ΜΠΟΡΕΊ ΟΙ ΤΡΑΠΕΖΙΤΕΣ ΝΑ ΚΑΤΗΓΟΡΟΎΝ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΑΛΛΆ ΕΊΝΑΙ ΟΙ ΚΎΡΙΟΙ ΥΠΕΎΘΥΝΟΙ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ.

Το σύστημα είναι ασταθές . Αν ήταν ευσταθές θα έπρεπε να επανέρχεται σε μια θέση ισορροπίας μετά από μια διαταραχή από μόνο του , πράμα που δεν ισχύει , και γι αυτό ακούμε κατηγορίες για ολιγωρία των πολίτικων από τους Τραπεζίτες . (Έχουνε βέβαια καλομάθει από την κρίση του 2008 όπου αντιμετωπίστηκε με πακτωλό χρημάτων προς τις Τράπεζες. )

Ασ δούμε όμως τι συμβαίνει τώρα στην Ευρώπη . Η μια χώρα μετά την άλλη εμφανίζει δυσκολίες πληρωμής του χρέους . Αυτομάτως τα επιτόκια ανεβαίνουν για να αντισταθμιστεί ο κίνδυνος.(ασφάλιστρα CDS και λοιποί διάολοι ) . Με μεγαλύτερα επιτόκια οι δυσκολίες εξόφλησης αυξάνονται ,ακολουθεί υποβάθμιση αξιοπιστίας , με συνέπεια ακόμα μεγαλύτερη αύξηση των επιτοκίων κλπ. Εν ολίγοις μόλις ξεπεράσουμε ένα Οριακό σημείο ισορροπίας , αρχίζει μια χιονοστιβάδα χρέους που οδηγεί στην αδυναμία πληρωμής. Και πολύ φοβάμαι ότι εκεί έχουμε φτάσει . Η μια χώρα μετά την άλλη στην Ευρώπη εμφανίζει προβλήματα .

Η κάθε μια γίνεται μια χιονοστιβάδα .

Η κρίση είναι κρίση συστημική (. Μια κομψή έκφραση για να μην καλλωπίσουμε την πικρή αλήθεια. Η κρίση είναι κρίση του καπιταλιστικού συστήματος.)

Μοιραία θα φτάναμε εκεί γιατί το σύστημα είναι ένα πλοίο για ήσυχα ακύμαντα νερά ,με το παραμικρό αεράκι θα βουλιάξει . Από την άλλη , όσο πιο πολύ το φορτώσω τόσο μεγαλύτερο κέρδος θα έχω , άλλα αυξάνει η πιθανότητα να βουλιάξει . Άρα διακινδυνεύω για να κερδίσω .

Και εδώ είναι το πρόβλημα όσο πιο μοχλευμένη είναι μια τράπεζα τόσο αυξάνονται τα κέρδη της ,αλλά και το ρίσκο . Έτσι οι απαιτήσεις των μετόχων για υψηλή κερδοφορία τις οδηγεί πολύ επικίνδυνες ισορροπίες που με το παραμικρό στραβοπάτημα η στραβοτιμονιά θα τις γκρεμίσει.

Έτσι οι τράπεζες είναι πολύ μοχλευμένες για μεγαλύτερα κέρδη. Αλλά άμα πιάσει αέρας τα πράματα είναι σκούρα . Και τον αέρα τον σήκωσαν μόνες τους , από υπερφίαλη συμπεριφορά .

Θα έπρεπε να λάβουν υπ ´ όψιν τους ότι αυτή η διελκυστίνδα που άρχισε από την Ελλάδα , αλλά κατέληξε σε Ευρωπαϊκό και Παγκόσμιο πρόβλημα θα οδηγήσει σε αδιέξοδες καταστάσεις ,και η τελική λύση θα είναι το κούρεμα των χρεών διότι δεν είναι δυνατόν να σκλαβωθούν οι λαοί από μερικά επιτόκια . Και αυτός είναι ο μεγάλος φόβος των Τραπεζών . Ότι και άλλες υπερχρεωμένες χώρες θα ακολουθήσουν στο κούρεμα . Γι΄αυτό η αντίδραση στο Ελληνικό κούρεμα θα είναι λυσσαλέα ,ώστε αυτή η λύση να αποτελέσει παράδειγμά προς αποφυγείν .

Και έτσι οι οροί πρέπει να είναι δυσμενέστατοι που ( κατά την άποψη των Τραπεζών) να αποτρέψουν μελλοντικά κουρέματα . Το θέμα είναι πολύπλοκο και το μπλέκει ακόμα περισσότερο η διαπλοκή Τραπεζών – Πολιτικών -Διεθνών Οργανισμών.

Ένα πράγμα όμως πρέπει να ξέρουν όλοι αυτοί οι κύριοι . Ότι η ευημερία τους εξαρτάται και βασίζεται στην ευημερία της κοινωνίας . Σε μια κοινωνία στεγνή και αυτοί θα στεγνώσουν.

Τι θα συμβεί ? Άγνωστο .πάντως η συνεχεία του θρίλερ θα μας καθηλώσει .

Το κακό είναι ότι είμαστε και μεις μέσα .

Θ.Τ.