Πολλοί είναι που αποδίδουν τις καταστρεπτικές εξελίξεις στη χώρα μας σε κρίση Αξιών και έλλειψη Οραμάτων. Προβάλλουν ωσαύτως τη γενιά του Πολυτεχνείου ως φορέα κάθε κακοδαιμονίας της περιόδου που συνηθίζεται να αποκαλούμε «μεταπολίτευση». Εννοώντας με σαφήνεια όσους κατά τη δικτατορία, και ιδιαίτερα τις μέρες του Πολυτεχνείου, αντιστάθηκαν στη χούντα.
Παραλείπεται από τους φορείς της παραπάνω άποψης, ως μη συμφέρουσα τους ίδιους, κάθε ανάλυση άλλων λόγων. Παραλείπεται και η βασικότερη, αν όχι η μόνη ερμηνεία, πως βιώνουμε και εμείς μία ακόμα, ίσως τη χειρότερη μεταπολεμικά, από τις ενδογενείς επαναλαμβανόμενες κρίσεις του Καπιταλιστικού Συστήματος.
Γεγονός είναι πως πολλοί από τους αντιστασιακούς συνέχισαν να εμπλέκονται και μετά τη δικτατορία στην πολιτική ζωή. Αρκετοί του Κεντρώου κυρίως χώρου, απορροφήθηκαν ή εναγκαλίστηκαν τα Κόμματα εξουσίας και πιο πολύ το ΠΑΣΟΚ, συμμετέχοντας στην καθημερινή πολιτική πρακτική αλλά και στις κυβερνήσεις. Δεν εξετάζεται εδώ το τί και πόσο συνέβαλλε το Κόμμα αυτό στη σημερινή κατάσταση. Το ίδιο και για το άλλο συνυπεύθυνο Κόμμα, η ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, που ενήργησε με τις ίδιες πρακτικές. Δεν προσεγγίζουμε τους λόγους που το ένα Κόμμα ρίχνει ανερυθρίαστα, αυτάρεσκα και αυτιστικά τις βολές του στο άλλο!!
Διαβάστε το άρθρο στο Link που ακολουθεί...
Best Regards
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου