Αυτό κι' αν λέγεται θράσος

Οι μπάσταρδοι της κ. Ράις και οι άλλοι

Οι Αμερικανοί απέδειξαν ότι σέβονται μόνο την αρχή της σκοπιμότητας

ΤΟΥ ΜΑΡΙΟΥ ΕΥΡΥΒΙΑΔΗ  Συστήνω σ' όλους τους αναγνώστες της στήλης που ενδιαφέρονται και διαθέτουν το χρόνο να διαβάσουν την πρόσφατη ομιλία της Αμερικανίδας υπουργού Εξωτερικών Κοντολίζα Ράις για τις σχέσεις ΗΠΑ-Ρωσίας. Η ομιλία, που δόθηκε και όχι τυχαία στο γερμανο-αμερικάνικο ίδρυμα German Marshall Fund (το ιδεολογικό προπύργιο του ευρωατλαντισμού σήμερα) στις 18 Σεπτεμβρίου μετά το σύντομο πόλεμο στον Καύκασο, είναι προσβάσιμη στην ιστοσελίδα του αμερικανικού Υπουργείου Εξωτερικών και σ' όλες τις ιστοσελίδες των αμερικανικών πρεσβειών ανά την υφήλιο. Μάλιστα όλος ο προπαγανδιστικός μηχανισμός των ΗΠΑ από την Ουάσιγκτον μέχρι την πιο υποβαθμισμένη αμερικανική πρεσβεία στον κόσμο, τέθηκε σε «συναγερμό» ώστε η ομιλία της υπουργού να διανεμηθεί παντού. Προφανώς θεωρείται αριστούργημα. Για ένα λαό όπως τον κυπριακό, ο οποίος σε διάστημα ενός περίπου μηνός έχασε το 1% του πληθυσμού του (περισσότερους από 5.000 νεκρούς), σχεδόν 40% των εδαφών του, 56% των παραθαλάσσιων ακτών του, είδε το ένα τρίτο του πληθυσμού του τόπου να εκριζώνεται από τις πατρογονικές του εστίες από ένα στρατό του ΝΑΤΟ -αμερικανικά εφοδιασμένο και νατοϊκά εκπαιδευμένο- και ο οποίος συνεχίζει να καταπατά τα εδάφη του και να τον απειλεί ξεδιάντροπα, η ομιλία της αξιότιμης κ. Ράις αποτελεί αποθέωση της υποκρισίας και επιβεβαιώνει ότι μία και μόνο είναι η αρχή που τιμά και σέβεται η εκτελεστική εξουσία των ΗΠΑ: την αρχή της σκοπιμότητας. Τα γεγονότα στον Καύκασο, δηλαδή η γεωργιανή επίθεση και η ρωσική αντεπίθεση, αποδεικνύουν για νιοστή φορά ότι η κ. Ράις και οι Ευρωπαίοι ηθικοπλάστες αυλικοί της, όπως ο γνωστός μας Καρλ Μπιλτ της Σουηδίας (που τον επισκέφθηκε πρόσφατα ο πρόεδρος της Κύπρου) ενεργοποιούνται και κατακεραυνώνουν τους υπόλοιπους μόνο όταν κάποιος «κουσπίσει» το δικό τους γάιδαρο. «Κούσπισαν» οι Ρώσοι το γεωργιανό τους γαϊδούρι επειδή με τα φουσκωμένα του μυαλά αυτό άρχισε να κλοτσά τους γείτονές του, και όλοι αυτοί που αυτοδιορίζονται και αυτοπροσδιοριζονται ως οι θεσμοφύλακες της ηθικής, της τάξης και του δικαίου, δεν έχουν σταματήσει, από τότε, να σχίζουν τα ιμάτια και τα οπίσθιά τους ταυτόχρονα, να κατακεραυνώνουν τους Ρώσους «επιδρομείς» και να τους θυμίζουν (και σε όλους εμάς), τις διαχρονικές αρχές και αξίες που διέπουν και πρέπει να διέπουν τις διακρατικές σχέσεις. Ας δούμε (σε ελεύθερη μετάφραση) μερικές από τις αρχές αυτές όπως μας τις παρουσιάζει η εντιμότατη κ. Ράις, συσχετίζοντάς τες με τη συμπεριφορά και πράξεις της συμμάχου των ΗΠΑ στην Κύπρο, της νατοϊκής Τουρκίας, εδώ και τρεις και τόσο δεκαετίες. Η κ. Ράις παραδέχεται ότι πρώτοι οι Γεωργιανοί άρχισαν την επίθεση (αφού βέβαια προκλήθηκαν) αλλά ότι «οι ηγέτες της Ρωσίας χρησιμοποίησαν το γεγονός αυτό ως αφορμή (pretext) για να εξαπολύσουν, κατά τα φαινόμενα, μια προσχεδιασμένη εισβολή (premeditated invasion) του ανεξάρτητου γείτονά τους». Η πράξη αυτή των Ρώσων, λέει η κ. Ράις, «παραβίασε την κυριαρχία της Γεωργίας και την εδαφική της ακεραιότητα - εξαπολύοντας μια ολοκληρωτική εισβολή (full scale invasion) παραβιάζοντας διεθνώς αναγνωρισμένα σύνορα. Χιλιάδες αθώοι πολίτες εκδιώχθηκαν από τα σπίτια τους. Οι Ρώσοι ηγέτες εγκατέστησαν μια στρατιωτική κατοχή που επεκτάθηκε βαθιά μέσα στην επικράτεια της Γεωργίας. Και παραβίασαν τη συμφωνία κατάπαυσης του πυρός που είχε συμφωνηθεί .». Και συνεχίζει: «Άλλες πράξεις της Ρωσίας στη διάρκεια της κρίσης είναι εξαιρετικά ανησυχητικές: η χωρίς βάση κινδυνολογία της περί "γενοκτονίας" από πλευράς Γεωργιανών δυνάμεων. οι προσπάθειές της να διαμελίσει (dismember) μια κυρίαρχη χώρα αναγνωρίζοντας την Αμπχαζία και τη Νότια Οσετία, η αναφορά της ότι έχει "προνομιακά συμφέροντα" (privileged interests) αναφορικά με τη συμπεριφορά της έναντι των ανεξαρτήτων γειτόνων της.». Η Ρωσία επιτέθηκε, λέει η κ. Ράις, «αλλά η Γεωργία επέζησε. Η δημοκρατία της θα αντέξει. Η οικονομία της θα ανασυγκροτηθεί. Η ανεξαρτησία της θα ενισχυθεί. Η στρατιωτική της ισχύς θα αποκατασταθεί». Και λέει και τούτο η κ. Ράις: «Προσδοκούμε και αναμένουμε τη μέρα εκείνη που η εδαφική ακεραιότητα της Γεωργίας θα αποκατασταθεί ειρηνικά». Κατά την κ. Ράις οι ΗΠΑ, μαζί με τους φίλους και συμμάχους της, έχουν οράματα και αντιμετωπίζουν το μέλλον με αυτοπεποίθηση. Διαβάστε και τούτο το διαμάντι: «Οι ΗΠΑ και οι φίλοι και σύμμαχοί μας στην Ευρώπη, την αμερικανική ήπειρο, την Ασία, την Αφρική και τη Μέση Ανατολή, έχουν αυτοπεποίθηση στο όραμά τους για τον κόσμο στις απαρχές του νέου αιώνα και προχωρούμε μπροστά. Αυτός είναι ένας κόσμος στον οποίο μία μεγάλη δύναμη δεν ορίζεται από ζώνες επιρροής (spheres of influence) ούτε από μηδενικούς ανταγωνισμούς (zero-sum competition) ούτε με τους ισχυρούς να επιβάλλουν τη θέλησή τους στους αδύναμους. Mια μεγάλη δύναμη ορίζεται μέσα από τον ανταγωνισμό των αγορών, του εμπορίου και της ανάπτυξης, της ανεξαρτησίας των εθνών, το σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, την έννομη τάξη και την προάσπιση της ελευθερίας». Σε πείσμα των Ρώσων Λέει, ή μάλλον κηρύττει, και άλλα πολλά και διάφορα η Αμερικανίδα υπουργός και υποστηρίζει ότι η ενότητα ανάμεσα στις ΗΠΑ και τους Ευρωπαίους συμμάχους της θα εξαναγκάσει τη Ρωσία σε υποχώρηση. Δεν μπορούμε να ανεχθούμε, υπογραμμίζει, και δεν μπορούμε να επικυρώσουμε «τις προκαταλήψεις που φαίνεται να έχουν μερικοί Ρώσοι ηγέτες, ότι δηλαδή εάν πιέσεις αρκετά έθνη που είναι ελεύθερα, εάν τα εκβιάσεις (if you bully them) και αν τα απειλήσεις (if you threaten them) και αν είσαι βίαιος έναντί τους, ότι θα υποκύψουν, ότι θα ξεχάσουν και ότι τελικά θα αποδεχθούν τα τετελεσμένα». Αυτά και να τους χαίρεται η κ. Ράις τους Τουρκαλάδες συμμάχους της, μαζί με τους οποίους λέει στην ομιλία της, δυο φορές η αθεόφοβη, ότι μαζί θα αναδομήσουν και τον Καύκασο, σε πείσμα των Ρώσων. ΥΓ. Για κάποιους από τους συμμάχους των ΗΠΑ (δικτάτορες, δεσποτάδες και caudillos αλά τούρκα) ο πρόεδρος Τρούμαν έλεγε: «Είναι και αυτοί μπάσταρδοι αλλά είναι δικοί μας μπάσταρδοι».