Μ.Μάιστερ: “Στρατηγικός κίνδυνος απώλειας της Ελλάδας” – Ο Έλληνας “Κερένσκι”

Ἀναρτήθηκε στὶς 30 Αὐγούστου 2012 ἀπὸ τὸν/τὴν aristarhos

 

 

 

 

 

 

1 Votes

Ο κίνδυνος ανατροπής της γεωπολιτικής ισορροπίας όπως διαμορφώθηκε στην περιοχή μετά το τέλος του Β’ ΠΠ, σε περίπτωση που η τρόικα οδηγήσει την Ελλάδα σε ακόμα οδυνηρότερες οικονομικές ατραπούς, φαίνεται ότι έχει αρχίσει και στοιχειώνει στον πολιτικό σχεδιασμό των Ευρωπαίων.

Η δήλωση του αντιπρόεδρου της κοινοβουλευτικής ομάδας των χριστιανοδημοκρατών στην ομοσπονδιακή Βουλή, Μίκαελ Μάιστερ δεν αφήνει καμία αμφιβολία για το τι έρχεται σε περίπτωση που οι τοκογλύφοι οδηγήσουν την χώρα π.χ. σε “νομισματική αυτοκτονία” με έξοδο από το ευρώ της Ελλάδας: “Μια αποτυχία της Ελλάδας στο άκρο των Βαλκανίων και κοντά στις χώρες της Νότιας Μεσογείου θα είχε στρατηγικό ρίσκο”.

Η δήλωση αυτή έρχεται ακριβώς μετά την δήλωση του κορυφαίου στελέχους του κυβερνώντος χριστιανοδημοκρατικού κόμματος (CDU) της Γερμανίας  Armin Laschet ο οποίος απαντώντας σε όσους συναδέλφους του εντός και εκτός κυβέρνησης επιμένουν στην σκληρή γραμμή κατά της Ελλάδος παραδέχθηκε ότι αν αποτύχουν “να μας σώσουν”, ανοίγουν την πόρτα στην Ρωσία: 

“Αν δεν επιμείνουμε στην προσπάθεια ανόρθωσης της ελληνικής οικονομίας, τότε θα έρθει η σειρά της Ρωσίας. Η Ρωσία περιμένει, έτοιμη να διασώσει την Ελλάδα, με δισεκατομμύρια. Πρέπει να καταλάβουν αυτοί που αντιδρούν στην βοήθεια προς την Ελλάδα ότι διακυβεύονται πολλά περισσότερα από το εάν η Ελλάδα πληροί τις προϋποθέσεις προκειμένου να διασωθεί από την οικονομική κρίση στην χώρα αυτή».

Τι σημαίνουν όλα τα παραπάνω; Φοβούνται ότι το “γωνιακό οικόπεδο” που ακούσει στο όνομα “Ελλάδα” μπορεί να αλλάξει στρατόπεδο. Και ξέρουν πολύ καλά τι λένε: Δεν είναι μόνο η Ρωσία που “περιμένει στη γωνία”.

Τα φιλορωσικά και κυρίως τα αντιδυτικά αισθήματα των Ελλήνων πολιτών είναι δεδομένα και καταγράφονται σε όλες τις δημοσκοπήσεις πρεσβειών και εταιρειών. Δημοφιλέστερος ηγέτης ο Β.Πούτιν, απύθμενο μίσος για Α.Μέρκελ. Συμπάθεια και για Μ.Ομπάμα (μακράν ο δημοφιλέστερος Αμερικανός πρόεδρος στην Ελλάδα από την εποχή του Τζων Κένεντι).

Υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η αλλαγή γεωπολιτικού στρατοπέδου θα αντιμετώπιζε δυσκολίες για την Ρωσία εντός της χώρας; Μόνο η οικονομική και πολιτική ελίτ “βλέπει” προς τη Δύση και είναι καθαρά οικονομικό ζήτημα το πότε θα άλλαζε προσανατολισμό.

Και δεν μιλάμε για μια κομμουνιστική Ρωσία για ένα ολοκληρωτικό καθεστώς. Μιλάμε για μια Ρωσία που παίζει δυνατά το χαρτί της Ορθοδοξίας και είναι πλέον μέλος του ΠΟΕ, δηλαδή μια χώρα με ανοικτή οικονομία.

Τυχαία έπαιξε ο ΣΥΡΙΖΑ προεκλογικά το “ρωσικό χαρτί”; Χωρίς “να του βγει” γιατί ίσως και η ίδια η Ρωσία φοβήθηκε πιθανή έξοδο από το ευρώ και δεν στήριξε τον ΣΥΡΙΖΑ, όπως θα μπορούσε. Ίσως γιατί οι  Ρώσοι είναι από την φύση τους δύσπιστοι – και ειδικά στην περίπτωση των Ελλήνων πολιτικών, εξαιρετικά δύσπιστοι, πλέον.

Το θέμα είναι να καταλάβουν οι κυβερνώντες τι “χαρτί” έχουν στα χέρια τους και πως μπορούν να τα παίξουν επ’ωφελεία της χώρας και του Έθνους. Αντί να επισείσουν ακριβώς αυτή την “απειλή”, τον κίνδυνο δηλαδή η Ελλάδα να “ξεφύγει” από το δυτικό στρατόπεδο και αναζητήσει στρατηγική συμμαχία με τον έτερο ισχυρό παίκτη της περιοχής, προτιμούν να υποδύονται μέχρι τέλους “τα καλά παιδιά του συστήματος”.

Η περίπτωση Α.Σαμαρά είναι η πιο χαρακτηριστική (διαβάστε το άρθρο στην έντυπη έκδοση της εφημερίδας Handelsblatt της Τετάρτης το εκπληκτικό άρθρο-ανταπόκριση των Ρουθ Μπέρσενς και Ντονάτα Ρίεντελ από Βρυξέλλες και Βερολίνο αντίστοιχα με τίτλο “Η μεταμόρφωση του κυρίου Σαμαρά”).

Γιατί τον Γ.Παπανδρέου τον ξέραμε. Τον Α.Σαμαρά, τώρα τον μάθαμε. Δηλαδή από τον περασμένο Νοέμβριο, με αυτή την μνημνειώδη στροφή υπέρ των εθνοκτόνων Μνημονίων. Με επώδυνο τρόπο, αλλά τον μάθαμε.

Το “καλό παιδί του συστήματος” δεν θα μπορούσε ποτέ να παίξει ένα τέτοιο παιχνίδι γεωπολιτικού πόκερ έστω και αν όλα τα χαρτιά είναι με το μέρος του. Γιατί στο πόκερ δεν θέλεις μόνο καλά χαρτιά. Θέλεις και κότσια.

Έτσι προτιμά να παίζει τον ρόλο του “Έλληνα Κερένσκι” πριν την έλευση των “κόκκινων”. Μόνο που η Ιστορία αντιπαθεί τους Κερένσκι. Ίσως άδικο γι’αυτούς, γιατί συνήθως έχουν καλές προθέσεις. Ακόμα πιο άδικο γιατί η ίδια Ιστορία αναγορεύει σε “Μεγάλους”, διάφορους σφαγείς. Αλλά η Ιστορία γράφεται από τους τελευταίους. Οι Κερένσκι είναι απλώς μεταβατικοί πριν την καταιγίδα και το αίμα…

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr