Τρίτη 4 Νοεμβρίου 2008

Ποια ανεξαρτησία και ποιο κράτος δικαίου

Ο Γεροπαράξενος μου έστειλε το ακόλουθο Εmail και επειδή συμφωνώ και επαυξάνω το αναδημοσιεύω. Υπενθυμίζω δε ότι σε παλαιότερη σχολίαση τόνιζα μετ’ εμφάσεως ότι το άρθρο 4 του Συντάγματός μας πάει περίπατο όταν ο οποιοσδήποτε Πρόεδρος ή Διευθύνων Σύμβουλος μιας οποιασδήποτε εμπορικής επιχείρησης, που διαχειρίζεται μηδενικά κεφάλαια ως προς τα χρήματα που διαχειρίζεται η εκάστοτε κυβέρνηση και οι υπουργοί της όταν οι τελευταίοι τίθενται σχεδόν ακαριαία στο απυρόβλητο, λες και αναφερόμαστε στο ανεύθυνο του ελέω Θεού ανωτάτου άρχοντος.

Επίσης η Συνταγματική επιταγή της ανεξαρτησίας της Δικαιοσύνης καταπατάται κατά τον χειρότερο τρόπο όταν η εκλογή των ανωτάτων δικαστών είναι έργον και απόφαση της εκάστοτε κυβέρνησης.

ΣΓΣ

 

1 Ο περί ευθύνης υπουργών (περί ανευθυνότητας υπουργών) χωρίζει τους Έλληνες σε πληβείους και πατρίκιους. Σαν ελάχιστο δείγμα ειλικρινούς προθέσεως εξυγίανσης θα είναι η κατάργησή του.

2 Οι κορώνες περί επηρεασμού της δικαιοσύνης είναι εκ του πονηρού. Οποίος ενδιαφέρεται για την ανεξαρτησία της ας προτείνει τη κατάργηση της τοποθέτησης των προεδρείων των Ανωτάτων Δικαστηρίων από την εκάστοτε κυβέρνηση. Μετά από 30 και σαράντα χρόνια υπηρεσίας και υπηρεσιακών κρίσεων προαγωγής ας προεδρεύσει ο αρχαιότερος.

 

Αλλαγές στην ευθύνη υπουργών

 Δικαστικές ενώσεις και ο ΔΣΑ ζητούν να αναμορφωθεί ο νόμος ως προς τον χρόνο παραγραφής

Της Φωτεινης Καλλιρη

Ριζική αναμόρφωση του νόμου περί ευθύνης υπουργών, ειδικά ως προς το θέμα του χρόνου παραγραφής των αδικημάτων, και αλλαγή του τρόπου ανάδειξης των Προέδρων των ανωτάτων δικαστηρίων και του εισαγγελέα του Αρείου Πάγου αξιώνουν τρεις δικαστικές ενώσεις και ο δικηγορικός σύλλογος Αθηνών.

Με τις θέσεις αυτές εμφανίσθηκε να συμπλέει και ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ κ. Γ. Παπανδρέου, ο οποίος σε συνέντευξή του (στην «Ελευθεροτυπία»), αναγνωρίζει ότι υπάρχει «κρίση αξιών» δεσμευόμενος να «εξαντλήσει κάθε δυνατότητα που παρέχει το υφιστάμενο θεσμικό πλαίσιο για τις ευθύνες πολιτικών προσώπων, ακόμη και να το αναθεωρήσει».

Ειδικότερα, κατά την κοινή συνεδρίαση των προεδρείων της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων, της Ένωσης Διοικητικών Δικαστών, της Ένωσης Εισαγγελέων Ελλάδος και του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών, αναλύθηκαν όλα τα προβλήματα που ταλανίζουν τον χώρο της Δικαιοσύνης, με κορυφαίο το ζήτημα της ανεξαρτησίας της. Για τον λόγο αυτό προανήγγειλαν τη διοργάνωση συνεδρίου με αποκλειστικό θέμα την Ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης και τις συνθήκες απονομής της. Ειδικότερα, οι λειτουργοί της Θέμιδος:

-Διαδηλώνουν την πρόθεσή τους να διαφυλάξουν τις αρχές και τις αξίες μιας Δικαιοσύνης ανεξάρτητης, ανεπηρέαστης και απροκατάληπτης, που θα υπηρετεί τα συμφέροντα του ελληνικού λαού.

-Εκφράζουν την έντονη ανησυχία και προβληματισμό τους για τα αρνητικά φαινόμενα που εκδηλώνονται το τελευταίο διάστημα στο χώρο της Δικαιοσύνης.

-Διακηρύσσουν για μια ακόμη φορά, ότι οι δικαστές και οι εισαγγελείς της χώρας πρέπει να ασκούν τα καθήκοντά τους χωρίς επηρεασμούς και απόπειρες χειραγώγησής τους. Οι Έλληνες δικαστικοί λειτουργοί κατά την εκτέλεση των καθηκόντων τους ενεργούν αδέσμευτα με μόνο γνώμονα τον νόμο και τη συνείδησή τους.

-Αξιώνουν την αλλαγή του τρόπου ανάδειξης των προέδρων των Ανωτάτων Δικαστηρίων και του εισαγγελέα του Αρείου Πάγου.

-Απαιτούν την επαναφορά του θεσμού του Αυτοδιοίκητου σε όλα τα μεγάλα δικαστήρια και τις Εισαγγελίες της χώρας.

-Εκτιμούν, ότι πρέπει να απαγορευθεί απολύτως ο διορισμός δικαστικών λειτουργών, εν ενεργεία και συνταξιούχων, σε πάσης φύσεως διοικητικές θέσεις.

-Προτείνουν τη ριζική αναμόρφωση του νόμου περί ευθύνης υπουργών και ειδικά ως προς το θέμα του χρόνου παραγραφής των αδικημάτων αυτών.

-Αξιώνουν το σεβασμό της διάκρισης των εξουσιών του Κράτους απ’ όλους τους λειτουργούς τους.

Σημειώνεται, πως στη συνέντευξή του, ο κ. Γ. Παπανδρέου αναφέρει επίσης πως συγκεκριμένες υποθέσεις «και η αίσθηση ατιμωρησίας έχουν διευρύνει το χάσμα μεταξύ πολιτικού συστήματος και κοινωνίας. Βιώνουμε μια πραγματική κρίση εμπιστοσύνης προς την ακεραιότητα της πολιτικής», είπε χαρακτηριστικά.

Με αφορμή μάλιστα τα όσα έχουν δει το φως της δημοσιότητας γύρω από τις δραστηριότητες της Μονής Βατοπεδίου έκανε λόγο για συνολική αναθεώρηση των σχέσεων κράτους και Εκκλησίας, έτσι ώστε «να κατοχυρωθεί πλήρως η ανεξαρτησία τού ενός απέναντι στον άλλο».

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_politics_2_04/11/2008_290755

2 σχόλια:

  1. Καταχωρώ το ακόλουθο σχόλιο από τον αγαπητό Σ.Δ. με τα σχόλια μου που ακολουθούν.
    "Έχω σοβαρές αντιρρήσεις γι’ αυτό που γράφεται να μην διορίζονται από την κυβέρνηση ο Πρόεδρος και ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου. Η Κυβέρνηση εκλέγεται από τον ΕΛΛΗΝΙΚΌ λαό. Αυτοί που θα εκλέγουν διαφορετικά τους δικαστές θα είναι εκπρόσωποι μίας απρόσωπης γραφειοκρατίας, η οποία σε κανέναν δεν θα δίνει λόγο, πανίσχυρη και ανεξέλεγκτη. Η ιστορία και η εμπειρία των ανθρώπινων κοινωνιών έχει δείξει ότι τέτοιας μορφής γραφειοκρατίες είναι πολύ επικίνδυνες και πολλές φορές καταστρεπτικές. Το αυτοδιοίκητο των δικαστηρίων είναι αποτυχημένη υπόθεση. Έχει παρέμβει ο συνδικαλισμός των δικαστών ο οποίος έχει οδηγήσει σε κατακόρυφη μείωση της παραγωγικότητας των δικαστών και σε κάθε είδους διεστραμμένη προοδευτικότητα. Παράδειγμα οι άδειες των κρατουμένων στις φυλακές, δίνουν άδειες ακόμη και σε θανατοποινίτες οι οποίοι κάνουν τις δουλειές τους και γυρίζουν στον Κορυδαλλό για άλλοθι ή την κοπανάνε και δεν επιστρέφουν ποτέ. Και ο πρόεδρος της ένωσης εισαγγελέων σε παλαιότερη συνέντευξη του τις επικροτεί και φανατικός υπέρμαχος τους. Επίσης ο χρόνος που αποδίδεται η δικαιοσύνη. Να ρωτήσουμε να μάθουμε πόσες υποθέσεις δικάζει τον μήνα ο Γερμανός δικαστής και πόσες ο Έλληνας και μετά συζητάμε."

    Σεβαστές και αξιόλογες οι απόψεις του Σ.Δ., αλλά δεν είναι σύμφωνες με τη Συνταγματική επιταγή, την οποίαν επικαλούμαι.
    Οποιοδήποτε διοικητικό σχήμα που δεν διέπεται από τις διαχρονικές πανανθρώπινες αξίες καταρρέει αφ’ εαυτού. Βλέπε και σημερινή πολιτειακή μας κατάσταση όπου το «νόμιμο είναι και ηθικό». Δεν τους έχουν μιλήσει για το πολιτικόν ήθος ή έχουμε φθάσει σ’ αυτό το σημείο ώστε να μας είναι άγνωστη αυτή η έννοια.
    Ο συνδικαλισμός ο οποίος, εξ ορισμού, υφίσταται για να προασπίζεται τα δικαιώματα των εργαζομένων, με την εκτροπή από την αποστολή του σε κομματικά μονοπάτια, διαμαρτύρεται για τα δρώμενα ... στη Νικαράγουα.
    Σ’ ότι αφορά την συναλλαγή των δημοσίων υπαλλήλων (εν προκειμένω την επί χρηματισμώ χορήγηση αδειών σε φυλακισμένους) ο γενικός κανόνας είναι : Γλύφουμε κατουρημένες ποδιές προκειμένου να προσληφθούμε στο Δημόσιο και μόλις εξασφαλίσουμε την πολυπόθητη καρέκλα αρχίζουμε να την ... αρμέγουμε παντοιοτρόπως και ανάλγητα.
    Εκτιμώ ότι εφόσον δεν υπάρξει η απαρέκλητη νοοτροπία του κολασμού των καθοιονδήποτε τρόπο εκτρεπομένων προκοπή δεν πρόκειται να δούμε. Διότι καλόν είναι οι ταγοί μας να διέπονται από τους κανόνες της ηθικής και των παναθρώπινων διαχρονικών αξιών, αλλά και να γνωρίζουν ότι έστι δίκης οφθαλμός ος τα πανθ’ ορά και πατάσσει. Με άλλα λόγια καλό είναι το ευχέλαιο για να φύγουν τα ποντίκια, αλλά ας πάρουμε και μια γάτα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Βασική αρχή του δημοκρατικού πολιτεύματος είναι η διάκριση των εξουσιών:νομοθετικής(Βουλής), εκτελεστικής(Κυβέρνησης) και δικαστικής.

    Την αρχή αυτή υποστήριξαν-μεταξύ άλλων-στην αρχαιότητα ο Αριστοτέλης και στα νεότερα χρόνια ο Μοντεσκιέ.

    Απ' τη στιγμή, που η ηγεσία των δικαστών διορίζεται απ' την εκάστοτε κυβέρνηση η αρχή αυτή καταστρατηγείται και το δημοκρατικό πολίτευμα υπονομεύεται.

    Αλλά και, αν ακόμη δεν υπήρχε η καταφανώς αντιδημοκρατική αυτή μεθόδευση και πάλι οι δικαστεές δεν θα μπορούσαν να φέρουν κάποιο αποτέλεσμα. Αφού Βουλή έχει προβλέψει και νομοθετήσει την ουσιαστική ασυλία των όποιων απατεώνων υπουργών.

    Αλλά και γενικότερα οι δικαστές δεν μπορούν να αποφασίζουν σύμφωνα με τη συνείδησή τους. Γιατί οι νόμοι στην πλειονότητά τους βρίσκονται σε αντίθεση και σύγκρουση με το πνεύμα της δικαιοσύνης (ως ηθικής νοούμένης έννοιας).

    Δεδομένου ότι προασαρμόζονται προς τα συμφέροντα των εκάστοτε κρατούντων (βασιλιάδων, τσιφλικάδων, βουλευτάδων) Και της πάσης αποχρώσεως διαπλεκόμενης μαφίας.

    Για να επαληθεύονται έτσι-για μια ακόμη φορά-τα λόγια του Πλάτωνα, σύμφωνα με τα οποία: "Πάσα επιστήμη χωριζομένη δικαιοσύνης...πανουργία και ου σοφία φαίνεται"...

    Όταν, λοιπόν, τον πρώτο και τελευταίο λόγο τον έχει, όχι η σοφία, αλλά η πανουργία και ο νόμος της ζούγκλας, για ποια ανεξατησία της Δικαιοσύνης και για ποιο κράτος δικαίου να μιλάμε!...

    παπα-Ηλίας Υφαντής

    e-mail:papailiasyfantis@gmail.com

    ΑπάντησηΔιαγραφή