H κοινή μοίρα Ευρώπης-ΗΠΑ

H κοινή μοίρα Ευρώπης-ΗΠΑ
ΗΜΕΡΗΣΙΑ 25/2/2008
Financial Times Εditorial

Οι ΗΠΑ και οι ευρωπαϊκές οικονομίες είναι όπως ένα ζευγάρι που φιλονικεί, αλλά είναι πολύ καιρό παντρεμένο. Κάποια απ τις δυο μπορεί να επιμένει πως ακολουθεί τον δικό της δρόμο, αλλά οι περίπλοκες ζωές τους τις ενώνουν και πάλι.
Η Ευρώπη μπορεί να μην αντιμετωπίζει κρίση subprime, αλλά συνεχίζει να αναθεωρεί πτωτικά τις προβλέψεις της για την οικονομία, ακολουθώντας τις ΗΠΑ. Χωρίς να λάβουμε υπόψη μας τους υπερβολικά αισιόδοξους και απαισιόδοξους, τα στελέχη της Fed προβλέπουν τώρα ρυθμούς ανάπτυξης μεταξύ του 1,3% - 2% το 2008 στις ΗΠΑ. Πρόκειται για πτωτικά αναθεωρημένη πρόβλεψη σε σχέση με την αμέσως προηγούμενη εκτίμηση του Οκτωβρίου, για ανάπτυξη μεταξύ του 1,8%-2,5%.
Η Κομισιόν, στο μεταξύ, αναθεώρησε επί τα χείρω τις προβλέψεις της και για την ευρωζώνη φέτος, στο 1,8% από 2,2% που εκτιμάτο αρχικά.
Η Κομισιόν αναθεώρησε επίσης και τις προβλέψεις της για τον πληθωρισμό, αλλά ανοδικά κατά 0,5%, στο 2,6% - ενώ και η Fed κάνει λόγο για υψηλότερο πληθωρισμό. Και οι δυο οικονομίες πλήττονται από τις υψηλότερες τιμές τροφίμων και ενέργειας, που περιορίζουν τις δυνατότητές τους να ρυθμίσουν την νομισματική τους πολιτική. Δεν υπάρχει τίποτε το αναπάντεχο ή το τρομερό στις πτωτικές αναθεωρήσεις. Πολλά έχουν αλλάξει από τότε που οι δύο αρχές δημοσιοποίησαν τα προγνωστικά τους τον χειμώνα, και τα στοιχεία της Fed συνεχίζουν να υποδηλώνουν πως οποιαδήποτε ύφεση θα είναι ρηχή.
Αυτό που προκαλεί έκπληξη είναι ο τρόπος που οι προβλέψεις για την Ευρώπη και τις ΗΠΑ κινούνται ταυτοχρόνως προς την ίδια κατεύθυνση.
Η πιο προφανής αιτία είναι πως η κρίση στην αμερικανική οικονομία -τα προβλήματα στην εξυπηρέτηση δανείων της αγοράς subprime- μεταδόθηκε αυτομάτως στην Ευρώπη, ακόμη και εάν ο δανεισμός για την αγορά ακινήτων στην Ευρώπη ήταν «υγιής». Οι ευρωπαϊκές τράπεζες μπλέχτηκαν σε εξίσου μεγάλα προβλήματα με τις αμερικανικές. Οι αυστηρότεροι κανόνες δανεισμού μετέφεραν μια αμερικανική κρίση στην πραγματική οικονομία της Ευρώπης.
Οπωσδήποτε, υπάρχουν διαφορές: Η ευρωπαϊκή οικονομία θα εισέλθει σε μια περίοδο επιβράδυνσης με μεγαλύτερη δυναμική απ ό,τι η αμερικανική, και η κεντρική της τράπεζα είναι λιγότερο διατεθειμένη να ριψοκινδυνεύσει με τον πληθωρισμό. Αλλά η κατεύθυνση του «ταξιδιού» τους φαίνεται να είναι η ίδια.
Ενώ η ευρωπαϊκή και αμερικανική οικονομία παραμένουν στενά συνδεδεμένες μεταξύ τους, οι εξελίξεις στην Κίνα, στην Ινδία και σε άλλες αναδυόμενες αγορές δεν είναι ακόμη ξεκάθαρες. Υπήρξαν λιγοστές πτωτικές αναθεωρήσεις στις εκτιμήσεις για την ανάπτυξή τους, την ώρα που το πετρέλαιο βρίσκεται στα 100 δολάρια το βαρέλι και οι υψηλές τιμές εμπορευμάτων δεν υποδηλώνουν επιβράδυνση.
Οι κρίκοι της αλυσίδας που συνδέουν τις ανεπτυγμένες και τις αναπτυσσόμενες οικονομίες είναι διαφορετικές από αυτές που συνδέουν τις ανεπτυγμένες αγορές μεταξύ τους.
Εδώ το συνδετικό σημείο είναι το εμπόριο, και όχι τόσο πολύ οι αγορές. Δεδομένων των χρονικών διαφορών, η πτώση του δολαρίου και η εξασθενημένη ζήτηση στις ΗΠΑ ενδεχομένως να γίνει αισθητή στα τέλη του 2008. Τότε θα είναι οι Κινέζοι και Ινδοί καταναλωτές που θα εξαναγκαστούν να στηρίξουν την ανάπτυξη.
Ολα αυτά σχετίζονται με το μεγάλο ερώτημα, εάν τελικά θα υπάρξει ύφεση στις ΗΠΑ, και εάν θα είναι ήπια ή σοβαρή. Το τελευταίο συνεχίζει να φαίνεται απίθανο, και το πρώτο παραμένει ενδεχόμενο, παρά πιθανότητα. Αλλά εάν οι ΗΠΑ υπομείνουν μια καταστροφή, η Ευρώπη δεν θα μείνει αλώβητη.