόμοια γεγονότα να μην επαναληφθούν.
Σύμφωνα με πληροφορίες που προέρχονται από ως επί το πλείστον αδιευκρίνιστες πηγές, οι εκπαιδευμένοι τρομοκράτες κομάντος έλαβαν εντολές μέσω δορυφορικής τηλεπικοινωνίας από τον Amir Mokhtar Belmokhtar, πρώην ηγέτη της Αλ-Κάιντα στο Ισλαμικό Μαγκρέμπ (AQIM), και σήμερα επικεφαλής μιας νέας οργάνωσης που εδρεύει στο Μάλι. Εκεί ακριβώς, δηλαδή, που (όλως τυχαίως) η Γαλλία εμπλέκεται σε μια στρατιωτική επέμβαση, στην ίδια χώρα που η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ήδη στην διαδικασία να στείλει μια «εκπαιδευτική αποστολή», αποτελούμενη από 450 στρατιωτικούς εμπειρογνώμονες (συμπεριλαμβανομένων των Ιταλών), που θα παρέχουν «συμβουλές σε επιχειρήσεις ειδικών δυνάμεων».
Μυστήριο παραμένει το πώς αυτές οι ειδικές δυνάμεις, που αποτελούνται από δεκάδες βαριά οπλισμένους άνδρες, ήταν σε θέση να καλύψουν, με ένα κομβόι από στρατιωτικά τζιπ, εκατοντάδες χιλιόμετρα σε μια περιοχή που φρουρείται μέρα νύχτα από 300.000 άνδρες του στρατού της Αλγερίας, εκπαιδευμένους και οπλισμένους από τη Γαλλία και την «Αφρικανική Διοίκηση» των Ηνωμένων Πολιτειών (AFRICOM).
Επομένως, είναι θεμιτό να υποψιάζεται κανείς ότι η επίθεση εναντίον των εγκαταστάσεων εξόρυξης φυσικού αερίου ήταν ενορχηστρωμένη και διευκολύνθηκε από την Γαλλία, με την ενεργή στήριξη των ΗΠΑ, έτσι ώστε να εμπλακούν τόσο η Αλγερία όσο και άλλες χώρες της Βόρειας Αφρικής στην στρατιωτική επιχείρηση στο Μάλι, ενώ το θέατρο των πολεμικών επιχειρήσεων και των στόχωνθα διευρύνεται συνεχώς. 
Είναι προφανές πλέον ότι στην Αφρική, η Γαλλία, η Βρετανία, οι Ηνωμένες Πολιτείες και άλλες Δυτικές δυνάμεις δεν είναι σε θέση να διαχειριστούν, με τις πολυεθνικές εταιρείες τους, τον οικονομικό ανταγωνισμό από την Κίνα και άλλες αναδυόμενες χώρες. Θέλοντας πάση θυσία να διατηρήσουν τον έλεγχο των ενεργειακών πηγών και στρατηγικών ορυκτών στις περιοχές γεωστρατηγικής σημασίας της αφρικανικής ηπείρου, πυροδοτούν συνεχώς εντάσεις και ρίχνουν λάδι στη φωτιά των συγκρούσεων, προκειμένου να δικαιολογήσουν την στρατιωτική παρέμβασή τους, με στόχο την καταστολή της διάθεσης και του κινήματος αυτοδιάθεσης των λαών».

Για το σκοπό αυτό δεν διστάζουν να χρησιμοποιούν ομάδες «τζιχαντιστών», αλλά και μέλη διάφορων ΜΚΟ, οι οποίοι είναι πεπεισμένοι ότι αγωνίζονται εναντίον του Δυτικού ιμπεριαλισμού, αλλά καταλήγουν να γίνονται όργανά του. Τους χρησιμοποίησαν στη Λιβύη για να διαμελίσουν τη χώρα εκ των έσω, ενώ συγχρόνως το ΝΑΤΟ είχε εξαπολύσει επίθεση με βομβαρδιστικά αεροσκάφη και ειδικές δυνάμεις διείσδυσαν στην χώρα. Ακόμα και η ενταγμένη στο σύστημα εφημερίδα New York Times, μετά την επίθεση στην Αλγερία, παραδέχθηκε ότι ο Καντάφι είχε δίκιο όταν προειδοποιούσε ότι η «δολοφονία» του κράτους της Λιβύης θα προκαλούσε χάος, παραδίνοντας τον απόλυτο έλεγχο των χωρών στους «τζιχαντιστές». Οι New York Times, ωστόσο, παρέλειψαν να αναφέρουν ότι το ΝΑΤΟ έκανε το ίδιο πράγμα στη Συρία, επιβεβαιώνοντας ότι η τακτική αυτή αποτελεί μέρος της δικής τους έμπνευσης στρατηγικής της έντασης.
Ο κ. Bersani (Γενικός Γραμματέας του «Partito Democratico» της Ιταλίας και επικεφαλής της αξιωματικής «αντιπολίτευσης») δείχνει να τα έχει καταλάβει μια χαρά όλα αυτά.

«Πρέπει να σταματήσουμε πάση θυσία τα αιμοδιψή στοιχεία της τζιχάντ», δήλωσε. «Δεν γίνεται να αφήσουμε μόνη της τηνΓαλλία, η οποία ήδη παρενέβη στο Μάλι. Πρέπει οπωσδήποτε να παρέμβουμε και είναι καιρός η ΕΕ να παραλάβει τη σκυτάλη».

Στην πραγματικότητα, ωστόσο, η Ευρώπη έχει ήδη αναλάβει να βάλει ένα χεράκι, ξαναζωντανεύοντας τους πάλαι ποτέ αποικιακούς πολέμους.
Ας Μιλήσουμε Επιτέλους