ΑΣΤΥΝΟΜΕΥΣΗ ΤΟΥ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟΥ

Λάθη στην αστυνόμευση του διαδικτύου
ΗΜΕΡΗΣΙΑ 25/2/2008

Για τον μέσο έφηβο, η μόνη χειρότερη τιμωρία από το να χάσει τη δυνατότητα να «κατεβάζει» δωρεάν και πειρατικά μουσική από το διαδίκτυο, είναι να χάσει πλήρως την πρόσβασή του στον κυβερνοχώρο. Αυτό ίσως να συμβεί στη Γαλλία και τη Βρετανία, οι οποίες σχεδιάζουν να καταστήσουν τους παρόχους διαδικτυακών υπηρεσιών (ISP) υπεύθυνους, ώστε να σταματούν τους χρήστες που παράνομα «κατεβάζουν» υλικό, το οποίο αποτελεί πνευματική ιδιοκτησία. Ωστόσο, οι κυρώσεις κατά των χρηστών θα πρέπει να επιτρέπονται μονάχα κατόπιν δικαστικής διαδικασίας.
Η μουσική βιομηχανία υποφέρει: το παράνομο «κατέβασμα» μουσικής πλήττει τα κέρδη της. Η βιομηχανία των ταινιών φοβάται πως θα ακολουθήσει. Και οι δύο με δυσκολία κατάφεραν να επιβάλουν τη νομοθεσία των πνευματικών δικαιωμάτων στο διαδίκτυο, για τις μεθόδους με τις οποίες οι χρήστες κατεβάζουν ένα τραγούδι ή μια ταινία απευθείας από τον υπολογιστή άλλου χρήστη. Πολλές φορές, όμως, είναι δύσκολο να βρεις κάποιον για να μηνύσεις.
Αυτός είναι ο λόγος που οι ISP είναι ελκυστικοί στόχοι. Μπορούν να ταυτοποιήσουν εκείνους που μοιράζονται αρχεία και πολύ απλά να διακόψουν τη σύνδεση στο διαδίκτυο. Ίσως είναι η μοναδική πρακτική λύση για να σταματήσει η πειρατεία. Παρ όλα αυτά δεν είναι η σωστή. Πέρα από τα προβλήματα εφαρμογής, υπάρχουν και προβλήματα επί της αρχής. Πρώτον, προδικάζει την ενοχή. Ο κάτοχος των πνευματικών δικαιωμάτων κανονικά πρέπει να προσφύγει σε δικαστήριο για να αποδείξει την παραβίαση.
Δεύτερον, η ποινική και αστική ευθύνη πρέπει να βαρύνει τον παραβάτη. Το να καταστήσουμε τους ISP υπεύθυνους είναι σαν να κατηγορούμε την εταιρεία παραγωγής χαρτιού για τους λίβελους που δημοσιεύονται στα προϊόντα της.
Τρίτον, υπάρχουν επιπλοκές για την ελευθερία του λόγου: Η ανταλλαγή αρχείων αφορά τη διανομή τόσο νόμιμου, όσο και αντεγραμμένου υλικού. Αν οι ISP καταστούν νομικά υπεύθυνοι για τη διακίνηση, τότε ενδέχεται να διακόπτουν οτιδήποτε για το οποίο υπάρχει αμφιβολία.
Τέλος, οι κυβερνήσεις θα πρέπει να αποφασίσουν εάν η πάταξη της παράνομης ανταλλαγής αρχείων είναι η πρώτη προτεραιότητά τους. Μπορούν να χρησιμοποιήσουν τους ISP εναντίον των τρομοκρατών, του οργανωμένου εγκλήματος και των παιδεραστών.