Συντακτικό δημοψήφισμα τώρα

Αρθρο του ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ πολιτικού επιστήμονα

Η χώρα μπήκε στον πέμπτο χρόνο της κρίσης και δεν έχουμε εθνικό σχέδιο ανάκαμψης, η κοινωνία είναι θρυμματισμένη και η οικονομία έχει γονατίσει. Είναι πλέον φανερό ότι η σημερινή πολιτική της διαρκούς λιτότητας όχι μόνο δεν οδηγεί πουθενά, αλλά υποσκάπτει και την κοινωνική ειρήνη. Δεν φαίνεται καμία διέξοδος στον ορίζοντα και οι προβλέψεις για την Ελλάδα δεν είναι ευχάριστες, παρά τον εφησυχασμό των κυβερνώντων. Η δεκαετία που έρχεται θα είναι πολύ σκληρή. Γι' αυτό χρειάζονται θάρρος και σχέδιο.

Σε ό,τι αφορά την οικονομία, η πρόταση της Μαρίας Δαμανάκη, επιτρόπου στην Ε.Ε., δείχνει την οδό. Γράφει η Μ.Δ. στο άρθρο της με τίτλο «Ιστορικός συμβιβασμός με ελληνική ταυτότητα» τα εξής: «Τώρα, η χώρα έχει άμεση ανάγκη από ένα Εθνικό Σχέδιο Παραγωγής. Ενα σχέδιο που θα θέτει τις προτεραιότητες της επιδιωκόμενης ανάπτυξης. Που θα αξιοποιεί οργανωμένα τα πολλά συγκριτικά πλεονεκτήματα της χώρας: το κλίμα, το περιβάλλον, το γεωφυσικό πλούτο, τις παραδοσιακές παραγωγικές δυνατότητες, τις καινοτόμες εφαρμογές, τον πολιτισμό. Τελικά, τις προτεραιότητες που η ίδια η χώρα -και όχι η όποια τρόικα- θα επιλέξει προκειμένου να διαμορφώσει το μέλλον της...» (βλ. http://www.protagon.gr/?i =protagon.el.post&id=23574).

Εχω προτείνει για τη χρηματοδότηση της ανασυγκρότησης της χώρας μια νέα συμφωνία με τους δανειστές, πέρα από Μνημόνια και τα συναφή, που θα χρησιμοποιεί τα ποσά της ετήσιας αποπληρωμής των δανείων. Αφού η αποπληρωμή αφορά κυρίως τους επίσημους δανειστές και ειδικά την Ε.Ε., προτείνω τη δημιουργία ενός κοινού, ελληνοευρωπαϊκού ταμείου για την ανάπτυξη. Δεν πρέπει να μας ξεγελάσει το παιχνίδι των κερδοσκοπικών ταμείων, η ευφορία των υποσχέσεων και των αποκρατικοποιήσεων, αυτά δεν συνδέονται άμεσα με την πραγματική οικονομία, δεν δημιουργούν θέσεις εργασίας.

Χρειάζεται τώρα μια διέξοδος. Η επανεκκίνηση της πολιτικής πρέπει να συνδέεται τόσο με την ανασυγκρότηση της οικονομίας όσο και με την ανασύνταξη της κοινωνίας. Γι' αυτό, ο πλέον πρόσφορος τρόπος πολιτικά, θεσμικά και ηθικά είναι η προσφυγή στον ελληνικό λαό, όχι απλά με εκλογές, αλλά με δημοψήφισμα. Αυτό συνδέεται με ουσιαστικές αλλαγές του τρόπου λειτουργίας της πολιτικής, πέρα βεβαίως από τα σημερινά κομματικά σχήματα και τους φθαρμένους θεσμούς, ώστε να πεισθεί ο ελληνικός λαός ότι πράγματι το εγχείρημα είναι νέο και άδολο.

Το κύριο ζήτημα είναι η πολιτική διακυβέρνηση. Το θέαμα του κομματικού συστήματος που δεν θέλει να αλλάξει, επισκιάζει τα πάντα, ευτελίζει θεσμούς και πρόσωπα, εκμαυλίζει συνειδήσεις, οδηγεί στα άκρα, εξοργίζει τους πολίτες. Μέσα σε αυτές τις συνθήκες -κι είναι εύκολο να φαντασθούμε τι θα επακολουθήσει ως δημόσιο θέαμα-, είναι μάλλον μάταιο να επιζητούμε τη λύση μέσα από την αναίμακτη οικονομία, τις δόσεις, τα ελλείμματα, τα Μνημόνια. Οι μεταρρυθμίσεις είναι απαραίτητες, αλλά όταν γίνονται με αποδεκτό ηθικό υπόβαθρο, με κοινωνική συναίνεση και με εθνικό σχέδιο δράσης.

Δεν έχουμε σήμερα το κατάλληλο σύστημα διακυβέρνησης ούτε και την ηγεσία που απαιτούν οι περιστάσεις. Κι αυτό δεν μπορεί να το λύσει καμιά τρόικα, είναι θέμα του κυρίαρχου ελληνικού λαού. Χρειαζόμαστε ένα άλλο πολίτευμα, μια ελληνική Republique. Η μεταμόρφωση της χώρας πρέπει να αρχίσει από την πολιτική. Χρειαζόμαστε στην ουσία μια άλλη δημόσια ζωή, ένα άλλο επίπεδο δημόσιας συμπεριφοράς. Κι αυτό συνδέεται με ένα νέο Σύνταγμα κι όχι απλά με αναθεώρηση του υπάρχοντος, όπως προτείνεται από τα κόμματα. Εξάλλου η αναθεώρηση, λόγω της διαδικασίας που προβλέπεται, σύμφωνα με τους ειδικούς δεν οδηγεί πουθενά.

Δεν μπορούμε σε αυτή τη δύσκολη συγκυρία να συνεχίσουμε με αυτόν τον αυτοκαταστροφικό τρόπο. Η χώρα χρειάζεται τώρα ένα νέο ξεκίνημα και η μόνη λύση είναι αυτή του συντακτικού δημοψηφίσματος. Ο λαός να αποφασίσει για ένα νέο Σύνταγμα, ένα νέο πολίτευμα, μια νέα πολιτική ζωή. Ολα τα άλλα θα ακολουθήσουν σε νέα βάση, για ανάπτυξη, κάθαρση, δικαιοσύνη και αξιοπρέπεια.

Προτείνω να οργανωθεί τώρα συντακτικό δημοψήφισμα για την εγκαθίδρυση της Δ' Ελληνικής Δημοκρατίας.