Τώρα κατάλαβα γιατί...
...δεν μας ήθελαν στη ΝΔ!
.
Από τον Ανδρέα Ανδριανόπουλο
..
Οι αποκαλύψεις παίρνουν την ροή καταρράκτη. Καθημερινά έρχονται στο φώς της δημοσιότητας απίστευτα γεγονότα και εξελίξεις που εμπλέκουν στελέχη της κυβέρνησης σε οικονομικές ατασθαλίες η ανήθικες πολιτικά δραστηριότητες. Είναι δυνατόν Υπουργοί να λειτουργούν σαν επιχειρηματίες, σύζυγοι Υπουργών να ανοίγουν εταιρίες που ευνοούνται από τους πολιτικούς θώκους των συζύγων τους και βουλευτές να κινούνται με τρόπους που δεν τιμούν την κοινοβουλευτική τους ιδιότητα; Και το χειρότερο είναι πως ουδείς από τους πρωταγωνιστές δεν δείχνει να ενοχλειται. Κανένας δεν ντρέπεται. Ανερυθρίαστα συνεχίζουν την πορεία τους. Κι επιμένουν στις, τουλάχιστον ανήθικες, δρατηριότητές τους.
Το ζήτημα πλέον δεν είναι πολιτικές επιλογές και ιδεολογικές κατευθύνσεις. Τα επιτακτικό αίτημα της κοινωνίας είναι να σταματήσει ο κατήφορος στην απίστευτη αθλιότητα. Και στην περιφρόνηση κάθε ηθικής αξίας. Τώρα καταλαβαίνω το μίσος που αντιμετώπισα από τον επίσημο μηχανισμό της Νέας Δημοκρατίας πριν από τις εκλογές του 2004. Εύκολα αντιλαμβάνομαι πλέον γιατί νεόκοποι παράγοντες και παραγοντίσκοι της ΝΔ θεωρούσαν εμένα και τον Στ. Μάνο ανεπιθύμητους. Και μας κατήγγειλαν σαν ακραίους. Γιατί βέβαια με την δική μας παρουσία αλεξιπτωτιστές της εξουσίας δεν θα ήταν δυνατόν να προσγειωθούν στις πλάτες της πάλαι ποτέ φιλελεύθερης παράταξης. Και καθιστάμενοι «πρωτοκλασάτοι», να επιδοθούν στα αίσχη που σήμερα παρατηρούμε.
Ανεξάρτητα από την συνεργασία μου με το ΠΑΣΟΚ, που καθύβρισαν με κάθε τρόπο οι νεόκοποι «φιλελεύθεροι», ποτέ δεν θα μπορούσα να επιχαίρω για τα λάθη και την παρακμή του παλιού μου κόμματος. Κι' αυτό που συμβαίνει είναι πραγματικά λυπηρό. Το δημιούργημα του Κ. Καραμανλή, το πνευματικό παιδί των Κ. Παπακωνσταντίνου, Π. Παπαληγούρα και Ευ. Αβέρωφ, η παράταξη που έβγαλε σαν πρωθυπουργούς ηθικά ακέραιες προσωπικότητες σαν τον Γ. Ράλλη και έμπειρους και διορατικούς ηγέτες σαν τον Κ. Μητσοτάκη, παραπαίει σήμερα στα χέρια ανώριμων πρώην νεολαίων και κομματικοδίαιτων μικρομεσαίων στελεχών.
Ο Πρωθυπουργός έχει ακόμη ηθικό κύρος. Που όμως σταδιακά εξατμίζεται λόγω της ακατανόητης ανοχής που επιδεικνύει σε συμπεριφορές αλαζονείας στελεχών του κόμματός του καθώς και σε άτομα χαμηλότατου βεληνεκούς. Οι πολιτικές παρακαταθήκες και μόνο της οικογενειακής του παράδοσης επιβάλουν το άμεσο ξεσκαρτάρισμα του πολιτικού μηχανισμού που ηγείται και την οριοθέτηση στόχων και προτεραιοτήτων. Που θα εφαρμόζονται όμως με αυστηρότητα και με συνέπειες για τους αδρανούντες.
Η χώρα είναι τυχερή μέσα στην γενικότερη ατυχία της. Στις ηγεσίες των κομμάτων εξουσίας βρίσκονται νέοι άνθρωποι με οικογενειακή παράδοση και πανθομολογούμενη εντιμότητα. Αξιες προσωπικότητες υπάρχουν επίσης στην χώρα. Το ζήτημα είναι η ορθολογική ανανέωση του πολιτικού προσωπικού με ευθύνη των ηγεσιών των μεγάλων κομμάτων. Από εκεί θα κριθεί αν θα ξεφύγουμε προς τα εμπρός η θα καταβυθισθούμε στα αποχωρητήρια της διαφθοράς.
.
Από τον Ανδρέα Ανδριανόπουλο..
Οι αποκαλύψεις παίρνουν την ροή καταρράκτη. Καθημερινά έρχονται στο φώς της δημοσιότητας απίστευτα γεγονότα και εξελίξεις που εμπλέκουν στελέχη της κυβέρνησης σε οικονομικές ατασθαλίες η ανήθικες πολιτικά δραστηριότητες. Είναι δυνατόν Υπουργοί να λειτουργούν σαν επιχειρηματίες, σύζυγοι Υπουργών να ανοίγουν εταιρίες που ευνοούνται από τους πολιτικούς θώκους των συζύγων τους και βουλευτές να κινούνται με τρόπους που δεν τιμούν την κοινοβουλευτική τους ιδιότητα; Και το χειρότερο είναι πως ουδείς από τους πρωταγωνιστές δεν δείχνει να ενοχλειται. Κανένας δεν ντρέπεται. Ανερυθρίαστα συνεχίζουν την πορεία τους. Κι επιμένουν στις, τουλάχιστον ανήθικες, δρατηριότητές τους.
Το ζήτημα πλέον δεν είναι πολιτικές επιλογές και ιδεολογικές κατευθύνσεις. Τα επιτακτικό αίτημα της κοινωνίας είναι να σταματήσει ο κατήφορος στην απίστευτη αθλιότητα. Και στην περιφρόνηση κάθε ηθικής αξίας. Τώρα καταλαβαίνω το μίσος που αντιμετώπισα από τον επίσημο μηχανισμό της Νέας Δημοκρατίας πριν από τις εκλογές του 2004. Εύκολα αντιλαμβάνομαι πλέον γιατί νεόκοποι παράγοντες και παραγοντίσκοι της ΝΔ θεωρούσαν εμένα και τον Στ. Μάνο ανεπιθύμητους. Και μας κατήγγειλαν σαν ακραίους. Γιατί βέβαια με την δική μας παρουσία αλεξιπτωτιστές της εξουσίας δεν θα ήταν δυνατόν να προσγειωθούν στις πλάτες της πάλαι ποτέ φιλελεύθερης παράταξης. Και καθιστάμενοι «πρωτοκλασάτοι», να επιδοθούν στα αίσχη που σήμερα παρατηρούμε.
Ανεξάρτητα από την συνεργασία μου με το ΠΑΣΟΚ, που καθύβρισαν με κάθε τρόπο οι νεόκοποι «φιλελεύθεροι», ποτέ δεν θα μπορούσα να επιχαίρω για τα λάθη και την παρακμή του παλιού μου κόμματος. Κι' αυτό που συμβαίνει είναι πραγματικά λυπηρό. Το δημιούργημα του Κ. Καραμανλή, το πνευματικό παιδί των Κ. Παπακωνσταντίνου, Π. Παπαληγούρα και Ευ. Αβέρωφ, η παράταξη που έβγαλε σαν πρωθυπουργούς ηθικά ακέραιες προσωπικότητες σαν τον Γ. Ράλλη και έμπειρους και διορατικούς ηγέτες σαν τον Κ. Μητσοτάκη, παραπαίει σήμερα στα χέρια ανώριμων πρώην νεολαίων και κομματικοδίαιτων μικρομεσαίων στελεχών.
Ο Πρωθυπουργός έχει ακόμη ηθικό κύρος. Που όμως σταδιακά εξατμίζεται λόγω της ακατανόητης ανοχής που επιδεικνύει σε συμπεριφορές αλαζονείας στελεχών του κόμματός του καθώς και σε άτομα χαμηλότατου βεληνεκούς. Οι πολιτικές παρακαταθήκες και μόνο της οικογενειακής του παράδοσης επιβάλουν το άμεσο ξεσκαρτάρισμα του πολιτικού μηχανισμού που ηγείται και την οριοθέτηση στόχων και προτεραιοτήτων. Που θα εφαρμόζονται όμως με αυστηρότητα και με συνέπειες για τους αδρανούντες.
Η χώρα είναι τυχερή μέσα στην γενικότερη ατυχία της. Στις ηγεσίες των κομμάτων εξουσίας βρίσκονται νέοι άνθρωποι με οικογενειακή παράδοση και πανθομολογούμενη εντιμότητα. Αξιες προσωπικότητες υπάρχουν επίσης στην χώρα. Το ζήτημα είναι η ορθολογική ανανέωση του πολιτικού προσωπικού με ευθύνη των ηγεσιών των μεγάλων κομμάτων. Από εκεί θα κριθεί αν θα ξεφύγουμε προς τα εμπρός η θα καταβυθισθούμε στα αποχωρητήρια της διαφθοράς.
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου