Δεν είδα, δεν άκουσα δεν μίλησα ... οι τρεις μαϊμούδες

Ο Γεροπαράξενος με παρότρυνε να τοποθετηθώ με την ακόλουθη φράση: «ΤΟ ΣΤΕΛΝΩ ΓΙΑΤΙ ΤΑΙΡΙΆΖΕΙ ΜΕ ΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΜΟΥ ΣΚΕΨΕΙΣ».

Καταρχήν εκτιμώ ότι το θέμα επιβάλλεται να το διαλευκάνει η ανεξάρτητη δικαιοσύνη. Προς δε ότι οι πολιτικές ευθύνες είναι τεράστιες και ασυγχώρητες. Η, των τριών μαϊμούδων (δεν είδα, δεν άκουσα, δεν μίλησα στον πρωθυπουργό), θέση Ρουσσόπουλου είναι διοικητικά απαράδεκτη, όταν εξ ορισμού είναι το αυτί, το μάτι και το στόμα του πρωθυπουργού.

Κατ’ οικονομίαν δεκτή η θέση του αόμματου, κουφού και μουγγού Ρουσσόπουλου, ο πρωθυπουργός δεν άκουγε ή έβλεπε τα διάφορα δελτία ειδήσεων; Δεν διάβαζε, κατά τη διαδρομή από τη Ραφήνα στου Μαξίμου, τους τίτλους των εφημερίδων τουλάχιστον; Παρουσιάζεται ο πρωθυπουργός της χώρας να ζει σε μια ουτοπική χώρα. Όσο κακή πρόθεση και αν ενδυθώ δεν είναι δυνατόν να δεχθώ αυτή την εικονική πραγματικότητα. Γι’ αυτούς και μόνον γι’ αυτούς τους στοιχειώδεις λόγους καταλογίζω μεγάλες πολιτικές ευθύνες.

Αν στους προηγούμενους λόγους προσθέσω και δόλο ή σκοπιμότητα τότε οι ευθύνες παίρνουν και το λούστρο των ποινικών ευθυνών.

Αλλά επειδή --όπως λέει ο λαός-- «κόρακας κοράκου μάτι δεν βγάζει» και η Δικαιοσύνη έχει –για άλλους λόγους—χωλαίνει το Βατοπέδι αφού βαλτώσει θα τεθεί στας καλένδες.

ΣΓΣ

Σκέψεις για την υπόθεση Βατοπεδίου...

Γράφει ο Νίκος Αναγνωστάτος

.

Θάθελα να εκφράσω μερικές σκέψεις μου γύρω από την υπόθεση του Βατοπεδίου, ένα είδος «σκέπτομαι φωναχτά», για να εκτιμηθούν αναλόγως.

Μια πρώτη διαπίστωση είναι το ράσο έχει μεγάλη επίδραση και επιρροή στην Ελληνική κοινωνία, συμπεριλαμβανομένων των πολιτικών μας. Κάτι τέτοιο θα ήταν καλοδεχούμενο και επωφελές για την κοινωνία, αν όλοι οι ρασοφόροι σκεπτόταν και ενεργούσαν όπως ο μακαριστός Χριστόδουλος, ο σπουδαίος αυτός άνθρωπος και ιεράρχης που έφυγε τόσο πρόωρα. Πλην όμως φευ, υπάρχουν και Εφραίμ και Αρσένιοι, οι οποίοι κατόρθωσαν να αναστατώσουν την πολιτική ζωή της χώρας διακομματικά, για σκοτεινά δυστυχώς συμφέροντα.

Φαίνεται ότι το δίδυμο Εφραίμ-Αρσένιος, σχεδίαζαν από καιρό την αρπαγή της δημόσιας περιουσίας. Η πρώτη τους σκέψη ήταν να αποκτήσουν επισήμως την κυριότητα της λίμνης Βισθωνίδα, για να μπορέσουν σε επόμενο στάδιο να την ανταλλάξουν με εμπορεύσιμα ακίνητα. Έτσι φρόντισαν να βρουν διασυνδέσεις στο χώρο της εξουσίας.

Με δεδομένη την επιρροή τους στους πολιτικούς, στους οποίους εξασφαλίζουν ψηφαλάκια, φρόντισαν με μεγάλη επιτυχία (πως άραγε;) να εξασφαλίσουν την υποστήριξη των γνωμοδοτικών οργάνων, όπως το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους, το Συμβούλιο Ορκωτών Εκτιμητών κ.ά., έτσι ώστε οι πολιτικοί να δέχονται αδιαμαρτύρητα τις γνωματεύσεις τους.

Τα πρώτα «θύματα» ήταν οι υφυπουργοί Δρυς και Φωτιάδης το 2003, με τους οποίους εξασφάλισαν την κυριότητα της λίμνης και τις παραλίμνιες περιοχές. Βέβαια δεν τους ενδιέφεραν οι ιδιοκτησίες αυτές, αφού δεν ήταν εμπορεύσιμες, αλλά τις χρειαζόταν για το επόμενο στάδιο, αυτό της ανταλλαγής με εμπορεύσιμα ακίνητα.

Η διεξαγωγή της δίκης στην Θράκη και η αλλαγή της Κυβερνήσεως το 2004, τους χάλασαν τα σχέδια, αλλά γρήγορα βρήκαν λύσεις! Γρήγορα διαπίστωσαν ότι τα γνωμοδοτικά όργανα είχαν παραμείνει τα ίδια της προηγούμενης κυβέρνησης, τα οποία είχαν ήδη υπό τον έλεγχό τους. Ειρήσθω εν παρόδω ότι ήταν ακόμη μια απόδειξη λανθασμένων εκτιμήσεων του κ.Καραμανλή, που κινδυνεύει να το πληρώσει και σε αυτή την περίπτωση, όπως σε τόσες άλλες προηγουμένως. Υγιής μεν η πρόθεση για αποκομματικοποίηση του κράτους, ανώριμος δε ο χρόνος να εκτιμηθεί και αναγνωρισθεί μια τέτοια γενναία πρόθεση.

Η πρώτη κίνηση λοιπόν των Εφραίμ-Αρσένιου, ήταν να πετύχουν την κατάργηση της δίκης, αφού είχαν πληροφόρηση ότι την χάνουν. Έστειλαν λοιπόν την πρότασή τους απ’ ευθείας στο Ν.Σ.Κ., όλως αναρμοδίως, αφού μόνο υπηρεσιακά αιτήματα εξετάζει το Ν.Σ.Κ.και αντί να επιστρέψουν το αίτημα ως απαράδεκτο, σπεύδουν σε μια θετική γνωμάτευση, την οποία στέλνουν στον υφυπουργό κ.Δούκα, ο οποίος, αφελώς ίσως, λόγω της πρόσφατης ανάληψης των καθηκόντων του, έκανε δεκτή την εισήγηση αυτή του Ν.Σ.Κ.

‘Όταν κάτι τέτοιο συμβαίνει στο κρίσιμο αυτό στάδιο, όλες οι επόμενες κινήσεις των Εφραίμ-Αρσένιου και η ανταλλαγή των ακινήτων, ήταν δεδομένη και εύκολη υπόθεση με τα υπό τον έλεγχο τους από πριν, γνωμοδοτικά όργανα της πολιτείας, τη δεδομένη επιρροή τους στους πολιτικούς, μαζί με τη συμπαράσταση διαφόρων παρατρεχάμενων.

Ως προς το αν η παραχώρηση της ιδιοκτησίας της λίμνης ή η ανταλλαγή κτισμάτων, ποιο είναι το μεγαλύτερο σκάνδαλο, έστω και αν είναι ισχυρό το επιχείρημα ότι χωρίς την παραχώρηση της λίμνης δεν θα γινόταν καμιά ανταλλαγή, πολύ μικρή σημασία έχει από την πιο πάνω σκοπιά.

Αν τα πιο πάνω μελετηθούν νηφάλια και χωρίς κομματικές αγκυλώσεις, από την Εξεταστική των Πραγμάτων Επιτροπή, θα πρέπει να κλείσουν ομόφωνα την υπόθεση ως προς τα πολιτικά πρόσωπα και να αφήσουν τη Δικαιοσύνη να καταλογίσει τις ευθύνες στα μέλη των γνωμοδοτικών αυτών οργάνων και σε όποιον άλλον καταλήξουν.