Οι συνέπειες της απώλειας των βασικών αξιών

Έλαβα το ακόλουθο κείμενο από τον καλό φίλο Σ. Δ. και επειδή είναι τόσο εμπεριστατωμένο ακουμπώντας την πραγματικότητα σ' όλο της το εύρος και το βάθος, το αναδημοσιεύω.

Οι δημόσιοι λειτουργοί-υπάλληλοι δεν έχουν συνειδητοποιήσει ότι είναι υπό-αλλήλους εξυπηρετούντες και διακονίζοντες το δημόσιο συμφέρον και τον Έλληνα φορολογούμενο τούμπαλιν και εξίσου.

ΣΓΣ
Με αφορμή το σκάνδαλο της ιδιοποίησης περιουσίας του δημοσίου, από την μονή Βατοπεδίου, με ψεύτικους τίτλους, σύμφωνα. και με την γνωμάτευση του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου κου Σανιδά, τι συμπεράσματα βγαίνουν για τη Δημόσια Διοίκηση, το μοναχικό η εκκλησιαστικό κλήρο, τους πολιτικούς και τελικά για την Ελληνική κοινωνία.

Λέει το πόρισμα του κου Σανιδά ότι κακώς το Νομικό Συμβούλιο του κράτους, και η Κτηματική Εταιρεία του Δημοσίου θεώρησαν και μάλιστα ομόφωνα ότι οι τίτλοι ιδιοκτησίας για την λίμνη Βιστωνίδα είναι νόμιμοι.

Και προχωράμε και παραπέρα οι ορκωτοί εκτιμητές κακώς έχουν εκτιμήσει όλες τις εκτάσεις που ανταλλάχθηκαν η πρόκειται να ανταλλαγούν από το Δημόσιο σε πολύ μικρότερες τιμές από την αντικειμενική αξία τους, ενώ τις εκτάσεις στη λίμνη Βιστωνίδα οι οποίες υποτίθεται ότι ανήκουν στη Μονή σε αρκετά υψηλότερες τιμές. Και σε επιστέγασμα όλων έρχεται κάποιος υπουργός, ακόμη δεν γνωρίζουμε ποιος είναι, και υπογράφει μια ανταλλαγή πολλών εκατομμυρίων ευρώ με «ελαφρά την καρδία». Και εξαπατάται πολύ εύκολα από τον κρατικό μηχανισμό.

Από την άλλη πλευρά έχουμε μία ορδή από «άγιους ανθρώπους» τους μοναχούς του Αγίου Όρους οι οποίοι όχι μόνο δεν έχουν παραιτηθεί από τα εγκόσμια, αλλά επιδιώκουν όσον το δυνατό μεγαλύτερο κέρδος επικαλούμενοι το όνομα του Θεού, αλλά χρησιμοποιώντας όλα τα όπλα του διαβόλου. Και επιπλέον χωρίς να δίνουν λογαριασμό σε κανένα, ούτε ακόμη στο Θεό ή το διάβολο, που θα ξοδέψουν το τεράστιο αυτό χρηματικό ποσόν. Εφόσον ισχύουν τα παραπάνω, σύμφωνα και με το πόρισμα του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, τα ανώτατα κλιμάκια των Ελληνικών Δημόσιων υπηρεσιών είναι διαβρωμένα και χρηματίζονται δεν ενδιαφέρονται καθόλου για τα συμφέροντα του κράτους και του Ελληνικού λαού. Ο Υπουργός που υπόγραψε είτε δεν έχει γνώση της Ελληνικής πραγματικότητας και ζει σε εικονική πραγματικότητα, είτε δεν ενδιαφέρεται καθόλου για τα συμφέροντα του Ελληνικού δημοσίου και υπογράφει πράξεις εκατομμυρίων ευρώ εν λευκώ και επιπόλαια. Διερωτώμαι εάν ήταν δικά του περιουσιακά στοιχεία με τον ίδιο τρόπο θα ενεργούσε, τότε σίγουρα πολύ σύντομα θα έπρεπε να τρέφεται μαζί με τους άπορους του Δήμου Αθηναίων. Οι μοναχοί και κυρίως οι ηγούμενοι και τα ηγουμενοσυμβούλια είναι μία ομάδα από τυχοδιώκτες οι οποίοι είναι ικανοί για κάθε «κομπίνα» η οποία θα τους αποδώσει χρήματα και εξουσία. Αυτόματα τίθεται το ερώτημα σε τι κοινωνία ζούμε και τι φταίει γι’ αυτό το κατάντημα.

Εάν κάνουμε μια αναδρομή στις πηγές εκεί που διαμορφώνεται η νοοτροπία, η δεοντολογία και η ηθική των Ελλήνων πολιτών, δηλαδή στην οικογένεια και την παιδεία. Ας αφήσουμε την οικογένεια και ας εξετάσουμε την παιδεία. Από το δημοτικό μέχρι το Πανεπιστήμιο όλα τα κτίρια των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων είναι όλα βανδαλισμένα από αυτούς που τα χρησιμοποιούν, μαθητές ή σπουδαστές. Επομένως, μάθημα πρώτον, να καταστρέφεις την περιουσία του δημοσίου, την περιουσία του κοινωνικού συνόλου. Κάθε χρόνο γίνεται κατάληψη στο δημοτικό και το λύκειο από μια φορά και στο Πανεπιστήμιο κάθε μέρα. Μάθημα δεύτερο να μη σέβεσαι την περιουσία του δημοσίου, την περιουσία του κοινωνικού συνόλου. Στο λύκειο στην 5ήμερη εκδρομή οι μαθητές που μετέχουν στην επιτροπή διοργάνωσης το πρώτο που ζητάνε από τα τουριστικά γραφεία είναι τι προμήθεια θα πάρουν οι ίδιοι σε βάρος των υπολοίπων. Μάθημα τρίτον η δωροδοκία είναι εξυπνάδα και δεν έχουν καμία σημασία η εντιμότητα και τα συμφέροντα του συνόλου.

Οι δάσκαλοι και οι καθηγητές στην πλειοψηφία είναι αριστεροί κυρίως, συνασπισμός και πολλοί Κ.Κ.Ε.. Σύμφωνα με το ιδεολογικό πλαίσιο αυτών των κομμάτων ο νόμος είναι το δίκιο του εργάτη και επειδή εργάτες στην Ελλάδα είναι μόνο αλλοδαποί και δεν ψηφίζουν, ο νόμος είναι το δίκαιο του δημόσιου υπαλλήλου. Και στην κατηγορία αυτή ανήκουν καθηγητές και δάσκαλοι επομένως έχουν μόνο δικαιώματα και όχι υποχρεώσεις. Επίσης οι εργοδότες μεταξύ των οποίων πρώτο και καλύτερο το Δημόσιο πίνουν το αίμα των εργαζομένων, και το Δημόσιο δημιουργεί υπεραξίες, τις οποίες εκμεταλλεύονται διάφοροι καπιταλιστές, με τη βοήθεια των υπουργών, οι οποίοι βέβαια προέρχονται από τα δύο μεγάλα κόμματα. Και αυτοί ευθύνονται για όλα τα κακά «αποδιοπομπαίοι τράγοι» και γίνονται πλούσιοι. Άρα ότι αρπάξουμε και εμείς καλό ηθικό και έξυπνο είναι. Επειδή όπως λέει η παροιμία «με ότι δάσκαλο θα κάτσεις τέτοια γράμματα θα μάθεις», η νοοτροπία αυτή διδάσκεται και στους μαθητές, και σε μεγάλο ποσοστό συμπλέει και με τη νοοτροπία της οικογένειας. Και δίνει την απάντηση στα γενικότερα φαινόμενα σήψης της Ελληνικής κοινωνίας η οποία θεωρεί ότι το δημόσιο είναι μια αθάνατη αγελάδα με τεράστιες δυνατότητες που μπορεί όποιος είναι έξυπνος να την αρμέγει απεριόριστα και με κάθε τρόπο νόμιμο ή παράνομο, με την ευλογία του θεού και χωρίς τύψεις.