Ο λαός έριξε την κυβέρνηση, αλλά στη… Βουλγαρία!

Ἀναρτήθηκε στὶς 23 Φεβρουαρίου 2013 ἀπὸ τὸν/τὴν filologos10

ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΕΛΑΣΤΙΚ

Ο Μπορίσοφ πέτυχε όλους τους στόχους σε έλλειμμα, δημόσιο χρέος και ιδιωτικοποιήσεις που απαιτούσε η ΕΕ και κέρδισε την… ανατροπή του!

Υπέροχη χώρα από οικονομικής πλευράς είναι η Βουλγαρία, αν την κρίνει κανείς βάσει των κριτηρίων που έχει επιβάλει στην ΕΕ η Γερμανία, με τα οποία συμφωνεί βεβαίως και το ΔΝΤ. Θαυμάστε επιδόσεις: Ελλειμμα του 2012; Μόλις 1,5%!

Δημόσιο χρέος; Μόνο… 19,5%!!! Οχι, δεν έχει γίνει κανένα τυπογραφικό λάθος, το βουλγαρικό δημόσιο χρέος είναι 19,5% του ΑΕΠ. Απείρως χαμηλότερο δηλαδή από το δημόσιο χρέος της ίδιας της Γερμανίας, της Γαλλίας, της Αγγλίας, της Αμερικής, της Ιαπωνίας και οποιασδήποτε πανίσχυρης χώρας του πλανήτη μπορείτε να φανταστείτε. Ανατριχίλα ικανοποίησης αισθάνονται οι γραφειοκράτες της ΕΕ και του ΔΝΤ διαβάζοντας αυτά τα νούμερα. Υποδειγματικός μαθητής τους η Βουλγαρία – και μάλιστα χωρίς καμία τρόικα από το εξωτερικό. Ενας «ιδεολόγος» υπουργός Οικονομικών της εξοντωτικής λιτότητας, ο Συμεών Τζάνκοφ, και ένας πρωθυπουργός πρώην μπράβος της νύχτας, ο Μπόικο Μπορίσοφ, διασφάλιζαν την τήρηση ενός εξουθενωτικού μνημονιακού προγράμματος εντυπωσιακής οικονομικής και κοινωνικής αγριότητας, σε βαθμό που καθιστούσε εντελώς περιττό το Μνημόνιο ή την τρόικα ΕΕ, ΔΝΤ, ΕΚΤ.

Οφείλουμε, βέβαια, να ομολογήσουμε ότι όλη αυτή η οικονομική τελειότητα είχε οδηγήσει τη Βουλγαρία στη μονιμοποίησή της ως τη φτωχότερη χώρα της ΕΕ. Από πλευράς εισοδήματος, ανέκαθεν οι Βούλγαροι ήταν 27οι στους 27 της ΕΕ – από την ημέρα που μπήκε η χώρα τους στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση μέχρι σήμερα, χωρίς καμία διακοπή και χωρίς κανέναν κίνδυνο να ανεβούν κάποια θέση στην κατάταξη. Φυσικά αυτό συνιστά ασήμαντη λεπτομέρεια για την ΕΕ και το ΔΝΤ. Οχι όμως και για τους Βούλγαρους, από όσο φάνηκε.

Αυτό όμως θα το συζητήσουμε σε λίγο. Προηγουμένως είμαστε υποχρεωμένοι να εξάρουμε το γεγονός ότι η Βουλγαρία, όπως άλλωστε και όλες οι χώρες του πρώην «υπαρκτού σοσιαλισμού», είναι κράτος υποδειγματικό και στον τομέα των ιδιωτικοποιήσεων όλων των δημόσιων υπηρεσιών. Δεν υπάρχει πια στη χώρα π.χ. δημόσια επιχείρηση ηλεκτρισμού. Η ηλεκτροδότηση της Βουλγαρίας έχει εκχωρηθεί όχι απλώς στον ιδιωτικό τομέα, αλλά σε ξένους ιδιώτες! Δύο τσέχικες και μια αυστριακή εταιρείες έχουν αναλάβει η καθεμιά τους να δίνει ρεύμα σε 2-3 εκατομμύρια Βούλγαρους. Τέλειο σχήμα από ευρωπαϊκή σκοπιά!

Πού να καταλάβουν όμως αυτοί οι… γυφτο-βαλκάνιοι οι Βούλγαροι αυτή την ασύγκριτη ευρωπαϊκή τελειότητα της οικονομίας τους, ιδίως από τότε που μπήκαν στην ΕΕ! Με τη γνωστή βαρβαρότητα και τη χαμερπή ιδιοτέλεια που διακρίνει τους απολίτιστους Βαλκάνιους, οι Βούλγαροι ξεσηκώθηκαν και άρχισαν τις διαδηλώσεις επειδή οι ξένες εταιρείες ηλεκτροδότησης, στο πλαίσιο του εξευρωπαϊσμού της Βουλγαρίας, αυξάνουν κάθε λίγο και λιγάκι την τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος.

Αλλεπάλληλες διαδηλώσεις ξέσπασαν σε 35 πόλεις της Βουλγαρίας για τον λόγο αυτόν. Για να καλμάρει τους άξεστους διαδηλωτές, ο Βούλγαρος πρωθυπουργός είπε ότι θα ανακαλέσει την άδεια μιας από τις τρεις ξένες εταιρείες ηλεκτροδότησης, της τσέχικης CEZ, της οποίας η τιμολογιακή πολιτική κατέβασε τους απελπισμένους Βούλγαρους στους δρόμους. Αγρια θάλασσα έγινε με αυτή την απειλή του Μπορίσοφ ο Τσέχος ομόλογός του, ο Πετρ Νέκας, και του απηύθυνε μια βαρύτατη κατηγορία: είπε στον Βούλγαρο πρωθυπουργό ότι… «πολιτικοποίησε εσκεμμένα τον ενεργειακό τομέα»! Προκειμένου να γλιτώσει το δικό του κεφάλι, τη Δευτέρα ο Μπορίσοφ πέταξε στο αγριεμένο πλήθος να κατασπαράξει πολιτικά τον υπουργό Οικονομικών Τζάνκοφ. Ο κόσμος πανηγύρισε, αλλά δεν καλμάρισε η οργή του.

Την Τρίτη οι διαδηλώσεις συνεχίστηκαν με ακόμη πιο βίαιες συγκρούσεις πολιτών και αστυνομίας.

Ο Μπορίσοφ κατάλαβε ότι για να έχει ελπίδες αξιοπρεπούς ποσοστού στις επερχόμενες βουλευτικές εκλογές, που ήταν προγραμματισμένες για τις 7 Ιουλίου, έπρεπε να παραιτηθεί αμέσως αιφνιδιάζοντας την αντιπολίτευση. Οδηγώντας τη χώρα σε εκλογές δύο – δυόμισι μήνες νωρίτερα, περί τα τέλη Απριλίου, περιορίζει δραστικά τον χρόνο προετοιμασίας της αντιπολίτευσης. Το εκλογικό αποτέλεσμα θα δείξει αν αυτή η κίνηση θα τον διασώσει πολιτικά – πράγμα αμφίβολο. Η ουσία του θέματος όμως είναι όχι το μέλλον της Βουλγαρίας, περί του οποίου θα αποφασίσει μέσω και της ψήφου του ο λαός της γειτονικής χώρας, αλλά το πού οδηγούν οι πολιτικές που επιβάλλουν η ΕΕ και το ΔΝΤ. Η βουλγαρική κυβέρνηση πέτυχε όλους ανεξαιρέτως τους στόχους στο έλλειμμα, στο δημόσιο χρέος, στις ιδιωτικοποιήσεις και το αποτέλεσμα ήταν η… ανατροπή της κυβέρνησης και η χώρα να είναι η φτωχότερη της ΕΕ! Μήπως κάτι δεν πάει καλά;