7ΗΜΕΡΗ ΑΠΟΧΗ ΑΠΟ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΣΥΝΑΛΑΓΗ

7ΗΜΕΡΗ ΑΠΟΧΗ ΑΠΟ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΣΥΝΑΛΑΓΗ


ΠΩΣ ΤΟ ΒΛΕΠΕΤΕ; ΕΜΕΙΣ ΘΑ ΤΟ ΔΟΚΙΜΑΣΟΥΜΕ -
https://docs.google.com/document/d/1Y4mxBsllnO4euLw0S81yXkLNMRLamAaeVpoRxJssAnI/edit?hl=en_US


Κάποτε κάποιος για να τιμωρήσει τη γυναικά του έκοψε το πέος του. Αυτό προτείνετε .

Ας πούμε ότι πράγματι μια εβδομάδα δεν πραγματοποιείται καμιά συναλλαγή. Πoiός θα έχει το πρόβλημα ο OLI REN ή εμείς.
Ο ταβερνιάρης θα πετάξει τα φαγητά . Το ίδιο οι μανάβηδες , οι λαϊκές αγορές , όλοι οι έμποροι θα δυσκολευτούν στο νοίκι , και γενικά είναι μια βλακώδης και καταστροφική πρόταση. Είμαστε σαν το παιδάκι που για να διαμαρτυρηθεί χτυπάει το κεφάλι του στον τοίχο. Ας σοβαρευτούμε . Με τις διαμαρτυρίες έχει ξεχαρβαλωθεί η κοινωνία . Οι σκουπιδιάρηδες διαμαρτύρονται και μας έχουν γεμίσει σκουπίδια Τον τουρισμό τον σαμποτάραμε το μισό καλοκαίρι. .Τώρα τα διυλιστήρια θα μας αφήσουν χωρίς καύσιμα . Οι συγκοινωνίες μια δουλεύουν και μια όχι. Δυστυχώς η περιστάσεις δεν απαιτούν κραυγές αλλά μυαλό . Και αυτό είναι είδος εν ανεπάρκειά . Η κατάσταση μου θυμίζει τις επιδημίες πανούκλας το μεσαίωνα , όπου οι παπάδες μην ξέροντας τίποτα άλλο , και γιατί το πλήθος απαιτούσε να κάτι γίνει . κάνανε μια λιτανεία . Το αποτέλεσμα , μεσ την κοσμοσυρροή κόλλαγε ο ένα τον άλλο και πεθαίνανε και όσοι δεν είχαν αρρωστήσει μέχρι τότε . Το ίδιο και τώρα . Οι συνδικαλιστές ( νεότερη και βελτιωμένη εκδοσή των παπάδων μια και υπόσχονται σωτηρία εν ζωή και όχι - μετά θάνατον ) που κάτι πρέπει να δείξουν ότι κάνουν , τραβάνε μια απεργία , και χειροτερεύουν τα πράματα. Δεν τους νοιάζει αρκεί να δείξουν στο κοπάδι τους ότι κάτι κάνουν.

Δυστυχώς εκεί που φτάσαμε ,και όλοι έχουμε ευθύνη άλλος μεγαλύτερη , και άλλος μικρότερη . (υπάρχει και το ελαφρυντικό της βλακείας , της άγνοιας κλπ. ,όπως και το επιβαρυντικό της ιδιοτέλειας και της υφαρπαγής ψήφου και αξιωμάτων )

Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να αποδεχτούμε τις θυσίες που απαιτούν οι καταστάσεις ,στο μέτρο που αναλογεί στον καθένα από μας , και να αφήσουμε τις συντεχνιακές λογικές που καλλιεργούνται και επιδιώκουν οι θυσίες να γίνουν απ΄ τους άλλους . Στο κάτω κάτω να σκεφτείτε μόνο ότι μία πόλις 4.000.000 κατοίκων δεν μπορεί να ζήσει χωρίς κανόνες και μηχανισμούς συμβίωσης . Η κατάσταση θυμίζει το γνωστό ανέκδοτο 'που τα όργανα τσακώνονταν πιο είναι το σπουδαιότερο . Το μυαλό έλεγε ότι είναι το σημαντικότερο γιατί σκέπτεται , το στομάχι το σπουδαιότερο γιατί μας τρέφει , η καρδιά γιατί κυκλοφορεί το αίμα , κλπ. Μες τον καυγά κάτι πήγε να πει και ο πρωκτός ,αλλά τα άλλα τον αποπήραν “ φύγε από δω ρε κώλε “ . Τότε αυτός θύμωσε έσφιξε και έκανε μέρες να αφοδεύσει και τότε το μυαλό είχε ζαλάδες , η καρδιά αρρυθμία ,το στομάχι ξινίλες. Και σίγα σιγά ο οργανισμός πέθαινε .

Σ αυτή την κατάσταση είμαστε χρειάζεται δουλειά και συνεργασία ,και όχι απεργίες που έχουν καταντήσει απλά η μία συντεχνία να προσπαθεί να την βγάλει καθαρή εις βάρος των άλλων.