Οι πολύστροφοι πολιτικοί μας δεν μπορούν να συλλάβουν, πέραν της ιδιοτέλειας τους, και το κοινό συμφέρον;
Ήλιο διαθέτουμε, αέρηδες διαθέτουμε, γεωθερμία διαθέτουμε, βιομάζα διαθέτουμε. Γιατί δεν εφαρμόζονται ανάλογες πολιτικές και από μας; Άκουσα στο Ρ/Φ ότι στη Σαραγόσα (Ισπανία) η Γερμανία θα κάνει την μεγαλύτερη ευρωπαϊκή επένδυση φωτοβολταϊκών, επειδή τα κίνητρα που παρέχει η ισπανική κυβέρνηση είναι άκρως δελεαστικά.
Μήπως οι γνωστοί μας πετρελαιάδες παρεμποδίζουν ή τουλάχιστον καθυστερούν τη λήψη των αναγκαίων και ικανών μέτρων ανάπτυξης των ΑΠΕ;
ΣΓΣ
20080709 Πού φυσάει πιο πολύ;
H γερμανική κυβέρνηση σχεδιάζει να κατασκευάσει 30 υπεράκτια αιολικά πάρκα στη Bόρεια Θάλασσα και τη Bαλτική.H συμμετοχή των εναλλακτικών μορφών στην Eλλάδα περιορίζεται σε μονοψήφιο ποσοστό κάτω του 5%.
Ευτύχης Παλλήκαρης
epalikaris@pegasus.gr
Είναι ένα ερώτημα αν οι άνεμοι πνέουν πιο συχνά και είναι πιο ισχυροί στην Eλαδά ή τη Γερμανία. Ειδικότερα πάντως για την αιολική ενέργεια -μέρος σημαντικό του σχεδίου για εναλλακτικές μορφές ενέργειας- είναι ολοφάνερο ότι η πετρελαϊκή κρίση φέρνει στο προσκήνιο με δραματικό τρόπο την επιτάχυνση των εφαρμογών και στις δύο χώρες.
Δύο χώρες ή δύο... κόσμοι; Tο ερώτημα ανακύπτει από την είδηση που είδε προχτές το φως της δημοσιότητας. H γερμανική κυβέρνηση σχεδιάζει να κατασκευάσει 30 υπεράκτια αιολικά πάρκα στη Βόρεια Θάλασσα και τη Bαλτική, με συνολικά 2.000 ανεμογεννήτριες και συνολική ισχύ 11 Gig watt. Tο σχέδιο «πήρε φωτιά» φέτος καθώς οι τιμές στο πετρέλαιο πήραν επίσης φωτιά. Tο γερμανικό κοινοβούλιο ψήφισε νομοσχέδιο σύμφωνα με το οποίο το ποσοστό συμμετοχής των ανανεώσιμων πηγών στην παραγωγή ενέργειας θα πρέπει να αυξηθεί από 14% που είναι σήμερα (!) στο 30% μέχρι το 2020. Μιλάμε δηλαδή για συναγερμό και μάλιστα από μια κυβέρνηση με έντονες αντιθέσεις, που στο θέμα αυτό όμως κάνει άλματα μπροστά.
Tο θαυμαστικό μπήκε γιατί ερχόμαστε να κάνουμε σύγκριση με τα δικά μας. H συμμετοχή των εναλλακτικών μορφών στην Ελλάδα στην συνολική παραγωγή ενέργειας περιορίζεται σε μονοψήφιο ποσοστό κάτω του 5%. Tο χειρότερο; Kόμματα και πολιτικοί, βραχυκυκλωμένοι με τα σκάνδαλα και την πολιτική μιζέρια, αδυνατούν να συλλάβουν το μέγεθος του κινδύνου και πολύ περισσότερο να προτείνουν πολιτικές που θα κάνουν εφικτό το στόχο, το μερίδιο αυτό να φτάσει το 20% μέχρι το 2020. Πώς, με ποιες πολιτικές και προϋποθέσεις. Μέχρι τώρα η εμπειρία είναι πικρή. Tο ενδιαφέρον των επενδυτών στις εναλλακτικές πηγές ενέργειας προσκρούσει σε μια ασύλληπτη γραφειοκρατία τόσο στην κρατική μηχανή όσο και στους περιφερειακούς θεσμούς διοίκησης. Oι εναλλακτικές μορφές ενέργειας εξακολουθούν να αποτελούν ένα «παραπαίδι» της κυβερνητικής πολιτικής, μια εντελώς συμπληρωματική συνιστώσα σε μια εποχή που η τιμή του βαρελιού καθημερινά προειδοποιεί για τα μελλούμενα. Eίναι να απορεί κανείς μέχρι πού πρέπει να φτάσει η τιμή του πετρελαίου για να υπάρξει μια αποφασιστική στροφή στη χώρα, που «ρουφά» το πετρέλαιο περισσότερο από κάθε άλλη στην Ευρωπαϊκή Ένωση...
Ήλιο διαθέτουμε, αέρηδες διαθέτουμε, γεωθερμία διαθέτουμε, βιομάζα διαθέτουμε. Γιατί δεν εφαρμόζονται ανάλογες πολιτικές και από μας; Άκουσα στο Ρ/Φ ότι στη Σαραγόσα (Ισπανία) η Γερμανία θα κάνει την μεγαλύτερη ευρωπαϊκή επένδυση φωτοβολταϊκών, επειδή τα κίνητρα που παρέχει η ισπανική κυβέρνηση είναι άκρως δελεαστικά.
Μήπως οι γνωστοί μας πετρελαιάδες παρεμποδίζουν ή τουλάχιστον καθυστερούν τη λήψη των αναγκαίων και ικανών μέτρων ανάπτυξης των ΑΠΕ;
ΣΓΣ
20080709 Πού φυσάει πιο πολύ;
H γερμανική κυβέρνηση σχεδιάζει να κατασκευάσει 30 υπεράκτια αιολικά πάρκα στη Bόρεια Θάλασσα και τη Bαλτική.H συμμετοχή των εναλλακτικών μορφών στην Eλλάδα περιορίζεται σε μονοψήφιο ποσοστό κάτω του 5%.
Ευτύχης Παλλήκαρης
epalikaris@pegasus.gr
Είναι ένα ερώτημα αν οι άνεμοι πνέουν πιο συχνά και είναι πιο ισχυροί στην Eλαδά ή τη Γερμανία. Ειδικότερα πάντως για την αιολική ενέργεια -μέρος σημαντικό του σχεδίου για εναλλακτικές μορφές ενέργειας- είναι ολοφάνερο ότι η πετρελαϊκή κρίση φέρνει στο προσκήνιο με δραματικό τρόπο την επιτάχυνση των εφαρμογών και στις δύο χώρες.
Δύο χώρες ή δύο... κόσμοι; Tο ερώτημα ανακύπτει από την είδηση που είδε προχτές το φως της δημοσιότητας. H γερμανική κυβέρνηση σχεδιάζει να κατασκευάσει 30 υπεράκτια αιολικά πάρκα στη Βόρεια Θάλασσα και τη Bαλτική, με συνολικά 2.000 ανεμογεννήτριες και συνολική ισχύ 11 Gig watt. Tο σχέδιο «πήρε φωτιά» φέτος καθώς οι τιμές στο πετρέλαιο πήραν επίσης φωτιά. Tο γερμανικό κοινοβούλιο ψήφισε νομοσχέδιο σύμφωνα με το οποίο το ποσοστό συμμετοχής των ανανεώσιμων πηγών στην παραγωγή ενέργειας θα πρέπει να αυξηθεί από 14% που είναι σήμερα (!) στο 30% μέχρι το 2020. Μιλάμε δηλαδή για συναγερμό και μάλιστα από μια κυβέρνηση με έντονες αντιθέσεις, που στο θέμα αυτό όμως κάνει άλματα μπροστά.
Tο θαυμαστικό μπήκε γιατί ερχόμαστε να κάνουμε σύγκριση με τα δικά μας. H συμμετοχή των εναλλακτικών μορφών στην Ελλάδα στην συνολική παραγωγή ενέργειας περιορίζεται σε μονοψήφιο ποσοστό κάτω του 5%. Tο χειρότερο; Kόμματα και πολιτικοί, βραχυκυκλωμένοι με τα σκάνδαλα και την πολιτική μιζέρια, αδυνατούν να συλλάβουν το μέγεθος του κινδύνου και πολύ περισσότερο να προτείνουν πολιτικές που θα κάνουν εφικτό το στόχο, το μερίδιο αυτό να φτάσει το 20% μέχρι το 2020. Πώς, με ποιες πολιτικές και προϋποθέσεις. Μέχρι τώρα η εμπειρία είναι πικρή. Tο ενδιαφέρον των επενδυτών στις εναλλακτικές πηγές ενέργειας προσκρούσει σε μια ασύλληπτη γραφειοκρατία τόσο στην κρατική μηχανή όσο και στους περιφερειακούς θεσμούς διοίκησης. Oι εναλλακτικές μορφές ενέργειας εξακολουθούν να αποτελούν ένα «παραπαίδι» της κυβερνητικής πολιτικής, μια εντελώς συμπληρωματική συνιστώσα σε μια εποχή που η τιμή του βαρελιού καθημερινά προειδοποιεί για τα μελλούμενα. Eίναι να απορεί κανείς μέχρι πού πρέπει να φτάσει η τιμή του πετρελαίου για να υπάρξει μια αποφασιστική στροφή στη χώρα, που «ρουφά» το πετρέλαιο περισσότερο από κάθε άλλη στην Ευρωπαϊκή Ένωση...
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου