Η ΕΛΛΑΔΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Ο ΟΜΦΑΛΟΣ ΤΟΥ ΝΑΤΟ

20080322 Ο Βλ. Πoύτιν ...γκεστ-σταρ στη σύνοδο του ΝΑΤΟ
ΗΜΕΡΗΣΙΑ 22/3/2008

Εδώ στην Ελλάδα, πολλοί νομίζουν ότι το μεγάλο θέμα στη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ, η οποία θα διεξαχθεί από τις 2 ως τις 4 Απριλίου στο Βουκουρέστι, είναι η πρόσκληση ή μη στην ΠΓΔΜ για να ενταχθεί στη συμμαχία. Δυστυχώς γι αυτούς, εκεί την παράσταση είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα κλέψει ο συνήθης ύποπτος των τελευταίων ετών: ο Βλαντιμίρ Πούτιν.
Οι ηγέτες των 26 χωρών-μελών αναμένουν με έκδηλο ενδιαφέρον την πρώτη παρουσία του προέδρου της Ρωσίας σε διάσκεψη κορυφής του Βορειοατλαντικού Συμφώνου, η οποία διεξάγεται (επίσης για πρώτη φορά) στην πρωτεύουσα μίας χώρας που επί δεκαετίες ανήκε στη σφαίρα επιρροής της Μόσχας και το αντίπαλο δέος του ΝΑΤΟ, το Σύμφωνο της Βαρσοβίας. Άπαντες δε γνωρίζουν ότι, αν και σύντομα αποχωρεί τυπικά από το Κρεμλίνο όπου θα τον διαδεχθεί ο Ντμίτρι Μεντβέντεφ, ο Πούτιν θα εξακολουθήσει -πιθανότατα από τη θέση του πρωθυπουργού- να είναι ο πραγματικός «τσάρος».
Αυτό ισχύει, όσο κι αν ο ίδιος δεν θέλει να το παραδεχτεί ανοιχτά, και για τον Τζορτζ Μπους. Καλύτερη απόδειξη γι αυτό δεν θα μπορούσε να υπάρξει από το γεγονός ότι η Ουάσινγκτον επέλεξε να μην προωθήσει προσωρινά τις υποψηφιότητες προς ένταξη δύο χωρών με ηγεσίες που κυριολεκτικά «πίνουν νερό» στο όνομα των Αμερικανών: της Ουκρανίας του Βίκτορ Γιούστσενκο και της Γεωργίας του Μιχαήλ Σαακασβίλι. Αυτός, εξάλλου, ήταν και ο όρος που έθεσε ο Πούτιν προκειμένου να παραβρεθεί στη σύνοδο κορυφής -από το βήμα της δε, όπως έγραψε το περασμένο Σάββατο η γαλλική εφημερίδα Le Monde, θα απευθύνει πρόσκληση προς τους παρευρισκόμενους να «παγώσουν» την προς Ανατολάς διεύρυνση του ΝΑΤΟ.

Αντάλλαγμα
Το ερώτημα, βεβαίως, είναι τι προτίθεται να δώσει σε αντάλλαγμα προς τους ΝΑΤΟϊκούς, έτσι ώστε να τους δελεάσει. Διότι είναι προφανές ότι σε τόσο μείζονα θέματα, όπως είναι οι σχέσεις της Ρωσίας με τη Δύση, οι αποφάσεις δεν βασίζονται στην καλή θέληση, αλλά στο δούναι και λαβείν. Και η αλήθεια είναι ότι η Μόσχα έχει να δώσει κάτι, που το κατέστησε σαφές στην περίπτωση της Μολδαβίας.
Στη χώρα αυτή, όπως είναι ήδη γνωστό σε πολλούς, υπάρχει μια περιοχή περίπου 4.100 τετραγωνικών χιλιομέτρων, με πληθυσμό κυρίως ρωσικής και ουκρανικής καταγωγής, η οποία διεκδικεί την ανεξαρτησία της και την προσάρτησή της στο άρμα της Μόσχας. Μάλιστα, στις πρόσφατες προεδρικές εκλογές για τον διάδοχο του Πούτιν, ο πρόεδρος της αυτόνομης περιοχής συμμετείχε συμβολικά στην ψηφοφορία, θέλοντας να υπογραμμίσει ότι την θεωρεί τμήμα της ρωσικής επικράτειας.

Ελιγμός απο το Κρεμλίνο
Το Κρεμλίνο αποφάσισε, λοιπόν, να κάνει ένα ελιγμό: Ασκώντας την επιρροή του στους αυτονομιστές, τους ζήτησε να δεχθούν την παραμονή τους στην Μολδαβία, απαιτώντας σε αντάλλαγμα από τη νυν και κάθε μελλοντική κυβέρνηση της χώρας να τηρεί στάση «διαρκούς ουδετερότητας», εγγυητές της οποίας θα είναι οι ΗΠΑ, η ΕΕ, ο ΟΑΣΕ και, φυσικά, η ίδια η Ρωσία. Αυτό σημαίνει, πρακτικά, την αποκήρυξη κάθε φιλοδοξίας ένταξης στο ΝΑΤΟ, αλλά και την αποχώρηση από την GUAM -μια άτυπη συμμαχία που ιδρύθηκε πριν από εννιά χρόνια, ανάμεσα σε Μολδαβία, Ουκρανία, Γεωργία και Αζερμπαϊτζάν, με προφανή στόχο να λειτουργήσει ως αντίβαρο στην επιρροή της Μόσχας.
Εάν ο συμβιβασμός γίνει αποδεκτός, τότε το μοντέλο θα εφαρμοστεί στην Αμπχαζία και τη Νότια Οσετία, δηλαδή σε δύο ακόμη περιοχές που θέλουν να ενταχθούν στη Ρωσία, αποσχιζόμενες από την Γεωργία -μια σύμμαχο πολύ πιο σημαντική για τους Αμερικανούς σε σχέση με τη Μολδαβία και διαμετακομιστικό κέντρο για το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο της κεντρικής Ασίας. Επιπλέον δε, θα παγώσει κάθε συζήτηση περί διχασμού στην Ουκρανία, όπου είναι γνωστό ότι μεγάλο τμήμα του πληθυσμού αισθάνεται πολύ πιο κοντά στη Μόσχα από ό,τι στο Κίεβο.
Ορισμένοι, μάλιστα, τολμούν να φαντάζονται και το επόμενο βήμα: Μια εφ’ όλης της ύλης συνεννόηση ανάμεσα σε ΗΠΑ και Ρωσία, μέσω της οποίας θα αναγνωρίζεται ο κυρίαρχος ρόλος της δεύτερης στις περιοχές που θεωρεί ως ζωτικό της χώρο. Ωστόσο, οι σημαντικές διαφωνίες που καταγράφηκαν αυτή την εβδομάδα στο θέμα της «αντιπυραυλικής ασπίδας», κατά την επίσκεψη της Κοντολίσα Ράις και του Ρόμπερτ Γκέιτς στη Μόσχα, αποδεικνύουν ότι αυτό το εγχείρημα δεν θα είναι διόλου εύκολο...

Τα τρία μέτωπα στις σχέσεις Ρωσίας και ΝΑΤΟ
ΔΙΕΥΡΥΝΣΗ // Ο ΦΟΒΟΣ ΤΗΣ ΠΕΡΙΚΥΚΛΩΣΗΣ
Η Μόσχα επιδιώκει το «πάγωμα» της προς Ανατολάς επέκτασης του ΝΑΤΟ στην Ευρώπη και δεν θέλει να έχει βάσεις της συμμαχίας στα σύνορά της.
«ΑΣΠΙΔΑ»// ΠΟΥ ΣΤΟΧΕΥΟΥΝ ΟΙ ΠΥΡΑΥΛΟΙ;
Η εγκατάσταση της αμερικανικής αντιπυραυλικής «ασπίδας» στο έδαφος της Πολωνίας και της Τσεχίας έχει ουσιαστικά χαρακτηριστεί ως casus belli από το Κρεμλίνο, που απειλεί με αντίποινα.
ΒΑΛΚΑΝΙΑ//ΜΑΧΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΣΦΑΙΡΕΣ ΕΠΙΡΡΟΗΣ
Εάν ο Τζ. Μπους θεωρείται απελευθερωτής για τους Αλβανούς, ο Πούτιν είναι ο φύλακας-άγγελος των Σέρβων. Η μάχη για την αναγνώριση ή μη του Κοσόβου διαμορφώνει και τις ανάλογες σφαίρες επιρροής.