ΚΑΤΑΛΥΕΤΑΙ ΚΑΘΕ ΕΝΝΟΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ!

 

ΤΟ ΒΑΡΟΣ ΤΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ ΤΟ ΕΧΕΙ Ο ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ!
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ* ΤΟΥ Γ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΚΟΠΟΥΛΟΥ ΜΕΛΟΥΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ
Ερ.: Η κριτική σας στην κυβέρνηση για τα θέμα του Μνημονίου είναι πολύ σκληρή και δημιουργεί αίσθηση διότι είναι εκ των έσω. Ζητάτε να απομακρυνθεί ο υπουργός Οικονομικών. Μα δεν είναι μόνο δική του πολιτική. Είναι της κυβέρνησης συνολικά.Έχει την κάλυψη του πρωθυπουργού.

Απ.: Εξέφρασα από την πρώτη στιγμή τις αντιρρήσεις μου για τις επιλογές του οικονομικού επιτελείου της Κυβέρνησης και δυστυχώς οι εξελίξεις με επιβεβαιώνουν. Θα επαναλάβω για πολλοστή φορά ότι η ασκούμενη οικονομική πολιτική είναι αντιλαϊκή, μονόπλευρη σε βάρος των εργαζομένων, των συνταξιούχων και των μισθωτών, αντιαναπτυξιακή και άρα αναποτελεσματική. Μια πολιτική που στο όνομα της «σωτηρίας» της χώρας και μπροστά στην αναγκαιότητα του δανεισμού υποθηκεύει το μέλλον της χώρας, διαλύει τον κοινωνικό ιστό, εκτοξεύει σε δυσθεόρατα ύψη την ανεργία και καταλύει κάθε έννοια κοινωνικής δικαιοσύνης. Τρομάζω στην ιδέα της εικόνας της χώρας και των πολιτών της μετά από πέντε χρόνια! Αυτή η πολιτική σχεδιάστηκε, εισηγήθηκε και υποστηρίχθηκε από συγκεκριμένα πρόσωπα, που λειτούργησαν περισσότερα με βάση την παλιά τους επαγγελματική απασχόληση και λιγότερο ως στελέχη μιας Κυβέρνησης με νωπή λαϊκή εντολή και συγκεκριμένες προεκλογικές δεσμεύσεις. Θεωρώντας ότι η συγκεκριμένη πολιτική οδηγεί σε δραματικά αδιέξοδα, ζητώ την αλλαγή της. Είναι αλήθεια ότι την αποκλειστική ευθύνη για την αποτελεσματική και ορθή λειτουργία της ορχήστρας την έχει ο μαέστρος. Οι μουσικοί κρίνονται για την τέλεια εκτέλεση των εντολών που λαμβάνουν. Ο μαέστρος ευθύνεται για τις επιλογές που συνθέτει το μουσικό σύνολο που διευθύνει και ο μουσικός για την ικανότητα της δεξιοτεχνίας του. Συνεπώς στην προκειμένη περίπτωση η κριτική στον υπουργό των οικονομικών αφορά το ειδικό βάρος που πρέπει να διαθέτει ο πολιτικός, σε συνθήκες έκτακτης ανάγκης, για να βγάλει τη χώρα από την κρίση. Από την αρχή της υπουργικής του θητείας ενήργησε επιπόλαια, αποσπασματικά, αντιφατικά, απρογραμμάτιστα, χωρίς ίχνος συγκεκριμένης στρατηγικής διεξόδου και με απειρία διαπραγμάτευσης με τους πιστωτές μας και αυταρχικά με το λαό. Από το "η οικονομία της χώρας μοιάζει με τον Τιτανικό" καταλήξαμε στην σκληρή μονομερή λιτότητα και αποδιάρθρωση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Ο υπουργός αποδείχθηκε ικανός να περικόψει τους μισθούς και τις συντάξεις για να μειώσει δαπάνες αλλά αδυνατεί να αυξήσει τα δημόσια έσοδα. Ήδη το έλλειμμα βρίσκεται σήμερα στο 9,2%. Οι πολιτικές τους εισηγήσεις αποδεικνύονται λοιπόν ατελέσφορες και μάταιες και παγιδεύουν την ανάπτυξη της οικονομίας με τις εμμονές του. Τώρα αν ο πρωθυπουργός επιμένει να διατηρεί στην ορχήστρα του στο λειψό έργο που διευθύνει το βασικό του όργανο αναρμόνιστο και ασυγχρόνιστο το αποτέλεσμα μπορεί να μην είναι μόνο κακόγουστο... Εξ' άλλου η ιστορία μας διδάσκει ότι το βάρος της ευθύνης σε ανάλογες περιστάσεις την είχε μόνο ένας: Ο Χαρίλαος Τρικούπης.

http://www.iskra.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=2770%3A2011-03-29-06-35-35&catid=85%3Asynenteyxseis&Itemid=267