20100429 ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑ ΥΠΟ ΤΗΝ ΑΠΕΙΛΗ ΤΗΣ ΘΑΝΑΤΩΣΗΣ

ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑ ΥΠΟ ΤΗΝ ΑΠΕΙΛΗ ΤΗΣ
ΘΑΝΑΤΩΣΗΣ

 

Όσοι -μάλλον ελάχιστοι- επιμένουν
ακόμη να αντιλαμβάνονται τον μαρξισμό ως εργαλείο ανάλυσης και σκέψης, βάζω με
το νου μου, πως μάλλον θα θέτουν ανάλογα με τα παρακάτω ερωτήματα: Οφείλονται
πράγματι οι συνεχείς παλινδρομήσεις της καγκελαρίου Μέρκελ -σε σχέση με  τη συμμετοχή της Γερμανίας στον Ευρωπαϊκό
μηχανισμό στήριξης -  στην προεκλογική
της διάθεση να αποφύγει το όποιο πολιτικό κόστος θα συνεπαγόταν μια τέτοια
πολιτική; Οφείλονται μήπως, στην προσπάθεια της να μην δυσαρεστήσει τους κυβερνητικούς
εταίρους της του κόμματος των Φιλελευθέρων; Και ύστερα, η με δραματικούς τόνους
κινητοποίηση των γερμανικών ΜΜΕ ενάντια στην πιθανότητα παροχής βοήθειας,
απηχεί πράγματι την γερμανική κοινή γνώμη ή μήπως μάλλον την καθοδηγεί ; Άλλο
τόσο η ακατάσχετη «διάρροια» δαιμονοποίησης του ελληνικού προβλήματος,  αντανακλά πράγματι μια κάποια γερμανική
«ζηλοτυπία» που αγγίζει τα όρια της ψυχανάλυσης ή πρόκειται για καθοδηγούμενο
σχέδιο των Μέσων του διεθνούς καπιταλισμού; Ή μήπως τελικά κι εγώ δίχως τη θέληση
μου ξαναγράφτηκα στην ΚΝΕ και το αλτσχάιμερ δεν με βοηθάει να το θυμηθώ;

Με τα ερωτήματα να χάσκουν -ας
πούμε αναπάντητα-, με τα spreads των 10ετών ομολόγων της χώρας να τα «χιλιάζουν» στα 189^α
γενέθλια από την Ελληνική Επανάσταση,  η
παγκόσμια κοινότητα παρακολουθεί με αγωνία τους κ.κ. Στρος  Kάν και  Τρισέ να
επιχειρούν να πείσουν το Γερμανικό Κοινοβούλιο να συνδράμει στον ευρωπαϊκό
μηχανισμό. Ρε παιδιά πλάκα μας κάνετε;

Στην αφελή αυτή ερώτηση, η
πρόσφατη Ιστορία επιδεικνύει προκλητικά τη γλώσσα της, θέτοντας νέα ευκολοαπάντητα
ερωτήματα. Η Γερμανία δεν ήταν αυτή που μετασχημάτισε την πρώην ανατολική
Ευρώπη σε ζωτικό της χώρο, υπό τις ευλογίες του ΝΑΤΟ και των Αμερικανών; Η VOLKSWAGEN δεν
αγόρασε τη SCODA εξασφαλίζοντας πρόσβαση στα φτηνά τσέχικα μεροκάματα
επεκτείνοντας ταυτόχρονα την τιμολογιακή γκάμα των αυτοκινήτων που παράγει; Η
Γερμανία δεν διέλυσε την Γιουγκοσλαβία –πάλι υπό τις ευλογίες του ΝΑΤΟ και των
Αμερικανών-μετατρέποντας την Κροατία -και όχι μόνο- σε προτεκτοράτο της; Η
Γερμανία δεν εξόντωσε τη Σερβία παρά τις «παράπλευρες απώλειες» του ΝΑΤΟ και
των Αμερικανών;  Η Γερμανία δεν ήταν και
είναι σταθερά στην ομάδα των "προθύμων" συνοδοιπόρων της Ουάσιγκτον
στις «αραβικές περιπέτειες» της πλανηταρχίας; Μήπως εν τέλει τα γερμανικά πλεονάσματα
δεν είναι κατά βάσιν τα ελλείμματα των υπόλοιπων χωρών της ευρωζώνης;  Άλλωστε υπάρχει κάποιος σοβαρός μελετητής που
διαφωνεί με το γεωστρατηγικό αξίωμα ότι ακηδεμόνευτη από τον ατλαντισμό Ε.Ε.,
δεν γίνεται χωρίς τη Ρωσία; Σε όσους επιφυλάσσουν το ερώτημα για τη δήθεν
ανεξάρτητη στάση της Γερμανίας στο Βουκουρέστι και την αντίθεση της στο θέμα
της Ουκρανίας, η απάντηση είναι ότι απλά η Γερμανία έπραξε το σώφρων που έτσι
κι αλλιώς θα έπρεπε να πράξει η απερχόμενη διοίκηση Bush αν δεν ήθελε να ανοίξει τις πύλες
του φρενοκομείου.

Ένα επιπρόσθετο στοιχείο. Η
προσεκτική παρατήρηση της ανόδου των spreads οδηγεί στο συμπέρασμα ότι οι
περιβόητες «αγορές» δεν ανταποκρίνονται ούτε κατ’ ελάχιστον στα λογικά
αναμενόμενα. Δηλαδή λαμβάνει σκληρά μέτρα η ελληνική κυβέρνηση τα spreads ανεβαίνουν.
Αποφασίζεται ο μηχανισμός στήριξης και πάλι τα spreads ανεβαίνουν.
Αποσαφηνίζονται οι λεπτομέρειες του μηχανισμού στήριξης και πάλι τα spreads ανεβαίνουν
και όλο σε πιο υψηλά ιστορικά. Κάνουν δηλώσεις υποστηρικτικές οι αξιωματούχοι
και πάλι τα spreads ανεβαίνουν. Ετοιμάζεται η τρόικα να λάβει τα πλέον σκληρά
μέτρα, ράλι τα spreads.
Kαι μέσα σ’ όλα, ξαφνικά,
η θεωρία του ντόμινο με αρχή την Πορτογαλία και επόμενο βήμα την Ισπανία. Και
το ερώτημα. Γιατί οι «αγορές» δεν ανταποκρίνονται; Είναι τελικά σε τέτοια κατάσταση
πανικού οι «αγορές» ή μήπως επενδύουν σε κάτι που γνωρίζουν; Σε κάτι που για
την ακρίβεια επιδιώκουν σε συνεργασία με τις πολιτικές ελίτ που τις
εκπροσωπούν!

ναι αι; Εοκρπανληρά μέτρα και πΝΑΤΩΣΗΣΆρα τελικά, τι
επιπλέον επιθυμεί στ’ αλήθεια η ενωμένη Γερμανία, πάντα υπό τις ευλογίες των
υπεραντλαντικών συμμάχων της;

Η Γερμανία επιθυμεί να «βγάλει τα
πόδια της πολύ έξω από το πάπλωμα της», εκτείνοντας την επικυριαρχία της  και στο χώρο του ευρωπαϊκού νότου. Η ώρα των PIIGS που
βαυκαλίστηκαν με την ευρωπαϊκή ισοτιμία, έχει έρθει. Ή θα μετασχηματιστούν από
χώρες σε θολό γεωγραφικό χώρο υπακούοντας στα κελεύσματα του γερμανικού
οικονομικού ιμπεριαλισμού -πάντα υπό τις ευλογίες των ΗΠΑ- ή θα βυθιστούν μέσα
στη χαώδη φτώχεια της υπερχρέωσης. Καμία σύγκρουση μεταξύ ευρώ και δολαρίου,
μεταξύ Ευρώπης και ΗΠΑ. Μια τέτοια περίπτωση αν είχε έστω και ψήγματα αλήθειας
θα έπρεπε να εκδηλώνεται και σε άλλα γεωστρατηγικά πεδία εκτός του
χρηματοοικονομικού.   Η εποχή Ομπάμα και
η διεθνής χρηματοοικονομική κρίση έδωσε την ευκαιρία στον Γερμανικό ηγεμονισμό
να επανέλθει δριμύτερος με την ατλαντική εξουσιοδότηση στο χέρι και όπλο του το
ισχυρό ευρώ που εξαντλεί περαιτέρω την ανταγωνιστικότητα του ευρωπαϊκού
Νότου.  Αυτόν τον ηγεμονισμό αντανακλούν
τα γερμανικά και λοιπά κατευθυνόμενα ΜΜΕ. Αυτήν την επικυριαρχία υποδηλώνουν οι
"τσιριμώνιες» της κ. Μέρκελ και τίποτα περισσότερο. Γι αυτούς τους λόγους
η παρέμβαση του αμερικανοκίνητου Δ.Ν.Τ. στα της ευρωζώνης όχι μόνο δεν
ανησύχησε τη Γερμανική κυριαρχία αλλά ήταν και ζητούμενο, όσο ακριβώς ζητούμενο
των Γερμανών ήταν και οι βομβαρδισμοί των αμερικανοκίνητων αεροσκαφών στη
Σερβία.

Με την έννοια αυτή, αν η Γερμανία
θα συμμετάσχει τελικά στον ευρωπαϊκό μηχανισμό 
μικρή σημασία έχει. Αν τα πράγματα δυσκολέψουν για τους Γερμανούς, οι
φίλοι Αμερικανοί θα αναλάβουν να κάνουν τη βρώμικη δουλειά. Αν αυτό σημαίνει άσκηση
υψηλής πίεσης ή ακόμη και έξοδο των PIIGS από την ευρωζώνη, πτώχευση, επαναδιαπραγμάτευση
του χρέους τους ή ότι άλλο, ένα είναι βέβαιο. Τα περί ντόμινο είναι τρίχες
κατσαρές αφού οι «διεθνείς» κερδοσκόποι δεν είναι καθόλου διεθνείς. Οι
κερδοσκόποι είναι κατά βάσιν αμερικανογερμανικά funds σε απόλυτη
διασύνδεση με τις κυρίαρχες πολιτικοοικονομικές ελίτ  των χωρών τους. Γι’ αυτό ακριβώς και το
στημένο ντόμινο θα πάει μέχρι τέλους βάζοντας στο λούκι της επαιτείας όλο τον
ευρωπαϊκό νότο.νο ντ στημομικυρμανικΤο
παιχνίδι είναι αμερικανογερμανικό και αφορά στην ανάθεση ελέγχου συνολικά της
Ευρώπης στον γερμανικό βραχίωνα. Με μια μικρή εξαίρεση. Ίσως να απαιτηθεί η
γεωστρατηγική εκχώρηση των Βαλκανίων –άρα και της Ελλάδας- στην επικυριαρχία
του νέου περιφερειακού αρμόδιου. Της Τουρκίας. Άλλωστε οι σχέσεις των δύο χωρών
είναι εδραιωμένες  σε μεγάλο ιστορικό
βάθος, ενώ ο νεοθωμανός Dr Νταβούτογλου νοιώθει και αυτός «το πάπλωμα να περισσεύει
κατά πολύ στα πόδια του».

Εδώ ακριβώς αρχίζουν και τα πολύ
δύσκολα  για το ελλαδικό κρατίδιο. Και
δυστυχώς το κρίσιμο ζήτημα δεν είναι η ανελέητη εφαρμογή των μέτρων εξαθλίωσης
που θα απαιτήσει η μερκελομηχανή του ΔΝΤ. Δεν είναι καν η συρρίκνωση του έτσι
κι αλλιώς κατ’ εξοχήν παρασιτικού Δημόσιου Τομέα, ούτε η λεηλασία του εθνικού
αλλά και ιδιωτικού πλούτου που θα πωλείται εντός ολίγου μπιτ παρά. Δεν είναι
καν τα πέτρινα χρόνια που περιμένουν το λαό μας. Στο κάτω-κάτω η παράδοση του
τόπου διανοίγει και την πιθανότητα μέσα από το επώδυνο να ανιχνεύσουμε ξανά τη
χαμένη ιδιοπροσωπία μας. Το πλέον ζόρικο όλων είναι η μάλλον τελεσίδικη άρση
κάθε δυνατότητας να εξασφαλιστεί μια αυτόκεντρη οικονομική ανάπτυξη και η
συνεπαγόμενη εθνική ανεξαρτησία. Ας φανταστεί απλά κάποιος τη στάση του
τρίπολου των επιτηρητών ΗΠΑ-Γερμανία-Τουρκία στο ενδεχόμενο προώθησης του
περιώνυμου αγωγού Μπουργκάς Αλεξανδρούπολη. Ας φανταστεί κάποιος το ενδεχόμενο
προώθησης των ελληνοκινεζικών εμπορικών σχέσεων ή τις πιθανότητες μερικής έστω
απεξάρτησης των εξοπλιστικών προγραμμάτων από το δυτικό ημισφαίριο. Ας
φανταστεί κάποιος τις δυνατότητες της όποιας σθεναρής ελληνικής στάσης  απέναντι στις Σκοπιανές ή Τουρκικές
απαιτήσεις!

Εν ολίγοις η μερκελομηχανή του
ΔΝΤ δεν μας ζητά να περιορίσουμε τον καταναλωτικό ορυμαγδό της
μεταπολίτευσης,  δεν μας ζητά απλά να
φτωχύνουμε. Μας ζητούν να μην επαναδιαπραγματευτούμε το χρέος σήμερα που 300
δις, χωρίς κανείς να εγγυάται ότι δεν μας οδηγήσουν εκεί αφού πρώτα μας έχουν
δανείσει άλλα 100 δις,  έχοντας
οικονομήσει εκείνοι νέους πακτωλούς ενώ εμείς θα έχουμε απολέσει και τα
τελευταία ψήγματα ανεξαρτησίας. Μας ζητούν εθελουσίως να αυτοκτονήσουμε υπό την
απειλή ότι θα μας εξοντώσουν οικονομικά. Μας ζητούν να αυτοκτονήσουμε για να μη
μας σκοτώσουν. Και εδώ έρχεται με αφοπλιστική επικαιρότητα ο γνώμονας
Λόγος-απάντηση του κυρ Γιώργη Καραϊσκάκη στον Τούρκο μπέη πριν τη μάχη της
Αράχοβας, στο αίτημα να παραδοθεί. «Δεν παραδίνομαι. Αν με σκοτώσετε στ’
αρχ.....μου, αλλά αν ζήσω θα σας γαμ....» Αν αποφασίζαμε οικειοθελώς την
πτωχεία μας, θα διατηρούσαμε τουλάχιστον την ελευθερία μας ως αφετηρία μιας
νέας ανάπτυξης. Αλλά υφίσταται προς τούτο διαθέσιμος λαός ;

 

 

ΑΝΤΩΝΗΣ ΑΝΔΡΟΥΛΙΔΑΚΗΣ

29/4/2010

--