Η ατιθάσευτη δύναμη των ΜΜΕ

Ευχαριστώ τον Γεροπαράξενο που μου έστειλε το ακόλουθο σχόλιο. Το προσυπογράφω και το αναρτώ.
ΣΓΣ

Γράφει ο Αλέξανδρος Πιστοφίδης

Αυτό που δεν θα επιτύγχαναν οι εταιρείες κλιματιστικών με διαφημίσεις εκατομμυρίων, το πέτυχαν τα ΜΜΕ, μετατρέποντας μια συνηθισμένη ημέρα του Ιούλη, σε «κλοιό καύσωνα». Ενός καύσωνα που προαναγγελόταν εδώ και μια βδομάδα με καθημερινούς τίτλους τρόμου. Ιδιαιτέρως σημαντικά θέματα στον ελληνικό και στον διεθνή χώρο καλύφθηκαν από τον καύσωνα που τελικά δεν ήρθε. Για μια ακόμη φορά απέδειξαν τα «ΜΜΕ», ότι η τρομολαγνεία έγινε το αγαπημένο τους μέσο χειραγώγησης και αππροσανατολισμού.
Δεν υπάρχει κανείς σήμερα που να αμφισβητεί τη δύναμη της τηλεόρασης στη χειραγώγηση του μέσου πολίτη. Όταν αυτή η δύναμη βρίσκεται στα χέρια ημιμαθών ή πληρωμένων δημοσιογράφων, τότε, «η πληροφορία μετατρέπεται σε ένα απέραντο σκουπιδότοπο με ψευδογεγονότα μεμονωμένων μηνυμάτων δίχως αλληλοσυσχετισμό και δίχως νόημα.» Με την διαρκώς αυξανόμενη κρίση των εφημερίδων, το φαινόμενο αυτό έχει αρχίσει να κυριαρχεί πλέον και στη δημοσιογραφία των εφημερίδων. Μπροστά στη δίψα για εξουσία από το παρασκήνιο, τα μοδάτα στελέχη των ΜΜΕ, που δεν έχουν καμία σχέση με την παραδοσιακή ενημέρωση έχουν υπερβεί τα όρια. Με ένα σύντομο, απλοϊκό και συναισθηματικό λόγο, δίχως ουσία και νόημα και με ειδήσεις τρόμου προσπαθούν να χειραγωγήσουν τους πολίτες. Με τρομοκρατημένους πολίτες κάνεις ότι θέλεις. Τους καθορίζεις τι θα κάνουν, τι θα καταναλώσουν και πως θα σκέπτονται.
Ο τρόπος που τα Μέσα διαχειρίστηκαν γεγονότα όπως οι υποκλοπές, υπόθεση Ζαχόπουλου, Ζωνιανά, Siemens, κ.α. ενισχύουν τη θέση του αμερικανού καθηγητή των μέσων, Η. Giroux , που μιλά για σκόπιμη αποπολιτικοποίηση της πολιτικής ζωής:«Η αποπολιτικοποίηση της πολιτικής, είναι η προσπάθεια δημιουργίας συλλογικής συνείδησης πολιτών, οι οποίοι δεν γνωρίζουν πώς να προσδιορίσουν οι ίδιοι τις ανάγκες τους και το χειρότερο, δε γνωρίζουν επίσης κατά πόσον ταυτότητα, κουλτούρα και ικανότητα δράσης μπορούν να προσδιορισθούν και να επηρεασθούν απ έξω. Ετσι η αποπολιτικοποίηση της πολιτικής σημαίνει, καθιέρωση τέτοιων πρακτικών παρουσίασης, οι οποίες κάνουν αόρατη την επίδραση της ιδεολογίας τους. Κυρίαρχες ομάδες ιδιοποιούνται τη δυναμική της κουλτούρας για τα δικά τους συμφέροντα με τέτοιο τρόπο, ώστε παράλληλα να κρύβουν τις πολιτικές αλληλεξαρτήσεις, τα πραγματικά συμφέροντα και τις ιδεολογικές αφετηρίες αυτής της δύναμής τους.» Γεγονότα και πολιτικά σκάνδαλα προσωποποιούνται και οι αναλύσεις περιορίζονται σε ένα επιφανειακό, απλουστευμένο και κουτσομπολίστικο στιλ για βλάκες όπως «ο καλός-ο κακός και ο άσχημος». Για όλα λοιπόν φταίνε μερικοί κακοί που συμβαίνει να είναι και άσχημοι. Όταν θα παύσουν να υπάρχουν κακοί στην πολιτική και στη ζωή μας, τότε τα ΜΜΕ θα προαναγγέλουν σεισμούς, καύσωνες, θαυματουργά φάρμακα και θαύματα.
Ισως, θα πρέπει να ξεκινήσει στα σχολεία μάθημα γύρω από τα ΜΜΕ και τον τρόπο που χειρίζονται τη γλώσσα της εικόνας και της παραπληροφόρησης, όπως γίνεται ήδη στη Γαλλία αλλά και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Μόνο αν οι καταναλωτές πληροφόρησης συνειδητοποιήσουν τη δύναμή τους θα αλλάξει κάτι. Αν συνεχιστεί αυτή η κατρακύλα, η επόμενη γενιά θα εθιστεί στα τηλεσκουπίδια, στις φυλλάδες και στη βλακεία, ανίκανη εντελώς να αντιδράσει, και τότε το φως και η αλήθεια θα της προκαλούν τρόμο και το σκοτάδι και το ψέμα θα την γαληνεύουν, σαν σκληρό ναρκωτικό. Μέσα σε αυτό το κλίμα του κινδύνου της συλλογικής αποβλάκωσης, τα Μπλόγκς οφείλουν να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων. Ας ελπίσουμε ότι οι μεμονωμένοι χρήστες που καλυπτόμενοι πίσω από την ανωνυμία, χυδαιολογούν και βρίζουν γιατί έχουν ήδη εθιστεί στην τηλεοπτική βλακεία, θα μειώνονται συνεχώς.