- Τι περιλαμβάνεται στο «Πρόσθετο Πρωτόκολλο στη Συνθήκη Εγκαθίδρυσης» του Σχεδίου Ανάν, για τις Αγγλικές Βάσεις και την Κυπριακή ΑΟΖ
Είναι σατανικός ο τρόπος που σκέπτονται οι ισχυροί, και ανάλογης ηθικής τα μέσα που μεταχειρίζονται για να επιτύχουν τους σκοπούς τους. Δεν μετάνιωσα ποτέ που ακολούθησα τη συμβουλή του Επίχαρμου «μέμνασ’ απιστείν» («να θυμάσαι να αμφιβάλλεις»), γράφοντας εδώ κατά καιρούς, «καλύτερα καχύποπτος παρά αφελής».
Υποτίθεται ότι το «Σχέδιο Ανάν» θα έδινε λύση στο χρονίζον ζήτημα του Κυπριακού, με αμοιβαίες παραχωρήσεις, που δεν θα έβλαπταν όμως σοβαρά τα συμφέροντα των Ελληνοκυπρίων. Στην Κύπρο, όλοι οι πολιτικοί αρχηγοί της Βουλής -πλην του Τάσσου Παπαδόπουλου- είχαν ταχθεί αναφανδόν υπέρ του Σχεδίου, με τον κ. Χριστόφια να αλλάζει θέση μόνον όταν διαπίστωσε πως και οι οπαδοί του ΑΚΕΛ δεν επρόκειτο να το αποδεχθούν.
Στην Ελλάδα, υπήρξαν πολιτικοί που το υποστήριζαν τόσο ένθερμα, αλλά και με εκβιαστικά διλήμματα, που το μόνο που δεν μας είπαν ότι αν κατά το Δημοψήφισμα στην Κύπρο δεν γινόταν αποδεκτό, μπορεί και να μας… βομβάρδιζαν. Ευτυχώς, βρέθηκε ο Έλληνας πολιτικός που είπε το όχι και το Σχέδιο μ’ εκείνη του τη μορφή απορρίφθηκε.
Η έναρξη των πετρελαϊκών ερευνών στην ΑΟΖ της Κύπρου ξαναφέρνει το θέμα στην επικαιρότητα, και αποδεικνύεται ότι στο Σχέδιο Ανάν (που στην πραγματικότητα ο Ανάν ούτε που διάβασε τις 10.000 σελίδες του, διότι καταρτίσθηκε από τον λόρδο Χάνεϊ με τη σύμπραξη Κυπρίων συμπαθούντων την Βρετανία) παραχωρούσε ΑΟΖ και στις βρετανικές βάσεις.
Προσέξτε, τι περιλαμβάνεται στο «Πρόσθετο Πρωτόκολλο στη Συνθήκη Εγκαθίδρυσης» του Σχεδίου Ανάν, που αναφερόταν στις Αγγλικές Βάσεις: «Η Κύπρος δεν θα απαιτήσει, ως μέρος των χωρικών δάτων της, τα ύδατα μεταξύ των γραμμών οι οποίες περιγράφονται στην έκθεση που αναφέρεται στο Πρόσθετο Πρωτόκολλο …» (εννοεί τα ύδατα εμπρός στις Βάσεις) και ότι «το Ηνωμένο Βασίλειο θα συνεχίσει να απολάβει πλήρους και ανεμπόδιστης πρόσβασης για οποιοδήποτε σκοπό στα ύδατα μεταξύ των υδάτων τα οποία η Ενωμένη Κυπριακή Δημοκρατία δεν θα διεκδικήσει…».
Η Κύπρος δηλαδή, δεχόταν τον καθορισμό «νέων συνόρων» (σύμφωνα με το κείμενο), τα οποία ούτε η ίδια θα καθόριζε, αλλά πρόσωπο που θα διόριζε η Βρετανία, μετά την αποδοχή του Σχεδίου. Και δεσμευόταν η Κύπρος να μη θέσει ενώπιον διεθνούς δικαστηρίου οποιαδήποτε αντίρρησή της, αποδεχόμενη πλήρως την χάραξη των συνόρων των βρετανικών βάσεων από την ίδια την Βρετανία!
Η Κύπρος επομένως, παραχωρούσε -και μάλιστα χωρίς κανένα απολύτως αντάλλαγμα- μέρος της ΑΟΖ της στην Βρετανία, και τώρα δεν θα μιλούσαμε για κυπριακές έρευνες, αλλά για κυπρο-βρετανο-τουρκικές! Κι αυτό διότι με το Σχέδιο Χάνεϊ, δεν θα μπορούσαν να γίνουν έρευνες χωρίς τη σύμφωνη γνώμη των Τουρκοκυπρίων, δηλαδή της Άγκυρας.
Στους ιστορικούς του μέλλοντος ανατίθεται η αναζήτηση των κινήτρων με τα οποία οι πολιτικοί εκβίαζαν τον κυπριακό λαό να δεχθεί το Σχέδιο, και τον ελλαδικό να μη του συμπαρασταθεί. Δεν καταλάβαιναν τι έλεγαν ή καταλάβαιναν πολύ καλά;
Το θετικό στοιχείο της υπόθεσης είναι, ότι το ένστικτο των Ελλήνων -Ελλαδιτών και Κυπρίων- για μια ακόμη φορά οδήγησε στη σωστή απόφαση. Ο Τάσσος Παπαδόπουλος, μικρός στο μπόι, αποδείχθηκε τεράστιος στο πολιτικό και εθνικό ανάστημα. Με άξιο συμπαραστάτη του τότε, τον Βάσσο Λυσσαρίδη. Πόσο λείπουν από την ελλαδική πολιτική σκηνή!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου