Στην καλύτερη δυνατή συμφωνία για τη διάθεση φυσικού αερίου στην Ευρώπη, που θέλει να περιορίσει την ενεργειακή της εξάρτηση από τη Μόσχα, επιδιώκει να πετύχει το Αζερμπαϊτζάν. Ωστόσο και η Ε.Ε. από την πλευρά της επιθυμεί να λάβει διαβεβαιώσεις ότι θα υπάρχει αρκετό φυσικό αέριο για να μεταφερθεί από τους νέους αγωγούς της, το κόστος κατασκευής των οποίων είναι αρκετά υψηλό.
Αυτό που θα καθορίσει τη δυνατότητα του Αζερμπαϊτζάν να διαθέσει επαρκείς ποσότητες φυσικού αερίου δεν έχει όμως να κάνει με οικονομικούς και επιχειρηματικούς παράγοντες, αλλά με την ανεύρεση λύσης σε πολιτικά ζητήματα, όπως είναι για παράδειγμα μία συμφωνία με την Τουρκία, που θα λειτουργεί ως ενδιάμεσος σταθμός.
Το Αζερμπαϊτζάν, το οποίο σχεδιάζει να έχει αυξήσει την παραγωγή του φυσικού αερίου κατά 45% έως το 2015, θα μπορούσε θεωρητικά να καλύψει το μεγαλύτερο μέρος των αναγκών του αγωγού Ναμπούκο, ο οποίος προσφέρει μία σημαντική εναλλακτική στους Ευρωπαίους, που σήμερα βασίζονται για το 25% των αναγκών τους στη Ρωσία. Θα πρέπει ωστόσο πρώτα να επιτευχθεί συμφωνία ανάμεσα στο Αζερμπαϊτζάν και την Τουρκία ως προς την ποσότητα του φυσικού αερίου, που θα λάβει η Άγκυρα από τον αγωγό.
Εάν η συμφωνία αυτή δεν επιτευχθεί τότε το Αζερμπαϊτζάν έχει και άλλες επιλογές. Θα μπορούσε για παράδειγμα να πωλήσει το φυσικό του αέριο στη Ρωσία, τη Γεωργία ή και το Ιράν. Όπως επισημαίνουν αναλυτές, είναι σαφές, πως στον ευαίσθητο τομέα της ενέργειας, κυριαρχεί περισσότερο η πολιτική παρά το οικονομικό στοιχείο.
Αυτό που αναμένουν πλέον οι Ευρωπαίοι παραγωγοί και καταναλωτές είναι μία ξεκάθαρη δήλωση από το Αζερμπαϊτζάν ότι μπορεί να διασφαλίσει την παροχή επαρκών ποσοτήτων φυσικού αερίου στη γηραιά ήπειρο, αλλά και μία ξεκάθαρη ανακοίνωση από την πλευρά της Τουρκίας για τους όρους και τις συνθήκες της διαμετακόμισης.
Η κρατική επιχείρηση ενέργειας του Αζερμπαϊτζάν Socar υποστηρίζει ότι η παραγωγή φυσικού αερίου θα ανέλθει στα 34 δισ. κυβικά μέτρα έως το 2015 από 23,4 δισ. κυβικά μέτρα πέρυσι. Οι ετήσιες εξαγωγές σύμφωνα με την εταιρεία θα μπορούσαν να ξεπεράσουν τα 30 δισ. κυβικά μέτρα σε 10 έως 15 χρόνια από χρόνια. Η Ευρώπη υπολογίζεται ότι θα χρειάζεται το 2020 εισαγωγές 400 έως 450 δισ. κυβικών μέτρων ετησίως έναντι 267 δισ. κυβικών μέτρων το 2007 σύμφωνα με την Edison, που συμμετέχει στην κατασκευή ενός ακόμη αγωγού, του ITGI (Τουρκίας-Ελλάδας-Ιταλίας).
http://www.naftemporiki.gr/news/static/09/06/08/1674408.htm
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου